HOOFDREDACTIENeal PetersenEINDREDACTIEGeert Jan DarwinkelKasper DijkREDACTIELennart BeishuizenBert Jan BrandsPieter BrouwersGeert Jan DarwinkelVincent Van GenechtenPieter HorstmanJustin KevenaarPaul KlompAizo LijcklamaIngmar MeijerMarco PostJoep SmeetsJurian UbachsJeroen VeenstraSeb VisserRichard van WelieFrank WielaardJules ZaneJan Willem ZeldenrustCOLUMNISTENMatthijs van den BeukelJeroen ElshoffLeander SchaerlaeckensPeter van VlietFOTOGRAFIEGetty ImagesPRODUCTION, ARTDIRECTION & DESIGNDarChicago Ltd.MET DANK AANIssuu, ScribusSportAmerika TheMagazine is een uitgavevan Petersen Media. Nietsuit deze uitgave mag opwelke wijze dan ookworden gekopieerd zonderuitdrukkelijketoestemming van deuitgever. © PetersenMedia 2012 ­ Alle rechtenvoorbehouden.

De NFL­playoffs deden hun naam en faam meer dan eeraan in het afgelopen weekend. Kort na mijn landing inBoston afgelopen week vertelde mijn cabdriver vol trots dathij al enkele Super Bowls live had mogen aanschouwen.Fantastische belevenissen, vond hij, maar het plezier van deSuper Bowl haalde het nooit bij het playoffweekend.Met deze wetenschap, en die van onzeeigen Geert Jan Darwinkel (@Darch), dievia Twitter aangaf klaar te zijn voor hetmooiste weekend van het jaar, ging ik erzaterdagmiddag goed voor zitten (tochlekker, zo zonder tijdsverschil).Over alle wedstrijden kan je natuurlijkalles lezen in dit nummer, maar ik wil ereven een speciaal moment uithalen.Denver en Baltimore namen in de eerstewedstrijd direct alle twijfels weg. Vrijwelelke NFL­game is genieten, maar ditweekend gingen alle remmen nog eensextra los. Nadat de torenhoge favoriet Denver er in eigen huisverrassend uitvloog, ontspon zich na afloop een prachtigmoment. Terwijl de meeste fans, journalisten en zelfs spelershet stadion al hadden verlaten, zocht Peyton Manning dekleedkamer van de Ravens op.Peyton, vaak de grond in geschreven vanwege zijn slechtehouding na nederlagen, wilde Ray Lewis nog even in alle rustfeliciteren met de overwinning – een beeld met tweetoekomstige Hall of Famers die enorm veel respect voorelkaar hebben en dat ook tonen. Juist dit tekent voor mij hetechte NFL­gevoel. Hoe hectisch, passievol en chaotisch het ersoms aan toe gaat, het respect blijft altijd aanwezig. Datmaakt de NFL fantastisch om te volgen.Gelukkig merken wij dat steeds meer mensen #SportAmgebruiken tijdens een NFL­game en stromen deaanmeldingen voor onze gratis SuperBowlParty massaalbinnen. Nederland lijkt steeds meer te ontdekken hoefantastisch deze sport is.Veel leesplezier,

Doug Marrone wordt denieuwe head coach van deBuffalo Bills. Marrone stondin de afgelopen vier seizoenenaan het roer van de SyracuseOrange en had hier een 25­25record. De 48­jarige coach tekent eencontract voor vier jaar • Jerry Jones wasontevreden over de defense van de DallasCowboys in 2012, en dusmocht defensive coordinatorRob Ryan vertrekken. Vol­gens de uitgesproken eige­naar waren de nederlagentegen Seattle (7­27) en Chi­cago (18­34) de spreekwoor­delijke druppel. Ryan zelfreageerde laconiek: “Binnenvijf minuten heb ik wel weer een baan.”Monte Kiffin zal Ryan opvolgen • Tiendagen na ‘Black Monday’ viel toch nog hetdoek voor Jacksonville Jaguars­coachMike Mularkey. Na een desastreus 2­14seizoen besloot de nieuwe GM DavidCaldwell schoon schip te maken. Volgensgeruchten zou de nieuwe eigenaar van deJags een oude bekende binnen willenbrengen: Greg Roman, offensivecoördinator van de San Francisco49ers. De twee waren huisgenotenin hun studententijd • Terwijlde discussie over hetspelen van RobertGriffin III nogsteeds een hottopic is, heeftde jonge QBinmiddels denoodzake­lijkeoperatie achter derug. De kruisband vanRGIII was volledigafgescheurd nadat hij inhet vierde kwart van deplayoff­wedstrijd tegenSeattle met zijn voet in hetgras bleef steken. Hij ligt er6­8 maanden uit •

De Sacramento Kings verhuizennaar Seattle. De gebroeders Maloofverkopen de club voor zo’n 500miljoen dollar. De bedoeling is omde club opnieuw om te dopen tot deSupersonics, de spelers in deoriginele goud­groene outfits telaten opdraven en de eerste twee seizoenenin de oude Key Arena wedstrijden af tewerken alvorens te verhuizen naar eengloednieuw stadion • SteveNash werd in deafgelopen week devierde speler die dekaap van de10.000 assistsbereikte. Nashvoegde zich daarmeebij het selectegezelschap MagicJohnson, John Stockton en JasonKidd • De Milwaukee Bucks en coachScott Skiles hebben met onderlingetoezegging hun samenwerking opgezegd.Skiles was sinds 2008 aan de slag inMilwaukee en leidde ze in 2010 naar deplayoffs • Legende Phil Jackson heeftdan weer laten weten dat hij niet vanplan is om ooit nog te coachen. Meeruitleg wou de ex­coach van de ChicagoBulls en de LA Lakers niet geven. Dit wasgeen goed nieuws voor de BrooklynNets, die Jackson graag haddenaangeworven na het ontslag vanAvery Johnson • Het was goed mistussen Carmelo Anthony enKevin Garnett. Na een opstootjetijdens de wedstrijd vielen er heelwat woorden tussen beidesupersterren. Die woordenwaren voor Anthony blijkbaarzwaar genoeg om Garnett op tewachten aan de spelersbus vande Boston Celtics. Gelukkig bleefalles onder controle. “Ik wilde enkel eengesprek van man tot man”, verteldeAnthony •

Wat een fantastischeshutout van The BaseballWriters Association ofAmerica. Voor de tweede keer in 42 jaartreedt er geen één speler toe tot de Hall ofFame. Een duidelijk statement richtingThe Steriod Era. Maar hoort Coopers­town een museum te zijn over degeschiedenis van de sport, of toont hetslechts schone schijn? • Eén schrijver vondhet nodig om één stem uit te brengen aanpitcher Aaron Sele (wie??). Dit zijn dus de'writers' die we serieus moeten nemen? •Hall of Famer Goose Gossage was inzijn nopjes dat mannen als BarryBonds en Roger Clemens nietwerden toegelaten. "Alsof je aan jekinderen moet uitleggen dat valsspelenmag". Gossage vergeet even dat 'cheaten'van alletijden is, zoals het stelen vantekens, het knoeien met knuppels en hetfixen van wedstrijden • Curt Schillinghad de mooiste uitspraak over de Hall ofFame stemming: “Iedereen was schuldig,of je nou PED's gebruikte of er niets tegendeed om het gebruik een halt te stoppen.Deze generatie is rijkgeworden, maar het lijkt eropdat we nu een dure prijsbetalen” • Toeval of niet: eendag later maakte de MLBbekend dat er nu ookgedurende het seizoenbloedtesten afgenomenmogen worden • JustinUpton van deArizonaDiamondbacksheeft een trade naar deSeattle Marinersgeblokkeerd • AdamLaRoche heeft voor twee jaarbijgetekend bij de WashingtonNationals. Het lukte LaRocheniet om op de markt de gewenstebetere aanbieding te vinden •

We beginnen deze week mettriest nieuws. In een ziekenhuisin Boston overleed vorige weekKatie Moore, de 32­jarigevrouw van Dominic Moore.De center van de San Jose Sharks misteal de laatste twee playoffwedstrijden vanzijn club tegen de St. Louis Blues in 2012,omdat hij zijn vrouw wilde bijstaan in haarstrijd tegen leverkanker • De ColumbusBlue Jackets zullen huntweede draftkeuze vanvorig jaar in 2013 moetenmissen. Verdediger RyanMurray onderging de afge­lopen week een operatie aanzijn schouder en is zes maan­den uitgeschakeld • Goednieuws voor de LA Kings.Jonathan Quick onderging in augustuseen kleine medische ingreep maar lijkt optijd klaar om bij aanvang van het seizoenzijn vertrouwde plek tussen de palen in tenemen. Een fitte Quick is essentieel als deKings hun huzarenstukje van vorig jaarwillen herhalen • Het is nog niet zekerof de New Jersey Devils dit seizoenkunnen beschikken over hunsterspeler Ilya Kovalchuk. De generalmanager van SKA St. Petersburg, de KHL­club waar Kovalchuk nu nog vooruitkomt, wil al het mogelijke doenom zijn landgenoot voor de club tebehouden. Er gaan zelfsgeruchten dat ze hem voor dertigmiljoen dollar per jaar inRusland willen houden • NicklasBäckström keerde nietzonder kleerscheuren teruguit de KHL. De steraanvaller vande Washington Capitals liep in deafgelopen maand een blessure aanzijn nek op en bezoekt nu in de VSeen specialist die hem van zijnproblemen moet afhelpen. Eén vandeze problemen is duizeligheid •

Boston Celtics is bezig aan de bestereeks wedstrijden van het seizoen. Derecordkampioen won vijf duels op een rijen Jared Sullinger laat eindelijk van zichhoren. De rookie van het jaar zalSullinger hoogstwaarschijnlijk nietworden, maar in de laatste tienwedstrijden toonde hij zijn potentie.Sullinger was een potentiële top­vijf­keuze bij de Draft van afgelopen juni,maar door problemen met zijn rug lietenveel teams hem links liggen. Uiteindelijkbelandde hij op de 21ste plaats en viel inde handen van de Celtics. Sullinger speeltdit seizoen gemiddeld slechts negentienminuten, maar is daarin goedvoor zes punten en zesrebounds. In de laatste tienwedstrijden scoorde hij echterruim tien punten en pakte hijmeer dan acht rebounds. Opvallend: zijnplus­minus is het met plus­75 het hoogstevan alle spelers. Na hem komt KevinGarnett met plus­60.Tegen de Phoenix Suns deze weekspeelde Sullinger statistisch gezien zijnbeste wedstrijd van het seizoen. De 20­jarige forward noteerde zijn tweededouble­double van het seizoen met twaalfpunten en maar liefst zestien rebounds.Zo werd Sullinger de eerste niet­startende Celtics­rookie sinds 1979 diezestien of meer rebounds pakte. Dit werdmeteen gevolgd door een derde double­double in de zege op Houston Rockets.Dankzij de zegereeks staan de Celtics‘gewoon’ weer in de top­acht van deEastern Conference (overigens welprecies op plek acht). Als de ploeg vancoach Doc Rivers constant kan blijvenpresteren, zal Boston nog wel stijgen inde rankings. Al is het vooruitzicht van eenmatchup tussen Boston Celtics en MiamiHeat in de eerste ronde van de playoffsook best aanlokkelijk.TEKST JAN WILLEM ZELDENRUST

