Veloo

DE VOORJAARSKLASSIEKERS » DOSSIER: SPORTDRANKEN » GEERT VERHEYEN:

FIN DE CARRIERE? » WINNAAR ANDES TRAIL: “IK DEED NIET MEE OM TE WINNEN”

Jun

i 2011 - Jaarg

ang

1

2

Visit our website

www.veloo.be

COLOFON

Michaël Van Vlasselaer |MVV Jolan Cleirbaut |JC Christophe Jacqmin |CJ

3

INHOUD

NieuwsNieuwe elektrische mountainbike 4

Wedstrijden van 1 km 5

SpecialDe kijk van de kenners 6

PelotonTweede kans voor dopingzondaars? 16

Geert Verheyen: Fin de carrière? 18

Sportdranken 21

FotoSuperklassieker 2011 24

TouristMuseum Ronde van Vlaanderen 30

Andes Trail 36

De wielerterrorist 40

Berlin by bike 42

4

Nieuws | Nieuwe elektrische mountainbike

Een fiets met een elektrische motor bestaat al even, maar sinds dit jaar worden ook mountainbikes uitgerust met extra power Een aantal produ-centen hebben mountainbikes voor-zien van een elektrische motor met hoog vermogen. Deze ontwikkeling is vooral interessant voor de downhill bikers. Het liften om naar de top van die helling te raken is verleden tijd. Zij

Nieuwe elektrische mountainbike: Boeven achtervolgen tegen 80 per uur

zijn echter niet de enigen die ervan profiteren. De politie van Los Angeles in de V.S. heeft zijn bereden eenhe-den voorzien van een aantal van deze mountainbikes. Nu kan hun bereden eenheid boeven achtervolgen met een snelheid tot tachtig kilometer per uur. De voornaamste fabrikanten van die elektrisch aangedreven tweewie-lers zijn Stealth Electric Bikes, voor de

downhill liefhebbers, en Currie Tech-nologies, die de LAPD voorzien. Daar-naast kan je ook je huidige mountain-bike ombouwen tot een elektrische, door een bouwpakket aan te schaffen. Een elektrische mountainbike is echter niet goedkoop. Prijzen variëren tussen tweeduizend euro voor een bouwpak-ket tot 14.000 voor een downhill mo-del. |JC

5

Wedstrijden van 1 km | Nieuws

U leest het goed, binnenkort kijken we misschien naar wielerwedstrijden van één kilometer. Dat is toch wat Serge Arsenault, die World Tour-wedstrijden organiseert voor de UCI in Quebec en Montréal, beweert. Vorig jaar kwam de UCI voor het eerst aan met dit expe-riment. Het gaat een wedstrijd waarbij 24 renners het in een aantal rondes tegen elkaar opnemen. Het werd ge-test met Noord-Amerikaanse renners en was meteen een succes. Ook dit jaar zal deze wedstrijdvorm weer uit-

UCI experimenteert met wedstrijden van één kilometer

getest worden, meerbepaald op acht september, een dag voor de start van de Grote Prijs van Quèbec. Het con-cept van deze koers zal het volgende zijn: eerst zullen er kwalificaties zijn, waardoor er nog maar acht renners overblijven. Daarna nemen deze acht het tegen elkaar op in de kwartfinale. Vervolgens is er een halve finale en dan tot slot een finale als apotheose. De wedstrijden zullen beginnen aan de rode vod en zullen exact één kilo-meter duren. Met dit soort wedstrijd-

vorm wil de Internationale Wielerunie het wielrennen nog aantrekkelijker en spectaculairder maken voor het grote publiek. Het wilt zelfs dit soort koer-sen op te nemen in de World Tour-kalender als de mensen er warm voor zouden lopen. Afspraak dus op acht september in Québec, dan zullen we zien of deze nieuwe vorm van wielren-nen echt de moeite waard is om naar te kijken. |CJ

6

Special Voorjaarsklassiekers | De kijk van de kenners

De kijk van DE KENNERSHET VOORJAAR ZIT ER OP EN DE BELGEN HEBBEN ZOWAAR BIJNA ALLE GROTE KLASSIEKERS GEWON-NEN. WE KUNNEN NIET MEER DAN TEVREDEN ZIJN. VELOO VROEG AAN ENKELE WIELERKENNERS HOE ZIJ HET VOORJAAR HEBBEN BELEEFD.

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

7

De kijk van de kenners | Special Voorjaarklassiekers

Wat is je dit jaar opgevallen?“Het is mij vooral opgevallen dat outsiders die al een aantal jaren dachten dat ze nooit nog een grote koers gingen winnen, het toch in zich hebben. Ik denk dan in de eerste plaats aan Nuyens en Van Summeren. Dat was toch wel heel bijzonder. Hoe dat komt? Ik denk dat er verschillende redenen zijn. Ik denk dat die zich toch nog een keer extra opgeladen hebben. Dat komt niet zomaar. Ze moeten er echt fanatiek mee bezig geweest zijn. Ik weet bijvoorbeeld dat Johan Van Summeren een wed-denschap had afgesloten met zijn boezemvriend Luc Bel-lings, dat hij vanaf 1 januari tot aan de Amstel Gold Race geen druppel alcohol ging aanraken. Dat wijst toch al op een enorme gedrevenheid en motivatie in de winter.

We hebben tijdens het winterseizoen ook enorm veel transfers gezien. Daardoor zijn een paar ploegen nu versnipperd geraakt. Een paar kopmannen, gelegen-heidskopmannen of luitenanten zijn uitgezworven naar

verschillende ploegen en daardoor zijn een aantal teams verzwakt. Ik denk daarbij aan het team van Cancellara.Dat is een nieuw team, maar eentje dat er duidelijk nog niet stond in de voorjaarsklassiekers. Maar ik denk ook aan Quick-Step. En dat heeft gevolgen. De wedstrijd is niet meer in de breedte gedragen door teams die het wedstrijdbeeld echt gaan bepalen en soms een blok op-werpen, dat kon nu niet. En zo krijg je een soort van vrij-postigheid. Dan krijg je gedragingen zoals die van Can-cellara, die in De Ronde van Vlaanderen van veel te ver gaat aanvallen en daarvoor een prijs betaald.”

Wie maakte indruk?“Je kan natuurlijk niet naast Philippe Gilbert. Wat hij doet is zondermeer indrukwekkend. Ik wil daar niet de term ‘Merckxiaans’ opplakken, dat vind ik not done. Ik heb ge-lukkig nog de gouden tijd van Merckx meegemaakt. Die won in 1 jaar Milaan - San Remo, de Ronde van Vlaande-ren en Luik – Bastenaken – Luik. En hij won daarna nog

Michel WuytsVRT-commentator

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

8


eens de tour. Dus laten we daar maar van afblijven. Maar wat hij doet is natuurlijk wel uitzonderlijk. De Waalse Pijl, de Amstel Gold Race en op een drafje de Brabantse pijl meepikken. En dan vergeten de mensen nog dat hij ook de Monte Paschi Eroïca gewonnen heeft. Een koers die zeker nog lastiger is dan de Brabantse Pijl. Dat is toch wel straf. De grote verdienste van Gilbert is dat hij de vensters weer breed opengooit naar klassiekers waar wij al lang afscheid van genomen hadden. Wij kwamen hier al tien jaar naar Luik of naar de muur van Huy met de ge-dachte van “we gaan niet meedoen”. Als we een top tien renner hebben mogen we jubelen -zachtjes dan-. En dat is de voorbije tien jaar altijd zo geweest. Nu heb je weer een fenomeen dat ons ook in die late klassiekers toelaat en ik hoop dat dat aantrek gaat hebben. Dat meer jonge-ren gaan denken van ‘tiens, als je je daar op toelegt dan lukt dat ook’.”

Wie stelde teleur?“Devolder. Zonder meer Stijn Devolder. Ik heb me zelfs in hem vergist. Ik dacht toen hij Dwars door Vlaanderen betwistte dat hij aan het trainen was. Ik zag hem een paar keer dwars door of langs het peloton op een groot mes van achter naar voren stuiven. Toen dacht ik: ‘die is met zijn krachttraining bezig’. Hij is ook een paar keer op stage geweest. Tot twee keer toe in het zuiden van Spanje op de Sierra Nevada, wat heel ondevolders is. Hij is een echte huismus. Dus ik dacht dat hij de pannen van het dak ging rijden. Maar dat is hélemaal niet gebeurd. Waar de oorzaak ligt, daar heb je bij Devolder altijd het raden naar. Misschien heeft er op een bepaald moment iemand iets verkeerd gezegd of een prestatie die er niet uigekomen is, waardoor Devolder voor een maand het kopje laat hangen.”

