Boulevart

52
fashion Ines Rombouts begint eigen label Musthave / streetart Commercialisering van graffiti / Ja, ook dit is streetart Streetart/Streetwear Juni 2013, € 6,00

description

Een streetart en streetwear magazine met sleutelwoorden als grafisch, rauw, puur en origineel. Content van de straat vertaald naar papier.

Transcript of Boulevart

fashion Ines Rombouts begint eigen label Musthave / streetart Commercialisering van graffiti / Ja, ook dit is streetart

Streetart/Streetwear

Juni

201

3, €

6,0

0

Kunstenaar van de maand

Dieter Libotton

Dieter studeert Vrije Kunst aan de HUB in Brussel. Hij houdt van zwart-wit tinten en laat zich inspireren door het duistere.

3

Boulevart / Edito

Edito

We kijken graag naar kunst. Kunst dat is Rubens, Van Gogh, War-hol en Dahli. Het is een deel van onze cultuur en onze maatschap-pij geworden. We hebben steeds onze mening klaar wanneer het over hedendaagse kunst gaat, maar geen kat die zich iets aantrekt van graffiti op straat. Neem nu de Cloaca van Wim Delovye. Man-nekes dat is pas kunst met de grote K. En graffiti dat is rommel, toch? Graffiti dat is: “Chelsea ge zijt een hoer”, langs de zijkant van de trein. Maar vergis u niet, liefste lezer, graffiti IS kunst of dat kan het alleszins zijn. Het is meer dan een aantal strepen op een woongevel of een muur. Steve Locatelli is al 20 jaar graffitiartiest en sprayt op canvas. Wat ooit als een illegale hobby begon, is nu uitgegroeid tot zijn job. En waarom ook niet, zo’n canvas met wat strepen in huis? Iets om de woonkamer kleur te geven. Ik kan u verzekeren dat uw goudvis het zal goedkeuren vanuit zijn bokaal en hij zal zien dat het goed was.

Die goudvis dat zijn wij, Boulevart. Een blad dat een nieuwe kijk op de straat heeft. Een heldere kijk vanuit een soms nog troebele bokaal met de boulevard als het decor voor street art en street-wear. Geen hoodies, maar kleine modelabels die iets uniek creëren. Labels met grafische prints geïnspireerd door graffiti en de straat-cultuur. Denk aan Monki, Kid Vanilla, Musthave,.... Nog nooit ge-hoord van deze merken? Laat ons het werk doen en geniet mee van Boulevart. Gemaakt langs en door de straat.

4

Boulevart / content

6 9 12

16 21 29

34 3836

Content

5

Boulevart / content

6912

Hotspotsk

Hotspots in antwerpenFashion

Kid VanillaBerlijn

De afbraak van East Side Gallery

162127

Fashion

Musthaveja, ook dit is street art

krijttekeningen en guerilla knittingNieuws

Street art news

384649

Fotoshoot

The city that always sleepsKalender

Kalender voor juni en juliColumn

Street art

293436

Reportage

De commercialisering van graffitiStreet wear

4 labels die je moet gezien hebbenOpinie

Subcultuur 2.0: de hipster

6

Boulevart / hotspots

Shop: Avenue Waar: Ijzerwaag 1

Wil je eens een uniek paar sneakers dat niemand anders heeft? In hartje Antwerpen bevindt zich het snea-kerparadijs Avenue. Met merken als Stussy Deluxe, Norse projects, Patta maar ook het bekende Vans Vault, vindt elke sneakerliefhebber hier zijn favoriete paar. Doordat alle schoenen maar in beperkte oplage binnenko-men, mag je er zeker van zijn dat je niet snel iemand anders met jouw sneakers zal tegenkomen. Prijzen schommelen tussen 80 en 200€. Voor ieder wat wils.

Shop: Lomography Gallery Sto-reWaar: Kammenstraat 55

Na lang wachten opende de eerste Lomography gallery store haar deuren in België. Na Parijs en Tokio was ook Antwerpen aan de beurt. Niet alleen kan je in de winkel toestellen zoals de iconische LC-A op de kop tikken, de shop organiseert ook workshops. Daarnaast vind je er ook leuke lenzen en T-shirts. Wie zegt dat analoge foto-grafie niet meer van deze tijd is?

Voor meer info over de workshops surf naar: www.lomography.nl/magazine/events

Shop: Fixerati Waar: Lange Koepoortstraat 13

Genoeg van een alledaagse fiets? Dan is er Fixerati om je te helpen bij je zoektocht. Fixies zijn pistefietsen maar dan in een designjasje gestoken. Ze hebben geen versnellingen, geen bagagedrages, geen spatborden en geen kettingkasten. Nooit meer last van een rammelende bak wanneer je cruist over de kaaien en je ziet er nog fashionable uit ook. Het standaard-model kost 500€. Voor een Fixie vol-ledig aangepast aan jou stijl betaal je zo’n 800€. Ook voor de bijhorende fietsoutfit kan je bij Fixerati terecht.

Hotspots Antwerpen

7

Boulevart / hotspots

Shop: Jutka en Riska Waar: Nationalestraat 87

Jutka en Riska is een vaste waarde voor wie van vintage houdt. De twee Amsterdamse zussen brengen je een vintageshop met kleren, schoenen en accessoires. Merken als Dries Van Noten, Chanel, maar ook tweede-handsstuks van Zara vind je hier. Daarnaast is er een apart deel met kle-dingstukken van jonge designers. Zit je zelf nog met een hoop vintage in je kleerkast en wil je er vanaf? Dan kan je ook steeds met je eigen kleding naar de shop rennen en er nog een stevige zakcent aan overhouden.

Resto: De Burgerij Waar: Sint-Laureiskaai 8

Het guilty pleasure van een hambur-ger en dat op een gezonde manier? De Burgerij heeft een uitgebreide kaart aan hamburgers die wél gezond zijn. Voor meatlovers is er de Double Dec-ker met twee dikke stukken runds-vlees en voor wie het iets meer zuiders wilt, is er de Dolce Vita met pancetta en rucola. Wie toch niet verzot is op hamburgers kan bij De Burgerij ook wraps en salades krijgen en dat alles aan een schappelijke prijs. Je kan niet reserveren bij dit restaurant, op tijd komen is de boodschap!

Shop: YOUR premium store Waar: Kloosterstraat 88-100

Deze multibrand store heeft alles wat je maar kan wensen. De winkel telt twee verdiepingen. Op de eerste verdieping vind je verschillende mo-delabels zoals Vivienne Westwood en Sessun. Maar ook leuke gadgets, boeken over mode en lifestyle en cd’s. Wanneer je een hele nieuwe outfit hebt gekocht, kan je op de tweede ver-dieping terecht voor een nieuw kapsel. Bij Le Labo kan je dan weer je eigen parfum samenstellen. Een gouden tip voor een luie zondag, want ook dan is YOUR open.

