T H I N K I N G _ H A N D

36
T H E _ T H I N K I N G _ H A N D Damien Nunes - MMA+

description

al het werk samengevoegd

Transcript of T H I N K I N G _ H A N D

Page 1: T H I N K I N G _ H A N D

T H E _ T H I N K I N G _ H A N D

Damien Nunes - MMA+

Page 2: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 1

Tijdens de verschillende opdrachten is het de bedoeling geweest het idee/beeld dat in het geheugen staat zo snel mogelijk te reproduceren op papier. Ik heb gemerkt dat ik verschil-lende perspectieven en tekentechnieken heb toegepast om het idee zo duidelijk mogelijk te verbeelden. Hier was ik op het ogenblik zelf niet bewust van maar ik zie nu wel dat ik eerst goed denk wat is het idee en welke manier van tekenen geeft dat het beste weer aan diegene die de prent te zien krijgt. Accenten worden op delen van de tekening gelegd die meer moeten opvallen zodat er een duidelijk onderscheid ontstaat tussen hoofdzaak en bijzaak. De extra dimensie die aan de tekeningen worden toegevoegd door het maken van een drieluik zorgde ervoor dat de tekeningen op een nieuwe manier bekeken kunnen worden. Er worden koppelingen gemaakt tussen verschillende tekeningen van verschillen-de eigenaren met verschillende subjecten. Op deze manier ontstonden er vervreemde per-spectieven en routes. Enkele van deze zorgden voor een zekere interesse. Het verwoorden van deze interesse was voor mij in eerste instantie redelijk lastig. De logica botste met mijn gevoel. Ik heb er toen bewust voor gekozen om mijzelf te mengen in de discussie om een poging te wagen mijn onbewust gevoelens bewust uit te drukken. Zo vond ik de derde tekening erg interessant omdat het perspectief wordt doorgezet in de volgende tekening. De onderlinge schaal strookt totaal niet zoals te verwachten is maar de diepte is door te trekken in de tekeningen die volgen.

De schoolroute die ik vanuit geheugen heb gereconstrueerd is een combinatie van een plattegrond in de stijl van Kevin Lynch om de route tussen school en thuis weer te geven. De kronkelingen en bebouwing aan de weg is hierin duidelijk gemaakt en is een stuk abstracter weergegeven dan de uiteindelijke school zelf. Deze staat in de werkelijkheid in een open gebied waardoor het contrast tussen het bedrukte van de tussenroute en het uiteindelijk einddoel duidelijk wordt. De school met zijn omgeving is vanuit een vogelper-spectief getekend om de sfeer van de school naar voren te komen. Bepaalde elementen op het schoolplein zijn toegevoegd om de sfeer compleet te maken. Zo is het klimrek, de basketbalpaal en het omringende dierenpark duidelijk te zien.

De opdracht waarmee je met twee personen tegelijk moest schetsen waren luchtig van op-zet. Op een speelse manier werden er varianten van een ontwerp neergezet voor een uit-breiding van de academie. Ik heb het redelijk makkelijk ervaren om verder te borduren op de ideeën van een ander. De wisselwerking en snelheid waarmee de ontwerpen geprodu-ceerd werden vielen mij erg mee. Een dergelijke manier van brainstormen zou een meer-waarde kunnen zijn om de input van verschillende leden van een team op papier te krijgen. Een actieve houding van alle participanten is dan wel degelijk van belang. In elke tekening is de samenwerking tussen beide partijen duidelijk zichtbaar. In geen enkele tekening is één kleur dominant aanwezig.

Page 3: T H I N K I N G _ H A N D
Page 4: T H I N K I N G _ H A N D
Page 5: T H I N K I N G _ H A N D
Page 6: T H I N K I N G _ H A N D
Page 7: T H I N K I N G _ H A N D
Page 8: T H I N K I N G _ H A N D
Page 9: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 2

De schetsen die zijn gemaakt aan de hand van een mondelinge verbeelding van een kinderschets van een medestudent hebben mij doen verwonderen. De uiteindelijke tekeningen van de verschillende studenten konden nogal eens van elkaar verschillen. Dit had te maken of het verhaal goed aansloot bij diegene die de woorden moest omzetten tot een tekening. Zo was bij het schip van Bert lastig om inzichtelijk te krijgen wat voor een slagschip hij bedoelde. Een oud zeilschip van een authentieke armada of een stelen slagschip van de vorige eeuw. Het niet duidelijk voor ogen krijgen wat de spreker bedoelde zorgde ervoor dat ik werd gedwongen om de woorden vrij te interpreteren en zelf een slag aan het verhaal te geven.

