Weeblycandida-albicans.weebly.com/uploads/5/3/8/0/53801487/... · Web viewCandida albicans?...

Geïntegreerde proef – Studierichting Biotechnische Wetenschappen 2014 - 2015

Hoofdvraag: Welke rol speelt Candida albicans in een menselijk lichaam? 1


Woord vooraf

In het begin van het schooljaar kregen we een klein lijstje met onderwerpen voor ons

eindwerk. Mijn keuze was Candida albicans, een schimmel die infecties kan

veroorzaken bij mensen. Dit werk maakt deel uit van de geïntegreerde proef van het

6de jaar Biotechnische Wetenschappen in de Tuinbouwschool Onze-Lieve-Vrouw in

Sint-Truiden.

Ik wil mijn leerkracht de heer Dirix bedanken voor al zijn hulp, voor alle tips en

informatie die hij ons gaf. Ik dank ook mijn mentor mevr. Bex voor al haar hulp en

verbeterwerk. Tot slot bedank ik ook de heer Genoe voor al zijn hulp in verband met

de wiskundeopdracht.

Woord vooraf


Inhoudsopgave

Woord vooraf ………………………………………………………………… 3Inhoudsopgave ………………………………………………………………. 5Inleiding ………………………………………………………………………. 91 Wat is Candida albicans?.........................................................112 Gist...........................................................................................123 Schimmel.................................................................................134 Wat zijn de oorzaken en de symptomen van Candida albicans?

.................................................................................................154.1 Beschrijving van Candida albicans..........................................154.2 Oorzaak van Candida albicans................................................164.3 Symptomen van Candida albicans...........................................175 Infectie van mondslijmvlies (spruw) en slokdarm.....................225.1 Spruw-Candida-infectie van de mondholte..............................225.2 Oorzaken van spruw................................................................225.3 Risicofactoren bij spruw...........................................................245.4 Symptomen van spruw.............................................................245.5 Zuigelingen en moeders die borstvoeding geven.....................255.6 Complicaties bij spruw.............................................................256 Vaginale schimmelinfectie door Candida.................................266.1 Candida-infectie van de vagina................................................266.2 Oorzaken van vaginale schimmelinfectie door Candida..........276.3 Symptomen bij vaginale schimmelinfecties door Candida.......287 Candida-infectie op de huid.....................................................287.1 Oorzaak van Candida-infectie op de huid................................287.2 Klachten en symptomen van Candida-infectie op de huid.......298 Systemische Candidiasis of gegeneraliseerde Candida-infectie

.................................................................................................298.1 Beschrijving van systemische Candidiasis (gegeneraliseerde

Candida-infectie)......................................................................298.2 Oorzaak van gegeneraliseerde Candida-infectie.....................298.3 Klachten en symptomen van gegeneraliseerde Candida-infectie

.................................................................................................309 Candida-infectie in de darm.....................................................309.1 Candida-infectie in de darmen – intestinale schimmelinfectie..309.2 Oorzaken van Candida-infectie in de darmen..........................319.3 Symptomen bij intestinale schimmelinfectie door Candida......31

Inhoudsopgave


10 Fases naar een Candidavrij leven............................................3310.1 Candida reinigingsfase.............................................................3310.2 Anti-Candidadieet.....................................................................3310.2.1 Hoe zit het met suikers?...........................................................3410.3 Je darmflora verrijken...............................................................3510.4 Herintroductie van voedingsmiddelen......................................3611 Medicatie..................................................................................3611.1 Threelac en Symbion...............................................................3611.1.1 Threelac...................................................................................3711.1.2 Symbion...................................................................................3811.2 Probiotica.................................................................................3811.3 Antischimmelmedicatie............................................................3912 Test..........................................................................................4012.1 Spuugtest.................................................................................4413 Diagnose van Candida albicans...............................................4513.1 Lokale Candida-infectie............................................................4513.2 Gegeneraliseerde Candida-infectie..........................................4513.3 Vaginale schimmelinfectie........................................................4514 Behandeling.............................................................................4614.1 Behandeling van spruw............................................................4614.2 Behandeling van een vaginale schimmelinfectie......................5014.3 Behandeling van een lekkende darm syndroom......................5114.4 De terugkeercandida................................................................52Besluit………………………………………………………………………….53Literatuurlijst ………………………………………………………………….55Lijst tabellen en figuren ……………………………………………………..57Bijlage 1: onderzoeksplan van de eerste onderzoeksvraag ……………59Bijlage 2: verslag van de eerste onderzoeksvraag ………………………69Bijlage 3: onderzoeksplan van de tweede onderzoeksvraag …………..77Bijlage 4: verslag van de tweede onderzoeksvraag …………………….84Bijlage 5: wiskundeopdracht ……………………………………………….88Bijlage 6: opstelling (tekening)……………………………………………...97

Inhoudsopgave


Inleiding

Dit werk gaat over Candida albicans, een schimmel die infecties veroorzaakt en kan

voorkomen bij mensen. Met dit onderzoek probeer ik anderen te informeren over dit

ziektebeeld. Velen weten niet wat Candida albicans is, terwijl het wel voorkomt in

België. Als meer mensen weten wat Candida albicans is en hoe je dat kan

voorkomen, dan zouden er minder gevallen zijn.

De geïntegreerde proef is opgedeeld in drie deelvragen en 2 onderzoeksvragen. Bij

de eerste deelvraag kom je te weten wat Candida albicans is. Bij de tweede

deelvraag ‘Onder welke omstandigheden en op welke manier uit het ziektebeeld

zich?’ gaat het over de oorzaken en de symptomen van Candida albicans. Bij

deelvraag drie bespreken we de behandeling.

In verband met de tweede deelvraag werd er een onderzoek gedaan naar de invloed

van de voedingsbodems op de groei van schimmels en gisten. In verband met de

derde deelvraag werd een tweede onderzoeksvraag gesteld: ‘Welke invloed heeft

het suikergehalte op de groei bij bakkersgist?’.

Inleiding


Deelvraag 1: Wat is Candida albicans

1 Wat is Candida albicans ?

Candida albicans is een gistsoort die onder andere voorkomt in de grond, in het

water, in afval en op het menselijk lichaam. In het menselijk lichaam leeft de

Candida albicans in de darmen, op de huid en op vochtige plaatsen zoals in

huidplooien en slijmvliezen bv. in de mond en de vagina van de mens. In ons lichaam

leeft de Candidagistcel in harmonie met alle andere bacteriën in ons darmstelsel.

Normaal veroorzaakt Candida albicans bij gezonde mensen geen klachten, maar als

de balans in de darmen verstoord wordt, kan dit klachten veroorzaken. Dit kan

gebeuren door te veel medicatie te nemen, een slechte weerstand, een periode van

stress, een voedingspatroon dat rijk is aan koolhydraten en suikers of door een

parasiet. Als er een tekort is aan goede bacteriën kan het gebeuren dat Candida

overleeft in de darmen. Hierdoor transformeert de onschuldige gist naar een

agressieve schimmel. Candida albicans in schimmelvorm kan door middel van de

schimmeldraden de slijmvliezen van de darm doorboren waardoor gifstoffen in de

bloedbaan zullen lekken. Als gifstoffen via je darm je bloedbaan kunnen bereiken,

dan spreken we van Candidiasis. Andere benamingen zijn: lekkende darm

syndroom en Candidasyndroom. Het gevolg hiervan is dat je immuunsysteem

verzwakt en je weerstand verlaagt. Door de “lekke darm” kunnen er gemakkelijk

voedselbestanddelen doorgelaten worden en komen deze in te grote hoeveelheden

in het bloed terecht waardoor er voedselallergie of voedselintolerantie kan ontstaan.

Vitaminen en mineralen worden steeds minder goed opgenomen door je lichaam met

als gevolg dat er op zekere termijn een voedingstekort optreedt terwijl het normaal

denkt te eten. Candida kan ook plaatselijke infectie veroorzaken van de huid of van

de slijmvliezen in de mond of vagina.

Inleiding

Candida albicans is zeer hardnekkig en komt vaak terug. De Candidagist kan van de

ene persoon op de andere persoon worden overgebracht bijvoorbeeld van moeder

op kind of omgekeerd en tussen seksuele partners. Toch gaat het niet echt om een

besmetting in de traditionele betekenis van het woord. Candida wordt ook niet

beschouwd als een besmettelijke ziekte en al helemaal niet als een seksueel

overdraagbare aandoening. De meest voorkomende vormen van Candida- infecties

zijn spruw, een Candida- infectie in de mondholte, vaginale schimmelinfectie, een

Candida-infectie van de vagina en intestinale schimmelinfectie, een Candida- infectie

in de darmen.

2 Gist

Bij het gisten worden er suikers omgezet in alcohol en CO2. Dit proces is onmisbaar

voor het bereiden van bier en brood. Gisten vormen alleen alcohol als er geen

zuurstof aanwezig is. Als gisten in contact komen met zuurstof dan gaan ze sneller

groeien en de suikers helemaal omzetten in CO2 en H2O. Gisten zijn eencellige

schimmels. Ze hebben een kern, organellen en een celwand, maar geen bladgroen.

Daarvoor moeten ze organisch materiaal afbreken om te groeien. Ze zijn heterotroof.

Gisten leven in suikerrijke milieus, bijvoorbeeld in de nectar van bloemen en op

vruchten. De gistcel kan zich op 2 manieren vermenigvuldigen: door knopvorming en

geslachtelijke voortplanting. Bij

knopvorming vormt de gistcel een

uitstulping (de knop). De celkern deelt zich

in 2 door mitose en een van de beide

kernen verhuist naar de knop. Hierna snoert

de knop zich af. Bij de moedercel en

dochtercel ontstaat er een litteken, ook wel

de budscar genoemd. Bij gunstige

omstandigheden kan er iedere 80 minuten

knopvorming plaatsvinden. Een gist kan 20

tot 30 keer een nieuwe knop vormen.

12 Deelvraag 1: Wat is Candida albicans?


Bij geslachtelijke voortplanting vormen diploïde cellen haploïde ascosporen door

meiose. Deze sporen zijn door een stevige wand beschermd tegen ongunstige

omstandigheden. Als de omstandigheden gunstig zijn, ontkiemt een spore tot een

haploïde gistcel. Door geslachtelijke voortplanting kunnen er verschillende

giststammen met elkaar gekruist worden.

Je hebt nuttige en schadelijke gisten. Nuttige

gisten worden gebruikt bij het bereiden van

bepaalde levensmiddelen zoals brood , bier,

wijn en voor de productie van enzymen. Gisten

worden ook gebruikt om biobrandstoffen te

produceren.

Schadelijke gisten kunnen bederf van voedsel

veroorzaken of ze kunnen een infectie

veroorzaken, bijvoorbeeld Candida,

3 Schimmel

De schimmel bevat net als een gist een kern, organellen en een celwand. Schimmels

zijn heterotroof. Ze halen hun

voedingsstoffen uit de afbraak van

organisch materiaal. Schimmels zijn

aeroob. Ze kunnen niet zoals gist onder

anaerobe omstandigheden leven.

Meercellige schimmels (uitzondering

gisten) bestaan uit draden die hyfen

worden genoemd. Deze hyfen vertakken

zich en groeien over of in het substraat

waar de schimmel op groeit. Het geheel

van hyfen heet mycelium. De draden

Deelvraag 1: Wat is Candida albicans? 13

worden langer door de uiteinden te verlengen. Schimmels planten zich voort door

sporen te vormen. Deze sporen worden in een apart vruchtlichaam gevormd, in de

draden bijvoorbeeld bij de paddenstoel of aan het uiteinde van de draden. Deze

sporen verspreiden zich in grote aantallen in de lucht. Onder gunstige

omstandigheden kan uit een spore een nieuwe schimmel ontstaan.

Er zijn nuttige schimmels en schadelijke schimmels. Nuttige schimmels worden voor

veel verschillende dingen gebruikt, bijvoorbeeld om antibiotica en voedingsmiddelen

te maken. Ze zijn ook heel belangrijk in de natuur. Ze zijn een onmisbare schakel in

de voedselkringloop, omdat schimmels organisch materiaal afbreken. Schadelijke

schimmels veroorzaken bederf van voedsel, kunnen voedselvergiftiging veroorzaken

door toxinen te vormen in ons eten en kunnen ziekte veroorzaken bij mensen,

planten en dieren. Schimmels groeien bijvoorbeeld op insecten en planten.

14 Deelvraag 1: Wat is Candida albicans?


Deelvraag 2: onder welke omstandigheden en op welke manier uit het ziektebeeld zich?

4 Wat zijn de oorzaken en de symptomen van Candida albicans ?

4.1 Beschrijving van Candida albicans

Candida overgroei komt voor:

op de huid en eventueel de nagels,

in de vagina,

op de mond, tong en slokdarm.

Candida kan zich heel snel vermenigvuldigen al naargelang van de omstandigheden

waar het zich in bevindt. Een goed voorbeeld is een vochtig en warm klimaat dat er

voor zorgt dat men meer gaat zweten in de huidplooien. Er kunnen verschillende

klachten ontstaan en dit in de vagina, op de huid of in de mond. De klachten komen

er doordat de Candida kan doordringen tot in het weefsel van de huid of de

slijmvliezen. Een bekend voorbeeld van een Candida-infectie is de luieruitslag bij

baby’s. Vaginale infecties komen ook veel voor en een infectie in de mond kennen

we beter onder de naam “ spruw “.

Deelvraag 2: Onder welke omstandigheden en op welke manier uit het ziektebeeld zich? 15

4.2 Oorzaak van Candida albicans

Candida is iets wat bij veel mensen van nature voorkomt in het lichaam. Een lokale

infectie ontstaat door veranderingen in het “ klimaat “ waardoor Candida zich kan

gaan vermenigvuldigen.

