Tilburg, 23 mei, 9.30 uur. Op de afrit

Tilburg-Zuid staat een heuse file. Het

is dan al duidelijk dat het die dag in

het Willem II-stadion druk zal wor-

den. Er is voor de eerste keer een ex-

tra voortent geplaatst om de inschrij-

vingen snel te laten verlopen. Een

klein detail als bewijs dat het congres

elk jaar strakker en dus beter wordt

georganiseerd. Piet van de Kerkhof,

bestuurslid van de VVON met de por-

tefeuille Technische Zaken, heeft wel

een verklaring voor de behoorlijke

toename van het aantal aanwezige

trainers. “Dit jaar hebben we een aan-

tal weken voor het congres nog een

mailing de deur uitgedaan. Dat heeft

zeker 400 extra deelnemers opgele-

verd. Bovendien krijgen we als VVON

steeds vaker telefoontjes van clubs

die vragen hoe zij hun trainer kunnen

stimuleren voldoende licentiepunten

te verzamelen. Dan verwijzen we ze-

ker naar dit congres, want hier wordt

kwaliteit geboden. Bij elke demon-

stratie in het land plaatsen trainers

kritische kanttekeningen. Dat is in Til-

burg niet anders, maar wie er voor

openstaat, kan elk jaar opnieuw veel

opsteken van zo’n congresdag. Of je

nu in het betaald voetbal, het ama-

teur- of het jeugdvoetbal werkzaam

bent.”

BeïnvloedingBij het uitdelen van de stembiljetten

voor de uitverkiezing ‘beste amateur-

trainer van het jaar’ hoor je deze keer

de naam van Henk de Jong al door de

ruimte zoemen. Tussen de badges van

de gasten van de CBV liggen er heel

wat met namen van bekende trainers.

Zo zitten al heel vroeg Ronald Koe-

man en dus ook Tonny Bruins Slot op

de tribune. Vooral de laatstgenoemde

is een uurtje later heel enthousiast

over de eerste demonstratie, die ver-

zorgd wordt door de jeugdtrainers van

FC Twente/Heracles. Ook Bruins Slot

valt de bijzondere opbouw op, die el-

ders in deze uitgave tot in details

www.devoetbaltrainer.nl

Internationaal trainerscongMet ruim 1200 trainers uit heel Nederland en België was de zevende

editie van het Internationaal Trainerscongres de drukst bezochte.

Steeds meer ontwikkelt dit congres zich niet alleen als een dankbaar

moment om broodnodige licentiepunten te sprokkelen. De echte lief-

hebbers vinden het blijkbaar fantastisch om bijna zeven uur lang de-

monstraties en lezingen te volgen en daarmee vakkennis op te snui-

ven. Ook is het congres dé ontmoetingsplek geworden om collega-trai-

ners te ontmoeten en visies uit te wisselen. Opvallend: ook steeds

meer trainers uit het betaald voetbal tonen interesse en spreken lo-

vend over wat er in Tilburg allemaal aan ontwikkelingen voorbijkomt.

Tekst/

Tjeu Seeverens

4.Congres 2009 12-06-2009 11:02 Pagina 2

D e V o e t b a l t r a i n e r n r . 1 6 2 2 0 0 912 13

wordt toegelicht. Er staan drie speci-

fieke groepen op het veld: verdedi-

gers, middenvelders en aanvallers. In

elk blok begint de training met speci-

fieke oefenstof, gerelateerd aan de li-

nie en daarbinnen ook nog eens aan

de positie. Of om in termen van de FC

Twente/Heracles-trainers te spreken:

“Individuele beïnvloeding binnen de

groepstraining.”

Cruij f fIn het eerste deel is de weerstand ge-

ring, maar de inbreng van de trainer

groot. Naarmate de training vordert,

neemt de weerstand toe en de

coaching af. Bijna elke trainer langs

de lijn blijkt een specialist te zijn in

het trainen van die specifieke linie.

