Pasen. Feest van Hoop

Boekje met teksten, gebeden, liederen en afbeeldingen voor

in de Goede Week en Pasen.

2

Dit boekje is een uitgave van de Dienst Geestelijke Verzorging van het

Sint Antonius Ziekenhuis.

https://www.antoniusziekenhuis.nl/geestelijke-verzorging

geestelijkeverzorging@antoniusziekenhuis.nl

088 320 7000 (24/7 bereikbaar)

3

‘De paus heeft Pasen afgeschaft dit jaar.’ Ik heb het mensen serieus horen

zeggen. Het is natuurlijk helemaal niet waar, maar zo’n uitspraak illustreert

goed hoe ontwricht we ons voelen in deze tijd. Veel van wat vanzelfsprekend

is is weggevallen, alles wordt stilgezet, in het teken van het coronavirus.

Het houdt ons in z’n greep, boezemt angst in, quarantaine leidt tot

eenzaamheid, we zien leed bij mensen die ziek worden, en overlijden aan het

virus. Bedrijven die de financiële klap niet te boven komen die het virus met

zich meebrengt. We zien ook kinderen, voor wie de sluiting van school een

regelrechte ramp is, omdat thuis geen veilige haven is. Het laat je niet koud.

Zou de paus er dan misschien toch goed aan doen, om dit jaar het Paasfeest

af te schaffen? U begrijpt dat dit een retorische vraag is. Want júist nu, heeft

het verhaal van Pasen, met alle rafelrandjes die erbij horen, grote

zeggingskracht. Júist nu gaat het erom, nu alles ineen lijkt te storten, de hoop

niet te verliezen. Hoop op Hem die ons liet zien, dat dit drama niet het laatste

woord heeft. Hoop op Iemand die weet wat lijden is, en in ons lijden naast

ons staat. Hoop op God, die in staat is al het slechte ten goede te keren.

Soms kan hoop klinken als wishfull thinking, een zoethoudertje voor nu, maar

als je om je heen kijkt zie je toch ook echt concrete sporen van die hoop, ook

de gebrokenheid van nu. Wat schiet men elkaar ineens te hulp! Wat een

waardering voor de zorghelden komt er plots tevoorschijn! En komen we

elkaar niet, ondanks de fysieke afstand, toch ook opnieuw juist heel nabij?

Daarom Pasen, juist nu. Ook nu we niet samen kunnen komen bij de

kerkdienst, een groot gemis voor velen. Voor u, voor ons, voor onze trouwe

vrijwilligers. Ik hoop dat het u lukt om u langs de digitale wegen ook

verbonden te weten met de wereldwijde kerkgemeenschap, en uw

plaatselijke geloofsgemeenschap die het feest van de Hoop viert. Dit boekje

is een kleine handreiking om u daarin te helpen, met teksten voor de

Palmzondag, Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag en Eerste

Paasdag.

In gebed verbonden, wens ik u vast een Zalig Pasen.

Ramon Goosen, namens de dienst geestelijke verzorging

4

5

Palmzondag - 5 april 2020 Lezing uit Mattheüs 21, 1-11 Toen Jezus en zijn leerlingen Jeruzalem naderden en de Olijfberg bestegen in de richting van Betfage, zond Jezus twee van hen vooruit met de opdracht: `Gaat naar het dorp, daar vóór u en het eerste dat ge zult vinden is een vastgebonden ezelin met een veulen. Maakt die los en brengt ze bij mij. En als iemand u een aanmerking maakt, zegt dan: De Heer heeft ze nodig, maar zal ze spoedig terugsturen.' Dit gebeurde, opdat in vervulling zou gaan het woord van de profeet: `Zeg aan de dochter van Sion: Zie, uw koning komt tot u, zachtmoedig en gezeten op een ezel, op een veulen, het jong van een lastdier.' De leerlingen begaven zich op weg en deden wat Jezus hun had opgedragen. Zij brachten de ezelin met haar veulen, legden er hun mantels overheen en Hij ging erop zitten. Zeer velen uit het volk spreidden hun mantels uit op de weg, terwijl anderen de weg bedekten met twijgen die zij van de bomen hadden gesneden. De mensen die Hem omstuwden, jubelden: `Hosanna, Zoon van David, gezegend Hij die komt in de naam van de Heer! Hosanna in den hoge!' Toen Hij Jeruzalem binnentrok, raakte de hele stad in beroering en men vroeg: ‘Wie is dat?’ Het volk antwoordde: ‘Dit is de profeet Jezus uit Nazareth in Galilea.'

