Het zonnetje scheen en om haar heen hoorde Fawn Fadoodle allemaal vogeltjes zinnen. Ze

was net aangekomen op haar stukje grond waar een klein huisje opstond. Het feit dat ze nu

echt op haar eigen woonde en dat het zo`n mooie dag was, zorgde ervoor dat Fawn haar

verrekijker pakte en de omgeving bekeek. Haar huisje lag nogal afgelegen van de stad, aan

de andere kant lagen allemaal appartementen. Maar ze was hier tevreden, rust en stilte.

Fawn stopte haar verrekijker weg en liep het huisje binnen. Het rook er nog naar verf en de

meubels zagen er nog mooi en nieuw uit. Ze pakte de krant van de grond en sloeg hem open.

Ze moest een baantje zoeken, door de bouw van haar huis had ze niet veel geld meer.

Helaas vond ze niets wat haar leuk leek.

‘Ik kijk straks wel verder,’ mompelde ze en ze legde de krant weg. Ze stond op uit de stoel en

liep naar de koelkast. Ze had wel honger gekregen. Er lag genoeg in de kast en ze pakte het

pak ontbijtgranen. Ze deed wat in een kommetje en goot er wat melk bij.

Aan de lege tafel at ze snel haar ontbijt op. Ze kon het nog steeds niet geloven dat ze nu

eindelijk op haar eigen woonde. Ze kon doen en laten wat ze wou. Marina was de liefste

moeder ter wereld geweest maar zoals een moeder dat betaamde, mocht je lang niet alles

doen wat je wilde. Fawn zag nu alle mogelijkheden voor zich en ze kon niet wachten om te

beginnen.

Het eerste wat ze wou doen, was het boek Het leven is een reis nog een keer lezen. Het boek

was haar inspiratie tot haar droom. Ze opende het boek, dat een aantal scheurtjes vertoonde

in de rug, zo vaak had ze het boek al gelezen. Ze bladerde tot ze de juiste pagina had

gevonden en begon te lezen. Ze was nog geen halve bladzijde verder gekomen, of er werd

aangebeld.

Fawn legde haar boek weg en opende de deur. Voor de deur stonden drie mensen. Fawn

begroette ze met een lach, en ze werd voorgesteld aan Jessica, Tjerk en Roos. ‘We zijn

langsgekomen om je welkom te heten in Skyville, Fawn,’ zei Jessica. Lachend knikte Fawn.

‘Dat had niet gehoeven hoor, ik kom uit Skyville. Ik ben alleen verhuisd,’ zei ze. Jessica keek

beteuterd en dacht na. ‘Maar volgens Tjerk was je nieuw hier. We dachten aardig te zijn, weet

je wel.’

Fawn lachte weer. ‘Ach, het maakt toch niets uit? Het is altijd gezellig om nieuwe mensen te

ontmoeten. Ook al woon je je hele leven in Skyville, je blijft mensen tegenkomen die je nog

nooit gezien hebt,’ zei Fawn. Jessica glimlachte. ‘Gelukkig dat je er zo over denkt. Dit is al

eens eerder gebeurd en ik moet je zeggen dat de nieuwe bewoner er niet zo blij mee was.

Nog geen drie maanden later was hij verhuisd naar een andere stad,’ zei Jessica fluisterend.

Fawn barstte in lachen uit. ‘Die mensen horen hier niet thuis. Maar waar woon jij dan?’ vroeg

Fawn. In de volgende twintig minuten kwam Fawn meer te weten over haar buren. Het leukste

vond Fawn nog wel dat Jessica ook werkte in de gezondheidszorg en dat ze netwerken had.

‘Als je deze man belt, hij kan ervoor zorgen dat je minder betaalt aan ziektekosten en zo meer

overhoudt. Hij weet wat hij doet,’ zei Jessica en ze stopte een papiertje in Fawn haar hand.

