wilsonbekwame patiënten/euthanasie

201zorg & financiering > 9-2005

Schriftelijke wilsverklaringen hebben nauwe-lijks effect. Artsen twijfelen regelmatig aan devage formuleringen in de verklaring en kiezener ondanks de wet voor om hun eigen medischeoordeel te volgen. Dit blijkt uit onderzoek vansocioloog Cristiano Vezzoni, waarmee hij op28 november aan de Rijksuniversiteit inGroningen promoveerde.

Uit telefonische interviews met verpleeghuis-artsen en huisartsen blijkt dat er veel onduide-lijkheid heerst over de betekenis van eenwilsverklaring. De promovendus hoorde vaakspreken over ‘euthanasieverklaringen’, terwijldeze onder een andere wet vallen en bovendienniet bindend zijn. Dit in tegenstelling tot dewilsverklaring, die is vastgelegd in de Wet op degeneeskundige behandelingsovereenkomst endaarmee wel degelijk juridisch afdwingbaar is.Volgens Vezzoni zeggen artsen het principe vanzelfbeschikking te ondersteunen, maar als heterop aankomt geven ze er de voorkeur aan om

de besluitvorming over wilsonbekwame patiën-ten te baseren op hun eigen medisch oordeel.Artsen verstrekken bovendien geen informatieaan de patiënt over de mogelijkheid om eenwilsverklaring op te stellen en tonen weinigbetrokkenheid. Artsen zouden actiever betrokken moeten zijn inhet adviseren van patiënten die een schriftelijkewilsverklaring willen opstellen. Dit zou ook eenpositieve invloed kunnen hebben op hun hou-ding ten opzichte van het belang van deze docu-menten. Maar ook de overheid schiet volgensVezzoni tekort als het gaat om informatie overde wilsverklaring. Daarom zouden er nog steedste weinig patiënten gebruik van maken. Met eenmodelverklaring en een publiekscampagne kande overheid meer bekendheid en ondersteuninggeven aan het opstellen van een schriftelijkewilsverklaring. Bronnen: RUG, 17 november 2005 en MedNet,16 november 2005<

> wilsonbekwame patiënten

1580 arts volgt wilsverklaring vaak niet op

De Leidse promovendus Fred Hamburg heeft inzijn proefschrift Een computermodel voor het onder-steunen van euthanasiebeslissingen een model vooreen kennissysteem voor het ondersteunen vaneuthanasiebeslissingen gepresenteerd. Hij heeftdaarmee een eerste stap gezet op weg naar deontwikkeling van computersystemen die metethische problemen kunnen omgaan.

In Nederland mogen artsen op basis van de Wettoetsing levensbeëindiging zonder een scherpcriterium beslissen over een verzoek tot eutha-

nasie. In zo’n beslispraktijk is het onwaarschijn-lijk dat alle beslissingen consistent genomenworden. De vraag kan derhalve worden opge-worpen of het mogelijk is om een kennis-systeem te maken dat euthanasiebeslissingenondersteunt opdat vorenbedoelde consistentiewordt verbeterd.Het model van Hamburg draagt de naamKwaliteit van Leven (KVL) en luidt voor juristenén artsen een gehele nieuwe periode in vandenken over euthanasie (en de wetgeving daar-omtrent). Met de totstandkoming van dit model

> euthanasie

1581 een computermodel voor het ondersteunen van euthanasiebeslissingen

ZenF0905-cyaan.qxd 9-12-2005 11:55 Pagina 201