1

DIATOONTJEHARMONIE OEFENING STANDDAARBUITEN

EDITIE JULI 2011 - WWW.HARMONIEOEFENING.NL

IN DEZE EDITIE: LIVE YOUR LIFE BIJDRAGE

CEES MACHIELSE DE DIAPEN MUZIKAAL GE-

DICHT NIETS...OF TOCH? DE EERSTE JAREN

EXAMENTIJD KERSTCONCERT MUZIEK UIT HET ARCHIEF EN VEEL MEER

VOORWOORD Met de “zomerstop” weer voor de deur hier de laatste editie

van Het Diatoontje van het seizoen 2010-2011.

In dit nummer weer vertrouwde maar ook nieuwe onder-

werpen. En, terug van weggeweest?: Niets... Of toch?

Grote dank weer aan alle schrijvers voor jullie stukjes!

De layout van het Diatoontje is ook in een nieuw jasje ge-

stoken. We hopen dat jullie het kunnen waarderen.

Heb je opmerkingen, suggesties of ook iets leuks voor het

volgende Diatoontje? Spreek ons aan of mail ons. We zij er

heel blij mee!

Zomergroeten van de redactie!

Hans en Sonja

diatoontje@harmonieoefening.nl

2

COLOFON SECRETARIAAT Dokter Poelstraat 29, 4758 AM

Standdaarbuiten Tel. 0165 - 32 16 67 E-mail:

info@harmonieoefening.nl Website:

www.harmonieoefening.nl

BESTUUR Voorzitter: Gerard Vermeulen Secretaris:

Chris Hoppenbrouwers Penningmeester: Michel

van Laar Leden: Petra Kapitein, Marieke van Vie-

gen, Rob van Bokhoven

Dirigent Claudy van Bokhoven

Redactie Diatoontje

Sonja Pieterman en Hans van Oers

diatoontje@harmonieoefening.nl

Repetitietijden

Vrijdag 19.30 - 20.15 uur (The Music Factory)

Vrijdag 20.30 - 22.30 uur (harmonie-orkest)

alweer een seizoen voorbij 4

vrienden 6

live your life! 7

galaconcert: rock! 11

de verhuizing 14

cees machielse 17

de eerste jaren: het bestuur 20

de diapen 28

niets...of toch? 31

uit de muziekbieb 34

moppen 41

muzikaal gedicht 44

examentijd! 45

kerstconcert 2011 47

diatoontje in de bus? 52

3

{ INHOUD

ALWEER EEN SEIZOEN VOORBIJ Voor het laatste Diatoontje van het seizoen geeft onze secretaris namens het bestuur een korte

terugblik van de afgelopen periode.

Eigenlijk zou op deze plaats het stuk-

je van de voorzitter moeten staan.

Gerard is echter vanwege ziekte

voorlopig niet in staat deze rol te

vervullen. Gerard heeft door al zijn

drukke werkzaamheden teveel ge-

vraagd van lichaam en geest en zal

het daarom de komende tijd heel

rustig aan moeten doen.

Ik wens hem vanaf deze plek namens

iedereen van Oefening een heel

spoedig herstel toe!!!

Aan het eind van een seizoen is het

altijd gebruikelijk nog even terug te

blikken op wat er geweest is. Nu ben

ik persoonlijk niet zo van het terug-

kijken, ik kijk liever vooruit. Maar

om alle mensen die er wel van hou-

den te plezieren ga ik kijken of er een

korte samenvatting van dit seizoen te

maken is. Na de vakantie van vorig

jaar begonnen we meteen met de

voorbereiding van het concert op 28

november in Oudenbosch. Wat mij

betreft was dat concert het muzikale

hoogtepunt van het afgelopen jaar.

Vooral door de afwisseling in het

programma en de vele verschillende

muziekstijlen werd het ook door het

publiek zeer gewaardeerd. Na dit

concert begon eigenlijk al meteen de

voorbereiding van ons galaconcert

van afgelopen maand. Ook met dit

concert heeft Oefening weer bewe-

zen een club te zijn die van vele

markten thuis is. Dit jaar waren onze

laatste 2 mars optredens bij Konin-

ginnedag en tijdens de dodenher-

denking een succes. Door er extra

aandacht aan te besteden en zelfs

4

een keer een mars repetitie te hou-

den zag ook dit er een stuk beter uit

dan de afgelopen jaren. Als we dan

volgend jaar ook nog eens helemaal

compleet zijn kan mijn dag niet meer

stuk.

We gaan nu eerst vakantie vieren en

uitblazen van dit seizoen. De eerste

repetitie zal zijn op vrijdag 19 au-

gustus. We hopen dat iedereen dan

weer van de partij is en zijn/haar

partijtje kan meeblazen.

Iedereen een hele goede, prettige,

mooie, gezellige vakantie gewenst!

Namens het bestuur

Chris

5

VRIENDEN

6

Personen

J. Hereygers

A.P.M. Nagtzaam

Mevr. Kreijnen-Schipperen

D. van Zundert

C. Hoppenbrouwers

P. Dingenouts

Th. Van Viegen

Fam. Machielsen

A.K. Kop en A.A.M. Kop-Mies

C.J.M. Machielse

M.P.J.M.Machielsen

R. van Geel

Andreas van Zoelen

A.C. Hoppenbrouwers

Bedrijven/instellingen

De Standaard

Jac Attent

Saximpereum B.V.

Glasdak B.V.

Buys Standdaarbuiten

V.O.F. Koevoets Groenten

Van Viegen Assurantiën

Centrum voor beweging en therapie

Hoppenbrouwers ICT

’t Vergeetmenietje

Harmonie ‘oefening’ is een ver-

eniging die grotendeels afhan-

kelijk is van de goedheid van

mensen en bedrijven. Dankzij

hen kunnen wij nieuwe in-

strumenten aanschaffen en

oude onderhouden en vele con-

certen geven met onze muzi-

kanten.

Wij als vereniging zijn ontzet-

tend blij met deze mensen en

bedrijven en geven ze graag

een plek in het Diatoontje.

Bedrijven sponsoren de vereni-

ging financieel of middels een

advertentie. Personen hier ge-

noemd doneren minimaal 15

euro per jaar aan de vereniging

en krijgen daarmee tevens het

Diatoontje in de bus.

{

LIVE YOUR LIFE! Onze drummer Peter was vanwege zijn studie in

2010 een jaar lang in Australië. Inmiddels is hij weer

veilig in ons dorp wedergekeerd. In dit Diatoontje

zijn laatste verslag van zijn avontuur.

Zo...aangezien ik me nu alweer een

paar maanden in het Nederlandsche

land bevind leek het mij toch nog een

goed idee om mijn jaar in Australia

tekstueel af te sluiten.De laatste keer

dat ik iets in mijn blog schreef is nu

al weer bijna een maand geleden en

daarna heeft mijn moeder het op

haar blog overgenomen. De laatste 3

weken heb ik dus met mijn ouders

een groot deel van Australië gezien.

Van 9 graden in Mel-

bourne en omstreken

naar 30 graden in Cairns

om daar met reuzenvis-

sen te gaan duiken.

Whitsundays voor de

tweede keer was zelfs

nog iets mooier en daar-

na nog een tijdje relaxen

op Fraser Island. Echter,

hetgeen wat ik het leuk-

7

ste vond, was om weer thuis te ko-

men op de Gold Coast. We zijn hier

ongeveer nog een weekje geweest en

het was echt super om mijn ouders

mijn Australische ‘thuis’ te laten zien.

Dan de 14e brak eindelijk de dag aan

waar ik eigenlijk voor naar Australië

ben gekomen...graduation! Afgelopen

jaar heb ik dus mijn Master of Mar-

keting gedaan en deze uiteindelijk

ook gehaald. Het laatste semester heb

ik afgesloten met drie HDs en een D,

waardoor mijn gemiddelde over mijn

algehele master op een 9.3 komt; ik

heb dus niet het hele jaar met mijn

zitvlak op het strand gezeten. De ce-

remonie zelf was heel gaaf om mee te

maken, deed heel Amerikaans aan,

maar helaas mochten we onze baret-

ten niet gooien (iets met baretten die

aan het plafond bleven hangen). Toch

nog gedaan natuurlijk, waarna we

het behalen van onze master nog

goed hebben gevierd met een etentje

met ouders en een feestje hierna.

Hierna was het voor mij nog even

een paar dagen opruimen en af-

scheid nemen van mijn vrienden

aangezien ik een aantal dagen later

weer terug naar Nederland zou gaan.

De 18e stond ik dan ook in mijn korte

broek met 30 graden op mijn vlieg-

tuig te wachten om er 27 uur later in

Brussel met -5 graden er weer uit te

stappen. Hier stond het deel van mijn

familie en vrienden die het aandurf-

den door de sneeuw naar Brussel te

rijden mij op te wachten. Op de weg

terug toch nog even wennen aan het

‘rechts-rijden’, maar buiten de tem-

peratuurs verandering was het niet

een enorme cultuurschok om weer

terug te zijn. Alles bleek eigenlijk nog

wel bij hetzelfde gebleven te zijn;

Cees deelt nog steeds pepermuntjes

uit tijdens de repetitie, rianne bakt

nog steeds geen vlammetjes bij de

voetbal, coen kan nog steeds niet te-

gen zijn verlies met playstationen, en

zo kan ik nog wel even door gaan.

