Jun

i 20

13

..het gebeurt nu écht! | Nieuwbouw

Weer op het water | Gerrit Hiemstra

De stalen sloep | deel 3

Oude verhalen | Column

2

WINDstilte juni 2013 jachthaven en clubhuis de Meerpaal Stokhorstweg 2, Doetinchem telefoon 0314 32 53 83 Pieter Wieman voorzitter en havencommissaris telefoon 0314 332 838 Meindert Wijnberg secretaris en ledenadministratie telefoon 0314 342 171 mobiel 06 222 03 482 secretaris@wsvdeank.nl Ruud Wissink penningmeester penningmeester@wsvdeank.nl Geert-Jan Kettelarij jeugdcommissaris en jeugdzeilen telefoon 06 425 26 332 jeugdzeilen@kettelarij.eu Jan Bol bestuurslid en roeicommissaris windstilte@wsvdeank.nl Henk Buijl havenmeester telefoon 0314 33 29 28 havenmeester@wsvdeank.nl Cees Wien berging en materieel telefoon 06 302 61 417 berging@wsvdeank.nl Thea Winters evenementencommissie telefoon 0314 365 044 Jan en Lonneke Bol redactie Windstilte windstilte@wsvdeank.nl website: www.wsvdeank.nl

inhoud Eindelijk! …… Pieter Wieman ….. het gebeurt nu écht Van Doetinchem naar Parijs Aad en Elly van den Bos Activiteiten 2013 Ons vaarwater in vogelvlucht Wijzigingen in het ledenbestand Weer op het water Lezing Gerrit Hiemstra Een echte winterwandeling Een heerlijk recept Bert en Mien Migchelsen Bestuurskandidaten gezocht M/V Pieter Wieman De stalen sloep, deel 3 Nanko Plomp Oude IJssel, springlevend Waterschap Rijn en IJssel Regels op het water Waterschap Rijn en IJssel Over verhaaltjes, vergaderen en de toekomst Geert-Jan Kettelarij

pagina 3 pagina 4 pagina 6 pagina 10 pagina 10 pagina 10 pagina 11 pagina 12 pagina 13 pagina 13 pagina 14 pagina 17 pagina 19 pagina 21

3

Eindelijk! ….. Op deze plaats heb ik al eens eerder aangekondigd dat de bouw van het nieuwe clubhuis

van start gaat maar dit keer gebeurt het écht. Zoals u enkele weken geleden ook al in

De Gelderlander kon lezen wordt het een architectonisch mooi gebouw. Dat is De Ank ook

eigenlijk wel een beetje aan haar stand verplicht. Als je op één van de mooiste plekken van

Doetinchem zit, moet je daar ook wat van máken. Ik denk dat ons nieuwe clubhuis straks tot

één van de juweeltjes aan de Oude IJssel zal behoren.

Dat wat betreft de buitenzijde van het nieuwe clubhuis. Minstens even belangrijk is de

binnenkant. Het bestuur beseft heel goed dat er een nauwe relatie is tussen het interieur en

de sfeer, de cultuur van WSV de Ank. Waar het bij de inrichting van het nieuwe clubhuis om

gaat is dat we het goede van die sfeer en van die cultuur behouden. Dat vereist het juiste

meubilair, de juiste kleuren en de juiste aankleding. Het bestuur is daar al druk mee bezig en

wordt daarin ondersteund door een binnenhuisarchitect.

Een nieuw clubhuis en een nieuw interieur brengen ook kansen met zich mee. Het kan ertoe

leiden dat binnen de vereniging nieuwe activiteiten ontstaan en het kan nieuwe leden

aantrekken. Een nieuw clubhuis zal er zeker toe leiden dat er op de diverse watersport

websites positievere commentaren op De Ank van de zijde van passanten en bezoekers

kunnen worden verwacht.

Tenslotte wil ik nog memoreren dat er de laatste jaren een ontzettende hoeveelheid werk is

verricht voor de realisering van het nieuwe clubhuis. Daaraan hebben veel mensen

bijgedragen, zowel van uit de Ank als vanuit de Stichting. Maar de grootste inspanning is

toch wel geleverd door Wim Boesveld. Het nieuwe clubhuis staat er nog niet maar ik durf het

toch wel aan om Wim langs deze weg alvast nu te bedanken. .

Pieter Wieman voorzitter WSV de Ank

4

…. het gebeurt nu écht!

5

6

Van Doetinchem naar Parijs (van 2 t/m 29 mei 2011) Eindelijk is het dan zo ver! We gaan proberen de droom van Aad waar te maken: met de eigen boot naar Parijs. Alle twee ‘uitgewerkt’ hebben we nu de tijd. De eerste week van onze reis verloopt (letterlijk en figuurlijk) voortvarend. Nadat we maandagmiddag door onze buren naar de haven zijn gebracht, hebben we via de IJssel koers gezet naar Arnhem. Daar vinden we om 19.00 uur een mooi plekje voor de eerste nacht. De volgende morgen gaat het over de Rijn naar Doornenburg en vervolgens over de Waal en de Maas. Om 16.00 uur kunnen we aanleggen bij ’t Leuken bij Well: een vertrouwde haven voor ons, niet alleen omdat we er eerder zijn geweest, maar ook omdat we daar in 1999 de boot hebben gekocht.`s Avonds maken we een heerlijke wandeling en na één spelletje kaart gaan we moe naar bed met extra dekbed en kruik! Woensdag varen we naar Roermond. We liggen prachtig in het centrum, zodat we boodschappen kunnen doen. Daarna aan boord met een lekker glaasje wijn lezen over de dood van Bin Laden en dodenherdenking. Je merkt al na 3 dagen, dat je wereld kleiner wordt zo zonder TV en krant. Nadat ik donderdagmorgen eerst nog een foto heb gemaakt van het Christoffelbeeld op de kerk, vertrekken we, onder zijn zegen, naar Maastricht. Het is erg druk bij de sluizen en we besteden meer tijd aan wachten (in het zonnetje best te doen) dan aan varen. We willen in het oude bassin overnachten en ontdekken dat we maar net onder de brug door kunnen: ik mag met mijn hele gewicht (!) aan de kap hangen. Maar daarna kunnen we dan ook boodschappen doen en uitrusten. Vrijdag tanken we eerst water en diesel en gaan dan de grens over naar Luik. We liggen hier dubbel tegen een schuit, die duidelijk lang niet is gebruikt, maar we liggen mooi in het centrum: een geschikte plek voor het bezichtigen van de stad en voor het eten van een ijsje. Zaterdag varen we naar Namen waar we 2 dagen blijven in een gezellige haven met gratis internet. We waren er al voor gewaarschuwd: misschien moet je je routeplan wel wijzigen, want er is altijd wel een onverwachte stremming in Frankrijk. Dus: maandagmorgen vertrekken we (met allerlei tegenstrijdige verhalen over de bevaarbaarheid van onze route) uit Namen via de Sambre. De eerste de beste sluis was defect. Oké, dit zou 2 á 3 uur duren. Och, wachten hoort er bij èn we hadden nu mooi de tijd om naar boven te klauteren om nòg eens bij 2 sluiswachters te kunnen informeren of we echt wel via de Sambre naar Parijs zouden kunnen. Zij verzekeren ons, dat dat ècht nog niet kan. Er schijnt een of ander viaduct kapot te zijn. We kunnen nu kiezen of door varen naar het westen of terug en nog wat verder via Maas en Canal des Ardennes en Aisne. We besluiten tot dat laatste. De terugreis zal dan wel voor een nog groter gedeelte hetzelfde zijn, maar het is hier zo prachtig, dat we ons nu al weer verheugen op het van de andere kant kunnen genieten. We blijven in Dinant en gaan daar met de kabelbaan naar de citadel en kijken van boven af naar ons bootje.

