xxxinterview

‘Ik ben nog steeds

aan het uitvogelen wie ik ben’

Nadat voormalig profvoetballer Anouk Hoogendijk (34) – Miss Chaos voor intimi – stopte

met voetballen, is ze bezig met een inhaalslag. Huis kopen, carrière maken, ze doet het allemaal.

In hoog tempo. Maar een baby moet nog even wachten. “Ik had geen zin om me meteen weer

vast te pinnen en thuis te zitten.” →

FLAIR 47

ANOUK HOOGENDIJK

Aan het einde van het interview zegt ze dat

dit best een gekke tijd is. Pas geleden stond

ze nog in de studio voor de fotoshoot en

kon alles nog en nu moet het interview

per telefoon omdat het land min of meer

‘op slot’ is door de coronacrisis. Haar leven

is sindsdien uit versnelling 6 tot stilstand

gekomen. Televisiewerk, presenteren,

lezingen, het werd allemaal geschrapt,

doorgeschoven of uitgesteld. De zomer

die ze dacht dat ze zou hebben ziet er nu

heel anders uit. Het zou een top sportzomer

worden, met het EK voetbal en de Olym-

pische Spelen. Het werk dat ze daarvoor zou

doen, onder andere als voetbalanalist, is

weggevallen. Ze is zzp’er, dus hoe het nu

verder moet is allemaal onzeker en dat is wel

iets waar ze zich zorgen om maakt. Aan de

andere kant, ze is gezond, dus de zorgen die

ze heeft zijn ook weer relatief.

Ben jij in een tijd als deze extra met je gezondheid bezig? “Ik heb als kind hersenvliesontsteking

gehad. Ik ben niet per se kwetsbaarder dan

anderen, maar pas wel heel erg op. Ook

omdat ik snel ontstekingen heb, keelontste-

king en voorhoofdsholteontsteking, en ik

ben vaak verkouden. Mijn weerstand is

best laag. Topsport heeft daarbij niet echt

geholpen, want dat is natuurlijk altijd op

dat randje balanceren van wat je lichaam

aankan. Dat klinkt misschien raar, want

sporten zorgt dat je gezond bent en blijft,

maar topsport is ook over grenzen heen

gaan omdat je het maximale uit jezelf wil

halen. En dat is dan juist weer een aanslag

op je gezondheid. Sinds ik gestopt ben, kan

ik dat wel iets beter reguleren, maar ik ben

gewoon vaker ziek dan anderen.”

Hoe oud was je toen je hersenvlies-ontsteking had?“Ik was 5. We waren op vakantie in

Frankrijk toen ik ziek werd, heel hoge

koorts en hoofdpijn. Halsoverkop zijn mijn

ouders daar met me naar het ziekenhuis

gegaan. Ik heb het geluk gehad dat ik het

heb overleefd en er helemaal goed ben

uitgekomen. Er zijn ook kinderen die

bijvoorbeeld gehandicapt raken of doof

worden. Het enige wat ik er aan over heb

gehouden is die slechte weerstand. Het was

natuurlijk voor mijn ouders en broer heel

heftig om mij zo ziek te zien. Dat heeft een

enorme impact gehad. Ook voor mij. Ik

was een druk en ook wel moeilijk kind.

Niet heel lastig, eerder eigenwijs, stuurs.

Het duurde wel een paar jaar voordat ik

gevoeliger en empathischer werd, alsof ik

doorhad wat voor geluk ik had gehad.”

Je ouders hebben over jou gezegd dat je een enorme vechter bent, in alles. Je rust niet voordat je iets beheerst. Komt dat omdat je zo ziek bent geweest?“Ik kan inderdaad ergens helemaal vol

voor gaan. Toen ik meedeed aan Dancing

with the Stars oefende ik soms 10 uur per

dag. Ik ging net zo lang door tot het goed

was. En voor het programma Super Chef

ging ik thuis eindeloos appelblokjes

snijden totdat ze perfect vierkant waren.

Of voor de hele familie vis fileren, omdat

ik dat onder de knie wilde krijgen.”

Dan is ze even stil en zoekt naar woorden.

“Ik heb toen ik in het ziekenhuis lag ook

keihard gevochten, alleen op een veel

onbewuster niveau. Aan een kind van 5

kun je niet uitleggen dat het zo ziek is,

dus dat wist ik helemaal niet. Toch lag ik

’s nachts met mijn ogen dicht te schreeu-

wen dat ik niet dood wilde. Mijn ouders

hadden ook zoiets van: ze is een vechter-

tje, ze komt hier overheen. Het duurde

even voordat ik weer helemaal de oude

was. Ik moest ook nog vaak naar het

ziekenhuis voor controle. Mijn ouders zijn

niet overdreven extra voorzichtig met mij

geweest. Ze hebben altijd gekeken naar

wat ik wel kon. Ik zat als kind op 5 sporten

tegelijk. Mijn ouders wilden mij en mijn

broer een heel brede basis meegeven.”