Veel klachten bij Candida zijn het gevolg van een verminderde afweer en/of een

verstoorde darmflora, maar de candida zelf zorgt ook voor genoeg problemen.

Doordat er verschillende stofwisselingsproducten in je bloed komen, kan je je echt

slecht beginnen voelen en last hebben van de volgende klachten : jeuk, spierpijn,

impotentie, nachtzweten, slechte adem, vaginitis, voetschimmel, verstopping en

darmkrampen. Na verloop van tijd kunnen deze klachten chronisch worden. Veel

suiker in de voeding zorgt ervoor dat de klachten verergeren. De schimmel kan zich

immers optimaal voeden en delen door de energiebron. De Candidaschimmel zal

zich het liefst op een warme en vochtige plaats nestelen.

Een Candida-infectie komt er meestal als je immuunsysteem verzwakt is en de

darmflora verstoord. Door de ontregeling gaat de schimmel zich ongeremd

vermenigvuldigen in het lichaam.

Ziehier enkele oorzaken van een Candida schimmelinfectie :

langdurig gebruik van antibiotica,

langdurig gebruik van Prednison, chemotherapie en bestraling,

zwangerschappen,

langdurig gebruik van de anticonceptiepil,

veelvuldig gebruik van geraffineerde koolhydraten, alcohol, fast-food en kant-

en-klaarproducten,

langdurige blootstelling aan stress,

slecht immuunsysteem.

Vaak is de oorzaak een combinatie van bovenstaande factoren.

16 Deelvraag 2: Onder welke omstandigheden en op welke manier uit het ziektebeeld zich?


4.3 Symptomen van Candida albicans

De eerste tekenen zijn vaak een opgeblazen gevoel, obstipatie, winderigheid,

buikkrampen en anale jeuk. Daar de geslachtsorganen vlak bij de anus liggen, is dit

een van de plekken waar de Candida-infecties en dus jeuk kan veroorzaken. In een

later stadium breekt de Candida door de beschermende slijmlaag in de darmen en

komt in het bloed terecht. Het reist nu door het lichaam en groeit uit tot een ware

plaag die vele symptomen kan veroorzaken.

Algemeen:

altijd maar moe,

beverigheid en geïrriteerdheid als je honger hebt,

trek in zoet of brood,

koude handen en/of voeten, rillerig zijn,

allergieën (chronisch lopende neus, astma-achtige klachten, hooikoorts,

huiduitslag, jeuk, contactallergieën),

gezwollen lymfeklieren,

gewrichtszwellingen, spierpijn,

extreme stijfheid in nek en schouders,

nachtzweten,

onaangename lichaamsgeur,

alcoholintolerantie,

onregelmatige hartslag,

onderkoeling,

schildklierproblemen,

diabetes,

veranderingen in lichaamsgewicht zonder verandering van dieet,

verergering van de klachten door vocht of vochtig weer, warmte of warm weer,

klachten die ontstaan bij bepaalde geuren, zoals parfums, benzinedamp,

geurstekkers,


schommelende of te lage bloedsuikerspiegel (hypoglykemie),

auto-immuunziekten.

Luchtwegen:

herhaalde infecties zoals chronische verkoudheid,

steeds terugkerende bronchitis,

piepende ademhaling,

kortademigheid,

pijnlijke en/of gespannen gevoel in borststreek,

snurken,

keelpijn.

Huid:

slechte wondheling,

diverse soorten eczeem,

psoriasis,

galbulten (urticaria of netelroos),

diverse huidschimmels (dermatomycosen) zoals bijvoorbeeld liesschimmel

(tinea intertriginosum), hoofdschimmel (favus), krentenbaard (impetigo of

kinderzeer), baardschurft (sycosis), ringworm (trichofytie, tinea corporis),

haarzakontsteking (folliculitis), nagelriemontsteking (paronychium of omloop),

zweetvoeten, zwemmerseczeem, voetschimmel (tinea pedis),

vervellende huid op bijvoorbeeld voeten,

schilferige huid, bijvoorbeeld roos,

schilferige gehooringang,

jeukende huid,

luieruitslag,

acne,

huidverkleuringen, levervlekken, pigmentvlekken,

wratten,

kalknagels (onychomycose), vies ruikende nagels,

snel optredende blauwe plekken,

donkere kringen onder de ogen,



kriebelende huid,

'agressief' zweet,

bij zogende moeders: tepelinfectie.

Hoofd:

wattenhoofd (brain fog),

hoofdpijn, migraine,

druk in het hoofd,

dof, breekbaar, onwelriekend haar,

haaruitval,

slechte adem,

vieze smaak in de mond,

spruw (candidosis, witte aanslag in de mond),

uitslag, witte blaren, bloedblaren in de mond, op de tong of in de keel,

tonguitslag variërend van wit, rood, bruin, zwart, groen of zelfs harig,

bloedend tandvlees,

tandvleesontsteking (gingivitis),

chronische tand- en kiesproblemen,

tandenknarsen,

moeite met slikken,

steeds terugkerende oor- en ooginfecties,

vlekken voor de ogen, onregelmatig zicht, floaters, glasvochttroebeling

(myodesopsie), bindvliesontsteking (conjunctivitis),

branderige, droge of tranende ogen,

oorpijn, jeuk in de gehoorgang, doofheid,

oorsuizen (tinnitus).

Buik:

buikpijn,

constipatie of diarree,

opgezette buik evt. in combinatie met gasvorming,

brandend maagzuur (heartburn, pyrosis),

indigestie,


slijmerige ontlasting,

spastische dikke darm / prikkelbare darm syndroom (PDS),

glutenallergie,

lactose-intolerantie,

diverse voedingsintoleranties,

andere spijsverteringsproblemen,

parasieten,

nierstenen.

Geslachtsorganen en omstreken:

menstruatiestoornissen, premenstruele klachten, premenstrueel syndroom

(PMS),

endometriose,

onvruchtbaarheid,

vaginale infecties, jeuk aan geslachtsdelen en anus,

korrelige witte vloed,

vaginitis, vaginose, pijn bij geslachtsverkeer,

impotentie of andere erectieproblemen,

libidoverlies,

ontsteking van de eikel (balanitis) en/of voorhuid (balanoposthitis),

prostaatklachten,

vaak aandrang tot urineren, branderig gevoel bij urineren,

niet goed kunnen urineren,

blaasontsteking (cystitis) en andere blaasproblemen,

aambeien,

Vulvaire Vestibulitis Syndroom (VVS),

Lichen Sclerosus (LS).

Zenuwstelsel:

tintelingen, gevoelloosheid, brandende sensaties aan bijvoorbeeld de vingers,

gezicht, snel slapende ledematen,

duizeligheid, evenwichtsverlies,

spierzwakte,



flauwvallen,

onwillekeurig trillende spieren (fasciculaties),

rusteloze benen syndroom (RLS),

diverse zenuwstelsel gerelateerde problemen.

Psychologische problemen:

depressie,

slapeloosheid,

te veel slapen en niet uitgerust wakker worden,

aversie aangeraakt te worden,

schrikachtig zijn,

opgejaagd gevoel hebben,

geheugenzwakte, concentratiestoornissen,

wisselende gemoedsstemmingen,

moeite met spreken,

besluiteloosheid,

angstaanvallen, huilbuien,

obsessieve gedachten,

persoonlijkheidsveranderingen,

paranoia,

fobieën.


5 Infectie van mondslijmvlies (spruw) en slokdarm

Baby’s kunnen reeds Candida hebben opgelopen tijdens de geboorte of door

onhygiënische omstandigheden tijdens het zogen of bij het gebruik van de fopspeen.

5.1 Spruw-Candida-infectie van de mondholte

Spruw is een infectie die je dikwijls bij baby’s ziet. Het geeft problemen in en rond de

mond en wordt veroorzaakt door de overmatige groei van de gist Candida albicans

Praktisch iedereen heeft Candida in de mond en het spijsverteringsstelsel. Wanneer

het immuunsysteem of het aantal goede bacteriën in ons lichaam verstoord wordt,

kunnen er infecties optreden evenals bij een immuunsysteem dat nog niet volledig

ontwikkeld is zoals dit het geval is bij baby’s. Wanneer de baby’s antibiotica nemen

tegen een bacteriële infectie, worden de goede bacteriën ook gedood en kan dit

leiden tot een Candida-infectie. Spruw komt bij ongeveer 4 % van de zuigelingen

voor en gaat meestal vanzelf weer over.

5.2 Oorzaken van spruw

Spruw en andere Candida-infecties komen meestal voor bij een verzwakt

immuunsysteem (bijvoorbeeld door ziekte of het gebruik van medicijnen) of wanneer

de natuurlijke balans van micro-organismen wordt verstoord door bijvoorbeeld het

gebruik van antibiotica. Een slecht zittend kunstgebit, het inhaleren van medicijnen

bij astma zijn ook enkele voorbeelden die een infectie kunnen veroorzaken.

Het lichaam vecht normaal zelf tegen virussen, bacteriën en schimmels die het

lichaam willen binnendringen. Wanneer het hier niet meer zelf in slaagt, kan dit

leiden tot een Candida-infectie. Dit is dikwijls het geval bij kankerpatiënten die

chemo volgen.

De volgende ziekten kunnen het lichaam meer vatbaar maken voor spruw of andere

infecties:



Hiv/ Aids

Het hiv-virus dat aids veroorzaakt, schaadt en vernietigt de cellen van ons

immuunsysteem waardoor het de infecties niet meer kan weren zoals daarvoor. Het

maakt het lichaam dus vatbaarder voor ziektes. Wanneer men telkens weer

aanvallen van spruw heeft, kan dit een eerste teken zijn voor hiv- besmetting.

Kanker

Chemo en bestraling verzwakken het immuunsysteem bij kankerpatiënten. Zowel de

ziekte als de behandeling kunnen het risico op Candida-infectie zoals spruw

verhogen.

Diabetes mellitus

Bij mensen die diabetes onvoldoende of zelfs niet behandelen, bevat het speeksel

dikwijls grote hoeveelheden suiker die de groei van Candida bevordert.

Vaginale schimmelinfectie

Vaginale schimmelinfecties worden ook meestal veroorzaakt door Candida. Het gaat

hier niet om een gevaarlijke schimmelinfectie, maar moeders kunnen de schimmel

wel doorgeven aan hun baby tijdens de bevalling die op zijn beurt dan weer spruw

kan krijgen.


5.3 Risicofactoren bij spruw

Iedereen kan spruw krijgen, maar sommige groepen mensen zijn er toch gevoeliger

voor dan andere. Risicogroepen zijn onder meer:

kinderen, deze hebben meer kans om spruw te ontwikkelen dan volwassenen,

het hebben van een verzwakt immuunsysteem,

het dragen van protheses,

het hebben van andere gezondheidsproblemen, zoals diabetes,

bloedarmoede of vitamine B12- tekort,

het nemen van bepaalde medicijnen, zoals antibiotica, orale of

inhalatiecorticosteroïden,

chemotherapie of bestraling voor kanker (bijvoorbeeld slokdarmkanker),

omstandigheden die een droge mond veroorzaken,

roken.

5.4 Symptomen van spruw

Aanvankelijk zullen de meeste mensen de symptomen van spruw niet eens

opmerken. Afhankelijk van de onderliggende oorzaak, kunnen symptomen plotseling

merkbaar worden en lang aanhouden.

Romige witte laesies op de tong, innerlijke wangen en soms op het

gehemelte, tandvlees en amandelen

Letsels met een kwarkachtige uitstraling

Pijn

Lichte bloedingen als de laesies worden gewreven of geschraapt

Scheurtjes en roodheid op de hoeken van de mond

Een donzig gevoel in de mond

Verlies van smaak



In ernstige gevallen kan de infectie zich naar beneden verspreiden in de slokdarm.

Als dit gebeurt, kan men slikproblemen ervaren of het gevoel hebben alsof voedsel is

blijven steken in de keel.

5.5 Zuigelingen en moeders die borstvoeding geven

De infectie zorgt ervoor dat de baby’s door de witte laesies in de mond vaak

prikkelbaar zijn en moeite hebben om te eten. Vaak geven ze tijdens het voeden de

infectie door aan de moeder en die geeft het dan op haar beurt weer terug aan de

baby via de geïnfecteerde borsten. De vrouwen kunnen last hebben van de

volgende symptomen:

ongewoon rode, gevoelige of jeukende tepels,

glanzende of schilferige huid op het donkere, cirkelvormige gebied rond de

tepel,

ongewone pijn tijdens het voeden of pijnlijke tepels tussen de voedingen,

stekende pijn diep in de borst.

5.6 Complicaties bij spruw

Spruw zorgt zelden voor een probleem bij gezonde kinderen en volwassenen, maar

de infectie kan terugkeren, zelfs nadat ze is behandeld. Voor mensen met een

verzwakt immuunsysteem, door bijvoorbeeld hiv of kanker, kan spruw echter

ernstiger zijn.

Mensen met een verzwakt immuunsysteem:

spruw heeft meer kans om zich te verspreiden naar andere delen van het

lichaam, met inbegrip van spijsverteringskanaal, longen en lever;


ernstige symptomen in de mond of de slokdarm kunnen ervoor zorgen dat

eten pijnlijk is;

de infectie kan zich verspreiden naar de darmen, waardoor het moeilijk wordt

voor het lichaam om voldoende voeding te ontvangen.

6 Vaginale schimmelinfectie door Candida

6.1 Candida-infectie van de vagina

Schimmelinfecties komen meestal voor op warme, vochtige plaatsen zoals de mond

en andere vochtige huidgebieden. Een Candida- infectie van de vagina noemen we

ook vulvovaginale Candidiasis en is een vorm van vaginitis, een vaginale

schimmelinfectie.

