Aldichter presenteerde op 11 oktober 2006

Gedichten van Aldichters geïnspireerd door Gerrit

Achterberg

Aldichter presenteerde op 11 oktober 2006

Gedichten van Aldichters geïnspireerd door Gerrit

Achterberg

WandelaarWandelaar

Het ruist van morgenstond tegen mijn slaap.Het ruist van morgenstond tegen mijn slaap.

Zijn gouden mond blaast liedjes langs het zwerk.Zijn gouden mond blaast liedjes langs het zwerk.

Een teer geritsel vult de ruwe berk. Een teer geritsel vult de ruwe berk.

De ranke klank ontroert het zwartste schaap.De ranke klank ontroert het zwartste schaap.

Het lied maakt dat ik mij tezamen raap Het lied maakt dat ik mij tezamen raap

en niet gelijk de afgetobde klerken niet gelijk de afgetobde klerk

blijf liggen in een wereld zonder werk.blijf liggen in een wereld zonder werk.

Ik ga op zoek naar lijster, merel, paap.Ik ga op zoek naar lijster, merel, paap.

De tijd glijdt op de kringloop van het leven,De tijd glijdt op de kringloop van het leven,

langs epicykels van geboorte en doodlangs epicykels van geboorte en dood

binnen de hartslag van de jaargetijden.binnen de hartslag van de jaargetijden.

Wie zich uit deze maalstroom wil bevrijdenWie zich uit deze maalstroom wil bevrijden

ontmoet de wolven of de hongersnood.ontmoet de wolven of de hongersnood.

Noodzaak en uur zijn in elkaar geweven.Noodzaak en uur zijn in elkaar geweven.

Niels Blomberg,Niels Blomberg,

Juni 2006Juni 2006

WandelaarWandelaar

Het ruist van morgenstond tegen mijn slaap.Het ruist van morgenstond tegen mijn slaap.

Zijn gouden mond blaast liedjes langs het zwerk.Zijn gouden mond blaast liedjes langs het zwerk.

Een teer geritsel vult de ruwe berk. Een teer geritsel vult de ruwe berk.

De ranke klank ontroert het zwartste schaap.De ranke klank ontroert het zwartste schaap.

Het lied maakt dat ik mij tezamen raap Het lied maakt dat ik mij tezamen raap

en niet gelijk de afgetobde klerken niet gelijk de afgetobde klerk

blijf liggen in een wereld zonder werk.blijf liggen in een wereld zonder werk.

Ik ga op zoek naar lijster, merel, paap.Ik ga op zoek naar lijster, merel, paap.

De tijd glijdt op de kringloop van het leven,De tijd glijdt op de kringloop van het leven,

langs epicykels van geboorte en doodlangs epicykels van geboorte en dood

binnen de hartslag van de jaargetijden.binnen de hartslag van de jaargetijden.

Wie zich uit deze maalstroom wil bevrijdenWie zich uit deze maalstroom wil bevrijden

ontmoet de wolven of de hongersnood.ontmoet de wolven of de hongersnood.

Noodzaak en uur zijn in elkaar geweven.Noodzaak en uur zijn in elkaar geweven.

Niels Blomberg,Niels Blomberg,

Juni 2006Juni 2006

VerlangenVerlangen

Er hangt in mij een vuurvlieg van verlangenEr hangt in mij een vuurvlieg van verlangengeschapen in het schemerlichtgeschapen in het schemerlichtdie al uw rondingen verdicht;die al uw rondingen verdicht;mijn leden ligt in mijn lust bevangen,mijn leden ligt in mijn lust bevangen,waaruit alleen uw warmte mij bevrijdt,waaruit alleen uw warmte mij bevrijdt,een siddering door de eeuwigheid.een siddering door de eeuwigheid.

Niels Blomberg, 15 juli 2006Niels Blomberg, 15 juli 2006

Gebed aan mijn computer

Machine die het lied bevat

dat aan mijn vingers is ontvallen.