Op dinsdag bereiken we de franse grens bij de plaats Givet, waar we een vignet kunnen kopen. ’s Avonds hebben we een paar fikse buien, zodat de boot weer stofvrij is. Woensdag hebben we 9 sluizen en 2 tunnels. We trekken de hele dag op met een Belgisch stel, voor wie het ook de eerste keer is. We blijven 2 dagen in Revin: een prachtig haventje, met goede douches en zelfs een wasmachine en droger.

7

Donderdag maken we daar in de omgeving een mooie fietstocht langs de Maas. Terug in de haven blijken de Belgische vakantiegangers besloten te hebben terug te gaan, omdat ze tot de conclusie zijn gekomen, dat een rondje Parijs in 5 weken niet te doen is. Vrijdagmorgen gaan we ze even gedag zeggen met een zakje Hollandse dropjes en dan vertrekken we naar Charleville-Mézières. Het is de bedoeling daar 2 dagen te blijven, maar de haven valt ons tegen en we worden bovendien gewaarschuwd, dat we het Canal des Ardennes waarschijnlijk niet kunnen bevaren vanwege het lage water. Maar loos alarm: op zaterdagavond liggen we na een vermoeiende tocht op het hoogste punt van het kanaal. Tot nu toe hebben we 50 sluizen gehad, waarbij we steeds omhoog gingen. Vanaf dit punt gaan we weer omlaag tot we de Seine bereiken, waar we weer stroomopwaarts varen. Het schutten hier in Frankrijk gaat officieel automatisch. Je krijgt een kastje mee, waarmee je het systeem in werking kunt stellen. We verbaasden ons er eerst over dat er zo veel autootjes van de VNF (zeg maar: de franse Rijkswaterstaat) staan, maar nu snappen we het. Regelmatig moet er een monteur komen, omdat het systeem is ontregeld, bij voorbeeld doordat deuren niet sluiten vanwege de halve bomen, enz. die er in de sluis drijven. We hebben vandaag dè oplossing gezien voor dat probleem: zet de deuren aan de laagste kant open, doe de schuiven aan de andere kant los en met barstens geweld spoelt de troep weg en we kunnen weer schutten! Zondag (de 15de) besluiten we een dagje niet te varen. Nadat 4 van de 6 boten zijn vertrokken schuiven we op naar een plekje met elektriciteitaansluiting. Bij deze manoeuvre komen we wel tot de ontdekking, dat onze boot eigenlijk te hoog is voor deze tocht. Nadat de sluiswachter de vertrekkende bootjes op weg heeft geholpen, komt hij even langs bij ons en de andere boot uit Maasmechelen om te vragen wanneer wij weg willen en of we samen willen optrekken. We spreken af voor maandag om 9 uur, want we gaan nu stroomafwaarts een sluizentrap in, dat wil zeggen: er komen nu zonder onderbreking 27 sluizen. Maandag varen we 9 uur over 32 km, waarbij we 32 sluisjes moesten passeren. Tussen het schutten door al lopend maar af en toe een bakkie koffie o.i.d. en een lekker op zondag bij de bakker gekocht quiche. We hebben vreselijk veel geluk, want we moeten vanwege de hoogte (of liever de laagte) van de bruggen de hele kap omlaag doen en in de open lucht varen. En … we houden het droog! Het is wel af en toe wat koud, maar we hebben kleren genoeg mee, dus pakken maar. Dinsdag blijven we weer liggen, wassen boot en kleren en maken een prachtige wilde fietstocht over een pad langs het water, dat waarschijnlijk alleen in noodgevallen of voor werkzaamheden aan de waterweg wordt gebruikt. Maffe Hollanders met hun vélo’s! Daarna gaan we heerlijk douchen. Dat is toch niets bijzonders, zul je zeggen, maar hier wel hoor. Er is of niets of het water is koud of het is ontzettend goor. Hier is het nogal primitief: ik kan vanuit de douche in de gaten (letterlijk en figuurlijk) houden wat Aad op de boot aan het doen is (we betaalden dan ook maar €5 per nacht) alles is ondergekalkt en voor de wc ‘wonen’ dames en heren, die hun dag en nacht doorbrengen met zuipen en al hun afval weggooien in de bakken voor de schippers. ’s Morgens komt een man van de gemeente alles keurig schoonmaken en vanmiddag kwam de politie de gasten verwijderen, maar ze zijn al weer vervangen door anderen. Woensdag haalt Aad een leuke stunt uit: hij verliest in de sluis zijn evenwicht, grijpt zich vast, natuurlijk, maar wel aan de rode stang, waardoor het schutproces wordt gestopt en Elly (want die spreekt Frans) de VNF moet waarschuwen en we moeten wachten op hulp. Daarna zijn we verder naar Berry-au-Bac gevaren, volgens het pas gekochte boek een prachtig schippersplaatsje met nog een hele vloot vrachtschepen, maar … niets. We liggen samen met een Hollands stel, dat op de boot woont, op een kruising van waterwegen, tussen 2 sluizen aan een compleet lege kade. We kopen bij een café een franse krant en bij de bakker stokbrood en wat lekkers. De laatste is stomverbaasd dat we met de boot zijn en schudt zijn hoofd omdat het tegenwoordig zo ‘tranquille’ is.

