Houvast - nr 2 - 2014 1

HOUVASTMEDEWERKERSBLAD VAN ZIEKENZORG CM MIDDEN-VLAANDEREN - NR 3 - 2014

Inhoud2 Inhoud - Verdieping - Colofon

3 Voorwoord

4-7 Mensen met een verhaal - ‘Rita en Roland’

8 Solidariteitsactie

9-10 Vrijwilligers met een chronisch ziekte of beperking

11 Ariadne café

12 Creatieve geesten, verenigt u!

13 Mijmeringen

14-17 Vertelsels uit de oorlog

18-19 Warm onthaal voor nieuwe vrijwilligers

20 Kernnieuws

21 Familienieuws

22 De Speeltuin

23 Jaarkalender 2014

Lieve mantelzorger, wie zorgt voor de mantel over jouw schouders?

Je naaste naaste is zorgbehoevend.Je zag het aankomen. Of het gebeurde heel plots.Een mantel van zorg viel over jou.Ze noemen je nu een mantelzorger.

Jij bent een mantel van warmtevoor je nabije naaste.Je schenkt al je tijd, al je aandacht, al je zorg.Je aanwezigheid is zo kostbaar en zinvol.Je zou niet anders gewild hebben.

Nu en dan weegt je mantel zwaar, soms al eens loodzwaar.Al zo lang heb je onvoldoende tijd voor jezelf. Al zo vele dromen heb je aan de kant moeten leggen.Je bent niet zonder bekommernis voor de toekomstwant je naaste zal ooit binnentreden in de laatste levensfase.

JPV

We danken de vrijwilligers van Mantelzorg voor onze coverfoto. Op zondag 22 juni wordt de ‘Dag van de Mantelzorg’ geor-ganiseerd, met als insteek ‘Wandelen voor Mantelzorg’. Allen van harte welkom om de mantelzorgers een hart onder de riem te steken. Meer info, zie ook pagina 8 van deze Houvast.

HouvastBlad voor en door vrijwilligers van Ziekenzorg CM Midden-VlaanderenRedactieadres: vzw Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen, Martelaarslaan 17, 9000 GentEindredactie: Hugo Vandevoorde, Johan Van Vaerenbergh en Marijn LeroyMedewerkers deze editie: Geert Keymeulen, Jean-Paul Vermassen, Hugo Vandevoorde, Dennis Matthijs, Ann De Pauw, Isabelle Deruyver, Tine Ketelaars, Stijn Parmentier, Hilde Dekeyser, Martine Van Cauwenberghe, Johan Van Vaerenbergh, Liliane Dumoulin, Annick Geiregat, Marijn Leroy, Dirk Hitchinson, Karine Lippens Vormgeving: Echtgoed.beDruk en verzending: EVMprintJaargang 10, editie 3Verantwoordelijke uitgever: Johan Van Vaerenbergh, Oudenaardsesteenweg 610, 9420 Erpe - Mere

Houvast is gratis voor alle vrijwilligers van Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen. Houvast verschijnt in februari, april, juni, september en november.

Houvast - nr 2 - 2014 3

Heb jij ook op ‘de goei’ gestemd?Zondag 25 mei was het weer eens zover. Nog maar eens een ‘moeder der verkiezingen’, waarbij alle kleuren van partijen hebben geprobeerd ons te overtuigen om voor hen te stemmen. En dit op basis van …? Hun verwezenlijkingen van de voorbije 4 of 5 jaar? Na 526 dagen wachten op een federale regering restte er nog bitter weinig tijd om grootse resultaten neer te zetten. Misschien dan op basis van hun plannen voor de volgende regeerperiode? Al dan niet becijferd: zoveel besparen langs deze kant om zoveel meer te kunnen uitgeven aan de andere kant. Om moedeloos van te worden …?

Neen, toch niet. Dat is net wat we niet mogen doen. De politiek mag de mensen niet overheersen, het zijn de mensen die de politiek moeten maken tot een instrument ‘tot ’t nut van ’t algemeen’ (1). Vanuit onze eigen vereniging, samen met andere bewegingen in het middenveld, moeten we er blijven over waken dat onze maatschappij er een blijft om fier op te zijn, met aandacht voor iedereen, en zeker voor diegenen die het net wat moeilijker hebben.

Als ‘de goei’ nu maar ‘de goei’ blijven …

Jullie voorzitter

Geert Keymeulengeert@keymeulen.com0474 70 59 35

(1) Google dit maar eens

4 Houvast - nr 2 - 2014

Houvast - nr 2 - 2014 5

MENSEN MET EEN VERHAAL

“Denk positief, denk: ‘always look at the bright side of life’”

Interview met Roland & Rita

In het zuiden van Oost-Vlaanderen, tussen de Zwalmstreek en de Vlaamse Ardennen, ligt Lierde. De natuur heeft er zijn charme nog niet verloren. Geraardsbergen, Brakel, Zottegem en Ninove zijn niet veraf. In deelgemeente Sint-Maria-Lierde wonen en leven al sinds begin de jaren ‘80 Roland en Rita. Tot voor enkele jaren waren beiden nog volop actief als ziekenzorgmedewerksters, vandaag staan ze aan de andere zijde. Roland kreeg enkel jaren terug de ziekte van Parkinson. Sindsdien neemt zijn echtgenote Rita, die verpleegster is, zijn verzorging op zich. Rita en Roland leerden mekaar begin de 60-er jaren kennen. Vorig jaar vierden ze hun gouden huwelijks-jubileum. Beroepshalve diende Roland het land. Na in 1961 als milicien-paracommando in Burundi te zijn geweest, ging hij na zijn legerdienst enige tijd bij de post aan de slag. Ze woonden toen in Brussel. Rita was verpleegster in een Brussels ziekenhuis. Maar de legermicrobe liet Roland niet los. Hij wou een beroeps- loopbaan bij het leger. Met zijn jong gezin werd hij in Duitsland gekazerneerd, eerst in de omgeving van het hoofdkwartier van het Belgische leger in Keulen-Weiden, vervolgens in Euskirchen en ten slotte in Spich. “Voor vijf jaar, maar het werden er uiteindelijk vijftien”, zegt Roland lachend. Rita gaf er haar beroep op. Er waren wel plaatsen voor verpleegsters in het

militair ziekenhuis, maar de kinderopvang was niet een-voudig, vooral voor wie ‘s nachts dienst had. Daarom bleef ze thuis en nam de zorg voor de kinderen op zich. Omdat ze hun kinderen alle studiekansen wilden geven, keerden zij na 15 jaar terug naar België. “We zijn vertrokken in 1964 met één kindje en een halve camion” grapt Roland “en we keerden in 1979 terug met vier camions en vijf kindjes.” Rita sluit onmiddellijk aan: “We hebben er een mooie tijd beleefd. Gelukkig was het altijd vredestijd. Hij was dikwijls weg, maar het waren altijd maar oefeningen.”