De opdracht waarbij wij onze handtekening moesten zetten is heel bewust ingezet. In mijn ogen moest de handtekening redelijk groot en duidelijk zijn. Het is uiteindelijk ook niet de handtekening geworden die ik normaal gesproken gebruik. Ik heb gestreefd naar een elegante ‘nieuwe’ handteken-ing die lijkt al jaren te zijn toegepast. Nadat de eerste handtekening is gezet heb ik geprobeerd dus te verfijnen. Het is een combinatie geworden van het versimpelen van het origineel en het versnellen van het maken van de handtekening door middel van repetitie. Mijn doel was om een veel zeggen-de pure handtekening te maken zonder al te veel franjes die representa-tief zou moeten staan voor mij. Het spelen met kleur, lijndiktes, materiaal zorgen voor nieuwe invalshoeken over hoe de handtekening daadwerkelijk wordt gezet.

De opdrachten die volgden hadden allemaal een hoge snelheidsfactor in zich. Het was niet al te veel denken maar vooral doen. Doen op gevoel in dit geval. Naderhand reflecteren op hetgeen dat geproduceerd werd. Wederom kwam het subjectieve hier weer naar voren. Ik vind de gelaagd-heid die ik in enkele tekeningen heb gekregen erg mooi. Verder vind ik de vindingrijkheid van het verbeeldend karakter van tekst en afbeeldingen interessant in de latere opdrachten. Ik heb mijzelf blijkbaar toch bewust gedwongen nieuwe manieren van verbeelding toe te passen. Ik ben tevre-den over de compositie van het uiteindelijk resultaat.

Page 10: T H I N K I N G _ H A N D
Page 11: T H I N K I N G _ H A N D
Page 12: T H I N K I N G _ H A N D
Page 13: T H I N K I N G _ H A N D
Page 14: T H I N K I N G _ H A N D
Page 15: T H I N K I N G _ H A N D
Page 16: T H I N K I N G _ H A N D
Page 17: T H I N K I N G _ H A N D
Page 18: T H I N K I N G _ H A N D
Page 19: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 3

Tijdens deze les hebben we eerst het gebouw van de ABK bezocht en moe-sten wij door middel van schetsen de ervaring van het gebouw vast leggen. Dit mocht meer zijn dan enkel ruimtelijk. De kleinere schetsen zijn vastgel-egd in een schetsboekje en daarna zijn er twee schetsen gemaakt waarin een beeld van de route werd vergroot.

Ik heb mij wederom hier gedwongen om op verschillende manieren ver-schillende ervaringen vast te leggen. Zo viel mij het contrast tussen details zoals metselwerk op met het abstracte stucwerk dat door het gehele ge-bouw te vinden is. Het kwam over als een drie dimensioneel canvas waarin verschillende details waren verwerkt. Mijn eerste tekening is daarom een detail dat geplaatst is in een hoek van het blad zodat er een interessante compositie ontstaat tussen het ‘lege’ en het detail.

Verder viel mij de ongedwongen sfeer op in het gebouw. Overal waren briefjes te vinden en plekken die door mensen zijn ‘ingenomen’ en eigen gemaakt. Daarom kon een persoonlijke boodschap niet uit de ervaring ont-breken.

Daarnaast heb ik tekeningen gemaakt die meer passen in het repertoire van een architect. Zo zijn er ruimtelijke impressies gemaakt om de dimensies van verschillende ruimtes weer te geven. Sommige ruimtes vielen op door het licht dat er aanwezig was. Door juist alleen de tinten van de ruimte aan te geven zonder eerst een lijntekening te maken was in mijn ogen een juiste manier om de sfeer weer te geven.