Vulvovaginale Candidiasis zorgt voor vaginale irritatie, intense jeuk en vaginale

afscheiding. Een vaginale schimmelinfectie heeft invloed op de vagina en de

weefsels bij de opening van de vagina (vulva). Deze soort infectie is veel

voorkomend. 3 op de 4 vrouwen zullen er ooit mee te maken krijgen en sommige

onder hen wel meerdere malen.

Een vaginale schimmelinfectie kan seksueel overgedragen worden, vooral via oraal-

genitaal contact. Toch wordt het niet beschouwd als een seksueel overdraagbare

aandoening (SOA). Vrouwen die niet seksueel actief zijn kunnen het immers ook

krijgen en de Candidaschimmel is ook van nature aanwezig in de vagina. Meestal is

de infectie eenvoudig te behandelen, maar keert ze minstens 4 keer per jaar terug,

dan is een langlopende therapie en onderhoudsplan noodzakelijk.



6.2 Oorzaken van vaginale schimmelinfectie door Candida

Een vaginale schimmelinfectie wordt veroorzaakt door de schimmel Candida

albicans. Candida is een micro-organisme dat in kleine hoeveelheden aanwezig is in

de vagina, samen met bacteriën zoals Gardnerella vaginosis. Wanneer de mix van

bacteriën en gisten die van nature in de vagina aanwezig zijn, uit balans geraakt, kan

er een overgroei van Candida optreden doordat de Lactobacillus bacteriën niet

genoeg zuur meer produceren. Dit zuur moet de overgroei van gisten afremmen. Te

veel gist in de vagina kan resulteren in vaginale jeuk, branderig gevoel en andere

klassieke tekenen en symptomen van een vaginale schimmelinfectie.

Men kan een Candida-infectie aan de vagina om vele redenen krijgen. Door stress,

zwangerschap en ziekten die het immuunsysteem beïnvloeden, kan de Candida zich

vermenigvuldigen. Ook anticonceptiepillen, steroïden en andere medicijnen kunnen

daarvoor zorgen. Antibiotica tegen keelontstekingen bijvoorbeeld zullen de goede

bacteriën die de Candida in de vagina moeten tegenhouden doden, met een infectie

als gevolg. Ook een verhoogde bloedsuikerspiegel zorgt ervoor dat meisjes met

diabetes meer risico lopen om besmet te worden.Vele vrouwen krijgen de infectie net

voor hun menstruatie door de hormonale veranderingen. Ook kleding (vooral

ondergoed) die te strak zit of gemaakt is uit stoffen die warmte en vocht vasthouden

zoals nylon en andere synthetische vezels vormen een gevaar. Candida groeit

immers, net zoals andere schimmels en gisten, het best in vochtige en warme

plaatsen. Ook het gebruik van zeep in de vaginastreek kan Candida in de hand

werken.

Overgroei van gist kan het gevolg zijn van:

antibiotica, wat leidt tot een afname van de hoeveelheid Lactobacillus

bacteriën in de vagina en een verandering in de vaginale pH,

zwangerschap,

niet behandelde diabetes,


verzwakt immuunsysteem,

alles wat het type en de hoeveelheid bacteriën verandert die normaal

aanwezig zijn in de vagina, zoals douchen of irritatie van de vagina.

6.3 Symptomen bij vaginale schimmelinfecties door Candida

Vaginale schimmelinfectiesymptomen kunnen variëren van mild tot matig en

omvatten onder andere:

jeuk en irritatie in de vagina en bij de ingang van de vagina (vulva),

een branderig gevoel, vooral tijdens geslachtgemeenschap of tijdens het

urineren,

roodhuid en zwelling van de vulva,

dikke, witte, geurloze vaginale afscheiding met een kwarkachtige uitstraling,

vaginale pijn.

7 Candida-infectie op de huid

7.1 Oorzaak van Candida-infectie op de huid

Een Candida-infectie op de huid ontstaat meestal in huidplooien omdat het daar

warmer en vochtiger is. Candida kan zich op die plekken snel vermenigvuldigen

waardoor klachten kunnen ontstaan.



7.2 Klachten en symptomen van Candida-infectie op de huid.

Rode huid,

Vochtige huid,

Kleine, met vocht gevulde blaasjes.

8 Systemische Candidiasis of gegeneraliseerde Candida- infectie

8.1 Beschrijving van systemische Candidiasis (gegeneraliseerde Candida-infectie)

Normaal gesproken kan Candida alleen een plaatselijke infectie veroorzaken van de

huid of van de slijmvliezen in de mond of vagina. In zeldzame gevallen kan Candida

in het bloed terechtkomen. Dit heet een ‘gegeneraliseerde infectie’ of ‘systemische

Candidiasis’. Deze vorm van een Candida-infectie komt alleen voor bij ernstig zieke

mensen met een sterk verminderde weerstand. Bijvoorbeeld bij mensen die een

orgaantransplantatie hebben ondergaan, bij kankerpatiënten na een chemokuur of bij

hiv-positieve patiënten.

8.2 Oorzaak van gegeneraliseerde Candida-infectie

Een gegeneraliseerde Candida-infectie kan voorkomen bij ernstig zieke mensen met

een sterk verminderde weerstand. Candida kan via de slijmvliezen doordringen in het

bloed. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren bij kankerpatiënten die behandeld worden met

chemotherapie of bij hiv-positieve patiënten. Daarnaast kan deze vorm van een


Candida-infectie ontstaan bij mensen die langdurig afweeronderdrukkende

medicijnen gebruiken, bijvoorbeeld na een orgaantransplantatie.

8.3 Klachten en symptomen van gegeneraliseerde Candida-infectie

Het is onduidelijk welke klachten precies veroorzaakt kunnen worden door een

gegeneraliseerde Candida-infectie. Deze patiënten zijn al erg ziek als de Candida in

het bloed terechtkomt. Via het bloed kan de gist ook in andere organen zoals de

nieren en lever terechtkomen en daar een infectie veroorzaken. Er ontstaan dan

vaak ernstige klachten. Mensen zijn heel ziek en hebben hoge koorts. In deze fase is

het nog moeilijk te behandelen en kan de infectie leiden tot orgaanfalen met de dood

tot gevolg.

9 Candida-infectie in de darm

9.1 Candida-infectie in de darmen – intestinale schimmelinfectie

Een Candida-infectie in de darmen wordt veroorzaakt door een overgroei van

Candida albicans die onder andere in het darmkanaal huist. Bij gezonde mensen

met een goed immuunsysteem veroorzaakt Candida in de darm normaal geen

gezondheidsprobleem omdat de gunstige bacteriën in de darm zorgen voor een

goede balans. Verzwakt het immuunsysteem of worden de goede bacteriën

vernietigd in de darm, dan zal er een snelle verspreiding van de Candida albicans

volgen en dus ook een Candida-infectie.



Als men spreekt over Candidasyndroom, heeft men het over een gegeneraliseerde

infectie, een aandoening waarbij Candida albicans in de bloedbaan is geraakt en

organen geïnfecteerd kunnen worden. De reguliere geneeskunde vindt dat het hier

gaat over een relatief zeldzame besmetting. Toch komt ze steeds vaker voor bij

ernstig zieke patiënten.

9.2 Oorzaken van Candida-infectie in de darmen

Dat Candida in het bloed terechtkomt, zien we vooral bij de volgende mensen :

patiënten die behandeld zijn met corticosteroïden of chemotherapie,

bij personen met een bloedziekte,

kanker,

hiv,

patiënten met een laag aantal witte bloedlichaampjes,

patiënten met brandwonden,

bij mensen die juist een grote operatie achter de rug hebben en op intensive

care liggen.

9.3 Symptomen bij intestinale schimmelinfectie door Candida

Een overgroei van Candida in de darm kan op verschillende delen van het lichaam

effect hebben. De meest voorkomende symptomen van een Candida-infectie zijn

onder andere :

indigestie,

opgeblazen gevoel in de buik,

constipatie en winderigheid,

diarree,

maagzuur,


maag- of darmkrampen,

gevoeligheid voor bepaald voedsel,

chronische vermoeidheid,

chronische darmklachten,

depressie,

allergieën,

loomheid,

terugkerende vaginale schimmelinfecties,

frequente urineweginfectie,

spier-en gewrichtspijn,

voetschimmel/ zwemmerseczeem,

anale jeuk,

stemmingswisselingen,

problemen in concentratie en slecht geheugen,

frequent acne,

ernstig premenstrueel syndroom,

spruw,

prostaatproblemen.



Deelvraag 3: Hoe kan men Candida-infecties behandelen?

10 Fases naar een Candidavrij leven

10.1 Candida reinigingsfase

De eerste fase in het Candidadieet is een reinigingsfase die overigens optioneel is.

Dit omdat het om een zeer streng dieet gaat in combinatie met veel water en wat

detox drankjes (zoals verse groentendrankjes) om je darmen te bevrijden van zoveel

mogelijk Candidakolonies.

Het dieet bestaat erin dat je rauwe salades en gestoomde groenten eet. Om een

beetje meer smaak te krijgen mag je diverse verse kruiden, specerijen en oliën

gebruiken. Het dieet is zeer restrictief, maar gelukkig moet je het maar een paar

dagen trachten vol te houden. Na het reinigen zal je je verfrist, licht en gezond

voelen en hopelijk klaar om verder te gaan naar de volgende fase van het dieet.

10.2 Anti-Candidadieet

Als je geen reiniging doet, is dit voor jou de eerste fase. Het gaat hier om een

evenwichtiger dieet, maar je mag nog steeds geen fruit, toegevoegde suikers, de

meeste zetmeelrijke groenten, cafeïne en alles met een hoge glycemische waarde

eten. Deze fase is zo ontworpen dat de Candida geen voedsel meer krijgt terwijl je

zelf toch de nodige voedingsstoffen binnen krijgt.

Er zijn een handvol voedingsmiddelen die Candida daadwerkelijk bestrijden. Ze

behoren tot de categorie van antischimmel middelen of probiotica. Je moet ze dan

ook in je dieet opnemen. Yoghurt en koolraap staan o.a. op die lijst, ook al hebben

ze een vrij hoog gehalte aan koolhydraten.

Deelvraag 3: Hoe kan men Candida-infecties behandelen? 33

Het Candidadieet is een voedingspatroon waarbij gluten, snelle suikers zoals

snoepjes en chocolade, koolhydraten zoals pasta, gewoon brood, cake en taart,

schimmelhoudende producten zoals champignons, brie en roquefort, varkensvlees,

melkproducten van de koe zoals melk en vla, fruit en broodbeleg zoals

boterhamworst, hagelslag en kaas worden afgeraden om te eten. Daarnaast worden

de volgende dranken ook afgeraden: frisdranken zoals Cola en Spa & fruit,

fruitsappen (zowel vers als uit pak) zoals sinaasappelsap, alcohol en cafeïne.

Deze fase kan variëren van enkele weken tot enkele maanden. Het hangt immers

van verschillende factoren af, zoals de mate waarin je het dieet volgt, de effectiviteit

van de probiotica en antimycotica en de ernst van de Candidabesmetting natuurlijk.

10.2.1 Hoe zit het met suikers?

Waarom mag je geen suikers als je een Candida-infectie hebt? Eigenlijk is het

antwoord heel simpel. Suiker zorgt ervoor dat Candida groeit. Het is de voornaamste

reden waardoor Candida de kans krijgt om uit de hand te lopen. De Candida blijft om

zijn voeding, namelijk suiker vragen. Vandaar ook dat je steeds trek hebt in

zoetigheden.

Vele mensen geraken van een aantal klachten af als ze een glucosearm dieet

volgen. Daarom moeten ze geen Candida-infectie hebben. Een verklaring hiervoor

moet voor een deel in de insulinerespons gezocht worden. De stijging van insuline

kan slapeloosheid, onvruchtbaarheid, depressie, concentratiestoornissen en

vermoeidheid veroorzaken. Het komt er dus op aan je insulinehuishouding terug op

punt te stellen. Als je een gezond lichaam hebt en een gezonde weerstand, dan heeft

Candida het zeer moeilijk. Een evenwichtig lichaam houdt de Candida in toom. Er is

sprake van dysbiose als dit evenwicht verstoord wordt. Als je dan ook nog veel

suikers eet, gaan alle remmen los.

Door het nemen van Threelac (zie punt 2.1.1) honger je de Candida uit. Eet je dan

ook suikers, dan verhonger en voed je de Candida tegelijkertijd. De Threelac zal zo

de kans niet krijgen om goed te kunnen werken.

34 Deelvraag 3: Hoe kan men Candida-infecties behandelen?


Welke producten kan je wel eten ?

° Zuurdesembrood, roggebrood, knäckebröd, rijstwafels, maïswafels, gierstwafels.

° Broodbeleg : rookvlees, rosbief, (zeer) jonge kaas, hüttenkäse, ei, tomaat,

rauwkost.

Verandering van het voedingspatroon is zoals in elk dieet belangrijk. Men laat best

niet alleen de suikers weg bij het Candidadieet, maar ook zetmeelrijke voeding zoals

brood en rijst omdat ze voor meer dan 60% uit zetmeel bestaan. Zetmeel is voor

100% opgebouwd uit glucose. Ook de consumptie van gistbevattende producten

wordt verboden. Gisten uit brood of bakkersgisten blijken dan weer geen invloed te

hebben op de groei van Candida. Vandaar dat een brood zoals zuurdesem een

hele goede keuze is. Mensen met een gistallergie zullen dit brood ook veel beter

verdragen. Als ontbijt kan men biogarde (soort van yoghurt), een groentenomelet en

sojaproducten gebruiken. Voor de lunch: soepen, maaltijdsalades en eiwitten zoals

vis, schaaldieren, sojaproducten en eieren.

