IN DIT NUMMER:ABOUT SILKE – ALLES OVER NYC – FC TWENTE VS. VVV – D2 TEGEN FLEVOLL – HUIZE WARMSTAL

Maart 2011

I LOVE NYCWAAROM JE NY GEZIEN MOET HEBBEN

6 – I LOVE NYC

Maart 2011

2

EN VERDER:

4

ABOUT SILKE FC TWENTE VS. VVV

1O

D2 - FLEVOLL

12

14

HUIZE WARMSTAL

16

IDEE S-ZINE

19

SOCIAL MEDIA

3

MIJN VISIEHoe ziet mijn omgeving er over tien jaar uit:Over tien jaar woon ik samen met mijn vriend, waar ik heel gelukkig mee ben. Ik woon nog steeds in Twente, waarschijnlijk in Hengelo. Ik woon dichtbij mijn vrien-den en familie. Ik vind het fijn om hen korte afstand van mij te hebben, zodat ik ze altijd kan opzoeken wanneer ik ze nodig heb, of wanneer zij mij nodig heb-ben. Ik weet wie mijn echte vrienden zijn.

Ik ben klaar met mijn studie. Ik ben erg blij dat ik mijn studie afgerond heb, en uiteindelijk toch die studie heb kunnen vinden die echt bij mij past. Na mijn studie ben ik samen met mijn vriend voor een half jaar op wereldreis geweest. Het lijkt me fantas-tisch om landen met verschillende culturen te be-zoeken. Ik zie het ook als afsluiting van mijn studie, even er tussen uit om alles te laten bezinken en om te kijken waar ik nu sta in mijn leven.

Hierna ga ik op zoek naar een baan. Ik heb veel plezier in mijn vak en hoop dit in mijn baan te kunnen uiten.

Ik heb nog steeds plezier in het sporten. Ik tennis re-gelmatig. Ook zit ik in een leuk volleybalteam, we zijn prestatiegericht maar doen hiernaast ook veel gezel-lige dingen. Het contact met anderen op de club vind ik ook prettig. Samen met mijn vriend, vrienden of met familie bezoek ik regelmatig een wedstrijd van FC Twente. Ik ben nog steeds een groot fan.

Wat zou ik hieraan willen veranderen:Ik zou graag een eigen bedrijf starten. Hiervoor zal ik ervan overtuigd zijn dat het vak waar ik voor heb gekozen helemaal bij mij past. Ik zal me met volle overgave moeten inzetten. Bovendien moet ik zor-gen dat ik voldoende spaar, aangezien je een start-kapitaal nodig hebt om een bedrijf te beginnen. Ik moet ook zorgen dat ik nog maar weinig last heb van mijn faalangst. Ik moet het niet meer erg vin-den om te presenteren. Ik zie me zelf graag als een sterke jonge vrouw die overtuigend haar verhaal vertelt aan het publiek, een vrouw die enthousiast is over haar vak en dit overbrengt. Hiervoor moet ik werken aan mijzelf, en mij niet bij het minste of geringste uit de weg laten slaan.

Ook zal ik tegen de tijd dat ik de dertig nader den-ken aan het krijgen van kinderen. Het liefst zou ik twee kinderen willen. Uiteraard moet dit wel enigs-zins gepland worden aangezien ik ook mijn ambi-ties in mijn werk volledig wil uitoefenen.

Ten slotte zou ik het gaaf vinden om een eigen huis te bouwen. Een strak, modern huis, dat toch warmte uitstraalt. Een huis dat bij mij past. Uiteraard met hulp van een architect, maar wel met eigen inbreng.

MIJN TOEKOMSTDROOMHet starten van een eigen reclamebureau.

ABOUT

“WEES…4

MIJN MISSIEIn de komende jaren probeer ik mijn vaardigheden zo goed mogelijk te ontwikkelen. Ik moet leren omgaan met mijn faalangst en sociale fobie. Ik zal me bewust moeten zijn van mijn angsten en me hierover heen durven zetten. Ik zal zien dat het beter gaat en zo mijn zelfvertrouwen vergroten. Hierdoor zal mijn angst af-nemen en kan ik me gaan richten op het presenteren en contact hebben met anderen. Ik zal me volledig in-zetten om mijn studie zo goed mogelijk af te ronden om zo veel kennis van het reclamevak op te doen. Ook naast mijn studie zal ik me extra moeten verdiepen in ontwikkelingen in het vak. Door stage te lopen leer ik veel over hoe het in bedrijven eraan toe gaat. Ik werk aan mijn vaardigheden en kennis die nodig zijn voor het opzetten van een eigen bedrijf. Tenslotte moet ik goed leren communiceren met klanten, kritiek kunnen ontvangen en verwerken.

MIJN WAARDENPerfectionistisch, geordend, uniek, hardwerkend, be-hulpzaam en sportief.

MIJN PERSOONLIJKHEIDPuma en Adidas zijn goede voorbeelden van merken die bij mij passen. De merken stralen iets stoers, sportiefs en moderns uit. De merken stralen iets eigens uit, “ze staan achter de keuzes die ze maken en laten zich niet beïnvloe-den door anderen”. Dit past bij mij, ik wil graag de dingen doen die ik zelf wil en loop niet met de grote groep mee.

