1105krant

Misschien heb je wel eens voor de keuze ge-staan: Blijf ik doen wat mijn omgeving van me verwacht, of volg ik mijn hart, met alle ge-volgen van dien? Deze innerlijke strijd vormt de leidraad van Contracorriente. Deels het verhaal van regisseur Javier Fuentes zelf. ‘Pas toen ik verhuisde van Peru naar Los Angeles, voelde ik me vrij om uit de kast te komen.’

Fuentes wist al zijn hele leven dat hij homo-seksueel was. ‘Ik heb het altijd geweten, maar ik moest het nog accepteren. Lange tijd heb ik geprobeerd om bij de samenleving te ho-ren. Ik heb zelfs een vriendinnetje gehad. Ik wilde als de rest zijn, net als Miguel in de film.’

Miguel (Cristian Mercado) is visser, heeft een vrouw en er is een kindje op komst. Maar Mi-guel is ook heimelijk verliefd op de schilder San-tiago (Manolo Cardona), die wel openlijk voor zijn homoseksuele geaardheid uitkomt. Miguel wil hun affaire geheim houden, maar dan ver-drinkt Santiago in zee. Zijn geest keert terug en laat Miguel niet met rust. Durft Miguel aan de

kleine gemeenschap waarin hij leeft op te biech-ten dat hij ook gevoelens voor een man heeft?

Het is niet het feit dat er mannen zijn als Miguel wat Fuentes frustreert, het is het feit dat de samenleving zo bekrompen is als het over homoseksualiteit gaat. ‘Dat zorgt voor het gedrag dat Miguel vertoont.’

‘Pas toen ik verhuisde van Peru naar Los Angeles voelde ik me vrij uit de

kast te komen’

In de film wordt nergens genoemd dat het verhaal zich in een dorpje in Peru afspeelt, want de regisseur wilde het verhaal zo univer-seel mogelijk houden. ‘Dit speelt overal ter we-reld. Latijns-Amerika, de Verenigde Staten, ook in Nederland als je buiten de grote stad komt.’

Zelf heeft Fuentes 28 jaar nodig gehad om voor zijn homoseksualiteit uit te komen. Na-dat hij in Lima zijn studie Medicijnen had af-gerond, besloot hij voor zijn passie te gaan:

film. Hij vertrok naar Los Angeles om daar verder te studeren. Hij ontmoette zijn huidige vriend en besloot niet langer met een geheim te leven. ‘Ik leef nu meer in vrede, ik heb inner-lijke rust gevonden. Ik ben blij met wie ik ben.’

Fuentes wil met Contracorriente de discussie over het onderwerp losmaken. ‘Hoewel in Mexi-co-Stad het homohuwelijk tegenwoordig wordt geaccepteerd en het Argentijnse parlement er-mee heeft ingestemd, is er nog een lange weg te gaan in Latijns-Amerika’, meent de regisseur. Hij is dan ook erg blij dat acteurs in de rij stonden om de rol te spelen. Slechts één acteur weigerde toen hij hoorde om wat voor rol het ging, omdat dat niet mogelijk was vanwege zijn geloof. ‘Veel mensen waarschuwden hoofdrolspeler Manolo Cardona, want hij is een held in Colombia. Deze film zou zijn carrière schaden. Maar hij vond het gelukkig heel belangrijk om deze rol te spelen.’

Anneke Polak

ContracorrienteDi 11 mei, 20.45, LHC 1

Interview met regisseur Javier Fuentes-León

Innerlijke rust of voor altijd leven met een geheimFoto Michel Boulogne

LAFFLatinAmericanFilmFestival2010|Utrecht|www.laff.nl1

LA Cine dagkrant | dinsdag 11 mei 2010

2 LA Cine|dinsdag11mei2010

TangoTangoE l G a n c h o

(030) 29 33 608

[email protected]

www.elgancho.nl

• cursussen

• workshops

• bedrijfsuitjes

• managementtrainingen

• optredens

• privelessen

• openingsdans(les) bruiloft

In het kader van 200 jaar onafhankelijkheid kan je tot 11 mei stemmen op één van de 28 geselecteerde Latijns-Amerikaanse iconen.