Uiteindelijk werd het twee uur en moest Jessica gaan. Tjerk en Roos hadden elkaar vermaakt

en Fawn voelde zich schuldig dat ze niet met hen had gepraat. Jessica wuifde die

schuldgevoelens weg en sloeg haar armen om Fawn heen. ‘Ze kunnen wel wat hebben en ze

zullen wel eens bellen. Dan leer je elkaar heus wel kennen,’ zei Jessica. Daarna vertrokken

de bezoekers en bleef Fawn achter met een gelukkig gevoel. Buren leren kennen, dat kon ze

van haar lijstje schrappen.

Fawn liep naar binnen en plofte neer in de wiebelstoel. Ze keek opzij naar de kast naast haar

en besloot wat te leren voor haar baan morgen. Dat kon geen kwaad en misschien zou ze

dan wel promotie maken. Dat extra geld kon ze wel gebruiken, ze wou van dit kleine huisje

een groot huis maken met genoeg ruimte voor haar gezinnetje. Fawn greep een boek uit de

kast en sloeg hem open.

De middag vloog om en na haar avondeten werd ze gebeld. Fawn legde haar bord in de

wasbak en nam op. ‘Met Fawn,’ zei ze. ‘Fawn? Met Tjerk, je weet wel, van vanmiddag.’ Fawn

knikte. ‘Hoi Tjerk.’ ‘Ik belde om te zeggen dat het jammer is dat we elkaar niet gesproken

hebben vanmiddag. Misschien dat we binnenkort iets kunnen doen, met Jessica en Roos

erbij.’ Tjerk`s enthousiasme werkte aanstekelijk en Fawn kreeg er zin in.

‘Dat lijkt me heerlijk,’ zei ze. Tjerk begon te praten over een restaurant en anders een

pokerclub waar ze met z`n vieren konden pokeren en elkaar geld aftroggelen. Daarna begon

Tjerk te praten over mysterieuze personen in Skyville. ‘En ik waarschuw je, als je niet op zoek

bent naar een blind date, moet je uit de buurt blijven van de waarzeggende zigeunerin. Zij

verkoopt flink wat rare drankjes, dat heb ik persoonlijk ervaren.’

‘Ooh, vertel Tjerk. Je maakt me nieuwsgierig en nu wil ik weten wat er gebeurd is,’ zei Fawn

lachend. ‘Mijn blind date was niet echt geïnteresseerd in mij dus ik dacht, laat ik wat raad

vragen aan de zigeunerin. Ze gaf me uiteindelijk een drankje wat alles alleen maar erger

maakte. Ik herinner me niets meer en ik werd wakker op een bankje in het park.’ Fawn lachte

om het verhaal. ‘Maar ik moet gaan, ik begin aan een nachtdienst. Ik spreek je nog, Fawn,’ zei

Tjerk voor hij ophing.

Fawn hing ook op en liep naar het keukenblok om haar bord af te wassen. Ze dacht na over

haar dag en kwam tot de conclusie dat ze het hier hartstikke leuk vond. Bij haar moeder had

ze alles gehad wat ze nodig had, maar het helemaal zelf rooien en ervoor werken was ook

leuk. Voor ze het wist was het tijd om naar bed te gaan, en trok Fawn haar pyjama aan. Met