Russell Wilson verdient de Rookie ofthe Year Award niet alleen vanwege zijnprestaties op het veld, maar nog meer omwat hij heeft moeten doen om zelfs maargenoemd te worden onder de kandidatenvoor die prijs.Terwijl Andrew Luck en Robert GriffinIII als eerste en tweede werden gekozenin de Draft, moest Russell Wilsonwachten tot de derde ronde voordat hijdoor de Seattle Seahawks als 75steoverall werd opgepikt. Het meestgehoorde argument bij de teams die hemlinks lieten liggen: Wilson zou met zijn 1meter 80 te klein zijn voor een NFL­quarterback.Luck en Griffin werden al direct alssterren aangemerkt en dus stond voor hetseizoen al vast dat één van hen de Rookieof the Year zou worden. Wilson moest inSeattle eerst de strijd aangaan met free­agent signing Matt Flynn om de positievan starting quarterback te verdienen.Terwijl de Seahawks in het begin vanhet seizoen nog een vereenvoudigdeoffense speelden, was het spel van Wilsonal snel reden voor coach Carroll om zijnquarterback meer vrijheid te gunnen. Dievrijheid leidde vanaf Week 10 tot zestientouchdownpasses tegenover slechts tweeinterceptions.Over het hele seizoen gooide Wilson voor3118 yards en 26 touchdowns (eenevenaring van het rookierecord) envoegde daar bovendien 489 rushingyards en vier rushing touchdowns aantoe. Wilson is een complete quarterback,hij doet passend niet onder voor Luck enis over de grond even goed als Griffin.Russell Wilson kwam geruisloos deNFL binnen, maar hij heeft het door zijnprestaties verdiend om het seizoen alsRookie of the Year af te sluiten.Aizo Lijcklama.

Rookies die in de derde rondeworden gedraft, horen niet zo goed tezijn, althans niet zo snel. En alhelemaal niet als het quarterbacksbetreft. Russell Wilson bewees hettegendeel: hij was niet eens goed, hijwas fenomenaal.Volgens velen was hij te klein, en toenhij als 75ste speler gekozen werd doorde Seattle Seahawks zou hij volgens deexperts als backup dienen voor MattFlynn. Andrew Luck en Robert Griffinwaren de grote namen die met elkaarvoor deze prestigieuze award zoudenvechten, Wilson zou geen rol vanbetekenis gaan spelen.Maar toen begon het seizoen, enWilson was zowaar de starter voorSeattle. Het was een gewaagde zet vancoach Pete Carroll, die echter dondersgoed wist wat hij deed. Gaandeweg hetseizoen boekte de jonge quarterbackvooruitgang en de cijfers lieten dit zien.Na week 10 gooide Wilson zestientouchdowns tegenover slechts tweeinterceptions. Hij zou zelfs hetrookierecord van Peyton Manningevenaren voor meeste touchdowns inéén seizoen. Maar laten we nietvergeten wat echt belangrijk is: hijbracht Seattle naar de playoffs, en waszelfs de last rookie standing.Luck verzamelde de meeste passingyards voor een rookie in één seizoen.Griffin behaalde de hoogstequarterback rating. Maar touchdownswinnen wedstrijden, en daarin blonkWilson uit. Neem daarbij mee datSeattle op de ranglijst van zwaarsteschema’s in de NFL 11e staat, enWashington en Indy respectievelijk 24een 14e, en je kan maar tot éénconclusie komen: RWIII verdient dezeaward!Justin Kevenaar.

Waarom schrijf ik dit stuk eigenlijk?Robert Griffin III was een kandidaatvoor de MVP­titel voordat AdrianPeterson de hemel bestormde, wat nouRookie of The Year? In elk ander jaardan 2012 had Griffin deze prijs al inoktober ontvangen, maar RGIII had de‘pech’ onderdeel uit te maken van debeste rookie quarterback­klas in dehistorie van de NFL. Die Class of 2012was er één voor de eeuwigheid enklasgenoten Andrew Luck en RussellWilson verdienen alle lof die hen wordttoegezwaaid, zeker omdat ook hunteams het tot de postseason schopten.Maar even voor de goede orde: TheBlack Jesus zijn ze niet.Want The Black Jesus zette de heleNFL in vuur en vlam, betoverde eennatie, werd heilig verklaard door deRedskins­fans nog voordat hij ze lietwinnen en ontketende samen metoffensive coordinator Kyle Shanahaneigenhandig een revolutie in hetaanvallende denken in de normaal zoconservatieve NFL. Ondertussen leiddehij zijn Redskins, met een wedstrijdjehulp van collega rookie Kirk Cousinsen ondanks een forse knieblessure,naar zeven overwinningen op rij, een10­6 record op één van de lastigsteschema’s in de NFL en uiteindelijk hetNFC kampioenschap, ten koste vanpak ‘m beet Super Bowl­kampioenNew York Giants.Alsof dat allemaal nog niet genoeg is:Griffin had de derde passer rating vanalle NFL­quarterbacks (na Rodgers enManning), de zesde total QBR in deNFL en het op drie na beste comple­tion percentage. Hij gooide hij voortwintig touchdowns tegenover slechtsvijf (!) interceptions en rushte voor nogeens zeven touchdowns. Maar eigenlijkzijn die cijfers in het geval van RGIIIniet meer dan ruis. Hem zien spelen isgenoeg. Poetry in motion.Paul Klomp.

De Washington Redskins hadden erveel voor over om Robert Griffin III alstweede overall pick in de draft van 2012in te kunnen lijven. Ze ‘betaalden’ de St.Louis Rams maar liefst vier draftkeuzeswaaronder drie first round picks (2012,2013 en 2014) voor de tweede keuzeoverall. Een hoge prijs, maar RGIII,zoals hij liefkozend wordt genoemd,rechtvaardigde deze beslissing meteen.In zijn debuutwedstrijd voor deRedskins, op bezoek bij de New OrleansSaints, gooide hij 320 yards en tweetouchdowns bij elkaar waarmee hijdirect tot NFC’s offensive player of theweek werd gebombardeerd. In week 11deed RGIII er nog een schepje bovenop.In de met 31­6 gewonnen wedstrijdtegen de Philadelphia Eagles behaaldehij een een perfect passer rating van158,3. Niet alleen is hij daarmee dejongste QB uit de geschiedenis van deNFL die dit huzarenstukje voor elkaarkreeg, hij is in 2012 ook de enigequarterback die een perfecte scorehaalde. Ook was er nog nooit eerder eenrookie die minstens 200 passing yards,vier touchdowns en 75 rushing yards ineen enkele wedstrijd op het bord zet.Natuurlijk zijn Russell Wilson (SeattleSeahawks) en Andrew Luck(Indianapolis Colts) ook uitstekendekandidaten om Rookie of the Year teworden, maar Robert Griffin III issimpelweg de beste keuze. Wilson heeftvan de drie waarschijnlijk het beste teamom zich heen waardoor hij makkelijkergoed voor de dag komt, Luck is met zijngrote aantal interceptionsverantwoordelijk voor teveel turnovers.Griffin is de complete package. Eenloepzuivere pass, een dodelijke diepe balen levensgevaarlijk als hij over de grondterreinwinst wil boeken.Pieter Brouwers.

Maar meteen een Mea Culpa met dedeur in huis: het was me altijd een doornin het oog dat Brett Favre en BarrySanders (in 1997), en Peyton Manningen Steve McNair (in 2003) de MVP­award ooit moesten delen. Wat eenslappe gulden middenweg, dacht ikaltijd. D'r steekt er toch altijd wel eentjebovenuit? Maak verdorie een moedigekeuze!Dit seizoen werd ik van die gedachten­kronkel voorgoed genezen. Ik zou name­lijk absoluut geen keuze kunnen makentussen Peyton Manning en AdrianPeterson. Een seizoen eruit en viernekoperaties tegenover een lege knie enin recordtempo terug. De nummer 1 seedin de AFC met de Broncos, tegenoverhoogstpersoonlijk verantwoordelijk voorplayoffdeelname voor de Vikings... Poeh.Hetzelfde geldt voor onze onnavolgbarerookies. Andrew Luck en Robert GriffinIII die hun immense verwachtingen almeteen helemaal waarmaakten. RussellWilson die als third round pick vrienden vijand verbaasde.Een touchdown of pick meer of minder,een hogere QB­rating of een hogercompletion­percentage ­ het zou me aanm'n reet roesten. Andrew Luck loodstehet zwakste (!) team van afgelopenseizoen (zouden ze uberhaupt eenwedstrijd winnen, vroeg men zich af) alop de voorlaatste speeldag het naseizoenin. Robert Griffin was grotendeelsverantwoordelijk voor de divisiewinst inde op papier zo sterk geachte NFC East.En backup Russell Wilson die zijnSeahawks redhot de playoffs inrende (engooide).Geen van voornoemde spelers verdienthet om de respectievelijke awards niet tekrijgen. Delen die trofeeën!Geert Jan Darwinkel.

San Francisco 49ers quarterback ColinKaepernick rushte afgelopen zaterdag­avond voor 181 yards en 2 touchdowns enpasste nog eens voor263 yards en 2touchdowns in de Niners 45­31 afdrogingvan de Green Bay Packers in de DivisionalPlayoffround. Waarmee ik maarwil zeggen, lieve lezers, dat hettijdperk van de mobiele, two­way threat, do it all quarter­back eindelijk gearriveerd is inde NFL en oh by the way: pot­verdorie wat gaan we er veelplezier aan beleven.Het heeft even geduurd en menigeen riepdat het niet kon in de NFL, omdat defenseszoveel sneller en defensive schemes in deNFL zoveel gecompliceerder zijn dan in decollege game, maar ook de pro game is nuom: een NFL offense kan prima geleidworden door een quarterback die evengoed kan rushen als dat hij kan passen.Sterker nog, langzaam maar zeker ontstaathet besef dat zo’n type quarterback datmisschien wel veel beter kan dan detraditionele, pocket passing quarterback.Want de logica achter de mobiele quarter­back is zo klaar als een klontje, omdat heteen kwestie van wiskunde is. Tampa BayBuccaneers head coach Greg Schianodoceert: “Wat ik al tijden zeg, wanneer despeler die de snap ontvangt een mogelijkerusher is, verandert dat de completerekensom van de defense: minus één.”Die positieve som opent voor de offenseeen breed scala aan mogelijkheden om hetverschil te maken: de pistol offense, playaction in the shotgun en natuurlijk deread­option om zelfs de beste pass rushersvoor schut zetten. Vraag dat maar aan ClayMatthews en DeMarcus Ware. •

Paul Klomp.