Na hun terugkeer uit Duitsland kwamen ze in Lierde wonen. De kinderen studeerden en trokken het huis uit. Vandaag zijn ze fiere grootouders. “Veertien klein-kinderen”, zegt Roland trots.

Hoe raak je betrokken bij de werking van Ziekenzorg CM? Soms door vrienden en kennissen, soms via via, maar ook soms door een samenloop van omstandig-heden. De zuster van Rita was eerder toevallig met Ziekenzorg CM in contact gekomen. Rita vertelt: “Mijn zuster ging naar de Engelse les in Oudenaarde en zij ontmoette daar Greta, die verantwoordelijke was bij de reizen van Ziekenzorg CM. Via haar is mijn zuster ook medewerkster geworden bij Blijven Reizen. Toen de kinderen getrouwd waren, vroeg mijn zuster of ik

6 Houvast - nr 2 - 2014

niet geïnteresseerd was om deel te nemen aan een ziekenzorgvakantie. Men was er immers op zoek naar medewerkers en verpleegsters en ik was verpleegster. Ik heb toen de stap gezet, de eerste vakantie nog als gewone medewerkster. En ik ben blijven meegaan. 17 jaar lang.”

Roland was ook een tijdje vakantiemedewerker met Ziekenzorg CM. Toen hij in 1997 met pensioen ging, vroeg Rita hem om ook eens mee te gaan, als vrij-williger. Roland twijfelde, want mensen verzorgen was niet echt zijn ding. “Maar ik kan wel met de camionet rijden” zei hij. En hij ging mee en hield zich tijdens de vakanties bezig met de logistiek. “Soms reed ik in Spa Nivezé twee keer per dag naar Banneux. Ik was het manusje van alles, ik deed de bar, deed boodschap-pen, ging wandelen met de rolstoelpatiënten… Dat ging me goed af. Dat heb ik een vijftal jaar gedaan. Toen kreeg ik enorme rugpijn, de eerste signalen van mijn aankomende Parkinson. Wat later ging het niet meer en heb ik mijn deelnames aan de vakanties moe-ten stopzetten.”

Maar Rita engageerde zich verder. Na een drietal ja-ren inzet als vakantievrijwilliger, sprak men haar aan om in Sint-Maria-Lierde met een Ziekenzorg CM-kern te starten. “Er was vroeger al een ziekenzorgkern ge-weest, maar de werking was na een drietal jaren ge-stopt. De pastoor en Dirk Hitchinson van Ziekenzorg CM belegden toen een vergadering: men wou een nieuwe kern in Sint-Maria-Lierde opstarten. Roland zei: “Als je daar naar toe gaat, heb je het aan je been.” En het was zo. In begin waren we met een vijftal per-sonen die wilden meewerken. We groeiden vooral via vrienden en kennissen en vandaag telt Ziekenzorg CM een tiental medewerkers.”

In het begin vergaderde de kern in de oude pastorij. Ook in het CM-lokaal werd vergaderd. Nu is dat ver-dwenen, er staat enkel nog een CM-brievenbus. Later kregen ze een vergaderplaatsje in de pastorij bij pas-toor Maarten Pijnacker.

De bijeenkomsten met de zieken grepen in het begin in de gemeentefeestzaal plaats. Toen de parochiezaal vernieuwd werd, kregen ze een goede prijs om deze zaal te gebruiken.

“Het huisbezoek kwam bij onze vergaderingen op de eerste plaats” vertelt Rita. “Iedereen deed alles, huisbe-zoek, mensen uitnodigen, iedereen hielp. We hadden ook een jaarlijkse uitstap. En we kenden de zieken in onze gemeente. Een gepensioneerde onderwijzer op

de parochie, die vele zieke mensen bezoekt, gaf ons af en toe een adres door. Maar Sint-Maria-Lierde is geen stad. En wie ziek was vroegen we om bij Ziekenzorg-CM komen.”

Als bestuur stonden ze niet alleen. Voor vorming konden ze steeds op Ziekenzorg CM terugvallen. Ze konden rekenen op een zeer goed aanbod van vor-mingsactiviteiten en sprekers. Maar omdat niet ieder-een echt geïnteresseerd is in vorming, koppelden zij -slim- de vorming aan de voorbereiding van de leden-vergadering. Dan kwam bijna iedereen.

Volgens Rita heeft Ziekenzorg CM vandaag nood aan jonge mensen, want de veroudering slaat meer en meer toe en drukt ook op het verenigingsleven. “We vergrijzen meer en meer”. Daarenboven richt de wer-king zich meer en meer tot mobiele zieken, en niet tot hen die thuis moeten blijven. Met als gevolg dat er meer en meer mensen aan de activiteiten deelnemen, maar dat de echte, thuisgebonden zieken minder en minder bereikt worden. “Ik vind dat bij Ziekenzorg CM het ziekenbezoek op de eerste plaats moet blijven ko-men”, zegt ze.

Sint-Maria-Lierde is geen stad. Wie ziek was vroegen we om bij

Ziekenzorg-CM komen.

Hun engagement in het plaatselijk bestuur en de me-dewerking aan de Ziekenzorg CM vakantiewerking stonden los van mekaar. Alhoewel, Rita maakte voor de vakanties wel reclame tijdens de bestuursvergade-ringen, en gaf brochures rond. Enkele bestuursleden waren ook vakantiemedewerker en dat had natuurlijk zijn invloed op de deelname uit Lierde.

Toen Roland begon te sukkelen met zijn gezondheid, stopten ze met hun deelname aan de vakanties. Een drietal jaren later, in 2011 gaf Rita in de bestuurs-ploeg van Lierde de fakkel door.

