18 oktober 2009

Wereldrecord voor Vendeliers Schutterij EMM Hengelo Gld.

Op de Jungfraujoch bij Grindelwald viel zaterdag 10 oktober j.l. het startschot voor het INTERfolk Jungfrau Festival, 626 Vendeliers uit Europa lieten zich niet door de felle wind en sneeuwval maar ook niet door de ijzige koude afhouden om een Wereldrecord poging op een hoogte van 3435 meter te vestigen.

We hebben het gehaald riep de Commandant van Schutterij EMM uit Hengelo Gld, aan het woord is Eef Beek normaal heeft hij de rang van Kapitein maar door afwezigheid van Jan v/d Lende (hij had andere verplichtingen) welke gewoonlijk de Commandant is, beklede Eef voor deze gelegenheid de functie van Commandant. Dit is toch geweldig, met zoveel Vendeliers op deze hoogt en met dit pokken weer een Wereldrecord vestigen dat is gewoon fantastisch. Vrijdag zijn we na een vrij lange zit in de bus samen met Onze Lieve Vrouwen Gilde uit Varsselder – Veldhunten ‘s avonds om 21.30 uur pas in het Hotel van de familie Andreas en Monic Wolter aangekomen waar we een heerlijke maaltijd voorgeschoteld kregen.

We leerden elkaar wat beter kennen en er werden ideeën over en weer uitgewisseld over wat er ons misschien de volgende dag te wachten stond, tenslotte was van dit gezelschap nog niemand in dit gebied geweest laat staan op de Jungfrau.

Na het eten kregen de aanwezige van de Commandant een korte uitleg over hoe laat we de volgende dag uit de veren moesten voor het ontbeid en om in vol ornaat aanwezig te zijn zodat de nodige foto’s voor het Hotel gemaakt konden worden want dit is niet zomaar een Hotel nee dit is het Hotel van Monic uit Varsselder, inderdaad zegt Eef daar waar onze reisgenoten vandaan komen. Monic is met een Zwitser getrouwd en zo zijn we hier beland en dat komt natuurlijk goed uit want dit Wereldrecord word eigenlijk tegenover het Hotel gehouden maar dan wel 2500 meter hoger. Helaas zijn Andreas en Monic er niet dit weekend zij zijn zelf een weekje met vakantie voordat het winterseizoen begint.

We hebben nog met een aantal onuitputtelijke “Die Hards” op het verwarmde terras wat sapjes verorbert en zo rond 24.00 uur vielen bij de meeste toch wel de rolluiken dicht wat resulteerde in totale stilte.

De volgende ochtend was het vroeg op en genieten van het ruime en uitstekende ontbijt, na de foto -shoot vertrokken we met de bus naar het lager gelegen treinstation Grindelwald – Grund waar we onder een door de INTERfolk organisatie beschikbaar gestelde reisbegeleidster op de tandrat trein stapten en richting de eerste overstap halte op 2300 meter hoogte vertrokken.

Wanneer je nog niet eerder met een dergelijk vervoer gereisd hebt is dit een hele ervaring en vooral de kinderen kregen een indruk over de enorme hoogte van dit Berner- Oberland bergmassief. Het zijn hier 3 enorme reuzen die in elkaar over gaan, de Eiger dit is denk ik voor een ieder wel de meest bekendste deze berg heeft een enorme steile rotswand waar nog steeds ieder jaar mensen tijdens hun hobby c.q. sport hun leven laten omdat deze zo gevaarlijk is. Daaraan is de Munch en de Jungfrau gekoppeld of was het nou andersom? Op het station was het een beetje hectisch want ja probeer maar eens al die mensen op tijd naar boven te krijgen en het liefst wil iedereen als eerste en ook met de gehele groep compleet in één trein, dat lukte natuurlijk niet en zo gebeurde het dat wij verdeeld over twee treinen de tocht naar boven aanvingen, gelukkig hadden beide groepen wel ieders een fotograaf aan boord dus de nodige foto’s konden toch nog geschoten worden.

Vanaf de tussenstop werd de Wereld al maar kleiner door de mist en ook de temperatuur ging met rassé schrede naar beneden maar zoals de meeste hadden verwacht bleef de sneeuw uit en konden we in de volgende trein stappen voor ons tweede gedeelte van de reis. Onze begeleidster benadrukte een aantal maal dat wij ons rustiger voort moesten bewegen naar mate wij hoger kwamen want de lucht wordt ijler en wij van “den lage landen” zijn dat niet gewend en daar had zij gelijk in bleek wel want menigeen moest het kalmer aan doen en soms even een keertje extra naar lucht happen. Dat zal wat worden wanneer er ook nog gevendeld moet worden en zeker voor twee personen van de EMM groep welke nog nooit een Vendel in de hand hadden gehad laat staan wisten hoe zij ermee moesten Vendelen. Want helaas hadden wij op het laatste moment een paar afzeggingen van Vendeliers, één Vendelier had tot zijn teleurstelling zwaar de griep en de andere Vendelier was gedwongen om thuis te blijven i.v.m. familie omstandigheden. Gelukkig kregen de beide tijdelijke Vendeliers de slag snel onder de knie en deden zij mee aan deze Wereldrecord poging. Één van de twee wist dat hij mee ging Vendelen maar voor de ander was het een complete verassing en dat moesten we hem nog wel even vertellen, het was onze buschauffeur die s’ morgens in de bus te horen kreeg wat er van hem verwacht werd en zoals hij tot op dat moment overal al op een plezierige wijze aan mee deed was dit voor hem ook geen bezwaar. Ben ter Braak van M4Tourism kon niet wachten om met de puste zoals hij het Vendel noemde een gat in de rondte te zwaaien.