Wil jij dat Shakira of Evita het icoon van Latijns-Amerika wordt of heb je toch lie-ver Eduardo Galeano of Diego Maradona?

De winnaars worden verdedigd tijdens een debat op 11 mei, dat wordt georgani-seerd in samenwerking met LA Chispa.

Zorg ervoor dat jouw favoriet het icoon van Latijns-Amerika wordt. Stem nu en maak kans op gratis filmkaartjes.Kijk op www.laff.nl voor meer informatie.

Verónica Michelle Bachelet Jeria verwierf haar status van icoon toen zij in 2006 werd gekozen als eerste vrouwelijke president van Chili. Ze werd al jong bij de Chileense politiek betrokken door haar vader, die als generaal bij de luchtmacht werkte voor de regering van Al-lende. Na de staatsgreep door Pinochet stierf haar vader in gevangenschap en Michelle en haar moeder werden het land uitgezet. Michelle voltooide in Duitsland haar studie geneeskunde, en na haar terugkeer naar Chili kwam zij in 1990 in dienst van het ministerie van Volks-gezondheid, waarvan zij later minister werd.

Als presidente was Bachelet bijzonder po-

pulair, vanwege haar politieke successen, maar ook vanwege de menselijke kant die zij van zichzelf liet zien. Zo zorgde Bachelet, geschei-den en moeder van drie kinderen, voor een historische groei van het aantal kinderdagver-blijven. Zelf verklaarde ze weliswaar een soci-alist te zijn, maar vele petten te dragen. Ze zei ooit: ‘Ik ben geen president van de socialisten, maar van alle Chilenen.’ Inmiddels hebben veel jonge Chileense meisjes hun droomberoep van stewardess of verpleegster verruild voor dat van president. Als je dán nog geen icoon bent!

Mireille Lohman

• De Peruaans-Nederlandse documentaire-maakster Heddy Honingmann (El Olvido) in 1951 in Lima werd geboren en sinds 1978 in Nederland woont en werkt.

• Peru het eerste Latijns-Amerikaanse land dat een 3D-animatiefilm produceerde. De film, Pirates en el Callao, verscheen in 2005

• La Teta Asustatda (Milk of Sorrow) - die vorig jaar op het LAFF draaide - de eerste Peruaanse film in de geschiedenis is, die er bij het filmfestival in Berlijn met de Gou-den Beer vandoor ging.

• Er dit jaar op het LAFF een Peruaanse film-maker te gast is, namelijk Javier Fuentes Léon. Zijn film Contracorriente is een lief-desdrama dat zich afspeelt in een Peruaans vissersdorpje.

• Contracorriente de Audience Award op het Sundance Filmfestival 2010 heeft gewon-nen.

• Dat van alle Peruaanse bioscoopgangers, slechts 5% kiest voor een Peruaanse film. De rest gaat liever naar een Hollywood pro-ductie.

Wist je dat...

Stem op het icoon van Latijns-Amerika!

Bijvoorbeeld: Bachelet

Peru

Ginger Alert

Het begin van de week vraagt om een al-coholvrije cocktailvariant: de Ginger Alert. Hoewel het beslist niet de bestverkochte cock-tail is, smaakt ie volgens barman Bob prima. ‘We nemen gember, citroen en appelperensap, dan even stampen, crunched ice en Ginger ale. Een garnituurcitroentje op de rand van het glas. Zo, proef maar…’ En inderdaad, best lekker. Barman bob: ‘Weet je wanneer ie écht lekker is? Als je er een scheutje rum bij doet!’

Daily Cocktail


Latijns Amerikaanse literatuur begon zich pas echt te ontwikkelen aan het einde van de 18e eeuw. Voor die tijd was de schriftelijke productie veelal in handen van de koloniale bezetters en de kerk. Schrijven was voorbe-houden aan leden van de creoolse bourgeoi-sie: mannen die in Latijns Amerika geboren waren, maar Spaanse of Portugese voorou-ders hadden. Hieronder vielen ook vrijheids-strijders Simón Bolívar en Andrés Bello.

