2

Inhoud Kaart door bankbriefje Het laatste spel De leugendetector Doorgedreven intuïtie Vals schudden De 26ste kaart Matt Corin’s Mondo Monte Cato principe Impromptu revelaties Munt en fles 1, 2, 3 truc(drie kaarten) De jokers 18–43 truc Adapted Collin’s aces Stand-up ‘Triump’

3

Kaart door bankbiljet Het effect: een geleend bankbiljet wordt doorboord door een gekozen kaart. Dit is een effect dat ik regelmatig gebruik bij mijn close-up optredens en is er ééntje dat altijd succes kent. Wat heb je nodig. 1. deze instructies 2. de stap per stap foto’s 3. getrukeerde kaart Maak de getrukeerde kaart Neem twee dezelfde kaarten (Bicycles) en knip van één kaart ongeveer 2/3 af. Dit kleef je, aan de uiterste top rand, op de identieke volledige kaart zodat je een klein flapje krijgt zie figuur 1. In dit voorbeeld werken we met schoppen dame. Voorbereiding: Vooraleer te starten moet je natuurlijk de truc voorbereiden. Gebruik een spel Bicycle kaarten, deze worden door de meeste goochelaars gebruikt, natuurlijk dezelfde kleur als je getrukeerde kaart. Neem uit het spel kaarten de schoppen dame want dit is (in ons voorbeeld) je getrukeerde kaart. Plaats de gewone schoppen dame aan de onderkant van je spel en de getrukeerde schoppen dame bovenop het spel. Wanneer je het spel beeldzijde omhoog draait en openschuift op tafel moeten de kaarten in de volgorde zijn zoals getoond in figure 2( de pijl toont de getrukeerde kaart bovenaan). Schuif de kaarten terug samen, je set-up is nu klaar. Routine Vertel het publiek dat je een kaarttrucje zult tonen, maar ééntje dat totaal verschillend is van alle andere kaarttrucs die ze al gezien hebben. Haal de kaarten uit het doosje en vraag of er iemand een kaart wil kiezen. Forceer de bovenste kaart (in ons voorbeeld de normale schoppen dame), dit doe je best als volgt. Hou het spel kaarten (beeldzijde onder) in de linker hand in de houding om een kaart te geven, de rechter hand neemt ongeveer de helft van het spel af en steekt dit pakje onder het pakje in je linker hand maar neem een “pinkie break” met je linker pink tussen de twee pakjes zie fig 3. Om de kaart te forceren “riffle” met je linker duim in de uiterst rechter hoek van de kaarten en vraag de toeschouwer stop te zeggen op eender welk moment. Wanneer ze stop zeggen stop je gewoon op de break en coupeer je de onderste kaarten terug naar boven zodat het spel in de oorspronkelijke volgorde terugkeerd, met de getrukeerde kaart bovenaan. Neem de bovenste “beeldzijde naar onder” (de gekozen kaart) en leg ze op tafel. De resterende kaarten heb je niet meer nodig, leg ze dus beeldzijde naar onder, links van je neer op tafel. Je kunt nu even ongegeneerd het hoekje van de getrukeerde kaart laten zien terwijl je zegt “het is een rode kaart” (hoewel het een zwarte is). Reageren zij hierop met “”neen” dan zeg je gewoon “oh dan is het een zwarte”. Deze oude gag doet het nog altijd. Vraag nu of er iemand een bankbiljet wil lenen, “hoe groter hoe beter”.

4 Wanneer de toeschouwer een bankbiljet geeft zeg je dat je hiermee een optische illusie zult uitvoeren, de gekozen kaart zal door het bankbiljet gaan. Waarom vertel je het effect op voorhand? Eerst en vooral omdat ze weten dat dit onmogelijk is, verwachten ze dus echt wel het onmogelijke te zien. Wanneer je het dan toch doet is het effect des te sterker. Hou het bankbiljet in de linker hand en de kaart in de rechter hand beeldzijde naar onder. Plaats nu de kaart (beeldzijde onder) boven op het bankbiljet als in fig 4. In werkelijkheid schuif je de flap van de getrukeerde kaart onder het bankbiljet als in fig 5. Vervolgens hou je het bankbiljet tussen de linker en rechterhand zie fig 6. Vouw 2/3 van het bankbiljet naar beneden zie fig 7. Dit plooien gebeurt met de vingers onder het bankbiljet. Je hoeft dit niet te verbergen dit hoort bij de illusie. Fig 8. laat zien hoe het publiek het ziet. Daarna zeg je “ ik ga nu proberen een optische illusie te creëren door de kaart door het bankbiljet te duwen”. Plooi met je linkerhand het biljet boven de kaart, daarna doe je hetzelfde met de rechter kant, druk goed aan zie fig 10. Op figuur 11 zie je wat de toeschouwer ziet. Zeg ook tegen het publiek dat de kaart inderdaad door het biljet is gegaan, zij zijn natuurlijk niet overtuigd. Ga dan een stapje verder en toon de achterzijde van de kaart zie fig12. Ook hierbij zijn ze nog niet overtuigd. Open de linker flap van het bankbiljet zoals in fig13, daarna de rechterzijde zoals in fig 14. Hou het bankbiljet zoals in fig 15. en de kaart in de rechterhand zoals in figuur 16. Schuif nu de kaart naar links, rechts, onder en boven, het lijkt echt alsof de kaart door het biljet gaat. Opgelet duw de kaart niet te ver omhoog anders wordt de flap zichtbaar. Wanneer je klaar bent trek je de kaart zachtjes naar je toe zoals in fig17., het lijkt alsof je de kaart door het biljet trekt. Opgelet deze handeling moet vrij snel gebeuren wantanders ziet het publiek de flap. Van zodra de kaart uit het biljet getrokken wordt, tik je met de kaart (beeldzijde naar beneden) op het midden van het biljet zie fig 18. Terwijl je het biljet terug geeft aan de toeschouwer en deze het nakijkt of er geen opening of een scheurtje in is, leg je de kaart terug op het spel kaarten dat links van je op tafel ligt zie fig19 / 20. Neem nonchalant het spel kaarten op en steek het weg.

5

6

Het laatste spel David Britland Genii Magazine. – ISSN 0016-6855. – Vol. 73 (2010)4 april; p.18-19. 2 Uit de rubriek ‘Cardopolis’

Deze poker routine is begonnen als een poging ter vereenvoudiging van de routine van Karl Fulves ‘according to Hoyle’ (volgens Hoyle), gepubliceerd in The Magic Book (1977), een excellent boek dat later door Dover opnieuw werd gepubliceerd onder de titel The Big Book of Magic Tricks. Het is een poker routine met een psychologische invalshoek waarbij de toeschouwer de kans krijgt om zijn ‘hand’ kaarten te ruilen met de jouwe tijdens het spel, en toch win je. Fulves’ effect was fantastisch voor iemand die gewend is om poker te spelen, maar het arrangement was niet makkelijk om te onthouden. Het volgende arrangement is veel eenvoudiger en je wint altijd met een ‘Four of a Kind’ een combinatie die ook voor niet –pokerspelers gemakkelijk kan herkend worden als een sterke kaart. Ik heb aan deze routine een tweede ronde toegevoegd met een ultiem grapje waarbij je toont dat de toeschouwer nooit had kunnen winnen. Arrangement: Verwijder de klaverentien, de hartentien en de ruitentien uit het spel en steek ze in je portefeuille, of in je kaartendoosje, of om het eender waar, zodat je ze op het einde van de routine kan tevoorschijn halen. De rest van het spel is gearrangeerd als volgt (van de bovenkant van een beeldzijde-omlaag spel geteld): Schoppenaas, schoppenheer, schoppendame, schoppenboer, schoppentien, ruitenaas, ruitenheer, ruitendame, ruitenheer, X, hartenaas, hartenheer, hartendame, hartenboer, X, klaverenaas, klaverenheer, klaverendame, klaverenboer, en de rest van het spel in willekeurige volgorde. X staat voor een willekeurige kaart. Als je het arrangement even bekijkt zie je dat we de Royal Flushes in de vier kleuren klaargezet hebben, met dien verstande dat alleen de Royal Flush in de schoppen compleet is. Van de andere Royal Flushes ontbreekt telkens de tien. De Flushes kunnen zich in elke volgorde bevinden, ze hoeven niet van aas naar beneden af te tellen. Maar: de schoppen Flush moet wel bovenaan liggen en de andere Flushes moeten in de zelfde volgorde liggen als de schoppen Flush. Voor de uitleg van deze truc gaan we wel uit van de volgorde zoals hierboven is opgesomd. Fase 1. Breng het spel tevoorschijn en doe het beste valse schudden3 en het beste valse couperen4 dat je kent, zodat het arrangement niet verstoord wordt. Vertel je toeschouwers dat je een heel speciale pokerdemonstratie gaat geven. Duidt vier toeschouwers aan als je tegenspelers. Kondig aan dat je een vijf-kaarten spel gaat uitdelen, vijf kaarten per speler, maar elke speler zal de kans zijn kaarten te ruilen met die van jou tijdens het verloop van het spel. Deel vijf kaarten, te beginnen met de toeschouwer links van jou en zo verder in wijzerszin, zodat jijzelf de laatste kaart krijgt. Ieder heeft nu één kaart en één van de toeschouwers mag met jou ruilen. “Wie zal het zijn?” Laat hen kiezen wie de gelukkige persoon is en verruil openlijk jouw kaart met zijn kaart. Niemand bekijkt zijn kaarten terwijl dit alles plaatsvindt. Deel een tweede ronde van vijf kaarten uit zodat ieder nu twee kaarten heeft. Nu mag een andere toeschouwer zijn kaarten met die van jou ruilen. Het kan gelijk wie zijn, behalve de persoon die daarnet al geruild heeft. De kaarten worden geruild en je deelt een derde ronde van vijf kaarten uit.