Hoewel ik eigenlijk geen moment last

heb gehad van heimwee naar Austra-

lië heb ik natuurlijk wel een geweldi-

ge tijd gehad. In het begin was het

toch nog wel vrij lastig met het over-

lijden van mijn opa en mijn oom,

maar ik denk juist dat ik daardoor

heb gezien dat je maar één keer leeft

en dat ik dus ook maar één keer zo’n

kans zou krijgen. Geleefd heb ik dan

8

ook zeker en heb voornamelijk het

jaar gebruikt om zoveel mogelijk

nieuwe dingen te doen en te ervaren.

Zo ben ik in één jaar tijd twintig keer

met een vliegtuig opgestegen, 18 keer

gedaald en er twee keer uitgespron-

gen. Heb ik onder andere voor de

eerste keer gegolfd, gesurfd, gedoken,

op paarden gewed en ‘met haaien’

gezwommen. Al met al dus

een tijd om met een glimlach

aan terug te denken en mij

dus heeft geleerd dat je moet

genieten van je leven.

Peter

9

10

GALACONCERT: ROCK! Inmiddels is het Galaconcert van Harmonie “Oefening” uit Standdaarbuiten ter gelegenheid van

de opening van de Dorpsweek een ware traditie geworden. Dit jaar stond het concert gedeeltelijk

in het teken van de rockmuziek. Een kleine terugblik.

Het concert begon voor de pauze nog

als een traditioneel concert met

prachtige concertwerken als Fanfare

for a friend en Balkan Dreams. Vol

overgave en concentratie werden de

stukken ten uitvoer gebracht. Ook

The Music Factory, het tweede orkest

van de vereniging, liet zich van haar

beste kant zien.

Net als voorgaand jaar toen het the-

ma bigband was, werd in de pauze de

zaal razendsnel omgebouwd naar

een setting waarbij de stoelen ge-

groepeerd stonden opgesteld en ach-

terin de zaal een aantal staantafels

werden weggezet. Daarnaast waren

de muzikanten van hun keurige

avondkleding van voor de pauze om-

gewisseld naar bijpassende rockout-

fits. Tevens werden op een projectie-

scherm beelden getoond van de

rockband die een hoofdrol zouden

gaan spelen. Euphoniumspeelster

Joke Maes, zelf een ware rockfan,

nam de microfoon ter hand en leidde

het publiek na de pauze door het

rockprogramma heen.

De sfeer was gezet, de muziek volgde

al snel. Vele bekende nummers uit de

vorige eeuw passeerden de revue

waarbij menig toeschouwer de benen

niet stil kon houden. Medleys van

The Doors en Deep Purple klonken

als een klok en gaven gemeen-

11

schapshuis de Standaard een waar-

dig afscheid. Vanaf nu tot medio fe-

bruari 2012 zal de Standaard geslo-

ten zijn en een grootscheepse ver-

bouwing ondergaan.

Huldiging

Voor een tweetal leden was er naast

een geweldig concert ook nog eens

een zeer aangename verrassing. Cees

Machielse (slagwerk) en Ad Vervoort

(bas) hebben dit jaar hun eigen feest-

je. Ad is dit jaar 25 jaar lid, Cees viert

dit jaar zijn 60 jarig jubileum. Een

prestatie van formaat!

Speciaal voor deze gelegenheid was

Annelies Nefs van de Brabantse mu-

ziekbond bij het Galaconcert aanwe-

zig. Zij vertelde het publiek de over-

weldigende inzet van Cees en Ad al

die jaren en speldde ze hiervoor bei-

den een insigne op van de Brabantse

Muziekbond.

De twee jubilarissen van de vereni-

ging. Links Cees (60 jaar lid) en

rechts Ad (25 jaar lid)

Zowel Cees als Ad hebben beiden een

periode in het bestuur van de har-

monie gezeten en zich ingezet voor

tal van activiteiten ten behoeve van

de vereniging. Zo was Cees een drij-

vende kracht achter de schiettent die

jarenlang tijdens de jaarmarkt van de

Dorpsweek heeft gestaan.

Verder was Cees er verantwoordelijk

voor dat de harmonie maar liefst 10

jaar een zeer grote en lucratieve

rommelmarkt in de Standaard kon

houden. Stad en land reisde Cees

hierbij heel het jaar af om spullen te

verzamelen. Deze spullen bewaarde

hij thuis waar hij deze maar kwijt

kon. Tegen de tijd dat het weer bijna

rommelmarkt was, kon hij zijn auto

niet meer in de garage zetten en

stond de zolder en elke andere moge-

lijke ruimte in huis vol met spullen.

Zoveel had Cees en zijn vrouw Door-

tje over voor zijn vereniging.

Cees en zijn vrouw Doortje zorgden

ook jarenlang voor de uniformen die

zij in huis bewaarden voordat deze

naar de Standaard verhuisden. Vrij-

wel iedere muzikant in ons orkest is

wel eens bij hen op bezoek geweest

voor het uitzoeken van een uniform

en werd daarbij ontzettend liefdevol

ontvangen.

12

Hoewel Cees het slagwerk altijd

trouw is gebleven, is Ad in de loop

der jaren van instrumenten gewis-

seld. Hij begon in 1986 op tenorsaxo-

foon, waarna hij deze heeft ingeruild

voor de bas waar hij nog steeds op

speelt. Ad staat bekend als een be-

trokken lid en kon in ons clubblad

Het Diatoontje prachtige stukken met

een komische noot schrijven waar

menig muzikant van heeft genoten.

Nog altijd verzaken beiden heren

altijd niet. Zo was Cees een week ge-

leden nog van de partij om mee te

helpen aan de loodzware verhuizing

van alle spullen (waaronder zware

archiefkasten) van de harmonie naar

het tijdelijk onderkomen nu de Stan-

daard wordt verbouwd.

Daarnaast zijn Cees en Ad nog iedere

week weer

van de partij op de repetities van de

harmonie, Cees achter de grote trom

en Ad achter zijn grote bas. Uiteraard

ontbreken zij ook na de repetitie niet

en zitten zij trouw aan hun “tafel 8”

zoals zij hun stekje noemen de week

met elkaar door te nemen en oude

verhalen worden opgehaald.

Harmonie ‘Oefening’ is ontzettend

trots op zulke trouwe leden. Een

prestatie van formaat. Wij hopen dat

beiden nog heel lang lid mogen blij-

ven en ons nog vele fijne momenten

kunnen bezorgen.

13

Foto’s en een

filmpjes van het con-

cert zijn op de website

in het foto-album te

vinden!

DE VERHUIZING Wegens de verbouwing aan de Standaard

zit de harmonie tijdelijk in het oude biblio-

theekgebouw. Dit betekende een flinke ver-

huizing naar ons nieuwe onderkomen. Gijs

was er bij die dag.

Onderwerp: de verhuizing

Datum: vrijdagavond 21 mei 2011

Locatie: foyer in de Standaard.

Vraag: Gijs, heb jij tijd om morgen

mee te verhuizen?

Antwoord: tuurlijk, dat is toch zo

gebeurd? Paar dozen, wat slagwerk.

200 meter verderop wegzetten. Geen

probleem.

Opgewekt

toog ik al-

dus zater-

dagmiddag

22 mei jl.

richting de

Standaard

voor de

verhuizing

van de in-

14

boedel van de Harmonie. Aldaar

aangekomen trof ik de volledige ver-

huisploeg aan, die bestond uit Chris,

Cees, Hans, Sonja, Petra en mijzelf

(vergeet ik iemand?). Gelukkig was

een bestelbus geregeld voor het ver-

voer, waar voor de aardigheid door

de familie Vermeulen nog wat meubi-

lair in was gezet om de bieb mee in te

richten. We konden dus vast warm-

draaiden met een paar fauteuilles,

twee (zware) kasten, een koelkast en

een aantal barkrukken. En zodoende

zit de huiskamer van Standdaarbui-

ten Vermeulen, nu gevestigd in de

oude bibliotheek. Maar daarna be-

gon het echte werk pas. Niet alleen

het slagwerk, maar de complete

150jarige historie van de Harmonie

moest mee. Te weten een oude grote

trom, een heleboel zware houten kis-

ten die ooit werden gebruikt voor

vervoer, een oude bas en een stuk of

wat antieke standaards die door Cees

in het verleden vakkundig zijn gere-

animeerd met oude schroeven en

moeren. Daarnaast een behoorlijk

aantal oude uniforms die waren op-

geborgen in nog zwaardere houten

kisten. Telt u nog mee? Een prijzen-

kast vol gesneuvelde trofeeën en lint-

jes van de dorpsweek die herinneren

aan de gloriejaren van de harmonie

een decennium of 2 geleden. Een

doos vol met opzetlampjes met snoer,

een bord van Harmonie Oefening ,

een oorkonde uit de jaren ‘20, en het

oude prikbord met daarop een flyer

van een concert met Zezam. Weet u

het nog? Dan nog een heleboel kaar-

sen/lampjes in glas, een puzzel (?),

filmposters, een tweetal filmrollen

(zeg dat maar niet tegen Truus), een

paar flessen wijn uit het Guldental in

Duitsland, oude bekkens, een bekken

gemonteerd op het onderstel van een

oude stalamp, een enveloppenspel

van de braderie en een bingoset uit

circa 1875, vakkundig door Cees aan-

gepast met een valbak voor de bing-

oballetjes. Verder nog een doos vol

met slagwerkspullen die nooit ge-

bruikt worden, een paar gebutste

dempers, een ikea-kast vol met film-

posters, wat geërfde materialen van

Drumband KMG en van wijlen de

slagwerkgroep, een kist met daarin

het vaandel en een doosje verdroog-

de klarinetrietjes. En niet te vergeten

5 of 6 loodzware archiefkasten, nog

gedoneerd door Rabobank Oud Gas-

tel, met daarin de inspanningen van

decennialang muziek kopiëren ko-

15

pen). U zult begrijpen dat het op de

trap sjouwen van al dit zware spul,

het van het trapje af sjouwen, het in

de bus hijsen, het uit de bus tillen,

het sjouwen van al die spullen naar

de bieb en het opstapelen van dit

alles in het berghok het een en ander

heeft geëist van de fysieke gesteld-

heid van voornoemde aanwezigen.

