1

www.gildeolvlof.be Editie januari 2013

INLEIDING

Beste Gildeleden,Geachte Confraters,

Mag ik aan u allen, namens het bureau van de Kapel van Onze Lieve Vrouwe Lof en namens mezelf, oprechte wensen overmaken bij het begin van het nieuwe jaar. Moge het samen zijn en het zich geborgen voelen, het steeds meer samen voelen, het elkaar bij de hand nemen bij alles wat nog komt en het samen verder gaan, onze wens zijn voor u bij de aanvang van dit nieuwe jaar 2013!

De tijd staat niet stil. Elke tijd vraagt een specifieke aandacht. Ook met onze Kapel trachten we mee te gaan in nieuwe evoluties.

Het is een bijzonder genoegen u te kunnen aankondigen dat begin februari eerstkomend ook ‘virtueel’ bezoek aan onze Kapel zal mogelijk zijn. Onder de impuls van onze conservator, dhr. Jan Engels, heeft een nieuwe website voor de Kapel gestalte gekregen. Het loont de moeite om, ook virtueel, kennis te maken met onze Kapel via het bezoek aan die website.

We hebben als Kapel een belangrijk materieel patrimonium dat bestaat uit publicaties, historische nota’s, notulen van algemene vergaderingen en van bestuursvergaderingen van bij de oprichting tot nu, ledenlijsten, historisch en wetenschappelijk onderzoek, naast kunstvoorwerpen en een waardevolle textielcollectie, liturgisch zilverwerk en het aloude beeld van O.L. Vrouw van Antwerpen met haar siermantels.

U zal het allemaal van dichtbij kunnen bekijken via die website. We hopen door te informeren, over wat we hebben en wat we waren doorheen de eeuwen, een weg tot dialoog te openen en op die wijze een mogelijke bijdrage te kunnen leveren aan het bouwen van een levende kerkgemeenschap.

Via het navolgend adres zal deze website via internet toegankelijk zijn: www.gildeolvlof.be

Het feest van Maria Lichtmis, 2 februari a.s., is het feest van onze Patrones waarop wij jaarlijks vóórafgaand aan de eucharistieviering de nieuwe Kapelmeesters verwelkomen.

Dit jaar hebben we het genoegen op te nemen als Kapelmeesters: mevrouw Luce Verlinden-Cuypers en de heren Antoine d’Hollosy en Alain Cols. We heten hen van harte welkom in onze broederschap. De voortdurende vernieuwing laat ons toe het statutair doel van onze Kapel ten uitvoer te leggen en de continuïteit van de werking ervan te waarborgen.

Dit jaar vieren we het Paasfeest reeds op 31 maart. De veertigdagentijd vangt aan met Aswoensdag op 13 februari.

Tijdens de vasten houden we naar jaarlijkse gewoonte onze Vastenrecollectie samen met onze zuster Kapel van het allerheiligste Sacrament. Ze zal dit jaar doorgaan op zaterdag 23 maart 2013 in het parochiecentrum, Heilige Geeststraat 23, om 10.00 h. Onze gastspreker die heeft toegezegd om hierbij voor te gaan is onze bisschop mgr. Johan Bonny. We zijn ervan overtuigd dat u talrijk zal aanwezig zijn op dit bezinningsmoment in de voorbereiding naar Pasen.

U is altijd welkom in de Kapel van Onze Lieve Vrouwe Lof. We hopen U bij gelegenheid te mogen ontmoeten.

Hugo SebreghtsVoorzitter.

2

Sinds 2000 is 2 februari - feest van de Opdracht van Jezus in de Tempel - door Paus Johannes Paulus II geduid als het feest van de religieuzen.

RELIGIEUZEN: ZE ZIJN ER NOG

Je kunt hen - met wat oplettendheid - overal vinden. Maar dan moet je je wel bevrijden van de goedkope spot over het beeld - van de ‘zusters’ of de ‘nonnen’ - zoals dit vaak opduikt in goedkope reclameclichés.

