Protatype november 2003 Inhoud - SvBMT Protagorasdeel van zijn werkweek is hij hoofd van de groep...

november 2003Protatype

1

Inhoud

Voorwoord ..............................................................................................2In the Sprotlight .......................................................................................3BMT on stage .........................................................................................6Intro 2003 ...............................................................................................9Vakgroepen ..........................................................................................13De stelling van Protagoras ...................................................................16Lanistae activiteit ..................................................................................17Even voostellen ....................................................................................18Excursie OCCAM .................................................................................20Eerstejaarsfeest ...................................................................................23Stagevoorlichting ..................................................................................25Lustrumprogramma .............................................................................28Lustrumactiviteiten ...............................................................................30Createch ..............................................................................................34Faculteitsraadverkiezingen ...................................................................37Introkamp 2003 .....................................................................................38Protpuzzel ............................................................................................42Aangenaam, Mipie! ...............................................................................43Intropappa Jan ......................................................................................45Lieve Bouzo .........................................................................................47Wervingsdagen ....................................................................................49De maat aller dingen ............................................................................51Colofon .................................................................................................52

Nieuwsflits ...................................................................................... 19, 36Bouzo-strip ..................................................................... 8, 24, 29, 44, 47Protpraat ................................................................ 12, 16, 24, 41, 44, 50

Protatype november 2003

2

VoorwoordBeste lezers,

Met trots presenteer ik jullie de eerste uitgave van de zesde jaargang die hetProtatype ingaat. Deze trots komt niet alleen voort uit het feit dat dit mijn eerstepoging is tot een beloofd foutloos blad, maar ook omdat deze uitgave niet van detraditie afwijkt elk jaar dikker te worden. Ook het Protatype blijft groeien en dat iseen mooie gedachte die goed past bij het thema dat in deze uitgave doorschemert.Want zoals iedereen geacht wordt te weten, is de lustrumweek nabij, die zichzelfbezighoudt met de evolutie en metamorfose van BMT Protagoras. De redactieheeft zich hier ook mee bezig gehouden en zich verdiept in het ontstaan van Bouzo,de mascotte van BMT. Hoe is hij van de zaadcel die op de speldjes van het bestuurpronkt, gegroeid tot de grootse rode slang die door de bar van In Vivo kronkelt?

De lustrumcommissie krijgt de kans om de activiteiten die zij in delustrumweek organiseren, te presenteren. Er zijn al een aantal activiteiten geweesten daar zijn natuurlijk leuke stukjes over geschreven. Het lustrum zal zeker nietoverheersen, want deze uitgave is rijk aan stukjes uit vele verschillende hoeken.Als we binnen de TU/e blijven, maken we kennis met de nieuwe decaan van BMTen ook de kwaliteitszorgmedewerker is een nieuw gezicht binnen de faculteit.Buiten de TU/e zijn een aantal studenten op excursie naar OCCAM geweest.Harm zoekt zijn interesses op een externe stage in Zweden.

Wie in deze uitgave vooral zullen opvallen, zijn de eerstejaars. Zij hebbennatuurlijk een intro en een bijbehorend introkamp achter de rug en hebben hierovermet alle plezier willen vertellen. Misschien dat de ouderejaars die niet mee geweestzijn, zich helemaal kunnen inleven, zodat oude herinneringen naar boven zullenkomen.

Een nieuw jaar is natuurlijk niets zonder vernieuwingen. De rubriek ‘De stellingvan Protagoras’, moet voor een leuke discussie en de strijd naar de waarheid ophet forum zorgen. Wie daar verliest kan revanche nemen op de dit keer uitdagendeProtpuzzel die voor heel wat slapeloze nachten kan gaan zorgen. Om te weten tekomen waar de BMT’ers zich nog meer mee bezig gehouden hebben, kan ik eigenlijkalleen de tip geven om de volgende 50 pagina’s om te slaan en goed in je op tenemen. Veel leesplezier!

Namens de redactie,

Bram Coolen,Hoofdredacteur van het 3e lustrumbestuur der SvBMT Protagoras.


3

In the SprotlightFrank BaaijensFrank BaaijensFrank BaaijensFrank BaaijensFrank Baaijens

Frank Baaijens is sinds 1 september de nieuwe de-caan van de faculteit BMT. Hij is de opvolger van JanJanssen en vervult deze baan parttime. Het anderedeel van zijn werkweek is hij hoofd van de groep softtissue biomechanics en tissue-engineering.

Wat heeft u gestudeerd, wat was uw afstudeerrichting en hoe bent u daarnawerknemer van de TU/e geworden?Ik wilde graag geneeskunde studeren, maar daar ben ik in eerste instantie vooruitgeloot. Toen ben ik Werktuigbouwkunde gaan studeren. Het biomechanica ge-deelte van de werktuigbouw sprak me wel aan. (Jan Janssen was toen al werk-zaam op deze afdeling) WMT was er toen helaas nog niet. Tijdens mijn studie hebik niets met de biomechanica gedaan; mijn promotieonderzoek heb ik in de groepvan Jan Janssen gedaan. Halverwege mijn promotieonderzoek ben ik naar Philipsgegaan, waar ik mijn promotie heb afgemaakt. In 1990 heeft Jan Janssen mijgevraagd of ik als deeltijd-hoogleraar naar de TU/e wilde terugkomen. Dit heb ikgedaan en ben daarna in 1995 voltijd- hoogleraar geworden. Dit was nog bijWerktuigbouwkunde; in 2000 heb ik de overstap gemaakt naar BMT. Naar aanleidingvan de ontwikkelingen op het gebied van de tissue-engineering en de ervaring ophet gebied van de celmechanica tijdens de post-doc van Carlijn Bouten in Londen,hebben we besloten onderzoeksactiviteiten in dit domein verder te ontwikkelen.

Was het een wens van u om decaan van de (een) faculteit te worden?Nee, zeker niet. Jan Janssen heeft me twee jaar lang aan mijn hoofd gezeurd.Op het moment dat ik bij Philips wegging had ik daar de mogelijkheid om hetmanagement in te gaan, maar aangezien ik met onderzoek te maken wilde hebben,ben ik toen naar de TU/e teruggegaan. Ik heb hier nu een prachtige onderzoeksgroep,waar ik nauw betrokken bij het onderzoek wil blijven. Ik wilde geen decaan wordenomdat ik het onderzoeksaspect niet wilde verliezen in mijn werk. Daarom ben ik nuook parttime decaan en niet fulltime. Als ik deze keuze niet had gehad dan was ikzeker geen decaan geworden! Helaas kan ik nu geen onderwijs meer geven.


4

Voldoet uw functie aan de verwachtingen die u had?Laten we het zo zeggen: Het is interessant. Er zijn erg veel dingen waarop je heeladequaat moet reageren. Dit kost wel wat meer tijd en moeite dan ik gedacht had.

Wat is uw verwachting van BMT over 5 jaar?Mijn verwachting en streven is om de opleiding en het onderzoek in die tijd op eenheel hoog niveau te krijgen en te houden. Dit kan door vooraanstaand onderzoek inhuis te hebben. Als decaan kan ik hier samen met de rest van het faculteitsbestuureen stimulerende rol in vervullen en het goede klimaat creëren. Het onderzoek enhet onderwijs moeten dan verweven zijn in elkaar. Je moet het vak leren dooronderzoek te doen.

Jan Janssen was uw voorganger, welke dingen probeert u zo goed mogelijkvan hem over te nemen?Ik denk, net als Jan Janssen, dat er meer keuzemogelijkheden voor de student zelfmoeten zijn over zijn of haar opleiding. De flexibiliteit van de bachelor moet groterworden. Volgens mij is het goed indien 30 ICTS studiepunten door de student zelfingevuld mogen worden. Deze punten kunnen op de volgende 3 manieren ingevuldworden:- ter verdieping van een specifiek deel van de opleiding- ter verbreding van de opleiding, bijvoorbeeld in een commerciële richting- ter voorbereiding op een specifieke master opleiding

Op korte termijn moet er de graduate school BEST (Biomedical Engineering Science& Technology) komen. De graduate school moet zorg gaan dragen voor master enPhD opleidingen, maar ook de werving van studenten voor deze masters zal eentaak zijn van de graduate school. De werving is zowel binnen de eigen faculteit enuniversiteit als daarbuiten aan andere universiteiten in binnen en buitenland. Opdeze manier kun je de onderzoeksprioriteiten van de eigen faculteit definiëren enpromoten.Als studenten gaan afstuderen moeten ze een groep kiezen waarbij ze dit doen.BMT moet ervoor zorgen dat bij onze faculteit ook altijd de optie blijft bestaan omeen afstudeeropdracht te doen die over de grenzen van divisies heen gaat. Dus bijverschillende groepen en eventueel zelfs bij verschillende studies. Er moet dusloodrecht op de disciplines gewerkt kunnen worden. De faculteit BMT moet inter-nationaal toonaangevend zijn.


5

Als u na een week zwoegen op de TU/e in het weekend thuis bent, watdoet u dan om, na het weekend, weer fris te beginnen aan een nieuweweek?Wanneer mogelijk, ga ik op zaterdag en zondagochtend golven. Daar ben ik danbeide ochtenden zoet mee. Verder heb ik nog twee kinderen op de middelbareschool die ook wat aandacht van mij willen. Zo laad ik me ieder weekend weer opom op maandagochtend vrolijk en vol goede moed aan mijn werk op de TU/e tebeginnen!

Miriam van Kalsbeek & Henk-Joost Crooijmans


6

BMT on StageHarm BuismanHarm BuismanHarm BuismanHarm BuismanHarm Buisman

Ik ben Harm Buisman, 4e jaars BMT’er en loop sinds 1 oktober stage bij deBiokatalyse groep van de KTH te Stockholm. Deze groep, die onder leiding staatvan Karl Hult, heeft een hoge reputatie op het gebied van onderzoek aan enzymenen is mede daardoor een uitstekende stageplaats. Ik heb deze stageplaats tedanken aan mijn stage-coördinator Anja Palmans van de faculteit ScheikundigeTechnologie. Zij heeft de leiding over het wereldberoemde Spinoza Instituut waar iknu een jaar werkzaam ben. Mijn stageopdracht is direct gerelateerd aan mijn werkbij Spinoza. In de zomervakantie heb ik daar namelijk onderzoek gedaan naarenantioselectiviteit in enzymatische ringopeningpolymerisaties (eROP) vangesubstitueerde e-caprolactonen met behulp van Candida Antarctica Lipase B(CALB).

Voor de synthese van biomaterialen zijn enzymen erg interessant vanwege hunenantioselectiviteit voor substraten met een chiraal centrum. Enantioselectiviteitwil zeggen dat de reactiesnelheid van één van beide enantiomeren hoger is dan dievan de ander. De verhouding van S- en R-enantiomeren in een polymeer is vaninvloed op de eigenschappen van de polymeer. Bij een ‘gewone’ polymerisatie zalde verhouding 1:1 zijn, maar door gebruik te maken van enzymen als CALB is hetmogelijk om deze verhouding in het voordeel van één van de enantiomeren te stu-ren en dus polymeereigenschappen te veranderen. Mijn stageopdracht is nu ommet behulp van ‘molecular modelling’ uit te zoeken waarom enantioselectiviteit bijeROP met CALB optreedt en een methode te ontwikkelen om de optredendeenantioselectiviteit te voorspellen.

Figuur 1: eROP van 4-gesubstitueerd-caprolacton met benzylalcohol als initiator enCALB als katalysator.


7

Vanwege de grote interesse in CALB wereldwijd is er veel bekend over het reactie-mechanisme en de structuur van dit enzym. De kristalstructuur is als PDB-file(protein database) te vinden op het internet en er is bekend welke bindingen nodigzijn tussen het enzym en het substraat om een reactief complex te vormen. Metbehulp van deze gegevens is het mogelijk simulaties te doen met het enzym-substraat complex en dat is dan ook wat ik op het moment in Zweden doe.Ik gebruik het programma Sybyl waarin ik de PDB-file inlaad en zo het enzym als3D-structuur tot mijn beschikking heb. Het subtraat bind ik door in het enzymserine-105 te muteren tot een serine met daaraan het substraat gebonden. Na watandere stappen genomen te hebben voer ik Molecular Dynamics (MD) simulatiesuit; deze simulaties geven een benadering voor hoe het complex zich gedraagt inde tijd. De methode MD maakt gebruik van krachtvelden die het gevolg zijn vanbenaderingen van interacties tussen de atomen. Na deze simulaties verwacht ikaan de hand van onder andere H-brug lengte en energieën van het complex tijdensde simulaties een betrouwbare voorspelling te kunnen geven voor deenantioselectiviteit van CALB jegens gesubstitueerde caprolactonen.