9

Boulevart / fashion

Kid VanillaEva Balg is 24 en is de oprichtster van het streetwearmerk: Kid Vanilla

Boulevart / fashion

10

“Na mijn studies wou ik mijn eigen la-bel opstarten, dus ik spaarde 500 euro en begon eraan. Ik heb veel vrienden in het graffiti- en hiphop milieu, dat werd dan ook de grootste invloed op het label. Ook de naam ‘Kid Vanilla’ komt daarvan. Vrienden van mij spo-ten de naam op een auto, en ik was onmiddellijk verkocht. Het opstarten van een modelabel is op zich niet zo moeilijk, het enige wat je moet doen is blijven gaan. Ik heb altijd geleerd dat je groot moet dromen, anders zal er niets bewonderenswaardig in je leven gebeuren. In het begin bracht ik één collectie per jaar uit, vooral omdat het zoveel werk met zich meebracht uiter-aard. Ondertussen zijn het twee kleine

collecties per jaar, en dit is natuurlijk veel leuker en gemakkelijker. Ook al is het geen groot merk, kan ik niet alles zelf doen. Ik werk dan ook samen met een paar fantastische mensen.”

Eenhoorns en regenbogen“Ik haal mijn inspiratie vooral uit kunst en dieren maar ook uit de ja-ren ‘80. Daarnaast is mijn broer mijn grootste inspiratiebron. Grafische prints zijn de rode draad in mijn col-lecties. En dat kan gaan van bananen

en eenhoorns tot regenbogen. Ook graffiti speelt een grote rol. Ik zou het label dan ook omschrijven als fun, sportief en hot! Mijn nieuwe collectie is eerder gebaseerd op mijn gipsy leven. Momenteel reis ik veel, ik heb het voorbije half jaar in New York gewoond waar ik voor een an-der Streetwear merk heb gewerkt. Nu ben ik weer terug in Duitsland, maar vertoef ook vaak in Antwerpen. Waar-schijnlijk ga ik in de zomer wel terug naar New York. Het leven is voor mij

‘Het leven is voor mij een groot avontuur, een doordeweekse dag bestaat niet’

Eva Balg is de oprichtster van het Streetlabel Kid Vanilla. Oorspronkelijk komt ze uit Duitsland, maar in 2005 verhuisde ze naar Antwerpen waar ze een mo-deopleiding aan de academie volgde.

Eva: ‘Mijn broer is mijn grootste inspiratie’

Boulevart / fashion

11

dan ook een groot avontuur. Naast Kid Vanilla werk ik ook als styliste en moet ik veel reizen. Een doordeweekse dag bestaat voor mij niet. Ik weet nooit op voorhand hoe volgende week er gaat uitzien. Kid Vanilla is onder-tussen te verkrijgen in landen over de hele wereld, namelijk in Duitsland, België, Frankrijk, Nederland, Spanje en in Japan. Ook via de webshop kan je de collecties bekijken. Voorlopig is alles wel uitverkocht. Ook al voelt het alsof ik goed bezig ben, gaan zweven zal ik nooit doen.”

Charlotte Moons Foto’s: Kid Vanilla

Vogels zijn het thema van haar nieuwe collectie

12

Boulevart / Berlijn

East Side Gallery‘Wij vechten voor een muur, de onze’

13

Boulevart / Berlijn

‘Please respect this historic work of art’

East Side Gallery, het laatste en be-kendste deel van de muur in de hoofd-stad betekent nog steeds heel veel voor de bewoners en de artiesten. Toch zorgde het project Mediaspree ervoor dat in de nacht van 16 maart een stuk van de muur werd afgebroken. De stad wil in samenwerking met grote bouw-firma’s de muur afbreken en plaats maken voor luxeappartementen en een voetgangersbrug tussen de twee delen van de stad. Ondanks het pro-test van de Berlijnse inwoners, blijft het project ongestoord verder gaan. Een antwoord van de stad blijft uit.

Een gat in de geschiedenisAndy Weis, een van de kunstenaars van East Side Gallery, ziet met lede ogen aan hoe zijn kunstwerk wordt af-gebroken. “De eerste keer dat ik mijn graffititekening op de muur zette, was in 1990. Maar ook in 2009, na de renovatie van het monument, werd ik gevraagd om opnieuw de muur te be-schilderen. Samen met de andere kun-stenaars vechten wij voor het behoud van East side gallery. Zo organiseren we demonstraties en petities. Tachtig procent van de Berlijnse inwoners hebben onze petitie al ondertekend,

maar de vernietiging van East Side Gallery blijft doorgaan. Zo werd er deze nacht weer een deel afgebroken zonder het medeweten van de bevol-king. De overheid weigert te luisteren. Ze maken valse beloften aan het volk door te zeggen dat de muur bewaard zal blijven. We willen eindelijk ant-woorden en weten wat er nu echt gaat gebeuren. Wij vechten niet voor gaten in de muur, maar voor 1 muur: onze muur,” aldus Andy Weis.

Raubtier-kapitalismus‘Please respect this historic work of art’, dat staat er op een van de bord-jes aan East Side Gallery. De muur is beschermd en mag niet beschadigd worden. Maar mag wel afgebroken worden. Argumenten tegen de afbraak zijn duidelijk. De wijk zou opgewaar-deerd worden en vele mensen moeten plaatsmaken voor nieuwe kapitaal-krachtige bewoners. Waardoor uit-eindelijk de huidige bewoners worden verdrongen door te hoge prijzen. En dat is niet het enige, een stuk geschie-denis en de esthetiek van de muur zal verdwijnen. Het is kiezen tussen be-houd en vernieuwing, en in dit geval kiest de districtburgemeester, Franz Schulz liever voor vernieuwing.

Alles draait om geldEdward Shmit runt een hostel in het duiste Friedrichshain-Kreuzberg en demonstreert mee voor de bewaring

van East Side Gallery. “East side gallery is belangrijk in de Duitse ge-schiedenis. Toch komt het niet tot zijn recht. Er zijn geen tentoonstellingen of musea te vinden rond de East Side Gallery en dat is op zijn zachtst gezegd jammer. Ik wilde dan ook zelf een klein museum oprichten rond east side gallery, maar mijn aanvraag werd geweigerd. Alles in Berlijn lijkt om geld te draaien. De stad kijkt niet naar de geschiedenis maar enkel naar wat het nieuwe project zal opbrengen. We kunnen niet meer doen dan op straat komen en ons ongenoegen duidelijk maken.”

ActueelOp 13 april hebben ongeveer 300 mensen opnieuw geprotesteerd tegen de afbraak van de muur, dat bericht de Berliner Zeitung. Volgens de politie is de betoging zonder incidenten ver-lopen. Elke deelnemer had zijn eigen redenen om hier aanwezig te zijn. Voor sommigen is het een deel van de geschiedenis en een herinnering aan de slachtoffers, voor anderen gaat het eerder om de kunst. Vanaf nu zouden er geen grote protesten meer komen maar eerder inhoudelijke acties zoals lezingen en paneldiscussies.

Evelyn Van den Wyngaert Charlotte Moons Foto’s: Charlotte Moons

Berlijnse actiegroep Mediaspree Versenken verzet zich tegen de verdere afbraak van East Side Gallery. De muur zou moeten plaatsmaken voor een voetgangersbrug en luxeappartementen. Ondanks felle demonstra-ties blijft het project Mediaspree gewoon doorgaan.

