Met open mond kijkt Jeffrey naar het vierkante huisje, wat hij nog geen vierentwintig uur geleden gekocht heeft. Dit was absoluut níet wat hij had verwacht.

Zijn vrouw, Tanja, staat achter hem en is net zo perplex als hij. Ja, ze waren impulsief geweest. Ja, ze wilden zo ver mogelijk van de stad vandaan wonen en ja, ze hadden in een klein bescheiden huisje willen wonen. Maar dit slaat echt alles!

Het huisje had er op de foto toch echt beter uitgezien. En mét meubels!'Ja, dat hebben wij weer! Krijgen we een geweldige huis aangeboden, met de meubels erin! Blijkt dat we voor de gek zijn gehouden!' Jeffrey neemt zijn vrouw in zijn armen.'Het geeft niets, liefje. Ik dien een aanklacht in bij het makelaarsbedrijf en eisen ons geld terug.' Op het moment dat hij die woorden uitsprak, begint het te hagelen.

Snel renden ze naar binnen om te schuilen. Het huisje was best groot en ruim. Er viel veel licht naar binnen. Helaas ontbraken de slaapkamers en een badkamer.'Zo groot was onze vorige huiskamer!' zei Tanja.

Jeffrey staat abrupt stil, toen zijn vrouw alle dingen opsomde die er in het huisje ontbraken. Ineens ziet hij het voor zich hoe hij een klein baby'tje in zijn armen hoed en die nodig de fles moest hebben. Steeds meer visioenen kwamen naar boven en Jeffrey vond het ineens niet meer zo erg om hier een bestaan op te bouwen.

Tanja daarintegen had haar toekomst toch in een groter huis voorgesteld, mét meubels!'Alleen een koelkast is toch niet te doen?!' zegt ze verontwaardigd toen Jeffrey zijn plan voorstelde.

'Waarom niet? Als het ons lukt, hebben wij tenminste echt gewerkt aan onze toekomst. Later kunnen wij trots aan onze kleinkinderen vertellen dat wij alleen met een koelkast gestart zijn.' Jeffrey haalde zijn fotocamera tevoorschijn.'Bewijs,' zei hij met een twinkeling in zijn ogen.

Hij maakt een foto van zijn vrouw en stopt de peperdure camera dan weg. Dit was dan geen buurt voor inbrekers en overvallers maar hij nam het zekere voor het onzekere. Dan ziet hij een postbode langskomen.'Misschien staat er wel een baan in.' En hij loopt naar buiten. Tanja denkt terug aan zijn woorden.

Jeffrey loopt naar buiten en pakt snel de krant op.'Leuk optrekje,' mompelt de postbode, maar Jeffrey negeert haar. Wacht maar, als hij en Tanja straks een baan hebben, dan is het in no time een grote villa met zwembad! Oké, misschien moest hij nog even een paar jaar doorsparen, maar goed. Fantaseren kan geen kwaad.

Hij opent de krant en speurt elke pagina af, op zoek naar een baan die bij hem past en die het hoogste salaris had. Dan stuit hij op een advertentie die een rekruut in het leger zoekt. Het salaris was meer dan hij had durven dromen!'Die doen we!' zegt hij blij en belt meteen.

Tanja heeft intussen nagedacht over haar toekomst en beseft dat Jeffrey gelijk heeft. Dit was hun kans om echt iets op te bouwen. Omdat ze toch besluiten om hier te blijven wonen kijkt ze in de koelkast voor iets lekkers. Ze vind een zak chips.'Vreemd, maar wel lekker!'

Ze eet de zak helemaal leeg en gooit hem buiten weg. Ze ziet dat Jeffrey druk aan het bellen is, maar weet niet waarom. Ze loopt weer naar binnen en kijkt nogmaals in de koelkast.

Jeffrey komt op dat moment opgetogen binnen.'Ik heb de baan! Ik ga het leger in als rekruut! Het is natuurlijk niet mijn levenswens, maar we hebben in ieder geval een inkomen.'-----------Jeffrey's levenswens: 3 kinderen zien afstuderen.Tanja's levenswens: Minister van onderwijs worden.

'Wat leuk voor je, schat! Kijk eens wat ik gevonden heb.' Tanja jongleert met drie flessen water. Dat heeft ze van haar vader geleerd die jong was gestorven.

Jeffrey complimenteert haar voor haar jongleerkunsten en ziet ineens een springtouw liggen.'Ik ga alvast aan mijn conditie werken,' zegt hij tegen zijn vrouw die de krant ziet liggen en ook even wilt kijken voor een baan.

Ze slaat de krant open en vliegensvlug leest ze de pagina's door, totdat ook zij op dezelfde advertentie stuit, waar Jeffrey voor aangenomen is.'Zouden ze nog iemand in het leger zoeken? Het betaalt wel ontzettend goed.' Ze probeert het gewoon en hoort even later dat ook zij is aangenomen!

