IDENTIFICATIE: HOE LATEN WERKNEMERS DIT BLIJKENlib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/215/358/RUG01... ·...
Transcript of IDENTIFICATIE: HOE LATEN WERKNEMERS DIT BLIJKENlib.ugent.be/fulltxt/RUG01/002/215/358/RUG01... ·...
UNIVERSITEIT GENT
FACULTEIT ECONOMIE EN BEDRIJFSKUNDE ACADEMIEJAAR 2014–2015
IDENTIFICATIE: HOE LATEN WERKNEMERS DIT BLIJKEN
Masterproef voorgedragen tot het bekomen van de graad van Master of Science in de Bedrijfseconomie
Taike Bruyneel onder leiding van
���Prof. Dr. B. Larivière en Mevr. G. Van Der Vurst
II
Vertrouwelijkheidsclausule PERMISSION
Ondergetekende verklaart dat de inhoud van deze masterproef mag geraadpleegd en/of gereproduceerd worden, mits bronvermelding.
Naam student: Taike Bruyneel
III
Woord vooraf Eerst en vooral hartelijk dank aan mevrouw Van Der Vurst voor haar sturing in het
specifiek afbakenen van het onderzoeksdomein en het verder enthousiast en
aanmoedigend coachen van deze masterproef. Verder ook dank aan Professor
Dokter Larivière voor het mee denken en sturen van de onderzoeksmethodologie in
het uitbouwen van de items voor het meten van gedrag op sociale media bij
werknemers. Vervolgens is er ook een grote dankbetuiging nodig aan alle
correspondenten die tijd hebben genomen de volledige vragenlijsten in te vullen en
verder te delen. Ten slotte een woordje van dank voor familie en vrienden, in het
bijzonder voor Alain, voor hun nooit aflatende steun tijdens het onderzoeks- en
schrijfproces.
IV
Inhoudsopgave Vertrouwelijkheidsclausule .......................................................................................................................... II Woord vooraf ...................................................................................................................................................... III Inhoudsopgave ................................................................................................................................................... IV Gebruikte afkortingen ..................................................................................................................................... VI Tabellen-‐ en figurenlijst ............................................................................................................................... VII 1. Inleiding ......................................................................................................................................................... 8 2. Theoretisch deel ......................................................................................................................................... 9 2.1 Organisational identification ......................................................................................................... 9 2.1.1 Definitie .......................................................................................................................................... 9 2.1.2 Beïnvloedende factoren ....................................................................................................... 10 2.1.3 Resultaten ................................................................................................................................... 12
2.2 Organizational citizenship behavior ....................................................................................... 15 2.2.1 Definitie ....................................................................................................................................... 15 2.2.2 Types ............................................................................................................................................ 15
2.3 Sociale media ..................................................................................................................................... 16 2.3.1 Definitie ....................................................................................................................................... 16 2.3.2 Types ............................................................................................................................................ 16 2.3.3 Gebruik ........................................................................................................................................ 17 2.3.4 Opportuniteiten ....................................................................................................................... 17 2.3.5 Bedreigingen ............................................................................................................................. 17
3. Onderzoeksvragen en hypothesen .................................................................................................. 18 3.1 Kwalitatief onderzoek ................................................................................................................... 19 3.2 Kwantitatief onderzoek ................................................................................................................ 21
4. Onderzoeksmethode kwalitatief onderzoek ............................................................................... 24 4.1 De steekproef ..................................................................................................................................... 24 4.2 Procedure ............................................................................................................................................ 24 4.3 Pilootstudie ........................................................................................................................................ 24 4.4 Kwalitatief onderzoek ................................................................................................................... 25
5. Resultaten kwalitatief onderzoek .................................................................................................... 26 6. Onderzoeksmethode kwantitatief onderzoek ............................................................................ 27 6.1 De steekproef ..................................................................................................................................... 27 6.2 Procedure ............................................................................................................................................ 28 6.2.1 Controle variabelen ................................................................................................................ 28 6.2.2 OI .................................................................................................................................................... 28 6.2.3 Gedrag op sociale media ...................................................................................................... 29 6.2.4 Statistische analyse ................................................................................................................ 29
7. Resultaten kwantitatief onderzoek ................................................................................................. 30 7.1 Algemeen beschrijvende statistiek .......................................................................................... 30 7.2 Exploratieve factoranalyse .......................................................................................................... 30 7.2.1 Actief intern gedrag ................................................................................................................ 31 7.2.2 Passief intern gedrag ............................................................................................................. 33 7.2.3 Actief extern gedrag ............................................................................................................... 34 7.2.4 Passief extern gedrag ............................................................................................................ 36
7.3 Vergelijking Generatie Y met oudere generaties ............................................................... 36 7.4 Correlatie ............................................................................................................................................. 36 7.5 Stepwise lineaire regressieanalyse .......................................................................................... 40 7.5.1 Actief intern gedrag ................................................................................................................ 40
V
7.5.2 Passief intern gedrag ............................................................................................................. 41 7.5.3 Actief extern gedrag ............................................................................................................... 41 7.5.4 Passief extern gedrag ............................................................................................................ 42
8. Algemene bespreking van de resultaten ....................................................................................... 43 8.1 Kwalitatief onderzoek ................................................................................................................... 43 8.2 Kwantitatief onderzoek ................................................................................................................ 44
9. Discussie ...................................................................................................................................................... 51 9.1 Algemene bevindingen .................................................................................................................. 51 9.2 Implicaties voor het werkveld ................................................................................................... 52 9.3 Implicaties voor theorievorming .............................................................................................. 53 9.4 Limitaties onderzoek ..................................................................................................................... 53 9.5 Suggesties voor verder onderzoek ........................................................................................... 54
10. Algemene conclusie ............................................................................................................................. 55 Referenties ........................................................................................................................................................... IX Bijlage 1: Kwalitatief onderzoek ............................................................................................................. XVI Bijlage 2: Kwantitatief onderzoek ....................................................................................................... XVIII
VI
Gebruikte afkortingen OI = Organisational Identification
OCB= Organisational Citizenship Behaviour
OCBI= Organisational Citizenship Behaviour- Individual
OCBO= Organisational Citizenship Behaviour- Organisational
SNS= Social Network Sites
VII
Tabellen- en figurenlijst Tabel 1: Organisatiegerelateerde antecedenten van OI
Tabel 2: Persoonsgerelateerde antecedenten van OI
Tabel 3: Resultaten van OI
Tabel 4: Vragen in verband met collega’s in pilootstudie kwalitatief onderzoek
Tabel 5: Vragen in verband met collega’s in kwalitatief onderzoek
Tabel 6: Beschrijvende statistiek constructen OI, Extraversie, Actief intern gedrag,
Passief intern gedrag, Actief extern gedrag, Passief extern gedrag
Tabel 7: Gemiddelde en SD voor OI, Actief intern gedrag, Passief intern gedrag,
Actief extern gedrag en passief extern gedrag bij Generatie Y en oudere generaties
Tabel 8: Dimensies actief intern gedrag
Tabel 9: Dimensies passief intern gedrag
Tabel 10: Dimensies passief intern gedrag
Tabel 11: Spearman Correlatietabel
Tabel 12: Variabelen in stepwise lineaire regressieanalyse voor alle gedragingen op
sociale media
Tabel 13: Stepwise lineaire regressieanalyse voor actief intern gedrag
Tabel 14: Stepwise lineaire regressieanalyse voor passief intern gedrag
Tabel 15: Stepwise lineaire regressieanalyse voor actief extern gedrag
Tabel 16: Stepwise lineaire regressieanalyse voor passief extern gedrag
Figuur 1: Opdeling gedrag op sociale media
8
1. Inleiding Personeel is een heel belangrijke actor in de goede en winstgevende werking van
een organisatie (Barney&Wright, 1997) en het is dan ook noodzakelijk deze mee te
krijgen in ‘het verhaal’ (Edwards, 2005). Een belangrijk concept hierbij is
organisational identification (OI). OI zorgt ervoor dat werknemers zich verbonden
voelen met de organisatie, waardoor ze zich het lot van deze organisatie persoonlijk
aantrekken (Ashford&Mael, 1989). Hierdoor handelen ze ten voordele van de
organisatie (Edwards, 2005). Een mogelijke gedraging die OI met zich mee kan
brengen is organisational citizenship behaviour (OCB) (Dutton, Dukerich, &Harquail,
1994; Riketta, 2005), discrete gedragingen die de organisatie mee helpen
functioneren (Xu, Li, &Shao, 2012). Met de huidige populariteit van sociale media,
kan de vraag worden gesteld of OCB ook via sociale media optreedt. Het is echter
moeilijk om vrijwillig gedrag van verplicht gedrag te gaan onderscheiden, waardoor
deze masterproef dit ruimer bekijkt en uiteindelijk als doel heeft een meetinstrument
van gedrag van werknemers op sociale media te ontwikkelen. Er wordt hierbij
verwacht dat OI bij werknemers tot gedrag op sociale media zal leiden ten voordele
van de organisatie. Sociale media zorgen voor zowel een tijds- als
plaatsonafhankelijke stroom van informatie, zowel door consumenten als
werknemers (Peters et al., 2013). Organisaties hebben zo, per definitie, geen
controle wat mensen op sociale media plaatsen. Hierdoor is OI en positief gedrag op
sociale media van groot belang om de kans op negatief gedrag op sociale media
tegen te gaan. Dit is van groot belang omdat consumenten immers steeds meer
vertrouwen op informatie bekomen op sociale media (Mangold&Faulds, 2009). Er
starten bovendien steeds meer mensen van Generatie Y in het werkveld
(Solnet&Hood, 2008), welke sociale media heel frequent gebruiken (Ruth et al.,
2013). Het is voor organisaties belangrijk te weten hoe zij met sociale media
omgaan. Het ontwerpen van een meetinstrument dat peilt naar gedrag van
werknemers op sociale media kan organisaties inzicht bieden in opportuniteiten om
dit gedrag naar hun voordeel om te zetten.
Eerst zal deze masterproef OI bespreken, meer bepaald welke factoren OI
beïnvloeden en tot wat OI leidt. Verder zal dieper ingegaan worden op OCB, een
resultaat van OI, omdat dit de aanzet gaf tot het onderzoek van gedrag op sociale
9
media door werknemers. Ten slotte zullen de gedragingen die werknemers op
sociale media stellen ten voordele van de organisatie waarbij zij werken, onder de
loep genomen worden om een meetinstrument te ontwerpen. Eerst worden deze
gedragingen in kwalitatief onderzoek via de kritieke incidentenmethode bevraagd als
aanvulling op gedragingen bekomen via de literatuur, waarna de gedragingen in de
vorm van een meetschaal gegoten worden. Op die manier kunnen de gedragingen
van werknemers op sociale media kwantitatief bevraagd worden om de hypothesen
te testen. Tot slot worden de analyses en bevindingen besproken.
2. Theoretisch deel 2.1 Organisational identification
2.1.1 Definitie
Organisational identification (OI) van werknemers is een specifieke vorm van sociale
identificatie en verwijst naar de cognitieve perceptie van werknemers dat ze behoren
tot de organisatie, waardoor ze zich het lot van de organisatie persoonlijk aantrekken
(Ashford&Mael, 1989). Werknemers voelen zich met andere woorden psychologisch
verbonden met de organisatie, waardoor ze successen en mislukkingen ook aan
zichzelf toekennen (Schuh, Egold, &Van Dick, 2012). Dit leidt ertoe dat ze handelen
in het belang van de organisatie (Edwards, 2005). Werknemers identificeren zich met
een organisatie, omdat dit hun zelfwaardering verbetert en hun onzekerheid
reduceert (Liu, Lam, &Loi, 2014). Bowlby (1969) meent dat iemands verlangen naar
sociale interactie en het delen van gevoelens en gedachten met anderen, zorgt voor
interpersoonlijke affectie. Deze affectie kan ontwikkeld worden als kind en kan zich
verder manifesteren bij volwassenen in de vorm van aanhankelijkheid met een
organisatie, een groep of leiders (cfr. Xu, Li, &Shao, 2012)
Identificatie gebeurt zowel op basis van een intern als een extern beeld van een
organisatie. Een intern beeld betreft de door de werknemers waargenomen
kenmerken van de organisatie en met een extern beeld wordt het waargenomen
beeld van anderen over de organisatie bedoeld (Dutton, Dukerich, &Harquail, 1994).
OI kan zich manifesteren in verschillende gradaties en verschilt van persoon tot
persoon (Ashford&Mael, 1989). Daar kan heel ver in gegaan worden, zoals het logo
van Harley Davidson laten tatoeëren (Dewettinck, 2012). Het kan zowel op de hele
10
organisatie slaan, maar ook op kleinere sub-eenheden, zoals een werkgroep
(Ashford&Mael, 1989). Naast identificatie met een werkgroep, kan er ook identificatie
met een leider of een job ontstaan (Ashford et al., 2013). Daarenboven kan een
persoon zich met meerdere groepen in een organisatie tegelijkertijd identificeren
(Bartels, 2010). Er kan mogelijks wel een conflict tussen identificatie met een job en
met een organisatie ontstaan omwille van verschillende verwachtingen en eisen (Liu,
Lam,& Loi, 2014). Algemeen lijken individuen zich sterker te identificeren met
kleinere sub-eenheden ten opzichte van grotere (Ashford et al., 2013). Het is echter
wel zo dat een persoon zich kan identificeren met een groep, zonder personen in die
groep leuk te vinden (Stoner&Gallagher, 2011). Deze masterproef zal verder ingaan
op OI.
2.1.2 Beïnvloedende factoren
Er zijn verschillende factoren die OI beïnvloeden. Deze factoren kunnen enerzijds
organisatie-gerelateerd zijn, zoals samengevat in tabel 1, en anderzijds individu-
afhankelijk, samengevat in tabel 2. Zo beïnvloedt communicatie in een organisatie OI
sterk. Bartels et al. (2010) vond dat OI een positieve correlatie vertoont met verticale
communicatie, namelijk communicatie tussen topmanagement en werknemers. Ook
betrokkenheid met de organisatie beïnvloedt OI positief (Ashford&Mael, 1989;
Katrinli, 2009). De aantrekkelijkheid van de organisatie is een andere beïnvloedende
factor (Wiesenfeld, Raghuram, &Garud, 2001). De aantrekkelijkheid van een
organisatie wordt bepaald door drie aan zelfconcept gerelateerde factoren, namelijk
zelfcontinuïteit, zelfverbetering en zelf-onderscheidbaarheid. Door vergelijkbaarheid
van het zelfconcept en de waargenomen organisationele identiteit wordt continuïteit
over tijd en tussen situaties bereikt. Zelfverbetering geeft hen dan weer een
positievere evaluatie van zichzelf. OI biedt hen de mogelijkheid zichzelf te zien met
dezelfde kwaliteiten als de organisatie. Wanneer individuen daarbij dan het gevoel
hebben zichzelf te kunnen onderscheiden van anderen, vinden ze de organisatie
aantrekkelijker (Dutton, Dukerich, &Harquail, 1994).
Daarnaast zal ook de reputatie van de organisatie OI bij werknemers vormgeven,
waarbij een positievere reputatie voor meer OI zorgt (Mael&Ashford, 1992). Ook
prestige van de organisatie kan de mate van OI vormen (Ashford&Mael, 1989).
Wanneer een organisatie als prestigieus, met een grote mate van aanzien, wordt
11
ervaren door een werknemer, zal die persoon zijn zelfwaardering verhogen door
middel van OI (Liu, Lam, &Loi, 2014). Een andere factor in een organisatie die OI
kan versterken, is OI bij de leiders zelf van deze organisatie. Een betere OI bij leiders
kan leiden tot transformationeel leiderschapsgedrag, welke op zijn beurt tot een
hogere mate van OI kan leiden bij werknemers (Schuh et al., 2012). Verder wordt OI
ook nog positief beïnvloed door een hoge mate van rechtvaardigheid (Meyer, Becker,
&Van Dick, 2006), competitie met andere organisaties (Ashford&Mael, 1989) en
differentiatie ten opzichte van andere organisaties (Ashford&Mael, 1989).
Tabel 1: organisatiegerelateerde antecedenten van OI
Daar tegenover staat dat OI ook gevormd kan worden in functie van
persoonlijkheidskenmerken. Zo vond Wiesenfeld, Raghuram en Garud (2001) dat de
behoefte ergens bij te horen en een betere functie te willen bekomen, OI verhoogt.
Ook Inghelbrecht (2008) merkte dat werknemers die materialistisch zijn of macht en
prestige nastreven, zich meer identificeren met een organisatie. Mensen die eerder
holistisch zijn daarentegen, identificeren zich in mindere mate met een organisatie.
