UAF Momentopname 203

4
Tot haar derde zag de toekomst er rooskleurig uit. De familie Alexanjan stond op het punt in een nieuw huis te trekken waar vader Alexanjan al jaren aan had gebouwd. Die plannen verande- ren abrupt als de kleine Armeens- christelijke gemeente in Azerbeidjan waar de familie woont, wordt bedreigd door de omliggende Azerbeidjaanse, voornamelijk islamitische dorpen die erom heen liggen. Wat er precies is gebeurd weet ze niet, omdat haar ouders haar nog steeds niet willen bang maken met ‘enge verhalen’. De tien schuiljaren erna in Nagorno- Karabach heeft ze ver weg gestopt. Het enige dat ze weet, is dat er in haar geboortedorp nu niemand meer is. ‘We hebben niets om naar terug te gaan, want er is niks meer’. Armenië -zoals de IND graag ziet- is geen optie: ‘Daar kennen we niks en niemand. Bovendien hebben de Armeense autoriteiten laten weten dat we er niet welkom zijn.’ De eerste jaren in Nederland zijn chao- tisch: de familie Alexanjan wordt iedere zoveel maanden naar een ander asiel- zoekerscentrum gestuurd en na twee mislukte asielprocedures wordt de familie op straat gezet. Na wat omzwer- vingen belanden ze in een crisisopvang in Roermond waar de familie even op adem kan komen. Dat ‘even’ wordt vijf en een half jaar. Ambities waarmaken Ondertussen reist Armine samen met haar zus naar de scholen en instellingen waar ze dan tijdelijk les hebben. Beide zussen willen Nederlands leren en hebben ambities die ze waar willen maken. In de schakelklas werd haar lot bepaald, vertelt ze: ‘Een docent tekende Het is haar dertiende jaar in Nederland zonder verblijfsvergunning. Armine Alexanjan (26) laat zich echter niet ontmoedigen door de vele verhuizingen, rechtszaken en de constante dreiging van uitzetting. Ze werkte zich met steun van het UAF op tot het hbo. Opgeven is geen optie: ‘Dit is het enige dat ik heb bereikt in al die tijd, dat laat ik me niet afpakken.’ Foto: Venus Veldhoen ‘Ik wil mijn eigen centen verdienen’ Vluchtelinge schopt het tot hbo ondanks vele tegenslagen Armine Kwartaalblad voor donateurs Nummer 203, september 2015

description

Het donateursblad van september 2015 van Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF

Transcript of UAF Momentopname 203

Page 1: UAF Momentopname 203

Tot haar derde zag de toekomst er

rooskleurig uit. De familie Alexanjan

stond op het punt in een nieuw huis te

trekken waar vader Alexanjan al jaren

aan had gebouwd. Die plannen verande-

ren abrupt als de kleine Armeens-

christelijke gemeente in Azerbeidjan

waar de familie woont, wordt bedreigd

door de omliggende Azerbeidjaanse,

voornamelijk islamitische dorpen die

erom heen liggen.

Wat er precies is gebeurd weet ze niet,

omdat haar ouders haar nog steeds niet

willen bang maken met ‘enge verhalen’.

De tien schuiljaren erna in Nagorno-

Karabach heeft ze ver weg gestopt.

Het enige dat ze weet, is dat er in haar

geboortedorp nu niemand meer is.

‘We hebben niets om naar terug te gaan,

want er is niks meer’. Armenië -zoals

de IND graag ziet- is geen optie: ‘Daar

kennen we niks en niemand. Bovendien

hebben de Armeense autoriteiten laten

weten dat we er niet welkom zijn.’

De eerste jaren in Nederland zijn chao-

tisch: de familie Alexanjan wordt iedere

zoveel maanden naar een ander asiel-

zoekerscentrum gestuurd en na twee

mislukte asielprocedures wordt de

familie op straat gezet. Na wat omzwer-

vingen belanden ze in een crisisopvang

in Roermond waar de familie even op

adem kan komen. Dat ‘even’ wordt vijf

en een half jaar.

