Trainees: noodoplossing of verrijking?

Trainees: noodoplossing of verrijking?

Filmfestival-directeur Sandra den Hamer over het

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL ROTTERDAM

Filmfestival-directeur Sandra den Hamer over het

INTERNATIONAL FILMFESTIVAL ROTTERDAM

PROFIELEN INFORMATIE- EN OPINIEBLAD VOOR DE HOGESCHOOL ROTTERDAM

4 Welles-nietesNegatief bsa niet na drie jaar

4 De concurrentie

4 D’rbij klussen Eerstejaars sph Hanneke Woudt klust bij als schoon-heidsspecialiste en bij een DA-drogist. Van deverdiensten kan ze, als thuiswoner, zelfs sparen.

5 Wie ben jij dan?Tweedejaars cmdBianca de Jong, ook welbekend als Toeps, werddit jaar verkozen totStudent of the Year.

6 InterviewVan 24 januari t/m 4februari is Rotterdamhet toneel van hetInternational FilmFestival Rotterdam.Profielen sprak metSandra den Hamer,festivaldirecteur, overfilms, talent enRotterdam als filmstad.

8 Bij de lesJa toch. Sinterklaasbestaat. En Santa Claus,de gezellige dikkerdvan Coca Cola, kreegzijn naam vanNederlandse kolo-nisten. In het keuzevakVan wild geraas totgillende keukenmeidgaat het over dedecemberfeesten.

9 Onderwijs actueelKan een docent in het hbo nog uit de voeten metzijn vakinhoud? Of wordt hij gemarginaliseerd totstudiecoach en procesbegeleider?

9 ColumnRené van Kralingen, Beoordelen zonder DDR-cultuur

10 De inspiratorTopondernemer enbouwmagnaat DikWessels, nummerdertien in de Quote500, geeft eigenlijknooit interviews maarmaakte voor Profieleneen uitzondering.

13 Column Hasna el Maroudi, Hasna for President

13 Nieuws HRIn de prijzen, ingezonden, Verloskunde AcademieRotterdam, stilteruimte neutraal, startsalarissen,Film Course, minorbeurs, Crowfile, food moods bijAlbron, traineeship HR-docenten, commissieongewenst gedrag, symposium kinderparticipatie,fondsen en beurzen, Mei Li Vos in Pietje Bell-lezing

24 AchtergrondToekomstscenario’s van de HR: Elke hoogopgeleidetelt. CollegevoorzitterJasper Tuytel ziet hetals zijn maatschappe-lijke opdracht een bij-drage te leveren aanhet verhogen van hetopleidingsniveau vanRotterdam. Wat bete-kent dit voor de toe-komst van dehogeschool?

26 Stage en beroepSerge Glorie, docentbeeldende kunst inopleiding, begeleidtcursisten met een ver-standelijke beperking.

27 AfgestudeerdMadeleine Berkhemer studeerde mode maar timmert nu aan de weg als autonoom kunstenares,fotografe en vormgeefster. Ze zou best een tijdje descepter over de WdKA willen zwaaien. Om te be-ginnen zou ze ‘iedere vorm van overheidssubsidieafkappen. Laat de studenten zelf maar betalen.’

28 HogeschoolpokerAfgelopen zomer ispoker geëxplodeerd inNederland. Ook op deHR wordt het gespeeld,in het studentencafévan Museumpark, voorde gelegenheid omge-doopt tot Kaatje Poker.

30 RecensiesO.a. ultieme Prince, Ave Maria en De Grote HuismusTentoonstelling

32 Personeelsrubriek Arbeid adeltInterview met Doekle Terpstra over de kritiek op hethbo.

34 Adressen en infobalk HogeschoolRotterdam.

3

Redactioneel

Het Nieuwe LerenDe kritiek op de didactische vernieuwing van het hbo, het zgn. Nieuwe Leren, blijftaanzwellen. Zeshonderd studenten aan delerarenopleidingen van de HogeschoolUtrecht tekenden onlangs een petitie tegenhet volgens hen te zeer op vaardighedengerichte onderwijs. Ook studenten uit hetmbo, waar dezelfde vernieuwingsplannenworden uitgevoerd, kwamen pas tegen hetNieuwe Leren in het geweer. De kritiek spitstzich toe op het geringe aantal contacturen,de verwaarlozing van kennisoverdracht, hetvele groepswerk en de gebrekkige begelei-ding door docenten, met meeliftgedrag alseen van de ongewenste gevolgen. Docentendie niet willen meedoen aan het competentie-gerichte leren, zouden worden geïntimideerd.De vereniging Beter Onderwijs Nederlandopende een Meldpunt Intimidatie. Zes wekenna opening hadden zich zestien klagersgemeld, van wie vijftien werken in het hbo.Professor Heertje drukte zijn afkeer van hetNieuwe Leren in het hbo het sterkste uit. Ineen column in het blad Ondernemen! noemdehij het hbo ziek. ‘Ze bieden valse lesmetho-den, valse vakken, valse arbeidsvoorwaardenen valse beoordelingen aan.’ Sommigescholen hebben volgens hem ‘de karakteri-stieken van een criminele organisatie’. Dekwaliteit en de bestuurscultuur van het hbomoeten volgens Heertje inzet worden vaneen parlementair onderzoek. HBO-raadvoorzitter Doekle Terpstra vindt,zoals u verderop in dit blad kunt lezen, deaanhoudende golf van kritiek op de hoge-scholen onterecht. De tegenstanders vancompetentiegericht leren zouden een terooskleurig beeld hebben van de docentoude stijl. Cvb-voorzitter Jasper Tuytel stelt in deze Profielen dat ‘het compentiegerichtleren bij de HR niet is doorgeslagen. Wijhebben het Rotterdams Onderwijsmodel(ROM). Daar zitten op een evenwichtigemanier kennis, praktijktoepassingen en depersoonlijke keuzes van de student in.’ Een belangrijke discussie, onderwijskwaliteitis immers voor de hele samenleving vanbelang. Profielen gaat inmiddels ook zelf op onder-zoek uit. Hoe krijgt het ROM binnen dedagelijkse onderwijspraktijk handen envoeten? Wat vinden studenten, docenten en lectoren van de verhouding kennis enpraktijk? Profielen zal de discussie over hetNieuwe Leren in 2007 blijven volgen envoeren.

Dorine van NamenHoofdredacteur Profielen

Beste collega’s en studenten van Willem Glaubitz,

De voorbije tijd hebben wij velehartverwarmende reacties van jullie mogenontvangen en hebben jullie ons deelgenootgemaakt van jullie waardevolle en mooie

herinneringen aan Willem.Jullie reacties en herinneringen zijn ons tot

grote steun geweest en hebben ons velemomenten van geluk gebracht, waarvoor

wij jullie bijzonder dankbaar zijn.Wij spreken de wens uit dat jullie – evenals

Willem – zullen genieten van de dagen die jullie gegeven zijn.

Stijntje,Jan-Willem,

Elisa, Pieter, Charlotte en Stijn

TER NAGEDACHTENIS AAN

Vincent MeihuizenOp maandag 13 november kregen we

het droevige bericht van het plotselingeoverlijden van Vincent Meihuizen.

Vincent was student bij ons,op de Hogeschool Rotterdam.

Hij was derdejaarsstudent bedrijfseconomieen vanaf september volgde hij tevens

de opleiding vastgoed en makelaardij in de avonduren.

De collega’s van de hogeschool herkenden inVincent een serieuze en ambitieuze student.

Hij wilde immers niet één maar tweeopleidingen volgen. Zijn medestudentenzullen dat ongetwijfeld ook van Vincent

hebben meegekregen: zijn carrièregerichtheiden zijn gedrevenheid. Hij wilde immers zograag in de voetsporen van Donald Trumplopen. Een van de bijnamen van Donald

Trump is ‘a schoolboy’s dream’. Je mag gerustzeggen dat dat ook ‘Vincent’s dream’ was.

Maar we kennen Vincent ook als gangmaker,als een student die graag het woord voerde,die dol was op aandacht.Vincent hield van

uiterlijk vertoon, van mooie of gekkekostuums, van plezier maken.Vincent was een man van smaak, hij hield van stijlvolle

kleding en hij was dol op de bruisendedingen van het leven.

De Hogeschool Rotterdam, met daarin de clusters financieel management en

management, wil dat beeld van Vincent ookvasthouden: een serieuze en ambitieuzestudent met aandacht voor de plezierige

dingen van het leven. Zo willen we Vincentgraag herinneren.

We willen hierbij namens de school de volgende mensen condoleren met

het verlies van Vincent:Vincents ouders,Vincents broer,Vincents vriendin.

Alle familie en vrienden.Alle medestudentenen studiemaatjes, onder wie ook

vele hechte vrienden.

Vincent, zo veel toekomstplannen, zo veel dromen…Je gaat je eigen weg…

Hogeschool RotterdamClusters HES financieel management en

HES management

TER NAGEDACHTENIS AAN

Sander van der LindenMaandag 25 september was een droevige dag.We kregen het bericht van

het plotselinge overlijden van Sander van der Linden.In februari 2005 kwam Sander van der Linden studeren bij

de Hogeschool Rotterdam. Sander had na twee verschillende mbo-opleidingenlang moeten nadenken over een vervolgopleiding. Hij heeft uiteindelijk

gekozen voor de opleiding bedrijfseconomie, waar hij inmiddels in het derde jaar zat.

De overgang van het mbo naar het hbo was in het begin niet makkelijk,maar gaandeweg vond Sander steeds beter zijn draai. Ondanks dat hij het druk

had met werken en sporten, vond hij steeds meer een balans om ook de studie met goed gevolg te kunnen afronden.

De vakken waarin Sander dingen mocht berekenen vond hij heel leuk.Ook het groepswerk lag hem goed. Daarin groeide hij. In het eerste jaar als

leider en harde werker, in het tweede jaar ook steeds meer als criticus.Hij wilde dingen graag tot in de perfectie geregeld hebben en de resultaten

moesten er ook echt naar zijn.Sander was het type student dat de hogeschool graag ziet komen: gemotiveerd,prettig in de omgang, sympathiek en vooral ook een doorzetter. Met dit beeldin het hoofd nemen wij als school afscheid van hem en zo zullen docenten en

studenten zich hem blijvend herinneren.We zullen hem missen.Er zal veel kracht voor nodig zijn om met de lege plaats die Sander nu

achterlaat, om te kunnen gaan.We willen hierbij namens de school de volgendemensen condoleren met het verlies van Sander: ouders van Sander,Anouk en

Danielle, familie, Stephanie, klasgenoten en bekenden van Sander.

Hogeschool RotterdamCluster HES Financieel Management

2

5

klacht vanstudent trade management gericht op Azië(tma)tegendirecteur opleidingen van het clusterRotterdam Business School (RBS)uitspraak college van beroep GEGROND

Een student startte in het studiejaar 2002-2003 met de opleiding tma. Aan het eindvan het jaar besloot hij over te stappen naarcommunication & multimedia design (cmd). In het laatste kwartaal van het eerste jaartma haalde de student geen punten meer,wat ertoe leidde dat hij een negatief studie-advies met bindende afwijzing (negatiefbsa) ontving. De studie cmd viel tegen ende student vroeg of hij weer terugmochtnaar de opleiding tma. De opleiding gafhem toestemming, ondanks het verstrektenegatieve bsa. Voorwaarde was dat de stu-dent in één jaar zijn propedeuse zou halen.In het studiejaar 2004-2005 begon destudent opnieuw aan de opleiding tma. Het lukte echter niet om in het eerste jaarde propedeuse af te ronden. Toch mocht hijde opleiding voortzetten met een nieuwevoorwaarde, namelijk dat hij in het tweedejaar vijftig punten zou halen. Door persoon-lijke omstandigheden haalde de student inhet tweede jaar onvoldoende punten enwas de propedeuse ook nog niet afgerond.Dit was voor de opleiding reden om op-nieuw een negatief bsa te verstrekken. De opleiding vindt dat de student voldoen-de kansen heeft gekregen. Bovendien vallende bijzondere omstandigheden die de stu-dent geeft niet onder de omstandighedenwaarmee rekening gehouden wordt bij hetnemen van besluiten. Het college van beroep geeft aan dat de stu-dent voor het derde jaar ingeschreven staat bij de opleiding tma. Volgens het ReglementStudieadvies en Afwijzing mag een negatiefbsa alleen gegeven worden in de eerstetwee jaar van de opleiding. Op basis van ditreglement krijgt de student gelijk en maghij verder studeren.

MG

Welles-nietes

Hoe bevalt je werk?Goed, het is heel afwisselend. Ik heb leuke contacten met deklanten en het is makkelijk, niette zwaar werk.

Hoeveel uur per week?Ik werk acht uur bij de DA. En alsschoonheidsspecialiste wisselthet heel erg. Vlak voor de kerst ishet bijvoorbeeld een stuk drukker.

Wat verdien je?Dat verschilt per behandeling enik maak ook kosten doordat ikproducten in moet kopen. Bij deDA verdien ik 6,60 euro per uur.

Draagt je bijbaantje iets bij aanje huidige opleiding entoekomstige carrière?Nee, eigenlijk niet. Alleen degesprekken die ik voer metklanten hebben een beetje temaken met mijn opleiding.

Waar geef je het geld aan uit?Uitgaan, kleding, make-up, leukedingen doen, mijn vriend en sport.

Kun je ervan rondkomen?Makkelijk. Ik kan zelfs sparen.Mijn ouders betalen een deel vande studie. Ik koop zelf weleensboeken. Ik woon ook thuis, dus ik heb verder weinig kosten.

Wat wordt je eerste groteaanschaf als je straks een vethbo-salaris hebt?Een auto. Een klein, simpel,gammel wagentje.

MG

Hanneke Woudt (20)Eerstejaars sociaal

pedagogischehulpverlening

Waar werk je?In het weekend werk ik bij de DA.En verder werk ik voor mezelf alsschoonheidsspecialiste en pedi-cure. Dat doe ik vanuit huis en bijmensen thuis.

Hoe lang doe je dit werk?Zo’n drie jaar. Ik heb een oplei-ding tot schoonheidsspecialistegevolgd. Daarna heb ik veel pro-motie gedaan om klanten te krij-gen en nu is het belangrijk om deklanten te binden door bijvoor-beeld een kortingsbon te geven.

d’rbijKLUSSEN

De concurrentie

Havanna – Hogeschool van AmsterdamNa herhaaldelijke diefstallen van laptops encomputerprocessoren is er bij de ingang vande locatie Leeuwenburg een tassencontroleingevoerd. Steekproefsgewijs wordtstudenten gevraagd de inhoud van hun tas tetonen. Studenten hoeven niet aan hetonderzoek mee te werken. Alleen wanneer debeveiligers echt denken dat er iets niet klopt,halen ze de politie erbij. De maatregel isoverigens bedoeld ter preventie van dief-stallen en niet om de dieven daadwerkelijk opte sporen.

Univers – Universiteit van TilburgVorig studiejaar is een landelijke campagnegestart die studenten van hun leenangst afmoet helpen. De student kan, wanneer hij eenlening afsluit, de tijd die hij kwijt zou zijn aaneen bijbaan, in de studie steken. Het aantallenende studenten is in drie jaar tijd verdub-beld. Studenten lenen echter niet alleen omde studie te kunnen betalen. Ze kijken ook

wat vrienden aan luxegoederen bezitten enspiegelen zich hieraan. Met de bachelor-masterstructuur is het voor de student bijnaonvermijdelijk om geld te lenen. Vooraltijdens de masterfase is het programmazwaar en heeft de student weinig tijd vooreen bijbaan.

Delta – TU DelftUit testen met automobilisten in een rij-simulator blijkt dat vrouwen op N-wegeneerder geneigd zijn in te halen wanneer eenwaarschuwingslampje aangeeft dat het veiligis. Zo’n inhaalassistent is een zeer geavan-ceerd systeem dat rekening houdt met allekarakteristieken van de weg en met snel-heden van tegenliggers. De proefpersonenwaren echter niet te spreken over de toe-passing. Ze gaven aan dat ze het inhalen meteen waarschuwingslampje lastiger vondendan zonder. Bovendien was bijna niemandbereid om voor zo’n systeem te betalen.

MG

feren en een beetje figureren incommercials. Dat is hartstikkeleuk, ik hoef bijna niks te doen enhet verdient aardig. Geen verkeerdbijbaantje dus.

Geleerd op de HR… Ik hebmoeten leren om te voldoen aande eisen van docenten waar ikabsoluut het nut niet van inzie. Ik moet me er dan echt toe zettenom het toch te doen.

Boek… The beauty and the bizzvan Elyse Sewell. Dat is dat meisjedat derde werd bij America’s NextTopmodel. Ze werkt momenteelheel veel in Hong Kong, waar hetboek ook is uitgegeven, dus ikmoest het via internet bestellen.Het is een bundel van haar web-log, heel grappig. Ze heeft vetdroge humor en mooie foto’s.

Film… Geen idee, ik ben eenbeetje een cultuurbarbaar. Ik kijkheel weinig films, daar heb ikgeen geduld voor. Doe mij maareen documentaire. Maar de laatstefilm die ik heb gezien is The Rock,mooie muziek ook.

Cd… Ik download eigenlijk alleenmaar, maar laatst heb ik wel bijnaalle cd’s van Robbie Williamsgekocht uit de vijf euro-bak.

Verslaving… Vroeger was ikhelemaal verslaafd aan muntdrop,maar dat heb ik al heel lang nietmeer aangeraakt. Ik kreeg er lastvan m’n buik van en het schijntvet slecht te zijn voor je bloed-druk. Nu is het, naast internetten,alleen nog maar Disney. Mijnabonnement voor DisneylandParijs is net verlopen, maarvolgens mij heeft mijn vriendje aleen nieuwe gekocht.

Ooit… Hoop ik als fotografe ofmodel een spread in één of andertijdschrift te hebben. En ik wil ooknog een keer naar Disney Tokio,dat is echt het mooiste Disneyparkter wereld.