De verschillende tekentechnieken en de verschillende subjecten zorgen voor een breed beeld van de ervaring van het gebouw. Ik heb er daarom voor gekozen één collage te maken met enkele details op het ‘witte canvas’ en één ruimtelijke tekening waarin diepte en schaduwwerking juist naar voren kwam. Voor mij vatten deze twee tekeningen de sfeer weer omdat de dimensies van de ruimtes enkel maar voor een deel voor de ruimtelijke ervaringen zorgden.

Page 20: T H I N K I N G _ H A N D
Page 21: T H I N K I N G _ H A N D
Page 22: T H I N K I N G _ H A N D
Page 23: T H I N K I N G _ H A N D
Page 24: T H I N K I N G _ H A N D
Page 25: T H I N K I N G _ H A N D
Page 26: T H I N K I N G _ H A N D
Page 27: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 4

Het naaktmodel tekeningen vond ik erg interessant. De anatomische uitleg van het menselijk lichaam spraken mij erg aan. Ik ben daarom ook bewust gaan kijken hoe het spel tussen spiermassa en bot een spel was tussen concaaf en convex. Ik ben van mening dat het contrast in tekentechnieken gedeeltelijk is gelukt. Ik had de spiermassatekeningen toch eerdere wat meer in een tonentekening willen uitdrukken maar toch vind ik dat er een mooi contrast is ontstaan tussen het harde skelet en de zachtere spiermas-sa. Door de snelheid van de opgave kwam de kunst van het weglaten naar voren. Zowel de spiermassa tekening als het skelet zijn beide goed herken-baar. De ribben zijn bijvoorbeeld niet uitgetekend maar borstkas is uitein-delijk wel duidelijk herkenbaar definieert.

Het daadwerkelijk naaktmodel tekening vond ik in eerste instantie erg lastig. Het opzetten van de verhoudingen tussen verschillende lichaamsdelen is iets wat ik niet als makkelijk heb ervaren. Door wat momenten van trial en error heb ik het model naar mijn mening voldoende opgezet en kon ik be-ginnen met toneren van het lichaam. Zo komt de spiermassa en rondingen van het lichaam goed duidelijk naar voren. De grootste uitdaging lag bij mij om een realistische weergave van het beeld te krijgen. Door het perspec-tief en de houding van het model was het lastig om de voorlichting over de anatomie van het lichaam daadwerkelijk toe te passen in het opzetten van de verhoudingen. Verder uitwerking van verschillende eigenschappen van het lichaam zoals de arm of het gezet vereiste toch meer aandacht om een realistische weergave te krijgen. Ik ben van mening dat ik hierin gedeeltelijk ben geslaagd. Verdere proporties zouden in deze ledematen moeten worden opgezet en uitgewerkt om de tekeningen nog meer waarheidsge-trouw te maken.

Door middel van het opzetten van enkel het been en het bovenlichaam is opnieuw gezocht naar de verhoudingen van het lichaamsdeel. Ik heb hier toen met opzet gezocht naar het spel tussen concaaf en convex om tot een goede weergave te komen. 

Page 28: T H I N K I N G _ H A N D
Page 29: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 5

Voor deze les heb ik een afbeelding meegenomen van de favella’s van Rio de Janeiro, Brazilië. Het beeld sprak mij aan omdat het beeld in eerste instantie chaotisch lijkt maar er na wat langer te kijken toch enkele struc-turen te vinden zijn. Door middel van verschillende schetsen probeer ik de opbouw, textuur en structuur te ontrafelen en door middel van het samen-voegen van de lagen en het toevoegen van kaders tot nieuwe interessante composities te komen.

Het eerste beeld is een abstracte weergave van de rode steen, het groen, de raamopeningen en de blauwe watertonnen die overal zijn terug te vinden. De overgangen komen hierin duidelijk naar voren. Zo is het groen meer aan-wezig in de diepte dat hoogstwaarschijnlijk heeft te maken met de manier waarop de favella de berg op is gebouwd. Hoe hoger je komt des te minder bebouwing aanwezig zal zijn. Er ontstaat een overgang tussen het gecul-tiveerde en het natuurlijk.