Neen, je ziet hen niet in lange habijten en opzienbare kledij. Over het algemeen dragen ze gewone niet opvallende kleren. Maar ze zijn daar waar mensen hen nodig hebben.

Ze zetten zich in zoals en samen met zoveel vrijwilligers bij voedselbanken, in parochies, bij de vierdewereld werking, in opvanghuizen, in rusthuizen om een alleenstaande een bezoekje te brengen en vaak om er dagelijks of wekelijks een gebedsmoment te verzorgen.

Vele religieuzen zijn oud en hebben een fantastisch interessant leven achter de rug in een school of in een kliniek, hier of in verre landen. Ze blijven geïnteresseerd in wat gebeurt in kerk en maatschappij. Ze lezen erover, ze bidden ervoor, ze steunen waar het kan. Hoeveel mensen – jong of oud – vinden bij hen niet een luisterend oor, een meelevend hart, een wijs woord.

Er zijn er ook die - relatief jong nog - actief bezig zijn vanuit een evangelische bewogenheid. Ze weten zich gerugsteund door hun oudere medezusters. Zo vindt men hen als niet opvallende maar drijvende kracht bij IPB, of stimulerend aan de zijlijn van de school- of ziekenhuispastoraal, of als morele steun voor jonge begeleiders bij de organisatie van

speelpleinwerking.

Ze zijn ook daar waar leken niet kunnen zijn, zoals dag en nacht in een opvangtehuis voor vrouwen en kinderen in moeilijkheden. Of ze verzekeren een warme thuis voor kinderen en jongeren die omwille van omstandigheden op internaat zijn..en nog veel meer.

Ja, ze zijn er nog. Religieuzen zijn er ook altijd geweest. Vanaf de tweede eeuw zijn ze al gesignaleerd, al heetten ze dan anders, de asceten en de maagden, eerst individueel, maar dan in groepen, monniken en monialen, en later zusters en broeders voor scholen en ziekenhuizen, voor geestelijk en lichamelijke gehandicapten hier en in de missies. Ze willen het evangelie in hun eigen bestaan waarmaken op een uitgesproken en radicale manier. Zij werden religieus om het evangelie ook in het bestaan van anderen tot zijn recht te laten komen, vooral daar waar het levensgeluk bedreigd wordt.

Een religieuze durft het aan effectief en affectief niet een eigen gezin te stichten. Geen eigen bezit op te bouwen en niet zelf het eigen werkprogramma uit te stippelen. Dat drievoudig engagement beleeft ze niet op haar eentje, maar samen met medezusters. Zusters zijn mensen van vlees en bloed.

Het zijn vrouwen die niet anders zijn dan de moeders en de zussen van de gezinnen waaruit ze zijn voortgekomen. Het zijn vrouwen die een grote belofte doen en heel hun leven nodig hebben om ermee klaar te komen. Ze weten best dat dit enkel mogelijk is als er een vitale binnenzijde is: een persoonlijke en een gemeenschappelijke intense volgehouden omgang met het evangelie, met Jezus Christus als de Levende omgang met de Vader. Religieus leven staat of valt, maakt blij of verzuurt, in de mate dat er spiritualiteit insteekt.

Zullen ze er in de toekomst nog zijn?

Het is eigen aan ons mensen om ook iets van die toekomst te willen zien. In de meeste congregaties kijken zusters bezorgd en vaak ontmoedigd naar het slinkend aantal leden, naar het sluiten van huizen, naar het verdwijnen van congregaties. Maar zijn we er op de eerste plaats voor onze opvolgers? Zijn we er op de eerste plaats voor het voortleven van ons Instituut?

Onze reden van bestaan ligt primair in het heden. Wij, die nu leven met geloof en liefde in hart en handen, wij moeten vandaag zien te doen wat we – vanuit het

3

www.gildeolvlof.be

evangelie – kunnen doen. Het is niet belangrijk of we talrijk zijn of het ooit nog worden.

