officieel orgaanvan de Afdeling Parachutespringen

KoninklijkeNederlandse Vereniging voor Luchtvaart.'

Jaargang 4 - nummer 2 - november 1975

Indit nummer o. a. : Redaktioneel, Afd. Bestuur, 1e WK-relatief, Gele Kaart, Instrukteursexamen,het USFET, enz.

NEDERLAND

sportparachu tist 1

jaargang 4 - nummer 2 - november 1975.

sportparachutistTWEEMAANDELIJKSE UITGAVE VAN DEKNVvL AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Eindredactie, samenstelling en ontwerp:Karst Sikkens

Redacteuren:Hein CannegieterBert Wijnands

Voor copy zorgden o. a. deze maandFrans HeuvelmansTheo KamphuisWim VeIthuizen

De met name onderschreven artikelen zijn voor verant-woordelijkheid van de schrijvers en behoeven niet altijdde mening van de redaktie weer te geven.

Abonnement SPORTPARACHUTISTLEDEN VAN DE AFDELING PARACHUTESPillNGENONTVANGEN HET BLAD GRATIS.

Advertenties:Advertentietarieven op aanvraag.Verschijningsdatum:1 jan., 1 mrt, 1 mei, 1 juli, 1 september en1 november.

Druk: Van Deventer bv 's-Gravenzande

"'~dP~

;r!Pfh REDAKTIONEEL

~

==:;!$~~r'l'''~==

KONINKLIJKE NEDERLANDSE VERENIGING voorLUCHTVAART, AFDELING PARACHUTESPRINGEN

Bestuur:W.A. VelthutzenE. T. H. WijnandsP. SantégoedsH. CannegieterA. LasschuytJr.H. VerbeekK. Sikkens

- voorzitter- vice-voorzitter- algemene zaken- voorlichting- sport en instruktie- algemene proj ekten- secretaris tvs afdelings-- bureau

J)(Ç

Adres secretariaat:p/a KNVvL Jozef Iaraél spl ein 8, 's-Gravenhage.Privé (uitsluitend in de avonduren):St. Martinuslaan 124, Voorburg.Tel. 070 - 863854.

Lidmaatschap:Alle leden f 42, -- per jaar.

Het inschrijfgeld voor leden bedraagt bij aanmeldingf 4, --.

Aanmeldingen voor het lidmaatschapTe richten aan het afdelings-secretariaat(d. t. v. de clubsecretaris) .

Na 1 juli:Halve jaarcontributie verschuldigd.

wk-relatletsprtnçen . ons land nr.4In deze editie van ons afdelingsorgaan treft u nogalveelinformatie aan over het nationale parateam en het rela-tiefspringen. Wij hopen hiermede een aantal zaken enwellicht niet kwaad bedoelde opmerkingen over dit teamin zijn juiste situatie te schetsen.Deze sportmensen hebben zich vele dingen moeten ont-zeggen om de NATIONALE PARASPORT in het buiten-land te presenteren.Veel ervaring hebben deze springers opgedaan. Veelover relatiefspringen hebben zij in West-Duitsland kun-nen zien. Zij willen HUN KENNIS ook graag overdragenaan ANDEREN.Wilt u meer weten over relatiefspringen ? Heeft u pro-blemen op relatiefgebied? Schroom dan niet en vraaghun om medewerking en advies. Zij zullen u zeer zekervan dienst zijn.

o

2

lidmaatschap afd. para/knvvl}I

Elk jaar worden wij geconfronteerd met enorme ver-schuivingen in het ledenbestand.U kunt ons bij de administratieve zaken helpen.Indien u besloten heeft om in 1976 niet meer te gaanspringen, geen lid wenst te blijven van een aangeslotenvereniging, geen individueel lid wenst te blijven --- danverzoeken wij u dit gaarne per omgaande aan ons bekendte maken.Ingevolge de geldende voorschriften moeten wij vóór1 december a. s. aan de ledenadministratie bekend makenwie er voor het lidmaatschap 1976 hebben bedankt.MOGEN WLJ OP UW MEDEWERKING REKENEN -DOOR TE REAGEREN INDIEN U GEEN LID WENSTTE BLLJVEN GEDURENDE HET JAAR 1976?Ontvangen wij geen bericht dan blijft u lid in 1976.STEUN DE PARASPORT----- .STEUN DE AFDELING PARA-----EN BLLJF LID. K.S.

f t

-rA~1'

'~~~ '----'--~

~~.

gaat u verhuizen?laat het ons dan ook even weten? dank u!

sportparachutist

•

4zeel31a-lil

eam

nt-en-

:lrun-ag en

ro-193ker

r-

1

rten- danskend

rmaken

~ST

K.S.

chutist

Hetjaar 1975 nadert al weer zijn einde. Is het een goedjaar geweest voor de nederlandse parasporters ?Wijdachten van wel.Mooiweer hebben we konstant gehad - mede hierdoorzijner veel sprongen gemaakt.Wehopen dat een volgend jaar nog gunstiger zal worden.Eenaantal projekten worden ter hand genomen. Een aan-tal sluimerende plannen worden geaktiveerd. Kortom -hetBestuur van de Afdeling zal alles in het werk stellenomhet sportspringen te bevorderen en de leden te helpenwaardat mogelijk is.

aanvulling afdelingsbestuur

verzekeringenM.i. v. 1 januari 1976 hopen wij de verzekeringen tegenWETTELLJKEAANSPRAKELLJKHEID centraal geregeldtehebben.Inzijn totaliteit hebben wij een groter ledental en kunnenhierdoorkorting verkrijgen op de premie's.Voorwaardenkunnen wij beter - in het belang van onsallen- centraal en op gelijkwaardige systemen regelen.Nadereinformatie ontvangt uz. s. m. via IN EN OM DEKNVvLof INTERNE MEDEDELINGEN.Doorde invoering van deze verzekering is een lang ge-koesterdewens van de leden in vervulling gegaan.

contributies 1976Delaatste jaren zijn de prijzen enorm gestegen. Porti-kostenen drukwerk zijn bijna niet betaalbaar.Echter- de laatste jaren hebben wij ook geen contribu-tieverhoging voorgesteld. Ook voor 1976 niet.Dusin feite krijgt u CONTRIBU TIEVERLAGING - terwijldeafdelingmeer aktivitetten dient te ontplooien.Doorde invoering van de verzekeringen - welke via deafdelinggaat lopen - zijn wij wel verplicht de gemaaktekostenwegens premies door te berekenen.Dealgemene ledenvergadering - welke op 26 septemberj.l. is gehouden - heeft met deze regeling ingestemd.Inverbandhiermede bedraagt de contributie met ingangvan1januari 1976 f 50, -- per lid.

nederlandse kampioen-schappenparachutespringenDeNKP76zal op het vliegveld Teuge worden gehouden.DeVpeT is door de algemene ledenvergadering verzochtdeorganisatie op zich te nemen.Dewedstrijden zullen worden gehouden van 17 t/m 20juni1976.Uitwij kdata: 26 en 27 juni 1976.Hetprogramma zal bestaan uit 6 precisie- en 3 style-sprongen.

Beginseptember 1976 zal een NATIONAAL KAMPIOEN-SCHAPRELATIEFSPRINGEN worden gehouden.Naderebijzonderheden hieromtrent worden uz. s. m.bekendgemaakt.

sportparachutist

De heren Piet SANTEGOEDS en Henk VERBEEK zijnmet ingang van 26 september 1975 officieel opgenomenin het afdelingsbestuur.Hun inzet gedurende de officieuze funktiebekleding is eenstimulans geweest voor het bestuur.Wij hopen dat u van hun aktiviteiten binnenkort meerzult horen.

prOblemen in verband methet springen in frankrijkEen aantal Nederlanders ging dit jaar welgemoed op wegnaar het zonnige zuiden daarbij trachtend van de gelegen-heid gebruik te maken om aldaar eens lekker te gaanspringen.Op een aantal uitzonderingen na - kwamen de meesteNederlanders (beter te lezen: alle buitenlanders) op dez. g. koffie. Men was in het bezit van alle documentenzoals oefenvergunning, inlegvel, F Al sportlicentie eneen copie van een verzekeringspolis.Na controle van de papieren kwam dan meestal de onaan-gename verrassing --- men diende een Iranse licentiete kopen ad FF 100,00, daarnaast nog de franse verze-kering te' nemen ad FF 100.00 en in vele gevallen ooknog het clublidmaatschap ad gemiddeld FF 75.00 te betalen.Er werd kontakt opgenomen met de Franse organisatieen men gaf te kennen niet van het huidige systeem af tewillen wijken. De franse staat ondersteunt de parasporten wenst dit gehonoreerd te zien. Derhalve: subsidie +inkomsten wegens licentieverkoop.De verzekering heeft men verplicht gesteld om reden datvele springongevallen in Frankrijk door de buitenlandersworden veroorzaakt (dit zegt men althans).Op de eerstvolgende F Al vergadering (CIP) zal onze afge,-vaardigde Bert Wijnands deze zaak nader aan de ordestellen.

records10 mans-sterren-teamsHet wereldrecord werd door het amerikaanse team ge-broken en de offfciël e tijd is thans 12.13 seconden.

Het nederlandse team stelde zijn record op 23.53 secon-den.

technische commissieBinnenkort zult u meer informaties ontvangen over dewerkwijze en taken van deze commissie. Een aantalplannen zijn in bewerking en zullen worden uitgevoerddoor deze TC.

~------t-.--~-------~~'~_-_----

3

----- ~- .----~----- '-~;:-~~-:-~;r:--.i;-::;:-,~·\~,.:,=Ul~,~. ~.,~',: t~,i~-,F:~'i~~ -.~~:i·:.:,;_~ :::-':~ "'.:'r#'>.,#

Bovenstaande foto toont het nederlandse team welke aande eerste wereldkampioenschappen relatief springen heeftdeelgenomen: Staand v.L n. r. Jacques Gielen, CharlesPellens, Peter Levering, Ben Woltering, Jan van deVeen, Jaap Havekotte, Harry Pijnenburg, Steven Blietz,Charly Schuilenburg.Zittend v.l. n. r.: Frans Heuvelmans, Piet Santegoeds ,Bert Wijnands en Chris Franssen.

de eerste wereldkampioenschap-pen relatiefspringen in hetwestduitse stadje warendorf4-15 september j.1. door Karst SIKKENS

De Eerste Wereldkampioenschappen Relatiefspringen.Hoe, wat en waarom? Zijn er dan nog nooit geen WK ge-weest - dit was de vraag die een groot aantal leden en depers stelden. Het antwoord kan duidelij k zijn. Zeker wel.Reeds elf maal werden WK parachute-springen georgani-seerd. Twaalf maal gingen de beste springers en spring-sters uit alle werelddelen naar een door de F. A. 1. be-paalde plaats om hun krachten en kunnen te meten metmedesportgenoten.Echter, voorgaande WK hadden betrekking op de klassiekeonderdelen van het parachutespringen - te weten precisie,groepsprecisie en style. Elke twee jaar vinden deze WKplaats (volgend jaar in Ital ië) .

In het jaar dat er geen WK zijn wilde men toch iets gaandoen op springgebied en zo ontstond dit jaar voor heteerst de WK relatief springen. Moet men nu het anderemaar la ten vallen zullen velen van u zich afvragen.ZEKER NIET. Alle categor-ieën van springers moetenzich kunnen uitleven in het door hen gekozen sportgedeel-te. Voor de éne is dit style (iemand die goed style draaitkan ook een goede relatief springer worden), voor de an-dere is dat precisie en voor een derde is dit relatief-springen.

Wijken de klassieke onderdelen af van het nieuwere rela-tiefspringen? Ja. Precisie en style zij n INDIVIDlj ELEzaken. Relatiefspringen is TEAMWERK. In precisie en

4

style moet men ZICHZELF waar kunnen maken, maaktmen een fout dan is dit blaam voor die ene persoon.Maakt men in een groep een individuele fout dan kan eengehele groep gediskwalificeerd worden. Zijn er in groeps-verband problemen dan drukt dit een stempel op het geheleteam en resultaten kunnen daar terdege door belnvloedtworden.

Is parachutespringen - derhalve ook relatiefspringen eensport? Voor buitenstaanders is dit vaak moeilij k te be-grijpen om reden dat men de technieken en de mogelijk-heden niet kent.In de verschillende persmedia brengt men ons meestalonder bij de rubriek - luchtvaart. Dit is onjuist. Het iswel zo dat we de luchtvaart nodig hebben om onze sportte bedrijven.

