Maak kennis met de famillieKruideboter. Eigenlijk gaan weMaar één specifiek persoonBespreken om precies te zijnEn zij is niet minder dan Isabella Kruideboter.

Isabella is een zéér aardige jongedame. Ze wil graag voor iedereen een helpende hand zijn, maar zoals elke persoonlijkheid heeft zij ook zo haar negatieve kantjes.Ze geraakt heel snel in paniek en ze laat haar spulletjes graag rondslingeren zodat ze niet meer weet waar ze liggen.Maar voor de rest is ze een aangename dame.

Dit is het grote, maar gezellige huis waar zij haar leven in zal doorbrengen, tot ze het misschien op In dag in haar krollen krijgt om te verhuizen. Maar tot dan is dithuize kruideboter.

Het huis behoorde vroeger van haar opa, haar papa heeft het geërfd en heeft gewacht tot Isabella er kon intrekken. Volgens haar ouders werd het eindelijk tijd dat Isabella leert om op haar eigen benen te leren staan in plaats van afhankelijk te zijn van haar ouders, eerst stribbelde ze tegen maar dat haalde niks uit.En nu bevind ze zich hier, in dit huis die jaren onbewoond is gebleven en waar zij het in haar uppie zal moeten waar maken.

Isabella ploft zich neer in het spierwitte, kleine, maar o zo comfortabele zeteltje.

‘Even alles op een rijtje zetten.’Fluistert ze tegen haarzelf.‘Gisteren lag ik nog fijn in mijn zachte bed, rustig, me van niks hoeven aan te trekken want mama maakt het ontbijt wel en papa maakt mijn tv wel wanneer die even zijn kuren heeft en de schoonmaakster ruimt mijn kamer wel op. Maar nu moet ik alles zelf doen en dat nog wel met een beetje geld! Ik hoor het mama nog zo zeggen: “Nee lieverd, je papa en ik geven je niet nog meer geld, anders leer je er niks mee als wij je geld geven en jij hoeft niets te doen. Zo werkt het niet! Zoek een baan dan verdien je genoeg geld…”Zegt Isabella met stemmetje die de stem van haar moeder moet voorstellen.

Maar ze blijft niet bij de pakken neer zitten. Ze staat op, oriënteert zich in de groteruimte, en wandelt dan meteen naarde koelkast.

‘Hhmmm, ik heb nog nooit eerder gekookt. Wel in mijn speelgoedoventje toen ik kind was, maar dat is iets anders.’Nu moest ze het doen met echte pannen en een echt vuur en ze kan haar mama niet even vragen voor haar te helpen. ‘Maar hoe kan je het beter leren dan het in de praktijk te oefenen? Niet dus!’ Zegt ze zelfzeker met een glimlach op haar gezicht,

Ze pakt de koude handvat Van het zwarte kastje en vindt meteen een kom.

‘Haaahaa! Ik ben hier nog geendag en ik weet al van de eerste keerwaar de kommen staan.Oohhh! Wie weet heb ik een speciale gaven, wie weet ben ik helderziend! Misschien heb ik het geërfd van iemand uit de famillie! Stel je voor!’ terwijl ze helemaal verdiept is in haar gedachte over helderziende en glazen bollen, weet ze niet dat ze het koken aardig onder de knie heeft en maakt een lekkere maaltijd.

Ze pakt haar kommetje en neemt een lepel. Haar maag begint luidtte grommen en ze gaat vlugOp een strakke, leren stoelzitten.

‘Eigenlijk is dit wel een hele grote eettafel! Er kunnen 1,2,3…’ even is ze druk bezig met de stoelen te tellen. ‘Oooh, er kunnen 8 mensen aan de tafel! Dat betekend dat ik eens vlug een feestje ga geven, haha.’ Isabella moet lachen met haarzelf.‘Het wordt echt erg met mij! Ik lach en praat in mezelf! Tijd om vrienden te zoeken of misschien mijn famillie bellen?’