Belangrijk is het voor ons dat we vandaag naar Gods wil leven. Natuurlijk het denken over de toekomst van ons werk hoort ook bij ons leven. Het is een redelijke zorg, maar het meest eigenlijke wat wij voor de toekomst kunnen doen, is de beleving van onze eigen roeping nú.

Zolang wij leven, zullen we bidden en werken, zullen wij naar elkaar omzien en naar de lijdende mensen omzien. God geve de vruchtbaarheid en áls Hij die geeft, dan zal Hij onze wijze van ‘evangelisch’ leven ook wel besmettelijk maken. Onder dit opzicht werkt de crisis die wij doormaken wellicht zuiverend.

Sandra Schneider zegt: “Het religieus leven is geen winstgevend bedrijf, waarvan de productie een nieuwe verpakking of een nieuwe publiciteitscampagne nodig heeft omdat de statistieken geen winst meer aantonen. Religieuzen kiezen om God te gaan zoeken, waarbij van elke andere levenstoewijding wordt afgezien om het Koninkrijk van God in deze wereld te bevorderen met al de energie van hun leven”. En verklaart: “Het actieve vrouwelijke religieuze leven heeft toekomst” (Sandra Schneider, Een profetische toekomst voor de vrouwelijke religieuzen,UISG, nr. 148, pp.40-45). (Lutgardis Craeynest zdb)

DE VEERTIGDAGENTIJD, een mening ...

Nooit kan een wijze van vasten opgelegd worden aan een medemens. Suggesties, voorbeelden, richtlijnen kunnen

wèl. Ieder zal voor zichzelf uitmaken –gewetensvol- èn met vallen en opstaan hoe zij of hij zich ‘zuivert’ en de overtollige balast afwerpt.

Een vorm van vasten leg je jezelf op als christen, naar het voorbeeld van bepaalde figuren of herders of pontifexen en zekere heiligen die het kunnen weten.

Kardinaal Danneels gaf de bijzonder mooie brochures uit ter gelegeheid van Kerstmis en Pasen. Hij gaf ook conferenties ivm de vastenperiode ( geheel in het begin van zijn bisschopsambt was er een herderlijk schrijven met een geheugensteuntje: het klavertje vier ! Soberheid – Bidden – Aalmoezen geven – Bekering door biecht en boete)

In zijn laatste jaar als actief bisschop in het ambt, voorafgaand aan zijn pensioen schreef hij nog in 2009 over vasten: Het vasten zelf is bijna helemaal verdwenen … Of liever, het is verhuisd naar de sector “fitness” of ‘wellness’ … Maar vasten is meer dan zorgen voor de lijn!

Vasten is zonder meer een tijd van zelfbeheersing, een jaarlijks weerkerende zachte dressuurtijd om wat ons steeds weer doet terugplooien op ons ‘ik’, kwijt te geraken.

Vasten doet ons niet alleen beter kijken naar God maar ook naar onze broeders en zusters in nood. Vandaar de campagne Broederlijk Delen.

‘Wat we niet kunnen gebruiken, hoort ons niet toe, “ zei Ambrosius al in de vierde eeuw. De goederen van de wereld zijn de eigendom van alle mensen. Ze zijn ons maar geleend voor zover we die nodig hebben. Het overtollige is niet van ons. Laat niet zien dat je vast maar … laat ons alvast beginnen met te vasten. Tot zover de kardinaal.

H.Geest van wijsheid en verstand, help mij het geschreven woord om te zetten in de praktijk. Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand help mij mijn zwaktes om te buigen in sterktes. Jezus van Nazareth, kijk me aan als ik Uw Goede Week ernstig overweeg.

Goede Vader vol van barmhartigheid, laat mij op Pasen het lege graf ervaren. Uw vaderlijke bezorgdheid reikte zover dat u Jezus niet in de dood hebt gelaten maar hem aan iedereen terugschonk op de Paasmorgen. Sterk ons vertrouwen, verruim onze liefde en maak ons blij met uw aanwezigheid. (P.Guiette)

4

Onderstaand drukken wij de homilie van Monseigneur Bonny af, welke hij hield ter gelegenheid van de priesterwijding van Koenraad Janssen op zaterdag 8 december 2012.

