1Provinciaal informatieblad voor de welzijnssector • april – mei – juni 2014Verschijnt vier keer per jaar. P911755 • Dienst Welzijn, Provincieplein 1, 3010 Leuven

België – Belgique

P.B. – PP

3000 LeuvenMasspost

BC 31991Wel magazine

Vlaams-Brabant

15 Sociale campussen • Alle expertise onder 1 dakReorganisatie Pleegzorg • Dit is er veranderdInleefsessies sTimul • Wat is warme zorg?

2

in dit nr04 kort Vechtsport voor mensen met

een handicap Senior Consultants bieden ervaring aan Het Huis van het Kind opent de deuren

06 Dossier De Sociale Campussen: alle

expertise onder één dak

10 het Wereldje Wel Reorganisatie Pleegzorg

Vlaams-Brabant & Brussel: Wat is er veranderd?

12 in de kijker Link stimuleert intersectorale

samenwerking in de Jeugdhulp

13 focus op thuiszorg sTimul: tweedaagse inleefsessies

voor zorgverleners

15 agenda Wat staat er de komende

maanden op het programma?

16 als ik baas was Brigiet Croes, voorzitter

Domo Leuven

“De organisaties zijn duidelijker zichtbaar, op een centrale plaats, dicht bij de mensen.

06

Bea Paternot van de Stad Halle

over de gloednieuwe Sociale Campus

3

Beste Vlaams-Brabander,

Vlaams-Brabant kampt met een structureel tekort aan welzijnsvoorzieningen. Er is een lager basis-aanbod in verschillende sectoren, zodat er minder initiatieven en samenwerkingsverbanden tot stand kunnen komen. De hoge woning- en grondprijzen zijn eveneens problematisch voor voorzieningen.

De provincie voert reeds jaren een innovatief-en impulsbeleid om de welzijnskloof met andere pro-vincies te dichten. In deze editie kunt u ontdekken hoe dit beleid op het terrein zijn vruchten afwerpt.

Zo is er de oprichting van sociale campussen in Halle, Dilbeek, Tildonk en Vilvoorde, dat welzijnsorgani-saties de kans geeft om zich te clusteren. Dit biedt schaalvoordelen en bevordert de samenwerking aanzienlijk.

We mogen ook de kwaliteit van het welzijnsaanbod niet uit het oog verliezen, en dus steunden we ook de oprichting van Stimul, het zorgethisch lab in Lub-beek, waar zorgverleners leren om aandacht te heb-ben voor de mens achter de patiënt en zo meer dan

enkel ‘zorg’ te bieden.

Misschien brengen deze initiatie-ven u wel op ideeën?

Veel leesplezier,

Monique SwinnenGedeputeerde voor welzijn

Welkom

De Week van de Vrijwilliger liep dit jaar van 1 maart tot en met 7 maart 2014. Ook in Vlaams-Brabant zetten we vrijwilligers dan extra in de kijker. De provincie lanceerde tijdens die week de ‘Strafste vrijwilliger’, een wedstrijd waarmee we op zoek gaan naar vrijwilligers die iets uitzonderlijks hebben gedaan voor hun organisatie.

Kent u iemand die zijn engagement met uitzonderlijk veel liefde en passie doet, al heel lang vrijwilligt, of dankzij zijn inzet een schijnbaar onhaalbare opdracht tot een goed einde bracht, … ? Laat het ons weten!

Wij belonen de 10 organisaties met het strafste verhaal elk met 300 euro. Hun prijs ontvangen ze tijdens de Internationale dag van de vrijwilliger op 5 decem-ber 2014. Inzendingen sturen kan tot 30 juni.

Informatie en inzendingen:www.vlaamsbrabant.be/strafvrijwilligerswerk@vlaamsbrabant.be of 016 26 74 21.

13Focus op thuiszorg

Wel. magazine is een driemaandelijkse uitgave van de provincie Vlaams-Brabant met nieuws uit en voor de wel-zijnssector. • Redactie en realisatie: Jansen & Janssen, www. jaja. be • Verantwoordelijke uitgever: Marc Collier, provinciegriffier, Provincieplein 1, 3010 Leuven • Redactie-contact: wel@vlaamsbrabant.be • Wel.magazine wordt gedrukt op milieuvriendelijk papier. Etikettering en verzending gebeuren in samenwerking met een beschutte werkplaats.

Hebt u ideeën om het blad nog beter te maken? Voorstellen voor een artikel, initiatieven die u in het zonnetje wilt zetten? Laat het ons gerust weten op wel@vlaamsbrabant.be, en we gaan ermee aan de slag!

Dossier

Bent of kent u de ‘Strafste vrijwilliger’?

4

KORT

Wie een fysieke handicap heeft, denkt er waarschijnlijk niet meteen aan om karatelessen te gaan volgen. Toch is het mogelijk om ook dan een vechtsport te beoefenen, vinden ze bij de vechtsport-vereniging SFdojo. Samen met de persoon met een handicap wordt gekeken wat de mogelijkheden zijn, en komen er oefeningen op maat.

Meer info:www.sfdojo.be

Vechtsport ook voor mensen met een handicap

52 Welgeteld

Dat is het aantal Vlaams-Brabantse gemeenten dat dit jaar deelneemt aan de Week van de Opvoeding. Een succes, als je weet dat Vlaams Brabant in totaal 65 gemeenten telt. Nog 13 te gaan!

De Week van de Opvoeding loopt van 16 tot en met 23 mei. Tijdens de week worden overal initiatieven genomen rond opvoedingsondersteuning, van info-avonden tot samenspeelmiddagen. Op 21 mei nodigt de provincie jong en oud uit in het provinciedomein van Kessel-Lo (Leuven) voor originele activiteiten.