Ik vind Zweden als stagelandeen juiste ‘keuze’. Zweden isnamelijk een erg modern land,zo kun je overal betalen met jecreditcard, zelfs in de kroeg. Hetprijsniveau ligt hier wel een stukhoger, vooral als het om alcoholgaat, maar daar staat tegenoverdat gezondheidszorg gratis is.Wat ik erg goed en opvallend vindis dat vrouwen, veel meer danin Nederland, als gelijken ge-zien worden. Zo is de kans datje voor openbaar dronkenschap

een bekeuring van een vrouw krijgt erg groot! Voordat alle vrouwen naar Zwedenverhuizen, de meeste Zweedse mannen zullen niet op het idee komen om eendeur voor een vrouw open te houden.

Taal is geen probleem; Zweden spreken vloeiend Engels. Ik heb zelfs ergensgelezen dat ze op de basisschool al Engels krijgen. Echter zo spraakzaam als deZuid-Europeanen zijn, zo zwijgzaam zijn de Zweden. Het gemakkelijkste is dusom contacten te leggen met andere buitenlandse studenten en die zijn er erg veelhier in Stockholm. Hiervan is 75% Duits, wat een medestudent uit Italië tot uitingbracht met: Er wonen 9 miljoen autochtonen en 20 miljoen Duitsers in Zweden.


8

Mocht één van jullie in Zweden stage willen lopen dan adviseer ik om in augustusen/of september mee te doen aan de taalcursussen, dan leer je meteen een hoopbuitenlandse studenten kennen en kun je mee draaien in de introductieprogramma’s.

Er worden in die tijd leuke din-gen georganiseerd in en rondStockholm. Over Stockholm ge-sproken… Zoek je rust? Komnaar Stockholm. Deze stad isgebouwd op eilanden en er isontzettend veel natuur in en rondStockholm. Het heeft meer eenuitstraling van een groot uitgeval-len dorp in het midden van eennatuurgebied dan dat van eenwereldstad en dat is zo nu en danwel zo fijn!

Helaas naderen er donkere tijden. Sinds de wintertijd is ingegaan, is het om half 5al pikkedonker. Dit wordt alleen maar erger en veel Zweden schijnen zwaar depressiefte worden in deze tijd. Gelukkig duurt het niet zo lang, want als het gaat sneeuwenwordt alles verlicht, aldus mijn collega’s. Laten we hopen dat ze gelijk hebben!

Groetjes uit Zweden, Harm Buisman


9

Intro 2003

Maandag 18 augustus was het dan zo ver. M’n eerste week op de TechnischeUniversiteit in Eindhoven zou beginnen, nog geen serieuze week, maar een weekjeom elkaar te leren kennen. Ik was net de dag ervoor thuisgekomen van vakantie enhad toen pas kunnen lezen dat het de bedoeling was dat je een fluorescerendeoranje veter in je linkerschoen en een blauwe in de rechterschoen moest dragen.Op zondag kon ik geen veters meer regelen, dus zonder gekleurde veters stond ikmaandag in het auditorium te wachten op wat komen zou. Onwennig en niet wetendwat precies de bedoeling was, ging ik met mijn geel gekleurde bonnen op zoeknaar de lunch, die mij hielp het praatje van de Rector Magnificus door te komen.We werden ingedeeld in groepjes en ik kwam terecht in het groepje van de metbloemen versierde intro-mamma’s. Om elkaar beter te leren kennen werden erbuiten kennismakingsspelletjes gedaan. Zo deden we krantenmeppertje, in feiteeen heel simpel spel. Maar simpele spelletjes kunnen ook heel moeilijk zijn als jede namen niet kunt onthouden. Zo mepte één jongen uit onze groep bij de naamVivian, waarop zij Hendra zei, op mijn hoofd; niet omdat de namen van ons nu zoop elkaar leken, maar omdat we alledrie blond waren, was de uitleg van dezegroepsgenoot.

Na de kennismaking met de groepsgenotengingen we op pad naar W-hoog. Om het gebouween beetje te leren kennen waren er allemaalspelletjes georganiseerd op diverse plaatsen. Alsje won, kreeg je een beker troep mee, waarniemand ook maar een idee van had wat jeermee kon doen. De stoelendans tegen groepje7 ging er vrij ruig aan toe. Nadat iemand uit onzegroep een beetje hardhandig van z’n stoel werdgeschoven, werd de tactiek begrepen en zoschoven twee dames uit onze groep heel elegantde tussen hen in lopende heer van de tegenpartijomhoog. Opnieuw een beker voor ons!Rond een uur of 5 begaven we ons naar debunker op pad voor eten. Het was een chaotischeboel, want geen enkele studentenverenigingkreeg het voor elkaar om ons een fatsoenlijk bordeten voor te schotelen. Nadat er het een enander heen en weer was gebeld, was het allemaal

voor elkaar en namen we weer plaats aan dezelfde tafel waar we begonnen waren,om na nog een half uur wachten dan toch eten te krijgen.


10

’s Avonds was het de beurt aan de meer lichamelijke spelletjes. Bij elk gewonnenspelletje kreeg je een duidelijk stukje van de kaart van Eindhoven. Verloor je echter,dan kreeg je een wazig stukje van de kaart. Aangezien we bijna elk spelletje verloren,besloten we het anders aan te pakken. We zochten de stukjes op met behulp vaneen kaart van Eindhoven en zetten al onze fietsen startklaar voor de ingang van W-hoog. Na 9 stukjes konden we een vierkant leggen en fietsten we naar het gebieddat op het middelste stukje stond. Daar in de buurt gekomen wisten we niet precieswaar we wezen moesten, maar onze vragende kreet “BMT???” werd beantwoord.Op een achteraf gelegen pleintje zaten twee leden van de introcie samen met demascotte Bouzo te wachten en voor ons als winnaars stond er een appelvlaaiklaar.

Dinsdagmiddag werd ons daneindelijk duidelijk waarom we devorige dag zoveel troep haddengewonnen: hiermee moesten we eenBouzo namaken. De groep die erinslaagde om de origineelste te makenzou een prijsje winnen. Eenmaal aanhet werk bleek er veel materiaal overte blijven; wat moesten we met al dierietjes en knoopjes? Zodoende werder door een paar groepsgenotenbesloten om ook een kleine variantte maken. Deze baby-Bouzo werd

zelfs voorzien van een speen. Voor de “echte” Bouzowerd er een bot gemaakt, simpelweg omdat er rietjesover waren. De jury was erg onder de indruk vanBouzo in gezelschap van baby Bouzo. Dit leverdeons dus voor de zoveelste keer de winst op. Omdateen persoon in de groep allergisch is voor appelsmoest wederom geïnspecteerd worden naar de aardvan de vlaai. Tweede vlaai, tweede keer pech!

Woensdagochtend bezochten we de bunker, waarwe niet echt geïnteresseerd waren in de rondleiding,maar meer in de gratis ‘prullaria’ en de spelletjes.Op dat moment waren we nog overduidelijk eengroepje nuldejaars. Twee dappere dames uit onzegroep waagden zich aan het fierljeppen en haaldendroog de overkant, maar onze minder dappereintromamma’s bleven niet droog, omdat ze door de


11

in het groen geklede introcie in het water werden gegooid. Het sporttoernooi laterdie middag was niet helemaal wat we er van verwacht hadden; bijna alle teamswaren alleen maar gekomen om te winnen en nergens anders voor. Ons team deedmeer mee voor de lol en had maar één echte voetballer (die zich dood schaamdevoor de rest van het team). Na twee gespeelde wedstrijden was de motivatie voorde meeste groepsleden ver te zoeken en werd besloten dat we ons terug moestentrekken. De maaltijd ’s avonds werd geheel volgens traditie gekookt door de vrouwen.In één keer werd me weer duidelijk hoe lui sommige heren kunnen zijn, hoewel omheel eerlijk te zijn er eentje had gevraagd of hij mee kon helpen tijdens het koken,dus ik zal ze niet in een keer allemaal over een kam scheren.

Donderdag vond de cultuurtocht plaats, waarbij we begonnen bij destadsschouwburg. Hier kregen we eerst een stukje toneel te zien van Doppio,gevolgd door een optreden van Leon van der Zanden. Het werd afgesloten met eendanspresentatie van Footloose. Als het de bedoeling was dat ik gecharmeerd zouraken door het dansen of theater en me daarom zou willen inschrijven bij Doppioof Footloose, dan hebben ze volgens mij toch echt iets fout gedaan. De dansjes

van Footloose waren vrijlachwekkend, aangezien het geengeheel was, iedereen alles net ietsanders deed en zo kan ik nog weleven doorgaan. Alleen het optredenvan Leon van der Zanden vond ik dezeochtend wel de moeite waard.’s Middags bij Pathé viel ik bijna inslaap, want na een hele dag nietsactiefs gedaan te hebben en dan ineen donkere zaal kijken naar alleenmaar voorfilmpjes van de

bioscoopfilms die nog uit moeten komen, is niet anders dan slaapverwekkend.Toen er aan het eind van de filmpjes een vrouw binnenkwam om ons een kortecursus cabaret te geven was er dan ook zeer weinig interesse uit de zaal. Ermoest dan ook eerst gedreigd worden om dan maar geen workshop te geven (nietdat dat nu echt werkte), voordat er een paar vrijwilligers op stonden. Nadat wealles geleerd hadden over hoge, lage en normale energieniveau’s liepen wij meteen normaal energieniveau naar La Place om te eten en stonden uiteindelijk ’savonds met een hoog energieniveau te springen bij de optredens die binnen enbuiten de bunker werden gegeven. We spraken met een aantal mensen af dat weniet zouden slapen deze nacht, maar rond een uur of 8 ’s ochtends waren er tocheen aantal die rond liepen met een zeer laag energieniveau en uiteindelijk vielenmijn intromamma’s in het Prothok op de bank in slaap. De warming-up was een


12

goede start om de vrijdag te beginnen. Na het ontbijt was er weinig meer van temerken dat we niet geslapen hadden (de jongens uit onze groep die alle vier ’snachts braaf naar huis waren gegaan om te slapen, kwamen allemaal ruim eenhalf uur te laat). Uiteindelijk gingen we ook te laat op pad naar de cantus, maar

gelukkig stond iedereen daar nog ineen rij te wachten. We namen plaatsaan één van de twee tafels met BMT-nuldejaars. Het eerste glas bier hebik kunnen leeg drinken, daarna washet bier smijten geblazen, wantiedereen die er aan bijgedragen haddat jij zo nat was, moest minstenszo nat worden. Dit zang- enbierfestijn was erg gezellig eninderdaad ook erg nat en ik had ditdan ook echt niet willen missen.

Het enige wat ik daarna dacht was: “Ik wil naar huis, op mijn bed neervallen,vertellen wat ik de hele week heb gedaan.” Dat laatste kon echter niet, want ik waszo hees dat geen enkele toon meer mijn mond verliet. Dit had ik wel verwacht,maar ik heb het er dan ook helemaal voor over gehad. De INTRO is ‘kei gaaf’.

Sjanneke Zwaan

Bart schreeuwt het uit als hij stuntelig een introdans bij Footloosebeleeft: “Ik heb een bommelding nodig!”

Rob heeft de donderdagnacht in de intro heftig mee gefeest:“Het is pas negen uur ’s ochtends en ik mag nu al geen autorijden.”

Bij een barbecue tijdens de intro denkt Jeroen leuk te zijndoor een lepel vol huzarensalade naar Liekes hoofd te smijten.Rob: “Dat noem ik nu fast-food.”

Protpraat


13

VakgroepenBiomedische BeeldanalyseBiomedische BeeldanalyseBiomedische BeeldanalyseBiomedische BeeldanalyseBiomedische Beeldanalyse

Vanaf nu zal in iedere uitgave van het Protatypeeen vakgroep zich presenteren aan de studentenvan BMT. Het is aan prof.dr.ir. Bart ter Haar Romenyom de spits af te bijten in een kennismaking methet onderzoek dat zich binnen BMT afspeelt.

Vanaf 2001 hebben we een nieuwe loot aan de boom van BMT studie- en onder-zoeksmogelijkheden: Biomedische Beeld Analyse. Wat is deze nieuwe richting?

Prof. Janssen realiseerde zich rond 2000 het toenemend belang van medischebeelden, zowel in de diagnostiek, de therapie en het biomedisch onderzoek. Hijvroeg mij of ik zijn team wilde komen versterken. De opdracht luidde: “Zet eengroep op die BMT-ingenieurs opleidt en wetenschappelijk onderzoek doet op hetgebied van de beeldanalyse in Eindhoven en integreer dit later met toegepast werkin Maastricht. Stimuleer hierbij een nauwe samenwerking tussen deze groepen”.Dit proces is inmiddels in volle gang.

Als medische beelden zijn gemaakt, zijn er vele vragen te beantwoorden over dezebeelden. Het beste is dit te illustreren aan de hand van een aantal voorbeelden:- Hoe kunnen we het binnenste van de patiënt, de microscopische cel of

weefselfuncties effectief en interactief in 3D laten zien?- Hoe kunnen we automatisch segmenteren t.b.v. 3D visualisatie?- Kunnen we anatomische beelden (CT, MRI) matchen met functionele

beelden?- Kunnen we de computer laten assisteren bij het stellen van de diagnose?- Kunnen we onze visuele perceptie evenaren met de computer, zoals bij

beeldgestuurd zoeken in een database, herkennen van objecten?- Hoe deformeert het kloppend hart bij een infarct?- Kunnen we virtueel opereren?