Gelukkig is er de laatste tijd een gunstige ontwikkelingin de nederlandse pers te bespeuren en wil men ons dieplaats geven waar wij recht op hebben - namelij kopnamein de SPORTRUBRIEKEN. Enkele omroeporganisatieshebben de laatste tijd aandacht besteedt aan het parachute-springen. De KRO enige malen via de radio. De AVROmet een geweldige televisie-reportage over de trainingen voorbereiding van het nederlandse team voor de WK.Een ca. 10-minuten durende film liet het nederlandsepubliek genieten van het parachutespringen als sport.Polygoon maakte een goede filmreportage voor de bios-coopjournaals. De voorbereiding en inzet van een aantalmensen werd gehonoreerd.

DE WERELDKAMPIOENSCHAPPEN

Relatiefspringen - een nieuwe rage? Neen. Een topsport?Ja. Het is teamwerk en een' goede organisatie en eengoede onderlinge verstandhouding is het begin van eengoed resultaat. Dit was en is in het nederlandse teamaanwezig en dit heeft dan uiteindelijk ook tot toppresta-ties geleidt. Dit was dan ook de reden dat de afdelingpara vol vertrouwen een compleet team durfde af tevaardigen naar de WK. Een compleet team bestaandeuit een 10-mansteam en een 4-mansteam.In het totale klassement deden we dus mee.

Velen met mij zullen zich afgevraagd hebben waarom

sportparachutist

war endorf :rijden van (hetzelfde alaanwezig.Tijdens eenafdelingsvokaar te krijte doen pla:mogelijkhereden dat hlanden komtakken vanWarendorfscholen zijdeze plaat!

Helaas heezelf deze \1.1. aan eemoest de 1wel gestel'Organisat<overgelate

Op ene dalgetekendeover een!achter deBovendierteam mogNa een prstond al kaf waa ronwaren dirken) - weHelaas mvan de D:Dus dageking vanwijzigen.(Deutseh.van de DOnze reikelijk lalworden gde pertoren de o r:king krijEchter -moesteneen grocruimte rom nog I

Het eneen de Prenige daweten tE

Een aankomen Ebonte mde velekledij,Men prihet statWat blerondselten nanvanaf dnationahet betals inhprogravoor d,De voe

. wel ste~ssenOm 10veerde

sportp.

ct

:enieps -ehel.edt

een!-

k-

.srt

eme

iute-)

:-al

rrt ?

.st

Warendorf werd gekozen. Dit stadje ligt ca. 1t uurrijden van de nederlandse grens. Het weerbeeld is erhetzelfde als bij ons. Een kans op slecht weer was dusaanwezig.Tijdens een FAI vergadering in Parijs wist de duitseafdelingsvoorzitter - de heer LEPKOWSKI het voor el-kaar te krijgen de WK relatiefspringen in West-Duitslandte doen plaatsvinden. Na een selektie uit een aantalmogelijkheden werd Warendorf uiteindelijk gekozen omreden dat het een sportstad is. Sportlieden uit velelandenkomen regelmatig naar Warendorf om er allerleitakkenvan sport te bedrijven. Paardrijden - heeftWarendorf tot grote bekendheid gebracht. Vele sport-scholen zijn er aanwezig. Dus ook de para-sport naardezeplaats.

Helaasheeft de duitse voorvechter voor de parasportzelfdeze WK niet mee mogen maken - hij is op 31 mei1.1.aan een hartaanval overleden. Een aantal mensenmoest de lopende organisatie overnemen en er mag zekerwelgesteld worden dat het hun goed is gelukt.Organisatorisch klopte het. Niets werd aan het toevalovergela ten.

Opene dag togen Piet Santegoeds (de teambaas) en onder-getekendenaar Warendorf om poolshoogte te gaan nemenover een aantal zaken, tevens wilden wij wel eens kijkenachter de schermen van een dermate grote organisatie.Bovendienwilden wij eens zien of we het nederlandseteammog ergens mee van dienst konden zijn.Naeen prettige ontvangst op het SPORTAMBT -(de persstondal klaar om ons te intervieuwen - wij vroegen onsafwaarom - doch het bleek dat wij de eerste delegatiewarendie officieel het organisatie comité kwamen bezoe-ken)- werden de vragen op de organisatoren afgevuurd.Helaasmoesten wij konstateren dat ons team ca. 12 kmvande DZ verwijderd in een "Gaathof" was gelegerd.Dusdagelijks vele kilometers reizen. Een slinkse opmer-kingvan Piet "Wi r sind doch Nachba rn" - deed de zaakwijzigen. Het team werd gelegerd in de DEULA(DeutscheLandwir ts schule) - ca. 100 meter verwijderdvande DZ.Onzereis was derhalve niet voor niets geweest. Aanvan-kelijklag het in de bedoeling dat alle deelnemers zoudenwordengehuisvest in de nabijgelegen kazerne. Voordeperiode van de WK werd een legeroefening geplandende organisatoren konden gedurende de WK de beschik-kingkrijgen over de vrijgekomen legeringsruimte.Echter - de oefening ging niet door en de deelnemersmoesten in het stadj e worden ondergebracht. Dit leverdeeengroot aantal problemen op omdat alle beschikbareruimte nodig was. Voor aanhang enz. was het moeilijkomnog een plaatsje te vinden.Hetene team sliep in een hotel, de andere in een schoolende Polen werden zelfs in het klooster gestopt. Naenigedagen zag ik ze weer vertrekken - ze hadden zichwetente verbeteren.

Eenaantal landen was reeds enige dagen eerder aange-komenen bij binnenkomst in het stadje leverde dit eenbontemengeling van paravolk op. Vervoersmiddelen metdevele internationale kentekens. Para' s in kleurige club-kledij, para's met versleten en gerafelde kleding.Menproefde de parasfeer en dit drukte zijn stempel ophetstadscentrum.Watbleek de reden te zijn dat iedereen in het centrumrondscharrelde? Alle officials, deelnemers enz. moes-tennamelijk een pasfoto laten maken. Een ieder wasvanafdat ogenblik duidelijk te herkennen op naam, naarnationaliteit en funktie. Elk der deelnemers ontving ophetbetreffende VERKEHRSAMBT een keurige map metals inhoudprogramma' s, stickers, stadsplattegronden,programma-indeling, etenskaarten en zelfs de menulij stvoorde komende 10 dagen. Keurig geregeld.Devoeding werd verzorgt door het leger en men magwelstellen dat dit klopte. Het ontbijt werd 's morgenstassen 06.30 en 07. 15 uur in de kazerne genuttigd.Om10.00 uur arriveerde de soep. Om 12.00 uur arri-veerdende koks opnieuw om de warme hap te verstrek-

sportparachutist

ken. Honderden mensen uit vele landen stonden in eenlange rij te wachten om het eten in ontvangst te nemen.Onder een grote vrachtparachute werd aan lange tafelshet verstrekte genuttigd. Voor de liefhebbers was er om15.00 uur nogmaals thee. Het avondeten werd in dekazerne gebruikt. Tot zover het huishoudelij ke gedeelte.U merkt wel dat de mensen niet van honger zijn omgeko-men.Elke avond had men in het stadje iets georganiseerd omhet de bezoekers en deelnemers zo aangenaam mogelijkte maken. Men moet zich echter wel bedenken dat dedeelnemers aan een belangrijke sportgebeurtenis over-dag hard moeten werken en 's avonds moe van de DZ terug-komen. Tijd om de stad in te gaan blijft er niet over -de volgende dag moet men weer fit zijn. Eén avondheeft het team de school verlaten en wel omdat de avond-maaltijd werd verstrekt op een "Ponyhof"' ca. 6 km vanWarendorf verwijderd. Op deze plaats gaven drie inter-nationale teams een demonstratie (in deze teams funktio-neerden Ben Woltering en Charly Schuilenburg)- daar-naast gaf het United States Freefall Exhibition Team(USFET) nog een demonstratie. Het team formeerde tij-dens de vrije val een vijfpuntige ster. Als je dit zietwordt je toch wel eventj es stil - net zo stil als wanneerhet neoe rlandse team een wedstrijdsprong uitvoerde.

HET SPRINGGEBEUREN.Elk team maakte (alvorens men aan de wedstrijd begon)drie trainingssprongen. Men kon exits beoefenen - ditwerd dan ook zeer intensief door alle deelnemers gedaan."Exit"-kreten in vele talen golfden over de heltplaats.Spanning en concentratie was merkbaar. Ons team hadéén leuze "wij werken op zekerheid --wij maken geengrote veranderingen in procedures-- en zeer snelle tijdenhoeven wij niet te maken" .

-De trainingssprongen werdeïlièmaakt onder niet al teideale weersomstandigheden. De wedstrijdleiding hadtoen ook nog de gelegenheid om zich voor het grote ge-beuren in te spelen.Toen ons team de oefensprongen maakte keken wij op degrond elkaar toch wel eventj es vreemd aan en vroegenons af "wat gebeurt er nou? .. " er werd namelijk getraindin een tijd die nog nooit gemaakt was.Alles zo rond de 25 sekondenl In trainingssprongen laghet gemiddelde omstreeks 35 sekonden. Tien sekondensneller - wie had dat voor mogelijk gehouden! Was diteen gelukssprong? Neen. De gehele wedstrijd bleef hetteam om deze tijd draaien en het Nederlands rekordwerd dan tijdens de wedstrijd gesteld op 23.53 sekonden.Een geweldige tijd.

Eén der folkloristische groepen tijdens de openings-plechtigheid.

Zondag 7 september. Opening van de wereldkampioen-schappen en start van de wedstrijden. Na de opmars vanalle deelnemers en verschillende toespraken ontstond eraan de zijde van de deelnemers een komisch incident.Iets wat in geen enkel programma stond vermeld ...na een paar grote brullen vlogen alle deelnemers naarhet centrum van het veld en ..... 350 man vormden ééngrote ster. Een geweldige spontane eenheid van sport-mensen onder elkaar.

5

Zondag en maandag. Ideaal weer. En ... de wedstrijdlei-ding had het in de vingers zitten. De heli's werden insneltreinvaart omhoog gezonden. De zeer ervaren wed-strijdleider DRESSLER kende geen pardon voor zijnmensen."Het is mooi weer en er moet gewerkt worden" was zijnmotief. "Een niet afgewerkt volledig wedstrijdprogrammazal ik niet toestaan" - en hij ging door! Als hij ergensin de bewolking een gat zag stuurde hij er alvast eenchopper naar toe. Dit relatiefspringen heeft één voor-deel - de landingsplaats van de springers is totaal onbe-langrijk.De juryleden bepalen wanneer de deelnemers het toestelmoeten verlaten en dit gebeurt op de meest vreemdeplaatsen. Zij behoeven slechts te kunnen zien wat de men-sen "in de lucht" presteren.Om mooie landingen te zien moest men niet in Warendorfzijn.

De 10-mans-teams en de 4-mans-teams wisselden elkaarnogal eens af i. v. m. bewolking enz. Het nederlande 4-mans-team was geformeerd "uit" het 10-mans-team.Deze mensen moesten regelmatig behoorlijk aansjouwenom voor de volgende sprong weer op tijd klaar te staan.Onze 2 reservespringers (Ben Woltering en CharlySch,uilenburg) kregen af en toe eens de kans om in hetinternationale team te springen. Echter op dit ogenblikloopt er in de Verenigde Staten een trotse Jerry Birdrond (voor degenen die hem niet van naam kennen: eenvan de grootste mannen in de ontwikkeling van het rel a-tiefspringen) - want hij kan namelijk zeggen "I jumpedwith Charly Schuilenburg" . Het team waar Charly insprong stond namelijk onder leiding van deze Jerry Bird.In verband hiermede wordt Charly thans in de parawereldook wel "Charly Btrd" genoemd.

De BELL UH-lD in aktie !

Vliegtuigen. Zes heli's van het type BELL UH-lD zorg-den ervoor dat de para's naar de gewenste hoogte wer-den gebracht. In het begin nogal langzaam - maarlater waren er vliegers die de eerste minuut tot 3000voet klommen en vervolgens met zo'n 1500 tot 2000 voetper minuut de springhoogte wisten te bereiken. De vlie-gers hebben lange dagen en zeer vele vlieguren moetenmaken om de deelnemers iedere keer naar 8000 c. q.10000 voet te brengen.Elke chopper heeft minimaal zestig vluchten gemaakt omde ca. 3600 sprongen te laten uitvoeren.Deze toestellen zijn (zonder kosten) door het Duitse legerter beschikking gesteld aan de organisatoren. Het zijn ge-weldige springkisten en men kan overal starten en landen.Kwam een team te ver uit de buurt. Geen probleem - deheli zorgde wel voor de terugreis.