Meer info:www.vlaamsbrabant.be/weekvandeopvoeding

www.huisvanhetkindleuven.beOp 11 januari is in Leuven het Huis van het Kind geopend. Ouders kunnen daar terecht met al hun vragen over de opvoeding van hun kinderen en over hun gezin, van zwangerschap tot puberteit.

Het Huis van het Kind overkoepelt der-tig organisaties die te maken hebben met opvoedingsondersteuning. Er is een consul-tatiebureau van Kind en Gezin waar de kinde-ren kunnen worden gewogen en gemeten, er zijn opvoedconsulenten, verpleegkun-digen en artsen. De medewerkers geven informatie over kraamzorg, kinderopvang, speelpleinwerking, scholen, kinderoppas, en nog veel meer.

Het Huis van het Kind heeft voorts een opvoedbibliotheek met boeken, dvd’s en educatieve materialen. In de spel- en opvoe-dingsruimte kunnen ouders met hun kinde-ren (tot 4 jaar oud) komen spelen en even op adem komen bij een kopje koffie. Er zijn ook regelmatig ook infoavonden en workshops. Alles gratis.

Meer info:Huis van het KindSavoyestraat 4 3000 Leuven016 27 24 90www.huisvanhetkind.be

GESPOT

Welzijnsschakels zijn organisaties die vechten tegen armoede en sociale uitsluiting in de eigen buurt, stad of gemeente. Over heel Vlaanderen zijn er meer dan 110 lokale groepen.

Elke groep bestaat uit vrijwilligers die via huisbe-zoeken mensen proberen te bereiken die er alleen voor staan, een beperkt netwerk hebben, een laag inkomen hebben. De organisaties wer-

ken onder meer samen met Welzijnszorg en de Centra Algemeen Welzijnswerk.

De afdeling Leuven zoekt nog vrijwilligers, voor enkele uurtjes per week of per maand.

Meer info:Welzijnsschakel LeuvenNaamsestraat 1533000 Leuven0476 624636www.welzijnsschakels.be

Vecht mee tegen armoede

Seksualiteit bij personen met een mentale beper-king is moeilijk bespreekbaar. Holebiseksualiteit is dat nog meer. Daarom heeft het Holebihuis Vlaams-Brabant de vereniging De Roze Ballon opgericht. De vereniging organiseert activiteiten waarop holebi’s met een mentale beperking in een veilige setting kennis kunnen maken met anderen – daten is zeker niet de eerste bekommernis. Instellingen en scholen kunnen ook een beroep doen op de expertise van De Roze Ballon.

Meer info:www.holebihuis.be/werkingen/derozeballon

Roze ballon

De communicatiepas is een pas voor personen met een verstandelijke handicap en het ondersteunende team. De pas zorgt voor een vlotte en duidelijke communicatie met de omgeving.

Zo kan de bezitter genieten van een vakantiekamp of een reisje, zonder steeds opnieuw een massa papieren te moeten invullen. Ook hulpverleners weten met de communicatiepas meteen waar ze

aan toe zijn: de kaart bevat noodtele-foonnummers en bijhorende adressen, medische gegevens, communicatie-mogelijkheden…

Wie een communicatiepas wil aan-vragen, kan zich daarvoor laten registreren bij initiatiefnemer Inclusie Vlaanderen vzw.

Meer info:www.communicatiepas.be

De communicatiepas

Nooit te oud om te consulterenDe vzw Senior Consultants Vlaanderen verenigt (brug)gepensioneerde kaderleden en CEO’s die hun ervaring ten dienste stellen van KMO’s, starters, scholen, rust-huizen, NGO’s en VZW’s. Ze geven advies over o.m. verbetering van gebouwen qua geluid en luchtkwaliteit, juridische en finan-ciële problemen, administratie, fiscaliteit en personeelsbeheer.

De consultants zelf werken gratis. Verplaatsingskosten en uitgaven voor de uitvoering van de opdracht worden wel in reke-ning gebracht. De klanten betalen ook een vergoeding voor de werking van de vzw.

Meer info:http://www.seniorconsultantsvlaanderen.be

5

6

In Halle is op 3 oktober 2013 de eerste steen gelegd van wat de eerste sociale campus in Vlaams-Brabant moet worden. De provincie heeft er hard aan gewerkt om dergelijke campussen van de grond te krijgen (zie kaderstukje). Wat is de bedoeling ervan en hoe kijkt het werkveld ertegenaan? Een gesprek met de partners in Halle.

DOSSIER • SOCIALE CAMPUS

Sterkere samen­werkingsverbanden“

e sociale campussen hebben een lange voorgeschiedenis, zegt Bea Paternot van de dienst Gelijke Kan-

sen en Onderwijs van de stad Halle, de trekker van het project. ‘Het idee is in 2009 ontstaan uit de vaststelling dat de tekorten op vlak van welzijn en gezondheid in onze regio maar niet werden weggewerkt, ondanks de bereidheid van Vlaanderen om diensten in Halle-Vil-voorde bij voorrang subsidies toe te kennen bij aanvragen. De vraag in de welzijnssector blijft hier vele malen groter dan het aanbod,

d

7

DOSSIER • SOCIALE CAMPUS

en dat aanbod zit heel erg verspreid over de volledige regio. De organisaties blijven relatief klein en versnipperd, en nieuwe initiatieven hebben het niet gemakkelijk, wegens de hoge grond- en huizenprijzen.’