In de wirwar van de gebouwde omgeving is het perspectief lastig te ontrafe-len. Ik heb er daarom voor gekozen de lijnen die terug te vinden zijn in en-kele opvallende gebouwen uit te lichten om het perspectief van elk object te ontrafelen.

Verder vielen de diagonale lijnen op in het beeld die de dieptewerking van de compositie weergeeft. In een kleurengradatie is weergegeven hoe de verschillende lagen achter elkaar staan en diepte van de afbeelding geven.

Als laatste heb ik een contrast gegeven aan de twee façades die zichtbaar zijn van de verschillende bouwwerken. Zo wordt heel snel duidelijk hoe sommige gebouwen georiënteerd zijn ten opzichte van het perspectief van waaruit de afbeelding genomen is.

Dit is samengevoegd tot verschillende composities met het thema: contrast, diepte en de gebouwde context. Vervolgens heb ik een extra compositie gemaakt waarin een enkele objecten worden uitgelicht die mij opvielen.

Ik vond het erg interessant te zien om een beeld te ontrafelen die in eerste instantie geen duidelijk opbouw lijkt te hebben. Door middel van het inka-deren werd door de kunst van het weglaten een nieuwe laag toegevoegd die meer informatie aan het beeld toevoegt. Zo is de kadrering van het contrast erg duidelijk. De kleur en de textuur geven duidelijk een contrast aan. Op de oorspronkelijke foto is dit contrast minder sterk aanwezig maar in deze abstracte weergave wordt het gelijk kenbaar.

De dieptewerking is in mijn ogen ook erg duidelijk Het is een combinatie van de diagonale lijnen en het weglopen van het perspectief in de diepte. De onderliggende lagen versterken dit en laten nog een glimp zien van de bebouwde context.

Door het uitlichten van één enkele laag vervalt de diepte en komt het ac-cent op de horizontale beleving te liggen. Dit wordt versterkt door de laag die de oriëntatie de gevels weergeeft.

Page 30: T H I N K I N G _ H A N D
Page 31: T H I N K I N G _ H A N D
Page 32: T H I N K I N G _ H A N D
Page 33: T H I N K I N G _ H A N D
Page 34: T H I N K I N G _ H A N D
Page 35: T H I N K I N G _ H A N D

L E S _ 6

Ik heb gekozen voor deze afbeelding omdat het in mijn ogen gedeeltelijk erin slaagt de essentie van mijn project weer te geven. Het bouwwerk is een drie-generatiewoning met twee hoofdverblijven die gekoppeld is door middel van een balk waarin de slaapvertrekken zijn gesitueerd. Door de samenstelling van het gebouw en de situatie op de dijk tussen Borgharen en de Maas krijgt het bouwwerk als verbindend element tussen de twee en kan worden gezien als een soort poort gebouw. De beweging door deze ‘poort’ is dus belangrijk en zal dus in mijn vervolg prent duidelijk naar voren moeten komen.

De setting moet een ochtend voorstellen in het weekend waar men kan genieten van de opkomende zon en voor een wandeling gaat in de uiter-waarden van de Maas. Door de opkomende zon ontstaat er een duidelijk contrast tussen de lucht en de dijk. Op deze harde grens bevindt zich dan ook mijn poortgebouw. Achter het gebouw bevind zich de opkomende zon die voor tegenlicht zorgt. Het licht valt tussen de twee hoofdmassa’s zodat de onderdoorgang extra wordt uitgelicht en de beweging richting het maas-gebied versterkt.

De zachte omgeving waarin gewandeld wordt is met een extra textuur weergegeven en had de bedoeling om het volledige maasgebied met elkaar te verbinden nadat die door de lichtinval van de zon is opgedeeld.

Ik denk dat de prent redelijk is gelukt maar de volgende keer zal ik bewust een keuze maken voor een tekenmateriaal dat past bij het eindbeeld. Het potlood is moeilijk hanteerbaar om sommige zachtere effecten te creëren. De zachtheid kwam gelijk in de tekening toen ik krijtmateriaal kon lenen om textuur toe te passen in het uiterwaardengebied.

Page 36: T H I N K I N G _ H A N D