VW: Do it yourself

Er klinkt gezang vanuit de badkamer. Het zijn Yvonne en April. Yvonne kijkt trots hoe April meezingt met het liedje. April heeft nu alle peutervaardigheden onder de knie. Dat mag ook wel want morgen gaat ze opgroeien.

Eric, die vandaag de bus echt voor geen goud wil missen. Besluit in de voortuin maar wat blaadjes bij elkaar te gaan harken. Zo kan hij zien of de bus aankomt.

Om 1 uur stapt Alison uit de bus. Ze heeft weer iemand meegenomen. Gorter Nieuwkoop heet hij.

Ze vind hem leuk, en waagt een poging tot flirten. Maar haar verlegenheid (0 punten spontaniteit :) zit haar tegen en Gorter loopt boos weg.

Dat levert een flinke deuk in haar ego op. Een beetje verward zit ze even later aan haar huiswerk. Ze denkt niet alleen na over wiskunde, ze denkt ook na over wat Chris vandaag op school zei. 'Ik kan je altijd nog koppelen aan mijn broer. Die vind je vast aardig.' zei ze. Alison had haar schouders opgehaald en was weggelopen, maar nu leek het aanbod steeds aantrekkelijker.

Ook Eric is thuisgekomen en ook hij heeft een vriendje meegenomen. Cody heet hij. Daar hebben ze nog veel lol over. “Dan ben ik Zack goed?” grinnikt Eric. Cody haalt zijn schouders op, hij is het wel gewend.

Maar als Cody om 5 uur naar huis moet, zijn ze toch maar mooi vrienden.

Alison staat ondertussen op haar balkon met haar mobieltje. Ze toetst het nummer van Cris in. Zenuwachtig bestudeert ze haar nagels. Dan gaat de telefoon over.'Hallo met Chris.'“Euh, hee met Alison.”'O, hai Alison, wat is er?'“Ik heb nagedacht over je aanbod.”

'Dat klinkt alsof je het doet.'“Ja, kan jij iets regelen?”'Ja hoor.'

Even later komt ze op de gang haar vader tegen. “Pap, mag ik vanavond uit?” vraagt ze voorzichtig. Owen kijkt even bedenkelijk maar knikt dan. “Maar voor een uur thuis.” “Ja, dan ben ik wel thuis hoor.” wuift Alison het weg.

Ze loopt terug naar haar kamer en trekt haar jurk aan. Ze draait een krullerige staart in haar haar en smeert make-up op.

Zenuwachtig staat Alison om 1 uur op de oprit te wachten. Ze zou opgehaald worden en dan zouden ze samen wegsluipen. Twee uur zat er dus niet in. Ze had tegen de winterse kou haar jas nog even aangetrokken.

En jawel, om 5 over 1 reed een oude auto met daarin kennelijk de broer van Cris. Ze rende naar het portier en sloot het snel achter zich.

Pas om half 4 klonken er weer zachte voetstapjes. Alison had haar ballerina's aangehouden omdat je die toch bijna niet hoorde en sloop zachtjes naar binnen, opdat haar ouders haar niet zouden horen.

Maar haar ouders waren echt niet dom. In pyjama zaten Owen en Fiona te wachten. Owen -wiens levenswens alle vaardigheden vol is en dat heeft hij op een punt na bereikt- zat nog even een boek te lezen en Fiona zat verveeld op de bank.

Alison sloot haar ogen. Fiona merkte haar op en zei: “Alison, we hadden afgesproken dat je anderhalf uur geleden al thuis zou zijn. We waren hartstikke bezorgd! Morgen krijg je je straf te horen.”

Ze wast de make-up van haar gezicht af, trekt haar pyjama aan en kamt haar haar in een vlecht.

Ze smeert een sliert tandpasta op haar tandenborstel en begint over haar grote grijns te poetsen. Het was het waard. Ze krijgt straf, maar het was het waard. Houdt ze zichzelf voor. Cris was voor de zekerheid ook meegegaan en haar broer, Bjorn, was toch echt wel heel erg aardig.