SCHAALVOORDELEN‘Ere wie ere toekomt: gedeputeerde van Welzijn Monique Swinnen heeft goed naar de noden op het veld geluisterd. Uit onze verzuchtingen heeft ze het idee gedestilleerd van sociale campussen: plaatsen waar ver-schillende sociale en welzijnsdiensten kunnen worden geclusterd, in de eerste plaats in de regio’s die een centrumfunctie opnemen. Hier zijn de noden immers het hoogst en komen de meeste mensen naartoe voor onderwijs, ziekenhuizen, enzovoort.’

De sociale campussen bieden voldoende ruimte voor organisaties die anders zelf op zoek moeten gaan naar kleinere, versnip-perde en dure accommodaties. ‘Je hebt ook schaalvoordelen doordat je onthaal, adminis-tratieve taken en ontvangst- en vergaderruim-

tes kunt delen. De organisaties zijn duidelijker zichtbaar op een centrale plaats dicht bij de mensen, en samenwerken wordt makkelijker omdat ze fysiek op dezelfde plaats zitten.’

Momenteel zijn er sociale campussen gepland in vier plaatsen: Tildonk, Dilbeek, Vilvoorde en Halle. Na een lang proces is er in Halle voor gekozen om de sociale campus te incorporeren in het nieuwbouwproject Nederhem, op de benedenverdieping van een woontoren. De campus krijgt een aparte ingang en wordt gegroepeerd rond een aparte binnenplaats, onder meer om de privacy van de cliënten te waarborgen.

‘Het leuke is dat we op termijn kunnen uit-breiden’, zegt Paternot. ‘Er zijn nog twee andere woontorens gepland, en daar krijgen we telkens het voorkooprecht op de beneden-verdieping. Interesse is er zeker: verschillende organisaties zijn nu nog niet ingestapt omdat we voor de eerste campus alleen ruimte ver-kochten en niet verhuurden. In een volgende fase zal worden onderzocht of huren tot de mogelijkheden behoort.’

ZICHTBAARDERCAW Halle-Vilvoorde is een van de partners die zich in het project hebben ingeschreven. »

De provincie Vlaams-Brabant nam in 2010 het initiatief om de sociale campussen op te richten. Naast Halle komen er ook cam-pussen in Tildonk, Dilbeek en Vilvoorde.

De provincie gaf elk project een opstart-subsidie voor de (complexe) voorbereiding, en per project ook een investeringssubsi-die. Daarnaast heeft de provincie de vier campussen geassisteerd bij de opmaak van het subsidiedossier bij het Europees Fonds voor Regionale Ontwikkeling (Efro). De Efro-subsidies bedragen per project 275.000 €.

‘Europese subsidiedossiers zijn sowieso zeer ingewikkeld, en als stadsbestuur heb je niet de knowhow en ervaring in huis om dat helemaal op je eentje tot een goed einde

te brengen’ zegt Bea Paternot. ‘Alles moest ook in een recordtijd gebeuren. De hulp van de provincie was en is dus zeker welkom!’

‘Tijdens de voorbereiding van de sociale campus kregen we de ruimte om ons eigen ding te doen, maar als er werkelijk zware problemen waren, sprong de provincie voor ons in de bres. Ze behartigde het dos-sier bij de Vlaamse overheid en de minis-ter. Op cruciale momenten bracht ze de betrokkenen van de verschillende niveaus (gemeente, provincie, bouwmaatschappij, Vlaamse overheid) bijeen om te zorgen dat de neuzen allen in dezelfde richting bleven wijzen. Dankzij de provincie werd er snel en efficiënt gecommuniceerd en liep het dossier geen onnodige vertraging op.’

DE PROVINCIE STEUNT

8

DOSSIER • SOCIALE CAMPUS

‘De creatie van de campus loopt mooi parallel met onze doelstelling, die de nadruk legt op samenwerking om specifieke doelgroepen te bereiken’, zegt Shari Robijns, adjunct-directeur voor de regio Halle. ‘CAW Delta en CAW Vilvoorde fusioneren tot één CAW Halle-Vilvoorde (zie Wel.magazine 14, nvdr). Het CAW heeft zich georganiseerd in 4 zor-gregio’s, en Halle is daar één van. We willen onze dienstverlening hier verder uitbreiden en zichtbaarder maken, dus betaalbare ruimte op een centrale locatie vlak bij het station komt als geroepen.’

Het CAW is ook nu al in Halle aanwezig, zegt Robijns, ‘maar dan verspreid over de stad, niet altijd op de beste locaties en met de beste accommodatie, en niet erg zicht-baar. Op onze nieuwe locatie zetten we in op voldoende gespreksruimtes, zodat mensen elkaar niet hoeven te storen.’

‘We hebben van de gelegenheid gebruik-gemaakt om op de verdieping boven de campus een appartement te kopen dat we inrichten als tijdelijke verblijfplaats voor onze cliënten. Er is een enorm tekort aan resi-dentiële opvangmogelijkheden in de regio Halle- Vilvoorde dat erg voelbaar is binnen de hulpverlening. Dat is ook wel een signaal aan de Vlaamse overheid om de specifieke pro-blematiek in de Vlaamse Rand adequaat aan te pakken.’

CAW Halle-Vilvoorde kijkt in elk geval uit naar de verhuis. ‘Het zal onze werking een duw in de rug geven, ook al omdat we hier gaan samenzitten met heel wat andere orga-nisaties die in het deel van de stad Halle ruimte huren of ter beschikking krijgen. De welzijns-sector draait op mensen, en als je elkaar vaker persoonlijk ontmoet, geeft dat automatisch sterkere samenwerkingsverbanden.’