een glimlach viel ze in slaap.

~~~

Toen Fawn de volgende ochtend wakker werd, klom ze langzaam uit bed. Ze had heerlijk

geslapen in haar nieuwe bed. Ze rekte zich langzaam uit en staarde even vredig voor zich uit.

Tot haar oog viel op het klokje aan de muur. Het was kwart over zes, over drie kwartier stond

haar carpool voor de deur. Fawn sprong overeind en rende naar de badkamer. Ze had zich

bijna verslapen.

Na een supervlugge douche, een korte plaspauze en het binnenwerken van een boterham

stond Fawn net in haar werkuniform toen ze de carpool hoorde. Ze sloot de voordeur af en

liep naar buiten. Een grote ambulance stond voor de deur en ze trok het portier open. De

chauffeur knikte naar haar. ‘Eerst dag?’ vroeg ze. Fawn knikte met een glimlach en ging

zitten. De chauffeur wachtte tot Fawn haar riem had vastgemaakt en reed toen de straat uit.

‘Je zal het goed doen vandaag.’

Op het werk maakte Fawn van alles mee en toen ze de keus maakte om onderzoekskamer 5

blinkend schoon te poetsen, werd ze gepromoveerd. Het hoofd van de ambulanceafdeling

had haar harde werk opgemerkt en haar gepromoveerd. Met een big smile kwam Fawn thuis,

na nog geen drie uur gewerkt te hebben. Met een flinke bonus op zak feliciteerde Fawn

zichzelf door een schaakbord te kopen.

Na een korte douche besloot ze om dat uit te proberen. Ze kon dan direct werken aan haar

inzicht, iets wat haar zeker van pas zou komen. Ze had ook geleerd voor haar eerste werkdag

en kijk wat dat voor haar had gedaan. Met een brede glimlach op haar gezicht begon ze tegen

haarzelf te spelen. Voor haar gevoel was ze bezig met de mooiste partij in haar leven en na

anderhalf uur had ze gewonnen van Fáwn, haar tegenstander.

Na het schaken legde Fawn alle schaakstukken weg en liep naar binnen. Na een korte

lunchpauze ging Fawn in de stoel zitten en pakte een boek over schoonmaken. Ze had net

gekeken op haar werkschema en ze werd over vier uur opgehaald. Na het eerste hoofdstuk

over hoe je een mop moest gebruiken, hoorde Fawn een toeter.

Fawn legde haar boek weg en sprong overeind uit de stoel. Ze trok haar rokje uit en pakte

haar werkkleding. Nog geen twee minuten later kwam Fawn hijgend haar huisje uitgerend en

stapte in. ‘Zo, ben je er klaar voor?’ vroeg de chauffeur. Fawn knikte en trok het portier dicht.

De chauffeur drukte het gaspedaal in en Fawn ging op weg naar haar tweede werkdag op

dezelfde dag.

~~~

Midden in de nacht, net iets na twee uur kwam Fawn thuis van haar werk. Het was leuk

geweest op de ambulanceafdeling maar het was erg vermoeiend geweest. Ze sloeg het

portier dicht en keek toe hoe de ambulance wegreed. Daarna liep Fawn naar binnen en

schopte haar schoenen uit. Ze had geen energie meer om naar de wc te gaan, ze wou direct

naar bed.

Ze plofte op haar bed neer en trok langzaam haar uniform uit. Ze nam de moeite niet om het

netjes op te bergen maar liet het vallen op de grond. Daarna trok ze haar pyjama aan. Ze

stond nog even op om alle lichten uit te doen en plofte toen in bed. Hmm, dit was heerlijk.

Fawn sliep de hele nacht door, maar toen, rond zes uur, werd haar nachtrust verstoord door

een luid getoeter. Slaapdronken klom Fawn overeind in haar bed en probeerde te achterhalen

waar dat getoeter vandaan kwam. Ze zag een auto staan voor haar huis. Kreunend zag Fawn

dat ze maar vier uurtjes slaap had gehad. En ze moest nu alweer gaan werken.

Fawn trok haar nieuwe uniform aan, ze mocht vandaag beginnen op een andere afdeling.

Fawn keek nog even snel in de spiegel, zag dat ze er vandaag toch al moe en slecht uitzag

en liep toen naar buiten. Ze zag buiten dat de zon nog niet op was, er kwam een klein

straaltje zonlicht achter de bergen. Fawn ging zitten in de auto, dankzij haar promotie reed ze

nu wel in een gewone auto naar werk.

Fawn had een lange en vermoeiende dag op het werk en het feit dat ze weinig slaap had

gehad, zorgde ervoor dat ze fouten maakte. Haar nieuwe baas vond het niet erg, aangezien

het haar eerste dag was, maar raadde Fawn wel aan om flink de boeken in te duiken

aangezien het niet geaccepteerd werd om fouten te maken. Fawn kwam rond drie uur thuis

en wankelde op haar benen van de slaap.

Het eerste wat ze deed toen ze haar huisje binnen stapte, was haar pyjama aan trekken en in

bed duiken. Ze was gewoonweg kapot. En zo sliep ze voor flink wat uren, tot ze rond acht uur

wakker werd. Het was donker en Fawn gaapte uitgerust. Ze was eindelijk wat bij geslapen. En

ze had nu eindelijk tijd voor een welverdiende douche.

