1

Ritme Jaargang 2014 - 2015 2 februari

ritme.hmd@hotmail.com

foto Marcel van Oostrom

Zeuren over een neus en

schitteren op het podium

H a v o / v w o v o o r M u z i e k e n D a n s

2

Janne Boere

De titel van mijn solo is “Out of the blue”. Bij het

maken van mijn solo was ik op zoek naar onver-

wachte elementen in de choreografie. De basis

daarvoor zijn de keuzes die ik de komende tijd zal

moeten maken.

De dansleerlingen uit de examenklas werken in de loop van hun laatste schooljaar

aan een meesterproef, een solo. De opdracht is zich daarin te presenteren, waarbij de

persoonlijke dansontwikkeling te zien moet zijn. Wat zijn de keuzes die een leerling

maakt op het gebied van dans? Wat hebben ze geleerd van professionele choreogra-

fen, wat zijn hun eigen ideeën? De meeste leerlingen gebruiken voor hun dans mu-

ziek, die vaak mede bepalend is voor hun dans.

Vervolgens werken de dansers onder leiding hun ideeën uit, steunen elkaar bij dat

proces en denken mee over de wijze van presenteren. De leerlingen tonen hun dans

in de week voor de kerstvakantie. Ouders en andere belangstellenden zijn van harte

welkom bij deze presentatie.

Danssolo

als meesterproef

foto’s

Marcel van Oostrom

en Ed van Ree

foto Ed

foto Marcel

3

Vera Bonnewits

De muziek die ik heb gebruikt voor mijn solo is van The

XX, Intro. Ik zie mijn solo ook als een intro, een nieuw

begin na de havoperiode.

Wouter Stoppelenburg

foto Ed

foto Marcel

foto Ed

4

Sharon Sala

Er zitten veel accenten in de muziek die ik

heb gebruikt voor de verschillende bewe-

gingen.

Emma Bogerd

foto Ed foto Ed

foto Ed

5

Charlotte Kranendonk De titel van mijn solo is tevens het concept, “Dilemma”. De

stijl van mijn solo bleef dicht bij mijzelf. Het ging over het

dilemma tussen ballet en moderne dans, over spitzen of blo-

te voeten. Als muziek heb ik een cover gekozen van

Alex Vargas, Sweet nothing.

Chanel Vyent

In mijn solo wilde ik werken aan minder bescheiden te

zijn en mijzelf meer te laten zien door ruimte in te ne-

men. Dit wilde ik zonder een rol te spelen en door dicht

bij mijzelf te blijven. Ik ben er misschien nog niet, maar

daarin wil ik blijven groeien.

foto Marcel

foto Marcel

6

Lotte van Leerdam

Ik heb mijn solo gebaseerd op een beeldje van een danseres

die boven op een wereldbol staat. Dit is gevoel voor mij

overal bovenuit te kunnen stijgen. Voor mijn dans heb ik

gekozen een nummer van Olafur Arnalds: Only the winds.

Ivar Draaisma

foto Marcel

foto Marcel

7

Sandra van Brenkelen

Het nummer van mijn solo is mysterieus, heel ge-

heimzinnig. Ik hoopte dat gevoel op mijn publiek over

te brengen.

Jay Aries

Mijn solo is geïnspireerd op het nummer van Muse, Upri-

sing. Ik wilde laten zien dat ik groeiende ben.

foto Ed

foto Marcel

8

Rebecca Bettacini

Een gebeurtenis uit het verleden die

mij blijft achtervolgen is het concept

voor mijn solo.

Karlijn Tap

Het thema van mijn solo is intro-

vert-intravert.

foto Marcel

foto Marcel

foto Ed

9

Sophie Coenraad

Bij het maken van mijn solo heb ik me laten inspireren

door de muziek, die me een spannend en mysterieus

gevoel gaf.

