PLATTEGROND VAN HET CONCERTGEBOUW

Informatiebeveiliging in de ambulancezorg

Café

Grote Zaal

Garderobe

Entree

Robeco Summer

Restaurant

Museum-foyer

Solistenfoyer

PleinfoyerSummerNights Live!

Kleine ZaalGrote Zaal

Dirigenten-foyer

Begane grond

1e verdieping

Voorzaal

Zuid

Noord

Achterzaal

Frontbalkon

Podium

Podium

Podium

Balkon Zuid

Balkon Noord

Trap Trap

Trap Trap

Trap Trap

Trap Trap

T

T

JULIAUGUSTUS

Woensdag 20 juli 2016Kleine Zaal 20.00 uur

Philippe Elan, zangAmstel Quartet Remco Jak, sopraansaxofoonOlivier Sliepen, altsaxofoon Bas Apswoude, tenorsaxofoon Ties Mellema, baritonsaxofoon

David Croft 1922-2011 / Roy Moore 1948Allo Allo (1982) (arr. W. van Klaveren)

Charles Trenet 1913-2001Charles Trenet Medley (arr. B. Zimmerman)

Nick Drake 1948-1974Le bleu (1969) (arr. R. Zwart)

Jacques Romain Georges Brel 1929-1978Quand on n’a que l’amour (1956) Ne me quitte pas (1959) (arr. S. Maessen)

Édith Piaf 1915-1963Mon manège à moi (1958) (arr. S. Maessen)

Jacques Romain Georges BrelMathilde (1964) (arr. S. Maessen)

Édith PiafHymne à l’amour (1973)

Harry Bannink 1929-1999Stormvloedkering (1999) (arr. R. van Dijk)

Léo Ferré 1916-1993Avec le temps (1971) (arr. B. Zimmerman)

Jacques Dutronc 1943Il est cinq heures Paris s’éveille (1966) (arr. R. Zwart)

Jacques Romain Georges BrelAmsterdam (1964) (arr. W. van Klaveren)

PAUZE

Barbara 1930-1997Une petite cantate (1967) (arr. W. van Klaveren)

Charles Aznavour 1924Medley (arr. B. Zimmerman)

Rein van den Broek 1945-2015Radio Tour de France (arr. B. Zimmerman)

Astor Piazzolla 1921-1992Loco: ballade pour un fou (1969) (arr. S. Maessen)

Maurice Ravel 1875-1937Pavane pour une infante défunte (1899) (arr. T. Mellema)

Ramses Shaffy 1933-2009Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewon-der (1971) (arr. R. Zwart)

Édith PiafMedley (arr. B. Zimmerman)

Julien Clerc 1947Ce n’est rien (1971) (arr. R. Zwart)

WWW.ROBECOSUMMERNIGHTS.NL

juli-aug 2015Toelichting//Biografie//Summary//ConcerttipTOELICHTING BIOGRAFIE

De Franse zanger Philippe Elan geldt sinds hij in de jaren tachtig van de twintigste eeuw naar Nederland verhuisde als de ambassa-deur van het Franse chanson in Nederland. In 1986 won hij het Nederlandse chanson-concours van de Alliance Française en in 1988 maakte hij zijn theaterdebuut. Zijn met het Gemini Ensemble opgenomen debuut- album, Chansons classiques, was in 1991 direct goed voor een Edison. Sindsdien heeft hij negen cd’s uitgebracht en werkte hij samen met musici en ensembles als Cor Bakker, Louis van Dijk en Holland Symfonia (tegenwoordig Het Balletorkest). In de zomer van 2014 had hij nog een hit met L’été est là.Het Amstel Quartet is door de Nederlandse pers al eens het ‘meest kleurrijke saxofoon-kwartet ter wereld’ genoemd. Inderdaad spelen de vier musici sinds de oprichting in 1997 alles wat maar naar de saxofoon te vertalen is. Van het klassieke repertoire en minimal music naar Indiase raga’s en het Franse chanson, zoals hun negende cd Sax met Elan bewijst. ‘Je waant je meteen in de vaudevillesfeer’, schreef NRC Handelsblad enthousiast. Het kwartet viel regelmatig in de prijzen en won onder andere de Concert Artists Guild Management Award, het Gaudeamus Vertolkers Concours en de Kersjesprijs. Ook internationaal wordt het gezelschap zeer gewaardeerd, getuige tournees door onder andere Europa, Rusland, China, Japan en de Verenigde Staten.

The history of the French chanson goes back to the early Middle Ages, with the oldest known chansons made up of epic poems sung by troubadours. In the Renaissance, the chanson evolved into a fixed form, eventually leading up to the creation of the so-called Parisian chanson. These were freer in form, and the text took on a more prominent role. A new style emerged in Montmartre at the end of the nineteenth century, called the chanson realiste. Edith Piaf is a well-known performer of that style, which forms the basis of the modern French chanson, made famous in the course of the twentieth century by such singers as Charles Trenet, Jacques Brel, Charles Aznavour and Julien Clerc. Chansons have become a world-wide phenomena. So much so, that the French chanson has even been called an ‘international standard for the better quality of songs’. The French chanson also influen-ced singer-songwriters in the Netherlands, with Ramses Shaffy being perhaps the most well-known example. The influence of the chanson reached as far as Argentina, where Astor Piazzolla wrote his Balada para un loco. Later, Julien Clerc put words to that tango, arranging it as the chanson Ballade pour un fou.

