Fotografiecircuit Vlaanderen 2012/15

FotograFiecircuiTVlaanderen 2012/15

FotograFiecircuiTVlaanderen2012/15

ColofonDeze catalogus werd uitgegeven bij de selectie van het Fotografiecircuit Vlaanderen 2012 - 2013, dat tot maart 2015 op rondreis zal zijn langs de deelnemende cultuuurcentra en is een coproductie van deze centra.

coördinatieJan Van Broeckhoven

redactieIna Van den Broeck

vormgeving Nele Vermaelen

drukwerkStevens PrintFraterstraat 37b9820 Merelbeke09 210 70 [email protected]

verantwoordelijke uitgeverJan Van Broeckhovenp/a Elcker-ik CentrumBreughelstraat 332018 Antwerpen

foto coverDanny Van der Elst

foto achterkantPatrick Van Belleghem

Copyright van de foto’s berust bij de fotografen

3

Bij de opening van het Filmhuis te Antwerpen in 1978, organiseerde ik er een eerste fotografietentoonstelling. Toen kon ik nog niet vermoeden dat dit zou uitgroeien tot wat nu het Fotografiecircuit Vlaanderen is. Momenteel doet het circuit 17 locaties aan. We kunnen dus terecht spreken van een duidelijke spreiding over heel Vlaanderen.Jaarlijks krijgen 11 nieuwe fotografen een kans om hun werk te confronteren met een ruim publiek in de 17 cultuurcentra. Dit betekent dat er op jaarbasis 187 tentoonstellingen georganiseerd worden!

Op die manier wil het Fotografiecircuit Vlaanderen vooral Vlaamse fotografen een mogelijkheid bieden om met hun werk naar buiten te komen. Kwaliteit en variatie primeren hierbij. Door de jaren heen is de deelnemerslijst indrukwekkend geworden: heel wat fotografen hebben ondertussen naam gemaakt, terwijl anderen in alle bescheidenheid verder werken.

Het Fotografiecircuit Vlaanderen vult duidelijk een leemte. Voor fotografen zijn de tentoonstellingsmogelijkheden immers eerder beperkt.

Als tentoonstellingsplatform koos het Fotografiecircuit bewust voor de cultuurcentra. Op elke locatie is er een vast publiek gegroeid, maar worden ook telkens de vele bezoekers met het werk van de fotografen geconfronteerd. Het Fotografiecircuit wil dus duidelijk de stap zetten naar het grote publiek en zich niet enkel richten tot de ‘kenners’.Dat het circuit in zijn opzet slaagt, kan gemeten worden aan de talrijke aanvragen van fotografen om tentoon te stellen en aan de positieve reacties van het al dan niet gespecialiseerde publiek. Dat is uiteraard een stimulans om verder te gaan en nieuwe stappen te zetten. Zo werd in 2006 voor de eerste maal in het FotoMuseum te Antwerpen een overzichtstentoonstelling gerealiseerd met een selectie uit het werk van fotografen die tijdens de periode 2003-2006 in het kader van het Fotografiecircuit tentoonstelden. En dit gebeurde begin 2010 opnieuw voor de fotografen van de seizoenen 2006-2009. In het najaar van 2012 komen de fotografen van de seizoenen 2009-2012 aan bod.

Deze brochure wil een overzicht bieden van de fotografen, die gedurende het seizoen 2012-2013 te Antwerpen starten met het tentoonstellen van hun werk. Als de tentoonstellingen voorbij zijn, blijft zij een stille getuige. Ze kan ook, zowel door het Fotografiecircuit zelf als door de fotografen, gehanteerd worden als instrument om te informeren.

Ik wil dan ook graag iedereen danken, die een bijdrage heeft geleverd om deze publicatie tot stand te brengen en die er voor zorgt dat het Fotografiecircuit op een vlotte manier door Vlaanderen blijft rondreizen. Dit kan alleen maar door de inzet van zeer velen, in het bijzonder de medewerkers en de verantwoordelijken van het Elcker-ik Centrum en de deelnemende cultuurcentra, zonder de fotografen zelf te vergeten. Hun werk geeft het Fotografiecircuit Vlaanderen immers zijn bestaansrecht en -reden.