GLOBALE AANPAKOok het Wit-Gele Kruis centraliseert zijn activiteiten in Nederhem. Directeur Griet Pit-teljon: ‘In de eerste plaats waren we sowieso op zoek naar een nieuwe locatie. We hebben ervoor gekozen om onze afdelingsgrenzen te laten samenvallen met de lokale multi-disciplinaire netwerken, en daardoor zijn onze afdelingen in de provincie wat groter geworden. Verschillende locaties waren aan vervanging toe omdat ze niet groot genoeg meer waren voor de nieuwe werking. De bouw van de campus kwam dus voor ons op een ideaal moment.’

‘Onze mensen zijn natuurlijk veel op de baan, maar we hebben regelmatig vormings-sessies, teamvergaderingen en besprekingen. Daarvoor hebben we hier nu ruimte genoeg. En we zitten op een goede locatie dicht bij het openbaar vervoer en dicht bij onze klan-ten. Dat maakt het gemakkelijker om onze

diensten te organiseren, en de mensen kun-nen ons ook beter bereiken.’

Een pluspunt is ook de nabijheid van andere organisaties uit de welzijnssector, vindt Pit-teljon. ‘Het is een bewuste politiek van het Wit-Gele Kruis om waar mogelijk met andere partners uit het werkveld samen te zitten. Veel mensen hebben daar een verkeerd beeld van: ze denken dat wij ons beperken tot de medi-sche kant van de zaak. Dat is natuurlijk ook grotendeels zo, maar door ons werk komen we bij heel veel mensen langs waar er ook andere noden zijn dan louter het medische. Daar hoort een globale aanpak bij, en dan is het gemakkelijk als je dicht bij de andere organisaties zit om zaken door te geven en op te volgen. De samenwerking verloopt organi-scher als je effectief ook op één locatie zit.’

Meer info: www.caw.be

9

praktisch.

Zorgwonen of kangoeroe-wonen is de toekomst. Maar veel mensen weten niet hoe ze een en ander moeten aan-pakken, en waar ze op moeten letten. Zelfs bij de mensen uit de welzijnsssector heerst vaak nog veel onduidelijkheid, waardoor ze zorgwonen niet altijd durven aanraden. Daarom: de do’s en don’ts.

orgwonen is bedoeld om zorgbe-hoevende mensen zo lang mogelijk

zelfstandig in hun vertrouwde omgeving te laten wonen. Oudere zorgvragers kunnen bijvoorbeeld intrekken bij hun kinderen of omgekeerd, of iemand met een handicap kan in huis worden opgevangen.

PROBLEMEN?Vroeger kon zorgwonen problemen

geven. De inwonende ouder werd beschouwd als deel van het gezin, wat fiscale gevolgen kon hebben. En bij een ingrijpende verbou-wing was een bouwvergunning nodig, met alle administratieve rompslomp vandien. Om dergelijke moeilijkheden te vermijden, is zorgwonen nu als aparte categorie in de regel-geving opgenomen.

VOORWAARDENEr is sprake van zorgwonen als in een

bestaande woning één ondergeschikte woon-eenheid wordt gecreëerd die:• één fysiek geheel vormt met de hoofd-

wooneenheid (dus geen apart huis),• ten hoogste een derde uitmaakt van het

bouwvolume van de volledige woning (de gedeelde ruimten met de hoofdwooneen-heid niet meegerekend).

• gebruikt wordt voor:- ofwel 1 of 2 ouderen van 60 jaar of ouder,- ofwel 1 of 2 hulpbehoevende personen

(personen met een handicap, perso-nen die in aanmerking komen voor een vergoeding van de Vlaamse zorgver-zekering, personen met een nood aan ondersteuning om zich in het thuismilieu te kunnen handhaven).

Om van een zorgwoning te kunnen spreken, moeten dezelfde mens(en) (volle of naakte) eige-naar zijn van hoofd- en ondergeschikte woning.

hoe pak je het aan?VERGUNNING NODIG?Om een zorgwoning te maken, moet

je geen bouwvergunning meer aanvragen zolang je niet buiten het bestaande bouw-volume gaat.• Zijn er geen constructieve werken (slopen

van draagmuren, dakwerken, enzovoort), dan kun je gewoon aan de slag.

• Zijn er wel constructieve werken binnen het bouwvolume, dan heb je evenmin een bouwvergunning nodig. Je moet de werken wel melden bij de gemeente. Een meldings-formulier is te vinden op www.ruimtelijke-ordening.be/NL/Diensten/Formulieren/Zorgwonen.

• Ga je buiten het bestaande bouwvolume, dan heb je een bouwvergunning nodig.

Stop je met zorgwonen en gebruik je de vol-ledige woning weer voor je eigen gezin, dan moet je dat melden aan de gemeente, met hetzelfde formulier als hierboven. Stop je met zorgwonen en blijf je de ondergeschikte woning ter beschikking stellen aan iemand buiten het gezin (bijvoorbeeld om te verhuren als appartement of studio), dan moet je alsnog een bouwvergunning aanvragen.

FISCAALMensen die op één huisnummer wonen,

beschouwt de overheid normaal als samen-wonend. Dat kan fiscaal nadelig zijn en kan ook gevolgen kan hebben voor de hoogte van uitkeringen en toelagen. Om dat te vermijden, moet de gemeente in het bevolkingsregister een ‘code 01’ toekennen aan de ouderen of zorgbehoevenden die aan zorgwonen doen. Op die manier weet de overheid dat er op dat ene adres twee gezinnen wonen in plaats van één, en zijn er geen fiscale gevolgen.