6

Lied: Glorie, lof en eer (Gezangenboek voor Palmzondag 9) 1. Glorie, lof en eer

zij aan Christus, Koning en Verlosser bewezen; Hem bezongen de kinderen van Jeruzalem.

Refrein: Hosanna Zoon van David! Gezegend zijt Gij die komt in de naam des Heren. Hosanna, Zoon van David!

2. Lof en eerbetoon

brengen eensgezind U alle hemelse machten, en de mensen op aarde zingen hun loflied mee. Refrein

3. ’t Volk van Israël heeft U in Jeruzalem met palmen verwelkomd; met gebeden en hymnen loven wij U Heer. Refrein

4. Zij bezongen U toen uw uur van lijden en van dood was gekomen; onze hulde ontvangt Gij levend in heerlijkheid. Refrein

5. Zij behaagden U, geef dat thans ook onze godsvrucht U mag behagen; Koning, goed en barmhartig, zie ons genadig aan. Refrein

Gedicht In stilte willen wij U wachten, U komt in ’t leven ons nabij. Onze gedachten zingen blij Dat U de pijn ons wilt verzachten. Wij horen ’t juichen langs de wegen, de mensen juichen, groot en klein: wilt U voor ons de Koning zijn, ons aller leven tot een zegen?

7

U gaat op d’ ezel door de straten en wenkt ons met U mee te gaan; wij blijven maar ter zijde staan. Wij hebben U alleen gelaten. Wij horen straks dat U ons zegt dat U zich in Gods handen legt. (Frans den Harder) Gebed Heer God, Gij, die uw Zoon Jezus Christus in de wereld hebt gezonden om ons voor te gaan naar Jeruzalem de stad van vrede – zegen ons als wij Hem willen volgen op zijn weg. Vervul ons met zijn kracht, zodat wij met Hem opgaan en eenmaal achter Hem aan het nieuwe Jeruzalem mogen binnengaan. Door onze Heer, Jezus Christus, uw Zoon, die met U in de eenheid van de heilige Geest leeft en regeert in de eeuwen der eeuwen. Amen.

8

Witte Donderdag - 9 april 2020 Lezing uit Johannes 13, 1-15 Het was kort voor het Pesachfeest. Jezus wist dat zijn tijd gekomen was en dat hij uit de wereld terug zou keren naar de Vader. Hij had de mensen die hem in de wereld toebehoorden lief, en zijn liefde voor hen zou tot het uiterste gaan. Jezus en zijn leerlingen hielden een maaltijd. De duivel had intussen Judas, de zoon van Simon Iskariot, ertoe aangezet Jezus te verraden. Jezus, die wist dat de Vader hem alle macht had gegeven, dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan, stond tijdens de maaltijd op. Hij legde zijn bovenkleed af, sloeg een linnen doek om en goot water in een waskom. Hij begon de voeten van zijn leerlingen te wassen en droogde ze af met de doek die hij omgeslagen had. Toen hij bij Simon Petrus kwam, zei deze: ‘U wilt toch niet mijn voeten wassen, Heer?’ Jezus antwoordde: ‘Wat ik doe, begrijp je nu nog niet, maar later zul je het wel begrijpen.’ ‘O nee, ‘zei Petrus, ‘míjn voeten zult u niet wassen, nooit!’ Maar toen Jezus zei: als ik ze niet mag wassen, kun je niet bij mij horen, antwoordde hij: ‘Heer, dan niet alleen mijn voeten, maar ook mijn handen en mijn hoofd!’ Hierop zei Jezus: ‘Wie gebaad heeft hoeft alleen nog zijn voeten te wassen, hij is al helemaal rein. Jullie zijn dus rein–maar niet allemaal.’ Hij wist namelijk wie hem zou verraden, daarom zei hij dat ze niet allemaal rein waren. Toen hij hun voeten gewassen had, deed hij zijn bovenkleed aan en ging weer naar zijn plaats. ‘Begrijpen jullie wat ik gedaan heb?’ vroeg hij. ‘Jullie zeggen altijd “meester” en “Heer” tegen mij, en terecht, want dat ben ik ook. Als ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Ik heb een voorbeeld gegeven; wat ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.

