en 16 december 1962 vond te Parijs in het Palais de 1 iropese Konferentie voor Amnestie voor de Portugese p igen plaats. Bijna 250 mensen, die allerlei politieke -ngen vertegenwoordigden, woonden deze konferentie bij ýlgië, Frankrijk, Nederland, Italië, Zwitserland, Grie ,de steun, die de actie voor amnestie ontving, kwam t -d vanwaarnemers van verschillende politieke richtin zowel de communistische als de katholieke vakbond ve tliaanse communist Li Causi, vice-voorzitter van het ook P. de Angelis, Italiaans Christen-democraat, he

konferentie waren 8 Nederlanders, die onder andere h

atisch-socialistische studentenvereniging Politeia,

-en Gemeenschap, de Socialistische Jeugd van Nederlan en medewerker van Vrij Nederland was naar de konferent

de organisaties, die schriftelijk hun instemming met i betuigd, waren de P.v.d.A., de P.S.P. en de Nederla ig. Voor de handtekeninge.-actie, die de konferentie>

Land 4000 handtekeningen bijeengebracht. -hiebetuigingen werden ook ontvangen uit de Skandinav

ssische schrijver Ilja Ehrenburg.

Portugese democraten in Engeland, Frankrijk en Itali

De bekende Portugese schrijfster Maria Lamas was spec om de konferentie bij te wonen. Namens de gezamenlijke Ltie hield zij een bewogen redevoering. Ook was er een lijke familie, prinses Maria Pia de Braganca, op de k

vallend groot aantai boodschappen uit Portugal was b )litieke gevangenen, arbeiders, studenten, boeren en Llen hun adhaesie betuigden met de konferentie. -lijk waren er ook boodschappen van de politieke leide

eneraal Humberto Delgado, van Dr. Alvara Cunhal, van

i de Portugese socialistische groepen. ti-Franco Spanjaarden liten op de konferentie eveneen

5teuning van de Portugese geestverwanten. De macht va

Dke opinie bij het redden van gevangenen uit de greep

ens overduidelik uit de aanwezigheid van de Spaanse d

23-l-63, deelt het internationaal secretariaat v mee,, dat op 2 januari 1963 de'bekende advokaat in Oporto werd gearresteerd.

)porto in het voorjar van 1962 had men ook hem ýek ëunvindbaar. De toen opgepakte mensen, die erv tot de Junta de Accao Patri6tica (de organisatie ,ie verenigd is), werden in december 1962 vrjgesp ,nken aan een grote solidariteitsactie zowel in t. Franse, Engelse en Braziliaanse advokaten woon

iuari 1963 zijn beroepsbezigheden wilde hervatten, -tie gearresteerd. Wat echter de mecste beroering men deze advokaat naar het schijnt heeft gearres

,van het speciale tribunaal in december 1962 niet waren.

ttmlïe -in strijd met e Portugese wet- geen konta )et vrezen, dat de politieke politie Mr. Bacelar Lng en inslag in Portugal.

;eptember 1962 meldde, dat tenminste 15 militaire Lngs de grenzen van Mozambique met de omringende ýnderdeel van een groet opgezet plan van de Portu :en van guerilla's. Op deze wijze meent men een oo )men. ,tingen lopen uiteen van 30.000 tot 50.000- zijn 'en op een nieuwe koloniale oorlog waren reeds me

tlldozers gehuurd van een Zuid-Afrikaanse firma. ýs voer de radioverbindingen tussen de militaire

Hieronder volgt een artikel van Amilcar Cabral, algemeen secretaris van de kaanse Onafhankeljkheids Partij voor Guinee en de Kaap Verdische Eilanden (P

Het verzet van de bevolking van Guinee en de Kaap Verdische Eilanden heeft altijd geuit: in opstanden, maar ook in geweldloze acties, in de massale uit naar de buurlanden, in de weigering belasting aan de Portugezen te betalen. loze opstanden sinds de afschaffing van de slavernij hebben de haat van de b king tegen de Portugese overheersing aangetoond. Vooral in S.Tiago, S.Antâo S.Vicente heeft de bevolking zich meerdere malen door betogingen, stakingen opstanden verzet tegen de bezitters Van hun grond en tegen de buitenlandse heersers. De strijd komt thans weer tot nieuw leven. Sinds het bloedbad van Pidjiguiti (Bissao, 3 augustus 1959), waarbij tiental stakende arbeiders door Portugese militairen en burgers werden gedood, maak

Sgolf van terreur en onderdrukking onder leiding van de PIDE (politieke poli in Guinee het leven en de strijd van het volk nog moeilijker. Ter zelfder tijd het koloniale bestuur er in geslaagd, door het vergroten van de uitvoer vaä ten koste van een groot deel van de bevolking van Guinee, een nieuw wapen v

onderdrukking te scheppen, de honger. Behalve van de onderdrukkingsmaatregelen van de politie en het leger maakt koloniale bestuur sinds kort ook gebruik van andere middelen: schenkingen, nodigingen aan Ttraditionele" stamhoofden voor een bezoek aan Portugal, het wijzen van studiebeurzen, speciale radiouitzendingen voor de "inlanders", he stimuleren van meningsverschillen en twisten tussen de verschillende ethnis groepen enz. Dit alles met het doel een gedeelte van de bevolking voor zich winnen en de rest door een verdeel-en-heers politiek er onder te houden. He koloniale bestuur werd echter van zijn stuk gebracht door het mislukken van aantal bijeenkomsten, die belegd werden om propaganda te maken voor de Portu aanwezigheid in Guinee. Om zich te verzekeren van de steun van bepaalde buitenlandse nachten biedt Portugese regering belangrijke faciliteiten aan voor niet-Portugees kapitaal gebruikt moet worden voor de exploitatie van natuurlijke rijkdommen (petroleu bauxiet enz.) en de uitbuiting van de bevolking op Guinee. Bovendien wenst de vestiging van militaire bases van de NATO in Guinee en op de Kaap Verdis Eilanden, in de hoop de mogelijkheden voor de ondprdrukking van de bevolking kunnen vergroten. De Portugese regering is thans bezig, een plan uit te werken om in versneld tempo duizenden kolonistenfamilies uit Portugal naar Guinee tehalen in de dat een toename van de Europese bevolking het vorderen van de onafhankelijkh