Opeens ziet ze haar kom, gevuld Met eten, nog voor haar staan.

‘Ooh, Ik zal dit maar snel even Opeten!’En meteen schrokt ze het Mengsel naar binnen.

‘Dat was best wel lekker! Misschien ben ik wel een goede kok. Ja, misschien moet ik maar kokkin worden. Ochja! Bijna vergeten! Ik moet nog een baan zoeken.Als ik mezelf eten wil blijven geven en als ik dit huis draaiende wil blijven houden, zal ik die baan maar snel moeten zoeken. Maar niet nu, straks misschien.

Wanneer ze haar kom wil opruimen en in de vaatwasser wil zetten, hoort ze een geluid dat precies lijkt op de deurbel.‘Ooh! Wie zou dat zijn? Misschien mijn eerste bezoekertjes!’ Die gedachte maakt Isabella meteen blij.Ze rent naar de deur en wandelt naar buiten. Ze ziet 2 aardige vrouwen staan en ze begroet ze meteen.‘Hallo, ik ben Isabella!’ zegt ze enthousiast, ‘en jullie zijn?’‘Carine.’ zegt de vrouw maat haar zwarte paardenstaart. ‘En ik ben Linda!’ Zegt de vrouw met een donkerdere huidskleur en in haar haren heeft ze lange vlechten.‘Willen jullie misschien binnekomen?’ Vraagt Isabella beleeft. Alleen Linda wandelt mee naar binnen. Carine vertelde dat ze nog eten op het fornuis had staan.

‘Ooh! Wat een prachtig huis!’ zegt Linda vol bewondering.‘Dankje! Ik heb het van mijn opa geërfd.Het is best wel groot voor mij alleen maarIk kan er mee leven.‘Jaja! Ik zou ook wel met zo een fantastisch huis kunnen leven. Dit is veel beter dan dat kruip kot van mij! Jij bent zeker wel verwend.’ en door dit antwoord van Linda moet Isabella een beetje blozen.

Maar ze zijn het meteen vergeten en tetteren er op los over alles en nog wat.‘Ken je die mop over de banaan en de kiwi?’ Vraagt Linda met een grijns op haar gezicht. ‘Nee die ken ik niet.’ antwoordt Isabella en wacht op de mop. Dus Linda begint bondig te vertellen. ‘… wel zegt de banaan, je ziet groen van jaloezie!’Meteen schieten de 2 in de lach, tranen rollen over hun wangen.

Het werd al vlug avond Linda werd opgebeld door haar man en ze moest dringend naar huis.

‘Hhmmm, ik ben nog niet boven geweest.’ Ze wandelt de trap op en ziet 2 slaapkamers waar alleen bedden en kasten in staan, maar dan ziet ze een fleurige badkamer. Meteen gaat ze een pitstop maken bij het toilet. ‘Ik moet het huis toch inzegenen met een beetje “pipi à la Isabella” en ik neem meteen een frisse douche!’ Het water kriebelt over haar gezicht.

De douche was zeer verkwikkendMaar ze heeft nog niet zo veel behoefte aan wat slaap, dus wandelt ze naar onder en zet zich neer voor de tv.

‘Ik heb de televisie nog niet Getest, dat ga ik dan maar even doen. Maar waar heb ik de afstandsbediening Nu weer neergelegd?’ Ze kijkt op de kastjes op de tafels, in de keuken en dan ziet ze hem liggen, ze was er gewoon op gaan zitten.Ze drukt op de rode knop, die de aan-knop moest zijn. Er komt meteen geluid uit het platte scherm die tegen de muur hangt en er verschijnt een gekleurd beeld.Het weer, de dierenkanalen en het kookkanaal lijken haar niet te boeien, dus zet ze maar een film op. Ze heeft een ruime keuze maar kiest voor een drama.