Zelfs als je geen vergunnings- of meldings-plicht hebt voor de verbouwingen, doe je er dus goed aan om het zorgwonen te melden bij de gemeente. Anders word je beschouwd als samenwonend.

Zorgwonen:1

2

3

4z

Meer info:Gemeente:• dienst Bevolking (voor het zorgwonen zelf),• dienst Ruimtelijke ordening (voor de even-

tuele bouwvergunning of -melding).Vlaanderen:• ruimtelijkeordening.vbr@rwo.vlaanderen.beWebsite: www.vlaanderen.be/nl/bouwen-wonen-en-energie/alternatief-wonen/zorgwonen-kangoeroewonen

10

IN DE KIJKER

Hoe brengen we de verschillende expertises in de teams samen? Hoe werken we de nieuwe pleegzorgvormen uit? Het wordt een interessante zoektocht.

“

Frank Van Holen, directeur hulp-verleningsbeleid voor de pleeg-zorg in Vlaams-Brabant en Brussel

11

“ Boeiendeuitdagingen

Pleegzorg op nieuwe leest geschoeid

De pleegzorg in Vlaanderen ondergaat momenteel de grootste reorganisatie in jaren. Wat er precies verandert, vroegen we aan Frank Van Holen, directeur hulpverleningsbeleid voor de pleegzorg in Vlaams-Brabant en Brussel.

lieu. Dat gebeurt via een intensieve gezinsbege-leiding van zes maand, eventueel verlengbaar met zes maand. Pas als dat niets heeft opgele-verd, wordt overgegaan tot perspectiefbiedende pleegzorg, en wordt volop ingezet op het pleeg-gezin voor de lange termijn.’

‘Binnen die perspectiefbiedende pleegzorg heb je dan nog een onderscheid tussen zorg met hoge frequentie, waarbij de pleeggast zo goed als continu in het gezin verblijft, en zorg met lage frequentie. Dat kan dan bijvoorbeeld een regeling zijn waarbij de gast alleen in de weekends bij het gezin is, en tijdens de week op internaat.’

‘Een derde categorie is de ondersteunende pleegzorg, voor kortere periodes. Bijvoorbeeld wegens een tijdelijke crisis, of als een kind vooral thuis woont maar af en toe eens in de vakantie bij het pleeggezin logeert. In tegenstelling tot de perspectiefbiedende pleegzorg blijft hier het thuismilieu dus de hoofdrol spelen.’

‘Tot slot is er het buitenbeentje: de behande-lingspleegzorg. Dat is een vorm van extra bege-leiding boven op de bovenstaande vormen. Als het bijvoorbeeld op een bepaald moment moeilijk gaat, kan de behandelingszorg het gezin een korte periode intensief begeleiden.’

WAT IS HET VERSCHIL MET VROEGER?‘Je kunt veel meer maatwerk bieden, door-dat er meer gradaties mogelijk zijn dan vroeger. De intensieve begeleiding van perspectiefzoekende pleegzorg, bijvoor-beeld, bestond nog niet. En er is meer stroomlijning. Vroeger legde elke dienst naar eigen inzicht en middelen andere accen-

ten, nu is er het kader van die vier, gradueel op gebouwde, zorgvormen.’

KLINKT ALLEMAAL ZEER POSITIEF, EIGENLIJK.‘O, maar dat is ook zo. Dit decreet biedt onge-looflijk veel kansen. Alleen moet alles wel heel snel gaan. In een bijzonder korte periode moe-ten al die vzw’s fusioneren tot nieuwe diensten waar mensen uit verschillende disciplines en bedrijfsculturen met elkaar samenwerken. Zoals met elke vernieuwing zijn er ook ondui-delijkheden die we gaandeweg zullen moe-ten oplossen. En, niet te vergeten: parallel met dit decreet start op 1 maart ook de integrale jeugdzorg, wat ook al een heel ingrijpende verandering is.’

‘Het is voor de mensen op het veld dus zeker een zoektocht. Maar het is ook een interessante periode. Hoe we bijvoorbeeld de verschillende expertises in die teams samen-brengen, of hoe we die nieuwe pleegzorgvor-men uitwerken en vormgeven: op zichzelf zijn dat boeiende uitdagingen.’

EN DE PLEEGOUDERS? ZULLEN DIE IETS VAN DE NIEUWE STRUCTUREN ONDERVINDEN?‘De meesten waarschijnlijk niet. Alleen zullen gezinnen die tot nu toe begeleid werden door een dienst van buiten de provincie - en dat zijn er toch een tachtigtal - een nieuwe begeleider moeten krijgen. Voor wie al jaren met dezelfde begeleider werkt, kan dat heel ingrijpend zijn. Maar we proberen die overgang zo goed mogelijk te laten verlopen.’‘Voor de rest zijn er volgens mij alleen maar voordelen. Er komt een participatieraad waar vertegenwoordigers van alle betrokkenen zit-ting hebben. En jongeren in pleeggezinnen krijgen voortaan een volledige studiebeurs. Dat was vroeger niet het geval.’

WAT VERANDERT ER PRECIES?Van Holen: ‘Ten eerste worden de diensten pleegzorg vanaf nu per provincie georgani-seerd. Tot nu toe waren er in Vlaams-Brabant bijvoorbeeld acht verschillende vzw’s die zich met pleegzorg bezighielden. Die smelten nu samen tot één provinciale pleegzorgdienst, met vier onderafdelingen. Dat moet de mat-ching tussen pleeggezinnen en pleegkinde-ren een stuk efficiënter maken. Vroeger zocht iedere vzw apart pleeggezinnen, nu is er één organisatie die de volledige pool aan gezinnen kan overzien.’