6

Laagvliegers . Dagelijks vlogen vele militaire toestellenlaag over de DZ. Warendorf ligt namelijk in een laag-vlieggebied.Men vroeg zich af "kan dit zo maar?" - het zal wel ge-klopt hebben want het beeld veranderde de komende dagenniet. Een schrik in deze situatie kreeg de Nieuw-Zee-Iandse teamcaptain: het team had de koepels geopendenmen hoorde enorm veel lawaai. De teamleden rezen deharen ten berge - want twee Starfighters vlogen hunopdezelfde hoogte voorbij - de afstand tussen vliegers enspringers bedroeg niet meer dan 75 meter.

Elke avond kreeg het amerikaanse USFET een kansomeen demonstratie te geven. Zo ook op donderdag. Eenkeurige driehoek werd met zestien man gebouwd. DeIor-matie werd verbroken en een nieuw figuur werd nogmaalsgevormd. Op 2500 ft aangekomen werden de koepels ge-opend. Eén man moest Breakaway doen en het duurdenogal enige tijd voor hij zijn reserve procedure uitvoerde,Toen zijn koepel opende kwam er gejuich van de "kamp-bèvolktng", Voor de andere Amerikanen ontstond er toeneen nieuwe sport. Met geopende koepels ging men "in sop jacht naar de afgeworpen koepel en ----- men vinghem - zo' wist men een noodsituatie toch weer een komisctkarakter te geven.

Juryleden en scheidsrechters. Niet meer als 18 juryledenen scheidsrechters zorgden voor de juiste beoordeling entijdwaarneming. Het gaat om frakties van sekonden! Deingediende protesten (waaronder één van ons team) werdentot tevredenheid opgelost. De beste en slechtste tijd werdvan de door de juryleden geboekte resultaten afgehaalden van de resterende bevindingen werd het gemiddeldeberekend - dat was dan de offi ciéle tijd. Kwamen er dannog problemen dan kon men nog een beroep doen op devideo-apparatuur.

Internationaal gezien.Draaien wij mee in de laagste regionen? Zeer zeker niet.De ervaring en nuchterheid van onze teamleden hebbenzich tijdens de WK duidelijk geopenbaard. De efficientievan training en begeleiding zijn duidelijk naar voren ge-komen.In de dagen gedurende de WK heb ik nagenoeg alle deel-nemende nationaliteiten bezocht. Heb kennis gemaaktmet hun delegatieleiders en teamcaptains. Heb van ge-dachten gewisseld over gezamenlijke problemen.Na jaren lang gedraaid te hebben in een verenigingsbe-stuur - na vier jaren afdelingswerk te hebben verrichtis het belangrijk om ook internationaal van gedachten temogen wisselen.Tijdens al die gesprekken is duidelijk vast komen testaan dat in één land alles mogelij k is terwijl het andereland geen medewerking en steun krijgt.Wij mogen niet klagen. Verbetering is natuurlijk moge-lijk! Wij hebben mensen met een redelijk tot goede erva-ring op internationaal niveau (wat dacht u van BertWijnands - de specialist op de kleine letters - zijn inbrengis mede stimulend geweest voor de gehele inzet - dankzijzijn enorme kennis van details hebben wij in de voorstegelederen mee kunnen en mogen draaien).Wilt u informatie? Vele voorbeelden zijn voorhanden.Zuid-Afrika.Dit team heeft getraind uit Pilatus Porters. Niet metzeven man - met tien man! Voor het bedrag waar wij éénsprong voor kunnen maken daar maken die jongens erdrie voor.Totaal heeft men in het team zo'n slordige 350 traintngs-sprongen kunnen maken. Reis- en verblijfkosten werdenbetaald. Medewerking werd verkregen door steun vanvele belangstellenden. Zo moet hef zijn. In dit teamdraaiden een aantal ex-nederlanders mee. Eén van hun -zal ons regelmatig op de hoogte houden van de aktiviteitenin Zuid-Afrika. 'Is raël .Het sport-parachutespringen is nieuw in dit land.Eén centrum is er met zo'n 200 leden. Alles moest door'de deelnemers zelf betaald worden. Reis- en verblijf-kosten, de reis naar Warendorf en de trainingssprongen.

sport parachutist

Een Ianene sp ra,Men wildleden hd10.000 fPolen.ïïë'tëlligslechts ~sen zo s!te vaa rdlijk te kj. ~sprmge~kosten zbegrippEmen datlwing nehebben EtrainenHet teatijd vanklein foin het klcanadalDit landpen 00mansfoldaar dJ

.1re socumer -]van hetl

ldan 35~in de bûgers vede vierook al f

gers tevier vanooit wZeven'Twee '0

De ADitte~Dit is:bestaahet tea!"als himet eeéén palDit teatijden!:elke SIhebbelires enOnze ~EënVidoch ilten dilEen biIn de :selen,Zwed~Het tet'ra ini:bied nFrankDitJelkoepesnellewas dde Iaawo rdehad golaatsthaan Ite ge\EngelEngelspron

sport!

llen,-,

~e-lagen,e-I endeopen

rm'Df for-!laalsge-eier-de;np-toenn stal l"19.mi sch

leden19 enDe

verdenwerd.ldIedanie

niet.enntiege-

lel-.t~e-

le-ht1 te

iere

ge-lrva-

abr engnkzijste

\.

t.j ééntr

.ngs-'denD

lun -teiten

ioorf-igen ,

uittst

Eenland met vele nationaliteiten in hun gelederen. Deene sprak Engels, de andere alleen maar Hebreeuws.Menwilde ervaring opdoen. Door een foutje van één derleden hing een keer een gedeelte van het team reeds op10.000 ft aan geopende koepels. Ja - dit hoort ook bij WK.Polen.Hetenige oostblok-land hetwelk aan de WK deelnam konslechts een viermans-team afvaardigen. Zijn deze men-sen zo slecht in relatief? Zeker niet. Maar een team afte vaardigen kost veel geld en deviezen zijn duur en moei-lijk te krijgen. Polen beschikt zelfs over zeer goedespringers op het gebied van tienmanssterren. De trainings-kosten zijn in dat land bijzonder laag - althans naar onzebegrippen. Voor een tientje naar 10.000 ft - waar kanmendat verwezenlijken? Men moet hierbij wel in beschou-wingnemen dat de salarissen in dat land laag zijn. Wijhebbeneen uitnodiging ontvangen om aldaar te komentrainen - maar, of het realiseerbaar is? Moeilij k!Hetteam bestond uit springers met een gemiddelde leef-tijdvan 37 jaar - deze mensen waren goed. Echter - eenkleinfoutje tijdens één van de sprongen deed hun enorminhet klassement dalen.Canada.Ditland heeft enorme goede springers en naar onze begrip-penook echt toekomsttalent. Het team had in zijn tien-mansformatie zeven werklozen. Dit probleem kent mendaardus ook. En toch gaat men springen ondanks slechte-re sociale omstandigheden als bij ons. De jongste deelne-mer - 18 jaar oud - had in januari j.l. nog nooit gehoordvanhet parachutespringen als sport. Thans heeft hij meerdan350 relatiefsprongen. Hoe fikst hij dit? Wel hij verkooptinde buurt van de DZ hamburgers. Als hij vier hambur- '-gers verkocht heeft dan is een sprong verdient. Heeft hijdevier hamburgers verkocht dan gaat hij eerst springenookal staan er veertig mensen in de rij om zijn hambur-gers te kopen. Hij zegt: "ik zorg er altijd voor dat ikviervan deze dingen in reserve houdt - want je weetnooitwat er de volgende dag gebeurt."Zevenvan de teamleden sprongen met de Stratostar.Tweemet een simpele TU-7 en een andere met een PC.DeAmerikanen.Ditteam stond onder leiding van de z. g. Captain Hook.Ditis zijn bijnaam om reden dat zijn z. g. linkerhandbestaatuit een ijzeren haak. (Onze comme rctële man inhetteam - Ben Woltering - kwam met een opmerking"als hij nu eens een advertentie plaatst en een vent zoektmeteen rechterhand als haak dan hoeven ze samen maaréénpaar handschoenen te kopen" . )Ditteam had honderden traintngssprongen gemaakt entijdensde voorbereidingssprongen en voorafgaand aanelkesprong werd op de grond hard getraind. Deze jongenshebbenterecht hun eerste plaats verdiend. Exitprocedu-res enz. werden er ingehamerd.Onzezuiderburen - de Belgen.Eenviermansteam was ingeschreven. Het is opmerkelijkdochin Belgte kent men niet de reglementen en voorschrif-tendie wij thans kennen.Eenbrevetregeling is gebaseerd op het FAI reglement.Inde zeer nabij e toekomst hopen wij gegevens uit te wis-selen.Zweden.Hetteam draaide goed. Het viermans-team had 350trainingssprongen gemaakt. Onze landgenoten op dit ge-biednauwelijks enige sprongen.Frankrijk.Ditteam - met allemaal gelijksoortige en gelijkkleurigekoepels(beschikbaar gesteld door EF A) - maakten zeersnelletijden en werkten precisieus. Bij de laatste sprongwasde leuze "alles of niets". Tot grote schrik geluktedelaatste sprong niet en vele kostbare sekonden moestenwordeningeleverd om een tweede plaats te behalen. Menhadgegokt op de eerste plaats - doch men wilde op hetlaatstte snel werken. Het team had als mascotte eenhaanbij zich. Iedere morgen wist dit dier luidkeels aantegevendat het franse team weer gearriveerd was.Engeland.Engelandhad een goed team. Tijdens de drie van de tiensprongenwerden zenuwen het team de baas. Eén keer

sportparachutist

wist men slechts vier man bij elkaar te krijgen. Hetteam was uitgeschakeld. Jammer.

Itali~.Onze rechterburen (op het terrein). Het team had zichterdege voorbereidt doch drie sprongen werden "verknald".De laatste zullen vele deelnemers zich nog heugen.Bij de separatie ging men niet in tracking en een iederopende zijn koepel vlak bij elkaar. Dit spaghettiwerk deedeen ieder toch wel even schrikken.

Eén onzer italiaanse buurvrouwen - bezig met een WK75spelletj e - "met een grot e plastic schijf een bierblikj evan iemands hoofd gooien".