9

Lied: Die zal leven (canon) GvL 548 Wie zijn leven niet wil geven, niet wil delen met zovelen, met een ander, gaat verloren. wie wil geven wat hij heeft, die zal leven, op gegeten, die zal weten dat hij leeft.

Lied: De hemel reikt ons leeftocht aan Tussentijds 104

1. De hemel reikt ons leeftocht aan een mens wordt ons tot levend brood. In liefde is Hij voorgegaan, zich brekend heeft Hij ons geheeld en goed gedaan!

2. Hij heeft ons zoekende bestaan gekend, zich onder ons gezaaid als graan dat niet verloren gaat, Gods adem wekt het uit de dood om op te staan.

3. Want graan dat in de aarde valt moet sterven, slapen tot de dag waarop het vruchten dragen zal. Geef dat ons leven, dat zo wacht, ontwaken zal.

4. De Zoon is in ons uitgezaaid, Gods Vadernaam ons toegezegd. Wij leven door het Licht geraakt, dankzij de Geest die adem schept en levend maakt!

(Tekst: Sytze de Vries)

10

Gedicht Daar, aan dat meer Brak hij het brood

Iets dat niet gebroken wordt Kan ook niet worden gedeeld

Hij deelde het brood Allen werden gevoed

Ze zeggen van hem Dat hij als God was

Dat God liefde is

Liefde, groter dan de dood.

Hij deelde de liefde Maar het voedde niet

Dus

Daar, aan dat kruis

Brak hij zichzelf

(ds. Inger van Nes) Luthers avondgebed Heer, blijf bij ons, want het is avond en de nacht zal komen. Blijf bij ons en bij uw ganse kerk aan de avond van de dag, aan de avond van het leven aan de avond van de wereld. Blijf bij ons met Uw genade en goedheid met Uw troost en zegen met Uw Woord en Sacrament. Blijf bij ons wanneer over ons komt de nacht van beproevingen van angst, de nacht van twijfel en aanvechting de nacht van de strenge, bittere dood. Blijf bij ons in leven en in sterven in tijd en eeuwigheid. Amen.

11

Goede Vrijdag – 10 april 2020 Lezing uit Johannes 18, 29 – 40; 19, 1 - 3 Pilatus kwam naar buiten en vroeg hun: “Welke beschuldiging brengt gij tegen deze man in?” Zij gaven hem ten antwoord: “Als dit geen misdadiger was, zouden wij Hem niet aan u hebben overgeleverd.” Daarop zei Pilatus: “Neemt Hem dan zelf en vonnis Hem volgens uw Wet!” De Joden zeiden hem: ‘Wij missen het recht om iemand ter dood te brengen.’ Zo zou Jezus’ woord in vervulling gaan, waarmee Hij had aangeduid welke dood Hij zou sterven. Nu ging Pilatus het pretorium weer binnen, riep Jezus bij zich en zei tot Hem: “Zijt Gij de koning der Joden?’ Jezus antwoordde hem: ‘Zegt gij dit uit uzelf, of hebben anderen u over Mij gesproken?’ Pilatus antwoordde: ‘Ben ik soms een Jood? Uw eigen volk en de hogepriesters hebben U aan mij overgeleverd. Wat hebt Gij gedaan?” Jezus antwoordde: “Mijn koningschap is niet van deze wereld. Zou mijn koningschap van deze wereld zijn, dan zouden mijn dienaars er wel voor gestreden hebben, dat Ik niet aan de Joden werd uitgeleverd. Mijn koningschap is evenwel niet van hier.’ Pilatus hernam: ‘Gij zijt dus toch koning?’ Jezus antwoordde: “Ja, koning ben Ik. Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen om getuigenis af te leggen van de waarheid. Al wie uit de waarheid is, luistert naar mijn stem.” Pilatus zei tot Hem: “Wat is waarheid?” Na die woorden ging hij weer naar buiten tot de Joden en zei: “Ik vind geen schuld in Hem. Maar er bestaat onder u de gewoonte dat ik met Pasen iemand vrijlaat. Wilt gij dus dat ik u de koning der Joden vrijlaat?” Toen begonnen ze opnieuw te schreeuwen: ‘Nee. Die niet, maar Barabbas!’ Barabbas was een rover. Toen liet Pilatus Jezus geselen. De soldaten vlochten een kroon van doorntakken, zetten Hem die op het hoofd en wierpen Hem een purperen mantel om. Ze traden op Hem toe en zeiden: ‘Gegroet, koning der Joden!’ En sloegen Hem in het gezicht.