14

Boulevart / Berlijn

The story

Tijdens die Wende in 1989-1990 veranderde de Duitse Democratische Republiek van een com-munistische dictatuur in een parlementaire demo-cratie. Na die Wende werd het langste overgebleven stuk van de muur beschilderd door 118 kunstenaars die de vereniging van oost en west symbolisch in kaart brachten.

Politieke graffititekeningen moesten de Berlijnse ge-schiedenis voor eeuwig vastleggen. Het is dan ook de grootste openluchtgallerij ter wereld. East side gallery ligt tussen Berlin Ostbahnhof en de Ober-baumbrücke in Friedrichshain-Kreuzberg ,parallel aan de rivier de Spree.

Mediaspree is voer voor de vissen © Charlotte Moons

15

Boulevart / Berlijn

80 % van de Duitse bevolking is tegen de afbraak van East Side

Gallery

Boulevart / fashion

16

MusthaveInes Rombouts brengt op haar 23ste

haar eigen modelabel uit

Boulevart / fashion

17

Ines Rombouts is 23 en heeft haar eigen modelabel Musthave. Met een tweede plaats op de Future Talent Awards en een collectie die in de Antwerpse winkel Jude loves you hangt, zit haar carrière in de lift. Haar bekendste stukken dragen de slogan: ‘Trust me I’m a hipster’, waarmee ze het cliché eindelijk eens wil doorbreken.

Je haalde een tweede plaats op de Future Talents awards. Waarom denk je?Omdat ik mijn project redelijk goed onderbouwd had en omdat het al iets bestaand was. Daarnaast heb ik ook al winkels gevonden in het buitenland die met mij willen samenwerken. Zo ligt mijn collectie ook in Open shop Am-sterdam.

Moet je volgens jou een passende opleiding gedaan heb-ben om een label op te starten ?In tegenstelling tot wat iedereen denkt, heb ik geen mo-deopleiding gevolgd. Ik heb drie jaar communicatiema-nagement gestudeerd en nu doe ik een masteropleiding Copyright. Ik denk vooral dat het een passie moet zijn die je dan omzet in ontwerpen. Ik heb het meeste uit mezelf geleerd. Vroeger leende ik boeken uit de bibliotheek om zo bijvoorbeeld juwelen te leren maken.

Heb je daar dan technisch ge-zien nooit geen problemen mee ondervonden ? Er zijn toch dingen die je jezelf niet kan aanleren.Soms heb ik bij-voorbeeld een

bepaald beeld in mijn hoofd, zoals een juweel. Dan weet ik niet onmiddellijk hoe ik daar aan moet beginnen. Maar dan ga ik op zoek naar andere technieken om toch tot een mooi eindresultaat te komen. Ik probeer dan wel materia-len te gebruiken die ik daarvoor nog niet had gebruikt.

Wilde je altijd al een modelabel opstarten?In het middelbaar schetste ik wel altijd meisjes en kleren. Ik denk dat het wel een beetje in mij zat. Ook mijn moe-

der maakte vroeger voor ons onze kleren, zoals bijvoorbeeld onze communiekledij. Ik denk dat ik die creativiteit voor een groot stuk van haar heb meegekregen. Je moet natuurlijk wel een bepaalde interesse voor mode hebben. En bij mij is die de laatste jaren alleen nog maar meer aan-gewakkerd.

Hoe begin je aan het opstarten van een eigen modelabel. Dit is namelijk niet evident in onze huidige economie. Ik ben op een dag begonnen met t-shirts en truien te maken, en dan daarna juwelen, en die te verkopen. Om uiteindelijk op economisch vlak altijd rond te komen. Met de opbrengst maakte ik dan ook gewoon nieuwe dingen. Momenteel krijg je daar in België ook geen subsidies voor, dus de aankoop van materiaal moet je zelf financieren. Echt veel winst maak je er natuurlijk niet mee.

Boulevart / fashion

18

Wat is volgens jou de definitie van ‘hipster’ ?Iemand die zijn eigen ding doet en die niet meegaat met de massa maar die langs de andere kant ook niet afstoot. Dus iemand die zijn eigen manier van denken en doen heeft, maar andere dingen niet afkeurt. Ik denk ook direct aan jongeren die regelmatig eens een tweedehandswinkel bin-nenstappen.

En waarom religie ?Ik ben altijd al heel erg geïntrigeerd geweest door religie. Ik heb veel vrienden en vriendinnen die ook echt religieus

zijn, sommige uiteraard wat meer dan anderen. Het is ook iets wat mij wat geprikkeld heeft. Ik dacht, waarom zou ik het dan geen deel

laten uitmaken van mijn collectie? Zij staan ook erg onder druk en dit ligt dan in dezelfde lijn met de hipstercultuur.

Is Musthave iets waar je in de toekomst je voltijdse job van wil maken ?Ja, ik wil dat het sowieso een deel wordt van mijn toekomst. Ik zou het verder willen uitbreiden naar twee collecties per jaar, zomer en winter. Met modeshows en alles erop en er-aan. Maar voor het moment kan ik er nog niet fulltime mee bezig zijn. Mensen denken ook dat zelfstandigen veel geld verdienen, en dat is niet altijd zo. Maar ik wil eerst nog wat zekerheid en een andere job voor ik al mijn tijd in Must-have kan steken.

Werk je alleen aan je collecties of helpt je mama soms ? Wil je het liefst kleinschalig houden ?Momenteel helpt mijn mama nog niet. Zij kan mij wel bij volgende collecties helpen maar niet zodanig dat ze mijn hele collectie gaat maken. Ik wil mijn eigen label vrij klein-schalig houden. Ik wil niet dat volgende week iedereen met mijn truien rondloopt, omdat het dan niet meer uniek is. Ik wil dus liefst voor een kleiner publiek blijven ontwerpen. Al zou ik wel een collectie voor H&M willen ontwerpen maar dan niet voor mijn eigen label.

Mochten je truien morgen nu een echte trend worden en je zou er veel geld mee kunnen verdienen, zou je dat dan tegenhouden ?

Aan wie verkocht je die kleren en juwelen dan ?Vroeger was dat vooral aan familie en vrienden, en dan aan vrienden van vrienden. En zo krijg je uiteindelijk een grote-re community waaraan ik alles verkocht. Ik heb Musthave voornamelijk via facebook gepromoot. Het komt traag op gang, maar eens het aan het rollen is gaat het snel. Je begint met 100 facebook likes van je vrienden, en dan zien andere mensen dat en zo worden het er alsmaar meer.

Waar zijn jouw collecties op gebaseerd ?Vooral op de hipstercultuur en op de religieuze wereld. Dit zijn twee culturen die allebei heel hard onder druk staan. Die mensen willen juist niet dat ze in een hokje worden ge-duwd, en toch zijn het voornamelijk zij waar het wel mee gebeurt. Er zijn ook zoveel verschillende mensen die hipster worden genoemd. Daarom dacht ik, ik ga gewoon spotten met de spot die er op hipsters is.