Naar welke talenten moeten we de volgende jaren uitkij-ken?“Thomas De Gendt heeft toch wel indrukwekkende din-gen laten zien in Parijs–Nice. Ik denk wel dat hij zich nog een paar jaar moet toeleggen op wedstrijden van meer dan 260 kilometer, maar dan wel voor winst. Als je zoals hem die eerste etappe van Parijs – Nice wint, dan moet je dat volgens mij ook kunnen in een wedstrijd als Dwars door Vlaanderen of misschien nog eerder de Brabantse

Pijl. Het gevaar schuilt bij hem wel dat hij erg veel hooi op de vork neemt of moet nemen van zijn ploegleiding. Dus ik hoop dat hij door veel te rijden niet snel opbrandt. In tweede instantie Sep Vanmarcke, die toch wel een pracht van een E3-prijs reed, en in dienst van de ploeg ook een fantastische Parijs-Roubaix neerzette. Ik hoop dat zo’n jongen volgend jaar ook in koersen tot 200 kilometer een paar keer in een vrije rol of als kopman mag starten.”

Heeft het rijden zonder oortjes invloed gehad op de ma-nier van koersen?“Ik ben in geen enkele koers zonder oortjes teleurgesteld geweest door het verloop. Dat zegt al veel. Of dat nu de reden is van een spannend verloop, dat weet ik dan ook weer niet. De Ronde van Vlaanderen en Parijs – Roubaix waren ook superspannend zonder oortjes. Een kleine kanttekening daarbij is dat het in Parijs – Roubaix natuur-lijk wel super spannend was voor ons. Maar als je dat even loslaat. Die gedachte van ‘wij winnen’. Dan viel het ook wel wat tegen. Je zal daar maar zitten als Zwitser, Frans-man of Italiaan, dan zeg je “wat hebben wij nu gehad?” Maar ja, in de flow van Nuyens dachten wij van: “wat overkomt ons nu weer?”. En dan hebben wij terecht mo-gen juichen. Daar kunnen we allen maar blij om zijn.”

Als je medailles mag uitreiken, aan wie geef je die dan en waarom?“Nick Nuyens. Omdat ik weet dat hij van ver komt. Van heel diep. Het was zijn grote droom om bij Cofidis een geheel te smeden, om een echte kopman te worden in de ware zin van het woord, in de sportieve zin, maar ook in de vaderlijke zin van het woord. Hij wou een autori-teit worden en daar heeft hij een jaar aan gewerkt, in de hoop om het tweede jaar te oogsten. Dat is niet gelukt. Chavanel heeft daarvan geprofiteerd. Daarna is hij naar Rabobank gegaan, daar ging het van kwaad naar erger. Hij heeft ook heel veel tegenslag gehad. Hij is veel kwets-baarder dan men vermoedt. Dat heeft deels te maken met de intelligente antwoorden die hij geeft bij interviews. Hij heeft echt in de put gezeten. Maar hij is daar uitgekropen en dat vind ik een van de mooiste dingen die een sport-man kan doen.”

“ Ik heb me vergist in Stijn Devolder

“ Ik wil daar niet de term

‘Merckxiaans’ opplakken, dat vind ik not done

9

De kijk van de kenners | Special Voorjaarsklassiekers

Wie maakte indruk?“Zeker en vast Phillip Gilbert. De manier waarop hij in de Amstel Goldrace reed was zondermeer indrukwekkend. Zijn ploeg heeft voor hem ook formidabel gewerkt. Hij rijdt in de Goldrace de laatste 10 kilometer het gat nog dicht naar Andy Schleck en houdt hij nog genoeg over om een succesvolle demarrage te plaatsen op de Cauberg. Er is wel een verschil tussen de ploeg van Gilbert en die van Cancellara. Moest Cancellara de ploeg van Gilbert gehad hebben, dan ben ik er zeker van dat hij De Ronde van Vlaanderen of misschien Parijs – Roubaix wel zou gewon-nen hebben. Maar de ploeg van Fabian is niet zo sterk en als je ziet dat hij op 50 km van de aankomst zelf het ini-tiatief moet nemen, en al zelf in de aanval gaat. Hij is ook geen superman. Zelfs Merckx kon dat indertijd ook niet op die manier.”

Wie stelde teleur?“Zeker de Italianen. Zij zitten momenteel in een dipje. Als je naar de uitslagen van de klassiekers kijkt, dan vind je geen enkele Italiaan terug bij de eerste vijf. Luik –Bastena-ken – Luik was vroeger in feite een koers voor de Italianen en daarom is het nu opvallend dat in de Waalse klassie-kers geen enkele Italiaan te zien is.”

Naar welke talenten moeten we de volgende jaren uitkij-ken?“Ik ben benieuwd wat Ben Hermans gaat presteren in grote rondes. Hij gaat dit jaar de Giro rijden en ik kijk er naar uit hoe hij daar voor de dag gaat komen. Ook Sep Vanmarcke heeft zich dit voorjaar geprofileerd als een zeer goede helper. Er is niet echt een talent op komst is waarvan je denkt: ‘Wauw, wat gaat dat worden?’ We moeten de jonge renners nog wat tijd geven om zich te kunnen ontbolsteren. Ze moeten veel leren en nog wat krachten op doen. Als je bijvoorbeeld kijkt naar Philippe Gilbert twee jaar geleden, dan rijdt Andy Schleck hem er af in de finale van Luik-Bastenaken – Luik, maar nu zijn de rollen omgekeerd. Nu rijdt hij iedereen er af. Daaraan zie je dat als je een beetje ouder wordt, je ook een stuk aan kracht inwint en het is dat tikkeltje meer dat je dan nodig hebt om uit te blinken.”

“Cancellara is geen superman, zelfs Merckx kon dat niet

André MeganckVRT-medewerker

Wat is je dit voorjaar opgevallen?“Cancellara was voor mij de sterkste renner. Hij heeft de overwinningen die hij wou behalen niet behaald, maar als je de uitslagen bekijkt, heeft hij het zeker niet slecht gedaan. Hij stond ook eerste in het algemeen UCI klas-sement. Nu komt Phillipe Gilbert sterk opzetten. Klassiek gezien is hij wel de man van het voorjaar.”

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

10


Heeft het rijden zonder oortjes invloed gehad op de ma-nier van koersen?“De oortjes hebben zeker hun invloed. Laat ons eerst zeggen dat ongeveer 20 procent van de renners tegen oortjes zijn en 80 procent is er voorstander van. Als je het bijvoorbeeld aan Oscar Freire vraagt, zal die antwoorden dat hij liever zonder oortjes rijdt. Het hangt vooral veel van de natuur van de renner zelf af. Freire is iemand die tijdens de wedstrijd graag gerust gelaten wordt. Hij is een sprinter, en hij trekt zelf wel zijn plan in de finale. Een ronderenner die voor een klassement rijdt daarentegen, zal liever ook gebrieft worden vanuit de volgwagen. Er is natuurlijk ook het veiligheidsaspect. Het is veel veiliger om met oortjes te rijden. Zo kunnen de ploegleiders de renners tijdig waarschuwen voor gevaarlijke situaties of obstakels.

Langs de andere kant maakt de intelligentie van de ren-ner deel uit van zijn kunde. Vroeger, toen er geen oortjes gebruikt werden, dan moest de renner zijn tegenstander zelf zodanig bekijken of dat hij nog fris zat en aan de pe-daalcadans kon een renner dan vaak zien of hij nog een kans had of niet. Dat hoort ook gewoon bij de sport. Na-

tuurlijk, bij het dragen van die oortjes vervalt dat allemaal. Daarom zegt de UCI: ‘kijk, het spontane van onze sport wordt een beetje aan de kant gezet omdat de comman-do’s worden gegeven vanuit de volgwagen’. Ze hebben daar misschien wel een klein punt, maar dat weegt niet op tegen de gevaren die er onderweg zijn. Als we zonder oortjes rijden in grote wedstrijden krijgen we meer en meer gevaarlijke toestanden in de koers.”

Als je medailles mag uitreiken, aan wie geef je die dan en waarom?“Zeker aan Cancellara. Ik ken Fabian goed, het is echt een eerlijke jongen. Hij presteert van in het begin van het seizoen tot op het einde. Hij gaat nog volledig voor het wereldkampioenschap tijdrijden, hoewel die trui hem con-tractueel gezien niet veel meer opbrengt. In alle wedstrij-den geeft hij zich volledig en daarom verdient hij zeker een medaille.”