De mobiele QBis zo gek nog niet

‘Wow!’Dat was alles wat Atlanta­coach MikeSmith te zeggen had na een knotsgekkewedstrijd die even op een nachtmerrieleek uit te draaien voor Atlanta.Tegelijkertijd klonk er een zucht vanopluchting in het Georgia Dome. Want nadrie playoffnederlagen onder het bewindvan Mike Smith en quarterback Matt Ryanwas daar eindelijk de begeerde over­winning in het naseizoen. Vraag alleenniet hoe.Vantevoren zagen de Falcons­volgers alop tegen de wedstrijd, overal hadden deexperts het erover: Atlantazou niet opgewassen zijntegen Seattle vanwege demismatches, en omdat ze nueenmaal bekend stonden alschokers.De eerste helft leek dan ook te mooi omwaar te zijn. Atlanta domineerde enSeattle gooide keer op keer zijn eigenruiten in. Toen leek echter Atlanta’s wareaard weer naar boven te komen, het werd14­27, 21­27, en ja, het werd ook 28­27voor Seattle met slechts een halve minuutte gaan. De lokale kranten konden hunvoorpagina’s weer gaan aanpassen na dezenieuwste Deceptie met een hoofdletter D.Here we go again, zullen de Atlanta­fansen –spelers gedacht hebben.Maar Matty Ice had het laatste hetwoord. Op Seattle’s ‘prevent defense’ hadMatt Ryan ineens wel weer een antwoord.Uiteindelijk schopte Matt Bryant, na eenmislukte poging die teniet werd gedaandoor een time­out, de gamewinner tussende palen. Feest in Atlanta: na langwachten een playoffoverwinning voorSmith en Ryan, en na zestien NFL­ jarenook eindelijk een playoff overwinning voorTony Gonzalez. Het is hem van hartegegund. (JK)

Elk jaar zijn er wel vragen rond de NewEngland Patriots zoals: ‘Is de defense welgoed genoeg?’ Of:’ Gaat het gebrek aaneen running game de Pats niet aan partenspelen?’En toch weten Tom Brady en co. jaar in

jaar uit een rol van betekenis te spelen inde play­offs en zijn ze ook nu maar weeréén stap verwijderd van een plek in deSuper Bowl. Het wordt zo langzamerhandeen bekend riedeltje, en met dezezeventiende play­off overwinning vanTom Brady laat hij de legende JoeMontana achter zich die ‘maar’ tot zestienkwam.Maar Tom en New England zijn noglang niet klaar, na de wat simpeleoverwinning op de Houston Texanszijn de vizieren nu gericht op deRavens voor nummer achttien. Eentegenstander waarvan de Pats eerderdit jaar nog verloren, met ene RayLewis als emotionele leider van eenroemruchte verdediging.

Diezelfde Lewis is van zins zijn afscheids­toernee zo lang mogelijk te laten duren,en dus zal Brady’s jacht naar een acht­tiende overwinning in de play­offswaarschijnlijk een stuk lastiger worden.Toch lijken de Patriots wederom the teamto beat. Ze hebben voor het eerst sindsjaren een running game. De defense isniet meer het lachertje dat het voorheenwas. En ze hebben Tom Brady. Envooral die laatste factor maakt dit teamelk jaar zo gevaarlijk. Want als er een manis die je niet in de play­offs wilt tegen­komen, dan is het Tom Brady wel. • (JK)

Vlak voor de wedstrijd was het voor deoplettende kijker al te zien. Ondanks dat hetzo’n dertien graden vroor in Mile High hadRavens­quarterback Joe Flacco beslotengeen handschoenen te dragen. Hij leekvastbesloten te laten zien dat deze wedstrijdgespeeld moest worden op zijn voorwaarden.Niet de vrieskou, niet de solide Broncos­verdediging, noch veteraan Peyton Manningzou daar verandering in brengen.In een turbulente eerste helft vielen detouchdowns over en weer. Het begon meteen punt return van Trindon Holliday voorde Broncos en een deep bomb van Flacconaar Torrey Smith. Kort daarop gooideManning een pick six, waardoor de Ravensop voorsprong kwamen. Twee opeenvolgendetouchdown passes van Manning brachten deBroncos weer aan de leiding, maar hetopnieuw trok de tandem Flacco/Smith destand op slag van rust gelijk.Aan het begin van het derde kwart lietenBaltimore’s special teams wederom stekenvallen. Trindon Holliday liep ditmaal dekickoff terug voor een score. Aan beidekanten viel nog een touchdown waardoor deBroncos alsnog aan het langste eind leken tetrekken. Joe Flacco besliste anders. Met eenindrukwekkende 70­yard pass stelde hijJacoby Jones met nog 30 seconden op deklok in de gelegenheid een verlenging af tedwingen.Dat Broncos­head coach John Fox die 30seconden niet gebruikte om in ieder geval infield goal range te komen, is tot op ditmoment een raadsel. Met twee timeouts terbeschikking hadden de Broncos er best eenplay of zes uit kunnen persen. Mar wat deedFox? Hij liet Manning zijn knie in het grasplanten en ging vrijwillig in overtime.De gevolgen lieten zich raden: Flacco mar­cheerde vroeg in de tweede overtime zijntroepen over het veld om Justin Tucker debeslissende field goal te laten maken. • (PB)

De echte groten zijn vaak onnavolgbaar.De Belichicks, Mourinhos en Cruijffs vandeze wereld nemen af en toe beslissingendie voor een normale sterveling (aanvankelijk)maar moeilijk te bevatten zijn.49ers coach Jim Harbaugh deed hethalverwege afgelopen seizoen. Hoewelstarting quarterback Alex Smith niets hadgedaan wat hem normaal gesproken zijnbasisplaats zou kunnen kosten, beslootHarbaugh na Smiths hersenschudding omde jonge Colin Kaepernick te laten staan.Kaepernick, wist oud­QB Harbaugh, zounamelijk in staat zijn om zijn team met z'npuike arm en dito voetenwerk over thehump te laten geraken.Vrachten kritiek was zijn deel. Want waarhad Smith dit aan verdiend? En moest devoormalige Cubs­pitcher zich niet eerst nogmaar even bewijzen? De criticasters lekenaanvankelijk bovendien gelijk te krijgen.Kaepernick was wisselvalliger dan menigNinersfan lief was en nam vooral in primetime topwedstrijden (Patriots, Seahawks)niet altijd de juiste beslissingen.San Francisco­Green Bay was voorHarbaugh dan ook do or die. Een nederlaagzou zonder twijfel een storm aan kritiekover voornoemde beslissing hebbenopgeleverd.Mocht daar zaterdagavond enige vreesover hebben bestaan, dan bleek die volledigongegrond. Colin Kaepernick betaalde hetvertrouwen in zijn coach dubbel en dwarsterug. Hij rende dat het een aard had (181rushing yards, twee touchdowns,alstublieft!), gooide als Dan Marino in z'nbeste jaren (nog eens twee touchdowns,dank u wel!) en vooral: toonde eengeweldige mentale weerbaarheid nadat hijde wedstrijd (31­45) was begonnen met eenpick six.Jim Harbaugh is een dijk van coach, en ishard op weg een hele grote te worden. • (GJD)

Peter!Deze week zouden we het over de LA Lakershebben. Ik zeg liever La Lakers, want wat een steldiva's zijn dat, zeg. Hebben ze een heel sterrenen­semble gekocht om Kobe Bryant nog eenmaal eenkans te geven op een kampioensring voordat ze KB24in de uitverkoopschappen leggen, blijken deze super­ego's helemaal niet samen te kunnen werken. Goh. Laathet maar aan Hollywood over om een dergelijk dramain scene te zetten. Tegen de Houston Rockets warenzowel Gasol als Howard stuk en stond rookie RobertSacre in de basis. Zijn grootste talent blijkt omhoogkijken te zijn, om te zien vanaf welke kant JamesHarden nu weer over hem heen komt dunken.Kobe gefrustreerd en Nash oud. Dat betekent dat zeop de guardpositie voorbij gelopen gaan wordendoor Russell Westbrook, James Harden, ChrisPaul, Damian Lillard, Ricky Rubio, StephenCurry en Tony Parker. Om maar wat WesternConfe­rence guards te noemen. En dat danaangevuld met Mental World Pieces, eenkapotte Dwight Howard en een weggepestePau Gasol. Nope, dit wordt niet hetseizoen voor de Lady Lakers.

Matthijs!LA = klassiek drama. Dat hoortgewoon zo. Pas nu ze wedstrijdenverliezen valt het extra op. Boze tongenbeweren dat Bryant en Howard algevochten zouden hebben in dekleedkamer na de zoveelste smadelijke inmaakpartij. De mediashitstorm diedaarop volgde heeft de Black Mamba slim opgevangen door een twitteraccount (700Kvolgers) te beginnen. Eén van de eerste tweets was een in scene gezette foto waaropKobe en Dwight als twee breed grijnzende boksers over coach D'Antoni staan gebogen.(klik hier voor de foto) De boodschap? Wij zijn dikke vrienden.Maar wie in LA gelooft dat nog? Kobe en D12 haten elkaar zichtbaar. Bryant is eenbikkelharde en chagrijnige killermachine die al boos wordt als er een lamp in StaplesCentre scheef hangt. Howard daarentegen is een volwassen kind van 2 meter 11 dievooral plezier en gezelligheid belangrijk vindt. Met die combi win je geen ring. Datdeze twee ego's zouden botsen viel te verwachten. Maar dat LA voor de All­Star breakeigenlijk al is uitgeschakeld voor de playoffs had niemand kunnen vermoeden.

Tijd voor alweer een nieuwe coach bij de Lakers?