Verder vonden Ashford en Mael (1989) dat een hogere mate van sentimentaliteit
eveneens een positieve invloed op de mate van identificeren met een organisatie
heeft. Verder kan ook de tijd aanwezig in de organisatie de mate van OI vormen
aant
rekk
elijk
heid
pres
tige
onde
rste
unin
g
com
mun
icat
ie
leid
ersc
hap
diffe
rent
iatie
in
tero
rgan
isat
ione
le
com
petit
ie
reht
vaar
digh
eid
Dutton, Dukerich,& Harquail, 1994 x Ashford&Mael, 1989 x x x Meyer, Becker, &Van Dick, 2006 x x x Wiesenfeld, Raghuram, &Garud, 2001 x Schuh, Egold, &Van Dick, 2011 x He&Brown, 2013 x Bartels et al., 2010 x Mael&Ashford, 1992 x x Liu, Lam, &Loi, 2014 x Schuh et al., 2012 x
12
(Ashford&Mael, 1989). Hoe langer een persoon in een organisatie zit, hoe meer deze
organisatie een plaats krijgt in zijn gedachten. Op deze manier staan ze open voor
de organisatie (Dutton, Dukerich, &Harquail, 1994). Ook tevredenheid bij
werknemers met de organisatie bepaalt de mate van OI, waarbij een grotere
tevredenheid zorgt voor meer OI (Mael&Ashford, 1992). Ten slotte maakt een hogere
betrokkenheid van werknemers bij de organisatie, het niveau van OI hoger (Meyer,
Becker, &Van Dick 2006; Katrinli, 2009)
Tabel 2: Persoonsgerelateerde antecedenten van OI
tevr
eden
heid
tijd
in o
rgan
isat
ie
nood
aan
ver
bond
enhe
id
betro
kken
heid
waa
rden
pers
oon-
bero
ep fi
t
sent
imen
talit
eit
Meyer, Becker, &Van Dick, 2006 x Wiesenfeld, Raghuram, &Garud, 2001 x Katrinli, 2009 x Mael&Ashford, 1992 x x Ashford et al., 2013 x x Ashford&Mael, 1989 x Inghelbrecht, 2008 x
2.1.3 Resultaten
OI kan zich uiten op verschillende manieren. Het is niet alleen een gevoel, maar het
kan volgens Lee (1971) ook leiden tot verschillende ondersteunende gedragingen
voor de organisatie, zoals een betere prestatie op de werkvloer (Katrinli, 2009). Dit
leidt uiteindelijk tot een soort versterkende cirkel, omdat het individu
overeenstemming zoekt tussen zijn gevoel en gedragingen (Dutton, Dukerich,
&Harquail, 1994). Deze leiden tot verschillende voordelen voor zowel het individu als
de organisatie (Chughtai&Buckley, 2010). De gedragingen die voortkomen uit OI zijn
weergegeven in tabel 3.
13
Eerst en vooral leidt OI tot een versterking van de antecedenten (Ashford&Mael,
1989). Zo zal OI bijvoorbeeld resulteren in een grotere mate van tevredenheid
(He&Brown, 2013). Verder heeft een grotere mate van OI een verhoogd welbevinden
en minder stress (Avanzi, 2012) als gevolg. Ook speelt de mate van negatieve
affectiviteit een rol. Mensen met een hoge negatieve affectiviteit ondervinden vaker
negatieve gevoelens en zullen door OI de indruk hebben hun job beter uit te voeren
(Stoner&Gallagher, 2011).
Een voordeel voor de organisatie is onder andere dat werknemers meer gemotiveerd
en toegewijd zijn (Anaza&Rutherford, 2012; Guglielmi 2014). Hun betrokkenheid en
participatie op de werkvloer verbetert en ze werken gemakkelijker samen in groep
(Ashford&Mael, 1989). Zo vond Zhang et al (2011) dat de graad van reciprociteit
verhoogt. Werknemers zullen ook minder afwezig zijn en langer bij de organisatie
blijven (Avanzi, 2012). Verder vonden Chughtai en Buckley (2010) dat OI leidt tot een
betere werkprestatie. Zo kan OI bijvoorbeeld zorgen voor een verhoogd
verkoopvolume (Millward&Postmes, 2010). Mogelijks resulteert OI eveneens in OCB
bij werknemers (Schuh et al., 2012; Ashford et al., 2013; Evans&Davis, 2014). Meer
specifiek vonden Mael en Ashford (1992) dat leerlingen door OI hun school meer
ondersteunen door financiële bijdrage en aanbeveling.
OI kan ook nadelen opleveren voor zowel de werknemer als de organisatie.
Werknemers kunnen negatieve gevoelens ervaren, zoals stress en depressie,
wanneer het externe beeld van de organisatie slecht is. Ook voor de organisatie kan
dit slechte gevolgen hebben, zoals interne competitie en slechtere taakuitvoering,
maar ook ontslagname van werknemers (Dutton, Dukerich, &Harquail, 1994).
Wanneer werknemers te veel OI zouden vertonen, kan dit leiden tot een verlaging in
welbevinden, verhoging van stress en het ontwikkelen van een werkverslaving
(Avanzi, 2012).
14
Tabel 3: Resultaten van OI
vers
terk
ing
ante
cede
nten
gr
aad
van
reci
proc
iteit
lage
re o
ntsl
agne
min
gsgr
aad
wel
bevi
nden
tevr
eden
heid
bete
re p
rest
atie
crea
tivite
it ve
rhog
ing
sam
enw
erki
ng
afw
ezig
heid
sdal
ing
betro
kken
heid
s/pa
rtici
patie
verh
ogin
g
onde
rste
unin
g
aanb
evel
ings
graa
d ve
rhog
ing
job
enga
gem
ent
OC
B
Dutton, Dukerich, &Harquail, 1994 x Ashford&Mael, 1989 x x x Zhang et al., 2011 x He&Brown, 2013 x x x x x Avanzi et al., 2012 x x Katrinli, 2009 x Chughtai&Buckley, 2010 x Anaza&Rutherford, 2012 x Mael&Ashford, 1992 x x x Evans&Davis, 2014 x Guglielmi, 2014 x x Ashford et al., 2013 x Riketta, 2005 x x
Door een beter zicht te krijgen op identificatie van werknemers met een organisatie
kan hierop door het management ingespeeld worden, om er voordelen voor de
organisatie uit te halen. Zo zorgen tevreden werknemers immers voor tevreden
klanten, wat meer winst voor de organisatie geeft. Personen die zich identificeren
met de organisatie, bieden meer ondersteuning voor de organisatie. Dit kan door het
management aangemoedigd worden door manipulatie van symbolen, ook wel
symbolisch management genoemd (Mael&Ashford, 1992). Symbolen op een slimme
manier gebruiken verhoogt het prestige, de differentiatie en de competitie ten
opzichte van andere bedrijven en verminderd competitie binnen de organisatie zelf.
Samen met een unieke en aantrekkelijke missie, kan dit OI bewerkstelligen. Ook
transformationeel leiderschap kan gebruikt worden om OI maximaal te gaan
15
ontwikkelen bij werknemers (Schuh et al., 2012). Een inzicht krijgen in OI kan ook
helpen in het huidige klimaat van overnames, fusies en herstructureringen
(Mael&Ashford, 1992). Het is eveneens heel belangrijk bij virtuele organisaties.
Hierbij wees onderzoek van Wiesenfeld, Raghuram en Garud (2001) uit dat behoefte
aan verbondenheid van het individu en de waargenomen sociale ondersteuning
vanuit de organisatie sterk meespelen in het ontwikkelen van identificatie met de
virtuele organisatie.
2.2 Organizational citizenship behavior
2.2.1 Definitie
Organ (1988) definieerde organisational citizenship behaviour (OCB) als een discreet
individueel gedrag dat niet direct of expliciet door formele beloningssystemen
herkend kan worden, maar in zijn geheel wel meehelpt aan het functioneren van de
organisatie (Xu, Li, &Shao, 2012). Het is met andere woorden spontaan
ondersteunend gedrag waar schijnbaar niets voor terug gekregen wordt. Er bestaat
heel wat onenigheid in de term OCB en zijn dimensies (LePine, Erez, &Johnson,
2002).
2.2.2 Types
Er zijn 2 types van OCB, namelijk individueel (OCBI) en organisationeel (OCBO)
gericht (Schnake&Dumler, 2003). OCBI heeft betrekking op een specifieke persoon
of groep, terwijl OCBO naar de volledige organisatie is gericht (Davila&Finkelstein,
2013). Een voorbeeld van OCBI is het helpen van nieuwe collega’s (Newland, 2012).
Met OCBO wordt bijvoorbeeld deelnemen aan niet verplichte vergaderingen bedoeld
(Newland, 2012). Organ en Konovsky (1989) definieerden vijf types OCB: altruïsme
(‘altruism’), nauwgezetheid (‘conscientiousness’), burgerlijke deugd (‘civic virtue’),
sportiviteit (‘sportmanship’) en beleefdheid (‘courtesy’) (Schnake&Dumler, 2003;
Yu&Chu, 2007). Altruïsme is elkaar vrijwillig helpen. Nauwgezetheid gaat over het
zich meer dan nodig aan de regels houden. Burgerlijke deugd betreft dan weer het
nemen van verantwoordelijkheid in de organisatie en het constructief meewerken
aan de groei van de organisatie. Sportiviteit houdt het aanvaarden van ongemakken
en ongewenste taken op het werk in. Verder wordt met beleefdheid het helpen van
anderen om problemen te vermijden bedoeld (Yu&Chu, 2007). Pearce en Herbik
(2004) daarentegen spraken van zeven gedragingen binnen OCB: helpgedrag,
16
sportiviteit, organisationele trouw, volgzaamheid (toegeeflijkheid), individueel initiatief
en zelfontwikkeling (cfr. Xu, Li, &Shao, 2012).
Elk van deze gedragingen zijn spontaan en hebben voordeel voor organisationeel
welbevinden (Xu, Li, &Shao, 2012; Davila&Finkelstein, 2013). Hier moet wel de
bedenking bij gemaakt worden dat spontaan extra-role impliceert. Extra-role gedrag
is gedrag dat niet wordt vereist door de organisatie (Vey&Campbell, 2004). Het
onderzoek van Vey en Campbell (2004) toonde echter aan dat de meeste items in de
OCB-schaal van Organ (1994), met uitzondering van verschillende items met
betrekking op atruïsme en burgelijke deugd, door jonge werknemers als in-role
worden waargenomen. Wanneer OCB als spontaan wordt gezien, dus extra-role, is
de mate van OCB afhankelijk van wat een werknemer als in-role of extra-role ziet
(Morrison, 1994). Aangezien er met andere woorden geen eenduidig onderscheid
tussen in-role en extra-role kan worden gemaakt door werknemers, zal OCB in deze
thesis ruimer worden bekeken.
Vanuit de literatuur rees het idee dat er mogelijks OCB op sociale media zou
bestaan. Zo spreken Chang , Tseng en Chen (2012) van participatie op sociale
media als een voorbeeld van online OCB.
2.3 Sociale media
2.3.1 Definitie
Door de opkomst van sociale media heeft identificatie nieuwe vormen gekregen.
Kaplan en Haenlein (2010) definiëren sociale media als een groep applicaties op het
internet die steunen op de technologische beginselen van Web 2.0 en welke instaan
voor de creatie en uitwisseling van door de gebruiker gecreëerde inhoud (Rai, 2012).
Voorbeelden van sociale media zijn Facebook, Twitter, Youtube en Linkedin. Sociale
media bestaan al enige tijd, maar worden pas sinds 2003 algemeen gebruikt
(Boyd&Ellison, 2008).
2.3.2 Types
Er kan een onderscheid worden gemaakt tussen zes verschillende types van sociale
media, namelijk SNS, blogs/microblogs, inhoud-delende sociale media, collectieve
projecten, virtuele game werelden en sociale virtuele werelden (Kaplan&Haenlein,
17
2010). Via collectieve projecten kunnen personen bijdragen aan inhoud die collectief
wordt gegenereerd (Heinonen, 2011). Virtuele game werelden en sociale virtuele
werelden zijn beide virtuele werelden gericht op vertier (Heinonen, 2011). Deze
laatste drie zijn echter niet van toepassing voor deze masterproef, omdat deze geen
waarde toevoegen aan de organisatie. Sociale netwerk sites (SNS) zijn sites waar
gebruikers zelf een netwerk kunnen bijeenbrengen en onderhouden. Dit kan
bijvoorbeeld gebeuren door inhoud te delen en berichten te versturen (Heinonen,
2011). Twee voorbeelden hierbij zijn Facebook en Linkedin (Peters et al, 2013).
Inhoud-delende gemeenschappen, bijvoorbeeld Youtube, zijn daarentegen enkel
gericht op het delen van inhoud en dus niet op het creëren van een netwerk van
contacten (Heinonen, 2011). Blogs bestaan uit informele online berichten (Heinonen,
2011). Een voorbeeld van een microblog is Twitter (Peters et al., 2013).
2.3.3 Gebruik
Sociale media kunnen gebruikt worden om iets bij te dragen, te delen, te
consumeren of te zoeken (Ruth et al. 2013). Zo kunnen SNS bijvoorbeeld gebruikt
worden om werkrelaties te bevorderen (Skeels&Grudin, 2009), inhoud-delende
gemeenschappen om promotionele inhoud te delen (Malthouse, 2013) en blogs om
nieuws over de organisatie te verspreiden (Sintobin, 2012)
2.3.4 Opportuniteiten
Sociale media hebben zowel opportuniteiten, maar ook verschillende bedreigingen,
voor zowel werknemers als bedrijven. Sociale media kunnen gebruikt worden om
marktkennis op te doen en een merk te versterken aan de hand van het aangaan van
interacties met consumenten en tussen consumenten onderling (Van Doorn et al.,
2010; Verhoef et al., 2010).
2.3.5 Bedreigingen
Kiousis et al (2007) stellen dat individuen door de groei van sociale media een
belangrijke invloed hebben op de reputatie van een organisatie (Vollenbroek, de
Vries, &Constantinides, 2013). Dit heeft met andere woorden het risico op
reputatieverlies vergroot. Dit risico kan zich overal en altijd voordoen. Doordat
organisaties werknemers aannemen die achter dezelfde doelen en waarden als de
organisatie staan, wordt dit risico verkleind (Rokka, Karlsson, &Tienari, 2014). OI bij
18
werknemers kan hierbij dus helpen. Gezien OI door een intern en extern beeld wordt
bepaald, zal reputatieverlies OI doen verkleinen. Albert en Whetten (1985) merken
echter wel op dat de perceptie van werknemers over de organisatie waarbij ze
werken, variabel is over de tijd (Rokka, Karlsson, &Tienari, 2014).
Reputatieverlies kan niet zomaar recht worden getrokken. Na een initieel bericht kan
een conversatie nog lang blijven voortbestaan op sociale media (Treem&Leonardi,
2012). De inhoud blijft met andere woorden staan en er kan nog lang op worden
gereageerd, welke verregaande gevolgen kan hebben. Verder merken Skeels en
Grudin (2009) op dat zowel werkgevers als werknemers zich zorgen maken over het
ontbreken van hiërarchie, status en machtsgrenzen op sociale media. Daarnaast
merken ze ook op dat er vragen zijn over het toestaan van het gebruik van sociale
netwerken in de organisatie zelf, dat er verwarring kan optreden tussen bedrijfs- en
persoonlijke profielen en dat er risico bestaat op het ontstaan van onaanvaardbare
communicatie. Zo kan een werknemer bijvoorbeeld geen successen op het werk op
sociale media plaatsen, zoals hij successen of gebeurtenissen van persoonlijke
doelen kan plaatsen. Zo kan ‘ik heb een dochter’ bijvoorbeeld zonder problemen
geplaatst worden, terwijl ‘ik heb een nieuw product over x ontworpen en het werkt’
voor de organisatie onaanvaardbaar is.
3. Onderzoeksvragen en hypothesen Volgens Yu en Chu (2007) kunnen leden van sociale media ook OCB vertonen. Dit
uit zich dan in het vrijwillig helpen van collega’s voor het werk, een constructieve
betrokkenheid in de ontwikkeling en het behoud van het imago van de organisatie en
loyaliteit ten opzichte van de organisatie. Aangezien er veel verwarring is omtrent het
meten van specifiek vrijwillige gedragingen (Vey&Campbell, 2004), zal deze
masterproef gedrag op sociale media onafhankelijk van verplichting door een
organisatie meten. OCB is een gevolg van OI, welke op zijn beurt afhankelijk is van
bijvoorbeeld persoonlijkheid en tijd in een organisatie. Wegens het belang van OI en
OCB voor organisaties en het grote gebruik van sociale media, is het doel van deze
masterproef de ontwikkeling van een meetinstrument voor gedrag op sociale media
van werknemers ten voordele van de organisatie, zowel opgedragen als vrijwillig.
Concreet wordt dus de impact van OI, persoonlijkheid en controle variabelen
19
(bijvoorbeeld tijd in de organisatie) op gedrag op sociale media ten voordele van de
organisatie door werknemers van een organisatie gemeten.
3.1 Kwalitatief onderzoek
Gedrag op sociale media kan opgedeeld worden in vier kwadranten. Zo kan volgens
Guosong (2009) gedrag van gebruikers op sociale media zowel actief als passief
zijn. Actief heeft betrekking op het contribueren, terwijl passief slaat op het
consumeren (Heinonen, 2011). Bij passief gedrag geeft een persoon met andere
woorden geen commentaar op wat anderen plaatsen of plaatst zelf niets, terwijl actief
gedrag dat wel impliceert. Hieruit kan afgeleid worden dat gedrag op sociale media
bij werknemers eveneens zowel actief als passief kan zijn. Verder kan het gericht zijn
naar de interne klant (organisatie en collega’s) of naar de externe klant (Gremler,
Bitner, &Evans, 1993). Op deze manier kan gedrag van werknemers op sociale
media opgedeeld worden in 4 kwadranten, namelijk actief gedrag ten opzichte van
interne klanten, passief ten opzichte van interne klanten, actief gedrag ten opzichte
van externe klanten en passief gedrag ten opzichte van externe klanten. Deze
opdeling in 4 kwadranten is weergegeven in figuur 1.
PASSIEF - INTERN Passief gedrag ten opzichte van interne
klanten
Bv. Profielen van collega’s en
organisatie in de gaten houden
ACTIEF - INTERN Actief gedrag ten opzichte van interne
klanten
Bv. Inhoud die collega’s of organisatie
plaatsen delen
PASSIEF - EXTERN Passief gedrag ten opzichte van externe
klanten
Bv. Profielen van klanten in de gaten
houden
ACTIEF - EXTERN Actief gedrag ten opzichte van externe
klanten
Bv. Inhoud die klanten plaatsen delen
Figuur 1: Opdeling gedrag op sociale media
Actief gedrag ten opzichte van interne klanten (cf. kwadrant rechts boven, figuur 1)
zijn actieve gedragingen, zowel vrijwillig als opgedragen door de organisatie, op
sociale media, die collega’s helpen en constructieve betrokkenheid in de ontwikkeling
20
en het behoud van het imago van de organisatie en loyaliteit ten opzichte van de
organisatie tonen. Passief gedrag ten opzichte van interne klanten (cf. kwadrant links
boven, figuur 1) daarentegen zijn passieve gedragingen, zowel vrijwillig als
opgedragen door de organisatie, op sociale media, die constructieve betrokkenheid
in de ontwikkeling en het behoud van het imago van de organisatie en loyaliteit ten
opzichte van de organisatie tonen.
