Arts Mai Macroomy (43) werkte vanaf 1999 als anesthesist in een groot ziekenhuis in Bagdad. Maar na de val van Saddam Hussein werd het land onveilig voor christenen en andere minderheden. In 2005 vluchtte Mai naar Nederland. ‘Ik realiseerde me dat ik misschien nooit meer mijn beroep zou uitoefenen, maar mijn leven was belangrijker. Dat ik nu toch weer arts word, is dankzij heel hard werken én dankzij de steun van het UAF.’

‘Na de val van Saddam veranderde het

land in een enorme chaos’, vertelt Mai.

‘Tegen iedereen werd geweld gebruikt.

Als christenen liepen we extra risico, dus

besloot ik samen met mijn broer te

vluchten.’ Mai kwam in oktober 2004 in

Nederland aan. Het eerste jaar was ze

voornamelijk bezig met het verkrijgen

van een verblijfsstatus. Daarna deed ze

een taalcursus Nederlands op het ROC.

’Daar hoorde ik voor het eerst dat er een

instelling is die vluchtelingen met

diploma’s helpt om te studeren’, vertelt

Mai. ‘Ik heb toen contact gelegd met het

UAF en mijn diploma’s opgestuurd. Ook

naar het Ministerie van VWS moest ik

mijn diploma’s opsturen, omdat ik als

Lees verder op pagina 2

Samenwerking UAF en bedrijven

Startende ondernemer

Foto

: Ven

us

Veld

hoen

Mai Macroomy wordt opnieuw arts

‘Zonder het UAF had ik mijn droom opgegeven’

MaiMomentopname nr. 190, 56e jaargang, juli 2012 Kwartaalblad voor donateurs

2 | Momentopname nr. 190, juli 2012

vluchteling in Nederland een medisch beroep wil uitoefenen. Pas als die authentiek

worden bevonden, mag je een assessment a�eggen.’

Mai kreeg van het UAF een beurs om te studeren. En minstens zo belangrijk: ze kreeg

een studentenbegeleider. ‘Met haar heb ik meerdere keren per jaar contact’, vertelt

Mai. ‘We kijken dan naar mijn studieresultaten, bespreken mijn stages en ze geeft mij

steun en advies. Die steun heb ik hard nodig gehad, want er waren regelmatig moei-

lijke periodes. Bijvoorbeeld als ik tijdens stages geen klik had met de begeleidende

artsen. Als oudere student krijg je begeleiders die jonger zijn dan jezelf. Dat geeft

vaak spanning. Begeleiders willen liever geen studenten die ouder zijn dan zijzelf.

Ook kijken ze vaak niet in de eerste plaats naar medische kennis, maar naar hoe je

met collega’s en patiënten omgaat. Dat is frustrerend, want daarin heb ik een achter-

stand. Op zulke momenten had ik het zonder mijn UAF-begeleider niet gered. Zij

heeft me vaak mijn motivatie teruggegeven als ik op het punt stond om te stoppen.’

‘Mijn UAF-begeleider sleepte me erdoorheen.’

‘Als buitenlandse arts moet je in Nederland altijd een assessment doen. Dat is zwaar,

want hoeveel ervaring je ook hebt, je moet weer bij nul beginnen. Ik ben in Irak afge-

studeerd met Engelse medische boeken. In de jaren vijftig en zestig werkten er Britse

hoogleraren in Bagdad, dus de standaard van de geneeskunde in Irak was van

oudsher hoog. Al is het niveau wel wat afgezakt toen Irak onder het regime van

Saddam in de jaren negentig geïsoleerd raakte.’ Doordat Mai weer bij nul moest

beginnen, heeft ze bijna zeven jaar zonder werk gezeten. Aanvankelijk vond ze dat

moeilijk, omdat ze tenslotte al een ervaren arts-anesthesist was. Pas veel later reali-

seerde ze zich hoe groot het verschil is tussen de beroepspraktijk van Irak en

Nederland. Mai: ‘Behalve om medische kennis draait het hier veel meer om commu-

nicatie met de patiënt. Ik moest vooral op psychosociaal vlak bijleren, dat waardeer ik

nu wel.’