Tonny Bruins Slot weet het zeker: “Jo-

han Cruijff is daarmee in 1985 begon-

nen. In Amerika had hij bij het base-

ball gezien hoe er bij deze sport ex-

toppers werden ingezet om heel spe-

cifiek met bepaalde groepen spelers

te trainen. Een aparte trainer voor de

pitchers, de honkmannen of de out-

fielders. Dat sprak hem vanaf het be-

gin bijzonder aan. Als trainer van

Ajax heeft hij toen Frans Hoek ge-

vraagd om de jonge Stanley Menzo te

trainen. Een aparte keeperstrainer in

de technische staf was iets wat we in

Nederland tot dan niet kenden. Niet

veel later was er een soortgelijke rol

voor Barry Hulshoff weggelegd als

trainer/coach die zich vooral met de

verdedigers bezighield. Het is goed te

zien dat een club als FC Twente/Hera-

cles een trainingsmodel heeft ontwik-

keld, waarbij elke groep tijdens de

training door zo’n specialist wordt ge-

coacht. In het tweede deel is er een

oefenvorm voor de middenvelders en

aanvallers, maar de specifieke

coaching blijft. Dat is ook zo in de

eindvorm waarin elke speler vanuit

z’n positie blijft spelen. Een uitsteken-

de opbouw voor zo’n groep van Onder

19-talenten. Ik heb begrepen dat ze

komend seizoen dit idee ook voor an-

TT RR AA II NN EE RR SS CC OO NN GG RR EE SS

ongres opnieuw geslaagd

4.Congres 2009 12-06-2009 11:02 Pagina 3

dere, iets jongere leeftijdsgroepen

gaan uitwerken en dat spreekt me ze-

ker aan.”

Toch heeft Tonny Bruins Slot ook een

kritische opmerking: “De bezetting

voor het doel in het aanvallende blok

was niet goed. Daar werd onvoldoen-

de op gecoacht. Cruijff en ik spraken

decennia geleden al van de Gouden

Driehoek. Op het moment dat de

voorzet bijna gegeven wordt, moet de

positie bij de eerste paal bezet wor-

den door een van de spitsen. Van de

andere kant moet een spits naar bin-

nen komen om een eventueel doorge-

schoten bal te kunnen inschie-

ten. De drie-

hoek wordt

compleet ge-

maakt door een

inschuivende spe-

ler, die in de cen-

trale ruimte tussen

zestienmeterlijn en

penaltystip moet

komen. Zeker als je

voor vleugelspelers

kiest, kun je dit niet

genoeg benadrukken.”

De MosInmiddels heeft Aad de

Mos zijn plek in het af-

geschermde gedeelte van de hoofdtri-

bune gevonden. Hij volgt ook kritisch

wat zijn collega’s van FC Twente/Her-

acles te bieden hebben. “Wat meteen

opvalt, is dat er een gedachte achter

zit. Toch kan de uitvoering beter. Ik

begrijp dat er voor zo’n congres met

al die demonstraties niet allerlei lij-

nen op het veld worden uitgezet.

Maar plaats dan in elk geval vier cor-

nervlaggen als ijkpunten voor de

dieptepasses op de vleugelspitsen. Je

zag dat spelers daar de hele dag

moeite mee hadden. Ook moet je bij

een demonstratie met zoveel spelers

goed nadenken over de shirts. Dat

was bij dit eerste onderdeel onnodig

verwarrend voor de trainers op de tri-

bune. Heel positief vond ik dat er in

de specifieke oefenstof voor de verde-

digers extra aandacht aan het koppen

werd besteed. Dat gebeurt in Neder-

land veel te weinig.”

