Woordelijk verslag gemeente- en OCMW-raad · 2019. 8. 19. · 28 januari 2019 I Woordelijk verslag...

Woordelijk verslag gemeente- en OCMW-raad 28 januari 2019

Entiteit Bedrijfsvoering – Dienst Bestuursondersteuning

Contactpersoon [email protected]

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Goedenavond collega’s. Ik stel voor dat we deze

gemeenteraad aanvangen. Onze eerste gemeenteraad van het jaar, 28 januari 2019. Welkom

collega’s, alsook welkom aan het publiek, aan de mensen die toch wel gebruikmaken van de

livestream om deze raad te volgen. Ook van harte welkom. Bij dezen open ik de openbare zitting van

deze vergadering.

Zijn er verontschuldigingen? Ik heb geen verontschuldigingen ontvangen, neen. Goed.

Zoals u weet, collega’s, had ik graag even uw aandacht gehad, want er is toch wel een verandering.

Zoals u weet, zetelt u vandaag als gemeenteraadslid, maar ook als OCMW-raadslid. De vergadering

van het OCMW zal ook vandaag plaatsvinden. En het verloop van de beide zittingen zal als volgt

doorgaan.

Eerst worden de B-punten van de gemeenteraad opgeroepen. Vervolgens de A-punten van de

gemeenteraad en deze waarvoor zowel gemeenteraad als OCMW-raad bevoegd zijn. Voor de

gezamenlijke punten, wij hebben er twee vanavond, is het de bedoeling dat de debatten gevoerd

worden bij de aanvang van de OCMW-raad, waarbij het niet de bedoeling is dat de debatten

hernomen worden.

Vervolgens komen de B-punten en aansluitend de A-punten van de OCMW-raad aan bod, waarna de

vergadering van de OCMW-raad zal afgesloten worden. De vergadering eindigt met de

interpellaties, de voorstellen van raadsbesluit en tot slot het besloten deel van de gemeenteraad.

Als voorzitter van de gemeenteraad en OCMW-raad, zal ik erover waken dat de beslissingen over de

besluiten door het juiste politieke orgaan zullen worden genomen. Dit zal ook telkens heel duidelijk

teruggevonden worden in het besluit zelf en in de notulen.

Bij dezen dus de werking. Gaan de raadsleden akkoord, collega’s, met de indeling van de A-punten

en de B-punten? Mevrouw Van Bossuyt.

Mevrouw Anneleen Van Bossuyt, N-VA. Ja, ik zou graag jullie nog herinneren dat wij gevraagd

hebben om bij hoogdringendheid een ingediende interpellatie toe te voegen over het MSK.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Ja. De interpellaties ga ik onmiddellijk wel oproepen.

Goed. Dan ga ik nu even het woord geven aan de algemeen directeur.

28 januari 2019 I Woordelijk verslag gemeente- en OCMW-raad

Bedrijfsvoering – Dienst Bestuursondersteuning Stad en OCMW Gent 2

Mevrouw Hullebroeck, algemeen directeur. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Ik heb een aantal

mededelingen.

De gouverneur van Oost-Vlaanderen heeft op 20 december 2018 de jaarrekening over het dienstjaar

2017 van de politiezone Gent goedgekeurd, zoals vastgesteld in de gemeenteraad van 25 juni 2018.

Dit gebeurde in het kader van het federaal toezicht.

De gouverneur van Oost-Vlaanderen heeft ook op 20 december 2018 de eindrekening van de

politiezone Gent per 30 juni 2018 van de heer Daniel Verbeke goedgekeurd, zoals vastgesteld in de

gemeenteraad van 24 september 2018. Dit gebeurde eveneens in het kader van het federaal

toezicht.

En bij ministerieel besluit van 10 januari 2019, heeft de Vlaamse minister van Binnenlands Bestuur,

Inburgering, Wonen, Gelijke Kansen en Armoedebestrijding, mevrouw Liesbeth Homans, de statuten

van het Sociaal Verhuurkantoor Gent goedgekeurd. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mevrouw de algemeen directeur.

Dan gaan we over naar de hoogdringende punten. Er is een aantal punten bij hoogdringendheid aan

de agenda toegevoegd. We dienen ons eerst uit te spreken over de aanvaarding van de

hoogdringendheid. De punten worden dan later ten gronde behandeld.

Het eerste punt, collega’s, gaat over de bekrachtiging van het huishoudelijk reglement van de

deontologische commissie. Tijdens het fractievoorzittersoverleg van 23 januari 2019 werd dit punt

reeds aangekondigd. Ik veronderstel dan, collega’s, dat er ook geen bezwaar is om dit punt aan de

agenda toe te voegen? Neen? Dank u wel.

Het volgende hoogdringende punt betreft een wissel in de raad van bestuur van sogent. Gezien de

volgende vergadering al woensdag doorgaat, is het punt bij hoogdringendheid ingediend. Akkoord

ook om dit punt toe te voegen aan de agenda, collega’s? Dank u wel.

En er werd ook nog een derde punt ingediend, een interpellatie bij hoogdringendheid, door

mevrouw Karlijn Deene van de N-VA-fractie, over de klacht door de stad tegen de directeur van het

MSK. We zullen dit punt wel toevoegen, maar wat de hoogdringendheid van de interpellaties

betreft, collega’s, gaan wij het wel bekijken met de voorzitters in de komende vergadering, om te

kijken op welke manier we die kunnen vatten in het huishoudelijk reglement. Maar voor vanavond,

met jullie toestemming, kunnen we het punt wel toevoegen aan de agenda. Ja? Oké. Dank u wel.

Dan verder wil ik er de raadsleden ook nog op attent maken dat er een interpellatie van mevrouw

De Boever aan de agenda werd toegevoegd en dit betreft een omzetting van een schriftelijke vraag,

die begin vorige week werd ingediend. Is dat goed? Het is een mededeling. Oké, dank u wel.



B-punten

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dan ga ik nu over tot het oproepen van de B-punten van de

gemeenteraad en ik vermeld enkel de nummers van de besluiten.

Bevoegdheid van de stad, de B-punten. Politie, Directie Beheer, Financiën en Middelen, punt 1.

HRM, punt 2.

Staf, punt 3.

Departement Stedelijke Ontwikkeling, Dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen, punt 4 en 5.

Bedrijfsvoering Dienst Bestuursondersteuning, punt 6. Dit wordt van de agenda afgevoerd, omdat

het reglement nog niet klaar is, uiteraard.

Departement Stedelijke Ontwikkeling, Dienst Wegen, Bruggen en Waterlopen, punt 8.

Punt 9.

Punt 10.

Departement Cultuur, Sport en Vrije tijd, Cultuurdienst, punt 13.

Punt 14.

Departement Facility Management, Dienst Vastgoed, punt 15 en 16.

Departement Facility Management, Dienst Vastgoed, punt 20 en 21.

Dienst Themagebouwen, Onderhoud gebouwen, punt 22.

Dienst Aankoop en Logistiek, team stad, punt 23.

Punt 24

Dan hebben we punt 25. Het betreft een gewijzigde bijlage. De inventaris werd aan dit punt

toegevoegd. Die ontbrak nog.

We hebben ook punt 26, Departement Stedelijke Ontwikkeling, Dienst Werk.

Punt 27.

Departement financiën, punt 28.

Dit is het laatste punt van B.

Punt 49

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dan hebben we de Bevoegdheid Stad en OCMW, punt 49. Dat

is een gezamenlijk punt. Bespreking van het bestuursakkoord, kennisneming. Collega’s, de volgende

werkwijze zal worden gehanteerd. We gaan een geschrankte tussenkomst doen door de



fractievoorzitters, zoals afgesproken op het fractievoorzittersoverleg. En de volgorde is dus eerst de

N-VA-fractie, CD&V, Vlaams Belang, sp.a, PVDA, Groen en Open VLD.

Ik geef nu eerst het woord aan de burgemeester. Gaat uw gang, mijnheer de burgemeester.

De heer Mathias De Clercq, burgemeester. Voilà. Goed, het is, zoals u zei, mevrouw de voorzitter,

geachte collega’s, geachte aanwezigen en ook beste Gentenaars die mee volgen via onze livestream.

Collega’s, enkele weken geleden hebben jullie de eed afgelegd als gemeenteraadslid of als schepen.

Nogmaals hartelijke felicitaties hiervoor.

We hebben allen samen een grote verantwoordelijkheid van de Gentenaars gekregen om onze stad

mee te besturen. Een verantwoordelijkheid waar we terecht fier op mogen zijn. Een

verantwoordelijkheid gestoeld op engagement, op burgerzin, op liefde voor onze mooie stad. En ik

kijk ernaar uit om samen met jullie dit engagement ten volle te kunnen opnemen, hier in deze raad,

in deze zaal, die het hart vormt van onze lokale democratie.

We willen allemaal hetzelfde: een beter Gent. We zullen het niet altijd eens zijn over hoe we

daarvoor zullen zorgen, hoe we dat zullen doen. En dat is maar goed ook, want collega’s,

democratie leeft van discussie, democratie leeft van debat en democratie leeft van het botsen van

ideeën. Maar democratie, collega’s, leeft ook van het luisteren naar elkaar. Met respect voor andere

meningen. Laten we dus op een hoffelijke manier het oneens zijn. Maar we zullen het hopelijk vaak

ook eens zijn. Wat goed is, is goed. We zullen daar ook rekening mee houden.

Collega’s, niet alleen hier in deze mooie zaal zullen we onze stad vormgeven. We gaan onze stad

vooral vormgeven samen met alle Gentenaars. We gaan daar grote inspanningen voor leveren. We

gaan de boer op. We gaan openbare debatten organiseren, burgers betrekken en hen mee laten

beslissen met middenveldorganisaties, in dialoog gaan en samenwerken. En dit met een

gemeenschappelijke ambitie: allemaal samen, elk vanuit onze eigen visie, gaan we van Gent een nog

betere stad maken om in te wonen, te werken, te leven, dan het al is. We gaan versterken wat goed

is, benoemen en aanpakken wat beter kan, wat beter moet.

Want ja, laat ons eerlijk zijn, collega’s. Onze stad kent grote uitdagingen. Gent is in trek. Gent is

populair en Gent groeit. En deze groei van onze stad brengt een positieve dynamiek met zich mee,

maar ook, collega’s, grote uitdagingen. Uitdagingen op het vlak van wonen, arbeidsmarktbeleid,

duurzaamheid, klimaat, armoede en samenleven. Er gaan moedige keuzes nodig zijn om deze

uitdagingen daadkrachtig aan te pakken. Moedige keuzes die we in ons nieuwe bestuursakkoord

neergepend hebben. Moedige keuzes, collega’s, die we de komende jaren gaan uitvoeren.

Ons bestuursakkoord omvat veertien hoofdstukken, met als gemeenschappelijk doel ambitie en durf

voor Gent. Ambitieus, omdat we de lat hoog leggen. Gent heeft altijd een voortrekkersrol gespeeld.

Dat moeten we blijven doen, dat gaan we blijven doen. Gent is geen stad die terugplooit op zichzelf,

die het zekere voor het onzekere neemt, die gaat voor de status-quo. Nee, Gent onze stad, is een



stad die vooroploopt, die bakens verzet, die pioniert. Ambitie dus, maar ook durf. Durf om keuzes te

maken, platgetreden paden te verlaten, om uitdagingen te benoemen, aan te pakken en dat doen

we met dit bestuursakkoord, dat doen we met deze bestuursploeg.

Collega’s, in ons bestuursakkoord hebben we de uitdagingen voor onze stad vertaald in veertien

hoofdstukken. Veertien werven voor ons Gent. In het eerste hoofdstuk, Vooruit met Gent, wordt er

ingegaan op onze stedelijke organisatie. Voor dit stadsbestuur, collega’s, staat de Gentenaar

centraal. Daarom moeten we blijven inzetten op een wendbare en slagkrachtige organisatie.

Klantvriendelijkheid blijft een speerpunt in onze stedelijke dienstverlening. We centraliseren

daarom ook alle diensten van de stad zoveel mogelijk in het stadskantoor aan de Zuid. Daarnaast

brengen we de stad ook dichter bij de Gentenaar en bouwen we de dienstverlening in de wijken, in

de deelgemeenten, verder uit tot volwaardige wijkkantoren.

Gentinfo, collega’s, wordt uitgebouwd tot het centrale aanspreekpunt voor de volledige Groep Gent

en we zetten verder in op administratieve vereenvoudiging vanuit het principe: de gegevens moeten

lopen, niet de mensen. We schakelen een versnelling hoger in de uitbouw van de digitale

dienstverlening. We voeren een echt E-loket in met digitale identificatie, zowel voor individuele

burgers als voor ondernemers, bedrijven en verenigingen. En samen met creatieve en

ondernemende Gentenaars zullen we bovendien nieuwe applicaties ontwikkelen, die onze stedelijke

dienstverlening nog meer laagdrempelig maken.

Om een kwalitatieve dienstverlening te garanderen, voeren we een hedendaags en actief

humanresourcesbeleid, waarbij we onze stadmedewerkers coachen, stimuleren, zodat ze hun

talenten maximaal kunnen ontplooien. En in ons aanwervingsbeleid focussen we op de benodigde

competenties.

Collega’s, de diversiteit van ons personeelsbestand verhoogt de herkenbaarheid van de

stadsdiensten voor haar burgers en vormt een meerwaarde voor onze organisatie. Daarom voeren

we binnen de Groep Gent een actief diversiteitsbeleid. We werken mogelijke drempels in de

selectieprocedures weg en in ons aanwervingsbeleid focussen we op de benodigde competenties.

We herkennen elders en eerder verworven competenties en bij de instroom van nieuwe

medewerkers houden we rekening met het aandeel mensen van niet-Belgische origine in de

beroepsbevolking van onze stad. We streven ernaar binnen Stad Gent hetzelfde aandeel te halen.

Momenteel, collega’s, is dat 30%, maar het cijfer wordt blijvend aangepast aan de veranderende

realiteit.

Collega’s, Gent kent een lange traditie van gezonde stadsfinanciën, met begrotingen in evenwicht.

Dat zetten we verder en plannen daartoe geen belastingverhoging. Gerichte beleidsbelastingen of

bijkomende retributies worden ingezet wanneer sociale, maatschappelijke, economische en/of

ecologische stedelijke problematieken ons daartoe nopen. De retributies blijven lager voor

Gentenaars dan voor niet-Gentenaars en er zijn kortingen voor specifieke doelgroepen onder ons,

zoals beslist. Voor de pensioenreserves voor onze Stad Gent streven we voor de beleggingen over

de hele Groep Gent naar een afbouw van de beleggingen in energieproducenten die betrokken zijn

in fossiele energie en/of fossiele brandstofreserves aanhouden.



Collega’s, werf 2: besturen in samenwerking en dialoog. Als open en vooruitstrevende stad willen

we de Gentenaars nog actiever betrekken bij het beleid. Zoals ik reeds in mijn inleiding zei, moet

Gent een stad zijn die vooroploopt, maar ook achteromkijkt om te zien of iedereen mee is. En dat

kunnen we doen door nog meer in te zetten op participatie, op inspraak. Niet alleen, collega’s, bij de

vlot bereikbare doelgroepen, maar ook bij de Gentenaars wier stem nu onvoldoende wordt gehoord

en in samenwerking met het middenveld willen we er ook voor zorgen dat mensen uit

kansengroepen worden betrokken. We zoeken ook passende trajecten om kinderen, jongeren toe te

laten te participeren. We gaan de bestaande onafhankelijke advies- en overlegorganen

herwaarderen en voor brede maatschappelijke thema’s, collega’s, organiseren we staddebatten. Bij

de opstart van stadsvernieuwingsprojecten en bij projecten met een grote impact worden

participatietrajecten uitgewerkt.

We gaan ook een burgerbegroting introduceren, op maat per wijk, waarbij de wijkbewoners zelf

prioriteiten kunnen kiezen, zelf mee richting geven inzake hun belastinggeld.

Belangrijk, collega’s, is ook een vernieuwde rol voor onze voorzitter en de ondervoorzitter van onze

gemeenteraad. Hun opdracht is om de politieke besluitvorming dichter bij onze Gentenaars te

brengen. We organiseren inspraaktrajecten via de raad en treden uit het stadhuis. Burgers zullen

ook makkelijker aan de agenda voorstellen kunnen toevoegen aan onze gemeenteraad en ook de

wijken kunnen punten op de agenda van de commissie plaatsen.

Nieuw is ook dat de Gentenaars en middenveldorganisaties een stem zullen krijgen in de

beleidsnota’s van de schepenen via open hoorzittingen. En we gaan ook evolueren van passieve

naar actieve openbaarheid van bestuur. Alle documenten openbaar, direct raadpleegbaar, uiteraard

tenzij uitzonderingen omwille van bijvoorbeeld vertrouwelijkheid van gegevens.

Collega’s, met al deze initiatieven brengen we het stadsbestuur en de burger, de Gentenaars,

dichter bij elkaar en gaan we hen nog actiever betrekken, want de stad maken we niet alleen hier in

het stadhuis; die maken onze Gentenaars ook elke dag zelf, in de straten, in de wijk, op onze Gentse

pleinen, in de verenigingen, de vele verenigingen die in onze stad actief zijn.

We willen niet alleen in dialoog treden met Gentenaars en middenveldorganisaties; we beschouwen

ook andere overheden als partners om de uitdagingen aan te pakken die het stadsbestuur in de

Gentenaars ervaren. We zetten volop in op het aantrekken van bovenlokale middelen. We bundelen

onze Gentse politieke krachten over meerderheid en oppositie heen voor grote stadsdossiers, die

we bij de Vlaamse, de federale overheid verdedigen. Want ik zei het eerder al: als wij verenigd naar

Brussel trekken, over de partijgrenzen heen van meerderheid en oppositie, kunnen ze in Brussel

alleen maar ja of ja zeggen.

Wij willen als stad vooroplopen, maar soms, het moet gezegd collega’s, worden we geremd door het

uitblijven of achterwege blijven van grote investeringen. Denk maar, collega’s, aan de renovatie van

het station Gent-Sint-Pieters, Gent Dampoort, de investeringen in ons openbaarvervoersnetwerk,



spoorlijn 204, de realisatie van enkele missing links, de Sifferverbinding, de Verapazbrug, de nieuwe

Meulestedebrug, de ondertunneling aan de Dampoort voor doorgaand verkeer, de financiering van

onze socialehuisvestingsmaatschappijen, noem maar op. En door de positieve krachten te bundelen,

staan we als stad sterker. Dat is een belangrijk uitgangspunt van deze nieuwe bestuursploeg.

Collega’s, als stadsbestuur maken we van wonen een absolute topprioriteit. Gent is een populaire

stad om in te wonen, om in te studeren, maar dat zorgt voor een grote druk op de Gentse

woningmarkt in al haar segmenten. We investeren daarom als bestuursploeg in deze legislatuur

90 miljoen euro in het woonbeleid. We zoeken hiervoor ook externe middelen en betrekken ook

privé-investeerders. We willen daarmee aangepaste antwoorden vinden op de huidige woonnood.

Daarbij bekijken we voor alle groepen, voor alle segmenten wat het beste helpt, met bijzondere

aandacht voor gezinnen met kinderen en voor mensen met een laag inkomen.

Dit kan enkel en alleen, collega’s, met een flexibel woonbeleid. We maken het onder andere

makkelijker om nieuwe woonvormen te ontwikkelen, te introduceren, kansen te geven. Voor de

middengroepen en de hogere inkomens onderzoeken we hoe we vraag en aanbod op de

woningmarkt beter in evenwicht kunnen komen via stedenbouwkundige maatregelen en overleg

met de vastgoedsector. En voor mensen met een laag inkomen zetten we sterk in op sociale

huurwoningen en op bijkomende en degelijke huurwoningen op de privémarkt. Hiervoor zetten we

bijkomende budgetten in én voor onderhoud én voor innovatie én voor vervangingsbouw én voor

nieuwbouw.

We maken een omschakeling, collega’s, van budgetkoopwoningen naar budgethuurwoningen en

streven naar minimaal tweehonderd bijkomende budgethuurwoningen. Huuringent zal instaan voor

het verhuur van deze woningen. En de werking, collega’s, van WoninGent moet slagkrachtiger

worden. Volgend en bouwend op het rapport van de visitatiecommissie, starten we dit proces op

met een onafhankelijke doorlichting en we nemen al, heel belangrijk, vertegenwoordigers van de

oppositie op in de raad van bestuur van WoninGent.

Collega’s, het gaat niet alleen om het aantal woningen. Ook om de kwaliteit van de woningen.

Daarom gaan we via gerichte premies, advies en begeleiding extra inzetten op het verder

verbeteren van de basiswoonkwaliteit. We zetten ook een structureel rollend fonds op voor een

duurzame renovatie van vijftig woningen per jaar, die gekocht worden door mensen die financieel

niet in staat zijn een woning te renoveren. Daarnaast, collega’s, blijven we het ook eenvoudiger

maken voor alle Gentenaars om te investeren in het verminderen van hun energieverbruik.

Tot slot voor het woonbeleid kan ik meegeven dat het Actieplan Kraken onverkort van kracht blijft.

En we leveren ook, collega’s, extra inspanningen om leegstaande, verwaarloosde panden snel

efficiënt op te sporen, te inventariseren, onder meer via de uitbouw van het Meldpunt Leegstand en

het aanbieden van mogelijkheden tot tijdelijk gebruik.

Collega’s, ik zei het al: onze stad groeit. Niet alleen qua inwonersaantal, onze stad breidt ook uit in

aantal woningen. Dit vooral via inbreiding, waarbij we bestaande sites hervormen via



stadsontwikkeling. We kennen een lange traditie in onze stad van stadsvernieuwingsprojecten,

voornamelijk in onze negentiende-eeuwse gordel. Denk maar aan Zuurstof voor de Brugse Poort,

Bruggen naar Rabot. De huidige projecten, collega’s, en route: Dampoort en Muiden Meulestede

Morgen, werken we verder af. Daarnaast starten we ook met de Bloemekenswijk en een tweede

deel van de Brugse Poort en de wijk Nieuw Gent wordt ingrijpend geherstructureerd. En voor de

Rabotwijk willen we samen met de ondernemers, met de bewoners de dynamiek en de samenhang

in de wijk versterken.

Maar we zien ook heel wat opportuniteit, collega’s, in de twintigste-eeuwse gordel. Ook daar

kampen we met een verouderd woonpatrimonium met veelal grote, weinig energiezuinige

woningen op grote percelen. Daar gaan we op inzetten om meerdere compactere, energiezuinige

woningen te realiseren.

Een belangrijke uitdaging, collega’s, is ook dat we binnen stadsvernieuwingsgebieden werk willen

maken van zogenaamde doorschuifprojecten, in samenwerking met de private sector. Het principe

daarvan is dat er bij stadsvernieuwingsprojecten nieuwe woningen bijkomen voor bewoners van

slechte woningen in diezelfde buurt. De slechte woningen die vervolgens vrijkomen, kunnen dan

weer in een volgende fase gerenoveerd of vervangen worden door nieuwe kwalitatief goede

woningen. Zo gaat niet alleen de woonkwaliteit in de wijk erop vooruit, collega’s, maar ook is het

een goede zaak dat bewoners in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen.

Inzake stadsvernieuwing, collega’s, en stedenbouwkundig beleid, blijft het principe van de

ruimteneutraliteit van kracht. De verhouding tussen wat wij noemen zachte en harde

bestemmingen blijft gelijk. Binnen die visie wordt er ingezet op kwaliteitsvol verdichten, verhogen

en op de verweving van functies. En de Groep Gent, dat is belangrijk, behoudt zoveel mogelijk haar

gronden om zo efficiëntere doelstellingen te bereiken en samenwerkingen aan te gaan met

bijvoorbeeld socialehuisvestingsmaatschappijen en woningcorporaties.

Tot slot met betrekking tot deze vierde werf, collega’s, wil ik nog meegeven dat we in overleg met

het Vlaams Gewest een traject opstarten om het viaduct van de E17 in Gentbrugge af te breken en

een alternatief te voorzien en te zoeken. Om de leefkwaliteit in Gentbrugge en Ledeberg te

verbeteren, pleiten we voor de ondertunneling van de E17. We willen dit proces snel opstarten en

we gaan hiervoor zelf initiatief nemen om alle betrokkenen, Departement MOW, AWV, de Lijn, de

bewoners bij elkaar te betrekken en we willen ons hierbij laten bijstaan door een intendant.

We laten ons daarbij ook inspireren door het project van de fly-over, welteverstaan de B401, beter

bekend. Op die manier kan alles al klaargezet worden om echt van start te gaan. En een intendant

kan ervoor zorgen dat dit ondertunnelingsproject van start kan gaan en dat het potentieel van de

ruimte onder en rond het viaduct kan worden gemaximaliseerd.

Collega’s, Gent aan het werk als vijfde werf. Collega’s, u weet: Gent kent al jaren een

arbeidsmarktparadox. Tal van vacatures raken niet ingevuld, terwijl de stad tegelijkertijd kampt met

een werkloosheid van meer dan 10%. Die mismatch op de arbeidsmarkt willen we aanpakken via



een Gents arbeidspact. We gaan daarvoor op onze eigen Gentse manier de handen in elkaar slaan.

Met de VDAB, met de onderwijsinstellingen, met onze haven, sociale partners, andere overheden,

partners ook van Gent Stad in Werking om ons stadsregionaal arbeidsmarktbeleid aan te sturen. Dit

met bijzondere aandacht voor de ongekwalificeerde uitstroom uit het onderwijs.

Samen met werkgevers en de VDAB willen we voldoende plaatsen voorzien voor duaal leren, voor

stages, werkplekken en andere wegen die leiden naar kwaliteitsvol werk. Door meer Gentenaars aan

de slag te krijgen, collega’s, bereiken we twee doelen. We zorgen voor sociale stijging en wij helpen

die bedrijven die snakken naar werkkrachten om verder te groeien.

Daarnaast gaan we ook een house of skills oprichten, specifiek bedoeld voor werkenden, voor

werkzoekenden met een beperkte afstand tot de arbeidsmarkt, die we willen weerbaarder maken,

helpen omscholen en voorbereiden op nieuwe uitdagingen in een steeds veranderende

samenleving.

We gaan ook onze sociale economiepoot versterken via de uitbouw van het stedelijk

Dienstenbedrijf. We gaan een Huis van de Sociale Economie oprichten op de UCO-site, u welbekend,

dat zal focussen op innovatie, op tewerkstelling in de sociale economie.

Jobs creëren en toeleiden, collega’s, naar een job is een ding. Het is belangrijk, maar we moeten er

ook voor zorgen dat die mensen op hun werk geraken. We gaan daarom onze haven en andere

economische polen nog beter ontsluiten, onder andere via veilige en comfortabele fietspaden en

het openbaar vervoer. Spoorlijn 204 moeten we hoog op de agenda blijven zetten, collega’s. We

verwachten van de Lijn, van de NMBS maximaal dat ze hun rol opnemen in dezen. En waar nodig

nemen we ook onze verantwoordelijkheid steeds op, door het aanbod van Max Mobiel te gaan

versterken.

Collega’s, van het thema Werk naar het thema Economie is een kleine stap. Onze economische

toekomststrategie kiest duidelijk voor meer jobs, voor meer toegevoegde waarde binnen een

innovatieve klimaatneutrale en duurzame economie. We kiezen resoluut, collega’s, voor Gent als

technologische hoofdstad van Europa. Met Tech Lane Ghent is in het zuiden van onze stad een

hightechcluster in volle bloei, in volle ontwikkeling. Er gebeurt in Gent internationaal, collega’s,

toonaangevend werk rond cleantech, met onder andere CAPTURE, rond ICT, healthtech,

biotechnologie. Daarnaast zijn er met de Wiedauwkaai, de R4/N70 Oostakker, de Afrikalaan, de

UCO-site nog tal van andere bedrijven die in ontwikkeling zijn om verdere verstandige economische

groei mogelijk te maken.

We versterken ook het bestaande startup- en scale-upbeleid en onze Startersfabriek en het

Wintercircus spelen hierin een cruciale rol. Het Wintercircus, collega’s, wordt ontwikkeld als

centrum voor innovatie. We willen in Vlaanderen een voortrekker zijn voor sociaal innovatieve

vormen van ondernemerschap, zoals coöperatief ondernemen, deeleconomie en de Commons, een

heel interessant gegeven.



We trekken actief nieuwe investeerders en bedrijven aan door een samenwerking op te zetten met

FIT: Flanders Investment & Trade en de versnipperde initiatieven te bundelen. We richten de Gent

Economic Board op voor overleg. Overleg tussen ons stadsbestuur en belangrijke betrokkenen, zoals

onze universiteit, zoals de haven, de Vlaamse federale overheid, werkgevers- en

werknemersorganisaties en alle andere relevante betrokkenen. En we willen dat North Sea Port,

onze fiere haven, verder blijft kiezen voor jobs en toegevoegde waarde. En de komende jaren zullen

we trouwens, collega’s, verder de vruchten kunnen plukken van die havenfusie en van de nieuwe

sluis in Terneuzen.

Maar ook rekening houdend met de internationale klimaatdoelstellingen, trekken we voluit de kaart

van hernieuwbare energie, van de ontwikkeling van een waterstofcluster, het hergebruik van

afvalstromen en de recyclage van CO en CO2 tot nuttige grondstoffen.

We investeren in het maatschappelijke draagvlak voor onze havenactiviteiten en we gaan ook

Gentse startups, Gentse scale-ups, ICT-bedrijven en havenbedrijven beter met elkaar in contact

brengen, zodat interessante kruisbestuivingen kunnen ontstaan.

Wat het middenstandsbeleid betreft, collega’s, is en blijft PUUR GENT de trekker en verbreedt het

ook haar werking naar de hele stad. Via PUUR GENT, collega’s, wordt het initiatief genomen voor

een goede en snelle communicatie met en tussen handelaars en horeca-uitbaters. We gaan een

dialoog aan met de werkgevers en de werknemersorganisaties over de mogelijke erkenning van

Gent als toeristisch centrum.

De handelskernen in het centrum en de deelgemeente worden versterkt en de schakelstraten

krijgen bijkomende ondersteuning. De sfeergebieden in de binnenstad krijgen in aanleg en hun

aankleding een duidelijke identiteit. We bouwen dubbele levering via Gentlevert en de

dienstverlening van Gentlevert naar onze lokale handelaars uit. We onderzoeken ook, collega’s, hoe

we een Gentse stadsmunt ter ondersteuning van de lokale handelaars kunnen invoeren. En deze

Gentse munt kan gebruikt worden door burgers, lokale handelaars en de lokale overheid om elkaar

te betalen. Ook binnen Groep Gent doen we bijkomende inspanningen om meer lokaal aan te

kopen.

Collega’s, werf 7. Ook de komende jaren willen we werk maken van verkeersveiligheid en vlotter

verkeer in onze stad. Dit om de levenskwaliteit in onze stad verder te verhogen. We kijken hiervoor

ook naar onze deelgemeenten, waar we voor de woonkernen een verkeersplan gaan opmaken in

samenspraak met de bewoners, ondernemers en andere belanghebbenden, om zo te komen tot een

gedragen plan. En rekening houdende, collega’s, met een dringende nood om in te grijpen, starten

we met Sint-Amandsberg, Wondelgem, Muiden Meulestedebrug en Gentbrugge Ledeberg. De

bedoeling is om louter doorgaand verkeer te weren en te vertrekken vanuit het alom aanvaarde

stopprincipe. De voetganger vormt daarbij de maatstaf voor de aanleg van het openbaar domein.