Ambities waarmaken Ondertussen reist Armine samen met

haar zus naar de scholen en instellingen

waar ze dan tijdelijk les hebben. Beide

zussen willen Nederlands leren en

hebben ambities die ze waar willen

maken. In de schakelklas werd haar lot

bepaald, vertelt ze: ‘Een docent tekende

Het is haar dertiende jaar in Nederland zonder verblijfsvergunning. Armine Alexanjan (26) laat zich echter niet ontmoedigen door de vele verhuizingen, rechtszaken en de constante dreiging van uitzetting. Ze werkte zich met steun van het UAF op tot het hbo. Opgeven is geen optie: ‘Dit is het enige dat ik heb bereikt in al die tijd, dat laat ik me niet afpakken.’

Foto

: Ven

us V

eldh

oen

‘Ik wil mijn eigen centen verdienen’Vluchtelinge schopt het tot hbo ondanks vele tegenslagen

ArmineKwartaalblad voor donateurs Nummer 203, september 2015

Page 2: UAF Momentopname 203

2 | Momentopname nr. 203, september 2015

‘Je moet altijd proberen je talent toe

te passen in de maatschappij. Als

iedereen dat zou doen, wordt de

wereld veel mooier.’ Aan het woord

is Martik Petrosjan. Hij is vluchte-

lingstudent uit Armenië en stu-

deerde Civiele Techniek. Hij heeft

zijn studie excellent afgerond en

zijn levensverloop en succes heb-

ben diepe indruk op mij gemaakt.

Dat is waar het UAF voor staat: je

talent telt. Niet waar je wieg heeft

gestaan, maar waar je mogelijkhe-

den hebt gekregen om te groeien.

Dat is wat bepalend is.

Procedures voor vluchtelingen duren

soms erg lang. Al die tijd leven

mensen in onzekerheid over hun

bestaan, over hun veiligheid en hun

toekomst. Het UAF vindt dat die

periode van wachten niet verloren

zou moeten gaan. Wij helpen vluch-

telingstudenten dan ook al vaak met

hun studie, ook als ze nog niet zeker

weten wanneer ze hun verblijfsver-

gunning krijgen. Wij vinden namelijk

dat de tijd die je hier doorbrengt,

nooit verspild mag worden.

De taak van het UAF is om mensen

te stimuleren en om hen te onder-

steunen om hun studie af te maken.

En om mensen ervan te overtuigen

dat dat altijd een goede investering

is. Waar je ter wereld ook bent of

zult zijn.

Mardjan Seighali is directeur

van het UAF

Mardjan Seighali

op het bord de weg die ik moest doorlopen om te komen waar ik wilde. Eerst de scha-

kelklas, dan het vmbo, dan de havo en dan naar het hbo. Toen wist ik: dat is de weg.’

Als Armine in 2008 klaar is om een hbo-opleiding te doen, komt het UAF in beeld.

Dat was meteen positief: ‘Het contact was heel leuk en mijn begeleider was heel

goed. Als ik iets wilde, werd het meteen geregeld. Ook betaalden ze al mijn

studiekosten.’

Op de Fontys Hogeschool Eindhoven waar ze fiscaal recht en economie studeert,

hebben de roerige jaren die dan nog komen moeten, direct invloed op haar studiere-

sultaten: ‘Ik haalde goede punten, maar die gingen meteen naar beneden als er iets

gebeurde met onze asielprocedure.’ Zo wordt de familie Alexanjan op een ochtend

door de vreemdelingenpolitie opgehaald en bij het station van Roermond afgezet:

‘We hadden 24 uur de tijd om Nederland te verlaten, maar we konden nergens naar

toe.’ De familie Alexanjan vindt op dat moment onderdak bij een pastoor in

Roermond bij wie ze nu, drie jaar later, nog steeds zitten.