Dit is het vakgebied van de beeldanalyse. Daarnaast vragen alleen al de enormehoeveelheden beelden die in een ziekenhuis worden gemaakt (zo’n 100 Terabyteper jaar per groot ziekenhuis!) om een betrouwbare computer ondersteunde analyse.


14

Biomedische Beeld Analyse is een deel van BioMIM, de nieuwe BMT Master rich-ting voor Biomedical Modelling & Imaging. We delen samen met de groep van prof.Hilbers (Biomedical Modelling & Informatics) het fraaie BioMIM lab, WH3.02 (metde beste koffie van W-hoog!). Kijk maar eens voor een virtuele tour op de BMIAwebsite onder ‘Contact’.

Het onderzoek richt zich op vier richtingen, elk gesuperviseerd door een eigenstaflid:- Luc Florack: Fundamenteel onderzoek naar de structuur in beelden, ditvakgebied heet ‘Computer vision’. Hierbij speelt wiskundig goed begrijpen van debeeldanalytische methoden en biologische inspiratie een belangrijke rol. Ons eigenvisueel systeem is een fantastische patroonherkenner. Eén van onze doelstellingenis om de mechanismen hiervan te begrijpen en proberen (wiskundig) na te bouwenmet een computerprogramma.

- Anna Vilanova: Drie-dimensionale visualisatie. Dit is het nadoen van de fysicavan lichtstralen die op een virtueel object vallen. Het is een essentiële ‘samenvatting’van de data voor een arts of onderzoeker. Er lopen projecten voor interactievemanipulatie, Diffusie Tensor Imaging en optimale 3D beeldpresentatie. Hierbij wordtgeprogrammeerd in VTK, OpenGL en C++. We brainstormen op dit moment meemet het in Maastricht geïnitieerde plan voor ‘de operatiekamer van de toekomst’.

- Johannes Hofman: Klinische, toegepaste projecten. Hieronder vallen de CAD(computer-aided diagnosis). Binnenkort hopen we een uitgebreid programma testarten voor de analyse van 3D en 4D microscopische beelden t.b.v het nieuweprogramma ‘Molecular Imaging’.

- Markus van Almsick: Prototyping en ontwerpen in de ‘hoge’ programmeertaalMathematica. Omdat we vanaf scratch begonnen, konden we de beste taal kiezendie er op dat moment was. We hebben het ontdekt als een ideale taal voor hetontwerpen en modelleren van methoden. Het rekent symbolisch en numeriek, metkrachtige visualisaties van elke stap. Versie 5.0 is nu voor veel toepassingennumeriek sneller dan Matlab. Markus verzorgt met regelmaat cursussen inMathematica. Zie ook ons volledig in Mathematica geschreven textbook (cursus8D010): www.kap.nl/prod/b/1-4020-1507-0.

- Prof. Frans Gerritsen is hoofd van de MIMIT werkstation groep bij PhilipsMedical Systems (PMS) en parttime professor in BMIA. De samenwerking metPMS om samen applicaties t.b.v. medische werkstations te maken is sterk eninteressant. Projecten betreffen o.a. analyse van CT datasets van de longen, perfusievan het hart en geavanceerde 3D visualisaties.


15

We hebben een nauwe samenwerking met het BMT Magnetische Resonantie Lab.De muis is het laboratorium van vandaag voor vele vormen van biomedisch onderzoeken wij doen de analyse, bijv. van het kloppend hart, diffusie tensor imaging vanhersen- en spiervezels en molecular imaging. Met het AZM doen we automatischeanalyse van atherosclerotische plaque in de carotis en exploreren we een nieuwproject voor de operatiekamer van de toekomst. Met het UM doen we veel aan deanalyse van 2-foton microscoopbeelden. Met Philips Natlab onderzoeken wegeavanceerde methoden van bewegingsanalyse en met Philips X-rayPredevelopment onderzoeken we de detectie van catheters in doorlichtbeelden.We worden gefinancierd door BMT, de EU, STW, Senter en PMS.

Omdat we een jonge groep zijn, moet er nog veel worden ontwikkeld. We strevenernaar de OGO projecten te laten bouwen aan onze infrastructuur: software modulesdie worden opgenomen in onze beeldverwerkingsbibliotheek.

In deze drie pagina’s kunnen we slechts een korte inleiding op dit grote en inbelang toenemende vakgebied geven. Veel voorbeelden van projecten binnen BMIAzijn te vinden op onze website: http://www.bmi2.bmt.tue.nl/image-analysis.

Regelmatig houden we interessante colloquia en OGO presentaties. Tevens zijn erdiverse mogelijkheden voor interne, externe en afstudeerstages. Zie ook hiervooronze website.

Werken in mathematica Tim Peters: interne stage3D volume visualisatie.

Een staande uitnodiging voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het werk van degroep: loop eens binnen in WH3.02 en vraag eens aan een onderzoeker om overzijn of haar onderzoek te vertellen.

Prof. dr. ir. Bart M. ter Haar Romeny


16

De stelling van Protagoras

Al enige tijd is er binnen de redactie het idee om de meningen eens te toetsen vande lezers van het Protatype. Nadat wij onze koppen bij elkaar hebben gestoken iser het volgende uit voortgekomen.Er is een ‘stelling van Protagoras’ in het leven geroepen. Met deze stelling kan hetvolgende gedaan worden: Je mag aangeven of je het eens of oneens bent, dit kanop de site (http://www.protagoras.tue.nl/forum) als wel via e-mail([email protected]). Verder willen wij jullie ook de mogelijkheidgeven om een gegronde reactie terug te sturen. Uit deze reacties worden danstukken gepubliceerd in de volgende uitgave.Heb je zelf een stelling die je wilt toetsen, dan mag je ook deze naar ons toestu-ren.

Hier volgt de eerste stelling van Protagoras:

Tekenfilms zijn van een hoger educatief niveau dan een soap,ofwel:

The Simpsons beats Onderweg Naar Morgen.

De redactie

Protpraat

Bij een college Calculus gaat een telefoon over.Dhr. Martens trots: “Mijn telefoon staat uit hoor.”Student: “Mijnheer, dat is de vaste telefoon…”

Marije de Jong belt het Prothok op en Mariska neemt op:Marije: “hey Mariska, waar ben je?”

Prof. Baaijens tijdens de P-uitreiking:“De vrouwen bewijzen dat technische studies niet alleen voornerds zijn.”


17

Activiteit LanistaeBoeren Burgers en BuitenluiBoeren Burgers en BuitenluiBoeren Burgers en BuitenluiBoeren Burgers en BuitenluiBoeren Burgers en Buitenlui

Ken je dat liedje van Crowded House? “Everywhere you go, always take the weatherwith you.” Natuurlijk! Dat was een grote meezinger op Pinkpop. Helaas moeten detijden dat je een zonnetje uit je tas tevoorschijn haalt,in de lucht gooit, en hop, een stralende zon aan dehemel, nog aanbreken. Want ook de 2e editie vanLanistae’s BBB was een regenachtige. Zeg maargerust dat het met bakken uit de lucht kwam vallen.De weergoden waren ons wederom niet gunstiggezind. Maar Lanistae zou Lanistae niet zijn om zichniet uit het TeMa-veld te laten slaan en er een grotesmeerboel van te maken. Bekijk de foto’s eens goedop de Protagoras-site en zie daar: enkele deelnemers doen een poging omWoodstock-taferelen te imiteren. Het gaat ze werkelijk niet slecht af. Boven aanhet ranzigheidlijstje prijkt het klassieke spel eiergooien. Het gros van de deelnemersbeheersten de gooien vangtechniek nog niet tot in de puntjes. En als je een eiboven je hoofd probeert te vangen laat het gevolg daarvan zich raden. Blijf dus

oefenen! In de tuin, in de kroeg of in de kantine van W-hoog. Zorg dat je voor volgend jaar de techniek beheerst.Bestuur, gefeliciteerd met jullie record.Ook het aloude petflesschieten deed het niet slecht inde smeerkeesranglijst. Want het water spuit met enigekracht uit de fles en wil dan nog wel eens in de rondtespatten in gezelschap van wat modder. Ach ja, nat warenwe toch al, dan kan een beetje modder er ook nog welbij. Hulde voor de deelnemers, die zich niet lieten kennenen de ene na de andere colafles de lucht in lanceerden.Wat levert zo’n spel toch fijne discussies op. We zijntenslotte niet voor niets studenten op de TechnischeUniversiteit.

Over de andere spellen: hooivorkdarten en hoefijzergooien vergden uiterste precisieen het bekende nagelen brute kracht. De heren van Uisge Beatha bewezen dat ditlaatste in hun dispuut in groten getale aanwezig is. Uiteraard, dit alles niet zondereen heerlijk pilsje, voorzien door ProBoKoCo. Verdere catering bestond uit Chineeseten, dat met veel smaak verorberd werd. Het was dus al met al een zeer geslaagdeBoeren, Burgers en Buitenlui.

Namens Heerendispuut Lanistae, Pim van Ooij.


18

Even voorstellenJos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMTJos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMTJos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMTJos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMTJos Arts, kwaliteitszorgmedewerker BMT

Jos Arts is per september aangesteld als onderwijskwaliteitsmedewerker.In een interview met zichzelf presenteert hij zich aande studenten van BMT.

Wat zijn uw taken bij BMT?Mijn taak is het onderwijs kwaliteits systeem aande faculteit BMT verder uit te bouwen. Dat betekentconcreet dat ik onderwijsvormen ga evalueren en

optimaliseren: de keuze- en verplichte vakken (vaak verbonden met de begeleidezelfstudie), het OGO onderwijs, de stages, het afstuderen en de onderwijslijnen.Kort gezegd zal ik instrumenten ontwikkelen om dit onderwijs te evalueren envervolgens procedures opzetten om de binnengehaalde evaluatiegegevens teverwerken, bespreken en doorgeven aan betrokkenen.

Wat is de rol van studenten bij die evaluaties?We vragen studenten naar hun mening over de kwaliteit van de betreffende module.Ik zie studenten als interne klanten, d.w.z de afnemers van ons product. In denabije toekomst willen we studenten (en docenten) nog duidelijker informeren overde uitkomsten van evaluaties. Helaas is voor jullie studenten niet altijd zichtbaardat er in een module bepaalde veranderingen zijn gedaan, maar reken maar datjullie opmerkingen uit de vragenlijsten door ons serieus worden genomen! Om jeeen voorbeeld te geven: Van iedere module die is geëvalueerd door studenten,bespreken we de evaluatie tezamen met onze opleidingsdirecteur Fons Sauren ende verantwoordelijke docenten van het vak. Ik ken veel faculteiten in den landewaar wel studenten worden bevraagd maar waar de evaluatie niet wordt besproken.Op die faculteiten wordt er wel geëvalueerd maar vervolgens verdwijnen opmerkingenin een la of komen ze samengevat op internet. Dat is zonde, want opmerkingenvan studenten zijn vaak heel concreet. Wij bespreken ze en koppelen er bovendienduidelijke afspraken aan om het onderwijs te verbeteren. Zo zie je maar weer hoebelangrijk het is om die (schriftelijke of electronische) enquêtes over onderwijs inte vullen.Ook willen we studenten er op wijzen dat er student-vertegenwoordigers zijn voorde zg. Opleidingscommissies (OC’s). Via deze OC kan eenieder onderwijszakenaankaarten. In het OC-overleg worden de geëvalueerde onderwijs modules ookbesproken.


19

Hoe bent u in uw functie bij BMT beland?Ik heb de afgelopen 6,5 jaar in Maastricht als onderwijskundige gewerkt, nu kreegik hier de kans mij bij BMT verder te specialiseren in kwaliteitszorg. Ik kon op dezeTU/e ook op een centralere (onderwijskundige) plaats gaan werken maar ik hadeen voorkeur bij het werken bij een faculteit vanwege de directere en dus beterecommunicatie met de interne klant, dat zijn voor mij de studenten en demedewerkers. Graag zie ik studenten als kritische consumenten van hun onderwijs.Ik zie studenten net zoals medewerkers dan ook als volwaardige partners dietezamen hetzelfde doel nastreven: kwalitatief hoogstaand onderwijs.

