> Verder lezen op pagina 4

Eerstejaars stopten begin deze maand met hun studie om geen beurs terug te moeten betalen. Hebben ze een verkeerde gekozen of zijn ze verkeerd voorgelicht? ‘Ik werd lui van al die vrije dagen.’

DOOR HARMKE BERGHUIS ‘Ik had een roe-rige start met de studie wijsbegeerte. Het ging uit met mijn vriend, waar-door ik gelijk de eerste weken op ach-terstand raakte. En ik woonde voor het eerst op mezelf, moest nieuwe contacten maken. Toen het met de studie ook nog niet goed ging, ben ik een paar weken niet geweest. Daarna zeiden mensen: ik hoorde dat je ging stoppen? Ik reageerde met: ze zullen me hier weg moeten slepen.’

Luukje Bullens (19), eerstejaars, besloot te stoppen met filosofie en vanaf februari keuzevakken psycho-logie te gaan volgen.

Voor studenten die overwegen te stoppen met de studie is 1 februari een belangrijke datum. Een student die zich voor 1 februari uitschrijft, hoeft de tot dan toe ontvangen stu-diefinanciering, niet terug te beta-len. De prestatiebeurs geldt voor dit half jaar als gift. Overigens gaan de gebruikte maanden wel af van de vier jaar studiefinanciering.

Precieze cijfers over hoeveel stu-denten universiteitsbreed voor 1 februari met de studie stopten, zijn niet voorhanden. Van de studie rech-ten is bekend dat de afgelopen jaren zo’n 60 á 70 studenten zich voor 1 februari uitschreven. Door de fixus lagen de aanmeldingen daar jaarlijks rond de 900. In het collegejaar 2008-2009 slaagde 33 procent van alle eerstejaars, die nog op 31 augustus waren ingeschreven, er niet in om in twee jaar de propedeuse te halen. 21 Procent van de eerstejaarss ontving een negatief bindend studieadvies.

Studieadviseur van psychologie, Jan van Rooij, krijgt al in september de eerste studietwijfelaars over de vloer. ‘Opvallend’, vindt hij. ‘Studen-

delijke Studenten Vakbond kritiek op de studievoorlichting. Volgens eigen onderzoek zouden brochures van universiteiten vaak misleidend of fout zijn. Studieadviseur natuur-kunde, Jochemsen, vermoedt dat de studenten ook niet altijd genoeg ver-kennend onderzoek verrichten.

Manon Muilenburg (18) werd overtuigd op een meeloopdag. Tij-dens haar middelbare schooltijd had ze het altijd over economie of accountancy. In haar examenjaar be-dacht ze dat pedagogiek misschien ook een optie was, veel familieleden werkten met kinderen. Na de mee-

loopdag was ze om. Op 20 januari 2012 schreef ze zich weer uit.

‘Bij pedagogiek staat er nog zo-veel niet vast, er moet nog zoveel onderzocht. Over twee jaar kan het allemaal weer anders zijn. Ik houd meer van het exacte. Ik ben meer het type om in pak op kantoor te zitten.’ In september wil ze starten met een studie accountancy, waarbij ze vier dagen werken combineert met één dag studie. ‘Ik werd ook heel erg lui van al die vrije dagen.’

Muilenburg ging terug naar haar ouders in Hellevoetsluis. ‘Jammer, want ik had het op mijn kamer naar

ten zijn die toch verkeerd kiezen, hebben zich niet goed georiënteerd. Zij komen vaak al na een paar we-ken. Sommigen vinden het inhou-delijk niet leuk, te veel statistiek, te theoretisch, liever een hbo-studie… Of ze hebben het studeren onder-schat. Maar het komt ook voor dat ze gewoon de stad niet leuk vinden.’

En er zijn natuurlijk de studen-ten die het door persoonlijke om-standigheden niet redden. Reijer Jochemsen, studieadviseur voor natuurkunde: ‘Hier zijn er zo’n vier gestopt vanwege ziekte of familie-omstandigheden. Een paar hebben zich nogal in het studentenleven hebben gestort, maar die gaan toch door en kijken of ze het kunnen combineren of na een jaar een een-voudiger studie kiezen.’

Jennifer Leentjes (18) dacht een studie Engelste kunnen combineren met het behalen van een certificaat natuurkunde, waarmee ze volgend collegejaar aan een studie biologie kon beginnen. Maar de studie En-gels viel tegen. ‘Dat bleek vooral veel lezen. Dat heb ik onderschat. En ik vond het niet zo leuk als ik dacht. Ik wilde vooral de taal leren, maar daarvoor kun je beter gewoon een cursus doen.’

Anneloes Krul (21) wilde graag op reis, maar had er het geld niet voor. Na een jaar werken besloot ze tot de studie archeologie. ‘Het leek mij heel erg leuk, omdat ik geschiede-nis interessant vind. Maar het ging vooral over computerprogramma’s, instrumenten, dna. Eén vak vond ik interessant. Ze zeggen dat je pas ziet hoe archeologie is als je bent gaan opgraven. Maar nu de langstudeer-boete er komt, vond ik dat ik het beter maar niet kon afmaken.’

Haar voorbereiding bestond uit het bezoeken van open dagen. ‘Die vond ik heel erg leuk, het ging toen veel over culturen. Maar ik heb er niet goed genoeg over nagedacht wat de studie precies inhield. Ik had het geromantiseerd.’

In maart vorig jaar uitte de Lan-

mijn zin.’ Het komende halfjaar werkt ze bij de debiteurenafdeling van een internationaal aardappel-bedrijf. Ook Krul besloot bij haar ouders te blijven wonen. ‘Ik zou net met een paar mensen gaan samen-wonen in een huis dat door ouders was gekocht. Nu woon ik weer thuis. Ik werk nu fulltime op de veerboot naar Texel, mijn oude weekend-baantje.’ De plannen hierna? ‘Ik wil op reis naar Zuid-Oost-Azië. En ik ben bezig met het inschrijven voor audities op toneelscholen.’

16 februari 201235ste Jaargang • nr. 19

Een teddy van de nazi’s

‘Epische shit’ Mare-columnist bezoektgebedsgeneesdienst

Hun spreken geen egt Nederlands meer. Maar wat is taalverloedering?

De 3JS over hun roeping. ‘Drie akkoorden en tekstje over drank kan iedereen’

Pagina 2 Pagina 7 Pagina 11

Pagina 9

Pagina 5

‘Besturen is niet hetzelfde als chillen’De Plaatselijke Kamer van Verenigingen heeft kritiek op de diestoespraak van de rector. De verenigingen voelen zich niet serieus genomen.

Herkansingen blijven behoudenHet college schrapt geen herkansingen. Ze wilde dit eerder wel doen om het studierendement te verhogen. Maar de studentenpartijen gingen dwars liggen.

Promovendipartij splitst na onenigheid Maarten Jansen is per direct uit promo-vendipartij Young Researchers gestapt en zijn eigen partij PhDoc begonnen na onenigheid met de voorzitter.

Volgende week geen MareWegens voorjaarsvakantie verschijnt er volgende week geen Mare. Mededelin-gen voor editie 20 moeten op maandag 27 februari ter redactie zijn.

Pagina 4 Pagina 4 Bandirah Pagina 12

AfgehaaktWat doe je als je studie tegenvalt?

van de nazi’svan de nazi’s

Elke zelfrespecterende student herbergt het verborgen verlangen een keer mee te doen aan de beruchte ge-bedsgenezingdiensten van Jan Zijlstra in zijn Levens-stroomkerk, te Leiderdorp. En, zo blijkt, terecht.

De aanleiding was een discussie met Simon, een collega-trainee. Niet alleen is Simon onderhand een goede vriend geworden, hij is ook nog eens uitermate intelligent en extreem religieus. Een fascinerende combinatie.

‘Wat heb je nodig?’ vroeg Simon. ‘Wat heb je nodig om de Heer te leren kennen?’

‘Epische shit’ antwoordde ik. ‘Epische, oudtesta-mentische Minervanen-die-in-zoutpilaren-verande-rende shit.’

‘Een wonder?’ vatte Simon het samen. ‘Een won-der’, beaamde ik.

Niet veel later zat ik, in mijn mooiste kleertjes, omringd door honderden uitzinnige gelovigen, op een houten bankje in een enorme nieuwbouwkerk. Twee uur lang zongen we liedjes, riepen we amen en hal-leluja en renden er in tongen sprekende mensen met gouden vlaggen door het gangpad.

Enigszins bizar, maar, zo hield ik mijzelf voor, ik zat hier in naam van falsificatie. Gelukkig klom uitein-delijk Zijlstra zelf het podium op, alwaar hij prompt begon met het verkopen van zijn autobiografie. Ondertussen marcheerde er fier een groepje mensen rond, bijbels en flyers in de hand. Op hun badge stond ‘gebedsteam’.

‘Customer service’, riep Simon ze droogjes na.Zijlstra begon te preken over al zijn successen.

Tienduizenden mensen had zijn kerk al tot het geloof geleid. Hij had kanker genezen, reuma en broze bot-ten. Ja, toen hij laatst in Suriname was, had hij zelfs een paar moslims genezen! De menigte begon luid te joelen. Het gebedsteam verzamelde driftig donaties.

Achter ons stond een kalende, ietwat tengere man met enorme blauwe ogen. Hij was ons tijdens het zingen al opgevallen wegens zijn raspende stem en felgekleurde, immens lelijke overhemd. Zijlstra riep

ons op het te genezen lichaamsdeel vast te houden: ‘Als je last hebt van je hart, leg dan je hand op je hart! Als je last hebt van je longen, leg dan je hand op je longen! En als je last hebt van je hoofd, leg dan je hand op je hoofd EN ONTVANG JEZUS!’ Om de een of andere reden – ik vermoed goddelijke interventie – keek ik precies op dat moment achterom. De kalende man deed zijn ogen dicht, haalde diep adem, en greep met twee handen stevig in zijn kruis.

‘Er is hoop voor jullie!’ riep Zijlstra, en de mensen stroomde naar voren. En één voor één werden ze ge-nezen. ‘Simona, doodnerveus en met astma. Ontvang je wonder!’ dondert Zijlstra. 30 Seconden later haalt ze diep adem en verklaart zichzelf genezen. Myrthe met dyslexie geeft hij aai en zegt: ‘Moge je de beste in de klas zijn.’ Dan naar de zaal: ‘Ik hoop dat er verder niemand uit je klas hier komt staan, want dan heb ik een probleem!’

Bij Peter, met het syndroom van Down, blijkt dat Zijlstra beschikt over een gezonde dosis Hollandse nuchterheid: ‘Ik breek dit juk van de duivel! Ik breek dit juk in de naam van Jezus! In Jezus’ naam! Jezus zal je gezicht weer vormen en de geesten UIT JE HERSENS BANNEN! Maar moge allereerst al die steenpuisten wijken. Amen.’

Zo heeft hij minstens 50 mensen die dag genezen. Was he t overtuigend? Ik heb ooit voor een artikel een hypnotiseur geïnterviewd. Alle technieken die hij gebruikte om mensen de gekste dingen te laten doen. passeerden bij Zijlstra de revue. Maar dan in een met Jezus overgoten jasje.

Geen geval van goddelijke interventie dus. Of, in de woorden van Simon: het is in ieder geval ook mensen-werk. ‘Mijn hele leven is een puinhoop’, huilde een van de gelovigen. Zijlstra beaamde dat en riep enthou-siast: ‘Daar is God in gespecialiseerd.’ En zo is het.

Benjamin Sprecher Promovendus bij het Centrum voor Milieuwetenschappen Leiden

Epische shit

Redactie-adres Pieterskerkhof 6 2311 SR LeidenTelefoon 071–527 7272 Fax 071–527 7288

Website mareonline.nl E-mail redactie@mare.leidenuniv.nl De redactie is op vrijdag gesloten. Oplage circa 15.000

Hoofdredactie

Frank Provoost frank.provoost@mare.leidenuniv.nl

Redactie

Harmke Berghuis redactie@mare.leidenuniv.nl

Thomas Blondeau redactieleiden@gmail.com

Vincent Bongers vbongers@mare.leidenuniv.nl

Bart Braun bbraun@mare.leidenuniv.nl

Dirk-Jan Zom D.Zom@mare.leidenuniv.nl

Constanteyn Roelofs (stagiair)

Medewerkers

Rivke Jaffe • Petra Meijer • Benjamin Sprecher • Anne van de WijdevenSecretariaat Harmke BerghuisFotografie Taco van der Eb • Marc de Haan

Illustraties Bas van der Schot • Bandirah • Silas.nlBasisontwerp Roeland Segaar, Zabriski CommunicatieArt direction en vormgeving Marijke Hoogendoorn • richgirl-design.comDrukwerk Dijkman Offset Amsterdam

Advertenties Bureau van Vliet B.V. Postbus 20 2040 AA Zandvoort Telefoon 023 - 571 47 45 Fax 023 - 571 76 80

Redactieraad

Prof. dr. J.P. Abrahams (voorzitter) • prof. dr. J. van den Broek • I. Bronstring • A. Brouwer • drs. J.C.M. Damen • prof. dr. A.J.W. van der Does • B. van der Donk • J. Egberts • dr. H. Heestermans • prof. dr. J.J.M. van Holsteyn • mr. F.E. Jensma • prof. dr. J.C. de Jong • D. van der Klugt • A. Liemburg• dr. D.J.W. Meijer • R. Nieuwenkamp • drs. R. Rijghard

Jaarabonnementen

Een jaarabonnement op Mare loopt van september t/m juni. Belangstellenden kunnen Mare thuisgestuurd krijgen door €35 over te maken op bankrekening 1032.57.950 ten name van Universiteit Leiden (o.v.v. Mare en SAP-nummer 6200900100) en vervolgens een bevestigingsmail met daarin hun adres te sturen naar redactie@mare.leidenuniv.nl. Studenten betalen € 25. Ter controle graag in de bevestigingsmail ook het studentnummer vermelden.

