016 ACV1QU 20140411 ADN02 00 · 2014. 9. 27. · ten bouwen, sommige op poten. ,,Ik kreeg er veel...

1
Als ik Ans Bakker thuis bel voor een afspraak, krijg ik haar man Jan aan de lijn. Of Ans thuis is? Jan lacht. Natuurlijk niet. Ans is aan het werk op haar atelier. Ans is altijd aan het werk op haar atelier. ,,Ik moet wat doen.’’ Haar ouders in haar ge- boortedorp Zwartsluis, tussen Zwolle en Meppel, zaten met Ans in hun maag. Wat moet je met een creatief kind als je zelf een winkel met mu- ziek en elektriciteit hebt, met langspeelplaten, maar ook wasmachines en verlichting, televisies? ,,Alle kinderen van mid- denstanders gingen naar de detailhandelsschool om later de zaak over te nemen.’’ Ans koos voor een opleiding etaleur en standbouwen. ,,Ik was blij dat ik klaar was, ik ben een praktijk- mens.’’ Bij Peek & Cloppenburg kon ze direct aan het werk. ,,Ik was al ge- waarschuwd dat als je ging sollicite- ren, je een baan had, voordat je het wist.’’ Ze leerde omgaan met textiel, maar hield het na twee jaar voor ge- zien. ,,Ik kon niet doen wat ik wilde, er werd gezegd wat ik moest doen.’’ Haar droom was de etalage van De Bijenkorf in te richten. Amster- dam lukte niet, wel kreeg ze een baan bij De Bijenkorf in Arnhem. Na vier jaar was ze ook daar klaar mee. ,,Als je jong bent, ontwikkel je je snel. Ik had behoefte aan een gro- tere etalage.’’ Ze ging naar de kunst- academie in Utrecht en studeerde theatervormgeving. ,,Ik had een leraar die veel deed met de Griekse mythen. Die vond ik fantastisch. Later kwam ik in de knoop met een nieuwe vakdocent. Die wilde dat ik weer ging schetsen, dat voelde als opnieuw beginnen. Ik wilde de praktijk weer in.’’ Ze leefde van kleine opdrachten in het etaleren. De Griekse my- then lieten haar niet los. Ze las over een Grieks drama en de Trojaanse oorlog. ,,De vrou- wen hadden geen stemrecht en waren het zat dat hun mannen steeds weer weg waren om oorlog te voeren. Ze besloten om lange tijd geen seks te hebben met hun man. Ze beschermden hun nest en lieten op die manier toch hun stem gelden.’’ Nesten Dat nest beschermen bleef haar bij. Ze ging nes- ten bouwen, sommige op poten. ,,Ik kreeg er veel publiciteit mee. Ik woonde in Dieren aan de voet van de Postbank, vlak bij wat ze de onzalige bosjes noemden. Daar vond ik veel afvalhout. En ik gebruikte snoeihout van buren. Ik had een ongelooflijke drang om nesten te bou- wen.’’ De nesten werden ge- bruikt als decorstukken in interieurs bij grote evenementen. ,,Ach- teraf kon ik die nest- drang wel verklaren. Ik wilde een partner, een kind, een huisje, ik wilde samen zijn.’’ Van een kraakpand in Dieren verhuisde ze naar Zaandam en later Groenekan. Daar kwam ze Jan tegen. Die vond een gekraakt rusthuis in Groenekan niks en wilde dat Ans bij hem in Zeeland kwam wonen. ,,Dat zag ik niet zitten tussen die Zeeuwse boer- tjes, zo ver weg van de Randstad.’’ Ze trouwden, verhuisden naar Zeist en belandden uiteindelijk in de Amersfoortse wijk Nieuwland. Maar: ,,Ons droomhuis heb- ben we nog niet gevonden.’’ In 2003 werd Lieve geboren. ,,De nest- drang, het verhaal van partner en kind, dat is zo’n mooi proces. Mooi verwe- ven met mijn nesten. Het voelt als overgeven aan in- tuïtief gedrag.’’ Lieve werd gewiegd in een groot nest van beuken- hout. Twee jaar hield Ans zich bezig met haar Lieve. ,,Zij is het mooi- ste wat ik ooit heb ge- maakt. Twee jaar lang heb ik geen andere dingen gemaakt.’’ Totdat ze op tv bij het Klokhuis Yvon Trossèl zag, glasblaaster. ,,Dat wilde ik ook! Ik heb haar gemaild en bestookt met vragen. Ze reageerde niet. Dat maakte de drang om te begin- nen alleen maar gro- ter.’’ Onder aan de nesten van hout hin- gen kristallen, die ze kocht bij een groot- handel. Ze kwa- men uit Tsje- chië. ,,Ik wilde die kristallen zelf vorm- geven.’’ Ze zocht contact met een glasblazer in Leerdam, volgde workshops bij Tet- terode in Amsterdam en dacht: ,,Shit, dit is echt een ambacht!’’ De glaskoorts nam bezit van haar. En ze ging in gevecht met het glas. ,,Ik ging aan allerlei vormen trek- ken, wat helemaal niet kon. Ik zette mijn tanden in het materiaal, leerde hoe dat zich vormt. Pas na jaren leerde ik dat het ma- teriaal zich vormt naar mij, niet andersom.’’ ,,Het glas wordt heel heet en je moet snel werken. Het staat symbool voor hoe ik zelf in het leven sta. Ik hou van snel werken. Van tevo- ren moet ik het ob- ject al vormgeven in mijn hoofd. Vruchtbaarheid was lange tijd mijn thema. Vruchtbaarheid van de aarde, maar ook die van mijzelf.’’ Elk kunstwerk in haar galerie heeft zijn eigen verhaal. Naast ob- jecten, waarin veel vrouwenborsten zijn verwerkt, vallen de kruizen op. ,,De objecten zijn een deel van me- zelf. Hoe ze worden gemaakt, is niet interessant. Daar gaat mijn werk niet over. Het gaat erom wat het met mensen doet. Wat gebeurt er met ze?’’ Ze is 50 en stu- deert aan het Insti- tuut Kunst en Am- bachten in Meche- len. Een plek in de Nieuwe Stad (de oude Prodentfabriek) was te duur voor haar. Aan de Neonweg is de ruimte, waar ze haar nieuwe galerie en studio heeft, voor haar betaalbaar. ,,Het liefste zou ik hier een grote Nieuwe Schat creëren. Een plek waar kunstenaars zich kunnen pre- senteren. Een Nieuwe Schat waar ie- dereen komt en die voor ieder- een is.’’ En dan het liefste met een grote werkplaats met afval- hout en glas. ,,Ik was bij de ROVA en vroeg of ik wat afvalglas mocht meenemen. Dat mocht niet! Ik zou er graag een depot van maken voor de Nieuwe Schat. En dan samen met men- sen mooie dingen maken van de afval- producten.’’ www.ansbakker.nl Amersfoort vrijdag 11 april 2014 AC 16 WILLEM Verslaggever Willem Meuleman is in Amersfoort en de regio op zoek naar bijzondere verhalen. Reageren of tips: [email protected] Expo voor Lieve en Willem! AMERSFOORT | Dinsdag stond het fotografenpaar Lieve en Willem op deze pagina. Zij spraken de wens uit ooit samen in Amers- foort te exposeren. Nauwelijks een uur na het uitkomen van de krant ging die wens al in vervul- ling. Hans van Helden twitterde: ‘Kijk, dat is nog eens een leuke start van de dag: Willem Wernsen en Lieve De Bleeckere in een in- terview met WILLEM in AD AC: Samen in Amersfoort exposeren, dat zouden we willen. Dat gaan we toch gewoon regelen in de Aegtenkapel? Van harte welkom om periode af te spreken. Zo werkt 033fotostad. Iedereen eens?’ Willem reageert enthousiast van- uit België, waar Lieve in Ouden- aarde woont en hij in Antwerpen exposeert. ,,Ik kreeg direct ook een reactie van de oud-wethou- ders Rob Muilekom en Mirjam Barendregt.’’ Later op de dag be- richt hij: ,,We zitten nu te eten en hebben een flesje besteld op het succes van deze dag en wat het ons verder brengt.’’ Lieve en Willem. FOTO FRANS KANTERS AMERSFOORT | In haar nieuwe galerie Ans Bakker Glass staan haar verrassende glasobjecten in een ruimte van serene rust. Ze was etaleur, ging nesten bouwen, kreeg een dochter en koos voor glas. Ze maakte tal- loze kunstwerken met het thema vruchtbaarheid en kruizen. ,,Maar,’’ zegt ze. ,,Mijn dochter Lieve is het mooiste wat ik ooit heb gemaakt.’’ Ans Bakker met een stukje taart, dat bij de opening van haar nieuwe galerie werd aangesneden. In de tekst enkele van haar glaskunstwerken, het kind op de kleine foto is dochter Lieve. FOTO’S MARIEKE HENRY ‘Shit, dit is echt een ambacht Amersfoortse kunstenaar opent nieuwe galerie met glaskunst