Erik, de man die verliefd is op Marianne, maar niet weet hoe het te zeggen kan Isabella ook niet genoeg boeien.

‘Ooh, ik ga gewoon voor een baan kijkenOp het internet. Dag Erik!’ en ze zet de tv uit. ‘Maar welke baan zou ik zoeken. Ik kan wel goed dansen en mijn levenswens is altijd al professionele balletdanseresworden, geweest. Zou ik het wagen? Waarom niet?! Het is het proberen waard Isabella!’ ze geeft zichzelf een pep dog en start de laptop op.

‘Hhmmm, basketbalspeler? Nee! Zie mij al! Ook geen wetenschaper’ zo gaat het nog wel een tijdje verder en dokter word ook afgekeurd. ‘Geen job voor mij vandaag! Morgen is het een nieuwe dag, een nieuwe kans’

Isabella besluit om onder de wol te kruipen. Ze voorspelt datHet morgen een lange dagZal worden.

‘Waar zou mijn slaapkamer nu Staan?’ ze gaat naar de hoogste Verdieping en vind een grote, klassieke kamer met 2 mooie schilderijen van een Royalty, gokt ze.De matras is heel zacht en het ligt zelfs beter dan haar bed bij haar ouders.

‘Ja, het bevalt me hier wel! Hopelijk wordt het morgen even fijn of misschien zelfs Beter, als ze haar droombaan vind, dan vandaag.

‘Dat zou geweldig zijn!’ zijn de laatste woorden die ze uitspreekt voor ze in slaap valt.

‘haaawww!’ geeuwt Isabella en ze rekt zich uit. ‘Ik heb geslapen als een roos! Geweldig is dit bed! Wat een grappige droom heb ik gehad. Ik in de jungle en ik versla een superspion?! Ja, helemaal Isabella!’

Neuriënd wandelt Isabella naar haar badkamer ‘Lalala, Bella plasje doen!’ Ze herinnert het haar nog dat ze dat vroeger zei wanneer ze op het potje moest.‘Mooie tijden, mooie tijden!’ en ze spoelt de wc door.

‘Grr,grr!’ ‘Ooh, wat hoor ik daar! Er Zit een leeuw in mijn buik! Hheelpp! Ik zal hem maarSnel te eten geven dan!’ Zegt Isabella en ze moet Lachen.

‘Hhmmm, vandaag gaan we iets super simpel maken. Het wordt een cracker met jam!Het is zo gemakkelijk dat alleen de beste chefs het kunnen klaarmaken!’ stoeft Isabella

Ze pakt de doos met crackers en een pot jam.‘Ziezo, we gaan ons een lekker laten gaan!’ en ze smeert een dikke klodder jam op de cracker.

‘Ooh, en ik hoef geen bestek te gebruiken! Dat is goed want dat betekend minder afwas voor mij, uhm eigenlijk minder afwas voor de vaatwasser. Haha’

‘Dat zo iets simpels zo lekker kan zijn!’ Isabella eet smakelijk haar cracker.Ze heeft zoveel jam gebruik dat nu heel haar handen vol zitten.‘Eens lekker onder de jam zitten mag eens, dan is er tenminste vandaag iets spannends gebeurd.’

Isabella heeft zich douchen, haar tanden gepoetst en haar mooie, donkerblauwe jurk aangetrokken.

‘Hhmmm, wat zal ik nu eens doen? Ooh! Ik ga Linda bellen wie weet heeft ze iets te vertellen. Dat rijmt, haha! Nog een keer proberen. Ik ga naar de telefoon en ik pak hem met mijn hand… heel gewoon! Jaaa! ik ben hier echt goed in!’

Ineens hoort ze aan de andere kant van de lijn: ‘Dit is het antwoordapparaat van Linda. Spreek iets in na de toon.’ ‘Morgen bel ik wel terug.’

