Post on 02-Jul-2015
WK: Normal, but so different
Hoofdstuk 1
“Goeiemorgen, Irisje”,
begroet Yasmine haar dochtertje opgewekt,
“Ben je een mooie tekening aan het maken?”
“Voor mama…”,
Hoort ze het meisje nog mompelen, voordat ze de
slaapkamer uitgaat.
Ze glimlacht vertederd. Wat heeft ze het toch getroffen
met dat schattige dochtertje van haar.
Beneden neemt ze de telefoon.
“Ik moet Amy toch eens bellen…”, mompelt ze bij zichzelf,
“Niet dat ik denk dat er iets mis is met ons Irisje, maar toch…”
Niet veel later staat Amy al bij haar voor de deur.
Behalve haar over haar zorgen te vertellen, lachen de
twee vriendinnen ook heel wat af.
Terwijl ze in de zetel nog even zitten babbelen, komt
de kleine Iris al uit haar kamer gekropen.
En hoewel ze Amy nog nooit gezien heeft, strekt ze
meteen verlangd haar armpjes naar de vrouw uit.
“Wat een klein schatje!”,
roept Amy vertederd uit, terwijl ze Iris even over haar
hoofdje streelt.
Even later zit ze samen met Nathan toe te kijken,
terwijl Yasmine de kleine Iris verder leert praten.
Nathan vertelt haar intussen:
“Ze is geboren, vlak voor haar oma stierf. Vandaar dus
ook haar dubbele naam: Iris Sophia. En misschien
heeft ze zo wel de wijsheid van haar oma
meegekregen.”
“Geen twijfel mogelijk.”,
antwoordt Amy meteen,
“Ik heb Iris even geobserveerd, daarnet even met haar
geprobeerd te praten, en het lijkt me duidelijk dat ze
hoogbegaafd is. Helemaal haar oma, dus.”
Na dit nieuws, geven Yasmine en Nathan elkaar
opgelucht een dikke knuffel.
“Zie je nu wel?”, fluistert Nathan in Yasmines oor,
“Er was echt niks om je zorgen over te maken.”
Amy zit er eigenlijk maar een beetje voor spek en
bonen bij, en daarom neemt ze maar snel afscheid van
Yasmine.
Wanneer Amy vertrokken is, knuffelen ze nog inniger,
tot Nathan zegt:
“En de rest houden we voor vanavond in bed…”
Ze hadden sowieso moeten stoppen met knuffelen, want het wordt onderbroken door Iris die wakker geworden is.
“Mamaaaaaaa!”, brult ze door het hele huis.
“Ho, rustig maar, jongedame!”,
zegt Yasmine, terwijl ze Iris uit haar bedje haalt,
“Zeg eens, gaan wij nog een beetje woordjes
oefenen?”
Het praten lukt al goed, alleen lijkt Iris het maar te
vertikken om „mama‟ te zeggen.
“Vooruit, Iris, zegt het dan toch gewoon. Anders noem
je me toch ook „mama‟.”,
moppert Yasmine een beetje.
Maar dan uiteindelijk toch…
“Mama!”
En door „mama‟ te zeggen, kan Iris dan ook al meteen
praten!
Dolgelukkig tilt Yasmine haar op, en geeft haar een
dikke kus.
Van Amy hebben Nathan en Yasmine een speciaal
soort melk gekregen. Deze melk moet Iris‟
leergierigheid stimuleren, zodat ze nog beter kan
leren.
Nieuwsgierig drukt Yasmine op één van de knopjes.
“Zo, dit zou het moeten zijn.”,
zegt ze, terwijl ze Iris even later een lichtgevend flesje
voorhoudt.
Iris drinkt het geheimzinnige flesje dan toch maar
gulzig leeg.
“Hé? Ikke groen!”,
roept ze verbaasd uit, terwijl ze daarna zichzelf bekijkt.
Maar het lijkt haar toch niet al te veel te kunnen schelen. Haar knuistjes smaken nog altijd even lekker.
Maar dan kruipt ze toch stiekem weg naar…
“Iris Sophia Normal! Wil je wel eens met je handjes uit
de wc blijven!”
