Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015 pag. 1

Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en

kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015

Toekomstpartij

Onze partij heeft meer dan twintig jaar mee bestuurd op zowat alle niveaus in dit land. In die twintig jaar hebben we hard gewerkt. We hebben vaak boven ons gewicht gebokst, vaak alleen gestaan in regeringen waarin we moesten knokken om ons standpunt te verdedigen. En op verschillende momenten hebben we ook moeilijke keuzes moeten maken en uitleggen. Onze lijst met verwezenlijkingen en vernieuwingen is lang: de maximumfactuur in de gezondheidszorg, welvaartsaanpassingen voor de pensioenen, dalende energieprijzen, dienstencheques, investeringen in verkeersveiligheid, in huisvesting en in openbare diensten zoals onderwijs en openbaar vervoer. Het zijn maar enkele van de domeinen waarin we als socialisten het verschil hebben gemaakt. We hebben themas zoals de koppeling van uitkeringen aan de armoedegrens, de uitstap uit de kernenergie, de aanpak van belastingfraude en de betaalbaarheid van onze pensioenen niet alleen op de politieke agenda gezet, we hebben er ook oplossingen voor doorgedrukt die duurzaam n rechtvaardig zijn. In de laatste federale regering waar we aan deelnamen, zijn we er zelfs in geslaagd om -als n van de weinige landen in Europa - de voorgeschreven begrotingsdoelstellingen te halen zonder toe te geven aan de manifest neo-liberale agenda die de Europese Commissie ons wilde opdringen. Een agenda die onder andere voorschreef dat we de koppeling van de lonen aan de index zouden moeten opgeven. Is er iemand die eraan twijfelt dat die agenda znder socialisten in de diverse regeringen ook onverkort zou zijn uitgevoerd? Maar hoe trots we ook mogen zijn op die verwezenlijkingen, ze hebben ons zeker in de laatste tien jaar geen succes opgeleverd bij de kiezer. We kunnen de redenen daarvoor zoeken in de tijdsgeest, die in ons land, net zoals overal in Europa, de solidariteit onder druk zet. Maar de tijdsgeest is iets waarbij we ons niet mogen neerleggen, ook niet als die tegenzit. En als we weer willen groeien, dan mogen we niet alleen naar externe verklaringen wijzen, maar moeten we ook naar onszelf durven kijken. En durven vaststellen dat we in al die jaren van besturen voor een stuk onze smoel zijn kwijtgeraakt. Dat we te vaak meer het bereikte compromis hebben uitgelegd dan de waarden die ons drijven. En dat we het daardoor ook voor onze eigen leden en militanten vaak niet gemakkelijk hebben gemaakt om voluit de boer op te gaan en hun eigen omgeving te overtuigen. Nu we - behalve in Brussel - overal oppositie moeten voeren is het meer dan ooit tijd om te breken met die oude gewoonte. sp.a moet een krachtig, warm en sociaal alternatief bieden. We moeten een partij zijn die zonder complexen de politieke vertegenwoordiger is van de Vlamingen en Brusselaars die geloven in een solidaire en duurzame samenleving. Alleen als we hen kunnen verenigen, kunnen we immers echt het verschil maken. We moeten die rol opnemen met overtuiging, met lef en met de kracht om desnoods tegen de stroom in te roeien. De momenten waarop onze beweging erin gelukt is om de geschiedenis te veranderen zijn altijd momenten geweest waarop we zijn ingegaan tegen de status-quo. Waarop we getoond hebben dat er wl een alternatief was voor toestanden die in onze ogen onrechtvaardig waren. Dat is en blijft ook vandaag de taak van een progressieve beweging en we moeten die blijven opnemen.

Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015 pag. 2

Ook vandaag zijn er alternatieven voor de toenemende ongelijkheid en individualisering in onze maatschappij. Voor de groeiende gezondheidsproblemen die door vervuiling worden veroorzaakt. Voor de polarisering en het uitgesproken racisme die woekeren in onze diverse samenleving. Aan ons om die alternatieven uit te dragen en in de praktijk te brengen. En om ze te vinden als ze er nog niet zijn. Want dat is wat progressief zijn betekent voor ons: de problemen van vandaag aanpakken om de toekomst beter te maken. We zijn en blijven een partij die streeft naar een betere toekomst.