Ze kruipt verrukt onder de dekens en doet haar ogen dicht. Haar arm gloeit. Daar heeft Bjorn me aangeraakt tijdens het dansen. Gaat het door haar heen. Misschien was het wel perongeluk, maar toch... Met dat soort gedachtes valt ze om 4 uur in slaap.

Maar de rust kan haar niet gegunt worden. Om 6 uur moeten ze opschieten, want niet alleen moeten ze naar school, April gaat ook opgroeien!

Enthousiast klapt de kinder April even later in haar handen. Eindelijk kind!

Ze besluit meteen gebruik te maken van het feit dat ze nu ook taart kan eten. Vandaar dat de hele familie ontbijt met taart.

Maar voor de kinderen, (en nu dus ook April) is er weinig tijd om te ontbijten. De schoolbus staat namelijk voor de deur...

Owen en Fiona overleggen over de straf. “Ze moet er niet zo mee wegkomen toch?” twijfelt Fiona. “Ach, wij zijn toch ook jong geweest?” lacht Owen. “Zijn we ook!” giechelt Fiona en ze kust Owen.

Ondanks die lol besluiten ze toch Alison een soort straf te geven. Ze weten hoe ze de directeur van de particuliere school haat, en omdat dat toch altijd wel leuk lijkt word hij gebeld. “Hij komt vanavond om 5 uur langs.”

Als Alison thuis komt laat ze trots haar rapport zien. Een 10! Haar vader -die de bladeren in de voortuin bij elkaar aan het harken was- klapt enthousiast voor zijn dochter. Als Allison alweer vrolijk door naar binnen wil lopen roept hij haar nog na: “De directeur komt wel langs vanavond. Dus ben op tijd terug goed?” “Goed.” antwoord Alison knarsetandend.

Even later stapt ze de taxi in. Ze wist wel dat ze niet zonder straf kon ontkomen... Wat een slijmbal is die directeur toch altijd.

Ze koopt meteen wat kleren voor haar zusje en een leuk setje voor zichzelf. Bjorn is ook meegekomen...

Bjorn hoeft daarentegen niets te kopen en nieuwsgierig haalt hij shirt na shirt uit het rek. Als hij een heel uitbundig shirt (fel geel met rode stipjes :) aantrekt begint Alison hysterisch te lachen. “Shit shirt.” meld hij dan, waarop zij bijna op de grond valt.

Als Alison afgerekend heeft, gaan ze samen tussen de bomen in het parkje staan. Een tijdje kijken ze stilletjes over het water. Dan pakt Bjorn haar handen. “Je bent leuk.” fluistert hij.

Verlegen laat Alison haar hoofd zakken en bloost. Bjorn drukt zijn lippen op de hare en kust haar hoofd omhoog. Haar eerste kus... er zouden er nog veel volgen.

Bjorn pakt daarna weer haar hand. “Allison, ik vind je heel leuk, en dus wil ik aan je vragen...” even is hij stil “Wil je verkering?” gaat hij zachter verder. Allison kust hem als antwoord.

Vol goede moed gaat ze terug naar huis, waar ze het schoolhoofd voor de deur aantreft. Ze geeft hem zowaar een hand en begroet hem: “Dag meneer.” zegt ze opgewekt. Haar ouders hebben haar dit gegeven dan ze zal er iets van maken! Zoals haar leraar geschiedenis altijd zei: 'Geeft het leven je limoenen, maak dan limonade.'

Ze geeft hem een rondleiding en gaat dan terug naar de keuken, waar Fiona al borden kalkoen klaar heeft staan. Ze heeft al heel wat cynische opmerkingen laten vallen, maar er is tot nog toe niets van gemerkt. “En meneer? Hoe vind u het?” vraagt Fiona, met een knipoog op Alison.

Ze worden toegelaten tot de particuliere school en de directeur gaat terug naar huis. Hun uniform -jawel, jawel dat moet nu dus ook- word hier gelaten.

April en Eric zijn er het blijst mee. Ze zitten nu in dezelfde klas! Opgelaten geven ze elkaar een knuffel.