Adreswijzigingen

Alleen schriftelijk met postwikkel. Klachten en opmerkingen over de toezending van Mare 071-5277272. Mededelingen voor het op donderdag verschijnende nummer moeten uiterlijk de voorafgaande donderdag 16.00 uur in het bezit van de redactie zijn.

ISSN 0166-3690

Colofon

Laagvliegende hagelDOOR FRANK PROVOOST ‘Het schip van de weten-schap wordt door de snel draaiende winden van de opinie heen en weer geslingerd tussen hoop en wanhoop, en dat vraagt hogere stuur-manskunst. Er moet tussen twee gevaarlijke klippen worden gelaveerd: enerzijds een ac-tivistische betrokkenheid en anderzijds een afstandelijk isolement. En uit het niets kan zomaar een vloedgolf opduiken.’

Aldus Robbert Dijkgraaf. De kapitein van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen ontpopte zich vorige week heel even tot scheepspsychiater. Tijdens zijn Machiavellilezing beschreef hij de toestand

van de patiënt: danig in de war en moedeloos

ronddobberend op de woelige baren vol gevaren. De wetenschap weet het even niet meer. Niet eens vanwege de piraterij van Diederik Stapel en consorten, politici die de geldkraan dichtdraaien of media die genu-anceerd onderzoek meedogenloos tot hap-klare brokken verscheuren.

Nee, men is vooral bang voor de burger. Die het allemaal beter weet. Die na drie muisklikken de wijsheid in pacht heeft. Die elke discussie over klimaatverandering, vac-cinaties, vogelgriep en (--- hier invullen ---) beslecht met een tegenargument, opgediept uit het forum van http://www.and_by_the_

way_9_11_is_a_lie.org. En die vindt dat er aan universiteiten lang genoeg bakken met geld over de balk

zijn gesmeten. Die enkel en alleen nog NUTTIGE

WETENSCHAP eist, in hoofdletters en met uitroeptekens! En een beetje SNELLER graag!

De oplossing, vol-gens kapitein Dijk-graaf: ‘De moderne wetenschapper moet niet bang zijn het po-dium te verlaten en tussen het publiek te gaan staan. (…) Vari-atie in communicatie, met behoud van die ene integere bood-schap, kan werken als een hagelschot – bij ie-dereen komt altijd wel één kogeltje binnen.’

Vorige week werd in Leiden zo’n schot ge-lost. In de Pieterskerk lanceerde de rector tij-dens de dies het jaar-boek Impact. Daarin kon iedereen lezen hoe verschrikkelijk nuttig

de universiteit is. Of zoals de rector in zijn voorwoord de titel verklaart: ‘De universi-teit Leiden heeft effect met de dingen die zij doet, voorstaat en nastreeft.’ Begrippen als ‘bruikbare kennis’, ‘kennisvermeerdering’, en ‘bruikbare technologieën’ buitelen over elkaar heen. Pak aan samenleving!

Op de universiteitssite, waar Impact digi-taal is door te bladeren, vliegt de hagel nog lager. Daar vatten vijftien bullets het nut en noodzaak van de alma mater samen - ook voor wie niet tot tien kan tellen.

Zoals: ‘Dankzij de Universiteit Leiden……Maakte de bekende fotograaf Erwin

Olaf een spraakmakende fotoserie over Lei-dens ontzet.’ (Henk haakt meteen in: ‘1, 2, 3 oktoooooooberw!’)

Of: ‘Wetenschappers van de Universiteit Leiden…

…Halen miljoenen euro’s aan Europese subsidies binnen voor onderzoek.’ (Ingrid, verrukt: ‘Dus zo verdienen we al die weggooi-de belastingcenten terug!’)

En: ‘De universiteit Leiden……Levert experts die met hun onderzoek

invloed hebben op beleid, bijvoorbeeld bij de bestrijding van kindermishandeling.’ (Henk, hevig ontroerd: ‘Ze motten met hun poten vamme bloedjes afblijvuh.’)

Bovendien heeft de Sterrewacht een ‘be-zoekerscentrum’ (dus helemaal niet elitair!), verschijnen wetenschappers op ‘inspireren-de publieksbijeenkomsten’ (gratis en voor iedereen!) en zijn hun boeken geschreven ‘voor een breed publiek’ (en dus helemaal niet moeilijk!).

Een oude zeemanswet luidt: als je maar laag genoeg richt, schiet je vanzelf in je eigen voet. Dus bange kapiteins, laat uw kanonnen bulderen en bestook de boze burger met een precisiebombardement aan quantummecha-nica, supergeleiding, snaartheorie en ander hardcore wetenschap. Schreeuw, desnoods in hageltaal, dat aan de universiteit superslim-me mensen superingewikkelde dingen ont-dekken. Enteren!

2 Mare · 16 februari 2012

Column

Geen commentaar

Vermijd de zandzak

Biertrein in de glijbaan

Docente wil positieve energie uitwisselen

Door Marleen van Wesel Terwijl buiten nog volop geschaatst werd, vond een aantal Leidse en Delftse studieverenigin-gen het vrijdag wel weer eens tijd voor een poolparty. ‘Het is eigenlijk gewoon discozwemmen, net als vroeger, maar dan met bier in het zwembad.’

‘We hebben wat discolampen en een playlist met hitjes’, vertelt Eleonoor Ver-linden (21), commissaris onderwijs en interne zaken van studievereniging LIFE, van de studie Life Science and Techno-logy (LST) in Delft en Leiden. ‘En verder is er een glijbaan, een bubbelbad en een stroomversnelling.’ Achter haar, in Zwem-bad Charlois in Rotterdam, staan onge-veer honderd studenten enthousiast te dansen, versierd met Hawaï-bloemen-kransen, zwemvesten en zonnebrillen. Een stel jongens slingert vanaf de kant nu en dan meisjes in het water.

‘Straks is er een biertrein in de glij-baan. Iedereen achter elkaar, en als je beneden bent moet je biertje op zijn’, legt medeorganisator Stefan de Weger (21) uit. Hij zit bij het Chemisch Dispuut Leiden (CDL), de studievereniging van Scheikunde, Sustainable Molecular Sci-ence and Technology (SMST) en Mole-cular Science and Technology (MST). Het zwembadfeest wordt verder nog georga-niseerd door het Technologisch Genoot-schap (TG), van Scheikundig Technologi-sche studies in Delft en studievereniging Itiwana, van Culturele Antropologie en Ontwikkelingssociologie.

Strandballen vliegen intussen door de lucht en een paar jongens proberen te crowdsurfen op opblaaskrokodillen. Ver-

linden staat er tevreden bij te kijken. ‘We wilden een tropisch feestje in deze kou-de winterdagen en dat is aardig gelukt.’

‘Je moet anders nog behoorlijk drinken om warm te blijven’, vindt Naduah van der Meulen (21, student LST). Ze staat te bibberen terwijl haar vriend bier bestelt. ‘Maar het is supergezellig. En straks gaan we een biergevecht houden.’

Het zwembadpersoneel vindt het zwembadfeest ook gezellig. Angela de

Man vindt het geen probleem dat de helft van het bier dat ze tapt rechtstreeks in het zwembad belandt. ‘Het is een oud zwembad, met weinig faciliteiten, dus er kan niet zoveel kapot gaan.’ Er zijn wel vaker zwembadfeesten in Zwembad Charlois, dus De Man weet inmiddels wat ze kan verwachten. ‘We laten vrijwel alles toe. Ook gooien met bier en sprin-gen van de bruggetjes, waar dat normaal niet mag. Alleen duiken mag niet.’

Steeds meer verenigingen weten Zwembad Charlois te vinden voor zwem-badfeesten. De Man: ‘Vroeger waren er hooguit drie feesten per jaar, maar dat worden er steeds meer.’ De Weger weet te vertellen dat TG vorig jaar al een zwembadfeest organiseerde. ‘Je hoort het steeds vaker bij studentenverenigin-gen. Maar we moesten nog wel goed zoeken naar een geschikt zwembad dat openstond voor feesten.’

Als de feestende massa om 23 uur keurig aangekleed de stad in trekt, valt er voor De Man en haar collega’s nog heel wat op te ruimen. ‘Het hele zwembad ligt vol bekertjes, maar meestal helpen de studentenbesturen goed mee. En soms vinden we nog een aardige fooi. De vo-rige keer lag er 22 euro aan muntgeld op de bodem.’ Het water wordt ’s nachts au-tomatisch gezuiverd. ‘Morgenochtend sta ik hier weer om kwart voor negen, want dan zijn er zwemlessen. Het water is dan weer helemaal schoon.’

071 -527 …

Isabelle van de Calseyde won dit jaar de LSr-onderwijsprijs. In het bedrijfsleven leerde de docente Frans hoe ze mensen moest benaderen.Door Dirk-Jan ZoM ‘We gaan op bezoek bij bedrijven, we wonen een zitting bij van de politierechter in de Franse stad Laon, we gaan naar

de Hoge Raad in Parijs.’ Isabelle van de Calseyde, docente juridisch en economisch Frans noemt activiteiten op die ze met haar studenten onderneemt. ‘Het is niet alleen taalverwerving, bij juri-disch Frans moet je ook kennis hebben van het juridisch systeem daar. En bij economisch Frans moet je bijvoorbeeld weten hoe het zit met de Franse vakbonden. En hoe

heet de werkgeversorganisatie? Daar gaan we dan langs in Parijs.’

De Leidse Studentenraad riep haar vorige week tijdens de diesviering uit tot winnaar van de Onderwijsprijs, nadat ze was voorgedragen door stu-dievereniging Gibalaux van de op-leiding Frans. Als redenen voerden studenten de excursies aan die goed voorbereiden op de beroepspraktijk, evenals het betrekken van alle stu-

en, mission accomplished?‘Dat is lastig te zeggen. En het is ook niet de bedoeling van het boek om zo’n oor-deel te geven. Er zijn wel degelijk zaken geslaagd, op het gebied van gezond-heidszorg, onderwijs, infrastructuur en economische ontwikkeling. Maar daar-voor zijn – los van materieel en finan-ciën – ook heel veel middelen ingezet: 25 Nederlandse militairen hebben het leven gelaten, veel Afghaanse mensen zijn omgekomen.’

‘De grote vraag is: hoe duurzaam is het? De missie is weliswaar nog niet af-gelopen, maar iedereen is op weg naar de uitgang. Gaat het de Afghanen lukken om op eigen benen te staan?’

Wat denkt u?‘Ik hou mijn hart vast. Het belangrijkste is dat de overheid het geweldmonopolie weet te handhaven, met een goed po-litieapparaat en een sterke rechterlijke macht. Maar de situatie is reuze kwets-baar.’

U breekt een lans voor de Hollandse ‘koppigheid’ en de bijpassende ‘Dutch approach’ - minder vechten, meer sa-menwerking zoeken.‘We moeten het ook niet te groot maken. Het is geen wondermiddel, waarover je moet opscheppen. Maar je merkt dat die eigen benadering in sommige opzichten goed werkte.’

Wanneer bijvoorbeeld?‘Bijvoorbeeld bij het rekruteren van tol-ken. De Amerikanen haalden daarvoor Afghanen uit andere gebieden, om er ze-ker van te zijn dat ze neutraal waren. De Nederlanders deden juist het omgekeer-de: zij wilden per se plaatselijke tolken.

‘Dat had als voordeel dat de bevolking meer binding met de missie kreeg. Een tolk heeft een heel symbolische functie. Hij staat letterlijk tussen de partijen met al hun culturele verschillen. Als hij daarbij als bindmiddel kan fungeren, is dat iets om bij eventuele volgende missies reke-ning te houden.

‘Hetzelfde zag je bij de PRT’s, de pro-vinciale reconstructie teams. Bij andere landen werden die aangevoerd door een militair, terwijl de Nederlanders een ci-viele commandant hadden, bijvoorbeeld een diplomaat.’

Toch was de ‘softe’ aanpak soms las-tig voor soldaten. U schrijft dat Britten en amerikanen hen smalend met ‘het c-word’ omschreven. Het waren co-wards: lafaards.‘Militairen zijn opgeleid om te vechten. En op de grond ziet het er vaak anders uit, dan vanuit Den Haag, of Brussel. Daar lag de nadruk op een opbouwmis-sie, in plaats van een vechtmissie. Dat was soms zoeken naar de mix.

‘Maar aan de andere kant: als je kijkt naar de gebieden waar uitsluitend hard is gevochten, is het de vraag of dat al-lemaal zo veel heeft opgeleverd.’ FP

UruzganIn de bundel Mission Uruzgan eva-lueren historici het Nederlandse optreden in Afghanistan. Bijzonder hoogleraar militair-maatschappe-lijke studies, Jan van der Meulen is een van de samenstellers.

denten bij de colleges en de ruimte voor zelfstandigheid.

De in België geboren docente had tien jaar lang een eigen taalinstituut, waar ze met 17 werknemers Frans doceerde aan Nederlandse bedrij-ven. Ook werkt ze als politie- en ge-rechtstolk. Gevraagd waarom haar onderwijs studenten zo aanspreekt, zegt ze: ‘Ik denk omdat ik theorie aan de praktijk weet te koppelen. Maar ook omdat ik luister naar studenten. Het is belangrijk om je in te leven. Als het over politiek gaat, pols ik eerst wat mensen al weten. Gewoon maar hoorcollege geven werkt niet. In het bedrijfsleven heb ik geleerd dat het gaat om benadering, dat je niet mensen zomaar iets kunt gaan vertellen.’

Ze organiseert rollenspellen, zo-dat studenten zoveel mogelijk met elkaar praten. Ook probeert ze te zorgen voor veel interactie: ‘Ze be-reiden thuis een presentatie voor en beoordelen elkaar. Dat zorgt er voor dat ze er niet als zandzakken bij zit-ten. Ik laat ook veel videomateriaal zien, bijvoorbeeld om ze voor te be-reiden op het jargon als we naar de Franse rechtbank gaan.’