8

Op donderdag moeten we het kastje inleveren, waarmee we de sluizen in werking kunnen zetten. In plaats daarvan hangt er voor elke sluis een stang waar je aan moet draaien. Vandaag ontdekken we, dat op de Aisne veel van de aanlegplaatsen, die op de kaart staan aangegeven verdwenen zijn of zo slecht, dat we er liever niet liggen. Veel gegevens van de ANWB, het boek en de kaarten blijken niet (meer) te kloppen: meestal valt het tegen, maar soms ook mee. Zo blijkt donderdag in Soison, waar je volgens de gegevens wel kan aanleggen, maar niet kan douchen, nu een prachtig toiletgebouw, te zijn verrezen, maar: er voor weer drinkende gasten, die af en toe om water voor de hond komen vragen. Dus zijn we vrijdag maar vertrokken. Midden in een dubbele sluis kunnen we niet verder omdat de middelste deur niet dicht gaat. Na een telefoontje met de VNF komt er weer iemand om het euvel te verhelpen. In Compiegne, op de kruising van de Aisne en de Oise, willen we in de stad aan de kade gaan liggen, maar er ligt geen enkel schip en het ziet er niet echt aantrekkelijk uit. Dus maar weer terug: er ligt één Nederlands schip tussen de vrachtschepen, nog iets verder terug is een kleine haven, waarvan werd gezegd, dat ze geen ruimte hebben voor gasten. We proberen het toch en … hier liggen we: op een lekker rustig plekje, achter een hek waarvan we een sleutel hebben en niet eens zo ver van het historische centrum. We besluiten 3 dagen te blijven. Na in 4 dagen 27 uur te hebben gevaren en 52 sluisjes te hebben bediend, is het wel weer tijd voor een wandeling en een fietstocht. Compiègne is een historisch stadje, waar Jeanne d’ Arc werd gevangen genomen en … we boffen: het is juist het Jeanne d’Arc – weekend, dus als we een stadswandeling gaan maken, treffen we overal stro op de straten, kraampjes en middeleeuws geklede mensen aan. Maandag wordt de reis vervolgd over de Oise: een echte rivier en heel wat breder water dan de afgelopen dagen. Er is meer vrachtverkeer, maar in alle 3 de sluizen liggen we alleen. We meren af in Creil, een oud stadje, ontstaan rondom een koningsburcht uit de 13de eeuw op het eiland St. Maurice. We liggen aan een kade zonder voorzieningen, waar in de loop van de middag/avond nog 2 Nederlandse jachten en 3 platbodems komen, die we ook al in Compiègne hebben ontmoet. Vóór het eten drinken we een glaasje bij Wil en Frans uit Badhoevedorp, die al sinds 2004 door Frankrijk varen. Dinsdag varen we naar ‘l Îsle Adam, weer een stad ontstaan rondom een eiland, waarop een zekere Adam de Villiers in de 11de eeuw een kasteel liet bouwen . Onderweg hebben we op advies van Wil en Frans Persan aangedaan. Daar was een aanlegplaats vlak bij een grote supermarkt, zodat we de voorraad weer even konden aanvullen. De meeste medeschippers varen al jaren op Frankrijk en kunnen goede adviezen geven. In ‘l Îsle Adam liggen we achter een Zwitsers stel. Hij vertelt, dat ze één Hollander in de familie hebben: het schip, gekocht in Nigtevegt. Later komt er nog een Hollandse boot bij: een man alleen, Evert, uit Culemborg. Hij heeft z’n boot zelf gebouwd en regelt nu al varend met telefoon en internet z’n zaken. ’s Avonds komt hij aan boord een kopje koffie drinken en later drinken we een biertje/wijntje bij hem. Woensdagmorgen scharrelt er een beverrat rond de boot. Wanneer we Evert vertellen dat we ook al een waterslang (nee, niet van plastic) schildpadden en salamanders hebben gezien, zegt hij: o, dus die staan ook nog op het menu. We vertrekken naar Cergy, maar pauzeren in Auvers-sur-Oise waar Vincent van Gogh de laatste maanden van zijn leven heeft gewoond en gemiddeld meer dan één schilderij per dag heeft geproduceerd. Hij en zijn broer Theo liggen er begraven. Alle twee net in de 30 jaar oud. In Cergy ontmoeten we Hans en Klazien uit IJsselstein. Als ze vertellen dat ze in één dag naar Parijs varen, besluiten we met hen mee te varen. Voor hen is het de 2de keer en ze vertellen, dat er onderweg geen fatsoenlijke aanlegplaatsen zijn. Ik bel op hun advies de haven om te reserveren.

9

Donderdagmorgen vertrekken we al om half 9 en we varen de Oise af om bij de afslag naar de Seine weer in de opvaart te gaan. Het is een lange, maar prachtige tocht en aan het eind van de middag varen we na 112 sluizen, 883 km. en 98 vaaruren Parijs binnen. Via de marifoon feliciteren Hans en Klazien ons. Van verre zien we al de Eiffeltoren en we varen onder prachtige bruggen door. Oppassen geblazen voor de vele rondvaartboten en zelfs voor de politie, die het leuk schijnt te vinden vlak naast je flink gas te geven, zodat alles door de boot dondert en de glazen in de kast om liggen. Door een oud sluisje bereiken we de haven, die behoorlijk vol ligt. Het is moeilijk aanleggen, want er staat een straffe wind en de plekjes zijn behoorlijk smal, maar met hulp van onze Hollandse buren liggen we nu stevig vast.

