1

8 Voor de mensen die ook eens andere car-riereopties willen bekijken, lees het verslag van de borrellezing van BCG op pagina 6

13 Op 6 maart stond er een zeer diabolisch feest op het programma. In deze Protatype een verslag.

29 Dit jaar vond de zesde Uisge Beatha Ken-nisQuiz plaats met verrassende winnaars uit Enschede, lees verder op pagina 21

InhoudInhoud 1

Redactioneel 2

Van De Voorzitter 3

Van de Faculteit 4

ProBoKoCo 6

Borrellezing BCG 8

Prot Goes Science 10

Hell of a Party 13

In de Sprotlight... 14

Actieve Leden Uitje 16

Wist je datjes... 18

Column 20

Afstuderen bij... 22

BMT On Stage 24

Protpuzzel 26

ProZAc 28

Uisge Beatha Kennisquiz 29

Buitenlandse Excursie 30

Oh, zit dat zo! 33

Lieve Bouzo... 34

Protlied 35

Protagenda 35

Colofon 36

2

RedactioneelGeert Litjens

Een nieuwe lente, een nieuw geluid… of in dit geval een nieuwe vormgeving. Zoals jullie sinds een pagina of twee vast allemaal is opgevallen is de Protatype in een nieuw, kleurrijk jasje gestoken. De Protatype kan op deze manier lekker fris de lente en zomer in.

Toen eenmaal besloten was dat de Protatype in full-color zou gaan verschijnen zijn mijn redactieleden en ik hard aan de slag gegaan om een nieuwe lay-out op papier te zetten. Uit-eindelijk vonden wij als redactie de opzet van Remi het mooi-ste en na wat kleine wijzigingen werd de opzet definitief. Mijn hartelijk dank aan Remi voor zijn creatieve hersenspinsel en uitwerking hiervan en aan alle redactieleden die mee hebben gewerkt aan het tot stand komen van de lay-out.

Natuurlijk trekt de lay-out het meeste aandacht, maar ook inhoudelijk is er weer genoeg te beleven in deze Protatype. Onder andere vind je de column van Renate in deze Prota-type, haar laatste bijdrage voor de redactie nadat ze ruim 2,5 jaar deze commissie heeft versterkt. Ook is er weer een aan-tal activiteiten voorbij gekomen waar je een verslag van kan vinden waaronder bijvoorbeeld het ALU (het actieve leden uitje) en de Uisge Beatha Kennisquiz. Daarnaast op de mid-denpagina een ‘Wist je datjes…’ waarin je kunt ontdekken wat er nou zo blauw is aan ‘cordon blue’. Ook terug van weg-geweest ‘In de Sprotlight’ waar we ter ere van het 2e lustrum van de faculteit BMT iemand interviewde die er vanaf den beginne bij was.

Buiten al het werk aan deze Protatype, hebben mijn mede-bestuursleden en ik ook een momentje van pauze ingelast op Curaçao, waarin wij lekker hebben kunnen bijkomen van

toch een druk half jaar, dat werkelijk in sneltreinvaart voor-bij is gevlogen. Inmiddels is ook de zoektocht naar onze

opvolgers gestart en wij hopen dat het toekomstig 19e bestuur er net zo’n fantastisch jaar van

gaat maken als wij met zijn 5jes hebben gedaan.

Als slotstuk van dit stuk wil ik jullie nog even attenderen op de achterkant van de kaft, voor zoverre als jullie deze niet al op was gevallen. Aangezien wij binnenkort onze deur willen gaan restylen, hebben wij een goed ontwerp nodig! Dus als je goede ideeën hebt en kans wil maken op die borrelkaar-ten, zet iets op papier, diskette, cd, dvd of elk willekeurig ander opslagmedium dat nog werkt op onze hedendaagse computers en wie weet staat volgend jaar jouw ontwerp op de deur van het Prothok.

Wens ik jullie nog veel leesplezier toe in deze Protatype, veel succes met ontwerpen en natuurlijk de altijd aanwezige Protpuzzel. Willen jullie zelf nou nog eens een stukje kwijt in de Protatype, mail dan naar hoofdredacteur@protagoras.tue.nl.

3

Van De VoorzitterMischa Van Prooijen

En dan zit je na twee heerlijke weken zon, zee, strand en lekkere cocktails weer hard te werken in het prothok.. Ik kan je vertellen; dat is wel even wennen!Onze vakantie op Curaçao is voorbij gevlogen.. Ik had nog wel weken willen blijven, en ik denk de rest van mijn bestuur met mij! Het was een geweldige reis en bij dezen wil ik alle oud-bestuursleden die onze taken waargenomen hebben bedanken voor hun hulp!Het is voor het eerst dat ik tijdens het typen van mijn column stiekem eigenlijk iets te hard na moet denken over welke prot-gerelateerde activiteiten er de afgelopen tijd de revue gepasseerd zijn:De eerste weken van het jaar waren relatief rustig omdat ie-dereen hard aan het leren was voor de tentamens. Met de rust was het snel gedaan want de week voor Carna-val hadden we op maandag ALV, dinsdag de UB-kennisquiz, woensdag Actieve-Leden-Uitje en donderdag natuurlijk car-navalsborrel.De UB-quiz was weer erg gezellig. Wij als 18e bestuur zijn erg trots u mede te mogen delen dat we in het linker rijtje geëindigd zijn! Met pijn in ons hart moeten we toegeven dat onze collega’s uit Enschedé nog iets beter waren; zij wonnen de quiz namelijk. (Die nodigen we dus nooit meer ergens voor uit!)Met de ALU zijn we naar safaripark Beekse Bergen geweest en hebben we ’s avonds in In Vivo het grote Protagoras bord-spel gespeeld. Zoals altijd vloeide de drank rijkelijk en heb-ben we er een klein, gezellig feestje van gemaakt..Dan was het alweer tijd voor Carnaval. Zelfs ik als Noorder-ling wil niets missen van dit feest al ben ik er meestal niet alle dagen bij omdat ik ook elk jaar op wintersport ga met de familie.

Helaas heb ik dit jaar in Oostenrijk iets opgelopen waar-door ik de weken na de vakantie even helemaal uit de

roulatie was. Gelukkig heeft de vice-voorzitter mijn afwezigheid goed opgevangen, al heb ik wel

een heleboel leuke dingen gemist. De excursie naar Bodies kon ik net

weer meepikken, geluk-kig maar want

dat was zeker de moeite waard! Het duivelse feest heb ik overgeslagen, maar aan de foto’s te zien was het zoals altijd weer erg geslaagd! Ook het pokertoernooi, waar ik gelukkig wel weer bij was, was druk bezocht en een groot succes.En dan was het eind maart eindelijk tijd voor onze reis. We hebben hier het hele jaar naar uitgekeken en het heeft onze verwachtingen meer dan waar gemaakt! Het is echt leuk om na zo’n tijd met elkaar eens met hele andere dingen bezig te zijn en lekker niets te hoeven. We hebben ons dan ook prima vermaakt; zwemmen in helder blauw water, zonnen op veel te witte stranden, lekkere cocktails drinken op feestjes in geweldige openluchtdiscotheken aan het strand, zwem-

men met dolfijnen, snorkelen en duiken, ik kan nog wel even doorgaan zo! Helaas komt er aan alle leuke dingen een eind, zo ook aan ons reisje..Lekker gebruind maar met een ontzettende jetlag konden we de dag van terugkomst gelijk door naar het gala.In de aanloop naar het Gala zijn er een aantal dansles-sen georganiseerd wat op de avond zelf goed te zien was. Ondanks dat er niet zoveel mensen aanwezig waren dan we gehoopt hadden was het een erg leuke avond!Al met al denk ik dat ik de komende tijd maar weer naar alle feestjes en borrels moet gaan om mijn af-wezigheid van de afgelopen tijd een beetje goed te maken..

4

Van de FaculteitIvonne Lammerts

School of Medical Physics and Engineering Eindhoven (SMPE/e) is interessant voor die BMT-studenten die na hun master op zoek zijn naar een mogelijk vervolgtraject in het ziekenhuis.

SMPE/e is een TU/e-breed initiatief om de inspanningen op het gebied van post-initiële scholing van fysici en medisch ingenieurs beter in te vullen. Naast de vierjarige opleiding tot klinisch fysicus (SMP, Specialist Medical Physicist) conform de richtlijnen van de NVKF (waarvan de eerste twee jaar al 15 jaar door de TU/e worden verzorgd) is een nieuwe tweejarige opleiding tot Qualified Medical Physicist / Qualified Medical Engineer (QMP / QME) gestart die ook leidt tot professionele ondersteuning van klinische processen binnen het ziekenhuis en de industrie op academisch niveau. Dit tweejarige programma kan eventueel worden uitgevoerd parallel aan een klinisch promotieonderzoek in een ziekenhuis of in bedrijven die medische apparatuur en ‘devices’ ontwikkelen en testen in een klinische omgeving.

Post-initiële opleiding tot klinisch fysicus (Specialist Medical Physicist: SMP, 4 jaar)

De klinisch fysicus is eindverantwoordelijke bij het verrichten, interpreteren en beoordelen van fysische metingen en berekeningen. Tevens zorgt hij/zij voor de (verbetering van) kwaliteit en veilige toepassing van medische apparatuur. Klinisch fysici zijn, wat de gezondheidszorg betreft, werkzaam op een vijftal terreinen, te weten radiotherapie, radiodiagnostiek, nucleaire geneeskunde, audiologie en algemene klinische fysica. De Nederlandse Vereniging voor Klinische Fysica (NVKF) houdt een register bij van klinisch fysici die getoetst zijn c.q. de opleiding tot klinisch fysicus met goed gevolg hebben gevolgd.

BMT-studenten die tijdens de masteropleiding BME of ME onderstaande 4 keuzevakken met een voldoende hebben afgerond, krijgen een certificaat “Fysica in de

kliniek” waarmee ze desgewenst na hun afstuderen

kunnen worden toegelaten tot de selectie-procedure voor de opleiding Klinische Fysica. Het gaat om de volgende 4 mastervakken:

• Stralingsfysica • Nieuwe ontwikkelingen in fluorescentie- microscopie aan levende weefsels • NMR/MRI • Radioisotopen en ioniserende straling

Een behaald certificaat wordt tegelijkertijd met het Msc./Ir.-diploma uitgereikt. Let wel: met dit certificaat word je toegelaten tot de selectie; het garandeert NIET dat je toegelaten wordt tot de opleiding! Wie zonder certificaat toegelaten wil worden tot de selectie zal zijn/haar gehele vooropleiding moeten voorleggen aan de NVKF ter beoordeling. In alle gevallen zul je moeten solliciteren naar een vacante opleidingsplaats in een ziekenhuis.

Tip voor BMT masterstudenten: omdat dit pakket van 4 vakken een aanzienlijk deel beslaat van het totale aantal keuzevakken dat je minimal moet doen in je master en daardoor je keuzevrijheid enigszins wordt verkleind, zou je kunnen overwegen enkele van deze door NVKF aangeraden vakken er extra bij te doen (d.w.z. dat je meer keuzevakken doet tijdens je master).

Post-initiële opleiding tot Qualified Medical Engineer (QME, 2 jaar)

Naast de – in Europa reeds bestaande, doch in Nederland nog niet erkende – tweejarige post-initiële opleiding Qualified Medical Physicist, is SMPE/e gestart met het aanbieden van een geheel nieuwe 2-jarige variant voor medical engineers die opleidt tot Qualified Medical Engineer (QME).

