Xist in Christ - Een Ongekend Gesprek

8/7/2019 Xist in Christ - Een Ongekend Gesprek

http://slidepdf.com/reader/full/xist-in-christ-een-ongekend-gesprek 1/3

***i =;;:i; :t.4.: = €ztj*jz a**:?4.



e opdracht: interview Monique Sqmuel (I9). Oké!

Eerst mccrr eens'googlen'. Dit levert interesscnte

Íeiten op: winnaqr von twee literqtuurprijzen,

kind van een Egyptische vqder én - voor het drqmq-

eÍÍect zeer interessqnt - een erfelijke oogziekte. Dcn

bellen voor een aÍsprcok. "Ik wil het niet over mijn

oogziekte hebben!", eist ze streng. Oei, een felle tante!

Ze zegt dat ze meer is dcrn hoqr oogziekte...

"Wil je thee oÍ Íris?", vrocgt ze - gelukkig erg vriende-

liik -' s cvonds in haqr woning in Hilversum. Euhm, nou

eigenlijk eerst een pccr Íoto's nu het nog licht is. Zonder

een blik in de spiegel te werpen, mocrr wel met een

verontschuldiging voor hqcr wcrrige kcpsel - dct overi-gens primo zi t - neemt ze buiten een paar poses s.o'n.Ze

controleert de opncrmes en gcat dcn nctcr binnen voor

de belooÍde kop thee. Tijd om rond te snufÍelen. De volle

boekenkast volt op , mccrr ook het Egyptische tqfelkleed,

de Arobische colqÍlesjes en de oosterse pcrÍum. Dan

ploÍt ze neer op de bcrnk en kan die prangende vraag

gesteld worden: "Wie is Monique Scrmuel?" "Leukevrccg," glimlacht ze. "Monique is nieuwsgierig, eigen-

wijs, ongekend ambitieus en pcssioneel. En de keerzij-

den zi jn dct ik in al deze vier punten'te'kcrn zi jn. Verder

ben ik sinds een pcror mcrcnden getrouwd." Getrouwd?

Dat stond niet op Wikipedio. En ook in hqqr, euh... hÉn

woning zijn tot op dct moment geen sporen vcrn een

echtgenoot gevonden. Enthousiast vervolgt ze: "I k wasjong.Dqqrom zeiden heel veel mensen dot we gek wc-

ren. Maar wij wcren, nee: wíj zíjn stopelgek op elkccr.

Weer onderen noemen het burgerlijk, mcor ik denk da t

he t een gewcrogdere stop is dqn het onderhouden von

losse Ílodders. En uiterqcrd zijn mensen bcng dqt ik

straks met een rijtje kinderen op de bonk zit. Niet nodig.Ik ben crmbitieus, dus nee, voorlopig geen kinderen."

Monique is een dochter von een Nederlqndse moeder

en een Egyptische vader. Ze ís niet in Egypte geboren,

mccrr goct wel regelmotig ncrar het lcnd toe.Ze vertelt

dat als ze dcqr is, ze bij hccr omq woont. Daar gcct ze

nccrr hqar eigen kerk, proat ze Egyptisch en drocgt ze

dezelÍde kleding crls hqar Egyptische Ícmilieleden en

vrienden. Ze noemt het bijno hqqr tweede leven: "I k heet

er zelÍs cnders, ncrmelijk Mounirq. OÍ ik meer Egypti-

sche oÍ Nederlandse ben? Dat is een lange worsteling

geweest. AIs kind voelde ik me Nederlands, mocrr later

merkte ik dat de Egyptische cultuur veel meer voor me

betekende dqn ik docht. Even ben ik'doorgeschoten'

nccr het Egyptische, mctcr nu zou ik willen zeggen dctíkÍiÍtyÍiÍty ben. En wel met mijn hoofd in Nederlqnd en

met mijn hart in Egypte. Doormee bedoel ik dot ik eerlijk

wil zijn, rotioneel en dat ik gracg debatteer. Dqqr moetje echt een Nederlander voor zijn. Mqar in gcstvrijheid,

lieÍde en toewijding wil ik meer een Egyptische zíjrt."