Leven in onzekerheid Haar zus en haar ouders worden na

het indienen van een derde asielaan-

vraag in 2012 opnieuw opgepakt:

‘Ik mocht geen afscheid nemen en

er werd mij niet verteld waar ze heen

werden gebracht. Dat bleek uiteindelijk het detentiecentrum.’ Haar moeder wordt

tijdens de arrestatie onwel: ‘De stress en de spanning werden haar teveel. Haar

medische situatie is nog steeds zeer ernstig.’ Na twee weken komt haar familie weer

vrij: het besluit om ze uit te zetten is door de rechter nietig verklaard.

Het UAF en haar opleiding hebben haar door dat rampjaar heen geholpen: ‘Mijn UAF-

begeleider praatte me er doorheen. Mijn opleiding gaf me een half jaar extra om een vak

opnieuw te doen.’ Aan de onzekerheid waarin ze zit, is nog geen einde gekomen: ‘We

hebben nu weer een aanvraag gedaan. Het is nu wachten op een antwoord van de IND.’

Nu ze de eerste drie jaar van haar studie succesvol heeft afgerond, resten haar nog

een paar tentamens en haar afstudeerstage. Die mag ze echter niet lopen, omdat ze

geen verblijfsvergunning heeft: ‘Het is heel moeilijk om te regelen. Ik wil niemand in

problemen brengen, ik wil het officieel doen.’ Armine hoopt een alternatieve opdracht

op school te mogen doen. Opgeven is geen optie: ‘Dit is het enige dat ik heb bereikt

in al die tijd, dat laat ik me niet afpakken.’

Haar droom: een eigen adviespraktijk. ‘Ik wil mijn eigen centen verdienen. Het enige

dat ik graag wil doen in dit land is studeren en daarna werken. Geef me die kans.’

Vervolg van pagina 1

‘Het UAF praatte me er doorheen’

Op zaterdag 10 oktober is het jaarlijkse UAF Afstudeerfeest

in Amsterdam waarbij we afgestudeerde studenten in het

zonnetje zetten. Wilt u erbij zijn? U bent van harte welkom!

Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar. Stuur een e-mail

naar [email protected], dan kunt u onze afstudeerders persoonlijk feliciteren!

UAF AFSTUDEERFEEST 2015

Page 3: UAF Momentopname 203

3 | Momentopname nr. 203, september 2015

Al eerder sloot het UAF een

convenant met Utrecht en

Amsterdam om vluchtelingen

met behoud van uitkering te

laten studeren. De overeen-

komst die het UAF in april sloot,

is echter uniek: vijf kleine

gemeenten tegelijk tekenden

een convenant om samen te investeren in studie en werk voor

hoogopgeleide vluchtelingen. Bunnik, De Bilt, Utrechtse

Heuvelrug, Wijk bij Duurstede en Zeist zetten zich daarnaast

ook in voor stages en werkervaringsplekken voor vluchtelingen.

UAF-alumnus Sepehr Joussefi was degene die als beleidsmede-

werker bij de Regionale Sociale Dienst Kromme Rijn Heuvelrug

de gemeenten warm kreeg voor het convenant. Dat kostte hem

als gemotiveerd oud-vluchtelingstudent niet veel moeite. ‘Zelf

kon ik met hulp van het UAF Perzische taal en cultuur stude-

ren. Ik was blij dat er iemand in mij geloofde. Aan de wilskracht

heeft het nooit gelegen. Dat zie ik bij zo veel vluchtelingstuden-

ten. Zij zijn ontembaar gedreven. Als je hen de mogelijkheid

biedt om te studeren, dan pakken ze die kans met beide handen

aan.’ Een gemeente haalt met dit convenant goed opgeleide,

zeer gemotiveerde mensen binnen: ‘Bovendien is het goed

voor het sociaal imago: een gemeente laat zien te werken aan

duurzaamheid en profiteert van de kracht van diversiteit.’