Mai hoopt in oktober 2012 erkend basisarts te zijn. ‘Ik vind anesthesie een mooi

beroep, dus mijn volgende doel is die opleiding te volgen’, vertelt Mai. ‘Bij de selectie

zijn mijn achtergrond en taalachterstand een handicap. Die tellen zwaarder dan de

ruime ervaring die ik in Irak heb opgedaan. Ik heb al gekeken wat ik wil als anesthesie

niet lukt. Ik heb stage gelopen in een verpleeghuis, dat vond ik leuk. Je bent dan bezig

met de hele geneeskunde.’ Er is door de vergrijzing nu al een tekort aan verpleeghuis-

artsen, en dat tekort wordt de komende jaren nog groter. Er is in Nederland dus

behoefte aan artsen zoals Mai, die zich op de ouderengeneeskunde willen toeleggen.

Vluchtelingartsen die naar Nederland komen, kunnen dit tekort deels opvangen en

zijn heel hard nodig. Ook dat is een reden voor het UAF om deze mensen de kans te

geven te studeren.

‘Zonder de �nanciële en morele ondersteuning van het UAF had ik mijn droom

moeten opgeven’, besluit Mai. ‘Wat ik bijzonder vind, is dat het UAF onafhankelijk is

en al sinds 1948 in stand wordt gehouden door giften. Er is dus een grote groep

mensen die geld geeft aan het UAF, zodat mensen zoals ik kunnen studeren. In

principe is het mogelijk dat ik het na vier jaar studie met UAF-steun toch niet haal.

Dat weerhoudt mensen er niet van om te geven. Het vertrouwen dat daaruit spreekt

in mij en andere hoger opgeleide vluchtelingen, vind ik heel mooi.’

Het leven is soms bizar. Het begint

als een droom met veel onrealistische

en kinderlijke plannen. Jaren later

worden die dromen concrete realiteit.

25 jaar geleden, toen ik nog in

Rwanda – mijn land van herkomst –

woonde, vertelde ik mijn vader eens

dat ik aan de Harvard Universiteit

zou gaan studeren. Het bleef een

droom tot mei 2011 toen ik op het

beroemde Massachusetts Institute of

Technology (MIT, een paar kilometer

van Harvard vandaan) ging spreken

over nieuwe media en het onderwijs.

Zeven maanden later, in januari 2012,

promoveerde ik aan de Universiteit

van Amsterdam. Moest ik nu nog

dromen? Nee. Het was tijd voor

realistische plannen in mijn nieuwe

land Nederland, dat op dat moment

door een �nanciële crisis getro¥en

werd. Het goede nieuws kwam in

april, toen ik werd aangesteld als

docent New Media and Online Jour-

nalism bij de Erasmus School of

History, Culture and Communication

(ESHCC). Mijn ‘verhuizing’ van de

UvA naar de Erasmus Universiteit

Rotterdam bevestigt dat mijn plek in

de academische wereld is. Maar het

verleden heeft me geleerd dat die

wereld nog leuker wordt in combi-

natie met praktisch werk. Ik blijf dus

ook journalist en mediatrainer/coach.

Olivier Nyirubugara studeerde met

steun van het UAF Digital Media

Studies aan de Universiteit Leiden.

Nyirubugara

Vervolg van pagina 1

Foto: Aleksandra M

ihajlovic

3 | Momentopname nr. 190, juli 2012

Samenwerking UAF en CINOPHet UAF werkt sinds kort samen met CINOP, een adviesorga-