Door de snelle groei in de sector ‘techniek en zorg’ en de grotere differentiatie van werkzaamheden in de kliniek zullen nieuwe functies ontstaan naast de traditionele rol van een klinisch fysicus of klinisch chemicus.

‘School of Medical Physics and Engineering Eindhoven (SMPE/e)’

5

Specialistische functies op basis van de integratie van ‘fysica / chemie’ aan de ene kant en ‘levende

materie / moleculaire wetenschappen’ aan de andere kant zullen naar verwachting een grote vlucht nemen. De medisch ingenieur zal zich een eigen plaats moeten zien te verwerven in deze nieuwe ontwikkeling van de zorgsector, waarbij zijn / haar focus vooral ligt op de eigen expertise in het modelleren en analyseren. Voor het verkrijgen van een “professioneel stempel”, met name in de kliniek, zijn onderstaande 4 vervolg-trajecten voor ME-ers het meest voor de hand liggend:

• ME als onderzoeker in de kliniek: promotie-traject (PhD, 4 jaar) • idem, maar dan in combinatie met opleiding tot QME (4 jaar) • ME als professional in de kliniek: opleiding tot QME (2 jaar) • ME als professional in het bedrijfsleven

Men kan de QME-opleiding zien als onderdeel van continuous education voor de medical engineer, waarbij men enerzijds een opleiding volgt en anderszijds al zijn/haar beroep uitoefent in de kliniek! In onderstaande tabel zijn enkele verschillen weergegeven tussen de functies SMP, QMP / QME en ME in het ziekenhuis.

Post-initiëel leren bij SMPE/eDe struktuur van de nieuwe tweejarige opleiding QME (en QMP) is vergelijkbaar met de twee-jarige basisopleiding van de SMP. Leidraad is het motto ‘hands-on training’, ‘continu-ous feedback’ en ‘onderwijs voor volwassenen’, zoals het een post-initiële opleiding betaamt. De standplaats van de opleiding is het ziekenhuis (‘hospital-based’), terwijl de basis-opleiding vanuit SMPE/e wordt begeleidt en gecoördineerd.

• Een brede basis van professionele vaardigheden, klinische en bio-medische vakken wordt aangeboden, bij

voorkeur in de vorm van workshops of blokcursussen. Toetsing vindt voornamelijk plaats door toepassing

van de verworven kennis op problemen in de zorgsector, in de vorm van scripties en

mondelinge presentaties. In overleg met de opleidingscommissie

kiest de kandidaat

een persoonlijk pakket, afgestemd op zijn/haar ervaring en vooropleiding, met aandacht voor de ontbrekende ken-nis. De totale duur van deze fase is negen maanden, gepo-sitioneerd aan het begin van de opleiding.

• Klinische ervaring wordt volop opgedaan tijdens een project van een jaar in een zorginstelling. Hierbij wordt de trainee begeleid door een klinisch fysicus en/of medisch spe-cialist in het ziekenhuis (dagelijks begeleider) en een toe-zichthouder vanuit SMPE/e. Eens in de 3 maanden wordt het project uitgebreid geëvalueerd met een commissie be-staande uit begeleider, toezichthouder en twee onafhanke-lijke (ervarings)deskundigen vanuit de TU/e of daarbuiten. Aan het einde van het project vindt de eindevaluatie plaats door een commissie bestaande uit zes leden (de eerder ge-noemde commissie aangevuld met twee extra leden die in brede zin deskundig zijn op het onderwerp van het project).

• De opleiding wordt afgesloten met een ‘internship’ van drie maanden in de medische industrie, bij voorkeur in het (verre) buitenland, met aan het einde een ‘assessment’ van het werk van de kandidaat.

Inmiddels zijn minstens 6 BMT-ers (ME, BME) gestart met een opleiding tot klinisch fysicus / SMP. Verder zijn sinds de oprichting van SMPE/e (januari 2006) tot op heden (maart 2007) 6 ME-ers gestart met een QME-opleiding. Meer infor-matie kun je vinden op de website van SMPE/e: http://www.smpee.tue.nl .

Bij het Office van SMPE/e (Mw. Ineke Fondse) kun je een brochure aanvragen van SMPE/e: SMPEe@tue.nl.

Mocht je verder nog vragen hebben, dan kun je contact op-nemen met • Prof. Frans van de Vosse, mede-direc teur van SMPE/e • Ivonne Lammerts, coördinator SMPE/e.

6

Commissie

Protpraat

ProBoKoCo

Danny wil Berdien haar tosti niet geven bij de borrel. Danny: “Dan eet ik hem zelf wel op...!” Berdien: “Jij wel...”

Danny: “Dacht je dat dat niet past of zo?!”

René stelt een domme vraag waar Mischa scherp op reageert.

Dennis: “Wel mooi dat

Mischa ook eens aan de slimme kant van de opmerking staat...!”

Jasper: “Dennis, waarom speel jij eigenlijk niet in een por-nofilm?” Geert: “Omdat in die advertenties voor die films altijd ervar-ing wordt vereist.”

Het zat al even in de lucht, maar ondertussen kunnen we het gerust hardop zeggen: het buitenborrel seizoen is weer aan-gebroken! Na de hele winter heerlijk in In Vivo menig biertje weggedronken te hebben, werd het natuurlijk hoog tijd om weer eens een frisse neus te halen. Met een koude hoe-gaarden in de hand, kan voor de meesten de zon niet hard genoeg schijnen en dus zal de ProBoKoCo hard haar best doen om het weer zo vaak mogelijk goed te stemmen. Op het veldje tussen W-hoog en W-laag zal dan nog vaak gesproken worden over de mooie borrels die in het minder warme seizoen in In Vivo plaatsgevonden hebben.

Zo zal menigeen zich de legendarische Rad van Fortuin bor-rel nog weten te herinneren, de geluksvogels met aanzien-lijke meer zwarte gaten vanwege de overtollige gewonnen wijnflessen, dan de minder gelukkigen onder de gokkers.Op de tappers zal vooral de carnavalsborrel een onverge-telijke indruk hebben gemaakt, aangezien ze drie uur lang konden poetsen vanwege de enorme hoeveelheid confetti die op de vloer lag. Gemengd met bier blijkt dit echt een on-mogelijke combinatie te zijn. De borrel zelf was wel erg ge-slaagd met 2 gratis fusten, een ideale manier om je carnaval te beginnen. Ook zullen er zeer goede herinneringen aan de Duitse bor-

rel in de tentamenweek zijn, waarbij er buiten pullen bier ook vier speciale Duitse biertjes besteld konden worden

en er als klap op de vuurpijl ook nog eens de enige echte Beerfest – The Movie werd getoond! Hopelijk wordt het tij-

dens de vrouwenborrel 26 april ook goed heet, zodat alle lekkere mannen voor het vrouwelijk schoon achter de bar uit de kleren gaan! Op het moment dat deze protatype uitkomt zal je al wel weten hoe deze all female borrel is afgelopen.

Om nog meer in de zomerstemming te komen, zal de ProBo-KoCo ook dit jaar een cocktailborrel organiseren. Tijdens het zeer geslaagde commissie-uitje heeft iedereen erg zijn best gedaan zoveel mogelijk verschillende cocktails te proeven bij Mundial op de Dommelstraat (een aanrader trouwens!). Geheel hierdoor geïnspireerd zullen we dus ons best gaan doen de lekkerste te serveren.

Tot in In Vivo of bij de mobiele tap buiten!

8

Borrellezing BCGGeert Litjens

Dinsdag 16 januari stond dan eindelijke de tweede borrel-lezing van het jaar op het programma, namelijk de lezing van de Boston Consulting Group. Het bijzondere aan deze lezing was niet alleen dat we (zover ik kan teruggaan in de archie-ven) voor het eerst een lezing hadden betreffende consul-tancy, maar ook dat deze lezing in samenwerking met de studieverenigingen van Technische Natuurkunde en Schei-kundige Technologie, Van der Waals en Japie respectieve-lijk, is georganiseerd.

De lezing vond plaats in W-Hoog 4.24, waarna er aanslui-tend een borrel plaatsvond in de ‘Salon’, de borrelruimte van Van der Waals, wellicht bekend om zijn brede selectie aan speciaalbieren. Om 15.30 begon de lezing en aangezien BCG met drie mensen was werd deze lezing opgesplitst in drie stukken.

Ruwweg kon je het verhaal indelen in de stukken ‘Algemene informatie over BCG en Strategy Consultancy’, ‘BCG en het World Food Program’ en ‘Werken bij BCG’. Hierbij was het tweede gedeelte een voorbeeld van een Pro Bono-project dat BCG heeft uitgevoerd. Hierover verderop meer.

Het eerste gedeelte van de lezing betrof een nadere uitleg over hoe BCG als organisatie in elkaar zit en wat strategy consulting (toch een redelijk onbekend begrip binnen de stu-dentenpopulatie in Eindhoven) nou precies is. Uit deze uitleg bleek dat ook ingenieurs met een niet heel economische in-steek zeer goed kunnen functioneren binnen de consultancy. Dit omdat de problemen waar bijvoorbeeld BCG op inspeelt een heel analytische blik en een probleemoplossend vermo-gen vragen. Dit is nou juist een van de aspecten die bij inge-

nieurs wel goed zit. Om iets specifieker in te gaan op het soort projecten

dat BCG nou uitvoert zodat u als lezer ook een beter idee krijgt van wat strategy consulting

nou inhoudt haak ik in op het tweede gedeelte van de presentatie. Het

WFP (World Food Pro-gram) zat met

het probleem dat de stroom donaties en toegezegde hulp van regeringen nooit gestroomlijnd was met de opbouw van de problematiek die optrad. Neem het voorbeeld van de tsunami in Azië. De hulp die hier gegeven moest worden was per direct nodig, echter het geld komt pas laat beschikbaar, in veel gevallen pas op het moment dat de hulp niet meer zo nodig is. Het WFP kan wel iets voorschieten, maar lang niet zoveel als het wil en organisatorisch kregen zij het intern niet voor elkaar om het goed te regelen.

Hier werd BCG voor ingeschakeld. Het probleem werd uit-eindelijk na grondige wiskundige analyse van de cijfers en het nodige doorrekenwerk opgelost door binnen het WFP een interne bank op te richten. Deze bank reguleerde de stromen geld en sloot leningen af naar andere takken van het WFP. De rente die op deze leningen zat zorgde ervoor dat wanneer incidenteel het toegezegde geld niet kwam, dit opgevangen kon worden door het extra geld en de rente die andere projecten betaalden aan de bank. Deze oplossing zorgde ervoor dat het WFP vele malen sneller financiële mid-delen kan inzetten bij noodsituaties, zonder er als organisa-tie grote risico’s bij te lopen.

Het laatste gedeelte van de presentatie gaf aan hoe het wer-ken bij BCG is. Voor alledrie de betrokkenen was de sfeer binnen het bedrijf de reden om bij BCG te gaan werken. Daarnaast werd kort gewezen op de logische voordelen van een auto en telefoon van de zaak, alhoewel deze ook erg nodig zijn aangezien je veel projecten inhouse bij een bedrijf doet en niet vanaf kantoor. Ook zijn de werkdagen niet gering en wordt er een zekere inzet en passie voor het vak van je verwacht. Er wordt ook veel aandacht besteed aan zelfontwikkeling door middel van cursussen en aan col-legiale activiteiten. De indruk die het geheel op mij maakte was positief; binnen het bedrijf lijkt een leuke collegiale sfeer te hangen, hard werken staat ook zeker op een belangrijke plaats, maar met de ondertoon dat het wel leuk moet blijven. Als je niet binnen onderzoek terecht wil komen en met veel verschillende projecten en projectjes bezig wil zijn, kijk eens of consultancy bij bijvoorbeeld BCG niet iets voor jou is.