In het kielzog van de onafhankelijkheid kwam vervolgens de ‘foundational fiction’ op. Deze romantische en naturalistische literatuur was bedoeld om een nationale identiteit te cre-eren voor de kersverse Latijns-Amerikaanse staten. Gedurende de 19e eeuw vertakte de literatuurbeweging zich in allerlei vormen, stijlen en stromingen, zoals het modernisme, het indianisme en verschillende avantgarde

bewegingen. Maar de echte Boom, zoals de bloeiperiode in de Latijns Amerikaanse litera-tuur genoemd wordt, vond plaats met de op-komst van de film halverwege de 20ste eeuw.

De traditie van samenwerking tussen film en literatuur in Latijns Amerika is begon-nen in 1914, toen in Argentinië José Mármol’s Amalia werd verfilmd. De betrokkenheid van auteurs bij verfilmingen van hun werk heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een vruchtbare traditie. Schrijvers schreven vaak specifiek voor films, bewerkten hun eigen romans of speelden een actieve rol in het productiepro-ces. Voorbeeld hiervan is auteur Francisco De-fillipis Novoa, die zelf zijn filmdebuut Blanco y negro regisseerde in 1919, met de beroemde tangozanger Carlos Gardel in de hoofdrol.

Hoewel de filmindustrie in Argentinië en la-ter ook in Mexico al in de eerste helft van de 20e eeuw tot bloei kwam, bereikte de literaire Boom

film en literatuur in Latijns Amerika

Een huwelijk van de verbeelding

in Latijns Amerika pas na de Tweede Wereld-oorlog haar hoogtepunt. Het magisch realisme was de dominante stijl, en men had de neiging zich van sociale en lokale issues af te wenden ten behoeve van universele en soms zelfs meta-fysische thema’s. Een traditie die zelfs vandaag de dag nog zichtbaar is in film en roman, met als tegenhanger de vele documentaires waarin sociaal en lokaal onrecht een hoofdrol spelen.

Jorge Louis Borges, bekend als de vader van het contemporaine Latijns-Amerikaanse korte verhaal, liet zich graag beïnvloeden door het medium film en schreef recensies voor ver-schillende Argentijnse publicaties. Julio Cortá-zar en Gabriel García Márquez, beiden boeg-beeld van de fantastische, magisch realistische stijl, zijn de bekendste Latijns Amerikaanse auteurs. Hun werk leverde vele prachtige films op. García Márquez, Nobelprijswinnend au-teur van Cien años de soledad (100 Jaar een-zaamheid) en El amor en los tiempos del có-lera (Liefde in tijden van Cholera) is het meest nauw betrokken bij de wereld van film. Hij werkte als recensent en later als scriptschrijver in de Mexicaanse filmwereld van de jaren ’60.

Ook nu nog werkt hij samen met de Escuela International de Cine y Televisión in Cuba, die hij mede oprichtte en waar hij nog steeds doceert. Hij belichaamt de voordelen van het huwelijk tus-sen twee media met hetzelfde doel; te verbeelden.

Ook op het LAFF komen film en litera-tuur samen in Os famosos e os duendes da Morte. Sterker nog, regisseur Esmir Filho haalde de schrijver van het gelijknamige boek over zelf een rol te spelen in deze film.

Joyce Brekelmans

Os Famosos e os Duendes da Morte

Bioscoopzaal 1, is gevuld met studenten van de cursus Inleiding Latijns-Amerika. Antro-pologe Fabiola Jara Gomez van de Universiteit Utrecht legt vandaag uit hoe de armere Latijns-Amerikanen cultuuruitingen overnemen van de elite en die op hun eigen manier gebruiken.

Een goed voorbeeld daarvan zijn ‘sonideros’: Mexicaanse dansfeesten in zowel Mexico als de VS, waar dj’s typisch Mexicaanse muziek draai-en. De bezoekers van de sonideros in de VS zijn vaak illegale Mexicaanse arbeiders, die een ster-

kere band hebben met familie in Mexico dan met de Verenigde Staten waar ze slechts tijdelijk zijn.