Een deel van de reguliere dokters staat helemaal niet achter de theorie van de

Candida-infectie en al helemaal niet achter het volgen van het toch wel zeer strenge

dieet. Ze zeggen dat het wetenschappelijk niet is aangetoond dat het de Candida

is die voor de klachten zorgt. Ze vinden helemaal niet dat het dieet en de alternatieve

producten die sommigen moeten nemen, voor een oplossing van het probleem

zorgen. Ze wijzen dan ook op de tekorten die je kan oplopen door het dieet te lang

te volgen.

10.3 Je darmflora verrijken

Om je darmflora een boost te geven en gezond te houden, moet je je Candidadieet

aanvullen met probiotica en schimmelwerende middelen. De schimmelwerende

middelen moeten je helpen om het teveel aan gist uit je lichaam te verwijderen en de

probiotica moeten dan weer de populatie van goede bacteriën aanvullen en zorgen

dat de achtergebleven gist-hoeveelheid in balans blijft.


10.4 Herintroductie van voedingsmiddelen

Wat moet je doen zodra je de Candida-infectie hebt verslagen ? Wat je zeker niet

mag doen, is terug beginnen te eten zoals vroeger. Die voedingsstoffen hebben er

immers voor gezorgd dat er een overgroei aan Candida kwam.

In deze fase moet je geleidelijk aan beginnen met bepaalde voedingsmiddelen terug

te eten. Een goed voorbeeld zijn o.a. groene appels omdat het een fruitsoort is met

weinig suikers. Ook bonen zijn goed om mee te beginnen. Als je door het eten van

beide soorten niet terug last krijgt van Candidasymptomen, dan kan je meerdere

voedingsmiddelen beginnen te herintroduceren.

Waarschijnlijk zal je nooit meer helemaal hetzelfde kunnen eten als vroeger. Het feit

dat je last had van Candida wijst erop dat een normaal dieet niks voor jou is.

Hopelijk wil je zelf niet meer terug naar die tijd van zoete snacks of junk food eens

je terug gezond bent. Als je je gezond en energiek voelt dankzij je nieuwe voedzame

dieet, is het missen van een paar kleine lekkernijen slechts een kleine kostprijs.

11 Medicatie

11.1 Threeleac en Symbion

Threelac en Symbion zijn veilige en natuurlijke middelen die je kan nemen om

Candidiasis te bestrijden en dit zonder streng te moeten diëten. Eigenlijk gaat het

hier om 2 dezelfde producten.



11.1.1 Threelac

Een doos Threelac bevat 60 zakjes. Dit is genoeg voor 2 maanden, zowel voor de

beginners- als de onderhoudsdosis. Je begint met 1 zakje vóór de maaltijd. Deze

dosering verhoog je dan langzaam naar meerdere zakjes verdeeld over 2 keer per

dag, met een maximum van 4 à 5 zakjes.Je neemt Threelac voor de maaltijd, liefst

zo los in de mond maar het mag ook in een glas water opgelost worden en dan zo

ingenomen. Neem je het los, dan moet je achterna wel een glas water drinken.Het

gaat om een natuurlijk en veilig middel om Candidiasis tegen te gaan zonder streng

te moeten diëten.

Hoe werkt Threelac ? De dosering en samenstelling van Threelac is uniek. Geen

enkel ander product combineert de ingrediënten op die wijze. Het is zo

samengesteld dat de ingrediënten optimaal samenwerken en zo op mekaar zijn

ingesteld dat ze de Candida uithongeren door hem zijn leefomgeving te ontnemen.

Zo helpt de Bacillus subtillis stam in

Threelac bijvoorbeeld door zuurstof weg te

kapen uit het darmkanaal zodat er gezonde

hoeveelheden melkzuurbacteriën behouden

blijven zoals de lactobacillen en de

bifidobacteriën. De stam eet als het ware

de Candida op en dit alles op een

natuurlijke manier zonder daarbij jezelf ook

te moeten uithongeren. Dit is een groot

voordeel want door het anti-candidadieet

kun je een tekort krijgen aan vitaminen,

mineralen en vezels. Je moet immers zo

weinig mogelijk melkproducten, fruit en gisten (zoals bakkersgist in brood) eten.

Door dit te doen ga je echter nog meer klachten veroorzaken en de bestaande

klachten ga je ook nog eens versterken. Doordat Threelac de Candida niet

rechtstreeks aanvalt, krijgt het ook geen kans om te muteren. Het sterft af en zal

daarna via de ontlasting op natuurlijke wijze het lichaam verlaten.


11.1.2 Symbion

Symbion is exact hetzelfde product als Threelac, maar dan zonder enige toevoeging.

Het is een prima alternatief voor mensen die bijvoorbeeld overgevoelig zijn aan gist.

Een pot Symbion bevat 120 capsules zonder gist, graan, gluten, soja, ei, zuivel,

suiker, zout of zetmeel.

Let op, Symbion wordt NA de maaltijd genomen terwijl Threelac VOOR de maaltijd

genomen moet worden.

1 capsule Symbion komt overeen met een half zakje Threelac. Met 1 pot/doos doe

je exact even lang. Het verschil in bacteriedosering zit hem in de manier van

inname.

De beginnerdosering van Symbion bedraagt 1-2 capsule(s) na de maaltijd. Deze

wordt langzaam verhoogd naar 2 capsules 2 keer per dag, met een maximum van 6

capsules per dag.

Kan je geen capsules inslikken dan is Threelac voor jou een betere keuze. Volgens

de makers van Symbion kan je de inhoud ook uit de capsule halen en zo innemen

zonder dat dit de werking aantast.

11.2 Probiotica

Een probioticum is een voedingsmiddel met levende micro-organismen waaraan een

gezondheidsbevorderende werking wordt toegeschreven.

Candida albicans is een gistorganisme dat altijd aanwezig is in het maag-

darmkanaal. Bij een gezonde darmflora, wordt het gist onder controle gehouden

door de goede bacteriën en door de immuunsysteemcellen.Deze goede bacteriën

zijn : lactobacillen, bifidobacteriën en bacteroïden (bacteriën families). Ze hebben de

unieke eigenschap om de darmflora in balans te houden (probiotica).



Een goede darmflora is heel belangrijk voor onder andere het

voedselverteringsproces en je algemene weerstand. Je wordt geboren met een

gezonde darmflora en dat blijft ook zo voor het grootste deel. Als deze darmflora

verstoord raakt, beginnen de problemen. Een schimmelinfectie is er één van.

Een aantal voorbeelden van probiotica zijn:

° yoghurt (biologische),

° kefir,

° zuurkool,

° probiotica supplementen.

11.3 Antischimmelmedicatie

Antischimmelmedicatie (chemische of goede probiotica) is er om de Candida te

doden. Je lichaam zal daarna wel met de afvalproducten moeten kunnen omgaan.

Candidasymptomen worden meestal pas opgemerkt wanneer de lever en onze

andere ontgiftingsorganen overbelast raken. Op dat moment is je lever waarschijnlijk

al lange tijd overbelast en kan hij de ontgifting niet meer aan. Candida kan dus jaren

onopgemerkt blijven. Door het doden van de Candida krijgt de lever enorm veel

gifstoffen te verwerken. Doordat hij de snelheid niet aankan, begin je je slecht te

voelen. Dit wordt die-off genoemd. De oplossing ligt erin om naar je lichaam te leren

luisteren. Als je je te slecht voelt, verlaag je het best je dosering medicatie zodat je

lever de tijd krijgt om een beetje bij te komen. Het is heel moeilijk om de juiste

hoeveelheid antischimmelmedicatie die je moet nemen te bepalen. Dit zal voor

iedereen anders zijn. Je kan het beste zelf proberen in te schatten hoe het met je

gaat en hoeveel je aankan.

In werkelijkheid is het niet zo gemakkelijk als dat het hierboven klinkt. De praktijk

heeft geleerd dat Candida dikwijls zo muteert dat het resistent wordt aan de

medicatie die je ervoor neemt. Je mag de medicatie ook weer niet te lang nemen

omdat dit slecht is voor je lever. Je bent in beide gevallen dus nog slechter af dan


toen je begon met het innemen van de antischimmelmedicijnen. Wil je dit alles

voorkomen, dan kan dit maar op één manier. Je moet de Candida zijn leefomgeving

afnemen zonder hem rechtstreeks aan te vallen.

12 Test

Er bestaan 3 testen (de ene al korter of uitgebreider dan de andere) die je kunnen

vertellen of je al dan niet met een Candida-infectie zou kunnen te maken hebben,

door simpelweg op een paar vragen te antwoorden.

Met behulp van onderstaande drie testen kunt u zelf oordelen of u wellicht te maken

heeft met een Candida-infectie.

TEST 1:1) Heeft u in het verleden meermalen antibiotica gebruikt?

2) Heeft u Prednison of andere cortisonen gebruikt?

3) Heeft u wel eens last gehad van schimmelinfecties op de huid of nagels?

4) Heeft u vaak last van een opgeblazen gevoel en/of winderigheid?

5) Heeft u vaak last van obstipatie of diarree of juist afwisselend van obstipatie en

diarree (of zachte ontlasting)?

6) Heeft u langdurig onder stress gestaan?

7) Gebruikt u regelmatig producten met toegevoegde suikers?

8) Heeft u vaak trek in zoetigheid, brood of alcohol?

9) Heeft u wel eens last gehad van vaginale klachten (sterke witte vloed of vaginitis)?

10) Gebruikt u de pil?

Bent u een vrouw: wanneer u 3 á 4 vragen met ja heeft beantwoord is er kans op een

Candida-infectie. Wanneer u tenminste 5 vragen (van de 10) met "ja" heeft

beantwoord is de kans zeer groot dat de Candidaschimmel aanwezig is.

Bent u een man: wanneer u 2 á 3 vragen met ja heeft beantwoord is er kans op een

Candida-infectie. Wanneer u tenminste 4 vragen (van de 10) met "ja" heeft

beantwoord is de kans zeer groot dat de Candidaschimmel aanwezig is.



TEST 2:Hoe vaker u "ja" moet antwoorden op de volgende vragen hoe waarschijnlijker het is

dat u een Candida-infectie heeft.

1) Heeft u vaker antibiotica gebruikt voor vaginale of urineweginfecties?

2) Heeft u vaker antibiotica gebruikt voor luchtweginfecties?

3) Heeft u ooit antibiotica (tetracyclines) gebruikt ter behandeling van acne?

4) Heeft u cortison-medicijnen gebruikt zoals: Prednison, Decadron, Dexamethason?

5) Heeft u de anticonceptiepil gebruikt?

6) Bent u zwanger geweest?

7) Raakt u geïrriteerd door chemische stoffen, parfums, insecticiden, luchtverfrissers

enz.?

8) Verergeren uw klachten op mistige, vochtige dagen of op vochtige plaatsen?

9) Heeft u ooit zwemmerseczeem, ringworm, anusjeuk, of andere chronische

schimmelinfecties van huid, vagina of nagels gehad?

10) Bent u dol op zoet eten?

11) Houdt u veel van brood of meelgerechten ?

12) Drinkt u regelmatig alcoholische dranken?

13) Heeft u hinder van tabaksrook?

14) Heeft u last van hooikoorts?

15) Bent u allergisch voor peniciline?

TEST 3:Zijn de volgende symptomen/klachten bij u aanwezig? Scoort u op meer dan de helft

van de symptomen/klachtenlijst? Dan is de kans zeer groot dat u te maken heeft met

een Candida schimmelinfectie:

slechte adem,

buikpijn,

buikkrampen,


brandend maagzuur,

misselijkheid,

opgeblazen gevoel,

winderigheid,

opboeren,

diarree,

verstopping,

slijm in de ontlasting,

anale jeuk,

aambeien,

apathie,

verwarring,

snel geïrriteerd,

concentratiestoornissen,

geheugenzwakte,

down of depressief,

angsten,

huilbuien,

zenuwachtig,

wisselende stemmingen,

bewolkte regenachtige dagen bepalen uw stemmingen,

verkouden,

chronische hoest,

ontstekingen (oren, ogen, amandelen, bijholtes, prostaat, vagina),

last van huid- of nagelschimmels,

zwemmerseczeem,

gewrichtspijnen of gewrichtsontstekingen,

hooikoorts,

voedingsallergieën,

voedselintoleranties,

zweten,

wazig zien of witte stippen zien,

gevoelloosheid,

jeukaanvallen,



alles ruikt sterker,

blootstelling aan parfums, toiletverfrisser etc. geeft klachten,

blootstelling aan verf, insecticiden etc. geeft klachten,

benauwd of onprettig gevoel in vochtige ruimtes zoals kelders etc.,

onaangename lichaamsgeur die niet lijkt te verminderen door wassen,

gevoel van niet in de werkelijkheid staan,

druk boven de oren,

vermoeidheid,

spierpijnen,

spierzwakte,

haaruitval,

roos,

duizeligheid,

hoofdpijnen,

kortademigheid,

niesbuien,

evenwichtsverlies,

oorpijn,

gehoorverlies,

brandende ogen,

vastzittend slijm,

zere/droge keel of mond,

stemverlies,

verminderde seksuele belangstelling,

menstruatieproblemen,

pijn bij het plassen, blaasontsteking,

jeuk of branderig gevoel in de vagina,

koude handen of voeten,

huiduitslag,

jeuk in de neus,

verstopte neus,

gebrek aan coördinatie,

hartkloppingen,


veel trek in zoetigheid zoals suiker, drop, gebak etc.,

veel trek in alcohol zoals bier, wijn etc. ,

veel trek in brood.

Scoort u op meer dan de helft van de symptomen/klachtenlijst? Dan is de kans zeer

groot dat u te maken heeft met een Candida-infectie.

12.1 Spuugtest

Een simpele, gratis spuugtest zorgt ervoor dat je jezelf onmiddellijk kan testen op

Candida. De symptomen die je ondervindt kunnen immers ook van een andere

oorsprong zijn en daarom is het soms belangrijk dat je zelf kan testen hoe het met

jou gesteld is. Naast deze test zijn er ook online gespecialiseerde vragenlijsten die je

op verschillende websites kan invullen.