Peter!Een coachwissel bij de Lakers? Phil Jackson schijnt nog beschikbaar te zijn.Die foto is een hoax. Kobe Bryant heeft geen vrienden. Ja, twee: de bal en debasket. Als je je teamgenoten als minderwaardige balparasieten beschouwt,ga je geen playoffrondes winnen. Of überhaupt de playoffs halen. Nou ja,behalve dan Allen Iverson in 2001 en LeBron James in 2007. Okee.Misschien moeten we Kobe Bryant niet onderschatten. Omdat het nueenmaal Kobe Bryant is. Qua percentages heeft hij een topseizoen en hetduurt nog heel wat wedstrijden voordat de playoffplekken vergeven zijn. KB+ Nash + D12 + Gasol is op papier en in NBA 2K13 nog steeds eennachtmerrie voor elke tegenstander.Ik hoop vooral dat D12 en Kobe gaan matten tijdens de All­Star Game. Zoudat niet geinig zijn? Als ze slim zijn wachten ze tot Garnett en Carmelo op devuist gaan, die dan wellicht ook teamgenoten zijn. Je hebt vast welmeegekregen hoe Carmelo zelfs bij de bus van de Celtics was gaan wachtenom KG uit te foeteren nadat hij schandelijk vernederd was in zijn eigenMadison Square Garden. Tussen het dunken en niet verdedigen door zoudeneen paar matpartijen zo’n All­Star Game van de nodige peper voorzien.Idee voor de volgende column: onze persoonlijke All­Star Teams uit dedoeken doen. Basis + reserves + coach en waarom. Op 17 februari gaat hetnamelijk los in Houston.

MatthijsIk ben helemaal voor meer NBA­vechtpartijen jaren ‘80 style. Bloed aande ring. Tandafdrukken in het parket. Bring back the old days! Melo waswoest en wilde serieus in de parkeergarage een dreun uitdelen aan KG.Hoe vaak zie je dat tegen­woordig nog? Niet zo gek overigens: naarverluidt zou Garnett tijdens de game hebben geroepen dat Melo's vrouwnaar ‘Honey Nut Cheerios’ smaakt. Dat is het betere trashtalkwerk. Hetbeste is: ze spelen dit jaar nog drie keer tegen elkaar!Goed idee van die All­Star picks volgende week. Heb ik nu al zin in. Gaattrouwens ook gezellig worden in de Eastern Conference met Melo en KDen Wade en Rondo. De kans op een vechtpartij in de kleedkamer lijkt meniet gering met deze aartsvijanden in een team.

Iets anders: Zullen we gewoon in februari naar Houston vliegen en deAll­Star Game bijwonen voor onze column? Klinkt als een goed plantoch? En kost ook helemaal niet buitenproportioneel veel geld ofzo. Eenstoel in de nosebleeds van het Toyota Centre gaat al weg voor 800 dollar.Een courtside ticket heb je al vanaf 10K.Dat betaalt Sport Amerika­hoofdredacteur Neal Petersen vast wel voorons. Toch Neal? •

“Ik ben de laatste jaren niet omringdmet erg veel steun”, klaagde Love, onge­veer een jaar nadat hij een vierjarige con­tractverlenging ter waarde van 62 miljoendollar accepteerde, richting GM DavidKahn van de Timberwolves. Het tekendeLove, en wel op twee manieren: in zijnaandacht voor de media en in zijn voortdu­rende verlangen naar betere teamgenoten.Wie Love een tijdje volgt, zal niet geschrok­ken zijn van de uitlatingen. Kevin Lovespeelt niet alleen op het veld, maar ook inde media. Hij heeft namelijk een mening(geen kleintje), en maakt daar volopgebruik van. De twee meter acht langepower forward van de MinnesotaTimberwolves leende zich voor tongue­in­cheek reclames en Grantland­columns(‘Love Life: Kevin Love's AwesomeSummer’) en maakte zelfs completeparodieën op de site Funny or Die vanWill Ferrell. Love was ook degene die defoto twitterde van een compleet slapendDream Team (inclusief kwijlende ChrisPaul) tijdens de Olympische Spelenafgelopen zomer. Kevin Love weet hoehij zichzelf moet verkopen.Niet van een vreemdeEcht heel opvallend is dit allemaal niet.Love komt uit een familie vol bekende

mensen die weten hoe ze moetenomgaan met media­aandacht. Zijn vader,Stan Love, was behalve ultiemsnordrager ook een top­tien pick in deDraft van 1971 en speelde een jaar of vierin de NBA. Zijn oom, Mike Love, wasvooral fanatiek baarddrager, maarsuccesvoller als oprichter en zanger vande Beach Boys. Toen Mike Love GoodVibrations zong, was Kevin nog lang nietgeboren. Maar in het jaar dat hij werdtoegelaten tot de Rock and Roll Hall of

Fame kwam ook zijn neefje ter wereld.We schrijven 1988. Kevin Love werdgeboren op 7 september in SantaMonica, California, maar een jaar laterverruilde de familie dat voor LakeOswego in Oregon, een dikke duizendkilometer noordelijker. Zijn vader hadgrote invloed op het spel en de laterecarrière van Love. Van jongs af aan lietStan Love zijn zoon de bekende rivalriesin de NBA zien en toen hij zijn zoon zaggroeien besloot hij, strategisch, om ookbeelden te laten zien van de grotepassende centers. Op die manier kreegKevin al vroeg te maken met beelden vanHakeem Olajuwon, Wes Unseld en BillWalton. Ook leerde zijn vader hemopdrukken op zijn vingertoppen. Toenhij eerder dit jaar dit advies in de windsloeg door push­ups op zijn vuisten tedoen, brak hij prompt zijn hand en washij maanden uit de running.De media­savviness die hem later zoherkenbaar zou maken, kwam al opvroege leeftijd om de hoek kijken. InOregon was Love midden 2000 in eenspannende strijd verwikkeld met(inmiddels) NBA­speler Kyle Singler.Destijds schreef hij al een column voorSlam Magazine over zijn high school­avonturen. Het waren tijden die hetbasketball in Oregon tot dan toe nooit

had gezien, en misschien ook wel eentijdje niet meer zal zien. Love en Singlerwaren niet alleen de beste basketballersin Oregon, maar zelfs top­vijf rekrutenvan dat jaar door colleges. Twee jaarvoordat hij Lake Oswego High Schoolzou verlaten had Love al dezelfdegemiddelden die hij vorig jaar in de NBAliet zien: 25 punten en vijftien reboundsper wedstrijd. Wanneer hij dezelfdeprogressie voortzet in de NBA, zal hijvolgend jaar voor 33,9 punten, zeventien

rebounds en vier assists per wedstrijdtekenen. Dat waren namelijk de gemid­delden van zijn laatste jaar in Oregon.Zijn laatste wedstrijd was echter geenprettige. Ondanks 37 punten en vijftienrebounds van Love verloren de Lakers(zoals spelers van Lake Oswego wordengenoemd) de laatste wedstrijd van hetseizoen. In de kampioenswedstrijdwaren Kyle Singlers Panthers van deSouth Medford High School te sterk.Het was een situatie die wel wat lijkt opwat Love nu, voor zijn gevoel,meemaakt. In zijn vier jaar als Lakermaakte hij 2628 punten, de meeste ooitvoor een high school speler in Oregon.Desondanks won hij de belangrijkstelaatste wedstrijd niet.Korte collegetijdFans van de University of Oregonwaren enorm enthousiast over hetvooruitzicht dat Love net als zijn vadervoor de Ducks zou gaan spelen. Zekernadat Singler koos voor Duke. Enormverrast waren ze dan ook toen hij ervoor koos om naar California teverhuizen. Love werd geen Duck zoalszijn vader, hij werd Bruin zoals zijnoom. Dat was echter niet de voornaam­ste reden dat hij naar de campus vanUCLA dichtbij zijn geboor­teplaats inCalifornia verhuisde. De be­langrijkstereden was dat hij hulp kreeg bij UCLA.Hulp op het basketballveld.

In Los Angeles, dichtbij de groteLakers, was namelijk een opvallendelading talent bij elkaar verzameld.Behalve Love speelden drie anderetalenten bij UCLA die binnen twee jaarde NBA zouden halen. Een daarvan isinmiddels een top­tien speler in deNBA, Russell Westbrook, die ook dekamergenoot werd van Love. De andere

twee waren defensieve specialist LucMbah a Moute (nu Milwaukee Bucks)en Dallas Mavericks­point guard Dar­ren Collison. Onder leiding van dezevier grote talenten behaalde de universi­teit een nummer 1­klassering voor hetNCAA Tournament. Een status die zenet niet waar wisten te maken. In deFinal Four waren de Memphis Tigers,met Derrick Rose, te sterk voor deBruins. Teleurgesteld besloot Love, netals Westbrook en Mbah a Moute dat hetgenoeg was, en na slechts een jaarUCLA mengde hij zich in de Draft van2008. De Twolves uit Minneapolislegden daarin zijn diensten vast doorhem als vijfde overall te selecteren.Probleemkind: defenseZijn eerste seizoenen speelde Love goedmee door bijna een double­double perwedstrijd te noteren. Zijn derde seizoenin de NBA was echter het seizoen datalles veranderde. Mede door flink wataf te vallen lukte het Love om watbeweeglijker te worden op het veld. Datresulteerde in meer rebounds endriepunters wat hem zo’n zes puntenper wedstrijd meer liet maken. Ineenswas Love een 20­15 speler, en daarvanzijn er maar een stuk of drie in de NBAop dit moment. Dwight Howard,Andrew Bynum (wanneer gezond) en zoaf en toe Blake Griffin, hoewel die eenkleine terugslag lijkt te hebben. Elitegezelschap dus, statistisch gezien.

Door die statistische status kampt Love,zeker voor zijn gevoel, nu met hetzelfdescenario als Kevin Garnett een aantaljaren geleden in dezelfde stad. De komstvan een goede point­guard (Rubio voorLove, Cassell voor Garnett) maakt van deTimberwolves een goed team, maar nogniet echt een contender. Garnett wachtteook een aantal jaar af voordat hij besloot

om Minneapolis te verlaten, en echtte gaan voor die titel. Love speelt viade media in op dat brandende gevoelvan Wolves­fans, bij wie het vertrekvan Garnett nog steeds pijn doet. Dieangst zou kunnen leiden tot hetaantrekken van versterkingen doorhet front office van Minnesota, al washet al om de fanbase tevreden tehouden.Het probleem is dat Love realis­tisch gezien wel op Garnett lijkt quaaanvallende kwaliteiten, maar defen­sief nog steeds een grap is voor desnelle, hybride forwards in de NBA.Als de vraag is of je een kampioens­team kunt bouwen om Love is hetantwoord: waarschijnlijk niet, totdathij defensief beter wordt. Love is opdit moment eerder die belachelijkgoede nummer twee voor een kam­pioensteam. De Pau Gasol bij KobeBryant. De Chris Bosh bij LeBronJames. Hij is de slimme, gevatte, engrappig­ironische belichaming vaneen groep basketballers die van allesdoet naast hun basketballcarrière.Denk aan sterren als Blake Griffin,Roy Hibbert en (niet geheel toevallig)Russell Westbrook. Tijdens delockout van vorige zomer schreefLove: ‘’Hoewel bas­ketball nog mijngrootste prioriteitis... kijk ik uit naarde andereactiviteiten inde komen­de tijd.’’Zoiets zouKevinGarnettnooitzeggen,nooit. •