Wat houdt die term kwaliteit voor u in?Kwalitatief onderwijs kent vele facetten maar is bijvoorbeeld qua vorm en opzetduidelijk genoeg gebracht om iedere student een kans van slagen te bieden.Tegelijkertijd heeft het inhoudelijk een duidelijk niveau in zich. Fair onderwijs dus,net zoals de tentamens moeten zijn: inhoudelijk van een bepaald niveau, maar ditmoet wel aansluiten bij het gevolgde onderwijs en ook een representatieveafspiegeling zijn van het verzorgde onderwijs. Een ander punt is dat de studietijddie je hebt reëel is in vergelijking met wat we van studenten verlangen. Ook datpunt nemen we bij BMT erg serieus. Dus we trachten studenten een eerlijke kanste geven om het onderwijs te doorlopen. Als dit soort zaken goed zijn, dan is dezogenaamde ‘studeerbaarheid van het curriculum’ goed. Maar dat is maar eenkant van de medaille, want tegelijkertijd moet je als universiteit in het eerste jaarinhoudelijk een niveau hebben omdat ook duidelijk de bedoeling is dat dit eerstejaarsstudenten selecteert voor vervolg van de studie.

Als je ideeën of vragen hebt over de evaluaties: Je kunt mij vinden op kamerW-hoog 2.102 of mailen naar [email protected]

Jos Arts

Een gedachte gestuurde armprotheseIs het science-fictie of mag de fictie achterwege gelaten worden?Het antwoord is dat onderzoekers aan de Rehabilitation Instituteof Chicago het voor elkaar hebben gekregen om een bionischearm aan te sturen met zenuweinden van een mens.http://www.whitaker.org/news/bionicarm.html

Nieuwsflits


20

Excursie OCCAMwoensdag 24 september 2003

De eerste excursie van dit collegejaar ging naar Occam International BV. Om13.00u werden we daar welkom geheten met een drankje en een korte inleidendepresentatie door Danny Bressers. Hij vertelde over het bedrijf Occam en over deverschillende producten die Occam op dit moment ontwikkelt; hierbij een paarvoorbeelden:

Optical fiber catheter; hiermee gaat een medicament het lichaam in. Dit is op hetmoment van inbrengen nog niet actief maar door bepaalde belichting wordt dit opeen bepaalde plek in het lichaam alsnog geactiveerd.

Thermosense catheter; deze heeft vier kleine armpjes die op het uiteinde van decatheter de temperatuur meten. Hiermee kan een ontsteking in de vaatwandopgespoord worden, omdat daar de temperatuur iets hoger is. Deze catheterwordt gebruikt voor patiënten die ‘vulnerable plaque’ hebben. Dit is een plaque opde vaatwand die steeds ontsteekt en dan doorbreekt, waardoor er opeens eengrote stolling en een bloeding van de vaatwand kan ontstaan. Met de thermosensecatheter kan de precieze plek opgespoord worden.

Drug delivery stents; hierbij zit een medicament op een stent die geleidelijk wordtafgegeven.

Bij het ontwikkelen van de producten komt heel veel kijken. Het begint met eenidee, daarna duurt het ongeveer anderhalf jaar voordat de productie kan beginnen.Er is veel papierwerk nodig waardoor veel tijd verloren gaat. Per product is er ééneindverantwoordelijke ingenieur die ervoor zorgt dat van alle kanten de juiste mensenbetrokken worden. Verkopers worden ingelicht over de nieuwste vindingen en gaanlangs bij ziekenhuizen over de hele wereld om producten te verkopen. Zijinventariseren ook de wensen van de koper.

Na een algemene inleiding werden we in drie groepenverdeeld. Mijn groep ging als eerste naar de‘knutselopdracht’, waar we zelf een PTCA-ballonop een catheter mochten monteren! Dit was eenheel precies werkje, maar wel heel erg leuk om eenkeer te doen. Daarna kregen we van Danny en Olafde Vries een presentatie. Danny vertelde over hoe


21

een catheterisatie in het ziekenhuis werkt. Voor hart-catheterisatie wordt in delies met een naald een opening gemaakt, waardoor eerst de stearable guide-wire(stuurbare voerdraad) naar binnen gaat. Door contrastvloeistof in te spuiten kun jeop de röntgenopnamen op het scherm zien of je op de goede plek in het lichaamzit. Als de juiste plaats is bereikt wordt over de guidewire de catheter geschovenmet de ballon en stent. De stent zit gekrompen op de ballon. Het is lastig om destent optimaal om de ballon heen te vouwen, want hij moet zo klein mogelijk zijnbij toedienen, maar ook flexibel om door een (krom) bloedvat te kunnen bewegen.Als ook de ballon op de juiste plek zit, wordt deze opgeblazen, waardoor destent openvouwt en daardoor de ader open houdt.Een medicament coating op de stent kan doorgroei van het weefsel (en hetopnieuw dichtslibben van het bloedvat) voorkomen, maar niet voor een oneindiglange tijd. Bovendien moeten coatings aan heel veel eisen voldoen.Olaf heeft zelf WMT gestudeerd (hij is ook een jaar bestuur geweest vanProtagoras!) en werkt nu een aantal jaren bij Occam. Het tweede deel van dezepresentatie ging over zijn eigen loopbaan. Hij vertelde de voor- en nadelen vanwerken bij een klein bedrijf en over de projecten die hij heeft gedaan en waar hijmee bezig is.

Als laatste kregen we van Michiel de Bruijker een rondleiding door de ‘clean-room’. Hierbinnen mag een maximum aantal stofdeeltjes niet overschredenworden, dus werden we mooi gepakt in een witte jas, hoofdkapje enschoenkapjes. Hier kregen we het hele productieproces van de cathetersuitgelegd en te zien.

Tenslotte gingen we terug naar de kantine, waar we onder het genot van eendrankje hebben nagekletst met de verschillende werknemers van het bedrijf.Het was een heel leuke en interessante excursie! Occam bedankt!

Mariska de Smet


22


23

Eerstejaars FeestFata MorganaFata MorganaFata MorganaFata MorganaFata Morgana

Dinsdag 21 oktober was het dan eindelijk zover.Het eerste BMT-feest van dit jaar mochtlosbarsten. Het was het eerstejaarsfeest met alsthema ‘Fata Morgana’. Van tevoren vond eenetentje plaats voor alle eerstejaars en hunintrobegeleiders in restaurant Movies. Die werdvolledig op z’n kop gezet, dankzij 83buikdanseressen en Alladins. De koks vanMovies hadden zich ook geweldig uitgesloofd:we kregen een ontzettend goed tomatensoepjevoor onze kiezen, gevolgd door een geweldig bord gevuld met friet, schnitzel en

salade. Een hele goede bodem dus voor de avonddie nog komen moest, en dat was maar goedook….

Rond negen uur stroomden we door een oostersepoort de Basta binnen, die door alle eters meteengezellig werd gevuld. Terwijl deze vroegkomers huneerste biertjes wegdronken, werd het tussen tienen half elf echt druk. Het bleek voor velen toch eenmoeilijk thema te zijn, maar gelukkig kreeg je doorhet grootste deel van de mensen tochherinneringen aan wat al jaren de Efteling siert. Erwaren genoeg plofbroeken, hoofddoeken endergelijke te zien. En ja, zelfs een jongedame inburka verscheen op de vloer van de feestkroeg!

Iets anders dat ook wel het vernoemen waardis: de fotograaf van de Cursor is langsgekomen.Zij hadden van het feest gehoord en warenblijkbaar benieuwd of al de roddels over goedgeklede BMT-feesten waar zijn. Verschillendefoto’s werden geschoten door een verrastefotograaf en anderhalve week later pronkten Kim,Linda en Annemiek in hun doorschijnendehoofddoekjes in het TU/e-blad.


24

Na half elf kwam het feest echt op gang. Inmiddels zat de Basta stampvol, de DJdraaide zijn plaatjes, iedereen dronk wel of niet alcoholische versnaperingen. De

sfeer groeide totdat het laatste nummertje hadgeklonken. De lichten leidden iedereen netjesnaar buiten rn al met al kunnen we terugkijkenop een fantastisch eerstejaarsfeest. Gelukkighoeven we niet zo lang te wachten op hetvolgende BMT feest. 2 december staat namelijkhet 3e-lustrumfeest alweer voor de deur. Hopelijkzijn jullie er dan allemaal weer bij. Voor alle ‘FataMorgana’-bezoekers: Bedankt!

Namens de feestcommissie,

René van der Burgt

Protpraat

Martijn Froeling loopt het huis uit waar hij na een feestje terechtis gekomen en fietst met een kater weg.“Oh, ik hoop zo hard dat dit Eindhoven is.”

Marita: “Rick, wanneer ben jij eigenlijk jarig?”Rick: “Met kerstmis”Marita: “Elk jaar?”


25

Stagevoorlichting

Op 7 oktober vond de eerste stagevoorlichting van dit jaar plaats. Ruud van Heeswijk,Dirk den Ouden, Kim Douma en Martijn Cox, vertelden hun ervaring in respectievelijkde VS, Japan, Engeland en nogmaals de VS. Als eerste kwam Ruud van Heeswijkaan het woord. De stagevoorlichting had een originele opzet. Aan de ene kant werdeen globaal idee gegeven wat de stagevoorlichters gedaan hadden, maar centraalstonden de zogenaamde stellingen over stagelopen die zij ieder om de beurt kondenbeantwoorden. Zo ontstond een leuke discussie en veel interactie met het publiek.

De stagelopersRuud heeft stage gelopen op de John Hopkins University in Baltimore. Daar heefthij zich bezig gehouden met een drietal projecten die voornamelijk met MRI temaken hadden. Een van de projecten ging over molecular imaging; over de stamceltracking met MRI in muizen met multiple sclerose. Hiervoor werd bij muizen multiplesclerose opgewekt en werd op bepaalde dagen gekeken naar het MRI contrast inde ventrikels van de hersenen. Naast studeren heeft Ruud veel van de VS gezien.Hij is bijvoorbeeld naar Washington DC, New York en Maryland geweest.Oorspronkelijk wilde Ruud graag naar Australië, maar daar liep het contact eenbeetje stroef. Daarna heeft hij contact gezocht in de VS en dat ging eigenlijkmeteen goed. Er werd regelmatig over en weer gemaild zodat student en begeleiderwisten waar ze aan toe waren. Achteraf gezien is de stage hem erg goed bevallen.

Als tweede kwam Kim Douma aan het woord. In tegenstelling tot veel anderestudenten heeft Kim zijn externe stage bij een bedrijf gedaan. Bij Biorad in Londonheeft hij onderzoek gedaan met FLIM (fluorescense life time imaging) en FRET(fluorescense energy transfer). Met FLIM kan men de ‘levensduur’ van een bepaaldeiwit bepalen en deze techniek heeft hij gebruikt om verschillende processen incellen te volgen. De stage duurde in principe 3 maanden. Zes weken hiervan heeftKim doorgebracht op de universiteit van Oxford, de rest in Londen bij Biorad. Decontacten met Biorad heeft hij gelegd op een demonstratie van het bedrijf inMaastricht.

Na een rondje stellingen ging Dirk vertellen over zijn ervaringen in Japan. Dirk heeftdeelgenomen aan OUSSEP. Dit is een programma voor buitenlandse studentenaan de universiteit van Osaka en duurt 10 maanden. Via Bert Meijer is hij in aanrakinggekomen met dit programma, wat bestaat uit onderzoek, colleges, excursies enuitstapjes. Hiervoor krijg je een studiebeurs, huisvesting en er wordt je een gastgezintoegewezen waar je overigens niet bij in huis woont. Qua onderzoek heeft Dirk zichbezig gehouden met DNA-collageen interactie en met cyclodextrine based systems.


26

Daarnaast heeft hij diverse vakken gevolgd. Een ander doel van OUSSEP is om debuitenlandse studenten veel van Japan en de cultuur te laten zien. Hierover heeftDirk veel verteld en de aanwezigen hebben een goede indruk gekregen van Japan.

Als laatste kwam Martijn aan het woord. Martijn heeft stage gelopen aan het GeorgiaInstitute of Technology in Atlanta. Daar heeft hij meegeholpen aan het onderzoekvan een AIO welke als doel had een relatie te vinden tussen arteriëlewandspanningen nabij een vertakking en vasculaire ontsteking, welke kan leidentot atherosclerose. Martijn heeft een 3D eindige elementen model gemaakt vaneen arterieel vat met een vertakking. Het uiteindelijke doel van dit alles is om eendirect verband te leggen tussen de geometrie van een vat en (de kans op)atherosclerose.

De stellingen

Het regelen van je stageopdracht op de TU/e gaat erg gemakkelijkAlle vier vonden dat dit best makkelijk ging. Op de TU/e staan de begeleiders ergopen, alleen het contact met je externe stageplek dat moet je zelf goed houden.

Je moet tijdig een visum aanvragen, anders kan het te laat zijnRuud heeft ervaren dat een visum regelen voor de VS erg bureaucratisch te werkgaat. Eerst heb je een bewijs nodig van financiële onafhankelijkheid. In het korthoudt dit in dat je € 10000 op je bankrekening moet hebben staan. Daarna krijg jeverscheidene formulieren en als je die eenmaal ingevuld hebt, kun je op het consulaateen visum aanvragen. De anekdote van Ruud maakt aan iedereen duidelijk dat hethandig is als je op tijd denkt aan het regelen van een visum.

