mei ‘08

S C H O O L K R A N T d e ! K U N S T H U M A N I O R A C A M P U S W I L R I J K

m e i ‘ 0 8 - P A G I N A 1

de groene parel

Beroemd zijnAls we op deze wereld terechtkomen hebben we

allemaal 1 droom!

We willen worden herkend.

Speciaal zijn en populair.

Met een verbaasde mond van anderen worden

achtervolgd, de monden van de mensen die diep

in zichzelf denken: was ik maar zoals hij/ zij!

STEL JE VOOR =

Je droom komt uit.

Mensen kijken naar je op en jij, jij blijft maar stre-

ven naar de perfectie in jezelf.

Maar wat is nu die perfectie?

Ondanks alles jezelf blijven en nooit vergeten hoe

of wie je werkelijk bent?

Of je ziel verkopen tot je jezelf niet meer herkent?

Zou jij jezelf willen wegcijferen voor diegene in je-

zelf, ook al blijk je zelf een vreemde te zijn?

In een cirkel belanden van waarheid en fictie, een

leven opbouwen zonder enige knik van schaamte?

Wie wil er nu in de schaduw belanden van zich-

zelf?

Wie wil er nu beroemd zijn en tot god geprezen

worden, als je zelf niet meer weet wie je werkelijk

bent?

Moet dit dan ‘het ritme van het leven’ voorstellen?

Dan kan het mij geen barst schelen vergeten te

worden!

Delphine Morel 2arw

Editoriaal

Eind april gebeurde er iets wat de hele school trof als een donderslag bij heldere hemel: het onverwachte overlijden van meester Bas. En-kele leerlingen vonden hun troost in poëzie. Hun pareltjes blinken op de laatste pagina.

Met onze CO2-happening sluiten we een boeiend schooljaar vol variatie en vernieuwing af. Op deze avond zullen onze leerlingen aan de bui-tenwereld tonen wat ze waard zijn en wees maar zeker, het resultaat mag gezien worden!

De leerlingen Latijn en Wetenschap-pen richten tijdens de lessen Vrije Ruimte hun blik op het heelal. Ze zijn alvast veel te weten gekomen over de planeten, zonnestelsels, ruimtereizen enz., maar zitten toch nog met veel vragen. Waarom zijn alle planeten rond? Is er leven mo-gelijk op andere planeten? Wat ge-beurt er wanneer twee sterrenstel-sels met elkaar botsen? Op deze en andere vragen zoeken zij een antwoord. Deze schoolkrant toont alvast enkele bevindingen.

Als na ons toonmoment iedereen er nog ’s goed invliegt voor de exa-mens, dan kunnen we volgend jaar met ons allen alweer een creatief schooljaar starten! Sterkte en veel succes!

Saskia Masquillier Leraar Nederlands &

Vrije Ruimte Media

edit

ori

aal

P A G I N A 2 - m e i ‘ 0 8

Colofon

D i t k r a n t j e i s e e n r e a l i s a t i e v a n d e e e r s t e g r a a d v a n d e ! K u n s t h u m a n i o r a

C a m p u s W i l r i j k - K e r k e l e i 4 3 - 2 6 1 0 W i l r i j k • Te l : 0 3 / 8 2 7 1 1 1 8

f o t o ’ s : T i n n e A e r t s - e i n d r e d a c t i e : S a s k i a M a s q u i l l i e r

n e e m o o k e e n s e e n k i j k j e o p o n z e w e b s i t e : w w w . c w i l r i j k . s g r 1 . g e m e e n s c h a p s o n d e r w i j s . b e

C a m p u s A n t w e r p e n - K a r e l O o m s s t r a a t 2 4 - 2 0 1 8 A n t w e r p e nk u n s t h u m a n i o r a @ t e l e n e t . b e • Te l : 0 3 / 2 1 6 0 2 3 6 • F a x : 0 3 / 2 4 8 5 4 2 2

C a m p u s L i e r - V i s m a r k t 4 - 2 5 0 0 L i e rk u n s t h u m a n i o r a - c l @ t e l e n e t . b e • Te l : 0 3 / 4 8 0 0 0 6 2 • F a x : 0 3 / 4 8 9 0 4 9 5

Kan je door een gaspla-neet zakken? Nee dat kan je niet. Mensen denken dat je door een gasplaneet (Jupiter, Uranus, Saturnus, Neptunus)kunt zakken omdat er alleen maar ‘gas’ is. Dit is niet zo, er zijn ongeveer 70% vaste stoffen en 20% gas. De andere 10% is van onbekende stoffen. Als je op een gasplaneet zou staan zou je in kuilen vallen die je niet ziet en vallen op harde stenen. Het is dus onmogelijk om op een gas-planeet te wandelen.