“Ik ben dan gestopt,” zegt ze “omdat Roland me no-dig had. Hij kan nog wel zijn plan trekken maar altijd wat minder. Ik dacht, Ziekenzorg CM helpen en uw man alleen laten, dat kan niet. Ik heb me volledig uit het bestuur weggetrokken en ik dacht “het is nu aan jullie, …” “Ik had mijn deel gedaan. 17 jaar ben ik mee

Houvast - nr 2 - 2014 7

geweest met de vakanties. Altijd als verpleegster, be-halve de eerste keer, toen ging ik mee om eens te kij-ken hoe het er allemaal aan toe ging. Twee of driemaal per jaar ging ik mee, naar Spa of Nieuwpoort.”Heeft de keuze voor mantelzorg haar kijk op zieken-zorg of op het ziekenbezoek veranderd? Rita denkt van niet. Natuurlijk is de situatie anders en men komt van een vrij actief leven in een thuissituatie terecht. In het begin ging Roland nog af en toe mee naar de plaatselijke vergaderingen. Maar na een tijdje ging dat niet meer. Beiden houden wel een goed gevoel over. Roland: “Ik heb het altijd graag gedaan. Logistiek, be-voorrader, vooral de bar” Rita: “ Ja, we hebben heer-lijke herinneringen aan het koetshuis in Spa Nivezé, waar de bar was ondergebracht. Ikzelf ga nu nog bij verschillende mensen op bezoek, ook al ben ik niet meer in het bestuur.”

Ondanks de veranderde situatie, zien ze vooral de vele positieve dingen. “We zitten nog niet veel thuis, hoor.”

We kunnen gerust spreken van een goed gevuld grootouderleven, waarin verveling geen plaats krijgt. Er zijn de regelmatige bezoekjes, de thuiswachten in Oudenaarde en in het Waasland.

En dan is er de tuin, waar voor groene vingers altijd wat te doen is. Roland zorgt voor het gras en de zo-merse pompoenen. Alhoewel de grasmaaier soms met Roland wandelt, heeft hij toch meestal de zaak onder controle. Toen de kinderen thuis waren, was er nog de groententuin, maar nu gaat dat niet meer.

Ze gaan nog veel op stap. “Maar echte grote reizen, zoals vroeger, zitten er niet meer in”, zegt Rita. “Maar daguitstapjes kunnen ook heerlijk zijn.”

En vooral hebben ze mekaar. “Mijn man is een gemak-kelijke zieke. We maken er het beste van. Roland zegt altijd “we moeten niet klagen, ik heb een goed leven gehad.” Eenzaamheid of een ineenstorting van het sociale leven is zeker niet aan de orde. “We hebben vijf kinderen “en veertien kleinkinderen” zegt Roland. “En ze wonen niet dicht bij huis. Dries, de jongste is zeven het oudste 23, een onderwijzeres. Het zijn alle-maal bezige bijen. Met het Erasmusproject is er eentje in Finland, Annelore is finalist bij een schrijfwedstrijd Davidsfonds…”

Wanneer we vragen wat ze aan toekomstige zieken-bezoekers en mantelzorgers willen meegeven, komt het antwoord direct: “Niet betuttelen, niet met verklein-woordjes spreken - Hé madammeken…- en vooral niet vlug “binnen en buiten” maar echt tijd maken voor de mensen..”

Besluitend zegt Rita: “We zijn gelukkig, we hebben al een schoon leven gehad. Nu maken we er het beste van, met vele mooie momenten.”

Waaraan Roland toevoegt: “Al was het de laatste jaren wat minder, ik zal niet klagen. Ik ben geen jonge mens meer. Er zijn jonge mensen die ook Parkinson krijgen, die daardoor hun werk kwijt zijn. Zij hebben het moei-lijk. En toch, ik vind het belangrijkst: always look at the bright side of life.” “En wat je zeker niet mag doen, is als zieke het uw omgeving moeilijk maken. Blijft altijd positief. Ik heb gezegd.”

Bij het afscheid staan we even stil bij de open poort. Zij staat open. “Als die open staat, zijn we thuis en is iedereen welkom” zegt Roland. HVDV

8 Houvast - nr 2 - 2014

Dag van de Mantelzorg22 juni 2014

Wandelen voor MANTELZORGZondag 22 juni

Traject: op verharde wegen (6km) CC De Mastbloem – Waregemsesteenweg 22 – Kruishoutem Welkom vanaf 13u30 - einde 17u Meer info: 055 33 47 61 of 0497 11 73 90mantelzorg.oostvlaanderen@cm.be

Ballonvaart te winnen ! Wandelen voor MZ -kruishoutem.indd 1

29-04-2014 10:47:54

Solidariteitsactie 2014De verkoop van de loten dit jaar zit er weer op. Op basis van de resultaten (zie grafiek hieronder), komen we tot volgende belangrijke conclusies:

- De totale verkoop is gedaald t.o.v. 2013 - Het gemiddeld aantal boekjes dat per kern werd verkocht is gestegen t.o.v. 2013. Dit betekent dat de extra inspanningen van kernen effectief een po-sitief gevolg kenden.

- En tot slot willen we eenieder oprecht BEDANKEN voor de geleverde inspanningen!

234=

244=

137=

142=

318=

332=

212=

212=

770=

728=

271=

267=

156=

150=

329=

335=

224=

223=

239=

235=

339=

330=

158=

148=

538=

515=

39=

35= 17= 18= 24=

25= 17= 17= 55=

56= 30=

29= 17= 16= 25=

26= 25=

25= 27=

26= 34=

33= 23=

21= 67=

74=

39= Verkochte boekjes 2013 39= Verkochte boekjes 2014

39= Gemiddelde per kern 2013 39= Gemiddelde per kern 2014

Bloe

men

stre

ek

Sche

ldem

olen

Gen

t Oos

t

Arte

veld

e

Mee

tjesla

nd

Bos

& Ka

stee

l

Dend

er

Land

van

Aals

t

Land

vd

Mol

enbe

ek

Land

van

Egm

ont

Sche

lded

al

Vlaa

mse

Ard

enne

n

Leier

egio

Houvast - nr 2 - 2014 9

Vrijwilligers met een chronische ziekte

of beperking

Eén van de vier pijlers binnen de Ariadne wer-king is ‘Belangenbehartiging’. Ariadne probeert op allerlei vlakken op te komen voor de belangen van mensen met een chronische ziekte of fysieke beperking. Vaak gaat het om toegankelijkheid in al zijn facetten. Fysieke toegankelijkheid is natuurlijk een klassieker, maar ook voor financiële, emotionele en intellectuele toegankelijkheid moet worden opgekomen. Tijdens de laatste bijeenkomst van de stuurgroep Ariadne werd het hoofd gebogen over de toegankelijkheid van de Ariadne werking. Niet zozeer de toegankelijk-heid van onze activiteiten voor de doelgroep, maar de toegankelijkheid van onze werking als beweging. Hoe toegankelijk zijn wij als organisatie? Kunnen mensen met een chronische ziekte of beperking be-halve participeren als deelnemer, ook participeren als vrijwilliger?