‘Tegelijk met de samensmelting kunnen we ook een betere inplanting uitwerken. Kernsteden als Halle en Tienen hadden tot nu toe geen organisatie die de pleeggezinnen opvolgde. Nu krijgen ze elk een afdeling. De andere twee zijn Leuven, en Brussel plus de noordrand, met onder meer Vilvoorde.’

‘Tot slot verandert ook de aansturing van de pleegzorg. Vroeger waren er drie sectoren die elk hun eigen pleegzorgwerking uitbouwden: Kind & Gezin, het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH), en het Agentschap Jongerenwelzijn. Nu is er nog één dienst voor pleegzorg, aangestuurd door het Agentschap Jongerenwelzijn.’

VERANDERT ER OOK INHOUDELIJK IETS?‘Ook daar wordt het aanbod gestroomlijnd. Het decreet legt vier vormen van pleegzorg vast. Ten eerste is er de perspectiefzoekende pleegzorg. Als een jongere bijvoorbeeld naar een pleeg-gezin moet omdat de situatie thuis te moeilijk is, zegt het decreet dat er eerst maximaal moet worden ingezet op terugkeer naar het thuismi-

Meer info:www.pleegzorgvlaamsbrabantenbrussel.beinfo@pleegzorgvlaamsbrabantenbrussel.be0491 / 56 76 76

12

HET WERELDJE WEL

Het project Link richt zich naar alle hulpverleners in de jeugdzorg die op zoek zijn naar een sector-overschrijdende visie omtrent complexe casussen. ‘We willen vooral vermijden dat kinderen en jongeren tussen de mazen van de hulpverlening vallen.’

ink is opgericht vanuit de vaststelling dat we bij een aantal kinderen en jongeren in

de hulpverlening niet de verwachte resulta-ten of veranderingen bereiken’, zegt project-coördinator Gunter De Kinder. ‘Vooral bij cliënten met een meervoudige of complexe problematiek zitten hulpverleners met vragen: “Zijn we wel goed bezig? Zit deze jongere bij ons op zijn plek? Is er niet eerder sprake van een psychiatrische problematiek?…”’

OUT OF THE BOXBinnen Link willen ze een forum aanbieden waar hulpverleners dergelijke vragen en twijfels kunnen delen met collega’s van andere voor-zieningen en sectoren. In de eerste plaats kan

dat in de Projectgroepen, die om de zes weken bijeenkomen in Asse, Leuven of Brussel. Deelne-mende partners, in elke regio een 12-tal, komen uit voorzieningen voor Bijzondere Jeugdzorg, de CGG’s en de kinder- en jongerenpsychiatrie.

‘Vanuit een concrete casus zoeken de deel-nemers telkens opnieuw naar de meest pas-sende vorm van hulpverlening’, legt Gunter uit. ‘Elk vanuit onze eigen achtergrond trachten we andere kennis en inzichten mee op tafel te leg-gen en tot een coherente analyse en aanpak te komen. Op het einde van de bespreking beslissen we wat er verder moet gebeuren: ofwel volstaat de bespreking en sluiten we de casus tijdelijk af. Ofwel herbespreken we de casus na enkele maanden. Ofwel wordt er

‘Vermijden dat jongeren hulpeloos worden’

een netwerkoverleg opgestart, waarbij dan alle direct betrokkenen van die casus uitgenodigd worden, inclusief de ouders en de cliënt. Hoe vaak en hoe lang het netwerkoverleg wordt georganiseerd wordt casus per casus bekeken.’

SLUITENDE AANPAKNaast het aanbod van de Projectgroepen organi-seert Link ook debatlunches rond bepaalde the-ma’s en studiedagen/ontmoetingsmomenten ter bevordering van inter sectorale samenwerking.

‘Met ons aanbod trachten we ervoor te zor-gen dat jongeren sneller een gepaste hulp-verlening krijgen, dat ze een hulpverlening op maat krijgen, dat de hulpverlening beter op elkaar aansluit en dat er minder risico is dat jongeren tussen de mazen van het hulpverle-ningsnet vallen’, vat Gunter samen. ‘Samen zoeken naar creatieve oplossingen voor jon-geren, daar waar het reguliere hulpverlenings-aanbod in één sector tekortschiet: dat is het basisprincipe van Link.’

Meer info:www.wissel.be

Link stimuleert inter sectorale samenwerking in de jeugdzorg

lDe provincie Vlaams-Brabant ondersteunt jaarlijks projecten uit de bijzondere jeugdbijstand. In 2013 gaf ze in het totaal 285.000 euro steun, waarvan 100.000 euro aan drie projecten voor intersectorale samenwer-king in de jeugdhulpverlening. LiNK ontving 30.000 euro.

DE PROVINCIE STEUNT

13

FOCUS OP THUISZORG

13

Hoe voelt het om als patiënt aan bed gekluisterd

te zijn, je te laten wassen, in het ongewisse te

blijven over je medische toestand? Die en nog veel andere situaties

leren zorgverleners zelf aanvoelen, tijdens een

tweedaagse inleefsessie bij sTimul in Lubbeek.