RJ

Laatst ontvangen sms’je…Haha, dat is echt te erg, van mijnstalker! Die heb ik sinds eenmaand. ‘Wil je eigenlijk wel dat ik stop’, schrijft ‘ie. Ik antwoordhem niet, maar ik vind ’t welvermakelijk. Gelukkig stuurt hijalleen berichtjes om vier uur ‘snachts als ik slaap.

Trots op… Het huisje dat ik pasmet mijn vriend heb gekocht, inhet Laakkwartier in Den Haag. Wezijn tenslotte ‘arme’ studenten enstufi telt niet als inkomen, maar ikheb de makelaar net zo lang lastiggevallen tot we het uiteindelijktoch kregen. Anders waren ze d’rtoch nooit van afgekomen.

Hekel aan… Mensen die zeurendat ze het allemaal zo slechthebben in Nederland. Ze krijgen algenoeg aan subsidies en uitkerin-gen en nog klagen ze dat het alle-maal zo tegen zit. Dat is allemaalrelatief, want zo slecht is het inNederland helemaal niet.

Vijf jaar geleden… Had ik netmijn vwo-diploma en deed ik ietsboekhoudkundigs bij TechnicBenelux. Ik had economie in mijnpakket en in die tijd ging het metde economie zo geweldig dat jezonder diploma overal terechtkon.

Dagje ruilen met… Uh…geenidee, ik vind het eigenlijk wel bestzo. Zal ik maar lekker cliché doen?Dan wil ik wel ruilen met één ofander topmodel om te kijken hoedat nou is in het echt. Nee,serieus, ik ben tevreden.

In het weekend… Rust ik uitvan de rest van de week en heb ik tijd voor mijn hobby’s, fotogra-

Bianca de Jong,ook wel bekend als Toeps,

werd dit jaar verkozen tot Student of the Year.

Ook is ze‘beroepsvoorbijganger’ in

commercials, doet zemodellenwerk en schrijft ze

voor haar eigen weblog,www.toeps.nl.

Tweedejaars communicatie & multimediadesign

foto

: Lev

ien

Will

emse

Wiebenjijdan?BIANCA DE JONG (22)

Profielen kijkt over de heg bij collega-hogeschool- en universiteitsbladen.

4

Zoveel mogelijk publiek trekken is toch niet jemissie?‘Ik ben niet iemand die zegt: “Film gaat dewereld veranderen”. Maar ik geloof wel dat jedoor film anders gaat kijken, de wereld beterkan begrijpen. Bij ons gaat het om reflectie,aanzetten tot nadenken, of pure bewonderingomdat het zo mooi is. Maar je moet het niet tezwaar bekijken, film is ook gewoon vermaak.Ik ga ook naar gewone Hollywood-krakers.Onlangs ben ik nog met mijn kinderen van 11en 14 naar Borat geweest. Ik heb erg gelachen.Vaak wordt gezegd: “Oh, dat is al honderd

keer gemaakt.” Maar je moet niet arrogantworden. Dezelfde thema’s worden steeds opeen andere manier belicht. Het gaat erom hoeregisseurs hun verhaal vertellen. De meestemensen vertellen de verhaallijn na als ik vraaghoe een film was, maar daar gaat het niet om.Ik wil weten hoe het eruit ziet, hoe het klinkt,ondanks het verhaal.’

Naar het IFFR komen 350.000 bezoekers, maarbehalve Lantaren/Venster en Cinerama draaitin de rest van het jaar geen enkele bioscoop inde stad arthouse films. Is Rotterdam wel zo’ngoede filmstad?‘Als je Rotterdam met Amsterdam vergelijkt, is het slecht gesteld met de accommodaties.De afgelopen twintig jaar is er vooral geïnves-teerd door de grote bioscopen. Daar hadden zedoor dat mensen in een lekkere stoel willenzitten. Bij de filmhuizen liepen ze daar langachteraan, bezoekers zaten tot voor kort netniet op sinaasappelkistjes. Er is nu een

inhaalslag gaande. In steden als Arnhem,Groningen en Nijmegen zijn filmhuizen alopgeknapt en ook in Rotterdam gaat het degoede kant op. Binnenkort verhuistLantaren/Venster naar de Kop van Zuid. Een veel betere plek dan het te kleine pand inde Gouvernestraat. Maar Rotterdam is er nogniet, er kunnen nog wel wat doeken bij in hetcentrum. Publiek genoeg.’

Tot 2002 timmerde de gemeente Rotterdamheel hard aan het culturele leven in de stad en vooral aan de audiovisuele sector. MetLeefbaar Rotterdam in het college werd cultuurbijna een vies woord. Heeft de Rotterdamsefilmindustrie daar last van gehad?‘We moesten veel aan het gemeentebestuuruitleggen in die periode. Wat het belang vancultuur was, wie we zijn, wat we doen. Laterging het beter, maar werd er nog steedsgezegd: “Jullie moeten meer sponsors zoeken.”Ons budget bestaat al voor een derde uitsponsorgeld. Het was de onwetendheid. Ik hebhet gevoel dat het huidige college ons beterbegrijpt.’

Het IFFR wil mensen een ruimere blik op dewereld geven. Waarom heeft het IFFR nietmeegedaan aan de discussie over onveiligheiden veranderingen in de Rotterdamsesamenleving?‘Ik heb nooit de behoefte gehad om hetprogramma van het festival aan te passen aande politieke discussie. Het is juist belangrijkom films uit andere culturen aan te kopen omvan te leren. Door de televisie zijn mensen inNederland veel te veel naar binnen gericht. Je ziet dat ook in het landelijke cultuurbeleid.De subsidies voor de distributie vanNederlandse artfilms zijn drie keer zo hoog alsvoor buitenlandse films. Dat riekt toch een

beetje naar eigen volk eerst, protectionisme.Het Rotterdamse Filmfonds zet zijn deuren delaatste tijd gelukkig weer een beetje open.Daardoor kunnen buitenlandse regisseurs hiersamenwerken met een Nederlandse crew. Zo’nkruisbestuiving is veel inspirerender dan eenfilm maken met een geheel Rotterdamse ploeg.Want hoeveel regisseurs hebben we nouuiteindelijk in de stad?’

De drie grootste filmfestivals in ons land, het Nederlands Filmfestival, het documentairefestival IDFA en het IFFR, hebben allemaal eenvrouwelijk directeur. Is dat toeval of is in defilmsector het glazen plafond doorbroken?‘Als je Cinekid meetelt heb je zelfs viervrouwelijke directeuren, maar internationaalkom je bijna geen vrouwen tegen. Een paarjaar geleden werd ik gevraagd voor hetAmbassadeursnetwerk Glazen Plafond. Ik vond dat toen raar, dacht dat zoiets allangniet meer nodig was. Maar als je ziet hoeweinig vrouwen topmanager, hoogleraar of lidvan een raad van commissarissen zijn, weet jedat er nog veel werk te doen is.’

766

Auteur: Sandra van Steen Foto’s: Ronld van den Heerik

Interview

‘Je moet het niet te zwaar bekijken,film is ook gewoon vermaak’

‘VERRASSING EN ONTROERINGFilmfestival-directeur Sandra den Hamer

ZIJN BELANGRIJK’

niet één festival. Wij richten ons op meerderesoorten publiek, smaken en stijlen. Er is eenprogramma gericht op jongeren en één voormensen die op zondag graag een museumbezoeken. Daarvoor werken we bijvoorbeeldsamen met Boijmans van Beuningen, Off Corsoof het RO-theater.’

Er draaien zo’n achthonderd films op het IFFR.Hoe stel je zo’n enorm programma samen?‘We hebben een netwerk van scouts encorrespondenten die ons het hele jaar doorattenderen op bijzondere films. Daarnaast is ereen redactie van acht programmeurs. Mensenmet verschillende expertises: beeldende kunst,Azië, Oost-Europese cinema. Net als ik reizenze de wereld over om films te zien. En wekijken veel dvd’s. Soms vallen rare dingen op. Dat er opeens veel interessante films uitLitouwen komen of uit Roemenië. Met deredactie bepaal ik wat er te zien en te doen istijdens het festival. We onderzoeken wat de‘humuslaag’, de basis is geweest voor deproductie van films in een bepaald land. Daardoen we dan weer wat mee. In het RO-theaterwordt dit keer bijvoorbeeld een urban cultureclub gebouwd, zoals ze in Boekarest te vindenzijn. Met de muziek en het eten van daar. Ik zorg zelf vooral voor de balans van hetfestival, bewaar de eenheid.’

De nieuwste Bond zul je er niet zien,maar wel films uit Uruguay, Iran of België.

Van 24 januari tot en met 4 februari doet Rotterdam er weer even toe op

het wereldtoneel. Met achthonderd filmsen 350.000 bezoekers is het

International Filmfestival Rotterdam (IFFR)internationaal één van de grootste

en belangrijkste. Sandra den Hamer (46)is sinds drie jaar de directeur.

Profielen sprak haar in de meest hectischefase van de voorbereidingen.

Je werkt al sinds je studietijd in de filmwereld.Is cinema altijd je grote liefde geweest? ‘Nee, dat is pas gekomen toen ik theater- en filmwetenschappen studeerde in Utrecht.Als puber scheurde ik de kaartjes in hetplaatselijke theater van Steenwijk. Ik wasenorm onder de indruk van sommige stukken,zoals die van Orkater, een gezelschap dat toenerg in opkomst was. Maar ik twijfelde destijdsnog of ik bouwkunde of psychologie zou gaandoen. In mijn studententijd ben ik begonnenbij het Nederlands Filmfestival. Inmiddels benik vergroeid met het IFFR, maar het verveeltnooit. Ik leer nog altijd veel in dit vak.’

Veel mensen vinden het filmfestival vanRotterdam elitair. Is dat vervelend?‘Elitair staat haaks op het feit dat het IFFR hetgrootste publieksfestival van ons land is.Zestig procent van de bezoekers komt uitRotterdam. Je zou hooguit hun smaak elitairkunnen noemen. Maar vergis je niet, het IFFR is

Kun je wel een stempel op het festival drukkenals directeur?‘Mijn festival is herkenbaar aan de persoonlijkevisie van filmmakers. Geen geijkte vormen,geen Hollywood of dingen die je normaal op tvziet. Verrassing en ontroering zijn belangrijk.Soms vind ik een film persoonlijk niet mooi,maar vind ik het wel belangrijk hem tevertonen. Een strenge, experimentele filmraakt me bijvoorbeeld niet altijd, maar ik kanwel zien dat het mooi en knap is gemaakt. Erzijn films waar je een stevige maag voor moethebben, waarin het bloed van het scherm spat,die met goed vakmanschap tot stand zijngekomen. ‘In de competitie voor de Tiger Awards doet deBelgische film Ex-drummer mee, naar het boekvan Herman Brusselmans. Ik heb nog nooitzoveel debielen bij elkaar gezien, die zoveelvloeken. Maar het is heel goed gemaakt.Talent, dat is wat we altijd zoeken. Sommigemensen noemen ons brutaal, anderen elitair.Zolang er veel mensen op af komen denk ik:“Missie geslaagd”.’

Ik vind het prima om beoordeeld te worden. Maardoe het dan wel goed. Na een functionerings-gesprek. Grondig voorbereid door mijn manager.Met duidelijke uitkomsten. Naar een beoordelingdie gebaseerd is op feedback van mensen die mijecht zagen werken. Mensen die niet een lesjezagen maar mij minimaal twee jaar zagen functio-neren. In verschillende werkdomeinen, onder ver-schillende omstandigheden. Voorafgaand aanmijn beoordelingsgesprek hoor ik ook graag watde consequenties en beloning zijn. Opslag, na-scholing, een eigen flexplek, een eigen secretares-se of… ontslag, overplaatsing, een jaar lang ver-plicht lunchen bij Albron. Want een beoordelingzonder waardering is als een toets zonder cijfer.Nietszeggend. Een schijnvertoning. Beoordelen isbeslissen. Verder bouwen. Als ik zó beoordeeldword, kunnen mensen uit mijn omgeving nietachterblijven. Ik vind het prima om beoordeeld te worden als ikook mijn managers kan beoordelen. Mijn collega’sbij het secretariaat. Niet om ze af te rekenen maarze verder te brengen. Ze te laten ervaren dat eenbeoordeling ook voor hen consequenties heeft. Ikheb gemerkt dat mensen heel anders gaan beoor-delen als ze met regelmaat zelf beoordeeldworden. Vertel mij niet dat er dan een DDR-cultuurontstaat waarin iedereen elkaar controleert. Die cultuur ontstaat alleen als je elkaar afrekent.Als je als beoordelende instantie niet vertelt waaren hoe je aan informatie bent gekomen en wat jewilde beoordelen. Nee, er moet een open entransparante beoordelingscultuur ontstaan dieergens toe leidt: namelijk tot goed functionerendemedewerkers die regelmatig van relevanteanderen horen wat ze aandacht geven maar ookverwaarlozen, afstoten of naar zich toetrekken. Ik vind het prima om beoordeeld te worden als degehele club beoordeeld wordt. Ik pleit voor door-dachte wederzijdse beoordelingen.

René van Kralingen is docent bij delerarenopleiding van de Hogeschool Rotterdam enonderwijsadviseur bij Xzellent.

Beoordelen zonderDDR-cultuur

Column Onderwijs Actueel

René van K

ralingen

foto

: Lev

ien

Will

emse

8

heeft, zal een organisatievorm kiezen metveel regelruimte voor professionals rond hetprimaire proces en met korte hiërarchischelijnen’, adviseert het SBO. Momenteel wordenhbo-docenten echter steeds meer in hetnauw gedreven, weet het SBO. ‘De professional dreigt klem te raken tussende eisen van de markt (…) en de eisen vande bureaucratie in groter wordende en meermarktgerichte organisaties.’ Door docenten meer zeggenschap te geven,behoud je ze langer voor het onderwijs, stelthet SBO. Carrièrekansen in het onderwijslopen nu vooral via het management; wil jehogerop, dan ga je leidinggeven en komt hetlesgeven steeds meer op de achtergrond.Terwijl juist ‘handelingsruimte, tijd en geldvoor professionele ontwikkeling en carrière-mogelijkheden binnen het primaire proces(het directe contact met de student – red.)het aantrekkelijk maakt om in het onderwijste komen en te blijven werken.’

vijftien meldingen van intimidatieNiet alleen verandert de rol van de docentqua vakinhoud, hetzelfde geldt voor zijnstatus binnen het onderwijs en de positie die hij inneemt ten opzichte van hetmanagement. De vereniging Beter OnderwijsNederland opende recent het MeldpuntIntimidatie. Na zes weken telde het meld-punt vijftien klachten van hbo-medewerkers,waaruit pijnlijk duidelijk werd dat er in hethbo een scheidslijn bestaat tussen docentenen managers. BON-bestuurslid Mark Peletiervindt vijftien meldingen een hoog aantal enpleit voor een onafhankelijk onderzoek naarde managementcultuur in het onderwijs.‘Docenten zijn bang en durven hun mondniet open te doen uit angst hun baan teverliezen. Ze zeggen dat niet alleen zij, maarook hun collega's bang zijn. Wij verwachtendaarom dat dit slechts het topje van deijsberg is.’

HOP/JvN

Volgend nummer: opinies van docenten enmanagers van de HR over de veranderenderol van de docent.

Kan een docent in het huidigehoger beroepsonderwijs nog uit de voeten met zijn vakinhoud?

Of wordt hij gemarginaliseerd totstudiecoach en procesbegeleider?Uit verschillende hoeken klinkt de

noodkreet over de veranderende rolvan de docent. Profielen maakte

een kleine inventarisatie.

Steeds meer verzettegen nieuwe rol docent

Ademloos luisteren de studenten naar Ron de Bruin die zijn publiek weet te boeienmet gebaren en wisselingen in intonatie. Met opzet schakelt hij op sommige momentenover op een plechtstatige manier van spreken.‘Ik wenste de Sint niet te imiteren maar hetserieuze van de viering te benadrukken’,motiveert hij na afloop van het college. In het

eerste college staat de goed-heiligman centraal. Bestaat ie?Ja, moet De Bruin na wat door-vragen concluderen. ‘Want erwordt in hem geloofd’, zegteen van de studenten. En: ‘Ja,want hij heeft bestaan, het iseen historisch figuur’, reageerteen ander. Ook De Bruin zelf ishet geloof niet helemaal kwijt.

‘De autoriteiten in het levenvan een kind, de ouders en

de leerkrachten, sprekenover de Sint als eenbestaand persoon’,

legt hij uit. Daarbijheeft de

katholiekeSinterklaas dereformatie

overleefden ook

tegen demoderniteit

blijkt hijbestand. Zijn knechtenzijn nog steeds zwart enzijn vervoermiddelenblijven de stoomboot ende schimmel. De Bruin:

‘Als de Sint op eenHarley Davidsonverschijnt, zullenkinderen denken:dat is ‘m niet.’Het sinterklaas-feest heeft heelduidelijk ook

symboolwaarde, legt

‘Bestaat Sinterklaas?’ Het zal je in een collegezaal maar gevraagd

worden. Docent Ron de Bruin deed het,maar daar had hij dan ook een goede reden

voor; zijn keuzevak Van wild geraas totgillende keukenmeid handelt namelijk

over de decemberfeesten.

de docent uit. Want later komen kinderenerachter dat ze de cadeaus van de oudersontvingen en dat hun ouders dus wat voorhen over hebben. Symbolen waar het sinter-klaasfeest, maar ook kerstmis gebruik vanmaken, hebben zowel een christelijke als eenheidense achtergrond, vertelt hij na afloop.Bisschop Sint-Nicolaas rijdt op een heidenseschimmel en ook de kerstboom heeft niks vandoen met de geboorte van Christus. De Bruin:‘Het christendom heeft in veel gevallen deheidense symboliek geadopteerd om deheidenen sneller voor het nieuwe geloof tewinnen.’Tijdens het college gaat het echter overSinterklaas die, anders dan zijn imago doetgeloven, niet slechts een goedheilig karakterheeft, doet De Bruin uit de doeken. ‘In vroegertijden was het soms een heel gewelddadigmannetje’, vertelt hij over het verhaal waarinSint, als de bisschop van Myra, de tempel vande godin Artemis vernietigde. ‘Hij schakeldetoen een concurrent uit.’ Maar in het gros vande verhalen wordt de Sint omschreven als eengenezer, een kindervriend, een rechtvaardigpersoon en als iemand die het heidendombestrijdt. ‘Hij kan met Christus worden verge-leken’, stelt de docent die daarmee een ver-binding legt met dat andere decemberfeest. Ook de pabostudentes Vera en Kimberlyherkennen na afloop overeenkomsten tussende twee feesten. ‘In Amerika heet de KerstmanSanta Claus, wat in naam dan weer lijkt opsinterklaas. Hoe is dat gekomen?’, vraagt Verazich af. De Bruin biedt hulp. ‘Sinterklaas isdoor Nederlandse kolonisten naar Amerikagebracht waar hij ‘St. a Claus’ werd. Het is aanCoca Cola te danken dat we de Kerstman nukennen als een gezellige dikkerd in een roodpak.’Kimberly: ‘Ik vind het leuk om te weten hoezoiets tot stand is gekomen. Niet alles kun jedirect aan de kinderen in je klas te vertellen,maar het is interessant als achtergrond.’

