E c h o

‘Is dit nu alles?’

Hugo Borst: “Wat ben ik nu?”

Muël Kaptein: “What’s in a name?”

Iemands werkelijke leven is zo vaak het leven dat hij niet leidt.

Oscar Wilde Iers schrijver1854 - 1900

‘Ja, dit is alles. Je moet er zelf van maken wat je wilt’. Eduard

Tegen de stroom inroeien is de enige manier om bij de bron te komen.

Is dit nu alles?

Natuurlijk is dat geen leuke vraag! Je bent teleurgesteld, je

had er meer van verwacht. Dan stel je die vraag.

Het is eigenlijk geen vraag. Het is een constatering. ‘Nou, dat

is het dan. Ik had er meer van verwacht. Van die nieuwe tablet,

auto, relatie, baan, dat huis, het leven.’ Of zelfs van jezelf…

Ik daag je uit om de vraag toch te stellen. Lees, en stel de

vraag opnieuw. Praat erover met anderen. Geef niet te snel op,

hoewel je al verschillende keren teleurgesteld bent. Sommige

antwoorden zijn de moeite waard…

Lees niet alleen dit blad, kijk ook op www.isditnualles.nl

Ik wens je een boeiende zoektocht!

Johan Timmer

eindredacteur

Is dit nu alles?

BN’er zijn is niet allesIn gesprek met Hugo Borst

Hopper Schiedamse Vest. Heerlijke koffie verkeerd. Met dat sms-je gaf Hugo Borst me de locatie

door voor onze afspraak. We kennen elkaar van een avondje voetballen en naar aanleiding van

dat contact vroeg ik Hugo of ik eens met hem mocht doorpraten over de vraag ‘Is dit nu alles?’

Het leek me wel een vraagje voor Hugo. Want, een BN’er zijn, zeer regelmatig met je kop op tv,

dat is voor veel gewone stervelingen het hoogst haalbare in het leven. Maar Hugo liet zo’n leven

in de spotlights achter de rug. Bewust.

In de inderdaad leuke koffietent vertelt hij hoe hij stante pede stopte bij AD, DWDD en Studio

Voetbal. Burnout. Al snel volgde de beslissing om niet meer op TV te willen, maar zich te richten

op de ontwikkeling van zijn grootste talent: schrijven. ‘Dat gaf me opluchting. Niet meer altijd

die publiciteit en de energievretende aandacht.’

De negen maanden durende rustperiode heeft zijn uitwerking niet gemist. ‘Ik ben heel erg

veranderd. Ik verlang nu naar stilte en rust. Ik wil niet meer geleefd worden. Ik heb niet meer

de behoefte om het middelpunt te zijn. Ik zoek het veel meer in de kleine dingen van het leven.

Boodschappen doen voor mijn moeder. Een boek lezen. Mijn - noem het maar - van God gegeven

talent te gebruiken. Meer investeren in mijn zoon die in zijn examenjaar zit. Breaking Bad

kijken met vrouwlief Karina. Koffie drinken met een vriend. Dat is rijkdom voor mij geworden.

Misschien is het wel een reactie op het hectische, publieke leven. Dat ik in plaats van het lawaai

de stilte zoek, in plaats van het grote het zoek in het kleine.’

Hij is ‘overwegend gelukkiger’ geworden van zijn keuze. De zoektocht naar erkenning is

ingewisseld voor een zoektocht naar rust.

Borst en rust – dat leken jarenlang onverenigbare grootheden. Naar eigen zeggen is hij de rust op

het spoor. ‘Al blijven er ook momenten van onbeschrijflijke onrust – ik snap er niets van.’ Als het

over succes gaat, vraagt Hugo zichzelf af: ‘Wat ben ik nu?’. Als het over de toekomst gaat, dubt hij

of hij nog een verhalenbundel of een boek moet schrijven. Misschien is het wel faalangst. ‘Ik ben

veel aan het denken.’

Mij stond een uurtje geleden een heel ander gesprek voor ogen, zeg ik. Via het beeldscherm en uit

zijn columns dacht ik Hugo te kennen als iemand die weinig twijfels koestert. Maar ik zit nu koffie

te drinken met iemand die kritisch naar zichzelf kijkt en genuanceerd over de dingen praat.