Je was nog heel jong, maar kun je zeggen wat deze periode met jou heeft gedaan?“Ik vind dat moeilijk. Ook omdat ik inder-

daad zo jong was. Doe ik de dingen die ik nu

doe, of die ik heb gedaan, omdat ik ziek ben

geweest? Geen idee. Is die vechtersmentali-

teit in die periode ontstaan of zat dat al in

me? Geen idee. Als kind ervaar je het ook

heel anders. Als ik nu als volwassene erop

terugkijk, denk ik: best heftig allemaal, maar

als kind heb ik dat niet zo ervaren. Ik zie die

vechtersmentaliteit van toen ook wel als een

enorme wil om te leven. Misschien is dat

blijven hangen. In die zin kun je zeggen dat

ik op een bepaalde manier gretig in het

leven ben. En daarmee bedoel ik dat wat op

mijn pad komt en leuk is, ik met alles wat ik

‘ AAN EEN KIND VAN 5 KUN JE NIET UITLEGGEN DAT HET ZO ZIEK IS. TOCH LAG IK ’S NACHTS TE SCHREEUWEN DAT IK NIET DOOD WILDE’

xxxinterview

→

‘ALS ER BIJ AJAX IETS GEVONDEN WAS, KWAMEN ZE EERST AAN MIJ VRAGEN OF IK HET HAD VERLOREN’

Anouk in vogelvluchtNaam Anouk HoogendijkBeroep Voormalig profvoetballer, presentatrice, voetbalanalist.Hoe het begon Ze maakte in 2004 haar debuut bij het Nederlands elftal, en kwam in 2007 in de nieuw opgerichte eredivisie voor vrouwen uit voor FC Utrecht.Carrière Ze speelde vervolgens bij Arsenal en Ajax en plaatste zich met het Nederlands elftal in 2014 voor het WK. In 2017 stopte ze en werd onder meer voetbalanalist.Privé Woont samen met haar vriend Pieter.

48 FLAIR FLAIR 49

FLAIR 51

in me heb aanpak. Nadat ik ben gestopt als

voetbalprof deed ik mee aan televisiepro-

gramma’s, ging presenteren, gaf lezingen.

Gewoon vanuit een drang om te willen

ervaren, ondergaan, leren, verder komen.”

Als al die dingen zoals nu in deze corona-crisis wegvallen, houd je dan je hoofd koel of raak je lichtelijk in paniek?“Ik vind het heel jammer dat mijn werk nu

stilligt, maar het haalt me niet uit mijn even-

wicht. Ik zou onrustiger worden als iemand

in mijn omgeving op de ic aan de beademing

ligt. Ik probeer mijn situatie op die manier

een beetje te nuanceren. En ik baal natuur-

lijk ook, het zou een geweldige zomer

worden en opeens is het allemaal anders.”

Schakel je snel en trek je op zo’n moment meteen plan B uit de kast?“Ik had geen noodscenario klaarliggen als

je dat bedoelt. Op zoiets als dit kun je je ook

niet voorbereiden, denk ik. Mijn plan B is

dat ik niet achterover wil gaan zitten en

alleen maar Netflix kijken. Ik wil ook nuttige

dingen doen. De laatste tijd ben ik veel met

presentaties en lezingen bezig en dat wil ik

verder uitwerken en gaan perfectioneren.

Daar heb ik nu de tijd voor. Ik heb onlangs

met Pieter, mijn vriend, een prachtig huis

gekocht. Nog lang niet alle dozen zijn uit-

gepakt, dus er is ook thuis genoeg te doen.”

Pieter is gymdocent en zit nu ook thuis. Gaat dat goed, de hele dag op elkaars lip zitten?“Ja! Toen ik nog voetbalde, was ik veel in

het buitenland. Nadat ik was gestopt en

voor de televisie ging werken was ik nóg

vaker weg. Afgelopen december en januari

hebben we samen door Nieuw-Zeeland

gereisd. Naast dat we daar heel gelukkig

van werden, het is zo’n ongelofelijk mooi

land, was het voor ons ook goed om even

tijd met elkaar door te brengen. We hadden

een hectische periode achter de rug,

waarin ik veel werkte en weinig thuis was.