Donderdagmorgen vertrekken we al om half 9 en we varen de Oise af om bij de afslag naar de Seine weer in de opvaart te gaan. Het is een lange, maar prachtige tocht en aan het eind van de middag varen we na 112 sluizen, 883 km. en 98 vaaruren Parijs binnen. Via de marifoon feliciteren Hans en Klazien ons. Van verre zien we al de Eiffeltoren en we varen onder prachtige bruggen door. Oppassen geblazen voor de vele rondvaartboten en zelfs voor de politie, die het leuk schijnt te vinden vlak naast je flink gas te geven, zodat alles door de boot dondert en de glazen in de kast om liggen. Door een oud sluisje bereiken we de haven, die behoorlijk vol ligt. Het is moeilijk aanleggen, want er staat een straffe wind en de plekjes zijn behoorlijk smal, maar met hulp van onze Hollandse buren liggen we nu stevig vast. ’s Avonds komen Klazien en Hans een bakkie koffie en een glaasje drinken en krijgen we nog allerlei adviezen over wat te zien in Parijs. Zij doen het op de fiets, maar dat durf ik toch echt niet. Vrijdag gaan we eerst op pad om een nieuw vignet te kopen. Het bureau van de VNF is een behoorlijk stuk van de haven, maar het leuke is, dat het in een totaal niet toeristische wijk ligt, zodat je het Parijs ziet van de meeste gewone Parijzenaars. ’s Middags wandelen we naar de 2 eilanden waarom heen Parijs eigenlijk is ontstaan: het Ile St.Louis met de kerk St.Louis en het Ile de Cité, waarop o.a. de Notre Dame staat. We bekijken de beide kerken en lopen weer terug via het leuke winkelstraatje op het Ile de St.Louis. We kopen een pas waarmee je met bepaalde bussen, waar je boven op in de open lucht kunt zitten, heel Parijs kunt bezoeken en steeds naar eigen behoefte kunt uitstappen om later en/of ergens anders weer op te stappen. Tijdens de ritten krijg je uitleg van alles waar je langs rijdt. Zo hebben we heel veel gezien van Parijs. Zondags gaan we eerst naar een dienst in de Notre Dame en slenteren dan nog eens rustig rond in de buurt bij de Place de la Bastille Om 5 uur gaan we nog even bij Klazien en Hans een neut halen, want we vertrekken maandag wel samen in zuidelijke richting, maar wíj willen al vrij snel de Marne inslaan en zíj gaan zuidelijker. Adieu Paris!

Aad en Elly van den Bos-Schilder (Aquae trepidare)

10

Activiteiten 2013 zaterdag 15 juni zondag 16 juni

13.00 uur 10.00 uur

Rommelmarkt & muziek Jan Rauwerdink Regatta (roeien)

zaterdag 31 augustus 16.00 uur Johns BBQ

zaterdag 5 oktober 08.30 uur Bezem UIT de mast

zaterdag 12 oktober 09.00 uur Keppelwedstrijden

zaterdag 12 oktober 16.00 uur Sluiting vaarseizoen, met maaltijd

vrijdag 22 november 20.00 uur Open bridge drive

zondag 1 december 16.00 uur Gezellige middag

Ons vaarwater in vogelvlucht

Wijzigingen in het ledenbestand De volgende nieuwe leden hebben we in 2013 ontvangen: De heren H.G. Bongers, J. Bosch, R.J.G.M. Geerts, N. Plomp, R. van Prooyen, R. Welling en mevrouw G. Breuker. In 2013 hebben de volgende leden afscheid genomen: De heren E.H.A. Elferen, G.E.W. Groot Wassink, R. Kipp, J. Ratering, G.J. Veenhuis, mevrouw Brokking, mevrouw Migchelbrink en mevrouw E. van Wijngaarden. Overleden zijn Ietje Woudstra en Wim van der Zouw.

11

Weer op het water

Zondagmiddag 17 februari gaf weerman Gerrit Hiemstra uitleg over klimaat, weersystemen en het lezen van weerkaarten. De belangstelling van Ankleden was groot, getuige de grote opkomst. Het clubhuis was bijna tot de laatste stoel bezet.

Voor iedereen die het water op gaat, is het van groot belang de weersverwachting goed te kennen en het weer goed in de gaten te houden. Of je nu met een motorjacht het water op gaat, of gaat zeilen of gaat roeien. Hiemstra begon zijn lezing met een korte uiteenzetting over de werking van de atmosfeer, de invloed van de zon op ons klimaat en het ontstaan van weersystemen wereldwijd. Daarin spelen naast de zon ook de draaiing van de aarde en de werking van de beide polen en de zone van de evenaar een grote rol. Na een korte pauze ging hij wat dieper in op het waarnemen van het weer en weersveranderingen. Goed kijken naar de lucht, ook recht boven je, en met name ook naar wolken geeft al een goede indruk van het weer op een dag. Een weersverwachting wordt betrouwbaarder aan de hand van weerkaarten. Aan de hand van de ligging van gebieden met lage druk en hoge druk, van isobaren en van de dichtheid van die lijnen van gelijke luchtdruk kun je zelf goed een weersverwachting opstellen. Actuele weerkaarten zijn te zien op de website www.weatheratsea.nl en zijn de te downloaden via de link www.weatheratsea.nl/img/kaarten/Bracknell.TIF Gerrit Hiemstra is sinds 2012 als roeier lid van WSV de Ank. In november haalde hij samen met drie andere roeiers in een mixed team een eerste plaats in de jaarlijkse wedstrijd voor de Lingebokaal van de rv Leerdam.

weerkaart 5 juni 2013

12

Een echte winterwandeling Dit jaar was de winterwandeling heel winters, mét sneeuw. Het weer werkte fantastisch mee op zondag 10 februari. Meer dan 20 roeiers liepen door een stemmig wit landschap, van ’t Peeske naar Hoch Elten en terug.

De organisatoren van de jaarlijkse winterwandeling van de roeiafdeling, Marianne Stuurman en Marijke Veugen, zorgden voor een ontvangst bij ’t Peeske. Deze uitspanning was het startpunt van de wandeling door Montferland. De route liep dwars door het bos, deels over het traject van het beroemde Pieterpad.

