37

Voor Danny de Vries is communicatie méér dan zijn dagelijks werk. De communicatiewetenschapper met journalistieke achtergrond is mede-eigenaar van adviesbureau Albers De Vries communicatie. ‘Communicatie is voor mij ‘a way of life’. Ik ben er altijd mee bezig. Ik heb er passie voor en wil er nieuwe dingen voor bedenken!’ Het resultaat daarvan zie je aan de muur van zijn kantoor, dat volhangt met succesverhalen.

danny de Vries

cS

naam Danny De vriesLeeFtijd 35oPLeidinG BaCHeLorCoMMuniCatiewetensCHaP(Cw) MasterCoMMuniCationstudies(Cs)sPeCiaLisatie MarketinGCoMMuniCatie CorPorateCoMMuniCatieaFstudeerjaar 2002FunCtie ZeLFstandiGonderneMereiGenBedrijF aLBersdevriesCoMMuniCatie

functie zelfstandig ondernemer in CommuniCatieadViesOpleiding baChelor CommuniCatiewetensChaP & master CommuniCation studies

>>

38

Voordat je Communicatiewetenschap ging studeren had je al een carrière in de journalistiek opgebouwd. Vertel ...‘Uit een beroepskeuzetest kwam naar voren dat ik journalist moest worden. Vroeger op mijn waterpolovereniging verzorgde ik al de PR. Het stelde niets voor, maar toch. Na de wedstrijd leverde ik een stukje tekst aan voor het ‘Witte Weekblad’. De krant openslaan en dan mijn stukje erin zien … geweldig! Op mijn zestiende ging ik vrijwilligerswerk doen als redacteur en verslaggever bij de Vereniging Lokale Omroep Haarlemmermeer. Mijn eerste grote nieuwsfeit was het neergestorte vliegtuig van Martinair op Faro. Het hoofdkantoor van de luchtvaartorganisatie was op Schiphol. Tussen de grote jongens van het RTL Nieuws en het NOS journaal heb ik het voor elkaar gekregen om als lokale verslaggever de voorzitter te interviewen. Journalistiek en verslaglegging zaten er al heel vroeg in.’

Ben je tussen de colleges door ook met journalistiek bezig geweest? ‘Aan het begin van mijn studie was ik bij Radio Enschede bureauredacteur en verslaggever. Later kreeg ik een bijbaan als redacteur en verslaggever bij RTV Oost om alle facetten van de journalistiek te leren kennen. In die periode vond de vuurwerk-ramp in Enschede plaats waarbij ik toevallig in de buurt was met mijn videocamera. De rest is geschiedenis.’

Je was na 13 mei 2000 natuurlijk in een keer beroemd, hoe heb je dat ervaren? ‘De vuurwerkramp heeft enorme invloed op me gehad, zowel op persoonlijk als journalistiek vlak. Het was uiteraard een journalistiek hoogtepunt, maar tegelijkertijd ook een ramp. Daarom is het niet leuk om

erover te praten. Voor mij persoonlijk is de vuurwerkramp nu een afgesloten hoofd-stuk. Ik kijk nu wel anders naar bepaalde dingen. Ik ben er nog en probeer zoveel mogelijk uit het leven halen wat erin zit. Op zakelijk vlak is de vuurwerkramp nog geen afgesloten hoofdstuk. De media-aandacht vandaag de dag is nog steeds groot. Gemiddeld word ik elke maand nog wel twee keer gebeld. Volgend jaar is het precies tien jaar geleden, dan verwacht ik nog een piek. Eerlijk gezegd ben ik nu na al die jaren interviews geven wel klaar met alle media-aandacht.’

Waarom heb je de keuze gemaakt om Communicatiewetenschap te studeren? ‘Mijn zakenpartner Martijn Albers ken ik al vanaf mijn tijd bij de Vereniging Lokale Omroep Haarlemmermeer. Hij stelde voor om naar de voorlichtingsdag van Communi-catiewetenschap aan de Universiteit Twente te gaan, omdat hij wel aanvoelde dat ik deze studie ook leuk zou vinden. We kwamen samen inderdaad enthousiast terug. Dus zijn we zijn allebei begonnen aan de opleiding. Het is een goede beslissing geweest. Communicatie en journalistiek liggen namelijk in elkaars verlengde. Als ik geen communicatiewetenschap had gestudeerd, was ik geen goede journalist geworden. Met mijn journalistieke ervaring ben ik een nog betere communicatieadvi-seur. Vooral bij onze pr-werkzaamheden komt dit goed van pas.’

Waarom wilde je afstuderen in risico- en crisiscommunicatie?‘Ik vind het interessant hoe de communica-tie te regelen tijdens een ramp of crisis. Hoe lopen de lokale en regionale lijnen, wat zijn de regels, hoe moet je omgaan met pers, waar moet je rekening mee houden?

Ludieke foto die speciaal werd gemaakt als illustratie bij een persbericht over evenementen in Enschede die in het teken stonden van de 18e eeuw. Met name door de foto werd het persbericht landelijk goed opgepakt. Foto: Eric Brinkhorst

39

‘weHeBBenHetGeHeLeCoLLeGevanB&wendeGeMeenteraadvanensCHedeineen18eeeuwskostuuMGestoken.’

Mijn afstudeeronderzoek heb ik vooral gericht op de pers. Hoe gaan zij om met een ramp en hoe gaan ze dan vervolgens te werk? Het idee daarachter is, dat als je weet hoe journalisten op zo’n moment opereren, je als communicatieadviseur bij voorbaat al goede maatregelen kunt nemen om uiteindelijk alles in goede banen te leiden. Een opvallend detail was dat ik alle jour - nalisten die mij benaderd en geïnterviewd hadden vanwege de vuurwerkrampbeelden, op mijn beurt heb gevraagd om mee te doen als respondent in mijn afstudeer-onderzoek.’