MERKBELOFTEVoel je niet verplicht mee te gaan met de meerderheid.

MERKCONCEPTWees jezelf!

• PERFECTIONISTISCH• GEORDEND• UNIEK• HARDWERKEND• BEHULPZAAM• SPORTIEF…JEZELF!”

5

NEW YORK, THE CITY THAT NEVER SLEEPS. DE STAD VAN CENTRAL PARK EN NIET TE VERGETEN DE TWIN TOWERS. MAAR WAAROM MOET JE NEW YORK NU EIGENLIJK ÉCHT GEZIEN HEBBEN?

I LOVE NYC

6

DAG 1 - “MANNETJES IN RODE PAKJES”Samen met mijn vader, een vriendin en haar vader vertrok ik ’s ochtends vroeg vanaf Brussel richting New York. Een reis van een uurtje of acht. Na einde-loos uitzicht op de Atlantische oceaan zien we ein-delijk weer land onder ons. Niet veel later vliegen we over de wereldstad New York. We landen op vliegveld Newark. Voordat we de bruisende stad kunnen be-zoeken vindt eerst nog een strenge oog- en vinger-afdrukcontrole plaats. Je vooroordelen worden met-een bevestigd: Achter het glas bevindt zich een dikke, vernietigend kijkende Amerikaan. Ondertussen doet hij een poging in het Guinness Book of Records te ko-men met het blazen van de grootste kauwgumbel.

Mocht je denken dat het lastig is een taxi te vinden, dan zit je helemaal fout. In de aankomsthal van het vliegveld komen de opdringerige chauffeurs je van alle kanten tegemoet. Al snel hebben we een taxi gestrikt. In volle vaart razen we over de Amerikaanse snelwegen. We verlaten New Jersey en komen steeds dichter in de buurt van New York. Je kijkt je ogen uit: grote, lompe Amerikaanse landrovers scheuren je voorbij op de vijfbaansbrede snelweg. In de verte zien we de hoge wolkenkrabbers van Manhattan. We rijden naar ons hotel in de binnenstad van New York.

Nadat we ons geïnstalleerd hebben gaan we met-een op pad. Wandelschoenen aan, camera in de hand en lopen maar. Aangezien we op een gun-stig tijdstip kwamen besloten we meteen een van de hoogtepunten van New York, the Empire State Building, te gaan bekijken. We zijn de straat nog niet uit of we lopen al tegen de eerste Starbucks

aan. Niet zo gek als je weet dat er meer dan vijftig te vinden zijn in New York. Ook eettentjes zijn er in overvloed. Het verbaast ons niets dat de Ame-rikanen bekend staan om hun “brede postuur”. De gestructureerde straten vol met gele taxi’s kleuren het straatbeeld.

Daar staan we dan voor het hoogste gebouw van New York. The Empire is volledig in stijl aangekleed, van marmeren vloeren tot kroonluchters. Mannen keurig gekleed in bijpassend pak wijzen ons de weg. Ook als je maar een kant op kan staan de “mannetjes in rode pakjes” er in overvloed. Uiteraard kan je het “Mind your step” niet wegdenken uit het geheel. De lift stopt op de 102e verdieping. We bevinden ons op the Observatory, 381 meter boven de grond. Je hebt een prachtig uitzicht over de hele stad. Flatgebouwen van veertig verdiepingen hoog vallen niet eens op, vanaf een verdieping of tachtig wordt het pas interessant. Al gauw ben je een uur kwijt met het bewonderen van de weergaloze stad. Hoe langer je kijkt hoe meer dingen je opvallen, van zwembaden op de daken tot de grote hoeveelheid airco’s. Niet voor niets dat the Empire State Building dé trekpleister is van New York, de levende stad toont zijn ware gezicht.

We nemen de eerste dag verder een kijkje bij Ma-cy’s, het grootste Warenhuis van New York en lo-pen over Broadway. Bezienswaardigheden waar je toch even geweest moet zijn. Mocht je op Broad-way lopen en in de buurt zijn van de M&M-store, aarzel niet en neem een kijkje! Werkelijk alles wat te maken heeft met M&M’s kun je vinden in de winkel van maar liefst drie verdiepingen.

The Empire State Building

Inmiddels wijst de klok al zeven uur aan, onze maagjes krijgen wel zin in wat lekkers. Op zoek naar iets te eten in New York lijkt niet zo’n moeilijke opgave. Toch hebben we onze zoektocht naar een gezellig restaurant maar op-gegeven, daarvoor zijn we midden in Manhattan aan het verkeerde adres. Uiteindelijk nuttigen we onze maaltijd in een afgedankte snackbar. Voor de colaliefhebbers onder ons is New York the place to be. Zo niet, dan mag je geluk hebben dat naast de diverse soorten Cola nog een flesje water of Fanta verkocht wordt. Ook ik stortte me maar op de Cola bij het avondeten. Opvallend is de hoeveelheid plastic waarin iets verpakt wordt. Elk broodje is eerst af-zonderlijk ingewikkeld, vervolgens zijn alle broodjes sa-men gewikkeld in een papiertje, alles is vervolgens nog eens zorgvuldig ingepakt in folie en niet te vergeten zit dit alles in een plastic tas. Amerikanen zijn milieuvervui-lers? Hoe kom je er bij…

NEW YORK – JULI 2010

7

DAG 2 - ICHAOSDe volgende dag beginnen we met een typisch Ame-rikaans buffet: scrabbled eggs, worstjes, beagels, en cornflakes. Na vijf dagen verlangde ik wel naar de bruine boterham met hagelslag. We vervolgen onze reis met een bezoekje aan Rockefeller Centre, hét za-kencentrum van New York. Het staat er vol met voor het oog vrijwel identieke wolkenkrabbers. Een be-zoekje aan Top of The Rock geeft ons weer een uit-zicht op de stad.