JvN

illus

trat

ie: A

nnet

Sch

olte

n

BIJ

DE

LES

9

OVER DE

Zo haalt econoom Arnold Heertje inOndernemen!, het magazine van werkgevers-organisatie MKB-Nederland, uit naar bestuur-ders van hogescholen. ‘In het hbo is eenmachtige klasse van beheerders ontstaan die grootschaligheid koestert voor haarbelang’, schrijft hij. ‘Ze hebben belang bijfinancieel rendement door zoveel mogelijkleerlingen door een opleiding te jagen. Zebieden valse lesmethoden, valse vakken,valse arbeidsvoorwaarden en valse beoor-delingen aan.’ Studenten en docenten zijn dedupe. Heertje vindt dat docenten zich meermoeten kunnen richten op het vakinhoude-lijk lesgeven. Zodat, geeft hij als voorbeeld,de PABO’s weer onderwijzers afleveren diekunnen schrijven en rekenen. De bekende econoom heeft het met namegemunt op Norbert Verbraak, collegevoor-zitter van Fontys Hogescholen. ‘Die gooit ermet behulp van de rechter een wiskunde-docent uit die openlijk probeert de studentensolide lessen te geven. Verbraak geeftleiding aan een instituut met de formelekarakteristieken van een criminele organi-satie. Ontmaskering is geboden’, foetertHeertje. Hij pleit voor een parlementaironderzoek naar de kwaliteit en de bestuurs-cultuur van het hoger onderwijs. Dat vindthij belangrijker dan een algehele salarisver-hoging voor docenten, waar verschillendepolitieke partijen om vragen.

in het nauwOok het Sectorbestuur Onderwijsarbeids-markt (SBO), waarin onder andere werk-gevers- en werknemersorganisaties zijnverenigd, is niet gelukkig met de positie vande docent in het hbo en pleit in haar Agenda2010 voor meer zeggenschap van docentenover de eigen beroepsuitoefening. ‘Een onderwijsorganisatie die de zelfstandig-heid van de student hoog in het vaandel

Van wild geraas tot gillende keukenmeid

GEWELDDADIGE SINTEN DE HEIDENSE

KERSTBOOM

De beginperiode‘Mijn vader had vroeger een klein aannemersbedrijf, hij deedvooral timmerwerk. Op eenavond vertelde mijn oudste broerdat hij iemand had gesproken diehuizen bouwde en verkocht. Ik zei tegen mijn vader: “Dat kun-nen wij ook!” Zo begon bij ons deontwikkeling. We kochten stukjesgrond, bouwden huizen en ver-kochten die weer. In die tijd wer-den veel stukken grond verkocht

op de openbare veiling. Mijnvader was daar veel te zenuw-achtig voor, dus moest ik daar-heen. Ik kocht een stuk grond endan riep de notaris me bij zich:“Ik zal je matsen, maar je bentminderjarig en je mag eigenlijkniet kopen. Bel maar snel je vaderop om te komen tekenen.” Heelspannend was dat. Toen al was ikaltijd bezig om een gat in demarkt te vinden, ondernemerzijnde. Niet bewust, dat gingnatuurlijk. Je kunt niet leren ominventief te zijn, dat ben jegewoon. Zo wilden wij grond inAlmelo om huizen op te bouwen,maar de gemeente wilde nietrechtstreeks aan een aannemerverkopen. Toen heb ik een adver-tentie geplaatst met ‘medebouw-er gevraagd’. Daar reageerdenparticulieren op tegen wie ik zei:“Je moet eerst naar de gemeentegaan en die kavel kopen.” Zo hebik twintig of dertig woningenverkocht, dat was in die tijd heelveel.’

Niet om het geld, maar om devoldoening‘Risico’s moet je nemen, maar je moet er niet aan kapot gaan.Reken vooraf niet je winst uit,maar je verlies. Dat is de rodedraad: Alleen risico’s aangaan dieje kunt behappen. Meteen eengrote auto kopen, is helemaalverkeerd. En zeg nou niet: “Ik kanniet bij een klant aankomen meteen aftandse auto.” Klanten waar-deren dat juist. Ik heb tot mijnveertigste vanuit de underdog-positie gewerkt. Je hebt alsondernemer een voorbeeldfunctieen die is veel groter dan je zelfdenkt. Van huis uit heb ik geleerddat het niet om het geld ging,maar om de voldoening. Nietalleen in de zakelijke maar ook depersoonlijke aspecten. Datmensen op je kunnen bouwen.Hoeveel gezinnen zouden wij welniet onderhouden? Ondernemer-schap is heel leuk, maar je moetniet alles vertalen in geld.’

Bouwfraude‘Mijn vader was ongeorganiseerd,zoals dat heet. Aan prijsafsprakendeed hij als enige aannemer uitprincipe niet mee. Dat vond hijstiekem gedoe. Maar hierdoorkonden wij niet bij de regulierebouwmaterialenhandel inkopen,want leveranciers leverden nietaan een ongeorganiseerde aan-nemer. Ik heb nog een oude ad-vertentie uit een vakblad waarinmen waarschuwde om vooral nietaan ons te leveren. Maar met eenbeetje verbaal geweld kreeg jeuiteindelijk je spullen wel mee.Toen ik rond de dertig was, washet niet meer uit te houden.

Andere aannemers keken jegewoon niet meer aan. Dus ophet moment dat we al redelijkgroot gegroeid waren, werden wij ook georganiseerd. Hoewel ik er in de praktijk nog steedsniks mee deed. ‘Ik vond die bouwfraude-enquêteonterecht. Iedereen wist van deprijsafspraken, er was niksgeheimzinnigs aan. Dat het isstopgezet, vond ik prima. Maarhet had op een andere maniergemoeten. Het was opgekloptewaanzin. Ik durf te zeggen datdie aannemers zichzelf niet zoverrijkt hebben als de mediabeweerden, ik heb dat om meheen nergens gezien. De regeringheeft vijftig jaar lang die prijsaf-spraken als iets goeds gepresen-teerd en in één keer werden hetzware overtredingen. Het ergsteis dat de figuren die het naarbuiten hebben gebracht daar alle-maal hun eigen belang bij had-den. Meneer Bos was ontslagenen hij zou meneer Koop wel eveneen hak zetten. Er zat niks op-rechts bij. En dan wordt diebouwaffaire ook nog door eenminister op één hoop gegooidmet omkopingsverhalen, terwijldat iets heel anders was. Vervol-gens werd de hele bouwnijver-heid beschuldigd van iets watenkelingen deden. En nu hebbenwe een achterdochtige cultuurgecreëerd, waar met name demedia schuldig aan zijn.’

Europese integratie‘Ondernemen in Oost-Europeselanden is risicovol. Het hangt erper land van af of de maffia er re-geert of dat er een open structuuris. Het is daar bepaald niet éénpot nat, wij zitten bijvoorbeeldwel in Estland maar niet inLetland. En we zijn nu in Georgiëbezig met automatisering op hetgebied van spoorwegovergangen.Van het spoor zelf blijven we af,in Georgië wordt alles nog doorde staat geregeld en ze zijn daarnog niet zo ver om iets aan hetspoor te doen. Boven alles staatof valt het uiteraard met hetmanagement: Heb je mensen diedaar naartoe willen gaan en hetwerk kunnen uitvoeren? Hoeworden de belangen van hetbedrijf door hen behartigd? Wat betreft de mensen die hiernaartoe komen, is de taal eengroot probleem. Je kunt wel ietsuitbesteden aan een compleetploegje Polen, maar zodra ze bijonze metselaars worden gezetwerkt het niet, dan kunnen zeniet met elkaar communiceren.Dat ze werk zouden afpakken vanNederlanders, is niet reëel. Als jeme morgen vijfhonderdbouwvakkers stuurt, zet ik ze zo aan het werk. Er is genoeg.’

Studeren‘Ik heb het nooit als een gemiservaren dat ik niet lang hebgestudeerd (Wessels deed lts enulo – red.). Mijn talenkennis isslecht, dat vind ik jammer. Ik hebook een kleine woordenschat, datis een nadeel. Maar ik zie maarweinig ondernemers die lang opschool gezeten hebben, in onsvak kun je ook te véél studeren.Mensen moeten meer in de prak-tijk leren. Ik heb ze meegemaakthoor, dat ze na de hts bij me kwa-men. Als ik zei: “Eerst die bouwop, dan naar de calculatie en naarde inkoop, dan antwoordden ze:“Ja, maar daar heb ik niet voorgestudeerd!” Helemaal dodelijk.Een aannemer kan geen onderne-ming opbouwen puur op theore-tische kennis. Mensen die afge-studeerd zijn, hebben een groot

probleem om te beginnen daarwaar ze moeten beginnen. Hetblijven altijd bestuurders en wor-den nooit ondernemers. Ik kannog steeds meepraten overbouwtechnische zaken. En ik benheel leergierig. Ik heb in mijnleven heel veel bedrijfsovernamesgedaan en mijn advocaat zei me:“Jij zou zo mijn werk kunnendoen, door al je praktijkervaring.”Ik heb ook cursussen gevolgd.Spreken in het openbaar raad ikiedereen aan. Sociale vaardig-heden zijn vaak belangrijker danfeitenkennis.’

Te veel regeltjes‘Onze politiek denkt te vaak aan de zieltjes en niet aan depraktische oplossingen. Ze staanveel te ver af van de praktijk. Als beginnend ondernemer ben jetwee jaar financieel verantwoor-delijk voor langdurig ziek perso-neel. Ik weet niet wie dat bedachtheeft, maar het slaat nergens op.Ik ben niet zo vrolijk over

Nederland, wij gaan aan wet- enregelgeving kapot. Een Oost-Duitser zei me laatst: “Zoals hetbij jullie gaat, dat is erger dan bijons vroeger!” De FIOD kan zoondernemers oppakken en in decel zetten. Alsof ze met Holleederte maken hebben. Ze pakken juistbekende Nederlanders aan,mensen die iets betekenen voorde maatschappij hebben eenvoorbeeldfunctie. Ik ken bekendeondernemers die dat is over-komen. Dat kan heel emotioneelzijn, mensen raken daar zeergefrustreerd door. Mijn telefoonszijn weleens vier maanden langafgeluisterd, terwijl ik daar niksvan wist. Ik heb laatst eengesprek gehad met Donner, toennog minister van Justitie. Hij heeftme in drie kwartier niet één keergeïnterrumpeerd. Hij vond hetmaar wat interessant wat ik hemvertelde. Blijkbaar hoort hij depraktijkverhalen van niemand. En hoe gekleurd denk je dat demedia zijn? Koppen die iets heelanders schreeuwen dan deinhoud die eronder staat… daarworden mensen door beïnvloed.Nou, zo wordt het wel een doem-verhaal, hè! Ik ben heel gelukkig.Maar de regeltjes in Nederlandzijn vreselijk en de pers heeft teveel invloed!’

Quote 500‘Sommige ondernemers zeggendat ze er niet in willen staan enschelden op de Quote. Maar alsze er vervolgens voor te weinig instaan, bellen ze om een rectifica-tie. Laten we één ding vaststellen:Echte ondernemers zijn eenbeetje ijdel en een beetje trots.Dat ik er gelukkig mee ben, is welheel veel gezegd, maar ja, als iker nou niet in zou staan en derest wel… Dat is de ijdelheid vande ondernemer! Daar moet jegewoon realistisch in zijn. Ik benniet scheutig met het geven vaninterviews. Dries van Agt zei mevroeger eens: “Blijf zoveel moge-lijk uit de pers, want die wil altijdavontuur.” Dat heb ik ter hartegenomen. Als je boven het maai-veld uitsteekt, gebeuren er somsrare dingen. En dat leer je niet opschool!’

SaS

Dik Wessels (60) geeft eigenlijk nooit interviews.

Voor Profielen maakt hij eenuitzondering, want studenten iets

meegeven vindt hij belangrijk.Wessels is de man achter

megabouwconcern VolkerWessels,hij investeerde onder andere

in Nina Brinks World Online envoetbalclub FC Twente.

In de onlangs verschenen nieuweQuote 500 staat hij op nummerdertien. Een uniek gesprek met

een uniek persoon.

‘Je kunt ook tevéél studeren’

In elk nummer van Profielen eeninterview met een kopstuk uiteen werkveld of beleidsterreinwaarvoor de HR opleidt. Dit keer:topondernemer Dik Wessels.

11

Dik WesselsDe inspirator

TOPONDERNEMER EN BOUWMAGNAAT

foto

’s: R

onal

d va

n de

n H

eerik

131313

Een maand na de verkiezingen hebben de meestemensen de politiek alweer volkomen achter zichgelaten. Het verschil tussen SP en CDA is allangniet meer belangrijk, de slogans hebben immersalleen tijdens de verkiezingen nut. Hoewel ik tij-dens de verkiezingen ook al een driftige fanaticuswas, sla ik nu in de post-stem fase pas echt ophol. En deze dwangmatige obsessie is natuurlijkniets waard zonder een dwangmatig opgelegdedroom. En dus heb ik sinds kort een nieuw voor-nemen: Ik word minister. Wanneer ik vanuit mijn warme bedje door hetraam de kou inkijk, realiseer ik me namelijk keerop keer weer dat er mensen zijn die op straatrondzwerven. Nu valt er te twisten over wiensschuld dat is, maar het blijft een feit dat het te gekvoor woorden is dat dergelijke dingen nog steedsin Nederland kunnen voorkomen. Wanneer ik eenkaakoperatie moet uitstellen in verband metverzekeringsbureaucratie word ik pas echthondsdol. Eens was Nederland een verzorgings-staat, maar met de veramerikanisering van depolitiek kunnen we daar spoedig afscheid vannemen. Ook het typische sinterklaasfeest is niet langerwat het is geweest. Ingeklemd tussen Halloweenen kerst kan de wegwijspiet zijn weg haast nietmeer vinden. En zo is het ook met onze idealengesteld. Het liberalisme lonkt, maar juist tijdensde feestdagen wordt ons gevoel aangesproken.Van oudsher roept men tijdens de kerst al dat jeaan je medemens moet denken, maar tegelijker-tijd moet onze medemens concurreren met hetkapitalisme. Dat is zo ongeveer te vergelijken metde strijd tussen een mier en een olifant. Wie erverliest, is van te voren al bekend. In mijn strijd naar de nieuwe verkiezingen doe ikdaarom een beroep op ieders gevoel. Vote Hasnafor President.

Hasna el Maroudi is tweedejaars studentmodevormgeving aan de Willem de KooningAcademie.

Hasna for President

ColumnH

asna el Maroudi

foto

: Lev

ien

Will

emse

Allianz Grafiekprijs 2006Marin de Jong heeft met zijntweeluik After the fall 2006 deAllianz Grafiekprijs 2006 in dewacht gesleept. Het leverde depas afgestudeerde Willem deKooning Academie-student eengeldbedrag van 10.000 euro op.After the fall is een zeefdruk oplinnen die De Jong op een paneelheeft bevestigd. ‘De Jong heeft

oog voor subtiele details enwerkt op ambachtelijke wijze.Zijn werk is origineel en oog-strelend. Kortom klasse!’, aldusjuryvoorzitter Herman Aarts. De tweede prijs (5000 euro) wasvoor Peter Franssen, eveneensafkomstig van de Willem deKooning Academie.

Bron: www.allianz.nl

Zuid-HollandseVormgevingsprijs 2006De provincie reikt jaarlijks eenstimuleringsprijs uit aan jongevormgevers die net zijn afgestu-deerd. Dit jaar ontving de jury 67inzendingen, verspreid over driecategorieën. Oud-studenten vande Willem de Kooning Academievielen in twee categorieën in deprijzen. Joost van den Bosch enErik Verkerk wonnen in decategorie Visuele Communicatiemet hun project De Kijkdoos, eentv-serie voor kinderen. Maryam Kordbacheh werd eerstein de categorie Productontwikke-ling met haar kledingcollectie.

Maaskantprijs 2006Nada van Dalen, eindexamenstu-dent Mode, heeft op 4 novemberde Maaskantprijs 2006 gewonnen.De prijs is een reisbeurs van 3200euro naar een plek met inspireren-de uitzichten op de beroepsprak-tijk. De jury prees haar bijzonderekijk op de mode, als van een auto-noom kunstenaar. Met haar inge-zonden project won Nanda vanDalen eerder al twee prijzen tij-dens The Dongua Fashion Cup2006 in China.

Havenprijs 2006Twee (voormalige) studenten vande Hogeschool Rotterdam hebbenop 16 november de Havenprijsgewonnen met hun bachelor-scriptie. Met hun afstudeerprojectover ondergrondse opslag vanbulkgoederen, wonnen Gerbenvan Groningen en Frank van deGraaf een geldprijs van 1000euro. De Havenprijs is eeninitiatief van ACtransPORT.