In haar toespraak bij de prijsuitrei-king legde ze haar onderwijsfiloso-fie uit: het uitwisselen van positieve energie.

Van Calseyde: ‘Het is makkelijk om op iemand af te katten. Maar wat doet iemand goed? Ik stop mijn energie in positieve zaken. Zo pro-beer ik ingangen bij studenten te vinden. Maar ik ben wel streng. We maken afspraken, hebben deadlines. In het bedrijfsleven heb je ook veel dingen te doen op een dag, daar moet je mee om kunnen gaan.’

In 2007 kreeg Van Calseyde ook al eens steun van haar studenten, maar toen in een andere situatie: ‘Ik rakel het niet graag op. Er was een tekort, ik was als laatste bij de opleiding ge-komen en moest weg. De studenten zijn toen buiten mijn weten om een petitie gestart. Dat vond ik zo ont-roerend. En... ik zit er nog.’

16 februari 2012 · Mare 3

Mensen

Frutti di Mare

Isabelle van de Calseyde ontving de onderwijsprijs tijdens de dies natalis Foto Marc de Haan

4 Mare · 16 februari 2012

Nieuws

Genoeg Den HaagDe universiteitsraad wilde maandag van het college van bestuur weten of er plan-nen zijn om naast bestuurskunde nog meer opleidingen naar Den Haag ver-trekken. De raad wilde dit weten omdat in eerste instantie alleen de masters en het instituut uit Leiden zouden vertrek-ken. Nu blijkt dat er plannen zijn om al in 2013 de bachelor richting Hofvijver te sturen. De raad vond dat zij wel eerder op de hoogte had kunnen worden ge-bracht van de voorgestelde verhuizing van de bachelor. Rector magnificus Paul van der Heijden benadrukte dat er geen plannen zijn om meer opleidingen te verhuizen. Ook zei hij dat het wens van bestuurskunde was om ‘dichter bij het Haagse vuur te zitten’ en niet op afstand ‘de handen te warmen’. Garanties gaf hij niet aan de raad. ‘Want die zijn er niet in het leven.’

Rechtswinkel jarigDe Leidse Rechtswinkel bestaat 40 jaar. Vrijdagmiddag wordt daarom een voor iedereen toegankelijk jubileum geor-ganiseerd. In de rechtswinkel werken rechtenstudenten van de universiteit als vrijwilliger om gratis advies te geven. In verschillende steden ondervinden rechtswinkels problemen in de finan-ciering. Zo wil de gemeente Rotterdam de rechtswinkel vanaf 2013 wegbezui-nigen. In Leiden is er volgens voorzitter Clara Gall nog geen reden tot paniek. ‘We krijgen wel minder subsidies dan normaal omdat er minder sponsoren te vinden zijn, maar we kunnen nog steeds doorzetten.’ De Rechtswinkel probeert de banden met de universiteit weer aan te halen. De subsidie van de universiteit is al sinds 2005 volledig gestopt met de fi-nanciering van de Rechtswinkel. Het con-gres vindt plaats in het KOG, zaal C131.

Drie oktober De Leidse 3 October Vereeniging wil dat het Leidens ontzet tot immaterieel erf-goed wordt verklaard. De United Nations Education, Scientific and Cultural Organi-sation (Unesco) is een afdeling van de Verenigde Naties die zich onder meer bezighoudt met het beschermen van cultureel erfgoed. Dat kunnen voorwer-pen of gebouwen zijn, maar bijvoorbeeld ook tradities. De valkeniersport, de Chi-nese techniek om jonken te bouwen, de traditionele kennis van jaguar-shamanen van de Yurupari-stam in Colombia; ze staan allemaal op een Unesco-lijst van ‘immaterieel cultureel erfgoed dat drin-gend bescherming nodig heeft.’ Er staan geen Nederlandse tradities op de lijst, maar dat moet dit jaar gaan veranderen. Nederland zal dan de Unesco-conventie ondertekenen, en neemt daarmee de verantwoordelijkheid op zich om haar immateriële erfgoed te beschermen. De 3 October Vereeniging gaat zich inspan-nen om het Leidens Ontzet op de lijst met te beschermen tradities te krijgen. ‘Dat zou een geweldige erkenning zijn van deze unieke Leidse traditie’, aldus de Vereeniging.

Over de grensWie teveel verdient, moet een gedeelte van zijn studiefinanciering terugbetalen. De ‘bijverdiengrens’ ligt iets boven de dertienduizend euro, en veel studenten schieten daar overheen. In 2008 betaal-den de veelverdieners gezamenlijk 33,5 miljoen euro terug aan de DUO. Dat blijkt uit een brief van staatssecretaris Zijlstra aan de Tweede Kamer. De regels waren toen nog wat strenger dan nu: wie de grens overschreed moest niet alleen geld terug betalen, maar ook geld terugstor-ten voor de OV-jaarkaart.

ZwemmenTijdens het Nederlands Studenten Kam-pioenschap zwemmen, dat zaterdag werd gehouden in het Leidse zwembad De Zijl, is organisator Aquamania tweede geworden. De Amsterdamse studenten-zwemclub Spons ging met de meeste medailles naar huis, waaronder een ne-gental gouden exemplaren. Aquamania haalde er vijf.

College bindt in over herkansingenHet college van bestuur schrapt geen herkansingen in het model opleiding- en examenregelingen (OERen). Dat bleek tijdens de uni-versiteitsraadsvergadering van maandag. DOOR Vincent BOnGeRs Het college wilde met het minimaliseren van herkansingen het studierendement verhogen. Dit model wordt groten-deels opgelegd aan de faculteiten, die delen zelf kunnen invullen. De examencommissie kan afwijken

van de OERen, bijvoorbeeld als een student vindt dat hij recht heeft op een herkansing.

Het college wilde in het model de tekst ‘minimaal twee tentamen-kansen per jaar’ vervangen met ‘maximaal twee tentamenkansen per jaar.’ De studentenpartijen in de raad vonden dat studenten hier-door de garantie op een herkansing verloren en afhankelijk worden van de grillen van de examencommis-sie. Een onacceptabele situatie, vol-gens hen. ‘Het OER is een reddings-boei voor studenten in een tijd dat ze worden overstroomd met aller-

lei maatregelen’, zei Roel Glasbeek van de BeP-LVS fractie. ‘Het college haalt de reddingsboei nu weg.’

Het college werd door de raad overtuigd. ‘Studenten moet niet de mogelijkheid op een tentamen wor-den ontzegd’, zei vicerector magni-ficus Simone Buitendijk. ‘Dat is niet nu niet helder geformuleerd. We zullen de tekst dan ook aanpassen.’

Het college wil een formulering opstellen waarin studenten gega-randeerd twee tentamenmogelijk-heden, dus een herkansing, per jaar krijgen. Hoe de precieze tekst gaat luiden, is nog niet duidelijk.

Maar er is nog een probleem. Be-paalde faculteiten verbinden voor-waarden aan de herkansingen. Zo eist Rechten een vier voor het eerste tentamen om te herkansen.

‘Hun systeem wordt om zeep geholpen als ze verplicht een her-kansing moeten aanbieden’, waar-schuwde Kees Verduin van per-soneelspartij Universitair Belang. Buitendijk zei hierop: ‘Er moet inderdaad aan het model worden toegevoegd dat aan bepaalde her-kansingen voorwaarden zijn ver-bonden.’ En daarmee gaat de raad akkoord.

Reddingsboei terug

‘Ik heb nu een jaar verspild’> Vervolg van de voorpagina

Maar niet alle studenten wil-len het studentenleven ook weer opgeven.

Laura Hurkxkens (18) wilde Leiden ook niet verlaten nadat ze stopte met de studie politicologie. ‘Ik woon in een leuk huis, zit bij SSR. Ik had toch al een lijstje met studies die me leuk leken.’ Het werd wereldgodsdiensten. Eind oktober kon ze nog net op tijd overstappen. Zonder studievertraging.

Veel van de andere studenten die voor 1 februari gestopt zijn, of dat aan het eind van het collegejaar als-nog doen, hebben die studievertra-ging wel.

Met de nieuwe maatregelen van het kabinet – waarbij studenten die meer dan een jaar te lang over hun studie doen, een langstudeerboete krijgen – begint de tijd ook voor de eerstejaars te dringen.

Marloes de Bruin (19), gestopt met kunstgeschiedenis en in het tweede semester overgestapt naar

film- en literatuurwetenschap: ‘Het begint op mijn zenuwen te werken dat ik nu al vertraging op heb gelo-pen. Ik wil er toch zoveel mogelijk uithalen, en bijvoorbeeld ook stage lopen. Nu heb ik al een halfjaar minder voor alles.’

Bullens, die door een ADD-stoor-nis op een wat lager tempo studeert: ‘Ik ging er vanuit dat extra jaar wel nodig te hebben. Dat heb ik nu dus al verspild.’

Toch hebben ze geen spijt van hun keuze. De Bruin: ‘Ik kan het

beter nu doen, dan over twee jaar.’ Hector Pahaut (20) stopte na twee

weken al met de studie psychologie, waar hij aan begon na een afwijzing voor grafische vormgeving.

‘Eigenlijk was het niet echt mijn keuze. Ik ben niet van in de boeken duiken. Ik wil iets doen, iets maken. Ik kreeg iedere avond migraine. De studieadviseur zei dat als je van het vwo af komt, je de studie wel aan-kunt. Als het dan niet werkt, ligt het niet aan je capaciteiten. Dan ligt het aan je motivatie.’HB

Studenten: ‘Besturen is niet hetzelfde als chillen’

Ereklasjes: goed maar veel uitval

De Plaatselijke Kamer van Vereni-gingen (PKvV) heeft kritiek op de diestoespraak van rector magnifi-cus Paul van der Heijden van vorige week.

Ook vreest de vereniging dat er door de plannen van het college om het bsa te verhogen naar 100 punten in twee jaar er weinig tijd over blijft voor belangrijk bestuurswerk. In de toespraak rekende Van der Heijden voor dat studenten genoeg tijd heb-ben om nominaal te studeren:   ‘Als je per week 40 uur aan je studie be-steedt, hou je nog 128 uur over om te slapen, te sporten, te besturen, te chillen en wat een jong mens in zijn leven nog meer wil doen.’

‘De rector gooit besturen op de de-zelfde hoop als slapen en chillen’, zegt PKvV-vicepreses, Peter de Vries.

‘Wij zien dat toch anders. Bestu-ren is leerzaam en een verrijking. Een mooie kans voor studenten om zich te ontwikkelen. Het voegt iets toe aan de studie. De rector neemt studenten niet serieus met dit soort opmerkingen.’

De PKvV zou graag zien dat de uni-versiteit duidelijk verschil maakt tus-sen studenten die door een bestuur niet nominaal studeren.‘Een functi-onele vertraging dus’, zegt De Vries. ‘Daar moet rekening mee worden gehouden. Het is echt niet zo dat alle studenten die vertraging oplopen er met de pet naar hebben gegooid en alleen zuipen en feesten.’ VB

> Zie ook pagina 8

Sinds 2008 heeft het ministerie van Onderwijs een speciaal potje geld voor opleidingen die iets willen doen met hun slimste studenten, de zogeheten honours class. Het Platform Bèta Techniek, dat het geld verdeelt, heeft nu een eerste evaluatie uitgebracht.

Twintig instellingen kregen geld om de excellentie te bevorderen. De universiteiten bereiken gemiddeld vijf procent van hun studenten. In totaal hebben er ongeveer zevendui-

zend studenten en hogescholieren een ereklasje gevolgd dat door dit potje betaald is.

Het goede nieuws is tweeledig. In de eerste plaats is er meer aandacht voor de beste studenten gekomen, waar die vroeger juist ging naar de studenten met problemen.

Ten tweede: iedereen die de rit uit-zit, vindt het leuk. De universiteiten zijn blij want ze krijgen geld, de do-centen zijn blij omdat ze een klas met alleen maar goede studenten voor zich hebben, en de studenten zijn

blij omdat ze kleinschalig onderwijs krijgen met een hoog tempo.

Het slechte nieuws: lang niet ie-dereen blijft. Bij sommige ereklasjes valt bijna een derde van de leerlingen af. Dat komt deels door kinderziek-tes, zoals tegelijkertijd topdrukte bij het gewone en het excellente programma.

Daarnaast wijst het rapport erop dat ‘een deel van de studenten met bovengemiddelde capaciteiten geen op hun doelgroep gericht extra pro-gramma ambieert.’ BB

Verliezen mensen meer rechter- of linkerhandschoenen? Professor wetenschapscommunicatie Jos van den Broek trok uit op onderzoek.

‘Nieuwsgierigheid is de basis van al-les’. Professor wetenschapscommu-nicatie Jos van den Broek verwon-dert zich continu. ‘Grote of kleine wetenschap, het maakt niet uit.’ De ‘horrorwinter’ was voor hem de aan-leiding om onderzoek te doen naar verloren handschoenen op straat. In januari begon hij met het vergaren van specimina. Op internet plaatste hij een oproep tot inzending van ontheemde handschoenen. Nu, bij afronding van het onderzoek, heeft hij er 35 verzameld.

Conclusies? ‘Nederlanders heb-ben een hele saaie kledingsmaak. Vrijwel alle gevonden handschoenen zijn zwart en grijs’. Opvallend genoeg is er geen onderscheid tussen links

en rechts. ‘De meeste mensen zijn rechts, en je zou verwachten dat er dus meer rechterhandschoenen ge-vonden worden. Mensen doen vaak even hun rechterhandschoen uit om te wordfeuden of te sms’en op de fiets.’ Maar er is dus geen sprake van een scheve verdeling. Foto’s van de handschoenen zijn te vinden op Van den Broeks blog (josvandenbroek.tumblr.com). Rechtmatige eigena-ren kunnen zich bij hem melden. CR

Nieuws

16 februari 2012 · Mare 5

Moord in fluo In Catena kon er naar hartenlust geschoten worden vorige week donder-dag. Met laserstralen welteverstaan. Foto Taco van der Eb

Leiden is veilige uitgaansstadAanrandingen niet meegeteld

In Leiden is weinig uitgaansgeweld in vergelijking met andere studen-tensteden. Dat blijkt uit onderzoek van zes criminologiestudenten in opdracht van de gemeente. DooR HaRMke BeRgHuis De studenten vergeleken onder andere het aantal aangiftes van geweldsincidenten op uitgaansavonden in Leiden met stu-dentensteden Groningen, Nijmegen en Tilburg.