7 Opnieuw mag een toeschouwer zijn kaarten met jou ruilen. Er blijft nu nog één toeschouwer over die nog niet geruild heeft Dit vertelt je ook welke ‘Four-of-a-Kind’ je op het einde zal krijgen! Terwijl je deelt worden de kaarten namelijk als volgt neergelegd: Aas, heer, dame, boer, tien (of willekeurige kaart). Dus, als bijvoorbeeld de tweede toeschouwer van links de enige is die nog niet geruild heeft, weet je dat je zal eindigen met de vier heren. Er moeten nog twee rondes gedeeld worden, maar als je wenst kan je nu al aankondigen dat je zal proberen te winnen met de vier heren. Deel de vierde ronde van vijf kaarten. Nu vraag je aan de toeschouwer die nog niet geruild heeft, of hij nu wil ruilen of dat hij wil wachten tot de laatste ronde van vijf kaarten gedeeld is. Het maakt niet uit wat hij kiest. Ruil de kaarten als hij dit verkiest en deel de laatste ronde van vijf kaarten. In het andere geval: deel de laatste ronde van vijf kaarten en ruil dan. Op dit moment heb je al de winnende combinatie, maar je kan het nog wat onmogelijker maken door hen nóg een keuze te gunnen. Vertel hen dat maar één van hen tegen jou kan spelen. Zonder naar hun kaarten te kijken, mogen ze zelf kiezen wie. De kaarten van de toeschouwers die niet spelen verzamel je en plaats je bovenop het spel. De pakjes mogen niet geschud worden, leg ze gewoon op elkaar (maakt niet uit welk pakje eerst komt) en plaats ze bovenop het spel. Zo zet je jezelf klaar voor fase twee. Uiteindelijk draait de overgebleven toeschouwer zijn kaarten om en jij doet hetzelfde. Jij wint met een Four-of-a-Kind. Verander de volgorde van de beide pakjes kaarten niet, maar leg het ene pakje op het andere en leg beide bovenop het spel. Het maakt niet uit welk pakje bovenop ligt. Fase 2: Vals schudden en vals couperen terwijl je de toeschouwers vertelt dat je hen ‘uiteraard’ psychologisch ‘gedwongen’ had om hun beste kaarten ‘weg te ruilen’ Ditmaal zal je een gewoon spelletje spelen zonder al dat geruil. Deel vijf rondes van vijf kaarten uit van de bovenkant van het spel, van links naar rechts, telkens jezelf de laatste kaart gevend. Vraag de toeschouwers één onder hen te nomineren als jouw tegenspeler. Ze kiezen iemand en nu kan je hen verrassen door te zeggen dat je misschien hen al beïnvloed hebt om die persoon te kiezen. Dus mag de gekozen persoon kiezen met welk pakje kaarten hij tegen jou wil spelen! Hij mag gelijk welk pakje kiezen (behalve het jouwe!) De situatie is als volgt (geteld van links naar rechts). De eerste hand heeft enkel nummerkaarten, hand 2 t/m 4 hebben elk een Royal Flush met uitzondering van de tien. Jouw hand heeft de Royal Flush in Schoppen. Als de toeschouwer die tegen jou zal spelen hand twee, drie of vier kiest, leg de andere pakjes dan opzij. Als de toeschouwer het eerste pakje kiest, zeg dan dat je vanavond voelt dat je geluk hebt en laat nog een toeschouwer tegen jou spelen. Die kiest dan één van de overblijvende handen. Als je twee toeschouwers hebt die tegen jou spelen, laat dan eerst de toeschouwer met de hand met nummerkaarten tegen jou uitkomen. Hij mag zijn hand bekijken en net zoveel kaarten ruilen als hij wenst. Hij gooit de ongewenste kaarten weg en krijgt van jou van uit het spel een of meer kaarten in de plaats. Zorg ervoor dat hij zijn hand aan iedereen toont zodat alle toeschouwers betrokken raken bij het spel. Dan vraag je de andere toeschouwer (die met de onvolledige Royal Flush) om desgewenst kaarten weg te gooien en nieuwe te krijgen. Die persoon zal natuurlijk de willekeurige kaart afgeven in de hoop de ontbrekende tien in de plaats te krijgen.

8 Als je maar tegen een toeschouwer speelt, zal die persoon de onvolledige Royal Flush hebben. In zo’n geval geef ik de toeschouwer de keuze om zijn ‘vervang’kaart van gelijk waar uit het spel te halen. Ik maak een ribbon spread en laat de toeschouwer zelf uit de spread een kaart kiezen. De toeschouwers tonen een na een hun kaarten, en jij toont een onklopbare Royal Flush. Tenslotte kijk je naar de toeschouwer die geprobeerd heeft een Royal Flush te maken door een tien te trekken, en je vraagt hem –zo langs de neus weg- welke kaart hij probeerde te trekken. Hij zal antwoorden “De tien van (harten, klaveren of ruiten alnaargelang)” “Ah!”, zeg je, “ik neem nooit risicos”, en je haalt de ontbrekende tien te voorschijn vanuit je portefeuille, of je kaartendoosje of waar dan ook je ze opgeborgen had. Zorg er wel voor dat de andere tienen niet zichtbaar zijn! Dit zou een sterke impact moeten hebben, zeker als de toeschouwers zich betrokken voelden bij het gebeuren. Als je deze routine wil gebruiken vind je het misschien wel leuk om de ontbrekende tien uit je mouw te halen, zoals de mensen denken dat valsspelers doen!. Deze routine kan ook aangepast worden naar een pseudo-mentalistische routine, omdat je op voorhand weet met welke kaarten je zal winnen in de eerste fase en hoe de toeschouwer zal verliezen in de tweede fase. Denk maar na over mogelijke presentaties en je zal een routine hebben die je nog lang zal gebruiken. Een laatste punt. Als je deze routine vertoont voor mensen die wat afweten van poker kan het gebeuren in de tweede fase dat de speler met de onvolledige Royal Flush geen enkele kaart zal willen inruilen, omdat de willekeurige kaart die zijn hand van vijf kaarten complementeert dezelfde soort is als de Royal Flush. In dat geval heeft hij een Flush (5 kaarten van dezelfde soort) en dat is in poker al een heel sterke hand. Je kan dat vermijden door er voor te zorgen dat de willekeurige kaarten (de X-en) in je set-up allemaal schoppens zijn. Dan zal niemand in de tweede fase een Flush kunnen maken en zullen ze verplicht zijn om de willekeurige kaart in te ruilen in de hoop een Flush of een Royal Flush te krijgen. Wat ze ook doen: jouw Royal Flush zal altijd winnen! Een Aantal Bedenkingen In fase twee wijk ik een klein beetje af van de procedure zoals hierboven beschreven. Ik laat de toeschouwers eerst iemand kiezen die tegen mij zal uitkomen. Is het de persoon die aan hand 1 zit, laat ik hem die kaarten nemen, en dan deel ik mee dat ik mij fortuinlijk voel en laat ik nog een andere toeschouwer tegen mij uitkomen. Die mag dan gelijk welke van de andere handen kiezen. Als aanvankelijk de persoon gekozen wordt die aan hand 2, 3 of 4 zit laat ik die persoon vrijuit een andere hand kiezen. Kiest hij hand 1, dan kan er nog een toeschouwer meespelen. Kiest hij een andere hand dan 1 dan blijft het bij een toeschouwer. Op die manier vergroot ik mijn kansen dat ik tegen twee toeschouwers kan spelen en dat is dramatisch interessanter. Wat je natuurlijk ten allen prijze moet vermijden is dat er twee toeschouwers tegen jou spelen elk met een onvolledige Royal Flush!

9 VALS SCHUDDEN Er zijn duizend-en-één methodes om vals te schudden. Hier hebben we een methode nodig die de bovenste 16 kaarten ongewijzigd laat. Hier volgen twee methodes.

De Center Hindu Shuffle. Zet je in positie voor een Hindu Shuffle, maar met de kaarten beeldzijde omhoog. Gezien vanuit de toeschouwer, de afbeeldingen zijn met de kaarten beeldzijde omlaag)

Normaal moet je nu een klein pakje van de bovenkant van het spel in je linkerhand nemen. (Gezien vanuit het standpunt van de goochelaar)

Wat je in deze false shuffle gaat doen is: op het moment dat de linkerhand bij de rechterhand komt gaat de rechterhand een blok kaarten uit het midden van het spel nemen. Dus de bovenste en de onderste kaarten blijven in de linkerhand.

We gaan er wel van uit dat je weet wat een Hindu Shuffle is!