Jan Van Broeckhoven, Coördinator

Meer info?Wie meer informatie wenst over het Fotografiecircuit Vlaanderen of de tweemaandelijkse nieuwsbrief ‘Foto-info’ wenst toegestuurd te krijgen, kan contact opnemen met Jan Van Broeckhoven, coördinator: [email protected]+32 496 26 26 18

Fotografen die willen deelnemen aan het circuit en wensen uitgenodigd te worden voor de volgende selectie geven best hun coördinaten aan hem door.

Alle exposities zijn gratis toegankelijk

Het fotografiecircuit is bijna twee jaar onderweg. Wijzigingen zijn dus altijd mogelijk. Indien u een bezoekje wil brengen, is het dus best om vooraf even contact op te nemen met de locatie in kwestie of de website van de locatie te raadplegen. Hou er ook rekening mee dat sommige centra tijdens de vakantie-periodes gesloten zijn.

even vooraF

Foto

Guy

Voe

t

4

ElckEr-ik cEntruMBreughelstraat 33, 2018 Antwerpen +32 3 2186560 www.elcker-ik.be

dE WArAndE Warandestraat 42, 2300 Turnhout (lesgang Warandep’ant)+32 14 419494 www.warande.be

c.c. tEr dilftSint-Amandsesteenweg 41-43, 2880 Bornem+32 3 8906930 www.terdilft.be

g.c. dE ZAndlopErKaasmarkt 75, 1780 Wemmel+32 2 4607324 www.dezandloper.be

c.c. dE plotErKerkstraat 4, 1742 Ternat+ 32 2 5824433 www.ccdeploter.be

c.c. ZWAnEbErgBergstraat, 2220 Heist-op-den-Berg+32 15 228352 www.zwaneberg.be

c.c. AchtErolMEnVan Eycklaan 72, 3680 Maaseik+32 89 569956 www.cultuurmaaseik.be

c.c. dE kiMpElEikenlaan 25, 3740 Bilzen+32 89 519530 www.dekimpel.be

c.c. pAlEthEJeugdlaan 2, 3900 Overpelt+32 11 645952 www.palethe.be

c.c. EvErgEM-StroMingWeststraat 31, 9940 Evergem-Sleidinge+32 9 3585100 www.evergem.be/cultuurcentrum

c.c. gildhofSint-Michielstraat 9, 8700 Tielt+32 51 402935 www.tielt.be

o.c. vondElKarel Van Manderstraat 268760 Meulebeke+32 51 488080 www.meulebeke.be

c.c. dE brouckErEAartrijkestraat 6, 8820 Torhout+32 50 221150 www.ccdebrouckere.be

c.c. dE StEigErWaalvest, 8930 Menen+32 56 515891 www.ccdesteiger.be

c.c. guldEnbErgAcaciastraat 1, 8560 Wevelgem+32 56 433490 www.ccwevelgem.be

c.c. WAchtEbEkEDr. J. Persynplein 6, 9185 Wachtebeke+32 9 3427165 www.wachtebeke.be

c.c. ’t AAMbEElddella Faillelaan 34, 2630 Aartselaar+ 32 3 8772875 www.aartselaar.be

De locaties (in chronologische volgorDe)

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

een overzicht

p.5

p.9

p.13

p.6

p.10

p.14

p.7

p.11

p.15

p.8

p.12

5

bert vereeckeLeemweg 1259980 Sint-Laureins0474 65 49 [email protected]

Please, be seated.

Bert vereecKe vanaF 1 oKtoBer 2012

‘Please, be seated.’ is een conceptuele fotoreeks over verlaten, eenzame stoelen. Stoelen, jarenlang gebruikt en vaak misbruikt, van de een op de andere dag in de steek gelaten…

Ik hou van stille, sobere en naakte beelden die op het eerste gezicht niet veel te vertellen hebben. Maar toch roepen ze een bepaald gevoel op: bevreemding, verdriet, hoop. Iedereen interpreteert dit en ik vind het belangrijk dat je dit als kijker zelf kan invullen en linken aan persoonlijke gebeurtenissen. Al deze stoelen zijn gefotografeerd in verlaten panden, huizen, kastelen,... zonder iets in scène te zetten. Het is net of de stoel je iets wil vertellen en je uitnodigt om even te gaan zitten. Ze krijgen van mij alle ruimte en de ontwikkeling heb ik bewust sober gehouden.