Vanaf het hoogst gelegen station van Europa kregen we het commando om naar de uitgang af te marcheren, onder begeleiding van trommelaars en fluitisten die ons danig in de weg stonden in de tunnel kwamen wij buiten en daar werden we voor sommige aangenaam en voor andere minder aangenaam verast door met een flink pak sneeuw veel wind en zoals eerder benoemd ijzige koude. Nu begrepen we ook meteen waarom die muzikanten binnen stonden. Over het besneeuwde pad waar men alleen maar kon lopen doordat de organisatie het te bewandelende pad had uitgezet met lange stokken zodat je niet naar beneden zou kukelen kon je het plateau gewoon niet zien zo slecht zicht was het daar.

De groepen stelden zich op en we kregen een korte toespraak, in eerste instantie was er een uur voor het gehele programma uitgetrokken maar vanwege de slechte weersomstandigheden werd dit tot 30 minuten ingekort inclusief het Vendelen.

Na het behalen van dit wat men toch wel unieke Wereldrecord mag noemen werden er de nodige foto’s gemaakt en kon de terugtocht ingezet worden richting bergwand. Gelukkig werd er niet zo zeer op de correctheid van het uniform gelet (daar was het de organisatie tenslotte ook niet om te doen) want er waren heel veel Vendeliers maar ook meegekomen bezoekers en andere vereniging mensen die toch wel de goede raad van de organisatie ter harte hadden genomen en zich warm hadden ingepakt. En toch ondanks deze ongewone omstandigheden zeker voor ons is het een onvergetelijk gebeuren welke wij misschien nooit meer mee maken. De kinderen hebben zo hun eigen interpretatie hierover, zij zien het allemaal gelaten aan en je merkt trouwens ook niet aan hen dat er een ijlere lucht is er is zelfs tijd voor een klein sneeuwballen gevecht, Mike Claver vond het er wel koud en vochtig maar verwoorde het zo; ik was hier anders nooit geweest en dit is wel heel erg mooi ondanks de koude vingers.

Rilana en Naomi Beek vonden het wel erg jammer dat het zicht zo slecht was en hadden hun haren bevroren en Sabine Lammertink vond het allemaal vet gaaf.

Op de terugreis werden we in het Mystery Park in Interlaken zo’n 20 km verder verwacht waar ons door de organisatie een diner werd aangeboden, samen met Vendel zwaaiers uit andere Europese landen kregen we voorstellingen te zien van andere Vendeliers welke voor Nederlandse begrippen een heel andere manier van Vendelen hebben, het is meer Acrobatisch Vendelen, zij hebben over het algemeen veel kleinere Vendels en er zit ook minder gewicht aan en wat heel erg opvalt, is dat bijna iedereen met die Vendels loopt te gooien heel bijzonder. Wij bleken de enige twee groepen uit Nederland te zijn en ik mag wel zeggen dat wij ons land waardig hebben vertegenwoordigd.

De terugreis verliep ook zonder problemen en om niet zomaar uit elkaar te gaan hebben wij in Varsselder- Veldhunten gezamenlijk een lopend buffet genuttigd en daar heb ik samen met Willie Immink en de Voorzitter van O.L.V. de oorkondes welke wij van de INTERfolk organisatie mee gekregen hebben uitgereikt, ook Ben de chauffeur was in zijn nopjes met het certificaat en bedankte beide verenigingen voor het gezellige weekend en de mogelijkheid om mee te doen aan een Wereldrecord.

Tegelijkertijd heeft EMM met O.L.V. de afspraak gemaakt dat wij met de gehele schutterij volgend jaar op zondag de 13e juni mee lopen in de optocht tijdens de kermis in Varsselder- Veldhunten en dat zij ook weer bij ons komen en mee lopen in de optocht van onze kermis echter is het nog niet zeker of dat ook direct volgend jaar is i.v.m. drukte maar we zullen zien.

Wanneer er weer een Wereldrecord is waar we aan mee kunnen doen en het is financieel haalbaar willen we zeker daaraan mee doen maar dan mag het eigenlijk wel op een warmer plekje zijn aldus de kinderen.

Binnenkort zullen de foto’s en misschien ook wel een film op de site van www.EMMHengelo.nl te zien zijn.

Secretariaat: R. Veerink, Hoge Es 40, 7255 WJ Hengelo Gld richardveerink@emmhengelo.nl

Website www.emmhengelo.nl