“De intelligentie van een renner maakt deel uit van zijn kunde

11


Wat is je dit voorjaar opgevallen?“Vooral een fantastisch goede Fabian Cancellara. Een zeer goede Tom Boonen en Phillipe Gilbert die nummer één geworden is in België. Dat zijn drie vaststellingen. De puzzelstukjes vallen ook allemaal mooi in elkaar nu de Belgische overwinningen samenvallen. Nuyens is al eens tweede geweest in de Ronde van Vlaanderen. Dan kan je die ook winnen als het wat mee zit. Hetzelfde geldt voor Johan Vansummeren. Die rijdt ook elk jaar de finale van Parijs-Roubaix. Het fenomeen Cancellara stond jammer genoeg alleen. Als hij beter omringd is door een ploeg en daardoor langer ondersteund kan worden, dan denk ik dat hij in alle finales aanwezig kan zijn. Bovendien heeft hij ook veel pech gehad. Dat was ook de rode draad door het voorjaar van Tom Boonen. Ook hij heeft veel pech gehad. Dat speelt natuurlijk mee in de koers. Het ene jaar valt het mee en het andere jaar valt het tegen.Je moet daar een beetje mee leren omgaan. Algemeen

gezien is er dit voorjaar geen enkele verassing. Diegenen die er moesten staan, stonden er ook. Diegenen die fina-les moesten rijden, hebben die gereden. Er zijn alleen een paar niet onmiddellijk verwachtte winnaars, maar het zijn Belgen dus zijn wij met z’n allen heel tevreden over het afgelopen voorjaar.”

Wie heeft indruk gemaakt?“Ik kan moeilijk Fabian Cancellara zeggen omdat dat vo-rig jaar ook al zo was. Hij heeft ook bewezen dat hij dat kan. Eigenlijk heeft Phillipe Gilbert voor mij het meeste indruk gemaakt op de muur van Huy. Ik kan bijvoorbeeld niet zeggen dat wanneer Matthew Goss Milaan–San Remo wint, dat je dan iets hebt van: ‘Wauw, echt om van ach-terover te vallen’. Maar Philippe Gilbert, die dan zelf zegt dat de muur van Huy hem niet echt ligt, maakt het dan op zo’n indrukwekkende manier af. Hij koerst ook. Dat is echt heel plezant om te zien. Leukemans, Boonen, Cancellara,

Carl BerteeleRadio-journalist VRT

12


die mannen willen nog echt koersen. Ik vond het ook aan-genaam dat je kon vaststellen dat er geen übermenschen meer rondrijden. Ik heb dat persoonlijk kunnen meemaken op de Bosberg in de finale van de Ronde van Vlaanderen. Daar reden twaalf “lijken” naar boven. Er werd met gelijke wapens gestreden.

Er was dan nog de leuke vaststelling dat de Belgen weer kunnen winnen, maar dat is ook niet iets dat uit de lucht komt vallen. De jongens die gewonnen hebben, waren bij de jeugd ook goed. Er is niet echt iemand gekomen waarvan men het niet kon verwachten. Die jongens zijn nu rond hun dertig en zijn op hun sterkst.”

Wie heeft teleurgesteld?“Als ik één naam moet noemen, dan zeg ik Greg Van Avermaet. Hij was schitterend op de Poggio. Ik denk dat hij daar op dat moment moest aanvallen. Iedereen gaf wel commentaar dat het te vroeg was, maar wanneer moet hij het dan doen? Ik was minder onder de indruk van zijn afdaling. Maar het kan zijn dat hij toen al over zijn toeren zat. Ik heb ook liever dat iemand aanvalt en faalt dan gewoon blijft zitten en niets onderneemt. Maar vanaf dan heeft hij mij teleurgesteld. Ik had hem op zijn minst op een podium verwacht dit jaar. Ik vond het ook erg dat Hushovd in Roubaix niet meereed met Cancellara. Hij moest er natuurlijk niet voor zorgen dat hij Cancellara bij Van Summeren bracht, maar hij moet gewoon het ploe-genspel spelen en af en toe eens overnemen. Dat was een beetje wereldkampioen onwaardig.”

Naar welke talenten moeten we de volgende jaren uitkij-ken?“Ik blijf het hebben voor Jan Bakelants. Maar Jan Ba-kelants heeft het probleem dat hij in een zeer goede ploeg is terecht gekomen. Hij zal niet zo veel kansen meer krijgen als vroeger. Hij staat nu eigenlijk achter drie sterke mannen bij Lotto. Een overheersende Gilbert in de heuvel-klassiekers, Vanendert breekt nu ook door en dan natuur-lijk Jurgen Van den Broeck. Daardoor wordt hij een beetje geblokkeerd. Dan vind ik het eigenlijk beter wat Ben Her-mans doet, die ongeveer dezelfde kwaliteiten heeft, maar

die bij Radio Shack, zonder druk en zonder een grote kopman misschien wel zijn weg kan gaan en misschien zo één of twee jaar vroeger een podium kan halen dan Jan Bakelants. Ik geef Bakelants nog een beetje de tijd om beter en sterker te worden, maar hij mag niet bij het Lotto van nu blijven, want anders zit hij daar gevangen.”

Heeft het rijden zonder oortjes invloed gehad op de ma-nier van koersen?“Laat mij eerst het volgende zeggen. We zijn technolo-gisch op alle vlakken nu zo geëvolueerd, waarom zouden we dat nu terug moeten afschaffen. Maar wat we wel zagen in de koersen zonder oortjes, is dat het een goeie zaak is voor de renners die graag aanvallen. Zij gaan terug meer op intuïtie koersen. Het waren ook mooie koersen, maar ze moeten er vanuit de organisatie dan wel voor zorgen dat er genoeg tijdsmeldingen komen. Want anders gaan we terug tot in de jaren zestig, waar niemand van iets weet. Dat kan niet de bedoeling zijn. Een tweede element daarbij is dat in de koersen waar dan wel oortjes gebruikt zijn, je soms denkt: ze hebben nu de kans om iets te zeggen, maar de koplopers worden toch niet gegre-pen. Zo zie je maar, het zijn uiteindelijk de renners die het moeten kunnen doen en niet de ploegleiders die vanuit de volgwagen dirigeren.

Het is dus een beetje dubbel. Langs de ene kant moet je niet terug gaan in de tijd, maar langs de andere kant zijn de koersen zonder oortjes ook mooie koersen geweest. Misschien moeten ze eens proberen om algemene infor-matie te geven via de koersradio. Dan kunnen de renners ook gewaarschuwd worden voor gevaren en valpartijen en dan moeten ze voor de ploegleiders maar een beur-tensysteem invoeren, zodat zij toch nog tot bij hun ren-ners kunnen komen. Als ze het dan toch willen afschaffen vind ik dat ze van bij de nieuwelingen moeten beginnen. Wanneer die jongens dan bij de profs komen, zijn ze het niet gewoon om met oortjes te rijden en missen ze het ook niet.”

Als je medailles mag uitreiken, aan wie geef je die dan en waarom?“Je kan eigenlijk niet rond Gilbert. Ook al was Cancellara weer fantastisch. Hij gaat ook zo professioneel om met de dingen. Als Gilbert Luik wint, zonder twijfel Gilbert. En anders delen we de prijs op in twee voor Gilbert en Can-cellara”

“Er rijden geen übermenschen meer rond

13


Er stonden 6 Belgen in de top 20 van de Waalse Pijl en dat was toch een koers waar wij de laatste jaren bij wijze van spreken niets te zoeken hadden. De Belgen moch-ten al blij zijn als er iemand top 15 reed, en daar moesten we het dan mee doen. Ik heb jarenlang op de top van de muur staan te wachten op de eerste Belg terwijl de win-naar al lang binnen was. Dit jaar is dat helemaal wegge-veegd, en de Waalse pijl is nu een illustratief beeld van de Belgen die we het hele voorjaar gezien hebben.”

Wie heeft indruk gemaakt?“Gilbert is natuurlijk de vaandeldrager. De wereldranglijst liegt ook niet. Als hij die prestaties een heel seizoen kan doortrekken, kan hij misschien iets uniek bereiken. Dan kan hij misschien het seizoen afsluiten als nummer één. Verder zijn de renners die we konden verwachten ook op de voorgrond verschenen. Misschien zijn de prestaties van Sep Van Marcke wel opvallend, maar eigenlijk trekt hij daarmee de lijn door van zijn tweede plaats in Gent-We-velgem vorig jaar. Ik vond het ook wel straf dat Matthew Goss zijn vormcurve heeft kunnen doortrekken van Ja-nuari tot aan Milaan-San remo. En ook de manier waarop hij dan een zeer lastige Milaan–San Remo wint, had ik niet verwacht. Goss was eigenlijk een outsider van de derde rij en ik denk dat hij de grootste verrassing van het voorjaar was.”

Wie heeft teleurgesteld?“Teleurstellen is een groot woord. Voor mij kunnen ren-ners niet teleurstellen, want ik bekijk het nooit van uit het standpunt: ik verwacht dat van die of die renner. Ik bekijk het vooral vanuit de aantrekkelijkheid van de koersen. Ik wil vooral mooie koers zien en dat hebben we ook gekre-gen. Ik vond het echt een prachtig voorjaar. Als dat wordt doorgetrokken in de grote rondes, belooft dat veel. Maar als je dan toch de resultaten analyseert zou je kunnen zeggen dat Devolder is tegengevallen. Hij zal dat zelf ook vinden. Hij is toch met een bepaald verwachtingspatroon naar zijn koersen gegaan en ik denk niet dat hij ergens top 50 heeft gereden in een van de grote wedstrijden. Maar met Stijn Devolder weet je nooit, hij zal tijdens de rest van het seizoen nog wel iets laten zien.”