PREEK PRIESTERWIJDING

Broeders en Zusters,Beste Koen,

De lezingen van uw priesterwijding gaan niet over de Goede Herder of over de roeping van de apostelen. Ze gaan niet over de broodvermenigvuldiging of over de genezing van een blinde.

Dat zijn nochtans lezingen die best zouden passen bij een priesterwijding. We hebben zojuist de lezingen gehoord van het feest dat we vandaag op 8 december vieren: het feest van Maria Onbevlekt Ontvangen.

Het zijn lezingen die gaan over twee vrouwen: over Eva en over Maria. Ze gaan over de tegenstelling tussen vervreemding van God of verbondenheid met God. Het zijn lezingen die volledig passen in de adventstijd. Hoe kunnen Maria en de advent ons helpen om de diepere zin van deze priesterwijding te vatten?

De advent duurt amper vier weken. In deze vier weken stapt de kerkgemeenschap opnieuw in de verwachting waarmee het volk van God naar de komst van Jezus heeft uitgezien. Het volk van God is een volk van verlangen.

Het ziet uit naar de komst van de Heer, zoals een wachter uitziet naar de morgen of zoals een zwangere moeder uitziet naar de geboorte van haar kindje. In het Oude Testament –en in het Nieuwe- staan veel meer bladzijden over hoop en verwachting, dan over vervulling en voltooiing. Echt

wachten is geen pretje. Wachten duurt altijd te lang. Het maakt ongemakkelijk en onzeker. Van wachten krijg je het op de zenuwen. Heel onze kerkgemeenschap maakt vandaag een tijd van wachten door.

De Kerk die achter ons ligt, kennen we. De Kerk die voor ons ligt, kennen we niet. We hopen op nieuwe signalen, maar kunnen die zelf niet maken of verhaasten. Heel onze Kerk zit in een adventsperiode. Wat heeft een priester met deze tijd van wachten te maken? Heel veel.

Hij waakt bij de bron van het geloof en van de hoop. Niet zenuwachtig, maar rustig en met vertrouwen. Samen met de gelovigen leest hij in de heilige Schrift en gaat hij op zoek naar woorden en gebaren die uitzicht bieden. Hij helpt mensen om sporen van Gods nabijheid te vinden in de ingrijpende gebeurtenissen van het leven, zowel de vreugdevolle als de pijnlijke. Hij gaat mensen voor in het vertrouwen dat alle leven in Gods hand geborgen is. Beste Koen, ik hoop dat je in onze tijd op zoek mag gaan naar tekenen van Gods nabijheid, met de ijver van een profeet en het geduld van een moeder.

Zo komen we bij de lezing uit het Evangelie. Maria krijgt de vraag te horen om de moeder te worden van Hem naar wie het hele volk al zo lang met verlangen uitziet. Zij was door die vraag geheel ontdaan.

Het was duidelijk niet haar vraag aan God, maar Gods vraag aan haar. In het onverwachte van Gods vraag wortelt het geheim van elke roeping. Niet dat Gods vraag niet bij ons zou passen. Integendeel. Het is dezelfde God die ons schept en die ons roept. Zijn roeping geeft richting en zin aan het leven en de talenten die wij van Hem ontvingen. Alleen is de samenhang tussen ons leven en Gods vraag niet meteen duidelijk. Voor Maria was het zeker niet meteen duidelijk. ‘Hoe zal dit geschieden?’ was haar eerste reactie.