Stel je wordt gekozen als beste basketbal­ler van je draftjaar. Dan mis je je eersteseizoen vanwege een blessure. Dan speel jein twee daaropvolgende seizoenen hetaantal wedstrijden wat je normaal in eenjaar speelt (82), om vervolgens in meerdan drie jaar geen duel meer inactie te komen. Klinkt als eenjongensboek? Niet echt. Welkomin de wereld van Greg Oden.Oden zou de Portland TrailBlazers tot een titelkandidaatmaken. Samen met BrandonRoy en LaMarcus Aldridge. Alleen Aldridgespeelt nog in Portland, waar ze ondertus­sen genieten van rookiesensatie DamianLillard. Oden ging Roy voor op de weg vande blessures. Hij volgde niet veel later.Waar Roy na een jaar met pensioenbesloot weer te gaan basketballen inMinnesota, lijkt Oden zich nu te richten opeen terugkeer in de NBA voor volgendseizoen. Niets minder dan de Miami Heatzijn de voornaamste kandidaat om de 2meter 13 lange man in te lijven.Het klinkt allemaal vrij ongeloofwaardig.Hoe graag ik ook had gezien dat Oden zichnet zo had ontwikkeld als de nummer tweevan die Draft in 2007, ene Kevin Durant.Maar het is precies 1138 dagen geleden datOden een NBA­duel heeft gespeeld. Gaathij nu echt na ruim drie jaar en meerdereoperaties aan beide knieën nog voorvuurwerk zorgen?Het lijkt me niet. Ik kan echter nietwachten tot de Heat Dancers hun nieuwingestuurde dansje plus zang uitvoeren.Puur voor de effort. We hebben O, wehebben een D, we hebben een E, wehebben een N. ODEN!!! •

It's all about Greg

Jan­Willem Zeldenrust.

Ruim zes weken geleden opereerde dokter Janco Barentsz mijn knie. Het waseen routine­ingreep, ik had te veel last van mijn gescheurde meniscus om pijnvrijdoor het leven te lopen. Via voetbalclub AZ kwam ik bij deze arts terecht en al snelbleek ik aan het juiste adres. Geen overdreven gedoe, hij zei mij gewoon waar het opstond. Een ingreep was de beste optie. Mijn vraag of ik dan nog wel zou kunnen skiënover vijf weken beantwoordde hij ook behoorlijk direct. “Dat moet je kunnen halen.”Helaas ben ik vrij ervaren als het gaat om knieproblemen. De operatie aan mijnlinkerknie die dokter Barentsz uitvoerde was al de vijfde binnen twaalf jaar. Ikweiger mij echter neer te leggen bij een leven zonder de sporten te beoefenen waarik lol aan beleef. Lang geleden, toen ik nog vrij aardig tegen een bal kon trappen,ging het voor het eerst mis. Er leek niet eens zo heel veel aan de hand. Ik leundemet mijn volle gewicht op mijn linkerbeen, om zo met rechts een tegenstander tekunnen verdedigen. Knak. Een flinke pijnscheut en dat was het. Eigenlijk eenmoment van niks. Het leverde me een scheurtje in mijn voorste kruisband op, dielater volledig afscheurde toen ik een traptrede oversloeg.Topsport zat er voor mij nooit echt in, maar het afscheuren van mijn kruisbandveranderde mijn leven behoorlijk. Ik kon twee jaar niet sporten en dat haal jenooit meer in. Uren bracht ik door in de sportschool om mijn bovenbeenspiersterker te maken, alleen maar om in de reserve tweede klasse weer een doelpunt tekunnen maken. En om gewoon normaal te kunnen lopen.Sinds anderhalve week heb ik iets gemeen met Robert Griffin III. Of eigenlijk zegik het verkeerd: sinds 2009 hebben RGIII en ik al iets gemeenschappelijks. Toenging het bij hem voor het eerst mis en werd er operatief voor een nieuwekruisband gezorgd. Nu, tegen de Seattle Seahawks, ging het voor de tweede keermis. Inmiddels is hij in Florida geopereerd.Ik las dat de laatste tik die de kruisband van Griffin III kreeg bij een normaal mensgeen enorme problemen had opgeleverd. Maar hier gaat het om een topsporter dieop het punt staat de NFL te veroveren en dus was er geen enkele keuze: opnieuwonder het mes. Over de revalidatie is men uitermate optimistisch, de superstermoet de start het nieuwe seizoen ‘gewoon’ kunnen halen.Ik ben geen medicus, dus ik ga hier zeker niet de wijsneus uithangen als het gaatom het revalideren van kruisbandblessures. Ontelbaar veel topsportersoverwonnen deze kwetsuur glorieus. Van de huidige NFL­spelers springen TomBrady en Adrian Peterson er bovenuit. Maar het gaat ook (of vooral) om wat erzich tussen de oren afspeelt. Hoe overwin je de angst? Wanneer durft je er weervol in te gaan? Het wordt een lange, slopende weg voor RGIII. Ik hoop dat hij erglansrijk doorheen komt.Tot zover vanuit Oostenrijk. De zwarte piste roept. •

Kruisband

NAAM: Tyson Cleotis ChandlerGEBOREN: 2 oktober 1982 (Hanford, CA)LENGTE: 2,16 meterBURGERLIJKE STAAT: Getrouwd, driekinderenPOSITIE: CenterTEAM: New York KnicksVORIGE TEAMS: Bulls, Hornets,Bobcats, MavericksHIGH SCHOOL: Dominguez, Compton CACOLLEGE: ­DRAFT: 2001, 2th pickDRAFTCLASS: Kwame Brown 1th ,Tyson Chandler 2th, Pau Gasol 3th,Eddy Curry 4th, Jason Richardson 5thCONTRACT: 4 jaar, 2011, $58 miljoenTOTAAL VERDIEND: $103 miljoenENDORSEMENT: Fuse Science, AthletePromotions, Foot LockerPRIJZEN: Kampioen NBA (2011),goude Olympische medaille (2012)Defensive Player of the Year (2012), 2xNBA All­Defensive 2nd Team (2011­2012)CAREER STATS FG% 0.585 | 3P%0.000 | FT% 0.637 | PTS 8.7 | RBS 9.0 |AST 0.82012/2013 STATS FG% 0.694 | 3P%0.000 | FT% 0.687 | PTS 12.8 | RBS 10.5| AST 0.9STERKE PUNTEN: Hij is extreem lang,atletisch en wendbaar voor zijn lengte,weet wat hij wel en vooral ook niet kan.Alley oopt makkelijk. Een van de besteverdedigers in de NBA.ZWAKKE PUNTEN: Maakt veelovertredingen, weinig creatief, creëertweinig eigen schietkansen.HALL PF FAME: De kans dat hij in deHall of Fame komt is niet heel groot.Maar op zijn 30ste is hij bezig met eenvan de beste seizoenen uit zijn carrière.Als hij deze vorm een paar jaar vast kanhouden en nog een paar persoonlijketitels of een NBA­titel met de Knicksdaaraan toe kan voegen, dan maakt hijkans. Al is het dan nog steeds een kleine.

OOVER HEMZELF: • “It’s all aboutpride with defense.” Tyson Chandlerverklapt zijn geheim.• "I'm ecstatic that this contract is done.To know that I will be in Chicago for thenext six years is definitely a dream." Eenjaar later was hij weg bij de Bulls,OVER HEM: • “I feel Tyson has been ouranchor defensively all season long.” DirkNowitzki weet dat hij zijn titel ook aanChandler te danken heeft.• “He's a rebounder and a defender, andthere's nothing wrong with that.”Sportverslaggever Rick Morrisey vatChandler in een zin samen.SPORTAMERIKA OVER TYSONCHANDLER:Hoewel Tyson Chandler vooral bekendstaat als een verdediger scoort hij dit jaargemiddeld twaalf punten per wedstrijd.Tel daar de negen rebounds bij op en jehebt een speler die ieder team wel zouwillen hebben. De Knicks maken eenfantastisch seizoen door en Chandlerdeelt mee in dat succes,Chandler maakt sterrensterker. Hij deed het al metDirk Nowitzki tijdenshet kampioens­jaar in 2011en dit jaardoet hij hetmet CarmeloAnthony.Precies omdie redenwas hij meenaar deOlympischespelen. Enje kan Kobe,Kevin en LeBronallemaal vragen. Zewaren blij dat hijerbij was.EINDCIJFER: 8

Ongelooflijk. Een ballot met daarop meerdan tien spelers met een goede Hall ofFame­case en niemand die van de schrijversvan de Baseball Writers Association ofAmerica genoeg stemmen ontving om toe tetreden tot de Baseball Hall of Fame.De tot stemmen bevoegde schrijvers hebbenzich dit jaar volledig voor schut gezet. Voorhet eerst sinds 1996 werd er niemand deHoF ingestemd. In ’96 stonden Phil Niekro,Tony Perez, Don Sutton, Ron Santo, JimRice en Bruce Sutter op de ballot. Stuk voorstuk spelers van grote kwaliteit en spelersdie later wel in Cooperstown terecht­kwamen, maar het is een lichting dieverbleekt bij die van 2013.Ter verduidelijking: dé website voorstatfreaks (baseball­reference.com) heefteen statistiek ontwikkeld, gebaseerd op decareer stats van spelers op de ballot afgezettegen die van huidige Hall­of­Famers,waarmee de waarschijnlijkheid vanverkiezing wordt berekend. Hoe hoger jescoort, hoe groter de kans dat je verkozenwordt. De top­10 uit de stemming van 1996scoorde samen 1190 HOFm (Hall of FameMonitor). De top­10 van 2013? 1848.Als je weet dat een speler die boven dehonderd scoort een goede kans maakt omde Hall of Fame te halen dan is eengemiddelde van bijna 185 in de top­10 eengigantische score. En tussen plek 11 en 20staan ook nog scores van 170, 178 en 202.Bernie Williams (134) ontving niet eensgenoeg stemmen om op de ballot te blijvenvoor 2014. Zo goed was de ballot van 2013.Des te schandaliger dat geen van dezespelers uiteindelijk werd verkozen.We weten allemaal waar dit door komt. Opde ballot stonden dit jaar een aantal spelers,die op zijn zachtst gezegd niet onomstredenwaren. Barry Bonds, Roger Clemens,Sammy Sosa, Mark McGwire en RafaelPalmeiro hebben genoeg aandacht

gekregen. Dat er op hen niet gestemd werd,kan ik ergens nog wel billijken (hoewel ikhet er niet mee eens ben), maar laten weeens kijken naar de andere kandidaten.Op de ballot stond namelijk ook de besteoffensieve catcher aller tijden (Mike Piazza,foto), een lid van de 3000­hit club (CraigBiggio), een van de meest complete sluggersvan de jaren negentig (JeffBagwell), misschien wel de besteleadoff hitter ooit (Tim Raines),de beste DH aller tijden (EdgarMartinez) en de beste Canadeseslagman ooit (Larry Walker).Geen misselijk lijstje. Sterker nog:Piazza en Biggio zouden elk ander jaarwaarschijnlijk first ballot Hall­of­Famersgeweest zijn. Dit jaar durfde een grootaantal schrijvers simpelweg niet op hen testemmen. Waarom? Omdat ze in eenperiode uitkwamen waarin anderen dopinggebruikten. Zij kunnen daarom nietuitsluiten dat ook deze mannen wellicht,heel misschien wel prestatiebevorderendemiddelen hebben gebruikt.Guilty until proven innocent dus. Geheelniet Amerikaans en belachelijk. In geen enkelrapport of positieve dopingtest kwam denaam van een van deze spelers naar voren.Misschien moet er eens worden gekekennaar het kiessysteem. Waarom mogenschrijvers maar op 10 spelers stemmen als ervolgend jaar 15 HoF­waardige spelers op deballot staan? Waarom mogen gepensioneerdeschrijvers, die al decennia niet meer bij desport betrokken zijn nog stemmen? Waaromzijn er schrijvers die op Aaron Sele stemmenals ook Roger Clemens, Curt Schilling enJack Morris op de ballot staan?Dat er discussie is over wie wel of geen Hall ofFamer is, is terecht en zelfs wenselijk. Het re­sultaat van de stemming van dit jaar was ech­ter ronduit teleurstellend en zelfs schandalig. •

Hall of Shame

Seb Visser.