Chris had geluk want die was ’s och-

tends al gaan fitnessen en hoefde dus

alleen nog maar de dozen met ‘lichte

muziek’ te dragen (was een goed

idee, Chris!). Voor de rest was het

afzien geblazen. Kortom, u zult be-

grijpen dat tegen een uurtje of half

zes de spreekwoordelijke koek volle-

dig op was. De rest van de dag het

weekend heb ik werkelijk niets meer

kunnen doen. Mijn hoop is daarom

dat we voorlopig niet meer weggaan

uit de bieb,

want over een

jaar weer ver-

huizen is me

iets te gortig.

Oh, nu schiet

me ineens wat

te binnen. Ik

heb die dag

geloof ik al wat

anders…

Gijs

16

CEES MACHIELSE Onlangs bij het Galaconcert 2011 was er voor Cees een

bijzondere verrassing. Hij werd gehuldigd vanwege zijn

60-jarig(!) lidmaatschap. In het Diatoontje blikt hij terug

op al die jaren.1

Een kleine terug blik van mijn

60-jarige lidmaatschap. Als

jonge knaap ben ik begonnen

met een kleine trom. Jaren la-

ter werd dat de grote trom, dit

werd mijn hobby.

Er werden toen die tijd  rond-

wandelingen gemaakt, zoals

Sint Nicolaas, 50-jarige bruiloft en

ook nog andere gelegenheden. Er

waren gezellige bijeenkomsten, zoals

het jaarfeest, onder de muzikanten.

In mijn periode als lid van “Oefe-

ning” heb ik vele reizen meege-

maakt. Zo was er de trip naar Wieze,

naar de Oktoberfeesten.

17

1 Bij het Galaconcert werd ook Ad Vervoort gehuldigd. Hij is dit jaar 25 jaar lid van de vereniging, iets waar wij ook ontzettend trots op zijn als vereniging. Lees elders in dit Diatoontje een stukje door hem geschreven.

Ook in Duitsland was de reis naar

Guldental. Voor de ‘oudjes’ zeer ver-

moeiend, maar een geweldige omge-

ving en veel wijn.

In Antwerpen zijn we eens met de

harmonie geweest voor een podium

concert en de 25-jarige receptie van

de Familie Creuzer. Daarna was er

het wijnfeest in Bovendonk. Geen

bier te krijgen natuur......maar wel

heel veel wijn.

Toen ik bij de vereniging kwam repe-

teerden wij in het café van A. Blom-

merde in de Hoogstraat. Ook gingen

wij op concours zo nu en dan. Er

werden prijzen behaald, niet altijd de

eerste, maar wij waren tevreden. Er

waren jonge maar ook in die tijd al

veel oudere muzikanten in onze

harmonie.

Nadien is onze Harmonie neer ge-

streken in café De Beurs. Tot de laat-

ste periode bij Lou en Linda, daarna

werd het de repetitie ruimte, in De

Standaard, waar nu voorlopig ook

een einde is gekomen tot volgend

jaar vanwege de verbouwing.

Ik heb vele dirigenten meegemaakt

bij de harmonie, zoals Peels waarbij

Crist van Zundert waarnam bij uit-

zonderingen van afwezigheid,

Ligthart, Berghs, Creuzer, Huijbregts,

Hendriks, Daan Platje, Jan Gerrit

Adema, Andreas van Zoelen, Maurice

Verhoeven en Truus Migchielsen.

Er zijn ons al die jaren vele jonge

muzikanten ontvallen: Toine Blom-

merde, Kees Nagtzaam, Jack Broos,

Falco Vegelin dirigent, en onze zoon

Jürgen zijn overleden bij de Hercu-

lesramp in 1996. en ook Niels van de

Zanden, was een fanatieke muzikant

in onze Harmonie Oefening.

Nu is er een lid uit onze eigen vere-

niging die, na vele jaren van studie

aan het conservatorium, is afgestu-

deerd en voor ons orkest staat als

dirigente. Het is Claudy van Bokho-

ven, die bij groot en klein zeker ge-

waardeerd wordt. Moge het onder-

ling zo blijven voortgaan in onze

harmonie en mag ik hopen in goede

gezondheid het nog een poosje vol te

houden.

Cees

18

19

DE EERSTE JAREN: HET BESTUUR In het Diatoontje van april 2011 werd het eerste deel gepubliceerd over de eerste jaren van Harmo-nie ‘Oefening’. De informatie is afkomstig van de heemkundekring. In deze editie het volgende deel: het tijdperk van Frans Aarden en Cees Sweere.

Voorgaande keer werd al kort ver-

meld dat Jacobus Gerardus Blom-

merde de eerste officiële voorzitter

was die in de stukken wordt ge-

noemd. Zijn opvolger destijds was

Antonius Santbergen die tot en met

1901 voorzitter van de vereniging is

geweest, in totaal 17 jaar. Santbergen

wordt op zijn beurt opgevolgd door

de heer C. Blommerde. Hij bleef drie

jaar voorzitter en is volgens de ver-

schillende stukken uit die tijd geen

enkele keer aanwezig geweest op een

officiële vergadering van de harmo-

nie.

Naast het voorzitterschap zijn er ook

nog enkele noemenswaardigheden te

melden over de andere leden van het

bestuur in deze periode. Zo werd in

het jaar 1886 Dionysius Lucas Ver-

meulen op 32 jarige leeftijd herbe-

noemd als secretaris / penningmees-

ter. Hij is in februari 1899 overleden.

Als eerste commissaris wordt in 1884

Cornelis de Vos herbenoemd voor

deze functie. Een jaar later wordt

Cornelis Prop herbenoemd tot twee-

de commissaris. Van Cornelis Prop is

bekend dat hij tot hoge leeftijd actief

bleef in het bestuurd en zoals in het

vorige Diatoontje vermeldt vermoe-

delijk één van de oprichters van de

harmonie is.. In maart 1904 treedt hij

op 73 jarige leeftijd af.

Tot slot is nog op te merken dat Fran-

ciscus Huigen op 44 jarige leeftijd

wordt herbenoemd als commissaris

van muziek en hiermee de muziek-

20

bibliothecaris van jaar 1899 is ge-

weest.

Meer dan dit is er wat betreft het be-

stuur niet bekend over de periode

voor 1901. Dit verandert met de

komst de heer Frans Aarden en de

heer Cees Sweere. Zij hebben onte-

genzeggelijk een grote stempel ge-

drukt op de vereniging begin twintig-

ste eeuw. Het zijn belangrijke perso-

nen in het dorp Standdaarbuiten en

beiden ambitieus. Ze bekleedden

naast de bestuursfuncties binnen de

harmonie nog verschillende andere

functies. Beiden zijn raadslid geweest

en de heer Sweere is zelfs nog vier

jaar wethouder / loco-burgermeester

geweest in Standdaarbuiten en zelfs

onderscheiden door de koningin.

Frans Aarden was erg actief in de

kerk. Dit blijkt onder meer uit de

kerkelijke onderscheiding “pro eccle-

sia et pontifice” die hij ontving.

De ‘carrière’ van de heer Sweere

neemt zijn aanvang bij Harmonie

‘Oefening’ op de ledenvergadering

van 7 januari 1901. Hij is dan nog

geen 19 jaar oud en wordt als de no-

tulen volledig zijn op het eerste oog

uit het niets gekozen gekozen als se-

cretaris / penningmeester van de

vereniging. Frans Aarden wordt dan

ook al in deze ledenvergadering ge-

noemd en wel als honorair lid (dona-

teur). Hij zit dan echter nog niet in

het bestuur.

In 1904 komt hier verandering is. In

de notulen van dat jaar wordt de

naam Antonius van Hoof genoemd.