‘Als mijn kleren een hype worden, is de magie weg’

‘Religie is iets dat mij prikkelt’ © Julie Donckerss

Boulevart / fashion

19

Ik zou het tegenhouden want als je iets te veel ziet in het straatbeeld verliest het zijn kracht. Het is niet zo dat maar een bepaald aantal mensen mijn truien mogen dragen. Maar moest het een hype worden dan is de magie weg voor mij. Ik heb ook mensen die expliciet aan mij vragen hoeveel truien er zo zijn gemaakt, omdat die mensen juist niet wil-len dat iedereen hem heeft. Dat is ook de spot met hipsters, iedereen wilt het zijn.

Eigenlijk zijn het gewoon pulls en t-shirts die je aankoopt waar je dan iets laat opdrukken ?Momenteel naai ik nog niks, maar dat zou ik wel bij de volgende collecties willen doen. Ik ben vrij kleinschalig begonnen. Ik kan designs ontwerpen dus ik dacht, waarom niet. Eigenlijk kan iedereen het. Een printshop binnenstap-pen en vragen om een tekst op een t-shirt te drukken is niet moeilijk. Het ontwerpen en de kleren uitbrengen is een andere zaak.

InspiratieInes haalt haar inspiratie uit het kledingmerk Titi + the German kid. Het merk is een van haar favoriete labels. “Het leuke aan de ontwerpster van Titi + the German kid is dat ze gewoon doet wat ze wil. Het kan haar niet schelen wat anderen zeggen over haar kledinglijn. Daar-naast ontwerpt ze net zoals ik kleren voor een bepaalde subcultuur. ”

Wat je moet weten over Titi + the German kid?Het merk mag dan Titi + the German Kid heten, toch is het een Belgisch label. In 2007 startte ontwerpster ‘Titi’ met haar eerste collectie sweaters met grafische tekeningen op. Al snel kon Titi de bestellingen niet meer bijhouden en breide ze haar kleine collectie al snel uit naar een grotere. Haar nieuwste collectie heet Strangers have the best candy, die geïnspireerd is op hipies, peace en vrijheid.

Wat mogen we van de nieuwe collectie verwachten ?Ik zit nog in de beginfase, dus ik probeer mij nu wat te laten inspireren. Ik ga wel blijven inspelen op die hipstercultuur omdat ik dat iets heel belangrijk vind. Het is een deel van mijn leven nu. Ik zie ook dat daar veel respons op komt, dus daar wil ik mee verder.

In welke winkels vinden we jou collectie ?Momenteel zijn mijn truien verkrijgbaar bij Jude loves you, een klein winkeltje in Antwerpen dat maar een aantal da-gen per week open is. Binnen een paar dagen liggen mijn kleren ook in Open shop Amsterdam. Daarnaast verkoop ik mijn collectie ook op de Markt van Morgen en via mijn Facebookpagina.

Charlotte Moons

Nieuwe colletcie Titi +the German Kid

Boulevart / fashion

20

21

Boulevart / streetart

Ja, ook dit is streetart

22

Boulevart / streetart

KrijttekeningenBart Lodewijks kleurt de straten van Genk

23

Boulevart / streetart

Genk is de eerste Belgische stad waar Bart Lodewijks zijn creatief talent op loslaat. Zijn krijttekeningen gaan van de ene buurt naar de andere. Al zijn lijnen keren terug naar 1 straat, het centrum van zijn web zoals hij dat noemt. Hij gaat langs en door huizen, maar ook door tuinen. Genk is zijn speelveld en krijt zijn wapen. Krijt mag dan een lastig materiaal zijn, toch koos hij er bewust voor: “Krijt doet me steeds denken aan mijn kindertijd. Het roept vriendelijk-heid en kameraadschap op. Het provoceert niet in tegen-stelling tot graffiti en het verdwijnt na een tijd waardoor er weinig bewoners graten in zien.”

Politie,uw vriend Bart Lodewijks wil met zijn krijttekeningen vooral een verhaal vertellen en dat doet hij door steeds een bijhorende publicatie uit te schrijven. Die publicatie is een verzameling van vertelsels. Over wat hij mee-maakt met de omwonenden, maar ook over zijn evaringen met de politie. “Ik krijg niet altijd positieve reacties. Zo zijn er al buurtbewoners geweest die borsten tekenen tussen mijn krijt-tekeningen. Ik zie dat niet als een negatieve reactie, maar meer als een onuitgenodigde deelname. Er zijn veel reacties die je niet kan plaatsen onder de noemer positief of nega-tief. Toen ik in München aan een werk bezig was, stond de politie plotseling naast me. Ze vertelden me dat ze ook wel eens krijt gebruikten, maar dan bij het omlijnen van slacht-offers. We waren als het ware een soort van collega’s waar-door ik uiteindelijk toch niet mee naar het politiebureel

moest. Zo zie je maar dat je aanvankelijk negatieve reacties kan omzetten in iets positiefs.”

De wereld ontdekken“Als kind wilde ik de wereld rondreizen en met mijn krijt-tekeningen heb ik een manier gevonden om dat te doen. Wandelend kan je overal komen, maar al tekenend ontdek ik de wereld. Zo werk ik al jaren mee aan een project in Rio De Janeiro en begin ik binnenkort aan een nieuw project in Ierland. Maar ook in België ben ik nu in Aalst aan het werk. Mijn gezin gaat soms mee op reis. Het is een manier

van leven geworden. Ik hou van al deze reizen ook een reisdagboek bij. Dat zijn soms brieven aan de mensen die ik tegen-kom tijdens een reis of verhalen.”

Van A naar BBart koos voor ervoor om geen figuartieve tekeningen te maken, maar tekent alleen rechte lijnen. “Mijn krijttekenin-gen zijn altijd rechte lijnen, want een rechte lijn is de kortste verbinding tussen punt A en punt B. Ik probeer op allerlei plekken te komen met mijn tekeningen. Ik teken op muren van bewoonde huizen en op hekjes in tuinen. Mijn lijnen zijn mijn voetstappen. Ik laat mijn spoor zo onberispelijk mogelijk achter. Ik ben de inbreker die je laat inbreken.”

Evelyn Van den Wyngaert

Bart Lodewijks, 41 jaar, tovert met krijttekeningen de stad Genk om tot zijn speeltuin. Eerder deed hij dat ook al in Rio de Janeiro en München. Nu mag de Belgische stad Genk voor het eerst van zijn talent meegenieten.

‘Al tekenend, ontdek ik de

wereld’

24

Boulevart / streetart

WildbreienKnitting Guerillas from Birstall breien tegen bange bewoners

in Engeland

25

Boulevart / streetart

Sinds 5 maart hangen in het Bede Park, Leicester kleurig gebreide bollen in de bomen. Deze moeten ervoor zorgen dat voetgangers en buurtbewoners zich veiliger voelen. De criminaliteitscijfers liggen niet hoog in Leicester, toch blij-ven mensen zich onveilig voelen in Bede Park, volgens de politie.

werkt het echt?De Engelstalige criminologe Martine Janssen zegt in een BBC reportage dat de gekleurde omgeving het verschil kan maken in het Engelse Leicester: “Door de breiwerkjes creëer je een aangename omgeving en daar draait het om. Mensen zullen vanaf nu verrast worden door wat er in de bomen hangt en zich minder focussen op onveiligheid.” Toch kwamen er ook minder positieve reacties, Sophie Ann Miller studeert in Leicester en denkt dat Guerilla knitting niet de oplossing is: “Ik vind het fijn om naar te kijken, maar in Leicester voel ik me vooral ’s nacht onveilig en dan zie je de breiwerkjes niet. Ze hadden misschien beter lichtjes in de bomen gehangen zodat je het ook ’s nachts kan zien. Nu lijkt het me nogal nutteloos.”