In Hoch Elten was het uitzicht in het Rijndal, richting Emmerich en Kleve, aanleiding voor een rondje rond de kerk. Een weidse wit bestoven vlakte, her en der onderbroken door donkere boompartijen, heggen en bebouwing, met in de verte een lichtgrijze mistige horizon. Het pannenkoekenhuis in Hoch Elten deed goede zaken. Wandelen bevordert de trek. De flinke pannenkoeken gaven genoeg brandstof voor de wandeling terug. Nog voor het donker was het roei-wandel-gezelschap weer bij ’t Peeske. Lichtjes moe en voldaan. Marianne en Marijke, bedankt!

13

Een heerlijk recept voor op het water of thuis! Je hebt voor 2 personen nodig: 300 gram penne macaroni 1 bouillonblokje bakje mascarpone(250 gram) stuk belegen kaas in kleine blokjes(+ 300 gram) 1 chorizoworst in stukjes (bijvoorbeeld Stegeman) + 1 ½ eetlepel mosterd 1 bosje lente uitjes Kook de penne met het bouillonblok. Bak in een wokpan de chorizoworst zachtjes uit, zodat het ergste vet eruit is en giet dat af. Laat de worst staan totdat de penne klaar is. Doe de penne dan bij de chorizoworst en warm alles goed door Dan de mascarpone erbij en vervolgens de blokjes kaas. Alles goed doorwarmen, tenslotte de lente uitjes in ringetjes en de mosterd erdoor. Dit alles zo snel mogelijk. Een heerlijke maaltijd! Lekker met een salade van ijsbergsla, kappertjes, cherrytomaatjes, komkommer en kant en klare dressing bijvoorbeeld Calvé Caesar. Smullen maar! Groeten van Bert en Mien Migchelsen

Bestuurskandidaten (M/V) gezocht! De Ank is een vereniging die wordt geleid door een bestuur. Dat bestuur wordt gekozen door en uit leden. Op dit moment telt het bestuur vijf personen. Binnen het bestuur zelf bestaat de behoefte aan uitbreiding. We denken daarbij aan een toevoeging van twee tot drie personen. Ik heb tijdens de laatste algemene ledenvergadering (ALV) leden die zich willen kandideren opgeroepen met mij contact op te nemen. Omdat niet alle leden op de ALV aanwezig waren en mijns inziens toch iedereen een kans moet hebben, herhaal ik deze oproep ook in deze Windstilte. Voor de goede orde: nieuwe bestuursleden worden gekozen door de ALV. De kandidaten die we nu zoeken zullen op de ALV van 2014 worden voorgedragen. Tot die tijd kunnen ze ‘meedraaien’ als kandidaat-bestuursleden. We hebben voor de nieuwe bestuursleden niet vooraf specifieke bestuursfuncties voor ogen. Daar wordt in een later stadium samen met de betrokkenen naar gekeken. Een vereniging als De Ank kan alleen maar functioneren bij voldoende medewerking van leden. Gelukkig is er een groot aantal leden dat vrijwillig een heleboel voor De Ank doet. Ook bij ‘Bezem uit/in de Mast’ hebben we nimmer te klagen over de medewerking van leden. Het zou fijn zijn wanneer we ook als het om bestuurlijke bezigheden gaat op een dergelijke bereidwilligheid kunnen rekenen. U kunt mij altijd bereiken via 0651707353 of via pieterwieman@yahoo.com Pieter Wieman voorzitter WSV de Ank

14

De stalen sloep #3

Afgelopen (winter-)maanden hebben we zeker niet stil gezeten. De bouw van onze unieke stalen sloep schiet al op. Tijd voor een derde verslag van de bouw. Meer specifiek , tevens gaan we wat dieper in op het vervaardigen van ‘eigen’ onderdelen. Hoe kun je met wat goedkope delen toch iets moois maken. De laatste keer zijn we het verhaal uitgestapt bij het vervaardigen van de kont. Na dat de volledige kont er in was gezet en deels gelast was hebben we de sloep eerst waterpas gezet. En zo de torsie van de sloep er uit gehaald. Dan zal je jezelf nu af vragen... torsie? Maar ook al is het staal en ook nog eens 4 millimeter dik, torsie zit er zeker in. Dus na fabricage van een solide vaste onderbok hebben we de sloep uitgericht met behulp van een laser, om zo de voor- en achterzijde in lijn te zetten. Het uitlijnen is toch nog een behoorlijke klus, en helaas zie je van dit werk straks helemaal niets terug. Op het moment dat de uitlijning gereed was hebben we de gangboorden er in gelast. Met de gangboorden ga je haaks om ten opzichte van de huidgangen. Hierdoor creëer je in een keer een hoop meer stevigheid in je constructie. Na de gangboorden was de bodem aan de beurt. Alvorens we de bodem in de boot te lassen, moet je er zeker van zijn dat alle lasnaden van de constructie daarboven dicht zijn. Want, als de bodem erin zit kom je er niet meer bij! En … houd er rekening mee dat je een roestvast stalen uitlaat eronderdoor hebt loopt. Bovendien is er een doorvoerpijp in gelast, die dient om later bij de afbouw de hydraulische leidingen van het roer door te voeren, en ook kabels voor de elektriciteit. Daarna hebben we de vloerplaten er in laten zakken. Deze platen hebben we vooraf gecoat, zodat er aan de onderzijde ook een beschermende laag zit.

Bolder Het lijkt soms heel simpel, zelf even een onderdeel maken; zoiets als een taart bakken. Als je de juiste materialen gebruikt tenminste. Voor een bolder bijvoorbeeld, neme men twee stukken dikwandige pijp, twee lasdoppen (bol aan de bovenzijde) en twee stukken massief roestvast staal 316 (buitenkwaliteit). Na het lassen van de lasdoppen aan de pijp en het nabewerken nog twee grote gaten in de stalen koker boren, om de RVS-staven doorheen te steken. De staven zijn gelast met overgangsdraad, dat geschikt is om ‘normaal staal’ aan roestvast staal te lassen.