Actief gedrag ten opzichte van externe klanten (cf. kwadrant rechts onder, figuur 1)
zijn actieve gedragingen, zowel vrijwillig als opgedragen door de organisatie, in
relatie met klanten op sociale media, die constructieve betrokkenheid in de
ontwikkeling en het behoud van het imago van de organisatie en loyaliteit ten
opzichte van de organisatie tonen. Passief gedrag ten opzichte van externe klanten
(cf. kwadrant links onder, figuur 1) zijn passieve gedragingen, zowel vrijwillig als
opgedragen door de organisatie, in relatie met de klanten op sociale media, die
constructieve betrokkenheid in de ontwikkeling en het behoud van het imago van de
organisatie en loyaliteit ten opzichte van de organisatie tonen.
Reeds onderzochte voorbeelden van gedrag op sociale media zijn participatie en
kennis delen. Volgens Wasko en Faraj (2005) delen personen kennis op sociale
media omwille van het opbouwen van hun reputatie, omdat ze het leuk vinden
mensen te helpen, omdat anderen dan terug zouden helpen of door toewijding aan
die gemeenschap (Xu, Li, &Shao, 2012). Onderzoek wees uit dat toewijding een
resultaat is van OI (Anaza&Rutherford, 2012; Guglielmi 2014). Verder hebben
tevredenheid, toewijding en de normen van de groep een significante invloed op de
mate van kennis delen, terwijl de inhoud afhankelijk is van de structurele positie
binnen sociale media (Xu, Li, &Shao, 2012). Het delen van kennis over het internet is
uit vrije wil. Zo kan de mate van kennis delen verminderen wanneer genoeg reputatie
opgebouwd is. Verder is er geen zekerheid dat andere personen terug zullen helpen
(Xu, Li, &Shao, 2012). Chang, Tseng en Chen (2012) spreken van vijf componenten
in participatie, namelijk berichten beantwoorden, het delen van werk-gerelateerde
kennis en ervaring, problemen oplossen, interactie met collega’s en het opzoeken
van informatie. Dit zijn volgens het schema alle actieve gedraginging. Participatie via
sociale media kan volgens Chang, Tseng en Chen (2012) gezien worden als een
voorbeeld van online OCB. In deze masterproef zullen de gedragingen veel ruimer
21
worden bekeken, meer bepaald vrijwillig gedrag en gedrag opgedragen door de
organisatie.
De literatuur is dus schaars met voorbeelden van soorten gedragingen voor de
ontwikkeling van een kwantitatief onderzoek. Hierdoor wordt eerst een kwalitatief
onderzoek gedaan naar gedrag die werknemers op sociale media stellen ten
opzichte van collega’s, organisatie en klanten, met andere woorden ten opzichte van
de interne klanten en externe klanten. Als bijvragen wordt eveneens gepeild naar de
reden waarom dit gedrag gesteld is, op welk sociaal medium en waartoe dit gedrag
leidde.
Onderzoeksvraag: Welke gedragingen stellen werknemers op sociale media ten
opzichte van collega’s en organisatie waarbij ze werken en ten opzichte van klanten?
3.2 Kwantitatief onderzoek
Gebruikers van sociale media kunnen dus zowel passief als actief gedrag vertonen
(Guosong, 2009). Onderzoek naar activiteit op sociale media wees uit dat zijn
gebruikers een lage mate van actief gedrag vertonen (Heinonen, 2011). Er zijn veel
meer mensen die passief gedrag vertonen dan mensen die actief gedrag vertonen
(Schlosser, 2005). Er wordt verwacht dat deze trend zich ook bij werknemers van
organisaties zal manifesteren.
Hypothese 1: Werknemers zullen op sociale media een lagere mate van actief
gedrag vertonen ten opzichte van passief gedrag.
Persoonlijkheid heeft een impact op internetgebruik (Landers&Lounsbury, 2006).
Introverte studenten zouden het internet meer gebruiken dan extraverte studenten
volgens Landers en Lounsbury (2006). Onderzoek van Correa, Winsley en de Zúñiga
(2010) wees echter uit dat extraverte personen meer sociale media gaan gebruiken.
Zij hebben immers een wijder netwerk van contacten. Deze masterproef volgt de
bevinding van Correa, Winsley en de Zúñiga (2010), omdat het specifiek over sociale
media gaat. Verder vond Akinbode (2011) een positieve correlatie tussen extraversie
en OCBI bij werknemers in dienstenorganisaties. Extraverte werknemers vertonen
met andere woorden meer OCB ten opzichte van personen of een groep. Het is dus
22
denkbaar dat extravertere werknemers meer gedrag op sociale media stellen naar
collega’s en klanten toe ten voordele van de organisatie. Dit vertaalt zich dan in
hypothese twee, waarbij extravertere werknemers meer gedrag op sociale media
vertonen in de vier kwadranten ten voordele van de organisatie.
Hypothese 2: Extravertere werknemers gaan meer gedragingen ten opzichte van
interne en externe klanten op sociale media vertonen ten voordele van de
organisatie.
Vandaag de dag behoort het nieuwe personeel ook tot generatie Y (Rai, 2012). Over
het begin- en eindpunt van Generatie Y bestaat er nog onenigheid, maar we nemen
aan, overeenkomstig met het onderzoek van Ruth et al. (2013), dat dit personen zijn
geboren na 1981. Deze generatie groeide op in een lange tijd van economische
welvaart (Park&Gursoy, 2012) en is al heel vroeg in het leven blootgesteld aan
technologie ten opzichte van oudere generatie (Immordino-Yang et al., 2012). Ze zijn
hierdoor heel snel mee met de huidige communicatietechnologie (Park&Gursoy,
2012). Ze zijn dus met andere woorden heel bekwaam in het gebruik van sociale
media. Sociale media bestaan al heel het leven van Generatie Y, maar worden pas
sinds 2003 algemeen gebruikt (Boyd&Ellison, 2008).
Door hun opgroeien met sociale media heeft Generatie Y andere verwachtingen ten
opzichte van andere generaties. Ze willen zich verbonden voelen met de organisatie
en vinden het leuk als het bestuur hen bij de werking betrekt en hen voortdurend op
de hoogte houdt met korte, eerlijke, duidelijke berichten. Verder proberen ze tot de
organisatie bij te dragen aan de hand van suggesties, opinies en ideeën (Rai, 2012).
Deze andere kijk op organisaties zou dan ook de mate van OI bij Generatie Y
kunnen doen verschillen, waarbij Generatie Y zich meer identificeert met de
organisatie dan oudere generaties.
Hypothese 3: Werknemers van Generatie Y vertonen een hogere mate van OI dan
andere generaties.
Generatie Y gebruiken sociale media heel frequent (Ruth et al., 2013). Ze brengen in
de organisatie graag creatieve en innovatieve ideeën aan, verworven via sociale
23
media (Rai, 2012). Over de wijze waarop ze sociale media gebruiken, bestaat er
echter onenigheid in de literatuur. Sommige studies spreken van actief gebruik,
terwijl andere eerder van mening zijn dat Generatie Y, vergelijkbaar met de globale
populatie, sociale media eerder passief gebruiken (Ruth et al., 2013). Aangezien
werknemers het leuk vinden als het bestuur hen bij de werking betrekt en proberen
bij te dragen tot de organisatie aan de hand van suggesties, opinies en ideeën (Rai,
2012), zou het kunnen dat werknemers van Generatie Y meer actief gedrag naar
interne klanten op sociale media ten voordele van de organisatie zal vertonen.
Doordat Generatie Y sociale media heel frequent gebruiken en ermee opgegroeid
zijn (Ruth et al., 2013), kennen ze sociale media beter dan oudere generaties.
Volgens Pagani, Hofacker en Goldsmith (2011) leidt kennis van SNS tot meer
gebruik ervan. Het is dus mogelijk dat werknemers van Generatie Y door meer
kennis van sociale media, meer gedrag op sociale media zal vertonen ten voordele
van de organisatie.
Hypothese 4: Werknemers van Generatie Y vertonen meer gedrag op sociale media
ten voordele van de organisatie dan andere generaties.
OI kan leiden tot OCB bij werknemers (Schuh et al., 2012; Ashford et al., 2013;
Evans&Davis, 2014). Zo zagen Mael en Ashford (1992) dat leerlingen door OI hun
school meer ondersteunen door financiële bijdrage en aanbeveling, een voorbeeld
van OCB.
Sociale media zorgen per definitie voor zowel een tijds- als plaatsonafhankelijke
stroom van informatie, zowel door consumenten als werknemers (Peters et al.,
2013). Hierdoor maken sociale media het belangrijker om werknemers in het
‘verhaal’ van de organisatie mee te krijgen. Werknemers hebben namelijk een
grotere slagarm om bedrijven te maken of te kraken (Cravens&Goat, 2006; Rokka,
Karlsson, &Tienari., 2013). Het is met andere woorden belangrijk om OI bij
werknemers te bekomen, zodat ze OCB gaan vertonen op sociale media. Volgens
Chang , Tseng en Chen (2012) kan participatie via sociale media gezien worden als
een voorbeeld van online OCB. Hieruit kan afgeleid worden dat werknemers met een
hoge mate van OI, mogelijks meer gedrag op sociale media zullen stellen ten
voordele van de organisatie.
24
Hypothese 5: Een hogere mate van OI leidt tot meer gedragingen naar zowel
interne als externe klanten op sociale media ten voordele van de organisatie.
4. Onderzoeksmethode kwalitatief onderzoek 4.1 De steekproef
Voor dit online onderzoek werd eerst een pilootstudie gedaan met drie
correspondenten. Voor het uiteindelijke onderzoek werden 30 vragenlijsten verstuurd
via zowel mail als facebook, waarvan er 14 ingevuld werden. Alle correspondenten
behoren tot de werkende beroepsbevolking en hebben anoniem de online vragenlijst
volledig vrijwillig ingevuld.
4.2 Procedure
Voor het kwalitatief onderzoek is gebruik gemaakt van de kritieke incidentiemethode
(CIT-methode, waarbij CIT staat voor critical incident technique). Chell (1998)
definieerde de kritieke incidentiemethode als een kwalitatieve methode die via
vragen naar gebeurtenissen peilt die de correspondent heeft ervaren. Er wordt hierbij
gevraagd hoe hij op deze gebeurtenis heeft gereageerd en hoe hij deze heeft
waargenomen (cfr. Gremler, 2004). Het voordeel van deze techniek is dat het open
vragen zijn, die antwoorden genereren die voor de correspondent het meest relevant
zijn (Gremler, 2004). Via de kritieke incidentiemethode is nagegaan welke soort van
gedragingen werknemers op sociale media stellen in elk van de vier categorieën.
Hiervoor werden anoniem open vragen gesteld. Eerst werd een pilootstudie
uitgevoerd, waarna na aanpassing van de vragen het eerste onderzoek werd
uitgevoerd.
4.3 Pilootstudie
Eerst werd een pilootstudie gedaan met drie groepen vragen. De drie groepen
betroffen contact via sociale media met collega’s, organisatie en klanten. Een
bijvoorbeeld van de vragen met betrekking tot collega’s zijn weergegeven in tabel 4.
Analoog werd hetzelfde bevraagd over de organisatie en klanten. De volledige
vragenlijst is te vinden in bijlage 1.1.
25
Tabel 4: Vragen in verband met collega’s in pilootstudie kwalitatief onderzoek
Hebt u al eens collega's van het werk aangetroffen op sociale media (vb. Facebook,
Linkedin, Twitter, Blog, Youtube ...)? Denk aan een specifieke situatie. Op welke
manier gebeurde dit?
Wat zag u in die situatie en op welk sociaal media was dit?
Hoe heeft u op die situatie gereageerd?
4.4 Kwalitatief onderzoek
Vervolgens werden de vragen aangepast om meer gedetailleerde antwoorden te
krijgen. De aangepaste vragen omtrent collega’s zijn weergegeven in tabel 5. Met
betrekking tot de organisatie en klanten werd hetzelfde gedaan. De volledige
vragenlijst is te vinden in bijlage 1.1.
Tabel 5: Vragen in verband met collega’s in kwalitatief onderzoek
Bent u al eens met collega’s in aanraking gekomen, iets gezien of te weten
gekomen over collega’s via sociale media? (vb. Facebook, Linkedin, Twitter, Blog,
Youtube, ...)?
Denk aan een specifieke situatie. Beschrijf zo volledig mogelijk op welke manier u
met die collega (‘s) in aanraking kwam.
Op welk sociaal medium kwam u in aanraking met die collega (‘s)?
Welke collega(‘s) was (waren) dit?
Wat heeft er toe geleid dat u met die collega(’s) in aanraking kwam?
Hoe heeft u op die situatie gereageerd?
Op welke manier droeg deze situatie bij tot uw werk bij de organisatie waarbij u
werkt?
Aan de hand van de antwoorden op deze vragen, sociale media gedragingen
opgelijst in eerdere onderzoeken, de OCB-constructen en groepsdiscussie met
enkele sociale media gebruikers werden de items voor kwantitatief onderzoek
opgesteld.
26
5. Resultaten kwalitatief onderzoek Dertien van de 17 correspondenten (76 procent) kwamen in het verleden al in
contact met collega’s via sociale media. Allen gebruikten hierbij Facebook en 1
persoon ook Linkedin. Verschillende gedragingen kwamen naar voor. Zo
aanvaardden vier correspondenten een vriendschapsverzoek van collega’s en zocht
één een collega op om een verzoek te versturen. Verder stuurden drie personen
berichten naar collega’s om werk-gerelateerde informatie te bekomen, de relatie te
versterken of om af te spreken buiten de werkuren voor het werk. Ook hielden vijf
correspondenten profielen in de gaten van collega’s om erover te spreken tijdens de
werkuren (wat de werkrelatie bevordert) en werd inhoud, bijvoorbeeld statusupdates
en foto’s, ‘geliked’.
Zes van de 17 correspondenten (35 procent) zijn al via sociale media in aanraking
gekomen met de organisatie waarbij ze werken. Een persoon zag dat een collega
een evenement van de organisatie had gepromoot op zijn account en heeft dit
‘geliked’. Een andere zag dat zijn collega lid was van de fanpagina van de
organisatie waarbij ze werken en werd ook lid van de fanpagina. Verder bekeek
iemand een promotiefilmpje op het profiel van de organisatie waarbij hij werk. Een
ander werd uitgenodigd via een nieuwsbrief een blog te lezen en praatte hierover
met collega’s. De laatste heeft informatie over de organisatie in de media opgezocht
en er op positief op gereageerd.
Geen enkele van de correspondenten kwam naar eigen zeggen in contact met
klanten via sociale media.
Uit deze resultaten konden verschillende gedragingen afgeleid worden. Zo bleek
bijvoorbeeld dat sociale media kan worden gebruikt om met collega’s af te spreken
en om samen naar evenementen van/voor het werk te gaan. De verschillende
gedragingen werden vervolgens per categorie gerangschikt: actief gedrag ten
opzichte van interne klanten, passief gedrag ten opzichte van interne klanten, actief
gedrag ten opzichte van externe klanten en passief gedrag ten opzichte van externe
klanten. Zo werd “Ik gebruik sociale media om met collega’s te af te spreken om
samen naar evenementen van/voor het werk te gaan” geklasseerd in actief gedrag
27
ten opzichte van interne klanten. Daarenboven werden ook de gedragingen die
bleken uit de literatuur in de juiste categorie geplaatst en ten slotte deze uit een
kleine groepsdiscussie tussen gebruikers van sociale media, namelijk een professor,
een doctoraatstudent en een masterstudent.
Vervolgens werd per item gekeken of er geen variant in een ander kwadrant zou
passen. Zo werd ‘Ik ben lid van een fanpagina van de organisatie waarbij ik werk’ in
het kwadrant passief gedrag ten opzichte van interne klanten omgevormd tot ‘ik weet
welke klanten lid zijn van de fanpagina van de organisatie waarbij ik werk’ in het
kwadrant passief gedrag ten opzichte van externe klanten. ‘Als ik iets hoor over de
organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via sociale media’ in het kwadrant actief
gedrag ten opzichte van interne klanten werd dan ‘Als ik iets hoor over klanten bij de
organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via sociale media’ in het kwadrant actief
gedrag ten opzichte van externe klanten’. Op deze manier werd gepoogd om zo
volledig mogelijk te zijn.
Dit leidde tot een pool van items van sociale media gedragingen die gebruikt kunnen
worden voor een meetinstrument voor gedrag op sociale media bij de werknemers
van een organisatie.
6. Onderzoeksmethode kwantitatief onderzoek 6.1 De steekproef
Het kwantitatieve onderzoek bouwt voort op de resultaten van het eerste onderzoek.
Er werd eveneens gebruik gemaakt van een online onderzoek. 145 personen vulden
de vragenlijst in. 41 van hen, waarvan er 9 geen sociale media gebruiken, vulden de
vragenlijst onvolledig in en werden bijgevolg geëlimineerd. Uiteindelijk waren 104
deelnames bruikbaar voor de analyses, waarvan 37 mannen en 67 vrouwen. De
gemiddelde leeftijd van de weerhouden proefpersonen bedroeg 37,8 (SD 13,54) jaar.
Alle correspondenten behoren ook hier tot de werkende beroepsbevolking en hebben
anoniem de online vragenlijst volledig vrijwillig ingevuld. Zij werden of via facebook of
via persoonlijke mail gevraagd deel te nemen aan het onderzoek.