Een woonruimte moet je helemaal zelf regelenIn tegenstelling tot wat je kan denken waren er totaal geen moeilijkheden geweestbij het regelen van een slaapplek. Dirk wist twee maanden van tevoren al dat hij op211 b zou komen te wonen, Martijn heeft in het appartement gewoond dat BMT inAtlanta heeft. Zowel bij Ruud als Kim heeft de stage-afdeling voor een woonruimtegezorgd. Kim voegt daaraan toe dat wanneer je bij een bedrijf stage gaat lopen ersowiezo erg veel voor je geregeld wordt.

Naast je stagewerk is het een eenzame vakantieAbsoluut niet!! Via je stageplek leer je veel mensen kennen. Bij Ruud in huiswoonden veel buitenlanders waar hij contact mee had. Martijn had het geluk samenmet Sander Ubbink in Atlanta te zijn. “Voor allen geldt natuurlijk: als je maar jebest doet, dan heb je een zo een groep mensen om je heen.” Bij Kim ging dit watmoeizaam, omdat het bedrijfsleven lang niet zo open en sociaal is als de universiteit.


27

De taken die je moet vervullen zijn van te voren duidelijk.Voor Martijn liep het anders dan hij in eerste instantie dacht. Hij wilde graagexperimenteel werk doen, maar uiteindelijk werd het toch programmeren. Echter,het is wel ongeveer bekend welke kant je het op moet zoeken.Ruud had veel intensief contact met zijn stageplaats en daardoor wisten beidepartijen waar ze aan toe waren. Wijze woorden van Dirk vertellen dat je vooral niette veel moet verwachten van wat je gaat doen op je stageplek. Hijzelf ging uiteindelijkiets heel anders doen dan gepland was. “Het gebeurt niet snel dat je een alternatiefonderwerp niet leuk gaat vinden. Naarmate een project vordert, wordt het vanzelfmeestal leuker.”

Het contact met de TU/e is tijdens je stage erg belangrijkAlle vier melden dat het contact eigenlijk minimaal is. Maar dat is ook niet nodigomdat je toch begeleiding ter plekke op je stageplaats hebt.

Kies voor je interne en externe stage niet dezelfde onderwerpenVolgens Dirk kun je door bij stages aan verschillende onderwerpen te werken meervariatie creëren en beter je interesses binnen BMT vinden. Kim echter, vindt datdrie maanden soms te weinig zijn om echt diep in te gaan op een onderwerp.Wanneer je dan dezelfde onderwerpen kiest, kun je misschien wel die diepgangbereiken. Natuurlijk moet iedereen voor zichzelf beslissen wat te doen.

En als laatste natuurlijk de algemene studentenvraag: Wat kost het?Dit is eigenlijk erg verschillend. Het hangt er erg van af of je stageplaats bijdraagt inde kosten. Daarnaast ligt dat natuurlijk ook aan welke activiteiten je allemaalonderneemt. Met een auto huren ben je al snel veel geld kwijt. Ook zijn er fondsenen beurzen te krijgen voor een stage. Ruud heeft bijvoorbeeld de hersenstichtingaangeschreven en heeft van hen geld gekregen voor zijn onderzoek. Dus eigenlijkis deze vraag niet eenduidig te beantwoorden.

Aan het einde van de avond bleek dat Ruud, Dirk, Kim en Martijn het prima naarhun zin hebben gehad in het buitenland. Als je nog vragen hebt, kun je hen natuurlijkmailen: Ruud ([email protected]); Kim ([email protected]); Dirk([email protected]) en Martijn ([email protected]).

Als je eens de ervaringen wilt lezen van een aantal andere BMT studenten die ophet moment op stage zijn kun je kijken op www.protagoras.tue.nl en naar het kopjeArchief à BMT on stage gaan.

Tristan Slots

Lustrumprogramma

Op 7 december 1988 werd het toen nog S.v.M.T. Protagoras opgericht. Om dit tevieren is er vorig jaar een lustrumcommissie opgericht. In de week van 1 tot en met6 december zullen ter ere van deze gelegenheid verscheidene activiteitengeorganiseerd worden. Hieronder kan gevonden worden welke dat zijn:

Maandag 1 december 2003Wat? OpeningsstuntWaar? AuditoriumHoe laat? Vanaf 10.00 uur

Wat? LustrumborrelWaar? In VivoHoe laat? Vanaf 16.30 uur

Na de lustrumborrel wil je natuurlijk even op adem komen of weer even studeren.Daar heb je dinsdag een groot gedeelte de tijd voor:

Dinsdag 2 december 2003Wat? Levend Kolonisten, georganiseerd door IksIks en LanistaeWaar? TU/e-terreinHoe laat? vanaf ongeveer 16.00 uur

Wat? LustrumfeestWaar? Stratumseind, de RechterHoe laat? vanaf 21.00 uur

Woensdagochtend krijg je de kans om uit te slapen, maar niet lang, want:

Woensdag 3 december 2003Wat? Excursie VitatronWaar? ArnhemHoe laat? vanaf 12.00 uur

Vergeet je niet in te schrijven als je mee wilt, want er is maar een beperkt aantalplaatsen beschikbaar!

Donderdag 4 december 2003Wat? Symposium “van Mens naar Robot”Waar? Blauwe zaal, AuditoriumHoe laat? vanaf 12.00 uur

Ook hiervoor moet je je inschrijven! Lunch is inbegrepen. Tevens zou Sinterklaasbest nog wel eens na het symposium in In Vivo langs kunnen komen.

Vrijdag 5 december 2003De meeste mensen zullen wel moe zijn en op tijd naar huis moeten om met paps,mams, broertjes en zusjes surprise-avondjes te vieren. Daarom zal het rustig blijvendeze dag.

Wat? Oud-hollandse spelletjes, georganiseerd door Uisge BeathaWaar? W-hoogHoe laat? varieert

Als afsluiting hebben we nog een spetterend gala op het programma staan!

Zaterdag 6 december 2003

Wat? GalaWaar? In een sprookjesachtig kasteel...Hoe laat? bussen vertrekken rond 20.45 uur.

Bij het gala zitten bier, fris, wijn, hapjes, casino en cursus Salsadansen inbegrepen!Let op! de inschrijving voor het gala sluit 28 november.

Meer informatie over al deze activiteiten kun je uiteraard op onze website opzoeken:http://lustrum.protagoras.tue.nl. Of loop gezellig het prothok eens in!

Frans Kremers

Hintsborrel

De eerste activiteit van het lustrumjaar vond plaats op dinsdag 16 september. Delustrumcommissie had een hintsborrel georganiseerd in In Vivo. Vanaf 4 uur liep InVivo al aardig vol met studenten die geen flauw benul hadden van wat ze kondenverwachten. Een daarvan was ik. Zelf heb ik ook meegedaan en wel in het team

met de mysterieuze naam: TAFKASL. (The artistformerly known as symco limbo’s ) Na enigehilariteit tijdens de voorbereidingen was het tijdvoor het echte werk. Al meteen mochten wij aande slag en ik moet zeggen dat het vies tegenviel tegen onze zeer enthousiaste tegenstanders.Probeer maar eens oud-hollandse liedjes binneneen minuut uit te leggen via handgebaren enmondje dicht. Wat dat betreft waren wij als teamal wat meer ingesteld op een geheel zelf

ontworpen hintsspel en daar vielen oud-hollandseliedjes niet echt onder. Al met al hebben we dusniet gewonnen, we waren gewoon niet goedgenoeg. Er waren 8 teams aanwezig en de teamsdie doorgingen werden steeds inventiever. Hetwas een aardig zooitje en je vroeg je soms afhoe sommige teams de spreekwoorden, tv- enradioprogramma’s of liedjes in vredesnaam goedkonden geraden. Uiteindelijk was er nogonenigheid over de winnaars, maar na een kleinediscussie had het team van Renate, Bart, Niels en Evelinda gewonnen. Het wasniet ontzettend druk, maar dat wil alleen maar zeggen dat een hoop mensen eenerg leuke lustrumactiviteit gemist heeft.

Miriam van Kalsbeek

CantusSenior, verbum peto? Non habes!Senior, verbum peto? Non habes!Senior, verbum peto? Non habes!Senior, verbum peto? Non habes!Senior, verbum peto? Non habes!

Op het moment dat de eerste cantus van SvBMT Protagoras van start was gegaan,maakte de corona een beduusde indruk op het Praesidium (bestaande uit: Senior:

Gijs, Pro-Cantor: Marvin, Praetor: Frans). Sterkernog, het Praesidium had zelfs niet eens deinteresse om naar binnen te gaan, omdat hetvolume waarmee het “Io Vivat” werd ingezet bijnaniet buiten de deur te horen was. Omdat desituatie zonder Praesidium niet zou veranderen,is er besloten toch maar de cantus in te gaanluiden.Nadat het betrekkelijk korte “Bier Her” vele maleningezet werd, waren uiteindelijk alle glazen

gevuld. Dit versterkte gelukkig het gevoel van saamhorigheid en het verzwakte hetgevoel voor schaamte. Het stemniveau nam grote sprongen in de goede richting.Bij het al dan niet bekende smurfenlied nam ondergetekende zelfs –naast degebruikelijke tekstafwijkingen– een bepaald concurrentiegevoel tussen de onderlingetafels waar. De Praetor kon de tekstwijzigingeneigenlijk niet accepteren, maar het enthousiasmewaarmee deze tekst gepaard ging, maakte veelgoed.Een enkeling had de stoute schoenenaangetrokken (hij had zich wel voorbereid) enbesloot het woord aan de Senior te vragen. Nuwaardeert het Praesidium enige eigen inbreng,dus het “Senior, verbum peto!” werd met een“habes” beantwoord. De toost was enigszinsmagertjes, maar de stemming werd er beter door. Niet veel later mocht de Praetorde eerste straf uitdelen. Zijn arsenaal aan straffen was onuitputtelijk; enkele straffenvielen bij de corona echter wel in de smaak en werden dus herhaald.Naar mate de cantus vorderde, had het Praesidium steeds meer te doen en had decorona steeds minder interesse zich aan de regeltjes te houden, zo getuige eencommilto die liever de deur gewezen wilde worden dan dat hij zelf, op weg naar een–naar mijn mening bar slecht geplande– vergadering, de cantus zou verlaten. Ditbracht de stemming echter geen schade toe, in tegendeel: de cantus werd op velerverzoek zelfs enigszins verlengd.Het “Senior, verbum peto!” begon wat betreft het Praesidium te vaak te vallen en de“non-habes”-antwoorden vlogen door de lucht. Het einde van de cantus naderde,

Mysterytocht

Vijftien deelnemers stonden donderdag 9 oktober om 07:50 op het NS-station opweg naar Maastricht Randwijck, niet wetende wat voor opdracht hen te wachtenstond. Een tocht, dat kan kruipend van Maastricht terug naar Eindhoven zijn ofmeeliften op de snelweg. De activiteit bleek een iets andere opzet te hebben. Deorganisatie wilde het thema ‘Evolutie of Metamorfose’ in de tocht verwerken. Detocht die je moest maken mocht geheel naar eigen inzicht ingevuld worden, als jemaar in Eindhoven eindigde en verder ook alle andere plaatsen bezocht die begonnenmet de letters die het woord MetamorfosE vormen. De commissie had zich goedvoorbereid en gezien de enige goed bereikbare plaats die met een ‘F’ begint,bovenaan in Groningen ligt, werd de ‘F’ vervangen door PH, wat meteen de tochtlanger maakte. Om toch weer iets terug te doen voor de deelnemers mochtennaast alleen plaatsen ook één uitgaansgelegenheid en één attractie bezocht worden.Hele treinroutes werden al meteen getekend op een al aanwezige landkaart, maarde regel was dat je bewijs moest hebben van je aanwezigheid in iedere plaats. Enje weet, als je uit de trein stapt, dan staat hij er na tien seconden niet meer. En alsje moet kiezen tussen een half uur in de regen staan wachten op de volgende treinof met de bus door de meeste onbekende gehuchten in Nederland reizen, dan doeje natuurlijk dat laatste. In Maastricht gingen de groepen ieder hun eigen weg.Groep Gijs en Groep Marvin kwamen elkaar na vier steden bezocht te hebben inRoermond weer tegen, wat voor een leuke consternatie zorgde. Samen gingen zijnaar de verplichte tussenpost Den Bosch, waar samen met de organisatie eenBossche Bol werd gegeten.Bij vertrek daar kwam Groep Kitty aangerend, die toen al erg veel steden bezochthad. De tactieken om te bewijzen waren zeer origineel. Van bonnetjes, flyers,aanplakbiljetten tot foto’s van stationsborden met het Prot-logo erop, niets was tegek. Uiteindelijk haalde bijna iedereen de richttijd van 6 uur. Groep Kitty mocht metde eer strijken, omdat zij zo origineel waren geweest om een politiebureau binnente stappen om de letter ‘P’ te bemachtigen. Dit werd natuurlijk beloond met eenkleine prijs. De mysterytocht was goed verlopen en het is zeker een activiteit die ineen vergelijkbare vorm elk jaar mag terugkeren.