Diede Vermeesch

Mijn solo ging over het feit dat we in veel situa-

ties achteraf denken ‘had ik maar’. Spijt is vaak

het verstand dat te laat komt.

foto Marcel

foto Ed

foto Marcel

foto Ed

10

Celine Geurtsen

Amber van der Spek

foto Ed foto Marcel

foto Ed foto Marcel

11

I n 1986, het jaar dat ik ging werken bij de Havo voor

Muziek en Dans, werden de voorspeelavonden geor-

ganiseerd door de instrumentale docenten. Zo herin-

ner ik me nog goed de avonden georganiseerd door Lies-

beth Wigmans, de toenmalige juf voor elektronisch orgel.

Dat instrument was toen erg populair. Je zat dan met een

handjevol luisteraars in haar leslokaal op de grond, want

het lokaal was veel te klein om er ook nog stoelen in te

zetten. En na anderhalf uur op de grond zitten had je on-

derlichaam een geheel eigen bloedcirculatie gekregen en

verlangde je weer naar de buitenlucht.

Verder organiseerde mijn toenmalig collega Jacques van

de Veerdonk de jaarlijkse avond lichte muziek die voorna-

melijk bestond uit een optreden van de popband van

school.

De voorspeelavonden op de HvMD zijn een begrip.

Een aantal keren per jaar krijgt het publiek de gele-

genheid leerlingen van de school te horen spelen in

de Muziekzaal. En de leerlingen krijgen zo de kans te

laten horen wat ze in de loop van het jaar op muzi-

kaal gebied hebben bijgeleerd. Goed voor de leer-

lingen om hun vorderingen te tonen en onder andere

zo podiumervaring op te doen. En zich te realiseren

waarom ze bij ons op school zitten: om muziek te ma-

ken, individueel of samen met anderen.

Voor ons presenteert Rob Catlender deze avonden al

sinds mensenheugenis. Wat zit er achter die organi-

satie, de voorbereidingen en het spelen zelf.

Een kritisch,

maar ook dankbaar publiek

tekst Rob Catlender

foto Ed van Ree

12

Al snel kreeg ik het verzoek van Daniël van der Heijden

om de voorspeelavonden te gaan organiseren. Aanvan-

kelijk in de veel te krappe dansstudio aan de Voorscho-

terlaan, onze toenmalige ‘dans-dependance’, met een

uitschuif-tribune voor het publiek.

En toen kwam het grote moment dat we naar een

nieuw gebouw aan het Kruisplein gingen verhuizen waar

een echte concertzaal in gebouwd werd: onze huidige

Muziekzaal 6.35.

Hier zitten we dus

sinds 2000. Tot tevre-

denheid van velen, want er zijn tal van voordelen aan

onze huidige locatie. Denk alleen maar aan het gebruik

van alle instrumenten en technische ondersteuning van

Codarts. Vroeger hadden we technisch ingestelde leer-

lingen die het mengpaneel bedienden, maar ik ben toch

blij dat we tegenwoordig Alexandar hebben, onze vaste.

professionele technicus die ’s middags ook alle tijd neemt

om te soundchecken als leerlingen dat willen. En wat er

ook gebeurt, hij is niet zenuwachtig te krijgen. Al spelen

we de lampen uit het plafond, Aleksandar blijft rustig…!

En dat is natuurlijk fijn voor onze leerlingen; van

hen wordt verwacht dat ze 's avonds een muzika-

le prestatie leveren waar ze vaak weken, soms

maanden aan gewerkt hebben en dan wil je voor-

al gesteund worden als je het podium op loopt.

Maar je kunt je ook gesteund voelen door de professio-

nele pianobegeleiding van Roeland Doesburg, onze vas-

te pianobegeleider, met wie je die week al diverse keren

hebt kunnen oefenen.

Daar doen we het allemaal voor: oefenen om het podium

op te gaan, het kunnen omgaan met je zenuwen vooraf-

gaand aan je optreden. Je hebt de stap genomen om je

in te schrijven voor de voorspeelavond. De dag is daar en

je probeert je te focussen op hetgeen je straks moet

doen. Dat lied zingen met de juiste emotie in je stem, die

gitaarsolo er uit knallen met de noten die precies bij het

akkoordenschema passen, die pianosonate spelen waar

je al maanden op aan het zweten bent.