Een sonidero verloopt volgens een vast pa-troon. Mannen en vrouwen dansen in paren figuren die aan merengue en salsa doen den-ken. Als de muziek begint ,schrijven de bezoe-kers boodschappen op grote vellen papier. Deze berichten worden hardop voorgelezen door de dj. Elke dj heeft zijn eigen jingle, en een aan-tal zijn zowel in Mexico als in de VS erg po-pulair. Vervolgens worden filmpjes van deze feesten naar familie aan de andere kant van de

DJ’s en vrouwenworstelen als culturele wapens van de armengrens gestuurd om ze op de hoogte te houden.

Cultuuruitingen van het volk worden door-gaans niet als volwaardige kunst gezien. Ook het volk zelf ziet cultuur van de elite als mooier en beter. Ze streven ernaar om deze cultuur over te nemen. Zo wordt populaire cultuur een soort imperfecte kopie van de cultuur van de elite. Het volk reproduceert cultuur van de elite, maar past het aan aan hun eigen dagelijks leven.

De sonidero is een volkse cultuuruiting, een creatief antwoord op de globalisering, migratie en armoede. Volkscultuur wordt zo een wapen van arme mensen, een vorm van verzet. Dat blijkt vooral uit de aanwezig-heid van de vele illegalen op de feesten, die op deze manier de politie uitdagen. Ook de dj’s hebben een heldenstatus omdat ze illegaal heen en weer reizen tussen de VS en Mexico.

Er zijn veel meer voorbeelden van volkse cultuurvormen die de bestaande machtsverhou-dingen aan de kaak stellen. Net als in de soni-deros gebruiken de vrouwelijke strijders in de documentaire Cholita libre het worstelen om de bestaande genderverhoudingen in Bolivia aan de kaak te stellen. Hun status als vrouw veran-dert door het worstelen. Zoals de studenten in de zaal zien, gaan deze vrouwen zowel letterlijk als figuurlijk de strijd aan met hun mannen

Olga Ketellapper.

Foto Michel BoulogneStudenten Universiteit Utrecht


Fairtrade sangria, een openluchtbio-scoop op zonne-energie, de bezoeker kan er niet omheen: duurzaamheid staat hoog in het vaandel tijdens het LAFF. Met het milieu in het achterhoofd zet het LAFF zich in om duurzaam te ondernemen.

Sinds 2008 wordt alle CO2-uitstoot van het LAFF gecompenseerd met duurzame ontwikke-lingsprojecten in Latijns-Amerika. Artistiek lei-der en directeur Jessica de Jaeger: ‘Ik begon me schuldig te voelen, omdat onze medewerkers ge-regeld naar Latijns-Amerika vliegen voor contac-ten met filmmakers. Ook tijdens het festival zijn er filmmakers te gast en wordt er dus veel gevlo-gen. Daarom hebben we alle CO2-uitstoot laten berekenen om het vervolgens te compenseren.’

Maar het LAFF gaat verder dan alleen de compensatie van CO2-uitstoot. De organisatie is volop de mogelijkheden van maatschappelijk verantwoord ondernemen aan het verkennen. ‘Alleen compenseren vond ik te makkelijk, duur-zaamheid is namelijk veel meer dan dat. Het begint met de inkoop van groene stroom en het verminderen van je energieverbruik’, zegt de Jae-ger. Zo werkt de organisatie milieubewust door bijvoorbeeld dubbelzijdig te printen, levensmid-delen bij de Groene Winkel te kopen en zoveel mogelijk met het openbaar vervoer te reizen.

Tijdens het festival zelf dragen de vrijwilli-gers een T-shirt van biologisch katoen en is het drukwerk milieuvriendelijk. Daarnaast worden de openluchtfilms vertoond door een mobiele bioscoop op zonne-energie. De zonnepanelen op het dak van de Solar Cinema voorzien in de stroom die nodig is om de films te vertonen. ‘Wij willen tijdens het LAFF duurzaamheid als onder-werp terug laten komen. Op deze manier hopen wij mensen bewust te maken van het nut en de noodzaak van duurzame energie’, aldus Jessica.

Anita Boon

Op woensdag is er om 14:00 uur in de cocktailbar van het Louis Hartlooper Complex een bijeenkomst over duurzaamheid. Met een werkgroep van andere festivals in de stad Utrecht, wordt er gepraat over duurzaam ondernemen. Naast diverse optredens van gastsprekers, presenteren een paar studenten de resultaten van hun onderzoek naar duurzaamheid op het Nederlands Filmfestival.