Bram Coolen

en na het voor sommigen al-dan-niet-bevrijdende “Cantus Ex!” ging iedereen tevredenen met de cantuspul met opdruk naar huis. Weer een geslaagde activiteit,georganiseerd door de lustrumcommissie ter ere van het derde lustrum van SvBMTProtagoras. Wellicht iets om frequenter dan eens in de vijf jaar te organiseren.

De Praetor

OntdekOrganon

www.organon.nl

Organon, De humane geneesmiddelendivisievan Akzo Nobel, is marktleider in de ontwik-keling van innovatieve, receptplichtigemedicijnen voor gynaecologie, psychiatrie,anesthesie en hart- en vaatziekten; allemaalproducten die wezenlijk bijdragen aan degezondheid en het welzijn van mensen.Organon is het grootste van oorsprongNederlandse farmaceutische bedrijf metvestigingen in meer dan 50 landen.


34

Createch

“Hé buurman, mag ik eventjes die baco lenen, want die van ons is weer weg.”Heb je nu alweer onze boor gejat?” “Buurman wil je een hand hebben van dewinnaar, want dat worden wij!!” Createch, hoe zal ik het omschrijven?

De opdrachtIn een waterbak (de Styx) van 25 m2 strijden 3 teams tegen elkaar, met alsuiteindelijke doel zoveel mogelijk paren van zielen in de onderwereld en helden inde bovenwereld te verzamelen met behulp van het een zeemonster genaamd Skylla.

Als hulpmiddelen om Skylla tebedienen hebben de teams debeschikking over een wipdolfijn, diede aansturing regelt, en tevens eenhandfree gedeelte. De dolfijn wordtbediend door één persoon die doorte hangen voor- en achteruit, links enrechts kan sturen. De wipdolfijn isuitgerust met een tiltsensor, die directop de zender aangesloten kanworden.Het handsfree gedeelte wordtbestuurd door een ander teamlid en

heeft als doel de helden en zielen correct af te leveren in de boven- en onderwereld.Het enige vereiste is dat er geen fysisch contact mag zijn tussen de teamleden enhet handsfree aansturingsgedeelte.

Wat is het eigenlijk?Vragende ogen zullen ontstaan bij deze vage omschrijving, maar waar het uiteindelijkop neer komt is dat je met een zelfgemaakt bootje en allerlei grijpmechanismenballen van verschillende kleuren op de kant of in een draaiende bak moet zien tegooien. Maar om zo’n boot te maken met bescheidene middelen, daar gaat heelwat aan vooraf.

Vijf weken lang met W’ers, I’ers, ID’ers, Electro’s en BMT’ers knutselen. Bijnaelke dag loop je naar een grote werkruimte waar 16 groepen met elk een eigenwerkplek bezig zijn. In het begin ga je nog gestructureerd aan het werk: je maaktop de tekentafel een mooi ontwerp, je gaat per probleem een oplossing zoeken(zoals je geleerd hebt bij OGO), je denkt: “Dit is het winnende ontwerp”. Na tweeweken mag je daadwerkelijk gaan knutselen en iedereen krijgt dezelfde materialen.


35

Dan merk je dat wat je bedacht hebt echt niet gaat werken, maar gelukkig hoor jeook je buurman hard schelden. Je gaat maar eens kijken wat zij gaan maken en alsnel drink je samen een kopje koffie om even je frustraties weg te laten zakken.Nog maar eens proberen dan, want over drie weken moet je een boot hebben dieballen oppakt, sorteert en kan afleveren. Maar wat eigenlijk het allerleukste is, ishet rondlopen, kijken wat iedereen heeft bedacht, je spreekt iemand aan en diebegint met trots te vertellen dat zijnophaalsysteem eigenlijk een fietstandwielis en is vastgezet door er een stuk houtin te slaan. Dat verwacht je niet, je zietnamelijk een fietsketting geruisloosrondgaan. En al snel merk je dat jij zelfals een trotse pauw jouw handsfreesorteersysteem aan iedereen dielangskomt wilt laten zien. Ongelooflijk!!!Je leert echt met studenten van anderestudies samenwerken, want het is heelsimpel: Het moet uiteindelijk werken, hoedan ook!!!

8 oktober komt steeds dichterbij, de dagen worden langer, je hebt er al zoveel tijdingestoken en het zou zonde zijn als het niet werkt. Eten moet je toch, dus danmaar hier eten. Hier schuilt het gevaar van Createch. Ik heb nog nooit zoveel tijd ineen project gestoken en zit dichter bij de 200 dan de 120 uur. Maar als het rondtien uur s’avonds is en er al een aantal biertjes gevloeid zijn, dan is de productiviteitook ver te zoeken.

En dan de finale, het is 8 oktober, gisterenwas het twee uur s’nachts voordat ik deruimte verliet en het was 9 uur in deochtend toen ik weer terug was. Deeerste voorronde is gestart en onze Skylladoet het niet (later blijkt dat de batterijenop waren), veel paren worden er nietgevormd door de andere teams, alleen deSkylla Killah vaart en pikt ballen op alsofhet niets is. De tweede voorronde, debatterijen gevuld, maar één van onze

schoepen is dolgedraaid dus onze Skylla draait alleen rondjes. Deze ronden wordener door meer teams paren gevormd, maar opnieuw is het de Skylla Killah die demeeste punten pakt. De derde voorronde,de tribune vol, de pers aanwezig, onze


36

Skylla werkt, maar kan geen paar vormen, maar hij vaart en wij zijn trots!! DeSkylla Killah krijgt het al wat moeilijker, op de laatse seconde in de wedstrijdwinnen ze net met 5 tegen 4 tegen 1. Wat een wedstrijd!! De Skylla Killah wordtdoor een grote groep in het publiek aangemoedigd en ook de presentator van deavond geeft aan dat dit team misschien wel onverslaanbaar is. Na een spannendekwart en halve finale strijden er nog drie teams in de finale: Skylla Killah, teamSonic en de overwinnaars (alleen dan in het grieks). De finale was helaas niet echteen finale: Skyllah Killah was overhit, de overwinnaars waren niet in staat veelparen te vormen en dus ging team Sonic weg met de eerste prijs. De techniekprijswas terecht voor de enige groep met automatische sortering op kleur met behulpvan een letje en helaas kreeg Skyllah Killah de karakterprijs. Het was meer eenverliezersprijs, want de karakterprijs had eigenlijk naar Big yellow mama moetengaan; zij hadden zeker het mooiste en origineelste ontwerp dat er was. Dus vooralle mensen die volgend jaar een project gaan doen, Doe Createch! Want het isecht gaaf!!

Groeten van een enthousiaste Createch’er,

Christiaan Nijst

NieuwsflitsNobelprijs: Physiology or medicinePaul C. Lauterbur (universiteit Illinois) en Sir Peter Mansfield(universiteit Nottingham). Zij hebben vooruitstrevend werkverricht bij de ontwikkeling van de magnetische resonantieimaging(MRI) wat de bekendste niet-invasiveonderzoeksmethode is.http://www.news.uiuc.edu/news/03/1006nobel.html

Het wonderverbandOnderzoekers aan de Virginia Commonwealth University hebbeneen verband ontwikkeld dat is opgebouwd uit fibrine vezels.Fibrine is de stof die het lichaam maakt om een wond tedichten. Deze fibrine vezel hoeft niet verwijderd te wordenomdat het op natuurlijke wijze afgebroken wordt.http://www.whitaker.org/news/bowlin.html


37

Faculteitsraadverkiezingen

Onderwijs- en Examenregeling, begrotingen, reiskostenvergoeding voor onderwijsin Maastricht, RSI, Arbo-regelingen. Allemaal hoogst saaie onderwerpen. HetFaculteitsbestuur moet over deze onderwerpen besluiten nemen, maar krijgt daarbijhulp en advies van de Faculteitsraad. Deze Faculteitsraad bestaat uit 5medewerkers en 5 STUDENTEN van de faculteit Biomedische Technologie. De FRmag ook zelf onderwerpen aandragen en krijgt graag feedback vanuit jullie alsBMT-studenten.Eens per jaar zijn er verkiezingen voor de studentengeleding van de raad. Dit jaar isdat op donderdag 4 december. Er staan op de kieslijst voor BMT 10 studentendie graag voor jou gedurende 1 jaar met het Faculteitsbestuur om de tafel willenom onder andere de bovengenoemde zaken zo goed mogelijk in orde te maken.Maar dan moet jij natuurlijk wel gaan stemmen op degene die jij hiervoor hetmeest geschikt vindt!Zet het dus meteen even in je agenda zodat je op die dag je collegekaart of jestembrief (die je thuiskrijgt) even meeneemt. Een goede faculteitsraad bestaatnamelijk uit mensen die het vertrouwen hebben van de studenten. In W-Hoog zul jeoveral de lijst met kandidaten al zien hangen, dus je kunt vooraf je mening alvormen. Schiet deze mensen ook aan als je meer van ze wilt weten of vragen overhet werk van de FR hebt.

We rekenen op je stem!

namens de studentengeleding Faculteitsraad,

Pim Pullens ( [email protected]) enWolter de Graaf ([email protected])


38

Introkamp 2003

Vrijdag 10 oktober half 1, om en nabij vijftig eerstejaars studenten hangen rond in‘In Vivo’ met een biertje in de hand, klaar met hun tentamen, klaar voor een zwaarweekend. Het is even wachten, maar uiteindelijk worden de groepen bekend

gemaakt. Iedereen krijgt een vers van de perslongsleevest (met een logo van Occam op devoorzijde en het logo van het introkamp op derug) in de kleur van zijn groepje en moet eenopdracht uitvoeren om zijn routekaart teverdienen. Na een toch best makkelijke routemet enige complicaties als afgelopen kettingenen verloren pedalen kwamen we aan op de locatiein de Mortel. Hier werd het bier geopend engewacht op de bagage die blijkbaar vertraging

had. Toen deze ook op locatie was, mocht iedereen zijn plekje uitzoeken in éénvan de slaapzalen en daar zijn bedje spreiden dat hij of zij pas laat in de nachtdiende op te zoeken. Ondertussen werd door de dames van het dispuut IksIks heteten klaar gemaakt. Dit bleek op onze borden een roze massa rijst te zijn metdaarnaast een knalgele kerriesaus. Na een overheerlijk toetje (dat door een bepaaldepersoon werd ge-ad) mocht de afwasploeg de aangekoekte rijst uit de pan schrobbenen kon de rest zich klaarmaken voor het avondspel, ofwel het geluidenspel. Van degroepen werd verwacht dat ze het bestuur dat in het bos rare geluiden maakte,vonden aan de hand van die geluiden. Na de nodige kleerscheuren en open benenwerd het spel met succes afgesloten. Aan de rand van het bos werd al gezien dathet kampvuur op ons wachtte. Vele liedjes werdengezongen en de nodige biertjes werden gedronken,of andersom…

Langzaam verdwenen er mensen naar binnen. Bijhet vuur werd gedacht dat deze mensen waren gaanslapen, later bleek echter dat deze zich binnen aande bar hadden neergezet en daar hun conversatieshadden voortgezet. Eén voor één trok iedereen zichterug en werd pas de volgende dag weer gespot.

Zaterdagochtend werd men verzocht zich tegen half negen te begeven naar deeetzaal om deel te nemen aan het ontbijt. Om negen uur werden de boterhammenmet behulp van veel vloeistof naar binnen geholpen. Vervolgens diende door iedereeneen enquête ingevuld te worden; aan de hand waarvan men later zou worden


39

ingedeeld. Nadat het corvee was gedaan, ging iedereen richting het orakel. Ditorakel, dat door Uisge Beatha uitgenodigd was, wist ons door de meestuiteenlopende rare uitspraken netjes op te delenin drie groepen. Tussen deze groepen werd hetalom bekend spel ‘levend statego’ uitgevochtenin het bos. Hoewel de vlag voor maar 30 %zichtbaar hoefde te zijn vond groepje rood hetnodig om even op te vallen door de vlag enkelemeters boven de grond door een aap te latenophangen om hem zo voor honderd procentzichtbaar te laten zijn. Deze vlag werd wélveroverd, in tegenstelling tot de vlag van geel.Deze vlag verdween voor een klein uur van de aarde nadat een zeker vrouwelijkpersoon deze verstopt had. Voordat we terug gingen naar het kampterrein werd ereen bonusronde gespeeld. Hierin was het de bedoeling dat je de touwtjes van derest aftrok om hen te doden en ondertussen de vlag te zoeken. Een stevigworstelwerk was hiervan het gevolg maar de vlaggen werden ondertussen noggevonden ook. Na een erg lomp hoopje Frans gingen we terug om een hapje teeten.