Hieruit blijkt dat het totaal aantal aangiften van uitgaansgeweld in Lei-den met meer dan de helft is gedaald in de periode van 2006 tot 2011. In 2011 volgde een lichte stijging, maar het blijft toch het laagst in vergelij-king met de drie andere steden.

Het onderzoek van de studenten heeft betrekking op geweld dat ge-registreerd is op donderdag, vrijdag of zaterdag vanaf tien uur ’s avonds tot de volgende ochtend. Overige studentenavonden spelen in het on-derzoek geen rol.

Er is voornamelijk naar zogehe-ten hotspots gekeken, zoals de Ho-gewoerd en de Breestraat. Voor het onderzoek zijn ook politiemedewer-kers, gemeentelijke ambtenaren en horecaondernemers geïnterviewd.

De laatsten geven aan dat veel pro-blemen rond uitgaansgeweld voort-komen uit cocaïnegebruik. Allemaal onderschrijven ze dat de verruiming van het toelatings- en sluitingsbeleid goed werkt om geweld tegen te gaan.

Onlangs trok de gemeente de dansvergunning van discotheek Next in na klachten van overlast. De zaak mag haar horecavergunning wel houden. Het aantal incidenten van uitgaansgeweld in de Leidse binnenstad is de afgelopen jaren on-geveer hetzelfde gebleven, blijkt uit politieregistratie.

Aanrandingen spelen in het on-derzoek geen rol. Studente Daphne Schouten: ‘Aanranding is een seksu-eel delict. Het is ook niet specifiek uitgaansgeweld.’

In november nog werden in korte tijd verschillende vrouwen aange-rand in de binnenstad. Ook een Leid-se studente werd slachtoffer hiervan. Een aantal verenigingen besloot, na overleg met de wijkagent, haar leden te waarschuwen. Zowel Minerva als Augustinus vermeldden het in hun nieuwsbrief, SSR hing een waarschu-wing op en verwittigde leden tijdens het eten op de mensa.

Inmiddels zijn de verenigingen hiermee gestopt.

Steeds minder deeltijdersHet aantal deeltijdstudenten neemt af. Bij de opleiding geschiedenis gaat het volgens studieadviseur Els Munter dit jaar om een halvering van nieuwe aanmeldingen.

Bij psychologie is ook een daling te zien, zegt studieadviseur Jan van Rooij. ‘Acht jaar geleden hadden we ongeveer zestig eerstejaars in deel-tijd. Nu zijn het er nog 25.’

Universiteitsbreed is dezelfde tendens merkbaar. In 2001 lag het aantal op deeltijdstudenten op 2051. Verleden jaar bedroeg hun aantal 1148. Uit cijfers van eind september 2011 blijkt dat zich vorig jaar in de bachelor nog 214 nieuwe deeltijdstu-denten aanmeldden, dit studiejaar zijn dit er 189, terwijl het totale aan-tal nieuwe studenten in Leiden steeg.

Sommige deeltijders worden ge-confronteerd met de hogere college-gelden die betaald moeten worden voor een tweede bachelor of master-studie. Hiernaast hangt hen ook de langstudeerboete boven het hoofd. Staatssecretaris Zijlstra vreest dat de deeltijdstudie een sluiproute wordt voor studenten die de boete willen ontlopen.

Of deeltijders ook daadwerkelijk te maken krijgen met de langstu-deerregeling is nog niet zeker. De Eerste Kamer heeft bezwaren geuit, omdat deeltijdstudenten bijna per definitie langer doen over hun stu-die. Veel deeltijders volgen ook een lerarenopleiding en vanwege het le-rarentekort wil de Eerste Kamer een regeling. Ook de Tweede Kamer wil opnieuw in debat over de boete. DJZ

Promovendipartij splitstUniversiteitsraadslid Maarten Jansen is per direct uit promoven-dipartij Young Researchers (YR) gestapt en zijn eigen partij PhDoc begonnen.

Jansen, promovendus bij Grieks en Latijn  was het niet langer eens met de koers van YR partijleider Eric van Hoof. YR had twee van de acht perso-neelszetels in de universiteitsraad, nu dus nog maar een. ‘Er is wat mij be-treft geen sprake van ruzie’, zegt Jan-sen over de breuk. ‘Eric en ik hebben al een tijdje een verschil van mening over de koers van YR. Eric wilde de doelgroep van de YR wat verbreden, zich meer richten op andere mede-werkers van de universiteit. Ik wilde

juist de focus op promovendi niet verliezen.’

Volgens Van Hoof kan YR de belan-gen van promovendi goed verdedigen maar daarnaast ook aantrekkelijk zijn voor jonge medewerkers. ‘Die worden nauwelijks vertegenwoordigd in de raad. We trekken al stemmen uit die hoek. Ik vind het opzoeken van een niche juist geen goed idee. Als je de ideeën van de partij helder formuleert, dan kan je voor meerdere groepen in-teressant zijn. Twee eenmansfracties in de raad, dat is een verzwakking.’

Van Hoof is buitenpromovendus en werkt verder bij de afdeling Studen-ten- en Onderwijszaken. Jansen: ‘Hij is diepgeworteld in die wereld en heeft daar veel contacten. Daar is niets mis

mee. Maar het is een andere rol dan fulltime als promovendus verbonden te zijn aan de universiteit. Hij kwam ook met een nieuwe kandidaat die geen promovendus is maar werkt bij het ISSC.’ Het gaat al langer niet goed met YR. Onlangs zei Van Hoof nog in Mare dat de partij nog maar uit twee personen bestond. Jansen kreeg ook reacties van promovendi waaruit bleek dat zij zich niet vertegenwoor-digd voelden door YR. Een buitenpro-movendus was niet de juiste persoon om voor hun belangen op te komen.

Van Hoof betreurt dat. ‘Ik vind dat kortzichtig, kinderachtig en een tikje discriminerend. Buitenpromovendi zijn ook academici die onderzoek doen.’ VB

De faculteit Geesteswetenschap-pen maakt plannen voor een brede bachelor van talen, culturen en me-dia, die op 1 september 2013 moet starten. De opleidingen Duits, Ita-liaans en Frans gaan hier in op.

Dit blijkt uit een mail gestuurd aan betrokken instituten binnen Gees-teswetenschappen. Meerdere op-leidingen, waaronder geschiedenis, taalwetenschap en kunstgeschiede-nis, moeten gaan samenwerken in de bacheloropleiding.

De opleiding Frans vreest nu voor haar zelfstandig voortbestaan. ‘Ik ben niet tegen de vorming van een brede bachelor, maar wel tegen opheffing van de zelfstandige oplei-ding Frans. Idealiter zou die brede bachelor gewoon naast de opleiding Frans bestaan’, zegt voorzitter van

de opleiding Frans, Paul Smith. Bin-nen de brede bachelor kan gewoon Frans, Duits of Italiaans gestudeerd worden. Smith vreest een verlies van studenten: ‘Ik denk dat studenten die Frans willen studeren naar an-dere steden gaan en niet voor zo’n brede bachelor kiezen.’

Bij de opleiding Duits leeft die vrees minder, zegt voorzitter van de opleiding Duits, Anthonya Visser: ‘Ik vind het niet per se een probleem dat er dan geen zelfstandige oplei-ding Duits meer is. Het gaat me om de inhoud. Dat het goed mogelijk blijft om binnen die brede bachelor Duitse taal en cultuur te kunnen blijven bestuderen.’ Visser zegt dat de inhoudelijke discussie erover nog gevoerd moet worden.

Roberta D’Alessandro, voorzitter van Italiaans noemt het een voor-

deel dat binnen de brede bachelor bijvoorbeeld een tweede taal bestu-deerd kan worden, of dat de com-binatie Italiaans met architectuur mogelijk wordt: ‘Het is flexibeler en heeft veel potentie.’ Ze maakt zich er geen zorgen over dat Itali-aans als zelfstandige opleiding niet blijft bestaan. ‘Dat is maar een label. Italiaans blijft bestaan, maar dan sterker.’

Decaan van de faculteit Geestes-wetenschappen Wim van den Doel was niet bereikbaar voor commen-taar. De plannen hebben te maken met het hoofdlijnenakkoord dat universiteitskoepel VSNU in de-cember sloot met staatssecretaris Zijlstra, waarin universiteiten on-der andere opgedragen het aantal kleine opleidingen te verminderen en brede bachelors in te stellen. DJZ

Mega-brede bachelor komt eraan

Geld voor digitale toetsingStudenten die klagen over lange tij-den van cijferonzekerheid, docen-ten die zich blind staren op slechte handschriften, daar moet het maar eens afgelopen mee zijn in het digi-tale tijdperk.

Dat vindt de SURFfoundation, een stichting waarin Nederlandse ho-gescholen, universiteiten en onder-zoeksinstellingen samen werken aan innovatieve projecten. De stichting geeft daarom 2,2 miljoen subsidie aan verschillende projecten voor di-gitale toetsing.

Niet alleen het gemak van ma-ken en nakijken wordt verbeterd; sommige studies zijn dusdanig veranderd dat digitale toetsing veel beter aansluit op de latere beroeps-praktijk. Zo ondersteunt SURF een pilot van verscheidene academische ziekenhuizen waarin toekomstige radiologen op hun kennis getoetst worden met driedimensionale beel-den, want inmiddels is de techniek zo vergevorderd dat de scanners in de praktijk ook 3D-beelden van de patiënt afleveren.

Een ander speerpunt is het zoveel

mogelijk beschikbaar stellen van oefentoetsen. Proeven met wiskun-detoetsen en pilots bij de verpleeg-kunde lieten een aanmerkelijke stijging in de eindresultaten van de studenten zien.

Bij een bijeenkomst van SURF werd daarnaast een toekomstplan tentoongespreid voor de ontwikke-ling van hoogwaardige technische infrastructuur voor onderzoek en onderwijs. Voor supercomputers, geavanceerde hersenscanners en dergelijke komt de komende twee jaar 80 miljoen vrij. CR

Handschoentje gezien?

Foto Taco van der Eb

De prijs voor een Maretje be-draagt €8,– per 30 woorden, opgegeven via redactie@mare.leidenuniv.nl uiterlijk t/m maan-dag 16.00 uur. Maretjes aange-boden voor commerciële doel-einden worden niet geplaatst, evenmin als Maretjes waarin zaken worden aangeboden die de waarde van 4.500 euro te bo-ven gaan.

Hey muzikant! Op zoek naar een leuk en goed orkest? Kom dan op woensdag vanaf 20.00 uur langs tijdens de repetitie en luister of speel mee! Meer infor-matie: www.leidseharmonieka-pel.nl.

Vrijwilligerswerk in het bui-tenland? Wil je met straatkin-deren werken in Azië, Afrika of Zuid-Amerika? Kom naar ons informatieweekend van 23-25 maart 2012. Voor informatie en aanmelding: www.samen.org.

Lezing: Van zelfkennis naar Zelfvertrouwen, Praktisch eenheidsbesef. Door Het Theo-sofisch Genootschap. Toegang gratis. Woensdag 22 februari, 20.00 uur. Plaats: Centrum voor Onderwijs en Advies, Lorentzka-de 15a . Inlichtingen: 0713617417, www.stichtingisis.org.

Doe iets met je kennis. Help een leerling op streek in 1 uur per week. Drie leerlingen uit groep 7 en 8 zoeken dringend hulp bij taal, rekenen en stu-dievaardigheden. Marokkaans meisje, wiskunde, Engels, kop-klas; Marokkaans meisje, Engels, economie, 3-HAVO, zes euro per uur. Marokkaans meisje, taal, rekenen, kopklas; Turkse jon-

gen, boekhouden, ROC, MBO1. Afghaans meisje, Nederlands, NT2, Marokkaanse jongen, wiskunde, 2-VMBO; Somalisch meisje, wiskunde, brugklas, vijf euro per uur; Indonesisch meis-je, Nederlands, brugklas VMBO-T. Drie leerlingen Voortgezet Onderwijs wonen in Zuid-West. Eén leerling Speciaal Onderwijs heeft bijles nodig; 30 leerlingen Ba.O.groep 3 t/m 6 zoeken hulp bij taal en/of rekenen, van wie tien met vergoeding. Bijles in Onderwijswinkel, buurthuis Vogelvlucht, of bij leerling of bijlesgever thuis. Ook zoeken wij vrijwilligers voor bijles/huis-werkhulp op twee basisscholen en op het woonwagencentrum Trekvaartplein Leiden. Onder-wijswinkel, Driftstraat 77, ma-, wo en do. 15-17 u. Tel: 5214256, LET OP ons e-mailadres is: st.onderwijswinkel@planet.nl.

Lector Studiebegeleiding zoekt nieuwe medewerkers! Enthousiaste studenten gezocht voor het geven van huiswerkbe-geleiding op onze vestigingen in omgeving Leiden en Den Haag.

Minimaal twee middagen per week, vwo diploma vereist. Be-kijk de vacature op www.lector-studiebegeleiding.nl of bel naar 088-2211444.

Scholten. Degelijk juridisch onderwijs en tentamentrai-ning in kleine groepen door een ervaren en professionele docent. Cursus/tentamentrai-ning goederenrecht vanaf 13 februari 2012. Voor meer infor-matie: Scholten: 071-5126714 of gijs.scholten@planet.nl.