Ze hangt de telefoon op en speurt de kamer rond als een echte detective om een bezigheid te vinden.Ze ziet de laptop en huppelt er naartoe. Ze glijdt met haar wijsvinger over het toetsenbord.

‘zou ik nog een kans wagen om dé job te vinden?’ ze zet zich neer op de koude bureaustoel en zoekt achter de baan. Ze is bijna met heer neus tegen het scherm gedrukt… maar helaas weer niks. Ze begint een beetje de hoop te verliezen.

Als haar iets niet lukt of ze is verdrietig dan probeert ze het weg te poetsen, letterlijk en figuurlijk.Ze houdt zich bezig met de gewone klusjes: het vuilnis buitenzetten, dat vond Isabella maar niks want het stonk heel erg, de vuile borden in de vaatwasser zetten en de keuken een schrobbeurt geven.

Ze voelt zich al ietsjes beter, maar ze vond het gisteren fijner, veel fijner…

Ze gaat iets klaarmaken voor haarzelf, ze gaat genieten en gaat een goed bord macaroni met kaas maken, één van haar lievelingsgerechten.

Ze opent de koelkast en een koude windvlaag zorgt voor een rilling op haar rug. Ze neemt alle ingrediënten die ze nodig heeft en legt ze op het aanrecht.

Ze giet de melk samen met maïzena in een kom voor de saus en strooit er wat kaas bij. Ze wordt rustig van het geluid die de klopper maakt wanneer hij de kom aantikt.

Ze zet de saus en de macaroni op het vuur. De aangename geuren kruipen in haar neus en ze krijgt er honger van.

Maar dan, alsof de dag nog niet erg genoeg was, BRAND! ‘Aaah! Wat moet ik doen! Ik heb nog nooit een brand meegemaakt! Waar is het alarm?! Ochja! Papa is die nog niet komen installeren! Oohnee! Is dit mijn einde? Ga ik zo sterven? NEE!’ Isabelle wist dat er ergens een brandblusser lag en gelijk had ze! Ze pakt de blusser en blust het vuur ‘Fiieeuww! Op één haar na..’

Isabella heeft besloten om even niet meer te koken, ook al heeft ze honger.Ze verveelt zich te pletter. Ze heeft niets meer te doen.

‘Misschien is het beter als ik met mijn neus in de kookboeken duik om nog eens zo een brand te voorkomen.’ Ze pakt het boek: ‘koken voor beginnelingen.’ Ja, dat was ze een beginneling want geen enkele kok zou brand veroorzaken door een simpel macaroni te maken.

Haar maag blijft maar grommen. Ze wil niet koken want ze is ervan overtuigd dat ze nog zo’n brand zal veroorzaken en dat wil ze niet, Niet vandaag, niet morgen, nooit niet meer!

Ze kijkt in de snoepkast en ziet daar een verleidelijke zak chips staan die naar haar lacht.

‘Jij wordt de mijne!’ ze pakt de zak chips, gaat op de dichtstbijzijnde stoel zitten en propt tien chipjes tegelijk in haar mond.

Ze heeft vandaag geen zin in tv.‘Vandaag wil ik geen contact meer met de buitenwereld, geen realiteit. Die is veel te hard. Isabella, jij gaat nu slapen en je gaat je verdiepen in je droomwereld waar alles mogelijk is, waar alles blij is…

En ze sluit haar ogen.

Isabella word wakker en ze heeft er weer zin in.‘Een nieuwe dag, Isabella, een nieuw begin!

Ze gaat naar beneden om haar honger te stillen. ‘Vandaag maar nog op veilig spelen, Ooh! Ik neem weer een lekkere cracker!’ Vandaag geen geklodder met jam maar gewoon een cracker met een schijfje kaas.

‘Lekker gezond!’ Zegt Isabella optimistisch.