nisatie die actief is op het snijvlak van leren en ontwikkelen van

mensen en organisaties. Directeur Herman van Holt: ‘We zijn

een maatschappelijke onderneming die wereldwijd werkt in

landen die in ontwikkeling zijn. In Nederland had CINOP nog

geen geschikte mvo-partner gevonden.’ Die partner werd het

UAF. De samenwerking bestaat uit advies aan UAF-mede-

werkers en mentoring van UAF-studenten. Om een voorbeeld

van het laatste te geven: directeur Van Holt is mentor

geworden van UAF-student Nargis Safarova. Zij wil een eigen

bedrijf starten en kan nu haar ideeën met Van Holt bespreken

en verder ontwikkelen. Ook kan zij gebruikmaken van het

netwerk van CINOP. Contacten zijn zeker welkom voor de star-

tende ondernemer. Bekend is immers dat vluchtelingstudenten

vaak een goed netwerk missen en daarom niet verder komen

in hun loopbaan. Voor Van Holt betekent de mentoring een

kans om zijn eigen blikveld te vergroten. ‘Het is voor een inter-

nationale club als CINOP een must om kennis van verschil-

lende culturen te hebben, want de globalisering gaat door.’

VNO-NCW schenkt € 100.000 aan het UAFOp 4 juni ontving het UAF de laatste schenking uit het

Fonds 100 jaar VNO-NCW uit handen van Bernard Wientjes.

Met de donatie van € 100.000 toont de ondernemingsorga-

nisatie haar waardering voor het werk van het UAF.

Wientjes: ‘Diversiteit voor ondernemend Nederland

is essentieel. In het Nederlandse bedrijfsleven kunnen we

het talent van vluchtelingen goed gebruiken.’

V.l.n.r.: UAF-alumnus Henry Green�eld, Ruud Lubbers en Bernard Wientjes.

Foto: Jeroen Poortvliet

De NS en het UAF: loopbaanbegeleiding

‘Kwaliteiten verschillen’De Nederlandse Spoorwegen is een van de bedrijven die met het UAF samenwerken aan loopbaanbegeleiding van vluchtelingen (zie kader). Diversiteitsmanager Ndo Ntoane vertelt over het belang van een diversiteitsaanpak voor de NS.

‘Vluchtelingen die het UAF begeleidt, zijn getalenteerde

mensen die zich in hun land van herkomst al bewezen hebben’,

zegt Ndo Ntoane, manager diversiteit bij de NS. Dat is in een

notendop de motivatie van de NS voor de samenwerking met

het UAF. De NS is geen groentje op het gebied van diversiteit.

In 2008 won het bedrijf de Diversity Award van werkgevers-

organisatie VNO-NCW. Ntoane: ‘Wij stellen goede communi-

catie met onze klanten op prijs. Daarvoor hebben we werk-

nemers met verschillende kwaliteiten nodig. Wij vatten diver-

siteit op in de breedste zin van het begrip: leeftijd, sekse,

opleiding en herkomst horen er allemaal bij. Hiermee antici-

peren we op de verkleuring van ons personeel.’ Om hen te

kunnen begeleiden leidt de NS sinds dit voorjaar diversiteits-

De ervaring leert dat vluchtelingen na een jaar hun eerste

baan niet altijd kunnen behouden. Daarom is het UAF

in april 2012 gestart met Duurzaam & Divers, een twee-

jarig project voor loopbaanbegeleiding van vluchtelingen.

In samenwerking met Seba Cultuurmanagement en een

aantal werkgevers ontwikkelt het UAF een methodiek

voor loopbaanbegeleiding van hogeropgeleide vluchte-

lingen en geeft diversiteitadvies aan werkgevers.

Meer informatie: www.uaf.nl/duurzaamendivers

coaches op. Deze kersverse coaches vinden het �jn om UAF-

studenten te begeleiden, want zo kunnen ze praktijkervaring

opdoen. Voor de vluchtelingen is het coachingstraject, dat een

half jaar duurt, een uitgelezen kans om hun eigen kwaliteiten

te versterken. Het doel voor de NS is uiteraard goede mensen

binnen te halen en te behouden; aandacht voor cultureel

diverse achtergronden maakt deel hiervan uit. In het najaar

organiseert de NS een open dag voor UAF-studenten. Daarmee

hoopt Ntoane nog meer talentvolle vluchtelingen binnen het

bedrijf te halen.