1. O Hoofd, vol bloed en wonden, met smaad gedekt en hoon, o godd’lijk Hoofd omwonden met scherpe doornenkroon! O Gij, die and’re kronen en glorie waardig zijt: Ik wil mijn hart U tonen, dat met U medelijdt.

12

Johannes 19, 4-30 Pilatus ging weer naar buiten en zei tot hen: “Ziehier, ik breng Hem naar buiten om u te doen weten, dat ik volstrekt geen schuld in Hem vind.” Jezus kwam dus naar buiten, terwijl Hij nog de doornenkroon en de purperen mantel droeg. Pilatus zei tot hen: “Ziehier de mens.” Maar toen de hogepriesters en hun dienaars Hem zagen, schreeuwden ze: “Kruisigen, kruisigen!” Pilatus zei hun: “Neemt gij Hem dan en kruisigt Hem, want ik vind geen schuld in Hem.” De Joden antwoordden hem: “Wij hebben een Wet en volgens die Wet moet Hij sterven, omdat Hij zich voor Gods Zoon heeft uitgegeven.” Toen Pilatus dit hoorde, werd hij nog meer bevreesd. Hij ging het pretorium weer binnen en sprak tot Jezus: “Waar zijt Gij vandaan?” Jezus gaf hem echter geen antwoord. Daarom zei Pilatus: “Ge spreekt niet tegen mij? Weet Ge dan niet dat ik de macht heb om U vrij te spreken, maar ook de macht heb om U te kruisigen?” Jezus antwoordde: “Ge zoudt volstrekt geen macht over Mij hebben, als u die niet van boven gegeven was. Daarom is de zonde van hem die Mij aan u heeft overgeleverd groter.” Van dit ogenblik af wilde Pilatus ertoe overgaan Hem vrij te laten. Maar de Joden schreeuwden: “Als ge die man vrijlaat, zijt ge geen vriend van de keizer. Wie zich voor koning uitgeeft, komt in verzet tegen de keizer.” Toen Pilatus hen dat hoorde roepen, liet hij Jezus naar buiten brengen en ging op de rechterstoel zitten op de plaats die Litóstrotos heet, in het Hebreeuws Gabbata. Het was de voorbereidingsdag voor Pasen, ongeveer het zesde uur. Hij zei tot de Joden: “Hier is uw koning.” Maar zij schreeuwden: “Weg, weg met Hem! Kruisig Hem!” Pilatus vroeg: “Zal ik dan uw koning kruisigen?” De hogepriesters antwoordden: “Wij hebben geen andere koning dan de keizer!” Toen leverde hij Hem aan hen uit om de kruisdood te ondergaan, en zij namen Hem over. Zelf zijn kruis dragend trok Jezus de stad uit naar wat de Schedelplaats heet, in het Hebreeuws Golgota. Daar sloegen zij Hem aan het kruis, en met Hem nog twee anderen, aan elke kant een en Jezus in het midden. Pilatus had ook een opschrift laten maken en op het kruis doen aanbrengen. Het luidde: “Jezus, de Nazoreeër, de koning van de Joden.” Vele Joden lazen dit opschrift, want de plaats waar Jezus gekruisigd werd, lag dicht bij de stad. Het stond er in het Hebreeuws, het Latijn en het Grieks. De hogepriesters van de Joden nu zeiden tot Pilatus: “Ge moest er niet op zetten: “de koning van de Joden”, maar: “Hij heeft gezegd: Ik ben de koning van de Joden.” Pilatus antwoordde: “Wat ik geschreven heb, heb ik geschreven.”