Over het algemeen heb ik de ervaring dat leerlingen

zich goed voorbereiden. Het komt wel eens voor dat ik

een optreden moet schrappen nadat ik het bij de repetitie

gehoord heb. Als leerlingen hun partijen niet goed ken-

nen of ze moeten ’s middags om 5 uur nog met hun

bandleden gaan afspreken hoe ze het ’s avonds gaan

doen. En dat kan natuurlijk niet. De Muziekzaal is niet de

Doelen, maar professionaliteit moet altijd voorop staan,

ook binnen de ongedwongen sfeer van de voorspeel-

avond.

Een optreden op de voorspeelavond blijft een leermo-

mentje en het is dan ook mijn vaste gewoonte om achter-

af met de leerlingen te bespreken hoe het optreden ging,

ook als het misschien wat minder goed ging. En dat kan

een enkele keer wel eens hard overkomen.

Tja, en dan het publiek. Bij de laatste voorspeelavond

kwam er een groepje oud-leerlingen luisteren die zelf ook

vele malen op ons podium hadden gestaan. Ik

vond het leuk om hun enthousiaste verhalen over

'hun vroeger' te horen.

Het meest trotse publiek zijn natuurlijk de ouders.

Want je zal maar paps of mams zijn van zo’n muzikaal

kind, toch…? Spannend vinden ze het allemaal wel als

hun kind moet optreden. Best begrijpelijk, want vergeet

niet dat wij behoorlijk kritisch publiek in de zaal hebben;

ouders hebben vaak ook een muzikale achtergrond, zijn

soms zelf musicus. Docenten zitten met gespitste oren te

luisteren, maar ook de medeleerlingen zijn kritisch, zij

weten dondersgoed hoe een en ander moet klinken en

horen vaak elk fout nootje. Ik heb er dan ook altijd veel

plezier in om na afloop in de deuropening de enthousias-

te reacties van het publiek te peilen. Na

elke voorspeelavond zijn er wel een

paar mensen uit het publiek die mij ver-

baasd vertellen dat ze niet verwacht

hadden dat onze leerlingen 'zo goed'

zijn. Meestal vertel ik dan nonchalant dat wij dat wel ge-

wend zijn op onze school. Dan zie ik ze begrijpend glim-

lachen en mijn avond is weer goed.

Blij dat we tegen-

woordig Aleksandar

hebben.

Professionaliteit moet altijd

voorop staan.

13

Spelen of

zingen voor een groot publiek

Alle muziekleerlingen moeten op de voorspeelavonden hun kunnen

laten horen. Ook voor de brugklasleerlingen komt dat moment. Op

de avond van 5 februari beleefden de meeste hun eerste optreden

op onze school. Zij schrijven over hun ervaringen.

O p de voorspeelavond speelde ik samen met Bjorn, Cem, Niek

en Eric Ball het nummer Flor de Luna. Het stuk ging op zich

goed. Het lastige vond ik de twee solo’s, daar ben ik niet echt goed

in. Het publiek vond het wel mooi om naar te luisteren, want het was

best lekker en smoothy. Het voorbereiden ging snel en goed, want

iedereen had zich goed voorbereid. Het liedje was rustig en ik wilde

het met veel slides en blends spelen. Ik heb die avond ook Soul

With A Capital S en Californication gespeeld. Met soul ging dat laat-

ste nummer heel lekker. En toen Cem meedeed, was het echt fun-

ky.

Het oefenen ging voor Californication wel minder, omdat Max niet

altijd tijd had. Met Rens, Ilva en mij ging het wel goed. Met het optre-

den ging het wat minder, omdat de zanger op een gegeven moment

de tekst niet meer wist. En ook met mijn solo ging het fout.

Maar het was wel een leuke avond. Bepaalde nummers waren lek-

ker om naar te luisteren. Dit was mijn eerste ervaring met spelen op

een voorspeelavond.