1980: 50% VAN ALLE JEANS KOMT UIT CHINA

2005: 50% VAN ALLE COMPUTERS KOMT UIT CHINA

2020: 50% VAN ALLE AUTO'S KOMT UIT CHINA

WAT IS JOUW STRATEGIE?

Meld je aan voor een stage! China staat hoog op de agenda van elke CEO. Dus ook op die van The Boston Consulting Group.

Onze consultants werken samen met vooraanstaande bedrijven aan de uitdagingen die lage lonen landen als productie- en

als afzetmarkt bieden. Een stage bij BCG betekent een unieke kans: een kans om drie maanden lang mee te denken op het

hoogste niveau. Over global outsourcing en andere strategische kwesties. Meer weten? Ga naar www.bcg.nl/visitingassociate

MAAK HET WAAR

TBCG VA China Protagoras 13-03-2007 13:53 Pagina 1

10

Remi Verhoeven

Met kanker aan het voorfront van de therapeutische toepas-sing van nanotechnologie, bespreekt Dan Jones in zijn arti-kel in Nature Reviews Drug Discovery de voortgang van de huidige lopende onderzoeken. Daar wil ik in deze Prot Goes Science dieper op ingaan.

In september 2004, heeft het Amerikaanse National Cancer Institute (NCI) de Alliantie voor Nanotechnologie in Kanker opgezet om onderzoek in de biologie, materiaal en werk-tuigbouwkundige wetenschappen te stimuleren en coördi-neren om de nanotechnologie te laten evolueren. Voor iets meer dan twee jaar al, trekt deze technologie een toene-mende hoeveelheid aandacht: in een verzameling van de doorbraken van vorig jaar op het uitgroeiende gebied van nanotechnologie van Forbes Magazine, eindigen anti-kan-ker nanodeeltjes in de top vijf.

Nanotechnologie wordt toegepast op kanker in twee ver-schillende gebieden: de ontwikkeling van nanovectors, zoals clusters, kunnen uitgerust worden met medicijnen of contrast moleculen en dan op de tumoren afgestuurd wor-den, en hoogproductieve nanosensoren om de biologische markers van tumoren te achterhalen. Gecombineerd, kun-nen deze technologieën lijden tot een vroegere diagnose bij en betere behandeling van kankerpatiënten.

Om de klinische toepassing van deze technologieën te be-vorderen, financiert de NCI op dit moment acht Centers of Cancer Nanotechnology Excellence (CCNE) in de Verenigde Staten, naast ook nog 12 andere wat kleinere programma’s. “We hebben een grote hoeveelheid belangrijke spelers in de medische nanotechnologie in ons programma ter beschik-king en we geven 35 tot 40 miljoen dollar uit per jaar aan deze projecten” zegt Piotr Grodzinski van de NCI Alliantie. De NCI Alliantie richt zich actief op èn de therapeutische èn de diagnostische aspecten van de kankernanotechnologie en zal dit blijven doen tot 2010, met aansluitende program-ma’s in zicht. Grodzinski hoopt dat tegen die tijd de nano-technologie zal zijn uitgegroeid tot een klinisch bruikbare

hulpbron.

De eerste resultaten lijken veelbelovend. Het onderzoek dat op de lijst in Forbes staat werd uitgevoerd door een team geleid door Ro-bert Langer, een professor in de chemie aan de Mas-sachusetts Institute of Technology, VS, en ook een van de twee belangrijkste onderzoekers van de MIT-Harvard CCNE. Langer, met Omid Farokhzad, assistent professor van Anesthesie en collega’s, gebruiken polymeren clusters gecoat met aptamers (op RNA/DNA gebaseerde targeting moleculen) om de clusters naar de tumor te geleiden, waar

ze binden, de cel binnen dringen en oplossen om hier de inhoud vrij te maken; het anti kanker medicijn docetaxel.

De nanodeeltjes worden ook gecoat met polyethyleen glycol (PEG) om de clusters een veilige tocht door de bloedbaan te garanderen naar de tumor cellen. Een enkele injectie van dit soort clusters gecoat met aptamers die binden aan een prostaat-membraan-specifiek antigen roeien de tumors uit in het model van prostaat kanker in een muis. “Uitgebreide diermodellen bewijzen dat deze benadering zowel veilig als doeltreffend is,” volgens Langer. Een van de belangrijkste doelen in het maken van effectieve nanoclusters is het ver-binden van de moleculen aan de bijhorende weefsels en cellen. Hoewel biologische targeting via aptamers of antili-chamen op het oppervlak van de nanoclusters een popu-laire oplossing is, zijn andere onderzoekers al begonnen

Figuur 1: Ronde nanodeeltjes

‘Nanotechnologie bij kankerbestrijding’Prot Goes Science

11

om fysieke eigenschappen van de deeltjes uit te bui-ten om deze naar de gewenste locatie te brengen. “De

grootte, vorm, fysieke eigenschappen, dichtheid en lading beïnvloeden hoe de deeltjes zich door het lichaam transpor-teren en of ze al dan niet de cel membranen penetreren,” zegt Mauro Ferrari, een nanotechnologie-expert aan de Uni-versity of Texas. Zijn werk laat zien dat biologische barrières zoals de bloedvatwand de distributie domineren van de ge-

injecteerde nanodeeltjes in het lichaam, zelfs voor clusters die uitgerust zijn met uitstekende biologische herkennings-deeltjes. Op basis van de grootte en vorm van de nanovector deeltjes kan een keuze gemaakt worden over de ordegrootte van de hoeveelheid medicijn die wordt toegediend aan de tumor. ”Ik denk dat de tijd is aangebroken voor het ‘rationele ontwerpen’ van nanodeeltjes, de ideale uitkomst hieruit zal gebasseerd zijn op principes uit de techniek en fysica,” zegt Ferrari.

Joseph DeSimone, professor van de chemie en chemische techniek heeft deze technieken al in gebruik genomen. DeSi-mone gebruikt door hemzelf aangepaste technologieën uit

de electrotechnische industrie om specifieke gevormde or-ganische nanodeeltjes te fabriceren. In principe maken

ze verschillende mallen van lage-oppervlakte-lading fluorpolymeer die hen in staat stelt om daad-

werkelijk de juiste deeltjes te maken met precies de juiste eigenschappen,”

zegt DeSimone.

Het proces dat door DeSimone gemaakt is, geeft pre-cieze controle over de grootte (20nm tot >100µm), vorm (bol, cilinder, schijf, torus), samenstelling (organisch of anor-ganisch), lading (hydrofiel of hydrofob medicijnen, imaging markers), compliantie (stijf, vervormbaar) en de oppervlakte-eigenschappen (targeting peptiden, antilichaampjes).

Nanodeeltjes zijn niet de enige manier om een medicijn of imaging marker in een kleine drager te omkapselen, maar DeSimone oppert dat de nanotechnologie cruciale voorde-len biedt. “Met liposomen (welke voorheen gebruikt zijn om medicijnen gericht te sturen in het lichaam) kan kinematisch elk molecuul gericht vast gehouden, maar niet de hoeveel-heid moleculen die vast gehouden wordt, bepaald worden,” zegt DeSimone.

“Onze mallen geven ons de mogelijkheid om organische deeltjes te maken die geladen worden met therapeutische ladingen in elke willekeurige hoeveelheid.” DeSimone werpt ook een blik op deeltjes die in de natuur voorkomen, zoals rode bloedcellen, om volgzame nanodeeltjes te creëren die kunnen vervormen om biologische barrières zoals sinusoi-den (kleine bloedvaatjes vergelijkbaar met haarvaten) in de lever of de bloed-hersenen barrière te kunnen passeren. “De eigenschap om door deze barrières heen te komen en de stoom karakteristieken van de deeltjes worden bepaald door de grootte, vorm, oppervlakte chemie en de compliantie,” zegt DeSimone.

De samenwerking tussen de therapeutische en diagnosti-sche toepassingen van nanotechnologie is bijzonder veel-belovend. Linda Molnar, een projectcoördinator bij de NCI Alliantie, ziet een toekomst waar nieuwe contraststoffen, nieuwe diagnostische chips en nieuwe specifieke therapieën samenkomen om een meer persoonlijke medicatie te creë-ren en waar vroege en veel nauwkeurigere detectie lijdt tot een snelle initiatie van een behandeling, gevolgd door diag-nostische tests die kunnen aantonen of de behandeling daadwerkelijk aanslaat. Als het aanslaat, goed; zo niet, dank dan kan er een andere therapie geprobeerd worden en het hele proces herhaald. “Daarom zijn mensen zo enthousiast en daar-om heeft de NCI zoveel geïnvesteerd in nanotechnology voor kanker.” Al met al een zeer veelbelovend vakge-bied.

Figuur 2: Verspreiding van nanodeeltjes

www.organon.nl

0705

016/

2_zw

Organon en de kwaliteit van leven

Er is geen fase in het leven van de vrouw waaraan Organon geen bijdrage levert. De organisatie mag zich niet voor niets koploper noemen op gebieden als gynaecologie en fertiliteit, maar ook in anesthesie.

De Nederlandse oorsprong is tot op de dag van vandaag merkbaar. Ruim éénderde van de 14.000 medewerkers wereldwijd werkt in Nederland. Organon is daarmee het grootste biofarmaceutische bedrijf van Nederland. Samen delen de medewerkers van Organon één passie: de nooit eindigende zoektocht om mensen langer en gezonder te laten leven.

Wereldwijd werken maar liefst 2.500 medewerkers specifiek aan onderzoek en ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen. Menige baanbrekende ontwikkeling heeft daar zijn oorsprong, sinds de eerste ontwikkeling van insuline in 1923.Met de mogelijkheden van de moderne biotechnologie zijn de ambities er alleen maar groter op geworden. Organon is daarom optimistisch over de toekomst, met diverse projecten in ontwikkeling. Het resultaat van een niet aflatende zoektocht naar nieuwe kennis.

13

Hell of a PartyElmer Okken

Het was van te voren voorspeld dat op het Stratumseind in de Santé op 6 maart een portaal naar de hel geopend zou worden. Het gespuis van de wereld en andere belangstellen-den zijn massaal naar deze plek getrokken om deze uitzon-derlijke gebeurtenis bij te wonen.

Om 9 uur precies verrees een demonische wegwijzer uit de grond om aan te geven waar genodigden af konden dalen

voor een eeuwigheid in verdoemenis. Zoals te verwachten, wachtte hen bij de entree een twijfelachtig mengsel om de pijnreceptoren aan te scherpen. En de Santé die bij het vo-rige Midwinterfeest nog ijzig was bevroren, stond nu in vuur en vlam.

Omdat de demonen uit de feestcommissie flink hebben ge-spaard, kon in de hel een optreden van Midnight Run worden

gepresenteerd. De band heeft een vurig optreden gege-ven waar de vonken ruimschoots vanaf sprongen. En

op de dansvloer voor het podium werd al snel ri-tueel gedanst. De band schijnt het ook goed

te doen in minder warme oorden. Want op dinsdag 27 maart kwamen ze

weer naar de Santé, die

dan weer helemaal afgekoeld is.