13

Toen de soldaten Jezus gekruisigd hadden, namen ze zijn kleren en deelden ze in vieren, voor iedere soldaat een deel. Ze namen ook de lijfrok, die echter zonder naad was, aan één stuk geweven van bovenaf. Daarom zeiden ze tot elkaar: “Laten we die niet scheuren, maar er om loten wie hem krijgt.” Aldus moest de Schrift vervuld worden: Zij verdeelden mijn kleren onder elkaar en dobbelden om mijn gewaad. Terwijl de soldaten hiermee bezig waren, stonden bij Jezus’ kruis zijn moeder, de zuster van zijn moeder, Maria de vrouw van Klopas, en Maria Magdalena. Toen Jezus zijn moeder zag en naast haar de leerling die Hij liefhad, zei Hij tot zijn moeder: “Vrouw, zie daar uw zoon.” Vervolgens zei Hij tot de leerling: “Zie daar uw moeder.” En van dat ogenblik af nam de leerling haar bij zich in huis. Hierna, wetend dat nu alles was volbracht, zei Jezus, opdat de Schrift vervuld zou worden: “Ik heb dorst.” Er stond daar een kruik vol zure wijn. Ze doopten er een spons in, staken die op een hysopstengel en brachten die aan zijn mond. Toen Jezus van de zure wijn genomen had, zei Hij: “Het is volbracht.” Daarop boog Hij het hoofd en gaf de geest.

2. Mijn God die zonder klagen het zwaarste hebt doorstaan: al wat Gij hadt te dragen, wie heeft het U gedaan! Wee mij, die voor de zonden het hoogste goed verliet! O, om uw bloed en wonden verstoot mij, zondaar, niet!

Johannes 19, 31-37 Aangezien het voorbereidingsdag was en de Joden niet wilden dat de lichamen op sabbat aan het kruis bleven – het was bovendien een grote sabbat – vroegen zij aan Pilatus verlof de benen van de gekruisigden te breken en hen weg te nemen. Daarom kwamen de soldaten en sloegen zowel bij de ene als bij de andere die met Hem was gekruisigd, de benen stuk. Toen zij echter bij Jezus kwamen en zagen dat Hij reeds dood was, sloegen zij Hem de benen niet stuk, maar een van de soldaten doorstak zijn zijde met een lans; terstond kwam er bloed en water uit. Die het gezien heeft getuigt hiervan; zijn getuigenis is waar en hij weet, dat hij de waarheid

14

zegt, opdat ook gij zoudt geloven. Dit is gebeurd opdat de Schrift zou vervuld worden: Van zijn gebeente zal niets worden verbrijzeld, terwijl nog een ander Schriftwoord zegt: Zij zullen opzien naar Hem die zij hebben doorstoken.

3. O Hoofd, vol bloed en wonden,

o Gods onschuldig Lam, dat voor der mensen zonden de schulden op Zich nam! Wat zal ik U dan geven voor zoveel smaad en smart? Heer, neem mijn korte leven, Heer neem mijn schamel hart!

Pietà (naar Delacroix), Vincent van Gogh. Maria rouwt bij haar gestorven zoon.

15

Gebed Bij deze ene deze ene gekruisigde te midden van zovelen éen dode, een mensenkind, God, van jou, bidden wij: verlaat ons niet om heel jouw wereld, om al jouw mensen verlaat ons niet, als we bang zijn voor wat ons gebeurt verlaat ons niet in onze onmacht, verlaat ons niet als wij ons gezicht afwenden maar spreek tot ons hart in het aangezicht van deze ene, jouw geliefde mens bij wat wie dichtbij zijn te dragen hebben en bij het grote lijden van zovelen die voor ons géen naam hebben maar wel de dierbaren van anderen zijn en van u zo bidden we in het aangezicht van hem: van Jezus van Nazareth, jouw kind van hoop op een menselijke wereld van liefde voor ieder en vrede overal hoe velen zijn er zo gegaan? vol van goedheid, jouw goedheid dromend van vrede, jouw vrede. weten we wie ze waren? uit welk verlangen ze leefden? nog altijd sterven zij door mensenhanden die niet weten wat ze doen die zelfgekozen, of meegenomen in een zieke wereld – uit wat ze dénken dat goed is – hun medemens verraden en zichzelf. Soms zijn wij het misschien wel zelf die wegkijken,

16

die vervlakt raken en in alles wat gebeurt ónze kaders niet meer weten te relativeren bidden wij daarom voor de lijdenden van deze wereld maar ook voor onszelf met zoveel moslims, joden, christenen en al die anderen die in een verscheurde wereld het goede zoeken, vrede zoeken vanuit welke overtuiging ook om als we elkaar dreigen kwijt te raken te gaan waar geen wegen gaan allen die niet ophouden te dromen van toekomst voor een wereld waar mensen en kinderen menselijk kunnen leven. zo bidden we

voor allen die vluchten

voor de slachtoffers van de aanslagen waar we getuige van waren

en voor wie er ten onrechte op aangekeken worden even bang als wij. en bidden we ook voor wie dichtbij hun kruis dragen in eigen kwetsbaarheid of door ziekte of omdat zij zelf de weg van het sterven moeten gaan. zo bidden wij om al uw mensen vooral de minsten onder hen in wie – we weten het – jouw gelaat ons aankijkt verlaat ons niet, o god en dat wij joú niet verlaten jij die liefde bent nu en altijd Amen (Juut Meijer)

