De sector bestuursrecht van de RechtbankMaastricht wees op 15 april 2008, onder num-mer AWB 07/1210 AWBZ, vonnis is een geschiltussen eiseres en het zorgkantoor. De vraag wasaan de orde of eiseres terecht een eigen bijdragewas opgelegd voor de haar geboden zorg in hetverpleeghuis.

De rechtbank achtte het niet ondenkbaar dateiseres op grond van haar zorgverzekering ver-zekerd was voor de betreffende zorg/revalidatie.Het mocht niet aan eiseres worden toegerekendindien in de door het AZM ingediende aanvraagniet alle informatie was vermeld die relevant wasvoor het al dan niet opleggen van een eigen bij-

drage, bijvoorbeeld of er sprake was van eenrevalidatiebehandeling, een overbruggings-periode, een assessmentperiode en/of eenwachtlijstprobleem. Mogelijk was er sprake vaneen overbruggingsperiode. Verweerder had denodige kennis en ervaring in huis om bij debehandelende sector te informeren met welkoogmerk eiseres nu eigenlijk in het verpleeghuiswas opgenomen. Verweerder had in strijdgehandeld met artikel 3:2 Awb als gevolg waar-van het bestreden besluit onvoldoende wasgemotiveerd. Het beroep werd gegrond ver-klaard (zie ook RZA 2008/89). Bron: RZA 2008, 90<

1194 eigen bijdrage voor revalidatiebehandeling in verpleeghuis in aansluiting op ziekenhuisverblijf

De sector bestuursrecht van de RechtbankDordrecht wees op 30 november 2007, ondernummer AWB 07/192, vonnis in een geschil tus-sen eiseres en het indicatieorgaan voor zoverwas beslist om de aanvraag van eiseres voor eenvervolgindicatie voor haar zoon niet in behan-deling te nemen. Dit besluit werd aangemerktals een primair besluit.

Genoemde beslissing betrof een vervolgaan-vraag en zag op een andere periode dan de peri-ode waarop het indicatiebesluit van 9 juni 2006betrekking had. Derhalve was er geen sprakevan een reactie op het bezwaar van eiseres tegengenoemd indicatiebesluit, maar was er sprake

van een eerste besluit over een andere aanvraag.Eiseres had eerst bezwaar moeten maken voor-dat beroep op de bestuursrechter openstond.Voor zover het beroep op deze beslissing betrek-king had, werd het niet-ontvankelijk verklaard.De rechtbank zond de stukken als bezwaar-schrift door aan verweerder. Verweerder had nietduidelijk gemaakt in welke mate de zoon, geletop zijn behoefte en uit het oogpunt van doelma-tige zorgverlening, redelijkerwijs was aangewe-zen op zorg. Dit betekende dat het bestredenbesluit, voor zover daarbij het indicatiebesluitvan 9 juni 2006 was gehandhaafd, diende teworden vernietigd. Bron: RZA 2008, 91<

1195 vervolgaanvraag tijdens bezwaarfase; beslissing is primair besluit en geen reactie op het bezwaar;beroep is niet-ontvankelijk

stelsel

34 9-2008 > zorg & financiering

ZenF-0908-cyaan.qxd 15-10-2008 9:00 Pagina 34