De onrust en chaos die in de hel heersten werden aange-

wakkerd door de velen biertjes die er werden gedronken. En machtige demonen in zwarte gewaden met rode stekels en rode haren zweepten de menigte op met wilde dansen. Het feest bereikt vele hoogtepunten, en het is niet uitgesloten dat enkele duistere wezens gedreven door demonische invloe-den elkaar hierin hebben gevonden.

Iedereen heeft ruimschoots de tijd gehad om zijn duistere zijde te verkennen. En we hopen dat alle zieltjes er een eeu-wigdurende herinnering aan hebben overgehouden.

Tot op het volgende feest!

PS: Hopelijk zijn de staarten er bij iedereen weer netjes af-gevallen.

Dansend Duivelsgebroed

René en onze collegae uit Enschede

14

In de Sprotlight...‘Eerste lichting BMTers’

Birgit Plantiga & Lieke van Bladel

Ter ere van het 2e lustrum van de faculteit leek het ons wel leuk om eens een blikje terug te werpen, en daarom hebben we Jeroen van den Brink geïnterviewd, bij velen welbekend. Hij is nog van de allereerste generatie BMTers

Eerste lichting? Maar Protagoras bestaat toch al 18 jaar?

Ja ik ben 1e lichting BMT’er. Voordat BMT BMT werd was het een afstudeerrichting van W en heette het WMT. Prota-goras hoorde toen ook bij WMT.

Hoe was het om aan een studie te beginnen die dat jaar voor het eerst zou beginnen?

Er waren veel gemotiveerde mensen die samen met het be-stuur van BMT een goede studie wilden maken. Het waren dus geen lamballen.

Is er in die tien jaar veel veranderd?

Vroeger waren de leden van Protagoras maar vreemde oude lui en hadden de eerstejaars er geen band mee. Later is Protagoras pas echt aangeslagen.En verder is het uitgaansleven veranderd. Tien jaar geleden ging iedereen naar de AOR op donderdagmiddag als het goed weer was. We hadden dan eerst borrel in het Prothok.

Zuipen op donderdagmiddag is dus nieuw?

Ja, maar niet voor mij.

Wat is het leuke van de eerste generatie zijn?

We hadden veel in te brengen, waardoor we het idee had-den dat we veel in de hand hadden.

Zijn de eerstejaars van nu minder stoer dan die uit jouw tijd?

Omdat het hele curriculum nu vast staat, volgen de eerstejaars het programma meer. In mijn tijd wilde ie-dereen het programma veranderen. We hadden ook on-geveer 50% meisjes maar dat weet ik niet helemaal zeker meer…

Drinken de studenten van nu meer dan tien jaar gele-den?

Ik ben zelf minder gaan drinken. Als ze nu net zo veel drin-ken als wij toen zijn ze nu blut, want Stratum is duur, en toen bestond de AOR nog.

Wat vind je van het nieuwe curriculum?

Ik vind dat het goed in elkaar zit, maar ik houd het niet meer zo bij. Alle echte problemen zijn nu opgelost. Dat komt ook doordat al onze problemen echt bespreekbaar waren en ze er echt iets mee gedaan hebben.

Wat was er dan eerst fout?

Ik kan geen keiharde voorbeelden noemen, maar er waren een hoop losse dingen. Dingen die er op papier goed uit zien, maar niet zo uitpakken, zoals de indeling van de ca-sussen en trainingen in Maastricht. Het belangrijkste is dat er goed geluisterd werd naar ons. Het nadeel was wel weer dat we daardoor veel zeurden.

Maar je vierde dit jaar je 2e Intro lustrum? Gefeliciteerd, wat was eigenlijk je favoriete Intro?

Die die ik zelf begeleid heb. Dat heb ik meerdere malen ge-daan, maar welk jaar nu het leukste was? Het is lullig, maar alle Intro’s zijn één grote blur. Ik kan niet zeggen welke het leukst is. Wat ik van mijn eigen Intro leuk vond is dat het heel mooi weer was en we de sportmiddag geskipt heb-

15

ben en lekker naar de Ijzeren Man zijn gegaan. Wat ook leuk was, was de introductie van de doorhaalnacht

toen In Vivo gebouwd was. Daarvoor was die er namelijk niet.

In In Vivo hangen oude foto’s aan de muur, vind je die deprimerend?

Nee, die vind ik juist leuk. Die tijd was leuk, maar het wordt ook wel tijd voor iets anders.

Je hebt ook een jaar in het bestuur van Protagoras geze-ten, waarom heb je daarvoor gekozen?

Het is nuttig, en ik heb er dan ook veel van geleerd.Er is in mijn jaar ook veel verbeterd. Er zijn namelijk meer ac-tieve mensen bij Protagoras gekomen. In mijn jaar deed ie-dereen BMT, dat was het jaar daarvoor niet zo. Verder werd in mijn jaar het eerste Introkamp nieuwe stijl geïntroduceerd, en dat sloeg echt aan.

Had je je studie niet sneller willen afronden?

Nee, een beetje studievertraging door nuttige dingen als commissiewerk vind ik geen probleem. Ik heb ook mensen in het bedrijfsleven gesproken, en die vinden dat ook belang-rijk, want dat soort dingen leer je niet in je studie, ook niet met OGO.

Heb je nog tips voor nieuwe BMT’ers, wat moeten ze wel doen, en wat niet?

Ze moeten niet hun studie laten schieten, en ze moeten wel dingen naast hun studie doen, want daar leer je heel veel sociale omgangsvormen door. Ik denk dat je na je studietijd beter er wat langer over gedaan kan hebben en veel dingen hebben geleerd dan na 5 jaar groen als gras de grote men-sen wereld binnen vallen.

16

Actieve Leden UitjeRené Besseling

De meest wilde speculaties werden er de dagen voor 14 februari gedaan; als je ze allemaal op een creatieve manier in elkaar schuift gingen we boogschieten in de sauna terwijl we zelfgemaakt snoep aan het eten waren in een brouwerij op Curaçao.

Hoe schraal lijkt de realiteit: op de druilerigste dag van fe-bruari hebben we in een ouwe stadsbus tussen zebra’s en verregende gnoes door de blubber gereden. Het vreemde is dat het nog leuk was ook!

Tijdens het Actieve Leden Uitje stond er een trip naar Safa-ripark Beekse Bergen op het programma.Het woensdagmiddag-schoolreisje-gevoel zat er meteen in toen we in Eindhoven in de trein richting Tilburg stapten en voorgesmeerde broodjes uit plastic zakjes kregen en een pakje van dat mierzoete kinderdrinken.In Tilburg werd de bus genomen en toen we uitstapten bij halte “Safaripark” was het iedereen wel zo’n beetje duidelijk wat we gingen doen.Gelukkig was er een bus geregeld zodat wij lekker warm en droog binnen konden zitten en door de ramen konden kijken hoe de schepselen die iets lager op de evolutionaire lad-der staan ter onzer lering ende vermaak buiten in de regen

moesten staan.

Onze bus werd bestuurd door Ilona, die er even aan moest wennen niet het standaard woensdagmiddag-gezelschap onder haar hoede te hebben, maar wel een groepje dat er verdraaid veel op leek. Ze wist zich goed staande te houden door raad te weten met vragen als “is een zebra nou zwart met witte strepen of wit met zwarte strepen?” Waarschijnlijk had ze dus voor de interne opleiding een stapel videobanden van Waku-Waku moeten kijken, wat van visie van de direc-tie van de Beekse Bergen getuigt.Halverwege de rit stopte de bus bij het restaurant van het park, waar het personeel bij gebrek aan beter heel druk bezig was met niks doen. Buiten zaten een paar aapjes op een rots een beetje nat te regenen terwijl wij binnen aan de warme chocomel – of natuurlijk aan het bier – waren en er door sommigen druk gepokerd werd.

Misschien moet de dierenbescherming eens worden inge-schakeld om betere arbeidsvoorwaarden voor die aapjes te regelen, want toen de dapperen en de waterbestendigen onder ons nog een ronde door het park maakten bleken de meeste andere beesten niet speciaal voor ons uit hun hok, nest, hol of schelp te hoeven komen.Toen de groep weer compleet was werd de rit met het ouwe roetmonster met tijgerprint voorgezet, waarbij Ilona bestookt werd met meer vragen uit dezelfde categorie, wat genoeg Protpraat opleverde om een halve pagina forum mee te vul-len.

Vervolgens gingen we weer terug naar Tilburg om daar per spoor weer richting het Eindhovense te NS’en; dat Daan zichzelf op de terugweg in het bagagerek van de wagon legde bewijst maar weer dat we de grootste aap weer mee terug genomen hadden.Wat niet gelukt was door in Tilburg in de bus richting Eind-hoven te stappen lukte wel in Eindhoven zelf: via vloer 8 van het Hoofdgebouw naar de W-hal lopen brengt zelfs de-genen die er het hardst van overtuigd waren dat we in de W-hal gingen boogschieten aan het twijfelen.

Royaal buffet

17

Maar in de W-hal was inderdaad een Valentijn-gerela-teerde activiteit geregeld: gelijk een ware cupido kon je

daar je pijlen in de roos schieten of, zoals in sommige geval-len het hoogst haalbare bleek, ondergetekende inclusief, in elk geval het A2 raken waar die roos op afgedrukt stond. Ook de mensen die niet hadden deelgenomen aan het dag-programma schoven aan in de rij om hun beste beentje ach-ter hun richtoog te zetten.

Vervolgens toog het gezelschap naar In Vivo, waar de avond werd ingezet aan een feestelijk gedekte dis in de Weegh, waar je door een royaal buffet niks te kort hoefde te komen.

Door het bestuur was een spel bedacht dat toepasselijk

Prot&Co was genoemd en dat op wonderbaarlijke wijze steeds leuker werd naarmate de avond vorderde. Uiteraard zou het kunnen dat dat zo was doordat de CIV een gratis fust had ingezet…?

Voor degenen die dat leuk vonden werd de avond afgesloten met een potje weerwolven onder de bezielende leiding van

quizmaster Bram. Dit is echt een geniaal spel als je wat gedronken

hebt: je moet op de bank zitten, je zit het groot-ste deel van de tijd met je ogen dicht en

als je ze open mag doen mag je met z’n allen iemand zwart

gaan maken, wat

er dus op neer kwam dat bij de eerste ronde steeds ie-dereen een front vormde tegen Dennis, die er dan ook telkens weer als eerste uitgeflikkerd werd.

Eens zien wat voor geniaals onze opvolgers volgend jaar voor de ALU bedenken.

Een grote verzopen kat

18

Tot diep in de middeleeuwen, in de 14e eeuw, werd in Europa het bier enkel gebrouwen met spontane vergisting.

Dit gerstenat was zeer zoet, weinig sprankelend, maar wel erg rijk aan voedingsstoffen. Er werd in de middeleeuwen veel bier gedronken, omdat het minder ziektekiemen bevatte dan water, aangezien het gekookt werd. Zelfs kinderen donken het. In de 15e eeuw ontdekte men dat een beter, constanter resultaat kon worden verkregen door het schuim van het vorige brouwsel toe te voegen aan het wort, dus gist toe-voegen. De gist zorgt voor veel meer koolzuur en extra alcohol. En vernieuwde verpakkingsmethoden zorgen er-voor dat dit koolzuur bovendien in de fles bleef. Deze methode zou uiteindelijk zo populair worden, dat maar heel weinig mensen terugverlangden naar het platte, zoet bier van eerdere eeuwen. Toch wor-den nu nog steeds een paar bieren gebrouwen door het systeem van spontane gisting. De Lambi( e)k-bieren en Guinness Stout zijn goede voorbeelden.