Ranjai Sital, 1muziek

I k speelde op de voorspeelavond met

Ilva, Ranjai en Max het nummer Cali-

fornication. We waren twee weken eerder

begonnen met repeteren. Ranjai en ik

kenden het nummer al. Ilva wist eerst de

akkoorden niet bij de solo, maar daar had-

den we iets op verzonnen.

Op de dag van de voorspeelavond heb-

ben we nog een keer geoefend. Toen

ging Max nog even de tekst in zijn hoofd

stampen. Maar op de avond zelf vergat hij

de tekst en zong toen maar lalala. Voor

de rest ging alles goed. Ook het plannetje

voor de solo ging goed.

Rens Koppe, 1muziek

De foto’s zijn gemaakt door Ed van Ree

14

Ik speelde een andante van Carulli. Er zaten een paar lastige stukjes in, maar ik heb me er doorheen geworsteld. Het optreden was wel span-nend, maar ook heel leuk. Ik kreeg een hard applaus. En na afloop kreeg ik veel complimentjes. Ik was er blij mee, dat iedereen van mijn gezin kon komen luisteren.

Nicolaas Mosterd, 1muziek

I k speelde een prelude van J.S. Bach. Voor ik moest spe-len, was ik heel zenuwachtig. Maar toen ik eenmaal ach-

ter de piano zat, had ik geen zenuwen meer.

Het instuderen van het stuk ging best wel goed. Alleen mijn duim kwam de hele tijd te hard op de toetsen. Dus daar moest ik op letten.

Achteraf kreeg ik veel leuke reacties. Ik ben zelf ook erg tevreden.

Sterre Hond, 1muziek

O p mijn eerste voorspeelavond heb ik twee keer opgetreden, een keer met Ra-quel en een keer met Ilva. Eerst zongen we Stay With Me van Sam Smith, bege-

leid door Esther uit de derde klas. Met Eva zong ik Thinking Out Loud van Ed Sheeran. Toen werden we begeleid door Jake uit de vijfde op gitaar. Het oefenen voor die twee nummers ging heel soepel.

Ik vond het optreden een beetje eng, ,maar gelukkig hoefde ik niet in m’n eentje te zingen. Ik ben heel tevreden hoe het ging. Toen ik eenmaal op het podium stond, was ik niet meer zenuwachtig.

Lisa van Hengel, 1muziek

I k heb op de voorspeelavond gezongen. Het was de eerste keer dat ik meedeed, maar gelukkig was ik niet

erg zenuwachtig. Ik zong samen met Cheryl So Incredible van Ilse de Lange. Bij het instuderen ging dat erg goed.

Achteraf ben ik heel tevreden. Ik vond het superleuk om op te treden en wil de volgende voorspeelavond graag weer meedoen.

Raquel Benito Martin, 1muziek

15

O p de voorspeelavond zong ik het liedje Thin-king At Loud van Ed Sheeran. Het nummer

ging goed, alleen stond ik heel ver van de micro-foon, daardoor hoorde je mij minder.

Het publiek vond het goed. Zelf was ik niet zo tevre-den, omdat ik weet dat ik beter kan. Volgende keer beter! We hebben dan ook maar twee keer geoe-fend. Bij de eerste keer oefenen was Lisa ziek met wie ik die avond zong. Dus dat ging niet zo goed. Ik was heel verkouden en ook nog heel zenuwachtig.

Eva Stolhof, 1muziek

O p de voorspeelavond van 5 februari speelde ik Soul With A Capital S sa-

men met Daan, Cem en Ranjai. Ik vond het eigenlijk niks moeilijk. Ik ben dan ook te-vreden met het nummer. Daan en ik ken-den het nummer al, dus dat was makkelijk. We hebben denk ik zes keer geoefend.

Voor ik moest spelen, werd ik best wel zenuwachtig. Maar als je dan achter je drumstel zit, ben je niet zenuwachtig meer. Volgens mij vond het publiek het leuk, ze klapten allemaal. Ik kreeg na afloop veel complimenten. ik vond het leuk om te doen.