We stellen een netwerkopvang veilige voetgangersroutes en voorzien bijkomende budgetten voor

de heraanleg van trottoirs.



Na de stappers, collega’s, komen de trappers. We bouwen versneld voort aan het regionale netwerk

van fietssnelwegen. Dat doen we onder meer door de aanleg van fietsstraten. We bouwen ook

verder aan fietsverbindingen naar en tussen onze deelgemeenten en tussen de randgemeenten en

Gent. En de Fietsambassade Gent krijgt een centrale rol in het samenbrengen van Gentse partners

rond fietsfaciliteiten en fietscultuur.

Naar de O van openbaar vervoer. Collega’s, iedereen hier aanwezig is het erover eens: Gent heeft

meer zeggenschap nodig in de investeringen en de exploitatie van het openbaar vervoer. Daarom

pleiten we resoluut voor een eigen stadsregionaal vervoersbedrijf.

We willen ook versneld werk maken van een verdere vertramming. We pleiten bij de Lijn voor een

fundamentele uitbreiding van het kernnet, de vertramming van lijn 7, van lijn 3 en een grondige

herdenking van het aanvullende net. In combinatie met een verlengde lijn 4 zorgt de vertramming

van lijn 7 voor een circle line in onze stad. We pleiten bij de NMBS, bij de Lijn om samen een echt

voorstadnet uit te bouwen, waarbij de lokale treinstations zoals Wondelgem, Drongen, Gentbrugge

volwaardig deel uitmaken van het openbaar transport. En zoals gezegd, lijn 204 is en blijft een

belangrijk onderdeel voor onze duurzame ontsluiting van onze haven.

Naar de P dan, van personenwagens of ook de P van parkeren. Collega’s, ons basisprincipe blijft

overeind: bovengronds parkeren is vooral voorbestemd voor bewoners, autodelers en mensen met

een beperking. Ondergronds parkeren en afstandsparkeren zijn vooral voor bezoekers en

werknemers. Wat het afstandsparkeren betreft, breiden we het aanbod van Park + Rides verder uit

rondom Gent. In het kader van het herdenken van de B401 creëren we een nieuw portaal tot onze

stad, met een P+R en een snelle en performante shuttleverbinding in de buurt van de oksel van de

E17 en de B401.

In alle kernwinkelgebieden, collega’s, zowel in de binnenstad als ook in onze deelgemeenten en in

de zogenaamde schakelstraten, voeren we een parkeerbeleid op maat. Slimme parkeerregimes

brengen oplossingen voor verschillende doelgroepen. We voorzien onder meer Shop & Go-plaatsen

voor kort parkeren. En door parkeerplaatsen op straat te vervangen door buurtparkings, maken we

ruimte vrij voor meer groen in de stad en ontmoetingsplekken.

We blijven ook streven naar klantvriendelijkheid, gebruiksgemak en kwaliteitsverbetering op vlak

van verkeer, van bewegwijzering en parkeren. Uitgebreidere, heldere en proactieve communicaties

zijn nodig om alle mobiliteitsinitiatieven en -maatregelen te stimuleren.

Collega’s, inzetten op verkeersveiligheid blijft voor dit stadsbestuur een topprioriteit. Om de

veiligheid van onze scholieren en studenten te verhogen, richten we schoolstraten in en maken we

de ruimere schoolomgeving autoluw en fietsveilig. We bekijken of we ook schoolvervoer via water

kunnen organiseren. Het openbaar vervoer blijft gratis voor jongeren tot en met veertien jaar. Alle

woonkernen krijgen een zone 30 en we blijven samen met de politie verder inzetten op het

afdwingen van die zones 30. En niet onbelangrijk, collega’s: we vergroten de hoffelijkheid tussen alle

weggebruikers in het verkeer door meer campagnes, door meer handhaving.



Collega’s, werf 8. Een belangrijke uitdaging: natuur en water in onze stad. In het recente verleden

hebben we hier al grote stappen vooruit gezet. Denk aan de uitbouw van de Gentbrugse Meersen,

de uitbouw van het Parkbos, de vele andere parken die er zijn bijgekomen. Het water dat we

teruggeven aan de stad, aan de Gentenaars. Dat maakt onze stad, collega’s, niet alleen aangenamer

om erin te vertoeven, het maakt onze stad ook meer klimaatrobuust en verbetert ook onze

luchtkwaliteit. Daarom zetten we dat traject verder en gaan we nog actiever natuur- en groenbeleid

voeren, waarbij we minstens 2865 ha waardevolle en zeer waardevolle natuur beogen. We streven

ernaar, collega’s, om in deze legislatuur 90 ha bijkomend bos te creëren. Voor de voetbalsupporters

onder ons: goed voor 135 voetbalvelden extra bos.

De groennorm wordt stap voor stap gerealiseerd. We geven daarbij prioriteit aan dichtbebouwde

woonwijken. We vergroenen en ontharden onze Gentse straten en pleinen met extra straatbomen,

groenzones, groene gevels, geveltuintjes en groenslingers. En naast de vier in uitvoering zijnde

groenpolen, collega’s, wordt het stedelijke groengebied Bourgoyen–Malem–Blaarmeersen–

Sneppemeersen als vijfde groenpool ontwikkeld. De herinrichting van ons Citadelpark zorgt voor

een aantrekkelijk en open en kwaliteitsvol park. Het Koning Albertpark, beter bekend als het

Zuidpark, wordt uitgebreid en heringericht tot een echt Central Park van Gent. We realiseren ook

verschillende nieuwe wijkparken: het Ecowijkpark, Rijsenbergpark, Tondelierpark, Kapitein

Zeppospark en het Handelsdokpark Oost. Het zal de moeite zijn. Ook in Nieuw Gent starten we met

de realisatie van een groot park.

Collega’s, groen en water zijn zeer belangrijk voor onze stad. Niet alleen visueel, niet alleen ter

ontspanning, maar ook om te zorgen voor afkoeling in onze stad. Want in deze tijden van

klimaatopwarming zijn het de steden die het voortouw nemen. Wij zullen ook de eersten zijn die

hinder ondervinden van de klimaatopwarming door het stedelijk hitte-eilandeffect. En het water dat

we in onze stad hebben is daarbij een troef die wij nog beter kunnen benutten om afkoeling te

brengen. Voor vervoer en transport, voor recreatie, beleving, voor natuur en groen, noem maar op.

Onze blauwgroene assen verlenen versterking. We willen absoluut ook de open ruimte behouden in

de valleien van onze rivieren en stromen en die als dwingende randvoorwaarde opnemen bij

bouwprojecten.

Collega’s, het woord luchtkwaliteit is daarnet al gevallen. Ik moet u niet vertellen hoe belangrijk die

is voor menige generaties Gentenaars. Het thema staat terecht hoog op de agenda. En als stad

zullen wij ook hierin onze verantwoordelijkheid nemen. We voeren vanaf 2020 een lage-

emissiezone in en weren de meest vervuilende auto’s uit de zone die samenvalt met de zone 30

binnen de R40. Dit is een eerste stap om de luchtkwaliteit verder te verbeteren, maar de LEZ wordt

nadien ook uitgebreid naar alle woongebieden binnen de R4 en het havengebied.

Belangrijk om aan te geven dat we dat als stadsbestuur die invoering van de LEZ gaan koppelen aan

een pakket van begeleidende sociale maatregelen. Burgers zullen kunnen kiezen uit een breed palet

van compensaties onder de vorm van een mobiliteitsbudget, slooppremies, subsidies voor de

elektrische fiets, autodelen, taxicheques of een openbaarvervoersabonnement. En we gaan dan zelf

het voortouw nemen om samen met andere openbare diensten, zoals IVAGO, zoals de Lijn en de

nutsmaatschappijen ons wagenpark om te vormen naar duurzame alternatieven.



Collega’s, onze ambities blijven hoog. Tegen 2050 maken we Gent klimaatneutraal. Tegen 2030

willen we de CO2-uitstoot met 40% verminderen. Mogelijk zal dit in de toekomst zelfs nog

aangescherpt moeten worden. We gaan volop voor lokale, duurzame en hernieuwbare

energieproductie. We maken van onze stad een echte zonnestad. Tegen 2024 willen we een

verdubbeling van de energieproductie door zonnepanelen. Als Gent, als we onze

klimaatdoelstellingen willen halen, moeten we ook aardgas als energiebron vervangen. We breiden

het bestaande verwarmingsnet uit, verduurzamen het en zorgen voor nieuwe netten, zodat de

restwarmte van industriële processen of afvalverwerking kan dienen om gebouwen te verwarmen.

Ook andere alternatieven, zoals energie uit de bodem worden volop benut. We werken ook,

collega’s, aan duurzame landbouw, waarbij we ons in de eerste plaats richten op de korte keten en

stadsgerichte landbouw. We gaan voedselverspilling tegen en hergebruiken voedselafval maximaal

als grondstof.

Collega’s, Gentenaars hebben baat bij een ambitieus en krachtig klimaatbeleid. Wie zijn of haar

woning renoveert, draagt niet alleen bij tot de klimaatdoelstellingen, maar verhoogt ook het

wooncomfort en verlaagt de energiefactuur. We zetten daarom verder in op het informeren, op het

sensibiliseren en we werken aan innovatieve modellen om energiezuinige verbouwingen bij

kwetsbare gezinnen te versnellen.

Het laatste aspect binnen dit thema, collega’s, is afval. Een terechte bekommernis van vele, vele

Gentenaars. De strijd tegen zwerfvuil, tegen sluikstort blijft een prioriteit en dat in alle wijken. We

zetten daarom ook mobiele camera’s verder in op hotspots, we verhogen de inzet van IVAGO,

politie en stadsdiensten op de drie sporen van ons afvalbeleid: sensibiliseren, opruimen en

handhaven. We voeren een mix van maatregelen in: bewustmaking, educatie, ondersteuning van

afvalarme winkels, horeca en evenementen, het bannen van plasticzakjes en wegwerpbekers, noem

maar op. We zetten meer geel op straat van IVAGO verder op onze stad in, om die net te houden en

verbeteren de app om sluikstort te melden. We maken ook de omslag, collega’s, van een lineair naar

een circulair materialenbeleid. Gent moet de draaischijf worden van een hergebruik-, herstel- en

deeleconomie. Ook hierin willen we als stad pionieren.

Werf 10, collega’s, schoolgaan, studeren en kinderopvang in onze stad. Van ontzettend groot belang

in ons aller ontwikkeling. Het blijft het middel voor sociale emancipatie om als mens vooruit te

geraken in het leven. Daarom gaan we heel duidelijk voor uitmuntend onderwijs, dat elk kind laat

schitteren, zowel voor wie extra hulp nodig heeft, als voor wie meer vooroploopt.

Alles begint natuurlijk, collega’s, met voldoende capaciteit. Tegen 2024 dienen 1912 plaatsen in het

basisonderwijs en 4268 plaatsen in het secundair onderwijs erbij te komen, collega’s. Daarom breidt

het stedelijk onderwijs gericht verder uit en voeren we samen met de andere onderwijsnetten en

met de Vlaamse overheid een Gents masterplan capaciteit uit. In het stedelijk onderwijs worden

alvast de voorziene uitbreidingen afgewerkt en gerealiseerd. En voor het secundair onderwijs

worden bijkomende projecten voorbereid en waar mogelijk al uitgevoerd aan de Offerlaan en de

FNO-site.

We zetten ook extra in op renovaties van de eigen stedelijke scholen. Andere schoolbesturen

kunnen ook rekenen op de actieve hulp van de Stad Gent bij het realiseren van hun scholenbouw.



We onderzoeken ook of en hoe leningen noodwendige schoolbesturen daarbij kunnen helpen. En

door de capaciteitsuitbreiding, collega’s, en door het online aanmelden te verfijnen, in goede

samenwerking met de LOP’s, geven we ouders maximaal vrije schoolkeuze, zonder daarbij de

inspanningen voor een sociale mix uit het oog te verliezen.

Ons Onderwijscentrum Gent verzamelt stelselmatig cijfers over het Gentse onderwijs en gebruikt

die onder andere voor een gerichte aanpak van spijbelen en vroegtijdig schoolverlaten. We houden

de strijd tegen spijbelen aan en onderzoeken hoe we tot betere resultaten kunnen komen, hoe we

nog betere resultaten kunnen boeken. Via de brede school, een heel interessant concept, collega’s,

en een samenwerking met sport, cultuur, deeltijds kunstonderwijs, jeugdwelzijnswerk en

buitenschoolse kinderopvang, komt er in elke wijk een breed naschools activiteitenaanbod tot

stand, waar ook andere netten kunnen aan deelnemen. Het aanbod buitenschoolse opvang wordt

op die manier uitgebreid en we rekenen erop dat de Vlaamse overheid hierin een partner is.

We gaan ook, collega’s, de werking van de brugfiguren versterken en uitbreiden op basis van de

demografische evolutie. En de stad draagt ook bij tot het ontzorgen van leerkrachten en steunt hen

voluit, zodat zij zich kunnen richten op hun kernopdracht, met name lesgeven.

Beste collega’s, kennis van het Nederlands is een absolute vereiste om mee te kunnen in de klas en

in onze samenleving. Daar zijn we het allemaal over eens. De eerste levensjaren zijn cruciaal voor

taalverwerving en daarom stimuleren wij als stadsbestuur ouders om hun kinderen naar de

kinderopvang te laten gaan, naar de kleuterschool te sturen vanaf drie jaar.

Gentse scholen, collega’s, zijn superdiverse scholen. Dat is de realiteit. Nederlands is de

instructietaal, laat dat duidelijk zijn, maar meertaligheid kan functioneel ingezet worden en als troef

worden benut. Het overleg, collega’s, over levensbeschouwelijke kentekenen op school wordt

netoverschrijdend gevoerd, verder gevoerd via het LOP om de toegang tot het onderwijs voor alle

leerlingen te garanderen. Voor het stedelijk onderwijs komt er een uniforme juridisch correcte

regeling. Deze regeling, collega’s, zal de nodige ruimte bieden aan zowel scholen die een verbod

willen omwille van het schoolklimaat, als aan scholen die geen verbod willen.

Een breed, kwalitatief en toegankelijk tweedekans- en volwassenenonderwijs biedt iedereen de

mogelijkheid tot levenslang leren. Ook de kinderopvang wordt verder uitgebreid op basis van cijfers

van de demografische groei van onze stad en prioritair in de vier wijken waar de Barcelonanorm niet

wordt gehaald. Op de Oude Dokken, de Tondelierssite, de Koningin Fabiolalaan en de Franse Vaart

komt bijkomend stedelijke kinderopvang.

Collega’s, een van de absolute prioriteiten van deze nieuwe bestuursploeg is de aanpak van

armoede in onze stad, in het bijzonder de kinderarmoede. Het is een bijzonder complexe

problematiek, waar niet zomaar pasklare oplossingen voor bestaan, maar we gaan de uitdaging aan.

Vastberaden. Er komt een stadsbrede strategie voor sociale stijging. De integrale aanpak van

armoedebestrijding en het gelijkekansenbeleid zijn van toepassing op elke beleidsnota en



belangrijke beleidsbeslissing. We maken van onze stad een echte kansenfabriek, collega’s, en

betrekken alle partners en alle beleidsniveaus.

Armoedebestrijding gaat ook over onderwijs, over het hebben van een job. Vandaar ook onze Gents

arbeidspact om nog meer Gentenaars aan de slag te krijgen.

En in het streven naar een rechtvaardige samenleving kiezen we uitdrukkelijk voor een warm sociaal

beleid. We richten ons tot alle Gentenaars.

Collega’s, het OCMW is de regisseur van het Gentse armoedebeleid om structurele armoede te

voorkomen, om het te bestrijden. We introduceren automatische en proactieve rechtentoekenning,

zodat Gentenaars die recht hebben op steun of sociale voordelen, die ook effectief krijgen. We

willen een geïntegreerd model. We doen het op een Gentse manier, waarbij straathoekwerk,

buurtwerk, OCMW, sociale regisseurs, politie, welzijnsorganisaties met elkaar overleggen en een

traject op maat ontwikkelen.

Collega’s, één op de vijf kinderen in onze stad groeit op in armoede. Dat doet pijn. Als mens, als

vader, als Gentenaar. Kinderarmoede niet aanpakken leidt bijna automatisch tot generatiearmoede.

Sociale emancipatie is dus van groot belang. Onderwijs speelt daar een belangrijke rol in. Via

onderwijs kan kinderarmoede opgespoord worden, maar ook door outreachend te werken in

samenwerking met wijkpartners, Kind en Gezin en het jeugdwelzijnswerk. Het project Kinderen

Eerst, dat armoede op school opspoort, detecteert en aanpakt, wordt uitgerold. Tegelijk verfijnen

we, collega’s, het huidige systeem van aanvullende financiële steun met prioriteit voor gezinnen

met kinderen.

Voor inwoners met schulden bij de stad handelen we volgens het principe eenheid van schuld. Als

blijkt dat mensen ernstige financiële problemen hebben, worden, met hun akkoord, de schulden

gebundeld om bijkomende kosten te vermijden. We stellen een actieplan inclusieve mobiliteit op,

waarmee we de verschillende aspecten van vervoersarmoede aanpakken. Zo verbeteren we de

toegankelijkheid tot het openbaar vervoer en fietssysteem. We blijven energiearmoede aanpakken.

En tot slot voor dit stuk, collega’s, heel belangrijk: de winter- en gezinsopvang voor daklozen wordt

uitgebreid volgens het principe Bed, Bad, Brood & Begeleiding. Via het Housing First-model zetten

we gezinnen op weg om uit die neerwaartse spiraal van hachelijke woonomstandigheden te raken.

We voorzien ook bijkomend in noodwoningen, in transitwoningen. We ondersteunen actief de

uitbreiding van de wijkgezondheidscentra, waarbij elk wijkgezondheidscentrum ook beschikt over

een gezondheidspromotor. We ondersteunen mantelzorgers en medewerkers uit de

eerstelijnsgezondheidszorg om met kwetsbare mensen om te gaan.

Collega’s, onze Gentse samenleving is superdivers. Iedereen is anders en we zijn allemaal

Gentenaar. Dat is een positieve kracht voor onze stad. We gaan voor een open, voor een solidaire

stad, die mensenrechten hoog in het vaandel draagt en we versterken wat ons verbindt. Gent wil



een open stad zijn, waar iedereen zich welkom voelt, zowel expats die hier zich korte tijd vestigen,

als mensen die hun hele toekomst in onze mooie stad willen uitbouwen. We maken, collega’s, van

Gent niet enkel een stad van aankomst, maar ook van de toekomst. Nieuwkomers kunnen rekenen

op een warm onthaal. We stimuleren rechthebbenden om een inburgeringstraject te starten en

doen het nodige voor een goede kennis van de Nederlandse taal. We organiseren specifieke

tewerkstellings- en opleidingsprogramma’s, zoals Nederlands op de werkvloer.

We pakken ook, collega’s, vereenzaming aan en stimuleren sociaal contact. We verdedigen de

rechten van holebi’s en transgenders. We ondersteunen de partners van het regenboogplatform om

samen verder te werken aan het welzijn van de LGBT+-gemeenschap in onze stad. Wij hebben

hierbij extra aandacht voor positieve beeldvorming en voor een veilige omgeving, want Gent,

collega’s, blijft het voortouw nemen in de strijd tegen racisme, in de strijd tegen discriminatie. En

om discriminatie op te sporen en aan te pakken voeren we in samenwerking met academische

partners praktijktesten en mysterieshopping uit. We breiden de praktijktesten uit naar de hele

arbeidsmarkt binnen een wetenschappelijk kader en uiteraard in samenspraak met de betrokken

sectoren.

We blijven ook de strijd aangaan met discriminatie in het uitgaansleven. We gaan ook resoluut voor

een leeftijdsvriendelijke stad, waarbij we bij de inrichting van het openbaar domein rekening

houden met de noden van ouderen, minder mobiele bewoners en waar we ook bruggen gaan

bouwen tussen generaties. We willen, collega’s, absoluut verder inzetten op een kind- en

jeugdvriendelijke stad met een breed en geïntegreerd jeugdbeleid, met kinderrechten als kapstok

en een jeugdparagraaf als leidraad om de kind- en jeugdvriendelijkheid binnen het beleidsdomein te

verbeteren.

Als voorlaatste thema, collega’s, komen we op het thema veiligheid. Veiligheid is een basisrecht

voor elke Gentenaar. Dat moet altijd en overal gegarandeerd zijn. Alles start met preventie, met

sensibilisering. Overlast en criminaliteit worden met aangepaste proportionele en adequate

middelen aangepakt. En ons Gentse stadsbestuur kiest voluit voor een integraal veiligheidsbeleid

met een stadsbrede coördinatie. Omdat veiligheid begint met preventie, blijven we politie en

stadsdiensten, zoals gemeenschapswachten of buurtstewards inzetten op sociopreventieve

initiatieven. De Gentse flikken, collega’s, hebben een lange traditie van gemeenschapsgerichte

politiezorg, van nabijheid, waarvan de wijkagent de spilfiguur is. We versterken daarom de werking

van de wijkdienst van onze Gentse politie, van de buurtstewards en van het team straathoekwerk.

Ze werken samen met het maatschappelijke middenveld. En door zichtbaar aanwezig te zijn in onze

wijken en door gemakkelijk aanspreekbaar te zijn voor de bevolking, houdt de politie voeling met de

ganse samenleving. Zo zorgen we ervoor dat onze gemeenschapsgerichte politie dichter bij de

mensen staat.

Collega’s, nazorg zoals slachtofferbejegening, vormt het sluitstuk van de keten en de integrale visie

over veiligheid. We breiden de bestaande methodieken bij het zorgcentrum seksueel geweld

daarom uit naar andere domeinen, naar andere delicten. En we blijven, collega’s, resoluut inzetten

op de realisatie van een nieuw, centraal politiehuis. Onze voorkeur blijft uitgaan naar de site

Groendreef. Ik heb duidelijkheid gevraagd in dit dossier, aan de Regie der Gebouwen, aan de

nieuwe voogdijminister Geens, want we willen vooruit met dit dossier.



We investeren in toegankelijke wijkwerking. Elk wijkcommissariaat, collega’s, organiseert jaarlijks

een opendeurmoment voor de wijkbewoners en de politie communiceert snel en helder over haar

acties, over haar werking met de Gentenaars, zowel wijkgericht als thematisch, stadsbreed.

We gaan ook investeren in moderne technologie, in moderne flikken en we werken verder aan

digitalisering en administratieve vereenvoudiging. We dringen er bij de federale overheid op aan om

de KUL-norm, u welbekend, te herzien en vragen om onze Gentse lokale politie te ontlasten van

andere taken, die eigenlijk behoren tot de bevoegdheid van de federale politie.

De ANPR-camera’s worden actief gebruikt om geseinde en onverzekerde voertuigen op te sporen.

Verder kunnen de huidige camera’s, collega’s, ingezet worden, gebruikt worden voor crowd control

en crowd management bij evenementen en om de rechten van slachtoffers te vrijwaren. De

aanwezigheid, collega’s, van politie op het terrein blijft prioritair. Het inzetten van camera’s is een

hulpmiddel, dat dit politiewerk ondersteunt.

Rond sluikstorten en verkeersveiligheid heb ik reeds duiding gegeven. Het antifietsdiefstalplan

wordt verder uitgewerkt, wordt verder uitgevoerd, zodat fietsdiefstallen ernstig worden aangepakt.

We helpen actief mee aan het bestrijden van de georganiseerde bedelarij, de illegale economie en

andere economische misdrijven. We hernieuwen ook ons stedelijk drugsbeleidsplan. En als grootste

partner van onze brandweerzone Centrum, collega’s, blijven we een actieve rol opnemen. Deze rol

en onze financiële steun maken het mogelijk om samen met de zeventien andere participerende

gemeenten een sterk beleid te voeren voor veiligheid, om hulpverlening te ontwikkelen en te

realiseren. We gaan voor de beste hulpverlening op ons grondgebied. Daarbij zijn performant

materiaal en goed opgeleid personeel van belang.

Werf 14, collega’s, de laatste werf. Gent ontdekken en beleven. Gezien de demografische evolutie

maken we een prioriteit van capaciteitsuitbreiding in het vrijetijdsaanbod op het hele Gentse

grondgebied. We investeren in een grotere diversiteit, zowel in het aanbod als bij het publiek.

Specifieke aandacht gaat hierbij naar kwetsbare groepen, onder meer via het gebruik van de alom

gekende UiTPAS. De stad stimuleert, de stad ondersteunt de organisatoren van het vrijetijdsaanbod

in onze stad, om een gezamenlijke ticketservice te organiseren, in de eerste plaats voor

lastminutetickets.

We blijven investeren in de artistieke ruggengraat van onze stad via de belangrijkste culturele

huizen, gezelschappen en festivals. We willen van Gent een vrijplaats maken, waar kunstenaars,

creatievelingen alle ruimte en alle ondersteuning vinden om te creëren. De bestaande

subsidiestromen worden integraal herbekeken, met aandacht voor spelers uit binnen- en

buitenland, voor amateurs of individuele kunstenaars. En collega’s, voor Gentse cultuurspelers met

een landelijke en internationale werking ligt de grootste verantwoordelijkheid, wat ondersteuning

betreft, bij Vlaanderen. We herbekijken onze kerntaken en subsidiestromen in overleg met de

Vlaamse Gemeenschap. We zetten in op meer, op beter gedeeld gebruik van onze culturele

infrastructuur. Een grondige renovatie en bijkomende infrastructuur, ook in de wijken, ook in onze

deelgemeenten, collega’s. Met enkele grote culturele werven zetten we onze stad nog meer op de



culturele kaart van Europa. Culturele infrastructuur met uitstraling kunnen we alleen realiseren met

de nodige steun van de Vlaamse overheid. Daarom willen wij Vlaanderen overtuigen, collega’s, met

de opmaak van een ambitieus maar realistisch investeringsplan een culturele infrastructuur voor de

komende tien jaar in Gent.

De open oproepen via de Vlaamse Bouwmeester voor het Designmuseum, het Gravensteen, het ICC

en het Operagebouw worden uitgevoerd, samen met Vlaanderen. Om een meervoudig gebruik

mogelijk te maken, wordt het gebouw van Justitie dat deel uitmaakt van het bouwblok van de Opera

aangekocht en meegenomen in het masterplan. We starten met de uitvoering van de

masterplannen voor de Bijlokesite en het Huis van Alijn, en maken een definitief masterplan op voor

de gebouwen in ons Citadelpark, met een gezamenlijk programmabeheer en het gebruik van de te

restaureren Floraliënhal als moduleerbare presentatieruimte voor beeldende kunst en

podiumkunst. En collega’s, we hebben de ambitie om Gent in 2030 Europese culturele hoofdstad te

maken.

Naast cultuur zetten we ook op vlak van vrijetijdsbesteding sterk in op sport. We maken een

sportinfrastructuurplan op met bijzondere aandacht voor de renovatie en duurzaamheid van

bestaande infrastructuur, de spreiding en het gedeeld gebruik. We gaan voor de bouw van

buurtsporthallen in Ledeberg, Sint-Denijs-Westrem en de Oude Dokken de hiaten in het

sportaanbod moeten opvullen en we zetten Gent nog meer in de markt als sportstad. We geloven

sterk in het concept van de communitywerking tussen de stad, tussen KAA Gent en willen bekijken

hoe we die kunnen verbreden naar andere sportclubs.

In het kader van onze kind- en jeugdvriendelijke ambitie streven we naar een divers en kwaliteitsvol

vrijetijdsaanbod voor alle kinderen en voor alle jongeren in de stad. We maken werk van een

kindvriendelijke make-over van het openbaar domein. We gaan voor speel- en ontmoetingsplekken

in alle wijken. We bouwen een Huis van de Jeugd en we gaan resoluut voor Gent als Europese

jeugdhoofdstad in 2024.

Collega’s, tot slot: Gent is een bruisende stad en dat willen we zo houden ook. Om de leefkwaliteit

van onze binnenstad te beschermen, kiezen we bij evenementen voor kwaliteit boven kwantiteit.

We verminderen daarbij het aantal evenementen op basis van de impact ervan. We willen gaan naar

meer evenwicht tussen levendigheid en de leefbaarheid van onze stad. Ook zorgen we ervoor dat

ook in de deelgemeenten kwaliteitsvolle evenementen kunnen plaatsvinden. Niet enkel in de

binnenstad. Bij het driejaarlijks Lichtfestival wordt sterk ingezet op participatie van Gentenaars en

samenwerking met Gentse initiatieven.

De afgelopen jaren, collega’s werd de organisatie van onze Gentse Feesten bijgestuurd. Wel, ook de

komende jaren willen we op deze weg verdergaan. Het aanbod op de centrumpleinen en in de

parken moet gratis en toegankelijk blijven. We blijven inzetten op cultuurtoerisme en het nieuwe

bezoekerscentrum van Het Lam Gods, collega’s, en het Van Eyckjaar 2020 bieden daartoe

uitzonderlijke mogelijkheden. Het groeiende toerisme is goed voor de economie, maar zet ook druk

op onze stad. Wij gaan voor een slimme, duurzame groei van het toerisme in onze stad als

streefdoel. Kwaliteitsvol toerisme, met respect voor ons een levendige stad is een goede zaak. We



maken ook werk van Gent als toeristische bestemming voor gezinnen met kinderen en voor

jongeren.

Collega’s, u hoort het: er ligt heel wat werk op de plank. Er zijn heel wat uitdagingen die we willen

aangaan. Laat ons samen het werk uitvoeren. Elk vanuit onze eigen positie, elk vanuit onze eigen rol

en overtuiging. De Gentenaars rekenen echt op ons. Ze rekenen op ons om werk te maken van

betere luchtkwaliteit, wonen betaalbaarder te maken, onze economie te stimuleren, jobs te

creëren, de kinderarmoede in onze stad aan te pakken. En de Gentenaars, collega’s, willen niet aan

de zijlijn blijven staan. Ze willen actief een bijdrage leveren. We gaan hen daarom ook uitnodigen

om samen onze stad vorm te geven. Dit college, deze bestuursploeg, collega’s, wil expliciet een

samenwerkingscollege zijn, zowel intern als extern. Met de Gentenaars, met de Gentse verenigingen

en organisaties, met de andere overheden, met de oppositie. We gaan voor een positieve en

gedreven en open bestuurstermijn met ambitie, met durf voor onze stad. Want Gent, collega’s, is

een stad waar we allemaal fier op zijn. Een stad die we allemaal in ons hart dragen. Een stad waar

we bekommerd om zijn en zorg voor willen dragen. En wat ons allen bindt is dat wij onze stad nog

beter, nog wijzer, nog warmer willen maken op onze typische Gentse manier. Een stad waar alle

Gentenaars zich thuis voelen, ongeacht hun leeftijd, ongeacht hun achtergrond, ongeacht hun

geaardheid. Daar, collega’s, gaan we met de nieuwe bestuursploeg werk van maken, met de blik op

de toekomst en de vaste wil om onze stad verder vooruit te helpen. Merci.

(Applaus)

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mijnheer de burgemeester. Collega’s, vooraleer

we overgaan tot jullie tussenkomsten, zou ik even jullie aandacht willen vragen voor het feit dat de

tussenkomsten al rechtstaand worden gedaan, omwille van de camera’s die op jullie gericht zijn. En

de collega’s die links en rechts in beeld komen, dus naast de interpellant zitten, komen ook in beeld.