‘TV geeft een heel verkeerd beeld. Het medium vereist dat we in soundbites zeggen hoe de wereld

in elkaar zit’, zegt hij. ‘Ik was wel echt op TV – ik kan

me bijvoorbeeld nog steeds opwinden over onrecht

– maar ik kwam in een rol terecht waarin ik mezelf

ging overdrijven. De snelheid waarin De Wereld

Draait Door alles behandelt, dat kan niet. Het is

allemaal zo weinig gewichtig, zo luchtig’. ‘Als

ik tv kijk, dan zie ik daar vaak de eerzucht

en de ambitie afdruipen. Ik word er

ongemakkelijk van’.

Televisie is zeg maar niet meer

Hugo’s ding.

‘Grote vraag zeg. Ik zou het niet weten…’ Ron

Is dit nu alles?

Wie altijd alles relativeert, ontkent het bestaan van het absolute.Wie helemaal nooit relativeert, ontkent het bestaan van de Absolute.

Je hebt het over ‘van God gegeven talent’, over echte rijkdom, over waarheid – stuk voor

stuk religieuze thema’s, zeg ik. Het gesprek komt op God. En laat God nu net degene

zijn die Hugo heeft afgezworen. In zijn jeugd is Hugo zijdelings met kerk en geloof

opgegroeid. Van zijn opa kreeg hij positieve associaties met het geloof en de bijbel. Op

de middelbare school zorgde een al te dwingende godsdienstleraar voor de negatieve

associaties. Sindsdien heeft Hugo het opgegeven. ‘Ik ben een agnost. Ik kan het allemaal

niet bevatten. Ik begrijp het allemaal niet – bijvoorbeeld de onmetelijkheid van het

heelal, om maar eens wat te noemen. Zonder overtuigend bewijs blijf ik agnost.’

De journalist in hem produceert moeiteloos vragen. Over God, over de zin van het leven,

over het hoe en waarom van de schepping – misschien denkt hij er wel meer over na dan

de gemiddelde Nederlander.

‘En dit leven dan, is dit nu alles?’

Het blijft voor de eerste keer lang stil.

‘Het is toch wat je er zelf van maakt in je micro-wereld.’

Hugo probeert er het beste van te maken. Door samen met zijn broer veel voor zijn

moeder te zorgen. Door een vriend of een buurtgenoot te helpen. Door lekkere koffie

of thee te drinken. Door een mooi stukje te schrijven voor het AD. Door zijn zoon bij te

staan in zijn examenjaar. Dat is op dit moment in zijn leven alles.

Is dit nu alles?‘Het is toch wat je er zelf van maakt in je micro-wereld.’ Hugo

Ik zou m’n leven ervoor geven niet dood te hoeven gaan.Kees Torn, Nederlandse tekstschrijver en cabaretier; 1967

Waarom maken wij het onszelf vaak zo moeilijk?Er zijn genoeg anderen die dat voor ons willen doen.

Wat is de mens? Een monument van zwakheid, een prooi van het moment, een speling van het lot, en verder slijm en gal.Aristoteles, Grieks filosoof; 384 v.C. - 322 v.C.

Wie denkt dat God vaak een oogje toeknijpt, hoopt vermoedelijk dat Hij op den duur helemaal niets meer ziet.

Joan Osborne

“If God Was One Of Us”

If God had a name what would it be?

And would you call it to his face?

If you were faced with him

In all his glory

What would you ask

if you had just one question?

Lyrics

Doe Maar

“Is Dit Alles”

We komen niets te kort, we hebben alles

Een kind, een huis, een auto en elkaar

Maar weet je lieve schat wat het geval is, ah

Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar

Is dit alles..

Is dit alles...