We besluiten vandaag veel te voet te doen. Op weg naar Central Park komen we langs de Apple Store. Waarom niet even een kijkje nemen? Aan de straat staat een “glazen huisje”, de wenteltrap brengt je naar de werkelijke winkel die lager ligt. Dat Apple popu-lair is weten we inmiddels wel, maar de drukte die we aantroffen hadden we niet zien aankomen: een grote chaos van mensen. Als snel hadden we bedacht een andere keer wel terug te komen.

We komen aan bij Central park. Met een lengte van vier kilometer is dit het grootste park van New York. Veel New Yorkers trekken zich voor hun rust terug in Central Park. Er wordt flink gefietst, hardgelopen en mensen laten hun hond uit. Helaas is het park niet zo fris als je zou verwachten. Het ruikt er naar afval en geregeld kom je rotzooi tegen. Toch niet iets wat je verwacht van een park…

Op de terugweg nemen we de metro. De metro’s zelfs zijn voorzien van goede airco, al hun warme lucht transporteren ze naar buiten. Niet zo gek dat de temperatuur in de metrostations daardoor op loopt tot meer dan veertig graden. Door het verschil in temperatuur krijg je het zelfs buiten, waar het zo’n

dertig graden is, bijna koud. We stappen over op het grootste station van New York, Grand Central. Zeker de moeite waard om even een kijkje te gaan nemen. De grote stationshal is volledig in stijl. Verscheidene filmshots komen bij je naar boven.

Tegen de tijd dat we arriveren op Times Square is het donker, al schittert het hier van de felle reclamebor-den. Vol verbazing kijk ik om me heen: “Dat dit be-staat”. Grote bedrijven die bereid zijn miljoenen te be-talen voor een billboard op Times Square. Je reclame moet wel heel goed zijn wil deze opvallen in de grote verlichte menigte. Midden in de grote mensenmassa rijden de gele taxi’s af en aan. Naar New York gaan en niet in een gele taxi zijn geweest is natuurlijk geen op-tie. We pakken daarom de eerste de beste taxi richting ons hotel.

1. BROOKLYN BRIDGE2. EMPIRE STATE BUILDING3. TIMES SQUARE4. LITTLE ITALY5. CHINA TOWN6. MANHATTAN BRIDGE7. GRAND CENTRAL STATION8. ROCKEFELLER CENTRE9. GROUND ZERO10. CENTRAL PARK

‘S TOP 10

8

DAG 3 - PEKINGEENDDag drie beginnen we met een bezoek aan Ground Zero. We nemen een kijkje in het bijbeho-rende museum en krijgen een rondleiding door een gids. Alle gidsen zijn zelf betrokken geweest bij de ramp en vertellen hoe zij 11 september heb-ben ervaren. Hierdoor kom je nauwer in contact met de mensen waardoor je je beter kan inleven. Een indrukwekkend begin van onze dag.

Ground Zero ligt vlak bij de haven van New York, onze volgende bestemming is dan Staten Island, waar het Vrijheidsbeeld staat. Daar staan we dan, pal in de zon, wachtend in een rij waar geen einde aan lijkt te komen. Gelukkig loopt het aardig door en na een klein half uurtje bevinden we ons bij de veiligheidspoortjes. Alle toeristische attracties zijn strikt beveiligd. Evenals bij the Empire State Building doe ik mijn riem en horloge weer af en hoop ik van harte dat er verder niets gaat piepen. We zoeken een plekje op het dek van de boot. Hoe verder we de haven uitvaren hoe beter ons zicht op de skyline van Manhattan, hét beeld van New York. Staten Island stelt eigenlijk niet zo heel

veel voor. Natuurlijk ondervind je de immense grootte van het Vrijheidsbeeld, maar meer biedt het eilandje eigenlijk niet. Na een foto van onze elegante pose voor het Vrijheidsbeeld nemen we de boot terug.

Weer aan land stappen we bij Wall Street op de metro richting China Town. Ongeveer 300.000 Chi-nezen leven in deze wijk van New York. Overal vind je Chinese winkeltjes die de raarste artikelen verko-pen. Van Chinese lampionnen tot Pekingeend, alles is er te vinden. De hele wijk hangt vol met reclame met Chinese tekens. Het is eigenlijk een klein dorpje midden in New York. We doorlopen China Town en verheugen ons op een heerlijke Italiaanse maaltijd in Little Italy. Anders dan China Town is Little Italy slechts een lange straat, maar de sfeer is er niet min-der om. De straten zijn afgezet met hekjes zodat er geen auto’s kunnen komen. Overal zijn eettentjes met gezellige terrasjes en de straat is versierd. Little Italy is wat meer commercieelgericht, maar ik moet zeggen onze pizza’s smaakten er niet minder om!