Wat is je dit voorjaar opgevallen?“De prestaties van de Belgen in de breedte. Niet alleen wonnen de Belgen veel wedstrijden, maar er stonden ook veel Belgen op tweede en derde plaatsen. Als we daar een statistische analyse van zouden maken, is het toch een tijdje geleden dat we het zo goed hebben gedaan.

Renaat Schotte

“San-Remo was net zo mooi dankzij de oortjes

Sportjournalist VRT

Fo

to: R

en

aat

Sch

ott

e

14


Naar welke talenten moeten we de volgende jaren uitkij-ken?“Bakelants interesseert mij nu enorm. Zeker in de komen-de Giro. Hij was vorig jaar ook al top 20 in de Ronde van Spanje. De Giro is natuurlijk veel zwaarder qua parcours, maar ik ben benieuwd wat hij gaat doen. Ik denk dat hij een rit gaat winnen. Dat lijkt mij het verstandigste om op te focussen. Hij was er vorig jaar ook al heel dicht bij. Hij had een etappe kunnen winnen, maar hij valt dan op twee kilometer van het einde. Hij was de sterkste die dag en in die situatie. Hij moet dat dit jaar weer kunnen doen en dat gaat voor hem dan een opstapje zijn naar meer. Want ik denk dat er in Bakelants heel veel ambitie schuilt. Wan-neer je dan kijkt naar renners die nog niets hebben laten zien, vind ik de tweede plaats in Frankfurt van Jerôme Baugnies wel opvallend. Hij was ook al goed op het voor-bije WK voor beloften. Dat is zeker een kerel om in de gaten te houden.”

Heeft het rijden zonder oortjes invloed gehad op de ma-nier van koersen?“Zeker. Maar ik zou ook zeggen dat de koersen met oor-tjes dat gedaan hebben. We hebben volgens mij bijvoor-beeld een hele mooie San Remo gezien net dankzij de oortjes. Ik ben er van overtuigd dat er vanuit de volgwa-gen de opdracht gekomen is om te rijden. Wanneer Freire viel of Hushovd en Cavendish in de problemen zaten, kan ik me echt inbeelden dat de ploegrijders riepen om

te rijden, zodat ze niet meer terug konden komen. Als er geen oortjes waren geweest, valt het misschien stil na de afdaling op 100 kilometer van het einde en dan krijg je een saaie en voorspelbare Prima Vera. Ik geloof niet in het argument dat zonder oortjes rijden de koersen aantrekke-lijker maakt. Ik denk dat de oortjes zowel nefast zijn voor de feestvreugde, als positief voor mooie wedstrijden met een aantrekkelijk koersverloop. In rittenkoersen is dat nog anders. Daar zijn etappes soms gewoon voorspelbaar. En of daar dan oortjes zullen inzitten of niet, dat zal niet veel uitmaken. Wat wel opvallend is, is dat in de koersen zonder oortjes de vroege vlucht meestal minder ruimte krijgt dan in een koers met oortjes. Maar dat brengt mis-schien niet echt bij tot de aantrekkelijkheid. Wat is nu het verschil tussen drie minuten voorop rijden en een vroege vlucht die heel de dag vier à vijf minuten voorop rijdt. Ei-genlijk is daar geen enkel verschil tussen.”

Als je medailles mag uitreiken, aan wie geef je die dan en waarom? “Aan Van Summeren. Hij is de man die nu uit de schaduw treedt. Hij had zeker potentieel om een koers te winnen, maar hij wint nu onmiddellijk Parijs – Roubaix. Waarschijn-lijk gaat dat ook de koers van zijn leven blijken. Het is ook goed dat een renner van “de tweede rij” een grote koers wint. Dat houdt de droom levendig voor elke renner die deel uitmaakt van het profpeloton. Dat hij op een dag ook die grote overwinning kan binnenhalen.” |MVV

15

Follow us on Twitter

@VelooMagazine

16

Peloton | Tweede kans dopingzondaars

Wibren Moens, wielerfan in hart en nieren, vindt dat dopingzondaars een tweede kans moeten krijgen.

“Iedereen verdient een tweede kans, zowel in de wieler-sport als in het gewone leven, tenzij het natuurlijk over moord gaat. Ergens heb ik begrip voor mensen die zeg-gen dat dopingzondaars geen tweede kans verdienen, ik versta dat wel met de gebeurtenissen van de voorbije ja-ren waarin er veel renners op doping zijn betrapt maar het jarenlang schorsen van een renner heeft geen afschrikef-fect. Het zou ook niet eerlijk zijn want niet in alle gevallen kan de renner er zelf iets aan doen, zeker als je bijvoor-beeld het geval Contador bekijkt, waarbij de doping in iets inzat en hij er zelf niets van wist.

Die tweede kans zou wel niet betekenen voor mij dat de renner gewoon mag blijven verderrijden zonder straf. Hij moet dan een straf van twee jaar krijgen die sowieso moet uitgevoerd worden. Zelfs als de renner meewerkt aan het onderzoek mag hij twee jaar aan geen koersen meedoen van mij. Ook moet hij een serieuze geldboete betalen. Als een renner een tweede keer op doping wordt betrapt, ver-dient hij geen derde kans. Hij heeft op dat moment al een tweede kans gekregen waarbij hij heeft kunnen nadenken over zijn daden. Als hij zo stom is om nog eens doping te gebruiken, moet hij daar maar de gevolgen van dragen en een levenslange schorsing uitzitten.

De ‘zogezegde’ doping waarover soms wordt gesproken, daar moet niet te zwaar aan getild worden. Een neusspray of andere middeltjes tegen asma zijn geen doping, som-mige renners hebben dat gewoon nodig en dat kan je hen moeilijk ontzeggen. Volgens mij wordt er nu wel veel min-der doping genomen worden dan vroeger. Dat is ook lo-gisch, er zijn nu veel meer controles dan toen. Ook de vele renners die de laatste jaren betrapt zijn, hebben de andere renners ook wel aan het denken gezet volgens mij. Ik denk dat je tegenwoordig nog amper doping kan nemen zonder gepakt te worden, in de Tour bijvoorbeeld zijn er enorm veel controles. Nu kan je de Tour niet meer winnen op do-ping.” |CJ

Tweede kans voor dopingzondaars

JA!

“Het jarenlang schorsen van een renner heeft geen afschrikeffect

Fo

to: C

hris

top

he

Jacq

min

17

Tweede kans dopingzondaars | Peloton

Sven De Goeyse, een jonge wielertoerist, heeft weinig sympathie voor dopingzondaars en wil ze liefst voor het leven bannen uit de wieler-sport.

“De meest efficiënte manier om verlost te geraken van het dopingspook, is het levenslang schorsen van de zondaars. Al jaren wordt de wielerwereld geteisterd door negatieve verhalen omtrent doping. Als het aan mij lag, zouden wiel-renners in deze tijden geen tweede kans meer krijgen, laat staan een minimale schorsing van twee jaar. Bovenop dit feit moeten de controles in alle landen van dezelfde kwali-teit zijn, naar het beeld van België en Frankrijk.

Als je de levenslange schorsing en de goede dopingcon-troles combineert, zal je het aantal dopinggevallen gevoe-lig zien afnemen. Het wielrennen is een mooie sport maar er is het laatste decennium een deuk in haar reputatie ge-komen. Als je telkens een overweldigende sportprestatie in vraag moet stellen, verliest de sport aan waarde. Er was zelfs een tijd dat dopingverhalen meer werden gelezen dan de wedstrijdverslagen. Dat kan echt niet de bedoeling zijn. Op dit moment is er gelukkig een positieve tendens en komt het aantal dopinggevallen schaarser en schaarser voor.

Toch is het bannen van doping met het huidige systeem niet aan de orde. Neem nu een renner als Ricco. Hij wordt in 2008 betrapt, moet zelfs zijn twee jaar schorsing niet uitzitten en krijgt meteen een profcontract. Een half jaar later wordt hij weer in een ziekenhuis opgenomen met een bloedvergiftiging. Een inschattingsfout met bloeddoping was de oorzaak. Dat soort figuren mag zich nooit in de wielersport begeven en door deze reden ben ik tegen een korte schorsing van twee jaar. Ik zou deze zeker en vast al opvoeren naar vijf. Dan is de kans op een terugkeer een pak geringer. Op termijn moeten een levenslange schorsing en een fikse boete – dan spreek ik over bedragen die overeen-komen met hun jaarlonen – de enige strafmaat zijn”.

NEE!

“Het bannen van doping is met het huidige systeem niet aan de orde

Fo

to: C

hris

top

he

Jacq

min

18

Peloton | Geert Verheyen: Fin de carrière?