A father reading his son’s report A mother waiting for the father to come home A son smiling at the ice cream on the table A daughter weeping because her boyfriend doesn’t call An officer with bad news A postman with a package A grandmother with cake A friend visiting And now, No one but you. Please, be seated.

(Piet Notteboom)

Bert Vereecke |

6

Yel ratajczakPrins Boudewijnstraat 13 bus 2

8400 0ostende0486 16 25 36

[email protected]

Unpolished Portraits

Yel ratajczaK vanaF 5 novemBer 2012

Wat is dat toch, dat we zo graag onze medemens willen bekijken of observeren? Het is een van de heerlijke en interessante eigenschappen van de fotografie: je kan ongegeneerd en zelf bepalen hoe lang je iemand bestudeert.

Wanneer mensen me intrigeren, wanneer individuen of koppels me raken of uitdagen als fotografe, spreek ik hen aan om een portret te maken en probeer hun kracht te tonen in mijn beelden. Op zich is dit ook een sociaal en interactief gebeuren.

Om een mooi beeld te bekomen ben ik verplicht om een vertrouwensband te scheppen tussen mijzelf en de geportretteerde. De uitdaging om iemand op zijn gemak te stellen, is steeds opnieuw een barrière waar we overheen moeten. En het is net die pas verworven

band die wordt weerspiegeld in mijn beelden en die vertaald wordt in de blik van de mensen. Je voelt de impact van de fotograaf op het gebeuren.

Het is de imperfectie van de huid, het onevenwichtige in de gezichten die deze beelden een inhoud geven. Je vraagt je af wat deze mensen denken als ze je aankijken.

De reeks toont zowel vrienden als buurtbewoners, kunstenaars, passanten, treinreizigers... Deze beelden zijn ongepolijste portretten die iets met je doen. Ze ontroeren, ze irriteren, ze doen je glimlachen, … maar allemaal tonen ze betrokkenheid.

| Yel Ratajczak

7

ignace pollentierD.Van Hoomissenstraat 32880 Bornem0475 63 38 [email protected]

[framed arch.]

ignace Pollentier vanaF 3 DecemBer 2012

Passie voor architectuur is een constante in al mijn beelden. Doorheen deze thematiek is het nooit het architectuurobject ‘an sich’ dat de interesse draagt, maar eerder de zoektocht in, om en rond een gebouw naar de meest specifieke sfeer, het meest specifieke detail, de meest specifieke confrontatie met zijn omgeving of met zijn gebruikers, die precies dat gebouw typeren. Die indruk of dat gevoel probeer ik dan zo goed mogelijk te kadreren, in een ‘frame’ te plaatsen.

In de reeks [framed arch.] komen dan ook zowel beelden van details als overzichtsbeelden voor, beelden van enkel het gebouw of van het gebouw en zijn relatie tot de publieke ruimte eromheen, beelden overdag of nachtopnamen.

Door met één specifiek ‘frame’ een gebouw te typeren, wil ik de documenterende architectuurfotografie overstijgen, maar uiteindelijk met hetzelfde doel: de passie en de appreciatie voor de moderne architectuur overbrengen.

Ignace Pollentier |

8

paul bulteelJan Van Mirlostraat 4

2650 Edegem0475 84 61 47

[email protected]

Paul Bulteel vanaF 7 januari 2013

Paul Bulteel onderzoekt in zijn fotografie dikwijls de samenhang tussen de mens en zijn wijde omgeving. Paul is een straatfotograaf die zijn beelden vindt tijdens reizen en rondwandelen. De beelden komen uit de dagelijkse werkelijkheid, zonder enige poging tot enscenering en tonen de mens als een anonieme figurant in de publieke ruimte, optredend in allerlei scènes.

Een stedelijke omgeving wordt ons opgelegd. Onze relatie met die omgeving is daarom soms harmonieus, soms ongemakkelijk.