Hij is op dat moment burgermeester

van Standdaarbuiten en stelt voor

het bestuur uit te breiden van vijf

naar het nog altijd geldende mini-

mum aantal van zeven personen.2

Deze uitbreiding van het bestuur

wordt aangenomen en Frans Aarden

wordt de nieuwe voorzitter van de

vereniging. Daarnaast zijn er nog

enkele andere nieuwe gezichten in

het bestuur. Zo wordt Frank Arthur

van Galen, geboren in 1857 te Rotter-

21

2 Voor de geïnteresseerden misschien eens leuk om op de website te kijken naar het huishoudelijk reglement. Dit reglement is voor het laatst herzien in 2001, maar bevat nog vele teksten uit eerdere tijden. Waaronder dus het minimale aantal bestuursleden van zeven personen. Zie hiervoor harmonieoefening.nl/oef/documenten.

dam, de nieuwe vice-voorzitter. Hij

was sinds 1885 woonachtig in Stand-

daarbuiten en de boekhouder van de

suikerfabriek. In 1908 zal hij Stand-

daarbuiten overigens weer verlaten

en gaan wonen in Teteringen.

Thomas Henricus van der Horst, 24

jaar oud en hoofdonderwijzer van

beroep, wordt de penningmeester.

 De heer M. Blommerde (1863 - 1935)

wordt de eerste commissaris. De eer-

der benoemde Cees Sweere en C. de

Rooij behouden hun functie in het

toenmalige bestuur. C. Prop trad af in

1904 en wordt opgevolgd door Jac

Corstiaanse.

Echter slechts enkele maanden later

al, te weten op 15 mei 1904 wordt er

melding gemaakt dat de heer Corsti-

aanse zijn ontslag als bestuurslid wil

indienen. Het bestuur had besloten

bestuurslid C. de Rooij een cadeau te

geven en een gedeelte moest door de

bestuurders zelf worden bijgelegd.

Corstiaanse zag dit niet zitten. Hij

werd een maand later benoemd tot

Commissaris van Orde, omdat tus-

sentijds aftreden niet mogelijk was.

Ondanks dat was de situatie echter zo

nijpend geworden dat weer een

maand later Corstiaanse alsnog defi-

nitief vertrekt. De heer W.P. van

Nimme werd zijn opvolger op 31 juli

1905. Van Nimme treedt samen met

Van Galen af in 1908 en worden op-

gevolgd door J. Prop en F. Driedonks.

Het einde van het eerste tijdperk Cees

Sweere in het bestuur vangt aan op 9

januari 1910. Samen met M. Blom-

merde treedt hij af. In het jaarverslag

omschrijft Cees Sweere zijn vertrek

als volgt:

“Dit is het tiende verslag dat ik als

secretaris heb mogen geven. Ik heb

mijn zwanenzang gezongen. Als ik

straks als bestuurslid zal aftreden,

dan verwacht ik niet meer in aanmer-

king te komen. Het is te hopen dat een

opvolger mijne taak zal overnemen en

beter dan ik de belangen der vereni-

ging zal voorstaan.”

Uit de tekst valt enige onvrede te

proeven aan de kant van de heer

Sweere. Deze onvrede en het daar-

opvolgende aftreden van hem als

bestuurder zou iets te maken kunnen

hebben gehad met het afnemende

enthousiasme van de leden van de

22

vereniging. Een jaar eerder schrijft

de heer Sweere namelijk al:

“Het aantal werkende leden is weer

met een paar leden teruggegaan en

het feit dat deze zoo lange tijd hun

steun aan de vereniging hebben gege-

ven en nu zonder noodzaak de vereni-

ging verlaten geeft geen bemoediging.

In de loop van enkele jaren zijn bijna

alle oude leden uitgetreden en de wei-

nigen die hier nog van resten hebben

op een enkele uitzondering na veel van

hun ambitie verloren.”

Cees Sweere wordt pas na drie stem-

rondes uiteindelijk opgevolgd door

Petrus Josephus de Vos. Opnieuw een

teken van onrust binnen de vereni-

ging.

Een jaar later bij de ledenvergade-

ring van 9 oktober 1911 komt Sweere

toch weer in beeld voor een functie

in het bestuur. C. de Rooy heeft zijn

ontslag als bestuurslid ingediend,

waardoor er een vacante positie ont-

staan. Met 15 voorkeursstemmen van

de leden wordt Sweere genoemd als

opvolger van De Rooy. Hij bedankt in

eerste instantie echter voor de eer.

Zijn motivatie staat als volgt in de

notulen genoemd:

“C. Sweere dankt de leden voor het

gestelde vertrouwen doch drukt tege-

lijkertijd zijn bedenkingen uit dat hij

onder de vigerende omstandigheden

geen lid van het bestuur van ‘Oefening’

kan zijn, hoezeer de vereniging ook

zijn sympathie heeft en in weerwil van

het feit dat hij tegen geen enkel be-

stuurslid iets heeft, integendeel zelfs

graag met hen zou willen samenwer-

ken.”

Sweere heeft dus duidelijk nog steeds

geen zin weer in het bestuur te stap-

pen. De voorzitter en andere leden

proberen hem nog wel van gedachte

te veranderen, maar Sweere blijft bij

zijn besluit en meldt hierbij dat nog

steeds dezelfde bezwaren gelden als

in 1910 toen Sweere uit het bestuur

trad.

Hoewel zijn besluit wordt gerespec-

teerd door de aanwezige leden, ont-

staat er toch een kleine bestuurscri-

sis. Nadat Sweere heeft bedankt,

wordt de heer Brouwers namelijk

aangewezen door de leden om de

functie van De Rooy op te vullen. Hij

23

neemt zijn benoeming echter niet

aan. Onmiddellijk daarop geeft Pe-

trus Josephus de Vos (opvolger van

Sweere in 1910)  aan zijn functie neer

te leggen. Waarom hij dat pas aan-

geeft als de vergadering al is begon-

nen, is niet geheel duidelijk. In de

notulen staat het volgende over de

motivatie van De Vos:

“De secretaris vraagt het woord en

deelt [...] mee dat hij de gemeente en

dus de vereniging gaat verlaten. Hij

wenst de vereniging een grote bloei en

groet toe en hoopt de leden nog eens

terug te zien. Als de leden nog eens in

het hoge noorden komen, hoopt hij dat

ze zijn deur niet voorbijgaan. De voor-

zitter dankt hem voor het bijhouden

van het secretariaat [...] en drukt de

wens uit dat het hem in zijn nieuwe

woonplaats wel zal gaan.”

Door het vertrek van De Vos zijn er

nu plotseling twee vacante functies

in het bestuur van 1911. De voorzit-

ter besluit hierop na goedkeuring

van de leden de vergadering te slui-

ten en de keuze voor nieuwe be-

stuursleden op te schuiven naar een

volgende vergadering.

Twee maanden later is deze nieuwe

vergadering. In deze vergadering

geeft Sweere toch aan het weer te

gaan proberen in het bestuur. Samen

met A. de Baat treedt hij toe tot het

bestuur. Sweere wordt hierbij net als

voorheen weer scretaris en De Baat

wordt als commissaris van muziek

aangesteld.

Een jaar later vertrekt Van der Horst

naar Oudenbosch waardoor er een

vacature voor penningmeester ont-

staat. Brouwers neemt zijn functie

over. Opvallend hierbij is dat Brou-

wers in eerste instantie alleen door

de leden wordt voorgedragen. Zelf is

hij niet aanwezig en reageert pas

later op zijn benoeming die hij ‘in het

belang van de vereniging’ accepteert.

Hieruit klinkt weinig enthousiasme.

Dat blijkt ook als hij al kort daarop

wordt opgevolgd door de heer Drie-

donks.

In 1914 wordt De Baat, die in 1911

samen met Sweere in het bestuur

kwam, niet herkozen.  J. Vermunt

volgt hem op. De Baat is hier uiter-

aard niet blij mee, maar blijft wel lid

24

van de vereniging. De notulen zegt

hier het volgende over:

“De Baat vraagt nog het woord om

een woord van dank uit te brengen,

maar kan nu echter zijn wantrouwen

ten opzichte van enige bestuursleden

niet verhelen. De voorzitter twijfelt

niet aan de eerlijkheid van de leden.

Zijns inziens behoort bij alle stemmin-

gen de vrijheid te zijn te kiezen welke

het beste worden geacht door de le-

den.”

De jaren daarna valt er geen grote

gebeurtenissen te melden. Wel is het

melden van J. Prop die in 1919 aan-

geeft niet meer herkozen te worden

in het bestuur het vermelden waard.

In zijn plaats trad de heer J. Deijkers

treden.

De relatieve rust veran-

dert in 1933 waarbij er

een soort van crisis in het

bestuur zijn intrede doet.

Op 14 november 1933

geven M. Blommerde, A.

Stoop en J. Deijkers allen

aan niet meer herkozen te

willen worden. In de le-

denvergadering van 2

feburari 1934 gaat de wis-

seling in het bestuur door.

C. Sweere wordt namelijk

niet wordt herkozen door

de leden en de heer Aar-

den wordt na bijna 30

jaar voor de harmonie

klaar te hebben gestaan

benoemd tot bescherm-

heer van de vereniging.

Voor de geïnteresseerden

25

Oudste foto die we beschikbaar hebben. Het is een

foto van het orkest tijdens het 50 jarige jubileum

in 1913. Meer oude foto’s van onze harmonie vind

je hier: http://goo.gl/dYRZW.

hier de letterlijk tekst uit de notulen

zoals deze op de 15 maart 1934 is

voorgelezen en vertelt hoe de verga-

dering op 2 februari van dat jaar is

verlopen:

“Naar aanleiding van de vorige verga-

dering [vergadering 14 november

1933, red.] wordt overgegaan tot ver-

kiezing van nieuwe bestuursleden.