° Wat is de spuugtest?

Volgens sommigen heeft 70% van de westerse bevolking

een Candida probleem. Wil je weten of je daar bij hoort, dan

kan je jezelf gratis en gemakkelijk thuis testen. In gezonde

toestand is je speeksel normaal, maar als Candida je

lichaam aanvalt dan zal je er sporen van Candida in

terugvinden. Bedenk wel dat deze test enkel een

aanwijzing is en geen vaststaand feit.

Als je de test doet dan moet je ’s morgens als eerste werk een onbewerkt doorzichtig

glas vullen met water. Je mag zeker niets in je mond stoppen. Vervolgens zet je het

glas op een vaste ondergrond en spuw je erin. Je laat het nu gewoon rusten en

controleert het elk kwartier gedurende een uur.

Wat zie je als je een potentieel probleem hebt?

- strengen die vanuit de speekselresten aan het oppervlak naar beneden reiken.

- kleine stukjes speeksel die halverwege het glas drijven en het water troebel maken.



- het zou kunnen dat het speeksel zich al snel begint te verspreiden in plaats van

netjes aan één stuk te blijven drijven.

Wanneer er geen strengen of zakkende stukjes zijn en je spuug na 1 uur nog aan

één stuk drijft, dan heb je waarschijnlijk geen Candidaprobleem, maar wel een

normale hoeveelheid Candida. Je zou dan eventueel toch nog Threelac kunnen

innemen om je stoelgang en je weerstand te verbeteren, om een juiste lichaams pH-

waarde te behouden en al je lichaamsprocessen te reguleren.

13 Diagnose van Candida albicans

13.1 Lokale Candida-infectie

Bij een lokale Candida-infectie zal de arts de diagnose stellen aan de hand van de

klachten die er zijn. In enkele gevallen zal hij een kweek afnemen om verder te laten

onderzoeken.

13.2 Gegeneraliseerde Candida-infectie

Door een kweek van het bloed te nemen en te laten onderzoeken, kan men een

gegeneraliseerde Candida-infectie opsporen. Het bloedmonster wordt meestal

gedurende een week in een warme en vochtige omgeving weggezet om Candida te

kunnen aantonen. Candida krijgt dan immers de kans om zich te vermenigvuldigen

en vervolgens kan de gist onder de microscoop aangetoond worden.

13.3 Vaginale schimmelinfectie

De arts kan het volgende doen om de diagnose vaginale schimmelinfectie te stellen :


° Vragen stellen over de medische geschiedenis. Dit kan onder meer door het

verzamelen van informatie over eerdere vaginale infecties of seksueel overdraagbare

aandoeningen.

° Een gynaecologisch onderzoek. De arts zal de genitaliën onderzoeken op tekenen

van infectie. Vervolgens zal hij de vagina en de baarmoederhals onderzoeken door

een speculum (gynaecologisch Instrument) in te brengen om de vaginale wand open

te kunnen houden. Er kan ook een monster van de vaginale afscheiding genomen

worden. Dat wordt onder de microscoop bekeken en indien nodig opgestuurd naar

het labo voor verder onderzoek.

° Een monster van vaginale afscheiding. In geval van een ongecompliceerde

schimmelinfectie zal het niet nodig zijn, maar in het andere geval zal de arts

waarschijnlijk het lab tests laten uitvoeren op een monster van de vaginale

afscheiding, om te kunnen achterhalen welke soort gist de infectie veroorzaakt.

14 Behandeling

14.1 Behandeling van spruw

Het doel van een spruwbehandeling is ervoor zorgen dat de snelle verspreiding van

de schimmel stopt. Hoe je dit het beste aanpakt, hangt af van je leeftijd, je algemene

gezondheidstoestand en de oorzaak van de infectie.

° Voor zuigelingen en moeders die borstvoeding geven.

Als je borstvoeding geeft aan een baby met spruw, kan men jullie het beste samen

behandelen. Anders zal de infectie zeker terugkomen.De arts zal je baby een mild

schimmeldodend medicijn geven en een antischimmelcrème voor je borsten.Als je

baby een fopspeen gebruikt of drinkt uit een fles, dan moet je de spenen in een

oplossing van gelijke delen water en azijn dagelijks wassen. Dan laat je ze drogen in



de lucht en dit allemaal om schimmelvorming te voorkomen. Dit geldt ook voor de

afneembare delen van een borstkolf die in contact komen met melk.

° Voor gezonde volwassenen en kinderen.

Volwassenen of kinderen die spruw hebben, maar verder zo gezond als een vis zijn

kunnen het volgende proberen :

- ongezoete yoghurt eten,

- acidophilus capsules of de vloeibare variant nemen.

Ze zullen de schimmel niet vernietigen, maar helpen wel bij het herstel van de

normale bacteriële flora van het lichaam. Houdt de infectie aan dan zal de arts je

een antischimmelmedicijn voorschrijven.

° Voor volwassenen met een verzwakt immuunsysteem.

Meestal zal je arts je het volgende voorschrijven :

- antischimmel medicatie. Je vindt het in verschillende vormen waaronder

zuigtabletten, tabletten of een vloeistof.

- amfotericine B. (medicatie tegen schimmelinfecties)

Candida albicans kan resistent worden tegen schimmeldodende medicijnen. Dit

gebeurt vooral bij mensen die in een laat stadium van een hiv-infectie zitten.

Amfotericine B en antibioticum kan dan gebruikt worden.

Daar schimmeldodende medicijnen de lever kunnen beschadigen zal een arts eerst

en vooral een bloedonderzoek doen om de leverfunctie te controleren. Zeker als

men een langdurige behandeling nodig heeft of er leverziektes in de familie

voorkomen.


Bij de behandeling van spruw en Candidiasis in de borst kan je je op twee dingen

toespitsen :

- het doden van de schimmel,

- het veranderen/verbeteren van de omgeving van de schimmel en het verarmen van

zijn voedingsbodem zodat de schimmel minder kans krijgt om te groeien.

Er zijn daarvoor zowel reguliere als alternatieve middeltjes.

Schimmeldodende middelen zijn bijvoorbeeld: miconazole (Daktarin), nystatine en

fluconazol (Difuclan). Ze moeten door een arts worden voorgeschreven. Difuclan

geeft men bij inwendige borstpijn en hardnekkige schimmelinfecties. Je zal dan ook

een kuur van 2 à 3 weken moeten volgen. Een ander schimmeldodend middel dat

alleen bij de apotheek te verkrijgen is, is gentiaan violet. Het is een 0,5% oplossing

in water. Het is verkrijgbaar zonder recept maar toch vragen vele apothekers er toch

één omdat ze het zelf moeten maken.

Een ander alternatief middel met een schimmeldodende werking is tea tree oil. Dit

sterk middeltje werd oorspronkelijk door de aboriginals gebruikt. Je mag het niet in

de mond van de baby en niet op je tepel doen. Het wordt vooral gebruikt als de

schimmel zich op allerlei plaatsen op of in het lichaam bevindt. Je kan wat

druppeltjes olie in je badwater doen of toevoegen aan het spoelwater van de

wasmachine enz.

Middelen die de voedingsbodem van de gist veranderen zijn voornamelijk zure

dingen. Zure dingen zijn immers gistdodend. Zo kan je je tepels behandelen met

azijn, op voorwaarde dat hij genoeg verdund is. Is dit niet het geval dan zal het

averechts werken omdat het ook goede bacteriën gaat doden en zo de gisten de

kans geeft om te groeien.

Lactacyd zure zeep is gemaakt van melkzuurbacteriën. Het is licht zuur zodat de gist

geen voedingsbodem heeft om te groeien. Als je gevoelig bent voor

schimmelinfecties aan de tepels, kan je door een dagelijkse wasbeurt met Lactacyd

de schimmels onder controle houden. Melkzuurbacteriën zijn een onderdeel van de



darmflora. Ze zitten in yoghurt, yakult en dergelijke. Om er voor te zorgen dat ze in

de darmen terecht komen kan je acidophilus en bifidus capsules nemen. Ze worden

verkocht in reformzaken en natuurvoedingswinkels.

Schimmels groeien op suikers dus door minder suikers te eten kan je de

voedingsbodem verarmen. Of dit ook geldt voor mensen die geen verstoorde

suikerhuishouding hebben, is niet waarschijnlijk.

Behandeling van Spruw en Tepel Candidiasis.

° Goed behandelbaar.

Deze infectie is goed behandelbaar met Miconazol. Er moet net zolang gesmeerd

worden bij moeder en de baby tot alle klachten verdwenen zijn en dan nog 2 weken

extra. Er wordt dus waarschijnlijk langer dan nodig behandeld bij de baby. Dit is

echter nodig om te voorkomen dat de infectie terugkomt. Heel vaak wordt de

behandeling te vroeg gestaakt en komen de klachten snel terug.

° Resistentie.

Een vervelend gevolg van het langdurige gebruik van Miconazol is dat er vaak

resistentie optreedt. Men zal dan een ander schimmeldodend middel moeten

gebruiken. Een behandeling met Nystatine zou de oplossing kunnen zijn. De baby

krijgt een suspensie waarvan een halve ml per keer nodig is en de moeder kan de

crème gebruiken. De behandeling moet wel na elke voeding gebeuren omdat de

schimmel heel snel zal groeien als er melkresten aanwezig zijn.

° Diflucan kuur.

Als er niets anders meer helpt, blijft er alleen nog Diflucan (Fluconazol) over. Een

éénmalige behandeling zal niet genoeg zijn. Best volgt men een kuur van tenminste

2 weken van 200mg per dag. Stoppen mag men pas als men een week klachtenvrij

is. De baby zal in tussentijd nog altijd moeten behandeld worden met Nystatine of

Miconazol. De kuur is niet bedoeld voor systemische infecties maar wel voor de

vaginale schimmelinfectie.


° Suspensie van Diflucan.

Moest het noodzakelijk zijn, dan is er ook een suspensie van Diflucan voor de baby.

Vele artsen willen het middel niet voorschrijven omdat ze bang zijn voor de effecten

die het kan hebben op de baby. Via de melk van de moeder die het middel neemt,

krijgt de baby 1% van de moeders dosis binnen. Dit is lager dan wat hij zou moeten

krijgen als hij er zelf mee behandeld zou worden. Men moet hem dan ook apart

behandelen.

14.2 Behandeling van een vaginale schimmelinfectie

Bij de behandeling van een schimmelinfectie is het belangrijk dat men weet of het om

een ongecompliceerde of een gecompliceerde infectie gaat.

° Ongecompliceerde schimmelinfectie.

Als men te maken heeft met milde tot matige symptomen en een schimmelinfectie

die niet vaak terugkeert, dan kan de arts u het volgende aanraden :

-Korte vaginale behandeling.

Men kan eenmalig gebruik maken van een antischimmelcrème, zalf, tablet of zetpil of

een één-op-drie-daagse behandeling kiezen. In de meeste gevallen zal dit reeds

volstaan om de vaginale schimmelinfectie te verhelpen.

Qua medicatie zal de keuze vallen op een klasse genaamd de azolen. Enkele

voorbeelden hiervan zijn : butoconazole (Gynazole-1), clotrimazol (Gyne-lotrimin),

miconazol (Monisat 3) en terconazool (Terazol 3). Deze medicijnen zijn vaak alleen

te verkrijgen op voorschrift. Men moet er wel rekening mee houden dat de olie-

gebaseerde aard van deze middelen de werking van latex condooms en diafragma’s

zou kunnen verzwakken. Als bijwerkingen kan er o.a. een licht brandend gevoel of

irritatie ontstaan tijdens het aanbrengen van het medicijn.

- Enkelvoudige dosis orale medicatie.

De arts kan een eenmalige dosis van het antischimmmel medicijn Fluconazol

(Diflucan) voorschrijven die u oraal zal moeten innemen.



° Gecompliceerde vaginale schimmelinfectie.

Gaat het om een zwaardere infectie dan kan men kiezen voor één van de volgende

behandelingen :

- Langdurige vaginale behandeling.

Deze behandeling zal gebeuren met een medicijn uit de klasse van azolen en dit in

de vorm van een crème, zalf, tablet of zetpil. De behandelingsduur bedraagt

gewoonlijk 7 tot 14 dagen.

- Multidosis orale medicatie.

In plaats van een vaginale therapie kan de arts ook twee of drie doses Fluconazol

voorschrijven die oraal dient te worden ingenomen. Voor zwangere vrouwen is deze

behandeling echter niet aan te raden.

Meestal zal uw sekspartner geen behandeling moeten volgen. Slechts als u

terugkerende schimmelinfecties heeft, zal de arts aanraden om uw partner toch te

behandelen. Heeft uw partner last van bijvoorbeeld jeuk aan de penis, of andere

tekenen of symptomen van een genitale infectie, dan wordt een behandeling of het

gebruik van een condoom tijdens de geslachtsgemeenschap aangeraden.

14.3 Behandeling van een lekkende darm syndroom

Stap 1: de oorzaak van je Candida-infectie opsporen.Eerst de oorzaken van je Candida-infectie opsporen en dan kan je vervolgens naar

de volgende stap.

Stap 2: je darmwand gezond houden. Dit is ook het doel van het Candidadieet.Ben je al met het Candidadieet bezig dan vermijd je al een hoop dingen die kunnen

leiden tot het lekkende darm syndroom. Alcohol en koffie zijn boosdoeners. Haal je

deze uit je voedingspatroon dan zal er al snel een verandering optreden.Een andere

boosdoener zijn voedingsmiddelen die vol zitten met conserveringsmiddelen,


toevoegingen en andere door de mens gemaakte ingrediënten. Je zult de meeste

van deze producten moeten vermijden.