Noorwegen.Een goed team onder leiding van Eiliff Ness.Dit team heeft tijdens trainingsdagen in Maubeuge veleen goede kontakten gehad met ons team. Deze mensenkwamen uit Noorwegen om te trainen in Frankrijk. Mendraaide goed en de tijden waren redelijk te noemen.Zeer tot onze spijt ging dit sympathieke team de eerstedagen twee keer de z. g. mist in.Spanje.Dit team werd geformeerd uit 4 leden van dezelfde club.De helft van de sprongen wist men zelfs nog geen link-upte maken. Vier sprongen werden een link-up en zowaartij dens de laatste sprong werd een driemansster gemaakt.Australi~.Dit land bereikte bij de tienmanssterren een tweede plaatsmet geweldige tijden (omstreeks de 17 sekonden) , Twee.keer een foutje in het 4mansteam zorgden voor een zesdeplaats in het eindklassement.Nederland .Het team eindigde bij de tienmanssterren op de negendeplaats (15 deelnemende landen). Terecht een eervolleplaats aangezien geen enkel, springfoutje werd gemaakt.De tienmanssterren werd naar onze maatstaven binnenvlotte tijd gemaakt. Bij de viermanssterren en de daarnavolgende figuren werd op zekerheid gesprongen. Er valtop te merken dat juist deze serie waarin ons land zo sterkwas - men zo weinig had getraind.De ervaring en het goed kennen van el kaars capaciteitenheeft de goede reseltaten bewerkstelligd. Charles Pellensmaakte tijdens één van de sprongen zijn 1700e sprong(proficiat) .De inzet is zwaar geweest, de voorbereiding heeft offersgevraagd aan de deelnemers (zie artikel Piet Santegoeds)

7

Gezien de geringe trainingsmogelijkheden en de zeer be-perkte Itnanctën heeft het team zich weten op te werkentot op een goed internationaal peil. De briefings voor- enachteraf hebben een belangrijke bijdrage geleverd in hettotale succes.De meest spannende dag voor ons team was wel zaterdag13 september. Slecht weer - én er moest nog één tien-mans ster en één viermansformatie gemaakt worden.Zouden we in ons in het sterke veld kunnen handhaven?Laat in de middag klonk het door de luidsprekers "Firstcall for Holland" - spoedig gevolgd door een" secondcal I" ... het team ging omhoog en . .. bouwde in 23. 74sekonden rustig zijn 10-manssterretje. Opwinding onderde supporters ... een (bijna) feeststemming ... het teamkwam met de heli het veld op ... het team wilde geenfeestgedruis ... "eerst onze 4 man nog omhoog ... nuhopen we het te maken".Het werd donker . .. een ieder wilde naar de legerings-plaats ..... toen werd er omgeroepen "first andsecond call fourmenteam Holland". Uiterste spanning.Eén onderdeel nog . .. konden we ons nog waarmaken?Nuchter gingen Charles, Frans, Jaap en Jaques omhoog.Het was omstreeks 18.30 uur en al een beetj e donker:Na 10 minuten naderde de heli. Exit ... salto achterwaarts ..een correct uitgevoerde Ypsilon HET WAS GEMAAKT.Het team landde ... felicitaties en terecht.Dezelfde avond was er een afscheidsbanket. We kwamen

.een beetje te laat, de organisatie faalde een beetjemaar wat kon het ons nog schelen. Een vijfde plaate had-den we zeker.Het bureaupersoneel van de KNVvL was overgevlogen(op eigen kosten) en had bloemen meegebracht - omdat weop een vermeende 8e plaats zouden staan. Deze mensenmoesten op tijd weer weg en in de late uren overhandigdevoorzitter Wim Velthuizen het prachtige boeket aan PhiliSantegoeds. Enige flessen champagne werden soldaat ge-maakt en nadien begaf iedereen zich ten ruste.Zondag. Een rekordpoging om het sterrenrekord te ver-breken. Het werd één grote puinhoop. Een volgende keerbeter. De ceremonie-protocolaire duurde lang en voor

de deelnemers is dit een erg onaangename bezigheid omreden dat van de prij suitreiking niets kon worden bemerkFotoverslaggevers enz. ontnamen het zicht.De wereldkampioenschappen waren voorbij. De officiëleuitslag kwam eerst later en tot onze grote vreugde be-merkten wij dat NEDERLAND de VIERDE PLAATS inhet EINDKLASSEMENT had bereikt. Een geweldig resel-taat!

(Opmerking: DANK aan de CLUBLEDEN die ons dage-lij ks met een bezoek vereerden).

Materiaal.Van "vierkante parachutes" tot zelfs de vertrouwde TU-7,Starlites en piglets zag men in redelijke aantallen. Bijdeplan es waren het de Stratostars die indruk maakten. Bijrelatief sprongen is maar een ding voor de springersnoodzakelij k "ik heb een lap stof nodig om op de grondtekomen". Een van de top-relatief springers verklaardemij: "Ik heb nog nooit een springbak gezien binnen de30 meter".Het amerikaanse team gebruikte HITEK automatischeopeners. Het duitse team had allemaal rode PC's - be-schikbaar gesteld door de accufabriek DAIMON.Voor de toeschouwers is het leuk om te zien - een teammet dezelfde standaard koepel. Maar ja, waar vindt jehier zulke sponsors? Packs werden gepast en bekritiseendoor de vele springers o. a. de australische delegatie-leider had een systeempj e welke opviel. Na een nauw-keurige observatie van deze man werd ontdekt dat geenripcords aanwezig waren. Slechts een klein ringetje er-gens onderaan het harnas moest getrokken worden omeen lapje stof te voorschijn te toveren. Werd dit wegge-gooid dan volgde automatisch een perfecte opening vandeparachute.Deze man viel namelijk op om reden dat hij sprong ineen vlekkeloos wit overhemd met een kleurige das ...en keurig gepoetste lage bruine schoenen. Storingen-in totaal zijn er zo'n 15 openingsstoringen geweest ...alleen aan de ronde bollen.

Het terrein van de Wereldkampioenscahppen te Warendorf.

8

Al

sportparachutist

D

t

Het I

uit 1

BertCha~Jaa~stev

1

Jan I

JacqFra'HaqChriPetJBenChal

Pie

Kar,

Heb!zic~werl

~Z~jVooden'

~~ilzicHzijdenzardl ichna tiook

SpOI

domemerkt.

ci~le~e-S inresul-

ge-

! TV-7.Bij de

r, Bijrsond te'detie

.he

. be-

teamlit jetttseerdltte-

w-

'~in

.n -

chutist

Deonderstaande figuren werden uitgevoerd - na de viermansformaties.

..Snowflake

Murphy-star •

Hetnederlandse team welke deelnam aan de WK bestonduit14 leden, te weten:

BertWijnandsCharlesPellensJaapHavekotteStevenBlietzJanv.d. VeenJacquesGielenFransHeuvelmansHarryPijnenburgChrisFranssenPeterLeveringBenWolteringCharlySchuilenburg

PletSantegoeds

KarstSikkens

10 man-team10 man-team + 4 man-team10 man-team + 4 man-team10 man-team10 man-team10 man-team + 4 man-team10 man-team + 4 man-team10 man-team10 man-team10 man-teamreserve springer + internationaal teamreserve springer + internationaal team

teamleider

delegatieleider

Hebbenwij er iets geleerd? Ja. De teamleden hebbenzichkunnenmeten met de beste para-sportlieden terwereld.Teamleider Piet heeft kunnen werken met eenvoortreffelijkteam en heeft ervaringen kunnen uitwisse-lenmetde andere teamcaptains .Voormij is het een bijzondere ervaring geweest om re-dendat ik vele mensen heb ontmoet waar regelmatigschriftelijkkontakt mee is.Velegesprekken zijn er geweest en er is een redelijk in-zichtverkregen hoe de para-aktiviteiten in vele landenzijngeorganiseerd (subsidies, reglementen, aktiviteitenenz.enz.) - het zou te ver gaan om dit allemaal in ditartikelte verwerken. Met deze ervaring rijker kan wel-lichtdeafdeling para nog beter funktioneren. De inter-nationalekontakten zijn gelegd en verbeterd en dit isookéénvan de doelstellingen van onze afdeling.

sportparachutist

• Canadese T

Diamond ê

-Rups

VITSLAGEN

Plaats Land Punten Punten4m. team 10 m. team

Ol. VSA 0 40 10002. Frankrijk 3 40 10003. W-Duitsland 5 40 10004. Nederland 12 40 10005. Zweden 12 39 10006. Australtë 12 38 10007. Italte 13 40 9308. Zuid-Afrika 14 39 10009. Canada 17 37 10010. Oostenrijk 17 40 8911. Zwitserland 19 38 10012. Gr. Brtttannië 21 39 8813. Noorwegen 25 36 9714. Finland 9315. Israël 4716. Polen 3917. Nw. Zeeland 3918. Denemarken 3719. België 3620. Venezuela 192l. Spanje 1122. Ierland 0

Opmerking: de punten van de 4 en 10 mans-teams geven dewaardering van de uitvoering aan. De tijdenstaan op deze lij st niet aangegeven.

Bent u gelhteresseerd in de volledige uitslagen?Dan graag een briefkaart aan het afdelingssecrer.ariaat!

9

NEE ..... M1JN BESTE HOND.....

PARACHUTEMATERIAAL ZUL JE HIER OP DE W.K.

NIET VINDEN..... DAARVOOR MOET

JE Z1JN B1J DE

DUTCHCHUTESHOP~INDJIOY=EN

~

die heeft bijna alle parachute-materiaal uit

VOORRAAD leverbaar .

zoals:

- complete TU-7- reserve-koepels

- papillons- UT-15- Stratostar- Parafoil

- Dutch mini- Dutch Master compleet

- tandem-systemen

i 500,--i 250,--i 1.100,--i 1. 400,--i 1. 700, -- 1)i 2.100, -- 1)

i 580,--i 725,--

i 825, -- 1)

1)- prijs kan in verband met koerswisselingen enigszinsva rië ren.

Voorts pilotehutes, hardware enz. te veel om op te noe-men .

HEEFT U IETS NODIG?HEEFT U IETS TE REPAREREN?

dë DUTCH CHUTE SHOP - Geleenhof 5-EINDHOV EN (040-515040) .

KAN JUIST U VAN DIENST Z1JN .

10

~

PARACENTRUM NOORD

HOOGEVEEN

pcn clubkampioen-schappen 1975Op zaterdag 6 en zondag 7 september j.1. zijn de 2dePCN clubkampioenschappen gehouden op het springveldte Nieuw Balinge. Zaterdagmorgen stonden 24 deelnemen(17 voor de A-categorie (oefenchutes) en 7 voor deB-categorie (PC-achtige koepels) ) gereed, om hunpre-cisiesprongen in de zandbak te gaan maken.Na veel meetwerk en een grote inzet van de jury, konwedstrij dleider Leo de Kok aan het einde van de zondagde uitslag bekend maken.

Deze was als volgt:

A-categorie (3 sprongen):

1. Dirk Achter totaal 20.22 m.2. Gerrit Molenhuis totaal 27.06 m.3. Jan Brands totaal 68.48 m.

Theo Kamphuis totaal 68. 48 m.

B-categorie (5 sprongen):

1. Miel de Bock totaal 8.56 m.2. Jan Mermink totaal 18. 21 m.3. Henk Huisingh totaal 20.85 m.

Para Centrum Noord kan ook dit jaar terugzien op eenzeer geslaagd kampioenschap. Ondanks de vele moeilijk-heden die een jury bij wedstrijden te verwerken krijgt,gaat de dank uit naar Leo de Kok, Hans 't Hart, HenkBeuzel en alle anderen welke deze 2de clubkampioen-

. schappen goed hebben georganiseerd.

Theo Kamphuis

Foto van de beide winnaars.links: winnaar A-categorie, Dirk Achter; rechts: winnaarB-categorie, Miel de Bock.

sportparachutist

2degveld'lnemers

m pre-

konondag

eenoeilijk-ijgt,

Ienk~en-

mphuis

winnaar

hoewarm het was, en hoe ver"Run-in"In de Huey staan 10 springers op. "Stand-by";dedeurwordtgeopend en iedereen zoekt zijn eigenplaatsop. Ieder zijn eigen positie, dicht op elkaar ge-schoven,vollediggeconcentreerd."Exit","exit", "exit" van de vlieger. "Ready" vanCharlesen dan het gescandeerd aftellen "drie, twee, één,GO".Eensnelle exit en het vervolgens als een machineInelkaarklikkenvan alle radertj es tot de 10 man er ligt.23.74sec. en de 10de en laatste sprong zit erop. Delaatstevan10 sprongen een 10-manster met een totaalgemiddeldevan 25.28 sec.Terugnaar oktober 1974, nauwelijks 10 maanden daarvoortoenwijin Nederland nog nooit een 7-mansster gesprongenhadden,ondanksde aanwezigheid van een 7-mansvliegtuiggedurendede voorafgaande 3 j aren. Een wonder? Jazeker,maardaneenwonder van inspanning, doorzettingsvermo-genenplanning.