strijd zou kunnen afremmen. In 1958-59 heeft de Portugese regering op de Kaap Verdische Eilanden een 10 mensen van de honger laten omkomen. De bevolking van de Kaap Verdische Eila nam tussen 1942 en 1947 met 30.O' tot 40.0O0 af ten gevolge van de honger. is er nog steeds overgeleverd aan de zogenaamde "krises in de landbouw ", en duizenden worden gedwongen als "kontraktarbeider" te gaan werken op de Port plantages in de andere koloniën. De werkeloosheid heeft vooral katastrofale

afmetingen aangenomen op S. Vicente, waar honderden arbeiders ontslagen wer

door de Engelse ondernemingen. Het grootste deel van de bevolking leeft van de landbouw; op de eilanden S.

S.Antao, S.Nicolau en Fogo zelfs de hele bevolking. Deze boeren zijn geheel

geleverd aan de wisselvallige regenbuien. Het zogenaamde "plan voor de eon

ontwikkeling"is alleen maar een wassen neus en is er alleen maar om de kolo

autoriteiten te verrijken. De massale klandistiene uittocht van de bevolking

Guil

van ae Angolese 0lainanelkhetsbeweging de M.P.LA. plaats. De zittingen bijgewoond door 70 afgevaardigden, die de actiegroepen, het leger van de M.' de arbeiders, de vrouwenorganisatie, de jeugd en de C.V.A.A.R. (de medisch organisatie v.n de M.P.L.A.) vertegenwoordigden. ýHet voorbereidend comité had drie voorstellen uitgewerkt, die in comimssie den besproken. Het congres stelde, na een diepgaande studie van de documen opnieuw de politieke lijk van de M.P.L.A. vast, aanvaarde het actie-program onderzocht opnieuw de opbouw van de M.P.L.A. Tribalisme, r.egionalisme, sektarisme en raciale of religieuze onverdraagza, werden door het congres veroordeeld. Aanbevolen werd binnen het raam van de PAFMECSA een politieke bijeenkomst t niseren met de andere nationalistische bewegingen in het Zuiden van Afrika Er is groeiende sympathie in de andere Afrikaanse landen en in de rest van

ïwereld voor de strijd van het Angolese volk voor de onafhankelijkheid. Portu Sdaarentegen wordt steeds meer geisoleerd en de meningsverschillen tussen d landen, die het fascistisch regiem in Portugal ondersteunen, nemen toe. Onder de bondgenoten neemt Algerije een bijzondere jjaats in. Ben Bella zelf in een brief aan de leiders van de M.P.L.A. bevestigd, dat de Algerjnse Re de M.P.L.A. zal helpen bij de strijd tegen de Portugezen, zowel door het zen vrijwilligers als door het zenden van technici.

De M.P.L.A. zal worden geleid door drie organen: 1. De Nationale Politieke Raad, de hoogste instantie in de M.P.L.A., besta 70 afgevaardigden, die direct de massa der militanten vertegenwoordigen. V directe kontrole zorgen tien gekozen leden uit de Raad. 2. Het Besturend Comité, bestaande uit een voorzitter, twee vice voorzitte de hoofden van de afdelingen van militaire zaken, buitenlandse zaken, orga en kader, en voorlichting. 3. Het Politiek-Militair Comité, dat de meer geheime zaken zal behandelen. ve de voorzitter en de eerste vice-voorzitter zitten ook de hoofden van de schillende afdelingen in dit comité. Het Besturend Comité werd als volgt samengesteld:

kDr. Agostinho Neto - voorzitter Lucio Lara - organisatie en kader >i<4atial Minguës - vice voorzitter Anibal de Melo - voorlichting

Ds. Domingos da Silva -2 e vice voorz. Mlle Deolinda Rodrigues - sociale Manuel Lima -- militaire zaken Desiderio da Graca - financien en Mario de Andrade - buitenlandse zaken Henrique Carreira - veiligheid

Bij acclamatie werd do predikant Joaquim Pinto dé Andrade, die in Portugal gen zit in het fort van Caxias, tot ere-voorzitter van de M.P.L.A. gekozen

ANGOLA NUMIAIER VAN PRESENCE AFRICAINE

De 42ste uitgave van het Wranse blad Présence Africaine is geheel gewijd aa Twee artikelen betreffen het koloniale verleden: in "Portrait de la Reine wordt door Castro Soromenho een episode uit de langdurige strijd van de kon rijken van wat tegenwoordig noordwest Angola is tegen de Portugese indringe beschreven. Dr. Horst Dreschelbeschrijft in een gedocumenteerde studie een konflikten in ekwaboriaal Afrika tussen de politieke en economische belang Portugal, Engeland en Duitsland. Mario de Andrade beschrijft de ontwikkel n het Angolese nationalisme. De UPA wordt vertegenwoordigd door HenriLarcie Kwame Nkruma analiseert de internationale situatie in Afrika en toont aan.

,ing van