GEERt VERhEyENGEERT VERHEyEN IS AL JARENLANG EEN VASTE WAARDE IN HET PROFPELOTON. HIJ IS EEN MEESTER-KNECHT DIE ZICH VOLLEDIG KAN GEVEN IN DIENST VAN EEN KOPMAN. DE NU 38-JARIGE VERHEyEN DENKT ERAAN OM BINNENKORT TE STOPPEN. VE-LOO PRAAT MET HEM OVER ZIJN CARRIERE EN ZIJN TOEKOMST.

Fin de carrière?

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

19

Geert Verheyen: Fin de carrière?| Peloton

Hoe is de liefde voor de fiets bij jou ontstaan?“Tot mijn 15de heb ik altijd gevoetbald. Maar ook voor de fiets had ik een voorliefde. Dat zat een beetje in de fami-lie. Een van mijn nonkels is vroeger renner geweest, en een andere nonkel had een fietsenzaak in Diest. Ik kreeg van mijn nonkel een koersfiets en een koerstenuetje en zo is het begonnen. Toen ik 15 ging worden wou ik echt graag gaan koersen. Vanaf die leeftijd kun je bij de nieu-welingen beginnen. Ik ben dan gestopt met voetballen en onmiddellijk beginnen koersen.”

Je hebt een paar overwinningen op je conto staan, welke is voor jou de mooiste?“De Bühl-cup in Duitsland. Toen reed ik bij Rabobank en had ik een slechte Tour de France achter de rug. Maar ik ben dan goed uit de Tour teruggekomen en heb de Bühl-cup in Duitsland gewonnen. Het was zo’n mooie overwin-ning omdat ik toen tegen heel sterke renners zoals Ullrich, Camenzind en Rebellin won. We waren toen weggereden met een groepje en in de sprint klop ik al die renners. Ik zie het podium nu nog voor mij. Ik sta daar dan tussen Ullrich en Camenzind. Dat was toch wel een heel mooie overwinning.”

Heb je als knecht geen mooie overwinningen aan je voorbij zien gaan?“Ja, ik ben nooit echt een grote winnaar geweest, en ik heb vaak voor een kopman moeten rijden natuurlijk. Bij Rabobank moest ik ook altijd voor Boogerd rijden, die was altijd goed en dan moest heel de ploeg voor hem of Dekker rijden. Ik kon dan natuurlijk niet vaak zelf voor de overwinning rijden, maar het was voor mij sowieso al wat moeilijker voor te winnen. Ik heb het daar nooit echt heel moeilijk mee gehad. Als je goed bent, wil je natuurlijk ook zelf winnen.Maar er waren toen gewoon renners die vaak beter waren en dan moet je jezelf kunnen opofferen.”

In 2005 kwam je in contact met de dopingcommissie. Hoe heb je die periode beleeft?“Dat was eigenlijk heel stom. Ik heb last van astma en daarvoor heb ik puffers nodig. Je moet testen doen om die medicatie te mogen gebruiken en het attest dat je dan krijgt moet je opsturen naar de UCI. Mijn aanvraag was goedgekeurd, maar de dokter van de ploeg had de papie-ren nog niet opgestuurd. En toen is er een probleem ont-staan. Dat is eigenlijk al bij al nog snel opgelost geraakt. Ik ben toen één koer moeten verschijnen voor de Vlaamse dopingcommissie en toen is snel gebleken dat het om

een fout met het papierwerk ging en ben ik vrijgespro-ken. Maar dat was natuurlijk niet leuk. Je zit met heel veel stress en je weet wel dat je niets hebt misdaan. Maar je wordt toch wat verdacht langs alle kanten. Gelukkig was het snel opgelost.”

Wordt er nog gebruikt in het peloton?“Vroeger ging het ook snel en toch staken er altijd ren-ners nog meer bovenuit. Dat is nu nog niet veranderd. Ze zijn niet echt vertraagd tegenover vroeger. Integendeel zelfs. Maar ik denk wel dat het peloton nu cleaner is. We krijgen echt veel controles, ook thuis. We moeten onze whereabouts invullen en elke dag een slotuur opgeven. Dat is een uur per dag dat we moeten ingeven waar we zijn, zodat ze ons tijdens dat uur kunnen komen contro-leren. Dan moet je zeker thuis zijn. Als je op stage in het buitenland gaat, of je moet naar wedstrijden, dan moet je dat ook altijd ingeven. Zo kunnen ze je elke dag volgen. Ik vind het goed dat die controles er zijn. Het is natuurlijk wel een beetje van je privé-leven dat je moet afgeven. Ze kunnen elk moment langskomen, maar al bij al valt dat nog wel mee. Het is wel echt opvallend dat er echt niet trager gereden wordt dan vroeger. Ik zeg niet dat er dan doping gebruikt wordt, maar het gaat toch nog altijd enorm snel. De jongens die dan toch iets proberen, die hangen vroeg of laat toch hoor. Maar wielrennen blijft natuurlijk een duursport en sommige renners zullen altijd wel blijven zoeken naar iets dat hen beter maakt en dat is wel spijtig. “

In 2006 heb je een contract bij Quick-Step getekend. Ben je daar gegroeid als renner?“Ik was blij dat ik terug bij een grotere ploeg kon rijden. Ik had al bij Rabobank en Lotto gereden, maar dan had ik een stapje terug moeten zetten naar een iets kleiner ploegje. Bij Quick-step zat ik weer in een topploeg met renners als Paolo Bettini en Tom Boonen. Dat was na-tuurlijk ook weer veel in dienst van de kopmannen rijden. Je moest er ook vaak vechten voor je plaatsje in grotere rondes, want ze zaten daar natuurlijk met een groot pak renners.”

“ De jongens die dan iets proberen, hangen vroeg of laat toch

20

Peloton | Geert Verheyen: fin de carrièrre

Hoe was het om toen voor de jonge Tom Boonen te wer-ken?“Het was toen in die periode dat Tom Boonen doorbrak en ik heb ook regelmatig voor hem moeten rijden. Het is dan wel leuk als je heel de dag hard gewerkt hebt, dat Tom het dan ook afmaakt.”

Is het koersen fel veranderd tijdens jouw carrière?“Ja toch wel. Het ging er vroeger nog wat losser aan toe. In het begin van een wedstrijd werd er vaak nog wat on-nozel gedaan of gebabbeld, maar dat is weg nu. De laat-ste jaren wordt er echt vanaf het begin gekoerst. Er wil dan een groepje snel weg, maar dat lukt niet onmiddellijk. En dan is het soms twee uur echt harde koers vooraleer er een ontsnapping ontstaat. De sponsorbelangen zijn natuurlijk ook veel belangrijker geworden. Er komt veel meer geld bij kijken en dan zijn sponsors natuurlijk van enorm belang. De koers is nu gewoon veel serieuzer ge-worden dan vroeger.”

Hoe zou je jezelf als renner omschrijven?“Ze hebben mij altijd gezegd dat ik er veel meer kon uit-halen. Misschien is dat wel zo, maar langs de andere kant denk ik dat ik geen slechte carrière gehad heb. Ik heb mij in de koersen die mij wat beter lagen, toch altijd wel laten zien. Ik ben vooral goed wanneer het een meer hellend parcours is. En ook het rondewerk heb ik altijd graag ge-daan. Tijdens zo’n ronde kan je echt veel verbeteren en ik kan altijd wel goed mee tot de laatste dagen.”

Je zit nu al drie jaar bij landbouwkrediet. Je voelt je blijkbaar goed binnen deze ploeg?“Ja, het is anders dan bij een grote ploeg natuurlijk. Bij Quick-Step zat je met een heel pak goeie renners en moet je vechten voor je plaats en nu mag ik ook al meer mijn eigen programma bepalen en het is ook heel anders koer-sen. Bij een grote ploeg is het altijd in dienst rijden van de kopman en nu hangt het vooral van de vorm van de dag af. De ploeg kijkt wie er goed is en dan wordt er voor die renner gereden. De meeste renners binnen de ploeg krijgen nu een beschermde rol en zo kan je meer je eigen wedstrijd rijden”

Als er nog één koers is die je wil winnen, welke is dat dan?“Ik heb het altijd gehad voor de Brabantse Pijl. Vooral omdat die door de streek komt waar ik woon. Maar ook kampioenschappen hebben mij altijd enorm aangespro-

ken. Ik ben al eens derde geweest en het zou wel eens mooi zijn om Belgisch kampioen te worden. Dan kan ik nog wel een paar jaar doorgaan.”