Doorgeschoten nccr de Egyptische genen... Wct bedoelt

ze dacrmee? "Nou, ols kind vond ik Egypte leuk, mcrcr

een vckantie in Itclië ook. Dit verqnderde toen ik dertien

wcs. Ik wist toen net een hclfjacr dat ik de oogziekte

Stcrrgardt hod. Mijn zicht ging snel qchteruit en dat heeÍt

een heÍtige impoct op je leven." Ah, nu begint Monique

er zelÍ over! Komt dq t even goed uit... Al moet opgemerkt

worden dot hcrar visuele hcndiccp in hqqr doen en loten

helemacl nog niet opgevcllen wcs: g.een geleidehond

oÍ stok in huis, geen voetbcd bij de thee en ook hqqr

ogen glinsteren alsof ze primc Íunctioneren. Toch zietMonique mctctrvoor tien procent. Ze vertelt hoe ze door

de oogziekte, in combinatie met puberen, ineens enormgeïnteresseerd rcrakte in het lcrnd von hcrqr vqder: "Ik

ging alles wot los en vost zqt over Egypte lezen. Mijn

ouders werden gek van mij. Voorcl mijn vcder. Hij hcd

bewust voor Nederland gekozen, mctctrnu wcs zijn kind

aan he t terugkrobbelen ncctr Egypte."

Monique begon cctn een zoektocht. Dit combineerde ze

met hocrr schrijverspossie. Op hccr zesde schreeÍ ze q. I

verhclen. "Mcar die mackte ik nooit qÍ . Door mijn zoek-

tocht nccrr Egypte hqd ik eindelijk mijn idecle verhacrl.

Ik kon cutobiogrcÍisch schrijven en dus was het gelooÍ-wacrdig. Dqcrnqqst kon ik het volhouden, wcnt ik wildeper se mijn zoektocht voltooien. Op mijn dertiende ben

ik erqqn begonnen en op mijn zeventiende wqs het cÍ."Monique zou Monique niet zijn als ze niet enthousiast op

zoek ging nccrr een uitgever. "Dit wcrs ongekend lcstig.

Ik wist dat ze mijn nccm niet kenden, dot ik nog niks

had bereikt en ik bij voorbaat op de grote stapel'niet

interessant'zou komen. Toen hoorde ik vcrn de El Hizjro.-

Literotuurprijs (een litersire prijs voor jongeren met eenMarokkaqns/Àrqbische achtergrond) en besloot ik een

stuk vcrn mijn boek Voorbij de Horizon in te sturen." Ze

wint! Het gevolg is dat hacrr werk uitgegeven wordt en

dc t ze met hulp van de uitgeverij nog meer kan groeien.

In 2008 wint ze nogmccls de prijs met het kort verhqql'De laqtste Slongendcns'. Inmiddels heeÍt ze het Bijbel-

studieboek Bruiswcrter geschrevên, maokt ze columns

voor het Leids Universitoir Weekblad More en het Ne-

derisnds Dagblad en is zebezig met een nieuwe roman. c)

,3.3'#

<raÍtzzs?*:rc*rzZ ==**rc*** 7Ji+,-=irz4*341"'ai37:fzr=rrze,,s=4=V*1-z="**--*



Monique: "Schrijven is voor mij de ultieme uitlcctklep.Het biedt de mogelijkheid om zonder grenzen vrij tedenken. Mqar schrijven is ook ÍilosoÍeren: de gedcchten

de vrije loop lcten. En dqqrnoqst heb ik ook een psycho-

logisch doel. Ik wil dot de lezer ncdenkt. Zo ook bijvoor-

beeld met Bruiswster."