Guerilla knittingHet is niet de eerste keer dat de Knitting Guerillas from Birstall een project zoals dat in Bedepark onder de arm ne-men. Lisa Pidgeon, beter bekend als Niddy Noddy, richtte de organisatie vooral op om de wereld waarin we leven op te vrolijken. “Ik had al veel ervaring in de textiel- en ge-

zondheidssector en ik wilde eens iets anders proberen. Zo kwam ik op het idee om een organisatie op te richten die zowel creativiteit als gezondheid met elkaar combineert. We leven in een drukke maatschappij waardoor alles wat we doen gepaard gaat met de nodige stress. Daarom spo-ren we ook mensen aan om zich bij onze organisatie aan te sluiten. Ze kunnen eventjes ontsnappen aan die drukke wereld en samen met nieuwe mensen uit dezelfde gemeente samenzitten en iets maken. Het einddoel van alles wat we creeëren, is vooral voorbijgangers even laten glimlachen als ze onze breiwerkjes zien. Met ons laatste project voor moe-derdag breiden we bloemetjes die we dan langs de straat-

kanten zetten. We kregen heel veel leuke reacties daarop en daar doe je het voor.“

Aan de overkantOok in België zien we meer en

meer breiwerkjes in het straatbeeld. Toch zijn er weinig or-ganisaties die zich er professioneel mee bezig houden. Yarn Bombing Mechelen is een van die weinige organisaties die dat wel doet. Christine Van den Broecke, oprichtster van Yarn Bombing, had het succes in Mechelen nooit verwacht: “Ik ben eerst zelfstandig begonnen met het haken van werkjes. Al snel leerde ik andere yarn bombers kennen en geraakten we bevriend. Zo ontstond dan weer een koepel-organisatieYarnbombinge Mechelen. Met ons groepje zor-gen we ook voor het onderhoud. Alle breiwerkjes worden om de paar maand gewassen. Zo blijven alle breiwerkjes hun charme behouden.”

Evelyn Van den Wyngaert

De Knitting Guerillas from Birstall is een organisa-tie uit Engeland die breit voor het goede doel. On-langs hingen ze gekleurde bollen in de bomen van het Bede Park, Leicester. Volgens de politie zouden de breiwerkjes het onveiligheidsgevoel bij bewoners verminderen.

‘We willen mensen even laten lachen als ze onze breiwerkjes

passeren’

Boulevart / fashion

28

29

Boulevart / reportage

De commercialisering van graffiti

Steve locatelli heeft zijn eigen Streetart galerij

30

Boulevart / reportage

Steve Locatelli zit al 20 jaar in het graffitimilieu. Toen hij 14 was, trok graffiti steeds meer zijn aandacht. Op school zat hij te tekenen en op de trein had hij alleen oog voor de tags die hij passeerde. Volgens Locatteli zijn tags geen vandalisme, maar gaat het meer om de typografie. Zijn tattoo maakt dat duidelijk: zijn eigen naam in een speciaal lettertype bewandelt zijn arm. Doorheen de jaren evolueerde hij van illegale spray artist naar een graffiti-kunstenaar die in opdracht werkt. “Ik ben begonnen als vandaal en sprayde op plaatsen waar het niet mocht. Als illegale graffitikunstenaar geniet je van de rush. De kick om met zijn allen je naam ergens neer te zetten waar het niet mag. Toch word je na een tijdje ouder en wijzer. En wanneer je dan ook nog eens een aantal keren wordt opgepakt, hou je het helemaal voor bekeken. Ik probeer nu vooral volwas-sener om te gaan met mijn kunst en net daarom werk ik in opdracht. Het illegale werk heb ik gelaten voor wat het was, maar soms mis ik het toch.”

Locatelli’s muzeToen ik mijn vrouw leerde kennen, ging de bal pas echt aan het rollen. Zij was diegene die me steunde in al mijn ideeën. Ik had al een oude fabriek omgetoverd tot een soort van ont-

moetingsplaats voor graffitikunste-naars. We kwamen dan samen om te sprayen. Het was mijn mekka waar ik allerlei verschillende kunstenaar naar-toe bracht. Mijn vrouw was diegene die een legale toekomst zag in dit idee. Met haar business skills en mijn crea-tief talent konden we echt iets maken van mijn kunst. We kozen ervoor om een galerij te openen in Gent en een

paar jaar later volgde er een tweede: Artifex, in Antwerpen. Ik heb mijn eigen atelier en ik geef workshops aan kinderen en bedrijven. Daarnaast werk ik tegenwoordig wat meer op canvas, maar ook op een muur kan ik nog steeds mijn ding doen. Deze keer op een legale manier met dezelfde vol-doening. Doordat ik zoveel opdrach-ten krijg en door de jaren heen naam-

Graffiti vindt meer en meer zijn weg naar de huiskamer. Maar hoort graffiti dan niet op straat? En waarom kiezen streetartists ervoor om in opdracht te gaan werken? Steve Locatell is al 20 jaar graffitikunstenaar en geeft tekst en uitleg bij het fenomeen: legale graffiti.

Wie is Steve ?◆Ervaring: 20 jaar◆Stijl: eerst figuratief met de spuitbus, grafisch, abstract en cartoons. Nu doet hij ook fotorealistische tekenin-gen, daarvoor meer tags. Eigenheid is key volgens Locatelli, mensen moeten je werk herkennen.◆Opstart Artifex: zes jaar geleden◆Artifex: Kunstenaar in het Latijn Workshops, canvas en murals.◆Opgepakt: drie keer

◆Maakte al reclamecampagnes voor Audi en Nissan◆Curiositeit: Ik zou wel eens willen weten wat mijn leerkrachten nu van

me denken. Ze dachten altijd dat ik achter de vuilniskar zou belanden.

31

Boulevart / reportage

bekendheid heb gekregen, kan ik hier perfect van leven. Toch draait het niet om het geld. Ik doet dit omdat tekenen altijd een passie was.”