Alvorens hiertoe over te gaan be-

spreekt de voorzitter de tegenwoordi-

ge toestand der vereniging alsook zijn

uitermate drukke werkzaamheden

welke hem op den duur noodzaken,

ook van zijne gezondheid, het besluit

te nemen zich niet meer verkiesbaar te

stellen als president der harmonie.

Gaarne zal hij de vereniging alle sym-

pathie en steun blijven toedragen. Se-

cretaris Sweere vraagt het woord en

brengt in herinnering het vele dat de

heer Aarden in bijna 30 jaar voor de

harmonie heeft gedaan en stelt voor

om de heer Aarden als beschermheer

te kiezen, wat door deze zeer op prijs

wordt gesteld en wordt aanvaard.

De heer Driedonks vraagt het woord

en deelt mede dat ook hij niet meer

voor bestuurslid in aanmerking

wenscht te komen, wat de president

voor de vereniging betreurt, wijl hij

reeds zoo vele jaren de zorg voor de

financiën heeft gehad en deze gevoerd

heeft op de meest accurate wijze. Hij

stelt voor de heer Driedonks te be-

noemen als lid van verdienste, hetgeen

algemeen goed wordt gevonden.

Dan volgt de stemming. Na de eerste

stemming blijkt dat met meerderheid

zijn gekozen: A. Brouwers, Chr. Hop-

penbrouwers, P. Blommerde, Adr. van

Zundert en C. van de Heijden, welke

vijf heren alle hun benoeming aanne-

men. Na herhaalde stemming worden

nog gekozen C. van Rooy en Jac de

Roos [...].

[De president] wil verder dat de niet

herkozen secretaris Sweere voor de

vele verdiensten jegens de vereniging

voorstellen als lid van verdienste, wat

wordt aangenomen. De heer Sweere,

onaangenaam verrast door de uitslag

der stemming, vindt dit geen aanlei-

ding om als lid van verdienste te wor-

den aangemerkt, maar de sympathie-

ke woorden van de voorzitter io deze

vergadering zullen hem weerhouden

de minder prettige gevoelens ver het

verloop van deze vergadering naar

buiten uit te dragen en zegt zijn steun

toe in de moeilijkheden die het nieuwe

26

bestuur wel zal tegenkomen. Hij wil in

herinnering brengen de meer dan 30

jaar welke hij de vereniging heeft ge-

diend eb wekje hem bij vele gelegenhe-

dengrote offers, ook financiële, heeft

gekost. Hem kan misschien te grote

voortvarendheid worden aangemerkt,

maar hij heeft alles menen te doen in

het belang van de vereniging. Hij

wenscht deze alle goeds toe en zal zijn

opvolger zoo gewenscht helpen. [...]”

Uit deze notulen blijkt dus dat vrijwel

het complete bestuur wordt vervan-

gen. Of de bestuursleden geven zelf

aan te stoppen zoals president de

heer Blommerde, of de leden herkie-

zen het bestuurslid niet en dwingen

hem daardoor tot aftreden. De heer

Sweere is hiervan het voorbeeld. Wat

precies de reden is voor deze grote

wisseling in

het bestuur is

niet uit de

stukken op te

maken. Wel is

 te zeggen dat

1933-1934 de

periode is ge-

weest waarbij

het tijdperk de

heer Sweere en

de heer Aarden

ten einde liep.

Volgende

keer in

het Dia-

toontje deel

III

27

DE DIAPEN Begin van dit jaar is de vereniging een nieuwe saxofo-

niste rijker geworden. Haar naam is Amber en ze stelt

zich graag aan jullie voor.

Mijn vader moet er vaak om lachen.

Roosendaal heeft zangkoren genoeg,

maar hij zingt bij MOVE in Fijnaart.

Mijn zus Carmen gaat carnaval vie-

ren in Zevenbergen en bezoekt

schuurfeesten in Standdaarbuiten en

ook ík ben buiten Roosendaal terecht

gekomen voor de muziek!

Ondertussen speel ik al een tijdje

mee in het orkest, maar ik heb me

nog niet echt voorgesteld. Daarom

vind het leuk om dat via deze weg te

doen! Ik ben Amber

d’Haens en ik ben 15 jaar

oud. Samen met mijn ou-

ders, mijn oudere zus Car-

men, mijn jongere broer

Rutger en ons hondje Tara

woon ik in Roosendaal. Ik

zit op het Jan Tinbergen

College op VWO 3. Behalve

muziek maken vind ik het

leuk om gezellig te winke-

len, lekker creatief bezig te

zijn, af te spreken met mijn 28

vriendinnen en te sporten.

Aan het eind van groep 8 ben ik be-

gonnen met altsaxofoon spelen, dat is

dus ondertussen zo’n 3 jaar geleden.

Voordat ik saxofoonlessen nam, heb

ik een cursus gevolgd waarbij je in

aanraking kwam met verschillende

instrumenten. Dit varieerde van key-

board tot gitaar en ook blaasinstru-

menten. Eigenlijk vond ik het best

moeilijk om een keuze te maken,

maar ik merkte dat een blaasinstru-

ment toch wel het beste bij mij paste.

Na in de winkel een aantal blaasin-

strumenten te hebben geprobeerd,

heb ik gekozen voor de altsaxofoon.

Sindsdien volg ik privéles bij Dim van

Oosterhout via muziekwinkel van

Gorp. Ik heb niet eerst noten leren

lezen, maar ik heb het spelen én het

noten lezen tegelijk geleerd. Dit leek

me ook leuker omdat ik eigenlijk niet

kon wachten met spelen! Ik wissel nu

het basisboek, dat uit 3 delen bestaat,

af met een boek met bekende num-

mers erin. Ik hoor van velen dat ze

diploma’s hebben gehaald, maar dat

heb ik niet. Ik volg gewoon het boek

en leer zo de theorie, hier krijg ik

geen toetsen over!

Pas geleden is Dim door ziekte een

tijdje uitgevallen en toen kreeg ik les

van Claudy. Zij heeft me gevraagd om

een keer te komen kijken en via die

route ben ik bij ‘Oefening’ terechtge-

komen! Hiervoor heb ik nog nooit in

een orkest gespeeld, dus het is zeker

even wennen om met een grote groep

te spelen. Het waren best veel num-

mers die ik in een korte tijd moest

kunnen spelen, vooral omdat de

moeilijkheidsgraad van het groot

orkest wel wat hoger ligt dan dat ik

normaal speel. Maar ondanks dit

alles vind ik het tot nu toe super leuk!

Amber

29

30

NIETS...OF TOCH?

Degene die al lang lid zijn, zullen de titel meteen herkennen.

Terug van weg geweest een stukje geschreven door Ad. Wel-

licht een traditie die in ere wordt hersteld?

Hoe kan dat nou, omdat je 25 jaar

probeert muziek te maken, willen

ze dat je weer een stukje schrijft.

Waar moet dat over gaan dan, voor

veel leden van onze harmonie is 25

jaar geleden prehistorie en mensen

die zo lang rondlopen zijn wande-

lende fossielen.

Dan kunnen we dus beter in het

heden blijven er wordt al genoeg

geschiedenis geschreven door tafel

8 in het diatoontje.

Een diatoontje waar veel uitleg over

instrumenten en de muziek stukken

staan, een serieuze zaak dus.

Zou dat ook gelezen worden, het doet

mij een beetje denken aan gebruik

voorschriften bij nieuwe apparatuur,

die lees je meestal pas als je in de

problemen komt.

Ondertussen hebben we wel een

mooie nieuwe regenjas die we met

Koninginnedag geshowd hebben.

31

Het was jammer dat het niet regende

want dan was hij nog beter tot zijn

recht gekomen, maar wat waren we

met veel mensen, af en toe keek ik

stiekem of er ook niet muzikanten

tussen liepen, maar nee hoor het wa-

ren allemaal muzikanten van ons

eigen harmonie.

Groot was het verschil met

st.Nicolaas in halen zei men, maar

dat is onzin want we mochten niet

meedoen, de sint kwam niet per boot

en ook niet op zijn paard en had zijn

eigen zwarte muziekmakers bij zich.

Maar er werd lekker geblazen en het

Ole denderde geregeld over straat,

van het Wilhelmus deden we twee

coupletten hoewel we er maar een

geoefend hadden, maar goede mu-

ziekanten als wij hebben daar geen

moeite mee en blazen eventueel alle

coupletten.

Nou is het zo dat als je op Koningin-

nedag terug in de Standaard komt,

staat er altijd een blad oranjebitter

klaar, vroeger kwamen ze daar aan

te kort, maar nu blijft er veel over en

tafel 8 kan dat niet allemaal opdrin-

ken want dan zijn ze een paar maan-

den van de kaart.

En toch waren we met een grote

groep, dat betekent dat niet iedereen

de oranjebitter tot zich neemt, het is

zonde want je krijgt het er lekker

warm van.

Uiteraard waren we op 4 mei ook

weer present bij de doden herden-

king, deze begint in de kerk ( hebben

we die ook weer eens gezien ), maar

eindigt buiten wat niet altijd even

leuk is want het kan fris zijn als de

zon onder gaat. ( ik weet ook niet

waar onder, want hij schijnt 24 uur )

Om dat er mensen zijn die blijven

plakken, kan het gebeuren dat we

thuis komen als we al weer bevrijd

zijn.