Beste Koen, het heeft ook bij jou een tijd geduurd vooraleer je de samenhang zag en aanvaardde tussen jouw leven en Gods roepstem om priester te worden. Je hebt een tijd van aarzelen, zoeken en groeien doorgemaakt vooraleer je de stap durfde zetten. De priesteropleiding in Bovendonk en de pastorale stage in Brasschaat hebben je vervolgens geholpen om je leven en je roeping dichter bij elkaar te brengen. Die weg is echter niet af. Zoals iedere christen zal je als priester een vol leven nodig hebben om jouw leven en jouw roeping dichter op elkaar te laten aansluiten. De Geest die je vandaag ontvangt, zal je daarin bijstaan. Hij zal ook jou overschaduwen met zijn kracht.

5

www.gildeolvlof.be

Midden deze advent en midden deze priesterwijding staat de figuur van Maria. Haar antwoord aan de engel is ons richtsnoer: ‘Zie de dienstmaagd van de Heer; mij geschiede naar uw woord’. Het is een woord van vertrouwen en van overgave: ‘aan mij en door mij mag geschieden wat u hebt aangekondigd’. Met dat woord kon een nieuw verhaal beginnen: het verhaal van de menswording. Met dat woord zijn alle nieuwe gebeurtenissen in het leven van de Kerk begonnen.

Nieuw leven in de Kerk begint in het hart van gelovigen die, op Gods vraag, de woorden van Maria leren nazeggen: ‘Zie de dienstmaagd van de Heer; mij geschiede naar uw woord’. Beste Koen, als priester zal je vele taken toebedeeld krijgen. Mensen zullen een beroep op je doen voor een brede waaier van pastoraal dienstwerk. Wat houdt al die taken samen? Wat is de kern ervan?

Misschien wel dit: dat je als priester mensen mag helpen om de woorden van Maria ook tot hun woorden te leren maken. ‘Zie de dienstmaagd van de Heer; mij geschiede naar uw woord’: die woorden kunnen voor ieder mens het begin van een nieuw en vooral een ander verhaal betekenen. Wat dat nieuwe of andere verhaal inhoudt kan

jij als priester niet voorspellen. Dat zullen de mensen zelf wel ontdekken en ondervinden. Als jij hen als priester maar uitnodigt en helpt om tot dat antwoord te komen, het antwoord van Maria. Op dat punt lijkt een priester enigszins op de engel Gabriël: zijn belangrijkste taak is volbracht, en hij mag naar huis (of naar de hemel) terug, wanneer mensen Gods verlangen over hun leven hebben ontdekt en tot een nieuw ja-woord zijn gekomen. Ik hoop dat je dat als priester vaak mag meemaken. Want daarover gaat het.

Beste Koen, veel priesters en gelovigen zijn vandaag in de kathedraal aanwezig. Ze zijn blij en dankbaar voor de priesterwijding die je vandaag ontvangt. Ze zullen je steunen met hun gebed en met hun vriendschap. Wees een priester met een warm hart voor mensen en een warm hart voor God: dat is het mooiste wat je hun kan teruggeven. Voor al het overige zullen we nu bidden tot de heilige Geest: dat Hij met zijn gaven over jou mag komen, voor het dienstwerk waartoe Jezus je roept.

Amen.

(+ Johan Bonny, Bisschop van Antwerpen)

VASTEN 2013

In de contemplatieve gemeenschappen (die nog steeds bestaan!) is deze periode de beste van gans het jaar èn de meest inspirerende. De veertig-dagen-tijd impliceert nog steeds een zeker pshysische ascese maar vooral een hogere gebedsintensiteit; de terugkeer naar de bron. Geen feest kan immers degelijk gevierd worden zonder grondige voorbereiding en zorg. Dit geldt in de eerste plaats voor Pasen.

Wat hebben wij, meestal leken, die niet in de woestijn der contemplatie leven, maar in de steeds snelle voorthollende wereld, aan heel dat gebeuren? De vroeger pedagogie van niet snoepen en geen vlees op zeker dagen enz. komen nu archaïsch over, al had ze het educatief voordeel dat er iets op brede schaal gebeurde ter voorbereiding van het grote Paasfeest.