Na een lange en warme douche plofte Fawn neer in de stoel. Eindelijk wat tijd voor haarzelf.

Ze pakte een boek uit de kast en sloeg het open. De verleiding om nu wat te leren voor werk

was groot, maar ze vond dat ze wat tijd voor haarzelf verdiend had. Plus, ze had morgen vrij

en kon dan veel leren. Ze sloeg het boek open, een Zweedse thriller en begon te lezen.

Na precies 120 pagina`s rommelde de maag van Fawn en ze sloeg haar boek dicht. Ze

besloot het simpel te houden en een broodje in de oven te gooien. Neuriënd wachtte Fawn tot

het broodje klaar was en snoof de geuren op. Het rook bijna als een pizza. Watertandend

pakte Fawn het broodje uit de oven en ging aan de eettafel zitten. Smikkelend at ze alles

binnen no time op.

Ze waste haar bord af en voelde toen de slaap weer in haar ogen komen. Na nog een vlug

bezoek aan de wc trok Fawn haar pyjama aan en kroop weer in bed, de tweede keer die dag.

~~~

De volgende ochtend werd Fawn wakker met een idee. Ze had door haar twee promoties flink

wat centjes op de bank en ze had besloten om haar huisje uit te breiden. Om half elf

s`ochtends lag ze op haar bed in haar aangebouwde slaapkamer. Ze had een bureau

aangeschaft voor haar computer en had een bank gekocht met een televisietoestel.

Fawn had ook nog besloten om de stad in te gaan, rond te kijken in boetiekjes. Misschien wat

leuks kopen en ergens wat eten. Fawn kwam overeind van haar bed en liep de voordeur uit.

Het werd tijd om iets leuks te maken van deze dag.

Na wat gewandeld te hebben door de stad, kwam ze bij een nieuwe winkel. Een dierenwinkel

nog wel. Nieuwsgierig nam ze een kijkje naar de aparte winkel. Ze had dieren altijd wel leuk

gevonden. En het zou gek nog niet zijn als ze een kat of een hond kocht, dan had ze wat

gezelschap in huis.

Fawn stapte naar binnen in de drukke winkel. Overal liepen mensen om haar heen, naar de

dieren te kijken. Fawn`s aandacht werd direct getrokken naar de muur met de bakken met

katten. Het zou echt niet gek zijn om een kat aan te schaffen. Ze zag een mooie donkere kat

en liep erop af. Ze stak haar hand uit en de kat keek haar aan. Fawn glimlachte. Ja, ze zou

een kat nemen.

Ze liep naar de verkoper toe. ‘Hallo, ik zou graag een kat willen kopen.’ De verkoper keek

haar met een lach aan. ‘Natuurlijk, mevrouw. Volg mij maar, dan gaan wij een kat voor u

uitzoeken,’ zei de verkoper hartelijk. Na twintig minuten zoeken had Fawn de perfecte kat

gevonden. Ze pakte de kat op, Cloud genoemd en knuffelde haar. De kat miauwde naar

Fawn.

Fawn zette Cloud neer en liep toen naar de toonbank om de benodigde spullen aan te

schaffen. Cloud vond het niet erg en begon aan een rondje rennen om de toonbank.

Glimlachend keek Fawn toe hoe Cloud werd aangehaald door verschillende mensen. Fawn

had speciaal een kat uitgekozen die met iedereen kon omgaan.

Toen Fawn had afgerekend, riep ze Cloud en ze vertrokken naar huis. Eenmaal aangekomen

bij haar huisje tilde Fawn de kat op. Vrolijk miauwend stak Cloud haar pootje uit naar het

gezicht van Fawn. Fawn lachte en knuffelde de kat. Ze hield nu al veel van de kat. En zodra

ze de kat weer op de grond had gezet, rende Cloud direct weg, rondjes om het huis heen.

Fawn bracht de voederbak en mand naar binnen. Ze vulde de bak en ging toen naar buiten.

Het werd tijd voor haar om te oefenen aan haar vaardigheden. Ze ging aan haar schaaktafel