Over het gala concert ga ik het niet

hebben, er waren maar weinig petti-

coats of vetkuiven die toch in waren

in de rock tijd.

Nee, ik weet echt niet waar over te

schrijven valt, ik schrok wel van de

speld uitreiking want ik besefte dat

mijn leeftijd 25 jaar ouder was dan ik

dacht en dus weer een illusie armer

en probeer dan nog maar eens een

goed rock concert te geven op die

leeftijd.

Ad

32

33

UIT DE MUZIEKBIEB Samen met Marieke ben ik (Sonja) al een tijdje

bezig om de muziekbibliotheek van de harmonie

te ordenen en reorganiseren. Hierbij komen we

(niet heel toevallig) heel veel oude stukken tegen.

Soms complete stukken, soms zonder

partituur, dan weer alleen een parti-

tuur, soms een solowerk. Een aantal

vond ik zo opmerkelijk dat ik er wel

meer van zou willen weten. In de

komende nummers zal ik er een aan-

tal uitpluizen. Te beginnen met....

Scène et Air de l’opéra Luisa Di

Montfort van Michael Bergson.

Een klein groen

boekwerk met een

sticker en daarop

in sierlijke letters

met vulpen ge-

schreven de naam.

Het blijkt een so-

lowerk te zijn voor

klarinet of so-

praansax met pia-

nobegeleiding. In

34

potlood geschreven staat rechtsboven

Standdaarbuiten, en de uitgever is

M.J.H. Kessels te Tilburg. (Hollande

staat er ook nog achter) De “direc-

tion”  heeft destijds fl. 3,00 gekost.

Verder nog wat gekrabbel erbij in

rode pen.... Mijn nieuwsgierigheid is

gewekt!

Michael Bergson

De opera is rond 1880 geschreven

door de Poolse componist Michael

Bergson.3

Michael Bergson was een muzikant,

geboren in Warschau 1818.4 Hij over-

leed in Londen  op 9 maart 1898. Hij

was een lid van een vooraanstaande

joodse familie van Warschau, de stad

waar hij altijd een speciale binding

mee behield. Al op jonge leeftijd

werd hij een leerling van Chopin, en

daarna vestigde hij zich in Genève

alwaar hij hoogleraar en later direc-

teur van het Conservatoire de Musi-

que was. Professor Bergson verbleef

het grootste deel van zijn werkzame

leven in Zwitserland en in de belang-

rijkste steden van Frankrijk en Italië,

maar de laatste vijfentwintig jaar van

zijn leven bracht hij door in Londen.

Hij was als pianist één van de per-

soonlijke erfgenamen in de traditie

van Chopin. Maar ook als componist

wist hij zich te onderscheiden. Hij

schreef twee opera's: "Salvator Rosa"

en "Louisa de Montfort" en vele hon-

derden etudes, liedjes, volksliederen

en marsen. "Two Hearts", “The Better

World", "Sérénade Moresque" en "A

Storm on the Lagoons" waren zeer

bekend en bewonderd. Zijn zeer

technische producties kregen ook

veel lof, vooral de "Douze Grandes

Etudes," op.62, en de "Ecoledu méca-

nisme," op. 65. Het vermelden waard

zijn ook zijn "Flute Sonata", zijn

"Concert Symphonique" en zijn "Po-

lonaise Héroïque." Maar zijn bekend-

ste werk is toch de "Scena ed Aria"

voor klarinet, gespeeld door militaire

35

3 Chicago Public Library http://www.chipublib.org/search/details/cn/11776174 Jewisch Encyclopedia.com http://www.jewishencyclopedia.com/view.jsp?artid=836&letter=B#ixzz1P5rEnVt7

bands over de hele wereld. Laten wij

die nu in ons bezit hebben.

Ik ben wel heel erg nieuwsgierig in

welk jaartal dit stuk nu uitgevoerd is.

In mijn zoektocht ontdekte ik in de

“Nieuwe Tilburgsche Courant” van 25

maart 1883 dat het stuk op maandag

26 maart 1883 is uitgevoerd in en

door “Nieuwe Koninklijke Harmonie”

te Tilburg tijdens een “Matinée

Musicale”.5 6

Maar... hoelang hebben wij hem nu

al in ons bezit?

Het boekwerkje komt van Uitgeverij

M.J.H.Kessels te Tilburg.  Daaronder

staat niet heel goed leesbaar gestem-

peld: De Muziek-Uitgaaf.

Uitgeverij M.J.K. Kessels

In 1880 beginnen de broers Pieter

Joseph Frans (Jos) en Mathijs Joseph

Hubert (Mathieu) Kessels een mu-

ziekuitgeverij in hun woonplaats

Heerlen.7 Kort daarna verbinden ze

daaraan een handel in muziekin-

strumenten door agent te worden

van fabrieken in Duitsland, Engeland

en Frankrijk. Wanneer zijn broer Jos

in 1884 naar Tilburg vertrekt om

daar directeur te worden van de

Nieuwe Koninklijke Harmonie, gaat

Mathieu Kessels alleen met het be-

drijf verder. In 1886 breidt hij zijn

activiteiten uit met het uitgeven van

een muziektijdschrift: De Muziekbo-

de. In de loop van 1886 verplaatst

36

5 http://resources2.kb.nl/010150000/pdf/DDD_010153766.pdf6 http://www.harmonietilburg.nl/7 http://www.historietilburg.nl/tijdschrift/10.4/346.htm

De krant van 25 maart 1883 met daar-

in het stuk Scène et Air de l’opéra Lui-

sa Di Montfort van Michael Bergson

genoemd.

Mathieu Kessels zijn bedrijf naar Til-

burg. Tilburg acht hij een geschiktere

plaats omdat die gemeente centraal

ligt in het gebied waar in die tijd de

meeste muziekkorpsen actief zijn:

Limburg, Noord-Brabant en Zeeland.

In december 1888 verschijnt de eer-

ste advertentie van de reparatie-in-

richting voor muziekinstrumenten in

De Muziekbode. De reparatie-inrich-

ting gaat goed en het bedrijf gaat uit-

eindelijk zelf muziekinstrumenten

maken. In het begin alleen koperen

blaasinstrumenten, later ook houten

blaasinstrumenten en strijk- en slag-

instrumenten. Mathieu Kessels blijft

ook op het gebied van de muziekuit-

geverij uitbreiden. In 1892 neemt hij

de bekende Brusselse muziekuitgeve-

rij 'Le Metronome' over; zijn broer

Jos Kessels wordt er directeur van.

In 1902 breekt er een roerende tijd

aan voor het bedrijf. De Tilburgsche

Bank, de financiële instelling die het

bedrijf al jaren steunde, gaat failliet

en hij moet op een andere manier

aan geld zien te komen. Hij neemt

onder druk van curatoren een ven-

noot in zijn bedrijf: Ferdinand

Eugène Arnold Marie Hoosemans. Op

11 mei 1903 komt via een onder-

handse akte de vennootschap onder

firma M.J.H. Kessels, Koninklijke Ne-

derlandsche Fabriek van Muziekin-

strumenten tot stand 'ten doel heb-

bende het voortzetten van het fabri-

ceeren van en den handel in muziekin-

strumenten, het drukken en uitgeven

van muziek en bladen op muziek be-

trekking hebbende (...)' Het bedrijf

groeit verder en heeft ook een agent

in Engeland. Dit blijkt een onbe-

trouwbare partner te zijn want in

1907 gaat het opnieuw mis. Door een

door de Engelse agent wel geplaatste

maar niet afgenomen order voor 900

piano’s raakt het bedrijf in liquidi-

teitsproblemen. Mathieu Kessels ziet

zich genoodzaakt zijn bedrijf in een

N.V. om te zetten. Hij vindt via een

tussenpersoon, Abraham van Leeu-

wen, een nieuwe financier in de

bank Marx & Co. te Rotterdam. Op 8

juli 1908 wordt de vennootschap on-

der firma tussen Kessels en Hoose-

mans ontbonden. Op dezelfde dag

richten zij de N.V. Kessels' Koninklij-

ke Nederlandsche Fabriek van Mu-

ziekinstrumenten op. Ondanks deze

nieuwe constructie verbetert de fi-

nanciële situatie zich niet. De schul-

den van de Engelse N.V., die niet of

slecht betaalde voor de aan haar ge-

37

leverde goederen, worden omgezet in

vorderingen op de Tilburgse N.V. Het

goedlopende Tilburgse bedrijf maakt

niet genoeg winst om de verliezen uit

Engeland op te vangen. Door het ge-

brek aan financiële speelruimte

raakt het bedrijf met handen en voe-

ten gebonden aan de bank Marx &

Co. en de directeur daarvan, Van

Ommeren, die ook nog president-

commissaris van de N.V. wordt.

In 1913 verkrijgt M.J.H. Kessels op

persoonlijke titel het predikaat 'ko-

ninklijk'. In 1914 wordt de naam ge-

wijzigd in: N.V. Koninklijke Neder-

landsche Fabriek van Muziekinstru-

menten, voorheen M.J.H. Kessels.