IngezondenMarco Pastors in Profielen 43Gaarne zou ik bij deze mijn onvrede willenuitspreken inzake het verkiezingsnummer vanProfielen. Meer specifiek het plaatsen van eeninterview met een politicus. Het past een bladdat zegt onafhankelijk te zijn niet om op zulkewijze politieke kleur te bekennen. Gewild ofongewild, het plaatsen van eender welke politi-cus, zo kort voor de verkiezingen, is voor eenperiodiek dat beperkt uitkomt not done. Hetontneemt alle andere politieke partijen name-lijk de kans om voor de Tweede Kamerverkie-zingen in uw periodiek gehoord te worden. Uw blad had een keuze moeten maken. Of eenspecial waarin alle politieke kopstukken aanhet woord zouden komen, of in het geheelgeen kopstukken plaatsen. Door het plaatsenvan eender welke politicus zonder zijn rivalen,is het beeld te eenzijdig en veel te beperktvoor een organisatie als de HR. Het veegt alleverdere nuance onder het tapijt. Zeer spijtig,want over het algemeen is uw blad zeergenuanceerd. Ik voel mij als HR-student nietlanger gereflecteerd in Profielen. Het is uw bladgeworden. Toegeëigend door het plaatsen vaneen politiek kopstuk waar vele lezers zich nietin kunnen vinden. Ik moet daarbij vermeldendat het niet om de politicus in kwestie gaat.Balkenende, Bos, Marijnissen en eender welkkopstuk had eenzelfde reactie teweeggebracht.

Sake VisserStudent interieur architectuur/WdKA

IN DE PRIJZEN

13

advertentie

KLEEDJES LIGGEN IN DE KAST

De Film Course is een initiatiefvan dertig hogescholen enuniversiteiten in samenwerkingmet het Nederlands Instituut voorFilmeducatie. Sinds 24 oktober iser iedere week in een andere stadhetzelfde programma te zienvoor studenten van allerhandeopleidingen. Voor het eerst is er dit jaar ook voor regulierebezoekers de mogelijkheid ommee te doen aan de Film Course.In Rotterdam begint het dagjefestivalfilm al om tien uur ’s ochtends in Lantaren-Venster.Het vooruitzicht: Tot vijf uur ’s avonds films en fragmentenkijken onder het motto Let therebe light: and there was cinema.De relatie tussen religie, spiritua-liteit en cinema staat centraal enzal uitgediept worden door eendeskundige. Een lange zit, maarer wordt ons beloofd dat het alle-maal mooi en interessant zal zijn. Onze deskundige en spreekstervan de dag is filmmaakster,criticus, journaliste en docenteaan het Instituut voor Filmeduca-tie Rada Sesic uit Sarajevo, dietussen neus en lippen door ooknog erg betrokken is bij het IFFRen de Film Course. Ze selecteertfilms voor het festival en ook hetmenu van vandaag is door haarsamengesteld. ‘Het wordt ergdynamisch en niet alleen maarlang’, zegt ze. ‘Ik heb goedefragmenten gekozen. Niet alleenqua verhaal, maar ook quakunst.’ Want volgens Sesic kaneen goede film, net als een kerk-mis, het publiek in een staat vanverlichting brengen.

menselijke JezusVia een aantal fragmenten over al dan niet geslaagde Jezusfilmskomen we bij de eerste film: La Ricotta van Roberto Pasolini.In die tijd goed voor een fikse rel,tegenwoordig minder opzien-barend, maar op een slapstick-achtige wijze toch grappig. In zijn historische context eentypische festivalfilm: inventief,dwars en vernieuwend (althans,in het begin van de jaren zestig).Na een paar stukjes uit de tweeberoemdste Jezusfilms van deafgelopen eeuw (Jesus ChristSuperstar en Mel Gibson’s ThePassion of the Christ) lijkt de toongezet. Elke periode heeft zijneigen Jezusfilm waarmee ietswordt gezegd over de maker,maar ook over de rol van dekunstvorm die cinema is. Sesicbespreekt de manier waaropJezus wordt neergezet en legt hetverschil uit tussen een menselijkeen een goddelijke Jezus. Hiernawordt het al een stuk makkelijker

om te beoordelen wat eengeslaagde Jezusfilm is.Dan de tweede film: Mary vanAbel Ferrara uit 2005. Weer eenfilm over bijbelse thema’s alsschuld, boete en de zoektochtnaar verlossing, maar wel ietsmoderner en heftiger dan LaRicotta. De regisseur is in 1993 al eens geëerd op het IFFR meteen retrospectief op zijn werk,wat wel weer een mooi verbandtoont tussen de Film Course ende films die je op het IFFR kuntverwachten.

Niet alle films en fragmentenbenaderen het thema vanuit dechristelijke hoek. Ook komen erboeddhistische films en Bolly-woodproducties voorbij. De laatste film is van eenKoreaanse regisseur, Kim Ki-Duk,waarin het meer gaat over

spiritualiteit dan over religie en wij als kijkers gedwongenworden om onze westerse maniervan kijken en oordelen over eenfilm te herzien. Wat naar onze flit-sende maatstaven eerst tergendlangzaam lijkt te gaan, wordtgaandeweg steeds mooier en naafloop blijf je achter met eenbijna zen-achtig gevoel vanschoonheid en geluk. Over ver-lichting voor het publiek gespro-ken… Deemoedig verlaten wij hettheater.Een dergelijk dagje filmstudiemaakt echt dat je met voorbe-dachten rade naar het filmfestivalwilt gaan om te zien wat er alle-maal nog meer verborgen ligt infilms. Een beetje voorkennis doeteen wereld aan symbolen voor jeopengaan. Zeker de moeitewaard dus.

RJ

Meer informatie over de Film Course opwww.filmfestivalrotterdam.com

15

Wie denkt dat opleidingen zoals commerciële economie enbedrijfseconomie de grootste kans geven op het hoogstestartsalaris heeft het mis. De grootverdieners onder de pasafgestudeerde hbo’ers hebben een technische opleidingafgerond. Technische bedrijfskunde levert met eengemiddeld bruto maandloon van 3284 euro het meest op.Degenen die autonome beeldende kunst afrondden, moetenhet met drie keer zo weinig doen: 1075 euro. Dat is dan ooknog eens de groep die werk heeft gevonden, want van depas afgestudeerde beeldend kunstenaars is maar liefst 41 procent officieel werkeloos.

De stilteruimte op locatieMuseumpark oogt weer als een neu-trale plek waar iedereen, ongeachtgeloof of achtergrond, zich kan te-rugtrekken voor stilte, meditatie ofgebed. Onlangs is er een kast neergezetwaar gebruikers van de ruimte despullen die ze tijdens het gebednodig hebben, in kunnen leggen. De kast is geplaatst na de discussievan begin dit studiejaar over degebedskleedjes en de andereislamitische attributen die continu inde ruimte lagen. Al langer geleden werd de facilitairedienst er, door een christelijkegebedsgroep, op attent gemaakt ennu zijn er dus maatregelen getroffen.Omdat het een neutrale stilteruimtebetreft, wordt van de gebruikersverwacht dat ze kleedjes en andereattributen na gebruik in de kastterugleggen. In de ruimte hangt overigens eenschrijven van de christelijke gebeds-groep waarin zij benadrukt dat hetnooit de bedoeling was om deislamitische attributen weg tekrijgen. ‘Wel is door de schoolleidinggezegd dat jullie spullen weggehaaldzouden worden’, staat er in hun briefaan de islamitische gebruikers van deruimte. Het lijkt de christelijkegebedsgroep sowieso interessant,

schrijft ze, om met hun islamitischehogeschoolgenoten in gesprek tegaan. Op de andere locaties van de HRheeft de discussie over de stilte-ruimtes niet gespeeld. ‘Het stiltecen-trum op de locatie Wijnhaven/Blaakheeft al langer een neutraal uiterlijk’,vertelt facilitair manager MarjoleinPas. ‘Het enige wat opvalt is een aan-gepaste wasbak waar moslims hunvoeten kunnen wassen. Verder zijn ertwee prikborden: Eén wordt doormoslims gebruikt, de ander doorchristenen. Het stiltecentrum wordtmet name door moslims bezocht.Ongeveer een keer per maand maakteen kerkgenootschap er gebruik van,maar de ruimte is daar eigenlijk nietgroot genoeg voor.’ Op de locatie Academieplein is destilteruimte, die voorzover bekendalleen door moslims wordt gebruikt,onlangs verhuisd. Er hangt eenislamitische kalender; de kleedjesworden na het gebed opgerold en inde hoek gelegd. ‘Maar als de besteldekast er is, moeten alle spullen daarin’, laat Jos Wever, hoofd facilitairedienst, weten. Op de Kralingse Zoomis er wel vraag naar een stilteruimte,vertelt facilitair manager FrankSomers. Maar ruimtegebrek op dezelocatie laat de komst van zo’n ruimteniet toe.

JvN

BRUTOSALARIS PAS AFGESTUDEERDENGrootverdieners

Technische bedrijfskunde 3284 euroElektrotechniek 2952 euro

Informatica 2881 euroWerktuigbouwkunde 2787 euro

Bouwkunde 2571 euro

KleinverdienersCulturele en maatschappelijke vorming 1404 euro

Diermanagement 1384 euroCreatieve therapie 1383 euro

Oefentherapie Cesar/Mensendieck 1377 euroAutonome beeldende kunst 1075 euroBron: Keuzegids Hoger Onderwijs 2006-2007

Daarnaast wordt afgesproken datde Hogeschool Rotterdam samenmet het Erasmus MC deVerloskunde Academie Rotterdamgaat oprichten. Deze omvat debacheloropleiding tot verloskun-dige én de masteropleidingklinische verloskunde. Het beroep verloskundige spreekttot de verbeelding. Het begeleidenvan een zwangere vrouw, van degeboorte van een kind en van hetkraambed blijft bijzonder.

nieuwe naam voor dit cluster.De SROV, Hogeschool Rotterdamen het Erasmus MC werken alenige tijd samen in de master-opleiding physician assistantklinische verloskunde. Door deoprichting van de VerloskundeAcademie Rotterdam wordt dezesamenwerking verder versterkt.

DvN

In Nederland vinden we zwanger-schap een normale, gezondesituatie en bevallen kun je dus ookgewoon thuis. Dat doet dezwangere dan onder begeleidingvan een verloskundige. Tegelijker-tijd moeten verloskundigen ookgoed in staat zijn te beoordelenwanneer interventie van eengynaecoloog of kinderarts nood-zakelijk is voor het welzijn vanmoeder en kind. De SROV is, naast die vanAmsterdam en Zuid-Limburg, eenvan de drie verloskundeopleidin-gen in Nederland. Volgend jaarbestaat de opleiding 125 jaar.

Pas in 2008 zullen de eerste stu-denten, zo’n 250, zich bij de HRinschrijven. Dit heeft te makenmet het overhevelen van het bud-get voor deze opleiding van hetministerie van Volkgezondheid,Welzijn en Sport (VWS) naar hetministerie van Onderwijs, Cultuuren Wetenschap (OCW). De oplei-ding zal deel gaan uitmaken vanhet cluster verpleegkunde. Erwordt nog nagedacht over een

14 1514

Voor de negende keer op rijorganiseerde het Internationaal

Film Festival Rotterdam (IFFR) de Rotterdam Film Course,

een ééndaagse workshop in hetkijken naar de betere festivalfilm.

LET THERE BE LIGHT: AND THERE WAS CINEMA

Rijk worden met techniek

Onlangs ondertekenden de Hogeschool Rotterdam,Stichting Rotterdamse Opleiding tot Verloskundige

(SROV) en Erasmus MC een intentieverklaring waarinwordt vastgelegd dat de SROV het voornemen heeft

om te fuseren met de Hogeschool Rotterdam.

HR en Erasmus MC richten Verloskunde Academie Rotterdam op

Dagje filmstudie doet wonderen

1616

Go healthy of Have it like home? Weet je waar dit voor staat, dan heb jewaarschijnlijk goed opgelet toen je je lunchging halen, want het zijn twee van de vijf food moods die HR-cateraar Albron heeftbedacht om zijn klanten en hun wensen in kaart te brengen.

Aan de hand van tienduizend ingevuldeenquêtes op www.whatsyourflavour.nlpresenteerden Froukje de Both en tv-kokRamon Beuk namens Albron de resultaten van het onderzoek. Hieruit bleek dat oudersvan uitwonende studenten zich geen zorgenhoeven te maken over de lunchgewoontenvan hun kroost. Zij blijken namelijk vakervoor gezond te kiezen dan de meeste thuis-wonenden. Deze drang naar een gezondemaaltijd wordt ook sterker naarmate hetopleidingsniveau stijgt. Wel was hetgrootste deel van de gezonde eters vrouw.En het waren ook de vrouwen die hetgrootste deel van de enquêtes, 66 procent,beantwoordden. Mannen zijn over het

algemeen meer het Have it like home-type,dat gaat voor de regelmaat van een alle-daagse bruine boterham met kaas en eenglas melk. De Go healthy en de Have it likehome zijn dan ook de types die het minst inhet schoolrestaurant te vinden zijn.Dan zijn er verder nog de Quick bite (drukdruk druk, dus snel iets tussendoor), de Besurprised (nieuw, exotisch, echt genieten) en deFuel up (lekker, voedzaam, neemt detijd om bij te tanken). Niet dat je nou persein één categorie moet vallen, want Albron iszich er best van bewust dat je de ene daganders in je vel zit dan de andere. Een overlap tussen twee of drie types is dusheel goed mogelijk.

RJ

FOOD MOODS

Hoewel het plan nog in dekinderschoenen staat en deprecieze details nog niet bekendzijn, is directeur van het clusterHES commercieel managementBert Reul enthousiast over deinternetapplicatie Crowfile en haar

mogelijkheden. ‘Wij zijn benaderddoor het bedrijf Tvndra, waar ookeen oud-student van ons clusterbij betrokken is, met de vraag ofwe geïnteresseerd waren om vooronze studenten een platform tegenereren waarop ze de gelegen-heid krijgen zichzelf te profilerenrichting bedrijven. Studenten kun-nen direct contact hebben metwerkgevers, als er een klik is tussen beide partijen kunnen zemet elkaar verder. Inderdaadzoiets als een datingsite. De op-leiding bemoeit zich er alleen meeomdat de opdracht goedgekeurdmoet worden als stage ofafstudeerproject.’

De applicatie past naadloos in deHR-filosofie van Outside In InsideOut, waarin het cluster volgensReul sowieso vooroploopt. ‘Sindsjanuari dit jaar werken wij met eenBedrijvenAdviesDesk waarin weintensief contact hebben metbedrijven voor stages en pro-jecten. Werkgevers weten onzewebsite zeer goed te vinden, watdat betreft hebben wij absoluutgeen problemen met het plaatsenvan studenten.’ De invoering vande individuele profileringsites

moet dan ook vooral gezienworden als extra service aan destudenten. Reul: ‘We zitten nog inde pilotfase, maar de mogelijk-heden van Crowfile, gecombi-neerd met onze eigen applicaties,zijn eindeloos. Het programmakan naast een externe pagina voorbedrijven in principe ook alleinterne onderdelen van een studie-loopbaan in zich herbergen enzelfs na de studietijd blijft het eeninteressante manier om alumniaan de school te binden.’Studieloopbaancoaching is op ditmoment ingebed in N@tschool,maar volgens Reul bestaat erbinnen zijn cluster nogal wat

onvrede over de gebruiksvriende-lijkheid van deze applicatie. Dat Crowfile een toegevoegdewaarde biedt, is wat hem betreftduidelijk. De vraag is alleen noghoe het programma gekoppeldgaat worden aan ontwikkelingenbinnen de HR. Reul ziet wel wat ineen geïntegreerde versie vanCrowfile die aansluit bij de nieuweCRM-applicatie Elion. Op ditmoment wordt bekeken of hetcluster financiële overeenstem-ming kan bereiken met leverancieren beheerder Tvndra. Crowfile zalper cluster geïmplementeerdworden en niet hogeschoolbreed.Het nieuwe cluster Media aan deMaas heeft al interesse getoond.

SaS

Bij binnenkomst op de locatieMuseumpark staan er studenten inrode t-shirts plattegrondjes enbadges uit te delen. En dat is meerdan welkom, want het is evenzoeken in de drukte van standjesen ronddolende studenten. De minorbeurs is groots aange-

pakt. Dit jaar is voor het eerst debinnenplaats overdekt, waardoorer amper grote opstoppingen zijn.En er is genoeg te doen voor destudenten. Zo wordt er gewoktmet verse groenten en kunnenstudenten er gratis lekker eten.‘Op open dagen ontvangen weaankomende studenten gastvrij,terwijl we onze eigen studentenook best eens in het zonnetjemogen zetten’, vertelt verantwoor-delijk directeur John Beeking vanSCOS. ‘En dit was natuurlijk eenuitgelezen gelegenheid. Het lieptegen etenstijd, dus je hebt ookwel gewoon een keer honger. Als je dan lekker gegeten hebt,kun je vervolgens ook met eengoed gevoel een keuze maken.’ Volgens de organiserende dienstSCOS zijn er zo’n 1600 studentenop de beurs afgekomen, ruimhonderd meer dan verwacht.Overigens niet allemaal studentendie in de fase zitten waarin zereeds een minor moeten kiezen.Volgens Beeking zijn er ook eenhoop studenten die nog niet hoe-ven te kiezen, maar die zich welvast oriënteren. Niet onverstandig,gezien het aanbod. Op de avondvan de beurs hebben een vijftigtalstudenten zich ingeschreven vooreen minor. Na twee weken zijn datongeveer 1500 ingeschreven stu-denten. De aanmelding voor deminors verloopt over het alge-meen rustig en gestaag. Met namebij de keuzevakken was – in hetverleden – de inschrijving weleenseen probleem. ‘Het merendeel vande studenten kiest uiteindelijkvoor een minor binnen het eigencluster’, vertelt Beeking. Om ennabij de zestig procent geeft daar-bij de voorkeur aan een verdie-pende minor, tegenover ongeveerveertig procent die een verbreden-de minor kiest (minor buiten hetgebied van de opleiding diebinnen en buiten het eigen clustergegeven kan worden, red.). Binnende verbredende minors vallen ookde vernieuwende stedenminorsdie passen bij de speerpunten vande hogeschool. ‘Het is nog lastigom studenten daar warm voor tekrijgen.’ Tot het moment vanschrijven hebben 86 studentenzich voor zo’n vernieuwende

minor aangemeld. ‘Al met al benik zeer tevreden over de beurs’,aldus Beeking. ‘Er was overalgenoeg te doen. Al zou ik volgendjaar liever iets meer studentenzien die voor een verbredendeminor kiezen.’