Binnen de Ariadne-werking zijn, vanaf het prille begin, zowel ‘gezonde’ vrijwilligers als vrijwilligers met een chronische ziekte en/of beperking actief. Op alle vlak-ken en op alle niveaus draaien zij samen met gezonde mensen mee in de werking. Doordat dit historisch is gegroeid, wordt er zelfs helemaal geen onderscheid meer gemaakt. Een vrijwilliger is een vrijwilliger onge-acht zijn of haar beperkingen. We vertrekken vanuit mogelijkheden, talenten en vaardigheden, niet vanuit beperkingen. We kunnen dus stellen dat we het vrij-willigerswerk binnen Ariadne toegankelijk proberen te maken voor iedereen. De visie van de stuurgroep is dat iedereen moet en kan meewerken aan de uit-bouw van onze werking.

Uiteraard zijn we er ons van bewust dat vrijwilligers met een chronische ziekte of beperking ‘kwetsbaarder’

zijn dan gezonde vrij-willigers. Vaak hebben ze

meer nood aan specifieke on-dersteuningsbehoeften. Daarom wil-

len we de oefening blijven maken om iedereen, ongeacht hun chronische ziekte of beperking, zoveel mogelijk kansen te bieden om mee ’beweging te ma-ken’. Met hulp op maat zijn we er van overtuigd dit ie-dereen zijn talenten optimaal kan benutten. Vanuit de stuurgroep vinden we het belangrijk om dit met elke vrijwilliger individueel te bespreken en zo te komen tot een engagement op maat van elke vrijwilliger. Op deze manier kan het vrijwilligerswerk een positieve ervaring worden en kan het hen weerbaarder maken.

De visie van de stuurgroep is dat iedereen moet en kan meewerken aan de uitbouw van onze werking.

Vanuit de stuurgroep bezoeken we regelmatig re-giovergaderingen om onze werking aan de kernen voor te stellen. We merken raakvlakken tussen onze werking en een aantal bezorgdheden binnen de kern-werking. De twee meest gestelde vragen zijn: ‘Hoe krijgen we meer jonge mensen naar onze activiteiten en hoe kunnen we mensen met een chronische ziek-te meer betrekken bij de werking? ‘

Jonge mensen bereik je door je aanbod aan te pas-sen aan de interesses van jongere personen. Een kern die vernieuwende en frisse activiteiten plant, zal sneller jonge mensen aantrekken dan een kern die focust op traditionele activiteiten. Daarnaast zijn natuurlijk ook de communicatiekanalen voor de

10 Houvast - nr 2 - 2014

bekendmaking belangrijk (denk maar aan sociale media als Facebook).

Hoe betrek je chronisch zieke mensen meer in de werking? Het feit dat deze vraag wordt gesteld maakt ons blij. Het is een teken dat men binnen andere uit-zichten ook aanvoelt dat er naast de deelnemers-rol, mogelijks nog een grotere rol is weggelegd voor mensen met een chronische ziekte. Hen betrekken in de werking vergt vaak een mentaliteitswijziging. We organiseren niet langer activiteiten voor, maar samen met mensen met een chronische ziekte of beper-king. Door hen op te nemen als vrijwilliger, vertrek-kende vanuit hun interesses en talenten worden ze

automatisch betrokken in de organisatie. Een direct gevolg is dat de activiteiten meer op maat zijn van de beoogde doelgroep. Zij kunnen bijzondere kwalitei-ten, vaardigheden en een verrassende, verfrissende kijk op de organisatie opleveren.

Binnen onze beweging zijn we steeds op zoek naar nieuwe vrijwilligers. Mogelijks zijn mensen met een chronische ziekte of beper-king een nieuwe bron van vrijwilligers. We zijn er alvast van overtuigd dat ze voor onze totale werking een bron van inspiratie en groei zijn.

Ariadne feest!Mensen (met een chronische ziekte) vieren samen feest

• Wat?Het meest gezellige ziekenzorgfeest van 2014, met bar-becue, kinderanimatie en een muzikaal optreden. Alles gedompeld in een ontspannen sfeer waar plezier, genie-ten en ontmoeting centraal staan.

• Wanneer?Zaterdag 13 september 2014, vanaf 17.30 uur

• Waar?Cultureel Centrum De MastbloemWaregemsesteenweg 22, 9770 Kruishoutem

• Deelnameprijs?€15 voor volwassenen€7 voor kinderen onder 12 jaar.(Gratis voor kinderen onder 4 jaar)

• Interesse? Inschrijven kan tot 4 september via ziekenzorg.mvl@cm.be of via 09/267 53 53.

Houvast - nr 2 - 2014 11

Ariadne CaféJe hebt de cijfers ongetwijfeld al gezien of gehoord… mensen met een chronische ziekte of beperking lopen een hoger risico op eenzaamheid. Binnen deze groep geeft 34% aan zich sterk eenzaam te voelen. Dat is verontrustend veel. ‘Doorbreek Eenzaamheid’ is dan ook meer dan terecht het jaarthema van Ziekenzorg CM. Ariadne zet zich al jaren in tegen het dreigende isolement dat een chronische ziekte of beperking met zich meebrengt. We willen het jaarthema dan ook ten volle ondersteunen en er actief onze schouders onder zetten.

Eenzaamheid echt oplossen kunnen we natuurlijk niet. Het is tenslotte een persoonlijke zaak en een gevoel dat bij het leven hoort. De enige die eenzaam-heid echt kan oplossen is de persoon die het ervaart. Ariadne wil echter wel een houvast bieden, een lei-draad zijn. Kansen creëren, zodat mensen zelf de stap kunnen zetten om hun probleem aan te pakken. Naast de vertrouwelijke initiatieven, waarmee Ariadne jonge mensen met een chronische ziekte of beper-king weerbaarder maakt, samen brengt en activeert dringt zich ook een nieuw project op. Een nieuw pro-ject dat zich nog meer richt op het doorbreken van eenzaamheid… het ‘Ariadne Café’ is geboren.

Het Ariadne Café gaat een stap verder dan het ge-bruikelijke lotgenotencontact. Het lotgenotencontact is geografisch gespreid over het hele verbond. De contacten en kennismaking op zo een eenmalige ac-tiviteit is vaak oppervlakkig. Het Ariadne Café gaat steeds door op dezelfde locatie en op vaste tijdstip-pen. Hierdoor bieden we de kans om relaties aan te gaan met meer diepgang. Je krijgt de kans om elkaar echt te leren kennen. Uiteindelijk willen we mensen samenbrengen, hun sociaal netwerk verruimen en in het beste geval ontstaan er nieuwe vriendschappen.