Bjorn Kievit, 1muziek

I k zong op de voorspeelavond van 5 februari Nobody’s Perfect van Jessica Cornish. Samen met Raquel zong ik So Incredible van Ilse de Lange. dat laat-

ste vond ik het moeilijkste, omdat dat niet echt mijn stijl is. Ik vond het ook moeilijker, odat we het nummer eerst wilden oefenen met een drummer. Maar dat ging uiteindelijk niet door.

Het eerst nummer vond ik makkelijker, omdat ik dit eerder had gezongen en het heel goed kende. Mijn oom houdt erg van dit nummer. Ik was heel blij met de reacties van het publiek. Het was allemaal zo positief.

Cheryl Oztürk

16

I k speel saxofoon. Als eerste werd mij door Ot uit de derde gevraagd om Love Me Again mee te spelen.

Toen vroeg Bjorn mij om mee te spelen. Hij speelt ook drums. Met hem ging ik Soul With A Capital S spelen. Dat was best een vet nummer.

Toen moest ik zelf ook een nummer spelen. Ik heb toen gekozen voor Take The A-train. Daar heb ik Bjorn voor gevraagd om te drummen, Cem om te bassen en Jo-Ann om piano te spelen. Daar konden we niet zo heel veel voor oefenen, omdat de vierdejaars een heel vol rooster hebben.

Ik vond het heel lastig om te spelen met akkoorden. Op de voorspeelavond vond ik het goed gaan. Volgens mij was het publiek over alle drie de stukken tevre-den.

Daan Roosenbrand, 1muziek

O p de voorspeelavond speciaal voor de eerste klassers speelde ik twee nummers, Californication en Love Me

Again. Daar hebben we samen voor gerepeteerd. De bandjes waren bij de twee nummers verschillend. Bij het eerste num-mer had ik moeite met een stukje van mijn solo. Toch is het goed gelukt.

Ik was wel tevreden, zeker met het tweede nummer, dat ging helemaal top. Het publiek klapte heel hard. Ik heb uiteraard aan de mensen gevraagd hoe zij het hadden gevonden. En van de meesten hoorde ik dat ik was vooruit gegaan. Het was een geslaagde avond.

Ilva Esser, 1muziek

17

Naast haar baan als docent beeldende vorming heeft Augusta Wind haar eigen studio waar zij haar tassen-label 'Augusta Wind' runt (www.augustawind.nl). Dit houdt in dat zij zelf shoppers, purses, bucket bags, fancy packs en small leather goods ont-werpt en met de hand maakt. Leerlingen vragen haar soms hierover te vertellen en zo was er ook de vraag of zij zelf een keer een tas mochten ont-werpen en maken. Om de leerlingen zo goed mogelijk te laten be-grijpen wat het is om je eigen label te runnen, heeft Agusta ze meegenomen naar haar atelier. Daar heeft ze van alles laten zien: hoe de machi-nes werken, wat voor verschillende soorten leer en denim er zijn, hoe je een drukknoop inzet, hoe je een voering maakt. Kortom alles wat er komt kijken bij het maken van een tas. De leerlingen uit de eerste helft van de tweede klassen zijn nu ongeveer klaar met hun tas. We kunnen er trots op zijn hoe goed zij hebben ge-werkt. En de resultaten liegen er niet om! Hier

een selectie van de werkstukken en een korte be-schrijving van de werkwijze door de leerlingen zelf.

Tas

uit

eigen

atelier

ontwerp Brinne Truijens, 2m

18

Nina van Dongen Bij beeldende vorming kregen we de kans om zelf een tas te ontwerpen. We mochten materiaal uitkie-zen en ideeën opdoen in het computerlokaal. Ik was er vrij snel uit: een grijze shopper van vilt met vlechtwerk erop. We moesten dit verder uitwerken

op papier en een 3D voorbeeld maken. De volgende lessen mochten we aan de slag met het materiaal. Hier zijn we een aantal lessen mee bezig geweest. Het was ook best veel werk, maar het resultaat is dan ook erg leuk! In totaal hebben we er tien lessen aan gewerkt, maar dat was het zeker waard.