RJ

Een tweedehands auto,het laatste nieuws of een

nieuwe geliefde: Mensen op zoekkijken tegenwoordig in eerste

instantie op internet. Een virtuelemarktplaats waar studenten enbedrijven met elkaar in contact

kunnen komen voor stages en projecten is dan ook

helemaal geen gek idee.

Hogeopkomst bij

grootsopgezette

minorbeurs

1616

HES COMMERCIEEL MANAGEMENT BIEDT ‘DATINGSITE’

VOOR STUDENTEN EN BEDRIJVEN

Alexandra (23), tweedejaarsverpleegkunde kiest…

Kind in het ziekenhuis

‘De minorbeurs is mijn eerstestap op zoek naar informatie over de minor die ik wil gaanvolgen. Ik ben benieuwd wat hetallemaal inhoudt. Ik ben pas netbinnen maar ik ga denk ik voorKind in het ziekenhuis. Dat pastbij de opleiding die ik nu volg ende richting die ik op wil, iets metkinderen.’ Er is veel belang-stelling voor Alexandra’s minor. Dat moet voor de lessen geenprobleem vormen, maar met destageplekken zou het weleenslastig kunnen worden, hebben de docenten haar verteld. ‘Maar ik ben vastbesloten, ik hebeen doel gesteld. Misschien ga ikook wel stage lopen in hetbuitenland, we zullen zien.’

De Week van de Chronisch Ziekenis een jaarlijks terugkerendethemaweek waarin aandachtwordt gevraagd voor mensen dieleven met een chronische ziekte.Eén van de drijvende krachtenachter deze week en het sympo-sium op de HR is de kenniskring

Transities in Zorg. Het symposiumbiedt een breed scala aan presen-taties en workshops, waarbij denadruk deze keer lag op jongeren-en kinderparticipatie. ‘Betrokkenheid verwachten vankinderen is iets van deze tijd. Ik heb mijn hele middelbareschooltijd met m’n armen overelkaar gezeten, mij werd nooit wat

gevraagd.’ Onderzoeker en docentAnnemiek Verheij van bureauWESP, staat tijdens haar presen-tatie even stil bij de enormeontwikkelingen op het gebied vankinderparticipatie van de afgelo-pen jaren. Er is een cultuuromslaggeweest in de manier waarop(zorg)instellingen met kinderenomgaan. De werkzaamheden vanWESP staan wat dat betreft sym-bool voor deze omslag: Verheij enhaar collega’s trainen ouders, do-centen en andere beroepskrachtenin het interviewen van kinderen.Doel hiervan is om de belevingen,meningen en behoeften van kin-deren beter in kaart te brengendoor middel van het maken vaneen lijst met kinderkwaliteitscrite-ria. Dit kan in allerlei omgevingen,zoals op school of in het zieken-huis. In de workshop ‘Kinderkwali-teitscriteria: wat heb je eraan?’presenteert Verheij een lijst die zeheeft opgesteld aan de hand vandiepte-interviews op een middel-bare school. De meest opvallendeuitkomst was dat jongeren in deeerste plaats waarde lijken tehechten aan een goede opleiding,ze willen voorbereid worden op detoekomst. Feestjes en faciliteitenkwamen pas later aan bod.

koran onder hoofdkussenHet hoofd van de pedagogischeafdeling van het WilhelminaKinderziekenhuis Utrecht, TonnySnel, heeft ook een onderzoeknaar kinderkwaliteitscriteriagedaan. Snel weet als geen ander

dat het niet altijd makkelijk is omerachter te komen wat kinderennou eigenlijk willen. ‘We hebbeneen cursus bij WESP gevolgd endaardoor wisten we hoe wemoesten doorvragen om de kin-deren hun mening te laten geven.’Eén van de concrete uitkomstenvan de enquête die Snel haarpatiëntjes heeft laten invullen, is het Pijnpaspoort. Hierin kunnenkinderen in het ziekenhuis preciesopschrijven hoe ze bepaalde din-gen willen. Snel: ‘Soms wil iemandgraag de koran onder zijn kussen,tot tien tellen voor het krijgen vaneen prik, of wel of geen praatjemet de dokter. Het zijn allemaalkleine details die de onderzoekenen operaties voor kinderen netiets makkelijker maken en het pas-poort helpt hen hun wensen teuiten. De artsen zijn er enthou-siast over en gebruiken het vaak.’In de lijst met kwaliteitscriteriavan de zieke kinderen stondenzaken als pijn bij het prikken enlekkerder eten hoog genoteerd.Voorzitter van de workshop,medisch antropologe Ria Reis, isenthousiast. ‘We willen in onzecultuur graag dat iedereen overalover meepraat, dus ook kinderen.’Dat dit in de praktijk niet altijdeven gemakkelijk uitvoerbaar is,staat vast. ‘Maar de visie tussenouders, professionals en kinderenis ontzettend verschillend en diekloof moet overbrugd worden.’

SaS

Communiceren met kinderen, daar lag tijdens het symposium in het kader van de Week van de Chronisch Zieken de nadruk op.Want ook al denken volwassenen soms van niet, kinderen weten

heel goed wat ze wel en niet willen. ‘Kunnen jullie een manierverzinnen waardoor prikken geen pijn meer doen?’

19

Het aantrekken van trainees isingegeven door de stijgendestudentenaantallen op de HR. De functie bestaat sinds ditschooljaar. De trainees (twaalf,verdeeld over zes clusters)hebben een korte introductie-cursus gehad en sprongen daarnameteen in het diepe. Wijnand van den Brink is directeurvan het cluster financieel manage-ment, waar vier trainees zijnbegonnen. ‘Men wilde de traineesin eerste instantie het eerste blokalleen mee laten lopen, maar dathad volgens mij helemaal geenzin. Als je dit vak wilt leren, moetje met je voeten in de modder

gaan staan. De eerste paar keerzal het lastig zijn, maar ik ben ervoorstander van om het gewoonin de praktijk te leren en zo nodigterug te koppelen naar de bege-leider als je tegen dingen aan-loopt.’

Trainee Elke Hagenaars (23) deedpersoneel & arbeid en studeerdeaf op training en opleiding:‘Tijdens mijn afstuderen zag ik bijhet cluster financieel managementde vacature voor juniordocent. Dit is precies wat ik wil: trainen,lesgeven en opleiden. Dezefunctie is voor mij de ideale leer-school.’ Het cluster heeft veelpositieve ervaring met het aan-trekken van oud-studenten, aldusVan den Brink: ‘Vorig jaar haddenwe er al een stuk of zes. Vanaf ditjaar is er dus binnen de HR eenofficieel beleid van drie doelgroe-pen, te weten: trainees, midcareer-mensen en seniormedewerkers.Op dit moment doorlopen vieroud-studenten het traineepro-gramma. De verjonging binnenhet docententeam en het enthou-siasme dat die mensen meebren-gen, werkt heel aanstekelijk.’Johan Martens (25) kreeg, nadathij in 2005 was afgestudeerd aande opleiding facilitair manage-ment, een telefoontje van eendocent met de vraag of hij projec-ten wilde begeleiden. Dit jaarkwam de functie van juniordocentvrij. ‘Ik had nooit verwacht dat ikin het onderwijs terecht zoukomen, maar tot nu toe bevalt hetgoed. Ik heb tijdens mijn studieeen differentiatie management &consultancy gedaan. Onderdeel

daarvan was het coachen enbegeleiden van groepen. Wat ookheel aantrekkelijk is aan dezefunctie, is dat ik volgend jaar opkosten van HR een masteroplei-ding mag gaan doen.’ Lastigervindt Johan het feit dat hij zoveelvrijheid krijgt bij zijn werk dat hijsoms bevestiging mist. ‘Niet vanmijn begeleider, want die spreekik regelmatig, maar meer vanuithet management.’ Johansbegeleider Bart van Hasselt erkentdat de zoektocht naar bevestigingbij alle beginnende docentenspeelt. ‘Het docentschap kenmerktzich door een zwareinwerkperiode. Het duurt langvoordat je het gevoel hebt dat jeop de goede weg zit en dat gaatgepaard met veel onzekerheid enbehoefte aan structuur.’ Gebrek aan kennis of ervaringhoeft niet altijd een probleem tezijn, zo laat Elke zien met eenvoorbeeld uit de praktijk. ‘Tijdenseen sollicitatietraining vroeg eenstudent accountancy wat hetverschil is tussen Ernst & Young,KPMG, Deloitte en PWC, oftewelthe big four. Ik had geen idee,maar heb dat opgelost door er eenopdracht van te maken. Een aantalstudenten belde de bedrijven opom te onderzoeken wat de ver-schillen waren op basis van struc-tuur, cultuur, aantal medewerkersen dergelijke. De week daarnawisten we het antwoord.’ Elke’sbegeleider Marius Engelsmangeeft de trainees veel training-on-the-job. ‘Ik geef bij problemen ofvragen direct feedback. Ik garegelmatig bij een junior in de klaszitten en we hebben een intensiefbegeleidingstraject uitgezet.’

dubbele kwestieKlassikaal lesgeven is één ding,maar trainees moeten ook alscoach of projectbegeleiderfunctioneren. In het geval vanJohan is dat zelfs de hoofdmootvan zijn werkzaamheden.Begeleider Van Hasselt is tevredenover Johan, maar is tegelijkertijdniet zo gelukkig met het principe.‘Projectbegeleiding is veel lastigerdan college geven, maar junior-docenten worden er direct vooringezet. Dat is een rare paradox.Een ingewikkeld proces vancompetentieontwikkeling en

gedrag begeleiden, interveniërenen de studenten aanvoelen, datvereist veel meer ervaring dan een standaard verhaal houden ineen klaslokaal. Daarbij, je kuntalleen met competentieontwik-keling bezig zijn als je zelfcompetent genoeg bent in je vak-gebied. Zeker op een manage-mentopleiding als de onze is datheel belangrijk.’Johan erkent zelf ook dat het opzijn minst een dubbele kwestie is.‘Studenten op het hbo mogenveronderstellen dat docenten opzijn minst praktijkervaring hebbenof een universitaire graad. Tochdenk ik niet dat ze nu tekortkomen, het is hooguit een gemisdat ik soms niet uit ervaring kanspreken over bepaalde zaken.’ De trainees krijgen een aanstellingvan maximaal drie jaar, daarnawordt van ze verlangd dat zepraktijkervaring op gaan doen.Finma-directeur Van den Brink: ‘Alswe tegen die tijd een enorm tekorthebben en het bevalt hen en ons goed, is het de vraag of je ze moet laten gaan. Maar aan de andere kant wil je ze ook nietbelemmeren in hun carrièregangen is bagage vanuit de praktijkbelangrijk.’ Van den Brinkrealiseert zich dat het inzetten vantrainees niet hét antwoord is ophet lerarentekort. ‘Er zit absoluuteen maximum aan het aantaltrainees dat een opleiding per jaaraankan.’ Maar hij is enthousiastover de invloed van juniordocen-ten binnen zijn cluster. Bart vanHasselt ziet de trainee-functiesvooral als noodoplossing. In hetgeval van ‘zijn’ trainee Johan is het goed uitgepakt, ‘maar het zou eigenlijk niet moeten kunnen. Op een beroepsopleiding horendocenten met ervaring te werken.’

SaS

Studenten die direct na het behalen van hun hbo-diploma voor de klas gaan staan op de HR. Een verfrissende impuls

voor het docententeam en hét antwoord op het lerarentekort of een uitholling van de beroepsgroep?

Twee dit jaar aangestelde trainees, of juniordocenten,praten erover met hun begeleiders en Profielen.

18

Noodoplossing of verrijking?

Trainees op de HR

Binnen de hogeschool bestaat eenaparte klachtenregeling voor allezaken die te maken hebben metintimidatie, discriminatie of onge-wenste intimiteiten. Op elke

locatie zijn er twee vertrouwens-personen, één man en één vrouw,die tot ieders beschikking staan.Bij hen kan je terecht voor alleswat je dwars zit. Zij moeten jeprobleem serieus nemen en invertrouwen behandelen. Als je ersamen met de vertrouwensper-soon nog niet uitkomt, kan je eenstap verder gaan en een officiëleklacht indienen. Zodra de zaakvoor de commissie verschijnt,weet de klager echter wel wie erover hem of haar klaagt. Geenanonimiteit meer dus.

‘Gelukkig zijn er heel weinig zakendie daadwerkelijk zo ver komen’,vertelt Petra van Gelderen van decommissie ongewenst gedrag.‘Een hoop van de zaken wordt alvia de vertrouwenspersonenopgelost. In de afgelopen drie jaarzijn er slechts vier zaken door decommissie behandeld.’ VanGelderen ziet een stap naar decommissie dan ook als sluitstukvan een lang traject. VolgensMarijke Hengeveld, vertrouwens-persoon van de locatie Academie-plein, haken veel mensen uitein-

delijk af omdat een officiële klachtze net iets te ver gaat. ‘Dan zoe-ken de klagers vaak toch naar eenandere oplossing en blijkt dat ge-woon aanhoren van het probleemal reuze helpt.’ Het zijn vooral de medewerkersdie de deur van de vertrouwens-persoon weten te vinden. Studen-ten blijken vaker naar hun decaante stappen, omdat deze voor velende aangewezen persoon lijkt als jeeen probleem hebt binnen je stu-die. Daarnaast lijken ook de stu-dieloopbaancoaches een frequent

‘Wat zie jij d’r weer lekker uitvandaag!’ Komt dit uit de mond van

je kroegmaatje, dan zal het geenprobleem zijn, maar is het alwéér je

vrijgezelle studiebegeleider met de ‘vlotte babbel’, dan kan er meer

aan de hand zijn. Voor de ergerescenario’s is er zoiets als de

commissie ongewenst gedrag.

Commissie ongewenst gedrag is vooral een sluitstuk

WAT WILLENKINDEREN?

Symposium kinderparticipatie

foto

: Ron

ald

van

den

Hee

rik

aanspreekpunt van de studenten.‘Geen probleem’, volgensHengeveld, ‘omdat de decanen enslc’s ons regelmatig op de hoogtehouden.’

Voor meer informatie overongewenst gedrag en de stappendie je kunt ondernemen, kijk opHint (Mijn services, P&O zaken,Arbo en gezondheid, klachtenre-geling) of vraag de vertrouwens-persoon op jouw locatie.

RJ

Vos zou spreken over de vermeen-de generatiekloof en of dit aan-leiding zou kunnen zijn voor eenheus generatieconflict à la dejaren zestig. Maar de revolutio-nairen onder de aanwezigenwerden al gauw teleurgesteld, erzal namelijk geen conflict komen.Een conflict zou namelijk volgenssommige economen moetenvoortkomen uit de groeiendeongelijkheid tussen de generaties.

De lusten en lasten van onze ver-zorgingsstaat zijn oneerlijk ver-deeld en dat zorgt voor schevegezichten. ‘Onze voorgangerskonden eeuwig studeren, haddende beste WW, WAO en afkoop-regelingen die je maar konwensen en zij kunnen nu op hun lauweren gaan rusten. Wij daarentegen mogen nu voor hen betalen met slechts eenschamele oudedagsvoorzieningin het vooruitzicht.’ Zie hier hetprobleem dat vergrijzing heet,volgens economen een reden toteen conflict.Maar niet volgens Mei Li Vos.Want op heldere wijze weet zijuiteen te zetten dat elke gene-ratie het nog steeds beter heeftdan de voorgaande. Daarnaastontbreekt een tegenstander omhet conflict mee aan te gaan.‘Vroeger was alles beter, maarniemand wil meer terug naarvroeger’, aldus Vos en daar zitnatuurlijk wel wat in. ‘Want wiewil er nou tegenwoordig nog zijngoedkope boodschappen uit de

supermarkt inruilen, of zijn nog goedkopere vliegtickets,mobieltjes, tv’s, computers ofvakantiedagen? Nee, de verwor-venheden van de moderne tijdzijn toch wel lekker. Maar goed,ook een luxeprobleem als dat vaneen ‘krappe’ uitkering of ver-vroegde uittreding is in de ogenvan die economen nog steedseen geldig probleem en dusreden tot een conflict. Want hoegelukkig je ook bent, je wordtvanzelf weer ongelukkig zodra jeziet dat je buurman net ietsgelukkiger is.’ En daar zit ‘m volgens Vos noujuist het probleem: We zeuren teveel. ‘Het maakt niet uit hoe goedhet met ons gaat, er is altijd weliets te zeuren. En dat terwijl ermaar twee generaties zijn dieecht recht hebben om te zeuren:de vooroorlogse generatie (‘maardie zeurde sowieso al nooit, dusdaar hoef je geen conflict van teverwachten’) en de tweedegeneratie allochtone jongeren.‘Maar met wie moeten die dan

een conflict aangaan?’, vraagt Vosvervolgens. ‘Met ouders die henniet genoeg gepusht hebben? Met een lakse overheid die nietoptrad tegen discriminerendewerkgevers? Met het kabinet datde discussie tussen wit en zwartop scherp stelde? Met zichzelf,omdat ze er niet uit hebbengehaald wat er in zat? Met hungeneratiegenoten die wél eenleuke baan vonden?’ Lastig dus.Toch zijn zij de enigen die rechthebben om in opstand te komen,omdat zij in relatieve armoedeleven vergeleken met de anderegeneraties. Zij kregen de minste‘goodies’ van de verzorgingsstaaten slecht onderwijs. ‘Zij zoudenzich eigenlijk eens moeten orga-niseren in een ouderwetse vak-bond’, bepleit Vos.Zolang je lijdzaam blijft afwach-ten en niks probeert te veran-deren, geldt wederom die regelvan Annie M.G. Schmidt: Zeurniet! ‘Zeur niet over de regen alsje met je kinderen naar die witteschool fietst ver buiten je post-codegebied. Zeur niet over devergrijzing als je net een ticketnaar de Galapagos-eilanden hebtgeboekt. Zeur niet over zedeloos-heid als je er zelf ook wel papvan had gelust, maar niet kreeg.Zeur niet over je zakgeld als jenet driehonderd sms’jes hebtverstuurd. Zeur niet over deenergiekosten als je de kraanopen laat staan als je tandenpoetst, zeur niet. Als we minderzeuren hebben we meer ruimte in ons hoofd voor de echteproblemen. Zeuren mag, zeurenhelpt. Maar zeur dan over wezen-lijke zaken. Zeur dus af en toe,maar zeur zinnig.’ Was getekend,Mei Li Vos.