Een streepje kunst in huisStreetart is een echte hype aan het worden. Meer en meer mensen kopen het op canvas en ook commerciële ruimtes vragen graffiti artiesten om zich uit te komen leven op hun muren. Streetart is bezig aan een opmars. Het wordt na zoveel jaren misschien eindelijk eens aanvaard in de maatschappij. Volgens Locatteli zou dat ook wel eens aan de term zelf kunnen liggen: “In onze cultuur heb je bin-nen graffiti al meerdere facetten gehad. Er is bijvoorbeeld al urban art en stencil art geweest. Nu hebben ze daarvoor een mooiere en toegankelijkere term bedacht, namelijk streetart. Graffiti heeft nog altijd die negatieve bijklank, terwijl street art plotseling heel aanvaardbaar klinkt.” De graffitimarkt mag het hier al goed doen. In het buitenland draait het al langer op volle toeren: “In het buitenland wordt graffiti op canvas meer verkocht dan hier. Daarom richtte ik Artifex op. We proberen de gewone mens te over-tuigen van graffitikunst. Een canvas is bijvoorbeeld een kunstwerk dat je kan meenemen als je verhuist. Naarmate de tijd zal het ook stijgen in waarde en dat heb je bij het beschilderen van een muur niet. Wanneer je verhuist, blijft die muur ook alleen achter.” Als legale spray artiest staat Locatelli achter de evolutie die graffiti doormaakt: “Door-dat het meer aanvaard wordt, worden er meer mogelijkhe-den gecreëerd. Neem bijvoorbeeld een parking met haar grote en grijze muren. Moesten ze graffiti kunstenaars hier hun werk laten doen, zou heel België wat meer kleur krij-gen. Een stad zonder kleur is een communistische stad.”

Het grote publiekLocatteli is op dit moment bezig aan een project in het Wijngem Shopping center met tal van andere graffitikun-stenaars. “Voorbijgangers klagen over de geur of kijken wel eens vies. Zo zie je maar weer dat graffiti nog steeds met de nodige negatieve reacties wordt onthaald.” Locatteli’s werk vond zijn weg van de straat naar het Wijngem shopping-center, maar is dat dan niet het toppunt van commerciële graffitikunst? “Voor mij niet”, klinkt het bij Steve, “Alle graffitikunstenaars die meewerken aan dit project krijgen de vrijheid om te doen en laten wat ze willen. We mogen

En u?Zou u ooit een graffitikunstwerk in huis

halen?

47 jaar , Ann de blick“Ik zie graffiti nog altijd als iets negatiefs. Maar dat zal dan aan mijn generatie lig-gen. Ik heb al wel eens graf-fiti gezien waarvan ik dacht: dat is knap gedaan. Maar om het dan ook te kopen? Dan zeg ik toch liever niet.”

Chloe van Ginnenhout, 24 jaar“Ja, ik zou het zo kopen. Al heb ik geen idee waar ik het zou moeten kopen en hoe-veel ik ervoor zou moeten neertellen.”

William de grootte, 20 jaar“Het hangt er vanaf hoe mooi en duur het is, maar ik sta er wel voor open.”

Liselotte van Belle, 19 jaar“Het hangt heel erg van de stijl af. Ik vind graffiti soms te hard. Al zou ik een gede-tailleerd graffiti kunstwerk wel willen kopen.”

32

Boulevart / reportage

zelf onze ontwerpen kiezen en worden voor dit project nauwelijks vergoed. Het blijft dus een passie. Bij commer-ciële jobs ligt dat anders. De klanten krijgen dan echt een voorontwerp dat ze kunnen goed- of afkeuren. We wor-den betaald voor dat soort projecten. Hier in het Shopping center spreken we meer van een demonstratie.” Ook ZIA een andere streetartist die aan het werk is in Wijnegem bevestigt Locatelli’s verhaal: “Ik vind het een postieve evolutie voor elke graffiti artiest. Ons werk bereikt ook hier veel mensen. We worden gezien en ik kreeg hier de beste en grootste muur. Ik kan trots zijn op mijn werk. Of dat nu hier hangt of op straat.”

Graffiti en kunstIn hoeverre kunnen we street art onder de term kunst plaatsen ? De meningen zijn nog steeds verdeeld. Els fiers, kunstriticus bij Knack Focus, vindt dat street art pas kunst is als de makers het zelf zo zien: “Dit houdt niet in dat het dan ook goede kunst is, maar dat bepaalt dan weer ieder voor zich. Bij street art en graffiti is het soms moeilijk om te beslissen of het nu wel of niet onder de term kunst valt. De grens is enorm vaag.” In principe is graffiti illegaal en willen de makers meestal onbekend blijven. Iets aanbrengen op andermans eigen-dom zonder voorafgaande is verbo-den, ook als het kunst betreft. ‘Met de term kunst kom je in een grensgebied. Onder die noemer mogen dingen die anders niet toegelaten zijn, uitzonder-lijk toch wel. Maar of het nu om street art gaat of om iets anders, voor mij is iets pas kunst als het ook met die bedoeling door iemand gemaakt is.

De mening van de kunstkenner

Els Fiers, kunstcriticus bij Knack, nam een kijkje naar het werk van kunste-naar Locatelli. Dit zijn haar bevindingen. “Ik heb de werken van Steve Locatelli be-keken. En op het eerste zicht lijkt het me alvast iemand met erg veel talent”, zegt kunstcriticus Els Fiers. “Veel van zijn wer-ken, zowel op canvas als murals, zien er erg goed uit. Maar als ik dan een vergelijking moet maken, zou ik toch voor de murals gaan. Zijn stijl komt er volgens mij veel beter tot zijn recht. Wanneer hij op doek schildert heeft hij weleens de neiging een beetje kitscherig uit de hoek te komen. Maar er zit een logica in het feit dat hij bei-

de genres levert. Zijn murals zijn erg beeldend en artistiek, niet verwonderlijk dus dat hij dan ook schilderijen op canvas wil maken.”

Alles hangt af van de intenties van de kunstenaar”, aldus Fiers. Steeds meer graffitikunstenaars maken ook graffiti op canvas. Els kijkt op dezelfde ma-nier naar graffiti op canvas als naar andere moderne kunst. “Dan vraag ik me af in hoeverre iets verassend en vernieuwend is en of het goed ge-maakt is. Daarnaast moet een kunst-werk tot me spreken en een speciale betekenis hebben.”

Galerij Populariteit brengt automatisch ook commercialisering met zich mee. We zien steeds meer graffitiwerken in galerijen verdwijnen, weg van het oog van de mensen op straat. ‘Voor

mij hoeft graffiti niet alleen op straat te blijven, het kan ook in een galerij hangen. Volgens mij kan en mag het overal. Ik ben me er wel bewust van dat graffitikunstenaars in principe in de illegaliteit werken en bij voorkeur ’s nachts hun ding doen. Dat onder-deel vind ik ook veel interessanter en spannender dan pakweg een geor-ganiseerde graffitinamiddag op een toegewezen stuk muur”, zegt Els Fiers. “Het blijft een schemerzone: werken van Banksy worden voor heel veel geld verkocht, terwijl Banksy zelf onbe-kend wou blijven. In Vlaanderen heb je bijvoorbeeld Cum in the streets, een collectief dat hele leuke dingen doet op straat maar op canvas volgens mij