De Westerse mens heeft zijn traditionele natuurlijke habitat intens gewijzigd, zoniet vernietigd. Tegelijkertijd heeft hij nieuwe ruimtes gevonden of gecreëerd waarin hij zich ‘thuis’ voelt op een manier

die enkele generaties geleden ondenkbaar was. Nieuwe technologieën, verstedelijking, toegenomen vrije tijd, globalisering, andere sociale contacten, … leiden allemaal tot een nieuwe omgang met deze veranderende levensruimte, soms harmonieus, dikwijls ook vervreemdend.

Paul Bulteel gebruikt een heldere fototaal met doorgaans eenvoudige camerastandpunten, duidelijke en scherpe beelden, met veel zorg voor compositie, voor sprekende details en voor de ruimtelijke weergave van het omgevingskader. Zijn observatie is niet beoordelend of veroordelend maar bevat wel verbazing en ironie over wat zich in onze samenleving afspeelt.

| Paul Bulteel

Habitat

9

danny van der ElstMaalderstraat 181910 Kampenhout0498 56 19 [email protected]

DannY van Der elst vanaF 4 FeBruari 2013

Ik fotografeer voornamelijk jonge vrouwen die ik in het dagelijkse leven ontmoet. Hun ongecompliceerde, directe schoonheid inspireert mij. Een blik, een handeling, een handgebaar... al die subtiele signalen stemmen mij tot nadenken: welke verhalen dragen die vrouwen met zich mee, en hoe zou ik die verhalen in beeld brengen als ze mij hun vertrouwen schenken. Fotografie is voor mij de uitdrukking van een diep verlangen om niet alleen te zijn, zowel voor als achter de camera.

Girls toont 12 jonge vrouwen die terugdenken aan een gebeurtenis of een persoon die een bepalende invloed heeft gehad op wie ze nu zijn. Velen van hen vertrouwden mij toe dat ze gevoelens

van verlies koesterden en ze het moeilijk vonden om hun vertrouwen opnieuw aan iemand te schenken, omdat het zo fel was beschaamd. Ik fotografeerde hen op een ongecompliceerde ma-nier; met bestaand licht, zonder make-up of styling. Deze vrouwen zijn geen modellen. Ze willen niet uitzonderlijk mooi zijn. Integendeel, ze hebben de moed gevonden om hun ware gelaat te tonen. Ze willen enkel zichzelf zijn. En voor die moed en dat vertrouwen dank ik hen allen. Probeer goed te zijn voor hen.

In 2012 ontving Danny voor deze reeks een Qualified European Photographer Award, uitgereikt door de Eu-ropese Federatie voor Professionele Fotografen (FEP).

Danny Van der Elst |

Girls

10

geert van hertumSchansstraat 190

3800 0verpelt0477 49 67 50

[email protected]

Places

geert van hertum vanaF 4 maart 2013

Deze reeks toont plaatsen in de stad die meestal niet opgemerkt worden. Het zijn de plekken die je tegenkomt op weg naar je werk of school, maar die in je ooghoeken liggen. Het zijn de plekken die enkel bestaan omdat ze puur functioneel zijn of omdat ze vergeten zijn door hun toevallige ‘architect’. Op deze plaatsen ontstaan vaak toevallige, spontane instal-laties of constructies met een vaak hoog absurditeits-gehalte. Het enige wat je moet doen om ze te zien is beseffen dat ze aanwezig zijn en de tijd nemen om er naar te kijken. Ook voor mij is dit een zoektocht.

In de beelden lijkt het besef van tijd volledig ver-dwenen te zijn. Vaak lijkt het alsof de tijd niet alleen op de foto stil staat, maar ook op de plek zelf op het moment dat het beeld werd gemaakt. Als er al bewe-ging is, wordt die veroorzaakt door de weersomstan-digheden of toevallige ingrepen.

Door deze plekken uiterst strak te kadreren en te tonen op een andere plaats, wordt de vervreemding tussen het beeld en de plek nog groter. Ook het ge-bruik van een brede witte rand en kader laat de beel-den nog meer afstand nemen van de oorspronkelijke context. Ik wil de kijker een soort besef bijbrengen, hem laten kijken naar de plekken zoals ik ze zelf zie. Om bij hem dezelfde verwondering op te wekken die ik als fotograaf ook had bij het maken van het beeld.

| Geert van Hertum

11

rob putseysFerdinand Allenstraat 143290 Diest0473 41 47 [email protected]

roB PutseYs vanaF 25 maart 2013

Fotograferen op verre en nabije reizen is voor hem al lang een echte fascinatie en dan vooral snapshots van gewone mensen in hun dagelijkse doen, jong en oud, op de eerste plaats geboeid door hun ‘Faces’.