Met een goedgevulde maag sluiten we onze dag af met een wandeling over de Manhattan Bridge en

Brooklyn Bridge. Een heuse wandeltocht van een kilometer of zes. De Brooklyn Bridge is de beken-de brug van New York, maar de Manhattan Bridge maakte op mij niet minder indruk. De brug loopt langs de achterbuurten van New York. Het contrast tussen arm en rijk wordt zo duidelijk. Aftandse flat-jes beklad met graffiti en een voorbij denderende metro, niet echt de plek waar je ’s avonds laat graag alleen door heen loopt. Op de terugweg steken we de East River over via the Brooklyn Bridge. Op ad-vies zijn we ’s avonds gegaan, de verlichte Brook-lyn Bridge met daarachter de skyline van Manhat-tan zou een prachtig beeld vormen. En niet te min! Ik voel de warme avondwind door mijn haren en langs mijn benen. Even voel ik me helemaal vrij. Een uitzicht op de levende stad voor me, prachtig! New York is een stad die je een keer in je leven ge-zien moet hebben.

Na onze lange wandeling komt er een einde aan ons avontuur, we vallen als een blok in slaap. De volgende dag staat ons een lange vliegreis met gratis jetlag op te wachten. We verlaten the Big Apple en vertrekken weer richting het laagbe-bouwde Nederland…

“THE CITY THAT NEVER SLEEPS”

9

ZWAK BEGINZondagmiddag half drie, de teams trappen af. Aan Twentse kant een opmerkelijke opstelling: Peter Wisgerhof krijgt rust. Aangezien Douglas voor zes wedstrijden is geschorst wordt de ver-dediging vandaag gevormd door Buysse, Bengs-ston, Onyewu en Rosales.

Twente begon zwak aan de wedstrijd, hierdoor gaven ze VVV de ruimte om initiatief te nemen. De verdediging van Twente stond niet zoals ze moest staan. Dit werd Twente fataal. Met een goede kopbal passeert Ferry de Regt al na drie minuten de doelman Mihaylov. Ook het Twent-se publiek weet dat het anders moet, met volle borst zingt ze haar club toe.

BRAMA IN DE AANVALOok na het doelpunt kwam Twente niet op gang. Na tien minuten kwam Emir Bajrami goed door op links, omzeilde zijn directe verdediger, maar schoot de bal voorlangs. Tot onvrede van het pu-

FC TWENTE NIPT LANGS VVV DE STRIJD OM HET KAMPIOENSCHAP IS IN VOLLE GANG. AFGELOPEN ZONDAG KWAM FC TWENTE WEER EEN STAPJE DICHTERBIJ, MEDE DANKZIJ HET GELIJKE SPEL VAN KOPLOPER PSV. MET DE WINST OP VVV IS HET VERSCHIL NOG MAAR EEN PUNT.

10

bliek, kreeg Rosales in de twintigste minuut als eer-ste een gele kaart. Halverwege de tweede helft leek Twente wat meer vat te krijgen op haar spel. Het tem-po ging omhoog en het combinatiespel werd beter. Dit werd beloond. Een kopbal van Janko werd tegen-gehouden door doelman Bergois. Maar de bal rolde richting de tweede paal, waar Brama klaar stond de 1-1 binnen te tikken. Ook aan het einde van de eerste helft blijft Twente druk houden op het doel van VVV.

OLA, OLÉ!In de tweede helft wist Twente ook niet te overtui-gen. Twente speelde slap waardoor VVV een aantal kansen kreeg. Door de slechte Twentse verdediging kreeg invaller Uchebo een grote kans, enkele meters van het doel. Geluk voor Twente: hij werkte de bal naast. Trainer Michel Preudhomme voert halverwege de tweede helft twee wissels door. De geblesseerde Bart Buysse werd vervangen door Danny Landzaat en Emir Bajrami verlaat het veld voor Ola John. Een geweldige schot van Theo Janssen belandde via de

handen van de keeper op de paal. Niet alleen Twen-te, ook VVV wist van afstand bijna te scoren. De tach-tigste minuut nadert en nog steeds staat het maar 1-1 in Enschede, niet genoeg voor Twente.

Twente wist een aantal corners te versieren. Na een aantal indraaiende corners van Theo Janssen gooide Twente het roer om. Bij de cornervlag stond Theo klaar voor weer een nieuwe trap toen Roberto Ro-sales van achteren kwam inlopen. Theo speelde Ro-sales aan waarna hij de bal direct voorzette. De jon-geling Ola Johan kopte de bal langs de keeper van VVV: 2-1 voor Twente! Twente wist de voorsprong vast te houden in de laatste minuten. De scheids fluit, een gevoel van opluchting overheerst.

Hoe dan ook, drie punten in de pocket, een punt ach-ter op PSV. Twente heeft een druk programma. Don-derdag weer flink aan de bak in de return tegen Zenit Sint Petersburg. Blijft Twente actief op drie fronten? We zullen het zien.