Toen de boterhammetjes genuttigd waren begonhet volgende levende spel: ‘Kolonisten vanCatan’. Bij het bordspel kan je ontwikkelingenkopen, bij de ProZAc ook, maar je moet er welwat voor doen. Deze opdrachten deden mooiemomenten verschijnen waarbij piramidesinstorten, rupsen omvielen en olifantenkettingenstruikelden. Omdat Kolonisten ruim voor hetavondeten voorbij was, besloot iemand om maareen smokkelspel te gaan spelen in het bos. Zo

gezegd, zo gedaan denk je. Nou, voor het smokkelen moet het toch echt donkerzijn. Het eerste potje was al niet zo’n succes, maar zoals in de volgende potjes debananen en later ook nog de kratjes door de lucht vlogen, lomper kon haast niet.Ondertussen werd er door pyromaan Rob een vuurtje gebouwd. Hem was de opdrachtgegeven dat er vanavond géén extra hout op mocht worden gegooid, en dat had hijbegrepen. Langzaam groeide de stapel hout totdat de vragen of het nog welverantwoord was de kop op begonnen te steken.Het avondeten (andijvie stampot met rookworst) werd gevolgd door een intellectueelspelletje: een quiz. De quiz bleek het voorspel op een verkleedpartij te zijn. Degroepen mochten aan de hand van het klassement spullen hiervoor komenuitzoeken. Na een uurtje privé werden de creaties getoond. De mix van Cleopatraen Caesar, het heroïnehoertje, Sinbad, schaars geklede mummie en perfecte mens


40

liepen over de catwalk onder luid gejuich. De meest normaal geklede persoon,Sinbad, bleek dit jaar bij de jury het meest in de smaak te vallen. Er werd onsverzocht naar het kampvuur te gaan om daar verder te gaan met feesten, want hetbier vloeide alweer rijkelijk. Er werd zelfsaangemoedigd om de nacht door te trekken, eenplan dat een paar mensen wel wat leek, maardaarover later meer. Het werd al vroeg rustigerbij het vuur en daardoor binnen drukker. Echter,één persoon is nooit meer binnen geweest, dezeis na een tocht via de ene muur naar de anderemet een pitstop in zijn bed beland om devolgende morgen te horen dat hij mooi zelf die‘bevuilde’ wc mag gaan schoonmaken. Binnenzaten de mensen onder het nuttigen van alcohol houdende drank te mexen, toepen,ezelen, er werd zelfs kaartje geblazen. En vaak werd er om versnaperingen gespeeld.Weer moest iemand het laten afweten, twee zakken borrelnootjes schijnt mentegenwoordig niet meer naar binnen te kunnen werken in combinatie met te veelalcohol. Ondertussen was buiten de boer bij de mensen komen staan om eens tekijken hoe het bij het vuur ging. Hij vond dat het vuur niet echt groot was, waaropgeantwoord werd dat het vuur veel groter was en dat we alleen het vlees nog miste.Voor honderd euro had hij nog wel een kalf over en voor tweehonderd zelfs een koe

“Onder de voorwaarde dat we hem zelf zoudenslachten dan”, zeiden eeen aantal. Ondertussenverdwenen er ook met normale redenen mensenlangzaam in de richting van de slaapzalen. Hetwerd steeds leger en leger en onder het momvan even uitrusten ging een van de bikkels opzijn bed liggen en kwam nooit meer terug. Omen nabij een uur of twee was een andere bikkeldie gezegd had dat hij de nacht zou doortrekkenonder het mexen voorover op tafel in slaap

gevallen. Nadat het bier op was, werden ook de laatste personen om kwart overzes door Rik hoogst persoonlijk naar bed gestuurd. Van deze mensen is bekenddat eentje de nacht heeft door getrokken en de rest al dan niet in het goede bed inslaap is gevallen.Een pot stevige koffie was het eerste dat gezet werd door de mannen van hetheerendispuut Lanistae die om een uur of half acht uit hun bed kropen. Aangevulddoor een versterking die per auto om acht uur arriveerde, werd een deel van hetochtendspel klaargelegd. Teruglopende van het grasveld kwam een heerlijke luchtvan gebakken eieren met spek je tegemoet. Deze lucht moest ook in de slaapzalenzijn geroken want langzaam kwamen er steeds meer slapende kopjes zich buiten


41

verzamelen. Buiten, want eerst moest er wat ochtendgymnastiek gedaan worden.Onder groot enthousiasme werd de kabouterdans uitgevoerd en ging de groep nogsteeds onder invloed zijnde eerstejaarsstudenten richting het grasveld waar er levendwerd gebowld. Het was de bedoeling dat menzich, na een kleine aanloop, op een met 10kilogram groene zeep ingesmeerde baan lietvallen om op een afstand van 5 meter een aantalpionnetjes om te glijden. Nadat onder het motto“het moet nat zijn, anders glijdt het niet” de helftzich op de baan had laten inzepen gingen werichting de eetzaal om een lekkere boterham eimet spek te verorberen. Voordat we richting Eindhoven vertrokken werd er eerstgecorveed , getwisterd en ‘een fiets gejat’. Er werd verondersteld dat de sleutel ineen van de ruige spelletjes was verloren gegaan en daarom moest het slot van de

fiets met behulp van de boer en zijn slijptolworden geopend (later bleek echter dat desleutel gewoon in de rugtas zat). De terugreiszou de kortste en snelste naar ‘In Vivo’ moetenzijn, maar door een aantal stationsfietsen, diehet spontaan begaven duurde de terugreislanger dan gepland. In ‘In Vivo’ stond er eenheerlijk glas limonade op ons te wachtenwaarna één voor één de mensen doodmoemaar voldaan richting bed gingen.

Arjan van Adrichem

ProtpraatRobin na het introkamp: “Ik wil het protlied veranderen: Dekloof tussen gapende mensen…”

Frans: “Ik doe nooit rotklusjes voor Protagoras”Marnix: “Nee, je zit zeker nu voor de lol een toetsenbord af tewassen.”


42

ProtpuzzelDare to be square!Dare to be square!Dare to be square!Dare to be square!Dare to be square!

De bedoeling is om binnenin een rooster rechthoekjes te tekenen. Dezerechthoekjes mogen elkaar niet grenzen (geen aangrenzende ribben) en ze mogengeen gemeenschappelijke hoeken bevatten. Het nummer in een hokje is de totaleoppervlakte (in aantallen hokjes) van de rechthoek(jes) waarin het wordt ingesloten.Bovendien hoeft niet elk hokje deel uit te maken van een rechthoekje. Een voorbeeldvan een opgelost probleem is hieronder weergegeven.

Hieronder volgt het op te lossen probleem:

De oplossing moet op papier ingeleverd worden bij de hoofdredacteur.Bij de volgende uitgave zal de winnaar bekend worden gemaakt.

De winnaar van de vorige puzzel is Frans Kremers met het goede antwoord‘Metamorfose’. Hij zal tijdens de eerstvolgende borrel een schrapkaart ontvangen.


43

Aangenaam ... Miepie!

Miepie is de nieuwe eyecatcher van BMT: een transparante popmet daarin sensoren die bij aanraking clips in devoorlichtingsstand activeren. Tijdens voorlichtingsevenementenzal Miepie bezoekers naar de BMT-stand trekken. Naaraanleiding van de filmpjes die ze te zien krijgen, kunnen debezoekers vervolgens een gesprek aanknopen met de studentenin de stand.

GeboorteEr was eens een schets. Een potloodtekening van de BMT-stand met daarnaasteen vitrinekast met een pop erin. Een waar kunstwerk van de eerste voorlichter vanBMT, Ingrid Groenenberg. Deze schets kwam tevoorschijn bij een poging m’n kamerop te ruimen. Ik kon het niet weggooien, daar moest ik wat mee. Korte tijd laterkwam het idee: niet een mens in een vitrinekast, maar de mens als vitrinekast.Een doorzichtige pop vol met allerlei technologie: een kunsthartklep, een kunstheup,een MRI-scan op de plaats van de hersenen.

AdolescentieMarije de Jong had, als nieuwe studievoorlichter, de eer het idee verder uit tewerken. Eerst maar eens op zoek naar een transparante etalagepop. Jongetje ofmeisje? De hele stad gehad! Uiteindelijk is het dus een meisje geworden. Maar hetwerd wel lastig om in zo’n dun grietje (want dat is ze) zoveel technologie in tebouwen. Bovendien is ze dan al gauw gedateerd. In de BMT-denktank, waarin eenaantal profs zitting hebben, werd toen het ideegeopperd dat we iets met sensoren en filmpjeszouden kunnen doen. Toch high-tech, maar veelpraktischer.

Zo gezegd, zo gedaan. De regisseur was zogevonden en ook de eerstejaars studenten die devoice-overs zouden doen bij de filmpjes. Waaromgeen professionele ‘stem’? Eigen studenten komen ‘echter’ over en bovendien zijndiezelfde studenten aanwezig in de stand en dus herkenbaar. Dat maakt het startenvan een gesprek wat makkelijker. En verder was het een kwestie van filmen, filmpjeszoeken, knippen en plakken, sensoren inbouwen en klaar.


44

VolwassenheidMiepie is dus nu af. Voor het moment. Want Miepie zal met enige regelmaatworden ge-update. Haar eerste taak heeft ze inmiddels volbracht: de TU/ePublieksdag. En binnenkort dus op alle studievoorlichtingsbijeenkomsten op deTU/e. Ook heeft Miepie nu al een opdracht buiten de deur: ze gaat op tourneevolgend jaar mei naar Zuid-Limburg. Het Industrion in Kerkrade organiseert danallerlei activiteiten rondom het honderdjarig bestaan van een ziekenhuis daar, metname gericht op de medische technologie van de toekomst. Miepie krijgt daar eeneigen stekkie en op die manier krijgt BMT dus een kans om te laten zien wat hierop de faculteit allemaal voor mooi onderzoek gebeurt.

Mariken Althuizen.

Protpraat

In een tot nu toe onbekend en vaag gesprek tussen Mariska en denieuwe voorzitter van Simon Stevin:Mariska: “Een appendix, dat heeft helemaal geen functie.”Paul: “Jawel, dat is toch voor je evenwicht.”

Na een matige belangstelling voor de discussieavond zegt Robtegen Niels op ironische toon: “Ik kan me herinneren dat het 12e

ook ooit zoiets wilde proberen.”Niels: Nou, daar is heel veel uitgekomen hoor!Rob: “Ja, dat je er nooit meer een moet houden.”


45

Intropappa JanHelden en heldinnenHelden en heldinnenHelden en heldinnenHelden en heldinnenHelden en heldinnen

Om niet te verzanden in een eindeloos verhaal over de intro met als meestvoorkomende woorden-combinatie “en toen en toen”, heb ik besloten in dit stukjeover de intro niet chronologisch te gaan vertellen over wat we gedaan hebben,hoeveel we gezopen hebben en hoe brak we wakker werden. Dit stukje zal namelijkgaan over de helden en heldinnen in mijn groepje, en hoe ze de introweek tot eenwaar feest gemaakt hebben.Wie ikzelf ben? Ik ben intropapa Jan, die samen met mama Chantal de eer heeftgehad groepje 3 te mogen begeleiden in die derde week van augustus. Genoegover ons, terug naar de groep. Binnen nu en een pagina zullen in alfabetische

volgorde de godenzonen en dochters de revue passeren.Te beginnen bij Arjan. Arjan maakte geen vrienden doortijdens de bierestafette met groep negen mee te doen en inde beslissende ad fundum de strijd in hun voordeel tebeslissen, maar wist de rest van de week toch goed desfeer erin te houden. Het was ook Arjan die wat moeite hadmet een menselijke knoop tijdens de instantietocht. Achtman in één knoop, dat moet toch snel op te lossen zijn?Wie moest er nu onder wie doorlopen zonder armen uit dekom te laten gaan? Arjan wist het in elk geval niet: dikkevertraging voor groepje drie. Met zes letters voorsprong opJoke komt Joep als tweede langs. Joep bedenkt zichvoortaan twee keer voor hij kebab met rode saus bestelt in

de AOR. Met tranen in zijn ogen heeft hij de rest van de avond iedereen te woordgestaan. Naast kebab eten is bellen een van zijn grootste hobby’s. Ik denk dat hijhoopt dat een van de eerste casussen over het ontwikkelen van eentelefoonimplantaat zal gaan. (en hoop dat hij inmiddels niet heel teleurgesteld is)En dan komt Joke. Waar Joep tranen met tuiten huilde door het eten, komen ze bijJoke spontaan opzetten. Meerdere malen vertelde ze een verhaal in de categorie“je moet erbij geweest zijn”, altijd eindigend met een huilend van het lachen, onderde tafel kronkelende Joke, omgeven door een elkaar vragend aankijkende rest vangroepje drie. Ook was het Joke die de ietwat opdringerige Theta’ers op kordatewijze wegstuurde (en ik citeer op de vraag of we nog geïnteresseerden hadden vooreen basiscursus): “Nee! Dit is de derde keer vandaag dat jullie langskomen en devoorgaande keren wilden we ook geen basiscursus, dus nu nog steeds niet!”Vervolgens komt Koen. Koen is een meester in kwijtraken, bedoeld of onbedoeld.Even naar de wc op het moment dat we weggaan of zonder te melden met watvrienden de rest van de bunker verkennen, en hopla, Koen is foetsie. Ook maakte