Ik wil het maar even meegeven. Ik heb het vooral over eten en dergelijke meer. Goed, dan kunnen

we beginnen.

We gaan beginnen met de tussenkomst van mevrouw Van Bossuyt van de N-VA-fractie. Alstublieft

mevrouw, gaat uw gang.

Mevrouw Anneleen Van Bossuyt, N-VA. Dank u wel, voorzitter. Ik veronderstel dat wij niet de eer

hebben om dat van achter de pupiter te doen, dat dit voorwaarde is. En de burgemeester …

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Nee, nee, mevrouw. Het is niet dat dit voorbehoud is,

alhoewel de camera’s nu wel … Technisch, oké. Maar het kan, als u wilt. Het kan.

Mevrouw Anneleen Van Bossuyt, N-VA. Nee, nee, dat is prima.



Goed, eerst en vooral wensen wij de burgemeester en de schepenen natuurlijk te feliciteren met

hun nieuwe zes jaar, de komende legislatuur. Het is nu aan jullie om de komende zes jaar Gent goed

te besturen, natuurlijk. Wij gaan alleszins onze rol hier in de gemeenteraad als fractie in de oppositie

spelen. Verwacht van ons een stevige en ook zeker en vast een inhoudelijke oppositie. Wij zullen dat

doen op een constructieve en kritische en rebelse manier, zoals wij dat ook in ons oppositiemanifest

aan de Gentenaars hebben beloofd.

De burgemeester heeft het al meerdere keren gezegd en heeft het daarnet ook nog eens een keer

herhaald, dat hij alle Gentenaars wil verbinden en wil gaan naar een echt samenwerkingscollege,

dat ook de hand reikt naar de oppositie om onze stad verder vooruit te helpen. Wij zijn natuurlijk

zeer blij met die uitgestoken hand, maar mijn vraag is of alle schepenen hierbij al mee zijn. Ik durf

daar zelfs nu in het begin al aan te twijfelen, eerlijk gezegd, te oordelen aan sommige aanspraken

die we nu al in de krant lezen.

We hebben een van onze eerste, voor ons constructieve verbindende voorstellen gedaan. U wees

daarnet nog op het belang van betere luchtkwaliteit, een bereikbare stad, enzovoorts. Wel, wij

hebben daar een constructief, verbindend voorstel voor gedaan en dan mag je lezen: “Ze moeten

maar wat meer de fiets nemen.” Op basis waarvan dat gegrond is, argumenten enzovoorts, is mij

een raadsel. Dus het is jammer dat ge dan bij een van de eerste voorstellen al meteen dergelijke

replieken krijgt.

Nu, veel van het bestuursakkoord is verderzetten van het beleid van de vorige zes jaar. Het

verderzetten van recepten die niet altijd tot goede resultaten hebben geleid. Om er enkele te

noemen: op vlak van wonen bijvoorbeeld, ligt de focus op huurwoningen en nieuwe sociale

woningen, terwijl we jammer genoeg hebben moeten vaststellen dat er ook heel veel renovatie

nodig is. Op vlak van schoolgaan bijvoorbeeld, u hebt het daarnet ook nog eens vernoemd, mag in

Gent de thuistaal op school gesproken worden, terwijl één op drie leerlingen thuis geen Nederlands

spreekt. Wij denken dat we kinderen alle kansen moeten geven om in onze maatschappij deel te

nemen, dus dat zijn volgens ons geen goede recepten.

Wat wij ook nauwelijks in het bestuursakkoord terugvinden zijn blauwe accenten. We kunnen niet

anders dan vaststellen dat de mooie verkiezingsuitslag van Open Vld, die wij graag erkennen, niet

verzilverd wordt in meer invloed op het beleid. We gaan hier in deze gemeenteraad vandaag of

waarschijnlijk zal het morgen zijn, bijvoorbeeld nog de discussie hebben over de knips, waar jullie

toch een heel duidelijk standpunt over hadden ingenomen, net zoals het inzetten op meer innovatie

van sociale woningen.

Nu, het bestuursakkoord benoemt de uitdagingen, maar blijft toch wel vaak steken in mooie

intenties. Wil je nu al …? Anders heel graag.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Nee, collega’s, inderdaad, ik ging net tussenkomen om te

vragen om even aandachtig te luisteren. Dank u wel.



Mevrouw Anneleen Van Bossuyt, N-VA. Dus ik herhaal: het bestuursakkoord benoemt de

uitdagingen, maar blijft toch wel vaak steken in mooie intenties en goede voornemens. Wij hadden

hierbij gehoopt op meer duidelijke, concrete en ook meetbare acties.

Beleid voeren kost ook geld. De ambities worden niet altijd vastgelegd in een duidelijk financieel

plaatje en Gent wil graag een smart city zijn. Maar volgens ons is het bestuursakkoord op dat vlak

niet altijd even SMART geformuleerd.

Alleszins kijken wij er wel naar uit hoe de schepenen het bestuursakkoord in hun beleidsnota’s

zullen vertalen. Wij kunnen ons ook vinden in heel wat bekommernissen uit het bestuursakkoord,

maar we leggen dan andere accenten bij het vertalen van die bekommernissen in concreet beleid.

En daar zou ik graag op enkele punten dieper ingaan.

Ten eerste wat het woonbeleid betreft. De burgemeester heeft terecht aangehaald dat dit dé

uitdaging is voor Gent: wonen betaalbaar houden. En de grote aandacht daarvoor is dan ook zeker

meer dan terecht. Er is echter heel veel focus op sociale huurwoningen. Nu, wat die sociale

woningen betreft, is de staat daarvan op zijn zachtst gezegd vaker lamentabel te noemen. We

hebben ook een heel grote leegstand. Meer dan duizend van die sociale woningen staan leeg en ons

standpunt op dit vlak blijft dan ook dat renovatie en vernieuwbouw prioritair zijn.

Op vlak van WoninGent komt er een externe doorlichting. U hebt daarnaar verwezen. We zijn daar

heel blij om, want dat is een vraag die wij in de vorige legislatuur hadden gesteld en die het bestuur

toen nog had afgewezen. En alleszins zullen wij het dossier van de sociale woningen en de staat

daarvan blijven opvolgen.

Volgens ons op het vlak van het woonbeleid is ook heel belangrijk om de private sector hier als deel

van de oplossing mee in het debat te trekken, door bijvoorbeeld stedelijke huursubsidies. Maar

zeker ook door de bouw van koopwoningen te gaan stimuleren, want een eigen woning is nog altijd

een grote verzekering tegen armoede. Nu, hoe kunnen wij dat doen? Door de criteria waaraan die

woningen moeten voldoen in overleg met de private sector te bepalen, zodanig dat we aan criteria

komen die aan de vraag voldoen. Heel belangrijk hierbij is ook om de vlucht van de middenklasse,

de stadsvlucht van de middenklasse, te gaan vermijden. Niet alleen om de diversiteit in de stad te

behouden, maar ook om de financiële draagkracht binnen de stad te behouden.

Nu, als meer sociale woningen – want daar wordt ook op ingezet – betekent dat

woninguitbreidingsgebieden volgebouwd zullen worden, dan gaan wij ons daartegen verzetten. Ik

denk dat wat er nu in Baarle Drongen gebeurt bijvoorbeeld, zonder echte inspraak, zaken zijn die

voor ons niet kunnen.

Dan een tweede element, naast wonen, zijn de deelgemeenten. Voor de deelgemeenten is er niet

echt specifieke aandacht. Algemeen is er te weinig aandacht voor de eigenheid van de

deelgemeenten in dit bestuursakkoord. Het is wel zo dat er verkeersplannen voor de



deelgemeenten en voor de wijken naar voren worden geschoven, en participatie is, het is meerdere

keren aangehaald door de burgemeester, een speerpunt in dit akkoord. Wij hopen dan ook dat uit

het parcours van het vorige bestuur, dat niet echt schitterend te noemen was op dat vlak, lessen

getrokken worden uit het circulatieplan en dat ervoor zal gezorgd worden dat de beloofde inspraak

ook effectief gerealiseerd zal worden. En jammer genoeg, we zijn nu enkele weken verder, moeten

we ook hier vaststellen dat er al beslissingen worden genomen alvorens die echte inspraak wordt

georganiseerd. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het E17-viaduct, waarnaar verwezen is. Zoals nu

blijkbaar al door het stadsbestuur is beslist: er gaat daar een tunnel komen. Er zijn geen studies

gekomen, we weten nog niet of het mogelijk is, hoeveel dat gaat kosten, en zo verder, enzovoorts.

Dus alstublieft, als u spreekt over participatie en inspraak: dat dan op een deftige manier.

Trouwens, wat die participatie betreft is het ook heel belangrijk om de knowhow die wij momenteel

bezitten in onze stad, in veel ondernemingen die onze stad rijk is, ook aan te spreken. Dat we die

ook aanboren. Er is verwezen naar verschillende apps of andere technologische zaken die zullen

ontwikkeld worden. Wel, volgens ons is het niet aan het stadsbestuur om dat zelf te gaan doen. We

hebben heel veel knowhow, dus betrek de bedrijven die deze knowhow hebben om daarin mee

voor die ontwikkeling te gaan zorgen.

Dan verkeersveiligheid, ook een belangrijke prioriteit, waar wij natuurlijk alleen maar kunnen achter

staan. Denk maar aan conflictvrije kruispunten, veilige oversteekplaatsen, meer en betere

fietsinfrastructuur. Daarin vinden jullie in ons alvast een partner. Maar mobiliteitsbeleid moet ook

evenwichtig zijn, natuurlijk. Evenwichtig zijn in die zin dat niet iedereen op de fiets kan of met het

openbaar vervoer zich kan verplaatsen.

Een volgend puntje is samenleving. Voor ons is het zo: alle Gentenaars zijn gelijkwaardig, zoals door

de burgemeester ook is aangehaald. Dus over het doel, die inclusieve stad, zijn wij het sowieso eens.

Maar over de weg daarnaartoe niet altijd. Voor ons is het belangrijk dat er aandacht gaat naar wat

alle Gentenaars verbindt. En wat is de makkelijkste manier om ons te gaan verbinden? Dat is dat wij

minstens elkaar verstaan, dus Nederlands komt voor ons op de eerste plaats. We gaan dus blijven

aandringen op een echt taalbeleid, stadsbreed. We hebben op dat vlak ook al gesproken dat wij een

voorstel zullen indienen, rond bijvoorbeeld een masterplan Nederlands.

Een ander element aan dat verbinden en die inclusieve stad is ook dat mensen zo snel mogelijk

zelfredzaam moeten zijn. Het bestuursakkoord gaat wat ons betreft op dat vlak een beetje te licht

over inburgering, net als over activering naar werk en scholing. Wat nochtans ook belangrijk is voor

die participatie, want als je werkt en als je echt naar school gaat, bouw je ook een netwerk op, wat

je op die manier ook weer beter doet participeren in onze maatschappij.

Dan wat diversiteit betreft, ook allemaal in verband met die samenlevingsvormen, bij de politie en

in de stadsdiensten: in essentie willen wij dat niet bereiken door quota op te leggen, maar volgens

ons is het heel belangrijk om dat te doen via sensibilisering, begeleiding en opleiding.



‘Ambitie en durf voor Gent’ is de titel. Nu, wat die ambitie betreft ligt voor ons de lat soms te laag.

Bijvoorbeeld wordt ernaar gestreefd om voor minstens 2% mensen met een handicap als

medewerkers binnen de organisatie te hebben. Voor ons is dat echt te laag en mag daar de ambitie

gerust hoger liggen.

Een volgende puntje: klimaatbeleid. Er wordt in het bestuursakkoord gezegd: “Gentenaars hebben

baat bij een ambitieus klimaatbeleid.” Dat is natuurlijk vanzelfsprekend. Ik denk dat dit een no-

brainer is. Nu, wat voor ons belangrijk is, is dat die ecologische transitie kadert binnen drie zaken.

Dat zijn innovatie, vooruitgang en ook economische groei. Dat zijn drie zaken die perfect samen

kunnen gaan. Dan zien we dat daar die accenten niet altijd op die manier gelegd worden. De

burgemeester verwees er al naar: we mogen echt trots zijn op de technologische clusters die wij

bijvoorbeeld hebben in het zuiden van Gent, Eiland Zwijnaarde, enzovoorts. Als je dan ziet dat er in

die plaatsen onrealistische parkeernormen worden opgelegd, dan is dat volgens ons niet de manier

om economie en ecologie hand in hand te laten gaan. We moeten goed beseffen dat het juist die

bedrijven zijn die bijvoorbeeld nieuwe materialen ontwikkelen, waardoor de auto’s lichter worden,

waardoor ze dus minder zullen uitstoten, bedrijven zijn die ervoor zorgen dat onze zonnepanelen

performanter zullen zijn, enzovoorts. Dus alstublieft, zorg ervoor dat die innovatie, vooruitgang en

economische groei, hand in hand blijven gaan.

Dan, wat veiligheid betreft. Op vlak van veiligheid is het zeer goed dat de klemtoon ligt op de rol van

de wijkagent. Maar wij hebben ook graag wat meer aandacht voor de samenwerking met de

burgers. Het stadsbestuur is vol over participatie, maar blijkbaar worden de eigen burgers

gewantrouwd. Dus daarom pleiten wij voor binnensbuurtse informatienetwerken. In onze

buurgemeenten hebben die al tot heel goede resultaten geleid, dus waarom kan dat dan niet bij ons

in Gent?

We zijn heel blij dat de ANPR-camera’s zullen ingezet worden, niet alleen om boetes uit te schrijven.

Dat was een voorstel van de N-VA, waar het vorige bestuur doof voor is gebleven, dus wij zijn blij

dat dit nu wel opgenomen is in het bestuursakkoord.

Wij vinden nog een aantal andere van onze eigen voorstellen terug. Ik noem er maar een paar: het

burgerbudget bijvoorbeeld, het inschakelen van taxi’s in het nachtnet, de groenpool Blaarmeersen-

Bourgoyen, inclusieve speeltuigen voor kinderen met een beperking, het aanstellen van

parkwachters en ook het opwaarderen van het Citadelpark. Nu, wat dat Citadelpark betreft: maak

daar maar snel werk van. Maak daar maar ons Central Park van. Het park ligt nu al veel te lang te

verkommeren. De voorbije zes jaar is daar veel te weinig gedaan en we hopen dat we jullie binnen

zes jaar met de vernieuwing van het park kunnen feliciteren.

Nu, waarop gaan wij als N-VA het bestuur afrekenen? Wel, wij zullen dit niet doen op de mooie

woorden, maar wel op de concrete realisaties. Voor ons tellen dus finaal de resultaten, zoals: zullen

er minder kinderen in armoede leven? Gaat de armoede in het algemeen gedaald zijn? Gaan er

minder mensen afhankelijk zijn van OCMW en van andere vormen van sociale steun? Zullen er meer

mensen aan het werk zijn? Gaat de mismatch tussen de werkzoekenden enerzijds en de vacatures

anderzijds, waarnaar ook de burgemeester heeft verwezen, teruggedrongen zijn? Gaat het aantal

ondernemingen toegenomen zijn? En gaat het horeca- en het handelsweefsel versterkt zijn, zowel in



het centrum als in de deelgemeenten? Gaat wonen terug betaalbaar zijn of meer betaalbaar zijn,

zowel op de huurmarkt als op de koopmarkt? Gaan er meer huiseigenaars zijn? Gaat de stadsvlucht

van de middenklassen afgenomen zijn? Maar gaan ook de criminaliteit en de overlastcijfers duidelijk

afgenomen zijn? Gaat de verkeersveiligheid toegenomen zijn, sterker dan in onze collega-

centrumsteden? Gaat er op meer plaatsen propere lucht zijn? Gaat er meer groene ruimte zijn, waar

de Gentenaars van kunnen genieten? En tot slot: gaat er in 2024 duidelijk minder schooluitval zijn?

Gaan er minder spijbelaars zijn? Zullen er meer Gentse jongeren met een migratieachtergrond

doorstromen naar het hoger onderwijs? Het is op die meetbare criteria dat wij deze coalitie zullen

evalueren.

Als afsluiter herhaal ik graag nog eens het feit dat wij openstaan voor een positieve samenwerking,

dat wij een partner zijn om de Gentse dossiers ook op de hogere niveaus aan te kaarten. Maar dan

willen we natuurlijk ook actief betrokken zijn bij beslissingen van de stad. Dan denken we aan

dossiers rond de Dampoort, de Heuvelpoort, openbaar vervoer, enzovoorts. We wensen ook dat de

gemeenteraad een openhartig debat mogelijk maakt, met als doel om het beste te bereiken voor de

Gentenaars. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mevrouw Van Bossuyt. Ik geef nu het woord aan

de heer Yüksel voor de CD&V-fractie.

De heer Veli Yüksel, CD&V. Dank u wel, mevrouw de voorzitter, mijnheer de burgemeester. Dames

en heren schepenen en collega’s, op 14 oktober heeft de Gentse kiezer een belangrijke keuze

gemaakt. De Gentenaar heeft die zondag de voorbije legislatuur gewikt en gewogen. Een legislatuur

waarin heel wat is veranderd in onze stad. Tezelfdertijd onthoud ik dat de Gentenaars zich op

14 oktober hebben uitgesproken voor verandering, voor een ander beleid. Laat het begin van deze

legislatuur dan ook een cesuur zijn.

Collega’s, u weet ook dat wij de afgelopen legislaturen vanuit de oppositie gehamerd hebben op de

thema’s die voor ons belangrijk waren en zijn. Meebesturen is de drijvende kracht achter ieder

politiek engagement. CD&V heeft tijdens de onderhandelingen een belangrijke inbreng kunnen

leveren aan het bestuursakkoord dat wij hier vanavond bespreken. Wie het bestuursakkoord heeft

doorgenomen, aandachtig heeft gelezen, zal onze inbreng daarin naar waarde kunnen schatten. De

speerpunten die het CD&V tijdens de campagne naar voren heeft geschoven, zijn duidelijk niet in

dorre grond gevallen. Ik ben er tevens van overtuigd dat wij een belangrijke bijdrage kunnen

leveren, zullen leveren, in het verhaal van verbinding, dat de burgemeester daarnet ook heeft

gebracht. De huidige legislatuur moet er een zijn van dialoog. Dialoog tussen de

meerderheidspartijen, dialoog tussen meerderheid en oppositie en vooral dialoog tussen het

stadsbestuur en de Gentenaars.

De burger vraagt niets liever dan bevraagd, begrepen en betrokken te worden bij het stadsbestuur.

Het is per slot van rekening ons meest nabije bestuursniveau. Collega’s, laat ons dat te allen tijde

voor ogen houden, want we zitten hier met het mandaat van de burgers. De Gentenaars

verwachten een trendbreuk van het bestuur. Ze hebben de wens uitgesproken dat er door de

verkozenen samen met hen zal worden bestuurd. We mogen voor die roep niet doof blijven.



Collega’s, ik kom nu tot het bestuursakkoord dat vandaag ter tafel ligt. In eerste instantie wil ik

vanaf deze centrale plek in het historische stadscentrum de brug slaan naar de Gentse

deelgemeenten. Het is belangrijk dat er een rechtstreekse lijn loopt tussen de randgebieden en

deelgemeenten en de Botermarkt.

Een belangrijk item voor ons is de woonproblematiek in Gent. Die heeft in onze stad veel te lang

welig geteerd. Het was een smet op het blazoen van onze stad en dat is voor de CD&V-oppositie in

het verleden steeds een groot punt van aandacht geweest. In de vorige legislatuur heb ik mij zowel

in Gent als in de Kamer gebogen over de problematiek van het kraken. U herinnert zich, collega’s,

dat het net vanuit de problematiek in Gent was, dat dit thema zich op de voorgrond van de

nationale politiek heeft gedrongen. Kraken kan nooit een oplossing zijn, maar kraken was een

symptoom van de woningnood in onze stad, waarbij de burger zich in de kou gelaten voelde, zoals in

de Sint-Bernadettewijk.

Collega’s, laat ons de beloftes zoals ze zijn neergepend in het bestuursakkoord aangrijpen om daar

komaf mee te maken, om te herstellen wat in het verleden fout is gelopen. Om terug de verbinding

te maken tussen die ontgoochelde burgers en dit stadhuis. Het is daarom volkomen terecht dat

woonbeleid op maat vooraan in het bestuursakkoord staat opgenomen. We verwelkomen de

90 miljoen euro die in het woonbeleid zal worden gepompt en geïnvesteerd, maar of dat zal

volstaan, is natuurlijk een andere vraag.

Dat ook een brug wordt geslagen met privé-investeerders, is voor ons een goede zaak, collega’s van

de N-VA. Wij zullen als fractie ook nauwgezet opvolgen wat er inzake sociale woningen gebeurt. Het

is niet enkel een kwestie van bijbouwen. En ik heb begrepen van sommige collega’s uit de oppositie

dat zij daar ver in willen gaan. De vraag is of dat in dat opbod van profileringsdrang betaalbaar en

dus haalbaar is. Bovendien moeten we ook investeren in de renovatie en dit is zeer belangrijk,

collega’s, in het onderhoud van het bestaande patrimonium aan sociale woningen. De burger, de

Gentenaar, eist terecht goed rentmeesterschap van zijn bestuur.

Huisvesting, collega’s, en daarmee kom ik tot een volgend belangrijk speerpunt, is een essentieel

fundament voor armoedebestrijding. Gent telt zo’n 260.000 inwoners en dat zijn allen Gentenaars.

Welnu, laat Gent dan ook een stad zijn voor al die Gentenaars. Ook voor hen die vandaag in

armoede, achterstelling en isolement leven. Het is een bijzonder gewichtige uitdaging, collega’s. Net

daarom is het belangrijk dat het thema armoede in alle beleidsnota’s en elke belangrijke

beleidsbeslissing aanwezig zal zijn. Het is belangrijk dat we beleidsbeslissingen die een impact

hebben op de mensen in armoede, onderwerpen aan een armoedetoets. Armoede slaat zijn

tentakels uit naar tal van beleidsdomeinen. Van energie tot mobiliteit, van te hoge schoolfacturen

tot het niet kunnen deelnemen aan sporten recreatiemogelijkheden, enzovoorts, enzovoorts.

Collega’s, we moeten niet wachten tot mensen in nood bij het stadsbestuur komen aankloppen. Nee

collega’s, want al te veel armoede, zelfs generatiearmoede blijft zich verstoppen achter de façades

van de gesloten gordijnen. We mogen ons daarbij niet neerleggen, maar moeten aanklampen te

werken. Zo staat het ook in het bestuursakkoord. Uiteraard speelt het OCMW daarin een cruciale



rol, maar ik wijs ook op het belang van het middenveld, van armoedeorganisaties en uiteraard ook

van ervaringsdeskundigen.

Collega’s, ik kom tot het thema van de mobiliteit. Een belangrijk thema. Dat is toch gebleken, de

afgelopen maanden en jaren. We wisten dat er iets moest gebeuren in Gent aan de situatie van

onze mobiliteit. Maar de manier waarop heeft heel veel kwaad bloed gezet bij heel wat burgers. We

moeten daar lering uit trekken. Zo denk ik aan een eenvoudiger vergunningenbeleid. Bovendien

blijft parkeren voor veel Gentenaars veel te duur. We moeten daarbij oog hebben voor de

verzuchtingen van onze inwoners, maar ook de ondernemers, die bereikbaar willen blijven en die

hun klanten, werknemers en bezoekers niet willen afschrikken door al te hoge tarieven.

Verder moeten we ook aandacht hebben voor mensen die minder mobiel zijn. Ook voor hen moet

de binnenstad bereikbaar blijven en moeten de deelgemeenten vlot bereikbaar en toegankelijk zijn.

Voor Gent en zijn deelgemeenten is ook het openbaar vervoer van groot belang. Ik ben daarom

verheugd vast te stellen dat het bestuursakkoord zegt, en ik citeer: “We pleiten er bij de NMBS en

De Lijn voor om samen een echt voorstadsnet uit te bouwen, waarbij de lokale treinstations, zoals

Wondelgem, Drongen en Gentbrugge volwaardig deel uitmaken van het openbaar transportnet.”

Einde citaat. Vorige week nog, u hebt het kunnen lezen in de pers, keurde het Federaal Parlement

een budget van 11 miljoen euro goed voor een spoorlijn door de Gentse haven. Het is een goede

zaak voor de duizenden mannen en vrouwen die daar werken, maar daar slechts met de wagen

kunnen geraken.

Een ander lang aanslepend punt zijn de renovatiewerken aan het station Gent-Sint-Peters. Ik heb

daar de vorige legislatuur op gehamerd en ik denk dat ik in naam van de duizenden Gentenaars,

studenten en toeristen mag spreken, wanneer ik zeg dat die renovatie nu dringend moet

opschieten. We wachten daarop veel te lang. Het bestuursakkoord zegt dit ook heel duidelijk.

Verkeersveiligheid is ook een prioriteit voor deze bestuursploeg, om de leefbaarheid in onze wijken,

straten, pleinen te verhogen. Maar veiligheid, collega’s, betreft uiteraard niet alleen het verkeer.

Voor mijn partij is de nabijheid van politie en hulpdiensten absoluut noodzakelijk. CD&V is

bijvoorbeeld een groot voorstander van de herwaardering van de maatschappelijke rol van de

wijkagent.

Collega’s, al te veel wordt veiligheid gemonopoliseerd door bepaalde politieke strekkingen, maar

voor mij is het duidelijk: veiligheid is niet links of rechts, veiligheid is van iedereen. Voor ons is

veiligheid als volgt te definiëren: preventie waar het kan, repressie waar het moet. Die geest zit

vervat in het bestuursakkoord en ik verwijs naar pagina 46, waar staat: “Veiligheid is een basisrecht

voor elke Gentenaar.” Veiligheid, collega’s, is ook een zaak van ons allemaal. Wij geloven in de

veiligheid door verbondenheid. Dat betekent ook meer sociale cohesie en aandacht voor de ander.

Dat leidt tot een meer betrokken en daarom ook veiliger stedelijke omgeving. Daarom is het ook zo

belangrijk dat op bladzijde 47 van het bestuursakkoord geschreven staat: “Wij willen dat ons korps

de diversiteit van de Gentse samenleving weerspiegelt. Daarom zetten we in op wervingscampagnes

en bijstand in de procedure. Het korps biedt ook meer ruimte voor opleidingen en vormingen om de

drempels tussen de gemeenschappen te verlagen en in interactie te treden met de verschillende

organisaties.” En inderdaad collega’s, een streefcijfer van 30% voor de groep mag gerust worden



vooropgesteld, want we bewijzen de Gentenaars en bepaalde gemeenschappen in onze stad geen

dienst als het alleen een enkel blijft bij mooie woorden. Want collega’s, u weet het: Gent is een stad

die diversiteit in haar DNA heeft zitten. En dat doet mij deugd, wanneer ik hier vanavond rondom

mij kijk naar al die gezichten. “Iedereen anders, allemaal Gentenaar”, staat in het bestuursakkoord.

Collega’s, dit thema gaat mij ook persoonlijk heel erg aan het hart: de diversiteit bij de

politieagenten en bij andere stadsdiensten. Het is een thema waar ik de vorige legislatuur vaak op

heb gehamerd, zowel in deze gemeenteraad als in het parlement. 33% van de Gentenaars heeft

buitenlandse roots. Bij het stadspersoneel betreft dit vandaag slechts 12% tot 14%. Het is belangrijk

dat die uitdaging ambitieus en met durf wordt aangegaan.

Mevrouw de voorzitter, mijnheer de burgemeester, ik ben blij dat ik vanaf deze legislatuur deze

twee onderscheidende aanspreektitels mag gebruiken. Het is voor mijn fractie een goed teken dat

er een nieuwe wind waait door de gangen van dit stadhuis. Het lijkt mij een teken van goed bestuur

dat de functie van burgemeester en de rol van gemeenteraadsvoorzitter gescheiden zijn. Ik richt mij

ook graag naar de dames en heren op de publiekstribune. Ook voor hen is dit goed nieuws. Ik hoop

dat ik hen hier vaak zal mogen zien, niet enkel voor het bijwonen van deze gemeenteraden, maar

ook op andere momenten van meer directe, rechtstreekse inspraak bij het beleid.

Wij waren pleitbezorger van een vragenuurtje voor burgers in de gemeenteraad, in plaats van de

gekende petities, waaraan al te vaak geen gehoor werd gegeven. Het is uitermate belangrijk dat wij

de link tussen de burgers en het stadsbestuur herstellen om hen zoveel als mogelijk bij het beleid te

kunnen betrekken. U kunt vanaf vandaag voorstellen aan de agenda van de gemeenteraad

toevoegen en ik mag u warm oproepen om daarvan gebruik te maken.

Collega’s, dit stadhuis was half verlamd door de affaires in de vorige legislatuur. Dat stopt hier. Ikzelf

geloof in een vaccin: transparantie. Collega’s, de campagne is voorbij. Het is nu tijd om de weg

vooruit te nemen en ik spreek ook voor mijn collega’s in de CD&V-fractie, wanneer ik zeg dat wij het

volledig aandurven om onze ambities voor Gent mee te realiseren. Samen met onze

coalitiepartners, samen met de collega’s uit de oppositie, want dat kan ook wel voorvallen. Maar

vooral samen met de Gentenaars. Ik dank u.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mijnheer Yüksel. Dan geef ik nu het woord aan de

heer Deckmyn voor de Vlaams Belang-fractie. Aan u het woord, mijnheer Deckmyn.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Mijnheer de

burgemeester, collega’s, na ongebruikelijk lange onderhandelingen om tot een meerderheid te

komen, werd er eind november eindelijk een coalitie gevormd. Wekenlang werd er ruzie gemaakt,

werden er tijdens onderhandelingen lekken georganiseerd, probeerde men enerzijds de sp.a of

anderzijds het CD&V eraf te rijden. En dit allemaal in het teken van postjes. Een nieuwe

meerderheid op poten zetten gebeurde bijgevolg niet zonder slag of stoot. Groen, sp.a, Open VLD

en CD&V zullen, tot spijt van wie het benijdt, de komende zes jaren, Gent samen besturen.



En collega’s, erg logisch is dit niet. De socialisten kregen immers een electorale oplawaai van

jewelste en hingen in de touwen. Toch mogen ze opnieuw meebesturen. De CD&V kreeg letterlijk

vanuit het niets een schepenmandaat toegeschoven, terwijl ze electoraal zelfs licht achteruitgingen.

Een van de beste commentaren hieromtrent, over de CD&V, loog er niet om. Politicoloog Carl Devos

stelde openlijk: “Een schepen voor Burgerzaken en Protocol. Soms is er gewoon bij zijn inderdaad

het enige wat telt.” Dat heb ik niet gezegd hè. Carl Devos.

De twee grootste partijen, Open VLD en Groen, domineren het nieuwe bestuur. Dat is duidelijk.

Maar eigenlijk, en dat is ook duidelijk, is er maar één conclusie mogelijk. Mathias De Clercq moest

en zou burgemeester worden en daar moet alles voor wijken. Vele liberale verkiezingsbeloftes

werden schaamteloos ingeslikt en de Groenen nemen duidelijk het beleid in handen. Je zult maar

een stem uitgebracht hebben op de liberalen. Over enkele van die ingeslikte verkiezingsbeloftes

zullen we het later in deze gemeenteraad nog wel hebben, maar schaamteloos is eigenlijk nog wel

beleefd uitgedrukt.