Nu is dat allemaal veranderd, niet noodzakelijk ten goede, alhoewel! De vastenpraktijk is numeriek verschrompeld van een algemeen verspreid gebruik tot een praktijk van een kleine elite; meer gelovig, dieper en intenser. Inderdaad vrezen we geen woorden: de consequent pratikerende

gelovige behoort tot de elite van de Kerk; hij of zij mag en moet er fier op zijn.

Uiteraard niet in de betekenis van de Farizeeër en de tollenaar. (maar dat had u al begrepen) De kwantiteit haalt het zeker niet meer wat de biechtpraktijk betreft, maar zij die wel nog te biechten gaan, zullen dit met meer oprechtheid doen. De voorbereiding van de viering van Jezus’ Verrijzenis heeft een lange en intense voorbereiding; het is dan immers Pasen. Wat is daarvoor vandaag de dag voorradig?

Spirituele lectuur, versobering van het dagelijks leven, generositeit ten overstaan van noodlijdenden zowel naast ons als in de derde wereld, gebed en overweging van het leven en lijden van Jezus, het zich oefenen naar eigen perfectie toe. Tot zover enkele suggesties. Zodoende kunnen we onze soms sluimerende honger naar Jezus omzetten van suggestie naar actie.

Geen eigen gelijk en lusteloosheid (dit laatste punt werd al in de vierde eeuw door Cassianus in het licht gesteld) maar adrenaline en innerlijke vrede. (Paul Leysen)

6

Onderstaand publiceren wij enkele uittreksels uit het ‘Reglement van de Kapel van de H. Moeder Gods in de Onze-Lieve-Vrouwe kerk te Antwerpen’, zoals goedgekeurd tijdens de Kamervergadering van 2 februari 1877.

UITREKSEL VAN HET REGLEMENT

I. Bestuur der Kapel – Dienende Meester

De Kapel der H. Moeder Gods in de Onze-Lieve-Vrouwe Kerk, ingericht ten jare 1478, onder den naam van Gilde van O.-L.-Vrouw Lof, heeft tot doelwit haren alouden eeredienst als Patrones der Stad en der Kerk in stand te houden en te doen aangroeien.

Het Bestuur der Kapel is toevertrouwd aan de vergadering der Kapelmeesters welke onder hen kiezen eenen Voorzitter, eenen Ondervoorzitter, twee Secretarissen, twee tresoriers, eenen Bestuurder der Fondatiën, eenen Archivaris en eenen eerten en tweeden Kamerling van het Eerwaardig Beeld.

De gewone dienst der Kapel wordt waargenomen door de vier laatst ingeleide of dienende Meesters, in tabbaard. Deze zijn tegenwoordig alle Zaterdagen in de Mis en in het Lof alsook in het Lof van den Zondag wanneer hetzelfde in de Kapel geschiedt; in alle deze diensten vergezellen zij het Allerheiligste met licht en doen de Collectie. Zij maken deel van de Comitaten en vergezellen met de twee voor hen ingeleide Meesters het Allerheiligste in Processiën en Reductiën, waarin zes Heeren verzocht worden.

Op een der dagen van het Octaaf, na het Lof, wordt er ten koste, der vier jongste confraters in de Kapelmeesterskamer eene Collatie gegeven aan dewelke de aanwezig zijnde Meesters deelnemen en waarop de Eerw. Heeren Deken en Kapellaan ingelijks worden uitgenodigd.

II. Inleiding van nieuwe Meesters

Den dag der Inleiding, wordt er ten 9 ure eene Mis van den H. Geest door den Eerw. Heer Kapellaan gelezen. De Plechtige Mis der Inleiding wordt gecelebreerd door den Hoogwaarden Heer Deken, welke daartoe bij tijds aanzocht wordt door de jongste der dienende Meesters: deze zijn ook gelast Hem te bedanken na de Mis, even als na de Diensten welke door Hem of door de Eerw. Heeren Onderpastoors in de Kapel verricht worden.

