algemeen

37zorg & financiering > 2-2007

Persoonsgebonden financiering

Ross heeft ook onderzoek laten uitvoeren naarde vraag of de zorg volledig cliëntgebonden kanworden gefinancierd. Ze heeft vier hooglerarenbenaderd met het verzoek hun visie hierover tegeven. Dit zijn prof. D. van Houten (hoogleraarSociaal Beleid en organisatie, Universiteit voorHumanistiek), prof. H.A. Keuzenkamp (hoog-leraar Verzekeringskunde, Universiteit vanAmsterdam), prof. W. Groot en mw. prof.H. Maassen van den Brink gezamenlijk (resp.hoogleraar Gezondheidswetenschappen, Uni-versiteit Maastricht en hoogleraar Economischewetenschappen en Econometrie, Universiteitvan Amsterdam) en prof. F.T. Schut (InstituutBeleid en Management Gezondheidszorg,Erasmus Universiteit Rotterdam). Geen van devier is voor een volledige invoering van de per-soonsgebonden bekostiging in de AWBZ. Allenbenadrukken het belang van de keuzemogelijk-heid tussen zorg in natura én een persoonsge-bonden budget (pgb). Het benadrukken vandeze keuzemogelijkheid heeft te maken met deovertuiging dat een pgb niet voor iedereen isweggelegd. Ross concludeert dan ook dat hetverstandig is om de focus te verleggen van hetvolledig doorvoeren van persoonsgebondenfinanciering naar verbetering of aanpassing van

de huidige pgb-regeling. Ook andere variantenals restitutie en het persoonsvolgende budgetverdienen het nader te worden bestudeerd ophun voor- en nadelen.De eventuele uitwerking van persoonsgebondenfinanciering dient te worden overgelaten aan hetvolgende kabinet.

Brede eerste lijn

Het opzetten van een brede eerste lijn kan eenoplossing bieden voor de afstemmingsproble-men tussen de verschillende verzekeringsregi-mes Zvw, AWBZ en Wmo. Volgens Ross ligt devoornaamste uitdaging om knelpunten op telossen niet primair in wijziging op het niveauvan systemen (en de jaren die dit zou kosten),maar eerder in de verandering van werkwijze,bereidheid tot samenwerking en het definiërenvan gemeenschappelijke problemen met niet-vrijblijvende afspraken over bijvoorbeeld éénloket (toegang) en regie (coördinatie). Een eer-ste noodzakelijke stap in dit traject zou zijn omte bepalen hoe de coördinatie vorm moet krijgenen bij wie in dat verband de regie komt te liggen(huisarts, gemeente, GGD of thuiszorg). Ditwordt overgelaten aan het volgende kabinet.Bron: ZN Journaal, 2006, nr. 52<

176 nvz-voozitter leemhuis: patiënten laten zich niet sturen door ramingen

Informateur Wijffels en de onderhandelaarsnamens CDA, PvdA en ChristenUnie moeten deverantwoordelijkheidsverdeling in de zorg pro-minent op de politieke agenda zetten. Dat zeivoorzitter Joan Leemhuis-Stout van de NVZ ver-eniging van ziekenhuizen (NVZ) op 31 januaritijdens de jaarlijkse ontmoeting van haar ver-eniging.

In haar toespraak gaf Leemhuis voorbeelden vanonduidelijke afspraken waarmee haar leden te

maken hebben. Zo is niet helder wie verantwoor-delijk is voor het volume, ofwel het aantal pa-tiënten in ziekenhuizen. Om over dit principiëlepunt duidelijkheid te krijgen, start de NVZ bin-nenkort een bodemprocedure.Leemhuis gaf aan dat ziekenhuizen zullen blij-ven werken aan verdere verbetering van de doel-matigheid. De verantwoordelijkheid voor dehoeveelheid geleverde zorg hoort echter thuis bijde politiek. ‘Het is niet verdedigbaar onze ledenaansprakelijk te houden voor de toename van de

stelsel

38 2-2007 > zorg & financiering

vraag naar ziekenhuiszorg. Hoe realistischramingen van het Centraal Planbureau (CPB)ook zijn, het blijven ramingen. De werkelijkheidkan anders zijn. Patiënten laten zich immersniet sturen door ramingen.’

Ethische dilemma’s

De NVZ heeft tijdens haar congres in 2006 ethi-sche dilemma’s als: ‘Heeft iedere patiënt onderalle omstandigheden recht op elke beschikbarebehandeling?’ op de maatschappelijke agendagezet. Volgens Leemhuis liggen dergelijke vra-gen momenteel op het bord van de sector, maarhoren ze daar niet thuis. Het initiatief van deNVZ heeft onder meer geleid tot het adviesZinnige en duurzame zorg van de Raad voor Volks-gezondheid & Zorg (RVZ). Leemhuis maakte in haar toespraak duidelijk datde politiek wat haar betreft nog steeds aan zet isom uitspraken te doen over de verantwoordelijk-heid voor dit soort ethische dilemma’s.

Normering

De verantwoordelijkheden op het gebied vannormering zijn in andere sectoren zuiverdergeregeld dan in de zorg. ‘In het waterbeheer, het

milieubeheer en de landbouw vergaren onafhan-kelijke deskundigen kennis als basis voor nor-mering. De conceptnormen worden getoetst bijhet veld en vervolgens stelt het openbaar bestuurde normen vast. Waarom wordt deze norme-ringsprocedure niet ook in onze sector gevolgd?’aldus Leemhuis.

Overlegcultuur

De NVZ-voorzitter plaatste haar voorbeelden ineen bredere context. De Nederlandse overlegcul-tuur komt naar haar mening pas goed tot haarrecht als er sprake is van een duidelijk nageleef-de verantwoordelijkheidsverdeling. Vervaagtdie, dan slaat de poldercultuur door, staan webol van de overlegorganen en adviescommis-sies, en weten we eigenlijk niet meer waar weaan toe zijn: ‘De zorgsector is gebaat bij het nogeens goed definiëren van de afzonderlijke ver-antwoordelijkheden, het eventueel herijken enverhelderen van de kaders, het duiden en somsherzien van de verhoudingen. Daarbij zal er inde zorg altijd sprake zijn van een (bijzondere)vorm van publiek-private samenwerking. Depolitiek heeft – in onafhankelijkheid van de sec-tor – het primaat.’Bron: NVZ, 1 februari 2007<

177 zn niet tornen aan fundamenten van nieuw verzekeringsstelsel

Een nieuw kabinet moet niet tornen aan de fun-damenten van het nieuwe verzekeringsstelsel.Dat schrijft voorzitter Hans Wiegel van Zorg-verzekeraars Nederland (ZN) in een brief aaninformateur Hoekstra.

Volgens Wiegel moeten zorgverzekeraars eenreële kans krijgen om in het nieuwe verzeke-ringsstelsel invulling te geven aan hun nieuwerol. ‘De verwachtingen over de rol van de zorg-verzekeraars in het nieuwe stelsel zijn hoog-gespannen en wij vinden dat onze bedrijfstak

daarom zou mogen rekenen op een stabiel enconsistent overheidsbeleid’, schrijft Wiegel aande informateur.

Meer vrije prijsvorming

Volgens Wiegel dient een nieuw kabinet nu eerstde knelpunten in het zorgstelsel op te lossen omhet systeem van gereguleerde marktwerkingbeter te laten werken. In de curatieve zorg moethet nieuwe kabinet meer vrije prijsvorming in deziekenhuissector tot stand brengen. Meer vrije