Aad de Mos geniet zichtbaar bij de

tweede demonstratie van Raymond

Verheijen, waarin op de twee grote

stadionschermen de hartslag van

liefst negen spelers te volgen is. Af-

hankelijk waar en hoe er druk wordt

gezet, stijgt of daalt de hartslag. Aad

de Mos: “Al heel wat jaren geleden

schakelde ik de universiteit van Leu-

ven in om zulke hartslaggegevens te

gebruiken voor een verantwoorde

trainingsopbouw. Het mes snijdt aan

twee kanten: de uitkomsten zijn zo-

wel voor de trainer als de spelers in-

teressant. Het werkt heel motiverend

als je de spelersgroep met deze cijfers

confronteert. Geen en-

kele

speler vindt het

leuk als hij, in vergelijking met de

andere spelers, beduidend slechter

scoort.

Je mag als trainer daarin niet door-

schieten. Net als bijvoorbeeld video-

opnames zijn deze gegevens niet

meer dan een hulpmiddel. Ik signal-

eer een trend in de voetbalwereld dat

sommige trainers er te grote waarde

aan hechten. Dan zie je zo’n collega

tijdens een wedstrijd net wat te ont-

spannen in een dug-out zitten. Na

een wedstrijd legt hij voor de came-

ra’s uit dat hij bepaalde situaties de

volgende dag eerst eens terug wil zien

voordat hij conclusies wenst te trek-

ken. Zulke trainers hebben nooit de

scherpte die je van een coach tijdens

een wedstrijd mag eisen. Dat vind ik

trouwens ook van al die trainers die

in de dug-out alles opschrijven. Het

kan niet anders dat je dan in het mo-

derne topvoetbal, waarin alles toch al

zo ontzettend snel gaat, belangrijke

situaties en dus coachingsmomenten

mist. Je kunt je beter op het coachen

zelf concentreren. Laat anderen maar

opvallende dingen opschrijven of op-

nemen.”

Verhei jenTijdens de aansluitende workshop

blijkt al snel hoeveel trainers bijzon-

der geïnteresseerd zijn in het periodi-

seringmodel van Raymond Verheijen.

In de vorige en deze uitgave legt Ver-

heijen uit hoe hij zijn visie op basis

van eigen ervaringen verder ontwik-

keld heeft. Zijn gedachtegoed levert

zulke boeiende vragen bij de aanwezi-

gen op, dat je kunt concluderen dat

een uurtje-Verheijen eigenlijk per de-

finitie te kort is.

’s Middags wordt amateurtrai-

ner Eric Meijers op dit bijzon-

dere platform voor de leeuwen

gegooid. Hij bewijst dat het

een goede zaak is om tijdens

zo’n internationaal congres

ook zo’n trainer een kans te

geven zijn visie in praktijk

te brengen. Sterker nog: de

gekozen vormen zorgen

zelfs voor een toename

van de discussies op de

tribune en dat is niet al-

leen een kwestie van

herkenbaarheid.

De Haan/CoerverAls Foppe de Haan bijgekomen is van

de emoties die de Oeuvreprijs bij hem

hebben losgemaakt, stapt hij als laat-

ste het veld op om met een team van

SC Heerenveen aan de slag te gaan.

Vlak voor zijn laatste coachmoment

stapt buiten het stadion Wiel Coerver

in de auto van zijn vaste begeleider

Joep Haan. Maar niet voordat hij grote

schriften laat zien met honderden

nieuwe oefenvormen, louter geba-

seerd op de passeeracties van Zidane

en Maradona. Zijn eindconclusie is

dezelfde als in de afgelopen jaren.

Coerver, vaste gast, in de herhaling:

“De jeugd is goud. Maar heb jij eens

geteld hoeveel summiere balcontac-

ten al die spelers vandaag hebben ge-

had doordat hun trainers ook deze

keer voor veel te grote groepen ko-

zen? Dat ze dat volgend jaar op dat

grote beeldscherm maar eens turven!

Wat Foppe demonstreerde, was zeker

niet slecht, maar ook hij koos voor te

grote groepen en ruimtes. Hoe wil je

dan de baas over de bal worden?”

Sommige dingen in het leven veran-

deren nooit. Daar zullen Wiel én zijn

omgeving mee moeten leven.

www.devoetbaltrainer.nl

4.Congres 2009 12-06-2009 11:02 Pagina 4