Het Ariadne Café neemt vanaf oktober zijn in-trek in ‘Café Het Volk’ aan de Poel in Gent. Naast

ontmoeting willen we ook informatie meegeven. Iedere bijeenkomst zal gestart worden met een korte infosessie. Infosessies rond thema’s die relevant zijn voor mensen die leven met een chronische ziekte of beperking. Dit kunnen gerust ook luchtige thema’s zijn zoals tips rond sociale media, gezonde voeding, budgetvriendelijk tafelen,… Zo krijgen de aanwezi-gen direct ook voldoende gesprekstof om na te pra-ten in het café. Het Ariadne Café opent één keer per maand op vrijdagavond zijn deuren en staat open voor iedereen… mensen met een chronische ziekte of beperking, de begeleiders, de mantelzorgers, de partners, … De nadruk ligt op café, per definitie ‘een uitgaansgelegenheid waar dorpse of stadse zaken worden besproken onder het genot van alle mogelij-ke drank’. Contact en ontmoeting staan met andere woorden steeds centraal.

Voor dit nieuwe initiatief zijn we op zoek naar enthou-siaste vrijwilligers. Mensen die de aanwezigen willen ondersteunen (mensen verwelkomen, vervoer, rolwa-gen duwen, begeleiden naar de parking,…) en men-sen die praktische zaken op zich willen nemen (drank klaarzetten, spreker aankondigen, opdienen, afrui-men dranken, …). Ook erg belangrijk zijn mensen die willen meekomen met de deelnemers (als begeleider, als vriend, als compagnon). We mogen niet vergeten dat de drempel om alleen ergens aan deel te nemen vaak erg hoog is. Als jij met iemand meekomt, dan zet jij de eerste stap om de eenzaamheid voor die persoon te doorbreken.

Heb jij interesse om mee te helpen aan dit nieuwe project? Wil je meer weten over het initiatief of wil je zelf deelnemen?Neem dan contact op met Dennis Matthijs via 09/267 53 60 of dennis.matthijs@cm.be

12 Houvast - nr 2 - 2014

Een dertigtal creatievelingen verzamelde zich op za-terdag 29 maart voor de hoogdag van een creavrijwil-liger. De ‘Dag van de Creaclubs 2014’ ging meteen goed van start. Er was koffie, er was sfeer, er was powertex en de zon scheen… wat wil een mens nog meer?

We gingen meteen aan de slag met de isomo-kaar-senhouderbol. De groeven werden vakkundig geca-moufleerd en vervolgens geschilderd. Heerlijk om je handen vuil te mogen maken!

Terwijl de bollen stonden te drogen, maakten we ge-heel in lentesfeer krokusbloemetjes. Het vraagt heel wat strijk- plak en knipwerk, maar het resultaat mag er zijn. In een bloemstuk met wat mos, kwarteleieren en een pluimpje hier en daar, heb je binnen no-time een schitterend stuk voor Pasen. De techniek is ge-makkelijk aan te leren, en je hebt er niet veel gespe-cialiseerd materiaal voor nodig. Heel toegankelijk dus voor mensen met een chronische ziekte of een be-perking in onze kernen.

In een apart zaaltje mochten we genieten van een uit-gebreid assortiment broodjes, zodat we er terug volop tegenaan konden. ’s Middags werden de bollen – die inmiddels droog waren – opgewreven tot ze blonken. Er werd veel overlegd, mensen hielpen elkaar en wis-selden kennis en technieken uit. Bovendien leerden de creavrijwilligers elkaar beter kennen… samen een

bol opblinken, dat schept een band. Tussendoor werd er een demo van ‘magic plastic’ gegeven; een heel eenvoudige manier om juwelen te maken, met een schitterend resultaat.

Dankzij de hulp van enkele noeste werkers konden we de zaal omstreeks 16u terug proper achterlaten. De ‘Dag van de Creaclubs 2014’ was alvast een suc-ces, en we kijken reikhalzend uit naar de volgende editie.

Creatieve geesten,

verenigt u!

Houvast - nr 2 - 2014 13

Wie wa wee

Wie wa wee, fluistert het water,wie stroomt er met me mee?Wie gaat er bootje varen in de windMisschien ben jij wel diegene die dat heerlijk vindtWie wa wee, fluistert het water,wie stroomt er met me mee

Neem de tijd en neem rusten voel hoe de wind je lippen kustLaat je meevoeren in deze rustgevende tocht over het wateren luister naar alle geluiden die je hoort,maar pas op! Val niet over boord.

Wie wa wee, wie stroomt er met me mee?

(gedicht van een 13-jarige)

Mijmeringen

De zomer in de ziekenzorgkern

Met dit idee in het achterhoofd gaan kernen van Ziekenzorg CM massaal op uitstap de komende zo-mermaanden. We trekken naar bedevaartsoorden, naar onze kust, naar mooie en fiere steden, naar mu-sea en naar toegankelijke bedrijven.

• Ben je als kern nog op zoek naar een leuke uitstap?Blader eens in ons tof-ideeboekje of stel de vraag op de regiovergadering

• Heb je de rolwagens al gereserveerd?Neem tijdig contact op met je regio-educatieve. Via haar/hem kan je 10 rolwagens gratis ontlenen aan de Thuiszorgwinkel.

• Thuisgebonden zieke mensen en hun mantel-zorger blijven thuis?Stuur hen een kaartje vanop de uitstap. Het geeft niet dat je al terug thuis bent. Het feit dat je aan hen dacht op de uitstap zal hen deugd doen.

• Mensen in een rolwagen kunnen niet mee?Bestel een liftbus en bezorg ons de factuur met het jaarverslag. Het levert jouw kern 500 extra punten op.

• Angst dat er iets zal gebeuren met een zieke tij-dens de uitstap?Vraag hen een PEG-kaart* in te vullen en je weet wie je in dat geval kan bereiken.

• Met enkel zieke mensen uit onze kern krijgen we de bus niet vol?Kijk eens naar de kernen uit de buurt. Kunnen jullie samen op uitstap? Dit betekent ook minder werk als je dit elk om beurt organiseert.

• Ga je op bedevaart?Zeg de zieke waar je op huisbezoek gaat dat je een kaarsje zal branden.

(*) PEG-kaart = kaart met Persoonlijke Essentiële Gegevens

14 Houvast - nr 2 - 2014

Irène Morel93 jaarZwijnaardegeboren mei 1921levendige herinneringen aan oorlog ’40-44gehuwd 1948 met Daniel Baeletwee zonen

Houvast - nr 2 - 2014 15

Vertelsels uit de oorlog

Amper 19 jaar is ze als de oorlog 1940-44 uitbreekt. Nu is ze 93 maar kan er nog over vertellen alsof het gisteren is gebeurd. Haar verhaal over oorlog begint eigenlijk al in de Groote Oorlog van ‘14-18. Nog voor ze geboren was dus. Haar vader, Georges Morel, vocht gedurende vier jaren aan de Ijzer, in Diksmuide. Haar moeder was toen in ver-wachting van haar zes jaar oudere broertje.