Stap 3: voorkom nog verder irritatie aan je darmwand.Probeer gluten te vermijden. Gluten en proteïnen veroorzaken gaten in je

darmwandcellen. Probeer over te gaan op granen zoals boekweit, quinoa, rijst of

gierst.

14.4 De terugkeercandida

De redenen dat Candida zo vaak terugkomt is makkelijk te verklaren.

Je krijgt vaak supplementen als caprylzuur, grapefruitextract, kolorex, polygodial,

propolis, kefir, inwendige Tea Tree olie of iets dergelijks en dit dan nog in combinatie

met een streng dieet. Het dieet op zich kan voor tekorten in het lichaam zorgen en

de middelen vallen dan weer de Candida rechtstreeks aan, maar maken je daardoor

soms zieker en zieker.

Sommige anti-Candida middelen bevatten goede bacteriën maar ook antibacteriële

bestanddelen. Het middel maakt dus eigenlijk de goede bacteriën gelijk ook weer

kapot, want het weet niet welke het wel of niet kapot mag maken.

Een andere belangrijke reden kan zijn dat je je darmflora niet goed hersteld krijgt, dat

de juiste balans niet gevonden wordt. Je kan die alleen verkrijgen via een goede

voeding en liefst niet via supplementen. In het begin kunnen vitaminepreparaten je

wel dat extra duwtje geven. Je lichaam krijgt dan de kans om te doen wat het moet

doen. Het is de bedoeling dat je weer in staat zal zijn alle essentiële mineralen en

vitamines uit je voeding te absorberen en de pH-balans van je lichaam weer op het

juiste niveau te krijgen. Dan zal je al goed op weg zijn naar een gezond leven.


Besluit

Candida albicans is een schimmel die tot infecties kan leiden in het menselijk

lichaam.

In ieder van ons zit een gist ( =een ééncellige schimmel) die men Candida albicans

noemt. We vinden deze gist verder ook nog in de grond, het water en afval. Het gaat

hier telkens om zeer vochtige plaatsen.

Normaal hebben we geen last van de Candida albicans. Daar komt echter

verandering in als de aanwezige goede bacteriën de groei van Candida albicans niet

meer kunnen indammen. Een gezond lichaam betekent een gezonde darmflora en

dus ook een gezonde balans van de aanwezige Candida albicans. De onschuldige

gist zal echter uitgroeien tot een agressieve schimmel als de darmflora uit balans

geraakt. Dit kan verschillende oorzaken hebben waarvan hier enkele voorbeelden :

- sommige medicatie,

- stress,

- slechte weerstand,

- slecht voedingspatroon,

- enz.

De klachten die de Candida albicans veroorzaakt kunnen heel uiteenlopend zijn hier

volgen ook daar enkele voorbeelden van :

- opgeblazen gevoel,

- obstipatie,

- winderigheid,

- buikkrampen,

- jeuk,

- enz.

Wat de behandeling betreft kan men stellen dat die al even veelzijdig is als de

oorzaken en symptomen. Soms is een enkele kuur genoeg om het probleem op te

54


lossen, maar in andere, ernstigere gevallen zal de patiënt telkens terug hervallen en

moet men alles uit de kast halen om hem te genezen.

Ik heb persoonlijk onderzoek gedaan naar de invloed van de voedingsbodems op de

groei van de schimmels en vervolgens naar de invloed van het suikergehalte op de

groei van bakkersgist.

Wat mijn eerste onderzoek betreft kan ik het volgende besluiten :

Uit de proeven blijkt dat schimmels het best groeien op een YGC agarbodem omdat

die ook speciaal gemaakt is om schimmels te kunnen kweken. We weten al dat de

schimmels niet eender waar groeien maar wel speciale omstandigheden vereist

zoals een vochtige omgeving. Er moet aan bepaalde voorwaarden voldaan worden

en dit is gelijk voor onze soort voedingsbodem.

Het tweede onderzoek dat ons laat onderzoeken welke invloed het suikergehalte

heeft, leert ons dan weer dit :

Een lagere suikerconcentratie zorgt voor een lagere ontwikkeling van CO2 en een

hogere dan weer voor een hogere ontwikkeling. Pas wel op dat de concentratie ook

weer niet te groot is, want dan zal er ook weer een lagere productie zijn. We kwamen

reeds te weten dat voeding een belangrijke factor is bij de groei van Candida

albicans in ons lichaam. Ook daar zien we dat door suikers te eten, de schimmels

beter gaan groeien. Suiker is immers een ideale voedingsbron. Vele patiënten zijn

dan ook verplicht om hun verdere leven zich aan een speciaal dieet te houden, willen

ze voorkomen dat de infectie terug zal keren.

Besluit 55

Literatuurlijst

Boekhorst, J., Candida-infecties en Probiotica, internet, 2011.

Candida.nl, Candida albicans Schimmelinfectie, internet, ?.

Hanley, D., The yeast diet, internet, 2006-2011.

Maag Lever Darm Stichting, Candida albicans, internet, 2012-2014.

Tuinstra, F., Candidadieet, internet, 2012.

Van As, S., Candida, internet, 2011.

Van As, S., Candidaremming, internet, 1995-2011.

?, Candidainfectie, internet, 2014.

?, Candida, internet, ?.

?, Candida albicans Schimmelinfectie, internet, ?.

?, Candidiasis, internet, ?.

?, Candida, internet, 2010.

?, Microbiologie, internet, ?.

?, Threelac geen candidadieet nodig, internet, 2007.

56 Literatuurlijst


Literatuurlijst 57

Lijst tabellen en figuren:

afbeelding 1: knopvorming

afbeelding 2: geslachtelijke voortplanting

afbeelding 3: paddenstoel

afbeelding 4: ingrediënten Threelac

afbeelding 5: spuugtest

afbeelding 6: besmetten voedingsbodem

tabel 1: waarnemingen casein-petone lecithin polysorbate-bouillon

tabel 2: waarnemingen DEV nutrient agarbodem

tabel 3: waarnemingen Plate Count agarbodem

tabel 4: waarnemingen YGC agarbodem

tabel 5: score voedingsbodems

tabel 6: CO2 productie

tabel 7: eindresultaten onderzoek 2

grafiek 1: CO2 productie

grafiek 2: CO2 curve tijdens gisting

grafiek 3: CO2 productie in proefbuis 4

grafiek 4: de Lag-fase

grafiek 5: de Logaritmische fase

grafiek 6: de stationaire fase

grafiek 7: de afstervingsfase

58 Onderzoeksplan 1


Lijst tabellen en figuren 59

Bijlage 1: Het onderzoeksplan van de eerste onderzoeksvraag

1 Wat is de invloed van de voedingsbodems op de groei van schimmels,gisten?

2 De hypothese

Ik veronderstel dat er meer kolonies zullen groeien bij voedingsbodems die de meest

gunstigste omstandigheden creëren om schimmels, gisten te laten groeien.

3 Aanpak

Er worden 4 verschillende voedingsbodems gemaakt. De eerste met casein-peptone

lecithin polysorbate-bouillon, de tweede met DEV nutrient agar, de derde met Plate

Count agar en de vierde met YGC agar.

De eerste stap is het maken van een voedingsbodem met casein-peptone lecithin

polysorbate-bouillon.

- Weeg al naargelang het recept op de potten, …mg casein-peptone lecithin

polysorbate-bouillon af en los die op in … ml gedestilleerd water en breng al roerend

aan de kook (oppassen voor het vormen van schuim).

- Als de oplossing helder is na voldoende opwarmen aanlengen tot 500 ml.

- Vervolgens wordt de oplossing overgebracht in een erlenmeyer met een smalle

hals. De beker dient onmiddellijk na gebruik gereinigd te worden, anders kleeft de

rest van de agar aan de glaswand.

-De erlenmeyer afsluiten met een prop hydrofobe watten met aluminiumfolie erover

(voorkomt het nat worden van de watten).

- Autoclaveer de erlenmeyer 15 minuten bij ongeveer 121 °C.

- Na die 15 minuten de erlenmeyer voldoende laten afkoelen. Haal de prop uit de

erlenmeyer. Als de voedingsbodem gestold is, moet deze terug vloeibaar gemaakt

worden door boven een bunsenbrander op te warmen.

60 Onderzoeksplan 1


- Dan laten afkoelen tot handwarm (warmte wanten gebruiken).

- Zet vervolgens de petriplaten aan de tafelrand onder een warmteparaplu van een

bunsenbrander.

- Flambeer de hals van de erlenmeyer om de bacteriën die er zich gevestigd hebben

te doden, alvorens voldoende voedingsbodem (ongeveer tot in de helft) in de

petriplaat te gieten en zet er onmiddellijk het deksel terug op.

- Verspreid de vloeistof door 2 maal tegenwijzerzin en 2 maal uurwijzerzin te draaien

met de plaat.

- Herhaal de 2 laatste stappen telkens alvorens een volgende petriplaat te vullen.

De tweede stap is het besmetten van de bodems met verschillende schimmels.

- Neem een entnaald en steek de top ervan in het vuur tot hij gloeit, doof hem

vervolgens even door de top in de voedingsbodem te steken. Schep een beetje

schimmel op de spatel en verdeel deze door een zigzaggende beweging over de

bodem te maken.

- Nadat elke voedingsbodem besmet is geworden met telkens 1 van de 6 schimmels,

plaatsen we de 49 besmette platen (4 verschillende voedingsbodems, 6 schimmels

en van elke voedingsbodem 2 exemplaren per schimmel + 1reserve PCA bodem)

samen met de onbesmette platen ( 3 van elke voedingsbodem) omgedraaid in een

voorverwarmde broedoven op een temperatuur van 30°C. Om te voorkomen dat het

deksel loskomt en aldus de platen besmet kunnen worden met bacteriën is het

aangewezen om ze elk afzonderlijk goed vast te plakken met tape.

- Na 3 dagen kunnen de verschillende kolonies worden geteld en het totaal

kiemgetal berekend.

Onderzoeksplan 1 61

4 Theorie

Voedingsbodems worden gebruikt om schimmels en gisten te kweken. Er zijn vaste

en vloeibare voedingsbodems. Bij vaste groeien de bacteriën of schimmels op de

oppervlakte als zichtbare kolonies. Om de voedingsbodem vast te maken wordt er

agar toegevoegd. Agar zorgt dat het medium stolt. Bij vloeibare kan je de micro-

organismen niet waarnemen via kolonies maar via de troebelheid van de oplossing.

Hoe troebeler hoe meer micro-organismen. Men kan voedingsbodems ook

onderverdelen in algemene of selectieve voedingsbodems. Op algemene

voedingsbodems kunnen alle bacteriën en schimmels groeien zonder dat één

bepaalde bacterie of schimmel een voordeel krijgt. Selectieve voedingsbodems

werken net tegenovergesteld. Hier verander je de omstandigheden zo dat er één

bepaalde soort bacteriën of schimmels op kan groeien. Dit kan men manipuleren

door antibiotica of detergenten toe te voegen of door de pH te veranderen.

Bronnen: pdf bestand (Practicum klinische micro 2de bach biochbiotech.pdf), 62

5 Materiaal

- 61 petriplaten

- casein-petone lecithin polysorbate-bouillon

- DEV nutriet agar

- Plate Count agar

- YGC agar

- ethanol (96%)

- bunsenbrander

- 2 warmte wanten

- wegwerphandschoenen

- alcoholstift

- gedestilleerd water

62 Onderzoeksplan1


- balans

- glazen roerstaaf

- beker

- erlenmeyer

- aluminiumfolie

- hydrofobe watten

- entnaald

- tape

- driepikkel

6 Methode

- Sluit de bunsenbrander aan op de gasleiding.

- Warm de oplossingen op boven de bunsenbrander.

- Giet na voldoende opwarming, de voedingsbodem in de petriplaten die aan de rand

van de tafel langs de bunsenbrander staan.

7 Vooronderzoeken

Lees de etiketten van de agarpotten en zoek hoeveel gram agar moet worden

opgelost in hoeveel ml. water om de voedingsbodems te kunnen maken.

8 Metingen

Wat wordt er gemeten? We meten hoeveel schimmels en gisten er groeien op elk

van de verschillende voedingsbodems.

Hoe wordt dit gemeten? Door het kiemgetal te berekenen. Het kiemgetal berekenen

we door het aantal kolonies te tellen. Het 'ideale' kiemgetal ligt tussen de 10 en 200

Onderzoeksplan 1 63

kolonies. Minder dan 10 is statistisch gezien minder gunstig. Boven de tweehonderd

kolonies is de kans groot dat 1 kolonie door meer dan één bacteriecel is ontstaan.

Kiemgetallen van 100 en meer worden aangegeven door een cijfer met hoogstens 1

decimaal, vermenigvuldigd met een macht van 10. Voorbeeld bij 125 kolonies, is het

kiemgetal 1,3.102 of 13.10.

9 Afhankelijke variabele

- De temperatuur. Om te voorkomen dat de temperatuur niet verandert in de

broedoven, hang ik een papier op aan de broedoven waarop staat dat de broedoven

niet mag open gedaan worden in verband met GIP.

10 Onafhankelijke variabele

- De voedingsbodems. Deze verander ik door 4 verschillende soorten agars te

gebruiken. Zo maak ik van elke soort 15 voedingsbodems ( + één extra PCA bodem).

11 Meetresultaten

C = casein-petone lecithin polysorbate-bouillon

D = DEV nutriet agarbodem

P = Plate Count agarbodem

Y = YGC agarbodem

1 = aardappel

2 = brood

3 = sinaasappel

4 = mozzarella kaas

5 = schimmel van de muur

6 = schimmelkaas

64 Onderzoeksplan1


petriplaat Meting 1 Meting 2 Meting 3C (blanco)

C1

C2

C3

C4

C5

C6

petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

P (blanco)

P1

P2

P3

P4

P5

P6

Onderzoeksplan 1 65

petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

D (blanco)

D1

D2

D3

D4

D5

D6

petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

Y (blanco)

Y1

Y2

Y3

Y4

Y5

Y6

12 Verwerking meetresultaten

De meetresultaten worden verwerkt in een grafiek op Excel.