Aurora borealis, ook wel bekent als noorderlicht of poollicht, wordt veroorzaakt door de zon. Het pool-

licht hangt samen met protuberansen (een zonnevlam; explosie op het oppervlakte van de zon), waarbij grote hoeveelheden geladen deeltjes het heelal ingeslingerd worden, dit wordt ook wel een zonnewind genoemd.Het aardmagnetische veld zorgt er voor dat de deeltjesstroom in de omgeving van de aarde wordt afgebogen en in de buurt van de noord- en zuidpool met verhoogde snelheid de atmosfeer binnendringt. De van de zon afkomstige deeltjes bevatten veel energie, die in de bovenste lagen van de atmosfeet door botsingen wordt overgedragen op zuurstof- en stikstofatomen. De kleur van het licht is afhankelijk van de botsing; zuurstof met lage druk geeft geelgroen licht, zuurstof met zeer lage druk geeft rood licht en stikstof zorgt voor een blauwe gloed. Soms is er ook een zacht ritselen te horen dat lijkt op het geluid van dun kruiend ijs. Door de krachtsverdeling van het magnetische veld van de aarde is het poollicht meestal alleen boven de 60 graden noorder- of zuiderbreedte te

zien.

Wat is het noorderlicht precies?

Sinds wanneer bevat bier koolzuur?

De & is een van de weinige tekens uit het stenogra-fische alfabet die door veel mensen wordt gebruikt. De of-

ficiële benaming van het teken is ‘ampersand’. De ampersand kwam vaak voor als laatste teken van het Latijnse alfabet. Dit heeft waarschijnlijk geleid tot de naamgeving; door het leren van de volgorde van tekens en het verbasteren van de En-gelse zin: “and perse and”. Dit betekent zoveel als: “and [the symbol which] by itself [is] and”. Al in de 4e eeuw gebruikten monniken “&” om het woord ‘en’ af te korten. In die tijd was het

gebruik om veel voorkomende woorden te vervangen door te-kens. Dat scheelde de mensen die boeken handmatig moes-ten kopiëren behoorlijk wat tijd en moeite. De meeste tekens zijn in onbruik geraakt, maar “&” heeft overleefd, voorname lijk omdat hij werd opgenomen in het moderne stenoschrift.

Waar komt het ‘&’-teken vandaan?

Yvette Koeken

Wist je datjes...

19

Die losse fietslampjes die iedere student tegenwoordig op zijn fiets/jas/tas heeft hangen zijn LEDs. Dit zijn diodes die licht uitzenden als er stroom

in de doorlaatrichting doorheen wordt gestuurd. Deze lampjes kunnen met een eenvoudige schakeling snel aan en uit worden gezet.Het LED lampje wat knippert staat maar voor de helft van de tijd aan en zal dus minder energie verbruiken. Voor gewone lampen gaat dit niet op; die moeten elke keer dat ze aan gaan weerstand overwinnen. Deze is zo groot, dat veel

energie verloren gaat, in de vorm van warmte.

Wat verbruikt meer stroom: een fiets-lampje dat knippert of dat continue brand?

Richard Drew van Minnesota Mining and Manufactering heeft het uitgevonden. Hij was een ingenieur die was aange-

nomen om een nieuw schuurpapier te ontwikkelen dat in de autoindustrie gebruikt kon worden. Hij raakte geintrigeerd door de methode die werd gebruikt om auto’s in twee kleuren te spuiten wat erg in was in die dagen. Het lastige hieraan was de grens tussen de twee kleuren. Hij ging aan de slag in het lab en ontwikkelde een 2,5cm breede strip met een lichte, drukge-voelige adhesie. De eerste tape had alleen aan de randen een plaklaagje en niet in het midden. In een van de eerste tests bleef het niet plakken en een gefrusteerde autospuiter lachte m toe: “ Take this tape back to those Scotch bosses of yours and tell them to put more adhesive on it!” Met Scotch bedoelde hij de Schotse krenterigheid omdat er te weinig plak op zat. De uiteindelijke verbeterde versie bleek een enorme uitvinding en

heeft de naam Scotch (TM) Brand Cellulose Tape gekregen.

De koningen van Bourbon richtten in 1575 een ridderorde op waaraan alleen zeer

getalenteerde ridders deel konden nemen. Om ze te herkennen kregen deze ridders een blauwe band om; de cordon blue. Sindsdien is de uitdrukking in het

Frans op zichzelf komen te staan: iets dat cor-don blue is, is van de fijnste soort. Toen in Parijs in 1895 een nieuwe school voor de elite onder koks werd opgericht, kreeg die dan ook de naam Cordon Blue. Een van de eerste gerechten van deze school die in een kookboek terechtkwam?

Jawel, de cordon blue.

Wat is er blauw aan de ‘cordon blue’?

Wie heeft de plankband uitgevonden?

20

ColumnRenate Boekhoven

Ieder jaar staan er weer een aantal mensen van een studen-ten-, studie- of studentensportvereniging op om die vereni-ging weer heel het jaar door te besturen. Hierbij leveren deze mensen hun volledige inzet, maar ze kunnen het niet alleen. Er zijn ook commissies bij nodig die gevuld moeten worden.

Vaak lijkt het allemaal niet zo heel veel voor te stellen, maar die besturen die doen toch stiekem heel veel voor je vereni-ging, zij hebben de verantwoordelijkheid op zich genomen om voor jou allerlei dingen mogelijk te maken en desnoods te verbeteren. Veel mensen zien dit als heel normaal, maar is dat wel zo?Jij geniet ook lekker mee van wat zij allemaal voor jou rege-len en wat de vereniging mogelijk maakt, is het dan niet ook eens tijd om wat terug te doen? Je ziet dat de samenleving tegenwoordig steeds individua-listischer wordt, neem nu bijvoorbeeld de teamsporten. Lan-delijk is er een terugloop te zien in het aantal aanmeldingen voor teamsporten, terwijl er steeds meer fitnessscholen bij-komen. Mensen willen graag hun tijd zelf indelen en willen niet af-hankelijk zijn van andere mensen of trainingstijden, ze willen vooral hun eigen ding doen en ergens aan mee doen als ze daar zin in hebben.Om maar even terug te komen op het verenigingsleven, om ergens aan mee te kunnen doen, moet er dus ook wel wat georganiseerd worden. En ja wie organiseren nu die dingen, dat zijn wij, de leden, ook wel actieve leden genoemd, maar iedereen kan natuurlijk zo’n actief lid worden. Je kan wel alles in je eentje doen, maar daar leer je natuurlijk erg weinig van. Het groepsproces binnen de vereniging is erg belang-rijk, samenwerken met anderen tot een mooi ‘eindproduct’

is waar je naar streeft. Als de activiteit is geweest kan je tegen jezelf en je commissiegenootjes zeggen, jeetje

dat hebben wij toch weer even goed gedaan. Zo is het met alle commissies en besturen, groot of

klein, het maakt niet uit, voldoening haal je er toch wel uit.

De deelnemers van zo’n activiteit kunnen

er dus ook wel eens bij stil staan, dat de organisatie tijd in iets heeft gestoken, een bedankje kan dan ook geen kwaad.

Vaak is het ook zo dat je van mensen hoort: ‘geen tijd, geen tijd’, dat is natuurlijk een *&^smoes als je alleen maar aan het studeren bent. Het kan wel zijn dat het je minder gemakkelijk afgaat dan andere mensen, maar studeren is niet alles, je leert juist ook veel buiten je studie door dingen te organise-ren en met mensen samen te werken. Heel vaak is de tijd die je in een commissie moet steken goed in te delen in je normale dag. Uiteraard als je bij een wat grotere activiteit de dag nadert wordt het allemaal wat drukker, maar dat mag de pret niet drukken.

Werkgevers kijken echt niet alleen naar de tijd waarin jij je opleiding hebt afgerond, uiteraard wordt er ook naar neven-activiteiten gekeken, zoals werk en niet studie gerelateerde activiteiten. Daaruit blijkt namelijk of je een teamspeler bent of niet.

Dus ga eens bij jezelf te rade, wil ik wat doen voor mijn ver-eniging, wil ik iets buiten mijn studie doen behalve op stap, doe ik vaak mee met activiteiten georganiseerd door mijn vereniging? Dit zijn allemaal vragen die je jezelf kan stellen, of je een commissie of bestuur in wil. Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat besturen/organiseren een ontzettende voldoening geeft. Natuurlijk wordt je ook wel eens afgezeken door een aantal mensen, maar er worden ook vaak complimenten aan je gegeven en daar doe je het natuurlijk voor. Laatst kwam er nog iemand naar me toe die zei, ‘dankzij jou zijn wij weer betrokken binnen de vereniging en daar zijn wij heel blij mee’, dat is natuurlijk erg mooi om te horen, daar doe je het allemaal voor.

Het wordt nu weer tijd om de pen door te geven, dit zal mijn laatste artikel zijn als redactie lid, mijn eerste stuk was in april 2004 mijn laatste in april 2007, het zijn een mooie 3 jaar geweest. Ik hoop dat nu iemand zich verantwoordelijk voelt om mijn positie over te nemen.

‘Verantwoordelijkheid’

Medis is toonaangevend leverancier van softwareproducten die clinici, researchers en laboranten in staat stellen om medische beelden nauwkeurig te kwantificeren. Kwaliteit en innovatie staan daarbij centraal. Medis software draagt bij aan de verbetering van diagnoses, aan baanbrekend onderzoek naar de behandeling van patiënten, en aan de beoordeling van de effectiviteit van nieuwe behandelmethodes en -middelen.

Medis werkt wereldwijd en heeft vestigingen in Nederland en in de VS. Op het hoofdkantoor in Leiden werken meer dan zestig mensen aan de ontwikkeling, marketing en support van Medis producten.

Wil je meer weten over wat Medis doet en waar Medis voor staat, kijk dan op www.medis.nl. Vacatures kun je vinden op www.medis.nl/company/careers.htm. Interesse in een gesprek? Stuur je CV naar humanresources@medis.nl.

Werken op het snijvlak van wetenschappelijk onderzoek en IT. In een omgeving die je uitdaagt. Die van je vraagt innovatief te denken. En die je verantwoordelijkheid teruggeeft.

www.medis.nl

22

Afstuderen bij...‘BioMIM en Magnetic Resonance Laboratory

Joep Schmitz

Nog geen driekwart jaar terug ergens in het begin van juli, was ik een paar weekjes te vinden op een zonovergoten Grieks strand. Mijn voornaamste bezigheid: relaxen; een beetje uitrusten van een trimester vol vaardigheidsblokken. Daar, al uitrustende, dacht ik wel eens aan wat er komen ging; de master. Een afstudeerhoogleraar was reeds geko-zen en ook een lijstje met interessante keuzevakken was opgesteld. Maar verder?? Ochja, dacht ik dan al meestal snel, het is nog allemaal ver weg. Maar voor je het weet sta je voor de keuze: wat vind ik nu het allerleukst om te doen? Wat wordt mijn afstudeeronder-zoek?