zitten en begon aan een potje schaak, weer tegen haar zelf. En ze moest toegeven dat het

moeilijker begon te worden om tegen jezelf te spelen.

Binnen in het huisje vermaakte Cloud zichzelf door het hele huis te verkennen en de helft van

haar eetbak leeg te schrokken. Onderzoekend liep Cloud naar de krabpaal en stak haar

pootjes uit naar de paal. Tot haar plezier vond Cloud het leuk om haar pootjes eraan te

krabben. Zachtjes miauwend trok ze haar pootjes over de paal.

Daarna trippelde Cloud naar de slaapkamer en zag tot haar verbazing een muis op de grond

liggen. Ze rende erop af en maakte een grote sprong erover heen. ‘MIAUW’ riep ze hard

terwijl ze in de rug van de muis beet. Cloud had niet door dat de muis van stof was en begon

harder en speelser erin te bijten.

Cloud stoof speels weg van de kat en begon er uitdagend naar te blazen. Toen zag ze iets

wapperen uit haar ooghoek en begon de jacht op haar eigen staart. Toen Fawn naar binnen

liep, zag ze Cloud door de hele woonkamer rennen en rondjes draaien. Fawn lachte om de

malle kat, ze had zeer waarschijnlijk de meest gestoorde kat gekocht. Prettig gestoord,

althans.

Tijdens het schaken had Fawn een idee gekregen. Tjerk had het idee in haar hoofd genesteld

toen hij een paar dagen geleden had gebeld. Fawn pakte de telefoon in haar hand en belde

naar nummer informatie. Ze vroeg het nummer van de koppelende zigeunerin en werd

doorverwezen. ‘Hallo?’ vroeg een mysterieuze stem. ‘Goedemiddag, met Fawn Fadoodle. Ik,

uh, ik ken u niet echt maar ik heb over u gehoord van een vriend. En ik zou graag willen dat u

mij koppelt aan een man.’ Fawn werd nerveus, maar ze wou de stap zetten. Dit zou haar

kunnen helpen aan een leuke man.

‘Maar natuurlijk liefje, ik kan je helpen aan de liefde van je leven,’ zei de stem. ‘Geweldig,’ zei

Fawn met een brede glimlach. ‘Kunt u mij direct koppelen?’ vroeg Fawn enthousiast. De

zigeunerin sprak af om half zeven bij haar te zijn. Fawn hing op en keek op de klok. Nog maar

anderhalf uur en dan zou ze een blind date hebben.

Die tijd verstreek en Fawn werd steeds zenuwachtiger. Wat nou als de zigeunerin haar

koppelde aan iemand die totaal niet bij haar paste? Wat zou ze dan moeten doen? Oh God,

ze hoopte maar dat het een leuk iemand was. Fawn zag vanuit haar ooghoek de zigeunerin

aan komen lopen en ze sprintte haar huisje uit. Ze liep op de zigeunerin af en stak haar hand

uit. ‘Hallo, ik ben Fawn Fadoodle.’

‘Hallo liefje,’ zei de zigeunerin. De keek Fawn even onderzoekend aan. ‘Dus jij wilt dat ik mijn

expertise gebruik en jou koppel aan een goede man?’ vroeg de zigeunerin. Fawn knikte

overdreven en grijnsde breed. ‘Graag! Als ik u verhalen hoor, moet u toch wel wat ervaring

hebben,’ zei Fawn. De zigeunerin glimlachte en dacht even na.

‘Je bent een aardig meisje, ik krijg jou wel gekoppeld aan elke man. Maar welke man is nou

goed voor jou?’ De zigeunerin haalde opeens uit het niets een grote kristallen bol tevoorschijn

en begon erover te wrijven. ‘Eens even kijken,’ zei ze terwijl ze diep in de bol staarde. Fawn

wachtte terwijl de zigeunerin over haar voorhoofd wreef en diep nadacht. ‘Aha!’ riep de

zigeunerin uit.

‘Ik weet iemand die heel goed bij jou past, liefje,’ zei de zigeunerin met een glimlach. ‘Echt?

Maar dat is geweldig!’ riep Fawn uit. ‘Hij zal jou wel graag willen ontmoeten, laat ik je zijn