Spontaneïteit is voor hem zeer belangrijk, zowel bij de gefotografeerde(n) als in het hele proces van het fotograferen zelf. Een respectvolle benadering van de mensen en hun cultuur is voor hem een voortdurende bekommernis. Als fotograaf op reis ben je uiteraard een voyeur en bovendien een passant. Maar in dit geval een geïnteresseerde, die zich afvraagt welke levensverhalen, welke gedachten en gevoelens er achter die ‘Faces’ schuilgaan.

Twee ervaringen hebben hem geleerd om echt naar mensen te kijken. Vooreerst de reizen, waarbij hij

zittend in lijnbussen en restaurants mensen kan observeren. Daarnaast reisde hij veel tussen zwarte Afrikanen die -in tegenstelling tot ons westerlingen- steeds met vraagtekens in hun ogen die van die vreemdeling zoeken. De ogen in zijn foto’s zijn dan ook zeer belangrijk.

Wat hem de laatste tijd zeer boeit, is de wisselwerking die tijdens het fotograferen ontstaat tussen fotograaf en gefotografeerde. De camera is hierin een medespeler: soms een hindernis (in streng islamitische landen b.v.), soms een katalysator die nieuwsgierigheid wekt. En de mogelijkheid om ter plekke je foto’s te kunnen tonen op je LCD-scherm, doet een fotosessie soms uitdeinen tot een echte ontmoeting.

Rob Putseys |

Faces

12

Marc van deunPatersstraat 36

2300 Turnhout014 42 45 23

[email protected]

Brepols

marc van Deun vanaF 6 mei 2013

De grafische industrie in Turnhout startte op het einde van de 18de eeuw. Drukkerij Brepols groeide uit tot een belangrijke speler. Vanaf 1911 situeerde Brepols zich in hartje Turnhout. In 1974 werd de site van meer dan 3 hectare verlaten en ingeruild voor een plek in de industriezone. Het verval van het oude complex op amper honderd meter van de Markt, begon.

Ploeteren. Vallen, opstaan. Doordoen. Twijfelen. En dat dan weer opzij schuiven. Toch niet overmoedig worden. Een kritische kijk. Nog meer zelfkritiek. Respect voor regels, compositie en techniek. Indien nodig daarvan afwijken. Al die ervaringen correct aanwenden. Dat lijkt me een mooie omschrijving van wat fotografie voor mij betekent.

Verwondering. Da’s het sleutelwoord.

De reeks over Brepols is daar een goed exponent van. Met verwondering rondkijken, beroeren. Pendelen tussen registreren en interpretatie. De opgedane indrukken, ten minste een keuze ervan, eigenhandig afwerken. Zo hoort dat. Zelf doen. Vroeger in de doka en nu met de PC annex fotoprinter.Dit alles heb ik nodig om tot interessante beeldvorming te komen. Als dat bij een ander een gevoelige snaar raakt, is dat mooi meegenomen.

| Marc Van Deun

13

nick van goubergenVan Halmalestraat 202020 Antwerpen0476 60 14 [email protected]/nickvg

Framework

nicK van gouBergen vanaF 3 juni 2013

Een gebouw blijft slechts heel even in zijn originele staat bestaan. Vanaf het moment dat het in gebruik genomen wordt, gebeuren er voortdurend wijzigingen aan het oorspronkelijke concept. Er worden muren geschilderd, meubels gezet, posters opgehangen, enz. Alles wordt aangepast aan de eigen smaak. Hierdoor vervaagt beetje bij beetje het opzet van het origineel.

Bij het fotograferen van gebouwen zoek ik naar plaatsen die ondanks alles toch trouw zijn gebleven aan de visie van de architect en waar externe factoren nog geen vat op hebben gekregen.

