70 | Grinta! Special

Sinds het eind van de jaren ne-gentig werpt Wales zich op als het mekka voor mountainbikers in Groot-Brittannië. Parcours uitbou-wen betekent er meer dan pijltjes aan bomen hangen. Een dozijn mountainbikecen-tra bieden er uitgelezen trails voor elk niveau en faciliteiten die het ook vóór en na de tocht comfortabel maken. Een reden voor ons om het Kanaal over te steken en een midweek te gaan fietsen met de dikke noppenbanden.

› SamEnStEllinG Gunter HauSpie

Croeso I Cymru. Wanneer ik Wales binnenrijd, ligt mijn tong meteen in een kramp. Het betekent dat ik welkom ben in Wales, maar dat ik ook geen snars van

de taal zal begrijpen. Toen de klinkers uitgedeeld werden, stond het Welsh ook al niet op de eerste rij. Geen idee hoe je Llandegla correct uitspreekt, maar alleszins niet zoals ik denk. Niemand die het dorp kent wanneer ik de weg erheen vraag. Maar dat zal aan mijn tongval liggen. Nochtans komen er jaarlijks 160.000 mountainbikers, voornamelijk Engelse, één van de uitgepijlde trails door het Llandegla Forest rijden. Sinds het mountainbikegebied zes jaar geleden

opende zelfs meer dan één miljoen bezoekers, met volgens de statistieken ook jaarlijks een vijfhonderdtal Belgische bikers. Ian Owen ontvangt me in een bezoekerscentrum waarin ik me binnen in een ruime skihut waan. “Dit is het grootste houten gebouw van het Verenigd Koninkrijk”, zegt de uitba-ter van het MTB Centre fier. “We kregen er al prijzen voor.” Llandegla Forest is een 650 hectare groot privaat bos dat in 1982 voor de bosbouw aangelegd werd. Nog steeds doet het dienst als houtmijn. Maar sinds zes jaar wordt het bos ook gebruikt als recreatieoord: door wandelaars, paardrijders, ornithologen en vooral mountainbikers. “Als je het goed aan-pakt, kan een ontginningsbos ook door recreanten gebruikt worden. Nu werken hier 24 mensen in het MTB Centre. Dat wordt volledig bekostigd met de inkomsten van het restau-rant en de parking. De toegang tot het bos is immers gratis. Ik had snel het potentieel van deze plek voor het mountain-biken gezien. Maar dat we na zes jaar zo’n succes zouden kennen, was een verrassing. Onze bereikbare ligging vanuit de Engelse grootsteden Liverpool, Manchester en Birming-ham is daar zeker niet vreemd aan”, zegt Ian.

Jump over Offa’s DykeMaar dat is maar een deel van de verklaring. Vanaf het begin waren er met zorg uitgetekende parcours voor vier niveaus beschikbaar. Je riskeert ook nergens een auto te ontmoeten. Ik zet mijn helm op en verken het rode parcours: 19 km voor ervaren rijders. Eerst klim ik langs een bosweg naar een hoogte van 500 meter. Daar verdwijnen de bomen en rijd ik door een heidelandschap. In een eerste afdaling werden enkele extra jumps en korte technische haarspeldbochten aangelegd. “Old stuff”, zegt Ian. “Bikers kwamen van in het begin graag omdat wij de eerste waren die dit soort extra ‘funelementen’ in onze parcours inbouwden. Op dat vlak blijven we voort-durend vernieuwen.” Zoals de Bob’s Sleigh Run die ik een kwartier later bereik. Vooraleer ik me in die ‘bobsleeafdaling’

Speels Wales

mountainbiken in Groot-Brittannië

bikers |

Groot-Brittannië

Wales

< Het kasteel van Harlech ligt even landinwaarts.

