Metrum

In de Oudheid rijmden gedichten niet, maar er werd een metrum gebruikt. Een metrum is een soort vast ritme/regelmaat dat gebruikt wordt bij het vormen van een zin. Door zon ritme was een gedicht of lied makkelijker te onthouden, dus was het van groot belang.

Er zijn verschillende soorten metra, bijvoorbeeld de Dactylische Hexameter, het ritme dat o.a. is gebruikt in de Metamorphoses van Ovidius.

Dactylische = een lange klank, gevolgd door 2 korte

Hexameter = 6 keer

De basis van een Dactylische Hexameter bestaat dus uit 6 versvoeten, bestaand uit een lange klank, gevolgd door 2 korte. Dat kan afgewisseld worden met een spondee; 2 lange klanken achter elkaar. De afwisseling heeft te maken met emoties en de inhoud van een tekst.

Bij scanderen kijken we welke lettergrepen lang en kort zijn.

Zo ziet de basis van versvoet in een Dactylische Hexameter eruit:

_ |

|

Alleen de laatste versvoet is anders:

_ X|

|

Doordat er geen letters volgen na de laatste versvoet, weten we niet of de laatste lettergreep lang of kort is, maar dat maakt ook niet uit, dus zetten we daar een kruisje.

Lange klank

Korte klank

Tweeklanken; oe, ae, au

Medeklinker stammen (currere)

2 medeklinkers naast elkaar

De h wordt wel geschreven, maar is geen medeklinker.

E-stammen zijn lang, lang, kort (timere)

Acc. Mv. (-as, -os, -us)

Nom. Mv. en Acc. Mv. (-es)

Dat. Mv. en Abl. Ev. (-is)

Abl. Ev. (-a, -o)

De x en z worden gezien als 2 medeklinkers, i.p.v. 1