Wat maakt communicatie voor jou zo’n leuk vakgebied? ‘Voor mij is communicatie ‘a way of life’. Dat betekent dat ik er altijd mee bezig ben. Ik kan me steeds weer verbazen over reclames, advertenties en uitingen op straat. Niet alleen in middelen, maar ook hoe mensen bepaalde dingen aanpakken. Om op een goede manier te communice-ren, moet je altijd kijken naar de ontvanger: hoe komt het over? En dat aspect wordt vaak vergeten. Mensen zijn vooral bezig met zenden, zenden, zenden. Als je zegt dat je ‘in de communicatie werkt’, denken

mensen direct ‘oh, dus dan ben je goed in het maken van brochures, websites en reclamespotjes?’ Maar er is veel meer dan het maken van middelen: het is een heel breed vakgebied. Wat dacht je bijvoorbeeld van guerilla-maketing (een strategie om met (beperkte) middelen op een originele en creatieve wijze een groot resultaat te bereiken. red.), redactionele marketing en het realiseren van PR-stunts. Ik heb passie voor communicatie en wil nieuwe dingen bedenken.’

Waarom ben je voor jezelf begonnen?‘Dat was een idee van mij en mijn compag-non Martijn Albers. Samen hebben we Albers De Vries Communicatie opgezet. Het leek ons gewoon leuk om een eigen onderneming te starten. Nadat ik, naast de journalistiek, ook een tijd in de reclame-business heb gewerkt, vond ik dat we genoeg kennis hadden om een eigen bureau op te zetten voor journalistiek en communicatie. We richten ons op: public affairs, public relations en strategische communicatie.

Wij zijn als bureau sterk in het begeleiden van personen zoals directeuren, raadsleden,

>>

40

Het vooroordelenteam dat speelt tegen intolerantie en discriminatie. Foto: Eric Brinkhorst

Op de koffie bij je wijkgenoten met de noaberkoffiepot. Foto: Robert Hoetink

41

wijkprojecten gedaan. Je kunt er lacherig over doen, maar in sommige wijken kennen mensen hun eigen buren niet eens, laat staan dat ze met elkaar praten.’

Welke van jullie PR-stunts zijn je het meest bijgebleven?‘Ik bedenk graag ludieke acties. Zo hebben we eens het gehele college van B&W en de gemeenteraad van Enschede in een 18e eeuws kostuum gestoken en een nacht-wacht-achtige foto gemaakt. Op die manier kregen we landelijk veel aandacht voor een serie kleine evenementen in de stad die in het teken stonden van de 18e eeuw. Of hebben we voor ‘het slaan van de eerste paal’ van een bedrijventerrein een aantal graafmachines laten ‘dansen’ op de maat van muziek. Ook dat werd landelijk opgepikt. En onlangs hebben we veel media-aandacht gekregen voor de oprichting van een vooroordelenteam. Een voetbalelftal dat bestaat uit spelers die allen met een vooroordeel te maken hebben. Dus in één team onder andere homo’s, allochtonen, gehandicapten, manisch depressieve personen, die spelen tegen intolerantie en discriminatie.

wethouders, of kamerleden. Wij zijn vaak hun rechterhand en sparringpartner. Wat we ook goed doen zijn werkzaamheden op het gebied van city-marketing of gebiedsmarke-ting. Dus het in de markt zetten van steden of gebieden. Ook uitdagend is de wijkcom-municatie. Hierin draait het vooral om het versterken van de bewonersparticipatie, om zo de leefbaarheid en de sociale samenhang te verbeteren in wijken en buurten.’

Noem eens een voorbeeld van zo’n wijkproject? ‘Wij kregen eens de vraag: Hoe kun je nu met minimale inspanning het maximale uit de buurt halen? Ons antwoord: ‘de Noaberkoffiepot’. Een koffiespel waarbij mensen bij elkaar op de koffie moeten gaan bij iemand in de wijk die ze niet kennen. Tijdens het bezoek stel je de vraag welke gunst je voor je wijkgenoot kunt doen, bijvoorbeeld een keertje op de kinderen passen of boodschappen doen. Als de buurtgenoot deze dienst accepteert, voer je het klusje uit onder één voorwaarde, namelijk dat de buurtgenoot de Noaberkof-fiepot overneemt en zelf ook iemand gaat helpen in de wijk. Het is een soort ketting-brief idee. Zo hebben we heel veel

‘oMoPeenGoedeManierteCoMMuniCerenMoetjeaLtijdkijkennaardeontvanGer.datwordtvaakverGeten.MensenZijnvaakaLLeenMaarBeZiGMetZenden,Zenden,Zenden.’

Zo bedenken we veel PR-stunts. Op die manier zorgen we er ook voor dat onze persberichten opvallen en aandacht trekken. Pers bureaus en redacties worden immers over laden met persberichten en flyers. Dus je moet iets bijzonders doen om op te vallen. Maar we bedenken niet alleen maar ludieke stunts. We zijn een degelijk advies bureau, geven advies en schrijven ook degelijke rapporten en communicatie-plannen.’

Hoe ziet je werkweek eruit?‘Gemiddeld werk ik wel twaalf uur per dag en zes dagen per week. Ik maak dus lange dagen. We willen als adviseur altijd bereikbaar zijn voor onze klanten of voor journalisten. Maar: omdat ik het leuk vind, voelt het niet als werken.’ n