Sport Amerika blikt uitgebreidvooruit op het aankomende seizoenaan de hand van power rankings, dieje al eerder voor andere leagues hebtkunnen lezen. De belangrijkste puntenvan ieder team komen naar voren enwe wagen een gokje of ze de playoffshalen of niet.Het seizoen 2013 is voor de nieuwe#SportAm­liefhebbers een uitgelezenkans gegrepen te worden door hetijshockeyvirus. Zeven maandenregulier seizoen en 82 wedstrijden perteam is namelijk een fikse zit als je erzomaar aan begint, maar met slechts48 wedstrijden om de playoffs veilig testellen, is het postseason eigenlijk opOpening Day al begonnen.Het wordt een spurt naar definishlijn en met deze preseasonrankings in de hand, weet jij precieswie je moet volgen en waarom.

1. Boston BruinsDe onbetwiste favoriet in deze divisie.Tuukka Rask neemt als doelman hetstokje over van Tim Thomas en de ploegheeft weinig sleutelspelers verloren. MarcSavard zien we door hevige naweeën vanzijn zoveelste hersenschudding definitiefniet meer terug, maar met een fitteNathan Horton en reus Zdeno Chara alsanker in de verdediging haalt Bostongemakkelijk de playoffs. Hun fysieke spelmet Milan Lucic op de flanken en desteeds beter spelende Tyler Seguin gaatde jonge divisiegenoten nachtmerriesbezorgen. Boston is dit seizoen nietslechts een zekerheidje voor de playoffs,ze zijn een outsider voor de kroon in deEastern Conference.2. Ottawa SenatorsVorig jaar waren de Senators tweewedstrijden op rij dicht bij hetuitschakelen van de New York Rangers,maar verdediger Erik Karlsson en zijnmannen kregen de klus niet geklaard.Karlsson is als 2012 Norris Trophy­winnaar wel een verdediger om je vingersbij af te likken en als ouwe rot en captainDaniel Alfredsson in zijn laatste jaar nogéén keer kan vlammen, dan hebben deSenators opnieuw de potentie ombehoorlijk te verrassen. Behalve deBruins is echter geen enkel team in deNortheast een zekerheidje voor deplayoffs en het verlies van face­offtovenaar Zenon Konopka is link.3. Montréal Canadiens2012 was een rampjaar voor LesHabitants, maar een goede Draft en eenprima zomer op free agent gebied biedenhouvast voor ijshockeyfans in Quebec.Colby Armstrong en Brandon Prustzullen de Canadiens een nieuw gezichtgeven qua energieke forwards en metde komst van Blake Geoffrion,wiens grootvader Boom Boomeen Habslegende is, en super­talent Alex Galchenyuk (derdekeuze overall in de 2012 Draft)ziet de toekomst er prima uit.Montréal is een team in opbouw, maarals goalie Carey Price zijn faam weer eens

waarmaakt, kan het korte seizoenwonderen doen voor de playoffkansenvan de Habs.4. Buffalo SabresBuffalo leek met Terry Pegula eendroomeigenaar te hebben gevonden. Hetgeld rolde in Buffalo, maar niet in derichting van de juiste spelers. De Sabresliepen daarom de playoffs mis enondanks Ryan Miller als betrouwbaredoelman ziet het er dit seizoen niet veelbeter uit voor de ploeg uit upstate NewYork. Buffalo is een long shot voor deplayoffs en mag blij zijn dat de MapleLeafs ook in deze divisie meespelen.5. Toronto Maple LeafsHet zou de league, de stad enhet land goed doen als de Leafs weer eensde playoffs haalden, maar nog voor hetseizoen goed en wel begonnen is staatGM Brian Burke na vier jaaraanrommelen op straat en is diebroodnodige center voor de eerste lijnnog altijd niet gevonden. Ondanks defaam van de club en het vele geld was erop de free agent markt weinig te halenvoor Toronto en met te veel dureverdedigers en te weinig talent onder deaanvallers ziet het er slecht uit voor deLeafs. Luke Schenn was de fairst betaaldeverdediger en uitgerekend hij werdgeruild naar Philadelphia voor James vanRiemsdyk, die een versterking is, maargeen redding. Te veel vragen, te veelonrust, dus wordt het al­ weer eenverloren jaar voor deMaple Leafs. En dat isontzettend zonde.

1. New York RangersNiet alleen de topfavoriet in de AtlanticDivision, maar ook favoriet voor de titel.De Blueshirts werden vorig jaar in deConference Finals uitgeschakeld dooraartstrivaal New Jersey, en dat steekt.Henrik Lundqvist is als Vezina Trophy­winnaar een opperbeste doelman en deverdediging staat met Staal, Girardi en dejonge Ryan McDonagh als een huis. Vorigjaar won de ploeg dankzij het lage aantaltegendoelpunten en de klus van toenwillen ze dit jaar wel afmaken. Offensiefwas het spel van de Rangers vorig jaarechter iets achter. Met superster RickNash als nieuwste attractie op Broadwaylijkt één van de beste lijnen in de NHLgeboren. Nash, Team Canada­maatjeBrad Richards en de slinkse MariánGáborík gaan voor vele doelpuntenzorgen. Talent Chris Kreider enonvermoeibare Ryan Callahan bieden deRangers nog meer wapens.2. Pittsburgh PenguinsNiemand komt dichterbij de Rangers dande Penguins. Sidney Crosby en EvgeniMalkin zijn de beste spelers ter wereld enmet James Neal en Brandon Sutter erbijheeft de ploeg de gewenste wingers inhuis om hen te begeleiden. Het vertrekvan Jordan Staal zal echter gevoeldworden en maakt de ploeg kwetsbaar inhet geval van blessures. Zeker gezienCrosby’s recente geschiedenis is het voorde Pens te hopen dat dat scenario zichniet ontvouwt. Verdedigend zullenLetang en Orpik ook aan de bak moetenen goalie Fleury moet zich revancherenvoor een bar slechte playoffserie tegen deFlyers, die vorig jaar verrassend dePenguins in zes buitengewoonspectaculaire duels naar huis stuurden.Pittsburgh haalt echter zeker de playoffsen mag op herhaling.3. Philadelphia FlyersDe Flyers zijn een beetje een twijfelgeval.Ze staan er in principe goed voor, maarmet Chris Pronger nog altijd uitgescha­keld door een hersenschudding en IlyaBryzgalov als vraagteken dreigt eenprobleem. Bryzgalov staat nog vele jaren

voor veel geld op de loonlijst, maar groteonzekerheid en soms totaal verlies vanfocus zijn voor een goalie onacceptabel enBryz lijkt een prijzige fout. Offensief is deploeg echter als altijd een genot om tezien, met ijshockey zoals het bedoeld is.Fysiek, snel, aanvallend en vaak met veeldoelpunten. Philadelphia is een ploeg diede playoffs gaat halen, maar het succesaldaar hangt wel af van de goalies en diepositie is nou niet bepaald het sterkstbezet.4. New Jersey DevilsVorig jaar Stanley Cup­finalist, dit jaarslachtoffer van het grote geld. Minnesotakaapte aanvoerder Zach Parise weg,terwijl de Devils vooral naarstig naarfinanciers zochten om de ploeg in NewJersey te houden. Dat is inmiddels gelukt,maar met Ilya Kovalchuk’s dreigendemuiterij in Rusland en doelman MartinBrodeur die alweer de veertig gepasseerdis, ging de ploeg er niet bepaald opvooruit. Je mag ze nooit uitvlakken, maarwe doen het wel. Exit Devils.5. New York IslandersNiets om voor te spelen en geen cent temakken, dat waren de Islanders. Maarmet hun aanstaande verhuizing van desuburbs op Long Island naar hetbruisende Brooklyn moet aan klanten­binding gedaan worden. Getalenteerdejonkies als JohnTavares en NinoNiederreiter zullengeregeld stunten,maar playoff­kandidaat zijn zenog niet.Misschienvolgend jaar, ofhet jaardaarna.

1. Washington CapitalsZe hadden een dynastie op moetenbouwen, maar dat gebeurde niet. Deploeg van aanvoerder Alexander Ovech­kin stelt al een tijdje teleur en stagneertkeer op keer in de playoffs. Het verliesvan Dennis Wideman verzwakt de verde­diging, maar de komst van Mike Ribeiroen de enigmatische Wojtek Wolskiversterkt de aanval en met Carlson enAlzner is het defensief stevig. Deonervaren doelman Braden Holtby bleekafgelopen jaar in de playoffs een stabielefactor en is misschien wel de vastedoelman die de ploeg al te lang zoekt.2. Carolina HurricanesWashington wordt echter op de hielengezeten door de Hurricanes, die door hetaantrekken van voormalig Capitals­wonderkind Alexander Semin en de tradevoor Jordan Staal, tenslotte het broertjevan aanvoerder Eric, laten zien dat zezaken willen doen. Als kampioen in heteerste jaar na de vorige lockout is nietsuitgesloten. Cam Ward is eenondergewaardeerde doelman, maar deverdediging kent een paar vraagtekens(hoewel Jamie McBain een jonge speleris om in de gaten te houden) enaanvallend is de langdurige blessure vanTuomo Ruutu een aderlating. Ze halen deplayoffs, maar pakken geen titel.