Verfsysteem Het verfsysteem wat we gaan toe passen komt van International. International is een leverancier van high performance scheepvaartverven en is een onderdeel van Akzo Nobel. Na het stralen is het casco behandeld met een twee-componenten primer. Vervolgens plamuren, heel belangrijk, want het plamuren bepaalt de kwaliteit van de afwerking met lak. Je kunt nog zo’n goede spuiter hebben …. als de onderlaag er niet goed uit ziet, dan ……

15

Na het plamuren komt finish plamuur, ook wel filler, een spuitbare plamuur waarmee je kleine gaatjes of lijntjes wegwerkt. Een tweede primerlaag sluit daarna de plamuurlaag af.

Pas na al deze bewerkingen kan het eigenlijke lakken beginnen. Natuurlijk hebben we dan ook nog de binnenzijde van het casco. In ons geval komen we er na het inlassen van de bodem niet meer bij. Na het stralen van de binnenzijde hebben we dit deel eerst in een lasprimer gezet, een lak waarna je toch nog kunt lassen. Vervolgens is de hele binnenkant in de ijzermanie gezet. Aan het eind van de bouw worden alle zogenoemde holle ruimtes nog eens voorzien van een conserveringscoating.

Uitnodiging In het vierde verslag gaat het uiteraard weer verder over het constructiewerk. Het casco moet tegen die tijd wel af zijn. Dan wil ik tevens wat dieper ingaan op het maken van onderdelen op maat, ook wel custom made genoemd. Op dit moment is een aantal van die onderdelen in de maak. Geïnteresseerden zijn natuurlijk welkom om even een kijkje te komen nemen, bij de stalen sloep in aanbouw. Het adres is: Varsseveldseweg 168, Badlands Custom Cycles. Het mooie weer is in aantocht. Na een winter van onderhoud, repareren en schilderen kunnen we er dan toch eindelijk weer op uit. En genieten van het water en de omgeving. Heel veel plezier op het water deze zomer! Groet, Nanko Plomp Badlands Boating

16

Oude IJssel, springlevend! De Oude IJssel bruist als nooit te voren. De zijtak van de Gelderse IJssel stroomt als een levensader door de Achterhoek en Liemers; van essentieel belang voor natuur, recreatie, economie en leefbaarheid. Meer drukte op de Oude IJssel vraagt ook om aandacht voor de regels om met z’n allen optimaal te genieten op het water.

Van Duitsland tot Doesburg De Oude IJssel is een zijrivier van de Gelderse IJssel. De Oude IJssel begint bij Raesfeld in Duitsland en mondt bij Doesburg uit in de Gelderse IJssel. De Oude IJssel is ongeveer 80 km lang en voert het (regen)water af van het stroomgebied in Duitsland en de Achterhoek. Dit is een gebied van ongeveer 120.000 hectare. Daarnaast is de rivier ook belangrijk voor economie (scheepvaart), natuur en recreatie.

De Oude IJssel van de bron bij Raesfeld tot Doesburg

Meer waterplezier De Oude IJssel is prachtig, zowel vanaf het land als vanaf het water. Behalve dat de rivier er nu mooier uit ziet met zijn natuurlijke oevers, kunt u van Doesburg tot Ulft langs de Oude IJssel fietsen of wandelen. Het nieuwe fietspad is opgenomen in het zogenaamde fietsknooppuntensysteem. Bij landgoed Mulra (Hoog-Keppel) en bij kasteel Keppel (Laag-Keppel) wijkt de route van de rivier. De natuur op deze terreinen is aangewezen als stiltegebied. Omdat recreatie hier de natuur te veel zou verstoren loopt het fietspad in een lus om deze natuurgebieden heen. Ook de pleziervaart gaat erop vooruit. Waterschap Rijn en IJssel verruimde de bedieningstijden. Bruggen en sluizen op de Oude IJssel worden nu ook op zon- en feestdagen bediend. Tussen Doesburg en Doetinchem zijn negen aan- en afmeersteigers aangelegd. Voor de vissers zijn verbeterde visstekken aangelegd op het wedstrijdtraject ’de Schapenwei’ ter hoogte van landgoed Mulra.

Regels zijn nodig De laatste jaren is het watertoerisme op de Oude IJssel fors toegenomen. Dit zorgt soms voor overlast. Het waterschap zal daarom de komende tijd strenger op de naleving van de regels toezien. De regels kunt u downloaden en hebben onder andere betrekking op het vaarbewijs; de vaarsnelheid; alcoholgebruik en bescherming van het milieu.

17

Het waterschap controleert regelmatig op het water of iedereen zich aan deze regels houdt. Dat doen we vooral tijdens de zomermaanden, als het watertoerisme in volle gang is. De landelijke en plaatselijke regelgevingen zijn bedoeld om iedereen op een veilige en verantwoorde manier aan het waterverkeer te laten deelnemen. Daarnaast handhaven we ook om het milieu schoon te houden, overlast te voorkomen en onze flora en fauna te beschermen.

Springen via stapstenen De poelen, geulen en natte weilanden langs de Oude IJssel noemen we stapstenen. Dieren en planten hebben meerdere of grote natuurgebieden nodig om te kunnen overleven. Tijdens hun zoektocht naar voedsel en geschikte verblijf- en rustplaatsen of bij de verspreiding van zaden komen ze allerlei obstakels tegen. Wegen, bebouwing, stuwen en gemalen versnipperen de natuur in Nederland. Om deze stukjes natuur met elkaar te verbinden worden op verschillende plaatsen Ecologische Verbindingszones (EVZ) aangelegd. Zo’n zone bestaat uit een serie ‘stapstenen’ ofwel kleine natuurgebiedjes. Planten en dieren kunnen dan als het ware via deze stapstenen naar een ander natuurgebied ‘springen’. De (natte) stapstenen langs de Oude IJssel zijn te vinden bij o.a. de Wijnbergse Loopgraaf, Eldrikse Kwelsloot (Eldrik) en op landgoed Mulra. Ook mensen profiteren van deze stapstenen. Op deze plekken houden we in perioden met veel regen water langer vast. Als het water in de rivier dan weer langzaam daalt, lopen deze stapstenen weer langzaam ‘leeg’. Zo beperken we wateroverlast benedenstrooms.