28
6.2 Procedure
De vragenlijst, waarvan een volledige versie is te vinden in bijlage 2, begon met een
korte introductietekst, waarna verschillende demografische en werk-gerelateerde
gegevens werden bevraagd. Vervolgens werd de mate van extraversie en OI
gemeten. Daarna verschenen de verschillende vragen omtrent gedrag op sociale
media. Eerst werd gedrag ten opzichte van interne klanten bevraagd en vervolgens
gedrag ten opzichte van externe klanten. Ten slotte werd bevraagd of de organisatie
waarbij de correspondent werkt, gebruik maakt van sociale media, welke deze dan
zijn en in welke mate. Op het einde van de vragenlijst werden de proefpersonen
bedankt.
6.2.1 Controle variabelen
Er werd gecontroleerd voor de leeftijd en het geslacht van een individu. Verder werd
gevraagd naar de tijd die de correspondent in de organisatie werkt en hoelang hij of
zij zijn of haar functie doet. Dit wordt verder benoemd als organisational tenure en
job tenure. Ook de extraversie aan de hand van de persoonlijkheidsschaal van
Gosling, Rentfrow en Swann Jr (2003) werd gemeten, met toegevoegde elementen
voor verduidelijking van Van Baelen, Larivière en Van Der Vurst (2013). Deze schaal
bestaat uit 4 items, waarbij de correspondent op een vijf-punten schaal moet
aangegeven in welke mate hij of zij akkoord gaat. Ten slotte werd de mate van het
gebruik van sociale media gevraagd van de persoon zelf en van de organisatie
waarbij hij of zij werkt. Meer bepaald werd de aanwezigheid van de organisatie op
sociale media bevraagd en in welke mate de organisatie achter het gebruik van
sociale media staat of extra stimuleert. Deze vormden de controle variabelen
aanwezigheid van de organisatie, achterstaan door de organisatie en stimulatie door
de organisatie.
6.2.2 OI
De mate van OI werd bevraagd aan de hand van de OI-schaal van Mael en Ashford
(1992). Er werd gebruik gemaakt van de Nederlandstalige versie uit de masterproef
van Inghelbrecht (2008). De correspondenten moesten op een 5-punten schaal
aangeven in welke mate ze akkoord of niet akkoord waren met 6 stellingen. Twee
van die stellingen zijn ‘Wanneer iemand de organisatie waarbij ik werk, bekritiseert,
voelt het aan als een persoonlijke belediging’ en ‘De successen van de organisatie
29
waarbij ik werk, zijn mijn successen.’ De volledige schaal is terug te vinden in bijlage
2. Deze schaal is al betrouwbaar gebleken in verschillende onderzoeken, zoals
bijvoorbeeld in de meta-analyse van Riketta et al. (2005).
6.2.3 Gedrag op sociale media
De items vloeien voort uit de onderzoeksvraag in het kwalitatieve onderzoek en zijn
verder deels gehaald uit reeds bestaande literatuur, een groepsdiscussie tussen
gebruikers van sociale media en uit vergelijkingen tussen de verschillende
kwadranten. Uit het kwalitatieve onderzoek werd bijvoorbeeld volgend item gehaald:
Ik voeg collega’s toe aan contacten op sociale media. Een voorbeeld vanuit de reeds
bestaande literatuur is ‘Ik gebruik sociale media om nieuw personeel te vinden.’ ‘In
mijn profiel staat werk-gerelateerde informatie (bv. Waar ik werk, welke functie ik
heb)’ werd toegevoegd na een groepsdiscussie. Na het verifiëren of elk van deze
items mits kleine aanpassing ook in de ander kwadrant zouden passen, werd
bijvoorbeeld ook ‘ik weet welke klanten lid zijn van de fanpagina van de organisatie
waarbij ik werk’ aan de vragenlijst toegevoegd. Voor alle items moesten
correspondenten aangeven in welke mate ze deze gedragingen toepassen op een
vijf-punten schaal, gaande van ‘nooit’ tot ‘altijd’.
6.2.4 Statistische analyse
Eerst werden met ‘summated scales’ constructen gevormd voor OI, extraversie en de
verschillende soorten gedrag op sociale media, namelijk actief intern gedrag, passief
intern gedrag, actief extern gedrag en passief extern gedrag. Van elk van deze
constructen werd nadien de betrouwbaarheid gemeten. Doordat de Cronbach’s
alpha’s hoog bleken voor alle vier de categorieën van gedrag op sociale media, werd
vervolgens naar dimensies binnen de constructen gezocht met een een exploratieve
factoranalyse. Nadien werd correlatie tussen de controle variabelen en OI,
extraversie en het gedrag op sociale media onderzocht aan de hand van de
Spearmans’ rho-test. Ten slotte werd de verklarende waarde van de verschillende
variabelen op elkaar met een stepwise lineaire regressie gemeten.
30
7. Resultaten kwantitatief onderzoek 7.1 Algemeen beschrijvende statistiek
Aan de hand van de algemeen beschrijvende statistiek kon afgeleid worden of de
werknemers uit deze steekproef een lagere mate van actief gedrag ten opzichte van
passief gedrag vertonen op sociale media. De gemiddelde waarden en het bereik
tussen de minimale en maximale waarden (te raadplegen in tabel 6) gaven aan dat
werknemers op sociale media minder actief intern gedrag vertonen ten opzichte van
passief intern gedrag. De gemiddelde waarde voor actief extern gedrag (1,73) ten
opzichte van de gemiddelde waarde voor passief extern gedrag (1,59) weerlegde
daarentegen deze hypothese voor gedrag naar externe klanten toe. Het bereik
tussen de minimale en maximale waarde toonde zich wel in de lijn van de hypothese,
met een range van 1 tot 4,23 voor actief extern gedrag ten opzichte van een range
van 1 tot 4,67 bij passief extern gedrag.
Tabel 6: Beschrijvende statistiek constructen OI, Extraversie, Actief intern gedrag,
Passief intern gedrag, Actief extern gedrag, Passief extern gedrag
Organisational identification Extraversie
Actief intern
gedrag
Passief intern
gedrag
Actief extern gedrag
Passief extern gedrag
Gemiddelde 3,05 3,49 2,02 2,41 1,73 1,59 SD 0,350 0,752 0,761 0,954 0,827 0,895 Minimum 2,00 1,75 1,00 1,00 1,00 1,00 Maximum 4,25 5,00 3,80 4,33 4,23 4,67 Cronbach Alpha 0,74 0,82 0,95 0,92 0,97 0,90
Na het verifiëren van de betrouwbaarheid van de verschillende constructen, bleken
de Cronbach Alpha waarden van alle vier de categorieën voor gebruik van sociale
media door werknemers heel hoog, met name tussen 0,90 en 0,97. Deze hoge
waarden kunnen ook verklaard worden door een hoog aantal items per construct.
7.2 Exploratieve factoranalyse
Aangezien de vier soorten sociale media gedrag veel items bevatten, werd een
exploratieve factoranalyse gedaan. Hierdoor kon bestudeerd worden of er dimensies
zijn die misschien in verder onderzoek onderzocht kunnen worden. In de rotated
31
component matrix zien we dat sommige items op meer dan één factor laden
(aangegeven met een sterretje in de tabellen). Hier wordt niet verder op in gegaan,
aangezien de factoranalyse als doel heeft dimensies te identificeren en niet zozeer
om elk item in detail te bestuderen.
7.2.1 Actief intern gedrag
Na het uitvoeren van een exploratieve factoranalyse bleken er voor actief intern
gedrag op sociale media bij werknemers duidelijk drie dimensies te onderscheiden,
welke samen 68,79 procent van de variantie verklaarden. De drie dimensies en in
welke mate elk item tot deze dimensies bijdraagt is weergegeven in tabel 7.
Dimensie één omvat het ‘liken’, ‘delen’, plaatsen of reageren van werk-gerelateerde
inhoud door collega’s of organisatie geplaatst en verklaarde 51,50 procent van de
variantie. Dimensie twee betreft eerder persoonlijke acties, zoals ‘liken’ van of
reageren op persoonlijke inhoud die collega’s toevoegen en vriendschapsverzoeken
van en voor collega’s. Deze dimensie verklaarde 9,90 procent van de variantie.
Dimensie drie is minder uitgesproken en gaat over het actief opzoeken van
informatie over (nieuwe) collega’s. De dimensie verklaarde maar 7,39 procent van de
variantie.
32
Tabel 7: Dimensies actief intern gedrag (* factorlading is niet voldoende groot ten
opzichte van andere dimensies)
Dimensie 1 2 3
Ik deel (‘share’) inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst 0,85 0,23 0,16
Ik plaats nieuwe ontwikkelingen uit het werkveld op het profiel van de organisatie 0,83 0,07 0,22
Ik plaats nieuwe ontwikkelingen uit het werkveld op mijn profiel 0,77 0,18 0,28 Ik deel (‘share’) werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale media plaatsten 0,77 0,34 0,20
Ik ‘like’ inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst
0,74 0,34 0,23
Ik reageer op inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst 0,72 0,26 0,34
*Ik reageer op werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale media plaatsten 0,68 0,50 0,24
*Als ik iets hoor over de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via sociale media 0,58 0,18 0,37
Ik doe collega’s een vriendschapsverzoek 0,29 0,83 0,08 Ik ‘like’ persoonlijke inhoud die collega’s op sociale media plaatsen 0,23 0,81 0,12
Ik voeg collega’s toe aan contacten op sociale media 0,26 0,80 0,18 Ik reageer op persoonlijke inhoud (vb reageren op foto’s, status-updates) die collega’s op sociale media plaatsten 0,20 0,74 0,16
*Ik gebruik sociale media om relaties met collega’s op het werk te bevorderen 0,17 0,72 0,40
*Ik ‘like’ werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale media plaatsen
0,61 0,65 0,18
*Ik gebruik sociale media om met collega’s af te spreken om samen naar evenementen van/voor het werk te gaan 0,08 0,55 0,36
Ik zoek via sociale media informatie op over potentieel nieuw personeel
0,33 0,13 0,83
Ik zoek de achtergrond van collega’s op via sociale media 0,11 0,31 0,76 Ik raad de organisatie waarbij ik werk, aan aan contacten op sociale media om er te werken
0,31 0,21 0,69
*Ik gebruik sociale media om nieuw personeel te vinden 0,41 0,10 0,66 *Ik deel (‘share’) persoonlijke inhoud die collega’s op sociale media plaatsten
0,30 0,40 0,53
33
7.2.2 Passief intern gedrag
Het uitvoeren van een exploratieve factoranalyse voor passief intern gedrag op
sociale media onderscheidde twee dimensies, welke samen 65,83 procent van de
variantie verklaarden. De twee dimensies met de weging van elk item zijn te vinden
in tabel 8. Dimensie één betreft het in het oog houden van werk-gerelateerde
informatie van collega’s of organisatie en verklaarde 56,17 procent van de variantie,
terwijl dimensie twee ook hier eerder persoonlijk is en slechts 9,65 procent van de
variantie verklaarde.
Tabel 8: Dimensies Passief intern gedrag (* factorlading is niet voldoende groot ten
opzichte van andere dimensies)
Dimensie
1 2 Ik hou profielen op sociale media in het oog om nieuwe ontwikkelingen uit het werkveld te ontdekken 0,87 0,16
Ik ben op de hoogte van welke informatie de organisatie waarbij ik werk, via sociale media overbrengt 0,86 0,24
Ik hou sociale media in het oog om geinformeerd te blijven over bruikbare informatie over het werkveld 0,86 0,22
Ik bekijk promotiefilmpjes dat de organisatie waarbij ik werk, op zijn webpagina plaatst 0,82 0,14
Wanneer ik via een nieuwsbrief van de organisatie waarbij ik werk, uitgenodigd word om een sociaal medium te bezoeken, doe ik dit
0,81 0,22
Ik hou de profielen waarop de organisatie waarbij ik werk, actief is, in het oog 0,80 0,38
*Als ik iets hoor over de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op op sociale media 0,69 0,46
*Ik ben lid van een fanpagina van de organisatie waarbij ik werk 0,66 0,36 *Ik heb collega’s als contact op sociale media via mijn organisatiesaccount 0,50 0,31
Ik heb collega’s als contact op sociale media via mijn persoonlijke account
0,03 0,84
Ik hou de profielen op sociale media van collega’s in het oog om collega’s beter te leren kennen en zo sterkere werkrelaties op te bouwen (vb statusupdate, foto’s, …)
0,39 0,75
In mijn profiel staat werkgerelateerde informatie (vb. waar ik werk, welke functie ik heb) 0,26 0,53
34
7.2.3 Actief extern gedrag
Voor actief extern gedrag op sociale media, leidde het uitvoeren van een
exploratieve factoranalyse tot het onderscheiden van twee dimensies, welke samen
74,12 procent van de variantie verklaarden. De eerste dimensie had, zoals te zien in
tabel 9, veel meer items ten opzichte van de tweede dimensie. Dimensie één mat
positieve acties die worden gesteld ten opzichte van klanten ten voordele van de
organisatie. Het verklaarde 66,70 procent van de variantie. Dimensie twee gaat over
het niet stellen van negatieve acties, die de organisatie, waarbij de werknemer werkt,
in een slecht daglicht kunnen stellen en verklaarde slechts 7,41 procent van de
variantie.
35
Tabel 9: Dimensies Actief extern gedrag (* factorlading is niet voldoende groot ten
opzichte van andere dimensies)
Dimensie
1 2 Ik gebruik sociale media om relaties met klanten te bevorderen 0,92 0,17 Ik voeg klanten toe aan contacten op sociale media 0,90 0,19 Ik gebruik sociale media om nieuwe klanten te vinden 0,89 0,14 Ik raad de organisatie waarbij ik werk, aan aan contacten op sociale media om van zijn producten en diensten gebruik te maken/ te kopen
0,87 0,28
Ik ‘like’ inhoud die klanten op sociale media plaatsen 0,86 0,27 Ik zoek via sociale media informatie op over potentieel nieuwe klanten 0,86 0,11 Ik reageer op inhoud die klanten op sociale media plaatsen 0,85 0,18 Ik reageer op reacties die klanten geven op inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst 0,85 0,20
Ik deel (‘share’) inhoud die klanten op sociale media plaatsen 0,82 0,29 Ik doe klanten een vriendschapsverzoek 0,82 0,15 Ik deel (‘share’) inhoud die collega’s over de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatsten om het te promoten bij vrienden 0,78 0,42
Ik raad contacten op sociale media aan om lid te worden van de fanpagina van de organisatie waarbij ik werk 0,78 0,37
*Ik deel (‘share’) informatie die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst om het te promoten bij vrienden
0,78 0,48
Als ik iets hoor over klanten bij de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via sociale media 0,76 0,16
Ik zoek de achtergrond van klanten op via sociale media 0,76 0,10 *Ik zeg op sociale media positieve dingen over de organisatie waarbij ik werk 0,72 0,52
Als ik iets hoor over concurrenten van de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via sociale media 0,71 0,21
*Ik ‘like‘ inhoud die collega’s over de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatsten om het te promoten bij vrienden
0,69 0,54
*Ik plaats reclameboodschappen van of persberichten over de organisatie waarbij ik werk, op mijn profiel 0,67 0,44
*Ik ‘like‘ inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaatst om het te promoten bij vrienden
0,65 0,56
Ik let er op dat ik geen negatieve informatie over de organisatie waarbij ik werk, op sociale media plaats 0,03 0,85
Ik klaag niet over werkgerelateerde problemen tegen contacten op sociale media 0,12 0,80
36
7.2.4 Passief extern gedrag
Het uitvoeren van een exploratieve factoranalyse voor passief extern gedrag op
sociale media door werknemers toonde geen afzonderlijk dimensies aan.
7.3 Vergelijking Generatie Y met oudere generaties
De steekproef bestond uit 53 personen uit Generatie Y en 50 personen uit oudere
generaties. De gemiddelde waarden en standaard deviaties, weergegeven in tabel 7,
gaven aan dat werknemers van Generatie Y minder gedragingen op sociale media
vertonen dan oudere generaties. De mate van identificatie met de organisatie
verschilde daarentegen bijna niet.
Tabel 10: Gemiddelde en SD voor OI, Actief intern gedrag, Passief intern gedrag,
Actief extern gedrag en passief extern gedrag bij Generatie Y en oudere generaties
Organisational
identification
Actief
intern
gedrag
Passief
intern
gedrag
Actief
extern
gedrag
Passief
extern
gedrag
Gemiddelde Gen Y 3,06 1,88 2,31 1,48 1,29
Ouder 3,03 2,16 2,52 1,99 1,92
SD Gen Y 0,349 0,582 0,882 0,568 0,560
Ouder 0,351 0,900 1,029 0,981 1,067
De Mann-Whitney U-test toonde voor actief extern gedrag (p=0,01) en passief extern
gedrag (p<0,01) significante verschillen tussen Generatie Y en oudere generaties.
Werknemers van Generatie Y vertoonden met andere woorden minder gedrag naar
externe klanten toe op sociale media dan oudere generaties. Voor OI, actief intern
gedrag en passief intern gedrag werden echter geen significante verschillen (p>0,05)
tussen werknemers van Generatie Y en werknemers van oudere generaties
aangetoond.
