‘COEN! Verdomme waar ben je als ik je nodig heb!’ gillend staat Mariëtte in de woonkamer. Ze deed net Julia en Donna in de kinderstoel toen ze pijnlijke steken in haar buik voelde. ‘Rustig maar lieverd ik ben er’

Maar even later is alle pijn vergeten en houd Mariëtte een lief klein jongentje vast. ‘Welkom lieve Yordi’ zucht ze. Nieuwschierig komt de oudste tweeling dichterbij. ‘wat is ie lief’ fluistert Mieke naar Mara.

(Jaaaaa een jongentje!!)

‘Dag kleine man’ zegt Coen tegen de kleine. Yordi brabbelt vrolijk naar zijn vader.

‘Ooh mammie ik zei het toch!’ roept Mara ‘Het word een broertje zei ik en het is zo!’ Mieke moet lachen om haar zusje.

Als ook de jongste tweeling hun broertje heeft gezien, stopt Mariëtte Yordi in bed. ‘Welterusten kleine man’ fluistert ze naar het kleintje.

Daarna volgen er weer wat drukke dagen met luiers, potjes, slapen en spelen natuurlijk.

‘Zal je braaf op mij en Mara wachten met opgroeien?’ vraagt Mieke aan Donna. ‘Ja Miek ikke en Juul wachte’ zegt Donna lief. Mieke lacht. ‘En Yor ook’ zegt ze er snel achteraan.

Daarna loopt Mieke snel naar buiten want de schoolbus is er al.

Als Mieke en Mara die middag thuis komen zitten de twee jongste meisjes vrolijk babbelend aan de speeltafel. Mieke en Mara schieten in de lach als ze het schouwspel zien. ‘Nee Juul, ikke groen!’ ‘Nee Juul groen, niet Don!’

Nadat Mieke en Mara wat hebben gedronken staat iedereen om de tafel heen.

En niet veel later staan er twee lieve kinderen in de woonkamer van huize Wouderveen.

Daarna staat Mariëtte met Yordi in haar armen voor de laatste taart. “De volgende baby die ik vast zal houden zal mijn kleinkind zijn” denkt ze. En dan blaast ze de kaarsjes uit.

Ze gooit Yordi in de lucht en vangt een lachende peuter op. ‘Zo jij bent een knappe man, maar ik moet wel even je haar veranderen.’ lacht Mariëtte.

‘Zo, dat is mooier hè?’ vraagt ze aan Yordi ‘Tá’ roept hij. Als ze weer naar de woonkamer loopt zegt ze ‘gaan jullie mee naar buiten? Dan word het huis verbouwd’ zegt Mariëtte. Druk pratend lopen de vier meisjes met hun moeder mee.

En zo staan ze na een tijdje voor het nieuwe huis. ‘Kom Don! Dan doen we nieuwe kleren aan.’ binnen hangen aan de deuren naambordjes. ‘Hé kijk! Mara en Mieke hebben samen een kamer en wij ook!’ Roept Donna.

Voordat ze in bed stappen geven ze elkaar een knuffel. ‘Weltrusten!’ zeggen ze in koor en lachend stappen ze in bed.

Even later stapt ook de andere tweeling in bed.

Mariëtte legt eerst Yordi nog even in bed.

Dan stapt ook zij in bed. Coen is nog op zijn werk.

‘Vandaag gaan Julia en Donna mee naar school’ zegt Mieke. ‘Ja, heb jij er zin in?’ ‘Mwah, ik weet niet hoe ze doen.’

Als Julia wakker is roept ze ‘Vandaag mogen we naar school! Kom op Don uit je bed’ ze geeft een ruk aan het dekbed van haar zus en Donna komt woedend overeind maar als Julia haar een knuffel geeft is het weer goed.

Even later zitten de vier meisjes aan tafel te eten. Donna en Julia vuren de ene vraag na de andere af naar Mieke en Mara. ‘Maar als ze ons niet mogen in de klas?’ ‘Dan komen jullie naar ons toe’ ‘En als we iets niet snappen’ ‘dan vraag je het aan de leraar’

Niet veel later staat de schoolbus voor de deur en Mieke en Mara stappen opgelucht in de bus. Donna en Julia hebben kriebels in hun buik van de zenuwen.

Maar niet alleen de kinderen op school leren. Mariëtte zit weggedoken achter een kookboek en Coen leer Yordi van alles zoals op het potje zitten en lopen.

Om drie uur zijn de meisjes weer terug uit school. Donna en Julia hebben allebei een briefje meegekregen voor hun ouders.

Mara heeft haar beste vriendin Mirjam meegenomen.

‘Ik heb vanochtend niet gedoucht’ moppert Mieke. ‘Ik ga nu even’ en ze loopt naar de badkamer.

Een paar dagen later staan Mieke en Mara in de kamer van hun zusjes. ‘Maar straks kies ik de verkeerde wens!’ zegt Mieke bezorgd. ‘Dat doe je niet relax’ zegt Mara. Vanavond zullen ze opgroeien. Mara weet haar wens al maar Mieke is erg onzeker over welke ze moet kiezen.

Die avond staan Mara en Mieke bij de twee mooie roze taarten.

En zo staan er na een tijdje twee leuke tieners in de kamer.

(sorry voor die foto van Mieke)

‘Wat een kleren! En dat haar kan niet meer’ roept Mieke en ze verdwijnt naar boven. Ook Mara trekt iets anders aan. Even later staan ze tegenover elkaar. ‘Een bril?’ vraagt Mara. ‘Ja, ik heb eigenlijk altijd niet zo goed kunnen zien’ mompelt Mieke.(het haar van Mieke ^^)

‘Welke wens heb jij gekozen?’ vraagt Mieke nieuwsgierig. ‘Romantiek, ik wil de top van de Horeca halen. En jij?’ ‘Net als pap, familiewens en commissaris heldin worden.’

Even later zitten ze beneden. De jongste tweeling komt een beetje onzeker naar hun toe lopen. ‘Wat is er meiden?’ vraagt Mieke die doorheeft dat er wat is. ‘Nou, jullie zijn al groot en…’ begint Julia. ‘Blijven jullie met ons spelen?’ floept Donna er opeens uit. ‘Natuurlijk’ roepen Mieke en Mara in koor.

‘Oké, wij gaan naar bed. Truste mam!’ zegt Julia. ‘Welterusten’ roept Mariëtte uit de badkamer. En even later ligt de jongste tweeling in bed.

Even later gaat ook de oudste tweeling naar boven, maar ze gaan nog niet slapen. ‘Morgen gaan we naar de middelbare’ mompelt Mieke. ‘Ja, Mirjam is ook vandaag opgegroeid en die komt bij ons in de klas’ zegt Mara opgetogen. Mirjam is, na Mieke, Mara’s beste vriendin.

Na een tijdje praten stappen ze toch maar gewoon in bed. Ook Mariëtte zoekt haar bed op. Coen is nog aan het werk en Yordi ligt ook te slapen.

Dat was het weer XD

‘xx