(Nogmaals, voor deze techniek moeten de kaarten beeldzijde omhoog zijn!) Bij deze beweging moet je ervoor zorgen dat er minstens 16 kaarten onderaan in je linkerhand achterblijven (de set-up). Denk aan het ritme. Bij een standaard ongetrukeerde Hindu shuffle beweegt enkel de linkerhand. Die nadert de rechterhand, neemt een pakje van de bovenkant van het spel vast en trekt dat in de linkerhand terwijl die van jou weg beweegt. De rechterhand beweegt niet. In deze valse techniek is het de rechterhand die ervoor zorgt dat je een mooi blok kaarten uit het midden van het spel vasthoudt, zodat de linkerhand zich verwijdert met een aantal kaarten van de bovenkant van het spel en

een aantal kaarten van de onderkant van het (beeldzijde omhoog) spel. Het kan helpen om met de rechterduim al de helft van de boek kaarten wat omhoog te tillen aan de linker binnenste hoek zodat het gemakkelijker wordt om de set-up in de palm van de

10 linkerhand achter te laten terwijl een pakje van de bovenkant door de linkerhand vastgenomen wordt. En uiteraard kijken we naar de toeschouwers terwijl we dit alles doen. Eenmaal de eerste beweging gemaakt is, dan pas kijken we aandachtig naar het schudden. De steeds veranderende beeldzijde bovenaan het spel tijdens de Hindu Shuffle helpt natuurlijk bij het geven van de indruk bij de toeschouwer dat alles goed geschud wordt. De G. W. Hunter Shuffle Dit is een zeer nuttige techniek die de volledige volgorde v an het spel vrijwaart. En toch, voor de toeschouwers lijkt het erop dat je het hele spel geschud hebt. De techniek werd ontwikkeld aan het begin van de twintigste eeuw door de Britse goochelaar G. W. Hunter.

1. Neem het spel in normale overhand shuffle positie. Met de linkerduim neem je een eerste

blok van iets minder dan de helft in de linkerhand tijdens de eerste ‘schudbeweging’ 2. Nu ‘run’ je vier kaarten, injog je de vijfde kaart en je gooit de rest bovenop Met je rechterduim vorm je een break boven de injog. 3. Begin een tweede shuffle door alle kaarten boven de break in de linkerhand te nemen in

de eerste schudbeweging. Run de vijf volgende kaarten en gooi de rest bovenop. 4. Het spel is nu in exact dezelfde volgorde als in het begin. Wat je eigenlijk gedaan hebt

is de volgorde van 5 kaarten in het midden omdraaien, en in de tweede shuffle heb je die

weer ‘ontschud’

Een paar opmerkingen hierover: Het ritme van het schudden is cruciaal in het creëren van een perfecte misleiding. Het moet eruit zien en klinken alsof het spel geschud wordt in zes normale schud-bewegingen. Het geluid van het ‘runnen’ van een enkele kaart zal waarschijnlijk wat zachter zijn dan het geluid van een blok kaarten, maar de beweging kan perfect lijken op dat van een normaal schudden. Je kan natuurlijk meer (of minder) dan vijf kaarten runnen en achteraf ‘ontschudden’ Maar het gebruik van 5 kaarten wordt aanbevolen omdat je dan de tijdsduur van een normaal mengen van de kaarten het best benadert. Het tweede schudden (het ‘ontschudden’), tijdens de welke de break genomen wordt boven de injog begint onmiddellijk nadat de rechterhand de laatste blok kaarten bovenop het spel gegooid heeft in het eerste schudden. Dat laatste is een combinatie van gooien en plaatsen, omdat je de break moet kunnen nemen. In plaats van gebruik te maken van een injog kaart kan je ook de techniek gebruiken die beschreven wordt in hoofdstuk 1 van The Royal Road to Card Magic.

O Je neemt in de eerste schud-beweging een blok v an iets minder dan de helft van de boek kaarten in de linkerhand

o Je ‘runt’ vijf kaarten (zonder injog) o Je gooit de rest van de boek bovenop, maar dat hele laatste blok wordt ‘geoutjogd ’

(de afbeelding illustreert een licht andere techniek, let daarom niet op die ene kaart die geinjogd is!. Je kan wel duidelijk de outjog zien van de bovenste helft van de boek kaarten.)

11 ��Μ. . . In het volgende schudden neem je alle kaarten onder de geoutjogde kaarten in de

rechterhand, je runt vijf kaarten en je gooit de rest erbovenop. (Full Deck) Set-ups en de Deck Switch – een paar bedenkingen Als je werkt (zoals in deze pokerroutine) met een redelijk omvangrijke set-up, kan het zeer overtuigend zijn om eerst een of meer effecten te tonen, waarbij de toeschouwer aangemoedigd wordt om het spel kaarten dat gebruikt wordt grondig te schudden. Op het gepaste ogenblik moeten we dan dat volledige spel kaarten stiekem ruilen tegen een ander spel dat de set-up bevat. Er bestaan manipulatieve methodes daarvoor, maar die zijn niet voor de beginner. Hier is een eenvoudige methode die iedereen kan gebruiken en die misleidend genoeg is. Je moet wel een jas dragen. Steek een stevig kartonnetje in je linkerjaszak. Dat kartonnetje moet iets groter zijn dan een kaartspel. Op die manier maak je een mooie verdeling van je jaszak in twee compartimenten. Neem je kaartspel (zonder kaartendoosje) met de set-up zoals hierboven beschreven. Plaats bovenop dat spel een willekeurige kaart, laten we zeggen de schoppendrie. Dit spel plaats je in je linkerjaszak aan de buitenkant van het kartonnetje (dus het verst van je lichaam weg.) De kaarten zijn met de beeldzijden naar je lichaam toe gericht Dit is je ‘cold deck’ Haal een ander kaartspel te voorschijn en doe daar een aantal effecten mee en zorg ervoor dat de toeschouwers het spel grondig schudden. Op een gegeven ogenblik forceer je uit dat kaartspel de schoppendrie en je laat die in het spel terugsteken en ‘alweer’ grondig schudden Kondig aan dat je de kaart zal terugvinden door ‘ grote vingervaardigheid en onder onmogelijke omstandigheden, namelijk in het donker! Je plaatst het hele spel in je linkerjaszak aan de binnenkant van het kartonnetje (dus tussen het kartonnetje en je lichaam), beeldzijde naar binnen gericht (naar je lichaam toe). Na de nodige dramatische opbouw ga je met de hand in je jaszak en je neemt de bovenste kaart van je cold deck (de schoppendrie!). Zonder de beeldzijde te laten zien leg je ze op tafel. Vraag aan de toeschouwer de naam van de kaart en toon triomfantelijk dat je erin geslaagd bent om de kaart in het donker te vinden! Terwijl het publiek applaudisseert, neem je nonchalant je cold deck uit je linkerjaszak, steekt de schoppendrie ergens onderaan in het spel weg zodat je set-up niet verstoord wordt. Tijdens een –op zichzelf sterk- effect heb je het kaartspel verwisseld, praktisch onder de neus van de toeschouwers! Als je wil kan je de verwisseling uitvoeren in je binnenzak in plaats van in je zijzak. De presentatie blijft dezelfde, maar het is iets veiliger op deze manier. Als je agressieve toeschouwers hebt (beetje gedronken of zo), zouden die kunnen in je zijzak voelen ‘om te zien wat daar allemaal zit’ De kans daarop is veel kleiner bij het gebruik van de binnenzak omdat dit een veel ‘intiemere’ plaats van je lichaam is. Als de set-up visueel niet opvalt kan je aan het eind van de verwisseling de kaarten beeldzijde omhoog ‘ribbon spreaden‘. En natuurlijk is er geen andere schoppendrie in het spel!’ Dit zou zelfs de sceptici moeten overtuigen. (Bij deze pokerroutine kan dat niet natuurlijk, de set-up valt te veel op!). Ga na de deck switch nu niet onmiddellijk aan de slag met de routine waar de set-up voor dient!

12 Doe eerst een effect met een ander attribuut of –als het kan- een kaarteffect waarbij de set-up niet verstoord wordt. De reden daarvoor is, dat als je effect echt onmogelijk is, dat een gisse toeschouwer dan wel kan raden dat je een gearrangeerd spel gebruikt. Terugredenerend kan hij dan de vorige truc –terecht- als een foefje zien om een gearrangeerd spel in het geweer te brengen. Maar als je eerst een of meer effecten met het cold deck gebruikt kan die ‘terugredenering’ niet meer zo gemakkelijk gemaakt worden. Een uitbreiding hiervan is het volgende. Je maakt de deck switch, doet een of meer effecten ermee, steekt dan de cold deck in het kaartendoosje en doet de hele zaak cadeau aan een toeschouwer ‘als appreciatie voor het feit dat het zo’n fijn publiek is!’ Je doet nog een effect met een ander attribuut, en je besluit met het verzoek ‘om nog een mirakel met kaarten te brengen’ Je begint te zoeken in je zakken totdat je je plots realiseert dat je het kaartspel hebt weggeschonken. Je richt je tot de toeschouwer ‘ O, mag ik het spel nog even lenen?’ Je neemt het kaartspel terug en doet je mirakel. Als de set-up ook getrukeerde kaarten bevat, geen enkel probleem, steek het spel na afloop in je zak, ‘realiseer’ je dan dat je het spel hebt weggeschonken en neem een ander spel uit je zak om dat aan de toeschouwer te geven. Je getrukeerd spel blijft veilig achter. De uitdrukking ‘cold deck’ komt uit de gokkers/valsspelers wereld. Het spel dat tijdens een spelletje poker stiekem tevoorschijn wordt gebracht en geruild tegen het tot dan toe gebruikte kaartspel was letterlijk ‘koud’ poker. Het had nog geen lichaamswarmte opgenomen door gehanteerd te worden tijdens het tot dan gespeelde spel.