Ik mocht het op uw harddisk stallen

achter een prachtig toegangspad.

Nu willen zich mijn vuisten ballen

en samenvouwen in gebed,

omdat mij niet meer in wil vallen

waar ik het ding heb weggezet

Niels Blomberg

mei 2006

Gebed aan de schrijfmachineGebed aan de schrijfmachine

Dit zijn de herfsten met de lange grassenen de onnoembare herinneringen, daar wuivende bovenuit gewassen in de voetstappen die vergingen.

En deze herboren sidderingen komen in eeuwenoud verrassen, zich weer in bloed en adem passen, alsof wij heden samengingen.

Gerrit AchterbergUit Morendo, 1944

Schilderij: Femme se promenant dans

une forêt exotique 1905

Illusie

Slapende ZigeunerinSlapende Zigeunerin

Wij zien elkaar in wederzijdse dromenWij zien elkaar in wederzijdse dromen

waarin ik uw verschijning levend waarin ik uw verschijning levend houd.houd.

Na al die jaren is geen beeld Na al die jaren is geen beeld verflauwd.verflauwd.

Met wijn en luit bent u tot mij Met wijn en luit bent u tot mij gekomen.gekomen.

Alleen tref ik u nooit meer in het Alleen tref ik u nooit meer in het woud.woud.

Het levensgroen wil u niet meer Het levensgroen wil u niet meer omzomen.omzomen.

Het lange herfstgras is ons zelfs Het lange herfstgras is ons zelfs ontnomen.ontnomen.

Ons lebensraum is naakt en Ons lebensraum is naakt en onbebouwd.onbebouwd.

Wanneer de wereld baadt in ’t volle Wanneer de wereld baadt in ’t volle lichtlicht

dan wil ik eropuit om u te halen.dan wil ik eropuit om u te halen.

Het is de droom, die dit verlangen Het is de droom, die dit verlangen voedt.voedt.

Maar komt uw kale bergenrij in zicht,Maar komt uw kale bergenrij in zicht,

dan weet ik dat mijn zoektocht hier dan weet ik dat mijn zoektocht hier zal falen.zal falen.

In uw woestijn behoeft men In uw woestijn behoeft men leeuwenmoed.leeuwenmoed.

Niels Blomberg, 16 juli 2006Niels Blomberg, 16 juli 2006

Slapende ZigeunerinSlapende Zigeunerin

Wij zien elkaar in wederzijdse dromenWij zien elkaar in wederzijdse dromen

waarin ik uw verschijning levend waarin ik uw verschijning levend houd.houd.

Na al die jaren is geen beeld Na al die jaren is geen beeld verflauwd.verflauwd.

Met wijn en luit bent u tot mij Met wijn en luit bent u tot mij gekomen.gekomen.

Alleen tref ik u nooit meer in het Alleen tref ik u nooit meer in het woud.woud.

Het levensgroen wil u niet meer Het levensgroen wil u niet meer omzomen.omzomen.

Het lange herfstgras is ons zelfs Het lange herfstgras is ons zelfs ontnomen.ontnomen.

Ons lebensraum is naakt en Ons lebensraum is naakt en onbebouwd.onbebouwd.

Wanneer de wereld baadt in ’t volle Wanneer de wereld baadt in ’t volle lichtlicht

dan wil ik eropuit om u te halen.dan wil ik eropuit om u te halen.

Het is de droom, die dit verlangen Het is de droom, die dit verlangen voedt.voedt.

Maar komt uw kale bergenrij in zicht,Maar komt uw kale bergenrij in zicht,

dan weet ik dat mijn zoektocht hier dan weet ik dat mijn zoektocht hier zal falen.zal falen.

In uw woestijn behoeft men In uw woestijn behoeft men leeuwenmoed.leeuwenmoed.