Onder het zingen van den Gloria worden de nieuwe Kapelmeesters, in tabbaart, door de twee jongste Heeren

naar hunne daartoe bestemde plaats geleid. Het ten offer gaan geschied in de volgende orde: de eerw. Heer Kapellaan, de Voorzitter, de nieuwe Meesters gevolgd van al de andere aanwezige Heeren. Bij de Reductie, gaan de nieuwe Kapelmeesters onmiddellijk voor de Heeren van Venerabel Kapel.

Na elke Inleiding wordt er den nieuwen Meesters door de laatst ingeleide Meesters een Banket aangeboden waarop al de Confraters verzocht worden; de Eerw. Heeren Deken en Kapellaan worden er toe uitgenodigd.

De nieuwe Kapelmeesters zullen betalen:

1° Als inkomgeld eene som bepaald door de Algemene Vergadering.

2° Eene bijdrage van fr. 30 als kapitaal voor de fondatie ingesteld tot zielerust van overledene Kapelmeesters. De jaarlijkse contributie of flambeeuw-geld is bepaald op 60 frank.

III. Verschillende diensten

Het geheele Korps der Kapelmeesters wordt verzocht:

1° In alle Plechtige Missen en Loven van het Octaaf van O.-L.-V. Hemelvaart; van de Feestdagen van O.-L.-V. Geboorte, Onbevlekte Ontvangenis en Lichtmis; van den jaarlijkschen Triduum ter eere van O.-L.-V. van Lourdes; van O.-L.-V. Boodschap en van het Feest der H. Anna op 26 Juli; (Bij al deze Missen en Loven, wordt het Allerheiligste vergezeld, voor den Dienst door zes Heeren, en na den Dienst door al de aanwezigen. De Collecte wordt gedaan dooe één of meer der Meesters);

2° Bij den Opzet van het Eerwaardig Beeld den vooravond van O.-L.-V. Hemelvaart na de vesperen, te 3 ure, en bij den Afzet, den laatsten dag van het Octaaf na het Lof van 6 ure;

3° In de generale Processiën van het H. Sacrament en van Onze-Lieve-Vrouw;

4° In de Processie der zweetende ziekte, den vierden Zondag van September;

5° In de Reductiën van Witten-Donderdag te 10 ½ ure en te 8 ure ’s avonds, en Goeden Vrijdag te 10 ½ ure;

7

www.gildeolvlof.be

6° In de Plechtige Uitvaart voor een overleden Kapelmeester (voor elk dezer uitvaarten ontvangt ieder Kapelmeester een kaartje geldig voor twee brooden te bekomen in de Kapel na het eindigen van den Dienst);

7° In de uitvaart welke jaarlijks gecelebreerd wordt op 3 of 4 februari voor al de afgestorvene confraters;

8° In de Processiën van den eersten dag van het Octaaf der Gelovige Zielen;

9° In de reductiën voor en na de Hoogmis en voor en na het Lof, op de feestdagen van Paschen, O.-H. Hemelvaart, Sinxen, Allerheiligen en Kerstmis;

10° Bij de plechtige toewijding van het nieuw jaar aan het Heilig Hart. (1ste Zondag van het jaar te 5 ure);

11° In de diensten der maand Mei (in de week Lof te 8 ure, ’s Zondags Plechtige Mis te 10 ure, Lof te 5 ure).

Diensten voor zes Heeren:

De maandelijkse Reductie van Generale Communie (3de Zondag der maand, Lof te 5 ure.) Er wordt ten offer gegaan den eersten rn laatsten dag van het Octaaf van O.-L.-Vrouw Hemelvaart, op de Feestdagen van O.-L.-Vrouw, op den Feestdag van de H. Moeder Anna, en in de uitvaarten. In de Processiën, Reductiën en alle andere Diensten schikken zich de Kapelmeesters volgens orde van inleiding.

BOEKBESPREKING

’John Henry Newman’ door Ian VerOxford University Press (ISBN 978-0-19-959659-1)

Deze zopas verschenen nieuwe druk van dit werk is een must. De onlangs heilig verklaarde kardinaal Newman is een reus in het gelovig en intellectueel Engeland van de negentiende eeuw en sedert kort met meer naambekendheid de kampioen van “geloven” in heel onze Kerk.