1. Trots op onze waarden, moedig in onze keuzes

sp.a moet de stem zijn van alle mensen in dit land die geloven in een samenleving die bouwt op het streven naar vrijheid, gelijkheid en verbondenheid. In 2013 hebben we voor het eerst sinds heel lang samen met al onze leden een diepgaande inspanning gedaan om de waarden die onze politieke actie drijven opnieuw helder en duidelijk te formuleren. Dat was hoog nodig. Want alleen als we zelf klaar en duidelijk zijn over waar we voor staan, kunnen we hopen om in het politieke debat of in de dialoog met anderen te overtuigen. Het was een noodzakelijke eerste stap om opnieuw te kunnen bouwen aan een sterke progressieve partij. En die is vandaag meer dan ooit nodig. Cijfers van Piketty en anderen tonen overduidelijk aan dat onze economie iedere dag meer draait ten voordele van aandeelhouders en minder voor werknemers en hun gezinnen. Ook in Vlaanderen stijgt het aantal miljonairs en miljardairs gestaag. Terwijl tegelijk het aantal kinderen dat zonder boterhammen naar school wordt gestuurd omdat hun ouders in armoede leven evenzeer toeneemt. Het is een evolutie waar we als socialisten moeten tegen revolteren. Nieuwe technologien maken het meer dan ooit mogelijk om fabelachtige fortuinen te verdienen zonder dat werknemers onderaan de ladder daar beter van worden. In de globale en de Europese economie is arbeid al te vaak een goedkoop wegwerpproduct geworden. Mededogen met al wie niet voor de volle honderd procent mee kan, wordt niet meer als een morele plicht gezien maar als een optie of als een lastige en inefficinte kostenpost. Die evolutie staat haaks op onze waarden van vrijheid, gelijkheid en verbondenheid. Het is natuurlijk gemakkelijker om iedere tegenslag toe te wijzen aan persoonlijk falen van de zieke, de oudere, de werkloze. Aan de alleenstaande ouder of aan de weinig geschoolde jongere. Maar het is niet onze weg en wij zijn ervan overtuigd dat het ook niet het soort samenleving is waarin de meerderheid van de mensen in dit land willen leven. Niemand wordt er uiteindelijk beter van wanneer we iedereen die tegenslag heeft en een beroep doet op onze solidariteit in eerste instantie als een verdachte beschouwen. Niemand wordt er beter van wanneer investeringen in onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer en zovele andere worden afgedaan als nefast overheidsbeslag. Terwijl het juist broodnodige investeringen zijn in een betere toekomst voor ons allemaal. Aan ons dus om andere antwoorden te bieden dan het huidige beleid, dat onder het mom van persoonlijke verantwoordelijkheid steeds meer mensen gewoon aan hun lot overlaat. Aan ons om als partij de verdediger te zijn van de gewone werknemers en gezinnen die in een geglobaliseerde en hypercompetitieve maatschappij steeds meer onder druk komen te staan.

Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015 pag. 3

Samen met hn moeten we andere antwoorden bieden op de uitdagingen waar zij voor staan. Bijvoorbeeld door stelling te nemen tegen fiscale systemen zoals de notionele intrestaftrek, die er jammer genoeg vooral voor zorgen dat de bedrijven met de grootste winsten de kleinste bijdrage leveren aan onze samenleving. Het systeem afschaffen zou niet alleen een voorbeeld zijn voor andere landen in Europa, onze eigen studiedienst heeft ook berekend dat we met de besparing die we zo realiseren steun kunnen geven aan kleine bedrijven die wl nieuwe jobs creren. Het is maar n voorbeeld dat aantoont hoe een rechtvaardig fiscaal beleid ervoor kan zorgen dat echte noden ook ingevuld worden. Dat het mogelijk is om jobs te creren zonder de koopkracht van werknemers aan te tasten door indexsprongen of BTW-verhogingen. Het toont vooral aan dat er wel degelijk alternatieven zijn voor het hardvochtig beleid van de rechtse regeringen. Het is onze taak om dat alternatief, dat vertrekt vanuit onze waarden, onverdroten uit te dragen. Het is gn evidentie dat we niet de middelen zouden hebben om te investeren in kansen voor iedereen. Het is gn evidentie dat we broodnodige diensten zoals kinderopvang voor ieder gezin duurder moeten maken, of dat de toegang tot de beste zorgen meer moet kosten. Net zoals het geen evidentie is dat we alleen maar welvaart kunnen creren als we er de vervuiling en de gezondheidsproblemen erbij nemen. Er zijn wel degelijk alternatieven. En progressief zijn betekent dat we die met een open geest willen onderzoeken. Moedig zijn in onze keuzes betekent immers ook dat we bereid moeten zijn om de gebaande paden te verlaten en open te staan voor nieuwe ideen, ook als die oude structuren in vraag stellen. Het voorstel voor een basisinkomen dan Rtger Bregman op ons laatste congres is komen verdedigen, is daar een mooi voorbeeld van. Het roept ook bij ons veel vragen op. Maar als we zien dat vooral aan de onderkant van onze arbeidsmarkt steeds meer mensen ofwel niet aan de bak komen ofwel ronduit uitgebuit worden, dan moeten we het debat erover durven aangaan. Net zoals we dat ooit rond de dienstenchecques hebben gedaan. We moeten de waarden waar we achter staan vertalen in resolute keuzes en vernieuwende voorstellen. Keuzes die een antwoord bieden op de vragen, de zorgen en de verontwaardiging van gewone werknemers en gezinnen. Keuzes voor de toekomst.

2. We staan niet alleen. En we laten ook anderen niet alleen staan

Niet alleen de economie verandert op een manier die ons voor uitdagingen stelt, ook de samenleving evolueert. En dat moet ook in onze politieke werking zichtbaar worden. Met de missieverklaring die we op ons laatste congres zo goed als unaniem hebben goedgekeurd hebben we ook daar al de richting aangegeven die we als partij willen inslaan. Of liever: hebben onze militanten de richting aangegeven, want de missieverklaring is het resultaat van een heel brede consultatie in het kader van Crescendo. De tijd waarin onze samenleving in duidelijke zuilen was gestructureerd is grotendeels voorbij. De tijd waarin politiek engagement zich alleen kon afspelen binnen politieke partijen is dat ook. Dat neemt niet weg dat onze leden leden de motor van onze partij zijn en blijven en het laatste hoofdstuk van deze intentieverklaring is dan ook niet toevallig aan hen gewijd. Maar maatschappelijk engagement rond de themas die ons nauw aan het hart liggen is niet ons alleenrecht. En gelukkig maar. Naast de traditionele maatschappelijke organisaties waarmee we

Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015 pag. 4

binnen onze gemeenschappelijke actie nauw willen blijven samenwerken, proberen steeds meer mensen op een positieve manier de wereld rondom hen mee vorm te geven. Soms een heel klein beetje, soms op grote schaal. Van een buurtparkje van 20 m2 tot Ringland. Van vrijwilligerswerk tot geefpleinen. Van protest tegen het ontbreken van belangrijke kinderopvang of gehandicaptenzorg, tot initiatieven om die desnoods zelf uit de grond te stampen. Heel vaak blijkt hier niet alleen veel engagement uit, maar komen ook heel boeiende ideen naar boven. In ieder geval zijn het stuk voor stuk voorbeelden van mensen die tijd en moeite stoppen in een poging om de dingen samen beter te maken. En wat kan er meer socialistisch zijn dan de ambitie om samen de dingen beter te maken? Zelfs als het in de praktijk wordt gebracht door mensen die zichzelf niet noodzakelijk socialist noemen. Als politieke partij die maatschappelijk engagement hoog in het vaandel draagt moeten we het dan ook absoluut als onze taak zien om dit engagement te versterken en te ondersteunen. Onze partij moet zich veel beter dan vandaag organiseren om naar die initiatieven toe te stappen. Om een luisterend oor n een megafoon te bieden aan die helden van alledag, waar ze ook vandaan komen. Niet om het politiek te recupereren of om het per se in ons vakje te drummen, maar om ons door hen te laten recupereren. Om in steden en gemeenten de facilitator te zijn voor bewoners die zelf hun buurt beter willen maken, voor organisaties die relevante initiatieven willen nemen. Om ook op andere politieke niveaus de spreekbuis te zijn van de ideen en de bekommernissen die eruit naar boven komen. Samen kunnen we zwaarder wegen op de politieke besluitvorming. Samen kunnen we onze stemmen ook luider laten weerklinken. Samen bouwen we de toekomst. 3. Investeren in mensen