Niels Blomberg, 16 juli 2006Niels Blomberg, 16 juli 2006

Schilderij: Schilderij: Slapende Zigeunerin Slapende Zigeunerin (1897)(1897)Schilderij: Schilderij: Slapende Zigeunerin Slapende Zigeunerin (1897)(1897)

Aan de andere kantAan de andere kant  Een vreemde ben ik nu in deze kringenEen vreemde ben ik nu in deze kringenvan wijn en thee en sigarettenas.van wijn en thee en sigarettenas.verbaasd zoekt men degene die ik wasverbaasd zoekt men degene die ik wasen die zich doodstaarde op gewone dingen.en die zich doodstaarde op gewone dingen.  Ik houd mezelf wel bewust bijeenIk houd mezelf wel bewust bijeenom niet te glijden in het massagrafom niet te glijden in het massagrafvan nietszeggend gebeuzel achterafvan nietszeggend gebeuzel achterafen adem door de spiegelsluier heenen adem door de spiegelsluier heen  naar vrije ruimte waar leven zich ontvouwtnaar vrije ruimte waar leven zich ontvouwtals kunst, nieuwe dimensies lokkenals kunst, nieuwe dimensies lokkenbeloftevoller dan het ooit leek. beloftevoller dan het ooit leek.   Verstolen kijk ik op de trage klokkenVerstolen kijk ik op de trage klokkenwaarop men hier zo vast vertrouwt,waarop men hier zo vast vertrouwt,dan maak ik ongezien de oversteek.dan maak ik ongezien de oversteek.  Annemieke van RooijenAnnemieke van Rooijen

In de dagen toen het geloof verloor,aanbidding verwaterde als kleur en opschik in regen en verlating,ogen van kristal verpatst aan de windbleef haar een leeg gezicht geschondenals een verraden ritueel, een nooit meeropgeheven arm, een tepelloze borst. Weggevaagd, beland in diep voorbijin het onverschillig steenloos grafdekte haar het vretend aardebed,hield zij het gezandstraald kleed bijeentot op haar witste kern, keerde ze terugtot haar makers eerste droom. Nu alles aan het licht komt laat zenet als toen de harten sneller kloppen,plooien zich aandachtig armen en vingersrond haar koudmarmeren godinnenleest,hoort ze het gedempt gemompel, voelthet strelen van zachte penselen, het omzichtig zwachtelen, hersteldin macht en aanzien wordt ze weerin blinde luister naar de ogen gezien, gedragen op handen van eerbied.

Augustus 2006 Annemieke van Rooijen

De vondstDe vondst

De hemelverhuurder  De hongerschaduw vrees ik niet. Mijn handen kunnen bomen planten tot de zon onder gaat.De duistere bossen en wolven geven mij ook geen kippenvel:Zwervend tientallen dagen als Don Quichotte door de Griekse bergen.Daar leerde ik de vrijheidstirannie kennen.  De vreemde culturen vrees ik evenmin. Hun normen en waarden plak ik in mijn multiculturele dagboek,zoals de filatelist zijn kleurige postzegels.   De hemelverhuurder,de hypothekenwoekeraar,doodt mijn levensdroom: “Mijn eigen dak”, hieronder zijn priemende vragen:  weet u zeker meneer dat uw droommevrouw niet van u zal scheiden?Of uw bazen u niet op straat zullen blazen? Of u niet vanwege de cholera van vermoeidheid plat zal liggen?En dat uiteindelijk, uw grijze haar in uw glazen dak weerspiegelt?   De geest van honger beangstigt me niet.Mijn handen kunnen olijven rapen tot de zonsondergang.Alleen de hemelverhuurder doodt mijn droom; “Mijn eigen Dak”, die levenslang als een verdwaalde komeet zweeft.  Rezart Palluqi  Almere, 6 september 2006

Geprezen door de Machthebber

De dode dichter is jarig. Hij wordt vereerd door een paar dichtersen romantische boeren die waren vergeten dood te gaan.Zij applaudisseren niet voor wat hij schreef,maar slaan hard op hun hersenen en borstkassen.