Je denkt er aan om er binnenkort mee op te houden. Ga je het niet missen?“Zeker. Ik zeg nu al een paar jaar dat het een van de laat-ste jaren gaat zijn. Dit jaar gaat het nog altijd heel goed en ik zou er ook graag nog een jaar bij doen. Ik rek het altijd nog een beetje. Maar na volgend seizoen denk ik wel dat ik ga stoppen. Dan ben ik ongeveer 18 jaar prof, ik denk niet dat er dat velen kunnen zeggen. Maar het gaat fysiek nog altijd goed. En ik ben ook nog altijd heel gemotiveerd om te trainen. Er zijn ook een heel deel van mijn wat oudere streekgenoten gestopt met koersen. Vorig jaar ging ik nog regelmatig met Geert Omloop trai-nen, maar die is nu ook gestopt. Ik schiet nog bijna alleen over van de oude mannen. Maar ik doe het nog altijd heel graag. Ik weet dat ik aan mijn laatste jaren bezig ben en ik denk dat ik het daarom ook nog graag zo goed mogelijk wil doen”

Wat brengt de toekomst nog voor Geert Verheyen?“Mijn vrouw zegt me vaak dat ik daar over moet begin-nen nadenken, maar dat is voor mij nogal moeilijk. Ik ben iemand die nogal moeilijk ver kan vooruit kijken. Ik moet er zo stilaan mee bezig zijn, maar ik heb er nog niet echt veel bij stilgestaan. Ik zou wel graag binnen de wielerwe-reld blijven. Dan moet je sportdirecteur, verzorger of me-canicien worden, en ben je ook vaak van huis weg. Maar ik ga nog wel zien wat er op mij afkomt.” |MVV

Foto: Geert Verheyen bij de start van Luik - Bastenaken-Luik

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

21

Sportdranken | Peloton

SpoRtDRANKENGATORADE, ExTRAN EN AqUARIUS: DEZE SPORTDRANK-JES ZIJN WEL BEKEND BIJ DE MEESTE SPORTERS EN IN HET BIJZONDER WIELRENNERS. ZE ZIJN HEEL BELANG-RIJK VOOR HEN. DEZE DRANKEN GEVEN HUN DE ExTRA BOOST WAARDOOR ZE MEESTAL NET DAT TIKKELTJE VER-DER KUNNEN GAAN EN DIE ENORME PRACHTPRESTATIE KUNNEN NEERZETTEN. MAAR WAARUIT BESTAAN DEZE SPORTDRANKEN EN WAT DRINKEN DE PROFESSIONELE WIELRENNERS ALLEMAAL TERWIJL ZE EEN WEDSTRIJD MOETEN RIJDEN?

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

22

Peloton | Sportdranken

EEN GREEP UIT HET AANBOD

Om te beginnen is er Gatorade: dit is een Amerikaans drankje met verschillende smaken. Het wordt gemaakt door Quaker Oats Company, een deel van Pepsico. In Gatorade zitten vier bestandsdelen: water, elektrolyten, koolhydraten en smaak. Het water dient om het lichaam te rehydrateren, dit is het op peil houden van de vocht-balans. Dan zijn er de elektrolyten, deze dienen voor het aanvullen van mineralen zoals natrium, kalium en chloride. De koolhydraten dienen dan weer voor het op-laden van vocht en energie. En dan natuurlijk een lekker smaakje om alles binnen te houden.

Er is ook Extran: Extran heeft twee verschillende produc-ten, Energy en Hydro. Het eerste dient vooral om je ex-tra energie te geven en wordt best gedronken voor of na het sporten. Het tweede dient dan weer voor een goede vochtbalans in het lichaam te creëren, dit drankje moet men drinken voor en tijdens het sporten.

Ook Aquarius is populair bij sporters. Het bestaat dan ook in vijf verschillende smaken, Lemon, Orange, Soft Citrus, Red Peach en Green Splash. In Aquarius zitten de volgende bestandsdelen: suiker, zout, mineralen, kalium, natrium, B-vitaminen en Vitamine E. Aquarius zorgt er-voor dat je lichaam het vocht dat je verloren bent door het sporten, terug kan opnemen.

Maar wat drinken de wielrenners nu juist al-lemaal en in welke hoeveelheden? Om dat te weten te komen, gingen we eens horen bij Dirk Nachtergaele, teamverzorger bij Quick Step In-nergetic.

“De renners van Quick Step drinken vooral Sportscontrol, dat is ook logisch want het is de sponsor van onze ploeg. De vorige jaren dronken ze Twinlab want dat was toen onze sponsor. Hoeveel ze drinken hangt af van wedstrijd tot wedstrijd en van verscheidene andere factoren zoals de temperatuur. In de bergritten wordt er bijvoorbeeld ook meer gedronken dan in de vlakke ritten omdat deze zwaarder zijn en dan hebben de renners nood aan meer calorieën.”

En hoe wordt dat dan juist allemaal meegegeven aan de renners?“We geven hen zowel een koolhydratendrank als een dorstlesser mee ’s morgens. De koolhydratendrank is op basis van suikers gemaakt, het zijn ongeveer zo’n 300 kilocalorieën die erin zitten. Dat dient om de renners energie te geven, ze kunnen moeilijk voor de rit al hun calorieën opeten die ze nodig hebben tijdens de wedstrijd en daarom deze drank die hen calorieën kan geven in de koers zelf.”

“De dorstlesser dient om de renners geen krampen te laten krijgen, er zitten wat suikers in en allerlei zouten om het lichaam op peil te houden. Zuiver water kan je ook ge-bruiken als dorstlesser maar dat is niet zo goed omdat je daarvan enorm gaat zweten. Je lichaam neemt het vocht van zo’n dorstlesser veel gemakkelijker op door de zouten die in deze drank zitten.”

Hoeveel drinkbussen nemen de renners dan juist mee? “De renners krijgen twee drinkbussen bij de start en dan nog eens twee in de bevoorrading. Er rijden ook twee wagens achter hen in de grote wedstrijden en één wagen in de eendagskoersen. In deze wagens zit er een frigobox met dranken in om de renners te bevoorraden vanuit de wagen. Het beste wat je kan gebruiken tijdens de koers is volgens mij de koolhydratendrank en de dorstlesser com-bineren met voeding. Dit is niet altijd mogelijk want de renners zijn bezig met de koers en denken hier dan niet altijd aan.”

“Dirk De Wolf dronk ooit 18 bidonnen in één rit

23

Sportdranken | Peloton

Daarnaast eten de renners natuurlijk ook een speciaal ontbijt, het zogenaamde ‘rennersontbijt’. “Dat rennersont-bijt bestaat uit een gewoon ontbijt met daarbij een bord muesli, havermoutpap of pasta. Het brood dat erbij wordt gegeten is er één met veel suikers zodat ze die allemaal kunnen opnemen om genoeg calorieën te hebben.”

We vroegen hem ook even over zijn mening tegenover sportdranken.“Het is niet aan mij om sportdranken op te hemelen of af te breken, maar ik vind dat er tegenwoordig serieus goede sportdranken zijn die echt enorm hun werk doen. Ik zit nu al 33 jaar in het peloton en herinner mij nog hoe het vroeger was. Dat was helemaal anders, er bestonden

helemaal geen sportdranken toen. We maakten dan thee met suiker of we kookten havermoutpap en we voegden er Roosvicee aan toe. Roosvicee is een drankje met vi-taminen, kleine kinderen nemen dat ook, het bevat veel calorieën. Begin jaren ’80 zijn we dan met Isostar begon-nen, dat was toen de sponsor van onze ploeg. Het was de eerste sportdrank die eigenlijk op de markt kwam en het was wel degelijk.”

Tot slot vertelt hij ons nog een kleine anekdote: “ In 1991, in de Ronde van Puglia, heeft Dirk De Wolf op één rit achttien bidonnen leeggedronken. De reden dat hij er zo-veel dronk was omdat het toen enorm warm was. |CJ

Fo

to: D

irk N

ach

terg

aele

Foto: Dirk Nachtergaele aan de massagetafel

24

Foto | Superklassieker 2011

FotoREpoRtAGE

Foto: Michael Van Vlasselaer

25

Superklassieker 2011 | Foto


26



27



28



29



30

Tourist | Museum RVV

Museum RoNDE VAN VlAANDEREN

DE RONDE VAN VLAANDEREN IS EN BLIJFT HET HOOGTEPUNT VAN HET BELGISCH WIELERVOORJAAR. ELk JAAR kIJkEN WE MET z’N ALLEN WEER HUNkEREND UIT NAAR DIE ENE zONDAG WAAROP ELkE WIELERFANAAT HET HART VOELT BONkEN IN DE BORSTkAS. DE kLASSIEkER DIE ELkE VLAMING WIL GEWON-NEN HEBBEN EN WAAR zELFS DE BUITENLANDERS WEEk VAN WORDEN. HET IS NIET VERWONDERLIJk DAT CENTRUM RONDE VAN VLAANDEREN MET HUN BELEVINGSMUSEUM EEN ODE WIL BRENGEN AAN DEzE PRACHTIGE TOPkLASSIEkER.

31

Museum RVV | Tourist

Het museum ligt in Oudenaar-de in het hoofdkwartier van het Centrum Ronde van Vlaan-deren. Het is dus perfect be-reikbaar met de auto of met het openbaar vervoer.

Het bezoek begint in een don-kere ruimte met twee grote schermen. Daarop worden filmpjes van de grootste mo-menten in de geschiedenis van de Ronde van Vlaanderen ge-projecteerd.