Het convenant is vooralsnog bedoeld voor oudere vluchteling-

studenten die geen recht meer hebben op studiefinanciering,

legt Sepehr uit: ‘Het gaat om diegenen die een bijbaan moeten

nemen om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Met

dit convenant is het heel realistisch dat een UAF-student zijn

studie afrondt, omdat hij een uitkering krijgt en er geen

arbeidsverplichting geldt.’

UAF-alumnus drijvende kracht achter verdragOvereenkomst schept betere kansen voor UAF-studenten

De studieloopbaan van vluchtelingen-

studenten is veelal gecompliceerd.

De omstandigheden waarin ze leven,

vormen geregeld een uitdaging en ook

de taal kan een belemmerende factor

zijn. In het vorige nummer las u over

de tegenslagen die vluchtelingstudente

Arielle ondervindt. Maar haar situatie

lag genuanceerder dan weergegeven.

In het artikel wordt ten onrechte de

suggestie gewekt dat de Hogeschool

Rotterdam hierin iets te verwijten viel.

De Hogeschool is echter erg betrokken

bij Arielle. Een studentencoördinator, de

decaan en haar StudieLoopbaanCoach

hebben haar intensief begeleid. De

betrokkenheid van de Hogeschool blijkt

ook uit het convenant dat we eerder dit

jaar met hen tekenden. Op deze manier

willen we de toegankelijkheid van het

hoger onderwijs en het studierendement

van vluchtelingen verbeteren. ‘Aan onze

opleiding in Rotterdam studeren relatief

veel studenten die Nederlands niet als

eerste taal hebben of zich in een lastige

thuissituatie bevinden. Wij hebben

begrip voor de moeilijke situatie waarin

zij zich kunnen bevinden. Het onder-

steunen van deze studenten heeft onze

bijzondere aandacht. Jammer genoeg

leiden begeleiding en ondersteuning niet

per definitie tot goede studieresulaten.

Voor een succesvolle studie zijn vele

Reacties op het verhaal van Arielle

Sepehr Joussefi (47) zorgt er met zijn werk voor dat UAF-studenten kunnen studeren. De UAF-alumnus is de drijvende kracht achter het gemeenteconvenant dat het UAF afsloot met vijf Utrechtse gemeenten.

factoren van belang en soms is het zo

dat een student ondanks haar inspan-

ning en onze begeleiding niet voldoende

punten behaalt om door te kunnen gaan’

aldus Els de Bock, Onderwijs manager

Verpleegkunde aan de Hogeschool.

Wij betreuren het dat in het artikel over

Arielle de feiten niet evenwichtig zijn

weergegeven.

Toename in vluchtelingenstroomHet zal u vast niet ontgaan zijn; de afgelopen maanden is de toestroom van

vluchtelingen toegenomen. In de media zijn de problemen en gevaren waaraan

vluchtelingen tijdens de vlucht worden blootgesteld uitvoerig belicht. Na aan-

komst op de gewenste bestemming begint een andere uitdaging; het opbouwen

van een zelfstandig bestaan. Een opleiding is daarbij de sleutel tot succes. Het

UAF wil iedere vluchtelingstudent een kans bieden en bereidt zich voor om meer

vluchtelingen te kunnen helpen bij hun studie en op weg naar een baan. Dit doen

we onder meer door met onderwijsinstellingen en het ministerie van Onderwijs,

Cultuur en Wetenschap te bespreken hoe we vluchtelingen optimaal kunnen

begeleiden en ondersteunen bij hun studie. En uiteraard zijn uw steun en betrok-

kenheid cruciaal voor het UAF om dit doel te bereiken!