Die reis was eigenlijk een reset op meer-

dere vlakken. Ik kon uitrusten van 2 bizar

drukke jaren en Pieter en ik waren echt

helemaal samen. Het was ook goed om

daar te zijn en een beetje met het ritme van

de dag te leven. We wandelden, deden af

en toe helemaal niets, lazen een boek

of speelden een spelletje. Het was heel

kneuterig eigenlijk. Lekker buiten in de

natuur zijn, koken in het campertje, maar

precies wat we nodig hadden.”

50 FLAIR

xxxinterview

ik. We hebben eigenlijk weinig ruzie. Ik

ben van het harmoniemodel, ik spreek

graag alles meteen uit. Daarom is het ook

niet moeilijk om met mij samen te wonen.”

Waarom past hij zo goed bij je?“Naast dat hij ontzettend lief en knap is,

hebben we veel dezelfde interesses. We

zijn beiden sportief, houden van reizen en

lekker eten. En we gunnen het elkaar om

de dingen te doen die we leuk vinden en

laten elkaar daarin ook vrij. Maar wat ik

vooral heel fijn vind, is dat zijn leven in

tegenstelling tot dat van mij wat gelijk-

matiger is. Hij heeft een grote, vaste

‘IK WAS EEN DRUK EN OOK MOEILIJK KIND. NIET HEEL LASTIG, EERDER EIGENWIJS, STUURS. HET DUURDE EEN TIJD VOORDAT IK EMPATHISCHER WERD’

→

Ben jij makkelijk om mee samen te zijn?“Eh. Tja. Ik denk het wel.”

Als ik dat aan Pieter vraag, zegt hij dan hetzelfde?“Ja. Ook al vindt hij me ook chaotisch en

slordig.”

Dat vonden je teamgenoten bij Ajax en het Nederlands elftal ook, ze noemden je ‘Miss chaos’. “Dat ben ik ook echt. Ik laat mijn telefoon

in bad vallen, ben altijd van alles kwijt. Als

er bij Ajax iets gevonden was, kwamen ze

eerst aan mij vragen of ik iets had verloren.

Ik lach er maar een beetje om en Pieter

ook. Hij is ook niet supergestructureerd,

anders zou de ergernis te groot zijn, denk

vriendengroep, een vaste baan, speelt al

zijn hele leven honkbal. Dat brengt de

nodige rust en balans in onze relatie.”

De meest gestelde vraag die jullie nu ongetwijfeld krijgen, helemaal met dat grote nieuwe huis, is of er een baby komt.“Al 2 jaar wordt me dat gevraagd. Nadat

ik was gestopt, dacht iedereen dat er nu

wel een baby zou komen. Terwijl ik juist

zoiets had van: ik wil eerst zelf van het

leven genieten. Ik kan eindelijk alle dingen

doen die ik niet kon doen toen ik voet-

balde. Ik had geen zin om me meteen weer

vast te pinnen en thuis te zitten. Het lijkt

ons geweldig om ouders te worden, maar

het hoeft niet meteen.”

‘IK KAN OMGAAN MET WINST, VERLIES, KRITIEK. EN IK KAN ME GOED IN EEN GROEP REDDEN. IK BEN EEN KAMELEON, IK BLEND HEEL MAKKELIJK IN’

teks

t Sas

kia

Smith

| fo

togr

afie

Bar

t Hon

ingh

| st

ylin

g B

jorn

Fra

nke

| vis

agie

Lin

da H

uibe

rts

| m.m

.v. A

cide

(top

, jur

k), D

ante

6 (h

emdj

e), I

bana

(b

roek

), Ib

en (v

est),

Old

Hab

its D

ie H

ard

(hoe

d), Z

ara

(crè

mek

leur

ig p

ak, l

aarz

en)

Gelukkig is dat gevoel nu wel afgevlakt. Ik

zie ook dat mijn topsportcarrière me ook

heel veel heeft gebracht. En dat de dingen

die ik nu doe daaruit zijn voortgekomen.”

Op welke manier pluk je er dan nu de vruchten van?“Mijn televisiewerk als voetbalanalist is

daar bijvoorbeeld direct uit voortgekomen.

Maar het heeft me ook op een persoonlijke

manier veel gebracht. Als topsporter moet

je veel incasseren. Ik kan goed omgaan met

winst, verlies, kritiek. Ik weet wat afzien

is en wat euforie is. En ik kan me goed in

een groep redden. Ik ben een kameleon, ik

blend heel makkelijk in.”