Dltverhaaldient om u te vertellen hoe het allemaal begon,watdegrondslagengeweest zijn, hoe het uitpakte enwelkeproblemenwe onderweg tegen zijn gekomen. Dat -alleswelin grove pennestreken.Eindseptember1974werden een aantal selektie week-endsin elkaar gezet voor meer dan 30 enthousiasten, dieopdeoproepvan het Afdelingsbestuur gereageerd hadden.Naongeveer10 voornamelijk verregende week-ends (deherfstvan1974leek het begin van een nieuwe zondvloed)werd15-12een selektie gemaakt op basis van maximaal7 enminimaal2 sprongen per persoon. Een magere ba-sis. Daarnawerd het team in een groep I van 7 man ge-splits,waarvande filosofie was dat zij een 7 mans basezoudenzijnterwijl er uit de groep 1I, ook 7 man, 3 flyerszoudenkomenen nog eens twee reserves. Een formuledieaansprakomdat zodoende een belangrijk stuk van detrainingin Nederlandzou kunnnen plaatsvinden.Om tochookaan het "grote" werk te doen, zouden we totjuli2xvier dagenen nog 2 week-ends naar La Ferté-Gauchergaan, alwaar een Twin Otter stond.Ookinde eerste fase hebben we veel slecht weer gehad,maardatwas niet de enige tegenvaller. Bram Lasschuyt,éénvande eerste zeven, brak zijn arm en bleek laterzo'ngrotetrainingsachterstand te hebben opgelopen dathijmoestafvallen. ln Frankrijk bleek dat de formule var;2x 7 menseneen vrij slechte was. Met name de organisa-tieproblemenin de lucht tijdens de vrije val zijn met 10springersveel groter dan met zeven. Vandaar dat al snelbeslotenwerdhet accent op de Twin Otter te leggen en dezevenmanstraining te vergeten. Kort daarna ontstondener InFrankrijkgrote problemen met de Twin Otters,waardoordie mogelijkheid wegviel.Droefenisalom, ondanks het feit dat ieder zo'n 1000 kmmoestrijdenvoor een Twin week-end!Goederaad= een 10-mansvliegtuig, was duur (zo'nvliegtuigook). Begin juni hadden we nog nooit een goede,minstens5 sec. vliegende 10 man gemaakt.Dooro.a. Brams vertrek besloten we op dat moment deheleopbouwvooraan om te gooien. Harry Pijnenburg enSteveBlietzwerden vooraan ingebouwd, waardoor er be-langrijkewijzigingenkwamen in de volgorde. De eerstetestvondplaatst op 13-6 tijdens de uiterst succesvollejubIleummanifestatie,de test slaagde trouwens ook alvolledigzoals een aantal zelf hebben kunnen zien. Die op-stellingis later nog maar weinig veranderd al waren alonzeproblemennog niet over. ln principe was juli alsvakantiemaandvrij gehouden, maar we lagen zover oponzeplanningachter dat in gezamenlij k overleg werdbeslotentochin juli een week te gaan springen.Dathoudtwel in dat 13 mensen hun vakantieplannenmoestenveranderen. De Twin Otter was echter weg,deBeechin Maubeugewas zo onbekend dat we geprobeerdhebbenin Nederlandop Teuge de Porter en een 206 samentelatenvliegen. Achteraf bleek dat een kostbare (zowelIntijdals geld)vergissing, die tot weinig vooruitgangleidde.Nogeen tegenvaller: Peter Lefering brak bij eenonnozelePAsprong zijn enkel en viel uit, misschien weltotnadeWK dachten we toen.In totaalhebbenwe vervolgens 6 week-ends op Maubeugekunnentrainen, waarbij vooral het week-end van 26-27-

sportparachutist

28 juli voor een kentering zorgde. Dat week-end maaktenwe onder ideale omstandigheden 17 sprongen met 11 man.Relaxed, met lange debriefings omdat we toen de enigegebruikers van de Beech waren. Een vliegtuig waaroplater iedereen verliefd raakte. Een grote deur, snelklimmend, maar met een gruwelijke propblast, waarmeeeen ieder leerde leven.De debriefings bij RW zijn enorm belangrijk, zowel tech-nisch als qua teamopbouw en teamgeest. Het zijn tijdro-vende gebeurtenissen die voor het "leren" en op elkaarinspelen van kardinaal belang zijn.Gedurende de twee voorafgaande jaren heb ik alle 10-mansontwikkelingen op de voet gevolgd, in brieven, lange ge-sprekken, artikelen etc. van, door, en met, allerleiautoriteiten uit US, Canada, Frankrijk, Aust ral ië enz.Zeer bewust werd er gekozen voor een klassieke opbouw,d. w. z. no 1 als base, no 2 als pin, no 3 als 3 etc. Eeneigen concept dat we ondanks talrijke goedbedoelde.maar weinig doordachte adviezen gedurende de hele trainingvastgehouden hebben. Tot aan de trainingssprongen inWarendorf zijn er suggesties vanbuiten gekomen, die alssteeds totaal geen rekening hielden, en konden houden metons speciale situatie.Pas toen na een aantal week-ends bleek dat onze exit zosnel begon te worden (0. a. door toch nog veel te weiniggrondtraining) zijn we een soort alternatief floaterssysteem gaan gebruiken. Iets wat erg veel succes ople-verde omdat het ons een nog snellere exit gaf en de orga-nisatie in de lucht eenvoudiger maakte. De volgordewerd toen: Jaap, Frans, Charles, ikzelf, Harry, Steve,Jan, Chris, Sjaak , Ben en Charlie.

Hoe kwamen we plotseling, om dit verhaal even te onder-breken aan Charlie Schuilenburg? Door een gelukkig toe-val. Begin juni sprongen we een demo op Terlet voor deafdeling zweefvliegen (een 20 sec. lang vliegende 7 man-ster). Daarna maakten we 2 sprongen op Teuge, waaraanCha rl ie meedeed omdat er plaats over was. Dat meedoenmaakte zo' n indruk dat hij ij!ings werd gestrikt de open-gevallen plaats van Bram in te nemen.

Terug naar onze Iloa ter s , Het experiment werd een gi-gantisch succes. De organisatie in de lucht was beter,de exit nog veel sneller. In die augustusmaand, waarinwe 47 sprongen maakten op Maubeuge en nog eens 5 \litde F 27, zijn we uitgegroeid tot het 10-mans-team, dathet regelmatigste sprong tijdens de Wereldkampioen-schappen, en waar-van experts zeiden, nadat ze het ver-haal gehoord hadden, dat we het onmogelijke mogelijkgemaakt hadden.Belangrij ke steun op Maubeuge om zoveel sprongen tekunnen maken, was natuurlijk het radiobaken, waardoorwolken aanmerkelijk minder problemen opleveren danonder "normale" omstandigheden.Hopenl ijk realiseert u zich daarbij wel dat er een enormzware wissel getrokken is op alle deelnemers gedurendedie laatste 6 weken. Zoals elders blijkt hebben we daar-door gelukkig wel resultaten behaald waarop we trotszijn. Een succes dat gerllustreerd kan worden met dewoorden van Al Krueger (captain Hook), teamcaptainvan het winnende US team: "In verhouding moet ik zeggendat de Nederlandse prestatie tijdens de WK hoger aange-slagen moet worden, dan onze eigen prestatie om hiereerste te worden". Een kompliment waarop we trots zijn.Natuurlijk hadden we de meevaller dat Peter Levering1 week-end voor het begin van de WK weer uit het gipskwam en makkelijk ingeschakeld kon worden.

Als ikzelf terugkijk dan moet ik zeggen dat iedereenhard, erg hard gewerkt heeft. Toch zijn er twee mensenwaarvan ik het doorzettingsvermogen, de inspanning ende inzet in het bijzonder zou willen roemen. Ten eersteSteve Blietz, die vooral in het begin op het kantje van af-vallen heeft gehangen en als tweede Harry Pijnenburg,waar dat iets minder voor geldt maar beiden hebben zeeen vrij ondankbare rol moeten vervullen die eerstemaanden. Desondanks hebben ze fanatiek doorgebeten.Ik dacht dat u allen trots kunt zijn op hetgeen bereikt is.

Bert Wijnands.

11

het financiële aspect vanhet nationale teamBij velen leeft de gedachte, zorg dat je in het NATIONALETEAM komt en je hebt het voor elkaar. Alles wordt voorje geregeld en je springt jezelf wezenloos voor en paarstuivers.Diegenen onder u die ons een paar trainingsdagen gevolgdzijn zullen er inmiddels anders over oordelen. Voor deoverigen wil ik trachten hierna een tipj e op te lichten vande sluier die een nationaal team voor de outsider omhult.

Ik heb weinig inzicht in de voorgaande jaren maar wat ditseizoen gevergd werd aan persoonlijke inzet en financtëleoffers grenst aan het ongelooflijke. In de periode maart/september zijn we ongeveer 40 dagen op trainingspad ge-weest, draaiden we met 13 à 14 man bijna 120.000 kmonder de wielen door en maakten meer dan 1000 sprongen,wat resulteerde in een financiële aderlating van f 3.750,--per teamlid ofwel zo'n f 52.500, -- aan eigen inbrengdoor het complete team. En dan spreek ik nog niet overde periode oktober/maart waarin men moest trachtenzich een plaats in het team te veroveren.

Teneinde verzekerd te zijn van de serieuze bedoelingenen een hechte band met het team af te dwingen tekendeelk lid een gepeperde verklaring zodat plotseling eigen-machtig opkrassen halverwege het seizoen praktisch on-mogelijk werd gemaakt.Na een wat aarzelend begin raakte eenieder al gauw door-drongen van de noodzaak van inzet en opoffering. ToenJaap begin juni op een zondagmorgen voor een zakenreisnaar Tokio moest werd van hem zonder meer verwachtdat hij desondanks de dag daarvoor toch nog even naarLa Ferté Gaucher zou komen voor 1 dag training, afstandmeer dan 600 km enkele reis.Ben zou op een vrijdagavond in augustus per vliegtuigvanuit Milaan terugkeren van vakantie. Vanwege een sta-king op de luchthavens met als gevolg gedwongen rond-vluchten boven Noo rd-Italte kwam hij toch nog tegen dezaterdagmiddag met een huurauto vanaf Brussel inMaubeuge aan.Of wat dacht u van een hele week Teuge met 6 sprongenof een weekend Maubeuge voor 1 sprong of van 7 spron-gen op één dag in een brandende zon bij zo'n 35 graden.

Neen, geachte lezer, vakantie was het beslist niet. Hetwas bittere ernst. Er waren er die hun baan in de waag-schaal stelden teneinde mee te kunnen doen aan een plot-seling opduikende Friendship-sprong of hun studie eenheel jaar opschortten.Ik ken teamleden die minstens de gehele winter nodigzullen hebben om de ten behoeve van training gemaakteschulden te kunnen aflossen.

Was er dan geen subsidie? Ja, die was er wel, echterveel te weinig. Elk teamlid kreeg voor elke trainings-sprong f 10, -- tot f 12,50 uitgekeerd, betaalde dan ech-ter zelf nog minimaal f 15, -- per sprong. In 80 team-sprongen ongeveer f 1. 200, -- per man.Voor reiskosten, voeding en huisvesting of kosten spring-materiaal is nooit één cent vergoeding gegeven. Zelfsde kosten voor de verplichte team-kleding tot aan deKNVvL-badge en de stropdas toe, zijn volledig door deleden zelf betaald.Ik woon 5 km van mij n werk, ben niet met vakantie ge-weest en reeds desondanks tussen maart en septemberruim 25.000 km. Mijn telefoonrekening, eind januarinog f 129, -- liep op tot f 255, -- per begin september.Vergoeding? Uit welke bron?

In mijn f inanc iél e uiteenzettmg blijft volledig buiten be-schouwing dat onze vrouwen en verloofdes ons veelaltrouw volgden naar Frankrijk, Teuge of Hilversum, zo-dat de daadwerkelijke kosten in vele gevallen nog hogergeweest moeten zijn dan hi er is weergegeven.

12

Hoe groot was de subsidie en wat werd ermee gedaan?

INKOMSTEN

f 5. 000,--

ffffff 300,--

f 100,--

f 5.000,--

afd. Para, inschrijfgeld f 659,--

Sponsoring ENNIA

Batig saldo film Polygoon

Ontvangen uit F-27 sprongen

Ontvangen van KNVvL, Afd. Para

Bijdrage Vereniging Para Centrum Teuge

Nat. Luchtvaart Fonds

78,50

522,--

3.800, --

500,--

3.000,--

Bijdrage Para Club Texel/Spa.

Bijdrage Dutch Chute Shop (Kuipers)

Subsidie NSF

Bijdrage KNVvL,

Totaal f 18.959,50

UITGAVEN

Uitbetaald aan springkosten

Inschrijfgeld WK

Onkosten (porti, representatievliegers, telefoon enz.

f 12.235,25

f 6.340,--

f 384,25

Totaal f 18.959,50

inschrijf-kosten WK.33%

f 6.340,--

trainings-sprongen65%

f 12.235,25 onkosten: 2%f 384,25

Eigen kosten per teamlid.