De partij, dat zijn onze leden

We willen de betrokkenheid van onze leden, oud en nieuw, versterken. Dat kan voor elk lid iets anders betekenen. De ene wil enkel genformeerd worden, de andere staat erop regelmatig mee actie te voeren, nog een andere wil het graag over inhoud hebben. In onze communicatie maken we het de leden zo eenvoudig mogelijk om te participeren zoals ze dat zelf verkiezen. De leden die al langer deel uitmaken van onze partij danken we op tijd en stond. We onderscheiden ons van andere partijen en bewegingen in de omgang met onze leden en sympathisanten. Voor ons geen kil individualisme, maar warme kameraadschap. Discussiren, soms op het scherp van de snee, doen we zeker. Maar we blijven familie. En met familie gaan we hartelijk om. Onze leden en mandatarissen zijn ook de ambassadeurs van onze beweging. Ze zijn ons dierbaar en hun engagement in de partij is essentieel. We willen dan ook graag in hn investeren. Hun participatie in Crescendo moet politieke keuzes van de partij mee inspireren en voeden. Vanuit de eigen expertise, ervaring en overtuiging van al onze leden en mandatarissen bouwen we samen aan een breed, progressief programma dat aanspreekt en overtuigt.

Een School van Brood en Rozen

Maar participatie is niet genoeg. In onze School van Brood en Rozen willen we doorgedreven vorming aanbieden. Technisch, politieke n ideologische vorming. Dat vergt een inspanning. Van de partijorganisatie n van de leden en mandatarissen. Het is ook werk van lange adem. Maar wel n waar we sterk in geloven. Want naast een performante studiedienst op het hoofdkwartier zijn goed

Intentieverklaring kandidaat-voorzitter Bruno Tobback en kandidaat-ondervoorzitter Inga Verhaert 13 maart 2015 pag. 5