Mis je dat niet, dat groepsgebeuren?“Het team en de teamspirit mis ik enorm.

We hadden onderling een sterke band,

waren goed op elkaar ingespeeld. Op het

veld én naast het veld. Nederland heeft in

die zin een fijne speelcultuur. In Engeland,

waar ik 2 seizoenen heb gespeeld, komt

iedereen gewoon aanlopen op het veld,

doet zijn schoenen aan en de training

begint. Ik miste daar heel erg dat stukje

ervoor, dat samenzijn in de kleedkamer. Bij

Ajax was ik altijd anderhalf uur van tevoren

al bij de club. Dan ging ik eerst even langs

de fysio en langs de gym, daarna zag ik de

meiden en was het socializen met elkaar

en dán pas trainen. Ik ben ook vaak aan-

voerder geweest en probeerde in die rol

ook altijd het groepsgevoel te versterken.

Zo heb ik een keertje Heel Ajax bakt geor-

ganiseerd en had het hele team taarten

xxxinterview

gemaakt. Die hebben we allemaal anoniem

op tafels gezet. We konden proeven en

stemmen op de mooiste en lekkerste taart.

Man, wat was dat leuk. Er stonden 30

taarten! De hele club kwam langs, ook de

mannen van het eerste elftal en de trainers.

Dus ja, dat soort dingen vond ik altijd wel

heel belangrijk.”

Wie had er gewonnen, weet je dat nog?“Volgens mij had Lauren (Delleman,

red.) de mooiste taart gebakken en

onze Spaanse keeper Eli (Sarasola, red.)

de lekkerste. Een cheesecake die echt

onweerstaanbaar was.”

Als we even hardop dromen, waar sta je dan over 5 jaar? “Ik hoop dat ik dan een iets regelmatiger

leven heb. Deze zomer word ik 35, over

5 jaar ben ik 40, dan is het wel tijd om

het allemaal iets meer gestructureerd te

hebben. Met de vrijheid om dingen die

spontaan langskomen te kunnen doen. Ik

wilde eigenlijk zeggen dat ik hoop dat ik

dan gesetteld ben, maar dat klinkt ook een

beetje burgerlijk. Stom hè, dat schrikt me

dan toch een beetje af. Terwijl ik snak naar

iets meer rust en zekerheid.”

En dan, na even stil te zijn geweest: “Weet

je, het gaat om de balans! Die ben ik nu

heel erg aan het zoeken. Ik hoop dat mijn

leven over 5 jaar gewoon wat meer in

balans is. En ja, ik hoop dat ik dan ook

moeder ben.” Lachend: “Dat was toch het

antwoord waar je naar op zoek was?” ■

‘ DAT JE JE WILT SETTELEN KLINKT OOK EEN BEETJE BURGERLIJK. STOM HÈ, DAT SCHRIKT ME DAN TOCH AF’

‘ IK BEN GRETIG IN HET LEVEN. DAT WAT OP MIJN PAD KOMT EN LEUK IS, PAK IK AAN MET ALLES WAT IK IN ME HEB’

Is dat een beetje gelukt, van het leven genieten?“Dat deed ik toen ik voetbalde ook al, alleen

dan op een andere manier. 13 jaar heeft mijn

leven in het teken van topsport gestaan. Ik

heb ontzettend veel gezien en gedaan en

geleerd, maar ook veel moeten laten. Ik was

of aan het trainen, of aan het spelen. Toen

ik 3 jaar geleden stopte moest ik mezelf

weer een beetje ontdekken, wie ben ik als

ik niet voetbal? Daar had ik tijd voor nodig.

Ik ben dat nog steeds een beetje aan het

uitvogelen. Ik weet steeds beter wat ik wil

en wat niet. Zo vind ik het televisiewerk

dat ik doe leuk en heb ik bijvoorbeeld geen

ambitie om voetbalcoach te worden. Dat

heeft me eigenlijk nooit getrokken, omdat

ik al heel mijn leven op het veld heb

gestaan. Ik ben op een bepaalde manier

met een inhaalslag bezig, want mijn gene-

ratiegenoten hebben vaak al kinderen en

een maatschappelijke carrière gemaakt.”

Heb je het gevoel dat je dat achterlopen een beetje hebt ingehaald?“Toen ik met Pieter dat huis kocht, voelde

dat wel als een eerste echte stap. Ik deed

wat mijn vriendinnen al jaren geleden

hadden gedaan. In het begin was ik er ook

onzeker over. Was ik niet te laat met alles?

Liep ik op werkgebied niet te veel achter?

52 FLAIR