‘Ik heb zin in een lekkere douche, een hele warme, zodat mijn spieren goed ontspannen!’Ze draait de kraan open op het warmste en gaat eronder staan.‘Ooh iets te warm!’ Isabella draait de kraan een tikje naar de koude kant en geniet van stralen en de geur van douchegel.

‘Ben ik nog mooi? Eens kijken. Dat ziet er goed uit, dat ziet er he-he… wat zie ik daar!! Een rimpel?! AAAAHHH! Is die van de ouderdom? Nee dat kan bijna niet, dit zal een zorgrimpel zijn! Dus… geen zorgen meer!

‘Zou ik nog wel kijken voor een baan?’ Isabella zit twijfelachtig op de bureaustoel voor laptop.‘Ik ben bang dat ik vandaag weer geen vind en dan, en dan… ZORGRIMPELS! Maar je moet Isabella, anders weet je het nooit! Ik ga mezelf iets beloven. Als het vandaag niet lukt, dan hebben we morgen ook nog! Maak je vooral geen zorgen, Isabella!’Ze neemt alle moed bij elkaar en typt wat op de laptop…‘Geen werk vandaag, gaan zorgen!’ zegt Isabella hoopvol, maar diep vanbinnen is ze een beetje teleurgesteld.

Isabella wil niet dat de dag zoals gisteren verloopt en zich verveelt dus pakt ze de telefoon en belt naar Linda.

‘Heey Linda! Het is met Isabella’… ‘Ooh Isabella hoi! Alles goed?’ … ‘Ja! Alleen was gisteren niet zo’n topdag maar ja. Uhm eigenlijk heb ik een vraagje. Heb je misschien zin om naar hier te komen? Dan kunnen we misschien iets leuks gaan doen? Als je andere plannen had, vind ik dat niet erg he!’ … ‘Ooh, ik had andere plannen. Nee meid, grapje! Ik kom graag! Ik knap mezelf op. Ik ben er binnen 10 minuutjes.’ … ‘oké! Tot zo!’ en Isabella hangt op.Wanneer Linda komt, geven ze elkaar een dikke knuffel.Dat doet Isabella goed, heel goed zelfs…

Na een beetje bijgepraat te hebben bespreken ze waar ze heen willen gaan.

‘Dus waar wil je naar toe? Ik heb zin in lol, dus ik dacht misschien aan de rollerskatebaan? Als jij daar zin in hebt natuurlijk he!’ Vraagt Isabella aarzelend.

‘Oomygoshh! Ik dacht net aan hetzelfde! Dus, zullen we meteen in de auto stappen?!Isabella pakt de autosleutels en ze stappen in haar auto.‘op naar de rollerbaan!’ zegt Linda en ze geeft Isabella een vriendelijke lach.

Nadat ze een paar verkeerde straten zijn ingereden, arriveren ze eindelijk bij de rollerbaan.

‘Ben je klaar om op je bek te gaan?’ vraagt Isabella wanneer ze één wenkbrauw omhoog stak.Linda moest erom lachen.‘Ooh ja? Bereid je voor om rollerschaatsen te happen!’

De meisjes dagen elkaar uit voor de lol en wandelen dan naar binnen.

Isabella en Linda huren hun schaatsen en gaan meteen op de rollerbaan.Isabella is amper vijf minuten op de rollerbaan en ze valt al, recht op haar zitvlak. Linda moet erom lachen.‘Ohja Linda! Vind je dit grappig! Wie het laatst lacht, lacht het best!’ Maar zelf moet Isabella er ook om lachen.

Wanneer Linda nog harder moet lachen om de reactie van Isabella valt Linda zelf.Voor te plagen schaatst Isabella voorbij Linde en maakt een pirouette voor haar neus.‘Wie is er nu gevallen he Linda?’ zegt Isabella ondeugend en ze moeten er alle twee om lachen.‘Kom! Dan gaan we samen schaatsen. Pak mijn handen.’ Zegt Isabella en strekt haar handen uit.‘weet je het zeker? Je gaat me niet laten vallen, he?’ vraagt Linda twijfelachtig. ‘vertrouw me nou maar!’ en Linda pakt de handen van Isabella en samen schaatsen ze er op los.