17

Stille Zaterdag – 11 april 2020 Lezing uit Mattheüs 27, 62-66 De volgende dag, dat is dus na de voorbereidingsdag, gingen de hogepriesters en Farizeeën gezamenlijk naar Pilatus en zeiden: “Heer, wij herinneren ons, dat de bedrieger, toen Hij nog leefde, gezegd heeft: Na drie dagen zal Ik verrijzen. Geef daarom order de veiligheid van het graf te verzekeren, tot de derde dag toe; zijn leerlingen mochten Hem anders eens komen stelen, en aan het volk zeggen: Hij is van de doden verrezen. Dit laatste bedrog zou nog erger zijn dan het eerste.” Pilatus zei hun: “Ge kunt een wacht krijgen. Neemt dan maar uw veiligheidsmaatregelen zoals gij gedacht hebt.” Zij gingen heen en verzekerden de veiligheid van het graf door de steen te verzegelen en de wacht er bij te plaatsen. Lied: Nu valt de nacht Liedboek 590

1. Nu valt de nacht. Het is volbracht: de Heer heeft heel zijn leven voor het menselijk geslacht in Gods hand gegeven.

2. De wereld gaf

Hem slechts een graf, zijn wonen was Hem zwerven; al zijn onschuld werd Hem straf en zijn leven sterven.

3. Hoe slaapt Gij nu, die met zo ruw aan ’t kruishout heeft gehangen. Starre rotsen houden U, rots des heils, gevangen.

4. Hoe wonderlijk, uitzonderlijk een sabbat is gekomen: eens voor al heeft Hij het juk van ons afgenomen.

18

Gebed God, In het donker wachten wij – omdat ons leven soms zo tot stilstand is gekomen en wachten het enige is dat ons rest. In het donker wachten wij – omdat we beseffen dat het ons aan kracht ontbreekt het duister te doorklieven. In het donker wachten wij – met alles wat we meebrengen aan hoop en verwachting, aan zorg en verdriet, aan schuld en verlorenheid. In het donker wachten wij – en roepen uw Naam: dat U met ons bent. Omwille van uw naam, omwille van uw trouw roepen we tot U Om uw vrede, om hoop, om uw licht, om opstanding. Amen. (ds. Alexander Veerman) Hij heeft onze lasten gedragen, gekruisigd, bespot en geslagen. Toen werd, naar Zijn wil, het donker en stil. Maar… zie daar het paaslicht al dagen! (Irma Moekestorm, www.knipoog.nu)

19

Paasnacht Lied: De Paasjubelzang Laat juichen heel het hemelkoor van eng'len. Laat juichen om die grote Koning, juichen om de overwinning! Laat de trompetten klinken in het rond! Vol vreugde zij ook de aarde omstraald door zulk een heerlijkheid! De glorie van de eeuwige Koning! Heel de aarde zij vol vreugde, daar alle duister thans verdreven is. Vol luister straalt de kerk van God op aarde. En juichend klinken paasgezangen. Laat ook onze eigen tempel luide weerklinken van ons jubellied. Laat juichen heel het koor van Gods gemeente, laat juichen om zo’n grote Koning, juichen om de overwinning! Laat de trompetten klinken in het rond! Met hart en ziel zingen wij U lof om Jezus Christus, uw Zoon, wiens bloed ons vrijheid en vergeving heeft gebracht. Hij is het Paaslam, dat tot redding van Gods volk in deze nacht voor ons geofferd wordt. In deze nacht trekt Israël uit Egypte en gaat droogvoets door de Rode Zee. In deze nacht wijst een stralend licht de weg, het licht dat alle duisternis verdrijft. In deze nacht heeft Jezus Christus de ketenen van de dood verbroken en is Hij als overwinnaar uit de doden opgestaan.