Een grafiek (staafdiagram) dat weergeeft hoeveel kolonies er op de verschillende

soorten voedingsbodem zijn gevormd.

66 Onderzoeksplan1


13 Voorbereiding

Ik zal ongeveer een 25 minuten nodig hebben om al het materiaal te pakken, te

installeren en de tafel te ontsmetten. De broedoven voorverwarmen eerst op 55 °C

en op het einde van de proef op 30 °C.

14 Tijdsplan

Ik denk dat ik ongeveer 3 à 4 lesuren nodig heb om de voedingsbodems te maken en

te besmetten.

Dan heb ik 3 dagen nodig om de voedingsbodems in de broedoven te laten

incuberen.

Ik denk dat ik ongeveer 1 lesuur nodig heb om de resultaten te verwerken.

15 Veiligheid

Oppassen dat ik me eventueel niet snij aan gebroken glas.

Voldoen aan het laboreglement van Tuinbouwschool.

In deze module ga je werken met gisten en

schimmels. Deze micro-organismen kunnen

schadelijk zijn voor je gezondheid als je ermee

besmet raakt. Als je je goed aan de

veiligheidsregels houdt, kan dit niet gebeuren.

Kijk daarom bij elke les terug naar deze

veiligheidsregels en houdt je hier goed aan:

Onderzoeksplan 1 67

1. Begin het practicum met schone handen en korte nagels.

2. De werkplek moet zo weinig mogelijk voorwerpen bevatten. Dus geen tassen,

kledingstukken, boeken, etenswaar etc.

3. Niet eten en drinken in het practicumlokaal.

4. Draag altijd handschoenen en een labojas als je met bacteriën en schimmels

werkt.

5. Raak de bacteriën en schimmels niet (of zo min mogelijk) met de

handschoenen aan.

6. Ruik of proef nooit aan de bacteriën en schimmels.

7. Houdt bacteriën en schimmels altijd zo ver mogelijk van je gezicht. (minimaal

50 cm)

8. Was na afloop altijd goed je handen en ontsmet de tafels met alcohol.

16 Besluit

Hoe gunstiger de voedingsbodem voor de groei van schimmels en gisten, hoe meer

kolonies er gevormd worden.

68 Onderzoeksplan1


Onderzoeksplan 1 69

Bijlage 2: Verslag van de eerste onderzoeksvraag

1 Onderzoeksvraag: Wat is de invloed van de voedingsbodems op de groei van schimmels en gisten?

Met deze onderzoek probeer ik te zien, op welke voedingsbodems schimmels het

best groeien.

1.1 Hypothese

ik verwacht dat de schimmels het best gaat groeien bij een YGC agarbodem.

1.2 Benodigdheden

- 61 petriplaten

- casein-petone lecithin polysorbate-bouillon

- DEV nutrient agar

- Plate Count agar

- YGC agar

- ethanol (96%)

- bunsenbrander

- kookvuur

- 2 warmte wanten

- wegwerphandschoenen

- alcoholstift

- gedestilleerd water

- balans

70 Onderzoeksplan1


- glazen roerstaaf

- beker

- erlenmeyer

- aluminiumfolie

- hydrofobe watten

- entnaald

- tape

- driepikkel

1.3 Werkwijze

Eerst heb ik al het materiaal gepakt dat ik nodig heb voor mijn onderzoek.

Vervolgens heb ik de tafel en al het materiaal met ethanol gepoetst. Dit is nodig om

alle bacteriën te verwijderen. Dan kan ik beginnen met de voedingsbodems te

maken. Als eerste maak ik 0.5 l YGC agarvoedingsbodem. Daarvoor moet ik 20 g

afwegen en aanlengen met gedestilleerd water in een erlenmeyer, vervolgens op

een kookvuur zetten en wachten tot het begint te koken. Terwijl het op het vuur zit

moet er voortdurend in geroerd worden. Dit is nodig om te voorkomen dat de

voedingsbodem verbrand. Als de voedingsbodem kookt dan verdelen we alles over

15 petriplaten naast een brandende bunsenbrander omdat die alzo de bacteriën in

de nabije omgeving vernietigd. Voordat we de voedingsbodem overbrengen in de

petriplaten, steken we de hals van de erlenmeyer in de vlam om de bacteriën aan de

wand te vernietigen. Dan gieten we het over en laten het vast worden. Dit herhalen

we bij het maken van de DEV nutrient agarbodem, de casein-petone lecithin

polysorbate-bouillon en de Plate Count Agarbodem. Maar voor het maken van 0.5 l

DEV nutrient agarbodem moeten we 21.5 g afwegen, voor het maken van 0.5 l

casein-petone lecithin polysorbate-bouillon moeten we 13.02 g afwegen en voor het

maken van 0.5 l Plate Count Agarbodem moeten we 11.25 g afwegen.

Onderzoeksverslag 1 71

Op de petriplaten schrijf ik de eerste letter van de soort voedingsbodem. Hierdoor

weet ik in welke petriplaten welke voedingsbodem zit. Na het maken van de

voedingsbodems begin ik met het besmetten van de voedingsbodems. De

voedingsbodems besmet ik met de schimmel van Mozzarella kaas, schimmel van

schimmelkaas, schimmel van een aardappel, schimmel van brood, schimmel van

een sinaasappel en schimmel van de muur. Voor het besmetten gebruik ik een

entnaald. Ik steek de naald in de vlam van de bunsenbrander tot deze begint te

gloeien en dan steek ik de entnaald in de

voedingsbodem om te laten afkoelen.

Een hete entnaald zou er immers voor

zorgen dat de schimmels verbranden Na

het afkoelen van de entnaald schraap ik

ermee over de schimmel en vervolgens

strijk ik met een zigzag beweging over de

voedingsbodem. De entnaald moet voor

elk gebruik weer in de vlam van de

bunsenbrander worden gestoken.

Afbeelding 6: besmetten voedingsbodem

Elke schimmelsoort krijgt een cijfer en dat wordt op de petriplaten geschreven:

aardappel = 1

brood = 2

sinaasappel = 3

mozzarella kaas = 4

schimmel van de muur = 5

schimmelkaas = 6

Na het besmetten van de voedingsbodems plak ik de voedingsbodems dicht met

tape. Dit voorkomt dat de petriplaten open kunnen en aldus besmet worden met

bacteriën. Na 3 dagen heb ik van alle vaste voedingsbodems een foto getrokken met

72 Onderzoeksverslag 1

http://www.google.be/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRw&url=http://www.microbiologie.info/gieten%20van%20agarplaten.html&ei=ZsXoVLr0A8TgaPLUgaAP&bvm=bv.86475890,d.d2s&psig=AFQjCNEaOFy-lQUzKZxPRHnh01dloYFQuw&ust=1424627413465055


een fototoestel waarop je kan zien hoeveel kolonies er zijn gegroeid. Bij de vloeibare

voedingsbodem kon ik geen foto’s trekken dus heb ik opgeschreven wat ik zag.

1.4 Opstelling

( zie bijlage 6 tekening 1 en 2 )

1.5 Waarnemingen

petriplaat Meting 1 Meting 2 Meting 3C (blanco) Helder Helder helder

C1 Weinig troebel

met kleine dikke

sliertjes

Weinig troebel

met slierten/

C2 Weinig troebel

met een weinig

slierten

Redelijk troebel

met slierten/

C3 Heel weinig

troebel met

weinig slierten

Redelijk helder

met veel witte

slierten

/

C4 Redelijk troebel

met slierten +

witte brokjes

Weinig troebel

met slierten +

witte brokjes

/

C5 Weinig troebel

met een weinig

slierten + zwarte

harige punten

/ /

C6 Helder met veel Helder met veel /


witte brokken kleine harige

sliertjesTabel 1: waarnemingen casein-petone lecithin polysorbate-bouillon

petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

P (blanco) 2 0 7

P1 ∞ ∞

P2 ∞ ∞

P3 ∞ ∞

P4 ∞ 100 tal

P5 ∞ ∞

P6 ∞ ∞Tabel 2: waarnemingen DEV nutrient agarbodem

petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

D (blanco) 0 0 0

D1 ∞ ∞

D2 ∞ ∞

D3 ∞ ∞

D4 25 64

D5 ∞ 1

D6 ∞ ∞Tabel 3: waarnemingen Plate Count agarbodem



petriplaten Meting

1(kolonies)

Meting

2(kolonies)

Meting

3(kolonies)

Y (blanco) 0 0 3

Y1 ∞ ∞

Y2 ∞ ∞

Y3 ∞ ∞

Y4 ∞ 100tal

Y5 10 ∞

Y6 ∞ ∞Tabel 4: waarnemingen YGC agarbodem

Omdat de meeste petriplaten ∞ veel kolonies hebben, vergelijk ik de petriplaten met

dezelfde besmette schimmel en nummer ze van 1 tot 3. (1 = meest besmet tot 3 =

minst besmet)

voedingsbodem Y D P1 1 3 2

2 1 3 2

3 2 1 3

4 2 3 1

5 1 2 3

6 3 2 1Tabel 5: score voedingsbodems

( 1 = 3 punten, 2 = 2 punten en 3 = 1 punt )

Y = 14 punten

D = 10 punten

P = 12 punten


Hieruit kan je besluiten dat YGC agarbodem het beste is om schimmels te laten

groeien.

1.6 Verklaring

De YGC staat voor Yeast Extract Glucose Chloramphenicol. Chloroamphenicol is

een antibiotica dat zorgt dat de groei van bacteriën onderdrukt wordt, met als gevolg

dat schimmels beter kunnen groeien zonder dat ze moeten concurreren met de

bacteriën.

1.7 Besluit

De YGC agarbodem is het best om schimmels te kweken.



Bijlage 3: Het onderzoeksplan van de tweede onderzoeksvraag

1 Welke invloed heeft het suikergehalte op de groei bij bakkersgist?

Ik onderzoek hoeveel CO2 er zich ontwikkeld bij een verschillende suikerconcentratie.

Deze deelvraag noem ik “ Welke invloed heeft de suikerconcentratie op de productie

van CO2 bij bakkersgist?”

1.1 De hypothese

Ik veronderstel dat de bakkersgist meer gaat gisten in een oplossing met veel

suikers, maar dat op een bepaald moment de gisting terug zal afnemen.

1.2 Aanpak

Er worden meerdere oplossingen gemaakt met verschillende suikerconcentraties

(0g/100ml, 1g/100ml, 3g/100ml,...) waaraan bakkersgist wordt toegevoegd.

Vervolgens worden deze oplossingen in einhorn buisjes gegoten. Neem om de 10

minuten een foto van de buisjes om te kunnen zien hoeveel CO2 er zich ontwikkelt.

Er zal wellicht een verschil zijn tussen de suikerconcentratie en de hoeveelheid CO2

die er zich ontwikkeld heeft.

Onderzoeksplan 2 79

1.3 Theorie

Gist is een eencellige schimmel met een grootte van circa 0,005-0,020 mm. Gist kan

op twee manieren “leven”: aëroob ( met zuurstof) en anaëroob (zonder zuurstof). Bij

aërobe gisting gaat de gist zich exponentieel vermenigvuldigen : 1, 2, 4, 8, 16, 32,

enz. Bij ideale levensvoorwaarden duurt 1 celdeling door knopvorming ongeveer 90

minuten.

Bij anaërobe gisting zal de gist de suiker gedeeltelijk afbreken tot CO 2 en alcohol.

C6H12O6 2 C2H5OH + 2 CO2

Deze chemisch processen verlopen sneller als de temperatuur toeneemt omdat bij

een hogere temperatuur de moleculen sneller bewegen. Gisting is een proces

waarbij energie uit voedsel wordt vrijgemaakt. Hiervoor is geen zuurstof nodig. De

optimale temperatuur ligt tussen de 25°C en 35°C en de gist sterft af bij een

temperatuur vanaf 45°C.

1.4 Bronnen( zie bronnenlijst op portfolio)

Bron 67-70

80


1.5 Materiaal

Materiaal

- bakkersgist

- gedemineraliseerd water

- suiker

Instrumenten

- 8 einhorn buisjes

- maatbekers

- roerstaaf

- spatel

- fototoestel

- plastieken schotel

- balans

1.6 Methode

Op een plastieken schotel worden 8 einhorn buisjes naast elkaar gezet op eenzelfde

afstand van een fototoestel. De schotel dient om de overgelopen oplossingen op te

vangen.

Onderzoeksplan 2 81

1.7 Metingen

Wat moet er gemeten worden? Hoeveel ml CO2-gas er zich ontwikkelt.

Hoe wordt dit gemeten? Door van de proef foto’s te trekken waarvan de waarde kan

afgelezen worden met behulp van de schaalverdeling op de einhorn buisjes.

1.8 Afhankelijke variabele

- De hoeveelheid gist .

Om te voorkomen dat er meer gist in de ene oplossing zit dan de ander, wordt er op

twee cijfers na de komma evenveel mg gist afgewogen.

- De temperatuur.

Om te zorgen dat de proef op dezelfde temperatuur wordt gedaan, wordt de proef op

eenzelfde plaats uitgevoerd.

1.9 Onafhankelijke variabeleDe suikerconcentratie. Deze wordt veranderd door telkens een andere oplossing te

maken met een verschillend percentage suiker. Dus eerst een blanco oplossing en

als tweede een oplossing met 2% suiker, dan 5%, 10%, 15%, 20%,… enz.

Zo worden er 8 verschillende oplossingen gemaakt.