Ook worden alle belangrijke winnaars opgesomd. Na onge-veer een kwartiertje gaan de deuren naar het museum auto-matisch open en kom je terecht in de wereld van de Ronde.

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

32


In een grote toonzaal zie je de evolutie van het materiaal waarmee de renners reden. Ook enkele relikwiën van Eddy

Merckx worden hier onder be-schermend glas tentoonge-steld. De muren hangen vol in-formatie over de geschiedenis

van de Ronde, met quotes van zowel wielrenners als journalis-ten.

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

33


Het museum wordt een bele-vingsmuseum genoemd en is bijgevolg dus ook interactief. Je kan een quizje spelen sa-men met je medebezoekers, of je kan een filmpje bekijken met de mooiste momenten van de afgelopen editie. Daar-

naast zijn er nog tal van in-fostandjes met beeldscherm, waarop je door informatie kan bladeren. Een leuke attractie is de fiets op rolletjes. Deze is via een computersysteem aan een scherm gekoppeld, waarop je je kan meten met Roger De Vlaeminck en tal

van andere voorgangers. Je kan de fiets bedienen zoals een gewone fiets, maar de computer regelt de weerstand die overeenkomt met de hel-ling van de Oude Kwaremont. Het is aan jou om de beste tijd neer te zetten.

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

34


Na het bezoek aan het muse-um kom je terecht in de shop. Daar kan je tal van wielerte-nuetjes kopen. Zowel nieuwe als retro-truitjes. Ook een hele reeks aan wielerliteratuur en hebbedingetjes wordt hier uit-gestald.

Voor meer informatie: www.crvv.be

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

35


Wanneer je dan nog wat tijd over hebt, kan je nog iets gaan drinken in het cafeetje. Een volledig aangepast menu wordt daar aangeboden in een gezellige omgeving vol wieler-herinneringen. Met een beetje geluk loop je wielerlegende en persoonlijke gids Freddy Maer-tens nog tegen het lijf. |MVV

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

36

Tourist | Andes Trail

ANDES tRAilHET ANDES TRAIL IS EEN ELFDUIZEND KILOMETER TELLENDE FIETSTOCHT, GEORGANISEERD DOOR BIKE DREAMS. DE VOLGENDE STARTDATUM IS NET VAST-GELEGD VOOR 2012 EN TER GELEGENHEID SPRAK VELOO MET DE WINNAAR VAN DE VORIGE EDITIE: PE-TER BEULLENS.

Fo

to: P

ete

r B

eu

llen

s

“Ik deed niet mee om te winnen”

37

Andes Trail | Tourist

Peter ontdekte de Nederlandse organisatie via YouTube, ongeveer twee jaar geleden. Na een onaangenaam doktersbezoek besloot hij on-middellijk zich in te schrijven voor de tocht, en heeft er nooit spijt van gehad. Het Andes Trail is momenteel de grootste uitdaging voor elke amateur-fietser, niet alleen omwille van de af-stand. Het afleggen van die enorme afstand, van Midden-Amerika tot in het topje van het zuiden, neemt vier maanden in beslag, en dege-ne die als snelste elke etappe aflegt wordt met een beker naar huis gestuurd.

Hoe reageerde je omgeving op dat nieuws?“De oorspronkelijke afspraak, die ik met mijn gezin had gemaakt, was dat ik de eerste maand zou mee fietsen. Als het dan daar, of hier, niet zou lukken, zou ik weer naar huis komen. Mijn ouders waren ertegen dat ik m’n gezin achterliet. Ze zijn wel overstag gegaan . We zijn uiteinde-lijk eerst met het hele gezin een maand voor de start rond getrokken, in juli. Mijn gezin is terug naar huis gekomen en ik ben richting startpunt vertrokken. Aangezien er zich in de drie maanden daarop geen problemen aandienden, heb ik de reis kunnen afmaken.”

Ben je op problemen gestuit onderweg?“Neen, niet echt. Natuurlijk, ik ging naar Zuid-Amerika, in de lente, dus ik verwachtte me aan warm weer en veel zon. Maar het weer was niet wat ik ervan verwacht had. Zolang we in de zon reden, was het goed warm, maar in de schaduw was het dan opeens ijskoud. We hebben let-terlijk door sneeuwstormen gereden. Ook de organisatie liet af en toe een beetje te wensen over, vooral qua drank en accommodatie op de fietsdagen. Niets echt storend, maar af en toe had een pintje of een glas wijn wel ge-smaakt. Dat was gewoon niet voor handen. We kregen water en sportdrank te drinken.”

Over het weer gesproken, heb je voor de trip speciale uitrusting moeten aanschaffen?“Ik heb een nieuwe tent en een degelijke slaapzak ge-kocht, omdat dat onontbeerlijk was. Er zijn nachten ge-weest dat ik het koud gehad heb, maar ik kon gelukkig wel slapen. Anderen hebben erger afgezien. Een paar van de deelnemers hadden werptentjes mee, zonder lagen. Die hebben kou geleden en de meesten hebben voor we in de helft waren opgegeven. Een nieuwe fiets heb ik ook gekocht, omdat ik nog geen mountainbike had, en dat

was een vereiste. Naast een fiets had zowat iedereen re-serveonderdelen mee. De organisatie voorzag wel in een mecanicien, die herstellingen kan uitvoeren, maar voor de onderdelen moest je zelf zorgen.”

Wat waren de mooiste momenten of streken die je be-leefd hebt?“Op een of andere manier waren de hardste momenten ook de beste, achteraf gezien dan. Dan valt het rijden door de sneeuwstorm wel op. Na die rit kwam ik binnen in de bar van het hotel waar we toekwamen en ik beefde zo hevig dat ik niet eens een kop thee kon vasthouden. Ook het opstaan ’s ochtends, dat was soms erg indrukwek-kend. Als ik ’s avonds ging slapen, na het rijden, was het meestal te donker of ik was te moe om het te zien, maar ’s ochtends ritste ik dan de tent open om vergast te worden op een prachtig uitzicht. Over de mooiste streek die we bezocht hebben, heb ik dit te zeggen: Bolivië.”

Waren er ook momenten die tegenvielen?“Niet in de mate dat het een teleurstelling was, want we waren op voorhand gewaarschuwd, maar er waren saaie delen bij. We hebben ongeveer tien dagen door de pampa’s gereden, en daar was niets te zien behalve gras, grazende koeien en hier en daar een cowboy. Maar het saaiste deel was het stuk woestijn waar we door moesten. Dat is geen woestijn uit een film, met mooie glooiende zandhellingen, maar droge, grijze vlaktes met hier en daar een steen op. Het interessantste toen was de bocht die we over veertig kilometer zagen aankomen. Die stelde dan teleur omdat het eigenlijk de weg was die een klein beetje afboog.”

Foto: Prachtig uitzicht bij het ontwaken

Fo

to: P

ete

r B

eu

llen

s

38

Tourist | Andes Trail

Heb je ooit willen opgeven?“Er was één moment waarop ik dacht dat ik zou moeten opgeven. Ik was net een aantal dagen een beetje ziek ge-weest, maar ik ben wel blijven fietsen. Een van de vrouwen, een Zwitserse, is ook blijven fietsen, en zij was nogal zwaar ziek geweest, erger dan ik. Dat heeft me vooral geïnspi-reerd op dat ogenblik. Ik wou voor niemand onderdoen, en mijn oorspronkelijke doel was sowieso elke kilometer mee te maken.”

Vier maanden van huis is niet niets, hoe heb je contact ge-houden met familie en vrienden?“Mijn notebook heeft me daarbij geholpen. Ik had een we-kelijkse afspraak op skype met mijn vrouw en kinderen, en m’n gsm had ik ook bij. Wanneer ik kon, belde ik, skypete ik of chatte ik met het thuisfront. Daarnaast hield ik een blog bij van mijn avonturen onderweg. Terwijl ik ermee bezig

was, merkte ik dat er veel meer mensen mee volgden dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Het nadeel van zo-veel contact met het thuisfront is dat je achteraf minder te vertellen hebt omdat iedereen het al gelezen heeft.”

Heb je van bij de start meegedaan om te winnen?“Helemaal niet. Mijn enige doel bij de start was elke meter te fietsen, de volle 100% halen. Na de eerste maand merk-te ik opeens dat ik het niet zo slecht deed ten opzichte van de andere deelnemers. Toen zat ik bij de beste drie. Maar als je na twee maanden nog aan de leiding staat ben je opeens wel gemotiveerd om die te behouden. Het ironi-sche is dat er bij de start al mensen waren die de overwin-ning al opeisten. Uiteindelijk ben ik er mee gaan lopen, of beter gezegd, mee gaan fietsen, en hebben zij geen 100% op hun naam staan. We waren maar met twee die dat ge-haald hebben, ik en de winnares bij de vrouwen.”