LAFF heeft duurzaam-heid hoog in het vaandel

Voor even was het podium op het Ledig Erf niet bevolkt door muzikanten of dansers. Ze maakten plaats voor statafels met wijnglazen, koffie, chocolaatjes en allerlei tropische vruch-ten. Een groepje Utrechtse horecaondernemers kwam maandagmiddag langs om Fairtrade-wijn proeven. De organisatie Utrecht Fairtrade nodigde de horeca uit om de ondernemers te betrekken bij het doel van Utrecht een Fair-trade-stad te maken. En waar kan dat nu beter dan op het Ledig Erf, dat voor de gelegenheid van het LAFF is omgedoopt tot Fairtrade Plein?

Wethouder Frits Lintmeijer legt uit waarom hij de Utrechtse horeca zo graag Fair-trade-vriendelijker zou zien: ‘Ik geloof heel erg in toegankelijkheid en gemak. Fairtrade-pro-ducten moeten voor de mensen zo makkelijk mogelijk verkrijgbaar zijn.’ Dat het voor hore-

caondernemers zelf al heel gemakkelijk is om zich als Fairtrade te kwalificeren, benadrukt werkgroepvrijwilligster Jeannette van Mullem. ‘Het gebruik van twee Fairtrade-producten is al voldoende. Veel ondernemers schenken al Fair-trade-koffie, dan hoeven ze dus nog maar één ander product te gebruiken, zoals olie of rijst.’

Arjen van Beusekom van restau-rant Roos Eten & Drinken denkt nog verder:

‘Mijn streven is om een heel Fairtrade-menu samen te stellen, of op zijn minst een volledig gerecht. Helaas is dit kostentechnisch toch nog vrij lastig.’ Van Beusekom reageert dan ook blij verrast als de aanwezige groothande-laar hem attendeert op de Fairtrade-chocola in hun assortiment. ‘Zo komt dat Fairtrade-chocoladetaartje alweer een stapje dichterbij.’

Mireille Lohmann

Van Fairtrade Plein naar Fairtrade Stad?

www.1000wereldoudersgezocht.nl

wordwereldouder

Speelfilms

1. El Secreto de sus Ojos 2. Contracorriente 3. El Último Verano de la Boyita

Publieksprijstussenstandmaandag10meiDocumentaires

1. Pecados de mi Padre 2. El Ambulante 3. Cholita Libre

Foto Michel Boulogne


Latijns Amerika inspireert!

Neem nú een abonnement!

www.lachispa.eu

030- 2321112

Het Louis Hartlooper Complex biedt tij-dens het LAFF ook onderdak? aan een ander soort kunst dan film. Aan de wand hangt het werk van drie Latijns-Amerikaanse kunstenaars en een Nederlandse fotogra-fe. Alle vier gebruiken de identiteit van de Latijns-Amerikanen als thema in hun werk.

Angela Berrocal Alania (28) is geboren in Peru, maar woont sinds haar twaalfde in Ne-derland. Worstelend met de ervaring van een ander land, andere taal, andere cultuur en an-dere mensen, begon zij te schilderen. Op deze manier kon zij haar gevoelens en gedachten uiten. Haar werk is de vertaling van haar bele-ving. Ze geven uiting aan haar zoektocht naar haar identiteit. Hoewel het werk persoonlijk is, staat het symbool voor de identiteitscri-sis waar veel jonge immigranten mee zitten.

Aimée Zito Lema (27) komt oorspronke-lijk uit Amsterdam, maar groeide op in Bu-enos Aires, Argentinië. Ze keert terug naar Europa om te studeren aan de Rietveld acade-mie en Wimbeldon College (London). Haar beeldend werk blijft niet onopgemerkt en er volgen verschillende exposities in musea en galeries in zowel Nederland als Argentinië.