13

De leugendetector.

Effect: Door middel van een reverse plunger (ook gekend als Subway Move) waarbij een reeks kaarten (gestoken set-up) steeds de waarheid achterhaalt en steeds klaar is om opnieuw te worden gebruikt. Een effect van Dai Vernon, ontwikkeld juist voor zijn dood en werd nooit echt gepubliceerd. Set-up: Enkel twaalf kaarten hebben we voor dit effect nodig. De waarden van de kaarten spelen een mindere rol, maar de soort en de status van even of oneven zijn zeer belangrijk. Van boven naar onder

paar, paar, onpaar, paar, paar, onpaar, paar, paar, onpaar, paar, paar, onpaar. De soort volgt deze rangorde: klaveren, harten, schoppen, ruiten, klaveren, harten, schoppen, ruiten, klaveren, harten,

schoppen, ruiten. Werkwijze: Doe een paar Charlier shuffles en vraag aan de toeschouwers het pakje een paar maal te couperen. Dan mag hij de bovenste kaart bekijken en terug op het pakje leggen. Laat ons aannemen dat hij de klaveren 2 heeft gezien. Coupeer deze bovenste kaart naar onder (double undercut) en neem dan de kaarten vast om bovenhands te schudden (overhand shuffle). Schudt 4 kaarten één voor één in de linkerhand en smijt de rest van de kaarten daarop. Terwijl je dit doet zeg je. “Het is algemeen gekend dat kaarten de toekomst kunnen onthullen maar niet dat men met deze kaarten een leugendetector kan nabootsen”. Wanneer je dit hebt gezegd coupeer je twee kaarten naar onder. Leg hen nu uit dat je de kaarten als leugendetector gaat programmeren. Spreidt de kaarten en outjog elke tweede kaart (reverse faro), maar stop wanneer je de 5

de

kaart outjogt. Sluit de waaier, maar laat hierbij de uitstekende kaarten zitten. Je hebt nu een mooi lang pakje kaarten. Draai de kaarten met de beeldzijden naar boven en neem deze in de linkerhand en zeg. “Eens kijken of het werkt. Ik ga u nu een aantal eenvoudige vragen stellen over de gekozen kaart en u mag hierbij liegen of ook de waarheid spreken. U kiest maar”. Vraag 1: “Was u kaart een rode of een zwarte kaart. Denk er aan dat u mag liegen of de waarheid spreken” Wat hij ook antwoordt volg deze handeling. Neem de kaarten in de linkerhand met de duim langsheen de linkerzijde en de andere vingers van de linkerhand langsheen de rechterzijde van de uitstekende kaarten. Neem de kaarten goed vast, maar toch redelijk los (gecontroleerde grip). De rechterhand (rechterduim boven en rechter vingers onderaan) duwt nu de ingejogde kaarten (die uitsteken naar u toe) naar voren. Deze actie zorgt er voor dat de outgejogde kaarten die tussen de injog kaarten steken aan de andere kant van het pakje verschijnen. Terwijl zeg je.”Al wat ik moet doen is duwen en de waarheid verschijnt”. Verander uw tekst naargelang hij loog of niet loog.

14 Met de kaarten, nog altijd beeldzijden boven, draai de kaarten eind voor eind om. Neem deze terug in de linkerhand en we zijn klaar voor de volgende vraag. Vraag2: “Was uw kaart een even of oneven kaart?” Duw de kaarten opnieuw naar voren en de kaart die bovenaan te voorschijn komt, geeft paar of onpaar weer. Draai de kaarten opnieuw eind voor eind om en we zijn terug klaar voor volgende vraag en zeg. “Tot nu toe kon u telkens uw eerlijkheid of oneerlijkheid kunnen oefenen en gaan we dat nog eens proberen met de soort van de kaart”. Nadat hij de soort noemt duw je de kaarten er nog eens door en de correcte soort verschijnt (in ons voorbeeld klaveren). Draai het pakje voor de laatste keer nog eens eind voor eind om en zeg. “Nu mag u niet meer liegen maar moet u de waarheid spreken. Wat was de kaart die u hebt gekozen?” Duw de kaarten er nog eens door en de gekozen kaart verschijnt! Neem de kaart er niet uit maar duw ze terug tussen de rest van de kaarten (beeld boven). Breng de twee bovenste naar onder (double undercut) en neem dan de kaarten vast om bovenhands te schudden (overhand shuffle beelzijden boven). Schudt 4 kaarten één voor één in de linkerhand en deponeer de rest van de kaarten daarop. Draai het pakje met de beeldzijden naar onder en je bent weer klaar om deze truc te herhalen. Heel plezierige truc en ideaal voor table hopping . De reset is bijna volledig automatisch. PS: Men kan deze truc ook op groot toneel brengen, maar dan moet men wel groter kaarten gebruiken.

15

Doorgedreven intuïtie (effect Tony DUNN – aangepast Alfred)

Het is een oud principe en ik hoop dat mijn interpretatie je aanstaat. Het is gezellig om te tonen in kleine kring. Effect: vier toeschouwers nemen elk een kaart in gedachte uit een geschud spel. Via een ingewikkelde procedure vinden zij zelf hun kaart terug die ze niet eens hadden genoemd. Methode: Gebruik een willekeurig spel kaarten. Laat een toeschouwer dit spel (het moet niet volledig zijn!) schudden, er tien kaarten uitnemen en het doorgeven aan de volgende toeschouwer. Die doet hetzelfde. Zo ook een derde en een vierde toeschouwer. Het pakje kaarten dat over is, legt de goochelaar opzij (zie noot onderaan). Die vier toeschouwers schudden hun kaarten nog eens en denken aan een willekeurig nummer van één tot tien. Dan vraag je elke toeschouwer de kaart te bekijken die op zijn nummer ligt van boven af zijn pakje. Jij hoeft dit opzoeken niet te zien. Dan neem je de kaarten van de eerste toeschouwer en je bekijkt ze eveneens, als om de toeschouwer zijn gedachten terug te lezen. Haal van onder het spel zeven kaarten die je naar boven coupeert, zonder dat je de volgorde verandert. Leg het pakje terug voor de toeschouwer. Bij de tweede toeschouwer doe je hetzelfde, maar je brengt slechts zes kaarten naar boven. Bij de derde vijf en bij de vierde drie. Zeg tegen de toeschouwers dat je op basis van jouw eigen intuïtie en aanvoelen de kaarten iets anders hebt gerangschikt. Nu vraag je de toeschouwers –zonder dat jij iets gaat bekijken- om evenveel kaarten naar onder te brengen als hun oorspronkelijk gekozen getal aangaf. Draai je even weg, terwijl ze dit doen. Hierna moet de situatie als volgt zijn: Bij toeschouwer #1 – de gekozen kaart ligt op de zevende plaats; Bij toeschouwer #2 – de gekozen kaart ligt op de zesde plaats; Bij toeschouwer #3 – de gekozen kaart ligt op de vijfde plaats; Bij toeschouwer #4 – de gekozen kaart ligt op de derde plaats. Welke kaart zij ook gekozen hadden… doordat jij een aantal kaarten naar boven hebt gebracht en daarna zij hun getal kaarten weer naar onder, ligt hun kaart op de plaats van het aantal kaarten dat jij naar boven gebracht hebt. Voorbeeld: Iemand kiest het getal 3. Stel dat jij 5 kaarten naar boven brengt, dan ligt zijn kaart op de 3+5=8e plaats. Dan brengt hij nog eens 3 kaarten naar onder, dus ligt zijn kaart op de 5de plaats, d.i. het getal dat jij naar boven hevelde. Dus weet jij genoeg. Vanaf nu is het toneelspel, waarbij je natuurlijk geen fouten mag maken. Neem het pakje van de eerste toeschouwer(zeven +) en weeg zogezegd de kaarten op de linkerhand. Zeg hem dat je intuïtie te voren nog niet correct zat. Laat hem nog twee kaarten naar

16 onder brengen. (Zo komt de gekozen kaart op de vijfde plaats.) Herhaal dit met de tweede toeschouwer: neem het pakje van deze toeschouwer(zes +) en weeg zogezegd de kaarten op de linkerhand. Zeg hem dat je intuïtie te voren nog niet correct zat. Laat hem nog een kaart naar onder brengen. (Zo komt de gekozen kaart op de vijfde plaats.) Herhaal dit met de derde toeschouwer, maar stel dat hier enige onduidelijkheid zit. Neem het pakje van deze derde toeschouwer(vijf +) en weeg zogezegd de kaarten op de linkerhand. Zeg hem dat je intuïtie misschien toch goed zat en leg het pakje ongewijzigd neer. (Zo blijft de gekozen kaart op de vijfde plaats.) Bij de vierde toeschouwer, voel je dat er één kaart naar boven bij moet. Neem het pakje nog eens over en weeg zogezegd de kaarten op de linkerhand. Zeg hem dat je intuïtie te voren nog niet correct zat. Laat hem nog één kaart naar boven brengen. (Zo komt de gekozen kaart op de vijfde plaats.) Bij de vier pakjes ligt de kaart dus op de vijfde plaats. Nu komt de openbaring. Gemakkelijk is hierbij het Australisch delen: de eerste kaart onder het pakje, de tweede op tafel en zo afwisselend verder tot de toeschouwer nog één kaart vastheeft. Dat is zijn gekozen kaart. Laat ieder eerst zijn kaart noemen en dan omdraaien… PS: je gebruikt hiervoor dus maar veertig kaarten. Werk je met je eigen spel, dan kan je de overige kaarten als een set-up gereed zetten, of verwisselen tegen een pakje kaarten dat je daarna wil gebruiken. Er kunnen dus dubbele kaarten worden bijgevoegd of getrukeerde kaarten volgens wat je daarna nog wil doen (bv. In een vier-aas-truc).