Maar collega’s, nu ligt er een bestuursakkoord voor ons, waarvoor blijkbaar minder tijd nodig was

dan voor de onderhandelingen over de coalitie zelf. Een postjescoalitie, in feite heeft men meer

schepenen aangeduid dan wat eigenlijk de geest van het decreet voorschreef. In plaats van het met

een schepen minder te doen, u herinnert zich nog de eerste onderhandelingsnota van de heer De

Clercq: ze gingen het met een schepen minder doen, maakt men eigenlijk op een oneigenlijke

manier gebruik van het decreet om een extra schepen te creëren. Maar ja, de CD&V moest en zou

erbij zijn om burgemeester De Clerck voldoende rugdekking te verlenen. En ze kregen een

bevoegdheid waarmee men zijn of haar werkdagen niet kan vullen. Ik herhaal de dodelijke quote in

de media: “Soms is er gewoon bij zijn het enige wat telt.”

Dus moest men via een trucje een extra schepen creëren. En Rudy Coddens werd eigenlijk, ge hebt

dat de vorige gemeenteraad gezien, niet onmiddellijk als schepen benoemd. Die bleef hier nog op

de bankjes zitten, terwijl alle schepenen benoemd werden. En hij werd aangesteld, los van de

originele aanstelling van de schepenen, als voorzitter van het BCSD. En daar zit dan natuurlijk het

oneigenlijke gebruik van het decreet. Want als ge voorzitter zijt van dat BCSD, en ge zijt geen

schepen, dan wordt ge toch schepen. Handig, nietwaar? Dus in plaats van een schepen minder, was

er een schepen meer. Dit is geen mooi verhaal, collega’s. Het is postjesbakkerij van het zuiverste

water.

En ja, misschien nog een commentaar, dat vernietigend is uit de Knack hieromtrent, want ik heb u

geschetst hoe het verlopen is en in Knack hadden ze het ook opgemerkt. Ik citeer een zinnetje uit

een heel artikel over de Gentse coalitievorming. Daarin staat, ik citeer: “Het Gentse coalitieakkoord

met De Clercq als burgemeester werd gesmeerd met mandaten en dus met belastinggeld.” Pak aan,

zou ik zeggen.

En met een overdreven grote ploeg van veertig meerderheidsleden versus dertien oppositieleden,

wil burgemeester De Clerck nu starten met zijn verbindend verhaal. Op dat vlak reed een

meerderheid er eigenlijk al onmiddellijk enkele wielen af. Er is de onverkwikkelijke affaire rond de

sluipmoord op de nu ex-schepen Christophe Peeters, die binnen Open VLD blijkbaar zwaar

gecontesteerd werd en wordt. Een erg verbindend verhaal kan men dit niet noemen. Er is trouwens



ook het verhaal rond de defenestratie van ex-schepen Resul Tapmaz. Die was voor de socialisten

wel nuttig genoeg om de Turkse stemmen weg te kapen, maar vervolgens liet men hem vallen als

een baksteen. Ook dit is niet echt verbindend te noemen, zeker niet nu de Turkse gemeenschap

geen vertegenwoordigers meer telt in het college. En u zult natuurlijk dit vreemd vinden om dit van

een Vlaams Belanger te horen, maar ik wil u, jullie allemaal, confronteren met jullie eigen principes.

Jullie vinden dat alle gemeenschappen voldoende moeten vertegenwoordigd worden op alle

niveaus. Wel, blijkbaar niet op het hoogste politieke niveau in Gent. Daar zwaait, in tegenstelling tot

de Turkse gemeenschap, eigenlijk de Noord-Afrikaanse gemeenschap voortaan de plak.

Ik kom onmiddellijk, mijnheer de burgemeester, op het bestuursakkoord, maar als ge over het

bestuursakkoord spreekt, dan moet je natuurlijk de totstandkoming van dit bestuursakkoord

bespreken en de context van het bestuursakkoord bekijken. En vandaar dat deze inleiding wel

degelijk nodig is.

Voor ons, mijnheer de burgemeester, ligt dus het nieuwe bestuursakkoord, met als titel ‘Ambitie en

durf voor Gent’. En als we de meerderheid moeten geloven, dan leggen ze de lat hoog en willen ze

een voortrekkersrol spelen op het vlak van stedelijk beleid. Ja, op het vlak van postjesbakken is deze

meerderheid alvast goed gestart en spelen jullie inderdaad een voortrekkersrol.

De burgemeester lanceerde met de voorstelling van het bestuursakkoord de quote, ik citeer: “We

willen een stad zijn die vooroploopt, maar te allen tijde ook achteromkijkt om te zien of iedereen

mee is.” Einde citaat. Dat liep jammer genoeg vanaf het begin al fout, toen Matias De Clercq

achteruit moest kijken en vaststellen dat schepen Christophe Peeters niet meer in zijn kielzog zat.

Collega’s, het eerste hoofdstuk van het bestuursakkoord start zeer voluntaristisch. De

burgemeester, die het verdedigt uiteraard: een voluntaristisch verhaal. Maar naast veel woorden,

moeten er eigenlijk ook daden komen. En op dat vlak zijn er de nodige gerede twijfels. Zelf heb ik

tijdens de vele debatten, en het waren er veel, naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen

vele beloftes gehoord. Beloftes die voor een stuk, daar moet ik wel eerlijk in zijn, in dit

bestuursakkoord werden herhaald. Maar ook beloftes die ik zes jaar geleden, twaalf jaar geleden,

achttien jaar geleden ook al heb gehoord. Beloftes over een beter woonbeleid, beloftes over een

beter armoedebeleid, enzovoorts. Het is triest om diezelfde beloftes hier nu opnieuw in dit

bestuursakkoord terug te vinden.

En intussen blijken al deze problemen allesbehalve opgelost. Met een voluntarisme los je immers

geen problemen op. En problemen zijn er ruim voldoende. In het voorwoord van de

Omgevingsanalyse 2018, uitgegeven door de Stad, naar aanleiding van honderden onderzoeken en

bevragingen, stelt oud-burgemeester Termont, en ik citeer hem: “De toekomst ziet er op sommige

vlakken niet echt rooskleurig uit.” Einde citaat. Collega’s, het is echt wel duidelijk: dit stadsbestuur

moet volop aan de bak.

Om de problemen op te lossen reikt de burgemeester ook de hand naar de oppositie om onze stad

vooruit te helpen. Het verleden wees echter al vaker uit dat men nogal selectief was in het kiezen



van oppositiepartners. En ik hoop dat de drie oppositiepartijen en de dertien oppositieleden in deze

raad evenwaardig zullen worden betrokken in dit proces. Ik ga daar nu geen oordeel over vellen.

The proof of the pudding is in the eating.

Wanneer het over financiën gaat, stelt de meerderheid dat er geen belastingverhogingen komen.

Tenzij, dat is de catch, gerichte beleidsbelastingen of bijkomende retributies in het kader van

sociale, maatschappelijke en/of economische problematieken. Ja, dat zijn natuurlijk al veel

uitzonderingen hè. Er zullen dus, collega’s, geloof me, extra belastingen komen. Maar het zal voor

een goed doel zijn. En dat vind ik eigenlijk tegelijk doorzichtig en bedrieglijk.

Collega’s, in dit bestuursakkoord wordt er meer financiële transparantie beloofd in de Groep Gent.

Het toezicht door de gemeenteraad is de facto al kleiner dan voorheen. Deze belofte is dan ook niet

toevallig het gevolg natuurlijk, van enkele schandalen uit de vorige legislatuur. En ik hoor het de

vorige spreker, de collega van CD&V graag zeggen, dat nu de CD&V aan boord is, dit allemaal

opgelost zal zijn. Dat is iets, collega’s, andere collega’s uit de meerderheid: het is een goede zaak

geweest dat ge de CD&V erbij gehaald hebt.

Ik zou zeggen: positief is alweer – ge moet soms ook een keer positief zijn – de centralisatie van de

stedelijke dienstverlening. De burgemeester heeft daar ook naar verwezen. Enerzijds aan de Zuid,

dat is een goede zaak, maar zonder anderzijds uit het oog te verliezen dat er ook de noodzakelijke

dienstverlening moet blijven in wijken en deelgemeenten in onze stad. Ik vind dat een zeer

belangrijk gegeven en ik zal natuurlijk het engagement van deze stad ter zake zeker opvolgen.

Deze meerderheid voert binnen de Groep Gent een actief diversiteitsbeleid, zo wordt gesteld. Men

wil mogelijke drempels in de selectieprocedures wegwerken en in het aanwervingsbeleid focussen

op de benodigde competenties. Nu, collega’s, en collega’s die de vorige legislatuur hebben

meegemaakt, zullen het ongetwijfeld weten, Vlaams Belang heeft hier in het verleden al vaak

protest tegen aangetekend. Hoe kan je mensen nog verder motiveren om verder te studeren en een

diploma te behalen? Want ja, de job wordt aangepast aan de werknemer en de werkgever mag

blijkbaar nog nauwelijks eisen stellen aan de werknemer. Dat is natuurlijk de weg van de minste

weerstand voor mensen die geen diploma behalen. Zelfs de kennis van de taal bleek in het verleden

hier in Gent in sommige gevallen voor deze stad niet meer nodig om een job te krijgen. De lat ligt

zodanig laag, dat men er zelfs niet meer onderdoor kan.

De Stad Gent zal er ook naar streven om 30% van de aanwervingen in te vullen door mensen van

niet-Belgische origine. Ook daar verzet Vlaams Belang zich tegen. Jobs moeten prioritair gaan naar

mensen met de juiste capaciteiten. Niet doelbewust naar mensen enkel en alleen omdat ze van

vreemde origine zijn. We verzetten ons dus ten stelligste tegen een tewerkstellingsbeleid,

gebaseerd op quota.

Collega’s, het stadsbestuur wil ook investeren in de betrokkenheid van de burgers bij het beleid,

door het organiseren van stadsdebatten en bij plannen met een grote impact door

burgerkabinetten. Vlaams Belang heeft ook, naar aanleiding van de verkiezingen gesteld dat het



voorstander is van tweejaarlijkse referendamomenten, waarbij men aan de Gentse burgers telkens

enkele vragen voorlegt over de plannen die een grote impact hebben op en voor Gent. Blijkbaar is

het stadsbestuur bevreesd om rechtstreeks de mening van de Gentenaar te vragen. Ik vind het

jammer. Dit is een gemiste kans.

In het stuk over burgerparticipatie staat te lezen, en ik citeer: “De burgerbegroting omvat minstens

een publiek debat, waarbij men waakt over de representativiteit en het democratische gehalte van

de groep wijkbewoners.” Einde citaat. Ik vraag mij af, collega’s, ik vraag me onmiddellijk af wie deze

representativiteit en democratische gehalte van de wijkbewoners gaat definiëren. Gaat dat de stad

zijn? Gaat dat iemand anders zijn? Bestaat de mogelijkheid dan niet dat mensen met een afwijkende

mening zullen geweerd worden? Dit voelt mijns inziens niet echt goed aan.

En dan komen we tot het woonbeleid en wat het woonbeleid betreft, heb ik ook hier een

interessante aanzet van de burgemeester gehoord, om ook alle oppositiepartijen toe te laten tot

WoninGent. Dat is alvast een goede stap inzake het verlenen van transparantie inzake woonbeleid,

want ge moet toch weten: in het verleden was het vaak zo dat ge over sociale

woningmaatschappijen vragen stelde aan dit stadsbestuur. Die konden niet antwoorden, want het

was hun bevoegdheid niet. Dan probeerde ge via het Vlaams Parlement vragen te stellen. Dat gaat

dan ook niet en uiteindelijk, als gemeenteraadslid, had je geen rechtstreekse controle op een

belangrijk thema.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Mijnheer Deckmyn, gelieve u te houden, echt wel, aan de

algemene tussenkomsten.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Excuseer?

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Gelieve u te houden, echt wel, aan de algemene

tussenkomsten. Dank u wel.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Ik dacht dat ik algemene tussenkomsten aan het houden

was.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dat klopt, ja.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Als ik over ieder hoofdstuk, iedere werf, net zoals de

burgemeester gedurende een uur gedaan heeft, telkens over elk punt zijn mening gegeven …

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Ja, ja. Goed.



De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Dus ik denk dat elk ook recht heb om deze mening te

verkondigen.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. U mag verder.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Dus mag ik toch de burgemeester bedanken dat hij ons wil

toelaten tot de raad van bestuur of de algemene vergadering van WoninGent?

Collega’s, we zijn nog altijd over woonbeleid bezig, en ik hoop dat ik over woonbeleid nog iets mag

zeggen. Wat de betaalbaarheid betreft, dat is ook algemeen gegeven, moeten we vaststellen dat de

prijzen de pan uitrijzen. Waar de huurprijs voor een rijwoning in 2008 500 euro à 550 euro bedroeg,

is dat vandaag ruim 650 euro à 800 euro per maand. Voor vele, echt vele mensen wordt Gent stilaan

onbetaalbaar.

Ook op kwaliteitsvlak zijn er ernstige problemen. Er zijn 28.000 huurwoningen die zich in slechte

staat bevinden. Onderzoek wees verder uit dat meer dan 5000 van de huurwoningen bovendien te

kampen hebben met ernstige vochtproblemen. Er werd ook vastgesteld dat 21.000 woningen in

Gent niet voldoen aan de gestelde basiscriteria. Het zijn allemaal zaken, zoals ik daarnet zei, waar dit

bestuur vol voor aan de bak moet.

In het bestuursakkoord staat dat er voor de groepen met het laagste inkomen meer kwalitatieve

sociale huurwoningen beschikbaar moeten gesteld worden. Maar hoe denkt men dit alles te

realiseren als men er nu nog niet eens in slaagt de bestaande sociale huurwoningen binnen een

redelijke termijn, en ook nog eens efficiënt te renoveren? Ik zei het daarnet al: dit is een van de vele

beloftes die ik al veel heb gehoord, maar die nooit gerealiseerd werden of worden.

En ook de stoere woorden over de aanpak van de krakersproblematiek, die ik daarnet gehoord heb,

klinken hol. Kraken in Gent, men blijft het gedogen. Liberalen en christendemocraten blijven

blijkbaar meegaan in het principe dat zogenaamd sociaal kraken moet kunnen. Collega’s, gelieve dit

ten stelligste te ontkennen, mocht ik mij vergissen. Ik wacht op jullie antwoord, maar ik vrees dat ik

het niet ga krijgen.

Verder, collega’s, is het ook duidelijk als het gaat over het budget koopwoningen en het budget

huurwoningen, dat men enkel streefcijfers durft te geven, maar geen echt engagement. Het is te

zwak voor een stadsbestuur dat van een degelijk woonbeleid echt een van zijn speerpunten moet

maken.

Collega’s, er is in Gent nood aan bijkomende ruimte, waardoor projecten rond verdichting en

verweving inderdaad aangewezen zijn. Dat men hierbij projectmatig te werk gaat en wijkgericht

stadsvernieuwingsprojecten opstart, is zeker geen slechte zaak. In het bestuursakkoord staat verder

ook te lezen dat men werk maakt van een structurele aanpak van slechte bouwblokken. Ik vind dit



opnieuw een behoorlijk vrijblijvende verklaring. Ik dacht dat er tijdens de verkiezingsdebatten was

beloofd om dit prioritair aan te pakken. Maar bon, men wil er werk van maken. Ik vrees dat dit ijdele

woorden zullen zijn.

Collega’s, het is een waarheid als een koe dat Gent al jaren kampt met de zogenaamde

arbeidsmarktparadox. Deze stad heeft een werkloosheidsgraad van meer dan 10%, maar vele

vacatures geraken gewoonweg niet ingevuld. Dat is een probleem dat dringend moet worden

aangepakt, dat weten we allemaal. Of men dit wil doen via een zogenaamd Gents arbeidspact of

niet, dat is mij om eerlijk te zijn om het even, als het maar aangepakt wordt. Ik blijf het raar vinden

dat, als men praat over een toegankelijker arbeidsmarkt, men mensen met een migratieachtergrond

steeds in één adem noemt met kansarmen, met mensen met een arbeidsbeperking, enzovoort. Net

alsof je als migrant automatisch kansarm bent of een arbeidsbeperking hebt. Op die manier

stigmatiseert men een hele bevolkingsgroep, zou ik denken, en zouden jullie eigenlijk ook moeten

denken. En ik dacht dat dit stadsbestuur er net een speerpunt van maakte dit niet te doen.

Collega’s, het Gents arbeidspact zal trouwens bijzondere aandacht schenken aan de aanpak van de

ongekwalificeerde uitstroom in het onderwijs. Dat is natuurlijk positief. Maar, zoals ik daarnet al zei,

valt dit moeilijk te rijmen met het feit dat de stad bij eigen aanwervingen diploma’s minder

belangrijk vindt en zich vooral focust op competenties. Over praktijktesten is onze mening al lang

bekend. Het stadsbestuur wil die praktijktesten versterken, in het kader van racisme, sociale

dumping en discriminatie. Ik moet zeggen, ik had over racisme en discriminatie al veel gehoord

natuurlijk, maar ik had graag geweten hoe die praktijktesten in het kader van sociale dumping eruit

zullen gaan zien. Ik denk dat dit wel een interessant gegeven zou zijn.

Het bestuursakkoord, collega’s, geeft mee dat economische groei belangrijk is en dat nieuwe en

bestaande bedrijventerreinen hierbij belangrijk zijn. Vlaams Belang heeft er in het verleden vaak op

gewezen dat men hierbij ook de nodige ruimte moet laten aan auto’s. De anti-autofetisj van deze

meerderheid, in het kader van parkeren, is soms tenenkrommend. Ik zeg niet dat er telkens een

maximaal aantal parkeerplaatsen moet worden voorzien, maar als bedrijven telkens opnieuw

moeten dreigen met een verhuis naar andere steden om toch de nodige parkeerplaatsen te

verkrijgen, dan schort er duidelijk iets aan het beleid.

Gelukkig vallen er ook nog positieve zaken op te tekenen in het bestuursakkoord, zoals de

continuering van initiatieven als PUUR GENT, wat ik een goed initiatief vind, de Startersfabriek en de

klemtoon op jobs natuurlijk en de toegevoegde waarde van North Sea Port.

In het hoofdstukje Bruisende Stad stelt het bestuursakkoord dat de Gentse middenstand en de

horeca onmiskenbaar nodig zijn voor een bruisend en authentiek Gent. Sta me toe hier wat kritisch

te zijn en op te merken dat vele middenstand als gevolg van het mobiliteitsplan uit Gent wegtrekken

of weggetrokken zijn. En de horeca daarentegen wel fors vooruitgaat. Let op, ik ben geen

tegenstander van de horeca, wel integendeel. Maar ik hoop dat we in Gent niet enkel zullen

uitmonden in een horecastad, waar geen ruimte meer is voor de modale middenstander.



Collega’s, het bestuursakkoord focust ook op een stad waar het aangenaam wandelen is, met een

kwaliteitsvolle inrichting van onze straten. Dat zal dan een zware opgave worden als we zien dat het

stadsbestuur er nog niet eens in slaagt om in de grootste winkelstraat van Gent kwalitatief goede

wandelmogelijkheden aan te bieden aan winkelende mensen. Daarenboven, als we dan over het

mobiliteitsplan weer spreken: men wil het mobiliteitsplan uitbreiden naar deelgemeenten in

samenspraak met de burgers, men wil ook grote projecten in wijken en deelgemeenten oprichten

en uitvoeren in samenspraak met de burgers. Collega’s, ik houd mijn hart vast als ik kijk hoe er soms

in het verleden samen gesproken werd rond dergelijke projecten. Ik verwijs hiervoor naar de

inwoners van Drongen, naar de inwoners van Oostakker, die af en toe hun inspraak niet beloond

zagen, maar eigenlijk het voorstel moesten slikken van de meerderheid.

En uiteraard focust dit stadsbestuur zich op het stopprincipe, met vooral aandacht voor

voetgangers, fietsers en openbaar vervoer. En als het op de wagen aankomt, dan heeft het plots de

auto op de juiste plaats. Men stelt dat men de parkeerdruk in de wijken en deelgemeenten wil

tegengaan door in te zetten op duurzame mobiliteit, openbaar vervoer, Park + Rides, autodelen en

buurtparkings, maar ik vrees dat dit stadsbestuur zijn wensen voor werkelijkheid neemt. Men heeft

het mobiliteitsplan ingevoerd zonder dat er randvoorwaarden voldoende zijn ingevuld, in het

bijzonder op het vlak van het openbaar vervoer. Het probleem is hier natuurlijk dat je voor een flink

stuk afhankelijk bent van de hogere overheden. Ik verwijs naar de Lijn, ik verwijs naar de NMBS.

Maar nu volhardt men in de boosheid en de autobestuurder is de pineut. Nu, op een vlak heb ik ook

weer interessante zaken gehoord. Ik ben blij dat men vanuit de CD&V-fractie, die nu toch de nieuwe

meerderheid is, er op wijst dat parkeren in Gent te duur is. Dat is iets wat ik inderdaad in het

verleden al vaak gezegd heb en het wordt nu bevestigd vanuit de meerderheid. En ik hoop dus dat

men hier iets zal aan doen en ik vraag het u, mijnheer Watteeuw: gaat u er iets aan doen? Ik vraag

het liever aan de echte baas in Gent en dat zijt gij. Dus misschien dat ge me daar achteraf een

antwoord op kunt geven.

Collega’s, als het over natuur en water in de stad gaat, stelt het bestuursakkoord dat we een ‘coole

stad’ moeten hebben, waarbij groen en water voor afkoeling zorgen. Ik wil daar wel voor een stuk in

meegaan, hoor. Maar toch wil ik wijzen op het feit dat op warme lente- of zomerdagen, jongeren in

de omgeving bijvoorbeeld - het is een voorbeeld dat ik aanhaal - van de Graslei na zo’n warme dag

die plek toch vaak als een stortplaats achterlaten. En in de geest van de klimaatmars van de laatste

tijd, vind ik dat daar ook wel enige mogelijke aandacht aan mag besteed worden.

Opmerkelijk in het hoofdstuk Natuur en water in de stad, is de passage waarin de toegang tot

drinkwater voor iedereen een basisrecht moet blijven. Men zegt het in het bestuursakkoord: “Dit

moet een basisrecht blijven.” Ja, ik moest wel een beetje, ik kan zelfs niet zeggen glimlachen, maar

grimlachen, want in het kader van de problematiek van het vervuilde water in Oostakker, dat een

lang aanslepend verhaal blijft, vind ik dat men in een bestuursakkoord ook de toegang tot proper

drinkwater een basisrecht moet vinden.

Collega’s, Gent duurzaam en klimaatneutraal, daar hebben we op zich geen problemen mee. Ook de

problematiek van luchtvervuiling is belangrijk, maar ondanks de selectieve metingen op bepaalde

plaatsen in Gent, blijft het Vlaams Belang ervan overtuigd dat men met het mobiliteitsplan deze

problematiek enkel verplaatst heeft van het centrum naar de rand van de stad. Ook omtrent de

LEZ’s, de lage-emissiezones blijven we kritisch. Vanaf 2020 komt er een lage-emissiezone, waarbij de



meest vervuilende dieselauto’s uit de zones binnen de R40 worden geweerd. Vlaams Belang wees in

het verleden al veel en vaak naar de mogelijke sociale gevolgen voor auto-eigenaars die zich geen

duurdere auto en geen properder wagen kunnen veroorloven. Dit vooral om financiële redenen. Het

bestuursakkoord stelt wel, de burgemeester heeft dat vermeld, dat men dat gaat begeleiden met

een pakket van begeleidende sociale maatregelen, maar wij vragen alvast, zeker in het kader van

2020, een open debat omtrent deze maatregelen en hoe we die zullen toepassen.

Ook de strijd tegen zwerfvuil en sluikstorten blijft een prioriteit voor dit bestuur en dat in alle

wijken. Ondanks alle mogelijke maatregelen stellen we vast dat het nog steeds niet eenvoudig blijkt

om de mentaliteit van bepaalde mensen en bepaalde bevolkingsgroepen te wijzigen. Misschien

moet dit bestuur zich deze legislatuur toch wel iets repressiever opstellen. Wie niet horen wil, moet

immers voelen.

Collega’s, niets in onze samenleving is voor de toekomstige generaties belangrijker dan degelijk

onderwijs. Daar kan ik uiteraard niets tegen inbrengen. Toch moeten we voor ogen houden dat we

in de huidige samenleving meer en meer geconfronteerd worden met een nivellering van het

onderwijs naar onder toe. Het meer en meer multicultureel worden van onze stad is daar niet

vreemd aan. Het bestuursakkoord stelt dat de kennis van het Nederlands een absolute vereiste is

om mee te kunnen in de klas en in de samenleving. Dit beamen wij volmondig. Vlaams Belang wees

er in het verleden op dat het gebruik van de thuistaal op school geen goede zaak is. De vorige

meerderheid vond het gebruik van die thuistaal op de speelplaats echter wel een goede zaak. Ik had

graag geweten of de stelling die ik daarnet uit het bestuursakkoord voorlas erop wijst dat het

stadsbestuur zich bewust is van het feit dat dit moet vermeden worden.

Collega’s, het hoofdstuk over armoedebestrijding leest opnieuw als een hoofdstuk dat ik in het

vorige bestuursakkoord al heb teruggevonden. Steeds opnieuw wil men deze problematiek ten

gronde aanpakken. Steeds opnieuw faalt het beleid. Vlaams Belang wil beklemtonen dat elk

initiatief om armoedebestrijding ten gronde aan te pakken steeds deels gecounterd wordt door het

feit dat we via immigratie armoede blijven importeren. Het blijft dus dweilen met de kraan open.

Deze feiten worden trouwens bevestigd vanuit de omgevingsaanleg uit 2018, waar ik bij het begin

van mijn tussenkomst al naar verwezen heb. Daar wordt onder meer gesteld dat de armste wijken

ook de meest diverse wijken zijn. In wijken zoals Rabot–Blaisantvest, Sluizeken–Tolhuis-Ham, en

Muide Meulestede is meer dan de helft van de inwoners van vreemde afkomst. We hebben het dan

over Turken, Bulgaren, Roma en Marokkanen. In de Omgevingsanalyse 2018 wordt bovendien

gesteld dat de kloof tussen autochtonen en nieuwkomers groot is. Het is opmerkelijk te moeten

vaststellen dat bij een gezin met een Belgische moeder 8% van de kinderen in kansarmoede wordt

geboren, terwijl bij een gezin met een moeder van niet-Belgische afkomst, dit 41% is. En

ondertussen, collega’s, blijven we armoede importeren.

En dan het paradepaardje van deze meerderheid: de diversiteit. Ik heb het nageteld en ik kwam in

dit bestuursakkoord al 44 keer een variatie op het woord ‘divers’ tegen. Op bijna elke pagina van dit

bestuursakkoord komt het woord diversiteit of zelfs nog sterker, ‘superdiversiteit’ voor. Het is bijna

een mantra van dit bestuur en ik vrees dat we dit de komende jaren nog vaak zullen horen. Waar

men vroeger over een diverse samenleving sprak, is dit dus vanaf vandaag een ‘superdiverse

samenleving’. Daarbij wil men iedereen in onze samenleving betrekken. Maar opnieuw stel ik vast

dat dit zaken zijn die men al jaren naar voren schuift. Helaas zonder resultaat. Ik wil daar concreet in



zijn. Ik ben de afgelopen weken regelmatig naar eindejaarsrecepties en nieuwjaarsreceptie in deze

stad geweest. Ik trok vorig jaar ook vaak naar de Gentse Feesten. Maar telkens opnieuw stel ik vast

dat, ondanks het gepamper van de diversiteit in het beklemtonen van onze superdiverse stad,

diezelfde diversiteit weinig belangstelling vertoont voor het maatschappelijke leven in Gent. Dat zal

uiteraard te wijten zijn aan racisme, wellicht. Te pas en te onpas wordt dit argument bovengehaald.

Maar ik begin dit langzamerhand een goedkoop excuus te vinden. Zeker in het kader van immense

financiële en maatschappelijke investeringen van de laatste jaren in die zogenaamde diversiteit.

In het bestuursakkoord, collega’s, lezen we dat één op drie Gentenaars een buitenlandse herkomst

heeft. Deze meerderheid beschouwt de superdiversiteit van onze Gentse samenleving als

vanzelfsprekend en kiest resoluut voor een open en solidaire stad, zo zegt ze. Wel, in een dergelijke

stad vindt het Vlaams Belang dat er ook vanuit de allochtone gemeenschap het nodige respect moet

worden opgebracht voor de autochtone gemeenschap in onze samenleving. En dat is niet altijd zo.

Als er immers kritiek geuit wordt op bepaalde zaken, wordt autochtonen vaak de mond gesnoerd

met het argument dat ze niet racistisch mogen zijn. Wij vinden dat een vals argument, dat het debat

ten gronde ontwricht.

Dan kom ik tot het hoofdstuk Blauw meer op straat. Ik vond dat grappig, toen ik dat las. De slogan

‘Blauw meer op straat’ in het bestuursakkoord is goed gevonden. Het is een herformulering van de

slogan die Vlaams Belang, Vlaams Blok in het verleden, al heel lang in haar programma heeft staan:

‘Meer blauw op straat’. Een van de punten die voor ons belangrijk zijn betreft het gebruik van de

ANPR-camera’s. Het staat voor een stuk beschreven en het is ook door de burgemeester naar voren

geschoven in dit bestuursakkoord. Maar ik wil hier toch de concrete vraag stellen of deze camera’s

ook actief zullen worden ingezet bij het bestrijden van alle criminele feiten in Gent. Dat was een

expliciete vraag van Vlaams Belang tijdens de vorige legislatuur en ook in de debatten naar

aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen.

Wij vinden trouwens al langer dat de politie meer aanwezig moet zijn in de wijken en

deelgemeenten van onze stad. Extra wijkagenten in onze straten zijn meer dan noodzakelijk om het

contact met de burger te bevorderen en sneller te kunnen optreden, wanneer het fout loopt. En

veiligheid is uiteraard een basisrecht voor elke Gentenaar. Het stadsbestuur stelt daarbij dat het

politiekorps – ja het komt altijd terug hè – de diversiteit van de Gentse samenleving moet

weerspiegelen. Daarom zet dit stadsbestuur in op wervingscampagnes en bijstand in de procedures.

Het is vreemd, collega’s, dat men na tientallen jaren blijkbaar nog steeds op zoek moet gaan naar

allochtonen die bij de politie willen werken. Vlaams Belang vindt dat iedereen die bij het

politiekorps komt, moet slagen in het vooropgestelde niveau aan de proeven. Het zoeken naar

allochtonen mag geen inbreuk vormen op het absolute streven naar een kwaliteitsvol korps.

Het laatste hoofdstuk is Gent ontdekken en beleven. Ik wil hier enkel nog stilstaan bij het feit dat de

bestaande culturele subsidiestromen integraal herbekeken zullen worden. Dat is hier ook door de

burgemeester gezegd in zijn tussenkomst er wordt ook vermeld in het laatste hoofdstuk. Daar had ik

eigenlijk wel concreet graag geweten op welke manier men dit wenst aan te pakken.