RJ

De Pietje Bell-lezing is eeninitiatief van lector Opgroeien inde Stad Ton Notten en directeurvan de Kunsthal Wim Pijbes.Samen met NRC Handelsbladorganiseren ze een jaarlijkselezing van een tegendraads eneigenwijs iemand die tegen destroom in durft te roeien.

Afgelopen november vond in de Rotterdamse Kunsthal de

jaarlijkse Pietje Bell-lezing plaats. Deze vierde editie was toebedeeld

aan Mei Li Vos, de spraakmakendenummer 38 op de kandidatenlijst

van de PvdA die door de val van de partij naar 33 zetels

geen Kamerlid werd.

PIETJE BELL, ALIAS MEI LI VOS, ZEGT:

‘ZEUR NIET!’

21

De HR heeft drie fondsen waarstudenten een beroep op kunnendoen. Informatie hierover vind jebij de decanen. De Explorer Beurskun je aanvragen bij hetInternational Office.

NoodfondsStudenten die in geldnood komendoor onvoorziene uitgaven,kunnen een beroep doen op hetNoodfonds. Het geld dat de stu-dent via dit fonds ontvangt, is eenlening.

AfstudeerfondsHet Afstudeerfonds komt voort uit een reglement uit de Wetop het Hoger Onderwijs enWetenschappelijk Onderwijs, datbepaalt dat een hogeschool stu-denten financieel moet onder-steunen wanneer de studie doorbijzondere omstandigheden

langer duurt dan vier jaar. Denkaan langdurige ziekte, overlijdenvan een naaste en beoefening vantopsport. Jaarlijks dienen zestigtot tachtig studenten van deHogeschool Rotterdam eenaanvraag in (zie ook close-upAfstudeerfonds op deze pagina).

Explorer BeursDeze beurs is bedoeld voor studieof stage in landen buiten deEuropese Unie. Studenten van deHogeschool Rotterdam zonderNederlandse nationaliteit kunnendeze beurs ook gebruiken binnende Europese Unie.

INTERNATIONALEBEURZEN EN FONDSEN

Er is een flink aantal beurzen enfondsen dat je helpt bij een studiein het buitenland. Meer informatiehierover is te vinden bij hetInternational Office, KralingseZoom, 010 453 6005 of viainternational-office@hro.nl.

Fulbright BeursDe Fulbright Beurs is bedoeld omuitwisseling tussen Nederland en

de USA te bevorderen. Wanneer jein het bezit bent van een hbo-bachelor kun je gebruikmaken vanhet graduateprogramma en kiezenvoor een studie in de USA. Bezoekvoor aanvullende informatie eneisen de website van het FulbrightCenter: www.fulbright.nl

Socrates-uitwisselingsprogrammaSocrates (Erasmus programma) iseen uitwisselingsprogramma vande Europese Unie en vindt plaatstussen de instellingen voor hogeronderwijs in Europa die aan hetprogramma deelnemen. De stu-dent die op uitwisseling gaat,krijgt een beurs om de kostennaast de studie te dekken. www.socrates-programma.nl

Leonardo da Vinci BeursDe beurs die bij dit programmahoort, is bedoeld voor stages inéén van de lidstaten van deEuropese Unie. De hoogte vanbeurs is gebaseerd op kosten van levensonderhoud in het landwaar de stage gelopen gaatworden.www.leonardodavinci.nl

Delta BeursWanneer je in het kader van jestudie naar China of Indonesiëgaat, kun je in aanmerking komenvoor een Delta Beurs. www.nuffic.nl/delta

Talentenprogramma OC&WHet ministerie van OC&W kentdeze beurs toe aan zeer talent-volle studenten die met uit-stekende studieresultaten af-studeren. De beurs is bedoeldvoor het volgen van een studieaan een buitenlandse instellingbinnen de Europese Unie. Debeurs wordt uitsluitend verstrektvoor een volledig academisch jaar. www.wilweg.nl

Stichting VSB FondsDe beurs van de Stichting VSBFonds biedt studenten van de HRde mogelijkheid om in het jaar nahet afstuderen een vervolgstudieof onderzoek te doen in hetbuitenland. De periode in hetbuitenland moet minimaal driemaanden duren. Jaarlijks kunnenacht studenten van de HRgebruikmaken van deze beurs. www.vsbfonds.nl

MG

Veel studenten weten het niet,maar naast het recht op

studiefinanciering kunnen zij ook aankloppen bij diverse fondsen

als ze studievertraging oplopen of voor onvoorziene uitgaven

komen te staan. Profielen zette de fondsen voor je op een rij.

Close-up: AfstudeerfondsEen beheerscommissie komtregelmatig bijeen om deingediende zaken voor hetAfstudeerfonds te beoordelen.Jetty van der Voort, tweedejaarsfacility management, is nu ruimeen jaar studentlid van debeheerscommissie. ‘Tijdens bij-eenkomsten bespreken we deverschillende zaken. De commis-sie schat de situatie in en beslistin onderlinge samenspraak of destudent in aanmerking komt vooreen bijdrage uit het afstudeer-fonds. Hierna wordt nog gekekennaar het bedrag en de duur van deondersteuning.’ Naast twee stu-dentleden bestaat de commissie

uit twee medewerkers van deHogeschool Rotterdam en eenvoorzitter. Werken voor debeheerscommissie is niet zo’ntijdrovende bezigheid. ‘Een uurtjevoorbereiden door de stukken telezen en de bijeenkomsten zelfbijwonen. We komen ongeveer omde zes weken bij elkaar.Bovendien vind ik het een heelleerzame ervaring. Op dezemanier leer ik professioneelvergaderen. Als student heb ik netzoveel in te brengen als deanderen. Zolang ik maar metgoede argumenten kom. En ikkrijg er ook nog een vergoedingvoor’, aldus Jetty.

‘De achtergrond van de aanvraagis ook heel interessant’, stelt ErikTrinconi, voorzitter van debeheerscommissie. ‘Bij overlijdenvan een ouder scheelt het of dezein Nederland woont of bijvoor-beeld in Suriname. Tijdens onzebijeenkomsten worden hele dis-cussies gevoerd over de cultureleachtergronden en hoe deze vaninvloed zijn op de bijzondereomstandigheden. De beheers-commissie is er echter niet om teoordelen over de situatie waarinde student terechtgekomen is,maar slechts om de situatie tetoetsen aan de criteria die leidentot een bijdrage uit het afstudeer-fonds.’

Fondsen en beurzen: Profiteer ervan

20

FONDSEN VAN DE HOGESCHOOLROTTERDAM

OPROEPDe beheerscommissieAfstudeerfonds is op zoek naareen nieuw studentlid. Wil jij ookervaring opdoen in vergaderenen tegelijkertijd leren wat stu-denten motiveert een aanvraag in te dienen? Neem dan contactop met voorzitter Erik Trinconi.E.P.Trinconi@hro.nl of 010 241 4350. Je ontvangt eenvergoeding voor het bijwonenvan vergaderingen.

2524

Een van de manieren waarop de HR wilbijdragen aan de gewenste en noodzakelijketoename van hoger opgeleiden in Rotterdamontvouwt u in de notitie Tweestromenland. ‘Inderdaad. Wil je werkelijk iets doen aan het tekort aan hoger opgeleiden dat gaatontstaan, dan moet je verder kijken dan jekerntaak. Wij zijn een instituut dat zijn kern-taak had en heeft in voltijd hbo-opleidingen,en dat zal ook altijd zo blijven. Maar er is inde loop der jaren ander onderwijs op ons padgekomen zoals bijvoorbeeld de lectoraten,kenniskringen, masters en diplomagerichtemaatwerktrajecten. Met name die laatstevorm van onderwijs gaat een belangrijke rolspelen in het opkrikken van het Rotterdamseopleidingsniveau. Deze trajecten zijn bedoeldvoor mensen met een uitkering of werk-nemers die werken op hbo-niveau maar hetpapiertje niet hebben; eigenlijk een heeldiverse groep. Zo kan een bedrijf besluitenom het zittende personeel op te scholen. En met de Rotterdamse sociale dienst SoZaWehebben we afgesproken dat jaarlijks ongeveerhonderd mensen hun opleiding met behoudvan uitkering kunnen afmaken. Op zo’nmanier halen deze mensen, later in hun levendan iemand die van de havo of het mbo komt,alsnog hun bachelordiploma. Dat is goed voor hen, en voor de stad. En natuurlijk ookvoor de hogeschool, al was het maar omdatgebouwen en voorzieningen zo intensievergebruikt gaan worden.

De Hogeschool Rotterdam heeft de afgelopenjaren een flinke groei gekend. Ook dit jaar iser weer een toename van vier procent meerstudenten dan het vorige jaar waardoor wenu op een studentenaantal komen van om ennabij de 26.000. Hoe verklaart u die groei enverwacht u dat die groei doorzet?‘Vier, vijf jaar geleden had ik nooit kunnenvermoeden dat de HR zo zou groeien. De hogeschool had jarenlang een groeiper-centage van twee à drie procent. De fusie met de HES, de invoering van het RotterdamsOnderwijsmodel (ROM) en de meer externegerichtheid hebben alles bij elkaar gezorgdvoor die grote groei. Of de negatievepubliciteit over Inholland daarbij een rolspeelde? Vast wel, maar vergeet niet dat wijeen opleidingenpakket bieden dat slechtsvoor een derde deel ook door Inholland wordtaangeboden. Die andere factoren spelen dusook een rol. Feit is dat ik zelf zo’n groei niethad verwacht. Ik weet ook niet of het zo zalblijven, maar zelfs als de groei stagneertzitten we over twee jaar op 28.000 studen-ten. De Academie voor Verloskunde komterbij, en dat zijn ook weer 400 extra studen-ten. Zo kom je een eind richting de 30.000.Meer dan dat zullen het er waarschijnlijk nietworden, alhoewel ik voorzichtig bengeworden om dat al te stellig te zeggen.Tenzij je gaat fuseren.’

Collegevoorzitter Jasper Tuytel is een man met een missie. Een man diehet als zijn maatschappelijke opdracht ziet een bijdrage te leveren aan

het verhogen van het opleidingsniveau van Rotterdam, de stad waarvoorelke hoogopgeleide telt. ‘Veel en goed toegeruste professionals leveren

aan Rotterdam en de regio’, dat is waar het om gaat. ‘En de komendejaren wordt de behoefte aan hoger opgeleiden alleen maar groter.’

Wat betekent dit voor de toekomst van de hogeschool? Op de drempelvan een nieuw jaar schetst Tuytel de koers voor de komende periode.

Heeft de hogeschool plannen om te fuseren of de samenwerking met andere hogeronderwijsinstellingen uit te breiden?‘Ik heb me altijd voorstander verklaard vansamenwerking. Ik vind dat we in Rotterdamde krachten moeten bundelen en daarom desamenwerking moeten blijven zoeken metInholland en Codarts. Dat betekent niet dat de concurrentie verdwijnt, want er blijft altijdeen enorme concurrentie binnen deinstituten: met studenten die van de eneopleiding naar de andere overstappen enstudenten die minors bij andere opleidingenvolgen. Je houdt elkaar dus al scherp, daar isniet per se een andere hogeschool voornodig. ‘Een fusie met de Erasmus Universiteit (EUR)zie ik niet gebeuren. Dat mag wettelijk nieteens. Wel ben ik voor een betere samen-werking. Zo stromen veel van onze economie-studenten al door naar de EUR. Je zou in debachelorfase veel meer samen kunnen doen.Kijk je naar de eerstelijnszorg in Rotterdam,dan zie je dat de huisartsen door de EURworden opgeleid en de verpleegkundigendoor ons. Daar is samenwerking dus heellogisch, maar er is meer mogelijk. Voordat ikdaar verder op inga, wil ik eerst eens met de

nieuwe voorzitter van het college van bestuurvan de EUR gaan praten over samenwerkingmet het hbo. In maart treedt hij aan. Daarnazou je projectgewijs met elkaar aan de slagkunnen. Over de verhoudingen met de ROC’sheb ik weinig te klagen. Die zijn goed en delaatste jaren ook duidelijk verbeterd. Er komen bovendien steeds meer studentenvia de ROC’s bij ons binnen, alhoewel we inRotterdam achterblijven bij de landelijkecijfers. Daar is toch nog wel een wereld tewinnen.’

Sinds het Positionpaper uit 2003 zet de HRzich neer als een Rotterdamse hogeschool,met een Rotterdamse manier van werken:denken én doen. Ook positioneert de HR zichdaarin middenin en ten dienste van deRotterdamse samenleving. Hoe schetst u dierelatie met de stad op dit moment en in detoekomst?‘Er gebeurt heel veel. Waarschijnlijk kunnenwe op 1 augustus 2007 een aantal oplei-dingen huisvesten op het RDM-terrein en zoeen reële bijdrage leveren aan productinno-vatie in Rotterdam. Verder heb ik degemeente aangeboden om een rol te spelenbij het herontwerp van brede scholen, en zijn

we natuurlijk heel druk in Zuidwijk wat op zalgaan in het Pact op Zuid. Deze voorbeeldenzijn bepaald niet uitputtend. Er is heel veel tedoen. Punt is wel dat je bij het werken in dereële samenleving, in tegenstelling tot eenschoolse situatie, gebonden bent aan debeperkingen van alledag. Je kan in Zuidwijkvan alles willen, maar als de woningcorpora-tie en KPN er samen niet uitkomen wat betreftde ict-infrastructuur, kan de hogeschool ookniet verder. De buitenwereld bepaalt dan hettempo en niet wij. Soms gaat het snel, somsheel traag. Zo heeft RDM het afgelopen jaarbijvoorbeeld bijna stilgelegen omdat OBR, hetHavenbedrijf en Stadshavens er onderling nietuitkwamen.‘Daarnaast kunnen we prachtige plannenmaken waarbij de HR bijdragen levert aan de Tweede Maasvlakte, Randstadrail of eenonderzoek naar nieuwe energievormen. Maar dan moet er wel iets mee gebeuren.Projecten moeten in een reële settingplaatsvinden, vind ik. Het belangrijkste waarde HR voor staat, is immers mensen op teleiden voor de arbeidsmarkt door hen te latenwerken aan reële, innovatieve projecten. Dat willen we, en proberen we met het ROMen Outside In Inside Out. Je hoopt dat destudenten dat zo leuk vinden dat ze na hunstudie hier in Rotterdam blijven werken. En dat we daarmee goed toegerusteprofessionals leveren aan het Rotterdamse en aan de regio. Want dat is hard nodig.’

Auteur: Jos van Nierop Illustrator: Kwannie Tang

hoogopgeleide TELT

ELKE

‘In de notitie Tweestromenland denken wehardop na over de organisatorische aspectenvan deze ontwikkelingen. De gedachte is om een dagstroom en een avondstroom in te roosteren met in totaal drie dagdelen: ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds.Natuurlijk staan er nog veel vragen open.Want hoe ver ga je? Tot hoe laat moeten demediatheken en bedrijfsbureaus ’s avondsbijvoorbeeld geopend blijven? Het is de vraagof de huidige organisatie voldoende is toe-gerust voor deze verbreding van ons onder-wijsaanbod. En ga je toch naar een nieuweorganisatie toe, zou je de huidige acht stedenen zeventien clusters dan ook niet betermoeten stroomlijnen? Op de gevolgen vandeze vernieuwingen voor de organisatiestruc-tuur kom ik graag in een volgend nummervan Profielen terug.’

Doekle Terpstra, voorzitter van de HBO-raad,stelt, verderop in dit blad dat het hbo dekritiek van met name de vereniging BeterOnderwijs Nederland op het competentie-gericht leren, niet duidelijk genoeg pareert.Wat vindt u van de aanzwellende kritiek ophet competentiegericht leren en is er in detoekomst in dit opzicht een koerswijziging van de HR te verwachten?‘Het compentiegericht leren is bij ons nietdoorgeslagen. Wij hebben het RotterdamsOnderwijsmodel (ROM). Daar zitten op eenevenwichtige manier zowel kennis, praktijk-toepassingen als de persoonlijke keuzes vande student in. En dat leidt tot competenteberoepsbeoefenaren. Dus als je het ROM hebtdoorlopen, heb je je de competenties eigengemaakt en ook voldoende kennis opgedaan.De komende jaren is er dan ook geen koers-wijziging op dit gebied te verwachten.’

Serge Glorie (35), derdejaars student aan de opleiding docentbeeldende kunst en vormgeving aan de Willem de Kooning

Academie (WdKA), loopt stage bij Kunst van de RotterdamseAvondschool (KRAS) en begeleidt daar cursisten

met een verstandelijke beperking. Na het volgen van de minorcreativiteit in sociaal werk wilde hij graag lesgeven

aan een bijzondere doelgroep.