Na een tijd willen de twee dames naar huis.Dit keer vinden ze de weg in één keer. Isabella rijdt haar oprit op en parkeert de auto in de garage.

‘Heb je zin om even nog meer naar binnen te gaan?’ vraagt Isabella.‘Heel eventjes, want ik kan niet lang blijven. Ik moet nog eten koken voor mijn man en mij.’

Linda wou weten wat er gisteren was gebeurd dat Isabella zo depri was en Isabella verteld het hele verhaal.

Het is zeven uur ‘s avonds, Linda is naar huis gegaan en Isabella heeft honger.‘Ik ga het terug proberen, echt koken. Hhmmm, waar heb ik zin in? In een vettige hamburger!’Isabella pakt het gehakt en kneed het tot dat het fijne hamburgertjes zijn. Ze bakt de hamburgertjes en stopt ze, wanneer ze klaar zijn, tussen een sponzig broodje samen met wat groentjes en mayonaise.

‘Het is gelukt! Geen brand! Die kookboeken helpen dan toch!’ en ze neemt een hap van haar zelfgemaakte hamburger.

Isabella heeft haar hele hamburger op en heeft haar bord afgewassen.Ze wou de vaatwasser een vrije avond geven.

‘even de tv opzetten misschien is er iets interessants bezig.’Ze zet zich in de zetel en kijkt naar de beelden op het scherm. Een oud kasteel en wat mysterieuze grachten verschijnen één voor één op de tv.Maar Isabella valt in een diepe slaap.

Isabella word om twee uur ‘s nachts wakker op de bank.‘Ooh ik moest vast in slaap gevallen zijn!’Half slapend wandelt ze wankelend de trap op. Tijdens haar zoektocht naar haar bed is ze eerst in de badkamer gewandeld en op de wc gaan zitten. Toen heeft ze haar hoofd gestoten tegen de muur en uiteindelijk haar teen tegen de stoel in haar kamer. Morgen zal ze de blauwe plekken wel opmerken.Maar voor de rest geraakte ze veilig en wel in bed en valt ze als een blok in slaap.

Isabella heeft de hele nacht flink gezweet en woelde om de drie minuten.Om vijf uur ‘s ochtend kan ze het niet meer aan en verward wrijft ze in haar ogen.‘Hhmmm, ik heb de vorige twee nachten beter geslapen. Misschien omdat ik gisteren op de bank in slaap gevallen ben. En wat heb ik zo’n pijn aan mijn hoofd en aan mijn teen?’

Ze maakt zich niet meer zoveel zorgen over haar teen en hoofd maar in plaats daarvan neemt ze een frisse douche om wakker te worden.

‘Nananana! Hoe komt het toch dat ik zo goed gezind ben? Het voelt anders vandaag! Het lijkt wel of vandaag mijn leven verbeterd!’

Blij droogt Isabella haar lichaam en zingt nog met een liedje mee.

Ze wandelt naar beneden en maakt een ontbijtje.

‘vandaag geen cracker! Neenee, een lekkere kom ontbijtgranen!’ Isabella werpt haar ontbijt goed naar binnen terwijl ze zich afvraagt hoe het komt dat ze voelt dat het vandaag een leuke dag gaat worden…

Ineens heeft ze het door.‘Misschien vind ik vandaag mijn droombaan!’

Isabella ruimt meteen haar kom op en rent zo snel als ze kan naar de laptop.Ze sluit haar ogen en gaat de helderziende weer uithangen.

‘Hhmmm, ik voel dat de muis warm is. Dat is een goed teken! Dat is het teken van geluk! Ik hoor dat de laptop is opgestart en dat is een teken van vooruitgang. Ik zie…’ en Isabella opent haar ogen om te kijken of haar baan ertussen staat.