Marloes Verhoeven, fotograaf en vrijwil-liger voor Stichting Caramundo, ging vorig jaar naar El Salvador. Zij kwam in contact met een kliniek die tatoeages verwijdert van jonge bendeleden die uit de bende willen stappen. Tatoeages verwijzen naar hun lidmaatschap en loyaliteit met de eigen bende, maar dienen tevens als punt van herkenning voor leden van rivale bendes en de lokale politie. Veel jon-geren willen de bende ontvluchten, maar dit staat gelijk aan verraad en betekent de dood. Slechts enkelen hebben de moed om dit te doen.

Pepe Viteri is geboren in Riobamba, Ecua-dor. Zijn inspiratie haalt hij uit de vele religi-euze, mestieze volksfeesten die zijn land en heel Zuid-Amerika identiteit geven. Ze zijn een veelkleurige mystieke mengeling van Spaans-Katholieke en Indiaanse elementen. De feesten worden gebruikt als uiting van het behoud van Indiaanse cultuur en rebel-lie tegen de Spaanse overheersing. Vermom-mingen zoals clowns, duivels en vacas locas (gekke koeien) worden gebruikt om de Spaanse cultuur te imiteren en belachelijk te maken.

Kristel de Krijger

Naast filmkunst, ook kunst aan de wand

Vrijwilligerscolumn

Joost Keuskamp‘Of ik misschien zou willen helpen met het

maken van de dagkrant van het LAFF’, vroeg Olga Ketellapper me vorig jaar. Zij zou samen met Kristel de Krijger de hoofd- en eindre-dactie gaan doen van LA Cine. ‘Het begint volgende week en er moet nog een ontwerp voor de dagkrant worden gemaakt.’ Over deze vraag moest ik even nadenken. Ik wilde al ja-ren graag vrijwilliger worden bij het LAFF, maar over vormgeven en opmaken van kranten had ik nog nooit nagedacht, laat staan gedaan.

Spijt heb ik niet gehad. Het maken van de krant bleek heel leuk te zijn. Je bereidt samen met de hoofdredactie de structuur van de krant voor, houdt de ruimte in de gaten en voegt uiteindelijk het werk van de fotografen en redactie samen. Dat uiteindelijk samenvoegen kan soms heel lang duren: meestal ben ik degene die als laatste weggaat, op z’n vroegst rond een uurtje of vier. De krant moet namelijk om acht uur bij de druk-ker liggen en dus in een nacht gemaakt worden.

De beloning komt ‘s ochtends, wanneer je aankomt op het LAFF en bioscoopbe-zoekers achterover geleund aan hun tafeltje in het caf ’egedeelte zitten, een kopje koffie op tafel en een krantje erbij: onze dagkrant!

We wisten vorig jaar elke dag weer een mooie dagkrant te maken en de samenwerking met Olga en Kristel was erg leuk. Het ging zo goed dat we dit jaar besloten om wederom als team de LA Cine maken, samen met de redacteuren en foto-grafen. Dit jaar merken we dat dingen soepeler lopen dan het jaar ervoor en ik denk zelfs dat we de laatste ronde (01.00) in de cocktailbar halen.

Joost Keuskamp

Expositiefoto Marloes Verhoeven

De Bezoeker Noticias

Programma woensdag 12 mei

ColofonHoofd- & eindredactie: Kristel de Krijger, Olga KetellapperRedactie: Adinda Veltrop, Anita Boon, Anneke Polak, Damaris Hoeflaken, Joyce Brekelmans, Mireille LohmannVormgeving: Joost Keuskamp

Fotografie: Eduardo Ceballero, Gonzalo Enriquez, Luisa van de Koppel, Michel Boulogne, Sylvia JansenAdvertenties: Davinia CroesDagprogamma: Bob DerksenLAFF: Eva Laurillard, Jessica de JaegerProgrammering: Stien Meesters, Jessica de Jaeger

Publiciteit: Herrie / Mirjam WiekenkampDrukker: Graphotech Copy Center Utrecht - www.graphotech.nl

Met medewerking van Latijns-Amerikaans platform Noticias - www.noticias.nl

Ivan Mercalina (36) uit Den Haagbezocht Siete Instantes van Diana Cardozo

‘Mijn eerste reactie? Heel erg aangrijpend. Het is een documentaire waarin verschillende voormalige guerrillastrijdsters aan het woord worden gelaten. Strijdsters ja, want de mees-ten zijn vrouw. Het bijzondere is dat alles echt vanuit hun perspectief wordt belicht. De docu-mentairemaakster lijkt helemaal neutraal. Je kan zien dat zij haar best heeft gedaan om de personen als mens te laten zien, ondanks dat ze best wat op hun kerfstok hebben. Vóór het zien van deze documentaire wist ik nog bijna niets over deze guerrillageschiedenis, dus ik vind het interessant om daar iets over te leren. Toch heb ik nu geen ander beeld gekregen van bijvoorbeeld de FARC. Misschien moet daar ook maar een film over worden gemaakt?!’