Is dit alles wat er is

Michael Jackson

“There Must Be More To Life Than This”

There must be more to life than this

There must be more to life than this

How do we cope in a world without love

Mending all those broken hearts

And tending to those crying faces

There must be more to life than living

A better way for us to survive

Why should it be just a case of black or white

There must be more to life than this

U2

“I Still Haven’t Found What I’m Looking For”

I believe in the kingdom come

Then all the colors will bleed into one

Bleed into one

Well yes I’m still running

You broke the bonds and you

Loosed the chains

Carried the cross

Of my shame

Of my shame

You know I believed it

But I still haven’t found what I’m looking for

But I still haven’t found what I’m looking for

Is dit nu alles?‘Ik ga nu werken. Dat is niet alles. Die kleine van me – dat is mijn leven’. Denise

De vraag ‘Is dit nu alles?’ is van veel mensen, ook jongeren, van vandaag de

dag. De vraag is ook heel oud. In de bijbel kom je ‘m ook tegen. In Prediker 2

bijvoorbeeld is iemand aan het woord die geprobeerd heeft alles uit het leven te

halen wat er in zit. Macht, vrouwen, eten, werk, prestaties, kennis, etc. Het was groots

en meeslepend! En toch: niet alles.

Dat gevoel is herkenbaar. Je bent bijvoor-beeld 35 en je hebt zo’n beetje alles wat je hebben wilde, maar het heeft je niet het geluk gebracht waar je (onbewust of fanatiek) naar zocht. Je kunt ook 35 zijn en zo’n beetje alles is anders gegaan dan je wilde en toch heb je hetzelfde gevoel. Namelijk dat dit leven niet alles kan zijn wat er is.

Jezus – in Lucas 12 – zei 2000 jaar geleden al dat er meer is dan voedsel, kleding, uiterlijk, werk. Hij roept je op om je niet zoveel zorgen te maken over al die dingen. Het heeft toch niet zo’n zin. Het gaat volgens Jezus om iets anders, namelijk ‘het Koninkrijk van God’. Er zijn boeken over vol geschreven over wat Jezus nu precies bedoelde met ‘Gods Koninkrijk’, maar in ieder geval bedoelt Jezus er iets mee dat groter is dan jezelf. Iets mooiers dan deze wereld nu is. Iets dat niet voorbijgaat en daarom (ten diepste) niet zinloos is. Iets dat niet tegenvalt of tekortschiet.

Zou het waar zijn? Dat Jezus met zijn project ‘Kingdom of God’ mensen, die ergens diep van binnen een onbevredigend gevoel hebben over dit leven, iets essentieels te bieden heeft? Zou het kunnen dat Jezus iets bedoelt waardoor je op de een of andere manier ‘alles’ (maar dan ook echt alles) kunt hebben wat je echt nodig hebt? Misschien wel iets waarvoor je gemaakt bent? Waardoor je je bestemming vindt? Zou dat kunnen?

Ik denk van wel. Misschien dat dit magazine (of de website www.isditnualles.nl) je kan helpen om dat spoor van Jezus eens te verkennen. Christenen geloven namelijk dat Jezus alles is wat je hart ten diepste begeert. Misschien dat je ook wel ‘meer’ ontdekt dan je voor mogelijk had gehouden. Nog een vraag: wat heb je te verliezen? Niets toch, uiteindelijk? Misschien win je wel ‘alles’…

‘Na de dood is het afgelopen. Finito’. Marina

Waarom vragen juist diegenen die niet in de zin van het bestaan geloven, zo vaak ‘waarom’?

Is dit nu alles?

Jezus zei tegen zijn leerlingen: ‘Om deze reden zeg ik tegen jullie: maak je geen zorgen over jezelf en over wat je zult eten, noch over je lichaam en over wat je zult aantrekken. Want het leven is meer dan voedsel en het lichaam meer dan kleding. Kijk naar de raven: ze zaaien niet en oogsten niet, ze hebben geen voorraadkamer en geen schuur, het is God die ze voedt. Hoeveel meer zijn jullie niet waard dan de vogels! Wie van jullie kan door zich zorgen te maken één el aan zijn levensduur toevoegen? Als jullie dus zelfs het geringste al niet kunnen, waarom maken jullie je dan zorgen over de rest? Kijk naar de lelies, kijk hoe ze groeien. Ze werken niet en weven niet. Ik zeg jullie: zelfs Salomo ging in al zijn luister niet gekleed als een van hen. Als God het groen dat vandaag nog op het veld staat en morgen in de

oven gegooid wordt al met zo veel zorg kleedt, met hoeveel meer zorg zal hij jullie dan niet kleden, kleingelovigen? Ook jullie moeten niet nadenken over wat je zult eten en wat je zult drinken, en jullie moeten je niet door zorgen laten kwellen. De volken van deze wereld jagen die dingen na, maar jullie Vader weet dat je ze nodig hebt. Zoek liever zijn koninkrijk, en die andere dingen zullen je erbij gegeven worden.