Page 4: UAF Momentopname 203

4 | Momentopname nr. 203, september 2015

Stichting voor Vluchteling-Studenten UAFWilhelminapark 38, 3581 NJ Utrecht [email protected] | www.uaf.nlT 030 252 08 89

Het rekeningnummer van het UAF is NL 41 INGB 0000 0763 00

Onlangs koos een donateur voor een heel bijzondere manier om extra bijdragen in te zamelen

voor vluchtelingstudenten: Rob Verbiest wilde bij zijn uitvaart graag in plaats van bloemen een

gift aan het UAF. Zijn nabestaanden, vrienden en kennissen hebben gehoor gegeven aan deze

bijzondere laatste wens: gezamenlijk hebben zij een bedrag van € 2.115 geschonken aan het

UAF. Met dit bedrag geeft deze donateur na zijn overlijden vluchtelingstudenten een kans

op een nieuw leven. Het UAF is hem zeer dankbaar voor dit bijzondere gebaar en wenst zijn

nabestaanden veel sterkte met het verwerken van het verlies.

Voor meer informatie over inzamelingen en het opvragen van een donatiebox, kunt u contact

opnemen met Claudia Mijnders via 030 - 252 08 89 of via [email protected].

Een greep uit de bijdragen van dit kwartaal: veertigjarig jubileum € 250, promotie € 920, benoeming tot hoogleraar € 1.620, vijftigste verjaardag € 620.

In actie voor het UAF

In een tijd van vrijheids-

idealen, van glasnost en

pere strojka, zag Ekaterina

Levental haar land

langzaam uit elkaar vallen.

In Oezbekistan vond een

wissel van de macht plaats

waarbij bepaalde etniciteiten

werden achtergesteld. Als joods meisje van zestien werd

Ekaterina als apart geval behandeld. Haar vader vindt op een

dag dat het genoeg is en besluit met zijn gezin te vluchten.

‘We werden als kinderen nergens over geïnformeerd’, vertelt

Ekaterina. ‘Mijn vlucht was als een sprong in het diepe zonder

dat ik kon zwemmen.’

Ontworteld zijn, volwassen worden om dan eindelijk weer

thuis te komen; het zijn thema's die Ekaterina in haar nieuwe

voorstelling De Weg op een bijzondere manier weet neer te

zetten. Daarbij vertelt, zingt en begeleidt Ekaterina zichzelf op

de harp. De onzekere, ontheemde tiener werd snel volwassen

UAF-alumna maakt voorstelling over haar vlucht uit Oezbekistan

‘Het UAF hielp mijn droom waar te maken’

als asielzoeker in Nederland en werkte keihard om haar droom

van een groots en meeslepend leven waarheid te laten worden.

Inmiddels is ze een beroemd harpiste en operazangeres die

over de hele wereld mensen weet te raken.

Het UAF draagt ze als alumna een warm hart toe: ‘Het is niet

alleen de financiële steun, het gaat er ook om dat ze je helpen

met het waarmaken van je droom. Het feit dat er iemand in je

gelooft in een land waar niemand je kent; daarvoor ben ik ze

mateloos dankbaar. Ik beschouw het werkelijk als een groot kado

voor iedere vluchteling dat je een kans krijgt om datgene dat je

thuis niet af hebt kunnen maken, hier te vervolmaken. Het UAF

geeft vluchtelingen letterlijk een plek in de maatschappij.’

Met haar theatervoorstelling De Weg hoopt ze dat mensen

anders gaan kijken naar vluchtelingen: ‘Ik hoop iets open te

maken bij de ander, dat ‘die ander’ menselijker gaat kijken

naar een vluchteling en iets van zichzelf herkent.’

Kijk voor meer informatie op www.eur.nl/sgerasmus

Ze was nog een verlegen tiener toen ze haar land Oezbekistan ontvluchtte voor de politieke chaos. Twintig jaar later is Ekaterina Levental een succesvol operazangeres en theaterperformer. Op 17 november vindt in Rotterdam haar solo vertelconcert De Weg plaats over haar vlucht uit de voormalige Sovjet-Unie.

ontw

erp

Tan

geri

ne

desi

gn, R

otte

rdam

opm

aak

Pir

aña

grafi

sch

ontw

erp

, Utr

echt

dru

k D

e Le

kStr

oom

Gri

ffioe

n I

SSN

221

5-0

51X