Grinta! Special | 71

> the Beast’ een populaire trail die van Coed y Brenin

een droombestemming voor bikers maakt. <

stort, geniet ik er van het panorama dat er tot de Snowdon, de hoogste berg van Wales, reikt. Ik denk dat ik ongeveer een kwart van het land overschouw maar ik zie amper een huis. De afdaling gaat over een bochtige singletrack die me voort-durend op het verkeerde been zet: een korte knik stijgen, een verdwaalde rotsblok net wanneer ik denk dat de remteugels los mogen, een verraderlijk diep spoor dat water en banden in de zachte kalkbodem hebben getrokken. Kortom, een heerlijke speeltuin. Terug in het bos zijn er twee zijlussen over een aartslastige zwarte piste. Doodsgevaar, waarschuwt een doodshoofd. “Deze Parallel Universe is sinds vorig jaar onze toppiste”, zegt Ian. “Het is een zeer snelle opeenvolging van alle technieken die een volleerd mountainbiker onder de knie moet hebben. We hebben het zo uitgebouwd dat je niet moet bijtrappen of remmen. Het is alleen een kwestie van recht te blijven. Maar begin er niet aan als je niet volleerd bent”, knipoogt Ian waarschuwend. Ik hou het wijselijk bij de lange, snelle afdaling over het bospad. Die brengt me terug naar de parking bij het bezoekerscentrum. Onderweg kruis ik Offa’s Dyke, een middeleeuwse wal die al eeuwen min of meer de grens tussen Wales en Engeland afbakent. Wandelaars stappen over het pad soms de volledige grens van Wales af. Llandegla Forest is de enige plaats waar ook mountainbikers over de dijk van koning Offa mogen rijden. Of jumpen. Even hang ik in de lucht met onder me een mid-deleeuwse grens.

Het beest getemdMet mijn Welsh gaat het ondertussen de goede kant uit. In Coed y Brenin weet ik al dat het eerste woord bos bete-kent en het tweede koning – weer die Offa misschien? In het mountainbike centre met dezelfde naam beland ik dus opnieuw tussen de bomen. John Taylor is er de Mountain-bike Ranger (die bestaat hier!) en vertelt dat ook in dit woud bosbouw en mountainbiken een verstandshuwelijk hebben.

< Bootjes bij de monding van de Mawddach.

< Typisch stadje in het binnenland.

< Slingerend pad door Llandegla Forest.>

72 | Grinta! Special

“In zekere zin hebben de mountainbikers de bosbouwers daartoe verplicht. Eind jaren negentig zijn we gestopt met hen de toegang te verbieden. Het bleek immers makkelijker hen een afgebakende plaats in het bos te geven dan hen tel-kens opnieuw te verjagen.” Hun favoriete trail kreeg zo een permanent karakter en werd ‘The Beast’ gedoopt. Vandaag is dit loodzware parcours (38 km!) nog steeds het topcircuit. Maar er werden ook een dozijn andere paden aangelegd, zodat elke biker van elke niveau er aan zijn trekken komt. Dat bewijst de nieuwe MinorTaur. Dit parcours introduceert nieuwe mountainbikers in het singletrack-fietsen en is ideaal om de technieken onder de knie te krijgen en vertrouwen te winnen. “Vertrouwen is immers heel belangrijk. Vele begin-nende bikers komen te snel op een te zwaar parcours terecht en haken af. Hier kunnen ze op hun ritme groeien in hun vaardigheden”, zegt John.

Helemaal tegen deze filosofie in begin ik toch met The Beast, dé reden waarom Coed y Brenin de droombestemming voor bikers in Groot-Brittannië is. Ik start met een zware klim om dan een opeenvolging van verschillende soorten afdalin-gen voorgeschoteld te krijgen. Het valt me meteen op dat dit diepe binnenland van Wales veel rotsiger is dan Llandegla.

Mijn knoken zijn me dankbaar dat ik voor een volgeveerde fiets koos. The Beast gromt wanneer ik over een richel duik en er onverwachts een trapafdaling volgt: te laat om te twij-felen. Gáán! Ik slaag in de evenwichtsoefening maar rustpau-zes volgen er amper. Op de gemakkelijkere stroken zijn de rotsblokken immers gewoon aangesleurd of werden er heel korte, haast verticale haarspeldbochten aangelegd – heerlijk eens je die bochttechniek meester bent.De afdaling False Teeth belooft vervolgens weinig goeds. Had ik een vals gebit dan nam ik het nu uit mijn mond. De afdaling is snel en lijkt niet zo lastig. Maar het is net op zo’n strook dat dan die ene hoge wortel of uitstekende rots je door de lucht kan laten klieven. Of een ‘table top’, een speciaal aangelegd afgetopt heuveltje precies bedoeld om je te laten laagvliegen. Dat gebeurt dus onvermijdelijk. Maar ik beland terug op de grond op twee wielen. Ik tel mijn tanden. Ze staan er nog allemaal in. Het beest is getemd.