‘Ik zie… MIJN BAAN!!’

Isabella is over het dolle heen! Ze leest wat er verder over dé baan gezegd word.‘… en ik word om zeven uur opgehaald…’ ze draait zich om en kijkt naar de klok.‘Ooh! Het is al tien voor 7! Haasten,haasten!’ ze rent naar boven om zich aan te kleden.

Isabella staat voor haar kleerkast en op de site stond dat je een training moest aandoen, dus Isabella gehoorzaamd en doet haar training aan.

‘tuut, tuut!’ ‘Ooh! De carpool is er! AAH! Ik ben zo opgewonden, mijn eerste werkdag!’Isabella doet de deur op slot en wandelt richting de auto.‘Waar, o waar staat die auto? Ooh, recht voor je neus gekkie!’ Isabella moet lachen.‘Halo mevrouw! 1 ritje naar de beste baan ooit!’ begroet Isabella de chauffeuse met een grijns van oor tot oor en ze stapt de auto in.

Om 15.00uur arriveert Isabella terug thuis.

‘Dag mevrouw, tot morgen he! En doe de groeten aan je 20 poezen!’Zegt Isabella terwijl ze de autodeur dichtklapt.

‘Het was geweldig! Ik snap niet dat mensen niet graag werken! Ik… ik… hou ervan! Maar ik zal maar niet te hard roepen voor ik er spijt van krijg.’

Van Isabella haar werkgever moest ze wat meer aan haar conditie doen en omdat ze wil voorkomen dat ze niet ontslagen wordt, doet ze er meteen iets aan.

‘1,2 1,2 hou die knieën hoog! 1,2 1,2 blijven rennen, niet stoppen!’ zegt Isabella terwijl ze staat te puffen.

Van al dat trainen kreeg ze enorme honger. Ze kiest vandaag voor iets gezonds.

‘Het heeft geen nut als je nu iets vettigs eet nadat je 3 minuten geleden ja daar hebt suf staan rennen, Isabella!’

Dus ze maakt zichzelf een belegde boterham met groentjes daartussen, veel groentjes.

Ze eet haar boterham op en ruimt zoals elke dag ook haar bord meteen op.‘Iieeuuww! Wat riek ik nu weer! Jakkes!’ Isabella kijkt de keuken rond op zoek naar iets stinkend maar dan komt ze tot het besluit dat zij het zelf is waardoor ze een beetje moet blozen.

‘Oké Isabella maak je klaar voor de zeep-aanval!’ zegt ze terwijl ze in de douche staat en de hele tube zeep op haar smeert.Ze kijkt in de spiegel terwijl ze riekt naar een bloesemboom.‘Heey jij daar! Wist jij dat Ik een geweldige baan heb? Jaja!’ zegt ze terwijl ze naar haar eigen spiegelbeeld kijkt.

Nadat ze nog wat lekker met haar eigen spiegelbeeld heeft staan kletsen wandelt ze haar slapkamer in.Ze doet haar kleerkast open en doet haar felblauwe pyjama aan.

‘Bedankt lieve geesten daarboven in de hemel, dat ik vandaag mijn droombaan heb! Mijn leven is nu compleet, Dankjewel!’

En ze valt in slaap.

Om zes uur ‘s ochtends wordt ze gewekt door het irritante geluid van de telefoon.‘Nou ja, ik moest toch al opstaan want ik moet zo naar het werk.’

Terwijl ze de trap afwandelt hoort ze de telefoon nog eens overgaan.‘Rring, Rring Rring, Rring!

Isabella pakt de telefoon op.‘Hallo?’ … ‘hallo Isabella.’ …Isabella’s adem stokte.

‘Die stem… wie is het? Ik ken die man niet! En hoe weet hij mijn naam?’ Denkt Isabella terwijl de man iets gaat vertellen…