Nadat in 1914 de mobilisatie wordt

afgekondigd, zakt de vraag naar mu-

ziekinstrumenten in. Van Ommeren

weigert steun te geven middels de

bank en wil de fabriek sluiten. Wan-

neer Van Ommeren een stroman,

Willem Dominique Marie Antonius

König, als tweede directeur wil aan-

stellen, barst de bom. Mathieu Kes-

sels wil dat alleen maar toestaan

wanneer König de statutair bepaalde

50 aandelen koopt. Daarop schorst

Van Ommeren hem; het is dan 23

augustus 1914. Mathieu Kessels

wordt tijdens de daaropvolgende

aandeelhoudersvergadering van 21

september ontslagen.

Mathieu Kessels zelf begint bijna

onmiddellijk met een nieuwe mu-

ziekinstrumentenfabriek. Op 26 no-

vember 1914 vraagt hij vergunning

aan en op 19 september 1915 wordt

de nieuwe fabriek geopend. Mathieu

Kessels begint in 1915 ook met een

nieuw tijdschrift: 'De Nieuwe Mu-

ziekbode'. In 1931 wordt Mathieu

Kessels na een gerechtelijke procedu-

re verplicht de naam van zijn fabriek

te wijzigen in Nationale Fabriek van

Muziekinstrumenten. Kessels plaatst

dan een bord naast de ingang van

zijn fabriek met de nieuwe naam:

Nationale Fabriek van Muziekin-

strumenten, alleen-eigenaar M.J.H.

Kessels.

De opvolging van Kessels

Na het overlijden van Mathieu Kes-

sels sr. op 21 december 1932 wordt

de boedel verdeeld. Mathieu Kessels

jr. neemt het muziekinstrumenten-

bedrijf van zijn vader in 1933 over.

Paul Kessels neemt bij de boedel-

scheiding van 1933 de muziekuitge-

verij over uit het bedrijf van zijn va-

38

der. Hij vat het plan op om de mu-

ziekuitgeverij als nevenberoep uit te

oefenen. Op 12 juli van dat jaar richt

hij 'De Muziekuitgaaf' op, aanvanke-

lijk met de toevoeging 'der Nationale

Fabriek van Muziekinstrumenten'.

Door persoonlijke omstandigheden

komt dat er niet van. De muziekuit-

geverij wordt zijn hoofdberoep.

Daarnaast heeft hij een accoun-

tantspraktijk. Door de tweede we-

reldoorlog verandert dat echter.

In 1941 wordt de opleiding voor

de examens M.O. boekhouden zijn

hoofdberoep en blijft de accountant-

spraktijk nevenberoep. Na de instel-

ling van de Kultuurkamer legt hij de

uitgeverij stil. Na de oorlog lijdt 'De

Mu- ziek-

uitgaaf' een kwijnend bestaan; ze

wordt in 1958 opgeheven.

Tot zover wat ik allemaal gevonden

heb aan informatie over de compo-

nist van het stuk en de muziekuitge-

verij.

Dit wetende is het stuk door de har-

monie dus aangeschaft tussen 1933

en 1958.

Wanneer het is uitgevoerd en door

wie, dat weet ik dus nog steeds

niet helaas. Misschien dat één van

jullie lezers het weet?

39

Ook benieuwd naar

hoe het stuk klinkt?

Zie:

http://youtu.be/Msqn-s9ekP8

40

De Renault Mégane

Autobedrijf Hopmans VOFDe Langeweg 12A

4762 RB Zevenbergen

0168 - 328040www.hopmans.com

Hatch Back Estate

Coupé Coupé - Cabrio

MOPPEN Zoals altijd een bijdrage van Michiel. Deze keer een aantal leuke moppen. Veel plezier!

Verlof willenTwee medewerkers van een bedrijf

zitten te zuchten en kreunen op het

werk. Ze zouden zo graag een dagje

verlof nemen, maar de baas heeft

alle verlof opgeschort omdat er teveel

werk is. Plots springt een van de twee

op.

“Ik weet een manier om enkele da-

gen verlof te krijgen.” roept hij.

“Hoe dan?” vraagt de ander.

De man kijkt snel rond – niets te zien

van de baas. Hij klimt op zijn bureau,

haalt enkele tegels uit het valse pla-

fond en klimt in het plafond. Dan

slaat hij zijn benen over een metalen

pijp, laat zich zakken en hang zo met

zijn hoofd naar beneden. Binnen en-

kele seconden staat de baas er.

“Wat is dat hier allemaal?” wil hij

bars weten.

“Ik ben een lamp,” zegt de man.

“Ik denk dat jij een beetje overspan-

nen bent. Maak dat je wegkomt, en

dat is een bevel! Ik wil je hier min-

stens twee dagen niet meer zien.”

“Ja meneer.” antwoordt de man heel

gehoorzaam.

Hij springt naar beneden en ver-

dwijnt door de deur.

De tweede man staat op en loopt ook

snel naar de deur.

“Hela, waar ga jij naartoe?” vraagt de

baas.

“Naar huis. Ik kan niet werken in het

donker…”

Hard rijdenEen man heeft een nieuwe Mercedes

gekocht en gaat op een mooie zomer-

avond even lekker een stuk rijden.

Het dak eraf, de wind glijdt door zijn

haar en hij besluit eens te kijken hoe

hard zijn wagen nou eigenlijk kan.

Net als de kilometerteller een respec-

41

tabele 180 km/h aangeeft, ziet hij in

zijn spiegel twee blauwe zwaailich-

ten. Met geen mogelijkheid dat ze een

Mercedes bij kunnen houden, denkt

hij nog en trapt de bolide nog harder

op zijn staart. Pijlsnel vliegt hij over

de weg: 190, 200, 230 zelfs, maar de

politie zit nog steeds vlak achter hem.

Waar ben ik in godsnaam mee bezig,

denkt hij en hij zet zijn auto stil langs

de weg.

De agent loopt naar hem toe, pakt

zijn rijbewijs zonder ook maar iets te

zeggen en bekijkt het rijbewijs en de

auto aandachtig. Ineens zegt hij: “Ik

heb een lange, zware dag achter de

rug en jij bent echt de laatste die ik

aan de kant zet vandaag. Ik heb geen

zin in nog meer papierwerk. Dus als

jij mij een zéér goed excuus kan ge-

ven, eentje dat ik ook nog nooit eer-

der gehoord heb, dan laat ik je gaan.”

“Afgelopen week is mijn vrouw er-

vandoor gegaan met een politie-

agent,” zegt de man, “ en ik was bang

dat je haar terug wilde geven.”

“Een prettige avond nog…”

Beter een half eiEen boer met een kleine boerderij

heeft een paar kippen. Vroeg in de

ochtend pakt een mandje en verza-

melt hij alle eieren die zijn kippen

hebben gelegd en gaat naar de markt

om deze te verkopen.

Het is een gekke dag op de markt; de

eerste klant komt bij de boer en

vraagt: Ik wil graag de helft van alle

eieren die je hebt en een half ei.

Zo gevraagd… zo verkocht. De klant

is koning immers.

Na een paar minuten komt de tweede

klant en vraagt vreemd genoeg het-

zelfde; de helft van alle eieren die hij

heeft en een half ei. Opnieuw is dit

geen probleem.

Nou gekker kan het niet worden,

maar ook de derde en laatste klant

vraagt hetzelfde als zijn twee

voorgangers. 

De boer heeft alle eieren verkocht en

heeft geen ei kapot hoeven te maken.

Hoe kan dat en met hoeveel eieren

ging de boer naar de markt?

42

Antwoord˙ıǝ 1 ןɐɐʇoʇ 'ıǝ ɟןɐɥ uǝǝ snןd ıǝ ɟןɐɥ uǝǝ

snp ıǝ ǝpuǝɹǝʇsǝɹ ʇǝɥ uɐʌ ʇɟןǝɥ ǝp

ʇƃɾıɹʞ ʇuɐןʞ ǝpɹǝp ǝp

˙uǝɹǝıǝ ǝǝʍʇ ןɐɐʇoʇ 'ıǝ ɟןɐɥ uǝǝ snןd

ɟןɐɥɹǝpuɐ snp 'uǝɹǝıǝ ǝıɹp ǝpuǝɹǝʇsǝɹ ǝp uɐʌ ʇɟןǝɥ ǝp ʇƃɾıɹʞ ʇuɐןʞ ǝpǝǝʍʇ ǝp˙uǝɹǝıǝ ɹǝıʌ ןɐɐʇoʇ snp ıǝ ɟןɐɥ uǝǝ uǝ

ɟןɐɥuǝǝuǝǝıɹp uǝɹǝıǝ ǝp uɐʌ ʇɟןǝɥ ʇƃɾıɹʞ

ʇuɐןʞ ǝʇsɹǝǝ ǝp˙ʇʞɹɐɯ ǝp ɹɐɐu uǝɹǝıǝ uǝʌǝz ʇǝɯ ƃuıƃ

ɹǝoq ǝp

43

MUZIKAAL GEDICHT Muziek doet mensen luisteren

naar wie ze zelf zijn

Muziek doet mensen huilen

geeft blijdschap na de pijn

Muziek is liefde en veel meer

jezelf te accepteren

Muziek is blijdschap keer op keer

en er ook nog eens van leren

Muziek is het waard om voor te leven

Brengt een lach op je gezicht

Muziek is aan anderen te geven

In mindere tijden een helder licht

44

Dit gedicht is

van onze

penningmeester,

Michel.