11

Een belangrijke wedstrijd in de com-

petitie, de uitwedstrijd naar Kuipers

Flevoll. Kuipers Flevoll staat derde in

de competitie, en niet voor niets...

Vol goede moed verzamelden we bij de Pathmoshal. Het begon al goed toen onze Lisette erachter kwam, heel erg handig, haar wedstrijdshirt te zijn vergeten! Snel hebben we de gestreste Lisette teruggestuurd naar huis om haar shirt te halen. Uiteindelijk onnodig gestrest, want iedereen was keurig op tijd.

Tot ons grote geluk is Flevoll inmiddels uitgewe-ken naar een grotere zaal. Op de heenweg reden we langs de oude locatie en direct kwamen alle herinneringen weer naar boven. “Oh, was dat niet dat zaaltje waar de klimop naar binnen groeide?” Gelukkig lag in Fleringen dit keer een mooi cen-tre court voor ons klaar, al zorgde de chaotische belijning nog wel voor enige verwarring. Al vanaf het begin van de eerste set liepen we achter de feiten aan, we stonden telkens net een puntje of twee achter. Dit werd ons aan het einde van de set fataal: We verloren de set met 25-27. Met zijn allen kwamen we tot de conclusie dat het toch nét iets fanatieker moest. Ondanks dat we het niet altijd eens waren met de scheidsrechter wonnen we de tweede set. Al snapten we de rare gebaren van de scheids niet helemaal, maar al snel hadden we door dat het nog een scheidsrechter was van de wat oudere generatie, dat verklaarde een hoop.

In de derde set lieten we Kuipers Flevoll te veel in hun spel komen: We stonden al snel met 8-1 achter. Na een knappe inhaalrace door een stevige blok-kering en goede service kwamen we weer bijna bij. Helaas konden we dit niet doorzetten tot het einde van de set, waardoor we de set verloren.

(advertentie)

12

wissels machteloos toe te kijken hoe, helaas, de 5e set met twee punten verschil verloren werd.

Jammer van de laatste set, maar we kunnen niet zeg-gen dat we onterecht verloren hebben. We waren dit keer niet in staat het snelle spelletje van Flevoll te kunnen ontregelen. We hebben met zijn allen ons best gedaan, meer zat er helaas niet in.

Volgende week wacht weer een zware wedstrijd: thuis tegen Webton Hengelo dames 1. Vorige keer een erg spannende wedstrijd die eindigde in een 3-2 overwin-ning voor ons. Kom dus allemaal naar de Pathmoshal!

Het was nu duidelijk: de 4e set moesten we knallen want anders zouden we verliezen. Dit lukte gelukkig, we namen een goede voorsprong en konden deze vasthouden tot het einde.

Nu kwam het aan op de 5e set. Annet sprak ons moed in: “Op het moment dat je twee, drie punten wint, nog meer gas geven. Dan gaan de koppies han-gen en rollen we ze op!” Zo gezegd, zo gedaan. Zo leek het in ieder geval tot halverwege de set. We had-den een gaatje van een punt of vier geslagen. Daarna kwam het lastigste van de 5e set: vasthouden die voorsprong. De bank schreeuwde met man en macht

om hun teamgenoten aan te moedigen! Enkele bij-gelovigen onder ons hamerden erop dat de volgorde van de wisselspelers dezelfde moest zijn als die van de 4e set, de set waarin we zo goed speelden. Met knikkende knieën en trillende vingers stonden de

D2 KOMT TEKORT BIJ FLEVOLL

“OP HET MOMENT DAT JE TWEE, DRIE PUNTEN WINT, NOG MEER GAS GEVEN. DAN GAAN DE KOPPIES HANGEN EN ROLLEN WE ZE OP!”

13

Vrijdagavond, even rustig bijkomen

na een lange week. In huize WarmStal

hangt de hele familie voor de televisie.

Eerst lachen om Downistie van de

Wereld Draait Door, uiteraard gevolgd

door Studio Voetbal. Iets wat niet bij de

hele familie in de smaak valt…

Het hele gezelschap hangt voor de buis. Gezellig met zijn allen uitrusten voor de televisie. Nou ja, gezellig?

Silke: “Wat kijken we”?Hermy(moeder): “De wereld draait door”.

Op dat moment verschijnt de intro van Downistie op tv.

Silke: “Oh, dat is echt geniaal! Ken je dat?”Rodney(vriend) antwoordt: “Nee, wat is dat dan?”Silke: “Super grappig, een soap met geestelijk gehan-dicapten.”

In deze aflevering gaat een zakenman vreemd, op dat moment wordt hij gebeld door zijn vrouw. On-middellijk verlaat hij zijn minnares en vertrekt naar zijn vrouw die op dat moment in het restaurant

op hem wacht. Daar krijgt hij uiteraard de volle laag. Humor die wel gewaardeerd wordt in Huize WarmStal. “Hoe verzin je het? Echt goed bedacht”. Iedereen ligt in een deuk door de sterk opgezette typetjes. Tegen half negen is het weer tijd voor de wekelijkse conversatie.