33

Boulevart / reportage

Street art ?Als we even terug gaan in de tijd, is street art ontstaan in de prehistorie. Toen werden er al muurschilderingen gemaakt op wanden van grotten. Street art is doorheen de geschiedenis heel de wereld rongereisd. In China werd er al gebruikt gemaakt van stencil-art om zijde te versieren met Bud-dha figuren. In de jaren ’60 gebruikte artiesten als Andy Warhol al nieuwe technieken die een grote impact hadden op de kunstwereld. Maar onder-tussen is street art een platform binnen de graffitibeweging geworden. Eén van de vernieuwers in de jaren ’80 was Blek Le Rat. Hij was één van de eerste graffitiartiesten in Parijs en wordt wel eens beschreven als de ‘father of stencil-art’. Eigenlijk zou je hem kunnen vergelijken met Banksy nu. De belangrijkste motivatie van zijn werk was sociaal bewustzijn en het verlangen om kunst naar de mensen te brengen.Street art is vaak ergens tegen, zoals een vorm van protest maar is ook vaak ergens voor: ‘Street art Belgium, making Belgium beautiful one piece at a time’. Maar het omvat veel meer dan enkel graffiti. Het is kunst in de publieke ruimte, en dat gaat van graffiti, stencil-art, installaties op straat, posters, stickers tot het traditionele werk als schilderijen en zeefdrukken.

iets minder spannend is. De werken van Invader in een gallerij vind ik ook niet zo geweldig als de tegeltjes van zijn hand op straat. Maar als de kun-stenaars zelf geen graten zien in hun werk ophangen in een gallerij, dan zou ik evenmin niet weten waarom ze het niet zouden mogen doen. Precedenten zijn er al zoveel, het is ook goed dat dingen mogelijk zijn in galeries en an-dere contexten. Op die manier hou je de dialoog open.”

Evelyn Van den Wyngaert Charlotte Moons Foto’s: Charlotte en Evelyn

34

Boulevart / Labels

Streetwear4 Streetwearlabels die je moet gezien hebben

The hundredsKledinglijn The Hundreds werd opgericht in 2003 en mag deze zomer zijn tiende kaarsje uitblazen. Elke collectie van The Hundreds heeft een

eigen stijl en attitude. De broers die het label oprichtten, wilden vooral collecties die de straatcultuur weerspiegelden. Hip-hop, surf, skateboar-

ding en punk zijn de keywoorden van het label. De nieuwe zomercollectie is sportiever dan de voorgaande maar heeft toch dat tikje meer. Bad news

for the ladies, want tot op heden maken the Hundreds alleen maar mannen-collecties. Misschien tijd om de boyfriend eens in het nieuw te steken...

Het scandinavische merk Monki, dat deel uitmaakt van de winkelketen H&M, is het streetwearmerk bij uitstek. Monki is jong en hip, want het mixt zowel het scandinavische design met een vleugje streetstyle. De laatste collectie stond volledig in het teken van technologie. Denk ijsblauw en grauwe tinten die fris aanvoelen. De prijzen van het merk blijven aanvaardbaar, ook voor de wer-kende student. Je moet wel een heel stukje rijden om een stuk van Monki te bemachtigen, aangezien er alleen maar winkels van Monki in Nederland (Rotterdam en Amsterdam) zijn. Gelukkig kan je nu ook online terecht op de webshop van Monki. Al is een bezoek aan de winkel zeker de moeite waard. Denk aan een spiegelpaleis, gekke knuffels en funky lichten over de hele winkel.

Monki

35

Boulevart / Labels

10 FEET is een internationaal merk dat tijdloze maar eigenwijze ontwerpen maakt. Een opvallende stijl die werkt in het dagelijks leven, met oog voor de-tail. Alle kledingstukken zijn op een unieke en vrouwelijke manier afgewerkt maar met een stoere edge. 10 FEET is een merk vol zelfvertrouwen voor levenslustige vrouwen met een vrije geest. Vier keer per jaar verschijnt er een nieuwe ready-to-wear collectie met telkens een extra accessoirelijn. De zomercollectie zit vol met frisse, eigentijdse ontwerpen en nonchalante silhouetten met een luxueuze knipoog. Perfect voor die vakantie naar een warmer oord.

Ten Feet

Het Australische merk Black Milk is vooral bekend voor zijn leggings met grafische prints. Kwallen, snoepjes, pauwenveren en eenhoorns, het

label Black Milk ontwerpt de gekste leggings. Daarnaast vind je er ook kleedjes, bodysuits, rokjes en schoenen met kleurrijke en eclectische prints.

Trends volgen ze niet en seizoenen ook al niet maar de collectie is zo divers dat er volgens hen in elke collectie wel iets voor iemand zit. Black Milk is

100% Australisch en wordt ook daar geproduceerd. Je kan dit originele merk voorlopig dus enkel online kopen via www.blackmilkclothing.com.

Black Milk

36

Boulevart / opinie

Hier zijn ze dan, de nieuwe generatie emo’s, alternatievelin-gen of hoe je ze ook wil noemen. De algemeen aanvaarde term dezer dagen is: hipster. Wie nog nooit van deze ra-riteit heeft gehoord, een introductie. De hipstergeneratie vond zijn oorsprong in Amerika rond de jaren ’90 en is sinds 2010 een term die al wel eens opduikt in Flair of Ma-rie Claire. Hipsters zijn jongeren die gebonden worden aan een resem vooroordelen met nummer 1 op het lange lijstje: ze dragen ruitjeshemden. Ook De Standaard vond het no-dig deze eens op te sommen en daar jawel, een bijzonder oppervlakkig artikel over te schrijven. Kijk nog eens goed naar jezelf en vraag je af: schuilt er geen hipster in ons al-len?

Hipsters duiken steeds meer op in het Belgische straat-beeld. Als we Charlotte van Haacht, journaliste van het ar-tikel, mogen geloven, dragen hipsters ‘alternatieve’ kleding zoals Air maxxen. Belachelijk lelijk schoeisel volgens het merendeel van de modekenners. Hipsters luisteren dan ook naar groepen waar je nog nooit van gehoord zou hebben. Nog nooit gehoord van Beachhouse, James Blake of the XX, Charlotte? Laat ons eens dieper graven. Deze groepen zijn misschien up and coming, maar maak me niets wijs. James Blake wordt bijna grijs gedraaid op radiozenders zoals Stu-dio Brussel.

Nummer drie op het aardige lijstje is sociale media. Hip-sters delen alles op het net. Tumblr, Pinterest, Twitter, Facebook, you name it. Van foto’s van een avondje uit tot het eten op restaurant. Wees eerlijk, welke twintig jarige doet niets van dit alles? Niet alleen hipsters delen alles met de wereld, elke twintigjarige doet dit ook. En dat is dan niet zo zeer omdat sociale media nu eenmaal bij die subcultuur past, integendeel. Sociale media zorgt alleen maar voor een streling van het ego. Kijk hoe interessant ik ben, kijk wat ik beleef. Het zij nu eenmaal zo, sociale media leeft nu meer dan ooit.

Het is jammer dat er zo’n kritiek heerst over een subcul-tuur die alleen bestaat in het hoofd van vakjesdenkers. Uiteindelijk voldoe ikzelf aan al deze bovenstaande criteria, terwijl ik noch door mezelf noch door anderen als een hip-ster bekeken wordt. Kijk daarom verder dan uw neus lang is Standaard en o, wee als u mij nog eens de term ‘hipster’ op mijn voorhoofd plakt.

Evelyn van den Wyngaert

Subcultuur 2.0: De hipster

Evelyn Van den Wyngaert houdt van het leven en stoort zich aan kuddegedrag en hokjesdenken. Ook vlekken op haar favoriete kle-dingstuk zorgen voor menige ergernis. Toch slaagt zij erin haar koelte steeds te bewaren. Met uizondering van hete zomerdagen.