Wat is warme zorg?sTimul leert zorgverlenershoe het voelt om afhankelijk te zijn

m aandagochtend, 11 u. In het psychiatrisch verzorgingstehuis

Andreas, waar sTimul gevestigd is, is net een nieuwe inleefsessie van start gegaan. De 12 simulanten – allemaal professionele zorgverleners – kruipen in hun zelfgekozen patiëntenrol. De 10 zorgverleners – allemaal studenten Verpleegkunde – gaan de kamers af voor de opnamegesprekken van hun pa tiënten. De komende twee dagen en één

beste methode om hen daar bewust van te maken. Zelf aan den lijve ondervinden hoe pijnlijk het is om de hele dag in een rolstoel te zitten, hoe intiem het is om niet zonder hulp naar het toilet te kunnen … Dat zijn ervarin-gen die een grote impact op je hebben en je levenslang bijblijven.’

12u30, etenstijd. De zorgverleners serve-ren de patiënten hun maaltijd, elk volgens hun specifieke noden en verlangens. Na de maaltijd worden de zorg en de animatie weer opgepikt, allemaal georganiseerd door de studenten. Voor hen is dit de eerste keer dat ze de leiding hebben over een volledige afdeling. Katrien: ‘Ze beginnen eraan zonder instructies en zonder bestaande procedures of teamcultuur. Al snel leren ze dat goede zorg ook structuur en organisatie vergt. En duide-lijke communicatie: soms kun je niet anders dan een patiënt even te laten wachten, maar dan is het wel belangrijk dat je dit laat weten.’

TIJD VOOR REFLECTIE16u30. Aan het einde van de eerste dag is het tijd voor een time-out. Eerst worden alle studenten apart geroepen voor een reflectie-moment, daarna ook de simulanten. ‘Door

nacht zullen zij die rolverdeling aanhouden, beiden om een antwoord te vinden op de vraag: ‘wat is warme, menselijke zorg?’

BEKLIJVENDE ERVARING‘sTimul is ontstaan vanuit de vaststelling dat veel zorgverleners onvoldoende stilstaan bij wat het werkelijk betekent om zorgafhanke-lijk te zijn’, zegt coördinator Katrien Cornette. ‘Een ervaringsgericht leertraject leek ons de

Mario Stieners, student psy-chiatrische ver.pleegkunde aan de KHLimburg, blikt tevreden terug op zijn ses-sie. ‘Op zorgethisch vlak was het voor mij vooral een bevestiging dat een hulpver-lener veel empathie, warmte, respect en nabijheid moet tonen. Want daar hecht een patiënt het meest aan, meer

zelfs dan aan de technische kwaliteit van de zorg. Geluk-kig bleek dat bij mij wel goed te zitten.’

Meer verrast bleek hij door het belang van een goede organisatie. ‘Ik had nog nooit zonder bestaande structuur of cultuur gewerkt. In het begin heerste er dus wel wat chaos op de afdeling.

En de simulanten deden er natuurlijk graag een schepje bovenop (lacht). Die erva-ring heeft me doen besef-fen hoe belangrijk het is om niet te blokkeren of in paniek te schieten, maar, zoals de Engelsen zeggen ‘to keep calm and carry on’. Dat is een les die me gegarandeerd zal bijblijven.

‘KEEP CALM AND CARRY ON’

»

14

FOCUS OP THUISZORG

zichzelf twee dagen te laten verzorgen, staan de simulanten intensief stil bij de manier waarop zijzelf zorg verlenen’, legt Katrien uit. ‘Ze komen hier, zeg maar, ‘de-routiniseren’. Al hun ervaringen, gevoelens, bedenkingen en inzichten laten we hen bijhouden in een dagboek. Aan het einde van de sessie geven ze de studenten feedback over hoe zij de zorg beleefd hebben. Voor beide partijen is dat enorm verrijkend. Na vier weken voorzien we dan een terugkeermoment, om te zien wat er hen het meest is bijgebleven en wat ze met de voorgenomen werkpunten hebben gedaan.’

sTimul Lubbeek ging van start in oktober van vorig jaar, in navolging van de afdeling in het West-Vlaamse Moorsele die al 6 jaar bestaat. ‘We richten ons in de eerste plaats op organisaties’, legt Katrien uit. ‘Individuele zorgverleners – zowel paramedici, verpleeg-kundigen, artsen, als logistiek personeel – mogen zich ook aanmelden, maar ze moeten wel weten dat we ook hun organisatie uit-nodigen. Het is de meest duurzame en effec-tieve manier om zichzelf in vraag te stellen en nieuwe vaardigheden te verspreiden, met als ultieme doel: bijdragen tot een warmere, menselijkere zorg.’

Meer info: www.uzleuven.be/stimulkatrien.cornette@stimul.belubbeek@stimul.be

AdresBinkomstraat 23210 LubbeekT 016 210 360

De provincie investeerde 80.000 euro in de oprichting van het zorg-ethisch lab sTimul in Lubbeek, een partner-ship van 3 zorgorganisaties ( UZ Leu-ven, UPC KULeuven, Familiehulp) en 3 scholen verpleegkunde (KHLeuven, KHLim en St.Franciscusinstituut voor verpleegkunde)

Patrice Van der Taelen, verpleegkun-dige op de dienst Hematologie van het UZ Gasthuisberg, nam begin december als simulant deel aan een sTimul-sessie. Ze speelde een 50-jarige moeder die na een hersen-infarct een halfzijdige verlamming had opgelopen. ‘Ik ervoer al snel hoe ingrijpend die aandoening wel was: ik kon mezelf niet draaien, wassen, laat staan zelf naar het toilet gaan.

Na een uur begon mijn zitvlak al pijn te doen van altijd in dezelfde positie te liggen of in de rolstoel te zitten! Daar zal ik zeker aan terugdenken als een van mijn patiënten voor de zoveelste keer over pijn klaagt.’