Mireille Lohmann

Heb je nog niet genoeg LAFF gezien? Net als in voorgaande jaren volgt No-ticias het LAFF op de voet met versla-gen, achtergronden, video’s, recensies en interviews. Surf naar www.noticias.nl/laff2010. Vanaf vandaag staat hier de LAFF special online, met onder andere:

• Een artikel op basis van het LAFFde-bat (8 mei) met antropologen over de schokkende documentaire Secrets of the Tribe. Het ‘misbruik’ van de Yanomami Indianen door antropologen is het on-derwerp van de discussie!

• Een verhaal (met trailer) over Os Famo-sos e os Duendes da Morte (The Famous and the Dead), de LAFF openingsfilm van de Braziliaanse regisseur en gast op het LAFF: Esmir Filho

zaal 1

zaal 2

zaal 3

zaal 4

Ledig Erf

cocktailbar

12.00 13.00 14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00Era uma Vez La Cantante de Tango Contracorriente Q&A16.30 - 18.30 18.45 - 20.30 20.45 - 22.25

Los Condenados El Vuelco del Cangrejo Alamar & Entre Nubes17.30 - 19.15 19.30 - 21.05 21.30 - 22.5080'

Corumbiara FilmExtra - Eyes Wide Open17.15 - 19.15 19.30 - 22.30

Andres no quiere dormir Dreaming Nicaragua Q&A Pecados de mi Padre18.00 - 19.50 20.00 - 21.30 22.15 - 23.45

Daily Cocktail Talk of the Day Salon de Tango17.00 - 18.00 18.00 - 19.00 19.30 - 23.00

dj22:00 - laat

Programma dinsdag 11 mei

zaal 1

zaal 2

zaal 3

zaal 4

Ledig Erf

cocktailbar

12.00 13.00 14.00 15.00 16.00 17.00 18.00 19.00 20.00 21.00 22.00 23.00 00.00FilmExtra Norteado Dawson, isla 10 Solo quiero Caminar17.00 - 19.00 19.15 - 21.15 21.30 - 23.40

Los Santos Sucios El Ultimo Verano de la Boyita La Nana17.45 - 19.15 19.30 - 21.00 21.15 - 22.50

Lowiekes Film Fiesta Holding on to Jah FilmExtra - Corumbiara Plan BBrieven uit Nicaragua 17.30 - 19.10 19.30 - 22.15 22.30 - 00.1513.30 - 14.50

Eyes Wide Open 16 memorias & Roma Cholita Libre & Um lugar ao Sol &16.30 - 18.20 18.45 - 20.05 En Torno al Reloj Quarto de Espero

20.30 - 22.00 22.15 - 23.40Daily Cocktail Talk of the Day Musica en Viva17.00 - 18.00 18.00 - 19.00 Jacaranda

dj Carlos Trevez22:00 - laat


Filmploeg

Dit jaar is er dagelijks ook een LAFF camera-ploeg op pad. De interviews en reportages die hieruit voortkomen kan je vinden op Laff.nl.

Nieuw op de website is:

• ‘Qué piensas tú?’ In deze dagelijkse filmrubriek staat er dagelijks een ander thema centraal. Vandaag was de vraag: Geef jij geld aan straatkinderen? Kijk op de website om te zien wat het ant-woord is van onze LAFF bezoekers.

• Een reportage over de Fairtrade lunch van maandagmiddag op het Fairtrade plein.

• Sfeerreportage waarin een tangopaar vast een voorproefje geeft op de Tango-avond van dinsdagavond!

1105krant

Documents

Transcript of 1105krant