Jeffrey is druk aan het springen en ineens heeft Tanja zin om met hem mee te doen. Ze pakt een tweede springtouw en doet enthousiast mee. Gelukkig heeft ze altijd al een goede conditie gehad.

Ze is zelfs zo fanatiek aan het springen, dat ze bijna een meter de lucht in vliegt.'Jee, Tanja! Dat doe ik je nooit na!' zegt Jeffrey, die haar met open mond aan staat te kijken.

Jeffrey stopt ermee, en ineens rommelt zijn maag. Sinds vanmorgen heeft hij niets meer gegeten, dus loopt hij naar de koelkast.'Lag er nog iets lekkers in?' vraagt hij van te voren aan Tanja.

'Geen idee,' hijgt ze en stopt er zelf ook mee. Ze heeft zelf ook honger gekregen namelijk. Jeffrey vind een paar yoghurt-dranks die hem best lekker lijken.

Zwijgend drinken ze het drankje op, allebei in hun eigen gedachten verzonken. Jeffrey denkt aan zijn nieuwe baan, kinderen en een groot huis. Tanja denkt ook aan een baan, maar niet diegene waarvoor ze is aangenomen. Ze wilt het liefst het onderwijs in.

Jeffrey gooit zijn drankje weg en even later wilt loopt Tanja ook naar buiten.'Mijn hemel, wat een rust. Ik krijg spontaan zin om heel hard te gaan zingen.'

Jeffrey lacht even en denkt dan terug aan het pakketje die hij net had gevonden, voor het huis. Er zat een computer in met een briefje, waar een verontschuldiging in stond, van de makelaar die hen dit huis had verkocht. Die computer hoorde ook nog bij het huis. Jeffrey verkoopt hem en een paar uur later heeft hij er een mooi bed voor gekocht.

Tanja wilt hem meteen uitproberen. Ze hebben vandaag toch niets meer te doen. Pas om zes uur 's ochtends worden ze opgehaald om te werken.'Hmm, hij zit al lekker zacht,' zegt ze als ze op het matras gaat zitten.

'Alleen... Ik voel wel de veren in mijn rug prikken.' Met een moeilijk gezicht kijkt ze naar Jeffrey die haar nadenkend aankijkt.

'Dit is ook maar een goedkoop bedje. Wij zijn die dure matrassen gewend. Ik kom even naast je liggen. Misschien voel ik het niet.' Als hij op het matras gaat zitten, voelt hij niets.

'Ach, het valt toch best mee? Het is best te doen hoor.' Jeffrey trekt Tanja naar zich toe, als deze hem afkeurend aankijkt.'Kom op, lieverd. Het is maar voor even.'

'Dat weet ik wel,' zegt Tanja als ze zich even verplaatst om dichter tegen Jeffrey aan te kruipen. 'Maar ik moet er gewoon nog aan wennen dat we bijna niks meer hebben.' Jeffrey kan haar geen ongelijk geven en duwt haar achterover.'Nu moet je even niet meer nadenken, lieverd. En ook niet praten.' Tanja weet maar al te goed wat hij van plan is en er verschijnt een brede glimlach op haar gezicht.

Hun liefde voor elkaar wordt nog meer versterkt onder de dekens, waardoor de vonken er vanaf vliegen.

Als hun liefdesspel afgelopen is, draait Tanja zich meteen om en valt in een diepe slaap. Jeffrey wilt zich dichter tegen haar aannestelen en legt een hand op haar buik.'Weltrusten, lieverd,' fluistert hij zacht in haar oor.

Tanja slaapt nog niet helemaal, want ze opent haar ogen en draait haar hoofd.'Jij ook welterusten,' zegt ze nog. Dicht tegen elkaar aan, vallen ze in een diepe slaap.

Maar dan, midden in de nacht worden ze weer wakker. Ze hebben hier geen verwarming en het is nogal koud in het huisje.

Tanja wrijft de slaap uit haar ogen en moet moeite doen om iets te kunnen zien in het donker. Jeffrey belooft om wat lampen te zoeken en die op te hangen.

Het eerste wat Tanja ziet als haar ogen gewend zijn aan het donker, is een wc.'Leuk, geweldig. Een badkamer en slaapkamer in één! Hoe komt die trouwens hier?' vraagt ze aan Jeffrey.

'Toen ik dit bed uitgekozen had, was ik meteen naar de badkamerafdeling gegaan. Jij sliep nog toen ze de wc en de douche hier afleverden.' Tanja is blij dat hij dat had gedaan en loopt naar de douche om hem uit te proberen.

Jeffrey maakt het bed nog even op en gaat dan op zoek naar wat lampen.

Na een half uurtje had hij een lamp gevonden en heeft hij hem ook nog opgehangen.'Zo, nu kan ik zien wat ik denk,' zei hij en kleedde zich snel aan.

'Die douche is best fijn,' zegt Tanja en pakt een drankje. Ze heeft dorst gekregen.