46

hij zich onsterfelijk door op de vraag “biertje?” om half tien ’s ochtends op het grasvoor de stadsschouwburg de gevleugelde woorden “moet ‘ie wel koud zijn” te spreken,om vervolgens te genieten van de eerste promillages die dag. Bij vijfde groepslidLia is een duidelijke tweedeling te zien in de week. De eerste paar dagen hingdankzij haar constant een soort geroezemoes in de groep,veroorzaakt door haar vrolijke gebabbel met ons allemaal.Daarna was ze haar stem kwijt en bereikte alleen een heesgepiep nog onze oren, wat resulteerde in een soort raad-het-woord waarin vooral Arjan flink wat Freudiaansezinsnedes gehoord dacht te hebben. Het een na laatstegroepslid is Renate. Voor Renate was het een groteteleurstelling dat de eerste dag voor vijven een bierverbodwas, hoewel ze de schade in de rest van de week aardigingehaald heeft. Ook was zij het die met haar service ophet volleybaltoernooi de punten aardig binnensleepte en onstwee gewonnen partijen bezorgde. Na Renate komt Rutgerals laatste groepslid langs. Rutger heeft waarschijnlijk wat Fries bloed door deaderen stromen en bij het zien van het opblaas-fierljep-kasteel bij SSRE was hijniet te houden. Erop en erover en voor we het wisten stond hij aan de andere kantvan het water. Misschien is dat Friese bloed ook een verklaring voor de vogeltjesdansin de Costa op woensdag, los ging hij in elk geval wel!Na deze individuele kwaliteiten konden ze er ook als groep wat van. Begrijp je erniks van, vraag het een van bovenstaande helden, allicht dat iemand zich het nogherinnert. In al dan niet chronologische volgorde, maar zonder “en toen en toens”alsnog een opsomming, omdat er gewoon teveel lol gemaakt is om uitgebreid te

omschrijven: vlakotsen voor gevorderden bij W-hoog, helemaal los in de Cos(ta), kebab bij deAOR, rupsen waar gerupst kon worden, deallermooiste Bouzo ooit die net een muis hadgegeten, fietsen gooien voor het auditorium,Limbo-en bij SSRE, kebab bij de AOR, cocktailsbij de Scala, bierelastieken zo vaak we konden,watergevechten door de bunker, koekjes stelenvan E.S.C., autoproppen met groep 9, “Pringles

zijn verslavend”, gevolgd door “zonder Pringles kan ik niet volleyballen”, “I’m lovin’angels instead’ bij de AOR, kebab, geweigerd bij de draaimolen op de markt, “Ikheb Midnight Run aangeraakt”, kebab, “schoensmeerlia” en last but zeker notleast: GROEPJE DRIE …… KIWI!

Jan Vinkenborg


47

Lieve BouzoLieve Bouzo,

Ik ben nu net 3e-jaars en in mijn hoofd dwalen al allerhande ideeën over wat ikvolgend jaar moet kiezen, welke richting ik op wil, ofwel welke master-track ik inzal slaan. Deze keuze wordt mij echter wel heel moeilijk gemaakt. Het derde jaarleek mij een jaar waarin allerhande facetten van de studie via projecten aan bodzouden komen. Echter, het volgende is het geval:Omdat de kans voor handen lag om mee doen met Createch heb ik dat natuurlijkgedaan. Iedereen die vorig jaar mee had gedaan, raadde het me aan om deel tenemen en ik heb daar achteraf geen spijt van. Alleen het bouwen van een zeemonsterdie zielen en helden op kan pakken is niet echt een Biomedische aangelegenheid.Lassen, draaien en rupsbanden helpen me niet verder met de vraag of ik moetkiezen tussen het maken van polymeren of het ontwerpen van intensive carealarmsystemen. Na Createch kwam het verplichte BOEL-project. Dit houdt in dathet voornamelijk over de ethiek achter wetenschappelijk onderzoek gaat. Ik bennet zover dat ik me een amateur-onderzoeker durf te noemen, laat staan dat ik menu al interesseer in de ethische achtergronden.

Conclusie: ik ga nu trimester 2 in en ben nog geen stap verder in mijnontdekkingsreis binnen het 3e jaars-BMT programma. Nu kan het ook nog zo zijndat ik misschien niet ingeloot word bij de projecten van mijn keuze en dan zit ik ophet einde van het jaar helemaal met de handen in het haar. Ik vind alle richtingenwel een beetje leuk en niets valt per definitie af. Lieve Bouzo, wat kan ik doen omuiteindelijk tot een keuze te komen waar ik geen spijt van krijg?

Een derdejaars in twijfel


48

Beste student,

Ik denk niet dat jij de enige bent die met dit probleem worstelt. Bij BMT krijg jenatuurlijk zoveel leuke dingen voorgeschoteld, dat je op een gegeven moment nietmeer weet waar nu je interesses liggen. Jouw geval is zelfs nog moeilijker omdat jeniet de kans krijgt van alle richtingen projecten te doen. Er is enkel nog genoeghoop. Probeer je volgende projecten zorgvuldig uit te zoeken en let daarbij goedop, bij welke master-track ze horen. Kies ook niet alleen de projecten die je zekerzullen liggen, maar misschien juist projecten waar je nog veel van kan leren. Alleendan kom je erachter of een bepaalde kant goed bij je past. Mocht je door delotingen nog helemaal verkeerd uitkomen, dan zijn er altijd nog devaardigheidsblokken. Hierin krijgen verschillende vakgroepen binnen BMT de kansom je een beeld te geven wat er allemaal qua onderzoek gaande is. De kans is erggroot dat je daarna je keuze kunt maken. Bedenk echter wel dat jij als student veelmacht hebt richting de afstudeerdocenten. Zij hebben allemaal graag dat jij bij henkomt afstuderen en daardoor kun je het 4e en 5e jaar compleet naar jouw wensenvormen. Wil je verschillende richtingen combineren, dan is daar makkelijk over tepraten. Als je zelf niet goed weet wat te doen, ga dan ook praten met verschillendedocenten en zij zullen je een heel eind op weg helpen om de studie BMT tot eengoed einde te brengen. Mij rest alleen nog je veel succes te wensen dit jaar, met jestudie en met je zoektocht naar wat BMT allemaal wel niet te bieden heeft.


49

WervingsdagenIs jouw routekaart naar succes al uitgestippeld?Is jouw routekaart naar succes al uitgestippeld?Is jouw routekaart naar succes al uitgestippeld?Is jouw routekaart naar succes al uitgestippeld?Is jouw routekaart naar succes al uitgestippeld?

Al sinds de dag dat ik voor het eerst kennis maakte metde studie BMT wordt me van verschillende kantenduidelijk gemaakt dat de wereld schreeuwt om(bio)medische ingenieurs. Natuurlijk is hetvanzelfsprekend dat onze eigen faculteit ons vertelt hoebelangrijk wij BMT’ers wel niet worden voor dezemaatschappij. Niet alleen vanaf het moment dat we

afgestudeerd zijn, maar zelfs al met OGO projecten moge het ons duidelijk wordendat een al ingewerkt studentje ‘nuttig’ kan zijn. Wij zijn dus nodig!

Ondertussen worden deze leuzen al vanaf 1997 geroepen en gepreekt en hebbende eerste afgestudeerden hun wel verdiende diploma binnen. Maar hoe hard is ereigenlijk om deze mensen geroepen? Hoe groot was de concurrentie tussenbedrijven, academische ziekenhuizen, universiteiten en andereonderzoeksinstellingen voor het binnenhalen van deze ingenieurs? Nationaal en/ofinternationaal? Ik heb ze niet horen schreeuwen en bieden… Jij?

Biomedische technologie is daarom (voor mij) geen sprookje meer. Alhoewel wezeker nodig zijn en zeker veel kunnen betekenen voor de geneeskunde engezondheidszorg, zullen we ons zelf moeten profileren in de grote wereld vanvandaag. Met de organisatie van de Wervingsdagen en de bedrijvendagen van deTU/e hoop ik een steentje daar aan te kunnen bijdragen, maar jouw komst is vangroot belang. Je kunt niet vroeg genoeg met je oriëntatie beginnen! De activiteitenvan de Wervingsdagen kennen drie periodes:

De Trainingsdagen zijn van 26 tot en met 30 januari 2004 met allerhande workshopsen lezingen als voorbereiding op het sollicitatieproces en het bedrijfsleven: hetschrijven van een sollicitatiebrief, een C.V., het doen van een assessment en hetvoeren van een sollicitatiegesprek. Op donderdag 19 februari 2004 is deBedrijvendag, wat onder sommigen beter bekend staat als de markt met degratis pennen, pepermuntjes en andere gadgets, spullen en prullen. Hopelijk vindje nog de mogelijkheid tot het aanknopen van een gesprek met een of meerdererecruiters, want dit is een simpele kans om te bekijken wat een (biomedisch)bedrijf kan betekenen voor een BMT’er of natuurlijk wat een BMT’er kan betekenenvoor een bedrijf. Er zullen dit keer wel 60 bedrijven aanwezig zijn op de bedrijvenmarktmet wederom meerdere biomedische bedrijven. Grijp dus je kans en kijk eens watrond. Minder bekend zijn misschien de lezingen van de Bedrijvendag, maar je mag


50

vooral de lezing van Organon samen met Medtronic als echte biomedische bedrijvenniet vergeten! Noteer dus 19 februari alvast in je agenda, want het belooft naast eeninformatieve dag ook een hele leuke dag te worden, met een interessante opening,een gratis lunch en een spetterende finale. Heb je daarnaast al serieuze plannenvoor een stage, afstuderen of baan? Op de Gesprekkendagen van 19 tot en met23 april 2004 kun je je aanmelden voor een soort sollicitatiegesprek bij jou gekozenbedrijf.

Voor meer informatie: [email protected] / www.wervingsdagen.nl

Succes met jouw routekaart naar succes!

Alma Mingels

Protpraat

Michiel: “Dirk, waarom moet jij in hemelsnaam Molsim nog halen?”Dirk: “Omdat ik echt geen zin heb om te zien wat bolletjes doenals ik op enter druk.”

Kitty: “Hey Bram, jij bent echt goed voor mijn zelfvertrouwen.”

Gijs: “Bram is boven niet een wijs, laat stan onder-wijs.”

Marnix luistert aandachtig naar wat Arnol – de eindhovenpredikant – te zeggen heeft: “Mensen moeten zich bewustworden van hun onderbewustzijn om te bestaan…….”Marnix: “Zou hij zich bewust zijn van wat hij zegt?”


51

De maat aller dingen- Het Protagoras lied -

De gapende kloof tussen mens en techniekIs voor ons echt niet meer dan een kier

Eindhovens trots, ja de crème de la crèmeDie mensen die ziet u nu hier

Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveauConcurrenten bezwijken en masse

Ja, de mens is de maat aller dingen,Dat zei Protagoras

Onze rots in de branding de esculaapIs Bouzo gevaarlijk en rood

Zijn blikken vertolken de krachten van ProtZijn macht is dus ongrijpbaar groot

Biomedische ingenieurs zijn wij straksen vol trots heffen wij nu het glas

Ja, de mens is de maat aller dingen,Dat zei Protagoras

Ja, de mens is de maat aller dingen,Leve Protagoras!

Protagenda1 - 6 dec. Lustrumweek8 dec. Discussieavond10 dec. Studiereisavond met SG11 dec. Laserquesten15 dec. ALV16 dec. Rock Borrel5 -20 jan. Studiereis29 jan Borreltocht


52

Colofon

Jaargang 6, nummer 1“Protatype” is het verenigingsblad vanStudievereniging der Biomedische Tech-nologie Protagoras. Het heeft een oplagevan 350 stuks

RedactieEgbert BleekerHenk-Joost CrooijmansRob van der HeijdenMiriam van KalsbeekPim van OoijTristan SlotsMarvin SteijaertCheng-Bin Yim

HoofdredacteurBram Coolen

KaftBram Coolen

Foto’s op de kaftIntro 2003Introkamp 2003

Inleveradres kopij(volgende deadline 19 januari 2004)SvBMT ProtagorasTU EindhovenW-Hoog 1.14 (Prothok)Postbus 5135600 MB EindhovenTel: (040)(247)2758E-mail: [email protected]: www.protagoras.tue.nl

AdverteerdersindexOccam International pag. 22Organon pag. 33GE Medical achterzijde kaft

DrukkerijGreve OffsetTel: (040)2512416E-mail: [email protected]: www.greveoffset.nl

Protatype november 2003 Inhoud - SvBMT Protagorasdeel van zijn werkweek is hij hoofd van de groep...

Documents

Transcript of Protatype november 2003 Inhoud - SvBMT Protagorasdeel van zijn werkweek is hij hoofd van de groep...