Leren duiken? De Leidse Stu-denten Duikvereniging verzorgt de komende weken introduiken op maandag- en donderdag-avond, in zwembad De Zijl. Geef je op bij evenementen@lsdweb.nl

Oppas gezocht voor twee kleine ventjes (2 en 0) voor en-kele avonden in de maand en af en toe een middag. We wonen vlakbij het Centraal Station. Voor meer informatie: Kat.Lubina@gmail.com of 06-17155852.

Maretjes Advertenties

6 Mare · 16 februari 2012

R. de Adelhart Toorop zal op dinsdag 21 februari om 15.00 uur promoveren tot doctor in de Wis-kunde en Natuurwetenschap-pen. De titel van het proefschrift is ‘A flavour of family symmetries in a family of flavour models’. Pro-motor is Prof.dr. J.-W. van Holten.Prof.dr. F.M. van der Meer zal op vrijdag 24 januari met het uit-spreken van de oratie benoemd worden tot bijzonder hoogleraar aan de Faculteit der Sociale We-tenschappen om werkzaam te zijn op het gebied van Compara-tive Public Sector and Civil Service Reform. S. Tu zal op dinsdag 28 janu-ari om 15.00 uur promoveren tot doctor in de Geneeskunde.

De titel van het proefschrift is ‘Three-dimensional Quantitative Coronary Angiography and the Registration with Intravascular Ultrasound and Optical Coheren-ce Tomography’. Promotor is Prof.dr. J.H.C. Reiber.P. Dekker zal op dinsdag 28 fe-bruari om 16.15 uur promoveren tot doctor in de Geneeskunde. De titel van het proefschrift is ‘Cel-lular stress in vitro and longevity in vivo’. Promotoren zijn Prof.dr. R.G.J. Westendorp en Prof.dr. H.J. Tanke.W. Halfwerk zal op donderdag 1 maart om 13.45 uur promoveren tot doctor in de Wiskunde en Na-tuurwetenschappen. De titel van het proefschrift ‘Tango to Traffic’.

Promotor is Prof.dr. C.J. ten Cate.D. van der Woude zal op don-derdag 1 maart om 15.00 uur promoveren tot doctor in de Geneeskunde. De titel van het proefschrift is ‘Anti-citrullinated protein antibodies (ACPA) in rheumatoid arthritis– linking genetic predisposition to clinical outcome’. Promotoren zijn Prof.dr. T.W.J. Huizinga en Prof.dr. R.E.M. Toes. G. Mathies zal op donderdag 1 maart om 16.15 uur promoveren tot doctor in de Wiskunde en Na-tuurwetenschappen. De titel van het proefschrift is ‘High-frequen-cy EPR on high-spin transitions-metal sites’. Promotor is Prof.dr. E.J.J. Groenen.

Academische Agenda

UNIVERSITAIRE VERKIEZINGEN 2012 1. TIjdSchEmA VERKIEZINGEN Het volgende tijdschema is opgesteld voor de verkiezingen van de beide geledingen van de Universiteitsraad, de de studentengeledingen van de faculteitsraden, en de studentenraad LUMC.5 maart peildatum en vaststelling kiezersregisters 6, 7 maart kandidaatstelling, inzage kiezersregisters en indienen verzoeken tot verbetering

kiezersregisters bij het betreffende stembureau8 maart besluiten stembureaus inzake kandidaatstelling en verzoeken tot

verbetering kiezersregisters (beroep mogelijk op 12 en 13 maart; beslissing op beroep 20 maart 2012)

12, 13 maart herstel van verzuimen kandidaatstelling 14 maart beslissing stembureaus herstel van verzuimen kandidaatstelling (beroep

mogelijk tot en met 16 maart; beslissing op beroep 20 maart 2012)9 mei verzenden elektronische oproepen; opening verkiezingen (9.00 uur) 15 mei sluiting stemming (16.00 uur) 22 mei uitslag stemming (beroep mogelijk tot en met 29 mei; beslissing op beroep

1 juni 2012)

2. wIE IS KIESGEREchTIGd Kiesgerechtigd is iedereen die op 5 maart 2012 (de peildatum) krachtens een aanstelling bij de Universiteit Leiden werkzaam is in een van de onderdelen waar verkiezingen worden gehouden en iedereen die op die datum als student – dus niet als extraneus of gaststudent- staat ingeschreven. Deze groep behoort dus in het kiezersregister te zijn opgenomen.

Op 6 en 7 maart 2012 liggen de kiezersregisters ter inzage bij de stembureaus en kunnen ook verzoeken tot verbetering worden ingediend.

Student-assistenten oefenen hun kiesrecht in beginsel uit in de geleding studenten. Andere studenten in dienst van de universiteit oefenen hun kiesrecht uit in de geleding van het personeel. Personen in dienst van NWO, FOM of daarmee vergelijkbare organisaties en werkzaam bij de Universiteit zijn ook kiesgerechtigd; zij worden wel aangeraden bij de ter inzagelegging van de kiezersregisters te controleren of zij daarin ook zijn opgenomen.

U kunt u zelf ervan overtuigen dat u in het kiezersregister bent opgenomen door op 6 of 7 maart 2012 even bij het stembureau langs te gaan; u kunt op deze dagen ook een verzoek tot verbetering van het kiezersregister indienen.

3. KANdIdAATSTEllING STUdENT- EN pERSoNEElSlEdEN UNIVERSITEITSRAAd, STUdENTlEdEN FAcUlTEITSRAdEN, lEdEN STUdENTENRAAd lUmc Indien u belangstelling heeft voor een actieve rol in de medezeggenschap kunt u zich op 6 en 7 maart 2012 kandidaatstellen. De formulieren daarvoor zijn verkrijgbaar bij de stembureaus en op www.stemmen.leidenuniv.nl

Op 8 maart 2012 maken de stembureaus hun beslissingen ten aanzien van de ingediende kandidaatstellingen bekend. Mochten er verzuimen zijn geconstateerd die kunnen worden hersteld - zoals het ontbreken van voldoende handtekeningen van kiezers die de kandidaatstelling ondersteunen - dan is daartoe volgens bovenstaand schema gelegenheid.

4. bERoEp Indien u het niet eens bent met een beslissing van een stembureau met betrekking tot de kandidaatstelling of de verbetering van het kiezersregister, dan kunt u daartegen beroep aantekenen volgens bovenstaand schema bij de kamer voor de verkiezingen van de Commissie voor de beroep- en bezwaarschriften (Rapenburg 70 te Leiden).

Ook tegen beslissingen met betrekking tot het herstel van verzuimen in de kandidaatstelling kan volgens bovenstaand schema bij de kamer voor de verkiezingen beroep worden aangetekend.

5. STEmmEN VIA INTERNET De verkiezingen gaan volledig via het internet. Om te kunnen stemmen dient u gebruik te maken van uw ULCN account. Vanaf 9 mei (9.00 uur) kunt u met dit account inloggen op de verkiezingsapplicatie. U kunt tot uiterlijk 15 mei (16.00 uur) uw stem uitbrengen. Stemmen kan vanaf elke computer met internetaansluiting.

6. STEmbUREAUS De verkiezingen worden georganiseerd door verschillende stembureaus, zie www.stemmen.leidenuniv.nl . Voor verdere inlichtingen kunt u zich richten tot het Centraal Stembureau.

Elke donderdag van 20 tot 21 uur

(vanaf 23-02)

Kom langs voor een proefl es!

tel: 06-27545655contact: David Carranca facebook: Capoeira Vadiacao

website: www.senzala.nl e-mail: carranca.capoeira@hotmail.com

in samenwerking met: Capoeira Vadiacao

mare-carranca 120210.indd 1 10-02-2012 14:06:32

Verloederd de nederlands?Angst voor teloorgang van de taal is van alle tijden, aldus hoogleraar taalwetenschap Marc van Oosten-dorp. ‘Niemand maakt zich er meer druk over dat we “U hebt” zeggen in plaats van “Gij hebt.”’

door Bart Braun ‘Als de taal echt ver-loedert, moet er dus ook een punt zijn waarop dat begon. Maar waar is dat dan? En hoe kan het dat we elkaar nu nog steeds verstaan? Hoe stel je taalverloedering objectief vast? Ik denk niet dat dat kan.

‘Het gevoel dat taal verloedert hoort bij taal, en je kan ook steeds aanwijzen dat mensen dat vinden. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen dat jongeren nu veel béter spreken dan vroeger.

‘Het idee van verloedering is heel diepgeworteld, maar eigenlijk heel merkwaardig. We vinden dat “groter dan” goed is, en “groter als” fout. Is er een instantie die dat bepaalt? En als die er al zou zijn, waaraan ont-

leent die dan de autoriteit om dat te bepalen? Voor spelling bestaat er de Spellingswet, maar die is onzinnig en zou afgeschaft moeten worden. Er is per slot van rekening ook geen Uit-spraakwet, en toch kunnen we elkaar nog verstaan.

‘Ik denk dat een belangrijke reden voor die opwinding is dat taal een schoolvak is. Je leert als allereerste taal en rekenen. Voor de opkomst van internet was taal ook heel sterk gelieerd aan schoolsheid: je schreef eigenlijk alleen teksten waarop je werd beoordeeld. We zijn sterk ge-neigd om elkaar op het taalgebruik af te rekenen.

‘Het verschil is: bij rekenen heb je ook duidelijk een goed of een fout antwoord. Zo denken mensen ook over taal: “groter dan” is objectief be-ter, vinden ze. Maar dat is helemaal niet zo: er is geen God, macht of logi-ca die dat bepaalt. Het is op zijn best een soort informele afspraak. Axi-oma’s zoals in de wiskunde bestaan er ook niet voor taal; het Nederlands is niet op die manier beschreven.

‘De term taalverloedering be-schrijft iets anders, dat wel degelijk aan de hand is: taalverandering. Dat lijkt vreemd, als je taal alleen ziet als communicatiemiddel. Als dat zo was, zouden er juist duidelijke standaarden moeten zijn. In plaats daarvan zijn variatie en verandering kenmerken van elke levende taal.

‘Waarom dat zo is? Taal kan uit-drukking geven aan iemands iden-titeit, of die van een groep. Het kan ook zijn dat taal ontzettend inge-wikkeld is, en elke keer opnieuw in elkaar moet worden gezet, onder veranderende omstandigheden. Het lijkt er bijvoorbeeld op dat talen ver-anderen naarmate de verhouding tussen mensen die die taal als eerste en als tweede taal leren, verandert. Dingen als geslachten en naamval-len, die kinderen heel makkelijk op-pikken maar volwassen moeilijk vin-den, verdwijnen dan. In het Engels zie je ze vrijwel niet, maar de taal van het geïsoleerdere IJsland is geweldig complex.

‘Een andere trend die is dat de uitspraak van het Nederlands overal in Nederland meer op elkaar gaat lijken: homogenisatie. Dat lijkt ove-rigens minder aan de media te liggen dan veel mensen denken. In de Ver-enigde Staten zou je verwachten dat de dialectgrenzen overlappen met het bereik van lokale radiostations, maar dat is niet zo. Je taal verandert niet zo gauw door de taal die je over je heen wordt gestort; meer dan dui-zend jaar Latijn vanaf de kansel heeft ook weinig invloed gehad. Die ver-andering gaat veel sneller als je zelf spreekt, en kan monitoren wat die taal doet. De belangrijkste bijdrage aan de homogenisering van het Ne-

derlands is niet de uitvinding van radio en tv, maar van de brommer en de auto.

‘Dat er zulke trends zijn, betekent niet dat je ook kunt voorspellen hoe het Nederlands zich de komende vijftig jaar zal ontwikkelen. Dat hangt er bijvoorbeeld vanaf hoe open of gesloten de samenleving zal zijn;

of Wilders wint of GroenLinks. ‘Een ander voorbeeld: het gebruik

van “hun hebben”. Op een bepaalde manier is dat een stapje in een gro-tere ontwikkeling: het verdwijnen van naamvallen. Vroeger wonden mensen zich op omdat steeds meer mensen “U hebt” zeiden in plaats van “Gij hebt”. Dat verschil bestaat nu niet meer, en bij mijn weten maakt niemand zich er nog druk over.

‘De natuurlijk ontwikkeling zou dan ook zijn dat “hun hebben” nor-maal wordt, en uiteindelijk ook “mij hebt”. Maar als mensen zich daar bewust van worden, gaan ze zich er-tegen verzetten, en klagen over taal-verloedering. Dat maakt het patroon onvoorspelbaar.’

Studium GeneraleNederlands, Oud en NieuwVanavond, donderdag 16 februari (en de drie donderdagen erop) Lipsiusgebouw, 19.30 u. Toegang gratis

Nope.

‘Meer dan duizend jaar Latijn vanaf de kansel heeft ook weinig invloed gehad’

BuckyballPure koolstof komt op aarde vooral voor als grafiet en als diamant. In de jaren tachtig ontwikkelden Amerikaanse scheikundigen een derde vorm, waar ze later de Nobelprijs voor kregen. Het is een soort voetbal van 60 koolstofa-tomen, bestaand uit vijf- en zeshoeken. Ze noemden het Buckminsterfullereen, naar de Amerikaanse architect Richard Buckminster Fuller, die de geodetische koepel verzon.

Bij nadere beschouwing bleek het molecuul ook zonder hulp van Nobelprijswinnaars te ontstaan: het zit in hele kleine hoeveelheden in roet, bijvoorbeeld. In 2010 werd duidelijk dat buckminsterfullereen ook van nature voorkomt in de ruimte. Het is zelfs het grootste ruimtemolecuul waarvan we weten wat het is.