17

De 26 ste kaart Uitgewerkt door Alfred.

Effect:

We kennen allemaal de rol van een sleutelkaart, maar een sleutelkaart moet niet altijd dicht bij de gekozen kaart zitten. Deze kan zich overal in het spel bevinden. Hieronder de uitleg van een effect dat voor de toeschouwers echt onbegrijpelijk is.

Set-up:

U dient de zesentwintigste kaart te kennen in het spel (van rugzijden bovenaf geteld). Geen jokers in het spel.

Modus operandi:

Laat ons aannemen dat de 26ste kaart de schoppen boer is. Plaats het spel voor de toeschouwer (plaats A) en laat hem ongeveer twee derde van het spel afnemen en dit pakje op plaats B leggen. Laat hem van het pakje B ongeveer de helft afnemen en dit pakje op plaats C leggen. Indien u goed hebt gevolgd weet u nu dat de gekende sleutelkaart in het B pakje zit. Zeg nu tegen de toeschouwer dat hij het pakje C opneemt, deze goed schudt en nu de bovenste kaart bekijkt. Laat dit pakje terug op plaats C leggen. Zeg nu: “Ik laat er u aan herinneren dat u het pakje eerst hebt geschud waardoor ik u gedachte kaart niet kan kennen”. Vraag hem nu het pakje A op te nemen, dit ook grondig te schudden en dit pakje op het pakje kaarten van C te plaatsen. Hierbij zegt u hem: “Uw kaart is nu volledig verloren en ik geef u mijn woord dat ik echt geen idee heb waar uw kaart zich bevindt” (en hier liegt u niet). Ten laatste vraagt u het samengestelde pakje kaarten A+C op te nemen en deze op het overgebleven pakje kaarten, plaats B, te plaatsen. U mag eventueel nu nog het spel kaarten een paar maal laten couperen.

Nu is het heel eenvoudig om de gekozen kaart terug te vinden. Hoe… Draai de kaarten met de beeldzijden naar u toe en zoek de sleutelkaart (in dit geval is dit de schoppen boer) en coupeer deze op de eerste plaats van het spel. Nu ligt de gekozen kaart op de 26ste plaats. Tel nu gewoon tot 26 en schuif de kaart uit de waaier. Vraag de naam van de gekozen kaart en draai deze om. Wow, mirakel…

Wanneer de kaart u bekend is kan u gelijk welke methode gebruiken om de kaart te

voorschijn te toveren. Ander methodes zijn er genoeg (kaart uit zak, omgedraaid, enz.)

Veel plezier.

18

MATT CORIN’S MONDO MONTE Aangepaste versie

(RH = rechterhand - LH = linkerhand) Bij deze versie van Eén-twee-drie-klaveren-aas wisselen die kaarten van plaats en tot slot verkleuren ook de rugzijden. Eén lichte greep dient geoefend te worden: een soort ASCANIO COUNT, maar waarbij vier kaarten als drie getoond worden. Neem, om te beginnen, vier willekeurige kaarten, om de tekst te volgen. Draai de derde kaart van boven om ( rugzijde omhoog). Neem de kaarten in de R.H. (fig.1).Terwijl u de linkermiddelvinger lichtjes tegen de onderste kaart drukt, beweegt de R.H. naar rechts, daardoor komt de onderste kaart op de L.H. te liggen. Als men ongeveer drie cm. Van die onderste kaart ziet, wordt de linkerduim op het pakje gelegd, terwijl de beweging wordt voortgezet. Zo wordt de bovenste kaart op de L.H. geschoven. Rechts houdt u nu nog twee kaarten vast, die er voor de toeschouwer als één kaart uitzien. Deze kaart(en)legt u op het linkse pakje, en dat wordt toegeschoven. Als alles juist is uitgevoerd, is de volgorde nu: twee kaarten, beeldzijde boven, daarop een kaart met de rugzijde boven, daarop weer een kaart, beeldzijde boven. Dan ben je klaar voor de volgende routine. Voorbereiding: Je gebruikt vier kaarten, nl. twee rode puntkaarten met gelijke waarde ( ruiten en harten), daarvan heeft één kaart een blauwe en de andere een rode rug; een zwarte kaart met blauwe rug; een dubbelrugkaart ( rood/blauw). De kaarten liggen als volgt: (beeld boven) rode puntkaart met rode rug, daarop dubbelrugkaart, rode rug boven; daarop rode puntkaart met blauwe rug; zwarte kaart met beeldzijde naar boven. UITVOERING: “Ik toon jullie een oud gokspel met drie kaarten, twee rode en een zwarte. Jullie moeten alleen de zwarte kaart in het oog houden.” Count uitvoeren Zeg nu even: “Waar is de zwarte kaart”. De toeschouwer zal zeggen, dat die middenin ligt De kaarten worden samengenomen. “Dat is juist. Maar heb je nu ook gezien, dat ik één kaart heb omgedraaid?” Count, en tonen dat de middelste kaart omgedraaid ligt. “Nu, waar ligt de zwarte kaart?”. De toeschouwer zal op de bovenste wijzen “Neen, nu heb je niet goed gevolgd. Eén der rode kaarten is gedraaid, en de zwarte kaart ligt in het midden, zoals gezegd.” Tonen dat dit zo is. “Ik toon het je nogmaals!” Count: schijnbaar liggen alle kaarten weer met de beeldzijde omhoog, en de zwarte kaart ligt in het midden “Waar is de zwarte kaart?” In het midden, zegt de toeschouwer. Nu zijn we weer zover als in het begin. De kaarten worden samengenomen. “Hebt u gezien, dat ik een kaart heb omgedraaid?” Count en omgedraaide kaart tonen. De kaarten blijven uitgewaaierd.

19 “Als u natuurlijk steeds rode kaarten ziet, is dat wel verwarrend. Daarom zullen we een rode kaart omdraaien.” Draai de onderste kaart – rode puntkaart, rode rug om en breng ze terug op haar oude plaats. De toeschouwer ziet: rode rug, rode beeldzijde, rode rug. Count, maar leg de laatste kaart niet op het pakje, maar houd deze kaart(en) in de R.H. “Nu brengt de zwarte kaart u in verwarring vrees ik, maar deze is gemakkelijk te herkennen, want die heeft een blauwe rug “. Draai de R.H. zodat de toeschouwers de rug zien Als u de kaarten in de L.H. een weinig uit elkaar schuift, zien de toeschouwers één blauwe en twee rode ruggen. De kaart(en) met de blauwe rug legt de goochelaar –beeld boven- op de andere beide kaarten, en schuift ze samen. Nu worden de bovenste drie, als één kaart omgedraaid. Dit gaat eenvoudig, als je de onderste kaart buckelt, of bij het opheffen van de kaarten met de R.H. de onderste kaart van de duim laat afspringen en de rest omdraait. “Waar ligt nu de enige kaart met de anders gekleurde rug?” De toeschouwer gaat de bovenste kaart aanwijzen. “Neen, zegt u, die ligt als onderste.” Count; nu ziet men dat er twee blauwe kaarten en één rode zijn. De rode kaart ligt onderaan. De kaarten worden weer samengenomen. “Waar is nu de kaart met de rode rug?” Wat de toeschouwer ook zegt, de goochelaar toont dat alle kaarten een blauwe rug hebben. Hiervoor wordt niet de count toegepast; maar tweemaal wordt de bovenste kaart van de R.H. in de L.H. geschoven en de overige kaart(en) worden in de R.H. gehouden. Nu kunt u rustig beide handen draaien en voor- en rugzijden tonen. Schuif de kaarten bij elkaar en steek ze gewoon in je zak. Veel plezier.