Wat zijn die ringen rond de gasplaneten?Die ringen rond gasplaneten zijn ei-genlijk grote stofwolken met kleine vaste deeltjes van ijs en brokstukken van meteorieten. Bij sommige plane-ten kan je de ringen niet zien. Alleen bij Saturnus zijn ze duidelijk te zien.

Jonas De Leeuw, 2Lat

ruim

teHet mysterieuze zwarte gat, begin van het paradijs ?Na vier jaar rondneuzen in de ruimte, kwamen Naomy en haar team bij het mysterieuze zwarte gat. Ze waagde haar leven om het gat te gaan be-studeren. Haar vaststellingen zijn wonderbaarlijk.

Het was eind maart 2000. Toen ik, Naomy Berck en mijn team in de ‘’Naomy shuttle’’ stapten om een reisje naar de ruimte te maken. Om het mys-terieuze zwarte gat te bestuderen.

Na een lange reis van bijna vier jaar, kwamen we bij het zwarte gat. Het is eigenlijk een grote zwar-te vlek verspreid over de ruimte. Toen konden we niet meer van nieuwsgierigheid en besloten ons leven er op te wagen en een kijkje te gaan nemen. We gingen door het zwarte gat. Het duurde een maand voor we aan de andere kant kwamen.

Wat we toen zagen was oogverblindend. Het was net een paradijs. Zo’n mooie kleuren, het leek wel of het de schuilplaats was van onze kleurrijke regenbogen! Ik had nog nooit zo’n bijzondere plaats gezien. Het zou perfect bewoonbaar kun-nen zijn. Het was echt onvoorstelbaar.

Zo zie je maar: het mysterieuze zwarte gat is ei-genlijk het begin van een wonderbaarlijke wereld. En als we ooit weg moeten van onze aarde dan kunnen we daar perfect gaan wonen. Er is één nadeel, het is ongeveer vier jaar reizen. Maar wie heeft het daar niet voor over, als je dan in een paradijs belandt?

Naomy, M3aLat

m e i ‘ 0 8 - P A G I N A 3

ruim

te

Ruimte recordsIk vroeg me al een tijdje af welke re-cords in verband met de ruimte zijn gebroken. Dus ben ik volop gaan ‘Googlen’ over wie de kleinste en langste mens in de ruimte was en nog veel meer.

Ik begon met de oudste persoon op te gaan zoeken. Die was al 77 toen hij voor de 2e keer de ruimte in ging. Het was de Amerikaan John Glenn. Van-zelfsprekend ben ik ook gaan zoeken wie de jongste in de ruimte was en dat was de Rus Gherman Titov. Hij was nog maar 25 toen hij de ruimte in ging.

Ook ben ik gaan opzoeken wie de grootste - en kleinste mens was. De grootste staat op naam van de Ameri-kaan John Wetherbee. Die was maar liefst 1.93m lang. De kleinste was Nancy Currie die maar 1.52m lang was.

Wat ik ook nog ben tegen gekomen: een Amerikaanse Astronaute Suni Williams die op 44 -jarige leeftijd een marathon ging lopen in de ruimte. Toen op dat moment was er in Boston een marathon waar ze officieel aan mee deed. Maar dan wel in de ruimte waar ze dan 42 km op een loopband heeft gelopen.

Dan ben ik nog te weten gekomen dat Saturnus een heftige onweersbui achter de rug heeft. De onweren daar kunnen zo’n tienduizend keer harder zijn dan bij ons!