Renovatie sluis Doesburg en bruggen Hoog- en Laag Keppel Waterschap Rijn en IJssel renoveert Sluis Doesburg en de geleidewerken en wachtplaatsen van Sluis Doesburg en van de bruggen Hoog- en Laag Keppel. De werkzaamheden worden uitgevoerd tussen 18 maart t/m 31 mei 2013. De sluis zal van 6 t/m 21 april 2013 gestremd zijn voor de scheepvaart. De weg over de sluis blijft tijdens deze werkzaamheden gewoon open.

Een geleidewerk is een constructie (meerpalen of een soort hekwerk) waarmee schepen worden 'afgeremd' als ze een brug of sluis naderen. Ook wordt vaak geleidewerk aangelegd als wachtplaats voor een gesloten brug of sluis. De huidige geleidewerken moeten vervangen worden. Ook renoveren wij de wachtplaatsen bij beide bruggen en bij Sluis Doesburg die op meerdere plaatsen zijn versleten. De bruggen zijn tijdens de werkzaamheden in gebruik. Wel kunt u enige hinder ondervinden en moet u rekening houden met langere wachttijden.

Sluis Doesburg

Over Waterschap Rijn en IJssel Waterschap Rijn en IJssel zorgt voor het water in uw omgeving. Wij zijn er als het water dreigt, zodat u droge voeten houdt. En wij zijn er om het (grond)waterpeil te beheren, rioolwater te zuiveren en te zorgen voor zuiver water in beken, sloten en rivieren. Zo kunnen mensen, dieren en platen leven met water. Elk op hun eigen manier. Veilig, schoon, niet te droog en niet te nat.

18

Minke Huurnink Waterschap Rijn en IJssel

TIPS

U kunt op internet uw eigen fietsroute (langs de Oude IJssel) uitstippelen op http://fietsknooppunt.routeplanner.nl/html/achterhoek/.

In de zomermaanden kunt u tussen Doesburg en Doetinchem (en eventueel weer terug) een rondvaart maken met de ’Knapzak’. De ’Knapzak’ is een historisch binnenvaartschip dat u op woensdag en zaterdag laat genieten van rust en natuur op de Oude IJssel. Informatie en inlichtingen via VVV Doesburg.

Tot eind september kunt in de weekenden meevaren met rondvaartboot ‘de Iesselganger’. Deze vaart tussen Ulft en Gaanderen. Meer informatie en reserveren via VVV Oude IJsselstreek of op www.ijsselvaart.nl.

Bezoek sluis- en stuw complex de Pol.

Meer informatie over de activiteiten van Waterschap Rijn en IJssel vindt u op www.wrij.nl.

19

De laatste jaren is het watertoerisme op de Oude IJssel fors toegenomen. Dit zorgt regelmatig voor overlast. Het waterschap zal daarom de komende tijd strenger op de naleving van de regels toezien. Maar wat zijn die regels? Wij lichten ze graag nog even toe. Het waterschap surveilleert regelmatig op het water om te controleren of iedereen zich aan deze regels houdt. Voornamelijk tijdens de zomermaanden als het watertoerisme in volle gang is. De landelijke en plaatselijke regelgevingen zijn bedoeld om iedereen op een veilige en verantwoorde manier aan het waterverkeer te laten deelnemen. Daarnaast handhaven we ook om het milieu schoon te houden, overlast te voorkomen en onze flora en fauna te beschermen. Waterschap Rijn en IJssel surveilleert met diverse partners regelmatig op het water om te controleren of iedereen zich aan de regels houdt. Voornamelijk tijdens de zomermaanden als het watertoerisme in volle gang is. De belangrijkste wet- en regelgeving voor het gebruik van vaartuigen en vaarwater is het Binnenvaartpolitiereglement (BPR). Het BPR geldt voor iedereen en voor elk vaartuig, dus ook voor de recreatievaart (inclusief roeiboten en kano’s). Maar het BPR stelt daarnaast ook gebruiksregels voor het vaarwater. Hieronder staan de belangrijkste regels verder uitgelegd. De bestuurder van het vaartuig Wie een pleziervaartuig besturen wil moet een bepaalde leeftijd hebben en in enkele gevallen over een vaarbewijs beschikken. Minimumleeftijd: Regels met betrekking tot de leeftijd voor het besturen van een vaartuig zijn:

Snelle motorboten: 18 jaar.

Alle andere schepen: 16 jaar. Bij open motorboten, korter dan 7 meter, en met een maximumsnelheid van 13 km/uur geldt een minimumleeftijd van 12 jaar. Voor zeilboten korter dan 7 meter, roeiboten en kano’s geldt geen minimum leeftijd. Vaarbewijs Het vaarbewijs is bij recreatievaart alleen noodzakelijk voor snelle motorboten. Dit zijn boten die sneller kunnen varen dan 20 km/uur en die kleiner zijn dan 20 meter. Bij een snelle motorboot moet er altijd iemand aan boord zijn die beschikt over het vaarbewijs. Varen met een snelle motorboot Naast de regels voor het vaarbewijs en de leeftijd, zijn er voor het varen met een snelle motorboot ook andere regels gesteld. Hieronder staan kort een aantal eisen waaraan de bestuurder en het vaartuig moeten voldoen:

De schipper moet tenminste in het bezit zijn van een Klein Vaarbewijs.

Het vaarbewijs moet getoond kunnen worden.

De bestuurder moet minstens 18 jaar zijn.

De snelle motorboot moet voorzien zijn van een registratienummer (het Y-nummer: aanvraag bij postkantoor). Het bijbehorende registratiebewijs moet onmiddellijk getoond kunnen worden.

20

Daarnaast zijn er ook nog enkele regels die te maken hebben met zaken aan boord van het vaartuig en met het varen zelf.

Voor iedere opvarende moet een reddingsvest onder handbereik zijn. De bestuurder die staande een snelle motorboot bestuurd is verplicht een reddingsvest te dragen.

De boot moet voorzien zijn van een deugdelijke stuurinrichting.

De bestuurder moet de verplicht aanwezige dodemansknop gebruiken, zodat bij onderbreking van de besturing de motor uitgeschakeld wordt.

Er moet een brandblusapparaat aan boord zijn.

Het is niet toegestaan om het vaartuig langs de oever aan te leggen, met uitzondering van de daarvoor bestemde aanlegplaatsen.

De boot moet voorzien zijn van een geluiddempende en deugdelijke uitlaat.