7.4 Correlatie
Alle soorten gedragingen op sociale media correleerden statistisch sterk significant
met elkaar in positieve zin. Actief intern gedrag correleerde met passief intern gedrag
(r=0,82; p<0,01), actief extern gedrag (r=0,72; p<0,01) en passief extern gedrag
37
(r=0,59; p<0,01). Passief intern gedrag correleerde met actief extern gedrag (r=0,73;
p<0,01) en passief extern gedrag (r=0,66; p<0,01). Actief extern gedrag correleerde
ten slotte met passief extern gedrag (r=0,81; p<0,01). Hoe meer een werknemer één
soort gedrag op sociale media stelde, hoe meer hij ook de andere soorten
gedragingen stelde. Geen enkele van de gedragingen (-0,11≤r≤-0,04; p>0,05), noch
generatie (r=-0,05; p>0,05) correleerde met OI. Verder correleerde generatie niet met
actief en passief intern gedrag (r=0,10; p>0,05), maar wel statistisch significant
positief met actief (r=0,26; p<0,01) en passief (r=0,32; p<0,01) extern gedrag. Ook
extraversie correleerde niet met actief (r=0,06; p>0,05) en passief (r=0,03; p>0,05)
intern gedrag, en met actief extern gedrag (r=0,10; p>0,05), maar wel met passief
extern gedrag (r=0,23; p<0,05). Hoe extraverter de werknemer, hoe meer passief
extern gedrag hij stelde.
Verder waren alle vier de gedragingen positief statistisch significant gecorreleerd met
stimulatie door de organisatie: actief intern gedrag (r=0,32; p<0,01), passief intern
gedrag (r=0,39; p<0,01), actief extern gedrag (r=0,30; p<0,01) en passief extern
gedrag (r=0,25; p<0,01). Ook het achterstaan van de organisatie correleerde
significant positief met alle gedragingen op sociale media van de werknemer: actief
intern gedrag (r=0,35; p<0,01), passief intern gedrag (r=0,47; p<0,01), actief extern
gedrag (r=0,38; p<0,01) en passief extern gedrag (r=0,38; p<0,01). De aanwezigheid
daarentegen correleerde negatief statistisch significant met de vier soorten
gedragingen van werknemers op sociale media: actief intern gedrag (r=-0,33;
p<0,01), passief intern gedrag (r=-0,44; p<0,01), actief extern gedrag (r=-0,28;
p<0,01) en passief extern gedrag (r=-0,30; p<0,01). Enerzijds hoe meer organisaties
achter het gebruik van sociale media bij hun werknemers stonden en hoe meer ze dit
gebruik stimuleerden, hoe meer werknemers gedragingen ten voordele van de
organisatie stelden. Anderzijds hoe meer organisaties aanwezig waren op sociale
media, hoe minder werknemers gedragingen ten voordele van de organisatie
vertoonden.
38
Tabel 11: Spearman Correlatietabel (*correlatie is significant met p< 0,05 en
**correlatie is significant met p< 0,01)
39
Tabel 11: Spearman Correlatietabel (*correlatie is significant met p< 0,05 en
**correlatie is significant met p< 0,01)
40
7.5 Stepwise lineaire regressieanalyse
Aan de hand van de stepwise lineaire regressie werd nagegaan welke variabelen de
verschillende soorten gedragingen op sociale media door werknemers ten voordele
van organisatie bepaalden. De onderzochte variabelen zijn weergegeven in tabel 12.
Tabel 12: Variabelen in stepwise lineaire regressieanalyse voor alle gedragingen op
sociale media
Leeftijd
Generatie
Geslacht
Opleidingsniveau
Organisational tenure
Job tenure
Fulltime/Parttime
Organisational identification
Extraversie
Aanwezigheid organisatie
Achterstaan van organisatie
Stimulatie door organisatie
7.5.1 Actief intern gedrag
Actief intern gedrag werd voor 14,6 procent verklaard door stimulatie door de
organisatie (β=0,394; p< 0,01). Het gedrag kon daarbij voor 22,9 procent verklaard
worden door zowel stimulatie van de organisatie (β=0,360; p< 0,01) en geslacht (β=-
0,301; p=0,01). De resultaten zijn terug te vinden in tabel 13.
Tabel 13: Stepwise lineaire regressieanalyse voor actief intern gedrag
Model voor actief intern gedrag Adjusted R2 β Significantieniveau
1 Stimulatie door de organisatie 0,146 0,394 p< 0,01
2 Stimulatie door de organisatie 0,229
0,360 p< 0,01
Geslacht -0,301 p=0,01
41
7.5.2 Passief intern gedrag
Passief intern gedrag werd voor 20,1 procent verklaard door aanwezigheid van de
organisatie (β=-0,458; p< 0,01). Verder kon het gedrag voor 24,1 procent verklaard
worden door zowel aanwezigheid van de organisatie (β=-0,294; p=0,01) en het
achterstaan van de organisatie (β=0,272; p=0,02). De resultaten zijn terug te vinden
in tabel 14.
Tabel 14: Stepwise lineaire regressieanalyse voor passief intern gedrag
Model voor passief intern gedrag Adjusted R2 β Significantieniveau
1 Aanwezigheid van de organisatie 0,201 -0,458 p< 0,01
2 Aanwezigheid van de organisatie 0,241
-0,294 p=0,01
Achterstaan van de organisatie 0,272 p=0,02
7.5.3 Actief extern gedrag
Actief extern gedrag werd voor 16,7 procent verklaard door het geslacht van de
werknemer (β=-0,419; p< 0,01). Het gedrag kon verder voor 29,9 procent verklaard
worden door zowel geslacht (β=-0,377; p< 0,01) en stimulatie van de organisatie
(β=0,375; p< 0,01). Ten slotte kon actief extern gedrag zelfs voor 32,9 procent
verklaard worden door geslacht (β=-0,360; p< 0,01), stimulatie door de organisatie
(β=0,372; p< 0,01) en extraversie (β=0,191; p=0,03) samen. De samenvattende tabel
van deze resultaten is terug te vinden in tabel 15.
Tabel 15: Stepwise lineaire regressieanalyse voor actief extern gedrag
Model voor actief extern gedrag Adjusted R2 β Significantieniveau
1 Geslacht 0,167 -0,419 p< 0,01
2 Geslacht 0,299
-0,377 p< 0,01
Stimulatie door de organisatie 0,375 p< 0,01
3 Geslacht
0,329
-0,360 p< 0,01
Stimulatie door de organisatie 0,372 p< 0,01
Extraversie 0,191 p=0,03
42
7.5.4 Passief extern gedrag
Passief extern gedrag werd voor 17,8 procent verklaard door het geslacht van de
werknemer (β=-0,432; p< 0,01). Het gedrag kon verder voor 29,5 procent verklaard
worden door zowel geslacht (β=-0,392; p< 0,01) en stimulatie van de organisatie
(β=0,354; p< 0,01). Ook kon actief extern gedrag voor 33,7 procent verklaard worden
door geslacht (β=-0,373; p< 0,01), stimulatie van de organisatie (β=0,350; p< 0,01)
en extraversie (β=0,220; p=0,01) samen. Ten slotte kon het gedrag voor 35,8 procent
verklaard worden door geslacht (β=-0,326; p< 0,01), stimulatie van de organisatie
(β=0,339; p< 0,01), extraversie (β=0,181; p=0,03) en generatie (β=0,177; p<0,05).
Deze resultaten zijn terug te vinden in tabel 16.
Tabel 16: Stepwise lineaire regressieanalyse voor passief extern gedrag
Model voor passief extern gedrag Adjusted R2 β Significantieniveau
1 Geslacht 0,178 -0,432 p< 0,01
2 Geslacht 0,295
-0,392 p< 0,01
Stimulatie door de organisatie 0,354 p< 0,01
3 Geslacht
0,337
-0,373 p< 0,01
Stimulatie door de organisatie 0,350 p< 0,01
Extraversie 0,220 p=0,01
4 Geslacht
0,358
-0,326 p< 0,01
Stimulatie door de organisatie 0,339 p< 0,01
Extraversie 0,181 p=0,03
Generatie 0,177 p<0,05
43
8. Algemene bespreking van de resultaten 8.1 Kwalitatief onderzoek
Het kwalitatief onderzoek is uitgevoerd naar aanleiding van volgende
onderzoeksvraag: welke gedragingen stellen werknemers op sociale media ten
opzichte van collega’s en de organisatie waarbij ze werken en ten opzichte van
klanten? Deze gedragingen werden bevraagd via de kritieke incidentiemethode. Dit
onderzoek werd aangevuld met gedragingen uit de literatuur, een groepsdiscussie
tussen gebruikers en items gevormd uit vergelijking tussen de verschillende soorten
gedragingen die naar voor kwamen. De gedragingen konden opgedeeld worden in
vier soorten, namelijk actief gedrag ten opzichte van organisatie en collega’s, passief
gedrag ten opzichte van organisatie en collega’s, actief gedrag ten opzichte van
externe klanten en passief gedrag ten opzichte van externe klanten. Deze vormen de
vier kwadranten actief intern gedrag, passief intern gedrag, actief extern gedrag en
passief extern gedrag. De kwadranten met behorende items wordt ten slotte gebruikt
als meetinstrument voor gedrag van werknemers op sociale media ten voordele van
de organisatie in het kwantitatief onderzoek.
In het kwalitatieve onderzoek gaf 76 procent van de correspondenten een voorbeeld
van gedrag ten opzichte van hun collega’s. Daarentegen herinnerde slechts 35
procent zich gedrag op sociale media ten opzichte van de organisatie waarbij ze
werken. Gedrag ten opzichte van klanten kwam bij de bevraagde correspondenten
zelfs helemaal niet voor. Het gedrag van werknemers op sociale media naar interne
klanten (waartoe collega’s en de organisatie behoren) zou met andere woorden meer
voorkomen dan gedrag naar externe klanten. Het is mogelijk dat de correspondenten
wel gedrag op sociale media stellen naar externe klanten toe, maar dat dit zo weinig
voorvalt, dat ze geen onmiddellijk voorbeeld kunnen geven. De kritieke incidentie
methode steunt immers op herinneringen van de bevraagden (Gremler, 2004).
Het is mogelijk dat de mate van gedrag op sociale media naar externe klanten
afhankelijk is van het contact tussen de bevraagde en externe klanten. Dit contact is
grotendeels bepaald door het beroep van de bevraagde. Zo omvat de steekproef
zowel zelfstandigen als werknemers in dienstverband. Het is mogelijk dat bij
bevraging van personen met zelfstandige beroepen, gedrag naar externe klanten op
44
sociale media juist wel veel voorkomt, omdat zij zelf verantwoordelijk zijn voor hun
klantenbestand. Zelfstandigen hebben misschien vaker een persoonlijker en dieper
contact met hun klanten. Dit zou kunnen leiden tot een lagere drempel naar meer
gedragingen naar externe klanten toe, in tegenstelling tot personen zonder
persoonlijk contact met klanten. Werknemers in dienstverband hebben misschien
vaker diepere relaties met collega’s (interne klanten) dan externe klanten, omdat zij
voortdurend met hen moeten samenwerken. Dit zou kunnen resulteren in meer
gedrag naar interne klanten toe ten opzichte van zelfstandigen. In dienstverband
hebben front-office medewerkers meer contact met klanten dan back-office
medewerkers (Shostack, 1982), wat tot een grotere mate van gedrag op sociale
media naar externe klanten zou kunnen leiden. Verder kan de mate van gedrag naar
externe klanten afhankelijk zijn van de organisatie waarbij men werkt. Het aantal
klanten kan hierbij een bepalende factor zijn: heeft de organisatie veel klanten, zoals
B2C, of eerder weinig klanten, in een B2B omgeving. In een B2B omgeving kan er
een diepere en persoonlijkere relatie ontstaan tussen de organisatie met zijn
werknemers die voor het contact instaan enerzijds en de externe klant anderzijds,
ten opzichte van een B2C omgeving.
Ook is de ondervraagde groep niet groot, waardoor de resultaten anders kunnen zijn
bij een grotere onderzoeksgroep. Zo is het aangewezen gedrag naar externe klanten
toe toch bij de meetschaal te betrekken voor het kwantitatief onderzoek.
8.2 Kwantitatief onderzoek
Analyse van de betrouwbaarheid van de constructen OI en extraversie geven een
goede betrouwbaarheid van respectievelijk 0,74 en 0,82. Mael en Ashford (1992)
bekwamen voor hun schaal een betrouwbaarheid van 0,87. Inghelbrecht (2008)
bekwam eveneens een Cronbach alpha van 0,74 met de Nederlandse vertaling van
de schaal. De betrouwbaarheid van de gemaakte constructen is heel hoog met 0,95
voor actief gedrag en 0,92 voor passief gedrag naar collega’s en organisatie toe en
0,97 voor actief gedrag en 0,90 voor passief gedrag naar externe klanten toe.
Volgens Streiner (2003) is de Cronbach alpha maximaal 0,90 voor een betrouwbaar
construct. De hoge Cronbach alpha kan te wijten zijn aan het hoge aantal items
(Tavakol&Dennick, 2011).
45
Factoranalyse gaat na of er verschillende dimensies zijn in het gedrag op sociale
media van werknemers. Het construct actief intern gedrag, met andere woorden
gedrag ten opzichte van organisatie en collega’s, blijkt uit drie dimensies te bestaan.
De eerste dimensie omvat acties met werk-gerelateerde inhoud. Het zijn met andere
woorden een soort van high level acties, acties met betrekking tot de organisatie en
het werkveld in het algemeen. Deze dimensie verklaart 51,50 procent van de
variantie en bepaald dus voor meer dan de helft de variantie in actief intern gedrag
op sociale media door werknemers. De tweede dimensie daarentegen gaat eerder
over persoonlijke acties, acties met betrekking tot collega’s onderling. Deze items
verklaren slechts 9,90 procent van de variantie. De eerste dimensie lijkt dus een
hoger niveau dan dimensie twee. De laatste dimensie gaat over het actief opzoeken
van informatie en verklaart 7,39 procent van de variantie.
De factoranalyse voor passief gedrag van werknemers naar organisatie en collega’s
op sociale media leidt tot gelijkaardige resultaten als bij het actieve gedrag. Het
construct bevat twee dimensies. De eerste dimensie omslaat acties met betrekking
tot de organisatie en het werkveld in het algemeen en dimensie twee omvat acties
met betrekking tot collega’s. De eerste dimensie verklaart 56,17 procent en tweede
9,65 procent van de variantie. Vergelijkbaar met actief gedrag naar organisatie en
collega’s toe, bepaalt het gedrag naar organisatie en werkveld toe het meest van de
variantie in passief gedrag naar interne klanten op sociale media door werknemers.
In beide constructen van intern gedrag op sociale media heeft een groot aantal items
betrekking op organisatie of het werkveld. De andere items in beide constructen
hebben eerder betrekking op collega’s, de mensen in de organisatie. Het opduiken
van deze twee dimensies is mogelijks te verklaren door het feit dat de organisatie als
entiteit verderaf is van de werknemer dan collega’s. Daardoor zal de werknemer zich
dus anders op sociale media gaan gedragen. Hieruit kan geconcludeerd worden dat
er misschien een opsplitsing nodig is tussen interne klant organisatie en interne klant
collega. Het zou nuttig kunnen zijn de meetschaal te onderzoeken met opsplitsing in
zes soorten gedragingen. Dit kan mogelijks tot andere resultaten leiden, omdat meer
informatie bekomen zal worden. Nu is er waarschijnlijk veel informatie verloren door
beide samen te nemen. In het construct actief intern gedrag heeft de laatste
dimensie (over informatie opzoeken) niet veel items en een lage verklarende waarde.
46
Hierdoor voegt deze dimensie niet veel meer toe aan de meetschaal en kan dus
mogelijks weggelaten worden.
Actief gedrag op sociale media ten opzichte van externe klanten bestaat uit 2
dimensies. De eerste dimensie meet positieve acties die worden gesteld ten opzichte
van klanten ten voordele van de organisatie. Het verklaart 66,70% van de variantie.
Dimensie 2 gaat over het niet stellen van negatieve acties die de organisatie waarbij
de werknemer werkt, in een slecht daglicht kunnen stellen en verklaart slechts 7,41%
van de variantie. De grotere verklarende waarde van de eerste dimensie is mogelijks
te wijten aan het grotere aantal items ten opzichte van de tweede dimensie.
Passief gedrag naar externe klanten toe bevat geen extra dimensies en heeft een
betrouwbaarheid van 0,90. Wanneer rekening wordt gehouden van een maximale
Cronbach alpha van 0,90 voor betrouwbaarheid van de meting, kan gesteld worden
dat dit construct gebruikt kan worden in onderzoek om passief gedrag op sociale
media van werknemers naar externe klanten toe te meten.
Hypothese 1 stelt dat werknemers minder actief dan passief gedrag ten voordele van
de organisatie vertonen op sociale media. Deze hypothese wordt enkel bevestigd
voor gedrag op sociale media van werknemers naar collega’s en organisatie toe.
Voor gedrag op sociale media naar externe klanten toe geldt de hypothese niet. In
overeenstemming met eerdere onderzoeken (Heinonen, 2011) vertonen werknemers
minder actief dan passief gedrag op sociale media ten opzichte van collega’s en
organisatie. Actief gedrag op sociale media naar externe klanten toe komt
daarentegen meer voor dan passief gedrag op sociale media naar externe klanten
toe bij werknemers. Mogelijks kan gesteld worden dat als werknemers gedrag naar
klanten toe stellen, dit eerder actief dan passief doen. Het is wel zo dat de uitersten
tussen werknemers bij actief gedrag kleiner zijn dan bij passief gedrag. Al is dit
waarschijnlijk erg afhankelijk van de steekproef.
Het valt op dat er een sterke correlatie (p<0,01; 0,66≤r≤0,82) bestaat tussen de
verschillende gedragingen zelf. Als een persoon met andere woorden een bepaald
soort gedrag vertoont, zal deze ook de andere soorten gedrag meer vertonen. Dit is
in tegenstelling met Schlosser (2005) en een paar andere onderzoekers welke
47
opperden dat personen of actief of passief gedrag vertonen op sociale media (cf.