Op het einde van de bachelor leek het me interessant om me in mijn master te verdiepen in de combinatie van ‘Sy-stems Biology’ en het doen van metingen met MRI. ‘Sy-stems biology’ is een relatief nieuwe richting waar binnen de groep van Peter Hilbers aan gewerkt wordt. De omschrijving van ‘wikipedia’ voor Systems biology is: een studie naar de interacties van de verschillende componenten van een bio-logisch systeem en hoe deze interacties de functie en het gedrag van deze systemen kunnen voorspellen. Ik kwam toen na enkele mailtjes al snel terecht bij Natal van Riel uit de groep van Peter Hilbers en Jeroen Jeneson uit de groep van Klaas Nicolay. Zij proberen modellen te ont-wikkelen die het energiemetabolisme in skeletspieren goed beschrijft. Het doel van deze modellen is om beter inzicht te krijgen in de manier waarop diabetisch type 2 ontstaat en hoe dit mogelijk te behandelen is.

In de ‘Prot goes sience’ van de vorige Protatype staat goed omschreven hoe het proces van energiemetabolisme in de skeletspieren werkt. Maar ik zal een korte opfrisser geven: Een skeletspier heeft energie nodig om kracht te leveren. Deze energie verkrijgt de spier door hydrolyse van ATP in ADP en Pi. De skeletspiercellen moeten dit ATP weer rege-nereren uit ADP om ervoor te zorgen dat er een constante aanvoer van ‘nieuwe’ ATP blijft. Een spiercel heeft 2 mecha-nismen om ATP te produceren. Een manier is de aërobe

dissimilatie in de mitochondria, waarbij substraatmole-

culen (bijv. glucose) afgebroken worden tot C02 en H2O. Een andere manier waarop ATP geproduceerd kan worden is via anäerobe glyco-lyse, waarbij glycogeen omgezet wordt in lactaat. Een spier bestaat uit 3 typen spiervezels: type 1 spie-vezels die voornamelijk ATP produceren door äerobe dis-

similatie, type 2a en 2b die voornamelijk anäerobe glyco-lyse gebruiken om te voorzien in hun ATP behoefte. Het is bekend dat tijdens een spiercontractie niet alle spiervezels tegelijk actief zijn, maar een gedeelte van de spiervezels ook nog in rust is. EMG metingen kunnen hier informatie over verschaffen.

Een MR scanner kan gebruikt worden om nauwkeurig de concentratie te bepalen van een aantal moleculen die erg belangrijk zijn in het energiemetabolisme van spieren. Samen met Jeroen Jeneson heb ik tijdens mijn interne stage een opstelling gemaakt waarbij een soort fiets geplaatst kan wordt in de MR scanner in N-laag. Deze opstelling maakt het mogelijk om tijdens inspanning te onderzoeken welke processen er plaatsvinden in de spieren. Uit de eerste

Figuur 1: Mitochondrium

23

proefmetingen met deze opstelling kwam erg interes-sante en enigszins onverwachte resultaten.

Momenteel ben ik bezig met het optimaliseren van deze op-stelling om over een maand of 2 te beginnen met een studie met verschillende proefpersonen waarin ik wil bekijken wat het effect is van verschillende inspanningsprotocollen op het energiemetabolisme. Ik ga deze experimenten gebruiken om een model te maken dat inzicht geeft in welke spiervezels

tijdens inspanning nu precies gebruikt worden. Hiervoor zal ik ook EMG metingen gaan doen om op die manier meer te weten te komen over de aansturing van de spieren door het zenuwstelsel. Uiteindelijk is het doel om te kijken of ik de informatie over de aansturing van spieren door zenuwen kan koppelen aan de processen van anäerobe glycolyse en äerobe dissimilatie in de verschillende typen spiervezels, om zo tot een totaalmodel te komen. Met dit model wil ik probe-ren kwantitatief te verklaren waarom tijdens het fietsen in de

MR scanner bepaalde veranderingen in concentraties van metabolieten plaatsvinden.

Het leuke van deze opdracht vind ik dat ik met verschillende BMT disciplines bezig

kan zijn. Ik maak een ingewikkeld model dat ik gebruik om

voorspellingen te

doen, maar daarnaast ben ik ook heel praktisch bezig met de MR scanner en de EMG metingen. Het is leuk om met verschillende vakgroepen in aanraking te komen, daardoor heb je minder het idee dat je maar met een klein dingetje bezig bent.

Figuur 2: 1.5 Tesla MRI Scanner

24

BMT On Stage‘California Institute of Technology’

Jessica Bastiaansen

Hoi allemaal! Ik ben nu al ruim een maand terug in het jawel, zonnige Nederland. En dat maakt me blij. De eerste twee weken nadat ik terug was van mijn stage, van 4.5 maand in California, regende het namelijk al-leen maar en daar werd ik erg depressief van. Laten we zeggen dat ik behoorlijk gewend was geraakt aan

het heerlijke klimaat van de “westcoast”.

Mijn externe stage heb ik gelopen aan het California Institute of Technology, ook wel Caltech of CIT ge-noemd. Frans van de Vosse had er connecties met een zekere Mory Gharib. Ik zocht naar een project dat te maken had met zowel stroming als MRI. Mory had toevallig net een student rondlopen die onderzoek deed op beide onderwerpen. Deze student hield zich o.a. bezig met het meten van strain (en dan uiteinde-lijk de bijbehorende eigenschappen c.q. ziektebeeld) in de carotis met DENSE, een bepaalde MRI techniek. Deze techniek is echter nog nooit gevalideerd. Of ik

zo vriendelijk wilde zijn om over te vlie-gen en dat even uit te zoeken. Sure! De opdracht was gedeeltelijk praktisch. Dit vond ik achteraf gezien erg leuk; ik heb er ontzet-tend veel van geleerd. Behalve een hoop frustra-ties (in de zin van je weet wat je nodig hebt, maar je kunt het niet vinden in een lab aan de andere kant van de wereld) leverde het ook een hoop zelfstandigheid en voldoening op. Immers, als blijkt dat het allemaal werkt dan bedenk je je wel dat je dat dan toch mooi maar zelf in elkaar hebt gezet. Er moest een MRI com-patibele opstelling komen die zorgde voor een pulsa-tiele drukverhoging in de scanner, om rek te creëren. Denk hierbij aan: elastische buisjes met verschillende eigenschappen om te testen, materiaal en mallen om deze te kunnen maken, een trigger voor de scanner zodat er op het juiste moment gemeten wordt etc.. Daarna precies hetzelfde gedaan met ultrasound en high speed video. Dit klinkt allemaal kort door de bocht maar voor precieze details kun je bij mij terecht!

Nu het andere gedeelte! Caltech ligt in Pasadena, Cali-fornia. Alias the sunny state Elke dag liep ik s’ochtends in het zonnetje naar “mijn werk” zoals men dat daar noemt, en dat is veel beter dan doorweekt in W-hoog aankomen. Aan Caltech moet de student wel harder werken, maarrrr dan kun je wel: Elke dag buiten lun-chen en gratis sporten met een handdoekje toe – er staan zelfs ligbedden langs de twee verwarmde bui-tenzwembaden plus jacuzzi. Er worden trips georgani-seerd om te surfen, hiken en kamperen. Je kunt er ook chinees leren, dansen, schilderen en pottenbakken. Zelfs de drank op de feestjes wordt gesponsord. Ieder nadeel heeft zijn voordeel. Mocht je wetenschappelijke carrière mislukken dan kun je het over een andere boeg gooien en het 15

Campus van Caltech

25

minuutjes verderop in Hollywood proberen. Voor studenten zijn de voorzieningen top, evenals de om-

geving.

De campus is klein, er zitten maar zo’n 2000 studenten en iedereen woont er in een straal van 300m omheen. In de achtertuin van mijn huis, inclusief porch, stonden naast palmbomen ook een grapefruit-, avocado- en si-naasappelboom. In januari had ik jus d’orange uit eigen

tuin. Daar kan de minivuilnisbelt op de Aalsterweg niet aan tippen. Caltech is erg internationaal; er is me ooit verteld dat de helft van buiten de USA komt. In de tijd dat ik er was, heb ik er één keer een andere Nederlan-der ontmoet. Alle studenten zijn erg druk, maar geluk-kig was ik in een leuke onderzoeksgroep terecht geko-men. Maar echte party people zoals ik heb gehoord van anderen op stage, zijn hier erg schaars.

Tja, en wat heeft California dan nog meer te bie-den? Je kunt vanuit het drukbevolkte Los An-

geles binnen een paar uur in the mid-dle of nowhere van Death Valley

geraken. Ook Mexico ligt ook op loopaf-

stand. Je zou, zoals de lonely planet het zo mooi omschrijft, “de ene ochtend kunnen surfen in Malibu, onder het toezicht van schaars geklede dames in rode badpaken, en s’middags kunnen skiën in het favoriete Bold & The Beautiful skistulpje Big Bear. “ Op de road-trip die ik met kerst met mijn vriend heb gemaakt heb-ben we onder andere Las Vegas, Seqoia, Yosemite, Tahoe en San Fran aangedaan.

In California zitten trouwens niet die stereotype dikke yankees, dat is in Texas! Ondanks dat alle politieseries op tv in LA zijn opgenomen heb ik maar een paar keer een overvliegende helikopter gehoord en kon ik veilig in het donker over straat!

Iedereen die overweegt enkele maanden in het buiten-land te studeren raad ik 100% aan dat te doen. Ik vond het een geweldige ervaring: zowel inhoudelijk als per-soonlijk. Er is zoveel meer in de wereld te zien! Grijp die kans!

Skiën in de bergjes

26

ProtpuzzelMarloes van Hoeven

Na ruim een uur heerlijk onder de douche te staren naar de mooi geleurde tegelvloer, komen de hersenspinsels tot stand. Hoeveel tegeltjes van iedere kleur zouden er in de vloer zitten?

Deze meetkundige vraag heeft zich ontpopt tot Protpuzzel.

In het vierkant zijn twee keer drie rechte lijnen getrokken, schuin van de ene naar de andere kant. De afstanden tussen de begin-, respectievelijk de eindpunten zijn in de rand aangegeven. De vraag is nu:

Welk percentage van de oppervlakte van het vierkant is rood gekleurd?

Voor diegene die thuis niet zo’n geweldig gekleurde vloer heeft of zich tijdens het douchen met andere dingen bezighoudt, is er nu toch de kans om zo’n puzzel op te lossen. Wanneer je het juiste antwoord inlevert in het Prothok, maak je kans op een felbegeerde borrelkaart!

Wanneer je borrelkaart vol is en je deze inlevert bij bestuur of ProBoKoCo krijg je

een plastic muntje dat in te leveren is voor een biertje bij Café Santé op een dins-

dagavond.

28

Van moerasframboos tot Alice in Wonderland

In de vroege morgen van 13 februari waaierden onze leden uit over heel Eindhoven om alle benodigdheden voor de zesde kennisquiz op rij op poten te zetten. Zo werden uit de krochten van het auditorium ruim 30 tafels en meer dan 120 stoelen opgedoken. Uit allerlei winkels werden bijzonderhe-

den voor de vragen gekocht en natuurlijk werd er in het gas-lab hard schoongemaakt en aan de inrichting gewerkt. Om zes uur ’s avonds kwamen de eerste deelnemers aan, gelokt door de belofte van een goede maaltijd. De heerlijke maaltijd, verzorgd door een echte chinees smaakte goed en bleek zeer overvloedig! Echter had deze Chinese me-neer het begrip ‘vegetarisme’ niet echt begrepen, waardoor er hals over kop nog een aantal vegetarische frietjes met gehaald moesten worden, maar ook deze smaakten de ont-vangers uitstekend!

