Hoofdstuk 2

Eikenbastlaan 330, Sunset Valley, 2 maart 2010

Fiona McIrish werkte in haar tuin, de meloenen en de aardappels moesten worden geoogst en de rest had gewoon de dagelijkse onderhoudsbeurt. Fiona was er echter niet bij met haar gedachten, en dat alles kwam door Molly.

Fiona was opgegroeid in Cork, een grote stad in Ierland. Ze ontmoette een Engelsman, Matthew French, die in Cork werkte. Ze werden verliefd en te emigreren naar Sunset Valley. Daar trouwden ze en 8 maanden later kreeg Fiona het enige goede aan dat huwelijk: haar dochter River, nu een leuk meisje van 18.

Fiona maakte carrière in de journalistiek, terwijl Matthew in een restaurant ging werken. Ze woonden samen met River in een mooi huisje.

Maar toen kwam Molly, de dochter van de restauranteigenaar, terug uit Parijs, waar ze 7 jaar had gewoond. De vonk sloeg over en 2 jaar later waren Fiona en Matthew officieel gescheiden, River was bijna 7 jaar oud en kreeg Fiona’sachternaam na de scheiding. Fiona verhuisde naar haar huidige huis, eerst als huurder van de eigenaar, later heeft ze het gekocht en verbouwd tot de huidige staat.

Molly’s vader was een jaar eerder plotseling overleden, waarna Molly het restaurant, Bistro klein Corsica, overnam. Nog geen jaar na de scheiding trouwden Matthew en Molly, samen werden ze eigenaar van de bistro.

Fiona werkte door in de tuin, terwijl ze verder dacht. De aardappels waren erg mooi trouwens, dacht ze. Vroeger zou ze naar de bistro hebben gestuurd, vroeger.

Uit dit huwelijk werd een dochtertje geboren: Sandi. Een half jaar na de geboorte van Sandi stierf Matthew toen het huis afbrandde. Op de begrafenis ontmoetten Fiona en Molly elkaar voor het eerst sinds de scheiding was afgehandeld.

Fiona had het met Molly te doen gehad en nam haar en Sandy in huis, de slechtste keuze die ze ooit gemaakt had.

Al snel moest Fiona voor Sandi zorgen, terwijl Molly alleen maar feestte. Ze was dol op dat meisje, dat haar moeder amper kende. Zo ging het nu al 5 jaar.

Er was vaak ruzie tussen de beide vrouwen, maar toch wist Molly Fiona steeds zover te krijgen om haar niet de deur uit te zetten.

Tot gisteravond. Molly was opnieuw uitgegaan nadat het restaurant sloot en Fiona was daar zo zat van dat ze besloot om Molly te confronteren.

‘Je bent er nooit!’ had ze geschreeuwd ‘Je bent altijd bij je nieuwste flirt die binnen een week weer uit is, of in het restaurant van je vader, wat echt wel even draait zonder dat jij er bent of je bent weer in één of andere nachtclub aan het feesten. Sandi kent je amper, ze kwam laatst huilend naar me toe vragend waarom haar mama niet zo was als andere mama’s! En kijk niet zo zielig!’

‘Maar Fiona …’ ‘Niks geen maar Fiona. Je zegt al jaren steeds “maar Fiona”. Ik ben het helemaal zat met jou, ik heb je 5 jaar lang onderdak gegeven, 5 jaar lang heb ik je kind helpen verzorgen. En wat krijg ik er voor terug? Niets! En ik had je dit aangeboden als tijdelijke oplossing, en na 5 jaar heb je nog niet eens een poging gedaan om iets anders te vinden. Ik ben het zat, Molly, zat!

‘Je bent gek Fiona, je bent knettergek dat je dit denkt.’ ‘Nee, jij bent de gek hier, ik wil dat je nu je koffers pakt en ergens anders gaat wonen, tot je iets definitiefs gevonden hebt mag Sandi hier blijven. ERUIT!!!´

´Fiona, je doet eng, moet je niet even rustig worden.´ ´IK BEN RUSTIG! EN GA WEG HIER, NU!´

En toen was Sandi verdwenen, niemand had haar meer gezien behalve de notaris, toen ze een akte tekende waarin ze het restaurant overdroeg aan haar dochter en de voogdij aan Fiona gaf. En toen verdween Molly uit Sunset Valley.