EXAMENTIJD! Zoals ieder jaar zijn er weer vele leerlingen, jong en oud, die examen doen voor het behalen van

hun muziekdiploma. Mercy deed dit jaar haar B-examen. Ze vertelt er graag iets over.

Ik werd verwacht voor mijn B-exa-

men op zaterdagochtend 9 april. Ik

was erg zenuwachtig, want het was

best spannend omdat het steeds

moeilijker wordt.

Ik moest in een lokaal gaan inspelen

en daarna werd je geroepen om je

examen afteleggen. Ik werd beoor-

deeld door twee aardige vrouwen.

Claudy was er ook bij.

Als eerst moest ik een etudes, samen-

spel en een voordrachtstuk spelen:

1. The Progressing Clarinetist

2. Solemn Celebration

3. Circus Safari (uit het hoofd)

4. I can see clearly now (samen

spel)

Daarna moest ik toonladders spelen.

Dat ging wel goed maar omdat ik ze-

nuwachtig was maakte ik wel een

paar foutjes. Daarna kreeg ik een

muziek stukje dat ik moest spelen,

zonder dat ik het ooit gezien had.

Vervolgens speelde Claudy op haar

saxofoon een muziekstukje en ik

moest het afmaken.

Toen dat allemaal klaar was, moest ik

naar de gang gaan en wachten tot ik

iets te horen kreeg.

Uiteindelijk, na een paar minuten

kreeg ik te horen........................ dat ik

was geslaagd!!!

45

Het was best officieel, want iedereen

moest zijn handtekening onder mijn

examen zetten.

Uiteindelijk waren al die zenuwen

eigenlijk voor niets geweest. Het was

in ieder geval heel erg leuk om te

ervaren.

Mercy

46

KERSTCONCERT 2011

De zomer is nog maar net begonnen maar op dit moment zijn we al weer hard aan het werk met

de voorbereidingen voor het “Kerst”concert. Er zal hieraan ook een koor meewerken.

De volgende stukken zullen in ieder

geval door het orkest gespeeld gaan

worden:

• Noels de France van Meindert Boe-

kel

• We Wish You a Merry Christmas

• Russian christmas music van Al-

fred Reed

• Anthem (uit de musical Chess) ge-

arrangeerd door Johan de Meij

• Rudolph the rednosed reindeer

• Exodus Song gearrangeerd door

Johan de Meij

In dit Diatoontje alvast één stuk na-

der bekeken: “Russian Christmas

Songs”. Ik persoonlijk vind het een

heel mooi stuk en was benieuwd

naar het verhaal er achter, en naar

de componist van het stuk: Alfred

Reed.

Alfred Reed

De componist Alfred Reed werd ge-

boren op Manhattan (New York) op

25 januari 1921, als zoon van een

Weense emigrantenfamilie. Hij was

47

al bekend met het grootste gedeelte

van het klassieke repertoire toen hij

nog op de lagere school zat.8 Zijn offi-

ciële muzikale opleiding begon op

zijn tiende met trompetles en hij

speelde al professioneel toen hij op

de middelbare school zat. Reed raak-

te zeer geïnteresseerd in band-mu-

ziek toen hij lid was van de 529th

Army Band (de Amerikaanse lucht-

machtkapel) tijdens de tweede we-

reldoorlog en produceerde bijna 100

composities en arrangementen voor-

dat hij de militaire dienst verliet.

Daarna voltooide hij zijn

muziekstudie aan de Juilliard School

of Music, en in 1948 begon hij com-

posities en  arrangementen te schrij-

ven voor radio, film en televisie voor

NBC en later ABC. Reed behaalde een

academische graad aan de Baylor

University, waar hij dirigent was van

het universiteitsorkest en hij heeft

een ere doctoraat aan het Internatio-

nal Conservatory of Music in Lima,

Peru.

Hij was directeur van Hansen Publi-

cations van 1955 tot 1966 en sinds-

dien is hij hoogleraar in de muziek

aan de University of Miami. Met

meer dan 200 gepubliceerde werken

voor band, harmonieorkest, orkest,

koor en diverse kleinere kamerorkes-

ten is Reed een van de meest produc-

tieve componisten. Sinds 1993 was hij

met pensioen. 17 september 2005

overleed hij.

Alfred Reed kreeg een opdracht voor

het schrijven van een stuk met Russi-

sche muziek voor een concert in

Denver (Colorado).9 Het concert had

het doel de Sovjet-Amerikaanse sa-

menwerking aan het einde van de

Tweede Wereldoorlog te waarderen,

en daarvoor zouden premières van

nieuwe werken uit de Sovjet-Unie en

de Verenigde Staten uitgevoerd wor-

den. De bekende Mars in Bes groot,

op. 99 van Sergej Prokofjev was het

Russische werk, maar die was in de

Verenigde Staten al uitgevoerd. Zo

werd Reed rond 16 dagen voor het

concert uitgekozen een nieuw werk

te schrijven. De première vond plaats

op 12 december 1944 door een har-

monieorkest met de beste muzikan-

48

8 www.hafabraservices.net9 http://nl.wikipedia.org/wiki/Russian_Christmas_Music_(Reed)

ten afkomstig uit de vijf in de regio

Denver gestationeerde militaire mu-

ziekkorpsen en zij werd via de natio-

nale omroep National Broadcasting

Company (NBC) in de hele Verenigde

Staten uitgezonden.

De compositie werd in 1947 en (voor

de publicatie) in 1968 gereviseerd. De

première van de in 1947 gereviseerde

uitgave vond plaats in 1948 door de

Juilliard School of Music Concert Band

onder leiding van Donald I. Moore.

De première van de 2e gereviseerde

uitgave werd uitgevoerd door de Sy-

racuse University Symphonic Band

onder leiding van Harwood Sim-

mons, aan wie het werk ook is opge-

dragen.

De Muziek

Een Russisch kerstlied uit de 16e

eeuw (Lied van de kleine Russische

kinderen) is gemengd met motieven

vanuit de Russisch-Orthodoxe liturgi-

sche muziek van de Oosters-ortho-

doxe Kerk. Alhoewel het een doorge-

componeerd werk in een beweging

is, heeft de componist het in vier se-

parate secties ondertiteld:

• Carol of the Little Russian Children

• Antiphonal Chant

• Village Song

• Cathedral Chorus

De eerste sectie, Carol of the Little

Russian Children, (maat 1 tot 31), is

gebaseerd op het Russisch kerstlied

uit de 16e eeuw. Het is langzaam

doorgaans; na een stille opening door

de buisklokken, contrabasklarinet en

contrabas, wordt de melodie gedra-

gen door de klarinetten. De andere

instrumenten stemmen in en de sec-

tie wordt afgesloten met een serie

van akkoorden.

Het Antiphonal Chant (maat 32 tot 85)

is sneller en heeft meer klankvolume,

met een melodie voorgesteld door de

trombones, hoorns, trompetten en

cornetten. De houtblazers stemmen

in en de muziek wordt meer en meer

frenetiek tot het luide einde van de

sectie.

De Village Song (maat 86 tot 165) is

meer zachtzinnig in het vergelijk; de

althobo heeft twee solos, met soli in

de dwarsfluiten en een solo in de

hoorns aan het einde van iedere solo.

Het stuk bereikt een bereik met 6/4

maat; het orkest speelt een serie van

cantabile 2 maat-frasen herhalend en

49

vier maten door hout- en koperbla-

zers, terwijl de contrabas een lange

lijn achtste noten speelt, en het bege-

leid wordt door het glockenspiel. Te-

gen het einde wordt het weer trans-

paranter en het eindigt met een an-

dere althobo solo.

De Cathedral Chorus (maat 166 tot

249) begint stilte, zoals het einde van

de Village Song, maar een crescendo

in de trombones en slagwerk brengt

het hele orkest tot een majestatische

inbreng. De muziek ontwikkeld zich

dynamisch tot een climax, maar het

keert terug tot een finale koraal in de

houtblazers; het klank ontwikkeld

zich opnieuw en het werk eindigt

met een donderend koraal markeert

door een vraaij gebruik van de buis-

klokken en tamtam alsook de verhef-

fende hoorn contrapunt.

Een typische uit-

voering van Rus-

sian Christmas

Music gebruikt 14

tot 16 minuten.

Het is in de parti-

tuur aangeduid

dat het afgeleid is

uit de klank van

Oosterse Ortho-

doxe kerkmuziek,

dat uitsluitend

menselijke stem-

men gebruikt.

Tevens moet het

hele werk in een

zo groot mogelij-

ke lyrische en in

zanglijke kwali-

teit uitgevoerd

worden.

50

51

DIATOONTJE IN DE BUS?

Drie maal per jaar verschijnt het Diatoontje, het verenigingsblad van Harmonie

‘Oefening’ uit Standdaarbuiten. Ook dit leuke blad ontvangen? Word dan vriend

van ‘Oefening’!

Vanaf 15,- euro bent u een jaar lang vriend van ‘Oefening’. Naast het Diatoontje

ontvangt u andere voordelen zoals gratis toegang tot ons Galaconcert.

Kijk snel op http://harmonieoefening.nl/vrienden/word-vriend-van-oefening/ voor meer informatie!

52