De Leidse sterrenkundigen Olivier Berné en Xander Tielens analyseer-den in het vakblad Proceedings of the National Academy of Sciences de data die over de astronomische buckyballs beschikbaar was, en rekenden na hoe die moleculen waarschijnlijk zijn ontstaan. Vermoedelijk worden ze niet, of in elk geval niet alleen, in sterren gevormd, zoals andere wetenschap-pers opperden. Tielens en Berné achten het waarschijnlijker dat de moleculen ontstaan uit kleinere koolstofringetjes, zogeheten polycyclische aromatische koolwaterstoffen, die in interstellaire ruimtewolken voorkomen. Onder invloed van ultraviolet raken die dan versmolten tot de voetbalmoleculen.

oud en aardigOf je echt oud wordt, hangt af van je levensstijl en van het toeval, maar ook van je genen. Zonder de juiste oud-word-genen word je geen honderd, al doe je nog zo je best. Bij het wormpje C. elegans is zelfs vrij nauwkeurig bekend welke genen belangrijk zijn om ze oud te krijgen: door aan de juiste genen te priegelen kunnen onderzoekers een worm maken die tien keer zo lang leeft als normaal.

Veel van de genen die bij C. elegans de levensduur verlengen, komen ook voor bij mensen. Niet iedereen heeft precies dezelfde genvariant; bij som-mige mensen zitten net één of een paar dna-lettertjes anders. Een zo’n afwijken-de letter heet een SNP (single nucleotide polymorfism, spreek uit als snip).

In het American Journal of Medical Genetics staat een grote internationale studie, waaraan ook de Leidse psycho-loog Philip Spinhoven meewerkte. De onderzoekers zochten naar SNP’s in een zestal van die vermoedelijke ouder-domsgenen, en keken of er een verband was met persoonlijkheidstrekken. Er was bijvoorbeeld al bekend dat de kinderen van honderdjarigen gemiddeld aardiger en minder neurotisch zijn, dus de vraag of die eigenschappen iets met ouder-domsgenen te maken hebben lag voor de hand.

In totaal vonden de onderzoekers één verbandje in een groep van meer dan 17 duizend mensen, en het was niet eens heel sterk. Maar toch: mensen met een bepaalde mutatie in het gen SYNJ2 dat bij wormpjes betrokken is bij levens-duur, scoren ook iets minder goed op testjes om hun aardigheid te bepalen.

Studium GeneraleZoals grote vissen in zee vergezeld worden door allemaal kleine visjes die erom heen zwemmen, zo hebben Nederlandse universiteiten een Studium Generale. Waar de grote universiteit heel veel colleges geeft, zo geeft Studium Generale er een paar. De onderwerpen zijn divers, iedereen mag komen en de toegang is gratis.

Deze donderdag organiseert het bureau de eerste van een viertal lezingen over taal-verloedering. Spreker is Marc van Oostendorp, hoogleraar fonologische microvariatie aan de Universiteit Leiden. Het zal gaan over waarom en hoe talen veranderen, over dialecten, spelling, en de geschiedenis van de Nederlandse taal. Studiepunten zijn er niet te vergaren, wel kennis.

16 februari 2012 · Mare 7

Wetenschap ‘Negers kijken schuin, ze denken, wit man loopt rof ’, aldus rapper Vjèze Fur van de rapformatie De Jeugd van Tegenwoordig, hier crowdsurfend

op Eurosonic Noorderslag. Taalverloedering of –verrijking? Foto HH

advertentie

Brieven

8 Mare · 16 februari 2012

Opinie

Studenten moet sneller werken en meer betalen voor de studie. Bovendien, met een bul heb je toch zo een baan? nou, mooi niet dus, meent Eveline Praal.Nu de crisis al enkele jaren huishoudt, wordt de broekriem steeds meer aan-gehaald. De overheid sneed zelfs in het budget voor bloemstukken. Vele partijen zijn benadeeld en het leed wordt breed uitgemeten in de pers.

Eén groep wordt niet gehoord, maar wordt wel aan alle kanten aan-gevallen: de studenten. Deze groep, die geen schuld aan de crisis heeft en nog vervuld is van hoop en belofte, heeft een negatief imago dat niet blijkt af te schudden. De student is lui, slaapt uit, drinkt buitensporig veel alcohol en verslindt overheids-geld. En als de overheid al geen geld meer heeft voor iedere week verse bloemstukken, dan is er al helemaal geen geld meer voor dit schorem.

Zelfs Paul van der Heijden, rector magnificus van de Universiteit Lei-den laat zich laatdunkend uit over de studenten in Mare 17.

Van der Heijden: ‘Uit de samenle-ving komt een breed gedragen geluid: “Studenten, luister nou eens. Jullie mogen grotendeels op kosten van de samenleving studeren. Dat kost een hoop geld. Dan moet je ook preste-ren en zorgen dat je op tijd tentamens haalt.” Het gaat om een bevoorrechte groep, die later ook nog meer gaat verdienen. Een student is eigenlijk een zondagskind.’

Deels heeft de rector magnificus

groot gelijk: ga je studeren, dan moet je presteren.

Snel studeren vinden een heleboel studenten ook geen probleem. De hedendaagse student is ambitieus en doelgericht. Het liefst wil hij gewoon een zo goed mogelijk cv opbouwen, om later een leuke baan te vinden, waarmee hij iets kan bijdragen aan de maatschappij.

Dit cv is nogal uitgebreid: een af-gestudeerde anno 2012 moet naast het afronden van zijn studie (met en hoog cijfer) ook aan zijn verdere ontwikkeling denken. Hierbij horen lidmaatschap van een studie- of stu-dentenvereniging met bijbehorende commissie- en bestuurservaring. Daarnaast moet de student enkele maanden in het buitenland heb-ben doorgebracht en stage hebben gelopen.

Dit alles binnen de beperkte ter-mijn van vier jaar. Deze termijn is door zelf breed ontplooide ouderen bepaald en met een boete afgeba-kend. En al die beleidsmakers met hun paradepaardjes hebben geen enkel recht van spreken. In de tijd dat zij studeerden, was het absoluut niet raar om zeven jaar over je studie te doen in het kader van persoon-lijke ontwikkeling. Vraag het aan een hoogopgeleide vijftiger en die zegt: ‘Ja, maar wij verdiepten ons echt in de materie.’

De rector magnificus stelt: ‘Het gaat om een bevoorrechte groep, die later ook nog meer gaat verdienen.’ Hier heeft de rector magnificus het hele-maal mis. Zelfs een perfecte student, die twee studies heeft gecombineerd

met hoge cijfers, zonder vertraging op te lopen en voldoet aan alle eisen voor een gevuld cv met buitenland-, bestuurs-, commissie- en vrijwil-ligerservaring die zichzelf ook nog wist te onderhouden met een geest-dodend bijbaantje is nu al maanden tevergeefs op zoek naar een baan.

Deze student heeft aan alle voor-waarden voldaan, maar mag aan de hand van het cv niet eens op gesprek komen, omdat hij - op de stage na - nog geen werkervaring heeft.

Zelfs inschrijven bij een detache-ringbureau is niet mogelijk: ‘Wij be-middelen alleen voor mensen met minstens drie jaar werkervaring.’ Hoe doet een mens ervaring op als alle plekken waar hij ervaring op wil doen, mensen vragen met jaren ervaring?

Nog maar een keer stage lopen lijkt vooralsnog de enige optie. Want terug de collegebanken in is onbetaalbaar gemaakt. Maar van een stagevergoe-ding kan niemand de huur betalen. Vele afgestudeerden bevinden zich in deze penibele situatie. De oudere ge-neratie denkt het misschien zwaar te hebben. En het is ook vreselijk dat er geen verse bloemen meer op het bu-reau van de ambtenaren verschijnen. Realiseert u zich alstublieft dat er een hele generatie hoger opgeleiden staat te trappelen om een vast inkomen te krijgen. Zelfs als daarvoor een kaal bureau moet worden overgenomen.

Eveline Praalafgestudeerd in italiaanse taal en Cultuur (Leiden) en Communicatiewetenschap (Uva), en naarstig op zoek naar een goede baan.

Alumni hebben juist moeite met vinden van werk

Rector heeft het misRoeiende excellentie Op 2 februari stond op mareonline.nl een foto van ondergetekende tijdens een feest op roeivereniging Njord. Met daarbij als bijschrift het zeer onge-lukkige citaat van rector magnificus Paul van der Heijden over het bsa in het tweede jaar (‘Niet iedere student moet door dezelfde mal. Het is maatwerk. Sommige studenten willen excelleren, anderen gaan liever roeien.’). Dit is totaal uit zijn verband gerukt.

Als wedstrijdroeier train ik acht tot tien keer in de week en verg ik het uiterste van mijn lichaam. Hier krijg ik een ervaring en vrienden voor het leven voor terug en leer ik veel over discipline, doorzettingsvermogen, solidariteit en tijdsindeling. Ten tweede heb ik naast het roeien twee bachelors met prima cijfers afgerond.

Het is dus zeker niet onmogelijk een ‘excellente’ student te zijn en tegelijkertijd te roeien. Sterker nog, ik ben er van overtuigd dat juist wedstrijdroeiers meer uit hun studie en hun studentenleven halen. Ik ben overigens lid van Asopos de Vliet, en niet van Njord. Ik ben onderdeel van een combinatieploeg.

Aart MurrayBachelorstudent geschiedenisalumnus antropologie

Goede articulatie In het artikel ‘Kanonnenvuur’ in Mare 18 is de heer Burger vrij negatief over de ondersteuning bij zijn gehoorstoor-nis. Ik (22 jaar) ben al mijn hele leven ernstig slechthorend en ik studeer nu al bijna 5 jaar aan de Universiteit Leiden. Ik vind het jammer dat Burger niet verder heeft gekeken want er

is ontzettend veel begeleiding voor mensen met een functiebeperking.

Hij zou eerst eens bij Fenestra langs moeten gaan. Deze organisatie, onderdeel van de universiteit, zorgt voor gepaste begeleiding bij je func-tiebeperking. Ook kan de in functie-beperkte persoon zelf voor de nodige hulpmiddelen zorgen. Ik heb namelijk mijn eigen draagbare ringleiding en die geef ik vooraf aan het college af aan de docent en haal ik aan het einde weer op.

Ringleiding is er voor mij geïnstal-leerd in een zaal in het Lipsius, dit bleek echter in de praktijk helemaal niet handig te zijn.

Ook heb ik een faciliteitenpas waarop mijn hulpvraag op beschre-ven staat en daarmee kan ik dus mijn beperking aantonen en kan ik des-gewenst de pas laten zien en vragen of ik een rustiger plekje mag opzoe-ken of dat ik de film mag overslaan tijdens college.

Ook heb ik een aangepast studie-plan gemaakt met de studieadviseur. Hiervoor moet je echter wel eigen initiatief tonen en actie ondernemen.

Zo volg ik per studieblok 1 vak minder en registreer ik mijn vertra-ging bij de universiteit waarmee ik een beroep kan doen op het afstu-deerfonds. En voor werkgroepen kan ik mijn eigen ringleiding gebruiken. Deze heeft een functie waarbij het omringende geluid versterkt wordt.

Ik vind het erg kortzichtig van de heer Burger dat de docenten maar duidelijker moeten gaan praten. En geloof me (ik ben uit Limburg afkom-stig), de mensen in Leiden praten al van zichzelf erg duidelijk en hebben vaak een erg goede articulatie. Marlou WackersStudent

in deze rubriek kunnen lezers in maximaal 300 woorden reageren op artikelen in Mare. de redactie behoudt zich het recht voor bijdragen in te korten of te weigeren. Over weigering

wordt niet gecorrespondeerd. Mail naar redactie@mare.leidenuniv.nl

Koen Gezang was een joodse vondeling die het lievelingetje van de nazi’s werd. Toch werd hij afgevoerd.

16 februari 2012 · Mare 9

Achtergrond

Een beertje van de nazi’sAline Pennewaard verzamelde foto’s van gedeporteerde Joodse kinderen. ‘Je weet: bijna allemaal zijn ze weg. Maar als je bij elke foto gaat huilen, moet je ermee ophouden.’

DOOR VINCENT BONGERS ‘Toen ik een jaar of acht was, moest ik een spreekbeurt houden’, zegt studente wereldgodsdiensten Aline Penne-waard (1978). ‘Mijn ouders adviseerden De Tweede Wereldoor-log als interessant onderwerp. “Ga eens met je opa praten, die is in 1916 geboren”, zeiden ze. Mijn opa liet bonkaarten zien, dat maakte het al heel echt. Hij vertelde ook over het Joodse slagersgezin Izaks in Woerden, waar hij als knecht had gewerkt. Zij zijn in 1943 in het con-centratiekamp Sobibor vermoord. Dat vond ik werkelijk bizar. Ik hoorde voor het eerst van de Holo-caust. Dat is niet te vatten, zeker als kind niet. Het was zo onwerkelijk, daar wilde ik meer van weten.’

De fascinatie mondde jaren later uit in een project. Samen met jour-nalist en schrijver Guus Luijters stel-de ze het boek In Memoriam samen, dat vorige week verscheen.

Leidse studente zocht naar foto’s gedeporteerde kinderen

Er werden gedurende de oorlog 19.048 kinderen gedeporteerd naar concentratiekampen. Onder hen veel Joden maar ook Roma en Sinti. Slechts weinig kinderen overleefden de Holocaust.

Luijters en Pennewaard slaagden er in om 3000 foto’s van door de Duitsers vermoorde kinderen te vin-den en te koppelen aan namen. Aan In Memoriam is een tentoonstelling gekoppeld in het Stadsarchief in Amsterdam.

‘Wij wilden dat er een centraal punt kwam, waar al deze foto’s aan namen werden gekoppeld. Het mo-ment dat niemand er meer uit eerste hand over kan vertellen, komt snel dichterbij. Als ik er niet meer ben, dan staan ze toch nog ergens, zeggen veel nabestaanden. En dat geeft hen een fijn gevoel.’

Pennewaard verslond als kind een grote hoeveelheid boeken en docu-mentaires over de oorlog. ‘Ik mocht niet alles zien van mijn ouders. Het was tenslotte een hoop narigheid. Daar ga je eng van dromen, vonden zij. Toen werd ik natuurlijk kwaad.’