Slalommen tussen black beefPas de volgende dag in Machynlleth valt de eerste regen uit de lucht. Jon Ish van bikeshop ‘The Holey Trail’ trekt er zich niets van aan. Terwijl ik nog twijfel of dit fietsweer is, staat hij al vertrekkensklaar in een T-shirt met korte mouwen. “Als we zouden binnen blijven elke keer wanneer het regent, worden we gek. En er zijn al genoeg gekken in dit land”, kan mijn gids zijn enthousiasme niet verbergen. Jon kent de groene heuvels rond Machynlleth als zijn broekzak. Hij maakt deel uit van een bikers community, gegroeid vanuit de bikeshop, die haar vertrouwde circuits wil delen met andere bikers. “We worden hierin gesteund door de lokale overheid. We trekken zo immers mee aan de kar van het duurzame toerisme. Eerst hebben we onze trails bewegwijzerd. Maar altijd verdween er wel ergens een bordje en reden de fietsers verloren. Nu

> llandegla Forest is een 650 hectare groot privaat

ontginningsbos dat nu vooral door mountainbikers wordt

gebruikt. <

bikers |

< Slingerend pad door Llandegla Forest.

Grinta! Special | 73

< Café op het strand in Barmouth.

hebben we alle bewegwijzering weggehaald en vervangen door waterdichte kaarten. Dat werkt beter”, weet Jon.Vanuit de vallei klimmen we eerst langs steeds kleinere landwegen naar een eerste heuvelrug. Die ligt bezaaid met weiden vol schapen en is afgezoomd met meidoornhagen. Dit is het typische beeld van het groene Wales. Jon stopt regelmatig – “jaja, wij zijn bikers die ook stoppen om van het landschap te genieten” – en rakelt legendes op over de bergen aan de einder en over het pad dat al eeuwen gebruikt wordt om het vee te drijven. Tot ook dat veespoor verdwijnt en we dwars door het hoge gras (en tussen de koeienvlaaien en schapenkeutels door) van poort naar poort fietsen. De schapen kijken al lang niet meer op van een mountainbiker die passeert. Steil afdalen door een natte grasweide is echter een ervaring die nieuw is voor mij. Het wordt een glibberige glijpartij die eindigt met veel opspattend water in die beek aan de voet van de heuvel. Later volgen ook pittige afdalin-gen over steenpistes. We rijden hier immers door het land van de leisteen. Hier en daar slaan leisteengroeves zwarte gaten in het groene land.

Je komt niet naar Mach voor zware technische parcours. Wel voor een cross-countrytocht door een prachtig landschap. Op een erg afgelegen plek stuurt Jon ons over een singletrack dwars door een weide. Daar staan enkele honderden kilo’s van het beroemde Welsh black beef ons aan te staren. Stok-stijf weigeren de koeien een poot opzij te zetten. “Je techniek oefen je hier vooral door tussen de koeien te slalommen”, grapt Jon. Terug in Machynlleth staan er bijna veertig kilo-meter op de teller, hebben we geen enkele auto ontmoet en maakte ik de mooiste panoramabeelden van mijn verblijf in Wales. “Nu heb je vast zin in een steak black beef?”, vraagt Jon. Een dubbele portie graag.

Familietocht langs de Mawddach De monding van de Mawddach is een vijftien kilome-ter lange brede baai, tussen Dolgellau en Barmouth. Door het spel van de getijden valt de baai voortdurend droog en overspoelt ze weer. Vele vogels komen er zich voeden. Langs de zuidoever van het natuurgebied is een oude spoorwegberm omgebouwd tot een prachtig fietspad. Het pad biedt tussen Dolgellau en de zee het mooiste uitzicht op de baai. Als uitsmijter steek je bij de monding over een houten spoorwegbrug (enkel voor voetgangers en fietsers, maar tol betalen!) de baai over. Dan bereik je het fijne kuststadje Barmouth. Een abso-luut prachtige, vlakke tocht van geen vijftien kilometer. Ideaal voor een familie-uitstap.