Het is verboden onnodige geluidshinder of overmatige golfslag te veroorzaken. Maximale vaarsnelheid (Oude IJssel) Het is in het algemeen verboden om sneller dan 20 km/uur te varen. Bevoegde autoriteiten kunnen echter (delen van) vaarwateren aanwijzen waar een andere maximumsnelheid geldt. Waterschap Rijn en IJssel is de bevoegde autoriteit voor de Oude IJssel. In het “Besluit nadere regels vaarwegbeheer Oude IJssel” van het waterschap staan de toegelaten vaarsnelheden voor motorschepen (zonder sleep) op de Oude IJssel. Deze zijn:

voor geladen beroepsvaart: 7 km per uur voor recreatievaart en ongeladen beroepsvaart: 9 km per uur.

Alcohol Wanneer we over ‘alcohol in het verkeer’ spreken, wordt meestal alleen aan het verkeer op de weg gedacht. Maar ook op het water zijn alcoholvoorschriften van kracht. Te vaak wordt het risico om een ongeval te veroorzaken wanneer men onder invloed van alcohol is, onderschat. Ook in de pleziervaart, vooral bij snelle motorboten, is bekwaam en snel reageren zeer belangrijk. Volgens de alcoholvoorschriften is het verboden een schip te voeren of te besturen indien men hiertoe door het genot van alcohol of andere middelen niet meer in staat kan worden geacht. Sinds 24 juli 2010 geldt de alcohollimiet van 0,5 promille voor heel Nederland, dus ook voor het varen op de Oude IJssel. Ook hierop zal streng worden gecontroleerd. Milieubescherming Van watersporters wordt verwacht dat zij rekening houden met het milieu. Hiervoor zijn regels gesteld in diverse wet- en regelgevingen, waaronder de verordening van het waterschap, de zogeheten Keur Waterschap Rijn en IJssel 2009. Zo mogen vanaf 1 januari 2009 pleziervaartuigen geen toiletwater meer lozen in het oppervlaktewater. Het lozingsverbod geldt voor alle nieuwe en bestaande Nederlandse en buitenlandse pleziervaartuigen met ingebouwd toilet. Het eventuele chemisch toilet moet in de jachthaven worden geleegd op de daarvoor bestemde plaats. Maar ook andere afvalstoffen moet u inzamelen. Deze horen niet overboord of op de oevers. Het gebruik van koper en biocide houdende anti-foulings op pleziervaartuigen is verboden. Neem milieubeschermende maatregelen bij het schoon- en vaarklaar maken van het onderwaterschip. Gebruik zoveel mogelijk milieuvriendelijke schoonmaakmiddelen. Vragen? Heeft u nog vragen over de regelgeving? Neemt u dan contact op met het waterschap, telefoon 0314 369 369.

21

Over verhaaltjes, vergaderen en de toekomst “Wat doe je papa?” vraagt mijn zoontje Mees van bijna drie jaar terwijl ik aan deze column begin. “Papa gaat een verhaaltje schrijven voor de Ank” is mijn antwoord en alsof er een muntje in een jukebox is gegooid dreunt Mees een bekend sprookje op. Sprookjes bestaan niet (meer) in het leven van de hedendaagse mens, mooie verhalen gelukkig nog wel! Ook in het clubhuis van WSV de Ank horen wij de verhalen vaak voorbij komen; sterke verhalen, mooie verhalen, korte verhalen en hele lange en welbekende verhalen, maar sprookjes hoor je hier niet. Er was eens een florerende vereniging in Doetinchem, één van de laatste verenigingen die het goed doen, financieel gezond zijn en waar groei in zit. Deze vereniging richt zich op de toekomst, Perzische tapijtjes maken er plaats voor ruime en moderne faciliteiten. Naast thee en koffie is er straks ook espresso en cappuccino, ….. Dit klinkt inderdaad als een hedendaags sprookje maar is toch echt al bijna realiteit aan de Stokhorstweg! De Stichting en de vereniging hebben hard gewerkt om de voorbereidingen tot een goede start te promoveren en binnenkort gaat de sloophamer dus toch ons vertrouwde clubhuis hardhandig met de grond gelijk maken. Met weemoed zullen we terugkijken op de bekende kantine, maar heimwee krijgen zullen we niet, om ook de komende 25 jaar een florerende vereniging te blijven moet het nu gebeuren! Dat er veel komt kijken bij het beheren van een jachthaven en het besturen van een vereniging met verschillende afdelingen en activiteiten neemt u vast van mij aan. Iedere maand in de bestuursvergadering bespreken wij de plannen en denken we na over het te voeren beleid om alle partijen binnen de vereniging ook van de faciliteiten te kunnen laten genieten. Dat dit niet altijd even eenvoudig is zult u begrijpen en dat het bestuur het onderling niet altijd eens kan zijn ook, maar dan is er gelukkig in dit land een democratisch principe dat uitstekend werkt; “met meerderheid van stemmen”. In de sprookjes van vroeger regeerde een keizer of koning, met één klap op de tafel was het toen eenvoudig geregeld. In 2013 bespreken we voors en tegens en uiteindelijk wordt er gestemd. Zo zijn er vele besluiten genomen, unaniem of “met meerderheid van stemmen” waardoor we oude schepen hebben opgeruimd, onderhoud gepleegd, roei- en zeilboten ge- en verkocht, leden welkom geheten enz. enz. enz. Zoals de voorzitter tijdens de Algemene Ledenvergadering al aanhaalde, is het bestuur op zoek naar versterking, want alleen in sprookjes kan 1 persoon alles zelf doen d.m.v. het zwaaien met een toverstaf. Via deze weg wil ik u ook van harte uitnodigen om u aan te melden voor een bestuursfunctie, het is leuk werk, goed werk, er gebeurt veel bij onze vereniging en de toekomst kunnen we helemaal zelf invullen! Hoe ons sprookje gaat aflopen weten we nog niet, maar ik denk dat op het moment dat het nieuwe clubhuis staat, de keppelwedstrijden wederom druk bezocht zijn en de boerenkoolmaaltijden worden geserveerd zullen vast in uw hoofd de woorden klinken; “..en we leven nog lang en gelukkig”. Geert-Jan Kettelarij jeugdcommissaris