4 | Momentopname nr. 190, juli 2012

Met 35 klanten is het accountantsbedrijf van Basim Shamsa in Bergschenhoek snel gegroeid. Hij startte als ondernemer in februari 2011, aanvankelijk met vier klanten. Daarvoor had hij het traject voor startende ondernemers bij het UAF gevolgd. ‘Hoewel ik voor accountant gestudeerd heb en mijn vak goed kende, leerde ik bij het UAF pas echt wat ondernemerschap betekent’, zegt de 31-jarige Irakees.

Na een opleiding accountancy, gevolgd

door een masterstudie aan de Nyenrode

Business Universiteit, werkte Shamsa bij

een accountantskantoor. ‘Daar deed ik

vooral controlewerk. Ik miste het directe

contact met klanten, terwijl ik de

accountant zie als een partner van de

ondernemer. Daarom besloot ik mijn eigen

bedrijf op te zetten’, vertelt hij. Shamsa, die

als zeventienjarige naar Nederland

vluchtte, is al goed op weg carrière te

maken. De steun van het UAF heeft voor

hem veel betekend. ‘De medewerkers

zetten me echt aan het nadenken over wat

ik wil. Ze hielpen me ook toen ik een baan

zocht. Die ondersteuning is heel belangrijk

voor vluchtelingen die in het begin een

moeilijke tijd doormaken in Nederland.

Het UAF geeft werkelijk een kans op een

toekomst.’

Op dit moment is Shamsa nog zzp’er,

maar omdat zijn bedrijf zo hard groeit,

neemt hij binnenkort personeel in dienst.

Dat is ook nodig vanwege de interim-

audits die hij naast het accountantswerk

doet bij grote bedrijven. ‘Toch gaat het mij

niet alleen om de groei. Ik wil vooral een

stabiel bedrijf hebben en mijn klanten

behouden. Ook wil ik mijn interim-functie

uitbreiden en �scaal advies geven, ook

internationaal.’

Over het traject voor startende ondernemers leest u meer op www.uaf.nl/startendeondernemers

In actie voor het UAFEen kleine selectie van de bijdragen

van dit kwartaal:

€ 2.035 50-jarige bruiloft

€ 3.280 Studentenacties Ragweek

€ 407 Diaconie Westerkerk

€ 250 80e verjaardag

€ 3.623 Kerstactie

Wilt u een actie organiseren of een inzameling houden voor het UAF? Neem dan contact op met de donateurenadministratie, telefoon: 030 252 08 89.

Gevluchte ondernemer maakt een vliegende start

‘Direct contact is belangrijk’

Mazars, een internationaal accountants-

kantoor, organiseerde een kerstactie

voor twee goede doelen, waarvan het

UAF er een was. De actie paste in het

mvo-beleid van Mazars. Medewerkers

konden de waarde van hun kerstpakket

aan het goede doel schenken. Mazars

vulde dit bedrag aan met het geld dat

het kantoor bespaarde omdat het geen

kerstkaarten verstuurde. Dit leverde een

mooie opbrengst.

Op 10 mei ontving Boukje de Haan, hoofd

Communicatie & Fondsenwerving bij het

UAF, de cheque van Sander Boomman,

partner-aandeelhouder bij Mazars.

Basim Shamsa

Wachtlijst krimpt

Goed nieuws voor vluchtelingen die zich vanaf nu bij het UAF aanmelden: mede dankzij

uw steun is de wachtlijst �ink geslonken. Vluchtelingen moeten nu vier maanden wachten

tot ze met hun studievoorbereiding kunnen beginnen, terwijl ze eind vorig jaar nog twee

keer zo lang moesten wachten.

Donateurenadministratie: donateuren@uaf.nl | www.uaf.nlT 030 252 08 89 | rekening 76300

Stichting voor Vluchteling-Studenten UAFWilhelminapark 38 / Postbus 14300, 3508 SK UtrechtT 030 252 08 35 / info@uaf.nl / www.uaf.nlontwerp Tangerine design, Rotterdamopmaak Piraña gra�sch ontwerp, Utrechtdruk De LekStroom Gri²oen