Correa, Winsley, &de Zúñiga, 2010)
Als gekeken wordt naar gedrag op sociale media naar collega’s en organisatie toe
ten opzichte van gedrag naar externe klanten toe, valt op dat het gemiddeld gedrag
naar externe klanten toe valt tussen ‘nooit’ en ‘af en toe’ en het gemiddeld gedrag
naar collega’s of organisatie toe tussen ‘af ten toe’ en ‘soms’. De gegeven
antwoorden van correspondenten voor de verschillende soorten gedragingen op
sociale media gaan echter van ‘nooit’ tot ‘altijd’. De mate van het stellen van gedrag
op sociale media door werknemers kan met andere woorden sterk verschillen van
persoon tot persoon, maar het merendeel van de werknemers stelt dit slechts in
beperkte mate. Daarenboven valt gedrag naar externe klanten toe minder voor dan
gedrag naar collega’s en organisatie toe.
Ondanks de afwezigheid van voorbeelden voor gedrag op sociale media naar
externe klanten toe, bleek dit in het kwantitatieve onderzoek dus wel voor te vallen.
Zoals eerder vermeld, komt gedrag op sociale media ten opzichte van externe
klanten niet vaak voor, wat de afwezigheid van voorbeelden in het kwalitatieve
onderzoek kan verklaren. De correspondenten die het gedrag wel stelden,
herinnerden zich het gedrag namelijk niet tijdens de bevraging.
Volgens hypothese 2 gaan extravertere werknemers meer gedragingen ten opzichte
van interne en externe klanten op sociale media stellen ten voordele van de
organisatie. Deze hypothese geldt enkel voor extern gedrag op sociale media naar
klanten toe. Zowel actief (β= 0,191; p=0,03) als passief (β= 0,220; p=0,01) gedrag op
sociale media ten opzichte van externe klanten wordt bepaald door extraversie. Het
onderzoek toonde enkel een zeer zwakke positieve correlatie (r= 0,23; p< 0,05)
tussen extraversie en passief gedrag van werknemers op sociale media naar externe
klanten toe. Een mogelijke verklaring voor deze bevindingen zou het verschil in
drempel naar collega’s en organisatie toe ten opzichte van klanten kunnen zijn. De
drempel in gedrag naar klanten toe is mogelijks veel groter dan naar collega’s en
organisatie, omdat werknemers voortdurend met collega’s samenwerken in de
organisatie. Extravertere mensen hebben waarschijnlijk minder moeite met die
drempel in gedrag op sociale media naar klanten toe. De drempel naar collega’s en
48
organisatie is lager, waardoor het gedrag op sociale media van werknemers naar
collega’s en organisatie toe niet bepaald wordt door de mate van extraversie.
Hypothese 3 stelt dat werknemers van Generatie Y een hogere mate van OI
vertonen dan andere generaties. Deze hypothese wordt niet bevestigd. OI verschilt
niet significant (p>0,05) tussen werknemers van Generatie Y en werknemers van
oudere generaties. Generatie Y probeert tot de organisatie bij te dragen aan de hand
van suggesties, opinies en ideeën (Rai, 2012), maar dit wil dus niet zeggen dat ze
zich meer identificeert met de organisatie dan oudere generaties. Misschien wil
generatie Y eerder bijdragen uit eigen gewin, om hun positie in het bedrijf te
verbeteren. Generatie Y wil namelijk voortdurend leren en groeien in de organisatie
(Eisner, 2005).
Volgens hypothese 4 vertonen werknemers van Generatie Y meer gedrag op sociale
media ten voordele van de organisatie dan andere generaties. Deze hypothese wordt
echter niet bevestigd. Gedrag van werknemers op sociale media naar collega’s en
organisatie toe verschilt niet significant (p>0,05) tussen werknemers van Generatie Y
en werknemers van oudere generaties. Gedrag naar externe klanten toe
daarentegen toonde wel significante verschillen (p≤0,01) tussen Generatie Y en
oudere generaties. Werknemers van Generatie Y vertoonden minder gedrag ten
opzichte van externe klanten op sociale media dan oudere generaties. Het zou
kunnen dat oudere generaties sociale media eerder vanuit de organisatie waarbij ze
werken hebben leren kennen via een opleiding, terwijl van Generatie Y verondersteld
wordt dit te kunnen en al te gebruiken. Zo hebben oudere generaties bijvoorbeeld
een opleiding gehad om met externe klanten contacten te onderhouden via sociale
media. Zodoende zien oudere generatie sociale media misschien meer als een tool
voor het werk. Generatie Y gebruikt sociale media al langer en heeft de gewoonte
sociale media voor persoonlijke doeleinden te gebruiken. Verder is het mogelijk dat
oudere generaties meer in senior posities vertoeven. Hierdoor begrijpen zij misschien
meer dat gedrag naar externe klanten toe heel belangrijk is en hebben ze meer
verantwoordelijkheid ten opzichte van externe klanten.
Hypothese 5 stelt dat een hogere mate van OI leidt tot meer van alle vier de soorten
gedragingen op sociale media ten voordele van de organisatie. Deze wordt echter
49
niet bevestigd. Er bestaat geen correlatie (-0,11≤r≤-0,04; p>0,05) tussen gedrag op
sociale media door werknemers ten voordele van de organisatie en OI. Misschien
mag dan ook niet aangenomen worden dat het gedrag van werknemers op sociale
media ten voordele van de organisatie OCB gedrag bevat. Participatie, welke met
zijn vijf componenten (berichten beantwoorden, het delen van werk-gerelateerde
kennis en ervaring, problemen oplossen, interactie met collega’s en het opzoeken
van informatie via sociale media) deel uitmaakt van de meetschaal, kan volgens
Chang , Tseng en Chen (2012) gezien worden als een voorbeeld van online OCB.
Misschien ervaren werknemers gedrag op sociale media eerder als verplicht door de
organisatie.
Het onderzoek toonde echter wel een zeer zwakke positieve correlatie tussen tijd in
de organisatie (‘organisational tenure’) en zowel actief (r= 0,22; p< 0,05) als passief
(r=0,33; p< 0,01) gedrag op sociale media naar klanten toe. Hoe langer een persoon
in een organisatie zit, hoe meer hij zich identificeert met die organisatie
(Ashford&Mael, 1989). Toch bestaat er in dit onderzoek geen correlatie tussen OI en
gedrag op sociale media door werknemers.
Het is opmerkelijk dat hoe meer werknemers alle soorten gedragingen op sociale
media vertonen, hoe meer de organisatie het gebruik van sociale media stimuleert
(0,25≤r≤0,39; p<0,01). Stimulatie van het gebruik van sociale media door de
organisatie is zelfs de oorzaak van actief gedrag naar collega’s, organisatie en het
werkveld toe en ook naar zowel actief als passief gedrag naar externe klanten toe
ten voordele van de organisatie. Door stimulatie van de organisatie kunnen met
andere woorden de meeste gedragingen op sociale media door werknemers, waar
de organisatie voordeel bij heeft, extra opgewekt worden.
Ook het achter het gebruik van sociale media staan door de organisatie correleert
positief met alle vier de soorten gedragingen: actief gedrag naar collega’s, de
organisatie en het werkveld (r=0,35; p<0,01), passief gedrag naar collega’s, de
organisatie en het werkveld (r=0,47; p<0,01), actief gedrag naar externe klanten
(r=0,38; p<0,01) en passief gedrag naar externe klanten (r=0,38; p<0,01). In de
regressieanalyse is er enkel een heel zwak oorzakelijk verband (β=0,272; p= 0,02)
tussen het achter het gebruik van sociale media staan door de organisatie en passief
50
gedrag van werknemers op sociale media ten opzichte van collega’s, de organisatie
en het werkveld. Waarschijnlijk heeft dit te maken met de iets hogere
correlatiecoëfficiënt ten opzichte van de andere. Hoe meer een organisatie achter het
gebruik van sociale media staat, hoe meer werknemers gedrag op sociale media ten
voordele van de organisatie vertonen. Doordat de organisatie achter het gebruik van
sociale media staat, voelen werknemers zich gesteund vanuit de organisatie,
waardoor ze meer gedrag op sociale media zullen vertonen ten voordele van de
organisatie. Door dit gevoel van steun ligt de drempel om tot dit gedrag over te gaan
misschien lager dan zonder steun van de organisatie.
Aanwezigheid van de organisatie op sociale media correleert daarentegen zwak in
negatieve zin met alle vier de soorten gedrag van werknemers op sociale media:
actief gedrag naar collega’s, de organisatie en het werkveld (r=-0,33; p<0,01),
passief gedrag naar collega’s, de organisatie en het werkveld (r=-0,44; p<0,01),
actief gedrag naar externe klanten (r=-0,28; p<0,01) en passief gedrag naar externe
klanten (r=-0,30; p<0,01). Ook hier komt enkel bij passief gedrag van werknemers op
sociale media ten opzichte van collega’s, de organisatie en het werkveld (β=-0,458;
p< 0,01) de aanwezigheid van de organisatie als bepalende factor naar voor in de
regressieanalyse. Dit heeft waarschijnlijk te maken met de iets hogere
correlatiecoëfficiënt ten opzichte van de andere. Hoe meer een organisatie aanwezig
is op sociale media, hoe minder werknemers gedrag op sociale media ten voordele
van de organisatie vertonen. Mogelijks is dit te wijten aan terughoudendheid door
schrik om door de organisatie in de gaten te worden gehouden of op zijn gedrag
aangesproken te worden op het werk door de organisatie zelf of collega’s. Ook
kunnen werknemers misschien de indruk krijgen druk te voelen van de organisatie
om gedrag op sociale media ten voordele van de organisatie te vertonen.
Het is dus duidelijk dat het gedrag van de organisatie zelf naar sociale media toe,
een deel van het gedrag van hun werknemers op sociale media in de hand heeft.
Aangezien werknemers de reputatie van een organisatie kunnen bepalen
(Cravens&Goat, 2006; Rokka, Karlsson, &Tienari., 2013), heeft de organisatie
zodoende hun reputatie ten dele zelf in de hand.
51
Verder is het opmerkelijk dat mannelijke werknemers meer gedrag op sociale media
vertonen dan vrouwelijke. Vorig onderzoek van Kim, Sin en Tsai (2014) toonde
hetzelfde resultaat aan voor het zoeken naar informatie bij de meeste sociale media
sites. Dit is een onderdeel van het gedrag op sociale media door werknemers. Ook
het delen van informatie behoort daarbij. Osatuyi (2013) merkte dat mannen veel
meer informatie delen dan vrouwen.
9. Discussie 9.1 Algemene bevindingen
Het doel van deze masterproef is de ontwikkeling van een meetinstrument voor
gedrag op sociale media ten voordele van de organisatie bij werknemers, aangezien
dit gedrag verwacht werd een gevolg te zijn van OI. In tegenstelling tot deze
verwachting werd het gedrag op sociale media bij werknemers niet bepaald door OI
bij diezelfde werknemers. Het onderzoek splitste het gedrag op sociale media in vier
soorten, namelijk actief intern gedrag, passief intern gedrag, actief extern gedrag en
passief extern gedrag. Op basis van de resultaten kon besloten worden dat een
opsplitsing in zes soorten misschien beter is, namelijk actief intern organisatie
gedrag, passief intern organisatie gedrag, actief intern collega gedrag, passief intern
collega gedrag, actief extern gedrag en passief extern gedrag. Uiteindelijk bleek
gedrag op sociale media door werknemers ten voordele van de organisatie bepaald
te worden door het geslacht van de werknemer en stimulatie van het gebruik van
sociale media door de organisatie zelf, met uitzondering van passief gedrag naar het
collega’s, de organisatie en het werkveld toe. Gedrag naar externe klanten toe werd
naast geslacht en stimulatie door de organisatie ook bepaald door extraversie. De
organisatie heeft meer kans dat hun werknemers positieve gedragingen naar klanten
stellen, wanneer hun werknemers extraverte mannen zijn en zij zelf hun werknemers
stimuleren om sociale media te gebruiken. Werknemers van Generatie Y vertoonden
minder gedrag ten voordele van de organisatie ten opzichte van externe klanten op
sociale media dan oudere generaties. Beide groepen vertoonden dan weer een
gelijke mate van gedrag ten opzichte van collega’s en de organisatie zelf. Ondanks
het opgroeien met sociale media, lijkt de organisatie geen voordeel te doen met
werknemers van Generatie Y. De organisatie lijkt juist meer kans te hebben op
52
positieve gedragingen op sociale media naar klanten toe met werknemers van
oudere generaties.
9.2 Implicaties voor het werkveld
Uit het onderzoek blijkt dat de mate van gedragingen op sociale media door
werknemers ten voordele van de organisatie bepaald wordt door de mate van
stimulatie door de organisatie. Het is dus van belang dat organisaties hun
werknemers aanmoedigen om sociale media te gebruiken. Stimulatie kan namelijk
zorgen dat werknemers meer actieve en passieve gedragingen ten opzichte van het
collega’s, de organisatie, het werkveld en externe klanten gaan stellen ten voordele
van de organisatie. Deze gedragingen komen de reputatie van de organisatie ten
goede: mensen hebben op sociale media immers een belangrijke invloed op de
reputatie van een organisatie (Vollenbroek, de Vries, &Constantinides, 2013). Verder
helpen actieve gedragingen ten opzichte van externe klanten een merk te versterken,
doordat interacties met consumenten worden aangegaan (Van Doorn et al., 2010;
Verhoef et al., 2010). De organisatie is voor het stellen van deze gedragingen zelfs
beter niet aanwezig te zijn op sociale media. Zo kunnen collega’s met elkaar
bijvoorbeeld communiceren zonder controle van de organisatie. In dit onderzoek
zorgt aanwezigheid van de organisatie juist voor minder gedragingen op sociale
media door werknemers. De verdere ontwikkeling van een meetinstrument kan
organisaties inzicht geven in de gedragingen op sociale media van hun werknemers
en hoe en of ze zelf in sociale media aanwezig moeten zijn. Op basis van de
resultaten op deze masterproef lijkt het aangewezen om als organisatie achter het
gebruik van sociale media bij werknemers te staan en hen bijkomend te stimuleren,
zonder als organisatie zelf aanwezig te zijn. Op basis van verdere inzichten
hieromtrent kan het beleid van organisaties wat betreft het gedrag van werknemers
en de organisatie zelf op sociale media, aangepast worden. Zo kan de organisatie
bijvoorbeeld als ze hun merk wil versterken, hun werknemers aanmoedigen om
sociale media te gebruiken door middel van incentives. Zo kan een financiële
incentive gebruikt worden voor elke werknemer van de organisatie bij een
significante versterking van het merk, gemeten door verhoogde verkoopcijfers of een
verhoogd marktaandeel.
53
9.3 Implicaties voor theorievorming
Sociale media zijn alom vertegenwoordigd. Hierdoor is het nuttig de ontwikkeling van
deze meetschaal verder te zetten. De verdere ontwikkeling van het meetinstrument
kan meer inzicht geven in de relatie tussen gedragingen op sociale media van
werknemers en andere theoretische begrippen in verband met de relatie tussen
werknemers en organisaties (vb. OI en wellbeing).
9.4 Limitaties onderzoek
Het steekproefaantal is niet groot. In principe is het namelijk aangewezen om tien
keer het aantal variabelen te kiezen als steekproefaantal (Janssens et al., 2008).
Deze masterproef betrof 80 variabelen, zodat bijgevolg 800 correspondenten nodig
waren, wat onhaalbaar is voor een masterproef. De gevonden resultaten mogen met
andere woorden niet zomaar aangenomen worden. Ze kunnen wel worden gezien
als een eventuele trend die verder onderzoek diepgaander kan bestuderen.
Er was weinig variatie in de gegeven antwoorden voor het gedrag op sociale media
door werknemers. De standaard deviatie is namelijk heel klein. Hierdoor is het
mogelijk dat bepaalde verwachtingen niet aangetoond konden worden in dit
onderzoek, maar deze wel juist kunnen zijn.
Correspondenten in het onderzoek zijn via het sneeuwbal-effect verworven. Zij
participeerden op vrijwillige basis zonder incentive. Hierdoor is het mogelijk dat de
steekproef een bepaalde persoonlijkheid heeft, met een hoog ‘helping behavior’
gehalte, wat een grotere kans op OCB gedrag geeft. Op deze manier zijn de
resultaten mogelijks niet representatief voor de gehele bevolking.
De verdeling tussen mannen en vrouwen in het onderzoek was ongelijk. Er waren
veel meer vrouwelijke correspondenten dan mannelijke, namelijk 67 vrouwen ten
opzichte van 37 mannen. Ook in het onderzoek van Pagani, Hofacker en Goldsmith
(2011) kwam dit probleem tot uiting. Ook daar werd het onderzoek via sociale media
uitgestuurd en werd gebruik gemaakt van een soort sneeuwbal effect. In dit
onderzoek was dit ook de grootste bron van correspondenten. Deze ongelijkheid
zorgt voor een vertekening van de steekproef. Zodoende is de steekproef geen
54
volledige representatie van de realiteit en is de groep mannen niet voldoende
gerepresenteerd.
9.5 Suggesties voor verder onderzoek
In verder onderzoek kan het gebruik van een 7-punten of 9-punten schaal meer
variatie in de resultaten brengen. Door meer variatie kunnen mogelijks meer relaties
tussen variabelen naar voor komen die in dit onderzoek, in tegenstelling tot de
vooropgestelde hypotheses, uit bleven. Een nadeel kan zijn dat het voor
correspondenten moeilijker wordt om een antwoord te kiezen, wat de duur van de
meetschaal en zo ook mogelijks het uitval percentage vergroot.