Al tijdens het opnamegesprek merkte ze hoe vreemd sommige zaken overkomen voor een patiënt, terwijl ze voor een zorgverlener van-zelfsprekend lijken: ‘Na mijn naam

vroeg de verpleegkundige naar mijn lengte. Absurd! Dat kwam natuur-lijk door het gestandaardiseerde antwoordformulier, waarin gewicht en lengte belangrijk zijn met het oog op toedienen van medicatie. In een normaal gesprek zou je eerst vragen naar iemands werk of gezin.’

Een normaal gesprek, het is een onderwerp dat frequent terugkeert in de ervaringen van Patrice. ‘Ik heb

als verpleegkundige geleerd hoe belangrijk het is om naar iemands ‘verhaal’ te vragen én te luisteren, maar het is pas toen ik daar lag, dat ik besefte hoe belangrijk dat wel is. Je relatie verandert erdoor, er ont-staat een ‘klik’. Je wordt niet alleen patiënt, maar ook mens. Alleen al dat te voelen en opnieuw te besef-fen, maakte het voor mij een meer dan geslaagde tweedaagse.’

DE PROVINCIE STEUNT

‘PATIËNT WIL ZICH BOVENAL MENS VOELEN’

»

coördinator Katrien Cornette

15

DOSSIER • XXXXX

27 maartHeppiemassage: Een aangepaste massagevorm voor mensen met ASSVorming Kessel-LoInfo en inschrijvingen:www.vibeg.be

Woensdag 26 maart en 2 april SMOG-initiatiesZellikInfo en inschrijvingen:gezinenhandicap@kvg.be

28 maart De impact van de Marokkaanse en Turkse diaspora op de positie van de vrouwStudiedagLeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

31 maartTalenten weerspiegelen. Ik ben goud waard. StudiedagLeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

7 tem 11 aprilSportkamp voor jongeren met een verstandelijke beperkingGlabbeekInfo en inschrijvingen:patrick.frederix@vlaamsbrabant.be

1 & 29 april Spiegeltje, spiegeltjeaan de wandVorming over begeleidersstijlenKessel-LoInfo en inschrijvingen:www.vibeg.be

3 aprilMaatwerk en lokale diensteneconomieInforondeLeuvenInfo en inschrijvingen:www.werk.be

4 aprilWerken met sociaal tolken VormingLeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

10 aprilPolitie en kansarmoedeLezingAsseInfo en inschrijvingen: gelijkekansen@vlaamsbrabant.be

22 en 29 april, 6 en 13 mei Ontwikkeling StimulerenCursus LeuvenInfo en inschrijvingen:gezinenhandicap@kvg.be

24 april Superdiversiteit. Hoe migratie onzesamenleving verandertLezing LeuvenInfo en inschrijvingen:gelijkekansen@vlaamsbrabant.be

7 meiSucces met uw diversiteitsbeleidLezingLeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

9 mei Spelen met muziekWorkshop rond muziekactiviteiten voor personen met een handicapKessel-LoInfo en inschrijvingen:www.vibeg.be

14 meiPsychische problemen enhulpverlening bij personen met een handicapStudiedagKessel-LoInfo en inschrijvingen:gezinenhandicap@kvg.be

15 mei Meer dan 65 jaar vrouwenstemrechtLeuvenInfo en inschrijvingen: gelijkekansen@vlaamsbrabant.be

15 meiGeluk in opvoedenLezingHaachtInfo en inschrijvingen: welzijn@haacht.be of 016 269 438

18 mei Dag van het Park met toegankelijke rondleiding ZoutleeuwInfo en inschrijving:linda.rottiers@vlaamsbrabant.be

19 mei 2014Inspiratiedag sociale cohesie LeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

21 meiOpvoeden in bewegingActiviteiten voor gezinnenKessel-LoInfo en inschrijvingen: www.vlaamsbrabant.be/weekvandeopvoeding

20 mei 2014Vrouwenontmoetingsdag HaasrodeInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

21 meiSymposium jongdementie LeuvenInfo en inschrijvingen: www.vlaamsbrabant.be/dementie

30 mei – 1 juniKunst in de Luwte RoosdaalInfo en inschrijving:linda.rottiers@vlaamsbrabant.be

19 juni 2014Interculturele communicatieVormingLeuvenInfo en inschrijvingen:pric@vlaamsbrabant.be

30 juni tem 4 juli Sportkamp voor jongeren met een verstandelijke beperkingGrimbergenInfo en inschrijvingen: carine.moens@vlaamsbrabant.be

15

agenda.

Voor meer info surf naar: www.vlaamsbrabant.be/kalender

16

als ik baas was …

Niet kansarm, wel kansrijk

ls ik de baas was zou ik alle beleidsmakers eens op inleefstage sturen bij kansarme en kwetsbare gezinnen.

Zodat ze kunnen ervaren hoeveel ‘oerkracht’ er daar aanwezig is om zich in onze maatschappij proberen in te sluiten. In plaats van te focussen op het negatieve – wat doen ze niet goed? – stel ik voor dat we meer kijken naar de talenten binnen deze gezinnen en hoe we die samen kunnen ontwikkelen. Ik ben ervan overtuigd dat een meer positieve, inclu-sieve en langdurige aanpak ervoor zou zorgen dat kinderen uit kwetsbare gezinnen minder vroegtijdig uit het onderwijs stappen en meer gaan deelnemen aan sport-, kunst- en andere vrijetijdsactiviteiten. Ze doen er de basisvaardigheden op die later onmisbaar zijn bij hun zoektocht naar werk en meer algemeen, naar hun plaats in de samenleving.

aBrigiet Croes, voorzitter Domo Leuven

“