27

Stage en beroep

foto

: Ron

ald

van

den

Hee

rik

Van KRASSEN naar KUNST

Serge: ‘Tijdens mijn stage wil ikgraag leren om de cursisten tebegeleiden en te stimuleren enom zo hun creativiteit op eenhoger plan te brengen. Het niveau varieert heel erg.Sommigen krassen alleen maar,terwijl anderen alweer veelverder zijn. Het verschil met les-geven aan een klas is dat je hiergeen opdracht kunt geven. Iederecursist werkt aan een eigenschilderij met een eigen thema.’ Marleen: ‘Dat maakt deze stageook heel intensief. Serge moetsteeds omschakelen per cursist

en met nieuwe materialenkomen. Het is overigens nietongewoon dat studenten stage-lopen bij instellingen in plaatsvan een school. We willen welgraag dat onze studentenminimaal één keer stage lopen op een middelbare school en het liefst een VMBO-school. Diescholen hebben geen positievenaam, maar we merken dat destudenten er enthousiast vanterugkomen.’Serge: ‘Ik maak echt onderdeel uitvan KRAS. Ik doe aan alles mee.Zo was er laatst een jubileum enhielp ik net als iedereen mee metde organisatie. Verder word ikheel vrij gelaten, er zijn niet zo-veel regels waaraan ik me moethouden. Ik mag best af en toe deplank misslaan. Zo kan ik ook totcreativiteit komen.’

Marleen: ‘Je kunt toch ook welterugkoppelen? Dat is wel debedoeling bij een stage. We gaanéén keer per jaar op bezoek bijde student op de stageschool.Tussendoor zijn we altijd bereik-baar. Als er problemen zijn,weten de studenten ons wel te vinden. We vinden het ookbelangrijk om contact met hetwerkveld te houden.’Serge: ‘De opleiding is gericht ophet docentschap en niet echt opbegeleiden van bijzonderegroepen. Ik zit met mijn stageook een beetje in het vaarwatervan bijvoorbeeld sph (sociaal-pedagogische hulpverlening). Zij missen de didactische vaardig-heden op het vlak van de beel-dende kunst en vormgeving dieik wel heb.’ Marleen: ‘Er is op het momentveel aandacht voor kunst doormensen met een beperking. Jemerkt dat meer studenten eenstage zoeken waarbij ze metdeze doelgroep kunnen werken.Helaas is een gevolg daarvan datstudenten voor hun minorbijvoorbeeld naar pedagogiek ofeen andere sociale opleidinggaan en deze niet bij ons volgen.’Serge: ‘De cursisten zijnspontaan. De één beschouwt jeals een goede vriend en de andernoemt je meester. Aan het eindvan mijn stage hoop ik dat ik decursisten meer zelfvertrouwenheb kunnen geven. Ik wil ze vol-waardig behandelen en ze deerkenning geven die ze missen.’

MG

Afgestudeerd

MADELEINE BERKHEMER

foto

: Lev

ien

Will

emse

gekenmerkt door erotiek en sen-suele, vrouwelijke vormen. Een van haar uitspraken over deseksuele context van haar werk(‘Kunst zonder seksuele ladingheeft geen bestaansrecht’) achter-volgt haar tot de dag van van-daag. ‘Iedereen begint erover,alsof ze alleen maar iets seksueelsin mijn werk willen zien. Ik zie eenwereld van verschil tussen seks en erotiek. De beeldtaal die ikgebruik is wel erotisch, ik ben ook niet op mijn achterhoofdgevallen, maar in mijn ogen is hetvooral een beeldtaal van mooievormen en lijnen. Als ik alles moetgaan uitleggen en nuanceren blijfter geen ruimte over voor defantasie.’

Als ze tijd had en iemand zou haarervoor vragen, dan zou Berkhemerbest graag een poosje de scepterzwaaien over de WdKA. ‘Ik zouiedere vorm van overheidssubsi-die afkappen, laat de studentenzelf maar betalen. Dan gaan zeweer eens nadenken of ze welecht kunstenaar willen worden.Kunstenaarsschap is kiezen voorvrijheid, maar daar moet je danwel mee weten om te gaan. Nuzitten er veel twijfelaars die nogniet precies weten wat ze willenen kijken of ze tijdens de oplei-ding wat leuks tegenkomen. Maareen kunstenaar kan je niks leren,die kan je alleen steunen.’

RJ

Tot 1996:mode aan de WdKA

Nu: autonoomkunstenares,fotografe en

vormgeefster

Twaalf jaar geleden stond ze al eens in Profielen met haar stagein het modebolwerk Parijs. Inmiddels heeft ze de mode

afgezworen en is Madeleine Berkhemer bezig met meer tijdlozezaken. Zoals haar drie alter ego’s Milly, Molly en Mandy,

die ze ooit nog levensgroot in marmer hoopt te zien.

Bij binnenkomst in haar atelier inhartje Rotterdam loop je vrijwelmeteen deze drie bevallige damestegen het lijf. Uitgesneden in kar-ton staan de drie schaars gekleedbij de zithoek. Het zijn drie ver-schillende verschijningsvormenvan Berkhemer (1973), ontleendaan het kinderboek Milly, Molly,Mandy geeft een partij. ‘Het ideedat drie mensen één konden zijn,fascineerde me. Elk mens bestaatin verschillende werelden, dus ikprobeer voor ieder van deze driedames een eigen wereld tecreëren. En dat moet dan in totaaleen beetje mijn wereld worden.’ Bij de modeshow van haarafstuderen aan de WdKA lietBerkhemer dertig modellen overde catwalk lopen met niet meeraan dan een paar elastieken. Nietbepaald mode volgens het boekje,

maar ze had een docent die haarconceptuele aanpak snapte enverdedigde. Daarbij exposeerdeze ongeveer driehonderdtekeningen en schetsen die enormenthousiast werden ontvangen. Mode zou het niet worden en dusging ze aan de slag met tekenin-gen en sculpturen. Hierdoor kreegze meer belangstelling van museaen verzamelaars, waardoor zesinds 2000 voornamelijk buiten-landse kopers trekt. Want op deeen of andere manier vinden deNederlandse musea, fondsen ensubsidieverstrekkers haar werkmaar niks. ‘Ik weet ook niet waardat aan ligt. Misschien aan decalvinistische achtergrond vanveel Nederlanders. Onder dejeugd heb ik wel aanhangers,maar daar lijkt ’t op te houden.’Haar buitenlandse bewonderaarskiezen niet voor ‘zomaar iets leuksaan de wand’, maar willen echt‘een Berkhemer’. Die ‘echteBerkhemers’ worden doorgaans

Gemist op de HR: Een stukje kunstgeschiedenis,zodat je weet wat waar vandaan komt.

Geleerd op de HR: Als je iets wilt, moet je het zelf doen

26

KRAS heeft de opleiding bena-derd om de kunstlessen op eenhoger plan te brengen. Marleenvan Arendonk, stagecoördinatoren docent van de WdKA, levert nu regelmatig stagiaires die metcursisten aan de slag gaan. KRASis zo tevreden over de samen-werking en de didactischekwaliteiten van de studenten, dat ze de kunstlessen wil uit-breiden naar een extra vestiging.Helaas kan de opleiding nietvoorzien in voldoende studentenom dat te realiseren.

CURRICULUM VITAE1992 – 1996 studie mode aan de WdKA

1997 eerste tentoonstelling in galerie Cokkie Snoei, Rotterdam

1997 – heden bijna honderd ‘One Woman’ en groepstentoonstellingen in binnen-

en buitenland, negentien performances met onder andere Milly,

Molly & Mandy, diverse designs voor t-shirts, skateboards,

tijdschriften, kaarten etc.

28

Eigenlijk is poker helemaal geengezellig spelletje. Wie het wel-eens heeft gedaan, was de heleavond bloedserieus en fanatiekbezig, of speelde ‘gewoon’ voorde lol en verloor jammerlijkbinnen een paar rondes. Nee, aan

Afgelopen zomer lijkt poker te zijngeëxplodeerd in Nederland.

Zelfs in het studentencafé vanMuseumpark, voor de gelegenheid

omgedoopt tot Kaatje Poker,wordt er gespeeld.

Op een donderdagavond innovember ga ik eropuit om

de verslavende kanten van dit viruste onderzoeken.

een pokertafel geen koetjes enkalfjes, maar double-ups en folds.Iedereen wil winnen en heeft eengrote hekel aan geld verliezen.Wie dit niet serieus neemt, maakthet zowel zichzelf als zijn tegen-standers aardig onmogelijk.Maar wat is er dan zo leuk?Eigenlijk alleen het winnen, opwelke manier dan ook. Dit kan optwee manieren, namelijk door tebluffen of door simpelweg beterekaarten te hebben. Want het gaater helemaal niet om wat voorkaarten je hebt, maar wat je jetegenstander laat denken dat jehebt. Niks mooiers dan jetegenstander zenuwachtig zienfolden nadat je zojuist all-in bentgegaan op een waardeloze tweeen boer. Je tegenstander hadeigenlijk een pair, maar na jouw

monsterinzet begint hij toch tetwijfelen of dat wel genoeg is enbesluit uit voorzorg te passen.Kassa! Want ja, dat is poker.

onpeilbare fantoom uithangenMaar is het dan geluk of kunde?Een beetje van beide, want, jeraadt het al, dat is poker. Hoemeer je oefent, des te beter je het spel doorkrijgt. Maar danmoet je ook nog je tegenstandersdoorkrijgen. Is hij nerveus? Is ’t een lefgozer? Denkt hij mij teslim af te zijn? Speelt hij alleenals hij echt goede kaarten heeft?Het is deze menselijke factor die

pokeren zo interessant maakt,want als je goed speelt ben jeongrijpbaar, iedereen te slim af.En zeg nou zelf, wat is er mooierdan een zak geld winnen, deonpeilbare fantoom uithangen,ontzettend geluk hebben en danook nog eens de bewonderingvan je medespelers oogsten. Alsje wint natuurlijk...Maar hoe leuk is het om naar eenpotje poker te gaan kijken? Op tv,Mondaynight Poker op Veronicabijvoorbeeld, nog best leuk. Jeleert van de commentatoren ende topspelers en bovendien kanje de kaarten van alle spelerszien. Zo niet bij een donker toer-nooitje als bijvoorbeeld KaatjePoker. Iedereen houdt angstvalligzijn kaarten uit het zicht, zodathet enige wat je ziet decommunity cards en de inzetzijn. Wat er dan voor de toe-schouwer overblijft, is van eenafstandje de verschillende type

spelers te bekijken, want die zijnonveranderlijk bij elk potje aan-wezig. Uiteindelijk staat er tochmaar één triomfantelijk op en datzie je vanzelf wel. Een kort over-zicht: De Opgewonden Vrolijke speler(tikje nerveus, maar hij probeertde spanning van zich af telachen, wil nog weleens gelukhebben), Mr. Cool (hij is cool, geen ideedus wat je aan hem hebt. Wintvaak, maar verliest lullig), de Pimp Daddy (doet vooral heelcool, omdat hij ’t spel zo stoervindt, maar bakt er niet veel van,zegt ’t meest: ‘Tja, da’s poker’), De Nerd (berekent de kans datzijn kaarten inderdaad de bestezijn en kleedt je vervolgenshelemaal uit. Wacht vaak lang opgoede kaarten). En uiteraard: Het Stalen Gezicht(waarvan iedereen zich nogsteeds afvraagt of hij pokerüberhaupt wel leuk vindt of dathij gewoon zo geprogrammeerdis. Wint alleen als het om veelgeld gaat). Hoe eerder je deze verschillendespelers leert kennen, des te beterkan je met ze omgaan in eenfreeze-out toernooitje zoals datbijvoorbeeld weleens in Kaatje P.wordt georganiseerd. Prijzenpotongeveer 600 euro, want je moetwel echt willen winnen natuurlijk.Dat is poker.

PokerlingoRaise – een verhoging van deinzet.Double-up – de inzet van jetegenstander verdubbelen. Een raise die ’m goed bang kanmaken of je een hoop geld kankosten.All-in – Je zet alles in wat je nogtot je beschikking hebt. Alles ofniets.Fold – stoppen. Je vindt je kaartenniet goed genoeg om mee tegaan met de raise van je tegen-stander.

Community Cards – de (in totaal)zeven kaarten die voor iederespeler zichtbaar op tafel liggen.Worden in drie beurten gelegd,eerst drie (de flop) en dan nogtwee keer één kaart erbij (de turnen de river).Freeze-out – veelvoorkomendepokervariant. Simpelweg: thewinner takes it all.

Kijk op www.pokerinfo.nl vooreen uitgebreide speluitlegOf op www.kaatjepoker.nl voorinfo over de voorgaande of vol-gende toernooien.

RJ

DOGVILLEO.a. met Gouden Kalf-winnaar Frank LammersDogville is dit jaar de kerstvoorstelling van het RO Theater.Inderdaad, een theaterbewerking van Lars Von Triers gelijk-namige film uit 2003 met Nicole Kidman in de hoofdrol. Tom, de dorpsfilosoof uit het conservatieve gehucht Dogville, stuittijdens zijn avondwandeling op de aantrekkelijke Grace. Zij isop de vlucht, hij stelt voor haar in het dorp op te nemen. De dorpelingen stemmen morrend toe, met als voorwaarde dat Grace bereid is om voor iedereen klusjes te doen. Maar als blijkt dat Grace door zowel de politie als de maffiawordt gezocht, neemt de angst van de bewoners grote vormenaan. Met hun angst neemt ook het misbruik toe. In het bezit van een Studenten Uitpas? Dan betaal je voorDogville geen € 14,50, maar € 8,-.

Dogville19 t/m 23 en 26 t/m 30 dec

20.15 uur, Rotterdamse Schouwburgwww.rotterdamseschouwburg.nl

Met de gratis Studenten Uitpas van het Rotterdams Uitburo krijgje het hele jaar door korting – tot 75% - op uitgaan bij 28Rotterdamse theaters, podia, clubs en musea. Nog geenStudenten Uitpas? Op www.studentenuitpas.nl vind je meer info over de Uitpas énje kunt de Uitpas gratis en vrijblijvend aanvragen.

Hogeschoolpoker

29

foto

: Lev

ien

Will

emse

30

Doorbraak of zwanenzangvoor Jamiroquai *****Eén van de eerste groepen waar-over in Profielen een recensieverscheen, was het EngelseJamiroquai. Het moet rond 1996zijn geweest dat Jay Kay desingle Alright de hitlijsten in-zong, maar daarin niet hoogeindigde. De recensie destijdswas lyrisch over de kwaliteitenvan de groep die het stemgeluidvan Stevie Wonder combineerdemet discoklanken en af en toezelfs met een didgeridoo. Metname door het gebruik van ditAboriginal-instrument werd degroep eerst als zoveelste Ausi-talent neergezet, maar zo exo-tisch was de groep nou ookweer niet. In het afgelopendecennium ging leadzanger JKzich steeds excentriekergedragen en leefde compleetvolgens het hoe-word-ik-een-rockster-boekje. Met als gevolgdat de band steeds meer eenvehikel voor de zanger werd endoor onderlinge onenigheidsteeds minder productief werd.In Nederland brak Jamiroquaiechter nooit echt door. Vandaardat de verzamelaar High Times:singles 1992-2006 precies optijd komt: Of de band krijgt deerkenning die het verdient ófdeze cd wordt de zwanenzangvan de band. Gezien songs alsToo Young To Die, VirtualInsanity, Canned Heat en het vrij recente Seven Days In SunnyJune verdient de groep eenlaatste kans, alhoewel denieuwe tracks Runaway en Radioniet zo opzienbarend zijn dat ervoor de toekomst nog veelkansen liggen.

MS

31

Gamma-schutting als vijand *****Op een groot goudkleurig vlak zit een kleinmusje. Het schilderij vormt het startpunt vanDe Grote Huismus Tentoonstelling, en geeftprecies aan welke kleine rol de mus tot voorkort had. Voor de graanboer was het beestjeniets meer dan ongedierte. Niet vreemd dat depasser domesticus bijnamen verzamelde alshuisschijter, roestvogel, slet en strontpikker. Maar tijden veranderen en dus sluit de ten-toonstelling in het Natuurhistorisch MuseumRotterdam (NMR) symbolisch af met een wall offame. Met daarin de Britse mus die dodelijkgetroffen werd door een cricketbal en uiteraardde Dominomus, zijn Friese lotgenoot over wieook een prachtig in memoriam-gedicht is telezen. Het cynische is dat musminnendNederland écht blij moet zijn met deze dooiemus. Zonder het fatale schot tijdens de voor-bereidingen op Domino Day 2005, was deaandacht voor het bedreigde vogeltje nooit zogroot geweest. Door de schaarser wordendeheggen en nisjes verdwijnt de mus immers inrap tempo uit het straatbeeld. Ook zoekt demus tegenwoordig tevergeefs naar brood-kruimels omdat mensen hun tafelkleed nietmeer uitkloppen. ‘Purschuim, Gamma-schuttingen en de kruimeldief zijn de grootstevijanden van de mus’, vatte museumdirecteurJelle Reumer tijdens de opening kernachtigsamen. Dat de huismus niet voor vol wordtaangezien, illustreert het NMR onder anderemet de slechts achttien mussenpostzegels diewereldwijd verschenen. Van ‘concurrerende’vogelsoorten bestaan veel meer gekarteldeexemplaren. Met de beroemde mussen en demussenpostzegels, mussendeurknopjes,mussenkunst en het mussenbankbiljet is detentoonstelling alles bij elkaar een mooieerbetoon geworden. Wie had dat twintig jaargeleden gedacht? Een tentoonstelling gewijdaan een beest dat werd beschouwd alsongedierte. Te zien tot 13 mei 2007

JvN

recensiesDe ultieme Prince *****Prince Roger Nelson, beterbekend onder het eerste deel van zijn naam, werd al op zijnnegentiende aangeduid als groottalent en is sinds zijn debuut in1978 zelden uit de spotlightsgeweest. Die beginjaren markeer-den echter ook dat Mozart verge-leken met Prince een makkelijkepersoonlijkheid is geweest. Niet

alleen speelde Prince zelf alleinstrumenten, ook wilde hijzoveel mogelijk verantwoordelijkblijven voor de productie endaarmee het geluid dat hij alsartiest wilde laten horen.Uiteindelijk leidde dit tot eenonvermijdelijke breuk met zijnplatenmaatschappij. Geen redenoverigens voor Warner Brothersom de catalogus van het multi-talent keer op keer uit te melken.Vandaar dat er ook dit jaar weereen verzamelaar in de schrappenligt, The Ultimate genaamd. Deze inmiddels derde compilatiebelicht met name de succesperio-de van 1999, Sign o’ The Times enPurple Rain. Met deze laatste cdwist Prince in 1984 alle records tebreken, een succes dat hij nooitmeer kon evenaren. Met tracks alsWhen Doves Cry, Controversy,1999, Raspberry Beret en Kiss isdeze verzamelaar, inclusief eenbonusdisc met remixen, een mustvoor elke popliefhebber. Nu is hetwachten op een cd met de hitsvan ná 1993. Als deze ooit uit-komt, wellicht een klus voor eenvolgende recensent.