OI verklaart in dit onderzoek geen gedragingen op sociale media bij werknemers ten
voordele van de organisatie. Identificatie kan echter voorkomen op verschillende
niveau’s (Ashford et al., 2013). Zo zou correlatie tussen identificatie met een
werkgroep en gedragingen op sociale media ten voordele van collega’s onderzocht
kunnen worden. Dit impliceert wel een aanpassing van de meetschaal, waarbij de
dimensie gedragingen ten opzichte van de organisatie en het werkveld weggelaten
kan worden. Riketta en Van Dick (2005) zijn immers van oordeel dat identificatie met
een werkgroep sterker is dan OI. Ook identificatie met een leider of een job kunnen
onderzocht worden.
Volgens Dimitriades (2007) zijn er 5 aspecten die OCB beïnvloeden, namelijk
jobtevredenheid, organisationale toewijding, perceptie over rechtvaardigheid,
perceptie over ondersteuning door leidinggevenden en het moraal van het personeel.
Het zou nuttig zijn ook het effect van deze 5 aspecten op gedrag op sociale media
van werknemers ten voordele van de organisatie te onderzoeken. Dit werd in dit
onderzoek niet gedaan, door de lengte van de vragenlijst. Eens de vragenlijst van
gedrag op sociale media geoptimaliseerd en gevalideerd wordt, kan dit wel gedaan
worden.
In deze masterproef werd in de meetschaal enkel gedrag ten voordele van de
organisatie betrokken. In verder onderzoek zou het interessant zijn nadelig gedrag
van werknemers voor de organisatie op sociale media na te gaan. Zo kan
bijvoorbeeld verwarring tussen bedrijfs- en persoonlijke profielen of onaanvaardbare
55
communicatie door werknemers nagegaan worden. Hierbij moet rekening gehouden
worden dat dit nadelig gedrag misschien ook in een meetschaal thuishoort, maar dan
als tegengesteld item of specifiek een schaal apart met negatief gedrag. Zo kan dit
dan in alle soorten gedrag verwerkt worden voor verder onderzoek.
Het is nodig generatieverschil in gedrag op sociale media naar externe klanten toe
uitgebreider in kaart te brengen in verder onderzoek. Zo kunnen de drijvers van
verschillen tussen generaties in het gebruik van sociale media bij werknemers
onderzocht worden, zoals bijvoorbeeld de invloed van een opleiding in het gebruik
van sociale media.
Deze masterproef maakte duidelijk dat de mate van stimulatie door de organisatie
bepalend is voor de mate van gedragingen van werknemers op sociale media ten
voordele van de organisatie. Om effectief te kunnen stimuleren, moeten de drijvers
van het gedrag op sociale media bij werknemers ten voordele van de organisatie
verder onderzocht worden door bijvoorbeeld kwalitatief onderzoek.
De steekproef zou in volgend onderzoek specifieker gericht kunnen worden naar een
bepaalde groep, bijvoorbeeld een steekproef met enkel zelfstandigen. Dit omdat,
zoals geopperd in de discussie, zelfstandigen misschien meer gedrag op sociale
media naar externe klanten toe vertonen. Zo kan ook de invloed van een B2B
organisatie ten opzichte van een B2C organisatie onderzocht worden, alsook front-
office werknemers ten opzichte van back-office werknemers en leidinggevenden ten
opzichte van uitvoerende werknemers. Bijkomend kan bij de correspondenten naar
het contact met externe klanten gevraagd worden. Zo kan er bijvoorbeeld gevraagd
worden naar een schatting van de hoeveelheid klanten of naar de mate van contact
met die klanten.
10. Algemene conclusie Voor de ontwikkeling van een meetinstrument voor gedrag op sociale media ten
voordele van de organisatie bij werknemers stelt deze masterproef een opsplitsing
van zes soorten gedragingen voor, namelijk actief intern organisatie gedrag, passief
intern organisatie gedrag, actief intern collega gedrag, passief intern collega gedrag,
56
actief extern gedrag en passief extern gedrag. Gedragingen op sociale media ten
voordele van de organisatie door werknemers worden in tegenstelling tot de initiële
verwachting niet bepaald door OI. Toch lijkt de organisatie het gedrag van hun
werknemers op sociale media ten voordele van de organisatie te kunnen sturen.
Stimulatie van sociale media gebruik leidt tot extra algemeen gedrag, waar het
aanwerven van extraverte mannen van oudere generaties eerder leidt tot extra
gedrag naar externe klanten. De verdere ontwikkeling van dit meetinstrument kan
organisaties inzicht geven in de gedragingen van hun werknemers op sociale media.
Op die manier kan de organisatie zijn eigen beleid naar sociale media toe gaan
evalueren. Hierbij kan rekening gehouden worden met welke soort gedragingen de
organisatie juist wil bekomen.
IX
Referenties Anaza, N. A., & Rutherford, B. (2012). How organizational and employee-customer
identification, and customer orientation affect job engagement. Journal of Service
Management, 23 (5), 616-639.
Ashford, B. E., & Mael, F. (1989). Social Identity Theory and the Organization.
The Academy of Management Review, 14(1), 20-39.
Ashford, et al. (2013). Extending the expanded model of organizational identification
to occupations. Journal of Applied Social Psychology, 43, 2426-2448.
Barney, J. B., & Wright, P. M. (1997). On becoming a strategic partner: The role of
human resources in gaining competitive advantage(CAHRS Working Paper #97-09).
Ithaca, NY: Cornell University, School of Industrialand Labor Relations, Center for
Advanced Human Resource Studies.
http://digitalcommons.ilr.cornell.edu/cahrswp/150
Bartels et al. (2010). Horizontal and vertical communication as determinants of
professional and organisational identification. Personnel Review, 39 (2), 210-226.
Boyd, D. M., & Ellison, N. B. (2008). Social network sites: definition, history and
scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13, 210-230.
Cravens, K. S., & Goat Oliver, E. (2006). Employees: The key link to corporate
reputation management. Business Horizons, 49, 293-302.
Chughtai, A. A., & Buckley, F. (2010). Assessing the effects of organizational
identification on in-role job performance and learning behaviour. Personnel Review,
39(2), 242-258.
Correa, T., Winsley, A. W., & de Zúñiga, H. G. (2010). Who interacts on the Web?:
The intersection of users’ personality and social media use. Computers in Human
Behavior, 26, 247-253.
Davila, M. C., & Finkelstein, M. A. (2013). Organizational Citizenship Behavior and
Welbeing: Preliminary Results. International Journal of Applied Psychology, 3(3), 45-
51.
Dewettinck, K. (2012). Een bedrijfstattoo op je lijf? Vier stappen naar werknemers die
zich identificeren met je bedrijf. Geraadpleegd op 18 november 2014, via
http://www.vacature.com/carriere/groeien/management/Een-bedrijfstattoo-op-je-lijf-
Vier-stappen-naar-werknemers-die-zich-identificeren-met-je-bedrijf
X
Dutton, J. E., Dukerich, J. M., & Harquail C. V. (1994). Organisational images and
member identification. Administrative Science Quarterly, 39(2), 239-263.
Edwards, M. R. (2005). Organizational identification: A conceptual and operational
review. International Journal of Management Reviews, 7(4), 207-230.
Eisner, S. P. (2005). Managing Generation Y. S. A. M. Advanced Management
Journal, 70(4), 4-15.
Evans, W. R., & Davis, W. (2014). Corporate Citizenship and the Employee: An
Organizational Identification Perspective. Human Performance, 27(2), 129-146.
Giambra, L. M., Quilter, R. E. & Phillips, P. B. (1988). The relationship of age and
extraversion to arousal and performance on a sustained attention task: a cross-
sectional investigation using the mackworth clock-test. Person. individ. Diff., 9(2),
225-230.
Gremler, D. D. (2004). The Critical Incident Technique in Service Research. Journal
of Service Research, 7(1), 65-89.
Gremler, D. D., Bitner, M. J., & Evans, K. R. (1993). The internal service encounter.
Logistics Information Management, 8(4), 28-34.
Gosling, S. D., Rentfrow, P. J., & Swann Jr., W. B. (2003). A very brief measure of
the Big-Five personality domains. Journal of Research in Personality, 37, 504-528.
Guglielmi et al. (2014). Is it possible to motivate teachers? The role of organizational
identification. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 116, 1842-1847.
Guosong, S. (2009). Understanding the appeal of user generated media: a uses and
gratification perspective. Internet Research, 19 (1), 7-25.
Heinonen, K. (2011). Consumer activity in social media: Managerial approaches to
consumers’ social media behavior. Journal of Consumer Behaviour, 10, 356-364.
Immordino-Yang, M. H., Christodoulou, J. A. & Singh, V. (2012). Rest is not idleness:
implications of the brain’s default mode for human development and education.
Perspectives on Psychological Science, 7(4), 352-364.
Inghelbrecht, H. (2008). Welke werknemer identifeert zich met mijn bedrijf
(Masterproef, Universiteit Gent, Gent, België).
Janssens, W. et al. (2008). Marketing research with SPSS (1st ed.). Harlow: FT
Prentice Hall.
Kaplan, A., & Haenlein, M. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and
Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59-68.
XI
Katrinli et al. (2009). Exploring the antecedents of organizational identification: the
role of job dimensions, individual characteristics and job involvement. Journal of
Nursing Management, 17, 66-73.
Keller, E. (2007). Unleasing the power of word of mouth: creating brand advocacy to
drive growth. Journal of Advertising research, 448-452.
Kim, K, Sin, S. J., & Tsai, T. (2014). Individual Differences in Social Media Use for
Information Seeking. The Journal of Academic Librarianship, 40(2), 171-178.
LePine, J. A., Erez, A., & Johnson, D. E. (2002). The Nature and Dimensionality of
Organizational Citizenship Behavior: A Critical Review and Meta-Analysis. Journal of
Applied Psychology, 87(1), 52-65.
Leftheriotis, I., & Giannakos, M. (2014). Using social media for work: Losing your
time or improving your work. Computers in Human Behavior, 31, 134-142.
Liu, Y., Lam, L. W., & Loi, R. (2014). Examining professionals’ identification in the
workplace: The roles of organizational prestige, work-unit prestige, and professional
status. Asia Pac J Manag, 31, 789-810.
Luttikhuis E. 24/05/2012 http://www.netq-enquete.nl/nl/blog/online-enquetes-welke-
likertschaal-gebruiken.
Mael, F., & Ashford, B. E. (1992). Alumni and their alma mater: A partial test of the
reformulated model of organizational identification. Journal of organizational
behavior, 13, 103-123.
Malthouse, E. C. et al. (2013). Managing Customer Relationships in the Social Media
Era: Introducing the Social CRM. House Journal of Interactive Marketing, 27, 270-
280.
Mangold, W. G., & Faulds, D. J. (2009). Social media: The new hybrid element of the
promotion mix. Business Horizons, 52, 357-365.
Millward, L. J., & Postmes, T. (2010). Who We Are Affects How We Do: The
Financial Benefits of Organizational Identification. British Journal of Management, 21,
327-339.
Morrison, E. W. (1994). Role definitions and organizational citizenship behavior: The
importance of the employee’s perspective. Academy of Management Journal, 37,
1543–1567.
Newland, S. J. (2012). Organisational Citizenship Behavior- Individual or
Organisational Citizenship Behavior- Organisational: Does the Underlying Motive
Matter? (Masterproef, Western Kentucky University, Kentucky, USA).
XII
Osatuyi, B. (2013). Information sharing on social media sites. Computers in human
behavior, 29, 2622-2631.
Pagani, M., Hofacker, C. F., & Goldsmith, R. E. (2011). The Influence of Personality
on Active and Passive Use of Social Networking Sites. Psychology & Marketing,
28(5), 441-456.
Park, J., & Gursoy, D. (2012). Generation effects on work engagement among US
hotel employees. International journal of Hospitality Management, 31(4), 1195-1202.
Park, N., Kee, K. F., & Valenzuela S. (2009). Being Immersed in Social Networking
Environment: Facebook Groups, Uses and Gratifications, and Social Outcomes.
Cyberpsychology & Behavior, 12(6), 729-733.
Peters K. et al. (2013). Social Media Metrics: A Framework and Guidelines for
Managing Social Media. Journal of Interactive Marketing, 27, 281-298.
Podsakoff, P. M. et al. (1990). Transformational leaderbehaviors and their effects on
followers’ trust in leader, satisfaction and organizational citizenship behaviors.
Leadership Quarterly, 1(2), 107-142.
Podsakoff, P. M. et al. (2000). Organizational Citizenship Behaviors: A Critical
Review of the Theoretical and Empirical Literature and Suggestions for Future
Research. Journal of Management , 26(3,) 513-563.
Rai, S. (2012). Engaging young employees (Gen Y) in a social media dominated
world – Review and Retrospection. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 37,
257-266.
Riketta, M. (2005). Organizational identification: A meta-analysis. Journal of
Vocational Behavior, 66, 358-384.
Riketta, M., & Van Dick, R. (2005). Foci of attachment in organizations: A meta-
analysis comparison of the strength and correlates of work-group versus
organizational commitment and identification. Journal of Vocational Behavior, 67,
490-510.
Roberts, S. J., & Clark, L. A. (2010). Employer’s Use of Social Networking Sites: A
Socially Irresponsible Practice. Journal of Business Ethics, 95, 507-525.
Rokka, J., Karlsson, K., & Tienari, J. (2014). Balancing acts: Managing employees
and reputation in social media. Journal of Marketing Management, 30(7-8), 802-827.
Ruth et al. (2013). Understanding Generation Y and their use of social media: a
review and research agenda. Journal of Service Management, 24(3), 245-267.
Scheepers, H. et al. (2014). The dependent variable in social media use. The Journal
XIII
of Computer Information Systems, 54(2), 25-34.
Schlosser, A. E. (2005). Posting versus lurking: communicating in a multiple
audience context. Journal of Consumer Research, 32(2), 260-265.
Schnake, M. E., & Dumler M. P. (2003). Levels of measurement and analysis issues
in organizational citizenship behaviour research. Journal of occupational and
organizational psychology, 76, 283-301.
Schuh, S. C., Egold, N. W., & Van Dick, R. (2012). Towards understanding the role of
organizational identification in service settings: A multilevel study spanning leaders,
service employees, and customers. European Journal of Work and Organizational
Psychology, 21(4), 547-574.
Schuh, et al. (2012). Leader and follower organizational identification: The mediating
role of leader behaviour and implications for follower OCB. Journal of Occupational
and Organizational Psychology, 85, 421-432.
Sharmafellow, A, & Totawafellow, A. (2012). HR 2.0: A social media based
framework for employee engagement. International Journal of Research in
Commerce and management, 3(1), 7-11.
Shostack, G.L. (1982). How to design a service. European Journal of Marketing,
16(1), 49-63.
Sintobin, C. (2012). Het gebruik van sociale media bij kmo. Een kwantitatief
webenquête onderzoek naar extern gebruik van sociale media bij kmo’s in de regio
Zuid-West-Vlaanderen (Masterproef, Universiteit Gent, Gent, België).
Skeels, M. M., & Grudin, J. (2009). When Social Networks Cross Boundaries: A Case
Study of Workplace Use of Facebook and LinkedIn, GROUP’09, Sanibel Island,
Florida, USA.
Spector, P. E., & Che, X. X. (2014). Re-examining Citizenship: How the Control of
Measurement Artifacts Affects Observed Relationships of Organizational Citizenship
Behavior and Organizational Variables. Human Performance, 27, 165-182.
Stoner, J., & Gallagher, V. C. (2011). The Glass Is Half Full: The Positive Effects of
Organizational Identification for Employees Higher in Negative Affectivity. Journal of
Applied Social Psychology, 41(7), 1793-1817.
Streiner, D. L. (2003). Starting at the Beginning: An Introduction to Coefficient Alpha
and Internal Consistency. Journal of Personality Assessment, 80(1), 99-103.
Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach’s alpha. International
Journal of Medical Education, 2, 53-55.
XIV
Treem, J. W., & Leonardi, P. M. (2012). Social media use in organisations: Exploring
the affordances of visibility, editability, persistence, and association. Communication
Yearbook, 36, 143-189.
Vagias, W. M. (2006). Likert-type scale response anchors. Clemson International
Institute for Tourism & Research Development, Department of Parks, Recreation and
Tourism Management. Clemson University.
Van Baelen, F., Larivière, B., & Van Der Vurst, G. (2013). Servicescape remodeling
and customer reactions: The influence of the tr ansition period and the congruence
between customer and remodeling characteristics. Presented at Frontiers in Service
Conference, 2013, Taiwan.
Van Doorn, J. et al. (2010). Customer engagement behavior: theoretical foundations
and research directions. Journal of Service Research, 13(3), 247-252.
Verhoef, P. C., Reinartz, W., & Krafft, M. (2010). Customer engagement as a new
perspective in customer management. Journal of Service Research, 13(2), 247-252.
Vey M. A., & Campbell J. P. (2004). In-Role or Extra-Role Organizational Citizenship
Behavior: Which Are We Measuring? Human Performance, 17(1), 119-135.
Vollenbroek, W. B., de Vries, S. A., & Constantinides, E. (2013). Identification of
influence within the social media. Organisational and Strategic Communication
Research: European Perspectives, 119-142.
Wallace, E., Buil, I., & de Chernatony, L. (2012). Facebook ‘friendship’ and brand
advocacy. Journal of Brand Management, 20, 128-146.
Wiesenfeld, B. M., Raghuram, S., & Garud, R. (2001). Organizational identification
among virtual workers: The role of need for affiliation and perceived work-based
social support. Journal of Management, 27, 213-229.
Wu, J., Sun, H., & Tan, Y. (2013). Social media research: a review. J Syst Sci Syst
Eng, 22(3), 257-282.
Xu, B., Li, D., & Shao, B. (2012). Knowledge Sharing in Virtual Communities: A
Study of Citizenship Behavior and Its Social-Relational Antecedents. Intl. Journal of
Human–Computer Interaction, 28, 347-359.
Zhang, et al. (2011). Service climate and employee service performance: exploring
the moderating role of job stress and organizational identification. The Service
Industries Journal, 31 (14), 2355-2372.