Soms werd het haar wel wat te veel, zoals bijvoorbeeld bij een bezoek aan het Anne Frank Huis. ‘Ik had het dagboek gelezen en wilde daar na-

tuurlijk graag heen. Ik moest naar de wc. Het duurde allemaal wel heel lang en mijn moeder ging even kij-ken. Zat ik daar in tranen. Ik weet daar zelf overigens niets meer van.’

De opening van de tentoonstel-ling was ook best moeilijk. ‘Daar lopen nabestaanden rond. De hele lucht zindert van de emotie. Het verdriet van mensen is tastbaar. Het heeft een enorm gat geslagen.’

Ze raakte geïnteresseerd in kinderen waarvan veel minder bekend was dan van Anne Frank. ‘Ik las over Sanne Leder-

mann, een vriendinnetje van Anne. Ik bedacht dat er nog duizenden kin-deren zijn omgekomen van wie we nauwelijks iets weten. Ik wilde kij-ken wat ik boven water kon krijgen.’

In 2001 begon de zoektocht. ‘Elke naam die ik vond, haalde ik door een cd-rom met alle Nederlandse telefoonnummers en adressen. Ik benaderde mensen met een brief en verzamelde zo de eerste honderd foto’s. Er kwam media-aandacht. Bijvoorbeeld van het televisiepro-gramma Hart van Nederland. Toen gingen mensen mij benaderen en liep het een stuk harder.’

Al de foto’s maken indruk. De schattige en keurige familieportret-ten, de afbeeldingen van kinderen met een beugel of een iets te grote bril, de klassenfoto’s. ‘Na 1941 moch-ten Joodse kinderen niet meer naar openbare scholen. Dan zie je rijen met meisjes met grote Jodensterren op kleine jurkjes. Je weet: bijna al die kinderen zijn weg. Als er drie per klas over zijn gebleven, is dat veel. Ze hadden er allemaal nog moeten zijn. De kans om op te groeien is ze ontnomen.

‘De eerste keer dat ik die foto’s zag, was ik ook van de kaart. Je bouwt een verdedigingsmechanisme op. Als je bij elke foto gaat huilen, moet je ermee op houden. Ik ben al jong blootgesteld aan shockerend materi-

aal. Het is een soort gewenning, al is dat niet het goede woord. Je leert het een plek te geven.’

De boosaardigheid van de nazi’s nam bizarre vormen aan. Het korte leven van Michieltje Prins illustreert dat op navrante wijze. ‘Hij werd in 1943 maanden te vroeg geboren en kwam meer dood dan levend in kamp Westerbork aan. De comman-dant heeft toen een couveuse laten aanrukken. De beste zorg was nog niet goed genoeg. Ze zijn een maand of twee bezig geweest om hem op te lappen. En toen werd hij afgevoerd naar de gaskamers. Dat is niet te snappen.’

Maar het verhaal dat haar het meest raakt, is dat van Koen Ge-zang. In 1942 werd er een vonde-ling gebracht naar de Joodse crèche in Amsterdam. Hij werd Remi van Buijtenwijck genoemd. Iedereen was gek op het kind, ook de nazi’s. Dat laatste maakte het juist onmogelijk om Remi ergens veilig onder te bren-gen. Hij zou direct gemist worden.

‘Hij werd verwend, kreeg een beer van de Duitsers. Maar ze lieten hem wel afvoeren. Dat is onvoorstel-baar.’ Remi gaat op transport naar Westerbork en vervolgens naar So-bibor waar hij in mei 1943 wordt vermoord. 

Pas tien jaar geleden werd duide-lijk dat Remi’s echte naam Koenraad

Huib Gezang is. Pennewaard kwam er achter dat Koen niet op de trans-portlijst naar het kamp stond. ‘De Duitsers hielden alles heel goed bij. Dus dat was vreemd. Hij was onder een andere naam gedeporteerd.’

Uiteindelijk kwam ze in contact met Edward Gezang (83), de broer van Koen. ‘Hij belde op uit Zweden waar hij al heel lang woont. Hij had foto’s, maar na een kort gesprek be-gon hij ontzettend te huilen en hing op. Ik ging er vanuit dat ik niets meer van hem zou horen. Een half uur la-ter belde hij terug en zei hij dat mee wilde werken.’

Nu het boek op de plank staat, betekent dat niet het einde van de zoektocht.

‘We stoppen niet. Er komen door de publiciteit rond het boek ook weer meer foto’s binnen. Je bent pas klaar als je de 18.000ste foto in han-den hebt. Ik wil in ieder geval verder met Holocaust Studies. Het idee om ook een boek over de vermoorde Duitse kinderen te maken, speelt ook in mijn hoofd rond.’

In MemoriamGuus Luijters en Aline PennewaardUitgeverij Nieuw Amsterdam960 pag. €99,95

Ben jij net afgestudeerd en klaar voor een uitdagende baan? De Universiteit Leiden is op zoek naar 4 enthousiaste trainees. Trainees: Financial Control, Arbeidsrecht, Arbeidsmarktcommunicatie, Business Intelligence 38 uur per week

Het tweejarig traineeprogramma van de Universiteit Leiden draait om: presteren, leren en groeien. Je doet ervaring op binnen je vakgebied. Daarnaast staat je persoonlijke ontwikkeling centraal. Je neemt deel aan een opleidingsprogramma en je maakt kennis met de bedrijfsvoering van de universiteit. Voor meer informatie over deze vacature kijk je op http://vacatures.leidenuniv.nl/niet-wetenschappelijk/.

advertentie

We live in interesting timesit’s been a year since the egyptian uprising began and a new class of Leiden students is starting their programme in Cairo. “every stone that is thrown on tahrir Square in news-worthy in the netherlands, but there is so much more going on here.” By Hans Klis On the first day of shura elections – for the Egyptian Upper Chamber - thirty Dutch and Flemish students are seated in the library of the Netherlands-Flemish Institute in Cairo (NVIC), listening thoughtfully to the introductory talk to the programme in Arabic and Islamic Studies.

Things have certainly calmed down since last year, when total anarchy reigned in the Egyptian capital. The police had withdrawn from public life, armed gangs roamed the city centre and mobile networks and Internet con-nections were down. “Things were thrown into complete confusion”, recalls director Kim Duistermaat in her sunny office at the NVIC. “We discovered that we didn’t have all the lan-dline numbers of our forty new students who were living scattered around the city at the time. We had just never considered an outage of the mobile networks.” Because of the unrest, the Institute was closed down immediately for a few weeks and the students were given the op-portunity to follow the Arabic and Islamic pro-gramme in Rabat or Damascus. However, in April, the latter city became too dangerous to stay in and the eighteen students who staying there at the time were sent home three weeks before the end of the course.

Leiden’s NVIC has been striving to promote the research and education programmes by various Dutch and Belgian universities in the Middle East since1971, but this year additional security measures were taken, such as requir-ing students to rent apartments on the island of Zamalek, where the Institute is situated, rath-er than in downtown Cairo. There are other parts of the city, which has approximately ten million inhabitants, where they can acquaint themselves with Egypt just as well.

In the light of last year’s chaos – which didn’t reach the island, for that matter - Duistermaat prefers the students to live within walking dis-tance, just in case the bridges to Zamalek are closed. Besides, the Dutch embassy is only a hundred metres away.

Despite these preventive measures, the stu-dents are supposed acquire first hand expe-rience of life and the social developments in Egypt. “They mustn’t become trapped in the ‘Dutch bubble’”, explains Duistermaat with a smile. “It’s important to actually speak to the people here, not just to passers-by, as it will teach them to adjust the image they have of Egypt. Every stone that is thrown on Tahrir Square in newsworthy in the Netherlands, but there is so much more going on here. We live in interesting times.”

A year after the revolution and there are still demonstrations at the Maspiro television building, which has been closed off with barbed wire, and on the other side of the water on Tah-rir Square. The real revolution - changing the political and social system and abolishing cor-ruption - is still in full swing, as confirmed by the supporters’ riots on 31 January in Port Said, which left 74 people dead and set off a series of new riots lasting several days. The NVIC do not see any reason to suspend the programme again but have advised students to avoid the city centre for the time being.

The Institute’s work has changed since the revolution, particularly for the archaeologists,

explains Duistermaat. And more specifically, the paperwork has changed. “As there have been armed robberies at archaeological digs and finds have been stolen, the Egyptian army has tightened security.” This means that it is more difficult, perhaps impossible, to acquire licences for digs in areas like the Dakhla Oasis in the western desert or Sinai.

After the introduction, the six Leiden stu-dents who are attending the NVIC for the sec-ond semester of their second Bachelor year, pick up some tahina, pita bread with spicy ses-ame seed paste, for lunch just round the corner from the Institute. Perched on battered stools, they gather round a small table made of crates in one of the many narrow alleys. Opposite, two portly men have taken up their customary places in cane chairs in front of a shop and are enjoying a smoke.

The students of the Middle Eastern pro-gramme admit that Cairo was not their first choice and that they would have preferred to go to Damascus. “The Syrian dialect of Arabic is the most beautiful”, claims Momo Post (19). “But now that I’m here, it’s not too bad.” Her fellow students nod in agreement while tuck-ing into their lunches. Their studies and the NVIC course are more current than ever – last year, the whole region was burning, from Rabat to Manama.

They have not been to Tahrir Square yet. Only Post and Madeleine Pieterse (21), who, before the Port Said tragedy, were the only ones defy the rules and rent an apartment downtown, managed to get close to it a few days after the anniversary of the revolution. “It was pleasant, there were families with children, but as the evening advanced, the mood turned nasty and people were sent away because it was becoming too dangerous.” The others were turned back before they had even reached the Square.

Although they haven’t forgotten the images of the Dutch woman who was accosted on Tah-rir Square, the students say they are not fright-ened. Pieterse adds: “You have to make sure you don’t get stuck in a large crowd, but that is something you can control pretty much.”

For the next three months, the students, predominantly female, will have to learn how to cope with Egyptian men; though most men keep their hands to themselves, most can be very rude. Duistermaat has been in Cairo for six years and realises that the students have to learn to deal with life in Egypt. “Harassment is part of that.” And that is why the introduction is so important. “It’s essential to know how you, as a foreigner, are regarded. You will always stand out from the crowd, so you have to be aware of that.” Clothing is also crucial. “Dress normally, like they do here. No bare shoulders, they see that as a sign of disrespect. If you adapt to the local customs, you can get far as a foreign student. Remember, you wouldn’t wear a bikini to go shopping at home either, would you?”

Despite the great differences to the Neth-erlands, none of the students are suffering from a culture shock. Although they have to get used to the constant sounding of car horns in the streets, according to Post. “It’s the sound of the city.” The sounds of Cairo, a city that never sleeps and where disorder always reigns, whether there is a revolution or not.

Egypt’s revolution is still in full swing

10 Mare · 16 februari 2012

English page

“You have to make sure you don’t get stuck in a large crowd”

Tahrir Square, a year ago Photo Wikimedia

visie Songfestival. Nog voorkeur?‘Eigenlijk ligt het theater ons het beste. Zo’n optreden in de Heineken Music Hall is ontzettend mooi om te doen, maar je moet wel de hele tijd knallen. Nu is dat voor ons geen pro-bleem, maar we hebben veel mooie, ingetogen ballads. In een theater ko-men dat soort nummers veel beter tot hun recht.’

‘We zijn nu bezig met ons single-abonnement. Voor de prijs van vier

krijgen abonnees onze vijf volgende singles toegestuurd. Op de B-kant staan twee nummers die we samen met andere artiesten hebben opge-nomen: niet alleen muzikale vrien-den uit Volendam zoals Jan Smit en Nick & Simon, maar ook Bløf en Herman van Veen.’

Is dat niet ouderwets, zo'n cd? ‘De meeste muziek komt tegenwoor-dig alleen op iTunes. Zo blijft er niets

meer over. De cd verdwijnt snel uit het straatbeeld. We vinden dit jam-mer, want het zijn mooie en tastbare producten.’

Hoe gaat het met de Nederlandsta-lige muziek tegenwoordig? ‘Er wordt niet alleen meer Neder-landstalige muziek gemaakt, maar ook betere. Steeds meer artiesten maken wat anders dan al die carna-valsmuziek. Kijk, doorbreken op TV Oranje kan altijd nog. Als je een neef hebt met een videocamera hoef je maar drie akkoorden onder elkaar te zetten met een tekstje over drank erboven – ze zenden het wel uit.’

Door Constanteyn roelofs

3Js, 4 elementenStadsgehoorzaal, di 21 februari, 20.15, € 35

De parelvissers van de Palingsound doen dinsdag de Stadsgehoorzaal aan. Een interview met frontman Jan Dulles.

Nog geschaatst op het IJsselmeer? ‘Nee hoor, door al die sneeuw was het ijs niet zo mooi. Ik heb ook al ja-ren niet meer geschaatst. Als ik iets breek, zit ik een paar weken zonder werk. Dan is er geen ziektekosten-verzekering. Maar dat hoort bij het muzikantenvak.’

Wat zit er in het water dat er zoveel muziek uit Volendam komt? ‘Wij denken wel eens dat er alcohol vermengd zit met het water, vandaar dat er zoveel gezelligheid is. Maar dat is nooit bewezen.’

Wanneer ben je zelf begonnen? ‘Pas laat eigenlijk, op mijn zeventien-de. Een paar vrienden van me waren een band begonnen en vroegen of ik kwam zingen. Vanaf dat moment wist ik dat ik nooit meer iets anders wilde doen. Het heeft nog bijna twintig jaar geduurd voordat we doorbraken.

‘Het eerste album werd opgeno-men in een mini-studio thuis. We hadden duizend plaatjes gedrukt, ter gelegenheid van de Volendamse Kermis. Dan loopt het hele dorp uit en maakt elke band een plaatje. De meeste bands maken dan platte feestnummers. Wij vielen op door onze serieuze en emotionele toon.’