1. Springkosten80 trainingssprongen à f 15, -- f 1.200,--

2. Reiskosten6 x Maubeuge2 x La Ferté Gaucher16 trainingsdagen Teuge, Hilversum enz.1 x WarendorfIn TOTAAL ± 9000 km à 15 ct f 1. 350,--

3. Voeding en huisvesting16 dagen training in Neder'land ä f 15, - f21 dagen training in Frankrijk à f 25, - f10 dagen wedstrijd Warendorf à f 10, - f

4. Team-kledingBlazer, broek, overhemd, badge, enz. f

240,--525,--100, --

335, --

Totale kosten team TOTAAL f 3.750,--

1. Eigen bijdrage: 14 x f 3.750,-- f 52.500,--2. Genoten subsidie c. q. inkomsten :::f 19.000,--

TOTALE kosten f 71.500,--

VRAAG? Is het allemaal wel de moeite waard geweest?

Het antwoord vindt u in de andere nabeschouwingen indit blad en anderzijds in de toekomst in de parasport.

Tot slot nog mijn diepgemeende dank aan een ieder diemet ons meegeleefd heeft maar zeer in het bijzonder aandie leden van het team die door hun geweldige inzet en .opoffering dit seizoen onvergetelijk hebben gemaakt voorde parageschiednis.

Uw team-leader 1975.Piet Santegoeds.

sportparachutist

50

,25

25

50

2%,25

0,--~.--

van de hoofdbestuurstafelHetHoofdbestuur (HB), dat ca. tweemaandelijks bijeen-komt?estaat uit het Dagelijksbestuur (DB), uit Afdelings-voorzitters en o.a. vertegenwoordigers van overheidsin-stanties (RLD, KLM, KM, KLu enz.). Het is waarschijn-liJkwel eens nuttig te weten wat in dit college zoal tertafelkomt.Hetgrootste zorgenkind van de laatste tijd is wel de be-groting.Verschillendeafdelingen werken met verlies. Een ver-liesdat over alle afdelingen samen nu zulke vormen gaatInnemen,dat de reserves uitgeput dreigen te raken. Er '"wordtdan ook flink het mes gezet in verschillende zakenzowelintern in de afdelingen als die van de gezamenlijke'kosten.Intern in onze afdeling staan we er tamelijk ge-zondvoor. De kostenstijging zullen wij in de zeer na-biJetoekomst erg in de gaten moeten houden. De porti-kostenzijn schrikbarend omhooggegaan met de PTTtarieven.Verhoogde drukkosten mogen door berekendwordenenz.Dealgemenekosten worden o. a. verminderd door deKNVvLbibliotheek in beheer te geven aan AVIODOME,waarde boeken, die eigendom blijven van de KNVvL,beheerdworden door een stichting (NBLR) waardoor wijkunnenprofiteren van de boeken van "Onze Luchtmacht"ende Ned. Ve r. v. Ruimtevaart.Hierdooris de bibliotheek kostenloos in een goede ruimteondergebracht, die dagelijks toegankelijk is, ook in hetweekend.Ditgeeftons kostenbesparing op de bibliothecaris en deruimtein het KNVvL gebouw komt vrij en brengt danzelfsgeld op in plaats van renteloos te staan.HetDB is bovendien verantwoordelijk voor het vliegveldHilversumdat thans nog door de KNVvL geexploiteerdwordten het zweefvliegcentrum Terlet. Hilversum zitmetveel milieu-klachten (geluidshinder) terwijl doorTerleteen snelweg gepland is. Voor het eerst is het aan-talKNVvLleden boven de 10. 000 gekomen. Dit heeft o. a.Indeadministratie bepaalde gevolgen. Twee j aar geledenIsmenbegonnenmet de automatisering van de ledenadmi-nistratieper computer. Nu wordt ook het Imanctële deelgeautomatiseerd, waarbij een ingebouwde begrotingsbe-wakingmogelijk is. Pas volgend jaar zal dit allemaalfeillooskunnendraaien omdat ook het vaste personeel inonshoofdkwartier geschoold moet worden en in de afde-lingende administratie moet worden aangepast.In detoekomst hopen wij u ook regelmatig van allerleisktlviteiten(voor zover van belang voor de leden) op deboogtete houden.

Wim Velthuizen.

instrukteurscursus '751'76Zoalsreeds eerder werd aangekondigd heeft de afdelingparahetvoornemen om een begin te maken met de op-leidingvoor inst rukteurs. De reden hiervan is dat hetdespringer steeds gecompliceerder gaat worden en datInverschillendeclubs de mogelij kheden om een hulpin-strukteurverder te brengen dan jumpmaster niet aan-wezigzijn. Dit is dan ook overduidelijk gebleken uit deresultatenvan de examens uit de afgelopen jaren.Rekeninghoudend met de nieuwste ontwikkelingen inonzeparawereld en met de onderdelen waarbij de mees-tefoutenwerden gemaakt op de laatste examens is eenminimumprogramma opgesteld, dat op twee zaterdagenzalwordenafgewerkt. Hopelijk zal dat volgend jaar uit-groeientot een studieweekend en misschien nog eenstudieweekend+ een praktijk tijd (Red. het programmavoordezevier dagen ligt inmiddels al klaar.)Vooralwordt gedacht aan style, relatiefwerk, materiaalenz.

sportparachutist

Het examen wordt in maart gepland. Waarschijnlijkmoeten we een "numerus fixus" stellen, d. w. z.: er kun-nen maximaal 20 deelnemers inschrijven. Indien dit aan-tal overschreden wordt zal een maximum aantal kandida-ten per club worden bepaald en worden in overleg met debetreffende c1ubbesturen kandidaten aangewezen.In de eerste plaats komen diegenen in aanmerking, diehet afgelopen jaar als hulpinstrukteur bij een club heb-ben gewerkt.Inschrijving d.m.v. overschrijving van f 35,--(zaalhuur, lunch, diktaten enz.) op postrekening nr.

vóór 5 november 1975, waarna nader berichtvolgt.Wij hebben de volgende lessen op het programma staan:EHBO, anatomie-physiologie, meteorologie, de vrtje-val (relatief! styl e) , methode van instruktie, mat eriaal ,reglementen en vliegtechnische aspecten.

Wim Velthuizen

reserve caterpillar club

Heeft u eens een storing gehad aan uw hoofdkoepel ?In dat geval heeft u uw reserve-parachute gebruikt.Graag zouden wij de bijzonderheden willen weten.Internationale registratie zal plaatsvinden en indienbetrokkenen een vragenformulier beantwoorden volgttoezending van de speciale RESERVE CATERPILLARBADGE (Kosten slechts f 10, --).

In voorkomend geval inlichtingen bij uw afdelings-secretariaat.

K.S.

DELTONASPORTPARACHUTEEQUIPMENT

Postbus 1041 Ruyge Plaat 1.21 Rozenburg-EuropoortTelefoon: 01819-14981Postrekening nr. : 3090503

DEZE MAAND EXTRA KORTING OP VERSCHEIDENEPARA-ARTIKELEN

Verzending onder rembours door heel Nederland.

13

gele kaart ??Tinus Miskleun, nummer 1 van team 13, vermande zich

en besloot toch maar uit te stappen. Te ver natuurlijk,

maar dat zagen alleen maar de toeschouwers. Zijn maten

volgden gedwee. Na een tijdlang zowat 900 uit de windlijn

gestuurd te hebben, gooide hij zijn Rus krachtig om en

begon een moeizame, zijdelingse aanval in halve rem

(want halve rem = precisie, dat had hij onthouden!).

Toen hij, op 150 ft, merkte dat het een kortvaller werd,

besloot hij zijn chute alsnog eens uit te proberen. Een

vlugge 3600, een ruk links, een ruk rechts, een fikse

pendel naar achteren en naar voren . . . .. en Tinus

smakte ruggelings in het gras.

Bloedspuwend maar blij dat hij niets gebroken had, liet

Tinus zich naar de vouwplaats helpen. Zijn teammaten

kwamen een kwartier later, want die slootjes in Hilver-

sum zijn net te breed om er overheen te springen.

Geforceerd verhaal? Vraag het Charles Pellens eens

die met mij een hele wedstrijdronde lang de springers

bekeken heeft. Charles opperde dat, ook bij precisie-

wedstrijden, het invoeren van een GELE KAART mis-

schien niet gek zou zijn.

Wat is er aan de hand met het gebruik van para-

chutes en wedstrijden? Wellicht liggen de relatief-

rage en een algemene mentaliteitsverandering aan de

basis. Gevorderden en instrukteurs hebben het zo druk

met zichzelf dat ze nauwelijks tijd hebben voor nieuwe

"lichtingen". Breveteisen worden in steeds minder spron-

gen verkregen doordat de beoordeling verslapt enz. De

beginnende springer steekt zelf zijn goeie geld liever in

oefeningen voor het "grote werk", dan in precisie van

2500 ft. Toe te juichen of te betreuren? In elk geval zal

precisie blij ven bestaan en zullen mensen een minimum

aan chutekennis en zin voor eigen veiligheid moeten

hebben. Dus voor degenen die aan de NKP75 meededen

en voor anderen die (nog) niet konden hierbij enkele over-

wegingen en raadgevingen: ~~

~~.:~/~~~~~-~.-+'~~'\- ,~-- ~

. V~~~

"Wie zegt er iets over niet goed" spotten" ..... "

14

II!II

Over Vei 1i g hei d :

- Onzeker of weinig ervaring: reserve niet losgooien.

- Wil je toch losgooien, kij k dan voordien waar de

reserve terecht kan komen (gezicht, rug). Draag dan •

ook geen instrumenten op je reserve. Korte reserve-

hangriemen zijn beter dan lange.

- Groepsprecisie: goede vertikale verdeling is belang-

rijk. Is men toch dicht op elkaar, dan houdt "boven"

af en "beneden" remt (evt. stall) iets onderuit.

- Aanval: bij voorkeur vóór de wind of korrekt tegen-

wind. Een vóór-de-windlanding in goede parahouding

met lichtj es zij delings geneigde benen is beslist beter

dan een slippende. Bij onzekere, half-voor-half-tegen

worden botten gebroken, omdat de springer hoge hori-

zontale + verhoogde vertikale (afglijden) + pendelmo-

menten te verwerken krijgt.

Gedragd: één kant van de chute losgooien.Op ~padFraJ.

Over de Chut e :

Het zou te gek zijn het hier nog te hebben over bouwen

aerodynamische principes van de wedstrij dparachutes.

Elke springer bezit toch (of niet?) een minimum aan do-

cumentatie (GUNBYbijv.)? Naar aanleiding van opge-

merkte vreemde fouten op de NKP75,toch het volgende:HIT:UTJDut<,Zw~

Alle werk in de windkegel/windlijn.

Hard lopen (verre spot bijv.) = klosjes aan ringetjes

"Tegen" = (korte spot) = klosjes aan de ringetjes. M.l

Hoogte verliezen: afhouden of (beter! !): stollen zon-

der doel uit oog te verliezen.

Sturen: geen woeste rukken aan toggles. Vanuit halve

rem met vloeiende bewegingen buitenbocht-toggle

oplaten.

Finale bij te korte spot = in windl ij n, alles rustig "op".

Finale bij te verre spot = op tijd beslissen voor af-

draaien en ~'parahouding" - valt er nog iets te redden,

dan: in windlijn, toggles los, achterste hangriemen

grijpen, lichaam optrekken met een holle rug.

SAMENGEVAT de belangrijkste fouten in pricisie, al-

thans naar mijn gevoel, opgemerkt op de NKP75.

l. ONNAUWKEURIGSPOTTEN.

2. UIT DE WINDLLJNAANVALLEN.

3. TE LAAT "HOE LANDEN" BESLISSING.

4. WOEST TOGGLE-WERK:

5. BLJ KORTVALLERS WORDT OP DE TOGGLES

"GESTEUND" .

Wellicht hebben nog meer mensen op- en bemerkingen

over wedstrijden en wedstrijdonderdelen. Laten we de

SPORTPARACHUTIST gebruiken om te proberen iets

aan het "hoe" van wedstrijden te doen.De Parafrietist.

sportparachutist spor

oien.

.e

ag dan

serve-

elang-

oven"

sgen-

mding

.t beter

i-tegen

~e hori-

lelmo-

uwen

utes.

aan do-

pge-

~ende:

agetj es

es.

m zon-

it halve

~gle

stig "op".

rr af-

redden,

iemen

, al-

ngen

te de

iets

äettst.

chuti st

Het boek waarvan elke springer enthousiast wordt getuige

de aanprijzingen van: JERRY BIRD, CARL BOENISH,

DAN POYNTER en vele anderen.