Haar vader vertelde daar vaak over en toen “kon je een muizeke horen lopen”. Maar wat hij toen juist vertelde, dat weet ze niet goed meer.

Wel dat ze als jong meisje om de twee jaar in een volge-laden camionette mee mocht naar de IJzerbedevaart. En om het andere jaar mocht haar moeder mee. Want er moest toch altijd iemand thuis blijven bij de hond!

Vlucht naar ArdooieBij de Duitse inval in mei 1940 vluchtten vele mensen uit Zwijnaarde. Haar va-der, die toen als groenteboer met paard en kar het dorp rondreed, had een neef in Ardooie. Dus trokken ze naar Ardooie. Maar eerst werd grootmoeder nog uit Gent opgehaald en samen met moeder op de kar gezet. Irène, vader en de hond Loeki liepen er te voet naast. In Ardooie gekomen bleek de neef zelf reeds gevlucht naar Frankrijk. Dan maar naar een boerderij gegaan, waar ze welgekomen waren. De volgende dagen deed moeder er samen met Irène het huishouden, en de boerin, de boer en vader gingen werken op het veld. De enige die niet welgekomen was was Loeki. Er waren nl. nog vluchtelingen die mochten slapen in een schuur. En Loeki beet naar hen! Arme hond: hij werd door vader opgehangen aan een boom. Irène zag en ziet het nu nog gebeuren.

16 Houvast - nr 2 - 2014

Het verdriet om de hond maakte echter vlug plaats voor de angst voor de oorlog. De veilig gewaande boerderij bleek nl. plots in een vuurlinie te liggen tus-sen een Duitse soldaat en Belgische soldaten. Irène, haar ouders en de boer en boerin legden zich plat op de keukenvloer toen ze schoten hoorden. Plots stond in de deuropening een Duitse soldaat met een geweer met bajonet op hen gericht, roepende “Es ist von hieraus geschossen!” Ze stonden recht met hun armen omhoog. Op dat ogenblik kwamen de Belgische soldaten aangelopen en overmeesterden de Duitse soldaat.

Terwijl ze dit vertelt herbeleeft Irène weer het ganse gebeuren, als een

film die opnieuw en opnieuw in haar geheugen wordt afgerold.

Na 2 weken keerden ze met paard en kar, maar zon-der hond terug naar Zwijnaarde. De andere dorpe-lingen waren ofwel niet gevlucht ofwel reeds terug-gekeerd in het nu bezette Zwijnaarde. Velen hadden gedacht de familie Morel niet meer terug te zien.Ze hadden inderdaad de dood in de ogen gekeken.

Opeising naar DuitslandNa hun terugkeer ging Irène opnieuw werken in de katoenfabriek waar ze sinds haar veertiende werkte. Een aantal van de arbeidsters werd er echter opge-eist om verplicht te gaan werken in Duitsland, waar-onder Irène.

Moeder ging mee tot aan de trein en zei haar:

“Irène, nu ben je een soldaat!”

In Duitsland kwamen ze terecht in Walsrode en wer-den er gehuisvest in “Lagers”(vertaling: verblijf van het leger), kleine huisjes waar ze telkens met 6 meis-jes verbleven. Ze kregen er eten en drinken én een loon. Ze kon zelfs af en toe wat geld opsturen naar moeder thuis. Die stond er toen nl. alleen voor, want ook vader werkte (vrijwillig) in Duitsland.De meeste opgevorderde meisjes moesten werken in de katoenfabriek. Irène en haar vriendinnen had-den echter geluk: ze moesten de huizen poetsen van Duitse secretaresses. Dat was niet zo’n zwaar werk.Dat het gezin Morel een heel nauwe band had, blijkt uit het feit dat vader drie maal op bezoek kwam naar Walsrode. Irène en haar vader sliepen toen samen in de stationshal.Telkens schreven ze daar ook samen een brief naar moeder: Irène 3 lijntjes en vader 3 lijntjes en zo verder. Moeder kon de twee handschriften goed uit mekaar houden!.

Toch was dit voor Irène niet genoeg om haar heim-wee naar huis te stillen. Als niet-getrouwd meisje moest ze een jaar in Walsrode verblijven vooraleer ze twee weken op ver-lof mocht naar huis.Toch probeerde ze hardnekkig te verkrijgen dat ze vroeger naar huis mocht. Elke morgen ging ze voor haar werk eerst naar het Arbeitsamt (vertaling: Arbeidsbureau) om verlof aan te vragen. Het was een Vlaming, een Antwerpenaar weet ze nog, die haar telkens te woord stond en haar telkens duidelijk maakte dat haar aanvraag veel te vroeg kwam.

Houvast - nr 2 - 2014 17

Op een dag hoorde ze hem tegen iemand zeggen “z’is er weeral!”

Ze heeft pretoogjes als ze dit ver-telt. Want… kort daarna kreeg ze

haar verlof!

Ook vader had net verlof en was ’s morgens reeds in Zwijnaarde aangekomen. Irène kwam pas ’s avonds laat moe in het station te Gent toe: vader en moeder stonden er haar geduldig op te wachten! Het gezin was weer herenigd.Na twee weken moest ze echter terug naar Duitsland. Maar…ze ging gewoon niet meer terug. En ze werd ook nooit meer opgeroepen!Vooral in het begin had ze veel schrik dat zo’n oproep toch nog zou komen of dat ze verklikt zou worden. Daarom bleef ze de rest van de oorlog veilig bij moe-der thuis.

Vader keerde nog een tijdje terug naar Duitsland, maar bleef daarna ook voorgoed thuis.

En hoe zat het met “eten en drinken” tijdens de oorlog? Daar valt niet veel over te vertellen volgens Irène. Ze gebruikten hun rantsoenbonnen. Soms konden ze iets kopen van de dure smokkelwaar. En vooral: ze hadden een stuk land dichtbij hun huisje, waar moe-der aardappelen en allerlei groenten op kweekte. Ze kwamen de rest van de oorlog, dus zonder zorgen daarover, verder door. HD

Irène herinnert zich dat haar moeder én vader heel goed konden vertellen. En haar moeder had op haar oude dag nog een heel goed geheugen. Irène heeft beide talenten: een goed geheu-gen en ze kan enorm goed vertellen. Ook vertelsels uit de oorlog!