Hoe was de ontvangst bij je terugkeer?“Geweldig. Mijn vrouw is me in Buenos Aires komen op-halen, maar toen ik voorstelde om de kinderen door de buren naar de luchthaven te laten brengen, zei ze dat het geen goed idee was omdat hun examens eraan zaten te komen. Ik was het daar uiteindelijk mee eens. Toen we echter op Zaventem landden, stonden daar niet alleen onze buren, maar mijn kinderen, mijn fietsvrienden, die te-vens groen waren van jaloezie, en zelfs m’n ouders. Ik was heel blij dat ik weer thuis was, en een mooiere terugkeer had ik me nauwelijks kunnen wensen.” |JC

Foto: Peter Beullens tijdens een van de zware ritten

Fo

to: P

ete

r B

eu

llen

s

Fo

to: J

ola

n C

leirb

aut

Peter Beullens met zijn trofee

39

Follow us on Facebook

Veloo Magazine

40

Tourist | De wielerterrorist

Laten we met de deur in huis vallen: de term “wielerter-rorist”, wat betekent die voor jullie?PaTrik: “Ik ben er ooit een paar tegengekomen die alle andere benamingen overbodig maakten. Dat was op een zomerdag, ongeveer vijftien jaar geleden. Ik was met mijn gezin gaan fietsen op de Zennedijk, toen er achter ons plots een schreeuw kwam om opzij te gaan. Drie mannen

op koersfietsen kwamen aangestormd. We gingen zo snel we konden opzij, maar mijn dochtertje raakte van ons ge-scheiden en werd aan de waterkant van het pad gereden. Ik kon haar ternauwernood vastgrijpen. De mannen in kwestie keken zelfs niet om. Zulke mannen zijn echte ter-roristen”

De wielerterrorist: mythe of realiteit?

WIELERTOERISME IS ALTIJD EEN CONTROVERSE GEWEEST ALS HET OM HET VERKEERSREGLEMENT GAAT. DENDERMONDE VOERDE DEZE MAAND EEN POLITIEMAATREGEL OM WIELERTOERISME AAN BANDEN TE LEGGEN. DAAROM OPENDE VELOO HET DEBAT TUSSEN BURGER EN WIELERTOERIST OPNIEUW. AAN DE ZIJDE VAN DE AUTOMOBILISTEN EN WANDELAARS HEBBEN WE PATRIK V. EN IN DE VERDEDIGING VOOR DE WIELERTOERISTEN, JIMMy PEETERS.

Fo

to::

Jola

n C

leirb

aut

41

De wielerterrorist | Tourist

JiMMy: “Dat is een extreem geval, maar Patrik heeft gelijk. Kinderen zijn heilig, daar kom je niet aan. Wat de term betreft, die is relatief nieuw. Tot mijn spijt is die soms gerechtvaardigd, zoals in dit geval. Wat me echter het meeste stoort is dat de meeste mensen ons allemaal over dezelfde kam scheren.”

Patrik, jij hebt als automobilist vast wel eens last van wielertoeristen?PaTrik: “Dat staat vast. Zondagvoormiddagen zijn het ergste. Ik vind het niet erg als ze voor me rijden, maar als ze anderhalve rijstrook innemen als er maar twee zijn, word ik een beetje ambêtant. In de eerste plaats kan ik ze niet voorbij als ik sneller mag rijden dan zij, maar ik kan ook het aankomende verkeer niet in de gaten houden. Er was ook die ene keer dat ik aan een kruispunt kwam, op een voorrangsweg nota bene, en een groep wielertoe-risten van om de hoek kwamen. Ze vertraagden niet, en namen de ganse breedte van de weg in om af te draaien. Ik moest echt op de rem gaan staan om geen ongeval te veroorzaken. Zoiets vind ik niet kunnen.”

JiMMy: “Het gebeurt dat als we in een snelle groep rij-den, er een paar iets te hard opgaan in het gebeuren en even het verkeersreglement vergeten. Dat is bijvoorbeeld wanneer er geen verkeer in zicht is, we een rotonde langs beide kanten voorbij rijden. Als er wat wind staat ge-beurt het ook dat we in een waaier rijden, die soms over de middenstreep gaat. Wanneer zich dat voordoet, zorg ik ervoor dat ik nooit over de streep ga, en probeer een nieuwe waaier te beginnen die uiteraard niemand volgt.”

krijg je zelf nooit klachten op jouw rijgedrag, Jimmy?JiMMy: “Ja hoor, af en toe wel, en voor het grootste deel zijn die totaal ongegrond. Er was die keer dat ik op de weg reed omdat er, behalve een slecht onderhouden ver-harde berm, geen fietspad aanwezig was. Een passerende chauffeur vond het nodig om te claxonneren. Als iemand zo doet, wuif ik terug. In de auto claxonneer ik ook als ik goedendag wil zeggen aan anderen. Heel af en toe vraag ik om te stoppen, in gebarentaal uiteraard, niet om te vechten maar om duidelijk te maken waarom ik iets deed. Maar dat doe ik alleen wanneer ik me zwaar tekort ge-daan voel.”

PaTrik: “Dat begrijp ik wel. Respect moet van beide kan-ten komen. Maar wielertoeristen, vooral als ze in groep

rijden, moeten af en toe ook beseffen dat ze niet de enige weggebruikers zijn.”

In Dendermonde blijken wielertoeristen een plaag te zijn. Wat vinden jullie van de zogenaamde oplossing die ze invoerden?PaTrik: “Ik denk niet dat ze zulke maatregelen nemen zonder dat er iets grondig fout zit. Als er negentig man door de straten vliegt op fietsen aan vijftig per uur, moet er ooit iets fout gaan. De gemeente heeft ingegrepen voor dat gebeurt is. Misschien is een politiemaatregel een beetje overdreven, en ik denk dat de toepasbaarheid dat zal uitwijzen, maar ze doen iets. Het is een goed begin, hoewel ik denk dat er meer verfijnde oplossingen nodig zijn.”

JiMMy: “De maatregel is zonder meer overdreven. De echte oplossing moet niet vanuit de gemeente komen, maar vanuit de groep renners. Ik zou met de hele groep uitkijken naar een industrieterrein om daar te racen, waar weinig anderen gevaar lopen. Als ze dat niet vinden, zal de groep vanzelf uit elkaar vallen en in kleinere groepjes grotere toeren doen, of alleen rijden.”

Mochten jullie het voor het zeggen hebben, welke oplos-sing bood je aan?PaTrik: “Het probleem bij de nieuwe generatie aanpak-ken. Volgens mij is het probleem een gebrek aan respect van beide kanten. Automobilisten voelen zich veilig in hun wagen, en zijn ook veiliger dan een tweewieler. Zwakke weggebruikers zijn bijna nooit in fout bij een ongeval, om-dat ze zwakke weggebruikers zijn. Dat wordt misbruikt. Wanneer ik rond vier uur een school voorbijrijd, wordt ik zowat omsingeld door scholieren op fietsen. Ze denken dat, omdat ze zwakke weggebruikers zijn, ze hun rechten moeten nemen. Bestuurders zijn op hun beurt te snel op de tenen getrapt als iemand een manoeuvre uitvoert dat ze niet verwachten. Respect in het verkeer is belangrijk”

JiMMy: “Helemaal mee eens, maar met de huidige gene-ratie moeten we ook iets doen. Ik denk dat als er circuits worden vastgelegd, er al minder overlast zou zijn. Het circuit van Zolder is opengesteld voor wielertoeristen, en ik ga er af en toe heen. Het probleem is dat ik een uur onderweg ben. Hier en daar een gepland circuit, op de weg, om het wielertoerisme binnen grenzen te houden, zou een goede oplossing zijn voor het onmiddellijke pro-bleem.” |JC

42

Tourist | Berlin by bike

BERliN By BiKEBerlijn is een van de drukst befietste steden ter wereld. Iets meer dan zevenhon-derd mensen per duizend hebben hun eigen fiets. Dat is niet zonder reden. Berlijn heeft zeer mooie en goed onderhouden fietsroutes. De fietspaden in de stad zelf zijn ook in orde. Daar hebben we naar alle waarschijnlijkheid de Duitse doortas-tendheid voor te danken.

Ongeveer een half miljoen mensen gebruiken die fietspaden dagelijks. Dat is maar liefst 13% van alle Berlijns verkeer. Maar ook toeristen profiteren van het aanbod. Vooral de Berliner Mauerweg is populair. Deze route is ongeveer 160km lang. Dat is veel om in een dag te doen, daarom is de hele route verdeeld in veertien etap-pes die je naar believen kan aaneenrijgen. De etappes zijn tussen zeven en 23km lang, dus goed haalbaar voor gezinnen met kinderen of ouderen.

Afgezien daarvan is het in Berlijn makkelijk zat om een fiets te huren. Er zijn tal-loze verhuurders, en sinds 2011 kan je ook op Call a Bike een beroep doen. Je belt naar het nummer en krijgt een fiets geleverd op locatie. |JC

Fo

to: M

ich

ael V

an V

lass

ela

er

43

NExt MoNth

SpEciAl: touR 2011

www.veloo.com

Veloo

Documents

Transcript of Veloo