3. Florida PanthersVorig jaar won de ploeg uit Sunrisedoor handig inkopen van GM DaleTallon nog de divisie, maar Ovech­kin had een off­year inWashington en Carolina iser aanvallend metsprongen op vooruitgegaan. Zulke veran­deringen maaktende Panthers niet door en dus zijn ervraagtekens over hun kansen opherhaling. Bergenheim, Campbell,Upshall, Versteeg, Weiss en Skille zijnspelers om te volgen en Florida is eenhecht team, maar als Carolina enWashington de verwachtingenwaarmaken wordt het niet makkelijkvoor deze ploeg.

4. Tampa Bay LightningOndanks de aanwezigheid vandoelpuntenmachine Steven Stamkosslaagde de ploeg van GM Steve Yzermaner vorig jaar niet in de playoffs te halen.Het verschil tussen de goede en mindergoede spelers was voor deze ploeg tegroot. De komst van Benoit Pouliot enB.J. Crombeen versterkt de aanval,terwijl Sami Salo en Matt Carle goedenieuwe verdedigers zijn. Offensief zijnsterspelers als Lecavalier en St. Louisechter alweer enigszins op leeftijd aan hetraken en als Garon en Lindback het duoin het doel moet worden is ook dat eenfiks vraagteken. Tampa Bay heeft eenkansje, maar moet dan wel flitsend aanhet seizoen beginnen.5. Winnipeg JetsDe verhuizing van Atlanta naar Winnipegkwam voor velen vorige zomer als eenfikse verrassing, maar afgaande op dehoeveelheid verkochte tickets is hetvooralsnog een goede zet. De ploegspeelt, omdat een nieuwe indeling voorde conferences niet is beklonken in denieuwe CAO, nog even in de voor hen zoonhandige Southeast, waardoor deaanstaande concurrentie in het Westennog even misloopt hoe zwakdeze ploeg is. Evander Kaneis een dwarse kerel, DustinByfuglien snackt watgraag en OndrejPavelec is een goededoelman, maar nietde revelatie vantwee jaar geleden.Zeker gezien destappen van deconcurrentie lijktWinnipeg dit jaarkansloos.

De SportAmerika­hockeyredactiewaagde zich behalve aan divisionalpower rankings ook aan een serievoorspellingen. Anne­Geert Pruim(AGP), Bastiaan Boelhouwer (BB),Jeroen Veenstra (JV), Richard vanWelie (RvW) en Jules Zane (JZ)beantwoorden negen prangendevragen.Wie wint de 2013 Stanley Cup?JZ: New York Rangers, zeker met Nash.RvW: Pittsburgh Penguins!AGP: Pittsburgh Penguins, logisch, geenenkele twijfel.JV: Vancouver Canucks, echt waar.BB: Let’s go Rangers!Wie is dan verliezend finalist?JZ: Los Angeles, Quick versus Lundqvist dus!RvW: Vancouver Canucks.AGP: LA Kings, geen twee keer op een rijwinst.JV: New York Rangers, sorry Jules!BB: Los Angeles Kings.

Welke ploeg gaat verrassen?JZ: Calgary Flames, mijn bold prediction.RvW: Carolina Hurricanes en EdmontonOilers.AGP: Minnesota Wild, met Suter en Parise inplayoffs.JV: Edmonton Oilers halen ook de playoffs.BB: Columbus, puur omdat ze geenhekkensluiter worden.En welke toppers missen de playoffs?JZ: New Jersey, zo zonder Parise.RvW: New Jersey Devils.AGP: Philadelphia gaat tegenvallen,Bryzgalov blijft een grabbelaar.JV: Detroit Red Wings, zij gaan NicklasLidström missen.BB: New Jersey Devils.

Wie wordt MVP?JZ: Wie anders dan Malkin?RvW: Sidney Crosby.AGP: Ja, Crosby blijft hele seizoen gezond.JV: Een der beide Sedins (Vancouver).BB: Ik zet ook mijn geld op Crosby.

Een print van dezeachtergrond winnen? Datkan! Sport Amerikaverloot een prachtige A4­print van deze door MeikeZane (@MeikeZane)gemaakte inkttekeningvan Vezina Trophy­winnaar HenrikLundqvist. Wat moet je ervoor doen? Simpel: tweeteen link naar dit magazinemet de hashtag #SportAmof share het magazine opFacebook en vertel ons,ongeacht welk medium jegebruikt, welke ploeg jijdenkt dat de 2013 StanleyCup gaat winnen.

Win! Win! Win!

En wie scoort meeste goals? Hoeveel?JZ: Steven Stamkos, stuk of 35.RvW: Steven Stamkos, 31 goals.AGP: Malkin zet vorm uit KHL door, 33goals.JV: Wederom Steven Stamkos, 32 goals.BB: Team Stamkos! Maar niet meer dan 30.Beste rookie?JZ: Chris Kreider (NY Rangers), als ie metNash mag spelen.RvW: Justin Schultz (Edmonton Oilers).AGP: Mikael Granlund gaat profiteren inMinnesota.JV: Alex Galchenyuk bij Montréal.BB: Granlund/Kreider/Granlund/Kreider,doe maar Kreider.Grootste kanshebber op fikseschorsing?JZ: Dan Carcillo (Chicago) lijkt me goeiekanshebber.RvW: Steve Downie (Colorado Avalanche).AGP: Zdeno Chara verliest zijnzelfbeheersing.JV: Arron Asham, opnieuw.BB: Boston’s bad boy Milan Lucic.Vezina voor beste goalie?JZ: Brian Elliott gaat stunten bij de Blues.RvW: Jonathan Quick (LAKings).AGP: EentroostprijsvoorQuick.JV: HenrikLundqvist!BB: Kings­goalie Quickhoudt zijn doel’t schoonst. •

Die eerste titel van de New Jersey Devils,dat was geen echte, want de Devils wonnenhun eerste Stanley Cup in 1995 en net als nuwas dat een seizoen van slechts 48 duels.Eigenlijk is zo’n opmerking voor­al het pesten van een franchisedie weinig vrienden kent. Terug­kijkend was het namelijk bestspectaculair en zo’n verkortseizoen is de wens van veelgeïnteresseerde sportfans, dieregulier hockey kijken te lang vinden.Het jaar werd gekenmerkt door de overmachtvan verliezend finalist Detroit in het Westenen het succes van de Quebec in het Oosten,terwijl verdedigend kampioen Rangers metpijn en moeite het naseizoen haalde.Wat vooral opviel was hoe hard iedereenstreed om de playoffplek. Net als in de NFLgangbaar is, telde iedere wedstrijd. Je kon inde eerste maand de playoffs nietveiligstellen, maar wel definitief uit het oogverliezen. Die aanhoudende spurt maakte de1995 Stanley Cup playoffs vervolgens uniek.Na de gebruikelijke acht openingsserieswerden de zeven daaropvolgende series inamper 32 wedstrijden afgewerkt. 4 cleansweeps (waaronder de finale), twee keer 4­1en ’n keer 4­2. Zelfs de machtige Red Wingsbleken uitgeblust.En zo'n verkort seizoen bleek niet bepaaldmakkelijker. Tactisch moeilijk, razenderoadtrips en boven alles onvoorspelbaar,want zet je alles op alles voor een goedeuitgangspositie of spaar je jezelf een beetje?Dus vergeet die asterisk bij de kampioen vantoen en straks. Liever een titel met eenverhaal, dan weer lege handen. •

48 wedstrijden

Jules Zane.

1. St. Louis BluesVorig jaar verrasten deBlues, aangevoerd door de plotsuitstekend keepende Brian Elliott en zijnpartner in crime Jaroslav Halak,vriend envijand door lang in de top van de WesternConference mee te spelen. De Blues zijneen uitgebalanceerde ploeg die metaanvallers als Backes, Perron, Berglunden de ervaren Langenbrunner de puckkan vasthouden en met getalenteerdeverdedigers als Pietrangelo enShattenkirk vanuit de defensie kanopbouwen. De komst van het Russischetoptalent Vladimir Tarasenko geeft deaanval een extra injectie en niets wijsterop dat het succes van de St. Louis Bluesvorig jaar eenmalig was.2. Chicago BlackhawksAfgelopen jaar was allesbehalvedenderend voor de Blackhawks, maarmet vrijwel dezelfde ploeg en detoevoeging van de ervaren verdedigerMichal Rozsíval is het team wel op elkaaringespeeld. Dat is gezien de korte duurvan dit seizoen uiterst waardevol en alsChicago een iets zekerdere goalie weetbinnen te halen, dan is dit een linkeploeg. Patrick Kane, Jonathan Toews eneen vast en zeker ontketende MariánHossa gaan voor vuurwerk zorgen in hetMadhouse on Madison.3. Nashville PredatorsHet was geen leuke zomer voor dePredators. De ploeg had zich op detrade deadline uitstekend versterkt enwas een favoriet in de playoffs, maarhet avontuur eindigde vroegtijdig.Vervolgens vertrok Ryan Suter voorhet grote geld – en zijn familie – naarMinnesota en werd Shea Weberslechts behouden door Philadelphia’sabsurde aanbieding te matchen. Detrade voor Hal Gill kostte ze toch hetaanvallende talent Blake Geoffrion,die ze met het vertrek van AlexanderRadulov naar de KHL goed haddenkunnen gebruiken. Een lichtpuntje isde komst van Scott Hannan, die zichin Nashville kan ontpoppen tot eenvaste waarde in de verdediging.

4. Detroit Red WingsOndanks het vertrek van delegendarische aanvoerder NicklasLidström is Detroit er niet bepaald jongerop geworden. Jiri Hudler is op weg naarCalgary en de ervaren Mikael Samuelssonis een twijfelachtige vervanger, zeker nuTomas Holmström heeft besloten zijncarriere vroegtijdig te beëindigen. JordanTootoo is wel een interessante toevoegingaan de nog altijd getalenteerde line­upvan de Wings, maar zal het verlies nietopvangen. Iedere ijshockeyfan kangenieten van de moves van Pavel Datsyuken de inzet van Henrik Zetterberg, maarhet is de vraag of dat dit seizoen genoeg isin Hockeytown. De inmiddels ruimtwintig jaar durende playoffstreak is ingroot gevaar.5. Columbus Blue JacketsHet was een rampjaar in Columbus.Aanvoerder Rick Nash is de deur uit endat ze daar Brandon Dubinsky, ArtemAnisimov en het defensieve talent TimErixon voor terugkregen is leuk, maar hetvult geen stoeltjes en wint geen prijzen.Lichtpuntje Ryan Murray, die als tweedeoverall werd gedraft dit voorjaar, is voordit seizoen uitgeschakeld en de groteaankoop van vorig seizoen, center JeffCarter, vertrok na 60 wedstrijden alweerom in LA de Stanley Cup te winnen.Zelden was een poging om op kortetermijn te winnen zo’n debacle. DeJackets bestaan uit tedure contracten,spelers die wegwillen en eenmagere prospectpool. Veruit deslechtste ploeg inde NHL, die hetgeluk heeft dat jein de NHL meteen beetje mazzeltoch af en toe wint.