20

CATO principe

Effect: 4 willekeurige kaarten zoeken de azen. Set-up: 4 azen boven op het spel. Werkwijze : Zoek een excuus om 16 kaarten van het spel af te nemen zonder de volgorde te veranderen. Dus de azen liggen nog steeds bovenaan. Zeg daarbij “ Weet u dat het getal zestien voor goochelaars een heel speciaal en vaak hun geluksnummer is?”. De rest van het pak leg je nu op tafel of deponeer het in uw zak. We gaan enkel gebruik maken van deze afgenomen 16 (zogezegd) willekeurige kaarten (azen bovenaan). Waaier de kaarten open met de beeldzijden naar u toe zodat u alleen de kaarten kan zien. Neem er vier willekeurige kaarten uit en geef deze aan iemand ter controle. Terwijl deze persoon de kaarten controleert (god weet waarom, maar ze doen het) coupeer je de onderste vier kaarten naar boven. Nu liggen de azen in het midden van het spel (vier willekeurige, vier azen, vier willekeurige). Hou de kaarten met de beeldzijden naar onder. Plaats nu de vier gecontroleerde kaarten, met de beeldzijden naar boven, op dit pakje en zeg nu: “Ik ga deze kaarten nu mengen op de Las Vegas Hoela Hoep manier”. Doe nu een Reverse faro shuffle (outjog beginnend van de 2de kaart). Trek de outjogged kaarten eruit en plaats deze bovenaan. Herhaal nogmaals de Reverse Faro. De kaarten zijn hierdoor automatisch gestoken zodat het Bob Hummer’s Cato principe kan worden toegepast (CATO = Cut and turn over). Dus, coupeer het pakje en draai de twee bovenste kaarten om. Herhaal dit zo dikwijls dat u of de toeschouwer wil. U mag zelf het pakje helemaal omdraaien en weer verder doen. Als besluit herhaalt u nu de Reverse Faro maar laat de kaarten half uitsteken. Trek deze kaarten (outjogged) uit het pakje, draai deze om en leg ze terug op het pakje. Hierdoor is de manipulatie van deze truc gedaan en ben je klaar om de finale te tonen. Zeg nu: “Zou het niet wonderlijk zijn moesten mijn vier kaarten, na deze toch speciale beeld omhoog, beeld omlaag mengeling, de enige zijn die omgedraaid liggen? Maar, als goochelaar moet ik sterker doen. Wat dacht u van de 4 azen”. Bij deze bemerking schuift u de kaarten lintvormig open en zien de toeschouwers dat er vier kaarten zijn omgedraaid en inderdaad het zijn de vier azen. Wow!

21

Impromptu revelaties.

Effect: 2 pakjes van 8 kaarten. Twee toeschouwers kiezen elk een kaart. De goochelaar vindt die op een speciale manier terug.

Werkwijze : Vraag 2 toeschouwers om u te helpen. Uit een geschud spel kaarten neemt u 2 maal 8 willekeurige kaarten en maakt daarvan 2 hoopjes. Eén hoopje voor elke toeschouwer. De rest van het spel mag opzij worden gelegd en speelt niet meer mee.

a. Zeg tegen beide helpers: “Om zeker te zijn dat ik geen enkele volgorde van de kaarten ken wil ik jullie vragen uw kaarten nog eens goed schudden”. Ze mogen elk hun pakje voor hen op tafel deponeren.

b. Zeg tegen de 1ste helper: “Voor het geval dat ik de bovenste kaart van uw pakje zou kennen ga ik u vragen om een klein aantal kaarten af te nemen en deze aan mij te geven”. Terwijl hij de kaarten aan u overhandigt bekijkt u heimelijk over hoeveel kaarten het gaat.

c. Zeg: “Ok, bekijk nu de bovenste kaart van de kaarten dat u nog over hebt en leg deze dan terug. Ik zal mij omdraaien. (Laat ons veronderstellen dat hij de harten aas zag).

d. Richt u nu tot de 2de helper en vraag hem een klein pakje van zijn kaarten af te nemen en deze op het pakje van de 1ste helper te leggen, (dus op de harten aas) zodat u niet meer weet waar de kaart van de 1ste helper zich bevindt.

e. Zeg nu tegen de 2de helper: “Niemand kan nu de bovenste kaart van uw pakje kennen, dus bekijk deze even, ik zal zeker niet kijken”. Wanneer hij zijn kaart gezien heeft (laat ons veronderstellen dat hij de ruiten aas zag) zeg dan: “Om uw kaart uit het oog te verliezen neemt u mijn kaarten (de kaarten dat u zelf nog in handen had), schudt deze even en leg ze bovenop uw pakje (deze gaan dus op zijn ruiten aas)”.

f. Ga verder met de 2de helper en zeg: “Plaats nu uw kaarten op het ander pakje (dit van de 1ste helper). De geziene kaarten zitten u op een plaats dat ik nooit kan weten!”.

MAAR…dankzij Finnelli’s free cut principe zijn de gekozen kaarten niet verloren maar weet u goed waar ze zitten. Neem de 16 kaarten op en het enige waar u nu moet op letten is dat er zich slecht 3 kaarten op de selectie van de 2de helper bevinden. Heeft de 1ste helper u 6 kaarten gegeven dan moet u 3 kaarten naar onder couperen, bij 4 kaarten = 1. Doe nu een reverse faro (noem het de Vegas style mengeling) waarbij u om de twee kaarten er eentje outjogt, beginnende met de 2 de kaart. Trek de outjogged kaarten er uit en leg de andere kaarten weg. Herhaal ditzelfde nog eens met de overgebleven kaarten die u nog in de hand hebt. Nog één reverse faro, maar leg ditmaal de outjogged kaarten weg. Er blijven er nu slecht 2 kaarten over, de selecties. De bovenste kaart is deze van de 2de helper en de onderste deze van de 1ste helper. Wijs hen nog eens op hun keuzevrijheid dat zijn hadden en toon de selecties met flair. PS: Men kan deze truc met meer kaarten uitvoeren, doch enkel met veelvouden van 16. Op het laatste nog één reverse faro meer en de outjogged kaarten wegnemen.

22

Munt en Fles (Rune Klan) EFFECT Dit is een munt en fles routine waarbij de munt verschillende malen de servet penetreert en steeds te voorschijn komt op een andere plaats. Als finale veranderen de munt en de fles van plaats!

SETUP Vermits dit een impromptu routine is, kunnen alle voorwerpen gevonden worden in een café net voor het vertonen van deze routine. Dit gezegd zijnde zul je toch nog de voorwerpen op een bepaalde manier moeten klaarzetten. Neem een flesje bier, twee dezelfde munten en een servet (nog steeds in 4 gevouwen). Verfrommel de servet zodat de zijkanten van de servet het tafeloppervlak niet raken (Foto 1). Plaats één munt in het midden van de servet met het flesje er bovenop. De tweede munt plaats je langs de linkerzijde van de servet (Foto 2).

ROUTINE Je start met het uitvoeren van de kick move. Deze move werd recent populair binnen de goochelwereld dankzij David Roth maar werd uitgevonden door T. Nelson Down zoals beschreven werd door Dai Vernon in het boek Richard’s Almanac. Bij deze move neemt de rechterhand de munt van tafel op. Maar eigenlijk gebeuren volgende stappen. De duim komt in contact met de meest linkse zijde van de munt en de pink van de rechterhand moet tegen de servet komen. Hierdoor wordt de ruimte tussen de munt de servet volledig afgedekt. Op het moment dat de wijs-, midden- en ringvinger de munt afdekken, moet de duim de munt naar rechts, onder de servet, schieten (Foto 3). Dit is ook de reden waarom de zijkanten van de servet het tafeloppervlak niet mogen raken.

De munt ligt nu onder de servet en de rechterhand komt omhoog. De vingers lijken de munt vast te houden. Verplaats de rechterhand tot boven de fles, maak een werpgebaar naar de fles en toon je rechterhand leeg. De munt is verdwenen. Om de munt te laten verschijnen, neemt de linkerhand de hals van het flesje en brengt het flesje omhoog zodat de munt bovenop de servet zichtbaar wordt. Voor de toeschouwers is dit dezelfde munt. Het effect is dus dat de munt onzichtbaar wordt, door het flesje gaat en opnieuw verschijnt onder het flesje. De rechterhand neemt de munt en de linkerhand plaatst onmiddellijk het flesje terug op de servet. Nu voer je een move uit die Rune uitgevonden heeft met de medewerking van Paul Wilson in 2002. Het is eigenlijk het nabootsen van het “kling”-geluid waarbij een munt onder een fles geplaatst wordt. Doe dit door een retention vanish uit te voeren, hierbij plaats je de munt op je vingers in je rechterhand en lijkt het alsof je de munt van op je rechterhand in je linkerhand laat vallen. Maar de munt wordt wel in vingerpalmage in de rechterhand gehouden. De rechterhand, met de munt nog steeds in vingerpalmage, neemt de hals van het flesje en tilt het flesje naar rechts.

23

Onmiddellijk hierna breng je jouw linkerhand, dat volgens de toeschouwers nog steeds de munt vasthoudt, naar de zichtbare onderkant van het flesje (Foto 4).

De linkerhand plaatst de munt zogezegd onder het flesje. Het publiek zal zelfs het “kling”-geluid van de munt onder de fles kunnen horen. Om deze illusie te creëren maakt de linkerhand een kleine gooi beweging wanneer de hand opent (Foto 5). Op hetzelfde moment duwen de rechter vingers de gepalmeerde munt tegen de hals van het flesje (Foto 6). Hiervan komt het geluid. Wanneer beide bewegingen simultaan gebeuren, creëert dit een perfecte audiovisuele illusie van het plaatsen van een munt onder een flesje. Zodra de move uitgevoerd werd, plaatst de rechterhand het flesje recht en laat het los.

Breng beide handen naast je lichaam in rustpositie. Maak van deze gelegenheid gebruik om de munt in je rechterhand van vingerpalmage naar classic palm te verplaatsen. Neem met je rechterhand het flesje bij de hals vast, breng het flesje langzaam omhoog en verplaats dit tot naast de rechtsonderste punt van de servet. De munt, die verondersteld werd onder de fles te liggen, is verdwenen. Laat je rechterhand van de hals van de fles afzakken naar beneden, tot halverwege het breedste gedeelte van het flesje (Foto 7). De munt in de rechterhand blijft gedurende deze sequentie in classic palm.