Collega’s, ik besluit. Dit bestuursakkoord staat bol van goede bedoelingen. Maar soms ook van

bedoelingen die volstrekt onzinnig zijn. Ik hoop dat de intenties uit dit bestuursakkoord snel



geconcretiseerd worden in beleidsnota’s. Vlaams Belang wil hier nadrukkelijk vragen, ik meen dat

oprecht, om deze beleidsnota’s snel vorm te geven. Ik verwijs hier heel concreet naar de vorige

legislatuur. Daar kregen we immers nog steeds beleidsnota’s met het einde van de legislatuur al in

zicht. Ik vind dat niet kunnen en ik vind dat deze meerderheid de ambitie moet hebben om dit

bestuursakkoord snel te vertalen in de nodige beleidsnota’s, die dan natuurlijk ten gronde hier in de

diverse commissies en de gemeenteraad kunnen besproken worden.

Collega’s, de titel van dit bestuursakkoord is Ambitie en durf voor Gent. Ik heb weinig nieuwe dingen

gelezen in dit bestuursakkoord. Wel veel woorden, veel beloftes. Voor het Vlaams Belang is er

eigenlijk weinig ambitie en weinig durf te bespeuren in dit bestuursakkoord.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mijnheer Deckmyn. Collega’s, het is 21.17 uur, ik

stel voor dat we tien minuten pauzeren, om dan na de pauze te hervatten met de tussenkomst van

de heer Taeldeman voor de sp.a-fractie.

(Schorsing)

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Collega’s, mag ik vragen om plaats te nemen alstublieft? Het

gaat nog een lange avond worden.

Oké, dank u wel. We gaan de zitting opnieuw aanvatten. Het gaat nog een lange avond zijn, dus ik

geef nu het woord aan de heer Taeldeman voor de tussenkomst over het bestuursakkoord voor de

sp.a-fractie. Mijnheer Taeldeman, aan u het woord.

De heer Sven Taeldeman, sp.a. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Burgemeester, dames en heren

schepenen, collega-raadsleden, goede avond. Collega’s, in ons bestuursakkoord herkennen we

alvast onze typisch Gentse stijl. Dat is uiteraard een goede zaak. We weten wat we willen. We

winden er geen doekjes om. We zijn zelfbewust, meestal hartelijk. Straf als het moet, maar vooral

altijd eerlijk en rechtuit. En dan pakken we de zaken aan en gaan we aan de slag om onze stad

samen nog beter te maken. En zo wil onze sp.a-fractie zich ook in deze gemeenteraad opstellen en

de komende zes jaar aan politiek doen. Meestal hartelijk, een keer wat sterker als het moet, altijd

eerlijk en met als enige doel de zaken beter maken voor iedereen in Gent.

Collega’s, een Gentenaar is doorgaans bescheiden. Hij heeft niet te veel toupet, zoals ik dat zou

zeggen, maar we mogen absoluut af en toe eens stilstaan bij hoe schoon onze stad geworden is. Hoe

goed Gent het ook doet. In historisch opzicht, dat spreekt voor zich, maar ik spreek ook over

vandaag en over hoe sterk onze stad de voorbije dertig jaar is geëvolueerd. Laat ons zeggen, van een

grauwe industriestad tot een wervelende, aangename en ook sociale stad. Dertig jaar lang is er

consequent gewerkt aan de vernieuwing van deze stad. Het resultaat is dat Gent niet alleen

hedendaags is, maar ook futureproof wordt gemaakt. En aan dat proces hebben wij ook als

socialistische familie zeer sterk bijgedragen, onder de deskundige leiding van eerst en vooral



burgemeester Gilbert Temmerman, burgemeester Frank Beke nadien en tot slot de voorbije twaalf

jaar ook van burgemeester Daniël Termont. En daar zijn wij verdorie ook trots op.

Ik verwijs nu even naar de nieuwe burgemeester, mijnheer De Clercq. Burgemeester, elk zijn rol,

stelt u. Wel ja, geloof ons, wij zullen ook als socialistische familie natuurlijk sterk aan de toekomst

van deze prachtige stad blijven werken en we zullen daar ook toe bijdragen. En dat zal ook nodig

zijn, collega’s. Het zal namelijk nodig zijn om de ambitie en durf uit het bestuursakkoord tot bij elke

Gentenaar te kunnen brengen. Het zal nodig zijn, omdat Gent met enkele grotere uitdagingen

kampt, die een stevige aanpak vergen. Enkele tussenkomsten verwezen er al eens naar, ook de

burgemeester heeft het netjes opgelijst. Maar heel kort, eerst en vooral: denk aan de

demografische uitdaging. Gent groeit met het aantal inwoners. Niet in aantal hectares. Maar

bovendien groeit Gent niet alleen; het is inderdaad, mijnheer Deckmyn, veel diverser geworden.

Super divers. Een realiteit waar we rekening moeten mee houden. En bovendien zijn de Gentenaars

ook mondiger geworden.

Een tweede uitdaging: veel te veel Gentenaars kunnen vandaag een factuur nog nauwelijks betalen.

De kost om te wonen slokt een veel te groot deel van het huishoudbudget op. Een derde uitdaging:

we kampen bovendien, het is al een paar keer aangehaald, inderdaad met die arbeidsmarktparadox.

De vele vacatures worden niet ingevuld door de bijna 15.000 Gentenaars die werk zoeken.

En tot slot de leefbaarheid van de stad. Die staat inderdaad onder druk. Propere lucht, meer groen

en verkoeling, minder beton, verstandiger gebruik van ruimte dringen zich meer en harder op dan

ooit. En die uitdaging, collega’s, daar moeten wij samen een antwoord op bieden. Een antwoord aan

alle Gentenaars, maar in de eerste plaats ook aan hen die onze steun het meest nodig hebben.

Hoe pakken we die uitdagingen aan, zodat effectief iedereen mee is? Dat zal niet vanzelf gaan. Het

zal ook niet lukken door er alleen maar over te praten. Het zal inspanningen vergen van ons

allemaal. Het vergt hard werk en moedige, sturende en sociale beleidskeuzes. Als het moet ook

tegen de stroom in. Dat typeert ook Gent, dat wij eens durven tegen de stroom ingaan, maar het

moet goed zijn voor onze stad.

Vandaag ligt er gelukkig ook een bestuursakkoord voor met juist al deze inspanningen en met die

concrete beleidskeuzes en met effectief veel aandacht voor de mensen die dreigen achterop te

geraken. In het bestuursakkoord worden ze ook al omschreven als de kwetsbare groepen. En onze

fractie pleit dan ook voor een bredere interpretatie van die omschrijving ‘kwetsbare groepen’ en

voor een zorgvuldige benadering van die diverse groepen. Het gaat immers om een heel pak

mensen, collega’s. Het gaat om mensen in armoede, in extreme armoede, in kansarmoede of

balancerend op de rand van de misère. Het gaat ook om mensen voor wie door een tegenslag of

door een opeenstapeling van kleine tegenvallers in het leven plots alle zekerheden wegvallen. En

om mensen die het steeds moeilijker hebben inderdaad, om de schoolkosten te betalen. Mensen

voor wie sporten in een sportclub geen optie is, omdat het lidgeld niet kan betaald worden. Mensen

voor wie de broodnodige energiebesparende isolatie van hun woning gewoonweg niet rond te

krijgen is. Wel, vandaag is er een groeiende groep van deze onzekeren. Recent onderzoek toont aan

dat bijna 40% van de bevolking in zo’n dergelijke situatie verkeert, waar evidente zaken plots niet

meer evident zijn. Het precariaat, noemt men dat tegenwoordig met een geleerd woord, precair en



proletariaat, maar we zijn hier niet onder elkaar om geleerd te doen, maar wel om zoals gezegd de

uitdagingen aan te pakken op een manier waarop effectief iedereen mee is en mee kan.

En dat doe je wat ons betreft door consequent werk te maken van sociale stijging. Via onderwijs, via

degelijk werk, via een kwalitatieve huisvesting, via sociale bescherming, via mobiliteit en ook via

vrije tijd. Dat nobele streven naar werken kenmerkt ons als socialistische familie en daar zullen we

ons ook de komende zes jaar, vanuit die invalshoek, keihard voor inzetten.

En we gaan dat niet alleen doen, collega’s. Participatie zal inderdaad essentieel zijn in de komende

beleidsperiode. Het betrekken van het middenveld en zelforganisaties, van kinderen en van

jongeren, van individuele burgers in hun wijken en buurten. Vele, vele Gentenaars willen terecht

ook dichter betrokken worden bij het beleid van deze stad en vanuit een persoonlijke of vanuit een

professionele ervaring en engagement een bijdrage leveren aan deze stad. En dat siert hen. Laat ons

alsjeblieft gebruikmaken van die opportuniteit die zich stelt en laten we het eens niet alleen voor de

Gentenaars doen, maar laten we het ook eens met de Gentenaars doen.

En vooral, laat ons participatie en inspraak zo breed en zo toegankelijk mogelijk organiseren. En het

is goed dat er met Astrid De Bruycker ook een ambitieuze schepen is aangeduid om dat ook waar te

maken. Maximale dialoog en inspraak van burgers zullen als rode draad door alle beleidsdomeinen

moeten lopen.

Gent speelt nota bene op het vlak van participatieve democratie al enkele jaren ook een

voortrekkersrol. Dat mag ook aangegeven worden. Tijdelijke invulling van sites, burgerbudget,

burgerkabinet. Wel, laat ons op die weg ook verder gaan. De Gentenaars verwachten dat ook van

ons. Maar wij geloven meer nog. Wij weten uit de ervaring van de afgelopen jaren dat de kracht en

de wil tot samenwerking, die broodnodig zal zijn om de horden op ons pad te nemen, ook aanwezig

zijn.

De hoogste horde zal zonder twijfel zijn een beleid te voeren dat van Gent een betere stad maakt

voor iedereen. Ambitie en durf, ja. Volle bak gaan, maar dan wel voor elke Gentenaar.

Collega’s, kort even stilstaan bij enkele van die thema’s, die inderdaad uit het bestuursakkoord

ervoor moeten zorgdragen dat die uitdaging om van die sociale stijging werk te maken, zodat elke

Gentenaar effectief mee is. En ja, collega’s, ik begin inderdaad bij die degelijke en betaalbare

woning. Mede onder onze impuls koos het bestuur hiervoor om 90 miljoen euro in te zetten in deze

legislatuur om de woonproblematiek aan te pakken. Wel, dat is drie keer meer dan in de afgelopen

zes jaar. En het zal ook nodig zijn. In Gent is vandaag het recht op wonen op een betaalbare,

kwalitatieve en aangepaste woning, niet langer gegarandeerd. Het gaat bovendien niet over een

kleine groep die wordt getroffen. We weten bijvoorbeeld dat een kwart van de Gentenaars meer

dan een derde van hun inkomen uitgeeft aan wonen. Collega’s, u moet zich dit eens goed inbeelden.

Elke eerste dag van de maand meteen 35% of meer van uw centen weg. Of wanneer u bijvoorbeeld

een nettoloon hebt van 1600 euro, meteen 700 euro weg, alleen om ergens te kunnen wonen in

deze stad.



De concurrentie op de woonmarkt is dan ook moordend. Maar ook de kwaliteit in het algemeen van

het woningbestand moet omhoog. En de energiefacturen zijn te hoog. En sommigen blijken

bovendien nog een keer slachtoffer te zijn van discriminatie op de huurmarkt. Daarom, collega’s,

moeten er inderdaad meer degelijke en betaalbare huurwoningen komen op de privémarkt, vooral

voor mensen met een laag of bescheiden inkomen.

Maar daarnaast vooral, collega’s, eisen wij als sp.a dat de Vlaamse overheid eindelijk haar

verantwoordelijkheid neemt en niet alleen voldoende investeert in substantieel meer en degelijke

sociale woningen, maar daarvoor vooral de sociale huisvestingsmaatschappijen in haar grootste

steden structureel sterker subsidieert, door middel van investeringssubsidies. Het is tenslotte een

Vlaamse bevoegdheid en met meer dan 10.000 kandidaat-huurders in onze stad, is de nood meer

dan hoog.

Maar collega’s, in afwachting van meer financiële steun van de Vlaamse overheid voor de

grootstedelijke sociale huisvestingsmaatschappijen, komen wij als stad daarom zelf alvast met een

investeringssubsidie voor de nieuwe sociale huurwoningen. Maar nogmaals, hierin biedt de stad een

voorlopige oplossing. Een structurele oplossing moet van Vlaanderen komen en laat dit meteen ook

een gezamenlijk appel zijn.

Maar ondertussen, zoals gezegd, gaan we zelf aan de slag. Samen ook met burgers en relevante

organisaties, onder impuls van de taskforce Wonen. We gaan verder met vernieuwende initiatieven

en schuwen het experiment zeker niet. Zuinig en gedeeld en creatief ruimtegebruik schept ook

mogelijkheden om op een aangenamere en kostendelende manier te gaan wonen en leren.

Stadsvernieuwing en stadsontwikkeling moeten een belangrijke sociale rol spelen in de oplossing

van dit huisvestingsprobleem. En voor mensen die dak- en thuisloos zijn, doen we meer dan het

klassieke bad, bed en brood. Het gaat ook over een opvangmodel waar ook die begeleiding is, het is

ook door de burgemeester daarnet aangehaald, en het is ook ingezet in de vorige legislatuur onder

schepen Rudy Coddens. Die begeleiding, heel belangrijk om die spiraal te doorbreken, waarin de

meest kwetsbare Gentenaars worden meegezogen.

En dat brengt mij naadloos bij een tweede belangrijke lijn om die sociale stijging te bereiken,

namelijk aansluitend bij het voorgaande, de armoedebestrijding. Het is een collectieve

verantwoordelijkheid. De hogere overheid heeft belangrijke instrumenten in handen, maar ook

lokaal kunnen we het verschil maken en we moeten de ambitie hebben om de groei van de

armoede niet zomaar te stoppen, maar we moeten die armoede gewoon kunnen wegwerken.

Collega’s, armoede start met een tekort aan geld, met een tekort aan middelen, maar niet in het

minst door die hoge facturen. Schepen en OCMW-voorzitter, BCSD-voorzitter Rudy Coddens, ook in

deze legislatuur als schepen bevoegd voor armoedebestrijding, zette in de vorige legislatuur al een

zogenaamde aanvullende financiële hulp op. We hielpen op die manier, collega’s, al duizend

gezinnen per jaar en ook hier: laat ons daar vooral verder op gaan. Want mensen, armoede snijdt



diep in het vel. Ze stopt niet bij louter financiële tekorten, maar leidt vaak ook tot slechte

huisvesting, slechte gezondheid en tot een sociaal isolement, als de bus te duur wordt, als de trein

te duur wordt en naar ik verneem vandaag, een dag na de Klimaatmars, zal de trein inderdaad nog

eens gaan verduren. Om echte stappen vooruit te zetten, moeten we dus armoede vooral bestrijden

en dit over alle beleidsdomeinen heen. En werk maken van een stadsbrede strategie voor sociale

stijging.

Ik hang daar nog een element aan van de vermaatschappelijking van de zorg. Dat heeft ook een

grote impact op de Gentenaars. Het gaat over mensen die zorg nodig hebben, maar ook mensen die

zorg bieden. Dat zijn professionals, maar ook vrijwilligers en mantelzorgers. Wel, het is ook van

belang dat we dit erkennen en daar ook op inspelen. Elke Gentenaar heeft namelijk recht op

gezondheid, zorg en ondersteuning. De burgemeester haalde daarnet ook aan dat het bestrijden

van kinderarmoede in het bijzonder een prioriteit moet zijn. Maar collega’s, een arm kind leeft in

een arm gezin. We mogen dat niet vergeten. Kinderen en hun ouders moeten perspectief krijgen op

een betere toekomst. Er komt een aantal instrumenten ook aan bod in het bestuursakkoord, zoals

die ongekwalificeerde uitstroom uit het onderwijs verlagen, uitbreiding van het succesvolle project

Kinderen Eerst of door de maximumfacturen in te voeren in het secundair onderwijs. En door

cultuur en sport voor mensen ook effectief te kunnen maken en toegankelijker te maken.

Het brengt mij bij een derde element, bij werk. De beste garantie om niet in armoede te geraken,

collega’s, of te verzeilen, is een kwalitatieve job. In Gent is er een arbeidsmarktparadox. Het woord

zal vanavond heel wat gevallen zijn. De burgemeester vermeldde het al, de collega’s. Het is zo. Heel

veel openstaande vacatures, terwijl er ook heel veel werkzoekenden zijn. We moeten dus nog veel

meer op die competentiegerichtheid gaan werken om alle talenten in Gent te benutten. Een

diploma alleen, collega’s, zegt iets over je verleden, maar zegt nog niet veel of niets over je

toekomst. We moeten sterker inzetten op gelijke kansen op de arbeidsmarkt en de uitbreiding van

de praktijktesten om discriminatie tegen te gaan naar de hele arbeidsmarkt. Dat is dus een zeer

goede zaak. En ja, mijnheer Deckmyn, de lat om toegang tot de arbeidsmarkt, mag inderdaad voor

een aantal doelgroepen lager gaan liggen.

De ongekwalificeerde uitstroom uit het onderwijs moet ook effectief dalen en levenslang leren

moeten we ook extra gaan stimuleren, net als tewerkstellings- en opleidingsprogramma’s op de

werkvloer. We moeten daarin ambitieus zijn in het creëren van meer werk in de innovatieve

economie ook, maar ook oog hebben voor werk op maat. De sp.a verwacht daarom heel veel van

het stedelijk Dienstenbedrijf, dat een sterke speler moet worden voor de sociale economie in Gent.

Collega’s, dat brengt mij bij een vierde thema. Voor wie het nog niet duidelijk was, maar ik denk dat

het bij de meeste mensen duidelijk is: De jeugd van tegenwoordig blijft niet bij de pakken zitten. Die

jeugd staat op en mengt zich in het debat, mijnheer Deckmyn. Donderdag al 35.000 studenten of

jongeren. En gisteren meer dan 70.000 mensen in Brussel. Dat zijn niet zomaar spijbelaars, dat zijn

mensen die hun mening laten horen. Dat zijn Gentenaars die hun stem laten horen. Dat zijn Belgen

die hun stem laten horen, die nog eens luid onderstrepen hoe belangrijk een dringend de

klimaatuitdaging is.



En dat brengt ons uiteraard bij dat vierde punt, bij die duurzaamheid. Maar ook wat ons betreft die

sociale duurzaamheid. Gent hoeft op dat vlak ook niet te blozen. Er is de laatste jaren heel sterk

werk gemaakt van een sterk klimaatbeleid. Dat is de ambitie, maar er zal een versnelling hoger

moeten geschakeld worden in de uitvoering van de maatregelen op weg naar een meer duurzame

stad en de sp.a-fractie zal daar een partner in zijn. Maar ook hier: verduurzamen mag niet enkel de

zaak zijn van hen die zich dat kunnen permitteren. Integendeel, met door te gaan verduurzamen,

moeten we er juist voor zorgen dat meer mensen zich dat kunnen gaan permitteren. Een dak

isoleren, dat moet voor iedereen haalbaar en betaalbaar zijn in deze stad. Wij willen een sociale,

duurzame stad, zo snel als mogelijk, maar dus wel waar iedereen mee is. En dat is een

verantwoordelijkheid die collectief is. Dat is niet individueel.

Als we de lage-emissiezone invoeren zal het zijn met flankerende sociale maatregelen. Want

klimaatmaatregelen mogen nu toch nooit leiden tot energiearmoede en vervoersarmoede.

We willen dat het bestuur die vervoersarmoede serieus neemt en vragen als sp.a extra maatregelen

om mensen te ondersteunen in hun dagelijkse verplaatsingen. Toegankelijke en betaalbare

mobiliteit, daar is al een aantal keren naar verwezen, is een recht voor iedereen, met bijzondere

aandacht voor mensen met een beperking of minder mobiele Gentenaars. Daarvoor is ook dat

diverse en betrouwbare aanbod van aangepast vervoer zo cruciaal.

Collega’s, het zal zelfs zo zijn dat alternatief vervoer niet langer alternatief moet zijn. Het zal het

voornaamste vervoer zijn. Maar zodanig dat elke Gentenaar kan deelnemen aan het leven in Gent

en dat elke Gentenaar van een gezondere stad kan genieten.

Dat brengt mij bij het laatste thema, veiligheid en vrije tijd, collega’s. Ik hoop van deze zaken dat de

beleidslijn kan worden aangehouden en met name het veiligheidsbeleid, mijnheer de burgemeester,

en van het vrijetijdsbeleid, ik kijk naar een aantal collega’s: een veilige stad waar we ontspannen

kunnen genieten. Veiligheid is namelijk een voorwaarde voor geluk. Je kan niet gelukkig zijn als je

niet veilig bent.

Maar gelukkig zijn er ook positieve tendensen. In Gent daalde de criminaliteit onder het beleid van

burgemeester Daniël Termont. De laatste zes jaar daalde de criminaliteit met 17%. Dat was onder

meer door de methode van het SLIM aanpakken, het SLIM-beleid, het Samenleven Is Mensen Werk-

beleid. Dat is een stevige basis om op verder te werken.

Maar ook op het vlak van sporten cultuurbeleid scoort Gent bijzonder goed, met in verhouding

dubbel zoveel sportclubs en culturele activiteiten en drie keer zoveel culturele activiteiten als de

grootste stad van Vlaanderen. De voorbije legislatuur is daarop ook sterk ingezet door onder meer

collega Annelies Storms en Resul Tapmaz. Daar is heel sterk ingezet op die uitbreiding van het sport-

en cultuuraanbod en het toegankelijk maken van het vrijetijdsaanbod. Er zijn vandaag, collega’s,

meer dan 43.000 mensen met een UiTPAS in de regio Gent. Dat is een kwart van alle UiTPASSEN in

heel Vlaanderen. In 2018 werden er bijna 12.000 verkocht. Het beste jaar sinds de invoering in 2014.

12.000 waarvan liefst 65% mensen in armoede of met een kansenstatuut. En bovendien is ook het



aanbod, het gratis jeugdsportaanbod uitgebreid en werd de G-sport gestimuleerd. Het is een

wijkgericht en naschools sportaanbod, dat is gecreëerd.

Er was heel veel aandacht voor kunst ook, in de publieke ruimte. De sp.a vraagt dan ook met

aandrang aan de nieuwe schepen voor Sport en Cultuur om ook op die weg verder te gaan, om dat

werk ook onverkort te kunnen verderzetten. We zullen ervoor vanuit de sp.a-fractie ook nauw op

toezien.

Mijnheer de burgemeester, dames en heren schepenen, collega-raadsleden, ik rond af. Wij kijken uit

naar de vertaling van het bestuursakkoord in de respectievelijke beleidsnota’s en de sp.a-fractie zal

daarbij ook een betrouwbare en kritische partner zijn in deze meerderheid, maar vooral ook een

geloofwaardige partner voor alle Gentenaars. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. Nu kunnen we overgaan naar de PVDA-fractie.

Mijnheer De Meester, u hebt het woord.

De heer Tom De Meester, PVDA. Mevrouw de voorzitter, mijnheer de burgemeester, collega’s, ik

moet mij enorm bedwingen om niet eerst te antwoorden op Johan Deckmyn. Mijnheer Deckmyn,

met alle respect, maar het is niet de diversiteit in onze stad die het probleem is. Het is de manier

waarop u de mensen voortdurend tegen elkaar opgezet. Ik ken geen allochtonen en ik ken geen

allochtonen in onze stad, ik ken alleen maar Gentenaars. En samen maken wij deze stad tot wat ze

is, de mooiste stad van Vlaanderen.

Over het bestuursakkoord. Mijnheer de burgemeester, de PVDA zit voor het eerst in de

gemeenteraad, met drie verkozenen. En bij de installatievergadering hebben wij eerst met onze drie

verkozenen buiten de eed afgelegd, op de trappen voor het stadhuis, voor het volk. En wij hebben

toen gezworen om afstand te doen van onze zitpenningen, om niet te plooien voor onrecht, om

altijd aan de kant van de gewone mensen te staan en op te komen voor de stad op mensenmaat. En

een stad op mensenmaat betekent voor ons vier dingen.

Ten eerste maken wij een topprioriteit van de strijd tegen de armoede in onze stad. Ten tweede

maken wij van Gent een klimaatneutrale stad. Ten derde investeren wij in gratis en beter openbaar

vervoer. En ten vierde willen wij wonen betaalbaar maken voor elke Gentenaar. Dat is waar wij voor

staan.

En het bestuursakkoord, mijnheer de burgemeester, dat u zonet quasi-integraal hebt voorgelezen,

belooft veel durf en ambitie. En met alle respect voor de mensen die heel hard aan dat

bestuursakkoord hebben geschreven, schepen Watteeuw, Christophe Peeters en natuurlijk ook

uzelf, maar ik had er wel veel meer van verwacht. Waar is bijvoorbeeld jullie ambitie als het gaat

over betaalbaar wonen? Jullie durven nog niet eens een concrete becijferde doelstelling in het

bestuursakkoord te schrijven over hoeveel sociale woningen er deze legislatuur moeten bijkomen.

Zoveel durf zit er dan blijkbaar in het groenliberale bestuursakkoord. Maar dat is voor straks.



Eerst over de strijd tegen de armoede. Ik lees in het bestuursakkoord: “Het is belangrijk om te

voorzien in meer financiële draagkracht voor wie het moeilijk heeft.” Uiteraard. Maar hoe gaan jullie

dat aanpakken? Van de federale regering gaat het uiteraard niet komen, dat weten we allemaal.

Gent zal hier zelf zijn verantwoordelijkheid moeten nemen. Gent zal zelf moeten zorgen dat zijn

inwoners een inkomen hebben boven de armoedegrens. En dát is voor mij ambitie. In het

bestuursakkoord, collega’s, staat enkel dat we het huidige systeem van aanvullende financiële steun

gaan verfijnen. In het kartelprogramma van sp.a en Groen tijdens de verkiezingen werd nog beloofd

om dat systeem te verbeteren en te verhogen in de richting van de budgetstandaard, boven de

armoedegrens. Met alle respect: alleen maar het bestaande systeem verfijnen, hoe goed het ook is,

is niet voldoende om aan die groeiende armoede in onze stad een mouw te passen. Wij gaan een

nieuwe stap moeten zetten, wij gaan extra budget moeten vrijmaken om mensen in onze stad

boven de armoedegrens te tillen. Ik lees in het bestuursakkoord dat Gent wil vooruitlopen. Wel,

loop dan vooruit. Zorg er dan voor dat Gent de eerste stad is in Vlaanderen die echt de mensen

boven de armoedegrens kan tillen en alle Gentenaars een inkomen boven die armoedegrens kan

garanderen. En ik weet, mijnheer de burgemeester, dat u straks gaat zeggen: armoede is zeer

complex. Maar het is niet altijd zo complex. Ik geef u een voorbeeld. Wij hebben tijdens de

kiescampagne veel discussies gehad over de stad, die deurwaarders stuurt naar gezinnen in

financiële moeilijkheden en die bijvoorbeeld de schoolfactuur niet kunnen betalen. Wat staat er in

het bestuursakkoord? “Wij gaan de procedure voor niet-geïnde schoolfacturen in het stedelijk

onderwijs evalueren en op punt stellen.” Is dat nu ambitie in de strijd tegen armoede? Die

invorderingsprocedures moeten niet op punt gesteld worden, de stad moet zich engageren, wat ons

betreft, om voor onbetaalde schoolfacturen geen deurwaarders meer te sturen. Sp.a ten andere,

heeft in het Parlement voorgesteld om de schuldindustrie buitenspel te zetten, om geen

geldschulden voor schoolkosten meer in te roepen om deurwaarders te sturen, maar in te zetten op

een verzoening bij de vrederechter. Dat is gratis, dat brengt geen extra kosten voor de mensen mee.

Wel, een minimale ambitie zou toch kunnen zijn dat men in de strijd tegen de schuldarmoede in

Gent toepast wat men nationaal voorstelt.

Een ander voorbeeld: waterafsluiting. Ik lees dat de sp.a een resolutie indient in het Vlaamse

Parlement en een verbod eist op het afsluiten van drinkwater. In een beschaafde regio als

Vlaanderen, klinkt het dan, zou het toch niet meer zo mogen zijn dat gezinnen van drinkwater

afgesloten worden. Inderdaad, dat zou zo niet mogen zijn. Maar in Gent gebeurt het wel nog. Een

keer per week wordt er nog altijd een gezin van water afgesloten. En waarom staat er in het

bestuursakkoord geen verbod op het afsluiten van drinkwater?

Tweede prioriteit, collega’s, is voor ons een sociaal rechtvaardige klimaatrevolutie. Het

bestuursakkoord zegt: “Tegen 2050 maken we van Gent een klimaatneutrale stad.” Het Gentse

langetermijnengagement werd ook in een concrete doelstelling gevat, namelijk 40% minder CO2-

uitstoot tegen 2030. En dan staat er: “Het nieuwe rapport van het IPCC toont aan dat we deze

doelstellingen misschien moeten aanscherpen.” Misschien? Hoezo misschien? Is dat omdat jullie het

daar onderling niet over eens zijn? Of is dat omdat jullie twijfelen aan de stand van het klimaat? In

het Federaal Parlement twijfelen jullie daar niet aan hè? In het Federaal Parlement eisen jullie

allemaal dat de federale overheid meer inspanningen doet. Voor alle duidelijkheid: in het laatste

IPCC-rapport staat dus dat, als we catastrofes willen vermijden, we de opwarming onder de 1,5°C

moeten houden. Die ambitie moet dus omhoog.



Voor ons is het daarbij heel belangrijk dat de grootste vervuilers, de grootse CO2-uitstoters, de

grootste lasten dragen en dat de factuur niet bij de gezinnen terechtkomt. Maar hoe komt het dan

dat jullie in het Federaal Parlement wel voor meer ambitie pleiten en in Gent niet? In het Federaal

Parlement hebben jullie allemaal, CD&V, Open VLD, Groen, sp.a, een resolutie goedgekeurd met de

volgende eisen: dat België toetreedt tot de coalitie van landen die pleiten voor een onmiddellijke

opvoering van de reductiedoelstellingen tegen 2030 en dat België op Europees niveau in plaats van -

40% tegen 2030 moeten streven naar -55%. In het Federaal Parlement pleiten jullie allemaal voor

meer klimaatambitie, maar in Gent niet. En ik hoor u zeggen, mijnheer de burgemeester, dat de

steden het voortouw moeten nemen. Maar zijn dat dan andere steden, of zo? Gent moet zelf het

voortouw nemen in de strijd tegen de klimaatopwarming. Waar blijft de durf en ambitie om met

Gent de bakens te verzetten? Kunnen we het er na de historische betoging van gisteren, collega’s,

70.000 mensen in Brussel, niet over eens zijn dat we die klimaatdoelstelling niet misschien moeten

bijscherpen, maar dat het een absoluut urgente en belangrijke kwestie is om waar te maken?

Een derde thema, collega’s: openbaar vervoer. Ik lees even voor uit het bestuursakkoord: “Het is

onze ambitie om in een tijdspanne van tien jaar het aantal openbaarvervoerreizigers te

verdubbelen. Deze doelstelling willen we bereiken door te werken aan meer, beter en goedkoper

openbaar vervoer. Het tramaanbod wordt uitgebreid. Meer lijnen, een grotere frequentie en

ruimere bedieningstijden.” Dat is een citaat uit het bestuursakkoord van het jaar 2000. Al bijna

twintig jaar belooft het stadsbestuur beter en goedkoper openbaar vervoer. Al twintig jaar wachten

we op die extra tramlijnen. Dat stond in 2000 in het bestuursakkoord. Dat stond in 2006 in het

bestuursakkoord, en in 2012. In 2012 stond er bijvoorbeeld: “We blijven onverkort kiezen voor een

fijnmazig tramnet in Gent. Hiervoor moet het Pegasusplan onverminderd worden uitgevoerd.” Het

Pegasusplan, collega’s, dateert uit 2003 en is nog altijd niet uitgevoerd. En nu staat er dus weer in, ik

citeer, en dat is wel dit bestuursakkoord: “We maken versneld werk van een verdere vertramming.”

