Emiel De Smet Stageverslag Ontex 6EM

Eerst zal ik wat uitleg geven over de “DP4”, de machine waarbij ik stond. Het eerste deel van de machine is het deel waar de luier gemaakt word, dit is van de Italiaanse firma “FAMECCANICA”. Het proces loopt als volgt. Eerst word de vuile lucht (stof) gefilterd, dit gebeurd door de lucht de blazen op een cilinder waarrond een doek is gespannen met gaatjes waar enkel de propere lucht door kan. Om deze doek proper te houden werd hij al draaiend afgezogen.

Aan de machine worden de bobijnen binnengebracht in een hamermolen die het papier verhakt in fluf (laagje dat urine opvangt in luier). Deze fluf word tussen 2 andere lagen papier gedrukt.

Dan komen er nog andere papieren aan toegevoegd met andere kleurtjes (naargelang de klant wil).

Emiel De Smet Stageverslag Ontex 6EM

Deze luiers worden dan versneden en samengevouwd. Dit kan gevolgd worden via cameras die getoond worden op een computerscherm.

Daarna worden de luiers in de “OPTIMA” gebracht waarbij de luiers samengebracht worden en in zak gestopt worden.

Emiel De Smet Stageverslag Ontex 6EM

Emiel De Smet Stageverslag Ontex 6EM

Dag 1 (14/03/16)

Toen ik aankwam moest ik eerst mijn kleren gaan aantrekken die al klaar lagen in mijn eigen lokker. Hierna kreeg ik een rondleiding over heel het bedrijf en werd het productieproces in grove lijnen uitgelegd, later meer hierover. We begonnen met het overlopen van PBM’s en waar ze te gebruiken. Daarna gingen we naar het atelier en werd ons wat meer uitleg verschaft over het plaatsen van lagers en hoe het wisselen van de rollen papier gebeurd. Daarna gingen we kijken naar de machines. Eerst zagen we de filtering en daarna hoe alle grondstoffen samen tot een maandverband kwamen. Om 10u30 werd ik naar mijn werkplaats gebracht dit is bij het onderhoudsteam. Die waren bezig met het omvormen van een machine die zwembroekluiertjes maken, zowel de grootte en dikte moest veranderd worden. Ik moest vooral toekijken hoe dit gebeurde en hoe ze alles regelden. Je zou denken dit niet veel tijd in beslag neemt maar dit duurde toch zeker 6u. Alles moet perfect ingesteld worden, de rekstof moet goed aangebracht zijn en de lijm moet op de juiste plaats aangebracht zijn zodat er geen irritatie zal ontstaan bij het kind. Als deze klus gedaan was mocht ik mee gaan naar een nieuwe machine die nog in zijn opmaak is. Er waren 2 Spanjaarden en 1 Duitser van een externe firma aanwezig om de machine te helpen installeren. Ik kreeg de opdracht een sensor te plaatsen, waarmee je ziet of de grondstof van de rollen naar de machine gaat. Ik heb hiervoor twee sensors op een metalen staaf bevestigd met 2 sensors op die allebei op 10 mm van het uiteinde van de vellen gronsdstof stonden. De sensors heb ik 50mm erboven geplaatst en bevestigd op de wand. Op het einde van de dag begonnen ze met het testen van de machine. Op het einde cyclus dook er een probleem op bij het inpakken van de luiers in hun verpakking. Het probleem was dat de fotocellen niet op een gelijke hoogte stonden en daardoor de zak niet op elke plek even hoog opengetrokken werd, dit probleem was opgeloste nadat ze allemaal op gelijke hoogte stonden. Dit was het einde van de eerste dag.