“Silke: Is er nog wat leuks op tv vanavond?”Minke(zusje) zapt: “Niet leuk, saaie film, heb ik al ge-zien.”

Bij rtl 7 heeft de afstandsbediening opeens niet zo veel zin meer.

Ben(vader): “Nee hè, niet Studio Voetbal! Woensdag was het voetbal, donderdag voetbal, het hele week-end is er voetbal en dan moeten we nu al weer voetbal kijken!? Weer een uur gelul over voetbal.”

EEN AVONDJE WARMSTAL

14

Rodney: “Knap dat je zoveel betaald krijgt voor een uurtje dom lullen.”

Helaas voor de heren hebben de dames het meeste ge-zag in het gezelschap: weer een avondje voetbal dus. Natuurlijk wordt de Europa League wedstrijd Zenit Sint Petersburg – FC Twente uitvoerig behandeld.

Rodney vraagt: “Hoe was de stemming donderdag hier in huis?”Hermy antwoordt: “Verschrikkelijk, wat zenuwslopend. Ik was helemaal misselijk en Ben had hoofdpijn.”Minke: “Maar je vond Landzaat wel goed, toch?”Hermy: “Ja, Landzaat was wel goed, hè Ben?”

Op dat moment wordt het beeld herhaald waar Land-zaat hands maakt binnen de zestien. Overigens niet ge-zien door de scheidsrechter.

Rodney: “Ach Landzaat, moet je zien man, dikke hands in de zestien. Hoe dom kan je zijn. Ik heb die vent nog nooit iets goeds zien doen”.

De gasten bij Studio Voetbal bespreken de kansen van Twente in de volgende ronde van de Europa League: Twente heeft Villa Real geloot. Op dat moment gaat de telefoon. Ben neemt op. Met een brede glimlach volgt een paar keer “ja”.

Ben: “Ja, tuurlijk wil ik wel mee. Wanneer is dat precies?”

De rest van de kamer kijkt hem vernietigend aan. Ze hebben al zo’n vermoeden waar het over gaat: hij heeft weer een kaartje voor Twente bemachtigd.

Silke: “Zie je wel dat je gepakt bent met het Twentevirus! En jij maar zeuren dat wij te veel voetbal kijken.”

Ben gaat rustig door met zijn telefoongesprek: “Woens-dagmiddag vliegen naar Alicante? €190,- retour voor twee personen? Ja, ik ga graag mee.” De grijns op zijn gezicht wordt steeds breder. Zijn huisgenoten worden steeds feller van jaloezië.

Minke: “Jij bent echt erg! Zeggen dat er niet zo veel geld is en dan mooi wel zelf naar Twente in Spanje! Ik wil ook mee, mooi verjaardagscadeautje.”

Silke: “Ja hallo, ga je ook nog werken of hoe zit dat?”Hermy: “En ik moet gewoon aan het werk.”Silke: “Wij gaan wel naar de bekerfinale, hè Mink? En dan mag jij mooi niet mee!”

Inmiddels arriveert “de duivel” in Huize WarmStal. Michel(oom), die net met Ben in gesprek was, komt het vliegticket langsbrengen. De discussie gaat door.

Michel, met al net zo’n brede grijns op zijn gezicht als Ben: “Ja en ik vroeg nog aan de telefoon, willen er nog

meer mee? Dat jullie vader dan bepaalt dat jullie niet mee mogen, daar kan ik ook niets aan doen!”

Minke: “Ik kan heus wel twee dagen missen op school, die lessen stellen echt werkelijk niets voor!”Hermy: “Nee dat kan je niet maken, je kan je niet zomaar twee dagen ziekmelden.”Michel, op een sarcastische toon: “Ja, van mij mag je wel mee hoor.”

Hermy: “Ik ga naar de thuiswedstrijd Twente-Villa Real, net even geregeld!”Minke: “Jaaa, dan moet ik trainen dus kan ik ook niet!”

Michel ontvlucht de discussie: “Ik ga er maar eens vandoor, voordat het allemaal uit de hand gaat lopen.”

Minke: “Regel voor mij ook even een kaartje!”Ben: “Jammer, als je op hoger onderwijs had gezeten kon het wel, maar nu niet.”Minke: “Wat maakt dat nou uit, we doen toch niets op school!”

Michel: “Uh, tot ziens”Allen: “Tot ziens”

Silke tegen Ben: “Ga jij eens thee halen, jij gaat al naar Twente.”Minke: “Ja en je moet de vaatwasser nog uitpakken, en ik wil rente over mijn zakgeld.”

Zo ging de discussie nog even verder. Zoals Rodney altijd zegt: “Een huis waarin de vrouwen meer van voetbal hou-den dan de man. Dat heb ik nog nooit gezien.” Duidelijk dat de man niet achter kan blijven. Ook hij is gepakt met het virus. Arme Ben, dat worden nog drie zware weken..

WARMSTAL IS EEN COMBINATIE VAN DE NAMEN TER STAL EN WARMINK, DE ACHTERNAMEN VAN MIJN OUDERS.

15

HOE IS S-ZINE TOT STAND GEKOMEN? WAAROM HEB IK BEPAALDE KEUZES GEMAAKT?