Lachend tilt Yasmine haar dochtertje op.
Tja… wonderkind of niet, ondeugend zijn ze toch!
“Volgens mij ben je toch nog een beetje te klein voor
die grote wc. Probeer eerst maar eens gewoon je
potje!”
Maar het kleine potje lijkt voor Iris geen enkel
probleem. Meer nog, ze is al meteen zindelijk!
Genoeg gewerkt voor vandaag! Nu gaat Iris nog even
lekker ontspannend met haar konijn spelen.
En haar ouders… tja, die ontspannen zich op hun
eigen manier…!
Een paar uur later staat Yasmine even op om Iris in
haar bedje te leggen.
Ze heeft trouwens een razende honger.
Maar nadat ze haar bord heeft leeggegeten…
“Bweurk! Zo slecht was het eten nu toch niet???”
Ze twijfelt even.
“Of zou ik misschien weer zwanger zijn…?”
Nathan en Iris zijn intussen allebei weer wakker
geworden en opgestaan.
Terwijl Yasmine doodmoe – ze is immers in het
midden van de nacht opgestaan – weer in bed kruipt.
Intussen zijn haar man en dochtertje alweer druk aan
het werk. Het enige wat Iris nog moet leren, is lopen.
En het lijkt haar nog te lukken ook!
“Papa! Ikke stappe!”,
roept ze blij uit.
Yasmine is weer opgestaan.
Ze voelt zich al heel wat beter, en gaat op zoek naar
een baan.
Hulpje zijn bij de Geheime Dienst lijkt haar wel wat.
En nu Iris kan lopen, is er geen houden meer aan! Ze
loopt zo het hele huis door.
“Ikke honger!”,
roept ze luid.
“Iris kan lopen!”,
Vertelt Nathan beneden trots aan Yasmine, terwijl hij
een flesje melk gaat halen voor zijn dochtertje.
Even later kijkt hij liefdevol toe, terwijl Iris haar flesje
leegdrinkt. Hij is echt blij met zijn kleine meisje.
Terwijl Iris ligt te slapen, spelen Nathan en Yasmine
een ontspannend spelletje schaken.
Maar natuurlijk zitten ze al snel over Iris te praten.
“We hebben het echt wel getroffen met ons
dochtertje!”,
zegt Nathan tevreden,
“Heb je al gezien hoe schattig ze kan spelen?”
En hij voegt er meteen aan toe:
“Zo zou ik er nog wel eentje willen. Meer zelfs!”
Misschien zou je wens wel eens heel snel in vervulling
kunnen gaan…”,
antwoordt Yasmine daar raadselachtig op.
Nathan knippert even met zijn ogen. Heeft hij dat goed
gehoord?
“Bedoel je…?”,
vraagt hij voor de zekerheid.
Maar voor Yasmine kan antwoorden, is hun vorige
gespreksonderwerp alweer wakker.
“MAMAAAAA! PAPAAAAA!”,
schreeuwt ze uit volle borst.
“Jij kleine deugniet!”,
zegt Nathan, terwijl hij Iris uit haar bedje haalt,
“Mij zomaar uit dat belangrijke gesprek halen!”
En hij zal nog even moeten wachten op bevestiging,
want daar hoort hij zijn carpool al toeteren.
Omdat haar papa gaan werken is en haar mama weer
in bed ligt, moet Iris maar even alleen spelen.
Maar ze amuseert zich prima met haar knutseltafel.
En ook op het potje gaan, kan ze helemaal alleen.
“Zo, mijn kleine meid!”,
Zegt Yasmine, wanneer ze even later de kamer
binnenkomt om Iris in haar bedje te leggen,
“Is je mooie tekening voor mama af?”
Voordat ze naar bed gaat, besluit ze nog een kommetje
yoghurt te eten.
Maar terwijl ze op weg is naar haar bed…
“Geweldig! Ik ben zwanger! Dat zullen Nathan en Irisje
leuk vinden!”
Ze probeert nog wakker te blijven tot Nathan
thuiskomt van zijn werk.
Maar wanneer hij naar boven komt, vindt hij zijn
vrouw toch al diep in dromenland…