nummer geven,’ zei de zigeunerin en ze stopte haar kristallen bol weg. Uit haar andere hand

toverde ze een briefje tevoorschijn. Ze drukte het in de handen van Fawn. ‘Alsjeblieft, liefje.

Maar je moet mij jouw naam en telefoonnummer op een briefje geven, voor wat hoort wat.’ De

zigeunerin knipoogde naar Fawn en stak verwachtingsvol haar hand uit.

Fawn dacht even na, maar keek naar het briefje in haar hand. Er stond in een mannelijk

handschrift ‘Nathan’ op en Fawn knikte. ‘Oké. Maar houdt dat in dat als er ooit iemand anders

zoekt en u denkt dat ik een goede match ben, dat u mijn naam en nummer aan hem geeft?’

De zigeunerin knikte. ‘Voor wat hoort wat. Als je gelukt hebt, zal ik het nooit nodig hebben,

maar alleen de tijd zal ons leren.’ De zigeunerin stopte het briefje weg toen Fawn het haar gaf

en draaide zich toen om.

Fawn keek haar even na, maar rende toen naar binnen. Ze kon niet wachten om Nathan te

ontmoeten. Iets in haar zei dat dit best wel de perfecte man kon zijn. Ze pakte de telefoon en

tikte het nummer van Nathan gedecideerd in. Ze wou hem nu direct ontmoeten. Ze had geen

idee wat ze ging zeggen, maar dat maakte niet uit. Ze wou er voor gaan. Ze had niet eens

nagedacht hoe Nathan zou reageren.

Toen het donker werd, kwam Nathan aangelopen vanuit de stad. Fawn keek door haar

raampje en voelde een lach over haar gezicht kruipen. Nathan had direct doorgehad dat dit

het werk van de zigeunerin was geweest en had ermee ingestemd om elkaar te ontmoeten.

Fawn vond hem direct aantrekkelijk. Fawn begroette Nathan met een glimlach en meteen was

er een klik tussen hen.

Fawn en Nathan kletste veel en Fawn begon hem steeds leuker te vinden. En ze kreeg hints

dat het wederzijds was. Ze kletste met hem over hun werk, over hun buren en het feit dat ze

allebei dol waren op roomtoffees. ‘Het is maar goed geweest dat iemand mij overgehaald had

om een blind date te zoeken via de zigeunerin,’ zei Nathan. ‘Maar ik kreeg van haar een

verschrikkelijk mens. Ze was dol op het aankleden van haar honden en er foto`s van maken.

Ik ben nog nooit zo hard weggerend.’

Lachend rolde Fawn over de grond. ‘Er zijn ergere dingen, hoor,’ zei ze. Nathan glimlachte.

‘Dat klopt, maar op dat moment had ik daar geen zin in.’ Nathan stond op, en Fawn volgde

zijn voorbeeld. ‘Ik moet nu helaas gaan, ik moet morgen vroeg werken. Maar het was echt

leuk om je te ontmoeten, Fawn.’ Nathan ging dicht op Fawn staan en keek haar diep in de

ogen aan. ‘Ik hoop dat we elkaar snel weer zien,’ zei hij. Fawn knikte. Toen drukte Nathan zijn

lippen snel op die van haar en liep toen weg.

Dolgelukkig wandelde Fawn naar binnen. Ze had, volgens haar, haar droomprins ontmoet.

Nog maar even en ze was niet meer alleen. Fawn ging in de stoel zitten met een boek maar

ze kon zich niet concentreren. Ze voelde zich zo blij, alsof er kleine eenhoorntjes door haar

bloed huppelden. Een rare verklaring, maar zo voelde ze zich gewoon. Fawn worstelde zich

nog door twee pagina`s heen maar gaf het op.

Ze gaf Cloud nog wat extra te eten, de kat lag in haar mand de kamer te bekijken, en ging

toen snel douchen. Fawn trok haar pyjama aan en kroop onder de dekens. Het was een

drukke dag geweest en morgen zou ze gaan werken. Stiekem had ze geen zin, ze wou

Nathan weer zien, ze kon niet wachten om hem weer te zien. Snel, heel snel zou ze hem

weer zien.

~~~