[ Uit: Lukas ]

Ik zei tegen mezelf: Kom, laat ik proberen de genoegens

van het leven te smaken en te genieten van het goede.

Maar ook dat, ontdekte ik, is enkel leegte. Vrolijkheid,

zei ik tegen mezelf, is niet meer dan dwaasheid. En waar

leidt vreugde toe? Ik heb mezelf ondergedompeld in de

vrolijkheid van de wijn, en ik greep die dwaasheid aan om

te onderzoeken of ik in mijn wijsheid – want die behield

altijd de overhand – kon ontdekken wat een mens het

beste doen kan, dat luttel aantal levensdagen dat hij

doorbrengt onder de hemel.

Ook heb ik grootse dingen ondernomen: Ik heb voor mezelf

paleizen gebouwd en wijngaarden geplant. Ik heb tuinen

en parken aangelegd en daarin een keur van vruchtbomen

geplant. Ik heb waterbekkens gegraven om een bos met

jonge bomen te bevloeien. Ik heb slaven en slavinnen

gekocht, en ook hun kinderen werden slaven in mijn huis.

Ik bezat talrijke runderen, schapen en geiten, meer dan

iedereen die voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd. Ik

heb goud en zilver opgestapeld en in de rijkdom gedeeld

van koningen en landen. Ik heb zangers en zangeressen

aangesteld en het genot geproefd van vele, vele vrouwen.

Grootse dingen heb ik ondernomen en meer bezit vergaard

dan iedereen die voor mij in Jeruzalem heeft geregeerd.

En bij alles wat ik voor mezelf verworven had, behield ik

ook mijn wijsheid. Alles wat mijn ogen vroegen heb ik ze

gegund, elke vreugde die mijn hart verlangde heb ik het

gegeven, en ik genoot naar hartelust van al het goede dat

ik had verworven. Het was het loon voor mijn gezwoeg.

Maar toen nam ik alles wat ik ondernomen had nog eens

in ogenschouw, alles wat mijn moeizaam gezwoeg me

opgeleverd had, en ik zag in dat het allemaal maar lucht

en najagen van wind was. Het had geen enkel nut onder

de zon. [ Uit: Prediker ]

Wat heb je te verliezen?

‘Ik hoop het niet. Ik hoop dat er nog mooie dingen komen’. Niels

Het heelal verwart mij, en ik kan mij niet voorstellen dat dit uurwerk wel bestaat, en dat er geen uurwerkmaker zou zijn.Voltaire, Frans schrijver en filosoof. 1694 – 1778

Is dit nu alles?

‘Mijn voornaam is Muël. Die naam roept

niet meteen herkenning op, hooguit weet

een enkeling dat een klein plaatsje in Frankrijk

zo heet. En in het buitenland heb ik altijd wat uit

te leggen, want ‘muel’ of ‘mule’ betekent in het

Engels muilezel… Bij mij is het een deel van mijn

doopnaam, Samuël. Mijn ouders hebben die naam

bewust gekozen. Hanna, de moeder van de bijbelse

figuur Samuël was onvruchtbaar. Nadat ze God

lange tijd intens had gebeden om een kind, werd

Samuël geboren. Mijn ouders waren aanvankelijk

ook kinderloos. Na veel gebed en een moeizame

ziekenhuisperiode van mijn moeder ben ik geboren.

Vandaar.

Dat begin heeft mijn leven gestempeld, want al op

jonge leeftijd was ik me bewust van de betekenis

van mijn naam. Het gaf me het besef mee dat het

leven niet iets vanzelfsprekends is. Elke geboorte

is een wonder. Als ik me aan iemand voorstel of

als ik mijn naam lees, moet ik daar vaak even aan

denken.’

Status

‘Dit besef dat ik in mijn opvoeding heb mee-

gekregen, vervult me met dankbaarheid.