HET IDEE ACHTER S-ZINE16

LOGOIk wilde graag zowel een beeldmerk als een woord. Het beeldmerk en de letters moesten allebei her-kenbaar zijn en onafhankelijk van elkaar gebruikt kunnen worden.Voor het beeldmerk heb ik vele uit-eenlopende schetsen gemaakt. In de loop van de tijd richtte ik me op de “uitgesneden S”. Hier ben ik ver-der mee aan de slag gegaan. Uiteindelijk bestaat het logo eigenlijk maar uit twee blauwe vakjes. De S zelf heb transparant gemaakt. Door het logo te plaatsen op een achtergrond wordt de S toch zichtbaar. Ik heb me hiervoor laten inspireren door verschillende voor-beelden van gezichtsbedrog. Ik vond het erg gaaf om dit in mijn logo te verwerken.

Voor de vakjes in het logo heb ik gekozen voor de kleur blauw. Ik vind dat deze kleur mij typeert. Het is een rustige kleur, “een kleur die niemand kwaad zal doen”. Dit koppel ik aan mijn waarde behulpzaam-heid, altijd voor iemand klaar staan, altijd bereid om

te helpen. De kleur is niet té opvallend maar toch ook niet standaard. Zo zie ik mij zelf ook. De kleur heeft een soort zakelijk karakter, de kleur straalt structuur en orde uit. Ook dit typeert mij. Ik was er daarom al vrij snel uit dat ik deze kleur graag terug wilde zien in mijn logo.

Voor de letters heb ik enige schetsen gemaakt in mijn schetsboek. Dit waren voornamelijk schetsen voor een logo dat alleen uit mijn letters zou bestaan, dus ver-der zonder beeldmerk. Deze schetsen heb ik in mijn achterhoofd meegenomen bij het maken van digitale schetsen. Uiteindelijk heb ik het toch simpeler gehou-den dan waar ik in eerste instantie mee bezig was. Het werd anders te druk, en dit leidt alleen maar af .

Ik heb gekozen voor het lettertype Dax, het letter-type dat ik verder ook in mijn tijdschrift gebruikt. Hierdoor creëer ik eenheid. Ik wilde toch een apart tintje aan de letters, maar het moest niet te bont

worden. Hierdoor heb ik ervoor gekozen de letter I smaller te maken en dezelfde kleur blauw te ge-ven als het beeldmerk. Door dezelfde kleur te ge-bruiken houd ik eenheid in beeldmerk en woord. Wanneer je het beeldmerk en woord apart van elkaar tegenkomt, zorgt de blauwe kleur voor her-kenning en koppeling aan het andere deel van het logo. De overige letters heb ik lichtgrijs gekleurd. Ik heb overwogen de letters allemaal blauw te ma-ken maar hierdoor was er weinig contrast en werd het enigszins saai. Door gebruik te maken van een lichte grijze kleur ontstaat er meer contrast maar blijft het geheel rustig.

FORMAATIk heb expres gekozen voor een liggend formaat A4. Ik wil in mijn tijdschrift de nadruk leggen op mijn unieke karakter, ik ben niet zo als anderen. Een staande A4 is erg standaard voor tijdschrif-ten, vandaar dat ik iets anders wilde.

17

MIJN KEUZES HEB IK GEBASEERD OP DE ZES WAARDEN DIE IK WIL UITSTRALEN

FOTO’SAlle foto’s in mijn tijdschrift heb ik zelf gemaakt. Ik vind fotograferen leuk om te doen. Ik heb daarom geprobeerd foto’s in het blad te gebruiken die ik zelf, of leden van mijn familie van mij hebben gemaakt. Alleen bij mijn verslag van FC Twente is me dit niet gelukt. Ik heb zelf foto’s proberen te maken, maar zat in het stadion te ver van het veld, dat ik met deze foto’s niets kon.

Alleen foto’s die ik zelf heb gemaakt kunnen mij het beste typeren. Het moeten strakke stijlvolle foto’s zijn. Ik vind zwart-wit foto’s vaak erg mooi. Ik ben niet van de bonte kleuren, zwart-wit beperkt het kleur-gebruik. Vaak vind ik dat uitdrukkingen van een foto beter tot hun recht komen in zwart-wit.

VOORKANT FOTOIk heb ingezoomd op mijn ogen. Ogen zijn bij iedereen uniek, deze waarde wil ik uitstralen. Ogen identificeren mij, het tijdschrift moet mij ook identificeren. Ik heb be-wust gekozen voor een deel van mijzelf, omdat het niet de bedoeling is dat er naar voren komt dat ik ijdel, ar-rogant zou zijn, want dat ben ik niet.

ACHTERKANTFOTOOp de voorkant heb ik ogen geplaatst, het leek me een leuk idee een foto van mijzelf van achter op de achterkant te zetten. Uiteindelijk ben ik uitgekomen op een inzooming van mijn haren.

STRUCTUURIk heb alles in de breedte opgedeeld in drie gelijke ko-lommen. Dit komt in het hele tijdschrift terug.