Steeds probeer ik tot een zo zuiver mogelijke com-positie te komen. Al wat niet noodzakelijk is voor de beeldopbouw, wordt weggelaten. Enkel de meest

elementaire onderdelen blijven over: lijnen, vlakken, kleur. Het samenspel van deze elementen zorgt voor abstracte beelden met een sterke grafische impact. Deze abstractie wordt nog versterkt door het ontbre-ken van context, waardoor het meestal niet duidelijk is wat de functie is van deze plaatsen. Toch zit er in sommige beelden een subtiele hint verscholen die deze functie kan verraden.

Het is de zoektocht naar verrassende standpunten die mij zo boeit. Soms zie ik direct het beeld dat ik voor ogen had, soms moet ik meerdere keren te-rugkomen. Toch is er telkens maar één beeld dat er echt bovenuit steekt, dat het best weergeeft waar de ruimte voor mij om draait. Het is dat beeld dat ik kies. De rest is voor het archief.

Nick Van Goubergen |

14

patrick van belleghemOnderbergen 49

9000 Gent0486 08 38 98

[email protected]

no spectacle(s)

PatricK van Belleghem vanaF 24 juni 2013

De fotografie van Patrick Van Belleghem en het gebruik van be-paalde technieken - grote kleurvlakken, abstractie en minimalisme, verticalisme - verwijzen naar de schilderkunst en zijn liefde voor bepaalde schilders.

Deze foto’s zijn het resultaat van een ongedwongen manier van kijken en weerspiegelen een persoonlijke blik, die uitgaat naar schoonheid, hoe subjectief dat begrip ook mag zijn. Naar verstilde, poëtische momenten: een meisje in de trein, een man bij het venster, een jongetje door een busraam. Anonieme getuigen van anonieme levens die het gewone leven een ontroerend karakter geven. Deze fotografie verwijst enkel naar wat getoond wordt, naar zichzelf, naar het ambigue en ongewone karakter van het schijnbaar banale.

Deze poëzie wordt vaak niet rechttoe rechtaan gefotografeerd. Tal van foto’s bevatten een arsenaal aan obstakels: (bewasemde) ramen, auto’s, paraplu’s, reflecties, enz.: details en vormen van kadrering die een nivellering bewerkstelligen. Er is nauwelijks een gradatie van belangrijkheid; zelfs wat buiten het frame valt draagt bij aan de densiteit van de foto’s. Bovendien benadrukt de integratie van deze obstakels het voyeuristisch karakter van deze fotografie.

Het is aan de kijker om de ambiguïteit en de poëzie te lezen. Deze foto’s zijn niet bedoeld als aansporing om te denken. Ze willen louter een zintuiglijke ervaring delen.

| Patrick Van Belleghem

15

Marisse de cuyperLamorinièrestraat 1132018 Antwerpen0474 41 63 [email protected]

Vanished

marisse De cuYPer vanaF 2 sePtemBer 2013

Dit is een reeks over verwaarloosde graven, rust-plaatsen die met het verstrijken van de tijd en het ontbreken van bezoek en verzorging in verval raken. De natuur krijgt dan de bovenhand. Planten die geplaatst werden om het graf op te fleuren overwoe-keren de zerk. Wortels dringen binnen in het graf. Weersomstandigheden verzwakken het materiaal, de grond onder de graven verschuift, ze gaan scheef hangen, zerken breken. De regen die jaar na jaar over de zerk loopt, schrijft een eigen verhaal.

Hier vervaagt de herinnering. Je kan de namen niet meer lezen, de zerk is al weggenomen, de natuur verbergt het graf, er is enkel nog een nummer zichtbaar, …

Begraafplaatsen worden namelijk onderverdeeld in zones en rijen. Elk graf heeft zijn eigen nummer. Op sommige begraafplaatsen staat dit op de rand van het graf. Door deze graven te fotograferen worden ze bewaard en herinnerd. Een laatste eerbetoon aan de dode.

Ik koos bewust voor onderbelichting om een serene, rustige sfeer te creëren. Zo wordt ook de omgeving getemperd en kan ze het beeld niet overheersen. Het graf staat, letterlijk en figuurlijk, centraal. Dit is fotografie die registreert en archiveert met een donkere, mystieke sfeer en de nodige eerbied.

Marisse De Cuyper |

Fotografiecircuit Vlaanderen 2012/15

Documents

Transcript of Fotografiecircuit Vlaanderen 2012/15