Nina (2d) met eigen tas

19

Eefje van den Bergen Bij beeldende vorming moesten we tas-sen gaan maken. Eerst moesten we op de computer ontwerpen gaan zoeken om inspiratie op te doen. Ik wilde een shopper gaan maken. We moesten eerst een klein voor-beeld in 3D gaan maken en daarna het in het groot uitwerken met de juiste ma-ten. Als alles klopte, mocht je je ont-werp gaan uitknippen in de stof. Je kon kiezen tussen vilt en nep-leer, ik heb gekozen voor nep-leer. Als je alles had uitgeknipt, moest je het in elkaar gaan naaien. Het was erg leuk, maar wel veel werk! We hebben er ongeveer 8 tot 10 lessen aan ge-werkt. Ik vond het echt superleuk om te doen, het resultaat vind ik ook heel mooi! ontwerp van Eefje van den Bergen, 2d

ontwerp Nova van Dongen, 2d

ontwerp Roos Kas, 2m

20

Nova Valkenhoff, 2d Bij beeldende vorming kregen we de opdracht om een eigen tas te maken. Eerst inspiratie opdoen op het internet en op plaatjes. Toen iedereen een eigen ontwerp had moesten we de eigen tas in 3D maken. Als alle maten goed waren, moesten we het materiaal uitkiezen. Bijna iedereen koos nep-leer. Daarna ging iedereen een aan de slag. Het be-gon er al heel gaaf uit te zien. We moesten op de naaimachines werken en je zag echt dat iedereen zijn eigen unieke tas maakte. Na ongeveer 10 lessen in 10 weken had ieder-een zijn tas af. Sommigen hadden ook eigen de-tails bedacht. Iedere tas was anders. Kortom het was een heel leuke opdracht.

Aaliyah Bui, 2d Wij kregen de opdracht om bij beeldende vorming een eigen tas te maken. Ik zocht op internet naar verschillende soorten tassen. Daarna heb ik mijn ontwerp gemaakt. Mijn idee was een bordeauxrode tas met zwart en studs. Eerst moesten we ons idee tekenen en daarna mochten we onze tas in het klein van papier maken. Toen onze kleine papieren '3D' tas af was, moest je hem in het groot van papier maken. Ook moesten we afmeten hoe groot alles moest worden. Daarna moch-ten we onze tas met het materiaal maken. Je kon kiezen uit nep-leer en vilt. Ik koos nep-leer. We hebben onze tas met de naai-machine in elkaar gezet. Het waren een op-dracht van in totaal 10 lessen. Ik vond het erg leuk!

ontwerp Sarah Terpstra, 2d

Nova met haar eigen tas

21

Traditiegetrouw bezochten de vier klassen van de

onderbouw de familievoorstelling van het RO-

Theater, De zere neus van Bergerac. Voorafgaand

aan de voorstelling deden zij mee aan een work-

shop. Twee verslagen van leerlingen en enkele foto´s

van de workshop.

Zeuren over

een grote neus

teksten Rick van Woerkens

en Lena Eilers

foto´s Ed van Ree

O p donderdag 18 december, vlak voor de

kerstvakantie, zijn we naar De zere neus van

Bergerac door het RO-Theater geweest met de vier on-

derbouwklassen. Ik had in ieder geval veel zin in de

avond. Er was ons gevraagd in gala te komen en toen

wist ik dat het speciaal zou worden. In de week van de

voorstelling had ik de poster van de voorstelling gezien.

Toen ik die bekeek, begreep ik dat het een grappig ver-

haal zou zijn. Dat vond ik natuurlijk hartstikke leuk. Mijn

ouders kenden de acteur Arjan Ederveen nog uit hun

jeugd. Ze hebben een paar grappige filmpjes van hem

laten zien.