18 Houvast - nr 2 - 2014

Warm onthaal voor nieuwe vrijwilligers

Op zaterdag 22 maart heetten we de nieuwe kernvrijwilligers van harte welkom.

Elk jaar beslissen gemiddeld zo’n 200 mensen om zich als vrijwilliger te engageren bij Ziekenzorg CM-Midden-Vlaanderen. Wij zijn uiteraard opgetogen met hun en-gagement, en willen hen van harte welkom heten in onze organisatie. Daarom organiseren wij jaarlijks een onthaaldag voor nieuwe kernvrijwilligers.

Onder het genot van een natje en een droogje, maak-ten zij kennis met elkaar en met onze organisatie. Zij leerden Ziekenzorg in al haar facetten kennen, konden kennis maken met elkaar en hadden gelegenheid om hun eerste ervaringen uit te wisselen.

Het aperitief vond plaats op ‘den bureau’. Zo kunnen de nieuwe kernvrijwilligers zich voor de geest halen van waaruit de regio-educatieven hun werking onder-steunen. Zowel de bubbels als de locatie werden zeer gesmaakt.

Na de middag maakten onze vrijwilligers van de Stuurgroep Huisbezoek & Verenigingswerk zich op voor hun ‘acte de présence’... Zij haalden hun ac-teertalent uit de kast, en gaven het beste van zichzelf in een voorstelling ’Huisbezoek - 10 gouden tips.’ Er werd heel wat gelachen, en tegelijk leerde men veel bij.

Een welgemeende dank je wel aan alle vrijwilligers die op deze mooie zonnige zaterdag naar Gent gekomen zijn. Ook een dikke dank je wel aan alle bereidwillige helpende handen, zowel voor als achter de schermen. We wensen alle nieuwe vrijwilligers een deugddoend engagement toe!

Houvast - nr 2 - 2014 19

“Boeiend om te zien bij welke

organisatie wij aangesloten zijn, hoe zij werken en wat zij en

ook wij beogen.”

“Gezellig, aangenaam,

leerzaam… zeker aan te raden voor nieuwe vrijwilligers!”

“De onthaaldag is een dag waar je de verbondenheid

tussen alle vrijwilligers en de teamleden van ziekenzorg perfect

aanvoelt.”

20 Houvast - nr 2 - 2014

Nieuwe Ziekenzorgkern Appelterre- Eichem, een jaar na de oprichtingOp 22 februari 2013 werd een infoavond georgani-seerd om de mensen een duidelijkere kijk te geven op wat Ziekenzorg CM is en waarvoor we staan. Van de 22 potentiële vrijwilligers die op die avond aan-wezig waren, hebben zich 15 mensen bereid ver-klaard om mee te willen stappen in het project van Ziekenzorg CM.

Een maand later werd dan de eerste kernvergade-ring, met aanduiding van het bestuur, gehouden en Ziekenzorg CM Appelterre-Eichem was een feit.

Dan gingen we op zoek naar financiële middelen en half mei 2013 zijn we begonnen met een wafelver-koop van deur tot deur . Samen met alle kernleden was de klus geklaard in veertien dagen en hadden we een mooie som bijeen gebracht. Dit bedrag, samen met het startgeld dat we van Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen en enkele sponsors mochten ontvangen, gaf ons een stevig duwtje in de rug.

Ondertussen zijn we ook op zoek gegaan naar men-sen die tot onze doelgroep behoren, namelijk chro-nisch zieken, mensen met een beperking, ouderen en eenzamen. Binnen de kortste keren hadden we 65 mensen die een bezoek van een ziekenzorgvrijwillig-ster heel erg op prijs stelden. Dit aantal is ondertussen opgelopen tot 73.

Op 13 oktober 2013, dag van de chronisch zieke mensen, had onze eerste bijeenkomst plaats. Met een bang hart was het afwachten hoeveel mensen er aan-wezig zouden zijn. Tot onze grote verbazing mochten we 49 aanwezigen verwelkomen die ’s avonds heel tevreden naar huis terugkeerden en vroegen wanneer ze nog eens mochten terugkomen. Ook werd aan

iedereen, ook diegenen die zich niet meer kunnen ver-plaatsen, een geschenkje aan huis gebracht, wat sterk in dank werd aanvaard.

Onze eerste gezamenlijke uitstap was naar de Thuiszorgwinkel in Aalst. Met 18 stapten we de bus op richting Aalst. Na een zeer interessante rondleiding in de Thuiszorgwinkel reden we richting Ninove met een tussenstop in een taverne voor een lekkere pan-nenkoek. Niks dan tevreden gezichten.

Ons Paasfeest en tevens de viering van onze eerste verjaardag op 5 april 2014 was eveneens een groot succes. Nu mochten we 55 mensen verwelkomen. Ter gelegenheid van Pasen werd hen ook nu weer een ge-schenkje aangeboden wat erg op prijs werd gesteld.Het stemt ons zeer tevreden te zien dat mensen in een rolstoel met tranen in de ogen van blijdschap, de zaal binnenkomen en zeggen blij te zijn dat er ook aan hen wordt gedacht. Daar doen we het tenslotte voor.

Met trots mogen we toch wel zeggen dat we op een jaar tijd, met onze kern veel bereikt hebben in Appelterre-Eichem en onze doelgroep enkele aange-name momenten hebben bezorgd. Maar daar laten we het niet bij en we proberen op ons elan verder te gaan om zoveel mogelijk mensen die tot onze doel-groep behoren te bereiken. LD

Ziekenzorg CM Nazareth viert feest!Op zondag 2 maart was Ziekenzorg CM Nazareth in feeststemming, want we vierden 35 JAAR JONG!

De feestelijke eucharistieviering om 10u30 mocht rekenen op heel wat parochianen in de kerk en zie-kenzorg-(kern)leden. Het werd een stemmige en hartelijke viering met de medewerking van onze Ziekenzorg-leden en met de Zonnepitjes, die al hun zangtalent aanwenden voor een fijne muzikale bege-leiding. Het was een warme en soms ontroerende viering, die eindigde met een verdiend applaus van alle aanwezigen.

Na de mis volgde er in het parochiaal centrum een receptie en een fijn verzorgd feestmaal voor de in-geschreven leden. Er was tijd voor een babbel, een luisterend oor, voor een hartelijk weerzien van le-den, die niet zo vaak meer buitenkomen. De maal-tijd was voortreffelijk, en de sfeer was uitstekend… PROFICIAT aan alle bestuursleden!. AG

Nieuwsuit de

kernen

Houvast - nr 2 - 2014 21

FamilienieuwsIn deze rubriek brengen wij nieuwtjes vanuit de dienst en de beweging. Wij nodigen alle vrijwilligers uit om ons bijzonder nieuws te melden.