Mijnheer de burgemeester, ik wil liever niet al te veel woorden meer daarover, maar meer daden. Ik

wil weten wat jullie gaan doen om die belofte waar te maken en onze stad een openbaar vervoer te

geven, de naam waardig. Gent heeft recht op beter en betaalbaarder openbaar vervoer.

En openbaar vervoer, collega’s, is voor mij niet hetzelfde als taxi’s. Want ik hoor hier verschillende

mensen zeer positief voor pleiten. Wij zijn geen voorstander van taxi’s. We willen een volwaardig

nachtnet. Ik lees in het bestuursakkoord dat er geen uitbreiding komt van het nachtnet. Om

01.00 uur de stekker eruit. Precies om het culturele leven en het uitgaansleven in onze stad. Dat

stopt om 01.00 uur. Wij hebben het cultuurleven van een grootstad, maar we hebben het openbaar

vervoer van een boerendorp. Zelfs in Leuven rijden de trams en de bussen tot 03.00 uur ’s nachts.

Zeventien lijnen. En volledig gratis. Maar in Gent zegt het stadsbestuur dan: neem de taxi. “Wij

werken”, ik citeer, “een aanvullend aanbod uit van taxi’s in de avonduren als aanvulling op het

nachtnet.” Ik heb dat even uitgerekend. Een taxi. Stel, ge komt van het NTGent en ge moet terug

naar Oostakkerdorp. Dat kost u dus 22,50 €. 8,50 € startgeld, 11,50 € kilometers en dan nog 2,50 €

nachttoeslag. 22,50 €! Met de bus kost dat dus 1,50 € als ge een digitale tienrittenkaart koopt. Tot

zover de ambitie met het openbaar vervoer. Het zijn wel elektrische taxi’s hè. Dus ge gaat u blauw

betalen aan een groene taxi, maar ik weet niet of ge daar veel meer mensen mee naar Gent krijgt.

Het is een eenvoudige vraag voor het stadsbestuur. Waarom hebben wij geen ambitie? Het is een

concrete vraag, mijnheer Watteeuw. Waarom hebben wij geen ambitie om het nachtnet uit te

breiden tot 02.00 uur of 03.00 uur ‘s nachts, gelijk in Leuven? Waarom bestaat dat niet in het

bestuursakkoord?



En waarom durven jullie niet te kiezen voor gratis openbaar vervoer? Natuurlijk, het antwoord dat

straks gaat komen over die tramlijnen, is dat het allemaal de schuld is van de Vlaamse regering. Dat

is maar voor de helft waar. Maar het gratis maken van het openbaar vervoer, is volledig stedelijke

bevoegdheid. Dat is 100% de verantwoordelijkheid van de Stad Gent. Jullie willen durf en ambitie,

wel, durf en ambitie is bussen en trams gratis doen rijden, gelijk in Duinkerken. Gelijk in nog twintig

andere steden in Europa. Luxemburg heeft onlangs als eerste land van Europa het gratis openbaar

vervoer ingevoerd, in de strijd tegen luchtvervuiling en in de strijd tegen klimaatopwarming, onder

groot applaus van Groen, onder andere, die dat een fantastisch idee vond. Maar in Gent kan het

blijkbaar niet. In Gent is gratis openbaar vervoer onmogelijk, onrealistisch, onbetaalbaar. Durf en

ambitie, mijnheer de burgemeester, is ook openstaan voor nieuwe ideeën, voor ideeën die tegen de

stroom ingaan. Maar ideeën die wel werken, die mensen een aantrekkelijk alternatief geven voor de

auto en luchtvervuiling en files effectief terugdringen.

Mijn vierde prioriteit: betaalbaar wonen. En eerlijk gezegd was ik heel erg ontgoocheld toen ik het

bestuursakkoord las. Er staan ook goede punten in, voor alle duidelijkheid. Housing First, de inzet

voor de daklozen, uitbreiding van de nachtopvang: positieve punten. En die stonden ook in ons

programma. Maar de pluim gaat naar de taskforce Wonen, naar de mensen die zich daarvoor

hebben ingezet, samen met de Dienst Wonen van de Stad Gent, die deze punten op de agenda

gezet hebben en die verandering hebben afgedwongen. Alle respect daarvoor. Maar het volstaat

niet. Nogmaals, het stadsbestuur belooft durf en ambitie op vlak van sociaal wonen, maar waarom

staat er geen enkele becijferde ambitie, geen enkele doelstelling in het bestuursakkoord? Het vorige

stadsbestuur streefde tenminste nog naar 20% sociale verhuur. Dat beloofde nog om in alle grote

projecten 20% sociale woningen te installeren. Daar is niets van uitgekomen, we hebben vandaag

440 sociale woningen minder dan 6 jaar geleden. In de Ecowijk staan geen 20% sociale woningen,

mijnheer Watteeuw, maar 0%. Maar in plaats van dat falende woonbeleid recht te trekken, gaan we

de doelstellingen verlagen. Dat is ook een oplossing, natuurlijk. Je verlaagt de latten zover, tot je

erboven kunt. Maar dat is het tegendeel wel van ambitie.

Ik wil even citeren uit het eindrapport van de taskforce Wonen, een zeer interessant rapport. Daarin

staat: “Willen we het grondrecht op wonen garanderen, dan is een verdubbeling van het aanbod

aan sociale woningen nodig in Gent.” Ik zeg dat niet hè. Dat komt niet uit mijn partijprogramma. Het

eindrapport van de taskforce Wonen. De taskforce pleit voor 10.400 bijkomende sociale woningen,

huurprijs tussen de 300 euro en 600 euro per maand. Plus 5000 sociale woningen die grondig

gerenoveerd moeten worden, plus 3000 sociale woningen die moeten gesloopt en vervangen

worden door nieuwbouw. Dat is de wooncrisis in onze stad. Dat is de uitdaging waar wij voor staan.

Dat zegt niet Tom De Meester, dat zegt de taskforce Wonen.

Maar wat is uw ambitie, mijnheer de burgemeester? Hoeveel sociale woningen gaat dit

stadsbestuur nu eigenlijk realiseren? Waar willen jullie naartoe? “Meer”, staat er in het

bestuursakkoord. Meer. Minder zou redelijk belachelijk zijn, natuurlijk. Maar hoeveel meer? Wat is

uw concrete doelstelling, waar wij u binnen zes jaar mogen op afrekenen? Ik wil een cijfer, een

objectief, ik wil een engagement.



Ons engagement is duidelijk: wij gaan op tafel blijven kloppen voor 500 bijkomende sociale

woningen per jaar. Dat zeggen wij niet alleen. Dat zeggen ook 38 middenveldorganisaties in deze

stad, die zich verenigd hebben onder de noemer Ieders Stem Telt! en die bij de verkiezingen een

zeer concreet memorandum hebben afgeleverd, waarin precies dat punt benadrukt werd. Wij

kunnen de wooncrisis in onze stad niet oplossen, als wij niet elk jaar zorgen voor 500 bijkomende

sociale woningen. We zullen daar trouwens ook later op de gemeenteraad een voorstel voor

raadsbesluit voor indienen. Maar dat is dus het minimum, 500 sociale woningen per jaar. Dan duurt

het nog 3 volle legislaturen voor wij die wachtlijsten hebben weggewerkt.

Een ander cruciaal punt, het is door andere sprekers benadrukt: de private huurmarkt. Gent is een

populaire stad om in te wonen, lees ik in het bestuursakkoord. Dat zorgt voor een grote druk op de

markt, want vraag en aanbod zijn niet altijd in evenwicht. Ik denk, mijnheer de burgemeester, dat u

de ernst van de wooncrisis niet helemaal beseft. Het gaat wel over ietsje meer dan alleen maar een

woonmarkt die niet geheel in evenwicht is. De helft van alle huurders betaalt te veel. Meer dan 30%

van hun inkomen. 47% van de huurwoningen is in slechte staat en vertoont structurele gebreken.

De gemiddelde prijs van vastgoed in Gent is sinds 2000 met 189% gestegen. Niet omdat Gent

populair is, mijnheer de burgemeester. Omdat Gent een populaire stad is om in te beleggen. Nog

even een citaat uit dat rapport van de taskforce Wonen, waarin staat: “Er is een aantal

marktmechanismen dat de betaalbaarheid onder druk zet. Investeerders ontdekken Gent als

investering. De instroom van kapitaal doet de prijzen stijgen. In een markteconomie van vraag en

aanbod passen de prijzen zich aan aan wat de koper ervoor wil betalen.” Ik ben dit niet aan het

voorlezen uit Het Kapitaal van Karl Marx, maar dit is het eindrapport van de taskforce Wonen.

De taskforce Wonen trekt terecht aan de alarmbel en zegt: “Er zijn in Gent 12.500 betaalbare

huurwoningen nodig op de private markt.” U moet zich dat voorstellen. 12.500 betaalbare

huurwoningen zijn er nodig in Gent. En wat zegt het stadsbestuur dan in zijn bestuursakkoord? “We

streven naar een verdrievoudiging van het huidige woonaanbod bij Huuringent en ook een

verdubbeling van het huuraanbod bij het sociaal verhuurkantoor.” Dat zijn zeer positieve

maatregelen, maar als je dat uitrekent, kom je in het allerbeste geval uit op, laat ons zeggen, een

500-tal extra woningen op de hele legislatuur. 500. De woningnood, objectief in kaart gebracht door

de taskforce Wonen, bedraagt 12.500. Als ik goed kan rekenen, duurt het dus nog 25 legislaturen

voordat we dat probleem opgelost hebben. 150 jaar. Wel, ik denk niet dat we de luxe hebben om zo

lang te wachten, mijnheer de burgemeester. Ik denk dat we een tandje gaan moeten bijsteken als

we die wooncrisis de baas willen worden. Een beetje woonbeleid gaat dus niet volstaan. Er is meer

durf en ambitie nodig op de woonmarkt. Dit bestuursakkoord heeft op het vlak van wonen de

ambitie van een molshoop, terwijl we eigenlijk bergen moeten verzetten.

De taskforce zegt over betaalbaar en duurzaam wonen: tegen 2030, moet de inzet zijn, voor

300.000 Gentenaars. Tegen dan, moet het ambitieniveau zijn. Maar daar zijn wij jammer genoeg ver

vanaf. We kunnen die strijd winnen. We kunnen die wooncrisis oplossen, maar dan is er wel veel

meer durf en ambitie nodig. 500 sociale woningen per jaar, het woonbeleid in eigen handen nemen,

een stedelijk woonbedrijf oprichten, dat misschien zelf investeert in betaalbare huurwoningen, in

plaats van alles van de private markt te verwachten. Een verplicht conformiteitsattest. Dat staat niet

in het bestuursakkoord hè. In Antwerpen wel. Maar in Gent is het niet te vinden in het

bestuursakkoord. Nochtans is dat een cruciaal instrument om de kwaliteit van de woningen in ons

Gent aan te pakken. Nul tolerantie tegen leegstand, enzovoort. Wij hebben een woonbeleid nodig



op mensenmaat, een woonbeleid met ambitie en dat is waar wij deze legislatuur absoluut een punt

van zullen maken. Ik dank u.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. Dan kunnen we overgaan naar de tussenkomst

van de Groenfractie, mevrouw Matthieu.

Mevrouw Sara Matthieu, Groen. Dank u, mevrouw de voorzitter. Collega’s, ik sta vandaag voor

jullie met ontzettend veel hoop. Gisteren liep ik samen met een aantal van jullie en minstens 70.000

anderen in de grootste klimaatmars die ons land ooit gekend heeft. En eerder deze week

verzamelden zich 35.000 jongeren in Brussel en voerden 2000 lagereschoolkinderen en leerkrachten

actie voor het klimaat onder onze eigen stadshal. Want het is hoog tijd voor actie. Het klimaat wacht

niet. En dat zoveel mensen op straat komen voor klimaatoplossingen, dat stemt mij bijzonder

hoopvol.

Dat het Vlaams Belang die duizenden klimaatbetogers die onze stad telt beschuldigt van vuilstorten,

vind ik onaanvaardbaar. Ik vind het bijzonder triest om het engagement van jonge mensen zo te

bekladden, in plaats van te luisteren naar hun boodschap. Want collega’s, in Gent staan wij voor een

serieuze uitdaging, als wij klimaatneutraal willen worden tegen 2050. En ik ben bijzonder blij dat we

met dit nieuwe bestuur voluit de kaart van het klimaat blijven trekken. Het is duidelijk dat Gent

frontrunner is op vlak van klimaatbeleid en dat we dat nog veel meer willen worden, ondanks wat

de PVDA hier probeert te poneren. Erg geloofwaardig is dat niet.

Belangrijk is ook dat we dit in samenwerking met de vele Gentenaars en actoren kunnen realiseren.

Via het RUP Groen beschermen we de kwetsbare groene ruimtes in onze stad. Dat is een uitdaging

voor een stad in volle ontwikkeling. De groennorm blijft ons kompas om voor elke Gentenaar

voldoende groen op wandelafstand te realiseren, in alle delen van onze stad. En dat doen we ook

via de realisatie van een rits aan nieuwe parken. We blijven ook samenwerken met

middenveldorganisaties als Natuurpunt om de natuur in onze stad maximaal te ondersteunen en

investeren samen met hen ook in die bijkomende natuur.

We blijven inzetten op duurzame energie. We zetten de transitie in naar een fossielvrije stad. Onze

nieuwe wijken koppelen we af van het gas en we steunen burgers om via energiecorporatieven zelf

hun energie op te wekken. We maken van Gent een echte zonnestad en we realiseren een

warmterevolutie. Tegelijkertijd zorgen we ervoor dat de energierenovaties en zonnepanelen niet

enkel voor de happy few zijn. Onze klimaattransitie moet ook sociaal zijn, waarbij we mensen

ontzorgen en ondersteunen.

We kiezen voor korte ketens in onze voedselstrategie. We werken samen met lokale landbouwers

voor duurzame voeding en we blijven voedselverspilling tegengaan. We blijven ook gaan voor

propere straten, meer geel op straat, maar ook voor burgers die zelf onze stad helpen

schoonhouden. We evolueren naar een zero-waste-stad, waar herbruikbaar de norm is en

wegwerpverpakkingen een relict uit het verleden zijn. Dat geeft ook een boost aan een duurzame



economie. We zetten in op innovatie en via een Gentse stadsmunt ondersteunen we ook onze

lokale handelaars.

Collega’s, na de vele acties aan onze scholen door Filter-Café-Filtré blijft ook luchtvervuiling hoog op

onze agenda staan. Onze kinderen verdienen schone lucht. En het groeiend aantal schoolstraten

zorgt gelukkig voor een verbetering rond onze schoolpoorten, maar daar houdt het niet op. Onze

geplande lage-emissiezone, die nog uitgebreid zal worden buiten de stad heen, zal daar een grote

impact op hebben. Uiteraard steeds met flankerende sociale maatregelen, voor wie het moeilijk

heeft.

Het circulatieplan had natuurlijk ook een meetbare grote impact op de luchtkwaliteit in onze stad en

met name aan de knips, bijvoorbeeld bij de Bargiebrug, maar ook in de rest van de binnenstad.

Tegelijkertijd zorgde dat circulatieplan ook voor een enorme toename aan fietsers en

openbaarvervoersgebruikers. Nu, de collega’s van N-VA verwijten ons dat we in de vorige legislatuur

te weinig meetbare acties hebben gerealiseerd. En ze vragen ons concrete cijfers. Wel, ik zal er een

paar geven. 25% meer fietsers in onze binnenstad. 12% minder auto’s. 8% meer gebruikers van het

openbaar vervoer. Een verbetering van de luchtkwaliteit, die dubbel zo groot is als in de rest van

Vlaanderen. Dat zijn concrete resultaten, die in deze legislatuur alleen nog maar beter zullen

worden.

En de plaats van het Vlaams Belang blijft ondertussen een beetje hangen inzake het circulatieplan.

Het lijkt of Gent een soort spookstad is geworden, waar alle middenstand uit wegtrekt. Niets is

natuurlijk minder waar. 2863 ondernemers hebben vorig jaar een nieuwe zaak opgericht in Gent.

Dat is een nieuw record. Maar dat is natuurlijk een inconvenient truth.

Nu goed, na de binnenstad is het natuurlijk tijd voor de deelgemeenten. En dan gaan we samen met

de bewoners die verkeersplannen ontwerpen om leefbaarheid en verkeersveiligheid centraal te

zetten. Ook een voetgangersactieplan en de verdere uitbouw van veilige fietsverbindingen staan

hoog op ons lijstje. Maar ook de vertramming van een aantal lijnen, inderdaad collega De Meester,

en een verhoging van de capaciteit van ons openbaar vervoer. En omdat die uitbouw van het

openbaar vervoer zo cruciaal is, willen wij die steeds meer als stad in handen nemen. En daarom

gaan we voluit voor een eigen stadsregionaal vervoersbedrijf.

Verkeersveiligheid blijft een topprioriteit. Met een veralgemening van de zone 30 in alle

woonkernen en een gerichte handhaving, maar wij hernemen ook het ISA-project. En dit wordt ook

de legislatuur waarin we van het Zuidviaduct en de E17 voorgoed een verhaal van het verleden

willen maken. Nu, wat die E17 betreft ben ik trouwens een beetje verbaasd dat de N-VA ons verwijt

te weinig te luisteren naar wat de buurtbewoners van Gentbrugge willen, wanneer wij pleiten voor

een tunnel. Ik zou u aanraden om die wijken rond het viaduct in te trekken en zelf eens uw oor te

luister te leggen. Of blijft uw minister doof voor die eisen voor meer leefkwaliteit in de buurt?

Collega’s, ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat naast het klimaat, wonen de uitdaging bij

uitstek is voor dit bestuur. Dit moet de absolute prioriteit zijn van ons allemaal. Want elke



Gentenaar heeft recht op een dak boven zijn hoofd, heeft recht op een kwaliteitsvolle, gezonde

woning, die past binnen het gezinsbudget. Niemand in onze stad mag gedwongen zijn op straat te

leven en geen kind mag opgroeien zonder een veilig warm thuis. En zeggen dat er geen enkele

becijferde doelstelling in ons bestuursakkoord staat, zoals de PVDA zegt: het is niet ernstig. We

zetten als stad een ongezien budget in van 90 miljoen euro tijdens deze legislatuur om die

wooncrisis aan te pakken. Met een beleid dat zich specifiek richt op mensen die het niet breed

hebben. De inzet op betaalbaar huren, in plaats van budget-koop, zoals vroeger. Welke stad doet

ons dat na? En voor die laagste-inkomensgroepen moeten er absoluut, mijnheer De Meester, meer

kwalitatieve sociale woningen komen. Wij nemen als stad onze verantwoordelijkheid op, maar we

vragen ook dat de Vlaamse overheid het financieringsmodel herbekijkt.

We gaan voor een sociale en solidaire stad. Niet alleen door achterom te kijken of iedereen mee is,

maar door effectief extra moeite te doen voor degenen die vandaag niet of onvoldoende mee zijn.

En dat doen wij via werk. Door kwetsbare Gentenaars aan een goede job te helpen via onderwijs,

dat bij uitstek een grote impact heeft op sociale stijging. Door ons sociaal beleid, dat zorgt voor

automatische rechtentoekenningen, zodat Gentenaars die recht hebben op steun en sociale

voordelen, die ook krijgen. En via de aanvullende financiële steun, en ik ben blij dat de PVDA ook

aangeeft dat dit een heel goed systeem is, want wij steken hiermee als stad wel degelijk onze nek

uit om die armoede te bestrijden, vooral als het gaat om gezinnen met kinderen.

Voor discriminatie is in onze stad geen plaats. Wij zijn allemaal Gentenaar, los van onze seksuele

geaardheid, leeftijd, beperking, afkomst. Dat mag niet bij woorden blijven. Praktijktesten blijven

hyperbelangrijk om die discriminatie bloot te leggen en aan te pakken. En wij zorgen er ook voor dat

de diversiteit van de Gentse samenleving weerspiegeld wordt binnen de Groep Gent en bij de

politie.

Nu, de N-VA denkt dat we via wat sensibilisering op magische wijze opeens een personeelskader en

politiekorps gaan hebben dat een weerspiegeling is van de samenleving. En Vlaams Belang ziet

natuurlijk liever helemaal geen diversiteit binnen ons personeel. No surprises there. Collega’s, dat is

geen optie. Bij nieuwe aanwervingen moet de diversiteit absoluut aanwezig zijn. Als superdiverse

stad is dat de evidentie zelve. En collega’s, dat Vlaams Belang aangeeft te betreuren dat het te

weinig Gentenaars met een migratieachtergrond tegenkomt op de Gentse Feesten, wie gelooft dat

echt? Is het niet aan ons om ervoor te zorgen dat die Feesten een feest worden voor alle

Gentenaars?

Nu, wat toerisme en evenementen betreft, willen wij een voorloper worden inzake duurzaamheid.

Maar we zorgen er ook voor dat het succes van onze stad de leefbaarheid ervan niet aantast. Gent is

een bruisende stad vol kunst en cultuur. En we willen van Gent nog meer een echte vrijplaats

maken, waar kunstenaars en creatievelingen alle ruimte en ondersteuning vinden om te creëren.

Aan de ambitie als kindvriendelijke stad worden nu de jongeren toegevoegd. Kers op de taart:

Europese Jongerenhoofdstad in 2024. Over internationale ambities gesproken. Hoe onze stad een

voortrekkersrol speelt in Vlaanderen en op internationaal niveau inzake kinderopvang en onderwijs.

Het kan ons alleen maar fier maken en het is fantastisch dat we onze nek blijven uitsteken.



Tot slot, collega’s. Het is belangrijk te benadrukken dat we tijdens deze nieuwe bestuursperiode de

Gentenaars nog veel meer gaan betrekken. Via stadsdebatten organiseren wij een echte dialoog

over ons beleid. Bij aanvang van stadsvernieuwingsprojecten organiseren wij heuse

participatietrajecten. Wij worden een stad van de commons. En we zijn als bestuur een

gearrangeerde partner voor burgercollectieven. Ook de gemeenteraad zelf wordt een open huis,

met een nieuwe rol voor de voorzitter. Een plek waar burgers voorstellen kunnen doen en kunnen

wegen over de beleidsnota’s van de schepenen.

Collega’s, ik begon mijn tussenkomst met het woord hoop. Hoop dat het engagement van al onze

Gentenaars, maar ook van onze ambtenaren, van onze ondernemers en ja, ook van ons als

raadsleden, onze stad nog beter en nog mooier kan maken dan hij vandaag al is. Hoop op een goede

en constructieve samenwerking met jullie allemaal voor de komende zes jaar, want er ligt een

bijzonder ambitieus bestuursakkoord klaar, boordevol recepten en ideeën om Gent nog straffer te

maken. De Groenfractie is er alleszins klaar voor en ik hoop van jullie hetzelfde.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. We gaan nu over naar de Open VLD-fractie met

mevrouw d’Hose.

Mevrouw Stephanie D’Hose, Open VLD. Geachte voorzitter, burgemeester, beste collega’s, het is

altijd een bijzonder moment aan het begin van de legislatuur: het debat over het bestuursakkoord.

Het bestuursakkoord waar hard aan gewerkt is. Een bestuursakkoord met ambitie en durf. Een

bestuursakkoord dat onze stad, die we allemaal doodgraag zien, volop op de Vlaamse, Belgische en

zelfs de internationale kaart zet. Ik wil onze burgemeester bedanken voor de duidelijke en volledige

toelichting aan deze raad en namens onze fractie wil ik ook alle andere partijen die meewerkten aan

dit huzarenstukje uitdrukkelijk danken. We hebben samen een knappe bergrit gereden. Door berg

en dal, met een tussensprint onderweg. Ik voel aan dat we tegelijk aan de finish en aan de start

staan, weer klaar om onze volgende rit te beginnen. En die volgende rit, daar hebben wij nu samen

de weg van bepaald.

Beste collega’s, wat onze fractie betreft gaan we er in elk geval een toprit van maken. We hebben

een sterke kopman, die het peloton zal trekken. En in Gent zal het ook wel even een keer over een

kasseienbaan gaan. Maar ook op deze kasseienbaan zullen we de weg effenen. Het peloton, onze

bestuursploeg, met goede trekkers en duwers, is er eentje om u tegen te zeggen. We besturen deze

stad met vier partijen, die met volle goesting het engagement aangaan.

We moeten toegeven, collega’s, het waren lange en intensieve besprekingen. Het was immers

belangrijk voor elke partner rond de tafel om het mandaat van de burger zo goed mogelijk te

vertegenwoordigen. Wij nemen het takenpakket dat we van die burger kregen niet licht. We nemen

onze verantwoordelijkheid, met de handen uit de mouwen en de voetjes op de grond. Gewoon

doen.



De beleidsmaatregelen die voorliggen, zijn opgebouwd vanuit een breed maatschappelijk draagvlak,

vertrekkende vanuit een duidelijke visie voor onze diverse, groeiende en bloeiende stad. Want,

beste collega’s, in dit bestuursakkoord heeft mijn partij haar krachtlijnen en prioriteiten heel hard

kunnen betoneren. En ik hoor dan mevrouw Van Bossuyt en de heer Deckmyn zich zorgen maken

over ons electoraat en het gemis van de blauwe accenten. Maar collega’s, jullie bezorgdheid is

sympathiek, ik ben daarvoor vereerd, maar ze is eigenlijk helemaal niet nodig. We zijn groot genoeg

met de grootste fractie in deze gemeenteraad.

Er komt geen belastingverhoging. Niet voor de inwoners en niet voor onze bedrijven. Nee. Elke

Gentenaar moet de kans krijgen om te groeien en zijn volle potentieel te verwezenlijken, zonder dat

ons investeringsniveau daarvoor moet inboeten. Want wij liberalen, wij willen vooruit. Wij willen

vooruit door een slagkrachtige, maar tegelijk flexibele organisatie. Via publiekszaken zetten we

daarom in op een stevige en moderne dienstverlening, zowel in de binnenkort vernieuwde loketten

aan de Zuid, als in de wijken.

We leven in de 21ste

eeuw. Een stadsorganisatie is niet langer een statisch orgaan, maar een

professioneel apparaat. Daarom zetten we administratieve vereenvoudiging onverminderd voort en

ook de E-dienstverlening zullen we verder uitbouwen. De burger mag weten, hij moet zelfs weten,

wat wij als bestuur doen. En de komende jaren evolueren we van een passieve naar een actieve

openbaarheid van bestuur. Het is een kernpunt om de stem van de Gentenaars sterker te laten

gelden. We willen toewerken naar diepere participatie, door breder en vooral beter te luisteren

naar onze inwoners. We willen hun de vrijheid geven om hun eigen buurt, hun eigen straat mee

vorm te geven. We zorgen voor burgerbudgetten met wijkoverleg, en dat in elke deelgemeente. En

de voorzitter en de ondervoorzitter staan hiervoor garant. Het is een stevig duo en ik kijk alvast uit

naar hun voorstellen voor participatie.

Gent is groter dan De Kuip. En onze bestuursploeg is er zich van bewust dat in elk van onze

deelgemeentes heel wat werk op de plank ligt. We renoveren reeds bestaande accommodaties en

we kijken waar bijkomende infrastructuur vereist is. Ook wat mobiliteit betreft zetten we in op

participatie en overleg. We gaan voor een integrale aanpak, waarbij we in samenspraak met

bewoners en belanghebbenden verkeersplannen voor de deelgemeenten zullen opstellen.

We zien mobiliteit als een service. Een service die van topkwaliteit moet zijn en met een garantie

waar de kleine lettertjes geen afbreuk aan doen. Vlot en veilig door Gent, dat is het uitgangspunt.

We zetten daarom in op een doorgedreven kwaliteitsverhoging van ons mobiliteitsnet. We

investeren in een sterke stad, waar hard gewerkt wordt. Ook ons arbeidspact is daarvoor een mooie

pijler in dit bestuursakkoord. De jobs zijn er ruimschoots. We gaan ze ook invullen en we zullen een

House of Skills oprichten. Geen huis, maar een thuis voor werkenden en werkzoekenden, die zich

willen heroriënteren op verder ontwikkelen. En ook in onze haven, onze North Sea Port, gaan we

voor jobs en een echte toegevoegde waarde op het gebied van duurzaamheid en innovatie.

Natuurlijk geen jobs zonder ondernemers. En we zouden geen liberalen zijn, als we niet zorgdragen

voor die ondernemers en zeker het jong en innovatief talent, dat in onze stad zo talrijk aanwezig is.

We richten daarom de Gent Economic Board op. Onze stad kent enorm veel succesvolle startups en

we hebben al een stevig beleid ter ondersteuning daarvan. Maar we leggen de lat hoog en terecht.



We maken van Gent de technologische hoofdstad van Europa. Door in te zetten op een arbeidspact,

maken we meteen werk van de structurele aanpak van armoede. Ook het systeem van de

automatische rechtentoekenning zal er mede voor zorgen dat niemand meer uit de boot valt.

En die visie vinden we ook terug in het woonbeleid. Een beleid op maat, waarin we werken met

flexibele regels, aangepast aan de noden van vandaag. De vragen zijn terecht: hoe maken we onze

stad opnieuw betaalbaar? Hoe maken we wonen in onze stad duurzaam? En hoe trekken we jonge,

nieuw samengestelde gezinnen aan, senioren, studenten en singles? We gaan dat doen door

uitbreiding, inbreiding, renoveren, BENOveren en co-housing en kangoeroewoningen. Duurzaam,

met het oog op welzijn. 90 miljoen euro, een bedrag waarvoor we ook externe middelen zullen

moeten zoeken, want het is een serieuze som geld, mijnheer De Meester. En dat is ook terecht,

collega’s. We hebben nood aan aangepaste antwoorden op de heersende woningnood. Geen bric-a-

brac-oplossingen, maar een integrale aanpak om de structurele tekortkomingen op een echt goede

manier aan te pakken.

Wanneer duizenden mensen terecht op straat komen om ons politici op onze verantwoordelijkheid

te wijzen inzake klimaat, dan moeten we naar die stem luisteren. En we gaan dat ook doen,

mijnheer De Meester. We zijn het onszelf en onze opvolgers verplicht. We zijn en zullen voorlopers

blijven in dat klimaatbeleid, door onder meer de invoering en uitbreiding van LEZ, door een groter

verwarmingsnet en vol op te gaan voor lokale en hernieuwbare energieproductie. We gaan voor

ambitieuze projecten. We moeten dergelijke bergen durven beklimmen met dit peloton. Een

verdubbeling tegen 2024 van de energieproductie door zonnepanelen. Gent als echte zonnestad,

dat is niet alleen een zeer sympathiek imago voor onze stad, het is ook nog eens perfect om Gent

tegen 2050 klimaatneutraal te maken. Twee vliegen in één klap dus.