De enige die wel hard applaudisseert is de Machthebber.In onze gevoelloze tijden wordt je door hem persoonlijk geprezen.

Onaantastbaar, in zijn kogelvrije nis, zit hij voor de dichter te juichen.“U heeft mijn gruwelijkheden meesterlijk op uw grafsteen gekerfd.Ik was uw Helheld”, gniffelt hij en legt bebloede bloemen op zijn graf.

De Machthebber klapt in zijn ijzeren handen.De dode dichter bewaakt de Paradijspoort,waar de Machthebber nooit onderdoor mag kruipen,

daarachter, de hoogste berg van het Universum.

Rezart Palluqi

Almere, september 2006

Inspiratie: Diepgang 

Vervorming 

Vanmorgen zag ik vanaf mijn balkonhoe licht van de zon door het raam over de vloer van de kamer danste.

Mijn schaduw glansde vreemdgrotesk over de planken.

Een spookfiguur in zwart en goudin het gelaat de dichte ogen

werd zachtjes door een milde windspeels heen en weer bewogen

Corrie Spruit

Inspiratie: Embryo 

Miskraam 

Een zieke parasiet treedt in een onbewaakt ogenblik

haar vesting binnen nestelt zich wekenlang

op haar meest intieme plekzuigt stuiptrekkend in

’n blinde poging tot zelfbehoudal haar energie op

onbekommerd de omgeving vergiftigend met substanties

van stervend leven.  

Zal tenslotte doodklaar voor ontbinding

het uitgewoonde pand verlaten    

Corrie Spruit

Inspiratie: Grafschrift 

Te laat 

Je kunt de mooiste bloemen plantenop de allermooiste plek

elke dag eerbiedig biddenvergeving vragen,

spijt betuigen, beloften doenlaten plaatsen de duurste steen

waarop in sierlijke lettersde meest ontroerende tekst

een ieder vertelt dat zij de dagen meer leven gaf dan het leven haar dagen heeft gegeven ..

Zij wordt er warmer noch kouder van!

 Corrie Spruit 

 

Inspiratie: Melkknecht Oud ritueel Zijn hoofd rust tegen haar vertrouwd geurende heupterwijl zijn vingers haarzacht strelend kneden.Geduldig ondergaat zij ’s nachts en overdag hetzelfde ritueelzij zou het niet meer kunnen en niet meer willen missen. Na afloop krijgt zij altijd een goedkeurend klapje op haar bonte achtersteen is verder vrij. Met haar lome blikvolgt zij de boer en ziethoe hij zijn kruk wegpakten haar schuimende melkin de glimmende bus giet.  Corrie Spruit

Afscheid Een scheepje zwaarbeladen met goed en kwaadmet licht en duisterzeilt in de schemeringover spiegelend water naar zekere bestemming Vanaf de oever slaat de menigte roerlooshet vertrekkend scheepje gade.Tranend turende ogen zien het kleiner en kleiner wordentot het als een dovende stip verdwijnt achter de horizon.

Corrie Spruit

Inspiratie: Voorbij de laatste stad Aan het roer dien avond stond het harten scheepte maan en bossen bij zich inen zeilend over spiegeling van al wat het geleden hadvoer het met wind en schemering om boeg en tuig voorbij de laatste stad.

Gerrit Achterberg

Schilderij van Bas Verkade

Voor meer gedichten van Aldichters, kijk eens op http://www.aldichter.nl

Voor meer schilderijen van Bas Verkade, kijk op http://www.basverkade.exto.nl

Aan deze avond werkten de volgende dichters mee :Niels Blomberg, Annemieke van Rooijen, Frouke Hansum,

Rezart Palluqi en Corrie Spruit

Vormgeving: Petra Luijten