82


1.10 Meetresultaten

Einhorn buisje g suikers/100ml ml CO2-gas

meting 1

ml CO2-gas

meting 2

1 0

2 5

3 10

4 15

5 20

6 25

7 30

8 35

proefbui

s

0’ 10’ 20’ 30’ 40’ 50’ 60’ 70’ 80’ 90’ 100’ 110’ 120’

1

2

3

4

5

6

7

8

Onderzoeksplan 2 83

Proefbuis 130’ 140’ 150’ 160’ 170’ 180’ 190’ 200’

1

2

3

4

5

6

7

8

1.11 Verwerking meetresultaten

De meetresultaten worden verwerkt in een grafiek op Excel.

Een grafiek (lijndiagram) geeft weer hoeveel ml CO2 er zich op bepaalde tijden

gevormd heeft.

1.12 Voorbereiding

Ik zal ongeveer een uur nodig hebben om de opstelling klaar te zetten, de

suikeroplossingen te maken en om te zien hoever mijn fototoestel van de opstelling

moet staan om de resultaten goed te kunnen aflezen .

1.13 Tijdsplan

Ik denk dat ik ongeveer 4 à 5 lesuren nodig heb om de proef uit te voeren.

84 Onderzoeksplan 2


Ik denk dat ik ongeveer een uur nodig heb om de resultaten te verwerken.

1.14 Veiligheid

Oppassen dat ik me eventueel niet snij aan gebroken glas.

Voldoen aan het laboreglement van de Tuinbouwschool.

1.15 Besluit

Hoe groter het suikergehalte hoe meer CO2 er gevormd wordt.

Onderzoeksplan 2 85

Bijlage 4: Verslag van de tweede onderzoeksvraag

1 Onderzoeksvraag: welke invloed heeft het suikergehalte op de groei van bakkersgist?

Ik probeer door dit onderzoek te weten te komen of het suikergehalte invloed heeft

op de groei van bakkersgist.

2 Hypothese

Ik denk dat bakkersgist het beste groeit bij een suikerconcentratie van 20 gram/100

ml.

3 Benodigdheden

- bakkersgist

- gedemineraliseerd water

- suiker

- 8 einhorn buisjes

- maatbekers

- roerstaaf

- spatel

- fototoestel

- plastieken schotel

- balans

86 Onderzoeksplan 2


4 Werkwijze

Begin met het maken van 8 suikeroplossingen met verschillende suikerconcentraties namelijk : een concentratie van 0 gram suiker/ 100ml, 5 gram suiker/ 100ml, 10 gram suiker/ 100ml, 15 gram suiker/ 100ml, 20 gram suiker/ 100ml, 25 gram suiker/ 100ml, 30 gram suiker/ 100ml, 35 gram suiker/ 100ml.Maak daarna een gistoplossing door gist op te lossen in water. Vul vervolgens de einhorn buisjes met 5 ml gistoplossing en doe er telkens een andere suikeroplossing bij tot de buisjes bijna vol zijn. Nummer elk einhorn buisje, beginnend met de laagste suikerconcentratie. Zet na het vullen de einhorn buisjes naast elkaar voor een fototoestel. Trek om de 10 minuten een foto van de einhorn buisjes om de resultaten vast te leggen. Doe dit voor de komende 3 uur.

5 Opstelling

( zie bijlage 6 tekening 3 en 4)

6 Waarnemingen

proefbuis 0' 5' 10' 20' 30' 40' 50' 60' 70' 80' 90' 103' 110'120' 130'

140' 150' 161'

170' 179' 190'

1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

2 0 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,1 0,3 0,4 0,7 0,8 0,9 1 1,1 1,4 1,8 2 2,2

3 0 0 0 0 0 0 0,1 0,2 0,3 0,6 0,9 1 1,3 1,5 1,8 2 2,3 2,9 3 3,7 3,9

4 0 0 0 0 0,1 0,4 0,8 1 1,1 1,

7 2,1 3 3,7 3,9 4,1 5 5,7 6,1 6,9 7,3 7,9

5 0 0 0 0 0,1 0,3 0,9 1 1,1 1,

6 2 2,6 3 3,2 3,9 4,2 4,9 5,1 5,8 6 6,4

6 0 0 0 0 0 0 0,5 0,8 1 1,2 1,9 2,3 3 3,1 3,6 4,1 5 5,4 6 6,6 7

7 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,6 1 1,5 1,8 2 2,8 3,1 3,9 4,1 4,9 5,1

8 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,3 0,9 1,3 1,9 2,4 2,8 3 3,9 4,2 5 5,5 6 6,4

Tabel 6: CO2 productie


200'0

2,64,18,16,97,45,76,9


Grafiek 1: CO2 productie

Op grafiek 1 zie je dat de bakkersgist het meeste CO2 heeft ontwikkeld bij een suikerconcentratie van 15 gram/ 100ml.



Tabel 7: eindresultaten onderzoek 2

Tabel 2 toont hoe lager de suikerconcentratie, hoe lager de CO2 ontwikkeling. Maar als de suikerconcentratie te groot is produceert de bakkersgist ook minder CO2. De optimale suikerconcentratie is 15 gram suiker/ 100 ml.

7 Verklaring

Gistende bakkersgist produceert CO2. Maar om te kunnen gisten heeft bakkersgist suiker nodig. Daarom is er geen CO2 geproduceerd bij einhorn buis 1. Hoe groter de suikerconcentratie is hoe meer suiker er is om te kunnen gisten. In einhorn buis 4 zit de optimale suikerconcentratie. Dit kan je zien doordat er zich bij einhorn buis 4 het meeste CO2 heeft ontwikkeld. Bij deze suikerconcentratie kan het bakkersgist optimaal gisten. Maar bij een te grote suikerconcentratie ontwikkelt er zich minder CO2. Dat komt omdat er een te grote osmotische waarde is. Door de osmotische waarde kan de bakkersgist uitdrogen waardoor die minder goed zal kunnen gisten. Hoe groter de osmotische waarde hoe minder dat de bakkersgist kan gisten.

8 Besluit

De bakkersgist groeit het best bij een suikerconcentratie van 15 gram suiker/ 100 ml.


einhorn buisje g suiker/100 ml ml CO2-gas meting 1

1 0 02 5 2,63 10 4,14 15 8,15 20 6,96 25 7,47 30 5,78 35 6,9


Bijlage 5: Opdracht wiskunde

1 Groeicurve van gistcellen (met lag-log- stationaire- afstervingsfasen)

1.1 Exploreren

Ik moet aantonen of er een logaritmische groeicurve is bij mijn tweede

onderzoeksplan. Tonen waar de lag-log-stationaire- en afsterffase in de groeicurve

plaatsvindt.

Lag-fase: de periode waarin de gist zich moet aanpassen aan het milieu. Gedurende

deze fase zal het aantal gistcellen niet toenemen. Deze fase verloopt voordat de

vermeerdering van de gistcellen begint.

Logaritmische fase: de periode nadat de gist zich heeft aangepast, waarin de

feitelijke groei plaatsvindt. Hierbij verdubbelt het aantal zich elke generatietijd. De

generatietijd van gist is 80 minuten.

Stationaire fase: de periode waarin het aantal levende cellen per ml constant blijft.

Het aantal dat aangroeit is gelijk aan het aantal dat afsterft.

Afstervingsfase: de periode waarin het aantal levende cellen per ml afneemt

Wiskundeopdracht 91

Op de grafiek is 1 vakje gelijk aan 2 minuten. Je begint bij tijdstip 0 minuten en 0 ml

CO2. Van 0 tot 6 minuten is er een exponentiële groei van het CO2 volume. Dit kan je

zien doordat er van 4 tot 6 minuten drie keer zo veel CO2 is geproduceerd dan van 2

tot 4 minuten. Van 6 tot 12 minuten vertraagt de groei van het CO2 volume. Er wordt

drie keer minder CO2 geproduceerd van 8 tot 10 minuten dan van 6 tot 8 minuten.

Ik verwacht dat bij mijn tweede onderzoek de lag-fase ongeveer een 20 tal minuten

zal duren voordat er gisting zal plaatsvinden. Bij de logaritmische fase en de

afstervingsfase verwacht ik dat ze ongeveer even lang zullen duren. Omdat ze

beiden 6 minuten duren op bovenstaande grafiek. De tijdsduur van de stationaire

fase zal heel kort zijn. Dit kan je zien doordat er geen rechte op de grafiek staat

tussen de logaritmische fase en de afstervingsfase.

Bij de lag-fase is er nog geen gisting en dus ook geen CO2 vorming. Het volume CO2

zal bij de logaritmische fase exponentieel toenemen en bij de afstervingsfase zal het

CO2 volume ook toenemen, maar niet zo snel als bij de logaritmische fase.

92 Wiskundeopdracht


1.2 Mathematiseren

Op bovenstaand voorbeeld zie je een logaritmische groeicurve waarop 1 vakje 2

minuut moet voorstellen. De lag-fase is in dit voorbeeld niet aanwezig. Normaal

treedt de lag-fase op voordat er een exponentiële groei is. Maar in dit voorbeeld is er

meteen sprake van een exponentiële groei. De logaritmische fase speelt zich af

tussen 0 en 6 minuten. De stationaire fase treedt exact op de zesde minuut op en de

afstervingsfase speelt zich af tussen 6 en 12 minuten.

1.3 Berekenen

Om te kunnen zien of er een logaritmische groeicurve is bij mijn tweede

onderzoeksplan, moet ik eerst mijn tweede onderzoek uitvoeren en de resultaten

omzetten in een lijngrafiek met behulp van Excel. Op deze grafiek kan je 8

verschillende groeicurven zien van het volume CO2. Ik neem de groeicurve waar zich

het meeste CO2 heeft ontwikkeld. Van deze groeicurve maak ik een aparte grafiek

met bijhorende vergelijking van de trendlijn. Aan deze lijngrafiek ga je kunnen zien

Wiskundeopdracht 93

of er sprake is van een logaritmische groeicurve in mijn tweede onderzoek. Als er

een logaritmische groeicurve voorkomt, dan toon ik waar de lag-log-stationaire- en

afsterffase op de grafiek te zien is. Deze fasen zoek ik door de vergelijking van de

trendlijn op mijn grafisch rekenmachine te laten tekenen. Via de tabel op mijn

grafisch rekenmachine kan ik zien wanneer de groeicurve begint te stijgen en

wanneer de productie CO2 afneemt.

1.4 Controleren

proefbuis 0' 5' 10' 20' 30' 40' 50' 60' 70' 80' 90' 103' 110'120' 130'

140' 150' 161'

170' 179' 190'

1 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0

2 0 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,1 0,3 0,4 0,7 0,8 0,9 1 1,1 1,4 1,8 2 2,2

3 0 0 0 0 0 0 0,1 0,2 0,3 0,6 0,9 1 1,3 1,5 1,8 2 2,3 2,9 3 3,7 3,9

4 0 0 0 0 0,1 0,4 0,8 1 1,1 1,

7 2,1 3 3,7 3,9 4,1 5 5,7 6,1 6,9 7,3 7,9

5 0 0 0 0 0,1 0,3 0,9 1 1,1 1,

6 2 2,6 3 3,2 3,9 4,2 4,9 5,1 5,8 6 6,4

6 0 0 0 0 0 0 0,5 0,8 1 1,2 1,9 2,3 3 3,1 3,6 4,1 5 5,4 6 6,6 7

7 0 0 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,6 1 1,5 1,8 2 2,8 3,1 3,9 4,1 4,9 5,1

8 0 0 0 0 0 0 0 0,1 0,3 0,9 1,3 1,9 2,4 2,8 3 3,9 4,2 5 5,5 6 6,4


200'0

2,64,18,16,97,45,76,9


Op de bovenstaande tabel zie je de uitslag van mijn tweede onderzoek. Op deze

tabel kan je aflezen hoeveel ml CO2 er zich ontwikkeld heeft. Boven de tabel zie je de

tijden en links van de tabel zie je de 8 verschillende proefbuizen die ik gebruikt heb

bij mijn onderzoek.

94 Wiskundeopdracht


Via Excel heb ik de resultaten van de tabel omgezet in een lijngrafiek. We nemen de

lijngrafiek waar zich het meeste CO2 heeft ontwikkeld en bekijken die van naderbij.

Wiskundeopdracht 95

Ik heb de grafiek in 4 delen verdeeld.

Van tijdstipt 0 tot 20 minuten, van 20 tot 120 minuten, van 120 tot 130 minuten en

van 130 tot 200 minuten.

96 Wiskundeopdracht


Het eerst deel is de lag-fase. Dit kan je zien doordat er van 0 tot 20 minuten geen

CO2 ontwikkeld wordt.

Het tweede deel is de logaritmische fase. Dit kan je zien doordat er een exponentiële

groei is van het volume CO2 van 20 tot 110 minuten. Dit wil zeggen dat de gistcellen

dan exponentieel toenemen.

Wiskundeopdracht 97

Het derde deel is de stationaire fase. Dit kan je zien doordat de groeicurve lineair

toeneemt. Dit wil zeggen dat het aantal gistcellen dat aangroeit gelijk is aan het

aantal gistcellen dat afsterft.

98 Wiskundeopdracht


Het vierde en laatste deel is de afstervingsfase. Dit kan je zien doordat van 130 tot

200 minuten de productie CO2 afneemt. Dit wil zeggen dat de gisten afsterven

waardoor er minder CO2 kan geproduceerd worden.

Wiskundeopdracht 99

Bijlage 6: opstelling (tekening)

100 Wiskundeopdracht

Weeblycandida-albicans.weebly.com/uploads/5/3/8/0/53801487/... · Web viewCandida albicans?...

Documents

Transcript of Weeblycandida-albicans.weebly.com/uploads/5/3/8/0/53801487/... · Web viewCandida albicans?...