We zijn allemaal anders, we zijn allemaal Gentenaar. Jong en oud. hetero of holebi. Van welke

overtuiging of afkomst ook, elke inwoner heeft zijn talenten en diverse eigenschappen. In Gent is

iedereen welkom. Hier is geen plaats voor discriminatie of racisme. In Gent heeft iedereen de

vrijheid te zijn zoals hij of zij wil zijn. We halen er zelfs met plezier de wetenschap bij. In

samenwerking met de academische partners zetten we in op praktijktesten.

En dat kan alleen maar in een veilige stad. Daarom gaan we voor Blauw nog meer op straat. Een

nabije politie en vooral een gemeenschapsgerichte politiezorg werkt degelijk. We streven naar een

professioneel korps, dat ruimte geeft om zijn dienstverlening zo daadkrachtig mogelijk uit te voeren.

Een nieuw Centraal Politiehuis is daarom ook een topprioriteit, de komende jaren. Een veilige stad

zien wij heel breed. We zetten daarom ook in op de aanpak van georganiseerde bedelarij en illegale

economie. Het sleutelwoord zal hier opnieuw samenwerking zijn.

Investeren zullen we ook doen in de komende generatie. Elk kind heeft recht op het beste onderwijs

en een divers en kwaliteitsvol scholenaanbod. We trekken kinderen zo vroeg mogelijk aan. De

kwaliteit van onze scholen staat met stip op 1 en die kwaliteit hangt samen met voldoende plaatsen.

Door een doorgedreven samenwerking met de onderwijsnetten en Vlaanderen, voeren we een

Gents masterplan capaciteit uit. Want we gaan voor een groepsprent, collega’s, waarbij elk kind de

eindmeet moet halen.



De strijd tegen kinderarmoede, een van de topprioriteiten voor de komende zes jaar, start al bij het

begin. Namelijk de vroege detectie van een mogelijke probleemsituatie. Deze alarmbel wordt

ingebouwd in de scholen en ook het project Kinderen Eerst gaan we verder uitrollen. De

samenwerking met brugfiguren krijgt hierin een centrale rol.

We zorgen voor een groene, gezonde en open publieke ruimte, waar jongeren zich kunnen

ontplooien. Onze jeugd is onze toekomst. Daarom is het terecht onze ambitie om in 2024 de

Europese Jeugdhoofdstad te worden. Voor het aanleggen van het openbaar domein houden we

rekening met iedereen. Naast de Jeugdhoofdstad als doel, zijn we nu al een generatievriendelijke

stad en we gaan dat zo houden. Een aangename stad voor de spring-in-het-velds, maar ook voor

diegenen die al wat kilometers op de teller hebben.

Een evidentie, ten slotte, collega’s is dat we als stad volop gaan inzetten op vrije tijd, sport en

cultuur, want cultuur is de adem van de samenleving. En om cultuur en sport ten volle te kunnen

beleven, is er nood aan bijkomende accommodatie. Buurtsporthallen in Sint-Denijs-Westrem en

Ledeberg en de Oude Dokken gaan ervoor zorgen dat we al die sport kunnen beoefenen.

Er ligt werk op de plank, dat is duidelijk. Onze schepenen zullen binnen deze ploeg dit

vooruitstrevende stedelijke project mee vormgeven. Maar ze doen dat niet alleen, want we gaan

voor een vernieuwing met een echt samenwerkingscollege, met vier sterke partners. Vanuit de

gemeenteraad kijken we alvast uit naar de beleidsnota’s en vanzelfsprekend zullen we dan ook ons

volste vertrouwen schenken aan dit bestuursakkoord.

Beste collega’s, ik besluit. Dit bestuursakkoord heeft durf. Durf om de juiste wegen te berijden.

Naast elkaar, mooi in het peloton. We laten niemand achter. We houden ons pad aan, maar we

durven bruggen oversteken en grenzen verleggen. En dit alles voor een stad in vooruitgang. Dit alles

voor ons Gent. Ik dank u.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mevrouw D’Hose. Dit was de laatste tussenkomst

van de eerste ronde. Ik ga nu eerst het woord teruggeven aan de burgemeester.

Mathias De Clercq, burgemeester. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Collega’s, ik dank elke

fractieleider voor zijn of haar tussenkomst en evident kan straks ook elke schepen die wenst,

tussenkomen. Veel van de aangehaalde punten zullen natuurlijk ook terugkeren in de opmaak en

gans het participatief traject voor de uitrol van de beleidsnota’s en ook in het kader natuurlijk van

de opmaak van het belangrijke meerjarenplan.

Collega’s, laat mij op hoofdlijnen nog enkele zaken meegeven. Want collega’s, waar het echt over

gaat, is: welke stad willen wij zijn? Waar we naartoe willen gaan met onze stad, welke toekomst we

voor ogen hebben voor ons Gent. Willen we een stad zijn, collega’s, die terug bloeit op zichzelf?

Willen we een stad die ter plaatse blijft trappelen? Willen we een stad die bang is voor de



toekomst? Nee, collega’s! Wij, met dit college, met deze bestuursploeg, hebben resoluut gekozen

voor ambitie en durf voor onze stad. Voor een stad die inderdaad, de collega’s hebben het

aangekaart, bakens verzet, voor een stad die wel degelijk keuzes durft te maken, want collega’s, dat

verwachten de Gentenaars van ons. Dat we niet bang afwachten voor wat komen zal, maar dat we

de uitdagingen waar we stevig voor staan, benoemen en aanpakken. Dat we de toekomst omarmen,

dat we perspectief bieden en dat we ons beleid niet baseren op angst, mijnheer Deckmyn, maar op

hoop. Hoop op een betere samenleving, hoop op een betere stad.

Want daarvoor, collega’s, doen we aan politiek, om onze verantwoordelijkheid te nemen ten

aanzien van alle Gentenaars, van welke afkomst dan ook. Niet alleen trouwens, collega’s, voor de

huidige, maar ook voor de toekomstige generaties Gentenaars. Doen wat we moeten doen, doen

wat nodig is. En collega’s, laat mij duidelijk zijn: Niet om een steentje in de rivier te verleggen. Nee,

op de rivier zelf te verleggen. Want inderdaad, het is in de steden dat het zal gebeuren, dat we

verschil kunnen maken. Het zijn de steden die vooroplopen en dat doen we ook in Gent. Dat hebben

we gedaan met een stevig fundament, maar dat gaan we vooral absoluut blijven doen, collega De

Meester, naar de toekomst. Met onze brede coalitie, met ons ambitieuze, evenwichtige

bestuursakkoord. Ja, met stevige klemtonen op vlak van klimaat, armoede, onderwijs, economie,

arbeidsmarktbeleid, kinderarmoede en ik zeg wel heel duidelijk, en sommige collega’s hebben er

ook naar verwezen: het klimaat, collega Deckmyn, collega Van Bossuyt, collega De Meester. Een

keuze voor een beter klimaat, een betere luchtkwaliteit.

Gisteren, collega’s, trokken 70.000 betogers door Brussel om meer inspanningen te vragen voor ons

klimaat. De grootste klimaatmars ooit. Afgelopen donderdag nog 35.000 mensen op de been. Vorige

week hier in ons eigenste, fiere Gent, meer dan 2000 Gentse kinderen onder onze stadshal om hun

stem te laten horen voor een beter klimaat. Wel collega’s, in Gent doen we wat we moeten doen.

De vorige legislatuur hebben we al fors geïnvesteerd in een lagere CO2-uitstoot. Deze legislatuur

steken we daar nog een tand bij. We gaan voor een LEZ, we gaan voor een waterstofcluster in onze

haven, we gaan voor 90 ha extra bos. We gaan voor Gent als zonnestad met een verdubbeling van

de energieproductie door zonnepanelen tegen 2024 en we zullen daarvoor gaan, onze doelstelling

halen om onze CO2-uitstoot met 20% te verminderen tegen 2020. We leggen de lat daarom nog

hoger, collega’s. Tegen 2030 de CO2-uitstoot met 40% verminderen. Tegen 2050 Gent

klimaatneutraal. We gaan in Gent, collega’s, niet voor halve oplossingen. We gaan in Gent voor the

full monty.

En zo maken we nog veel keuzes in dit bestuursakkoord. De keuze om in te zetten op een Gents

arbeidspact. Mevrouw Van Bossuyt, collega: over activering gesproken. Een Gents masterplan

capaciteit voor ons onderwijs. Een geïntegreerde aanpak van kinderarmoede. De keuze om

90 miljoen euro, mevrouw Van Bossuyt, mijnheer De Meester, een stevig bedrag, te investeren in

ons woonbeleid. Vooral voor die Gentenaars die het het moeilijkst hebben, die het meest precair

zitten, die het meest kwetsbaar zijn.

Want als het om aanpakken van grote uitdagingen gaat, of het nu gaat om klimaat, mobiliteit, onze

economie in transitie, krijgt de politiek vaak het verwijt: too little, too late. Wel, soms is dat verwijt

terecht. In Gent, collega’s, niet. In Gent laten we ons niet verlammen door angst om gedurfde

keuzes te maken. In Gent plooien we niet terug op onszelf. In Gent, mijnheer Deckmyn, zijn we

superdivers en voor de weerspiegeling ervan in ons stadspersoneel binnen de Groep Gent, met



streefcijfers. In Gent, collega’s, richten we de blik op de toekomst, zoals collega’s D’Hose, Matthieu,

Taeldeman en Yüksel duidelijk hebben beargumenteerd. Dat is onze taak, collega’s. Dat is onze

verantwoordelijkheid en dat is de opdracht die we met dit college, met deze sterke bestuursploeg,

ten volle gaan uitvoeren.

De schepenen die wensen, kunnen zeker ook nog tussenkomen. Dank u wel, mevrouw de voorzitter.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mijnheer de burgemeester. Schepen Watteeuw.

De heer Filip Watteeuw, schepen. Dank u, voorzitter. Ik ga het vrij kort houden. Er is vanuit

verschillende hoeken over het parkeren gepraat en ik zal aangeven: rond parkeren hebben we, zeg

ik zowel vanuit de oppositie als vanuit de meerderheid, in de voorbije legislatuur heel veel discussies

gehad. Maar ik denk dat het nu toch stilletjes aan eens mag duidelijk zijn dat onze parkeertarieven

in vergelijking met andere steden helemaal niet duur zijn. Ze zijn, ik zeg het voor wie moet

opnemen, voor wie het wil horen, mijnheer Deckmyn. Dus als je het vergelijkt met een stad

Antwerpen, Brugge, dan zie je dat onze tarieven er eigenlijk niet echt van afwijken. We hebben wel

een duidelijke filosofie, waarbij we stellen dat als bezoekers naar de stad komen, wij dan het liefst

hebben dat zij ondergronds parkeren. Bovengronds hebben wij graag parkeerplaatsen die we

vrijhouden voor ofwel bewoners, ofwel handelaars. En dat is het beleid dat wij verder gaan

uitvoeren.

Wat betreft de investeringen in het openbaar vervoer: sommigen denken dat dit met een of andere

toverformule te realiseren is, tramlijnen en dergelijke meer. Ik heb zelf het Pegasusplan vanaf

januari 2003 gevolgd en geprobeerd daar aan de kar te trekken. Dit vraagt enorme investeringen.

Traminfrastructuur vraagt enorme investeringen. Dit zijn investeringen die moeten gebeuren vanuit

het Vlaamse niveau. Het Vlaamse niveau heeft op een bepaald moment het openbaar vervoer naar

zich toegetrokken. U weet allemaal dat wij vroeger een MIVG hadden, Maatschappij voor

Intercommunaal Vervoer Gent. Vlaanderen heeft dat op een bepaald moment naar zich

toegetrokken, ook de budgetten naar zich toegetrokken en gezegd: wij gaan die investeringen doen.

Ik zie alleen dat die investeringen in Gent niet gebeuren. Wij hebben vanuit Gent zelf heel

constructief meegewerkt aan de dossieropbouw voor tramlijn 7, tramlijn 3 en ook de verlenging van

tramlijn 4 tot aan de Dampoort. Ik heb er zeer goede hoop op en krijg ook die signalen, dat we in

deze legislatuur wel degelijk die stap kunnen gaan zetten voor tramlijn 7 vanaf Dampoort naar het

Sint-Pietersstation. Later wellicht ook naar Sint-Denijs-Westrem en ook de verbinding tussen de

Muide en Dampoort.

Als de heer De Meester ergens een pak heeft van 180 miljoen euro dat hij ons ter beschikking wil

stellen, dan moet hij dat maar doen. Dan kunnen wij het zelf misschien doen, alhoewel wij dat zelfs

wettelijk decretaal niet mogen. Maar misschien kunnen wij dan alsnog doen. Maar goed, u hebt dat

wel gezegd, mijnheer Deckmyn. Oh, ik verwar u even, sorry. Nee nee, daarvoor wil ik wel mijn

excuses aanbieden, mijnheer De Meester. Dat was echt niet bedoeld. Echt niet. Nee, mijnheer

Deckmyn, echt niet. U zou dat ook een belediging vinden.



Dus, u hebt dat net wel gezegd, mijnheer De Meester. Wij hebben dit echt wel zwaar proberen te

wegen op die besluitvorming. Ik kan u alleen maar zeggen dat dit moeilijk is. Wij hebben ook heel

duidelijk gesteld met het college dat we daar meer op gaan inzetten, dat we samen met Vlaanderen

gaan proberen die zaken toch te realiseren. Ik heb er dus echt wel goede hoop op dat we dit in deze

legislatuur gaan kunnen starten.

En dan wat het gratis openbaar vervoer betreft, mijnheer De Meester. U spreekt over gratis

openbaar vervoer, maar eigenlijk bedoelt u eerder dat de prijs van het openbaar vervoer volledig

wordt betaald door de overheid of door derden. Dat bedoelt u eigenlijk. Gratis is het natuurlijk niet

helemaal, omdat, u weet dat evengoed als ik, eigenlijk al 80& à 81% van de prijs van het openbaar

vervoer al betaald wordt door de overheid. 80 à 81%. Dus dat gaat nog enkel over die 19%, waar u

het over hebt. Wel, u verwijst graag naar Luxemburg en Duinkerken. Misschien is het ook eens

interessant om te verwijzen naar Tallinn, waar het openbaar vervoer, betaald door de overheid, al

een aantal jaar geleden is ingevoerd. En daar zijn onderzoeken gedaan naar wat het effect daarvan

is. We kijken altijd naar economische effecten, ecologische effecten en sociale effecten. En als je

kijkt naar wat daar gebeurd is, dan zie je dat ze in Tallinn inderdaad veel meer mensen op trams en

bussen hebben. 14% meer. Dus allez, dat is een serieuze stap vooruit. Alleen was er de rare

vaststelling dat het aantal auto’s gelijk bleef. Zeer vreemd. Dat heeft natuurlijk een stukje te maken

met, als je capaciteit vrijmaakt op de weg, je dan de fundamentele filewet hebt dat vrijgekomen

capaciteit altijd wordt ingevuld door nieuwe auto’s.

Maar verder onderzoek heeft eigenlijk uitgewezen dat de openbaarvervoergebruikers die er al

waren, meer reizen met het openbaar vervoer. En dat degenen die nieuwe

openbaarvervoergebruikers waren, vooral wandelaars en fietsers waren. Dus je kreeg eigenlijk een

heel vreemd effect. Dat is niet het effect dat je moet hebben. En als je het dan puur over het sociale

hebt, dan zag je inderdaad wel dat bij de sociale groepen die kwetsbaar waren, er een lichte stijging

was van het openbaarvervoergebruik, maar wat men eigenlijk wou bereiken, is dat die groepen een

betere arbeidsmarktpositie zouden krijgen en ook binnen het sociaal-culturele leven een betere

positie zouden krijgen. En daar hebben ze niets van teruggevonden. Dus de resultaten waren

eigenlijk bedroevend voor een massa geld die men daar heeft geïnvesteerd. Nu zegt men, na dat

aantal jaren gratis openbaar vervoer in Tallinn, openbaar vervoer betaald door de overheid: Je moet

meer gaan werken op doelgroepen. Je moet specifieke noden en behoeften gaan bekijken van

doelgroepen. Dat is nu net wat er in ons bestuursakkoord staat. Misschien hebt u dat niet gezien,

misschien hebt u dat niet gelezen, maar er staat wel degelijk in dat we een globaal actieplan gaan

opstellen tegen vervoersarmoede. En dat is heel duidelijk. Dat is een heel duidelijk engagement, dat

wij die groepen, die inderdaad beperkt zijn in hun mobiliteit, beperkt zijn in de

vervoersmogelijkheden, gaan proberen te ondersteunen. Dus dat globale actieplan komt eruit.

Ik denk dat ik eigenlijk grotendeels geantwoord heb op de zaken. Ik heb daarnet, mijnheer De

Meester, mijn excuses aangeboden. Het was echt welgemeend, want het was echt een slip of the

tongue, een verkeerde uitspraak. Ik moest ook nog mijn excuses aanbieden aan mevrouw Van

Bossuyt, want wat ik gezegd had in de krant, was eigenlijk een foutje van mij. Ik had een half grapje

gemaakt tegen de journalist. Ik heb het ook effectief gezegd, maar het was een half grapje. Ik mag

dat niet doen, geen halve grapjes meer maken. Ik heb mijn mening over uw voorstel, we gaan het

daar in deze gemeenteraad nog over hebben, maar dit was niet de bedoeling. Daarvoor mijn

excuses.



Collega Bracke ziet dat. U weet dat nu allemaal: ik heb eigenlijk al voor de rest van mijn legislatuur

mijn excuses opgebruikt.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Goed, bij dezen geef ik het woord aan schepen Heyse.

Alstublieft.

Mevrouw Tine Heyse, schepen. Dank u, mevrouw de voorzitter. Ook op een paar punten wil ik

reageren. Eén, naar mevrouw Van Bossuyt, in verband met het punt dat u aanbracht, dat wij vooral

moeten inzetten op renovatie van sociale woningen. Ik denk dat wij het allemaal eens zijn dat de

nood aan renovatie van sociale woningen inderdaad zeer groot is. Maar we kiezen er uitdrukkelijk

voor, met dit college, en dat staat letterlijk zo geschreven: gelijktijdig en evenwichtig in te zetten op

leegstand, onderhoud, renovatie, vervangingsbouw en nieuwbouw. Met andere woorden:

inderdaad op vijf zaken tegelijkertijd. En we beseffen zeer goed dat het ambitieus is. We beseffen

dat zeer goed. Maar ik denk dat we niet anders kunnen en willen. Voor mensen met een laag

inkomen zijn die sociale woningen inderdaad zo belangrijk.

Nu, tegelijkertijd wil ik er ook aan toevoegen dat we niet enkel op sociale woningen inzetten met

ons woonbeleid, maar dat ook voor mensen die het niet breed hebben die omslag in het budget

huurwoningen heel belangrijk is en daar willen we ook op inzetten. Daarnaast gaan we natuurlijk

ook een breed woonbeleid voeren naar alle groepen, zij het natuurlijk dat onze financiële middelen

uiteraard in de eerste plaats moeten gaan naar diegenen die het echt nodig hebben.

Een groep waar we zeker ook aandacht aan willen besteden, is juist inderdaad de mensen die nu

nog aan stadsvlucht doen, zeg maar de gezinnen met kinderen. Daar moet zeker nog een verder

antwoord op gegeven worden. En daar is vooral belangrijk dat die woningen gebouwd worden of

voorzien worden, waar gezinnen met kinderen nood aan hebben. Dus daar is het vooral het

voorzien van het juiste type woning.

Dan, wat klimaat betreft, stelt u dat klimaatambitie volgens de N-VA aan drie voorwaarden moet

voldoen, namelijk gekoppeld zijn aan innovatie, vooruitgang en economische groei. Daar toch drie

reacties op, zeg maar. Innovatie: uiteraard. Maar evenzeer sociale innovatie. Laat ons duidelijk zijn,

op een aantal zaken om woningen in de markt te benoemen, is innovatie niet zo ongelooflijk

noodzakelijk op technisch vlak. We weten allemaal hoe we woningen veel energiezuiniger kunnen

krijgen, namelijk door te isoleren, te isoleren en te isoleren. En isoleren, uiteraard is op glas enorme

vooruitgang gemaakt, maar met isolatie is het vrij simpel. En toch gebeurt het veel te weinig.

Vandaar dat we bij innovatie op zijn minst ook sociale innovatie moeten meenemen en eigenlijk

innovatieve modellen of zelfs zeer klassieke technologieën die eigenlijk al twintig jaar bestaan, maar

die nog altijd veel te weinig toegepast worden, effectief toe te passen. Met andere woorden: als we

innovatie zeer ruim beschrijven, dan ben ik het met u eens. Dat is ook zeker nodig.

Dan de vooruitgang: ja, zou ik zeggen. Maar vooruitgang, voor wie? En wat begrijpen we onder

vooruitgang? Voor ons is zeer belangrijk dat een klimaatbeleid ten goede komt aan allen. En dat we



ook zeker het aspect energiearmoede meenemen, zodanig dat het niet enkel een klimaatbeleid is

voor de happy few, maar voor alle Gentenaars.

En een derde: economische groei. Dat is ook zeker belangrijk, uiteraard. Ik ben de eerste om te

beseffen dat een ambitieus klimaatbeleid op verschillende niveaus economisch zeer goed is, dat het

veel klimaatjobs kan creëren. Dat is absoluut waar. Tegelijkertijd, als we niet ambitieus kunnen zijn,

dan zal het de economie veel meer kosten dan als wij nu, letterlijk nu, niet meer ambitieus durven

zijn. Dus op dat vlak ben ik het eens met de koppeling, maar ik wil daar toch wel die heel belangrijke

kanttekening bij plaatsen.

En wat u ook zei, mevrouw Van Bossuyt: propere lucht overal. Ook absoluut mee eens. Maar dan

moet ge ook de keuze durven maken, dat weten we allemaal denk ik ook, dat we dat niet alleen

gaan oplossen met inzet op schone auto’s. Dat zal ook op een autoluwere stad zijn, ook overal. Dus

dat is daarvoor ook belangrijk.

Wat Vlaams Belang betreft: over sociale woningen had u een stukje hetzelfde, namelijk over

kwaliteit. Dus ik heb geantwoord: ja, kwaliteit, maar we zijn het aan de mensen met lage inkomens

verplicht om ook op die andere vier doelstellingen van sociale woningen in te zetten.

De lage-emissiezone. Mijnheer Deckmyn, u weet dat wij inderdaad in januari 2020 hier de eerste

fase lage-emissiezone zullen invoeren. En we hebben dit absoluut gedaan, samen met een

flankerend beleid. We zijn duidelijk de enige stad in Vlaanderen die daarvoor gekozen heeft om

eigenlijk een uitgebreid pakket te voorzien van flankerend beleid, ook aangepast naar gelang

inkomen. Slooppremies, mobiliteitsbudget, en dus in die teneur dat, als we de zone zouden

uitbreiden, dat zijn we ook zeker van plan, we ook daar natuurlijk nog wel in debat zullen over gaan

om terug flankerend belang te voorzien.

En dan naar de heer De Meester, PVDA. Wat de klimaatambities betreft, mijnheer De Meester, mag

u gerust zijn. Stad Gent is een frontrunner op het gebied van klimaatbeleid. Ik kan het ook objectief

aantonen, want als wij meedingen aan de wedstrijd van clean capital, waren wij voor het onderdeel

klimaat nummer 1. Nummer 1! En goed, laat ons duidelijk zijn: dit is niet goed genoeg. Vanuit de

raad moeten wij onze ambities aanscherpen, aanscherpen en aanscherpen en zullen we absoluut, ik

ga nooit tevreden zijn, frontrunner blijven op het gebied van klimaat en dat zullen we doen. In het

debat over doelstellingen zal ik trouwens ook als voorzitter van Climate Alliance, dus van een

netwerk van steden, ook zeker aan bod blijven. Dus in die zin: wees gerust, wij willen absoluut

ambitieus op dat vlak blijven.

Dan over de wooncrisis. Ik denk dat we het daar ook absoluut over eens zijn: de wooncrisis is er. De

wooncrisis is groot. De wooncrisis mag absoluut niet weggerelativeerd worden. Die wooncrisis is

zeker geen zaak alleen van Gent, maar uiteraard kan ons dat weinig troosten. Maar het is natuurlijk

wel goed om te beseffen dat die wooncrisis er is in heel veel steden in Vlaanderen, en allez, ook

daarbuiten. Maar goed. Toch wel een heel belangrijk punt, mijnheer De Meester: durf mag je niet

verwarren, dat kun je niet oplossen, met loze beloftes. Ik ga dat niet doen. Ik ben ook absoluut niet



van plan om mensen wijs te maken, dat ga ik ook niet doen, dat wij op één legislatuur tijds, met

alleen stedelijke middelen, de wooncrisis zouden oplossen. Dat zou compleet belachelijk zijn. Ja,

maar ik wil dat ook duidelijk stellen. Als u verwijst naar notities van taskforce Wonen en

inspiratienota’s, is het misschien ook belangrijk om aan te geven dat ook zij zeer duidelijk schrijven

dat Stad Gent het onmogelijk alleen kan doen. En ook zeker niet op één legislatuur. Zelfs meer, zou

ik durven zeggen, maar we willen ons niet verschuilen achter ‘Vlaanderen moet dat allemaal

oplossen’. Uiteraard, laat ons daar ook maar duidelijk in zijn, willen we absoluut geen voluntaristisch

woonbeleid op Vlaanderen, maar ook Vlaanderen zou dat niet op één legislatuur kunnen oplossen.

Met andere woorden: wij zijn absoluut ambitieus. Absoluut ambitieus, maar loze beloften, daar doe

ik niet aan. Ik ga de mensen ook niks wijsmaken. Maar als 90 miljoen euro, wat een verdrievoudiging

is van het budget van de vorige legislatuur, niet ambitieus is, dan weet ik het niet. Als ik al aangeef

dat, voor sociale woningen, we allen beseffen dat op kwaliteit inzetten alleen al zeer ambitieus is,

dat we toch gaan voor vijf doelstellingen, niet voor één, dan is dat ook weer een bewijs dat we

absoluut zeker ambitieus zijn, wat dit woonbeleid is. En terug: sociale woningen is een element. Een

zeer belangrijk element. Dat is het eigenlijk ook en ook op die andere terreinen zullen we ambitieus

zijn.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, schepen Heyse. Ik geef nu het woord aan

schepen Bracke.

Mevrouw Sofie Bracke, schepen. Ook ik wil reageren op een paar zaken die gezegd zijn. Misschien

eigenlijk vooral op de uitspraak van mevrouw Van Bossuyt, de oproep van mevrouw Van Bossuyt om

economie en ecologie te laten samengaan. En ik denk, als u het bestuursakkoord goed gelezen hebt,

mevrouw Van Bossuyt, dat het net dat is, wat we willen gaan doen. Er is absoluut heel veel plaats,

en in de toekomst nog meer dan ooit, voor heel veel ambities, als het gaat over economie.

Maar dan niet meer om het even welk soort economie. Nee, net die economie waarmee wij het

verschil kunnen maken. De economie met heel veel toegevoegde waarde. De economie die inzet op

dat innovatie, op samenwerking, op alles wat er komt vanuit bijvoorbeeld de universiteit. Ik ben nu

een aantal weken bevoegd voor alles wat er leeft rond economie, en als ge ziet wat er beweegt in

deze stad, dan is dat fantastisch. Als het gaat over ICT, als het gaat over cleantech, als het gaat over

healthtech, beweegt er zoveel. Maar we moeten dat nu vastpakken. En we moeten daar verder mee

aan de slag gaan. Dus in die zin: ja, en dat is ook mijn boodschap geweest aan Voka, die in het begin

van het jaar met een nieuwjaarsbrief kwam en die zei: stad, wees ambitieus als het gaat over

economie. Absoluut, maar wel inderdaad die economie die de tand des tijds kan doorstaan en die

ons gaat toelaten om op in de toekomst heel veel toegevoegde waarde en heel veel arbeidsplaatsen

hier in Gent te gaan creëren.

En net als je dat gaat zeggen, als we zeggen: we willen die twee met elkaar gaan verzoenen, dan is

inderdaad het luikje van mobiliteit, waar u ook naar verwees, dan wel belangrijk. Want als we dat

zeggen, als we zeggen dat de economie de economie van de toekomst moet zijn, en als het een

duurzame economie moet zijn, en als onze bedrijventerreinen nog veel meer dan vroeger goed

verweven moeten zijn, dat we met diezelfde vierkante meters veel meer willen gaan doen als het

gaat over economische ontwikkeling, dan gaan we net moeten waken over die mobiliteit. Dan gaan

we ervoor moeten zorgen dat we die bedrijven meenemen en we gaan een traject afleggen en



ervoor zorgen dat inderdaad mobiliteit geen remmende factor wordt op de economie, maar het

toelaat om die economische ontwikkeling door te maken naar de toekomst toe.

Vandaar dat er een aantal initiatieven ook in het bestuursakkoord staat, en ook de komende

maanden en jaren verder wordt uitgerold. Ik verwijs bijvoorbeeld naar het

mobiliteitscoördinatiecentrum, dat verder vormgegeven gaat worden. Maar ik verwijs bijvoorbeeld

ook naar een structureel gesprek dat ik wil hebben, bijvoorbeeld met de universiteit, als het gaat

over de mobiliteit, op Technologiepark Ardoyen. Want ook daar zijn grote ambities, maar we

moeten ook daar iets doen aan de mobiliteitsafwikkeling. Dus in die zin: ja mevrouw Van Bossuyt,

maak u geen zorgen. De twee zijn absoluut met elkaar verzoenbaar. En de manier waarop we dat

gaan doen en hoe hoog we de lat leggen, net dát hebt u kunnen lezen in ons bestuursakkoord en ik

denk dat dit heel erg duidelijk was.

En dan wil ik misschien eindigen met een oproep, ook daar heeft mevrouw Van Bossuyt naar

verwezen, en ook de burgemeester heeft dat gedaan. Wij willen een samenwerkingscollege zijn. En

dat situeert zich op een aantal vlakken. Wij willen goed samenwerken onder elkaar. Dat is

belangrijk. Wij willen goed samenwerken met jullie in de gemeenteraad, met alle partijen. En

waarom willen we dat doen? Niet omdat dat allemaal tof en gezellig is, dat kan ook tof en gezellig

zijn, maar vooral omdat we denken dat we op die manier Gent vooruit kunnen stuwen, dat we

investeringen, ook van hogere overheden naar Gent kunnen halen. Spoorlijn 204, het is hier gezegd,

dat is zo’n dossier, ik kijk ook naar de heer Vandenbroucke, die daar een tussenkomst over heeft

gedaan, en ook naar andere collega’s, die wat aan het volgen zijn: we gaan daar alleen maar

vooruitgang in boeken als we schouder aan schouder gaan staan en aan die hogere overheden gaan

zeggen: wij hebben die investeringen nodig. Onze haven North Sea Port, ook zoiets, fantastisch dat

ik die nu de laatste weken nog veel beter leer kennen. Daar gebeuren fantastische dingen. Maar ook

daar zijn toekomstige investeringen nodig die de draagkracht van deze stad overstijgen en dus

daarom moeten we allemaal samen schouder aan schouder die investering gaan binnenhalen. Dus

in die zin, een heel warme oproep naar jullie allemaal, dat samenwerkingscollege is geen gimmick,

dat is een warme oproep ook naar jullie, om er samen voor te gaan. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, collega’s. We kunnen overgaan tot

tussenkomsten, opnieuw, van de voorzitters. Ik stel voor dat we dezelfde volgorde behouden. Dus ik

ga beginnen met mevrouw Van Bossuyt. Doet u maar.