Transcript of 016 ACV1QU 20140411 ADN02 00 · 2014. 9. 27. · ten bouwen, sommige op poten. ,,Ik kreeg er veel...

Page 1: 016 ACV1QU 20140411 ADN02 00 · 2014. 9. 27. · ten bouwen, sommige op poten. ,,Ik kreeg er veel publiciteit mee. Ik woonde in Dieren aan de voetvan de Postbank, vlak bijwat ze de

Als ik Ans Bakker thuis bel voor eenafspraak, krijg ik haar man Jan aande lijn. Of Ans thuis is? Jan lacht.Natuurlijk niet. Ans is aan het werkop haar atelier. Ans is altijd aanhet werk op haar atelier. ,,Ikmoet wat doen.’’Haar ouders in haar ge-

boortedorp Zwartsluis,tussen Zwolle en Meppel,zaten met Ans in hunmaag. Wat moet je meteen creatief kind als jezelf een winkel met mu-ziek en elektriciteit hebt,met langspeelplaten,maar ook wasmachinesen verlichting, televisies?,,Alle kinderen van mid-denstanders gingen naarde detailhandelsschool omlater de zaak over tenemen.’’Ans koos voor een

opleiding etaleur enstandbouwen. ,,Ikwas blij dat ik klaarwas, ik ben een praktijk-mens.’’ Bij Peek & Cloppenburg konze direct aan het werk. ,,Ik was al ge-waarschuwd dat als je ging sollicite-ren, je een baan had, voordat je hetwist.’’ Ze leerde omgaan met textiel,maar hield het na twee jaar voor ge-zien. ,,Ik kon niet doen wat ik wilde,er werd gezegd wat ik moest doen.’’Haar droom was de etalage van

De Bijenkorf in te richten. Amster-dam lukte niet, wel kreeg ze eenbaan bij De Bijenkorf in Arnhem.Na vier jaar was ze ook daar klaarmee. ,,Als je jong bent, ontwikkel jeje snel. Ik had behoefte aan een gro-tere etalage.’’ Ze ging naar de kunst-academie in Utrecht en studeerdetheatervormgeving.,,Ik had een leraar die veel deed

met de Griekse mythen. Die vond ikfantastisch. Later kwam ik in deknoop met een nieuwe vakdocent.

Die wilde dat ik weer ging schetsen,dat voelde als opnieuw beginnen. Ikwilde de praktijk weer in.’’Ze leefde van kleine opdrachtenin het etaleren. De Griekse my-then lieten haar niet los. Ze lasover een Grieks drama en deTrojaanse oorlog. ,,De vrou-wen hadden geen stemrechten waren het zat dat hunmannen steeds weer wegwaren om oorlog te voeren.Ze besloten om lange tijdgeen seks te hebben methunman. Ze beschermdenhun nest en lieten op diemanier toch hun stemgelden.’’

NestenDat nest beschermenbleef haar bij. Ze ging nes-ten bouwen, sommigeop poten. ,,Ik kreeg erveel publiciteit mee. Ikwoonde in Dieren aan

de voet van de Postbank,vlak bij wat ze de onzalige

bosjes noemden. Daar vond ik veelafvalhout. En ik gebruiktesnoeihout van buren. Ikhad een ongelooflijkedrang om nesten te bou-wen.’’De nesten werden ge-

bruikt als decorstukkenin interieurs bij groteevenementen. ,,Ach-teraf kon ik die nest-drang wel verklaren. Ikwilde een partner, eenkind, een huisje, ik wildesamen zijn.’’Van een kraakpand in

Dieren verhuisde zenaar Zaandam en laterGroenekan. Daar kwamze Jan tegen. Die vond eengekraakt rusthuis in Groenekanniks en wilde dat Ans bij hem in

Zeeland kwam wonen. ,,Dat zag ikniet zitten tussen die Zeeuwse boer-tjes, zo ver weg van de Randstad.’’Ze trouwden, verhuisden naar

Zeist en belandden uiteindelijk inde Amersfoortse wijk Nieuwland.

Maar: ,,Ons droomhuis heb-ben we nog niet gevonden.’’

In 2003 werd Lievegeboren. ,,De nest-drang, het verhaal van

partner en kind, dat is zo’nmooi proces. Mooi verwe-ven met mijn nesten. Hetvoelt als overgeven aan in-tuïtief gedrag.’’ Lievewerd gewiegd in een

groot nest van beuken-hout.

Twee jaar hield Anszich bezig met haarLieve. ,,Zij is het mooi-

ste wat ik ooit heb ge-maakt. Twee jaar lang heb ik geenandere dingen gemaakt.’’ Totdat ze

op tv bij het Klokhuis Yvon Trossèlzag, glasblaaster. ,,Dat wilde ik ook!Ik heb haar gemaild en bestooktmet vragen. Ze reageerde niet. Datmaakte de drang om te begin-nen alleen maar gro-ter.’’Onder aan de

nesten van hout hin-gen kristallen, die zekocht bij een groot-handel. Ze kwa-men uit Tsje-chië. ,,Ikwilde diekristallenzelf vorm-geven.’’ Ze zochtcontact met eenglasblazer inLeerdam, volgdeworkshops bij Tet-terode in Amsterdam en dacht:,,Shit, dit is echt een ambacht!’’De glaskoorts nam bezit van haar.