Nu zijn ook posters van enkele der mooiste opnamen be-

schikbaar. 1. Chinook2. Way out3. Marsha4. Hercules

Opdinsdag2 september j.l. huwden in Hoeven onzeparasporters Marie Louise VAN IERSSEL (ENPC) enFransHEUVELMANS(ENPC);

Wijwensenjullie zeer veel geluk en hopen jullie nogvaakopde DZ's te zien.

te koopHITEK automatische opener;UT-I5 koepel (nog nooit mee gesprongen);Dutohmaster (5 mnd gebruikt);Zwart-gelerelatief-overall (klein form.).

M. Maltha- Hoge Rijndijk 290 - Leiden

per stuk f 4,50

alle vier f 16,--

Skies Call f 47, 50

boek + posters f 60,--

alleen gedurende de maand oktober

Hi-tek modell 8000 f 675, --.Para Chute Shop

Vliegveld

Hilversum 02157-706

Deleidinggevende onderneming op Sportspringgebied.

Vraagt onze nieuwe prij slij st.

sportparachutis t

te koopComplete moderne parasport-uitrusting bestaande uit:

een ram-air canopy SLEDeen piggy-backeen 24 ft bestuurbare (gemod.) reserve koepel.

T. e. a. b.: Piet SANTEGOEDSBuskenstraat 8Boekei NB

Para-uitrusting bestaande uit:

een originele UT-15een stylemasterjuitrusting

T. e. a. b.: Ben WOLTERINGCoba Ritsemahof 13Amstelveen

Para-uitrusting bestaande uit:

een Para-Commander MK1een piggy-back

tevenseen ram-air canopy PARA-PLANE

T.e.a.b.: Fred DIERSSENJacoba van Beyerenlaan 5Delft

te koop gevraagdWie kan mij helpen aan de volgende exemplaren van deAmerikaanse PARACHUTIST:

1971 nrs. I, 2 en 3;1972 nrs. 8, 11 en 12.

Mej. N.J. CHUDIAKde Eerensplein 21Den Haag

,.IICmodel8000

15

-_. -~: ~ I------ -- __ • ..-- r----- ---- ~--- --. - ---

GLgJPlIR:EJKH:EG][

b. j. worth,de nieuwe grote manvan de parasport

Tij dens de openingsceremonie van de EersteWereldkampioenschappen Relatiefspringen 1975 in hetWestduitse Warendorf op zaterdag 6 september omstreeks3 uur' s middags had er een feit plaats, waarvan ieder-een onmiddellij k begreep dat het een historisch feit zouzijn. Een historisch feit in de geschiedenis van het para-chutespringen.

Uit de wolken kwam een gigantische" diamond"(ruit) vallen waarin maar liefst 16 vrije valspringerslagen. Deze reuzenruit brak in vier viermansruiten uitelkaar. Deze vier "diamonds" vlogen onafhankelijk vanelkaar vandaan tot afzwaaihoogte was bereikt en evenlater de 16 parachutes open gingen. Het was de eerstedemonstratie van het US Freefall Exhibition Team op deWK. Hoe ter wereld was dit, wat men toch met eigenogen had gezien, mogelijk? Zo'n 350 topspringers uitzo'n 24 landen begrepen er nauwelijks iets van.

's Avonds in de enorme feestzaal van restaurantTönneburg, 100 meter van het springterrein zaten zo'n500 springers samengepakt. Alle talen hoorde je doorelkaar. Het USFET zou films laten zien.

Eerst kwamen er films van de "Wings of Orange'! ,het tienmansterrenteam van Jerry Bird, dat vorig jaarhet wereldrecord vestigde, dat pas op deze WK verbe-terd zou worden. Jerry Bird, de grote man van iedereendie springt, leidde de films zelf in. Erg leuk die films.Maar toen kwamen de films van het USFET. De ster vanJerry Bird verbleekte op slag. Ook hij bleek een gewonesterveling. Een sterveling die bijzonder grote dienstenvoor de voortgang van de parasport heeft gehad. Maarecht wel een sterveling. Want wät in die films van datandere team, dat US Freefall Exhibition Team, werd ge-toond, tartte, zoals dat heet, maar hier dan toch echtop zijn plaats is, elke verbeelding. Figuren, vaak zeercomplex van opbouw vlogen in en uit elkaar, vervormdenom tot een nieuwe figuur te worden. Bij sommige spron-gen hadden groepen springers verschillend gekleurdeoveralls aan, zodat men hen tij dens het wisselen vanfiguren kon blijven volgen. Verbij sterd - alleen dat woordgeeft aan wat de gezichtsuitdrukking van iedereen was,toen men de zaal verliet. Of iemand nu uit Venezuela,Zuid-Afrika, Australte of Zweden kwam.

Ik was met grootste plannen naar de WK gegaan.Zo zou ik een poging doen om toegelaten te worden totJ erry Bird voor een intervieuw, of ik zou een intervieuwmet Andy Keech maken, of Dan Poynter, of noem maarop. Alle beroemde namen waren er. Maar sorry, lieveNederlandse springers en springsters, hier lag DE kansom met de nieuwe grote man uit de parasport te praten,de man, die tot vóór de WK alleen bij insiders bekendwas, maar verder niemand kende, maar wiens naam nuopeens iedereen kent: BJ Worth, de captain van het USFET

16

de man die een heel nieuw terrein heeft toegevoegd aande moderne parasport, het SEQUENTIAL RELATIVEWORK, misschien in het Nederlands te vertalen met"gefaseerd relatiefspringen" , maar ik zal het verderafkorten met SRW.

Hij zat zondagochtend voor de tent van het USFET.Hier en daar lag nog iemand te slapen, andere teamle-den zaten of lagen op de grond en praatten met een zachte,eentonige stem. Een ogenblik dacht ik tussen een groepverdwaalde Damslapers verzeild te zijn geraakt: langhaar, zeer alternatieve kleding en hoofddeksels, onver-zorgd en zeer ontspannen.

Of ik BJ Worth kon intervieuwen voor het Neder-landse springblad. Wat verwonderd (waar heb ik dat nouaan te danken?) zei hij: "Ja, natuurlijk." Bruin, uit-drukkingsloos gezicht, zwart haar, snor, pezig, maarvrij zwaar gebouwd. Een gewone jongen, zoals er 350van rondliepen.

In een stille tent verderop, de eerste vraag:Wat is precies SRW?

BJ (zo spreekt iedereen hem aan): "Dat is het ma-ken van meer dan één figuur tijdens een relatiefsprong,kort gezegd. Een ster, wij noemen dat een o-figuur,die je breekt om er twee kleine sterren van te makenis een simpel voorbeeld van SRW. Of de bekende vier-mansfiguren, maar dan zonder salto. Als je even demoeite neemt om na te denken, kun je zo een paar dui-zend figuren uitdenken die je met een aantal springersin de vrij e val kunt maken, waarvan er verschillendetijdens één sprong te formeren zijn. "

Hoe heb je dit SRW "ontdekt" en hoe ben je er bijgekomen om het als nieuw terrein van het springen opente leggen?

BJ: "Ja, hoe ontstaan dingen? Hoe is het relatief-springen ontstaan, het stijlspringen, noem maar op. Alser sprake is van een datum-van-begin voor het SRWdanis dat het voorjaar van 1973. Het begon ongeveer gelijk-tijdig in Casa Grande, Arizona, en Seattl e, Washington.

In Washington (niet de stad, maar de staat, dusaan de andere kant van Amerika) begon Ken Gorman- afgelopen mei kwam hij om bij een vliegtuigongeluk-zich in de lucht te vervelen in steeds weer eenzelfde ster-formatie. Wij hadden hetzelfde in Artzona.

Ik zat daar in een tienmansterrenteam. Hoe snellerje de tienman had, hoe langer je je in die ster lag te vet-velen. Dus begonnen we een salto te maken om bijvoor-beeld twee vijfmanssterren te maken, of een lijn, ofzo.Dat zette me aan het denken.

Op een stuk papier begon ik andere tienmansfigu-ren, die we zouden kunnen maken na de tienmansster,te tekenen. En dat is de basis van elk SRW: een stukpapier om op te tekenen." (U it zijn achterzak haalt hijeen verfrommeld stuk papier, waarop de zestienmans-ruit is getekend, die we de dag er voor hadden gezien. Inelk hoofd een nummertje. Opzij van het papier de nummer-tjes met telkens een naam van een springer er achter.Onder aan het papier een plattegrond van twee helicop-ters, met weer die cijfertj es, zodat duidelijk was waariedereen moest zitten of in dit geval al had gezeten.Alles heel nauwkeurig en precies.)

"Toen ontstond bij ons en in Washington het ideeom hier serieus aan te gaan werken. De parasport begoneen beetj e dood te bloeden. Vele goede springers stopten,omdat ze er niets meer aanvonden; altijd weer die tien-mans sterren of viermansformatie. We wilden niet meermet een verbeten grijns in een ster liggen, zo van: heb-ben we die tiende van een sekonde er af of niet? We wil-den weer lol hebben in het springen, leuke dingen doen,nieuwe dingen, weer echt glimlachen als we iets in delucht gedaan hadden. In feite is ons team niets andersdan de promotor van het funjumpen, het springen voor jeplezier.

Maar wil je iets heel nieuws serieus opzetten, danmoet je dat grondig aanpakken. Ik belde het volgendevoo rj aa r'(dus 1974) Jerry Bird op. Of ik in zijn "Wingsof Orange" mocht komen. Ik zei hem eerlijk dat het nietalleen om de tienmanssterren ging, maar vooral om vanhem de kunst van het organiseren van een groot team af

sportparachutist

Een"

te kijlEerstechtejaar iden rrniet tleuk!Maar

ger ijhet SJve rbe

den ~dit jaCasahet te"iele:Mensvasteof orr

weekdus iuit 2(Seatt

spo r l

e,

r-

rr

Een"HOURGLASS" van ELF springers. Foto: Ray Cottingham.

tekijken. Dat kon hem niets schelen. Als ik maar kwam.Eerstnatuurlij k als reserve, maar al snel zat ik in hetechteteam. Zo zat ik ook in zijn team, toen het vorigjaarin Zuid-Afrika dat wereldrecord van 12.76 sekon-denmaakte. Fantastische sprong was dat! Ja, hoef jeniette lachen. Tienmanssterren heb Ik op zichzelf altijdleukgevonden en zal ik ook altijd leuk blijven vinden.Maarer is veel meer dan "tenmanspeedstars".

In dat jaar bij Jerry bleef ik doortekenen. Hoe lan-gerik nadacht hoe meer variaties er mogelij k bleken bijhetSRW.Pat Works heeft eens gezegd: "Bij SRW is jeverbeeldingrealiteit". En zo is het.

Ik belde afgelopen winter wat mensen op, die bel-denweer andere mensen en zo kwamen in januari vanditjaar een veertig springers uit heel Amerika naarCasaGrande in de woestijn van Arizona. Toen bleek dathetteam niet gesponsored zou worden (wilde ik niet),rielen er snel een aantal af. Ik wilde toegewijde mensen.Mensendie er alles voor over hadden. Mensen die los-vastebaantj es namen, niet om een ca r-rtë re te makenof omvan te leven, maar om van te springen.

Zo sprongen we deze winter en dit voorjaar elkweekendin de woestijn. Zomers is het daar veel te heet,dusin mei gingen we met een aantal (het team bestonduit20 man, het aantal dat ik me had voorgesteld) naarSeattle,Washington. En nu zitten we hier.

Dus je team bestaat uit 20 man?

ner-

1,

sportparachutist

BJ: "Dat is niet helemaal waar. Het bestaat uit22 man. Er zijn twee vaste filmers/fotografen: RayCottingham en Rande Deluca , Elke sprong gaan zij mee.Niet alleen omdat de films zo mooi zijn om naar te kij-ken, maar om fouten of mogelijke verbeteringen op tesporen en te analyseren."

Hoeveel sprongen hebben jullie nu gemaakt?"Samen ongeveer 260. Misschien vertekent dat

aantal wat. Het zijn er in feite 130. Dat komt omdat ikhet team in tweeën heb gesplitst. Twee teams van tienman met elk ëén filmer. Pas de laatste paar maandenzijn we echt in staat om hele grote figuren met z'n allente maken. We springen uit een Lockheed Loadstar, waar25 man ingaan. Het aantal sprongen individueel ligt erguit elkaar. De man met het grootste aantal sprongenheeft er rond de 2000. De man met het minste aantalheeft er nu ongeveer 350. Z·elf heb ik er 1300."(Dit zijn aantallen waar het Nederlandse team nauwelijksvoor onder doet!)