opgeleide mannen en vrouwen in de afdelingen de beste garantie op groeiend weerwerk tegen rechtse krachten. Het zijn onze lokale leden en mandatarissen die de groei en bloei van onze partij realiseren. Onze School van Brood en Rozen staat ook open voor het bredere middenveld. Met lezingenreeksen, debatten en boekvoorstellingen, op ronde door Vlaanderen, kan het een bron van inspiratie en creatieve gedachtenuitwisseling zijn voor al wie open staat voor progressieve waarden. Voor al wie een steentje wil bijdragen in het bouwen aan de toekomst. In moeilijke tijden is het mr dan ooit van belang dat we aan elkaar vasthouden, dat we schouder aan schouder staan. Wie de Internationale als lijflied heeft, kan zich niet blind staren op geografische verschillen tussen afdelingen in n provincie. Afdelingen en leden zijn overal even belangrijk. Wij vinden dat stad n alle andere gemeenten van iedern zijn. We zoeken dus naar datgene wat ons bindt veeleer dan naar de verschillen. We streven naar samenwerking over de (gemeente)grenzen heen en delen de kennis. Regiowerking moedigen we aan om kennis te helpen overdragen en gezamenlijke acties uit te tekenen. Elke afdeling, hoe klein ook, moet de kans krijgen zich te verankeren en ontplooien. Daartoe reiken we hen een helpende hand. Ook de professionele medewerkers van de partij bundelen (regionaal) de krachten. Alle bovenlokale mandatarissen krijgen een uitdrukkelijke opdracht mee in het begeleiden van kleine of beginnende afdelingen. De coperatieve Samen Sterker geeft mooie kansen aan afdelingen om een ruim publiek aan te spreken op een bijzonder laagdrempelige manier. De groepsaankopen energie bijvoorbeeld hebben de laatste jaren hun relevantie al mr dan aangetoond. We moedigen nieuwe initiatieven rond duurzaamheid in de coperatieve aan. Onze andere nevenorganisaties zoals Jongsocialisten, Curieus, zij-kant, Viva-SVV, S-Plus, de Natuurvrienden, De Rode Valken, zijn sterk gewaardeerde partners. Gezamenlijke initiatieven versterken onze boodschap van verbondenheid en geven extra gelegenheid tot het aanspreken van een breed publiek. Er is veel werk aan de winkel. Met buitengewoon veel onrechtvaardige maatregelen om storm tegen te lopen. Ons oppositiewerk is de vertolking van onze oprechte en sterke verontwaardiging. Onze interne organisatie moeten we na jaren meerderheidswerk omvormen om dat oppositiewerk vorm te geven. We willen mensen enthousiasmeren en goesting geven, de beweging verbreden en leden en mandatarissen begeleiden. We willen ieders talent laten renderen en bloeien. In de brede partijstructuur en ook op het hoofdkwartier. De taakafspraken tussen voorzitter en ondervoorzitter maken we duidelijk. De ondervoorzitter krijgt een duidelijke opdracht om de vernieuwing van de partijorganisatie in provincies en afdelingen en de opleiding van mandatarissen en leden op te volgen. Voor al onze afdelingen komt de eerste test bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Crescendo moet dan ook in de eerste plaats een platform zijn dat in de aanloop daarheen nieuwe mensen, nieuwe ideen en nieuwe manieren van werken lanceert. De inzet van duizenden militanten, jong en oud, nieuw en ervaren moeten we ook omzetten in kansen op onze lijsten en een vertaling van hun ideen in ons programma. Alleen zo werken we cht aan de toekomst.

John Crombez & Stephanie Van Houtven

1

SAMEN VAN DROOM NAAR DAAD

John Crombez Stephanie Van Houtven

Wij dromen van een warme en duurzame samenleving, die welvaart, welzijn en vrijheid creert

voor iedereen.

Wij zullen de vele stemmen van de bevolking verbinden tot n stem die luid weerklinkt. Het zijn

zij die ons tonen waar we met onze samenleving naartoe moeten. En niet het grote geld en de

macht.

De partij vernieuwen is een zaak van iedereen. Dat wil zeggen dat de partij moet worden

gedragen door een groep mensen. Een groep die samen met onze afdelingen, het kloppend hart

van onze partij, een duidelijke en scherpe boodschap verspreidt. Van deur tot deur.

Deze tekst bevat niet alleen woorden of intenties, maar engagementen van wat moet en

zal zijn.

John Crombez & Stephanie Van Houtven

2

I. Het socialistisch alternatief Vlaanderen en Belgi zijn vandaag welvarender, gelijker en duurzamer dan ooit tevoren. Wij socialisten hebben daar lang en hard voor gestreden. In fabrieken, in straten en wijken, op pleinen en in volkshuizen. 130 jaar lang, onvermoeibaar en onverzettelijk. Gedreven door ons geloof in een betere toekomst voor iedereen. Want waar je vandaan komt, mag niet bepalen waar je morgen naartoe gaat. Ons werk is nooit af. De rechtse regeringen zetten onze verwezenlijkingen onder druk. Ze dreigen de dromen en ambities van een hele generatie aan diggelen te slaan. Maar er is een alternatief. Een alternatief dat wij zonder complexen willen belichamen en verkondigen. Dag in, dag uit, overal waar we komen. Sociale en duurzame vooruitgang zal ieder van ons meer vrijheid geven om ons leven te leiden zoals we dat wensen. En niet zoals anderen ons dat dicteren. Kan dat? Ja, door samen te werken. Wij socialisten gaan de vele kleine stemmen verbinden tot n stem die luid weerklinkt. Oorverdovend als het moet. Tegen het opgelegde eenheidsdenken. Tegen een kleine, invloedrijke groep van machtigen en superrijken.