Jubilea

- Mevr. Soens Cecile en dhr. Bourgeois Etienne vierden op 4 april hun gouden jubileum. Zij zijn beiden actief in de kern van Kluisbergen.

- Op 24 april was mevr. Maria De Paermentier - één van de medeoprichters van Ziekenzorg CM Huise-Ouwegem - 50 jaar getrouwd met Mr. Dhondt Adelin (losse medewerker).

- Op 4 mei is Zuster Theophila (Anais Van Heuverswijn) 60 jaar in ’t klooster. Zij is vrijwilligster in Ziekenzorg CM Oudenaarde centrum.

Proficiat en een dikke merci voor zoveel jaren engagement in Ziekenzorg CM!

Overlijdens

- Mevr. Van Mossevelde Irma, gewezen bestuurslid van Ziekenzorg CM Beervelde, is van ons heengegaan op maandag 3 maart.

- Op zaterdag 15 maart 2014 heeft mevr. De Saveur Lea, medestichtster van Ziekenzorg CM Sint-Lievens-Esse, ons verlaten.

Onze oprechte christelijke deelneming aan alle naasten en geliefden…

de Speeltuin

Bouw mee aan ‘de Speeltuin’Op vraag van velen geven we in Houvast een plaatsje aan het ‘lichte’ amusement: een kwisje, een letterspel, een fotozoe-kertje… Méér nog, je kan zelf mee deze bladzijde samenstellen.Stuur ons jouw 5 vragen voor de ‘kwis van…’: algemene, boeiende vragen waar geen zware boekenkennis voor nodig is. Of stuur ons een fotozoekertje of een letterspel…

Deze bladzijde is een eerste aanzet. Het is een voorbeeld waarmee je zelf aan de slag kan. Mail of stuur ons gerust jouw inbreng. De beste inzendingen publiceren we in onze volgende nummers van Houvast.Ons adres: Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen t.a.v. Marijn Leroy, Martelaarlsaan 17 ,9000 GentMailen mag natuurlijk ook: marijn.leroy@cm.be HVDV

De Kwis van Dirk

1 Van wie is het nummer ‘Oooh, ik heb zorgen?’

2 Zijn er meer mannelijke of vrouwelijke Mantelzorgers?

3 Welke minister houdt zich bezig met zorg op Vlaams niveau?

4 Worden Mantelzorgers in Vlaanderen ondersteund door de gemeentes?

5 Hebben Mantelzorgers vooral nood aan financiële steun of informatie?

FotozoekertjeWelke heilige wordt hier afgebeeld op een prachtig schilderij van A. Van Dijck

Antwoorden:De Kwis van Dirk1 Louis Neefs 2 Gemiddeld zijn 40 procent van de mantelzorgers man-nen en 60 procent vrouwen. 3 Jo Van Deurzen is Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin. 4 De gemeen-ten geven enkel een premie. Het zijn de zes erkende Mantelzorgverenigingen, waaronder Ziekenzorg CM en Okra-Zorgrecht, die alle vormen van ondersteuning geven. 5 60% van de Mantelzorgers geeft aan meer nood te hebben aan informatie, t.o.v. slechts 17% aan financiële steun.

FotozoekertjeSint-Martinus

22 Houvast - nr 2 - 2014

Houvast - nr 2 - 2014 23

JaarkalenderJUNI 2014

SEPTEMBER 2014

JULI 2014

AUGUSTUS 2014

ma 2 Stuurgroep communicatie & promotiedi 10 Stuurgroep Ariadnedo 12 Stuurgroep Blijven Reizenma 16 Stuurgroep Huisbezoek & Verenigingswerk

di 17 Stuurgroep creawo 25 Beleidsgroepza 28 Ariadne Familiedag

Denkdag

ma 1 Stuurgroep communicatie & promotiedi 2 Stuurgroep Huisbezoek en Verenigingswerk di 9 Regiovergadering Gent Oost do 11 Stuurgroep Blijven Reizen vr 12 Ontmoetingsnamiddag regio Leie za 13 Buddywerking Op-Stap: waarderingsactiviteitma 15 Regiovergadering Dender

Regiovergadering Leie

di 16 Regiovergadering Bos en KasteelRegiovergadering Scheldedal

do 18 Regiovergadering Land van Molenbekenma 22 Regiovergadering Land van Aalst

Regiovergadering ArteveldeRegiovergadering Vlaamse Ardennen

wo 24 P-redactieBeleidsgroep

do 25 Regiovergadering Land van Egmont

wo 16 P-redactie

ma 4 Stuurgroep Communicatie en Promotie

Goed om weten: De kalender biedt een stand van zaken van wat er komende maanden op de agenda staat binnen Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen. Weet echter dat de agenda altijd kan evolueren. Voor de meest actuele stand van zaken raden we je de kalender op DAGORA* aan: http://dagora.ziekenzorg-mvl.be/kalender

(*) Dagora is het medewerkersplatform van Ziekenzorg CM Midden-Vlaanderen. Je vind er allerhande nuttige informatie omtrent onze werking, zoals documenten, artikels, verslagen en ook een actuele kalender. Heb je nog geen toegang en interesseert het jou? Vraag gerust jouw persoonlijke registratiegegevens aan via dagora@ziekenzorg-mvl.be.

www.thuiszorgwinkel.beInfo en bestellingen 09 242 43 44

ELEKTRISCHE FIETSENMet een elektrische fiets kun je op een aangename manier grotere afstanden afleggen.

De Winora fietsen zijn kwaliteitsvolle elektrische fietsen met een goede actieradius. De prijs/kwaliteitsverhouding is voortreffelijk.

De Thuiszorgwinkels garanderen een perfecte naservice. Alle herstellingen gebeuren in eigen atelier door deskundig opgeleide fietsherstellers. Kom vrijblijvend langs voor professioneel advies en een testritje!

Winora F1 sportief fietsplezier

Winora C2AGT. Hoog rijcomfort.Zeer gebruiksvriendelijk.

MOBILITEIT In de Thuiszorgwinkel staat een ervaren team van verstrekkers klaar om je te begeleiden en te helpen bij de keuze:• loophulp• rolstoel• driewieler• scooter• aangepaste fiets...

Wij gaan graag de uitdaging aan iedereen op de fiets te krijgen.

Ontdek ons aanbod driewielfietsen, rolstoelfietsen, tandems, duofietsen en lage instapfietsen.

Informeer naar onze uitzonderlijke zomerkortingen.

Daag ons uit met je specifieke wensen!

zomer kortingen!