Ben je net zo'n authoritaire baas als Jerry Bird?BJ laat even een glimlach over zijn rustuitstralende

gezicht glijden: "Nou, nee. Kijk, ik heb een groot respectvoor het organisatietalent van Jerry. En ik heb op het ge-bied van organisatie veel van hem geleerd. Maar zoalshij zijn team leidt, dat kan ik niet. Daar komt bij: despringer van nu wil niet meer alles wat hem gezegdwordt, zomaar blindelings uitvoeren. Hij begint terug te

17

-------- ~- .----. ----. --------- -----~. ----- - J':IIII'" ,

praten. Dat is misschien ook de oorzaak van het feit datde teams van Jerry niet meer zo goed draaien. Vroegerzeiden ze ja en amen. Nu praten ze terug en dat kan nietbinnen de trainingsopzet van Jerry.

Een echte baas of trainer ben ik nauwelijks. Wepraten allemaal mee, bedenken allemaal nieuwe figurenen hoe we ze zouden moeten maken. Met name zes men-sen uit het team ontpopten zich als goede organisatoren.Zij namen het grootste deel van de organisatie langzamer-hand uit mijn handen. Maar er zijn soms situaties waar-in één man een keuze voor het team moet maken, eenbeslissing moet nemen. En dat is dan wat ik doe."

Hoe zie je de toekomst van het SRW?BJ: "Goed". (Weer die glimlach.). Kijk. Op de

laatste nationale kampioenschappen van Amerika maak-ten twee springers tien "dead centresv , Dat zijn er mis-schien volgend jaar vier, of tien, of weet ik veel. Ookstijl heeft zijn absolute grens. Bij de tienmannen enviermansformaties zal het ook op een bepaald momentzo snel gaan, dat het geen springprobleem meer wordt,maar een juryprobleem. Alles wat nu in het wedstrijd-pakket bij het springen zit, heeft zijn grens, is gelimi-teerd. SRW is in zijn filosofie precies omgekeerd: hetheeft geen limiet, is grenzeloos. Hoe meer je SRW doet,hoe meer mogelijkheden je ontdekt. Je fantasie, hoeabsurd ook, wordt bij SRW realiteit. En het is leuk,spannend, creatief. Het heeft de creativiteit terugge-bracht in het springen. t t

Is SRW ook in een wedstrij dvorm te gieten?BJ: "Daar hebben we gisteren twee uur lang met

het team over gepraat. De meesten waren er wel vanovertuigd dat er een wedstrijdvorm voor gevonden moetworden, vooral omdat de andere onderdelen van hetspringen in de top aan het doodlopen zijn. Maar over hethoe had iedereen een andere mening. We zijn er gewoonniet uitgekomen. Het is ook een moeilijk probleem. Ikga er over met captains van de nationale teams, die hierzijn, over praten. Misschien komen we dan tot een vormdie hanteerbaar is."

Hoe is een SRW-sprong in de praktijk opgebouwd?BJ: "Eerst tekenen we een nieuw figuur, die

nieuwe mogelijkheden voor andere figuren in zich heeft."Daar kunnen we erg lang over puzzelen. Als we een schetsvan een nieuwe "sequence" hebben, dan bekijken we hoewe hem moeten opbouwen. Afhankelijk daarvan zettenwe cijfertjes in de hoofden op de schets. Dan bepalenwe hoe we de breeksignalen zullen doorgeven in de eersteformatie. Dat is vaak een groot probleem, omdat vaaklang niet iedereen in de figuur kan zien wat er allemaalachter hem gebeurt. Tenslotte bespreken we de tweedeformaties en de opbouw er van. De volgorde van de exits

uit voorraad leverbaar

nieuwe en gebruikte

- Papillons, harnassen en packs;- Clouds;- Para-overalls, eveneens in twee kleuren;- Para-boots;- Para-helmen;- Hoogtemeters;- Tassen voor hoofd- en res. chutes;- Para-brillen (origineel);- Para-handschoenen;- Vliegerjacks ;- Stickers, posters, speldjes, stropdassen enz.

PARA-SHOP HOR S TPapaverstraat 11AmersfoortTelefoon 03490 - 10132

18

wijst zich meestal vanzelf, maar voor alle duidelijkheidtekenen we die ook uit.

Op de grond lopen we de hele" sequence" minimaaldrie keer door. Vaak meer. Een enkele keer veranderenwe dan ook nog wat, omdat een andere opbouw in de prak-tijk beter lijkt. Dan oefenen we ook nog een aantal kerenop de grond uit het vliegtuig.

Het is allemaal nogal arbeidsintensief, maar datmaakt het des te leuker. Vooral als de "sequential" deeerste keer al lukt.

Na afloop analyseren we wat er gebeurd is, lopenwe de hele sprong weer door en proberen we ons zoveelmogelijk te herinneren. Als de film ontwikkeld is,blijkt vaak hoeveel je over het hoofd hebt gezien."

In welke positie spring je zelf meestal? Heeftiedereen een min of meer vaste positie?

BJ: "Nee, dat kan nauwelijks omdat elke figuurverschilt. De meeste figuren bouw je wel rond een base,tenzij je verschillende losse figuren gaat maken om diete laten" dokken" .

Is de base (de eerste twee mensen meestal) bij"gewoon" relatief zo ongeveer het allerbelangrijkste,bij SRW is dat nog veel sterker. Heb je bij de opbouwvan een ster een draaiende, glijdende of slippende base,dan is het lastig inkomen voor de anderen, maar het kanmeestal nog wel. Bij SRW is een draaiende of slippendebase het einde van de sprong. Alles hangt er van af. Enomdat ik er niet van hou om mensen op hun kop te geven,heb ik vooral in de eerste maanden meestal als eersteof tweede man gesprongen. Ging er in het begin iets fout,dan kon ik alleen mezelf de schuld geven. Nu spring ikook weer veel achterin."

Wat ga je na deze WK doen?"Dan stoppen we er voorlopig mee, althans in deze

vorm. Mijn eerste doel was deze WK. Alle topspringersuit de hele wereld hebben zich kapot getraind voor dezeWK. Straks zakt alles in elkaar. En dat wil ik meehelpenvoorkomen. We zijn hier van ons eigen geld gekomen omde springers van alle landen te laten zien, dat ze veelmeer in de lucht kunnen doen dan tienmannen en viermans-formaties, dat ze nu niet in elkaar hoeven te zakken,maar juist iets heel anders, iets ontzettends leuks kunnengaan doen. Dat wat ze tijden hun relatief trainingen ge-leerd hebben, kunnen gebruiken om werkelijk te gaanspelen in de lucht. Want iedereen die een beetje redelijkrelatief kan springen, kan SRW doen. Van die 16-mans"dtamond't gisteren keek iedereen geloof ik een beetjeop, maar echt, als je een beetje traint, een paar nieuwetechnieken aanleert, dan kan iedereen het.

Wat je moet bijleren is het stabiel overpakken, hetvolkomen stilliggen (geen snelheid meer hebben) als je"aanhaakt", het vliegen, dat nog belangrijker is, de snel-le exits, het langzaam vallen, het groot werken, het vlie-gen van een "losse" formatie naar een bepaald punt, watbij het "dokken" moet gebeuren.

We zijn hier niet voor onszelf. We willen gewoonalle andere springers iets duidelijk maken, namelijk datze nu weer kunnen gaan funjumpen. "We want to turn theworld on SRW."

Na deze WK stoppen we dus. Iedereen gaat terugnaar zijn eigen springcentrum om daar door te gevenwat we dit jaar geleerd hebben. Ik zelf ga naar LosAngelos. Van al het filmmateriaal dat we dit ruim halvejaar gemaakt hebben, ga ik een film samenstellen vanongeveer 15 minuten. Carl Boenish en ik zullen hem pro-duceren. Drie maanden hebIk er voor. Dan moet hijvolgend voorjaar uitkomen.

Tegen die tijd stel ik dan weer een team samenvan tien man, waarschijnlijk helemaal uit de mensen vandit team. Met dat nieuwe team ga ik dan de hele wereldover. Zo heb ik al afspraken in Argentinië, Mijn groot-ste hoop is Rusland. Als ik daar mag komen met datteam en lukt het me de springers daar mee te krijgen inhet SRW, dan doet de hele wereld aan SRW. Dan is deparasport van het doodlopende spoor af op een spoor datgeen einde heeft. "

Hein Cannegieter

sportparachutist sport

•...(0 Een lO-mans "Wedge". Kan gemakkelijk worden gesplitst in 2 (3 persoons) "wedges" en een "ruit". Foto: Rande Deluca,

sportspringer

Die einzige deutschsprachige Fachzeitschrift der Welt informiertSie aktuell und umfassend über

• Technik• Wettbewerbe• Ausbildung• Sicherheit

Herausgeber und Redaktion: Uwe Beckmann.Jahresabonnement DM 24,- (Europapreis). Obersee: $ 10.00.

Fordern Sie ein kostenloses Probeexemplar an:SPORTSPRINGER 0-6083 Walldorf, HavelstraBe 4,Tel. (0 61 05) 741 36

~SPOTTER

AN INTERNATIONAL PARACHU-TING NEWSMAGAZINE ORIGINA-TING IN THE NORTHEAST U.S.

BI-MONTHLY$ 4.00 Mail anywhere$ 12.00 Air mail world

14 HARDWICK RD., aUINCY, Mass.02169, USA.

Stories and Photos of JumpingDown UnderEurope (Air) US s 12.00.

. SUBSCRIPTIONS TO:

FREE FALL KIWI;Box 51, Otaki Railway.OlakiNew Zealand

rw undergroundnewsleller ot the RW councll.

Dedicated to Uniting RelativeWorkers tor the Promotion otSport ParachutingSubscription-Rates:S 8.00 World-Airmail

Editor: Pat & Jan Works.

RW UNDERGROUND1656 Beechwood Avenue,Fullerton, California 92635, USA.

SPORTPARACHUTIST

32 Pages. Bi-Monthly.News and Photographs

from Britain and Europe.Britlsh Parachute AssociatIon Ltd .Klmberley House, 47, Vaughan Way,Leicester LE1 4SG.

YOUR AVIATION L1BRARYIS NOT COMPLETEIF YOU DO NOT REGULARLY RECEIVE AND READ A COPY OF

"PARACHUTIST"the wortd's largest monthly parachuting magazine and the official publi-.cation of the United States Parachute Association. First in the field withnews of parachuting activities, skydiving equipment and techniques, safetyprocedures, advance notice of meets and results of competition jumping.Be up to date, know about the latest advancements in professional andrecreational parachuting in the U.S.A. and around the world. Enjoy seeingprize winning photographs of parachutists in action. AII th is and more.Send check or money order lor $8 for a year's subscription (820 for airrates).

UNITED STATES PARACHUTE ASSOCIATIONPost Office Box 109, Monterey, California 93940

20

••

T RUTH NEWS TRENDs

Surface $ 4.75 Per YearAir $ 17.00 Per Year

Published Bi-Weekly byTNT Division of P:, P.O. Box 400Orange, Mass. 01364, USA

australian

SKYDIVERThe new look in parachuting media.Thirty-two glossy pages of news, fea-tures and graphic photo coverage fromAustralia and the South Pacific: Outevery two months.Yearly subscription :Airmail $15 US1st class $10 USP.O. Box 87,St. Peter, 5069SOUTH AUSTRALlA~.<

CANADIAN PARACHUTISTOfficial pubheation of the CanadianSport Parachuting Association.Published six times a year.Subscriptions $ 6 air mail.

Canadian Parachutist, box 848,Burllngton, Ontario, Canada.

LESHOMMESVOLANTSMAGAZINE INTERNATIONALEPANORAMA OUPARACHUTISMEOE L'AVIATION COMMERCIALEGENERALE ET SPORTIVEAbonnements 80 F (Etranger)28, rue de NavarinF-75 009 PARIS

SVENSKFALLSKÄRMSSPORT

Organ för Svenska Fallskärms-förbundet och utkommer medtyra nummer per är,Chefredaktör: Bodil Cederborg,Kämnärsvägen 9L 227,S-222 46 LUND.

FaldskaermssprlngerUOGIVET AF OANSK

FALDSKAERMS UNION

Redaktion: Preben Thorup,

Rosens Krarter 9, OK - 2990 Nlv6

Ij

Kd

sportparachutist