En ze ging in gevecht met het glas.,,Ik ging aan allerlei vormen trek-ken, wat helemaal niet kon. Ik zettemijn tanden in het materiaal,leerde hoe dat zich vormt. Pasna jaren leerde ik dat het ma-teriaal zich vormt naar mij,niet andersom.’’,,Het glas wordt heel

heet en je moet snelwerken. Het staatsymbool voor hoe ikzelf in het leven sta.Ik hou van snelwerken. Van tevo-ren moet ik het ob-ject al vormgevenin mijn hoofd.Vruchtbaarheid waslange tijd mijn thema.Vruchtbaarheid van de

aarde, maar ook die van mijzelf.’’Elk kunstwerk in haar galerie

heeft zijn eigen verhaal. Naast ob-jecten, waarin veel vrouwenborstenzijn verwerkt, vallen de kruizen op.,,De objecten zijn een deel van me-zelf. Hoe ze worden gemaakt, is niet

interessant. Daar gaatmijn werk niet over.Het gaat erom wathet met mensendoet. Wat gebeurter met ze?’’Ze is 50 en stu-

deert aan het Insti-tuut Kunst en Am-bachten in Meche-len. Een plek in de

Nieuwe Stad (de oudeProdentfabriek) was te

duur voor haar. Aan deNeonweg is de ruimte, waar ze

haar nieuwe galerie en studio heeft,voor haar betaalbaar.

,,Het liefste zou ik hier een groteNieuwe Schat creëren. Een plekwaar kunstenaars zich kunnen pre-senteren. Een Nieuwe Schat waar ie-

dereen komt en die voor ieder-een is.’’En dan het liefste met eengrote werkplaats met afval-hout en glas. ,,Ik was bij

de ROVA en vroeg of ikwat afvalglas mochtmeenemen. Datmocht niet! Ik zouer graag een depotvan maken voor deNieuwe Schat. En

dan samenmet men-sen mooie dingenmaken van de afval-

producten.’’

www.ansbakker.nl

Amersfoort vrijdag 11 april 2014

AC

16

WILLEM Verslaggever Willem Meulemanis in Amersfoort en de regio opzoek naar bijzondere verhalen.

Reageren of tips: [email protected]

ExpovoorLieveenWillem!AMERSFOORT | Dinsdag stond hetfotografenpaar Lieve en Willemop deze pagina. Zij spraken dewens uit ooit samen in Amers-foort te exposeren. Nauwelijkseen uur na het uitkomen van dekrant ging die wens al in vervul-ling. Hans van Helden twitterde:‘Kijk, dat is nog eens een leukestart van de dag: Willem Wernsenen Lieve De Bleeckere in een in-terview met WILLEM in AD AC:Samen in Amersfoort exposeren,dat zouden we willen. Dat gaanwe toch gewoon regelen in de

Aegtenkapel? Van harte welkomom periode af te spreken. Zowerkt 033fotostad. Iedereeneens?’Willem reageert enthousiast van-uit België, waar Lieve in Ouden-aarde woont en hij in Antwerpenexposeert. ,,Ik kreeg direct ookeen reactie van de oud-wethou-ders Rob Muilekom en MirjamBarendregt.’’ Later op de dag be-richt hij: ,,We zitten nu te eten enhebben een flesje besteld op hetsucces van deze dag en wat hetons verder brengt.’’! Lieve en Willem. FOTO FRANS KANTERS

AMERSFOORT | In haar nieuwe galerie Ans Bakker Glassstaan haar verrassende glasobjecten in een ruimtevan serene rust. Ze was etaleur, ging nesten bouwen,kreeg een dochter en koos voor glas. Ze maakte tal-loze kunstwerken met het thema vruchtbaarheid enkruizen. ,,Maar,’’ zegt ze. ,,Mijn dochter Lieve is hetmooiste wat ik ooit heb gemaakt.’’

! Ans Bakker met een stukje taart, dat bij de opening van haar nieuwe galerie werd aangesneden. In detekst enkele van haar glaskunstwerken, het kind op de kleine foto is dochter Lieve. FOTO’S MARIEKE HENRY

‘Shit,ditisechteenambacht’Amersfoortse kunstenaar opent nieuwe galerie met glaskunst