Jeffrey is naar buiten gelopen met een verrekijker en wilt in de nacht nog even wat vogels bekijken. Overdag kun je ze bijna niet zien.

Tanja gaat ook even naar buiten en samen met Jeffrey kletsten ze over de toekomst. Allebei willen ze zoiezo zes kinderen. Minstens.

'Over kinderen gesproken, volgens mij dient de eerste zich al aan,' zegt ze als ze een misselijkheidsgolf omhoog voelt komen. Snel rent ze het huis in.

Om het yoghurtdrankje er weer uit te gooien.'Mijn hemel. Als dit geen zwangerschaps-kwaaltje is, dan weet ik het ook niet meer!'

Jeffrey was Tanja bezorgd achterna gerend en als hij haar zo boven de wc ziet hangen, heeft hij meteen medelijden.'Ach, wie weet krijg je er wel iets heel moois voor terug,' zegt hij als hij Tanja's wang streelt.

'Ik hoop het, Jeff,' zegt ze en Jeffrey neemt haar in zijn armen. Ze heeft er een hele kleur van gekregen.'Moet je straks dan wel gaan werken? Wil je niet liever thuis blijven en een zwangerschapstest doen?'

'Wel nee. Ik voel me nu eigenlijk best goed. Ik denk dat ik nog even ga touwtjespringen om die punt te krijgen.' Jeffrey twijfelt wel of hij dat moet toelaten, maar als hij Tanja flink bezig ziet, heeft hij zin om mee te doen.

Als ze allebei hun punt hebben gehaald, stoppen ze ermee. Gelukkig zijn ze allebei niet moe geworden van het springen, maar Jeffrey wilt wel zijn verdere krachten sparen voor zijn werk.

Tanja zit verlangend naar buiten te kijken, maar ziet de carpool nog steeds niet hun straat in rijden.'Zou hij verdwaald zijn?' vraagt ze aan Jeffrey.

'Ik weet het ook niet. Waarom kon je niet even naast me liggen?' Jeffrey klopt naast hem op het bed. Tanja kijkt nog een keer de straat in en draait zich dan om.'Goed dan. Heel even maar.'

Maar als ze de vieze douche ziet, bedenkt ze zich.'Nog heel even poetsen. Dat was ik na het douchen vergeten.' Dus begint ze aan een schoonmaakbeurt op hoge hakken.

Jeffrey loopt naar de koelkast en pakt een zak chips die Tanja had teruggelegd. De yoghurtdrankjes zijn namelijk op en hij heeft honger.

Daarna gaan ze allebei op het bed liggen. Tanja voelt zich eigenlijk te uitgeput om te gaan werken, en probeert het verborgen te houden voor haar man. Jeffrey is echter niet gek en ziet meteen dat Tanja te moe is om te gaan werken.

'Blijf dan toch lekker thuis.' Zo probeert hij haar over te halen. Maar Tanja wilt er niks van weten.'Niet op mijn eerste werkdag. Daarna gaan we wel een zwangerschapstest kopen.''In onze uniform?' lacht Jeffrey. Ook Tanja vind het eigenlijk een bespottelijk idee, maar toch wilt ze zo snel mogelijk een zwangerschapstest doen.'Het moet dan maar,' zegt ze dan.

Op dat moment wordt er buiten flink getoeterd, wat betekent dan hun carpool eindelijk was gearriveerd.'Nou, dat duurde lang zeg!' mompelde Tanja en hees zichzelf in haar uniform. Jeffrey deed hetzelfde.

Als ze buiten komen, voelt Tanja de zenuwen door haar lijf gieren.'Is het niet gevaarlijk? Wat moeten we eigenlijk allemaal doen? Straks gebeurd er iets...'

'Maak je nou maar niet druk. Ik blijf de hele tijd bij je,' sust Jeffrey zijn vrouw. Samen stappen ze in en rijden weg.

Dan komen ze eindelijk weer thuis. Jeffrey stapt als eerste uit de auto. Hij had het niet verwacht, maar hij voelde zich meteen thuis tussen zijn medesoldaten. Ze hebben allebei zelfs prommotie gemaakt naar commando!

Allebei zijn ze daar natuurlijk dolblij mee, maar Tanja voelt zich meteen niet goed worden. Ze heeft nog steeds geen test gedaan.

Ineens uitgeput valt ze op de grond in slaap. Jeffrey merkt het eerst niet, maar als hij gesnurk hoort weet hij meteen hoe laat het is. Bezorgd kijkt hij op haar neer en wilt haar optillen als Tanja haar ogen weer opent.

Ze voelt weer een misselijkheidsgolf opkomen en snel sprint ze weg, naar binnen. Jeffrey kijkt haar beduusd na.

Tanja gooit alles wat ze die dag gegeten heeft eruit. Nu weet ze het zeker. Ze moet gewoon zwanger zijn!