KLEURGEBRUIKAls hoofdkleur voor mijn tijdschrift heb ik gekozen voor blauw. Dit is dezelfde kleur als in mijn logo. Hierdoor pro-beer ik logo en tijdschrift in een zelfde stijl te houden. Bovendien trekt de kleur niet te veel aandacht in mijn tijdschrift, maar is het ook niet saai. Ik heb deze kleur alleen doorgevoerd in de stukken die echt over mijzelf gaan. Bij de overige artikelen heb het kleurgebruik aan-gepast aan de inhoud van het artikel. Hierdoor creëer ik meteen een duidelijke scheiding tussen “informatieve tekst” en “tekst waarin ik mijn ideëen weergeef”.

LETTERTYPESAl vrij snel was ik er uit dat de lettertypes in mijn tijd-schrift strak moeten zijn. Schreefloze, duidelijke letter-types. Ik ben van de orde, structuur en het overzicht, dus vooral geen poespas. Ik heb gekeken naar verschil-lende lettertypes: Dax, Helvetica, Myriad Pro, Eurostile,

Verdana. Uiteindelijk heb ik gekozen voor Myriad Pro als bodytekst. Het is een duidelijk lettertype, dat goed te lezen is. Voor titels en ondertitels heb ik gekozen voor de Dax. Dit lettertype is wat dikker, de letters zijn net wat minder breed. Een goed lettertype dat de aandacht pakt. Ik heb gekozen voor alleen hoofdletters. Hierdoor wordt de kop nog opvallender. Bovendien krijg je zo een goed onderscheid tussen titel en body tekst.

INHOUDIk wilde dat er veel informatie in mijn tijdschrift kwam: een blad met inhoud. Zelf ben ik leergierig aangelegd, ik wil graag dingen weten. Niet van die simpele artikelen die eigenlijk nergens over gaan. Ik heb wel gezorgd voor een goede verhouding van tekst en afbeeldingen. Veel tekst zonder afbeeldin-gen is niet aantrekkelijk om te lezen.

Alle teksten heb ik zelf geschreven. Het is mijn tijdschrift, het idee was dat ik zelf alles zou schrijven. Je kan jezelf niet beter uitdrukken dan wanneer jezelf informatie geeft. Bovendien wil ik hiermee mijn waarde “hardwer-kend” aangeven. Ik ben bereid veel tijd te stoppen in het formuleren van mijn teksten. Ook mijn waarde “perfec-tie” komt naar boven. Ik wil graag dat alles door mijzelf ontworpen is, tot de tekst aan toe. Ik heb de tekst ook goed gecontroleerd aangezien ik zeker wil weten dat het verhaal logisch is en dat er geen spelfouten in staan.

S-ZINEIk wilde graag een leuke naam voor mijn tijdschrift. Deze naam moest wel relatie houden met mijn logo. Ik heb mijn eigen beeldmerk gebruikt voor het logo van S-Zine. Verder heb ik de letters ZINE dezelfde layout gege-ven als de letters Silke onder mijn beeldmerk. Hierdoor is het logo écht van mijzelf geworden.

18

SOCIAL MEDIAVOOR HET VERZAMELEN VAN FEEDBACK HEB IK GEBRUIK GEMAAKT VAN SOCIAL MEDIA. VAN WELKE MEDIA HEB IK GEBRUIK GEMAAKT EN HOE IS DIT GEBRUIK MIJ BEVALLEN?

Het ontvangen van feedback vind ik erg nuttig. Het gebruik van de combinatie van twitter en ipernity is mij goed bevallen. Andere mensen kunnen toch net even een ander leuk ideetje aandragen waar je zelf niet aan gedacht hebt. Vaak leggen ze ook uit waarom ze iets niet zo sterk vinden, punten waar je zelf niet meer aan denkt omdat je het ontwerp al vaak gezien hebt.

TWITTER EN IPERNITYSchetsen uit mijn schets-boek heb ik gescand. Ik heb ontwerpen van verschillen-de ideeën van mijn logo op ipernity ge-plaatst. Via twitter heb ik laten weten dat ik mijn logoschetsen op ipernity had ge-plaatst. Meteen had ik een aantal reacties! Op basis van de feedback ben ik digitale ontwerpen gaan maken. Ik heb verschil-lende uitwerkingen van mijn ontwerp ge-maakt en wederom via twitter laten weten dat ik mijn schetsen op ipernity heb gezet. Ook hierop ontving ik feedback.

HYVESOok via hyves heb ik laten weten dat mijn schetsen op ipernity stonden, waarbij ik uiteraard ook een link ge-plaatst had. Helaas ontving ik via dit

medium geen reacties. Waarschijnlijk komt dat doordat deze mensen zelf niet zo geïnteresseerd zijn in ontwerpen. Via ipernity ontving ik reacties van klasgenoten, zij zijn ook meer op de hoogte van de opdracht en het belang van feedback.

OVERIGE FEEDBACKNaast het gebruik van online media heb ik ook in real life feedback ontvangen. Thuis heb ik mijn ouders en zusje gevraagd welke logo-ontwer-pen hen aanspraken. Ook hebben klasgenoten op school feedback gegeven over een aantal ontwerpen. In mijn eindontwerp heb ik gepro-beerd zo veel mogelijk rekening te houden met deze feedback.

19

Maart 2011