MS

Eindelijk eens een geluid van échte moslims *****Eén van de grote verworvenheden van het geweldigeinternet is het weblog. Oh wat heerlijk dat iedereen zijn zielenroerselen, frustraties, fantasieën en ideeën kan spuien! Wat een aanwinst voor het medialandschap!Iedereen zijn eigen journalist met zijn eigen waardeoor-deel. Jammer alleen dat zoveel fotograferende huis-vrouwen, depressieve kantoorzitters en losgeslagenpubers ook een blog hebben, want zo wordt het lastigom het kaf van het koren te scheiden. Als tegenwichtvoor deze RTL4-woensdagavond-websites daarom dezesuggestie: www.wijblijvenhier.nl.In het hele integratiedebat zijn er natuurlijk genoegstemmen die allemaal iets anders roepen en er belang bij hebben dat hun verhaal als waarheid wordt gezien.Zo ook deze blog. Hier worden ‘ervaringen gedeeld eneen blik gegund in de ‘wondere wereld’ van deNederlandse moslim’. Zaten we daar op te wachten? Nou, als het op een relativerende en niet al tehysterische toon wordt gebracht, wel. En dat lukt dezebloggers aardig. Want de achtkoppige redactie kan, naasthelder en grappig schrijven, heel goed zin van waanzinonderscheiden. Iedere opgeklopte mediahype wordtzorgvuldig de nek omgedraaid om plaats te maken vooreen ouderwets inhoudelijk debat met kalme, wederzijdseargumenten. Deze praktiserende moslims en moslima’snemen hun geloof serieus, maar gelukkig niet té. Daarbijkunnen ze ook nog eens kritisch dan wel cynisch naar derandgevallen kijken. Na de aanslagen op het WTC en de moord op Van Goghriep iedereen om het hardst dat dit niet toe te schrijvenwas aan ‘de islamitische gemeenschap’, die was namelijkwél voor rede vatbaar en hield bovendien van Nederland.Voor zover deze doorsnee, Hollandse moslim bestaat,denk ik dat je hem of haar het meest treffend terugvindtop wijblijvenhier.nl: ’t zijn net echte Hollanders, zorationeel, tolerant en zeurderig kunnen ze klinken. En gelukkig blijven ze hier.

RJ

Ethische docenten *****In het boek Onderwijsethiek gaatde onderwijskundig socioloogWes Holleman in de internatio-nale literatuur op zoek naarethische principes van docentenin het hoger onderwijs. Hij vindter vijftien en die voorziet hijvervolgens van vuistregels. Het vermogen om ethischereflectie te ontwikkelen vereistvan docenten persoonlijkereflectie en discussie metcollega’s. Holleman legt uit datberoepsethiek op twee manierenbenaderd kan worden. Men kanprofessionele plichten vastleg-gen in bindende gedragscodes,maar men kan ook proberen deprofessionele aspiraties te ver-helderen. Dat moet bij docentenleiden tot eigen ethische af-wegingen in hun handelen. Een mooi streven. Zeker nu inNederland verhitte discussiesover het managen van docentenworden gevoerd. Door hoger

onderwijsdocenten uit verschil-lende onderwijsculturen op eenhoop te gooien, komen de rollendie aan de ethische principeszijn gekoppeld soms vreemdover. Zo spreekt Holleman bij-voorbeeld over docenten alsexaminator, kostenbeheerser,aanbieder en uitvoerder vanstudiecontracten, hoeder van a-normale studenten, groeps-werker, deelgenoot, rolmodel,opvoeder, werknemer, taak-steller. Bij die rollen staan ver-antwoordelijkheden, intentiesvermeld. Zo belooft de docentals werknemer zich getrouw aande regels te houden die in hetbelang van studenten zijn uit-gevaardigd en hen de gelegen-heid te geven voor hun belangenop te komen. Het boek geeft eenpaar hoofdstukken verder aandat docenten zich aan de regelsen voorschriften van hun instel-ling moeten houden maar dat zehet recht behouden kritiek televeren. Holleman bepleit datiedere docent zich vanuit z’nberoepsethiek verplicht zoumoeten voelen de klok te luidenals de student door het gevoerdeoverheidsbeleid in de knel komt.Helaas wordt in dit gedeeltegeen link gelegd naar de huidigediscussie over de verdergaandeautonomie van onderwijsinstel-lingen en de toenemende in-stroom van studenten. Het boekbevat een degelijke studie diedocenten alleen verder helpt alser een hogeschoolbrede discus-sie mogelijk is. Anders blijft ditboek hooguit interessant.

RvK

Wonderlijke sfeer Ave Maria *****‘Maria van Nazareth is één van de bekendstevrouwen uit de wereldgeschiedenis, toch is erweinig over haar leven bekend. In Ave Mariagaat filmmaakster Nouchka van Brakel op zoeknaar mythe en werkelijkheid.’ Ik verwachttenaar aanleiding van deze introductie half enhalf een ontdekkingsreis van Da Vinci Code-achtige proporties. Wat dat betreft stelt dedocumentaire Ave Maria lichtelijk teleur. VanBrakel vertelt wel over de rol van Maria in dekatholieke kerk door de eeuwen heen, maarhaar bronnen reiken niet verder dan de Bijbelen aanverwante evangeliën, de modernewetenschapper met nieuwe inzichten en be-wijzen wordt node gemist. Wellicht is het nietVan Brakels bedoeling geweest om ons iets teleren over de moeder van Jezus wat we niet alwisten, maar gaat het haar vooral om de sfeer.In dát geval is Ave Maria geslaagd, vooral doorde portretten van een tweetal contemporainewereldburgers met een ernstige vorm vanMariadevotie, te weten Dori uit het SpaanseEstepona en de Poolse soldaat Lukasz. Tweelevende bewijzen dat de katholieke kerk opsommige plekken in de wereld nog niks vanzijn geloofwaardigheid verloren heeft, ook alwillen wij daar in calvinistisch Nederland graaganders over denken. Dori en Lukasz zijn iederop hun eigen manier verknocht aan de HeiligeMaagd, maar daarnaast representeren zij uiter-aard hele volksstammen die en masse en volovertuiging de beeltenis van Maria en al de aan haar toegeschreven kennis en kracht aan-bidden. Of het nu een protserige, verguldeetalagepop is, zoals in Estepona, of eenmiddeleeuwse, zwaargehavende afbeelding,zoals op de Poolse berg Jasna Gora: De blik inde ogen van gelovige mensen die een Maria-beeltenis aanschouwen, is voor een atheïsttamelijk onwerkelijk en zeer fascinerend. Dezescènes geven de documentaire een emotionelelading en vervullen de toeschouwer met eenverwarrende mengeling van plaatsvervangen-de schaamte en bewondering. De brede docu-mentaire komt op andere momenten nietboven het niveau van een Teleac-cursus uit,maar Dori en Lucasz zijn zeer de moeitewaard.

SaS

32 33

HBO-raadvoorzitter Doekle Terpstravindt de aanhoudende golf van

kritiek op de hogescholenonterecht. Actiegroep Beter

Onderwijs Nederland heeft volgenshem een sterk verouderd beeld van

het onderwijs. Dwarsliggende hbo-docenten kunnen niet op

zijn eindeloze sympathie rekenen:‘Een professional gaat na een goed

inhoudelijk debat weer aan het werk. Wie dat niet wil,

kan beter opstappen.’

en hebben we ons constructiefopgesteld. Maar het huidigecompromis waarbij studenten hun leerrechten per maand mogeninzetten en instellingen bekos-tiging in hele jaren ontvangen, is niet uitvoerbaar. Dat hebben wij de Eerste Kamer laten weten. En als Bruins dan een brief naar de Tweede Kamer stuurt waarin hij uitstel van een jaar aankondigt,dan heeft het hbo het ineensgedaan. Inmiddels hebben we met de staatssecretaris een steviggesprek gevoerd en afgesprokendat we over en weer metvertrouwen gaan werken aan deinvoering van leerrechten in 2008.‘Dat vertrouwen is essentieel alsNederland vasthoudt aan de doel-stelling dat straks de helft van deberoepsbevolking hoogopgeleidmoet zijn. Die taak ligt voor hetgrootste deel op ons bord. Dat betekent dat het hbo steedsmeer studenten moet opleiden.Een aantal hogescholen kon deaanwas dit jaar al nauwelijks aan,zeker gezien de krappe arbeids-markt. De ambitie is er, maar hetis een hels karwei om het gedaante krijgen. Het hbo krijgt daarbijnog onvoldoende steun vanpolitiek en overheid.’

HOP/ HC en TdO

Een ander kritiekpunt betreft deoverhead in het hbo. Oud-staats-secretaris Rutte zei onlangs datnegentig procent van de extra’sdie hogescholen hebbenontvangen bij de management-laag terecht is gekomen.‘Dat is aantoonbare onzin. Uit desalarissystemen van hogescholenblijkt dat er op dit moment nietméér, maar juist mínder managerszijn in het hbo dan pakweg tienjaar geleden. Daarnaast geldt dathet aantal docenten is toege-nomen.’

Als staatssecretaris had Rutte eenduidelijke visie op het hogeronderwijs. Toch is zijn erfenis kleingebleken. Wat ging er mis?‘Hij roept als VVD-leider dat hijveel heeft bewerkstelligd in hethoger onderwijs. Als hij doelt opde frustratie die hij teweeg heeftgebracht, geef ik hem gelijk. Hij zei als staatssecretaris totvervelens toe dat bestuurders wathem betreft met knikkende knieënnaar de medezeggenschapsraadmoeten om daar verantwoordingaf te leggen. Ik heb hem vaakgevraagd wat voor bestuurscul-tuur hij beoogde. In mijn visiemoeten bestuurders in harmoniesamenwerken met medezeggen-schapsraden. Confrontaties horenerbij, maar ze zijn niet de regel. Ik ben vanuit mijn vakbondstijdpittige vergaderingen gewend. We vochten elkaar soms de tentuit, maar je wist wel wat je aanelkaar had. Na een bestuurlijkoverleg in het hoger onderwijsweet je dat niet: de staatssecre-taris en de koepels wantrouwenelkaar en de relatie met de TweedeKamer is ook niet goed. Dat werktals een mes in de rug: Het ismoordend voor een goed beleid.’

Dat werd duidelijk bij het debatover het uitstel van leerrechten-bekostiging. De HBO-raad is eenvan de partijen die de zwartepietkreeg toegespeeld.‘En dat is volkomen onterecht. Alle hogescholen zijn van meningdat ons bekostigingssysteem zogoed als failliet is. Daarom zijn we altijd voor leerrechten geweest

Het hbo ligt de laatste maandenzwaar onder vuur. De onderwijs-kwaliteit zou ernstig gevaar lopendoor het competentiegerichteleren. Docenten die niet willenmeedoen met de didactischenieuwlichterij zouden wordengeïntimideerd en zelfs ontslagen.Het nieuwe functiewaarderings-systeem zou een ordinaire bezui-nigingsmaatregel zijn en de in-voering van leerrechten werddankzij de ‘obstructie’ van hoge-scholen en universiteiten een jaaruitgesteld.

De kritiek is ongemeen fel. Eencommentator van NRCHandelsblad noemde het hboonlangs het afvoerputje van hethoger onderwijs en econoomArnold Heertje vergeleek FontysHogescholen met een crimineleorganisatie die kritische docentende tent uitwerkt.‘Het is inderdaad erg populair omiets negatiefs over het hbo teroepen, maar de beelden kloppenniet met de feiten. Zo’n oprispingvan Heertje is natuurlijk schan-dalig. Geen misverstand, ik benvan het slag mensen dat open-staat voor kritiek. De kerntaak vanhet hbo – het verzorgen van hoog-waardig onderwijs – moet goedworden uitgevoerd. Dat gebeurtook. We staan er internationaalmooi op: de Eindhovense DesignAcademy, de Haagse Hotelschoolen veel van onze kunstopleidin-gen zijn echt internationale parel-tjes. Maar daar hoor je Heertje nietover. Die is eropuit om het hbo teschofferen, zonder dat hij weetwat er werkelijk speelt.’

De vereniging Beter OnderwijsNederland (BON) wordt behoorlijkserieus genomen: zelfs premierBalkenende zei onlangs tegenBON-voorzitter Ad Verbrugge dathij ‘hartstikke blij’ is met dienskritische bijdragen en ookminister Van der Hoeven ging methem in debat.‘Ik vind het opmerkelijk dat zo’nkleine club in korte tijd zoveelaandacht genereert. Iets vergelijk-baars heb ik als CNV-voorzittergezien toen het Alternatief voorVakbond werd opgericht. Een clubje van niets, maar ieder-een had het er over. Kennelijkappelleert ook BON aan eengevoel van onbehagen. Het hbopareert die kritiek niet duidelijkgenoeg, terwijl er echt wel wat opaf te dingen is.’

Zoals?‘BON schetst een romantisch,maar sterk verouderd beeld vande docent. Vroeger stond eendocent inderdaad op een voetstuken kon hij min of meer zijn eigengang gaan. Maar de afgelopenjaren zijn hogescholen autonome,professionele organisaties gewor-den die hun eigen strategie bepa-len. Docenten zijn een schakel ineen keten van professionals diesamen het hogeschoolbeleiduitvoeren.’

Volgens BON degradeert hetcompetentiegerichte onderwijsdocenten tot veredelde activiteiten-begeleiders die studenten veel te weinig inhoudelijke kennis bij-brengen.‘De eerste hogeschool die geenkennis meer overdraagt heeft eenenorm probleem. Ook bij compe-tentiegericht leren doen studenteneerst inhoudelijke kennis op, daar-na wordt die in een simulatiegetoetst en vervolgens passenstudenten het geleerde toe in de

praktijk. Daarmee levert het hboprofessionals af die hun kennismeteen kunnen benutten. Inder-daad vraagt het nieuwe leren omeen andere rol van de docent. Die kan niet meer alleen met eenkrijtje in zijn hand voor hetschoolbord staan, zoals in de tijdvan Arnold Heertje.’

Toch klaagt de helft van deafgestudeerden in uw eigenHBOMonitor dat hun opleidingbest wat pittiger had gemogen. Ook het aantal contacturen issoms erg gering.‘In het competentiegerichte lerenworden studenten geacht veeldingen zelf te regelen, maar hetmag inderdaad niet doorslaan. Ik zie dat verschillende hoge-scholen, waaronder Inholland, nuals eis stellen dat studenten hoedan ook twintig contacturen perweek moeten hebben. Dat lijkt meeen duidelijk signaal van bestuur-ders die hun verantwoordelijkheidnemen.’

Wat adviseert u docenten diemoeite blijven houden met hunnieuwe rol?‘Wie het niet eens is met dedidactische methode moet dataankaarten. Kritiek houdt instellin-gen scherp. Maar daarna geldt netals in het bedrijfsleven het devies:mouwen opstropen en aan deslag. Het alternatief is dat zo’ndocent uiteindelijk zijn conclusiestrekt en opstapt. Het belang vanhet collectief gaat uiteindelijkboven dat van het individu.’

Het nieuwe functiewaarderings-systeem in het hbo draagt volgenscritici ook al niet bij aan dearbeidsvreugde van docenten. Het zou een slecht verholen bezui-nigingsoperatie zijn.‘Dat nieuwe functiegebouw is juisteen zegen, want het geeft mensenveel meer carrièreperspectief danhet oude. Mensen krijgen nietlanger jaarlijks hun periodiekjeerbij, maar kunnen behoorlijkesprongen voorwaarts maken.Bijvoorbeeld door seniordocent teworden of lid van een kenniskringrond een lector.

‘Niemand van het zittende perso-neel is er in salaris op achteruitge-gaan, alleen de schaalindeling isanders. Ik kan me goedvoorstellen dat iemand schrikt van een brief waarin staat dat hijniet langer in schaal twaalf zitmaar in schaal tien, zeker als daarvooraf niet goed over gepraat is.Maar het systeem zelf is echt eenverbetering, ook volgens de vak-bonden. Als dit een bezuinigingwas, zouden we een wel ergvreemd signaal afgeven. We krijgen de komende jaren temaken met een gigantische uit-stroom van mensen. Die moet op een goede manier worden op-gevangen. Het nieuwe functiege-bouw is daar onderdeel van, maarer moet nog veel meer gebeuren.We gaan daar zeker over door-praten met de vakbonden.’

Wordt ook Beter OnderwijsNederland uitgenodigd?‘BON is de afgelopen tijd meer-malen uitgenodigd voor eengesprek. Er zijn mails gestuurd,er is ingesproken op een ant-woordapparaat, maar we krijgengeen reactie. Dat is toch interes-sant? En intussen blijven zedingen roepen die simpelweg niet kloppen. Onlangs beweerdeVerbrugge nog dat de HBO-raadde opleidingen zelf op kwaliteitbeoordeelt. Van de accreditatiedoor de NVAO heeft hij kennelijkgeen weet. Dan roep je dus maarwat.’

Arbeid adeltDeze personeelsrubriek komt uit bijvoldoende nieuwsaanbod. Dit keereen interview met Doekle Terpstra,voorzitter van de HBO-raad.

foto

: Han

s S

take

lbee

k

Hbo zoekt steun bij ‘HELS KARWEI’