II. Pijlers en rode lijnen Wat ooit onhaalbare socialistische utopien leken, hebben wij vandaag gerealiseerd: onderwijs voor iedereen, een kortere werkweek, betaalbare gezondheidszorg, een sterke sociale zekerheid, een welverdiend pensioen, de vrijheid om je geloof en je geaardheid te beleven, om op zoek te gaan naar geluk voor jezelf, je familie en je vrienden. Dat zijn de hoekstenen van wie we zijn, als Vlaming, Belg en Europeaan. Aan die pijlers van onze sociale welvaartsstaat laten wij niet raken. Ingrepen die de deur naar de armoede openzetten, de ongelijkheid vergroten, onderwijskansen verkleinen of een duurzame toekomst voor onze kinderen op het spel zetten, daar leggen we samen met onze leden en militanten onze kop voor. Wij zijn open en constructief. Wij zijn tot compromissen bereid, maar er is een grens. Wie die rode lijn probeert te overschrijden, komt ons tegen op zijn weg. We zullen niet alleen het goede dat we opgebouwd hebben verdedigen, maar ook nieuwe dromen formuleren. En die realiseren. Mensen hebben recht op nieuwe dromen. Niets groots is ooit geboren uit voorzichtige haalbaarheid. Elke grote verwezenlijking is begonnen bij mensen die de moed hadden een systeem in vraag te stellen en het te herdenken. Laten we dat samen opnieuw durven doen.

III. Vooruitgaan met iedereen, nu en morgen De volgende jaren zullen we een coalitie bijeenbrengen van gelijkgestemden die net als wij sociale en duurzame vooruitgang willen. Wat betekent dit concreet?

1. Vooruitgaan door durf

Socialisten zijn niet in de eerste plaats verdedigers maar hervormers. Het gevaar is niet dat we zouden vergeten te strijden tegen de afbraak van onze sociale welvaartstaat, maar dat we zouden vergeten te denken buiten de bestaande systemen, voorbij het status quo en samen te

John Crombez & Stephanie Van Houtven

3

bouwen aan de dromen van de toekomst. Mantelzorgers die voor hun zieke kinderen zorgen moeten niet minder, niet evenveel, maar mr krijgen. Kinderopvang mag voor niemand duurder zijn dan de kinderbijslag, het rusthuis mag nooit duurder zijn dan het pensioen. Om vooruit te gaan geven we nieuwe ideen zoals een basisinkomen voor iedereen alle kansen geven. Durven gaan voor een voortdurende participatie die de democratie sterker maakt. Moeten we overheidsdiensten durven omvormen tot de meest moderne en innovatieve dienstverleners. Kiezen we voor een open cultuurbeleid. Geven we jonge ondernemers meer kansen en een betere bescherming, het recht om te mislukken en opnieuw te beginnen. Schaffen we de jeugdwerkloosheid af door alle min 25-jarigen te laten studeren, werken of op te leiden, door hen een degelijk inkomen te garanderen in plaats van alleen maar te zwaaien met straffen en sancties.