< Slalomafdaling in Coed y Brenin.

< De groene heuvels van Machynlleth..

>

74 | Grinta! Special

ErnaartoeWe reisden met P&O Ferries van Zee-brugge naar Hull. Vandaar is het nog 300 kilometer rijden tot Noord-Wales. De re-derij verzekert dagelijks een nachtelijke overtocht (heen en terug). Na een com-fortabele nacht in eigen cabine kom je ’s morgens uitgerust aan. Prijzen vanaf 139 euro per enkele reis voor 2 perso-nen, inclusief auto en cabine. Daarnaast verzorgt P&O Ferries tot 23 overtochten per dag op de korte Kanaalroute Calais-Dover en terug. Deze overtocht duurt 1u30. De afstand tot Wales bedraagt dan nog 500 kilometer. Prijzen vanaf 46 euro per enkele reis voor de auto, inclusief passagiers. Info en boekingen: tel. 070 70 77 71 en via www.POferries.be.

Overnachten in WalesOnze standplaats was het gerenoveerde Cross Foxes Hotel in Dolgellau. Dewi en Nicol heropenden in november 2010 deze historische inn (na acht jaar leegstand en een smaakvolle renovatie) op een eenzaam kruispunt midden in het groene landschap. De zes ruime kamers kregen allen een eigen inkleding en zijn voorzien van alle hedendaags comfort. Fietsers zijn er welkom. Er is een garage om fietsen te stallen. Warme, familiale sfeer. Uitgebreid ontbijt en uitstekend (grill) restaurant. Centrale gelegen om

Noord-Wales te ontdekken. Meer info via www.crossfoxes.co.uk.

Mountainbiken in WalesAlgemene info over mountainbiken in Wales en een lijst en beschrijving van alle mountainbikesites vind je op de zeer volledige website www.mbwales.com. Voor algemene toeristische info surf je naar www.visitwales.nl.

Coed Llandegla ForestDit is een privaat uitgebaat mountain-bikegebied, met vier bewegwijzerde parcours voor elk niveau. Grotendeels door bos, maar langs de rode route (ge-middelde moeilijkheidsgraad) ook mooie vergezichten. Weinig rots, weinig sin-gletracks, snelle afdalingen. Op de twee zwarte lussen (zwaar) kun je echter al je techniek uit de kast halen. Er is een skills area waar je op een aangelegd parcours alvast kunt trainen. Prach-tig visitor centre met ruime bikeshop (huurfietsen) en uitstekend restaurant. Geen kleedruimte of douches. Meer info via www.coedllandegla.com of www.oneplanetadventure.com.

Coed y BreninUitgebreid aanbod aan bewegwijzerde paden, met alle moeilijkheidsgraden. ‘The Beast’ is de oudste en zwaarste

PRAKTISCH

route (38 km), met smalle single tracks, veel rotsen en technische stroken. Voor beginners is er een kennismakingspar-cours, waarin je alle aspecten van de sport op jouw niveau leert kennen. Ook een parcours voor mindervaliden. Bijna volledig in bos gelegen. Mooi volgens ecologische principes gebouwd visitor centre, met restaurant, bike shop (huur-fietsen), kleedruimte en douches. Meer info via www.mbwales.com, doorklikken naar Coed y Brenin.

MachynllethStadje met een bloeiende bikers com-munity, gegroeid vanuit de bikeshop ‘The Holey Trail’. Deze mensen heb-ben ook enkele crosscountryparcours uitgetekend door het golvende, groene landschap rond Mach. Niet bewegwij-zerd, maar je kunt een weersbestendige topografische kaart met de uitgete-kende parcours kopen in de bikeshop. De parcours voeren over paden die je door weiden (veel poortjes openen en sluiten) en het Dyfi Forest leiden en bieden voortdurend prachtige verge-zichten. Geen kleedruimte of douches, wel afspuitstand. Meer info via www.theholeytrail.co.uk en www.dyfimoun-tainbikeing.org.uk.

bikers |

< Op elke rotspunt kijk je uit over een groen land.