XV
Zhang, S. Y., & Tam, K. Y., (2010). Online Community Citizenship Behaviors (OCCB)
and Community Sustainability: An Examination of Benefit Creating Behaviors in
Online Communities. SIGHCI 2010 Proceedings, Paper 22.
XVI
Bijlage 1: Kwalitatief onderzoek Bijlage 1.1 Vragenlijst kwalitatief onderzoek
1. Bent u al eens met collega’s in aanraking gekomen, iets gezien of te weten
gekomen over collega’s via sociale media? (vb. Facebook, Linkedin, Twitter, Blog,
Youtube, ...)?
2. Denk aan een specifieke situatie. Beschrijf zo volledig mogelijk op welke manier u
met die collega (‘s) in aanraking kwam.
3. Op welk sociaal medium kwam u in aanraking met die collega (‘s)?
4. Welke collega(‘s) was (waren) dit?
5. Wat heeft er toe geleid dat u met die collega(’s) in aanraking kwam?
6. Hoe heeft u op die situatie gereageerd?
7. Op welke manier droeg deze situatie bij tot uw werk bij de organisatie waarbij u
werkt?
8. Bent u al eens met de organisatie waarbij u werkt in aanraking gekomen, iets
gezien of te weten gekomen over de organisatie waarbij u werkt? (vb. Facebook,
Linkedin, Twitter, Blog, Youtube, ...)?
9. Denk aan een specifieke situatie. Beschrijf zo volledig mogelijk op welke manier u
met de organisatie waarbij u werkt in aanraking kwam.
10. Op welk sociaal medium kwam u in aanraking met de organisatie waarbij u
werkt?
12. Wat heeft er toe geleid dat u met de organisatie waarbij u werkt in aanraking
kwam?
13. Hoe heeft u op die situatie gereageerd?
14. Op welke manier droeg deze situatie bij tot uw werk bij de organisatie waarbij u
werkt?
15. Bent u al eens met klanten in aanraking gekomen, iets gezien of te weten
gekomen over klanten via sociale media? (vb. Facebook, Linkedin, Twitter, Blog,
Youtube, ...)?
16. Denk aan een specifieke situatie. Beschrijf zo volledig mogelijk op welke manier
u met die klanten in aanraking kwam.
17. Op welk sociaal medium kwam u in aanraking met die klanten?
XVII
19. Wat heeft er toe geleid dat u met die klanten in aanraking kwam?
20. Hoe heeft u op die situatie gereageerd?
21. Op welke manier droeg deze situatie bij tot uw werk bij de organisatie waarbij u
werkt?
XVIII
Bijlage 2: Kwantitatief onderzoek Bijlage 2.1 Keuze OI-schaal
OI wordt vaak gemeten met de 6-items organisational identification-schaal van Mael
en Ashford (1992) (Edwards, 2005). Een van de items is ‘Het succes van (naam van
de organisatie) is mijn succes’, wat wijst op de psychologische verbondenheid van
het individu met de organisatie waarbij hij werkt. Proefpersonen kunnen hun
antwoord geven aan de hand van een puntenschaal. Hierbij is er wat variatie tussen
verschillende onderzoekers. Zo maten Avanzi et al (2012) en Wiesenfeld, Raghuram
en Garud (2001) dit met een vijf-punten schaal en Bartels (2010) dit met een vijf-
punten Likert schaal. Zhang et al. (2011) daarentegen mat dit met een zeven-punten
schaal en Katrinli et al. (2009), Anaza en Rutherford (2012) en Chughtai en Buckley
(2010) met een zeven-punten Likert schaal. Riketta (2005) bevond de test
betrouwbaar in een meta-analyse van het concept (cf. Katrinli et al, 2009). In deze
masterproef is gekozen om gebruik te maken voor een vijf-punten Likert schaal,
omdat deze ook in de schaal van Mael en Ashford (1992) zo gebruikt wordt. Het
invullen van de schaal is op deze manier ook eenvoudiger (Luttikhuis, 2012). Een
nadeel hiervan is dan wel een mindere spreiding tussen de resultaten (Luttikhuis,
2012).
XIX
Bijlage 2.2 Vragenlijst kwantitatief onderzoek
Beste Heer/Mevrouw,
In het kader van mijn masterproef aan de faculteit Economie en Bedrijfskunde aan de
Universiteit Gent, voer ik een onderzoek naar gedragingen op sociale media voor het
werk. Uw antwoorden worden volledig anoniem verwerkt.
Hartelijk dank voor uw medewerking!
Taike Bruyneel
o.l.v. Dr. Van Der Vurst en Prof. Dr. Larivière
- Leeftijd (jaar): ….. Ashford et al, 2013) - Geslacht: man vrouw (Ashford et al, 2013)
Opleidingsniveau: Lager secundair Hoger secundair Bachelor/ hoger
onderwijs korte type Master/ hoger onderwijs lange type Andere (Liu, Lam
&Loi, 2014)
- In welke organisatie werkt u?............................................................................ - Hoe lang werkt u al voor die organisatie? (jaar).....................(Ashford et al,
2013) - Wat is uw functie in de organisatie?.................................. (Evans&Davis,
2014) - Wat zijn uw dagdagelijkse activiteiten in deze functie? ………………………………………………………………………………………………(groepsdiscussie met gebruikers sociale media)
- Hoe lang doet u deze functie al? (jaar)....................... (Ashford et al., 2013) - Werkt u Voltijds(Fulltime) of Deeltijds(Parttime)? Indien Parttime,
hoeveel procent? …………………………. - In welke mate heeft u in uw job rechtstreeks contact met klanten (dit zowel
persoonlijk als via telefoon, email, sociale media, …)? (aantal procent van uw tijd) : ………………….. (groepsdiscussie met gebruikers sociale media)
- Omcirkel bij elke stelling het juiste cijfer dat voor u van toepassing is Persoonlijkheid: 1: helemaal niet akkoord, 2: niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord,
5: helemaal akkoord
Ik ben enthousiast en extravert 1 2 3 4 5
Ik ben iemand die meer dan anderen graag praat met mensen 1 2 3 4 5
Ik ben gereserveerd en stil 1 2 3 4 5
Ik ben iemand die meer dan anderen liever op mezelf ben en de
dingen doet zonder veel woorden 1 2 3 4 5
(uit de schaal van Gosling, Rentfrow en Swann Jr, 2003 met toegevoegde elementen
voor verduidelijking van Van Baelen, Larivière en Van Der Vurst, 2013)
XX
- Omcirkel bij elke stelling het juiste cijfer dat voor u van toepassing is OI: 1: helemaal niet akkoord, 2: niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal
akkoord
Wanneer iemand de organisatie waarbij ik werk, bekritiseert, voelt het
als een persoonlijke belediging 1 2 3 4 5
Ik ben heel geïnteresseerd in wat anderen denken over de organisatie
waarbij ik werk 1 2 3 4 5
Wanneer ik spreek over de organisatie waarbij ik werk, zeg ik
gewoonlijk ‘wij’ in plaats van ‘zij’ 1 2 3 4 5
De successen van de organisatie waarbij ik werk, zijn mijn successen 1 2 3 4 5
Wanneer iemand de organisatie waarbij ik werk, looft, voelt het aan als
een persoonlijk compliment 1 2 3 4 5
Als een verhaal in de media de organisatie waarin ik werk bekritiseerd
zou worden, zou ik me beschaamd voelen 1 2 3 4 5
(uit de 6-items organisational identification-schaal van Mael en Ashford (1992))
- Gebruikt u sociale media? ja nee - Zo ja, welke? Facebook Twitter Linkedin Youtube Blog
Andere: …………………………………………………………………………………………………………………
- Hoe vaak gebruikt u sociale media? meerdere keren per dag dagelijks Af en toe weinig, maar ik heb wel een profiel op sociale media nooit,
maar Ik heb wel een profiel op sociale media Ik lees enkel wat anderen op sociale media plaatsen (Skeels&Grudin, 2009)
- Indien u geen sociale media gebruikt, waarom niet? .............................................................................................................................
XXI
- Omcirkel bij elke stelling het juiste cijfer dat voor u van toepassing is: Gedragingen op sociale media (actief- interne klant) : 1: helemaal niet akkoord, 2:
niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal akkoord
Ik doe collega’s een vriendschapsverzoek (afgeleid uit kritieke
incidentie) 1 2 3 4 5
Ik voeg collega’s toe aan contacten op sociale media (kritieke
incidentie) 1 2 3 4 5
Ik gebruik sociale media om relaties met collega’s op het werk te
bevorderen (schaal Leftheriotis&Giannakos, 2014) 1 2 3 4 5
Ik gebruik sociale media om nieuw personeel te vinden (uit schaal
Leftheriotis&Giannakos, 2014) 1 2 3 4 5
Ik zoek via sociale media informatie op over potentieel nieuw
personeel (afgeleid uit Leftheriotis&Giannakos, 2014, Roberts&Clark,
2010)
1 2 3 4 5
Ik zoek de achtergrond van collega’s op via sociale media (afgeleid uit
kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik raad de organisatie waarbij ik werk aan aan contacten op sociale
media om er te werken (afgeleid uit Keller, 2007) 1 2 3 4 5
Als ik iets hoor over de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op via
sociale media (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik ‘like’ inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media
plaatst (conscientieusheid uit OCB schaal Podsakoff et al., 1990) 1 2 3 4 5
Ik ‘like’ werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale media
plaatsen (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik ‘like’ persoonlijke inhoud die collega’s op sociale media plaatsen
(kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik deel (‘share’) inhoud die de organisatie waarbij ik werk op sociale
media plaatst (afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik deel (‘share’) werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale
media plaatsten (afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik deel (‘share’) persoonlijke inhoud die collega’s op sociale media
plaatsten (afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
XXII
Ik gebruik sociale media om met collega’s te af te spreken om samen
naar evenementen van/voor het werk te gaan (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik plaats nieuwe ontwikkelingen uit het werkveld op het profiel van de
organisatie (afgeleid uit Skeels& Grudin, 2009) 1 2 3 4 5
Ik plaats nieuwe ontwikkelingen uit het werkveld op mijn profiel
(Skeels&Grudin, 2009) 1 2 3 4 5
Ik reageer op inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale
media plaatst (Sharmafellow&Totawafellow, 2012; kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik reageer op werkgerelateerde inhoud die collega’s op sociale media
plaatsten (Sharmafellow&Totawafellow, 2012) 1 2 3 4 5
Ik reageer op persoonlijke inhoud (vb reageren op foto’s, status-
updates) die collega’s op sociale media plaatsten (afgeleid uit
Sharmafellow&Totawafellow, 2012)
1 2 3 4 5
XXIII
Gedragingen op sociale media (passief- interne klant) : 1: helemaal niet akkoord,
2: niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal akkoord
Ik heb collega’s als contact op sociale media via mijn
organisatieaccount (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik heb collega’s als contact op sociale media via mijn persoonlijke
account (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik ben lid van een fanpagina van de organisatie waarbij ik werk
(groepsdiscussie met gebruikers sociale media) 1 2 3 4 5
In mijn profiel staat werkgerelateerde informatie (vb. waar ik werk,
welke functie ik heb) (groepsdiscussie met gebruikers sociale media) 1 2 3 4 5
Ik hou de profielen waarop de organisatie waarbij ik werk actief is, in
het oog (goed burgerschap, OCB schaal, (Podsakoff et al., 1990) 1 2 3 4 5
Ik hou de profielen op sociale media van collega’s in het oog om
collega’s beter te leren kennen en zo sterkere werkrelaties op te
bouwen (vb statusupdate, foto’s, …) (kritieke incidentie en
Skeels&Grudin, 2009)
1 2 3 4 5
Ik ben op de hoogte van welke informatie de organisatie waarbij ik
werk, via sociale media overbrengt (afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik hou profielen op sociale media in het oog om nieuwe ontwikkelingen
uit het werkveld te ontdekken (Skeels&Grudin, 2009) 1 2 3 4 5
Ik hou sociale media in het oog om geinformeerd te blijven over
bruikbare informatie over het werkveld (Scheepers et al., 2014) 1 2 3 4 5
Ik bekijk promotiefilmpjes dat de organisatie waarbij ik werk, op zijn
webpagina plaatst (kritieke incidenten) 1 2 3 4 5
Wanneer ik via een nieuwsbrief van de organisatie waarbij ik werk,
uitgenodigd word om een sociaal medium te bezoeken, doe ik dit
(kritieke incidentie)
1 2 3 4 5
Als ik iets hoor over de organisatie waarbij ik werk, zoek ik dit op op
sociale media (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
XXIV
Gedragingen op sociale media (actief- externe klant) : 1: helemaal niet akkoord,
2: niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal akkoord
Ik doe klanten een vriendschapsverzoek (afgeleid uit kritieke incidentie
klanten toevoegen) 1 2 3 4 5
Ik voeg klanten toe aan contacten op sociale media (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik zoek via sociale media informatie op over potentieel nieuwe klanten
(afgeleid uit Leftheriotis&Giannakos, 2014) 1 2 3 4 5
Ik gebruik sociale media om relaties met klanten te bevorderen (uit
schaal Leftheriotis&Giannakos, 2014) 1 2 3 4 5
Ik gebruik sociale media om nieuwe klanten te vinden (uit schaal
Leftheriotis&Giannakos, 2014 1 2 3 4 5
Ik zoek de achtergrond van klanten op via sociale media (kritieke
incidentie) 1 2 3 4 5
Ik raad de organisatie waarbij ik werk aan aan contacten op sociale
media om van zijn producten en diensten gebruik te maken/ te kopen
(Keller, 2007)
1 2 3 4 5
Ik raad contacten op sociale media aan om lid te worden van de
fanpagina van de organisatie waarbij ik werk (afgeleid uit
groepsdiscussie met gebruikers sociale media)
1 2 3 4 5
Als ik iets hoor over klanten bij de organisatie waarbij ik werk, zoek ik
dit op via sociale media (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Als ik iets hoor over concurrenten van de organisatie waarbij ik werk,
zoek ik dit op via sociale media (kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik ‘like‘ inhoud die de organisatie waarbij ik werk, op sociale media
plaatst om het te promoten bij vrienden (Wallace, Buil, &de
Chernatony, 2012)
1 2 3 4 5
Ik ‘like‘ inhoud die collega’s over de organisatie waarbij ik werk op
sociale media plaatsten om het te promoten bij vrienden
(groepsdiscussie)
1 2 3 4 5
Ik ‘like’ inhoud die klanten op sociale media plaatsen (afgeleid uit
kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
XXV
Ik deel (‘share’) informatie die de organisatie waarbij ik werk op sociale
media plaatst om het te promoten bij vrienden (groepsdiscussie) 1 2 3 4 5
Ik deel (‘share’) inhoud die collega’s over de organisatie waarbij ik
werk op sociale media plaatsten om het te promoten bij vrienden
(afgeleid uit kritieke incidentie)
1 2 3 4 5
Ik deel (‘share’) inhoud die klanten op sociale media plaatsen (afgeleid
uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik plaats reclameboodschappen van of persberichten over de
organisatie waarbij ik werk, op mijn profiel (Zhang&Tam, 2010) 1 2 3 4 5
Ik reageer op reacties die klanten geven op inhoud die de organisatie
waarbij ik werk, op sociale media plaatst (goed burgerschap, OCB
schaal, (Podsakoff et al., 1990))
1 2 3 4 5
Ik reageer op inhoud die klanten op sociale media plaatsen (afgeleid
uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik zeg op sociale media positieve dingen over de organisatie waarbij ik
werk (Wallace, Buil, &de Chernatony, 2012) 1 2 3 4 5
Ik let er op dat ik geen negatieve informatie over de organisatie waarbij
ik werk, op sociale media plaats (Malthouse, 2013) 1 2 3 4 5
Ik klaag niet over werkgerelateerde problemen tegen contacten op
sociale media (sportiviteit uit schaal OCB, (Podsakoff et al., 1990)) 1 2 3 4 5
XXVI
Gedragingen op sociale media (passief- externe klant) : 1: helemaal niet akkoord,
2: niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal akkoord
Ik heb klanten als contact op sociale media via mijn persoonlijke
account (afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik heb klanten als contact op sociale media via mijn organisatieaccount
(afgeleid uit kritieke incidentie) 1 2 3 4 5
Ik gebruik sociale media om de markt en competitie in de gaten te
houden (uit schaal Leftheriotis&Giannakos, 2014) 1 2 3 4 5
Ik hou de profielen op sociale media van klanten in het oog om hen
beter te leren kennen en zo sterkere relaties met klanten op te bouwen
(vb statusupdate, foto’s, …) (afgeleid uit kritieke incidentie;
Skeels&Grudin, 2009)
1 2 3 4 5
Ik ben op de hoogte van de klantenreacties op wat de organisatie
waarbij ik werk via sociale media overbrengt (afgeleid uit kritieke
incidentie)
1 2 3 4 5
Ik weet welke klanten lid zijn van een fanpagina van de organisatie
waarbij ik werk (afgeleid uit groepsdiscussie met gebruikers sociale
media)
1 2 3 4 5
- Is de organisatie waar u werkt aanwezig op sociale media? (Wu, Sun, &Tan, 2013) ja heel actief ja maar beperkt nee
- Zo ja, op welke? Facebook Twitter Linkedin Youtube Blog Andere: …………………………………………………………………………………………………………………
Gedrag van de organisatie (passief- externe klant) : 1: helemaal niet akkoord, 2:
niet akkoord, 3: neutraal, 4: akkoord, 5: helemaal akkoord
De organisatie waarbij u werkt, staat achter het gebruik van sociale
media (Wu, Sun, &Tan, 2013) 1 2 3 4 5
De organisatie stimuleert de organisatie het gebruik van sociale media
bij zijn werknemers? (Wu, Sun, &Tan, 2013) 1 2 3 4 5