Nu schuif je het flesje naar achteren en naar rechts zodat de aandacht van de toeschouwers niet meer op het flesje gericht is. Tijdens deze verplaatsing zul je de munt onder het flesje laden. Om de munt onder het flesje te laden, verplaats je het flesje eerst naar rechts en nadien achteruit. Tijdens het achteruit schuiven van het flesje laat de rechterhand de gepalmeerde munt los en de munt valt op tafel. Van zodra de munt gevallen is, plaats je het flesje er bovenop. Het geluid van het verschuivend flesje zal het geluid van de vallende munt overstemmen (Foto 8).

Nu we het technische aspect van het laden van een munt onder een flesje bekeken hebben, gaan we verder met het bekijken van de misdirectie die

24

dit alles ongemerkt zal voorbij laten gaan. Om het laden van de munt ongemerkt uit te voeren, zal de linkerhand de munt onder de servet onthullen. De linkerhand trekt de servet op een dramatische wijze van de tafel en zorgt voor de verschijning van de munt. Het effect hiervan is dat de munt door de servet gegaan is (m.a.w. de munt is bovenop de servet verdwenen en is terug verschenen onder de servet).

Voor de laatste fase breng je beide handen naar elkaar en vouw de servet open. Draai je lichaam naar de toeschouwer die zich het meest rechts van je bevindt. Neem met je linkerhand de munt van tafel en toon deze munt op jouw uitgestrekte vingers aan de toeschouwers. Bedek de linkerhand met de servet. Hierdoor komt de rechterhand vrij. Ga met je rechterhand onder de servet en doe alsof je de munt in je rechterhand steelt van onder de servet. Uiteindelijk doe je totaal niets maar deze bewegingen onder de servet roepen bij de toeschouwers achterdocht op over de munt. Hierdoor worden de toeschouwers mentaal afgeleid van het stelen van de fles dat je zo dadelijk zult uitvoeren. De rechterhand neemt dan de servetpunt vast die zich het dichtst tegen jouw lichaam bevindt. Tel tot drie en trek de servet met een ruk van je linkerhand weg. De linkerhand met nog steeds de munt beweegt voorwaarts terwijl de rechterhand achteruit naar de hals van het flesje gaat (Foto 9). Onder de teleurstelling van het duidelijk falen van het verdwijnen van de munt, steel je het flesje van op tafel. De misdirectie is hier zeer sterk. De toeschouwers verwachten dat de munt verdwenen zou zijn van onder de servet. Het snel wegtrekken van de servet om nog steeds de munt te tonen, is voor de toeschouwers zeer verwarrend. Tevens richt je uw lichaam zeer sterk naar de toeschouwers die zich aan jouw

rechterzijde bevinden. Het flesje wordt hierdoor langs bijna alle zijden afgeschermd aan het zicht van de toeschouwers.

Tenslotte komt de servet door de natuurlijke beweging automatisch boven het flesje.

Er zijn dus geen extra opzichtige bewegingen nodig tijdens het stelen van het flesje. De vingers van de rechterhand grijpen door het servet het flesje boven bij de hals. De rechterhand gaat onmiddellijk omhoog en naar de uitgestrekte linkerhand.

De servet verbergt het flesje volledig tijdens deze beweging. De munt die je onder het flesje had geladen, wordt nu wel zichtbaar maar vermits het klein en buiten het frame waar zich momenteel alles afspeelt bevindt, wordt dit niet opgemerkt door de toeschouwers. Plaats de servet (en het flesje) bovenop de linkerhand. Buig de palm van de linkerhand zodat je voorkomt dat de munt en het flesje onmiddellijk met elkaar in contact komen (Foto 10). De vingers van de linkerhand grijpen het flesje terwijl de rechterhand de servet opnieuw met een ruk wegtrekt (Foto 11). De productie van het flesje zal voor de toeschouwers een hele verrassing zijn. Het is zeer visueel. Wat minder visueel is maar zeker niet van minder belang is, is dat jij de toeschouwers er moet op wijzen dat het flesje en de munt van plaats verwisseld zijn. Wijs duidelijk naar de plaats waar zonet het flesje stond en naar de munt die zich nu bevindt op diezelfde plaats. Een ideale opening voor een munten routine.

25

EEN – TWEE – DRIE TRUC. Bob HUMMER inventor

Effect: Een willekeurige aas, twee en drie worden in een rijtje op tafel gelegd. Zonder dat de goochelaar iets kan zien, kiest de toeschouwer één kaart en draait deze om. De andere twee kaarten worden met elkaar verwisseld en ook omgedraaid. De goochelaar schudt nu deze drie kaarten goed door elkaar en kan nooit te weten komen over welke kaart het hier gaat. Nu mag de toeschouwer de kaart omdraaien waarvan hij denkt dat het zijn gekozen kaart is. Hij doet dit zonder te laten merken of dit zijn gekozen kaart is of niet Toch nu is de goochelaar in staat de juiste en geselecteerde kaart te vinden. Methode: Draai je weg van de kaarten en vraag een toeschouwer om één kaart te kiezen en die om te draaien met de beeldzijde naar onder, dan neemt hij de twee andere kaarten en verwisselt ze van plaats en draait ze ook om. Als de toeschouwer de kaarten heeft omgedraaid, draai je je terug naar het publiek en neemt de kaarten zo op, van rechts naar links, zodat de rechtse kaart boven op ligt en de tweede kaart in het midden. Nu coupeer je kaarten naar onder, één of twee kaarten te gelijk, terwijl je de kaarten in alle stilte telt. Je stopt als je 10 of 13 of 16 kaarten hebt omgeteld. Leg de bovenste kaart in het midden, de tweede rechts en de derde links. Voor jouw geest geef je de kaarten van links naar rechts de waarde 3, 2, 1 (omgekeerd van eerst). Nu mag de toeschouwer raden waar zijn gekozen kaart ligt. Die kaart draait hij om zonder te laten merken of dit zijn gekozen kaart is of niet. Nu volgt de redenering: Als de kaart in waarde overeenkomt met de positie die jij in je gedachten hebt, dan is hij juist! Als de kaart niet met jouw rangorde overeenstemt, dan is het niet die kaart en ligt ze ook niet op de plaats die deze kaart aanwijst. M.a.w. in ons voorbeeld: Hij draait de aas om die op de derde positie ligt, dan weet jij dat hij ook niet de kaart in de eerste positie ligt; dus hij heeft de middelste kaart gekozen

26

De jokers 18–43 truc (uit prior commitment – van een goede vriend)

Effect: Van een spel kaarten, dat goed werd doorschud, wordt door twee toeschouwers een klein pakje afgenomen en de onderste kaart bekeken. Ze leggen hun pakjes terug op het spel zodat het weer kompleet is. De goochelaar raakt het spel niet aan. De goochelaar knipt met de vingers en beweert dat twee gekozen kaarten zich hebben omgedraaid. Hij schuift de kaarten open en ja, er liggen twee kaarten met de beeldzijde naar omhoog. . Maar, het zijn niet de gekozen kaarten maar wel twee jokers. De jokers worden eruit gehaald en één links en één rechts op tafel gelegd. De goochelaar beweert dat deze jokers hem gaan helpen om de gekozen kaarten terug te vinden. Hij houdt de linkse joker aan zijn oor en zegt dat deze joker hem het getal 18 heeft ingefluisterd. Hij legt de joker weer op tafel, pakt het spel kaarten en telt er 17 kaarten af. De 18de kaart legt hij zonder te kijken naast de linkse joker. Hij houdt nu de rechtse joker aan zijn oor en zegt dat deze joker hem het getal 43 heeft ingefluisterd. Hij legt de joker weer op tafel, pakt het spel kaarten en telt vanaf 19 (18 waren er al afgeteld) tot de 42ste kaart af. De 43ste kaart legt hij zonder te kijken naast de rechtse joker. Hij draait nu de kaarten naast de jokers om en het zijn inderdaad de gekozen kaarten. Om te bewijzen dat de jokers deze voorspelde getallen op voorhand wisten, draait hij de linkse joker om en op de rugzijde staat het getal 18 geschreven. Op de rechtse joker staat heel zichtbaar het getal 43. Wow. Set-up: Een gewoon spel kaarten en twee jokers. (check gewoon dat er 52 kaarten in zitten, anders werkt het niet) Op één van de jokers schrijft u, met een dikke stift en goed zichtbaar, het getal 18. Op de tweede joker schrijft u het getal 43.

De joker met getal 43 legt u nu op de 10de plaats in het spel (rugzijde boven) en de joker met het getal 18 legt u op de 29ste plaats. Dit kan u vlug doen wanneer u de kaarten drie per drie van de ene hand naar de andere hand schuift. Voorbeeld: 3 – 6 – 9 – joker – 3 – 6 – 9 – 12 – 15 -18 – joker.