Hoe zit het eigenlijk tussen Monique en God, wie is Godvoor hqqr? Als die vrocg haar gesteld wordt, is ze voor

het eerst opvallend stil. "... Ik zou bijna zeggen dat Godeen ongelofelijk mysterie is. Maar dct klinkt wel heel

zweverig. Een pqcrr jccr geleden hqd ik kunnen zeggen

dat Hi j een goede vcder is, IieÍdevolle vriend... Mqor hoe

ouder ik word, hoe meer ik beseÍ dat God veel groter is

dqn clichés. Ik ken hem nog voor geen Írqctie. ZelÍs al

Icct Hij zich kennen door de Bijbel en doet Hij bijzondere

dingen in mijn leven. Maar ik heb nooit getwijÍeld can

he t Íeit dat God bestaat. Wel ongekend getwijÍeld of ik

christen kon en wilde zijn." Monique vertelt dqt ze nqdat

ze hoorde vcn hcrqr oogziekte, besloot geen christenmeer te zijn. Totdat ze de cd ïrqnsform vctn Rebecca st

Jcmes kreeg. "Nummer drie heet'Don't worry'. En dct

nummer in combinatie met gebed zorgde voor een pctn

kokende soep. Ik moest tegelijk huilen en lachen en

kreeg eigenlijk een overdosis vcrn de Heilige Geest.

GetwijÍeld oÍ Hij bestqqt heb ik dqardoor nooit. Don

zou ik ncmelijk gleen doel hebben, geen bestemming,geen toekomst en is mijn hele leven en dqt vqn qnderen

zinloos. En dacrr kan ik niet mee leven, mocr ik worstel

wel vcqk. Ik stel mijzelÍ constont de vrogen: hoor ik bi j

God en wil ik bij God horen? En nee, ik geef God niet de

schuld vcrn mijn oogziekte. Als God clle gebrokenheid in

de wereld zou voorkomen, don zou dit het pcrcdijs zijn,

mocr de wereld is geen pcrcdijs. Ik ben God juist donk-

baor, wqnt hij heeÍt mijn ziekte op een specicle mqniergebruikt. Het heeÍt mij dichtbij Hem gebrcrcht en ik benmij veel meer bewust van het leven. Ik heb geleerd omintens te genieten. Wcqrvcn? O, vqn heel veel dingen.Von de zon, echt ik ben helemqql gek vcn de zon! Envan lekker eten, vriendschcrp, humor, vcn ol he t groen...

Eigenlijk ben ik constqnt bezig met wqt ik nog zie."

Als de oÍsluitende vrqqg'wqt wil je in de toekomstdoen?'gesteld wordt, is Monique ql kletsend heel com-Íortabel, languit op de bqnk gqan liggen. Ze vertelt datze ncrost het schrijven Politicologie studeert en vakkenvqn Arabische Tqql & Cultuur volgt. Uiteindelijk wil zede politiek in. Dacrrom is ze nu ol actieÍ voor de Christe-nUnie. Ze reqliseert zich dat ze met hqqr talent ook eenschrijverscqrrière kan beginnen. Maar volgens eigenzeggen heeÍt ze meer te doen. "Als je een wereldverbe-

terccr bent, hoor je in de politiek. Bovendien vind ik he tbelqchelijk om vanuit mijn studie in een werkkqmer teeindigen en qlleen mocr te schrijven." Dcqrnaost zegtzealleen nog maar te willen genieten: "Ik wil leven, echtleven in de volle betekenis van het woord. En zo mensenlqten zien do t ik leef, dat ik een drive heb. Als mensenzich dcn gaan cÍvrcgen wcrcrrdie drirre vqndaqn komt,

dqn is dct mijn getuigenis."

Inmiddels is het drie uur later. Wie is Monique Scmuel?Die vrcrcrgis wel beqntwoord. En inderdacrd, ze is meer

don hqqr oogziekte. Wist ze zel| haqr stopwoord al?

Inderdccd: ongekend... Wil Monique zelÍ nog iets kwijt?"Nee, ik heb we l genoeg gezegd... OÍ jawel, toch!" Lq-

chend: "Lees mijn boek!"/

34K [$,Ë j i::ri20SS

Xist in Christ - Een Ongekend Gesprek

Documents

Transcript of Xist in Christ - Een Ongekend Gesprek