In dit jaar van het geloof verdient deze bekeerling uit de Anglicaanse Kerk en kardinaal van de Rooms Katholieke Kerk, gevierd professor aan de universiteit van Oxford en diep denker van wereldformaat, onze volle aandacht.

Als zoveel heiligen heeft hij zijn periode van stilte en beproeving gekend, van tegenkanting , wat niet wegneemt

en wel in tegendeel, dat men zich kan optrekken aan deze boeiende figuur, die over de grenzen kon kijken. Henry Chadwich van ‘The Observer’, bestempelde dit boek dan ook als “gripping… a very splendid book”.

Het leest vlot en de 750 pagina’s gaan er in snelle kadans door. In dit boek vindt men een getuigenis van geloof en moed, van bekering, authentiek denken en kritische geest. (Paul Leysen)

VASTENRECOLLECTIE 2013

Graag nodigen wij u, uw familie en vrienden uit op onze jaarlijkse vastenrecollectie op zaterdag 23 maart om 10u00 in het parochiecentrum van de kathedraal in de Heilige Geeststraat 21 te Antwerpen.

Monseigneur Johan Bonny, bisschop van Antwerpen, zal spreken over het thema:

‘De rol die vandaag is weggelegd voor de kapellen in het kerkgebeuren’

Wij verwachten u en de leden van alle andere Mariakapellen van Antwerpen rond 09.30 uur en zouden graag starten om 10u00. De conferentie wordt besloten met een eucharistieviering.

Wij rekenen op een talrijke opkomst voor deze geestelijke activiteit van onze beide kapellen.

Hugo SebreghtsVoorzitter Gilde van O.L. Vrouwe Lof

Harold de Schaetzen Voorzitter Kapel van het Allerheiligste Sacrament

8

FEBRUARI

za 02/02 Maria Lichtmis 15u45 Installatie van de nieuwe Kapelmeesters 16u00 Kaarswijding + plechtige Eucharistieviering 19u00 Jaarlijks ledendiner

woe 13/02 Aswoensdag (begin van de veertigdagentijd) 18u00 Aswijding, asoplegging en eucharistieviering

MAART

za 23/03 Vastenrecollectie 10u00 Mgr. Johan Bonny over ‘de rol die vandaag is weggelegd voor de kapellen in het kerkgebeuren’ in het parochiecentrum, Heilige Geeststraat 23 om 10u00

do 28/03 Witte Donderdag 10u00 Missa Chrismatis 20u00 Coena Domini + aanbidding tot 22u30

vr 29/03 Goede Vrijdag 15u00 Kruisweg 20u00 Goede Vrijdagdienst met gezongen passieverhaal, kruisverering en communiedienst

za 30/03 Stille Zaterdag 21u00 Paaswake

zo 31/03 Hoogfeest van Pasen 10u30 Pontificale mis en Pauselijke Zegen

DE TABBAARD - editie januari 2013

Is een publicatie van de Kapelmeesters van de Gilde-Onze-Lieve-Vrouwe Lof, Groenplaats 21 te 2000 Antwerpen. Elke auteur is verantwoordelijk voor de inhoud van zijn bijdrage. Hele of gedeeltelijke overname uit dit tijdschrift mag enkel gebeuren na raadpleging van de redactie en mits uitdrukkelijke bronvermelding.

Verantwoordelijke uitgever: Hugo Sebreghts, Meistraat 21 - bus 61, 2000 Antwerpen.Redactieadres: Peter Nédée, Van Putlei 10, 2018 Antwerpen.Werkten mee aan deze editie: H. Sebreghts, L. Craeynest zdb, P. Guiette, P. Leysen en P. Nédée.

Gedrukt: Universitas AntwerpenLidgeld Gilde: minimum €20 op rekening BE98 3200 9190 0193