Acht uur ving toen de quiz zelf aan, alle 29 teams begonnen met een proef ronde, waarin we alle voor de hand liggende vragen vast stelden en we een hoop teleurgestelde blikken zagen: “Dit wist ik wel!”. Gevraagd werd hier naar het thema van de huishoudbeurs, de betekenis van het Zuid-Afrikaan-se woord “wipmat” en naar de Probo Koala.

Na deze inleidende ronde ging Frans aan het echte pre-

sentatie werk beginnen. Het winnende team van vorig jaar, Byte Me, begon vrij snel met haar pogingen tot omkoping van de presentator en de jury (zij hebben namelijk een hand in het corri-geren van een vak dat zowel de presentator als één van de juryleden –Rik– nog moest halen). Helaas voor hen bleek zowel Frans als de jury onvermurwbaar en kregen zij vanuit deze hoek geen helpende hand toegestoken.Halverwege ronde 3 kwam de organisatie voor een klein organisatorisch probleem te staan: voor het eerst was er een team bestaande uit louter eerstejaars ingeschreven. De vraag sloeg terug op de opgedane kennis van het vak Line-aire Algebra, welke de eerstejaars toen nog niet gehad had-den. Omdat de jury het uitermate van lef vond getuigen dat het eerstejaarsteam deelnam, hebben ze voor deze vraag toch gewoon de volle punten gekregen. Bij deze nogmaals “Sexylexie en zijn harem”: goed gedaan!

Wat dit jaar nieuw was ten opzichte van de afgelopen jaren,

waren de vier themarondes. Elke even ronde werd er een algemeen thema gevraagd waar ofwel de vragen, ofwel de antwoorden naar verwezen. Dit leverde voor de organisatie natuurlijk de nodige problemen op tijdens het verzinnen van de vragen, maar bleek voor sommige deelnemers

Uisge Beatha KennisquizRik Rurup & Frans Kremers

Sexylexie en zijn harem

De Hel van Enschede

29

een bron van inspiratie. Als goed naar het nummer “White Rabbit” van Jefferson Airplane werd geluisterd, kon het

thema “Alice in Wonderland” geraden worden. Aan de hand van het thema kwamen sommige mensen dan eenvoudiger op antwoorden van vragen als “Hoe is Vincent Damon Fur-nier ook wel bekend?” (Alice Cooper). De thema’s waren: “Mona Lisa”, “Alice in Wonderland”, “Marco Polo” en “Twin Towers”. Uiteraard waren er verscheidene links te leggen naar het thema van de laatste ronde, Twin Towers, zoals “New York”. Aangezien de eindstand dermate dicht op elkaar lag en de jury “New York” enkel goed rekende in combinatie

met “Twin Towers”, kostte dit het team “Kings and Queens” twee punten en werden daardoor tweede. Het team van

“Biomat” werd derde en onze gasten van Paradoks,

“De Hel van Enschede”, werden verrassend eerste. Na de prijsuitreiking gingen de teams voldaan en vol met nutteloze kennis weer huiswaarts.

Het team Byte Me werd deze keer geen eerste. En Rik en Frans hebben beide Moleculaire Simulaties niet gehaald. Of het een met het ander te correleren is, valt natuurlijk niet te bewijzen… Maar als jullie Frans of Rik tijdens de borrel te-genkomen, biedt ze dan uit troost een biertje aan!

Protpraat

Alle deelnemers zijn in opperste concentratie

A uditoriumfeest, in de garderobe. Emmy promoot Dance4life: “... en je sponsort aids!”

Dennis: “Ik wil geen seks voor het huwelijk, want ik wil de optie open houden om paus te worden.”

Lucas; “Ohhh, dat is net zoiets als banaan in je VGA-poort.”

Lieke; “Kijk nu weet ik dat meisje op de TU/e ietsmannelijker zijn maar dat ik nu net op de meisjes-wc allebij de wc brillen omhoog zie staan...”

René verschrijft zich bij de kastelling en corrigeert het door 5 stapels bankbiljetten in z’n zak te stoppen.

René: “Zo... Nou klopt het weer.” Dennis: “Ik vind alles best...”

30

Buitenlandse Excursie‘Excursie naar Zweden’

BuEx-commissie

Na enkele maanden voorbereiding was het 20 februari dan eindelijk zover: de BuEx. Om 12.30 uur vertrokken vanuit het warme Eindhoven. De chauffeur nam een snellere toe-ristische route en daardoor arriveerden we veel te vroeg op het vliegveld. De vlucht had wat vertraging, maar we waren toch om 18:30 uur op het vliegveld bij Stockholm. Om 20.30 uur waren we bij het metrostation, waar we echter geen kaartjes meer konden krijgen omdat het loket gesloten was. Gelukkig mochten we gratis. Om 21.15 uur kwamen we aan bij Bredang waar ons hostel was. De kamers werden ver-deeld en het avondmaal werd bereid. Daarna ging iedereen een beetje op tijd naar bed, want woensdag moesten we weer vroeg uit de veren.

Het ontbijt begon om 7.15 uur en bestond uit enorme ronde plakken knäckebröd. Hierna vertrokken we naar de metro om een bezoek te brengen aan Biovitrum. Biovitrum is een groot biofarmaceutisch bedrijf met vestigingen in Zweden en in de UK. Ze ontwikkelen medicijnen voor grote en kleine patiënt groepen. Ze hebben kennis in huis op gebied van obesitas, diabetes en ontstekingen. Ook wordt er gewerkt aan projecten op het gebied van de stofwisseling, bloed en oogziekten. ’s Middags gingen we naar de KTH (Kungliga Tekniska Högskolan), ook wel Royal Institute of Technologie genoemd. Dit is de grootste technischeuniversiteit van Zweden. Hier kregen we wederom heel veel informatie. ’s Avonds zijn een aantal mensen de stad gaan verkennen.

Donderdagochtend ging de wekker om kwart over zes. Hoe-wel alle deelnemers op tijd klaar waren, kwam de metro te laat. Gelukkig waren we nog net op tijd om de bus te halen (dachten we…) maar toen iedereen erin zat en de bus weg-reed, bleek ‘ie precies de verkeerde kant op te gaan. Uit-eindelijk kwamen we toch op tijd aan bij AstraZeneca. We kregen een goed overzicht over activiteiten van AstraZene-ca en over het soort werk dat een onderzoeker daar zoal doet. Voor (B)MT-ers is het zeker mogelijk om daar bijvoor-beeld een stage te doen. De middag was voor iedereen

vrij besteedbaar. Rondlopen in de stad (met regelmatige

bezoekjes aan overdekte gelegenheden om op te warmen) was zeer de moeite waard. Het Royal Palace is heel mooi. Anderen bezochten een museum of een kroeg. Ook dit was de moeite waard. Een paar ‘bikkels’ die het de avond van tevoren laat hadden gemaakt, haalden stiekem wat slaap in. ’s Avonds kwam iedereen na elkaar binnendruppelen. Ieder-een lag ook redelijk op tijd onder de wol omdat we de vol-gende morgen al om 6.00 uur moeten ontbijten.

Op vrijdag stonden het bedrijf Q-med en de universiteit van Uppsala op het programma. Uppsala ligt zo’n 80 kilome-ter ten noorden van Stockholm, waardoor we al vroeg de trein moesten hebben. Het eerste bezoek van vandaag was het bedrijf Q-MED. Net zoals de andere dagen kwamen we weer keurig op tijd aan. Eenmaal binnen kregen we batches van het bedrijf keurig opgespeld en waren er ook al een aantal studenten van de universiteit van Uppsala aanwe-zig. Op de vijfde verdieping kregen we twee presentaties te horen over alle ins en outs van het bedrijf. Q-Med maakt ge-bruik van het NASHA molecuul. Daaromheen zijn verschil-lende producten ontwikkeld die gebruikt worden bij esthe-tische doeleinden, zoals rimpelverwijderaars en medische doeleinden zoals arthrose. Tussen de twee presentaties kregen we een prakticum waarbij de verschillende vormen van het molecuul in de vorm van een gel werden getoond. Vervolgens kregen we een lunch aangeboden, die heerlijk smaakte. Als laatste werden we rondgeleid in het gebouw waar de producten werden gemaakt. In de middag zijn we met de studenten naar de universiteit van Uppsala gegaan. Daar werden een aantal presentaties gegeven over onder andere, de waterstof productie d.m.v fotosynthese. Daarop volgde een rondleiding waarbij ze een aantal bioreactoren hebben laten zien. Na wat koffie werd nog een presentatie gegeven op het gebied van biotechnologie. Hierna kregen we waar wij als studenten voor gekomen waren, namelijk een kijkje in het studentenleven hier in Zweden. Daarbij werden we begeleid door een aantal studenten van de uni-versiteit. Na een stevige wandeling door Uppsala, kwa-men we aan bij het studentengebouw waar de meeste

31

studenten samenkomen en uitgaan. Hier hebben we genoten van een typische Zweedse maaltijd en gebor-

reld met de studenten uit Uppsala. Aangezien de trein niet gemist mocht worden, zijn we weer rond 22.15 uur vertrok-ken richting station en met de trein en metro naar de hostel in Bredäng. Het was vandaag weer een zeer interessante en leuke dag.

Op zaterdag begonnen we met ongeveer 50 eieren met spek als ontbijt. Deze dag was vrij te besteden en om 19.00 uur zouden we elkaar weer treffen bij een metro-station, om met zijn allen te gaan eten. Veel mensen gingen naar het Vasa-museum. De Vasa, een oor-logsschip, werd begin 1600 gemaakt, voer uit, en zonk voordat het de haven uit was. In 1956 werd het ge-licht (Joep was er niet bij), en er werd een mooi muse-um omheen gebouwd met veel informatie over hoe het leven op zo’n boot had kun-nen zijn. Anderen gingen de stad in, waar de wisse-ling van de wacht op het Koninklijk Paleis, het Kro-nenburg park, het Observa-torium en de globe werden bezocht. Overgebleven tijd werd gedood met het bestu-deren van het interieur van enkele Zweedse kroegen. Om 19:00 was ieder-een bij het metrostation en vanuit daar vertrokken we naar het café waar we gin-gen eten. Marcel Brekelmans liet hier weten dat de facul-teit BMT dit diner zal betalen. Na luid applaus konden we

aanvallen op het eten. Aansluitend was het (ondanks de muziekkeuze van de barman) ook erg gezellig.

Na het etentje van vorige avond was het uit-slapen geen probleem, wakker worden

daarentegen wel. Als gevolg meld-den vele mensen zich te

laat in de keu-

ken. Hier werden de belevenissen van de verschil-lende deelnemers besproken tijdens een licht ontbijt.). In twee groepen vertrokken we naar Skansen. Dit is een his-torisch openlucht museum waar naast oude ambachten ook veel mooie scandinavische dieren te zien zijn. Na Skansen zetten we koers naar de tweede activiteit. Volgens plan zou dit een sportieve winteractiviteit in Zweden zijn. Schaatsen en skiën vielen helaas af en uiteindelijk waagden enkele dappere deelnemers zich aan het wak duiken. Om 18.00 uur ritsten de twee groepen weer samen bij de Whiskey club van het speciale bierenrestaurant Akkurat. De specialiteit van het huis was de Akkurat burger. Deze rijkelijk belegde bacon

cheese burger deed de McDonalds verschrom-pelen als een fallus in een ijswak. Desondanks eindigde het diner bij de Mac om de hoek, waar het toetje genuttigd werd. Bij aankomst in het hostel werden de tassen inge-pakt omdat we de vol-gende dag alweer zouden vertrekken.