1. Vancouver CanucksIn de afgelopen jaren waren de Canuckser vaak dichtbij. De uitschakeling vanvorig jaar tegen Los Angeles was eenincident, dat gaat ze niet nog eens over­komen. Een ploeg met een stabiele verde­diging en met offensieve sterren als Danielen Henrik Sedin en een hopelijk spoedigvan zijn blessure terugkerende RyanKesler is gewoon een kandidaat voordeStanley Cup. Het team is op elkaar inge­speeld, Cory Schneider is meer dan klaarom de rol als startende doelman vanLuongo over te nemen en als ze Luongonog voor een goede speler weten te ruilen,is dat een mooie bonus. Vancouver heeftnog zeker twee jaar om mee te spelen inde absolute top.2. Minnesota WildMinnesota is de grote winnaar van de freeagent frenzy van deze zomer. Ryan Suteren Zach Parise sloegen voor veel geld dehanden in elkaar om in hun geliefdeMidwesten terug te keren. De ploeg hadmet Dany Heatley en Devin Setoguchi alprima aanvallers en voegde ook noguitstekende spelers als Zenon Konopkaen de veelgeprezen rookie MikaelGranlund toe. Verdedigend moet Suter deboel wel gaan dragen en hopelijk is destrijd van doelman Josh Harding tegenmultiple sclerose geen onnodige afleidingvoor zijn teamgenoten. Zijn collegaNicklas Bäckström is in de afgelopenjaren uitgegroeid tot een uitstekendedoelman. Minnesota is een outsider, dieeenmaal op stoom de Canucks kanbedreigen.3. Edmonton OilersZe zijn nog zo jong, zo onervaren, maarwat Justin Eberle, Justin Schultz, RyanNugent­Hopkins en Taylor Hall ditnajaar in de AHL lieten zien wasongekend. Voeg daaraan toe dat NailYakupov een prima kans maakt ommeteen in de NHL te beginnen en dat zetoch alweer allemaal net dat jaartjeouder zijn, en de Oilers zijn een lepeoutsider. Het moet na jaren vanafwachten eindelijk gaan klikken methun offense en als dat gebeurt is deze

ploeg doodeng. Ze hebben de potentie debeste aanval in de NHL te worden en alswe daar in dit korte seizoen vlagen vanzien, is dat zonder twijfel genoeg om deplayoffs te halen. Verdedigend en in hetdoel zijn er nog wat fikse vraagtekens,maar dit wordt avond in, avond uit,gallery play. Een heerlijk team om naar tekijken.4. Colorado AvalancheGeen enkele divisie is zo onvoorspelbaarals deze, want ook Colorado is allesbehalvekansloos voor een playoffplek. Het speel­schema bestaat echter wel voor de helftuit divisional games, dus intradivisioneelkannibalisme is een risico. Vier van de vijfploegen uit dezelfde divisie in de playoffsis dan ook onwaarschijnlijk. Colorado isgoed, maar niet fantastisch. Aanvallendzijn Duchene en Stastny spelers om vante likkebaarden en defensief is ErikJohnson een ster, maar met de overbe­taalde P.A. Parenteau als meest aanval­lende aankoop is de ploeg te weinigverbeterd ten opzichte van vorig seizoen.5. Calgary FlamesJe moet het ze nagevenin Calgary. De hoop om met All­Starwinger Jarome Iginla en doelman MiikkaKiprusoff nog één keer ver te komenhebben ze nooit opgegeven en dit jaar ziethet er beter uit dan vorig jaar. DennisWideman is een goede toevoeging op deblueline, Roman Cervenka is een primacenter die te lang in thuisland Tsjechië isblijven spelen en Jiri Hudler past goed bijCervenka’s spel. De ploeg kan met beetjegeluk de playoffshalen, maar moetmisschien tochoverwegen afstand tedoen van Iggy enKipper in ruil voorgoudenprospects.

1. Los Angeles KingsDe Stanley Cup in Tinseltown. Eeuwigzonde dat de NHL de kans dat uit tebuiten liet glippen door die belachelijkelockout, maar wie weet krijgen ze eentweede kans. De Kings werden alleenmaar beter naarmate het seizoen vorder­de en wisten hun kampioensploeg onge­wijzigd te laten. Een prima plan, wantzowel offensief als defensief stond het alseen huis en met Jonathan Quick tussende palen kun je het je zelfs veroorloveneen keer een minder energieke wedstrijdte spelen. Anze Kopitar is de eerste paarweken geblesseerd, maar dat kunnen JeffCarter en Mike Richards zonder twijfelopvangen. Los Angeles is here to stay ende meest waarschijnlijke kandidaat omNew York of Pittsburgh te treffen om dieloodzware trofee.2. Anaheim DucksNa de Kings is de spoeling dun in deSoutheast Division. De Ducks zijn eenploeg met voldoende aanvallend talent endat held Teemu Selänne er nog eenjaartje aan vastplakt is fantastisch, maarmet alleen het trio Getzlaf, Perry en Ryankom je er niet. Defensief bleek het vorigjaar niet goed genoeg. Sheldon Souray enBryan Allen kunnen daar op basis vanhun ervaring misschien iets aan doen,maar of dat genoeg is voor de playoffs istwijfelachtig. Anaheim kan verrassen enmisschien de playoffs in glippen, maarnet als Calgary is ook een gigantischerebuild het overwegen waard. Selänne,Getzlaf en vooral Perry zijn als puur goudvoor teams op zoek naar die ene ster.3. Phoenix CoyotesDe NHL heeft de ploegbijna verkocht aan zakenman GregJamison en hij wil ze ook nog eens inPhoenix houden. Goed nieuws voor delocals, die eigenlijk nooit op komendagen. Lege stoeltjes, weinig fans en tochfinalist in de Conference. Het kanverkeren. De terugkeer van Shane Doan,die even flirtte met wat titelkandidaten, ismooi voor de franchise en nu Mike Smithzich heeft gemanifesteerd als een goedegoalie, is de ploeg wederom niet kansloos.

Maar om ze nou te prijzen als ploeg dievorig jaar kan evenaren, dat niet.4. San Jose SharksSan Jose is klaar voor een rebuild. Hetvenster om te winnen heeft zich, ondankshet aanblijven van Joe Thornton enPatrick Marleau, eigenlijk wel geslotenvoor de ploeg uit Zuid­Californië. Dezefranchise heeft met Antti Niemi eenprima doelman en met Martin Havlat enDan Boyle goede spelers op de depthchart, maar dit seizoen wordt eenchaotische race tegen de klok en als deechte titelkandidaten in paniek raken,zijn enkele huidige Sharks aantrekkelijkespelers om binnen te hengelen.5. Dallas StarsMike Ribeiro de deuruit, maar wel Jaromir Jagr halen.Vreemde beslissingen van een ploeg diehinkt op twee gedachten. Ergens is hettijd om opnieuw te beginnen, maar hetlaten verpieteren van Jamie Benn zonderenige teamgenoten is een slecht plan.Jagr is er dus als mentor voor Bennbijgekomen en Ray Whitney werd uitPhoenix weggekaapt. Waarom is eenraadsel, want het vertrek van SheldonSouray, Adam Burish en JakeDowell heeftde ploeg erniet sterkerop gemaakt.Dallas is nietbepaald eenplayoffkandidaat enkan Jagr enWhitney betertraden bij heteerste redelijkeaanbod datvoorbij komt.•

De lockout in de NHL is eindelijk teneinde. Niets zo pijnlijk als een heel seizoenen daarmee ook veel inkomsten verloren telaten gaan, omdat je het niet eens wordtover geld. Met een nieuwe deal op de tafelzijn hiermee alle vier de grote sporten dekomende jaren veilig en zal het woordlockout niet meer zo snel vallen. Gelukkig.Hockey is een beetje het onder­geschoven kindje in de Ameri­kaanse topsport, achter de grotedrie. Hockey is voornamelijk inCanada ontzettend populair,maar wist steeds meer fans telokken in de afgelopen seizoe­nen. Het is voor mij dan ook een raadselwaarom de NHL en NHLPA zichzelf zo inde vingers snijden. Je eigen groei smoren.Dit seizoen zal uitwijzen hoeveel last deleague zal hebben van de werkonderbre­king. Het is te hopen dat fans nog steeds destadions weten te vinden en de tv's aanzet­ten. Dat fans zich niet vervreemd voelen vande sport. Dat ze geen seizoenskaartengekocht hebben voor het lokale NBA­team,omdat ze geen vertrouwen hadden in eengoede afloop. Dat de fans geen vettemiddelvinger opsteken naar de eigenarenen de spelers, die het allemaal over hetalgemeen zo veel beter hebben dan demensen op de tribunes.De effecten van de lockout zullen pas oplange termijn bekend worden, maaruiteindelijk heeft het vooral voor veelnegatieve publiciteit gezorgd. Hetmoddergooien over en weer, de verwijten,rijke eigenaren tegen 'arme' eigenaren.Al kunnen hockeyfans het ook positief zien:de sport kreeg eindelijk ook een beetjeaandacht. •

Aandacht

Lennart Beishuizen.

Iedereen weer 'n beetje bijgekomen?Asjemenou, wat een weekend.Wat een openbaringen. Joe Flacco dieweer voor 'n dagje elite bleek. ColinKaepernick die met iedere wedstrijdmeer fans voor zich wint. De miraculeuzecomeback van Russell Wilson.Maar wat een foutenfestival vooral ook.We noemen Pro Bowler Champ Baileyen defensive goeroe Dom Capers, dievoor de verandering beiden 'ns volledigwerden afgebluft. En wat te denken vanJohn Fox, die Peyton Manning lietknielen met nog een halve minuut entwee timeouts op het bord.De heerlijke momenten waren niet aante slepen. Jim Harbaugh die volledig uitz'n plaat ging bij een oliedomme penaltyvan Kaep. Pete Carroll die zich luid af­vroeg wie toch die timeout had genomenom de kicker te icen, waarna de herhalingvan FOX keurig liet zien dat 't toch echtCarroll zelf was geweest. LOL. Of TomBrady die na afloop van het post gameinterview graag de groeten wil doen aanz'n vrouw, kinders en moeder. Hoodiedie de TD van Vereen nauwe­lijks een blik waardig keurde.Maar het mooiste momentwas toch wel verliezer PeytonManning, die anderhalf uurna de nederlaag met z'nfamilie naar de Ravens'kleedkamer toog, om hoogstpersoonlijkRay Lewis te feliciteren. Als toekomstigHall of Famers onder elkaar. Machtigmooi. •

Geert Jan Darwinkel.

Peyton