Jullie spelen van de kermis tot de Heineken Music Hall en het Euro-

f I l MtrIanonHugo 3D Dagelijks 18.45 za. t/m wo. 14.15süskind Dagelijks 21.30 za. t/m wo. 14.15nova Zembla 3DZa. t/m di. 14.30sherlock Holmes 2 Do, vrij, za. 21.30the artist Zo. t/m wo. 21.30Het KIJKHUIsthe Iron lady Dagelijks 18.45the Descendants Dagelijks 19.15 + 21.45lIDo stUDIothe Girl with the dragon tattoo Do, vrij, za. 20.30

M U Z I e KlVCIron laiden & no remorseDo 23 feb 20.00 u €7,50frenzy & support: Milwaukee WildmenVr 24 feb 20.00 u €12,50Maison du technoDo 1 mrt 22.00 u €7,50De BUrCHtlicks & BrainsDo 1 mrt 21.00 u QBUsJude Johnstone & richard feridun Ma 20 feb 21.00 u €10,-the Deep Dark Woods Do 23 feb 21.00 u €10,-Maison du Malheur + Captain slow + Black tarantula + lakenheathZa 25 feb 20.30 u €5,- loKHorstKerKConcert Practicum MusicaeDo 23 feb 17u gratis

t H e at e rlaKtHeater Golden Palace: De vriendin van HarryDo 16 en vr 17 feb 20.30 u v.a. €5,- De nieuw amsterdam: Meneer Ibrahim en de bloemen van de KoranVr 24 en za 25 feb 20.30 u v.a. €14,50Joeri Dubbe: ChronoWo 29 feb 20.30 u v.a. €11,50leIDse sCHoUWBUrGWie is er bang voor Virginia Woolf?Vr 17, za 18 feb 20.15 u v.a. €22,50Het dinerDi 21, wo 22, do 23 feb 20.15 u v.a. €24,50De boot en het meisjeZa 25 feb 20.15 u v.a. €16,-Comedytrain: Grote Jongens tourMa 27 feb 20.15 u v.a. €20,-

D I V e r s e nlUMCtentoonstelling ‘Uit de schaduw’ t/m 11 mrt 2012UnIVersIteItsBIBlIotHeeKtentoonstelling ‘topografisch Geheugen: topstukken uit de verzameling nederlandse topografie’ t/m 29 apr 2012 arCHIteCtUUrCentrUM raPtentoonstelling ‘103 interventies voor de stad’ t/m 25 mrt 2012sIeBolDHUIsMaanlicht, Mysterie en schoonheidt/m 4 mrt 2012rIJKsMUseUM Van oUDHeDenetrusken. Vrouwen van aanzient/m 18 mrt 2012nieuws uit het Midden-oostent/m 31 aug 2012sites in the city t/m 19 feb 2012In de gloed van lapis lazulit/m 11 mrt 2012MUseUM BoerHaaVeConferentie ‘Cultures of anatomical Col-lections’Wo 15 t/m vr 17 febVerborgen krachten: nederlanders op zoek naar energiet/m mrt 2012De laKenHalsuske & Wiske – Het lijdende leident/m 4 mrt 2012natUralIsDarwindag met o.a. lezing Chris stringerZo 12 feb lezing om 15.00 u naturalia, van circusdier tot wetenschappelijk objectt/m 19 aug 2012MUseUM VolKenKUnDeop expeditiet/m 26 febr 2012De verborgen tuin – Juwelen uit Indiat/m 8 apr 2012

Overal te jong bevondenMichel de Hey wil weer voor studenten draaien

gedraaid. Maar daar was ik wel heel erg klaar mee. Die hadden gewoon geen smaak. Dan vroegen ze om I will survive, van Hermes House Band.

‘Maar sinds een jaar of vijf is er een soort omslag. Je ziet dat er een

De 3J’S: Jaap de Witte, Jan Dulles, Jaap Kwakman Foto PR

groep studenten is die de techno heeft ontdekt. Toen ben ik weer studentenfeesten gaan doen.’

Michel de HeyLVCZa 18 feb 23.00 u € 11,-

Dj Michel de Hey was erbij toen de house opkwam. Het kostte hem zijn studie in Leiden. ‘Toen ze Hermes House Band gingen aanvragen, ben ik gestopt met studentenfeesten.’ Door DIrK-Jan ZoM Het is einde jaren tachtig, de housemuziek komt op in Nederland. Michel de Hey is sinds 1986 actief als dj: ‘Je draaide hip-hop of funk. Er waren platen die al de kant van house op gingen.’ Maar de opkomst van de house scene in clubs als Roxy, iT of Nighttown ging een beetje langs hem heen.

‘Maar na een avondje als dj wer-ken ging ik wel vaak nog even draai-en in club Parkzicht, om een uurtje of vijf ‘s nachts.’ Ook een houseplek. ‘Dat je het ook heel de avond kon draaien, was me in het begin totaal niet duidelijk.’ Daarom wisselt hij house af met andere stijlen.

De Hey begint als dj op school-feesten en campingdisco’s. ‘Dat vond ik hartstikke leuk, plaatjes draaien, mensen laten dansen.’ Als achttienjarige wil hij in een disco gaan werken, maar niemand neemt hem aan. ‘Ik werd overal te jong be-vonden.’ Tot een kleine club in Rot-terdam een dj zoekt.

Voor 50 gulden gaat De Hey er draaien op donderdagavonden. Er volgt een aanbod van een andere club, en het balletje gaat rollen. Uiteindelijk gaat hij in op eerdere

verzoeken van de Rotterdamse club Nighttown om daar huis-dj te wor-den. De Hey gaat ook Engels stude-ren aan de Universiteit Leiden. Het gaat redelijk, maar zijn carrière als dj neemt steeds meer tijd in beslag. ‘Ik had net mijn eerste plaat uit. Ik kreeg veel optredens. Ik werkte ook in een platenzaak, ik vond dat alle-maal veel leuker dan studeren.’

Hij besluit te stoppen met zijn studie. ‘Ik had het wel leuk gevon-den, drs. De Hey. Maar ik heb er geen spijt van. Toch kan ik het niet iedereen aanraden. Ik had de tijd-geest mee.’

Inmiddels draait hij over heel de wereld. Hij heeft al vijf jaar een ei-gen radioprogramma op Fresh FM en bracht daarvoor een verzamel-cd uit. Ook komt er weer eigen werk aan. ‘Techno of tech house. Maar niet de variant waarvan je je shirt uittrekt en heel snel heen en weer gaat springen. Het is iets melodieuzer.

‘Ik ben niet de dj die overal top10-hits scoort. Ik zal er geen multimil-jonair van worden. Maar ik kan er verdacht goed van leven. Ik draai toch over de hele wereld. En in Ne-derland heb ik een naam, omdat ik er vroeg bij was en omdat ik mijn publiek heb weten te verversen.’

Ook studenten behoren daartoe, die weten de laatste jaren beter de weg naar de clubs en festivals te vinden, zegt De Hey. ‘Ik heb zelf ook jarenlang op studentenfeesten ‘Ik had het wel leuk gevonden, drs. De Hey.’ Foto Jos Kottmann

Cultuur

16 februari 2012 · Mare 11

Agenda

Zoveel gezelligheidDe 3JS: van de paardenmolen tot het pluche

‘Studenten haten ze blindelings’Stuart Edelenbos (22), Engelse Taal en Cultuur

Huis: Het Bolkhuisch (Delft)Bewoners: 21Grootte: 16,5 m2

Huur: € 280,- inclusief

Jullie huis wordt deze maand gevolgd door Man bijt hond. Waarom?‘Vorig jaar werden we studentenhuis van het jaar bij studenten.net. Man bijt hond wilde een item over het echte studentenleven. Zij hebben ons ge-vraagd. Ik woon hier inmiddels 4,5 jaar. We zijn een dubbelgemengd studen-tenhuis, dat wil zeggen dat er mannen en vrouwen wonen van verschillende verenigingen. Het hoeven dus niet per se leden van studentenvereniging De Bolk, onze buren, te zijn’

Hoe is de media-aandacht?‘Leuk en interessant. Het geeft alleen geen waar beeld. In de Sp!ts stond een

stuk dat alleen maar ging over ranzige studenten en dat we onze hj’s – huis-jongsten - de grond in zouden boren. Op Twitter heeft iedereen een hekel aan ons. Ze vinden ons ballen die je al-leen maar bier ziet drinken.

'De beledigingen zijn grappig. Mensen zien maar kleine fragmentjes van ons leven. Als we gewone jongeren waren geweest, hadden ze ons misschien ner-derig gevonden, maar studenten haten ze waarschijnlijk blindelings.

'Toen we meededen aan de verkiezing voor studentenhuis van het jaar kregen we ook veel aandacht in de pers, maar dit is veel nationaler. Mijn moeder ziet dit ook. Of mijn stagebegeleider. Je leert dan wel bepaalde vragen te omzeilen op tv.'

Wat vindt je moeder ervan?'Niet fijn. Ze vond dat ik beledigend was naar anderen. "Zo heb ik je niet opge-

voed", zei ze. Bij de opnamen vraag ik me soms af: goh, hoe gaat dat in beeld komen? Ik werd bijvoorbeeld verneukt door huisgenoot Peter.

'Hij legde het relatieschema, dat aan de muur hangt, uit. Met pijlen wordt aangegeven of je iets met iemand wilde, en andersom. Alle namen die met pijlen aan mijn naam zijn verbonden, kwamen dus in beeld. Een paar meisjes hebben daarna weer contact opgenomen. Maar ik heb nog geen reacties gehad van de meisjes waar vanuit mijn naam pijlen naartoe gaan.’

Nog geen spijt van de uitzendingen?‘Nee, al is het wel jammer dat het in deze periode is opgenomen. In de lente en de zomer gebeurt veel meer. Onze enige gemeenschappelijke ruimte is een dakterras. Daar organiseren we barbecues waar je onbeperkt spareribs

kunt eten. We slaan honderd kilo vlees in, er komen zo’n veertig of vijftig man op af. Bij huisfeesten moet er altijd iets gaafs geklust worden. De vorige keer was dat een danspodium met kleur-vlakken. Erboven hing een scherm. Als je op een vlak ging staan, ging op het scherm die kleur branden.’

Heb je nog verhuisplannen?‘Ik zie mezelf nog wel een jaar of twee hier wonen. Maar door de plannen van de regering wordt mijn ov-kaart mis-schien afgeschaft, dan zou ik vanwege de reiskosten wel in Leiden moeten gaan wonen. Maar dat is niet omdat ik het zelf graag wil.’

Door Harmke BerGHuis

Het Bolkhuisch is tot eind februari dagelijks te zien bij Man bijt hond (NL 2, 18.55 u)

Foto Taco van der Eb

Pikzwarte tepelsWie naar egypte wil, kan naar Caïro, waar spannende dingen gebeuren. een potje voetbal kan er zomaar ont-aarden in oorlog. Je kunt ook naar Hurghada. Hier probeert een leger jon-gemannen theedoeken te slijten door ze te verkopen als sjaal. in groepjes bestormen ze de schaarse toeristen en roepen strijdlustig: ‘You my best friend. Kijkenkijkennietkopen.’ in één dag verandert je zwarte vestje er in een stoffig bruin vod. om bij het idyl-lische strand te komen waad je eerst door een minder idyllische berg vuil-nis. De tientallen parfumwinkeltjes weten de geraamten van leegstaande panden net niet aan het oog te ont-trekken. Hurghada is een woestijnge-hucht in vermomming. mij houdt ze niet voor de gek.

Het vliegtuig naar Hurghada bevat twee soorten mensen. allereerst, jon-geren met flexibele geesten, die nog willen geloven in de door luxueuze re-sorts opgeworpen illusie. Verder: be-jaarden. Zo ook naast mij. Tijdens het taxiën beginnen ze al tegen me aan te leuteren over hun lang geplande brid-gevakantie. De hint van het openge-slagen boek gaat aan hen voorbij.

De oudjes vragen naar mijn ver-blijf. ik sla nog een bladzijde om. De voorliefde van Vuijsjes hoofdpersoon voor dikke, donkere vrouwenbillen schreeuwt om mijn aandacht. De opa’s en oma’s overstemmen mijn iPod. Na het bridgen, zullen ze vissen. ik zie de vissen liever onder water, en staar weer naar mijn boek. als ik even la-ter over donkerbruine ballonnen met enorme ronde pikzwarte tepels lees, is de stilte ineens oorverdovend. Pas dan valt het me op dat de oude man naast me met een scheef hoofd over mijn schouder meeleest. Hij grijnst als ik kijk. ik staar snel uit het raam.

Bij aankomst vertrekken we zo snel mogelijk naar de boot. acht dagen lang is het egyptische vasteland een streep aan de horizon. Tussen de be-toverende koralen en gekleurde vissen door ontvangen we bezorgde sms’jes over rellen en onrust. ik lees drie boe-ken, krijg een kleurtje en zwem met dolfijnen. soms is het leven zo perfect dat het pijn doet.

Vanaf het bovendek staar ik af en toe naar de reusachtige zandbergen een paar kilometer verderop. soms zie je een klein stipje bewegen. een ver-dwaalde auto in de woestijn. Zodra je je hoofd onder de zeespiegel laat zak-ken, verandert het dorre landschap in een zee van levende kleuren. We dui-ken, we varen, we eten, we slapen. Dan doen we dat opnieuw. Het leven was nog nooit zo simpel.

Thuis staar ik naar de foto’s. Boze ogen staren terug. ik zie betraande wangen en bebloede gezichten. mijn moeder belt en vraagt of ik er iets van gemerkt heb. ik kan niet anders dan ontkennen en een geniepig schuld-gevoel bekruipt me. Ben ik echt in dit land geweest? op mijn eigen foto’s staan roggen en rode garnalen. Had-den we maar diarree gekregen.

PeTra meiJer

12 Mare · 16 februari 2012

Bandirah

00:19 PMKamervragen