2. Vooruitgaan door meer gelijkheid

De groeiende ongelijkheid is een van de grootste problemen van onze tijd. Ongelijkheid is fundamenteel onrechtvaardig, de ene groep in de samenleving beknot de dromen en ambities van een andere groep. Ongelijkheid werkt gewoon niet. Meer gelijkheid en meer vooruitgang voor iedereen komt er niet vanzelf en vraagt om duidelijke en rechtvaardige keuzes. Kiezen voor gelijkheid betekent de radicale keuze om elk inkomen op gelijke manier te behandelen, of het nu uit vermogen, arbeid of eigendom komt. En dus ook dat belastingen op werken eindelijk naar beneden moeten. Het betekent dat de grote vermogens eerlijk bijdragen, dat fraudeurs hard worden aangepakt. Als we kiezen voor gelijkheid, kunnen we werkende mensen weer ademruimte geven. Dan kunnen we weer jobs creren. Leefbare, goed betaalde en zinvolle jobs. Geen mini-jobs die mensen tegen mini-lonen leegzuigen en opbranden. Geen interimcontracten voor jongeren waarmee ze zelfs niet eens fatsoenlijk kunnen wonen. Alleen met volwaardig werk kunnen we de lonen en de te lage pensioenen verhogen, en de uitkeringen boven de armoedegrens trekken. Kiezen voor gelijkheid betekent investeren in projecten die opbouwen in plaats van afbreken. Het betekent sociale investeringen die iedereen kansen geven, die kinderen uit armoede en sociale achterstelling halen. Het betekent broodnodige investeringen in onderwijs en werk die vermijden dat jongeren verleid worden door radicaal gedachtegoed.

3. Vooruitgaan door te investeren in een groene toekomst De droom van een sterk en verenigd Europa heeft vandaag plaatsgemaakt voor een Europa dat bespaart, verdeelt en haar toekomstige generaties in de steek laat. Laat ons het roer radicaal omgooien. Laat ons opnieuw investeren, toekomstgericht en met ambitie. Tweehonderd jaar geleden waren we de voortrekkers van de industrialisering en van de ongeziene toename van innovatie en welvaart die de wereld veranderde. Vandaag hebben we het talent, de technologie en de middelen om de overgang te maken naar een groene economie zonder fossiele brandstoffen en koolstofuitstoot. Een economie die welvaart produceert zonder de generaties na ons met vervuiling en klimaatopwarming op te zadelen. Laat ons van het Oude Continent Europa het Groene Continent Europa maken. Laat ons opnieuw de wereld veranderen.

John Crombez & Stephanie Van Houtven

4

4. Vooruitgaan door aandacht voor wat beweegt in de samenleving

We kunnen alleen vooruitgaan als we weer aansluiting vinden bij alles wat spontaan bruist en borrelt in de samenleving. Kleine en grotere initiatieven in verenigingen en scholen, in organisaties en ondernemingen, in straten, wijken en op pleinen. Coperatieven waarin mensen hun krachten bundelen om dingen te realiseren die ze alleen nooit zouden kunnen bereiken. Initiatieven die het leven zinvoller, socialer of gewoon plezanter maken, die mensen samenbrengen en verbinden. Vlamingen zijn sociaal en bundelen graag hun krachten: er zijn massas engagementen in sport- en hobbyclubs, er is onbaatzuchtige zorg voor kinderen en zorgbehoevenden. We zien het stijgend succes van nieuwe deel-initiatieven, geefpleinen, groepsaankopen, actiecomits voor groene mobiliteit of schone lucht. Om vooruit te gaan, is het onze taak om die spontane, sociale ingesteldheid meer gewicht te geven.

5. Vooruitgaan door welzijn en geluk

De vooruitgang in welzijn en geluk loopt achter op de materile vooruitgang. Het stijgend aantal burn-outs, depressies en zelfdodingen, het aantal kinderen dat gepest wordt, het gevoel van identiteitsverlies en onbehagen en de groeiende eenzaamheid zijn hier duidelijke symptomen van. Als het water de mensen tot aan de lippen staat, is het aan de samenleving om hen er weer bovenop te helpen. We moeten beslissen om onze tijd, onze dagen, weken, jaren en levens anders in te delen. Om mensen en gezinnen meer tijd te geven, tijd voor zichzelf, hun familie en hun vrienden. Als gemeenschap moeten we inclusief zijn en veel harder strijden tegen discriminatie. Vooruitgang is voor ons pas vooruitgang als ze zich niet alleen vertaalt in economische groei, maar minstens evenveel in geluk en welzijn.