Ter voorbereiding heeft mevrouw Stada het originele

verhaal van Cyrano de Bergerac uit 1897 verteld. Ik ver-

wachtte dat de voorstelling wel iets met het originele ver-

haal ta maken zou hebben, maar dan grappiger. Ik wist

niet zeker of er dans in het stuk zou voorkomen en na-

tuurlijk ook niet hoe de decors eruit zouden zien. Ik ver-

wachtte wel dat het iets sprookjesachtigs zou zijn.

Inderdaad had de voorstelling met het verhaal van Ed-

22

mond Rostand te maken, maar ze hadden het stuk aan-

gepast aan de moderne tijd. En het was ook meer ge-

schikt gemaakt voor jongeren. Het was heel spannend en

het zat vol humor. Het was ook best ontroerend en soms

serieus.

Het verhaal ging over Cyrano die een heel grote neus

had. Hij was daar erg ongelukkig over. Er kwamen ook

Christian en Roxanne in voor. Christian wilde het hart

van Roxanne veroveren en Cyrano hielp hem daarbij, net

als in het echt verhaal. Maar de makers van het toneel-

stuk hadden er een soort sprookje van gemaakt dat me

deed denken aan Doornroosje. Er waren namelijk ook

feeën bij die probeerden om zijn neus normaal te krijgen.

Het originele verhaal loopt heel treurig af, maar het to-

neelstuk eindigt heel vrolijk. Er waren veel gelijkenissen

tussen het stuk van Rostand en dit toneelstuk. Maar de

feeën en de trol waren erbij verzonnen. Er werd in dit

stuk gezongen en gedanst. Dat had ik van tevoren niet

gedacht. De decors waren heel grappig. En vooral de ge-

vechten waren heel spectaculair. Er werd ook een kanon

afgevuurd en de kogel kwam in het publiek terecht, een

grote verrassing!

Voorafgaand aan de voorstelling hebben we een work-

shop gedaan met mensen van het RO-Theater. We kre-

gen zo een overzicht van de personages en het verhaal.

Rick van Woerkens, 1dans

23

I k vond de voorstelling van De zere neus erg leuk en

grappig. Ik had dit wel verwacht, omdat de andere

voorstellingen van het RO-Theater vaak ook heel grappig

zijn. Ik kreeg het verhaal van Cyrano voorgelezen door

mevrouw Stada. Ik had niet verwacht dat de voorstelling

zo op het verhaal zou lijken. Er kwamen veel stukken uit

het verhaal in voor en dat vond ik wel leuk.

Ook leuk was dat het was veranderd in een soort sprook-

je. Er kwamen ook personages als feeën in voor en die

vond ik heel grappig. Ze hadden hoge stemmen en som-

mige van die rollen werden door mannen gespeld.

Voorafgaand aan de voorstelling hadden we een work-

shop acteren. Tijdens die workshop moest ik een stukje

opvoeren samen met Luna. Wij aren twee feeën. In de

voorstelling kwam dat stukje ook voor. Het was leuk om

het stukje gespeeld te zien worden door echte acteurs.

(Wij deden het natuurlijk beter!)

Er kwamen best veel liedjes voor in de voorstelling, dat

maakte het wel vrolijk. Sommige van die liedjes waren

verhalend, zij maakten het verhaal van het toneelstuk

duidelijker en ook completer. Bij sommige liedjes werd er

gedanst, wat ook weer leuk was. De dans van de kadet-

ten leek wel caractère. Ook dat voegde weer iets toe aan

de voorstelling.

Het decor was prachtig, wat ik gewend ben van het RO-

Theater. Het veranderde in de loop van de voorstelling

steeds. Daardoor werd duidelijk waar het verhaal zich

afspeelde. Eigenlijk speelt het verhaal van Cyrano zich af

in het verleden, maar in deze voorstelling hebben ze er

veel dingen aan toegevoegd.

Het verhaal eindigde goed. Cyrano werd gelukkig, mét

grote neus.

Lena Eilers, 1dans