Mevrouw Anneleen Van Bossuyt, N-VA. Dank u wel. Ik ga het vrij kort houden. Ik moet wel zeggen

dat ik even verward was, want ik denk dat het duidelijk is wie hier de broek draagt. Ik kreeg nu

repliek van de fractieleider van Groen, dus ik dacht: oké, we zijn nu al aan de volgende ronde

begonnen. Maar blijkbaar was dat niet zo. Daarna kwam de burgemeester. Ik vond het wel vrij

treffend en dat toont aan denk ik, waar de kracht/machtsverhouding liggen. Maar bon.

Ik antwoord ook op wat daar gezegd wordt, want dat was rechtstreeks naar ons gericht. Dat was dus

ook een stuk de repliek. Wat de mobiliteit betreft is het, denk ik, de bedoeling dat we minder

kilometers gaan afleggen, dat we ook minder gaan stilstaan. Ik heb gehoord van de burgemeester in

zijn repliek dat we technologiehoofdstad willen worden, dus ik zou dat graag ook meer in ons



mobiliteitsverhaal vervat zien liggen. Die smart mobility bijvoorbeeld, hoe mensen vlot kunnen

overstappen tussen de auto, de fiets, openbaar vervoer, enzovoorts.

Dan, wat de E17 betreft: Onze minister is niet doof voor wat er gebeurt. Wat onze minister wel

doet, is denken aan de centen van de mensen en wat de mogelijkheden zijn. En ook dat is

verantwoord beleid voeren, denken aan de centen, want het is met de centen van de mensen dat

we bezig zijn.

En dan nog het punt dat u aanhaalde over meer diversiteit bij de politie, waarover u een beetje

lachend zei: haha, ze gaan dat doen via enkel sensibilisering. Dan hebt u misschien niet zo goed

geluisterd. We hebben gezegd: sensibilisering, begeleiding en opleiding. Met andere woorden, wij

willen mensen niet gaan betuttelen. Wij geloven in het feit dat mensen dat zelf zullen kunnen en dat

wij hen daarbij kunnen begeleiden. Bovendien, die quota: op basis waarvan gaat ge dat dan doen?

Meer diversiteit, betekent dit dan mensen met een migratieachtergrond of geen

migratieachtergrond? We willen dat iedereen kan deelnemen in Gent. Betekent dit dan ook zoveel

procent homoseksuelen, zoveel procent heteroseksuelen, enzovoort?

Dan, wat het wonen betreft, zei de burgemeester: too little, too late, dat kennen we niet in Gent.

Maar ik denk dat, als we kijken naar het sociaal woningbestand, dat we dan toch wel moeten

erkennen dat daar dringend actie nodig is. Ik ben heel blij met het feit dat we zeker ook ambitieus

zijn om op vlak van renovatie en hernieuwbouw daarop te gaan inzetten.

Dan, wat de parkeertarieven betreft, waar de heer Watteeuw naar verwees: Ik denk dat we niet

moeten gaan vergelijken met andere centrumsteden. We moeten wel kijken naar de tarieven in

onze buurgemeenten en randgemeenten. Want het is daar dat de mensen nu naartoe gaan. De

mensen van Deinze komen niet meer naar Gent, omwille van de hoge parkeertarieven. Ze gaan wel

naar onze buurgemeenten. Dus dat is waar we het mee moeten vergelijken.

Ten slotte nog, wat klimaatbeleid betreft merkte de schepen op, en terecht, dat het voor alle

Gentenaars geldt. En daarvan kunnen wij alleen maar zeggen: ja graag. Juist daarom moeten wij

ambitieus zijn, maar ook realistisch blijven. Want er hangt een kostenplaatje aan vast om te zorgen

dat iedereen mee kan. Niet iedereen kan zich een passiefhuis of een Tesla veroorloven.

Tot daar onze repliek, maar zoals gezegd: ik kijk uit naar een goede samenwerking, want zoals

schepen Bracke heeft opgemerkt: het is alleen samen dat we hogere doelstellingen voor alle

Gentenaars zullen kunnen bereiken. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, mevrouw Van Bossuyt. De heer Yüksel, aan u het

woord.



De heer Veli Yüksel, CD&V. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Laat mij beginnen met het

optimisme en de woorden van hoop van de burgemeester te onderschrijven. Ik denk dat dit eigenlijk

ons bindt, de vier partijen die Gent op een hoger niveau willen en zullen tillen.

Collega Van Bossuyt, ik hoor het u graag zeggen, de inclusieve stad waar iedereen mee is. Maar ik

denk dat wij toch van mening verschillen over de weg daarnaartoe.

U spreekt over verbinden, maar als we kijken vandaag naar het politieke klimaat, dan moet je

gewoon eens kijken welke partijen vandaag polariseren en bepaalde bevolkingsgroepen tegen

elkaar opzetten. U spreekt over het Nederlands. Dan denk ik dat daar geen twijfel over bestaat.

Nederlands is eigenlijk de sleutel tot communicatie, ook tot integratie en uiteraard leidt dat tot een

betere ontplooiing van personen, van individuen en ook van gemeenschappen. U gaat natuurlijk wel

voorbij aan de realiteit dat mensen ook op een heel korte tijd vloeiend Nederlands zouden moeten

spreken. Ik denk dat dit een beetje te kort door de bocht is.

Ik heb uw besluit inderdaad wel verwelkomd. U zegt: wij willen jullie binnen zes jaar afrekenen op

minder kinderen in armoede, minder mensen bij het OCMW, et cetera, et cetera. Ik denk dat wat

dat betreft wij natuurlijk ook moeten samenwerken op andere niveaus en proberen zoveel mogelijk

investeringen naar Gent te halen.

Collega Deckmyn, u spreekt zich uit tegen diversiteit in onze stad. Daarover zijn wij niet verbaasd,

dat is heel typisch voor u. En dat is eigenlijk ook een beetje het zonlicht ontkennen. Diversiteit,

mijnheer Deckmyn, is de realiteit. Het is ook een opportuniteit en een troef voor onze mooie stad.

Maar, mijnheer Deckmyn, u wilt de Gentenaar bang maken. En dat is verwerpelijk. Maar u

onderschat de Gentenaar. De Gentenaar gaat niet mee in uw retoriek. U bent tegen praktijktesten,

u bent tegen diversiteit bij de politie, u bent tegen tewerkstelling van allochtonen, eigenlijk bent u

tegen alles, wat dat betreft. En dus moet er voor u niets gebeuren. Om de arbeidsmarktparadox in

onze stad aan te pakken, en dat is door verschillende collega’s hier aangehaald, moeten we

inderdaad inzetten op tewerkstelling, op begeleiding en ook op scholing. Maar voor u ook de

armoede: waarom is er armoede in Gent? Ja, omdat er immigranten zijn, omdat er migratie is. Het is

allemaal de schuld van allochtonen, het is allemaal de schuld van migranten. En ik denk dat die plaat

echt afgezaagd is. Het wordt tijd, mijnheer Deckmyn, om een ander refrein op te zetten.

Ik heb een heel korte reactie en een heel korte vraag voor de heer De Meester. Uw voorstellen

klinken heel mooi. U wilt alles gratis maken: gratis openbaar vervoer. U wilt zoveel sociale woningen

bouwen, u wilt de klimaatambities …

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Mijnheer Yüksel, u mag eigenlijk geen rechtstreekse vraag

stellen.

De heer Veli Yüksel, CD&V. Heel kort, heel kort.



Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Nee, nee, er mag geen …

De heer Veli Yüksel, CD&V. Het is een vaststelling.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Een vaststelling is geen rechtstreekse vraag. U mag

vaststellen, maar geen rechtstreekse vraag.

De heer Veli Yüksel, CD&V. Hoe gaat u dat allemaal betalen? Hebt u dat becijferd? Dat is eigenlijk

mijn vraag.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Ik ga dit als een vaststelling beschouwen. Oké. Dank u wel.

Dan geef ik nu het woord aan de heer Deckmyn.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Ja, toch even starten

met het feit dat linkse partijen blijkbaar geen enkele kritische kanttekening aanvaarden, als het gaat

over het klimaat of over vervuiling. Blijkbaar mogen we aan bepaalde heilige huisjes niet raken. Voor

de critici onder links, die mij daarjuist wat verwijten gemaakt hebben, wil ik toch wel een keer

zeggen dat ik een kritische kantbemerking gemaakt heb in het kader van de klimaatmars. En ik zal ze

toch maar eens herhalen, voor de goede verstaander. Ik heb gezegd, als het over het klimaatbeleid

gaat en zo: ik wil daar wel voor een stuk in meegaan. Dat heb ik gezegd. Maar toch wil ik wijzen op

het feit dat op warme lente- of zomerdagen, jongeren de omgeving aan de Graslei vaak als een

stortplaats achterlaten. En dan heb ik gezegd: in de geest van de klimaatmarsen van de laatste tijd,

vind ik dat daar ook enige aandacht aan zou mogen besteed worden. Dat is ook een vaststelling en

geen vraag. Dit is een kritische kanttekening, die ik hier echt wel op zijn plaats vind en alstublieft,

het mag toch nog, om enige verantwoordelijkheid te vragen van de jeugd, van de mensen in Gent,

als het gaat over klimaat? Dat men niet aan de ene kant het ene doet en aan de andere kant het

andere. Ik weet het, mensen horen het niet graag, maar er moet toch iemand zijn die het zegt.

Ook de heer Taeldeman had in dezelfde stijl het klimaatdiscours, wat zijn recht is. En hij stelt dan: ja,

mijnheer Deckmyn, dat is een goede zaak. Maar ik vind dat allemaal grappig. Men legt mij dus

woorden in de mond, u hebt dat ook gedaan, en u spreekt ze daarna tegen. Alhoewel ik die

woorden niet uitgesproken heb. Dat is natuurlijk een zeer goede semantische truc om uw punt te

maken, maar als ge het punt wilt maken, maak het dan liever over iets wat ik gezegd heb en niet

over iets wat u denkt dat ik gezegd heb. Dat is een bijkomende vaststelling die ik wil maken.

Dan ja, de heer De Meester. Zijn eerste tussenkomst in deze gemeenteraad is eigenlijk al mij de

mantel uitvegen, omdat ik durf te stellen dat er allochtonen en autochtonen zijn. Volgens hem zijn

er blijkbaar alleen maar Gentenaars. Wel, reality check, mijnheer De Meester: helaas is er wel een

verschil. En niet alleen ík zeg dat. Ik verwijs bijvoorbeeld naar de Omgevingsanalyse 2018, die ik

tijdens mijn tussenkomst ook al gebruikte. Die omgevingsanalyse is gebaseerd op honderden

onderzoeken en bevragingen in deze stad. En ik wil toch nog eens herhalen wat die daar zegt. “In de

omgevingsanalyse wordt bovendien gesteld dat de kloof tussen autochtonen en nieuwkomers groot



is.” Hoort u het, mijnheer De Meester? Tussen autochtonen en nieuwkomers. Niet ik zeg dat, het

staat in de omgevingsanalyse. “Het is opmerkelijk te moeten vaststellen dat bij een gezin van een

Belgische moeder 8% van de kinderen in kansenarmoede wordt geboren, terwijl in een gezin met

een moeder van niet-Belgische afkomst, dit 41% is.” Niet ik zeg dat er een verschil is, de

omgevingsanalyse zegt dat. Dus alstublieft, probeer niet uw politiek discours te veralgemenen en

het zonlicht te ontkennen. Er is wel degelijk een probleem. Die problemen worden aangekaart en

het is mijn verantwoordelijkheid als partij om inderdaad te wijzen op het feit dat er verschillen zijn.

Ja, en op de heer Yüksel, die zich bijna etnisch wil profileren op mijn kap, ga ik geen antwoord meer

geven.

Mevrouw D’Hose, u was bijna nog voluntaristischer dan de burgemeester in uw discours. En het is u

gegund. Ik wou een opmerking maken over, in al uw bevlogenheid, dat gij daar stelt: ja, het is zelfs

heel duidelijk dat er geen belastingverhogingen gaan komen. Dat blijkt dus uit het bestuursakkoord,

stelt u. Wel, ook daar moet ik u tegenspreken. Wanneer het over financiën gaat, stelt de

meerderheid dat er geen belastingverhogingen komen,… Daar staat een komma. Maar daar bent u

gestopt, u hebt daar een punt van gemaakt. En de heer Coddens vult inderdaad het punt ‘tenzij’

aan: “tenzij gerichte beleidsbelastingen of bijkomende retributies, in het kader van sociale,

maatschappelijke, economische of ecologische problematieken”. Dat is dus bijna in het kader van

alles. Dus, alstublieft, zeg nu niet dat er geen belastingverhogingen gaan komen. Die zullen er wél

komen.

Mijnheer de burgemeester, ja, u hebt op verschillende vragen geantwoord. Maar ja, u wilt blijkbaar

geen engagement uitspreken inzake de beleidsnota’s. Ik heb daar toch ook wel naar gevraagd. Ik wil

toch maar een keer herhalen: in de vorige legislatuur werden we echt halverwege de legislatuur nog

geconfronteerd met beleidsnota’s. En collega’s, als ge al drie jaar verder zijt, met een beleidsnota

voor zes jaar komen, dat is eigenlijk toch niet …

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Mijnheer Deckmyn, de beleidsnota’s komen eraan. Die gaan

we samen doen met de fractieleiders, dus die zijn op komst.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Ja, ja, voorzitter. Ja, mevrouw de voorzitter.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. En we gaan niet wachten tot het einde van de legislatuur en

daar kan u eigenlijk tijdens de commissies heel uitvoerig op terugkomen.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Juist, mevrouw de voorzitter. Maar ik vroeg een duidelijk

engagement. Want ik weet uiteraard dat die beleidsnota’s er aankomen. Dat heeft men bij de

bespreking van het bestuursakkoord zes jaar geleden ook gezegd, dat die er aankomen.



Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Ik heb net gezegd, mijnheer Deckmyn, dat wij niet gaan

wachten tot het einde van de legislatuur. Dat heb ik ondertussen vernomen, dus ik kan het

bevestigen, dat ze er aankomen.

De heer Johan Deckmyn, Vlaams Belang. Oké, dank u wel. Wij zullen dat met veel enthousiasme

bespreken en hopen dat ze inderdaad komen.

Mijnheer de burgemeester, u hebt tenslotte ook nog eens bevestigd dat er met streefcijfer zal

gewerkt worden bij aanwervingen van allochtonen. Dat hebt u gezegd. Dus mijnheer De Meester, ja,

er is wel een verschil hè? Want kijk, men maakt daar ook het verschil. Men gaat specifiek streven

naar die 30%. Wij vinden als partij dat er geen quota moeten zijn, geen streefcijfers moeten zijn,

maar nee, ik zeg niet dat bepaalde mensen niet mogen aangeworven worden. Iedereen moet gelijke

kansen krijgen. Natuurlijk. Maar als ze aangeworven worden binnen het stadspersoneel, dan moet

dat gebeuren op basis van diploma’s, kwaliteiten en waar ze voor staan. Men moet de lat niet

verlagen en dat is hier vandaag wel degelijk gezegd, dat de lat op bepaalde vlakken zal verlaagd

worden. En daar verzetten wij ons als partij tegen.

Ja mijnheer Watteeuw, u speelt onmiddellijk uw rol, met verve, als grote baas. En u hebt

onmiddellijk ook collega Yüksel ter orde geroepen, als het gaat over het feit dat hij beweert – hoe

durft hij, de snoodaard – dat parkeren te duur is. Nee, u hebt geen namen genoemd, maar u hebt

heel duidelijk in zijn richting gekeken en in mijn richting, omdat wij beiden gesproken hebben over

duurder parkeren. Dus foei, foei, mijnheer Yüksel. Foei, niet meer doen. Ik hoop dat u uw boze

bewering dat het parkeren te duur is in Gent, niet meer zult herhalen, want anders zal u weer op

het matje geroepen worden door grote baas Watteeuw.

Collega’s, te veel vrijblijvende woorden. Te weinig ambitie, te weinig durf, dat is wat wij ervan

denken.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Oké, dank u wel. Mijnheer Taeldeman, aan u het woord.

De heer Sven Taeldeman, sp.a. Ja, op mijn beurt, bedankt voor de antwoorden die er gekomen zijn.

Maar ik stel ook vast dat bij vele tussenkomsten inderdaad bevestigd is dat die ambitie en durf ook

voor elke Gentenaar er moeten zijn.

En wat wij gehoord hebben bij een aantal voorbeelden, de heer Watteeuw verwees ook naar de

vervoersarmoede, is dat er een actieplan vervoersarmoede zal worden opgemaakt. Mijnheer de

burgemeester, u zal samen met ongetwijfeld collega Coddens erop toezien dat er een stevig

armoedebeleid kan verdergezet worden, ten aanzien van de vorige legislatuur. Mevrouw Heyse, u

haalt ook aan bij het klimaatbeleid dat er ook flankerende maatregelen moeten zullen genomen

worden, zodanig dat elke Gentenaar er gebruik van kan maken.



En het brengt mij ook bij het punt van het woonbeleid. U erkent uiteraard de wooncrisis, en ik denk

dat we dat met heel dit college doen, en dat we ook met het vorige college die wooncrisis erkend

hebben. We hebben ook samen die taskforce Wonen opgericht. Dat was met alle partners in het

Gentse. En het is natuurlijk gemakkelijk om selectief te gaan citeren uit het rapport. Ik ben blij dat u

dat ook rechtgezet hebt. Het moet ook in zijn volledigheid kunnen bekeken worden. Maar het

voornaamste punt, het interessantste wat daar ook bij aangehaald is, is natuurlijk dat je die

wooncrisis in Gent niet met de stadsmiddelen alleen kan gaan aanpakken. En zeker al niet op een

onhaalbare termijn. Het mag onze ambitie natuurlijk niet fnuiken. We hebben zeer sterke ambities

daarin. Maar het is heel belangrijk om naar die stadsmiddelen te kijken.

Ik begin daar zelfs op den duur het gevoel bij te krijgen dat het gelijk het café is. Op café gaan met

een vriend, en hij heeft nooit zijn geld bij. En Gent moet altijd maar voorschieten. Gent moet

voorschieten voor het sociaal wonen, Gent moet voorschieten voor het nachtnet en het openbaar

vervoer. Allez, Gent betaalt wel degelijk voor een groot stuk. De kinderopvang: Gent heeft zijn nek

uitgestoken, al tien jaar aan een stuk om die kinderopvang meer uit te breiden met eigen middelen.

De aanvullende financiële steun, dat zijn ook allemaal Gentse middelen, omdat er tekorten zijn op

andere vlakken. Wel, die andere partner, die Vlaamse partner op café: ik wil daar gerust mee op

café gaan, maar ik zou toch samen een appel willen doen, dat die ook zijn portemonnee opentrekt

en dat hij ook voor die noden in Gent, voor elke Gentenaar zijn nek mee uitsteekt. Dank u wel.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. Mijnheer De Meester.

De heer Tom De Meester, PVDA. Ja, eerst en vooral: mijnheer Deckmyn, ik stel toch vast dat u blijft

onderscheid maken tussen een allochtoon kind in armoede en een autochtoon kind in armoede.

Voor mij zijn alle kinderen gelijk en moeten we elk kind, onafhankelijk van afkomst, geboorteplaats,

kleur, overtuiging, uit de armoede helpen. Dat is één.

Twee. Mevrouw Heyse. Ja, ik ben blij dat u erkent dat Gent inderdaad zijn klimaatdoelstellingen zal

moeten aanscherpen. En voor alle duidelijkheid, dat was het punt dat ik wou maken: u zult daar in

de PVDA een bondgenoot vinden. Dus gelieve daar niet zo gecrispeerd op te reageren. Wij staan aan

uwen kant, wat dat betreft. Wij zijn een groot voorstander van een sociaal en ambitieus

klimaatbeleid. En ik zal toch misschien een voorbeeldje geven. U spreekt over de doelstelling om het

aantal zonnepanelen te verdubbelen in onze stad. We komen natuurlijk van zeer ver. Een

verdubbeling is een goede stap vooruit. Dan gaan we denk ik, uit het hoofd, ongeveer van een 7%

naar 14% à 15% of zo, aan zonnepanelen. Maar er is veel meer potentieel. Dat zegt bijvoorbeeld ook

Energent. En het grote potentieel zit bijvoorbeeld precies bij die mensen die niet onmiddellijk het

kapitaal hebben om zelf te investeren in zonnepanelen. Vandaar ons voorstel, dat ook in ons

programma staat, dat we ook in de vorige legislatuur al op tafel hebben gelegd, om een publiek

energiebedrijf op te richten, zodanig dat ze een derde betalersysteem kunnen gaan opzetten,

waarbij de stad of een intercommunale of wat dan ook, het geld voorschiet, zodanig dat mensen

niet zelf dat kapitaal op tafel moeten leggen. Op die manier zou je veel sneller die groene omslag

kunnen maken en zou je ook zonnepanelen kunnen installeren bij mensen die het nu niet kunnen

betalen. Ik denk dat we nog veel andere voorstellen ook zullen kunnen bespreken in de commissies.



Wat wonen betreft is het natuurlijk niet zo, mevrouw Heyse, dat de wooncrisis in alle steden

evenveel toeslaat. Het gaat in Vlaanderen vooral over Gent en Antwerpen. En dat is zo, omdat men

in Gent en in Antwerpen de laatste jaren, daar moeten we toch ook niet belachelijk over doen,

vooral heeft ingezet op een woonbeleid, gericht op de hogere middenklasse. Men heeft die willen

aantrekken. En men is de gewone Gentenaars die op zoek zijn naar een betaalbare huurwoning,

vergeten. En het is dat wat wij nu moeten rechttrekken.

Ik heb trouwens, mevrouw Heyse, helemaal niet gezegd, met alle respect, dat dit op 1 legislatuur

moet opgelost zijn. Dat heb ik helemaal niet gezegd. Met ons voorstel om 500 bijkomende sociale

woningen te bouwen, is het probleem van de wachtlijsten op 3 legislaturen opgelost. U zegt: ik kan

daar nu geen concreet cijfer op plakken. Oké, maar dat betekent dat het nog langer duurt. Ik heb

niet gezegd dat de crisis op de private huurmarkt op 1 legislatuur moet opgelost worden. Ik heb

gezegd dat 25 legislaturen misschien een beetje te lang is. En vooral heb ik gepleit voor concrete

doelstellingen. En u zegt: ja, wij trekken met de stad 90 miljoen euro uit. Dat is inderdaad 3 keer

meer dan in de vorige legislatuur. We zullen het nog moeten zien natuurlijk, mijnheer de

burgemeester, want ik hoor u nu zeggen dat in die 90 miljoen euro ook externe financiering zit, dat

daar ook privaat geld bij zit. Zoveel te beter, maar hoeveel geld komt er dan eigenlijk nog uit de

stadskas?

In ons voorstel trokken wij uit het investeringsbudget ongeveer 0,5 miljard euro. Daar trokken wij 1

op 3 euro uit voor betaalbaar wonen. En als je de ernst van die wooncrisis ziet en de uitdagingen

waar wij voor staan, lijkt mij dat normaal. Dus antwoord op de vraag van de heer Yüksel: Van waar

gaat u het geld halen? Wel, onder meer uit het ons investeringsbudget, natuurlijk. En als je meer

wilt weten, ga dan gerust in ons programma kijken. Daar staat een volledige oplijsting van waar wij

al dat geld voor betaalbaar wonen zullen halen.

En dan mijnheer Watteeuw, wat dat gratis openbaar vervoer betreft: Ja, u zult toch wel een keer

moeten beslissen of u daar nu voor of tegen bent. Als het over Luxemburg gaat, dan is Groen

nationaal daarvoor. In Gent bent u daartegen. En u spreekt over het voorbeeld van Tallinn en u zegt:

ja, dat heeft eigenlijk niet goed gewerkt, want dat zijn vooral voetgangers die de tram genomen

hebben of de bus genomen hebben. Dat is niet waar. Er zijn 9% meer mensen die het openbaar

vervoer nemen. 3% minder automobilisten. En als dat voorbeeld van Tallinn zo bedroevend is,

waarom heeft men dan in Estland het voorbeeld van Tallinn uitgebreid tot heel Estland? Waarom

stapt Luxemburg over naar gratis openbaar vervoer? Waarom heeft Duinkerken gratis openbaar

vervoer ingevoerd? Waarom zijn er twintig steden in Europa die gratis openbaar vervoer invoeren?

Waarom zijn er in Duitsland vijf steden die zeggen: wij zien nog maar één oplossing tegen

luchtvervuiling, tegen files, en dat is gratis openbaar vervoer? En Gent zal dan de uitzondering zijn?

Gent vindt dat het een zeer slecht systeem is. Wij hebben daarstraks gesproken, we hebben pas

gesproken over de arbeidsmarktparadox. Ik vind dat een beetje de ecologische paradox. Groen dat

nationaal voor openbaar vervoer is, als het over Luxemburg gaat voor is, en in Gent tegen is.

We gaan het er morgen over hebben, ja?

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Inderdaad. Mevrouw Matthieu, aan u het woord.



Mevrouw Sara Matthieu, Groen. Dank u, mevrouw de voorzitter. Collega’s, wij staan met deze

meerderheid voor een beleid met ambitie. Op vlak van mobiliteit, van wonen, van

armoedebestrijding, van klimaat. Maar wij maken de mensen ook geen blaaskens wijs. Want de

stadskas is helaas geen magische kas zonder bodem. En als de PVDA denkt dat wij onze

mobiliteitsproblemen opgelost gaan krijgen als alles maar gratis wordt, en dat wij als stad zomaar

alles in handen hebben of kunnen betalen … Ja, gratis is niet hetzelfde als performant of

comfortabel. En gratis betekent ook niet dat wij de huidige autogebruikers kunnen overtuigen om

die overstap te maken. Met andere woorden, zoals schepen Watteeuw zei, dat zorgt niet echt voor

de modal shift.

En wat die kritiek van de N-VA betreft op wonen: natuurlijk moeten wij inzetten op renovatie en

moeten wij die leegstaand tegengaan. Maar die wooncrisis is zodanig groot, dat dit gewoon niet

volstaat. We hebben nood aan veel nieuwe sociale woningen om die woningnood in onze stad aan

te pakken, zoals schepen Heyse al gezegd heeft. En ja, we zetten daar heel duidelijk op in met dit

bestuursakkoord. Want zeggen dat we enkel samen met de private sector nog meer koopwoningen

gaan bouwen, wanneer een groot deel van de Gentenaars die koopwoningen nooit gaat kunnen

betalen, dat is geen oplossing.

Als het gaat over armoedebestrijding, dan verwijt de PVDA ons dat wij als stadsbestuur niet alle

vervangingsinkomens tot de armoedegrens brengen. En ik ben het absoluut eens met hen dat dit

moet gebeuren, om de armoede in ons land te stoppen. Wij hebben daar trouwens met Groen een

zeer haalbaar en betaalbaar voorstel voor opgebouwd in het Federaal Parlement, waar die discussie

thuishoort. Want als stad kunnen we dat onmogelijk alleen realiseren.

En ik begrijp, ten slotte, dat de N-VA ook pleit voor een ambitieus klimaatbeleid. Maar men durft

tegelijkertijd geen keuzes te maken. En dat men bij N-VA denkt dat er geen performante

zonnepanelen gaan komen, omdat de werknemers met de fiets naar hun werk gaan in de zuidelijke

mozaïek, dat begrijp ik echt niet. Dat toont alleen maar dat men vastzit in een mobiliteitsvisie van

de vorige eeuw. En ik hoop van harte dat we daar de komende jaren vanaf kunnen raken, want

nogmaals, het klimaat wacht niet.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. Mevrouw D’Hose, aan u het woord.

Mevrouw Stephanie D’Hose, Open VLD. Ja collega’s, ik denk dat ik de laatste spreker ben, voor

vanavond. Dank u wel, mevrouw de voorzitter. Dus wie ben ik om tussen jullie en jullie

welverdiende slaap te staan? Dus ik ga het vrij kort houden.

Iedereen die hier vanavond aanwezig is, is democratisch verkozen. En die democratie is sowieso un

clash des idées. Dat hoort erbij. Maar we mogen één ding niet vergeten. We zitten hier allemaal met

een doel voor ogen, en dat is: stuk voor stuk, over partijgrenzen heen willen we dat Gent naar een

hoger niveau wordt gebracht. En we mogen dan een keer van gedachten verschillen en dan gaan we

op het einde een keer moeten zeggen: let’s agree to disagree, maar die meningsverschillen mogen



dus nooit aan de basis liggen van een tekortschietend beleid voor onze burger. We kunnen dus niet

genoeg herhalen, collega’s, dat we echt moeten werken aan die samenwerking.

Ik hoop dat het Vlaams Belang een keer het geweer van schouder zou willen gaan wisselen en een

keer op een andere manier zou gaan nadenken over samenleven. Loopgravenwerk en een

superdiverse stad, mijnheer Deckmyn, dat gaat natuurlijk wel een keer een andere context voor u

moeten bieden. Diversiteit is een uitdaging. We staan ervoor, gelijk onze volgende generaties daar

ook voor gaan staan. Maar het is nu een realiteit waar u niet zomaar omheen kunt. En wat gaan we

doen? Gaan we blijven in een hoekske staan en gelijk een struisvogel onze kop in het zand steken?

Of gaan we die nieuwe realiteit een keer samen aanpakken? Gaan we die realiteit ook zien als een

kans? En ik en mijn fractie, wij gaan voor die kans. En het zou fijn zijn als u daar de uitgestoken hand

van ons ook aangrijpt om voor die kans te gaan.

En een volgende kans ligt er ook momenteel bij het lobbyen in Brussel. Lobbyen is nodig, we zijn het

daar allemaal ook over eens, denk ik, omdat er een aantal dossiers op de plank ligt die hoognodig de

verdediging nodig hebben. Dan zijn er heel veel collega’s die een plaats hebben in het parlement,

hopelijk bij de volgende verkiezing ook, en die dus samen met ons actief kunnen gaan voor onze

stad tot een hoger niveau te richten. En ik zou dus willen eindigen met deze positieve

voluntaristische nood, mijnheer Deckmyn. En ik laat jullie hierbij ook gaan slapen.

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel. Collega’s, dit is het einde van onze vergadering.

Voor vandaag, uiteraard. Alle mondelinge vragen zijn behandeld geweest in het vragenuurtje. Dat

betekent dat we elkaar morgen om 19.00 uur terugzien. Dank u wel voor jullie aanwezigheid.

Mevrouw …. Mogen wij niet stemmen over het bestuursakkoord?

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Juist, excuseer! Nee, nee, het is een kennisname. Dat heb ik

in het begin gezegd. Indicatief stemmen, maar …

Collega’s, is het goed? We gaan indicatief stemmen over het bestuursakkoord. Ja? Een indicatieve

stemming, dat wordt gevraagd. Gelieve terug even aanwezig te zitten.

(stemming bestuursakkoord)

Mevrouw Zeneb Bensafia, voorzitter. Dank u wel, collega’s. En nu mogen jullie vertrekken.

________________________

Woordelijk verslag gemeente- en OCMW-raad · 2019. 8. 19. · 28 januari 2019 I Woordelijk verslag...

Documents

Transcript of Woordelijk verslag gemeente- en OCMW-raad · 2019. 8. 19. · 28 januari 2019 I Woordelijk verslag...