6. Vooruitgaan door internationale samenwerking Socialisten zijn internationalisten. Wij kijken van nature verder dan onze eigen achtertuin. Veel van de uitdagingen van vandaag overschrijden de landsgrenzen. Alleen door internationaal samen te werken, kunnen we deze het hoofd bieden. We hebben niet alleen oog voor wie steun en solidariteit nodig heeft in Belgi maar ook buiten onze grenzen. Wij willen een grotere gelijkheid en vooruitgang voor iedereen, waar hij of zij ook geboren wordt. Binnen de Europese socialistische beweging nemen we een centrale rol op en zetten onze schouders onder de verdere uitbouw van onze Europese Socialistische Partij. We toetsen er onze eigen ideen af en verrijken die met de ideen van onze zusterpartijen in andere landen. Samen kunnen we meer.

IV. Een partij van de straat Onze militanten verwachten veel van hun partij. En terecht. Ze plooien zich dubbel, offeren avonden en weekends op, trekken in weer en wind mee aan de kar. Ze verdienen ook een partijtop die zich in het zweet werkt, die aan n zeel trekt, die doet wat zij zegt. Ze verdienen een partij waar ze fier op kunnen zijn.

John Crombez & Stephanie Van Houtven

5

We zijn het aan onszelf verplicht om de lat hoog te leggen. Telkens de socialistische partij het liet afweten, hebben mensen daar een hoge prijs voor betaald in de vorm van sociale stilstand en achteruitgang. We kunnen ons geen gemakzucht veroorloven, het is meer dan ooit het moment om weer een versnelling hoger te schakelen. Dit is veel meer dan een intentieverklaring, het is een engagement. De archieven van ons partijhoofdkwartier herbergen kilos analyses, onderzoeken en verklaringen. Stuk voor stuk nuttige denkoefeningen, maar ze krijgen pas echt zin als we ze vertalen in acties. Zo winnen we de harten van de mensen en realiseren we onze ideen. Onze verkozenen moeten meer de straat op, uit de parlementen, gemeenteraden en vergaderzalen. Samen met de leden die zich engageren, maar evengoed met groepen die onze waarden en overtuigingen delen en met ons aan de boom willen schudden. Samen met de verenigingen, mutualiteiten, vakbonden en andere partijen die ook geloven dat samen, sterker betekent. De afdelingen zijn het kloppend hart van onze partij. Onze voelsprieten op het terrein, de draaischijven van al onze acties. We kunnen niet zonder sterke lokale afdelingen. Waar de afdelingen goed draaien en voldoende respect en ondersteuning krijgen, doet de partij het goed. De afdelingen versterken is voor ons een absolute prioriteit.

V. Een democratische partij met plaats voor jong talent Practice what you preach. Als wij naar buiten toe verkondigen dat we samen, collectief, coperatief, sterker staan, dan moeten we dat ook binnen de partij waarmaken. Dat wil zeggen dat de partij moet worden geleid door een groep mensen. Niet door n persoon of door enkelen. De partij vernieuwen moet de zaak van allen zijn. Wij willen met iedereen werken die zich inzet, wij willen elk talent naar waarde schatten. We willen mensen sneller de kans en het vertrouwen geven om namens de partij een taak op te nemen in de frontlinie. Nieuwe mensen. Ook jonge mensen. We willen hun talent ontplooien, niet afremmen. Dat wil ook zeggen dat we de decumul en de lijstvorming vr eind 2016 grondig met de leden zullen bespreken en aanpassen. Dat alles met open vizier op ledencongressen.

VI. Een partij die altijd op volle toeren draait

Onze campagnemachine mag nooit meer stilvallen. Mensen hebben recht op een sterke socialistische partij. Dit is onze kans om die ambitie samen waar te maken. Alleen dan kunnen wij voor een alternatief zorgen. Alleen dan kunnen onze dromen werkelijkheid worden. Alleen zo kunnen we vechten voor een rechtvaardige maatschappij met welvaart, welzijn en vrijheid voor iedereen.