Het heeft me ook bewust gemaakt van mijn

verantwoordelijkheid: ik moet er nu wel wat van

maken. Dat zat er al vroeg in: je best doen op

school, nadenken over je beroepskeuze, etc. Wat

niet betekent dat ik grenzeloos ambitieus ben. Ik

mag mezelf ‘professor doctor’ noemen, maar ik

gebruik het zelden. Geld, luxe, status, het doet me

allemaal weinig. Zodra je je daaraan gaat hechten,

verkoop je een deel van jezelf. Als ik morgen mijn

lease-auto moet inleveren, zal ik er geen traan om

laten.’

Talenten

‘Ik besef dat ik gezegend ben; ik heb in mijn naaste

omgeving weinig ingrijpende gebeurtenissen

meegemaakt. Toch ben ik me er sterk van bewust

dat wij mensen kwetsbaar en vergankelijk zijn.

Morgen kan zich een ernstige ziekte openbaren.

Wat kan je niet zomaar overkomen? Als je dat tot je

door laat dringen, sta je anders tegenover de vraag:

‘Is dit nu alles?’

Aan de ene kant zeg ik: het is allemaal niks. De

artikelen die ik schrijf in vaktijdschriften zijn over

een paar jaar achterhaald. Wie kent na vijftig

jaar nog de naam van de beste president uit de

Amerikaanse geschiedenis? Aan de andere kant:

wat ik doe, heeft wel waarde. Als ik ethiek doceer

en met studenten nadenk over maatschappelijk

verantwoord ondernemen of als ik als adviseur

bijdraag aan een duurzamer bedrijfsleven, dan draag

ik mijn steentje bij aan deze wereld. Daarbij wil

ik dan ook graag de talenten die de Schepper mij

gegeven heeft maximaal laten renderen.’

Zaadje

‘Volgens mijn denkt iedereen vroeg of laat na over

de vraag: Is dit nu alles? God heeft in ieder mens

dat zaadje geplant. Het maakt daarbij niet uit of

je het helemaal hebt gemaakt of dat je de eindjes

aan elkaar moet knopen. Ook in gesprek met

studenten en zakenlieden komt dit thema voorbij:

wat wil je bereiken? Waar wil je op terugkijken als

je met de pensioen gaat? Waarom wil je winst

maken? Wat wil je daar mee doen? Je zit dan snel

bij achterliggende vragen naar het waarom van de

dingen. Wat is de zin van het leven? Waarom doen

we wat we doen? Ik denk dat naarmate mensen

meer succesvol zijn, die vragen met des te meer

kracht op hen af komen.’

“What’s in a name?”Muël Kaptein

E c h o Uitgave van IZB – voor zending in Nederland en de Christelijke Gereformeerde Kerken in Nederland ISSN 0012-9119

Deze Echo is u aangeboden door:

Redactie en administratie:Joh. v. Oldenbarneveltlaan 103818 HB AmersfoortTel. 033-4611949E-mail: echo@izb.nlECHO 04-2012

Abonnementen:Abonnementsprijs € 10,00 per jaar bij vooruitbetaling.

Reacties:Voor reacties op de inhoud kunt u zich wenden tot de bezorger of de redactie.

Redactie:Ds. L.C. Buijs, K. van Noppen, J.J. Timmer (eindredacteur), mw. J. de Waard.

Gastredactie: Niels de Jong, Sjaak Boot, Martin Bloemendal en Ruben Geneugelijk.

De citaten zijn afkomstig uit: Een mens is nooit te fout om te leren, van Rikkert Zuiderveld (uitg. Boekencentrum, Zoetermeer).

Vormgeving:VanEckDesign, Boskoop

Foto’s:www.shutterstock.comcover, pag. 4/5, 6/7, 8/9, 10/11, 14/15, 16 door Sjaak Boot.

‘Je probeert me huiswerk te geven voor het weekend he? Dat is diep. Ik weet niet wat er na de dood is...’. Mevrouw Hansen

Is dit nu alles?

Je hebt dit blad doorgebladerd of zelfs gelezen. Lees gerust verder op www.isditnualles.nl. Daar vind je nog meer interviews (onder andere met Willem den Hertog, ja, die van het ijs), Stef Bos, noem maar op. Zie je daar!

Mei12