20

Hoe goed zijt Gij, Heer God, hoezeer hebt Gij ons liefgehad. Gij hebt uw Zoon gegeven voor onze bevrijding, zijn dood heeft onze schuldigheid doorkruist, ons lot heeft Hij ten goede gekeerd, dit is de heilige nacht waarin duisternis wijkt en zonde wordt vergeven, vreugde komt voor droefheid, een gelukkige nacht, waarin God en mensen elkander vinden. Heilige Vader, aanvaard in deze glorierijke paasnacht het loflied dat de kerk U toezingt nu zij haar licht geeft ontstoken. Laat dit licht onverminderd schijnen, morgen en alle dagen in alles wat wij doen, in heel ons leven. Laat het zijn als de verrezen Christus, de morgenster, die, eens verrezen, nu nimmermeer zal ondergaan. Wij bidden U, Heer, die ons geschapen heeft, geef vrede in onze dagen, laat de vreugde van dit paasfeest voor ons een blijvende vreugde zijn door Jezus Christus, uw Zoon, onze Heer. Laat juichen heel het koor van Gods gemeente, laat juichen om zo’n grote Koning, juichen om de overwinning! Laat de trompetten klinken in het rond!

21

Pasen – 12 april 2020 Lezing uit Johannes 20, 1-9 Op de eerste dág van de week kwam Maria Magdalena vroeg in de morgen - het was nog donker - bij het graf en zag dat de steen van het graf was weggerold. Zij liep snel naar Simon Petrus en naar de andere, de door Jezus beminde leerling en zei tot hen: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd.’ Daarop gingen Petrus en de andere leerling op weg naar het graf. Ze liepen samen vlug voort, maar die andere leerling snelde Petrus vooruit en kwam het eerst bij het graf aan. Vooroverbukkend zag hij de zwachtels liggen maar hij ging niet naar binnen. Simon Petrus die hem volgde kwam ook bij het graf en trad wel binnen. Hij zag dat de zwachtels er lagen, maar dat de zweetdoek die zijn hoofd had bedekt niet bij de zwachtels lag, maar ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. Toen ging ook de andere leerling die het eerst bij het graf was aangekomen naar binnen; hij zag en geloofde want zij hadden nog niet begrepen hetgeen er geschreven stond, dat Hij namelijk uit de doden moest opstaan.

22

Lied: U zij de glorie GvL 532 U zij de glorie, opgestane Heer! U zij de victorie, nu en immermeer. Uit een blinkend stromen, daald’ een engel af, heeft de steen genomen van ’t verwonnen graf: U zij de glorie, opgestane Heer! U zij de victorie, nu en immermeer. Ziet Hem verschijnen, Jezus, onze Heer! Hij brengt al de zijnen in zijn armen weer. Weest dan, volk des Heren, blijd’ en welgezind, en zegt telkenkere: ‘Christus overwint!’ U zij de glorie, opgestane Heer! U zij de victorie, nu en immermeer. Zou ik nog vrezen, nu Hij eeuwig leeft, die mij heeft genezen, die mij vrede geeft? In zijn godd’lijk wezen is mijn glorie groot, niets heb ik te vrezen in leven en in dood. U zij de glorie, opgestane Heer! U zij de victorie, nu en immermeer. Gedicht: Dan zal ik leven Het zal in alle vroegte zijn als toen. De steen is weggerold. Ik ben uit de grond opgestaan. Mijn ogen kunnen het licht verdragen. Ik loop en struikel niet. Ik spreek en versta mijzelf. Mensen komen mij tegemoet. Wij zijn in bekenden veranderd. De ochtendmist trekt op. Ik dacht een dorre vlakte te zien. Volle schoven zie ik, lange halmen, aren, waarin de korrel zwelt. Bomen omranden het bouwland. Heuvels golven de verte in, bergopwaarts, en worden wolken.

23

Daarachter, kristal geworden, verblindend, de zee, die haar doden teruggaf. Wij overnachten in elkaars schaduw. Wij worden wakker van het eerste licht. Alsof iemand ons bij naam en toenaam heeft geroepen. (Huub Oosterhuis) Gebed Pasen is lente, zon en levensvreugde, een blije dag om te vieren. Het leven begint altijd opnieuw. De dood heeft niet het laatste woord. Vandaag schuift God de steen opzij die ons belet om echt te leven. In Jezus overwint het leven. God noemt ons bij onze naam en geeft elke mens een nieuwe toekomst, en zegent ons in de naam van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Amen.

24

De dienst geestelijk verzorging van het

St. Antonius Ziekenhuis wenst u een

Zalig Pasen