’Maandagochtend zijn we allemaal rond acht uur opgestaan en omdat de meeste koffers giste-ren al gepakt waren, was het enkel nog een kwes-tie van schoonmaken en ontbijten. Na een korte metroreis en lopen ston-

den we veel te vroeg bij de bushalte. Na ellenlang wachten in de ijzige kou kwam de bus aanrijden die vol bleek te zijn, het duo van de dag regelde een tweede bus, die na een ruim kwartier ons mee nam naar het vliegveld, alwaar we net op tijd konden inchecken. Het inchecken verliep minder voorspoedig dan verwacht, aangezien de weegschaal wille-keurige waarden aangaf, en er vele koffers herpakt moesten worden. Na een voorspoedige vlucht kwamen we aan op het vliegveld Dusseldorf Weeze en de bus die ons terug naar Eindhoven zou brengen was gelukkig ook ruim op tijd. Al met al was een geslaagde reis!

Groepsfoto in de Zweedse sneeuw

33

?

Oh, zit dat zo!Moniek Lamers

‘Liefde’

De liefde… tricky business. Je wordt verliefd en haalt al je flirt technieken uit de kast om je droomman of vrouw te versieren. Er is veel onderzoek gedaan naar hoe je dat het beste kan aanpakken. Daaruit blijkt dat de openingszin eigenlijk hele-maal niet van belang is: je lichaam doet het eigenlijke werk: feromonen, non-verbale signalen, hormonen… en daar hoef je eigenlijk niets voor te doen! Het belangrijkste is dat je veel lacht, dat wordt als zeer begeerlijk ervaren. Zowel in real-life als met een ‘smiley’ in een smsje.

En dan? Het klikt en jullie worden een stelletje. Het klinkt heel simpel, maar met een beetje pech gaat er iemand vreemd en eindigt het in tranen. De kans dat je in een relatie ooit wordt bedonderd loopt namelijk op tot wel 76%! En een kwart van ons gaat zelf ooit vreemd. Een grootschalig onderzoek onder 1700 heteroseksuelen tussen 20 en 45 wees uit dat 1 op de 4 mannen (en vrouwen!) wel eens naast het potje piest. Bin-nen een huwelijk gaat 23% tot 25% van de mannen vreemd en vrouwen zijn iets braver: 12% tot 15% ging ooit vreemd. Maar waarom besodemieteren we iemand met wie we een relatie hebben?

Deze vraag houdt wetenschappers al lang bezig. Onze voor-ouders waren helemaal niet monogaam. Een belangrijke drijfveer voor het hebben van seks was toen het verspreiden van je genetisch materiaal. Mannen wilden vooral zorgen dat ze zoveel mogelijk nakomelingen kregen bij zoveel mogelijk vrouwen. De vrouwen zaten vervolgens ‘opgescheept’ met de kids en zij zochten dus een betrouwbare man die er niet met de buurvrouw vandoor ging. Hoewel we inmiddels enige beschaving hebben geleerd, zit het vreemdgaan er nog steeds in. Bij mannen draait het

meestal alleen om de seks en vrouwen beginnen eerder een emotionele relatie. Bij de dieren is het trouwens niet

bepaald beter: daar houdt slechts 3% het bij één partner.

Psychologen hebben op vandaag allerlei verschillende the-

orieën over

vreemdgaan. Onder Freuds theorieën is de volgende ver-klaring ontstaan: “in onze vroegste jeugd waren we op een ultieme manier met onze ouders versmolten. Sinds die tijd kennen we deze intense liefde niet meer. Alleen de roman-tische liefde komt dichtbij, en daar willen we dan ook zoveel mogelijk van meemaken”Psycholoog David Lusterman denkt dat vreemdgaan aan je persoonlijkheid ligt: “Heb je moeite je aan te passen, ben je geen prater of ben je bijvoorbeeld seksueel nieuwsgierig? Dikke kans dat je dan eens een kijkje neemt in andermans keuken. Ook het krijgen van kinderen of een midlifecrisis houdt een risico in. En dan heb je natuurlijk nog ontrouw omdat het leuk is, omdat het je onafhankelijkheid vergroot, omdat je je dan pas weer aantrekkelijk voelt of omdat je wel toe bent aan wat spanning en avontuur”.

Al deze verklaringen voor ontrouw verschillen nogal, maar ze hebben toch één ding gemeen: ze accepteren allemaal dat het nu eenmaal bij de mens hoort. Het is niet goed of slecht, het hoort gewoon. En eigenlijk is dat best vreemd als je naar onze culturele standaarden kijkt. Vreemdgaan is taboe: bij 30% van alle echtscheidingen is ontrouw de reden.

Maar doen we onze eigen cultuur hier niet tekort? Is het niet oneerlijk tegenover onszelf (en onze geliefden) om ons ‘aan-geboren instinct’ te onderdrukken? Is het verkeerd om je be-hoefte naar die versmelting, avontuur of onafhankelijkheid te bevredigen? Misschien doet belazerd worden wel pijn omdat we geleerd hebben dat dat zo hoort?Eigenlijk zijn dit meer vragen voor filosofen en cultuurwe-tenschappers. Darwin beweerde in zijn boek, ‘the origin of species’ dat polygamie goed is voor de evolutie van de soort. Dat de mens van nature niet bestemd is voor één partner. Het is maar een schrale troost voor degene die bedonderd worden door hun partner: volgens onze cultuur is het fout, maar evolutionair gezien hebben ze gelijk.

34

Bouzo

Lieve Bouzo,

Ik heb een probleem. Ik had altijd een vriendje. Nou denk je natuurlijk: “Wat is dat nou weer voor stom probleem. Het is natuurlijk altijd goed om een vriendje te hebben”. Maar niet in de zomer. De afgelopen vier jaar ben ik namelijk altijd met mijn vriend op vakantie geweest en daarom heb ik de zuip-vakanties in Lloret een beetje gemist. Helaas is het nu uit omdat hij ook van andere walletjes wilde snoepen (letterlijk, ik zag hem bij de rode lampen in Amsterdam snoepkettingen van random vrouwen af eten), wat ik natuurlijk niet goed kon vinden. Nu ben ik twintig en ben ik bang dat ik te oud ben om met mijn vriendinnen te gaan zuipen en zestienjarige jon-gens te zoenen.

Wat denk jij: zal ik het maar gewoon opgeven en met ‘de Zonnebloem’ (je weet wel, met die gezellige Tros-bejaarden) op reis gaan, of zal ik gewoon verstand op nul doen en zo veel mogelijk minderjarige jongens proberen te zoenen? Waarschijnlijk heb jij vroeger ook wel eens in deze proble-men gezeten en ik denk dat jij de enige bent die mij nog zou kunnen helpen, vandaar deze kreet om hulp!

Groetjes,Wanhopige dater

Lieve wanhopige dater,

Om te beginnen wil ik even zeggen hoe goed het is dat je altijd van die lange termijn relaties kan hebben. Dat je op je zestiende al zo’n vaste relatie kan hebben dat je samen op vakantie kan gaan getuigt wel van doorzettingsvermogen. Maar je moet je niet te veel zorgen maken. Je hoeft natuurlijk niet alleen naar Loret. Je kan natuurlijk ook naar plaatsen gaan waar de jongens iets ouder zijn. En zelfs al zoen je toch per ongelijk een zestienjarige dan is dat ook niet zo’n ramp.Super veel plezier op je vakantie, drink niet te veel marghari-ta’s en doe de groeten aan je toekomstige lover.

Liefs,Bouzo

Lieve Bouzo...

ProtpraatMischa heeft een lekke band en laat hem plakken door Bram (van E) Miriam: “Misschien moet je een W’er nemen.”

Mischa: “Maar Bram gaat ook het licht maken!”

Anne: ‘Misschien dat ze dan weten wat voor vis ze in de kuip hebben...’

Lieke kan niet wachten totdat ze haar masterstitel heeft.

Lieke:”Want dan ben ik mistress of science. En dan wil ik er ook een zweepje bij...!” Danny: “Dan ga ik astronomie studeren, denk ik. Dan wordt ik Master of the Universe!”

Als jij met een probleem zit, mail dan naar lievebouzo@gmail.com

35

De gapende kloof tussen mens en techniekIs voor ons echt niet meer dan een kier

Eindhovens trots, ja de crème de la crèmeDie mensen die ziet u nu hier

Niemand bereikt een verg’lijkbaar niveauConcurrenten bezwijken en masseJa, de mens is de maat aller dingen

Dat zei Protagoras

Onze rots in de branding, de esculaapIs Bouzo, gevaarlijk en rood

Zijn blikken vertolken de krachten van ProtZijn macht is dus ongrijpbaar groot

BioMedische ingenieurs zijn wij straksDus vol trots heffen wij nu het glas

Ja, de mens is de maat aller dingenDat zei Protagoras

Ja, de mens is de maat aller dingenLeve Protagoras!

Protlied Protagenda

23-04 ALV

25-04 Ouderdag

25-04 Vrouwenborrel

28-04 Batavierenrace

01-05 Bestuursinteresseborrel

02-05 Battle met Paradoks

22-05 FSE-feest

23-04 Gesprekkendagent/m 27-04

30-05 Symposium ‘Highway of the Human Body

36

Jaargang 9, nummer 3“Protatype” is het verenigingsblad van Studievereniging der Biomedische Technologie Protagoras. Het heeft een oplage van 350 stuks.

RedactieLieke van BladelRenate BoekhoevenMarloes van HoevenYvette KoekenMoniek LamersGeert LitjensBirgit PlantingaRemi Verhoeven

VormgevingRemi Verhoeven

HoofdredacteurGeert Litjens

KaftGeert Litjens

Foto’s op de kaftHell of a PartyBuExUisge Beatha KennisquizActieve Leden UitjeCarnavalsborrel

Winnaar Puzzel Protatype 2Loes Stevers

Je kan je borrelkaart komen ophalen in het Prothok

Inleveradres kopijSvBMT ProtagorasTU EindhovenW-Hoog 1.14 (Prothok)Postbus 5135600 MB Eindhoven

Tel: (040)-(247)2758E-Mail: hoofdredacteur@protagoras.tue.nlInternet: www.protagoras.tue.nl

Volgende deadline:1 juni 2007

AdverteerdersindexOccam pag. 7BCG pag. 9Organon pag. 12Medis pag. 21Café Santé pag. 27Nucletron pag. 32

DrukkerijDrukkerij van TuijlTel: 040-2435705

Colofon

Ontwerpwedstrijd deur Prothok

Zijn jullie het ook zo moe om naar die lelijke gele deur te kijken?

Ook af en toe de neiging om een pot rode verf te pakken en hem over te schilderen?

Dan heb je nu je kans! Binnenkort gaan wij onze deur restylen en we zijn nog op zoek Binnenkort gaan wij onze deur restylen en we zijn nog op zoek

naar een ontwerp.

Dus als jij een origineel idee hebt, mail het uitgewerkte concept naar bestuur@protagoras.tue.nl en wellicht vind jij je naam terug

op de nieuwe deur. Ook krijgen de beste drie inzendingen een borrelkaart.

Tips:

Maak gebruik van meerdere materialen

Denk eraan dat het een dubbelzijdig ontwerp is, voor en

achterkant deur!

De deur van Simon moet natuurDe deur van Simon moet natuur-lijk in het niet vallen!

Borrellezing BCG

Actieve Leden Uitje

Hell of A Partyfeest

In de Sprotlight...