Translation: Eileen Stevens

WWW.ROBECOSUMMERNIGHTS.NL

Social media

Meer Robeco SummerNights onlineVolg Het Concertgebouw op social media en deel uw concertervaring. Participeer en bekijk concertfragmenten op Facebook, beluister de mooiste muziek via onze Spotify-playlist, of neem een kijkje achter de schermen via Instagram.

Zomercafé

Trakteer uzelf in de pauze in het Zomercafé op Belvedere Vodka in een verfrissende, zomerse mix met Fever-Tree Mediterranean Tonic Water. Ook na afloop van het concert bent u welkom voor een drankje en een hartige snack. Beide combinaties voor de zomerse prijs van € 9.

Robeco en Het Concertgebouw

De Robeco SummerNights komen voort uit een unieke samenwerking tussen Robeco en Het Concertgebouw. Allebei kennen we een rijke geschiedenis vol vernieuwing met passie voor kwaliteit en oog voor onze basis. Elk op ons eigen terrein. Met de Robeco SummerNights willen we muzikale traditie op innovatieve wijze voor iedereen toegan-kelijk maken. Met een programmering die muziek omvat van klassiek tot modern, en van akoestisch tot elektronisch behoren de Robeco SummerNights al bijna dertig jaar tot de best bezochte festivals van Nederland.

Robeco is trotse sponsor van de Robeco SummerNights.

Concerttip

Tutu Puoane: In Joni’s WorldTutu Puoane, een van de grootste jazz- stemmen van Afrika, zingt een tribute aan Joni Mitchell. Met als speciale gast saxofo-niste Tineke Postma kiest ze uit Mitchells enorme oeuvre. Van Chelsea Morning tot A Case of You.

WWW.ROBECOSUMMERNIGHTS.NL

SUMMARY

do 25/08 20.00 uur Kleine Zaal

EN VERDER...

Het chanson. Iedereen denkt ongetwijfeld direct aan het Frankrijk van de twintigste eeuw. Toch kent het chanson een rijke geschiedenis die zelfs teruggaat tot de Middeleeuwen. De oudst bekende chansons waren de epische gedichten die de minstre-len in de Middeleeuwen voordroegen, zoals het Chanson de Roland, in Nederland bekend als het Roelantslied. In de Renaissance werd het chanson een meerstemmige liedvorm die in eerste instantie vooral door Guillaume de Machaut werd gepraktiseerd. De eerste sporen van wat later het moderne Franse chanson zou worden gaan terug tot de eerste decennia van de zestiende eeuw. Daar ontstond vooral dankzij Clement Janequin het zogenaamde Parijse chanson, een eenvoudig lied dat niet gebonden was aan de strakke vaststaande vormen die in de Renaissance bestonden. Dit Parijse chanson werd de basis voor vele Franse liederen die in de klassieke tijd en de Romantiek werden gecomponeerd en die zich enigszins onttrok-ken aan de invloed van het Duitse kunstlied. Aan het einde van de negentiende eeuw kwam daar nog het zogenaamde chanson realiste bij. Deze cabatetteske, vaak melan-cholieke liedvorm ontstond in de artistieke circuits en de café-concerts rond het Parijse Montmartre. Edith Piaf werd hiervan verre-weg de bekendste vertolkster. De liederen handelden vooral over het leven van de arme, zwoegende Parijzenaars en blonken uit door scherpe teksten en een muzikaal ritme dat de Franse taal op de voet volgt.

Cultureel erfgoedHier ligt het fundament van het Franse chanson zoals we dat tot op de dag van vandaag kennen. Door vertegenwoordigers als Charles Trenet, Jacques Brel, Charles Aznavour en Julie Clerc groeide het Franse chanson in de loop van de twintigste eeuw uit tot een wereldwijd begrip. Liederen als Ne me quitte pas, Mathilde, La vie en rose, Non, je ne regrette rien, Milord, She, C’est ne rien en vele andere zijn tot het culturele erfgoed gaan behoren. Zozeer zelfs dat het Franse chanson ook internationaal een standaard werd voor het betere ‘luisterlied’, zoals de Nederlandse dichter, schrijver en vertaler van vele Brel-liederen Ernst van Altena het als eerste noemde. In de Britse komedieserie ‘Allo ‘Allo!, die zich afspeelt in een Frans dorpje, konden de Engelsen zo met een chansonachtige openingstune verwijzen naar de sfeer van de serie. Ook in Nederland stonden componisten-zangers op die zich lieten beïnvloeden door het Franse chanson. Ramses Shaffy is natuurlijk het beste voor-beeld. Maar ook Astor Piazzolla was niet vies van het Franse chanson, zo bleek uit zijn Balada para un loco. Vooral toen Julien Clerc de tango ervan liet arrangeren en opnam als Ballade pour un fou.

Paul Janssen