Uitvoering: U mag het spel vals schudden want er de 25 onderste kaarten spelen geen rol. Juist uitkijken dat de volgorde van de bovenste 29 kaarten niet verandert. Plaats het spel voor de eerste toeschouwer en vraag hem een derde af te nemen en de onderste kaart van zijn afgenomen pakje te bekijken en te onthouden. Zie dat hij tussen de 11 en 27 kaarten afneemt. Plaats het spel voor de tweede toeschouwer en vraag hem meer dan de helft van de resterende kaarten af te nemen en ook de onderste kaart van zijn afgenomen pakje te bekijken en te onthouden. Zie dat hij meer dan de helft afneemt (dus na de 29ste kaart). Neem de resterende kaarten op en vraag uw helper 1 zijn pakje terug op het spel te plaatsen en dan hetzelfde voor de helper 2. Ze zijn dus in omgekeerde volgorde, als er werkelijk werd afgenomen, terug op het spel geplaatst. Vraag dat ze hun kaarten goed onthouden en dat je er nu gaat voor zorgen dat twee kaarten in het spel zich gaan omdraaien.

27 Knip met de vingers en schuif de kaarten lintvormig uit op tafel (rechts naar links). Men ziet nu de twee jokers met de beeldzijden omhoog liggen. Zeg nu: “Dat zijn niet jullie kaarten. Maar deze jokers gaan me helpen om jullie kaarten terug te vinden”. Schuif de kaarten voor de eerste joker bij elkaar (pakje 1 – links). Schuif de kaarten tussen de twee zichtbare joker bij elkaar (pakje 2 – midden). Schuif de kaarten na de tweede joker bij elkaar (pakje 3 – rechts).

Joker Joker

Schuif de linkse joker naar voren links op tafel en schuif de rechtse joker naar voren rechts op tafel. Neem het rechtse pakje en deponeer dit op het middelste pakje. Neem het linkse pakje en deponeer het ook op het middelste pakje. Het spel is weer kompleet maar de volgorde is weer veranderd. Door deze manier van samenvoegen liggen de gekozen kaarten nu op de juiste plaats. Beweer nu dat deze jokers u gaan helpen om de gekozen kaarten terug te vinden. Neem de linkse joker aan uw oor en zeg dat deze joker u het getal 18 heeft ingefluisterd. Leg de joker weer op tafel, pak het spel kaarten en tel er 17 kaarten af. De 18de kaart legt u zonder te kijken naast de linkse joker. Neem nu de rechtse joker aan uw oor en zeg dat deze joker u het getal 43 heeft ingefluisterd. Leg de joker weer op tafel, pak het spel kaarten en tel vanaf 19 (18 waren er al afgeteld) tot de 42ste kaart af. De 43ste kaart legt u zonder te kijken naast de rechtse joker. Draai nu de kaarten naast de jokers om en het zijn inderdaad de gekozen kaarten. En… Om te bewijzen dat de jokers deze voorspelde getallen op voorhand wisten, draait u de linkse joker om en op de rugzijde staat het getal 18 geschreven. Draai de rechtse joker om en er staat heel zichtbaar het getal 43 op de rugzijde geschreven. Wow.

28

Adapted Collin’s aces Kortere en aangepaste versie van de Collin’s aces.

Effect:

Drie azen verwisselen één voor één van plaats met een willekeurige kaart om de vierde aas te vervoegen.

Set-up: l Leg op tafel, rugzijde boven, een zwarte 9, zwarte 8, zwarte 9 en een zwarte 8. Leg op dit pakje, beeldzijde boven, schoppen aas, harten aas, klaveren en ruiten aas.

Uitvoering: Neem dit pakje met 8 kaarten in de hand en neem een break onder de eerste zwarte kaart. Dus van bovenaf gezien, onder de vijfde kaart. Separeer de pakjes op de break, toon de ruiten aas en keer hem met de duim beeldzijde naar onder op de drie zwarte kaarten. Doe hetzelfde met de klaveren aas en de harten aas. De zichtbare schoppen aas, met daaronder een zwarte kaart, legt men er als laatste bovenop. De volgorde is nu van bovenaf: schoppen aas, zwarte 8, harten aas, ruiten aas, zwarte 9, zwarte 8, zwarte 9. Leg de zichtbare schoppen aas, beeldzijde naar boven, op tafel en de drie volgende kaarten beeldzijden naar onder, rond, of eronder. Van de vier overgebleven kaarten legt men de bovenste kaart beeldzijde naar onder op de zichtbare schoppen aas. Dit is in werkelijkheid de ruiten aas. Toon de resterende drie zwarte kaarten en neem nu de eerste aas van tafel (klaveren aas), kijk er naar, zonder hem te tonen, en noem hem de ruiten aas. Plaats deze aas in het pakje, onder de bovenste kaart. Maak een magische beweging en doe de Olram-count (toon vier zwarte kaarten). Draai de ruiten aas om op de schoppen aas en toon dat deze kaart is veranderd. Neem de zwarte kaarten terug op en neem een break onder de tweede kaart. Toon een zwarte kaart door middel van een double lift, keer beide kaarten om en leg de bovenste kaart bij de zichtbare azen. In werkelijkheid ligt nu de klaveren aas al bij de schoppen en ruiten aas. Neem de tweede aas van tafel (harten aas) en noem hem klaveren aas (miss calling). Plaats deze aas in het pakje, onder de bovenste kaart. Maak een magische beweging en doe de Elmsley-count (toon vier zwarte kaarten). Keer het pakje om en neem terug een break onder de eerste kaart. Draai ondertussen de klaveren aas om op de schoppen en ruiten aas en toon dat deze kaart in klaveren aas is veranderd. Neem de laatste aas van tafel (in werkelijkheid is dit een zwarte kaart) en leg ze op het pakje. Double lift en toon de laatste harten aas. Draai beide kaarten terug om en deponeer de bovenste rechts op tafel. Leg de bovenste kaart (zogezegd een zwarte) beeldzijde naar onder op de zichtbare azen en toon ondertussen de drie zwarte kaarten. Deze worden één voor één op de zo gezegde laatste aas gelegd. Dit is de kaart dat u rechts op tafel hebt gelegd. Neem het stapeltje op en maak een magische beweging. Toon de vier zwarte kaarten (aas is verdwenen). Draai de kaart om op de zichtbare azen en de laatste harten aas is ook aangekomen.

29

Stand-up Triump

Effect: Een gekozen kaart wordt op in het spel terug gestoken. Het spel wordt in twee gecoupeerd. Eén deel met de beeldzijden omhoog, één deel met de beeldzijden naar omlaag. Beide pakjes worden in elkaar geschud en duidelijk getoond dat de kaarten zich goed door elkaar, beeld omhoog en naar onderen, bevinden. Een magische beweging en het spel is terug normaal met de rugzijden naar boven. Dan worden de kaarten lintvormig uitgespreid en er ligt één kaart met beeldzijde naar boven. Dit blijkt de enige kaart te zijn die in het spel omgedraaid ligt en tevens de gekozen kaart. Voorbereiding: Normaal spel kaarten, rugzijde naar boven. Draai de onderste helft met de beeldzijden naar boven en leg de onderste kaart terug met de beeldzijde naar onder. Dus bovenste helft beeldzijde naar boven, gevolgd door de onderste helft beeldzijden naar boven en de laatste kaart beeldzijde naar boven. Op deze manier kan men het spel aan beide kanten tonen en lijkt er niets abnormaal. Men kan zelfs een goede waaier maken zonder dat de omgedraaide kaarten worden bemerkt. Uitvoering: Waaier de kaarten open en laat een kaart kiezen. Zorg er wel voor dat ze een kaart in het bovenste deel van het spel kiezen. Neem de gekozen kaart van de toeschouwer over, zonder er zelf naar te kijken, en steek ze in de onderste helft van het spel (dus zijn kaart gaat tussen de kaarten die beeldzijde naar boven liggen). Zoek nu de automatische break in het midden van het spel (beeld/beeld), laat één kaart van de bovenste helft op de onderste helft liggen en schuif het bovenste deel (rugzijde boven) naar voren (outjog). Daardoor is de onderste helft met de beeldzijden naar boven met een kaart, rugzijde boven, afgedekt. U kunt het spel nu op deze manier vasthouden en wederom aan beide zijden tonen. Draai het uitstekende deel (met de echte rugzijden boven) met de beeldzijden omhoog en riffle beide pakjes in elkaar. Let er hierbij op de omgedraaide kaarten tussen de bovenste en de onderste kaarten van het onderste deel terecht komen (omgedraaide pakje komt tussen de kaarten die al van bij het begin met de beeldzijden naar boven lagen). Checkt: 1 kaart met rugzijde naar boven, rest van de kaarten beeldzijden naar boven, onderste kaart rugzijde naar boven. Coupeer een klein pakje en toon het aan beide zijden. De toeschouwers zien tweemaal rugzijden. Herhaal dit nog een paar keer en coupeer dan de bovenste kaart naar onder (double undercut). Draai het spel om en men ziet een beeldzijde. Coupeer ook hier een klein pakje en toon het aan beide zijden. De toeschouwers zien tweemaal beeldzijden. Double lift beide bovenste zichtbare kaarten en leg ze rugzijden boven op het spel. Hierdoor zijn alle kaarten terug met de rugzijden naar boven. Waaier deze uit (de enige omgedraaide kaart, de gekozen kaart van de toeschouwer wordt hierbij niet gezien). Maak een magische beweging en schuif de kaarten lintvormig op de tafel uit. De gekozen kaart is de nog enige omgedraaide kaart en die wordt nu pas zichtbaar tussen de andere kaarten. Wat een revelatie! PS: dit is een kort en fijn ‘triump’-effect, dat men bij stand-up magie goed kan uitvoeren.