Naomy, M3aLat

Dankzij Anna Dimitrakopoulou, leerling uit het 1e leerjaar Artis-

tiek vorming heeft de schoolkrant nu ook een titel en heet voort-

aan "De groene parel". Na veel wikken en wegen koos de jury uit

de zowat zestig inzendingen voor haar idee. Op de infodag van

26 april vond de plechtige prijsuitreiking plaats en kreeg Anna

van onze directie vijf cinema-tickets.

NietsZwart. Ik zie niets, ik voel niets. Een tijd lang. Dan doe ik mijn ogen toe en denk ik aan de aarde en mijn familie. Een tijd lang. Voordat ik het weet, ben ik aan het slapen in het niets. Ik ontwaak… Nog steeds niets.

Ik kan me niet voorstellen hoe snel het ging. De opleiding, de opstijging, het zwart. De enigste reden dat ik naar de opleiding ging, was omdat ik een verslaving had. Een verslaving aan astronomie. Ik had nooit gedacht dat ik astronomie op de eerste plaats van alles zou zetten!

Wanneer ik opgestegen was met John, Thomas en Kenneth op onder-zoekstocht, wist ik dat alles veel te makkelijk ging. We waren al zo’n 30 dagen in de ruimte, in het niets. Het enigste wat we tot dan toe hadden ge-vonden en onderzocht was een brok steen. Dan gebeurde het, we werden letterlijk opgezogen vanuit het niets in het niets. Een zwart gat, beweerde mijn collega John. En dan zijn we te-rug bij het begin van deze verhaal. Ik zie niets, ik voel niets.

Ik zag iets glinsteren. Iets heel fel. Het werd steeds groter en groter tot het me helemaal verblind had. Voor-dat ik het wist, waren we precies terug op de plaats waar we wegge-zogen waren. Iedereen leefde nog, alles was stabiel, alsof er helemaal niets gebeurd was. Samen met mijn collega’s besloten we terug te gaan. Terug naar de aarde, terug naar huis, terug naar onze families, terug naar iets.

Edo Dzafic, 2MWet

P A G I N A 4 - m e i ‘ 0 8

in mem

oriam

In 1 seconde…

In 1 seconde kan er veel gebeurenZie ons hier, we zitten om jou te treuren

In 1 seconde reed je het noodlot tegemoetEn een paar dagen later verliet je ons voorgoed

In 1 seconde verloren we jou en bleven we achter met onze rouw Je was nog jong, mensen hadden gepland nog zoveel te zien

Maar die ene seconde heeft jou het leven gekost Die leuke lach, die grappige zang en het gefluit

Dat we elke middag hoorden toen je voorbij kwam Zullen we niet meer te horen krijgen

Maar wat het meeste pijn doet is om te weten dat je er niet meer zal zijn

Maar ondanks je verlies heb je bij iedereen Toch nog mooie herinneringen achtergelaten en dat is wat telt

Afscheid nemen doet ons nu toch zo’n pijn Maar weet dat je altijd een plek in ons hart zult krijgen

Esma Uçan , 2MWET

Meester Bas

Maandagochtend ik zat op de busDe deuren waren toe, we hoorden slechts het fluiten van de mus

We waren aan de lichten en voor de voetgangers werd het roodIk zag uit het raam iemand staan, een man, hij was heel groot

Hij stond op de stoep met een tas, met daarin meer dan 1 boekDroeg een oranje T-shirt en een kakibroek

Op zijn gezicht stond een glimlach, het werd door die glimlachvoor mij meteen een hele mooie dag

Op eens gaf de bus volle gasToen zag ik het, hij leek op meester Bas

Op school kwam het nieuws dat jij er niet meer was‘k Vond het echt niet leuk, voor zijn klas en voor die arme meester Bas

We kregen een engel die de school elke dag binnenstapte met een lachHij bezorgde iedereen een leuke, fijne, gezellige dag

Hij schitterde en scheen, lachte en flootNu zullen we hem nooit meer zien, hij is nu dood

Hij kon de wereld nog zoveel met zijn mooie glimlach schenkenWe zullen nu voor altijd aan hem blijven denken

Margot Leenaerts, 9 mei 2008 - 1 ARV