37

Boulevart / opinie

Boulevart / fashion

38

The city that always sleepsFotoshoot Doel

Boulevart / fashion

39

Boulevart / fashion

40

Boulevart / fashion

41

Boulevart / fashion

42

Boulevart / fashion

43

Boulevart / fashion

44

Boulevart / fashion

45

Foto’s: Charlotte Moons en Evelyn van den Wyngaert

46

Boulevart / kalender

Kalender juni en juli

Fiets langs graffiti-pareltjes in Gent.Gent staat bekend om zijn vele graffitikunstwerken. De stad is daar fier op en wil jongeren hun streetart laten zien. Via de website van de stad Gent kan je zo de graffietsieroute, of in algemeen Nederlands: een graffiti route doorheen de straatjes van de studentstad, downloaden. Daarnaast houdt de jeugdraad van Gent een keer per jaar een jamsessie waarbij verschillende street artists samenkomen om muren te beschilderen. De datums daarvan vind je via de onder-staande website.

http://jeugd.gent.be/eCache/DEF/16/035.html

Social club in Leuven opent zijn deuren Voor wie eens iets anders wil dan het doorsnee danscafé in Leuven, is er nu ook de social club. De social club ligt boven de gekende cocktailbar Barvista en de ingang bevindt zich in de Zeelstraat. De Social club is gekend voor zijn house- en technofeestjes. De inkomprijs ligt rond de 5 euro, maar dat is het meer dan waard. Op de Facebookpagina kan je terecht voor alle events. Je kan de zaal ook afhuren om je eigen housefeestje te geven. Al gaat je dat net iets meer dan 5 euro kosten.

https://www.facebook.com/TheSocialClubLeuvenKom uit je kot! Breng eens een bezoek eens Artishox in Hasselt op een regenachtige zaterdag. Er lopen steeds verschillende ex-posities die je gratis kan gaan bekijken. Momenteel lopen er nog tot 24 juni exposities van streetart artiesten zoals Philip Bosmans en Bayo. Online kan je al eens een kijkje nemen over wat Artishox juist doet en wat ze in de aan-bieding hebben. Ook je favoriete werk bestellen kan via de website.

http://www.artishox.com/aboutus.html

De Markt van MorgenDe Markt van Morgen komt elke tweede zondag van de maand naar de Antwerpse kloosterstraat. Van mode tot handgemaakte juwelen, interieur, meubilair en accessoires, je vindt er van alles wat. Een veertigtal beginnende en ei-genwijze talenten verkopen hun ontwerpen aan de markt-bezoekers. Voor de jonge creatievellingen is dit de perfecte kans om hun prachtig handgemaakt design in de kijker te zetten. Naast deze originele markt is er ook nog steeds een klein feestje waar live muziek, DJ’s en de Bar van Morgen heel wat sfeer brengen. De volgende editie van De Markt-van Morgen gaat door op 2 juni.

Lucid Festival is terug !Na een geslaagde eerste versie vorig jaar, kunnen techno liefhebbers op 6 juli opnieuw genieten van dit gratis out-doorfestival. Young en upcoming DJ’s zoals Delbaen, het Antwerpse duo Flatfish, Gerrie 303 en Rio Padice zullen het podium sieren. Dit alles zal doorgaan aan de Schelde-kaaien in Antwerpen. Kan je niet wachten ? 9 juni kan je al naar Lucid Rooftops @ Coffeelabs, BBQ + music from noon till midnight.

We drift in AntwerpenWim Tellier stelt voor: We drift, de grootste fotografische installatie ooit. Op zondag 2 juni worden er 1000 vlotten met kunstportretten vanaf het Sint-Annastrand de Schelde ingeduwd. Wim Tellier reisde de voorbije twee jaar zowat heel de wereld rond om deze foto’s te kunnen maken. Hij maakte voornamelijk luchtfoto’s, maar die heeft hij uit-eindelijk bewerkt en er portretfoto’s boven geplaatst. Deze foto’s worden op doeken van 4 x 4 meter gedrukt en zullen allemaal over een vlot gespannen worden.

47

Boulevart / kalender

48

Boulevart / Columnç

49

Boulevart / column

Column

Grafitti wordt door de meeste mensen nog steeds gezien als vandalisme. Het zou zelfs een gevoel van onveiligheid opwekken. Toch vond iemand het blijkbaar nodig om een graffititekening van Banksy te stelen, inclusief de muur. Dit is voor mij het bewijs dat graffiti niet enkel het werk is van vandalen, maar ook effectief een bepaalde meerwaarde heeft. Waarom zou het anders de moeite zijn om het uit te breken in plaats van het gewoon te verwijderen.

Streetart is iets dat door iedereen mag gezien worden. Het is één van de weinige kunstsoorten waar we nog gratis naar kunnen gaan kijken. Waarom zou je een kunstwerk dat met zoveel mensen gedeeld wordt, uitbreken en in een museum of in je huis plaatsen zodat er nog maar enkele personen naar kunnen kijken of er zelfs voor moeten betalen. Ergens is graffiti verkopen tegen torenhoge sommen bijna bela-chelijk. Graffiti op een doek is toch ook niet hetzelfde als op straat . Vaak is het eerder een stijl die wordt overgeno-men. En op canvas missen die stijlen de meerwaarde van de straat. Dus waarom dan die straat wegnemen ? In een galerij is een echt kunstwerk zien geen verassing, want daar verwacht je het. Je hoeft zelfs niet de wereld af te reizen

om geweldige graffitiwerken te kunnen zien. Antwerpen en Brussel staan immers vol met werken die meer dan de moeite waard zijn.

Ook al gebeurt het maken van deze kunstwerken niet altijd legaal, ergens moeten we het appreciëren. Die illegaliteit maakt het trouwens eens zo spannend. Moest graffiti morgen legaal worden zou er volgens mij heel wat minder aan zijn. Maar nu moeten we het zien als een deel van onze maatschappij, een deel dat we moeten koesteren. En dan heb ik het enkel over die tekeningen die een bepaalde betekenis hebben of gewoon door sommigen als mooi be-schouwd kunnen worden.

Ik zeg absoluut niet dat we met z’n allen de muren moeten gaan bekladden. Maar laat degene die het is meegegeven gewoon hun ding doen. Geef ze de plek om vrij hun werk te tonen aan mensen. Op straat, want dat is de enige plek waar het thuis hoort.

Charlotte Moons

Charlotte Moons staat met haar beide voeten op de grond en bekijkt vanaf dat standpunt elke maand het nieuws in de street art scene.

50

Boulevart / colofon

Colofon

RedactieEvelyn Van den wyngaertCharlotte MoonsFoto’sCharlotte MoonsEvelyn Van den wyngaertEindredactieMaren MoreauKristel NelenLay outEvelyn Van den WyngaertCharlotte MoonsIn samenwerking met Leerkrachten Thomas MoreDrukkerijMichielsEindeke 1b2221 BooischotContactwww.journo.be/wordpress21

51

Boulevart / gezocht

Jouw tekentalent volgende maand in Boulevart?

Mail naar onze redactie [email protected]

Your drawing

comes here

boulevart